Livre, Chapitre
[1, 114]	βασιλέος εἶναι, τῷ δὲ τινὶ	τὰς	ἀγγελίας φέρειν ἐδίδου γέρας, ὡς
[1, 191]	πυλίδας ἐχούσας καὶ αὐτοὶ ἐπὶ	τὰς	αἱμασιὰς ἀναβάντες τὰς παρὰ τὰ
[1, 82]	Κροίσου. ~ἔς τε δὴ ὦν	τὰς	ἄλλας ἔπεμπε συμμαχίας καὶ δὴ
[1, 196]	παρθένων καὶ οὕτω αἱ εὔμορφοι	τὰς	ἀμόρφους καὶ ἐμπήρους ἐξεδίδοσαν. ἐκδοῦναι
[1, 116]	αὐτόν. ὁ δὲ ἀγόμενος ἐς	τὰς	ἀνάγκας οὕτω δὴ ἔφαινε τὸν
[1, 193]	αὐτοῦ τοῦ ποταμοῦ ἀναβαίνοντος ἐς	τὰς	ἀρούρας, ἀλλὰ χερσί τε καὶ
[1, 171]	τέως δὲ ἄνευ ὀχάνων ἐφόρεον	τὰς	ἀσπίδας πάντες οἳ περ ἐώθεσαν
[1, 171]	εἰσὶ οἱ καταδέξαντες καὶ ἐπὶ	τὰς	ἀσπίδας τὰ σημήια ποιέεσθαι, καὶ
[1, 82]	Ἀργείους περὶ χώρου καλεομένου Θυρέης·	τὰς	γὰρ Θυρέας ταύτας ἐοῦσα τῆς
[1, 75]	εἶναι κω τοῦτον τὸν χρόνον	τὰς	γεφύρας ταύτας) λέγεται παρεόντα τὸν
[1, 166]	Ἀλαλίην ἀνέλαβον τὰ τέκνα καὶ	τὰς	γυναῖκας καὶ τὴν ἄλλην κτῆσιν
[1, 82]	θρέψειν κόμην Ἀργείων μηδένα, μηδὲ	τὰς	γυναῖκάς σφι χρυσοφορήσειν, πρὶν Θυρέας
[1, 170]	Τέων γὰρ μέσον εἶναι Ἰωνίης)	τὰς	δὲ ἄλλας πόλιας οἰκεομένας μηδὲν
[1, 194]	καλάμην πᾶσαν ἀπ᾽ ὦν ἐκήρυξαν,	τὰς	δὲ διφθέρας ἐπισάξαντες ἐπὶ τοὺς
[1, 80]	συλλαμβανόμενος ἀμύνηται. ταῦτα μὲν παραίνεσε,	τὰς	δὲ καμήλους ἔταξε ἀντία τῆς
[1, 186]	τὴν διάβασιν ἐποιεῦντο οἱ Βαβυλώνιοι·	τὰς	δὲ νύκτας τὰ ξύλα ταῦτα
[1, 17]	μὴ εἶναι ἔργον τῇ στρατιῇ.	τὰς	δὲ οἰκίας οὐ κατέβαλλε ὁ
[1, 97]	γινομένου τοῦ ἐπιφοιτέοντος, οἷα πυνθανομένων	τὰς	δίκας ἀποβαίνειν κατὰ τὸ ἐόν,
[1, 100]	ἐσφερομένας ἐκπέμπεσκε. ταῦτα μὲν κατὰ	τὰς	δίκας ἐποίεε, τάδε δὲ ἄλλα
[1, 202]	περ ὁ Γύνδης τὸν ἐς	τὰς	διώρυχας τὰς ἑξήκοντά τε καὶ
[1, 186]	τὴν πόλιν καὶ τὰς καταβάσιας	τὰς	ἐκ τῶν πυλίδων ἐς τὸν
[1, 22]	εἶπας πρὸς Θρασύβουλον τοῦ Λυδοῦ	τὰς	ἐντολὰς ἀπῆλθε ἐς τὰς Σάρδις,
[1, 202]	Γύνδης τὸν ἐς τὰς διώρυχας	τὰς	ἑξήκοντά τε καὶ τριηκοσίας διέλαβε
[1, 75]	ὡς μὲν ἐγὼ λέγω, κατὰ	τὰς	ἐούσας γεφύρας διεβίβασε τὸν στρατόν,
[1, 59]	Πεισίστρατος ἦρχε Ἀθηναίων, οὔτε τιμὰς	τὰς	ἐούσας συνταράξας οὔτε θέσμια μεταλλάξας,
[1, 180]	τε ἄλλας καὶ τὰς ἐπικαρσίας	τὰς	ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἐχούσας. κατὰ
[1, 180]	ἰθέας τάς τε ἄλλας καὶ	τὰς	ἐπικαρσίας τὰς ἐπὶ τὸν ποταμὸν
[1, 191]	κάκιστα· κατακληίσαντες γὰρ ἂν πάσας	τὰς	ἐς τὸν ποταμὸν πυλίδας ἐχούσας
[1, 100]	ἐκεῖνον ἐσπέμπεσκον, καὶ ἐκεῖνος διακρίνων	τὰς	ἐσφερομένας ἐκπέμπεσκε. ταῦτα μὲν κατὰ
[1, 196]	δὴ διεξέλθοι ὁ κῆρυξ πωλέων	τὰς	εὐειδεστάτας τῶν παρθένων ἀνίστη ἂν
[1, 66]	αὐτῶν ἐζωγρήθησαν, πέδας τε ἔχοντες	τὰς	ἐφέροντο αὐτοὶ καὶ σχοίνῳ διαμετρησάμενοι
[1, 51]	δειρῆς ἀνέθηκε ὁ Κροῖσος καὶ	τὰς	ζώνας. ~ταῦτα μὲν ἐς Δελφοὺς
[1, 192]	τῶν πολεμιστηρίων, οἱ μὲν ἀναβαίνοντες	τὰς	θηλέας ὀκτακόσιοι, αἱ δὲ βαινόμεναι
[1, 196]	Βαβυλωνίων ἐπίγαμοι, ὑπερβάλλοντες ἀλλήλους ἐξωνέοντο	τὰς	καλλιστευούσας· ὅσοι δὲ τοῦ δήμου
[1, 186]	ποταμοῦ κατὰ τὴν πόλιν καὶ	τὰς	καταβάσιας τὰς ἐκ τῶν πυλίδων
[1, 195]	τῇσι Βοιωτίῃσι ἐμβάσι. κομῶντες δὲ	τὰς	κεφαλὰς μίτρῃσι ἀναδέονται, μεμυρισμένοι πᾶν
[1, 82]	ἀπὸ τούτου τοῦ χρόνου κατακειράμενοι	τὰς	κεφαλάς, πρότερον ἐπάναγκες κομῶντες, ἐποιήσαντο
[1, 211]	Ἀράξεω ἡμέρης ὁδὸν ἐποίεε κατὰ	τὰς	Κροίσου ὑποθήκας. μετὰ δὲ ταῦτα
[1, 157]	πρῶτα μὲν τοὺς Λυδοὺς ἠνάγκασε	τὰς	Κύρου ἐντολὰς ἐπιτελέειν, ἐκ τούτου
[1, 123]	ἐπιτρεφόμενον ἐποιέετο σύμμαχον, τὰς πάθας	τὰς	Κύρου τῇσι ἑωυτοῦ ὁμοιούμενος. πρὸ
[1, 97]	ἀνομίης ἔτι πολλῷ μᾶλλον ἀνὰ	τὰς	κώμας ἢ πρότερον ἦν, συνελέχθησαν
[1, 138]	ἐξελαύνουσι ἐκ τῆς χώρης, καὶ	τὰς	λευκὰς περιστεράς, τὴν αὐτὴν αἰτίην
[1, 1]	Φοίνικας διακελευσαμένους ὁρμῆσαι ἐπ᾽ αὐτάς.	τὰς	μὲν δὴ πλεῦνας τῶν γυναικῶν
[1, 153]	παράπαν ἀγορή. μετὰ ταῦτα ἐπιτρέψας	τὰς	μὲν Σάρδις Ταβάλῳ ἀνδρὶ Πέρσῃ,
[1, 173]	μητρόθεν καὶ τῆς μητρὸς ἀνανεμέεται	τὰς	μητέρας. καὶ ἢν μέν γε
[1, 171]	ὅκως Μίνως δέοιτο, ἐπλήρουν οἱ	τὰς	νέας. ἅτε δὴ Μίνω τε
[1, 169]	ἠπείρῳ Ἴωνας ἐχειρώσατο Ἅρπαγος, οἱ	τὰς	νήσους ἔχοντες Ἴωνες καταρρωδήσαντες ταῦτα
[1, 151]	κεχωρίδαται γὰρ αὗται. αἱ δὲ	τὰς	νήσους ἔχουσαι πέντε μὲν πόλιες
[1, 151]	Τενεδίοισι, κατά περ Ἰώνων τοῖσι	τὰς	νήσους ἔχουσι, ἦν δεινὸν οὐδέν·
[1, 27]	τῆς ναυπηγίης. καὶ οὕτω τοῖσι	τὰς	νήσους οἰκημένοισι Ἴωσι ξεινίην συνεθήκατο.
[1, 165]	δὲ Φωκαιέες, ἐπείτε σφι Χῖοι	τὰς	νήσους τὰς Οἰνούσσας καλεομένας οὐκ
[1, 171]	κατήκοοι καὶ καλεόμενοι Λέλεγες εἶχον	τὰς	νήσους, φόρον μὲν οὐδένα ὑποτελέοντες,
[1, 78]	δὲ αὐτῶν οἱ ἵπποι μετιέντες	τὰς	νομὰς νέμεσθαι φοιτέοντες κατήσθιον. ἰδόντι
[1, 110]	ὑπώρεαί εἰσὶ τῶν ὀρέων, ἔνθα	τὰς	νομὰς τῶν βοῶν εἶχε οὗτος
[1, 182]	δὲ γένηται τότε ὦν συγκατακληίεται	τὰς	νύκτας ἔσω ἐν τῷ νηῷ.
[1, 186]	τοῦδε εἵνεκα, ἵνα μὴ διαφοιτέοντες	τὰς	νύκτας κλέπτοιεν παρ᾽ ἀλλήλων. ὡς
[1, 94]	αὐτοὶ Λυδοὶ καὶ τὰς παιγνίας	τὰς	νῦν σφίσι τε καὶ Ἕλλησι
[1, 180]	οἰκιέων τριωρόφων καὶ τετρωρόφων, κατατέτμηται	τὰς	ὁδοὺς ἰθέας τάς τε ἄλλας
[1, 165]	ἐπείτε σφι Χῖοι τὰς νήσους	τὰς	Οἰνούσσας καλεομένας οὐκ ἐβούλοντο ὠνευμένοισι
[1, 123]	δὲ ὁρέων ἐπιτρεφόμενον ἐποιέετο σύμμαχον,	τὰς	πάθας τὰς Κύρου τῇσι ἑωυτοῦ
[1, 94]	φασὶ δὲ αὐτοὶ Λυδοὶ καὶ	τὰς	παιγνίας τὰς νῦν σφίσι τε
[1, 191]	αὐτοὶ ἐπὶ τὰς αἱμασιὰς ἀναβάντες	τὰς	παρὰ τὰ χείλεα τοῦ ποταμοῦ
[1, 134]	δὲ ᾖ οὕτερος ὑποδεέστερος ὀλίγῳ,	τὰς	παρειὰς φιλέονται· ἢν δὲ πολλῷ
[1, 169]	τὴν δουλοσύνην οὐκ ἀνεχόμενοι ἐξέλιπον	τὰς	πατρίδας· οἱ δ᾽ ἄλλοι Ἴωνες
[1, 90]	θεῶν μάλιστα, ἐπειρέσθαι πέμψαντα τάσδε	τὰς	πέδας, εἰ ἐξαπατᾶν τοὺς εὖ
[1, 90]	Λυδῶν ἐς Δελφοὺς ἐνετέλλετο τιθέντας	τὰς	πέδας ἐπὶ τοῦ νηοῦ τὸν
[1, 90]	οἱ ἀκροθίνια τοιαῦτα γενέσθαι, δεικνύντας	τὰς	πέδας· ταῦτά τε ἐπειρωτᾶν, καὶ
[1, 164]	οἱ Φωκαιέες ἐν τούτῳ κατασπάσαντες	τὰς	πεντηκοντέρους, ἐσθέμενοι τέκνα καὶ γυναῖκας
[1, 76]	πόλιν καὶ ἠνδραποδίσατο, εἷλε δὲ	τὰς	περιοικίδας αὐτῆς πάσας, Συρίους τε
[1, 126]	τούτῳ τά τε αἰπόλια καὶ	τὰς	ποίμνας καὶ τὰ βουκόλια ὁ
[1, 141]	ὡς ἤκουσαν τούτων ἀνενειχθέντων ἐς	τὰς	πόλιας, τείχεά τε περιεβάλοντο ἕκαστοι
[1, 162]	ἀπίκετο ἐς τὴν Ἰωνίην, αἵρεε	τὰς	πόλιας χώμασι· ὅκως γὰρ τειχήρεας
[1, 150]	ὁρτὴν ἔξω τείχεος ποιευμένους Διονύσῳ,	τὰς	πύλας ἀποκληίσαντες ἔσχον τὴν πόλιν.
[1, 35]	παιδὸς τὸν γάμον, ἀπικνέεται ἐς	τὰς	Σάρδις ἀνὴρ συμφορῇ ἐχόμενος καὶ
[1, 77]	ἐπιὼν ὁ Κῦρος, ἀπήλαυνε ἐς	τὰς	Σάρδις ἐν νόῳ ἔχων παρακαλέσας
[1, 77]	ταῦτα φρονέων, ὡς ἀπίκετο ἐς	τὰς	Σάρδις, ἔπεμπε κήρυκας κατὰ τὰς
[1, 154]	ἑωυτῷ στρατεύεσθαι. ἐλάσας δὲ ἐπὶ	τὰς	Σάρδις ἐπολιόρκεε Τάβαλον ἀπεργμένον ἐν
[1, 78]	ἢ ὀπίσω σφέας ἀναπλῶσαι ἐς	τὰς	Σάρδις ἥλω ὁ Κροῖσος. Τελμησσέες
[1, 70]	λέγουσι ὡς ἐπείτε ἀγόμενος ἐς	τὰς	Σάρδις ὁ κρητὴρ ἐγίνετο κατὰ
[1, 79]	ἐλαύνειν ὡς δύναιτο τάχιστα ἐπὶ	τὰς	Σάρδις, πρὶν ἢ τὸ δεύτερον
[1, 43]	τὸ γεγονός, ἀπικόμενος δὲ ἐς	τὰς	Σάρδις τὴν τε μάχην καὶ
[1, 157]	δὲ ὁ Μῆδος ἐλάσας ἐπὶ	τὰς	Σάρδις τοῦ Κύρου στρατοῦ μοῖραν
[1, 155]	τοῖσιδε, δείσας μὴ ἀναστάτους ποιήσῃ	τὰς	Σάρδις. ὦ βασιλεῦ, τὰ μὲν
[1, 48]	Πυθίης συγγραψάμενοι οἴχοντο ἀπιόντες ἐς	τὰς	Σάρδις. ὡς δὲ καὶ ὧλλοι
[1, 22]	Λυδοῦ τὰς ἐντολὰς ἀπῆλθε ἐς	τὰς	Σάρδις, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, δι᾽
[1, 207]	ὀπίσω φεύξονται ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἀρχὰς	τὰς	σὰς ἐλῶσι. νικῶν δὲ οὐ
[1, 81]	τοῦ τείχεος ἄλλους ἀγγέλους ἐς	τὰς	συμμαχίας. οἱ μὲν γὰρ πρότεροι
[1, 77]	τὰς Σάρδις, ἔπεμπε κήρυκας κατὰ	τὰς	συμμαχίας προερέοντας ἐς πέμπτον μῆνα
[1, 90]	ἑωυτοῦ διάνοιαν καὶ τῶν χρηστηρίων	τὰς	ὑποκρίσιας καὶ μάλιστα τὰ ἀναθήματα,
[1, 46]	ἰέναι, τοὺς δὲ ἐς Ἄβας	τὰς	Φωκέων, τοὺς δὲ ἐς Δωδώνην·
[1, 45]	νεκροῦ παρεδίδου ἑωυτὸν Κροίσῳ προτείνων	τὰς	χεῖρας, ἐπικατασφάξαι μιν κελεύων τῷ
[1, 208]	πρῶτα· Κῦρος δὲ Κροῖσον ἐς	τὰς	χεῖρας ἐσθεὶς τῷ ἑωυτοῦ παιδὶ
[1, 119]	κεφαλὴν τοῦ παιδὸς κατακεκαλυμμένην καὶ	τὰς	χεῖρας καὶ τοὺς πόδας, Ἅρπαγον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/03/2005