Livre, Chapitre |
[1, 5] |
οὐ
γὰρ
ἁρπαγῇ
σφέας
χρησαμένους
|
λέγουσι |
ἀγαγεῖν
αὐτήν
ἐς
Αἴγυπτον,
ἀλλ? |
[1, 3] |
αὐτοὶ
δώσειν
ἐκείνοισι.
~Δευτέρῃ
δὲ
|
λέγουσι |
γενεῇ
μετὰ
ταῦτα
Ἀλέξανδρον
τὸν |
[1, 21] |
βουλεύηται.
~Μιλήσιοι
μέν
νυν
οὕτω
|
λέγουσι |
γενέσθαι.
Ἀλυάττης
δέ,
ὡς
οἱ |
[1, 5] |
ἥγηνται
κεχωρίσθαι.
~Οὕτω
μὲν
Πέρσαι
|
λέγουσι |
γενέσθαι,
καὶ
διὰ
τὴν
Ἰλίου |
[1, 171] |
μὲν
δὴ
Κᾶρας
οὕτω
Κρῆτες
|
λέγουσι |
γενέσθαι?
οὐ
μέντοι
αὐτοί
γε |
[1, 5] |
νυν
Πέρσαι
τε
καὶ
Φοίνικες
|
λέγουσι? |
ἐγὼ
δὲ
περὶ
μὲν
τούτων |
[1, 171] |
γὰρ
Λυδὸν
καὶ
τὸν
Μυσὸν
|
λέγουσι |
εἶναι
Καρὸς
ἀδελφεούς.
τούτοισι
μὲν |
[1, 51] |
τῆς
ἀρτοκόπου
τῆς
Κροίσου
εἰκόνα
|
λέγουσι |
εἶναι.
πρὸς
δὲ
καὶ
τῆς |
[1, 132] |
ἐπαείδει
θεογονίην,
οἵην
δὴ
ἐκεῖνοι
|
λέγουσι |
εἶναι
τὴν
ἐπαοιδήν?
ἄνευ
γὰρ |
[1, 1] |
κατὰ
τὠυτὸ
τὸ
καὶ
Ἕλληνές
|
λέγουσι, |
Ἰοῦν
τὴν
Ἰνάχου?
ταύτας
στάσας |
[1, 202] |
ἐκδιδοῖ?
ἐν
τοῖσι
ἀνθρώπους
κατοικῆσθαι
|
λέγουσι |
ἰχθῦς
ὠμοὺς
σιτεομένους,
ἐσθῆτι
δὲ |
[1, 24] |
νυν
Κορίνθιοί
τε
καὶ
Λέσβιοι
|
λέγουσι, |
καὶ
Ἀρίονος
ἐστὶ
ἀνάθημα
~Ἡροδότου |
[1, 75] |
οἳ
δὲ
καὶ
τὸ
παράπαν
|
λέγουσι |
καὶ
τὸ
ἀρχαῖον
ῥέεθρον
ἀποξηρανθῆναι. |
[1, 105] |
ἐνθεῦτεν
ἐγένετο,
ὡς
αὐτοὶ
Κύπριοι
|
λέγουσι, |
καὶ
τὸ
ἐν
Κυθήροισι
Φοίνικές |
[1, 94] |
ταύτας
τε
ἐξευρεθῆναι
παρὰ
σφίσι
|
λέγουσι |
καὶ
Τυρσηνίην
ἀποικίσαι,
ὧδε
περὶ |
[1, 65] |
μὲν
δή
τινες
πρὸς
τούτοισι
|
λέγουσι |
καὶ
φράσαι
αὐτῷ
τὴν
Πυθίην |
[1, 23] |
ὁ
Περίανδρος
Κορίνθου?
τῷ
δὴ
|
λέγουσι |
Κορίνθιοι
ὁμολογέουσι
δέ
σφι
Λέσβιοι) |
[1, 93] |
ἔχεται
τοῦ
σήματος
μεγάλη,
τὴν
|
λέγουσι |
Λυδοὶ
ἀείναον
εἶναι?
καλέεται
δὲ |
[1, 65] |
Σπαρτιήτῃσι.
ὡς
δ?
αὐτοὶ
Λακεδαιμόνιοι
|
λέγουσι, |
Λυκοῦργον
ἐπιτροπεύσαντα
Λεωβώτεω,
ἀδελφιδέου
μὲν |
[1, 182] |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον,
ὡς
|
λέγουσι |
οἱ
Αἰγύπτιοι?
καὶ
γὰρ
δὴ |
[1, 95] |
Ἀσίης.
ὡς
ὦν
Περσέων
μετεξέτεροι
|
λέγουσι, |
οἱ
μὴ
βουλόμενοι
σεμνοῦν
τὰ |
[1, 181] |
θεὸς
ἕληται
ἐκ
πασέων,
ὡς
|
λέγουσι |
οἱ
Χαλδαῖοι
ἐόντες
ἱρέες
τούτου |
[1, 4] |
δὴ
τοὺς
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
|
λέγουσι |
Πέρσαι
ἁρπαζομενέων
τῶν
γυναικῶν
λόγον |
[1, 2] |
μὲν
Ἰοῦν
ἐς
Αἴγυπτον
ἀπικέσθαι
|
λέγουσι |
Πέρσαι,
οὐκ
ὡς
Ἕλληνες,
καὶ |
[1, 91] |
~ἀπικομένοισι
δὲ
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ
|
λέγουσι |
τὰ
ἐντεταλμένα
τὴν
Πυθίην
λέγεται |
[1, 137] |
χρᾶται.
ἀποκτεῖναι
δὲ
οὐδένα
κω
|
λέγουσι |
τὸν
ἑωυτοῦ
πατέρα
οὐδὲ
μητέρα, |
[1, 82] |
τούτου
κομᾶν.
τὸν
δὲ
ἕνα
|
λέγουσι |
τὸν
περιλειφθέντα
τῶν
τριηκοσίων
Ὀθρυάδην, |
[1, 24] |
ἐν
Κορίνθῳ.
~τοῦτον
τὸν
Ἀρίονα
|
λέγουσι, |
τὸν
πολλὸν
τοῦ
χρόνου
διατρίβοντα |
[1, 27] |
τὴν
ναυπηγίην,
οἳ
μὲν
Βίαντα
|
λέγουσι |
τὸν
Πριηνέα
ἀπικόμενον
ἐς
Σάρδις, |
[1, 201] |
εἰσὶ
δὲ
οἵτινες
καὶ
Σκυθικὸν
|
λέγουσι |
τοῦτο
τὸ
ἔθνος
εἶναι.
~ὁ |
[1, 24] |
ἐς
Κόρινθον,
τὸν
δὲ
δελφῖνα
|
λέγουσι |
ὑπολαβόντα
ἐξενεῖκαι
ἐπὶ
Ταίναρον.
ἀποβάντα |
[1, 174] |
Πυθίη
σφι,
ὡς
αὐτοὶ
Κνίδιοι
|
λέγουσι, |
χρᾷ
ἐν
τριμέτρῳ
τόνῳ
τάδε. |
[1, 70] |
λεγομένας
τάσδε?
οἱ
μὲν
Λακεδαιμόνιοι
|
λέγουσι |
ὡς
ἐπείτε
ἀγόμενος
ἐς
τὰς |
[1, 70] |
μακρῇσι
ἐπιπλώσαντες?
αὐτοὶ
δὲ
Σάμιοι
|
λέγουσι |
ὡς
ἐπείτε
ὑστέρησαν
οἱ
ἄγοντες |