Livre, Chapitre
[1, 91]	δὲ τὸ ῥηθὲν οὐδ? ἐπανειρόμενος	ἑωυτὸν	αἴτιον ἀποφαινέτω? τῷ καὶ τὸ
[1, 34]	Κροῖσον, ὡς εἰκάσαι, ὅτι ἐνόμισε	ἑωυτὸν	εἶναι ἀνθρώπων ἁπάντων ὀλβιώτατον. αὐτίκα
[1, 99]	γε αἰσχρόν. ταῦτα δὲ περὶ	ἑωυτὸν	ἐσέμνυνε τῶνδε εἵνεκεν, ὅκως ἂν
[1, 157]	πυθόμενος ἀγχοῦ εἶναι στρατὸν ἐπ?	ἑωυτὸν	ἰόντα δείσας οἴχετο φεύγων ἐς
[1, 116]	τοῦ προσώπου προσφέρεσθαι ἐδόκεε ἐς	ἑωυτὸν	καὶ ἡ ὑπόκρισις ἐλευθερωτέρη εἶναι,
[1, 24]	ἑδωλίοισι ἀεῖσαι? ἀείσας δὲ ὑπεδέκετο	ἑωυτὸν	κατεργάσασθαι. καὶ τοῖσι ἐσελθεῖν γὰρ
[1, 45]	οὗτος πρὸ τοῦ νεκροῦ παρεδίδου	ἑωυτὸν	Κροίσῳ προτείνων τὰς χεῖρας, ἐπικατασφάξαι
[1, 86]	εἶπε, οὐδέν τι μᾶλλον ἐς	ἑωυτὸν	λέγων ἢ οὐκ ἐς ἅπαν
[1, 173]	τὸν πλησίον τίς εἴη, καταλέξει	ἑωυτὸν	μητρόθεν καὶ τῆς μητρὸς ἀνανεμέεται
[1, 97]	ἐόν, γνοὺς ὁ Δηιόκης ἐς	ἑωυτὸν	πᾶν ἀνακείμενον οὔτε κατίζειν ἔτι
[1, 100]	δὲ ταῦτα διεκόσμησε καὶ ἐκράτυνε	ἑωυτὸν	τῇ τυραννίδι, ἦν τὸ δίκαιον
[1, 94]	μένειν αὐτοῦ λαγχανούσῃ τῶν μοιρέων	ἑωυτὸν	τὸν βασιλέα προστάσσειν, ἐπὶ δὲ
[1, 24]	ῥῖψαί μιν ἐς τὴν θάλασσαν	ἑωυτὸν	ὡς εἶχε σὺν τῇ σκευῇ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/03/2005