Livre, Chapitre |
[1, 144] |
ἀνὴρ
ὦν
Ἁλικαρνησσεύς,
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Ἀγασικλέης,
νικήσας
τὸν
νόμον
κατηλόγησε, |
[1, 187] |
γὰρ
ἄμεινον?
οὗτος
ὁ
τάφος
|
ἦν |
ἀκίνητος
μέχρι
οὗ
ἐς
Δαρεῖον |
[1, 165] |
θεοπροπίου
ἀνεστήσαντο
πόλιν,
τῇ
οὔνομα
|
ἦν |
Ἀλαλίη.
Ἀργανθώνιος
δὲ
τηνικαῦτα
ἤδη |
[1, 92] |
Λυδῶν
ἀρχήν.
ὁ
δὲ
Πανταλέων
|
ἦν |
Ἀλυάττεω
μὲν
παῖς,
Κροίσου
δὲ |
[1, 48] |
ἡμερέων
ἐμηχανᾶτο
τοιάδε?
ἐπινοήσας
τὰ
|
ἦν |
ἀμήχανον
ἐξευρεῖν
τε
καὶ
ἐπιφράσασθαι, |
[1, 79] |
Λυδίου.
ἡ
δὲ
μάχη
σφέων
|
ἦν |
ἀπ?
ἵππων,
δόρατά
τε
ἐφόρεον |
[1, 12] |
ἐμετίετο
ὁ
Γύγης,
οὐδέ
οἱ
|
ἦν |
ἀπαλλαγὴ
οὐδεμία,
ἀλλ?
ἔδεε
ἤ |
[1, 158] |
ἄλλοι
θεοπρόποι,
τῶν
καὶ
Ἀριστόδικος
|
ἦν. |
~ἀπικομένων
δὲ
ἐς
Βραγχίδας
ἐχρηστηριάζετο |
[1, 163] |
τῶν
Ταρτησσίων,
τῷ
οὔνομα
μὲν
|
ἦν, |
Ἀργανθώνιος,
ἐτυράννευσε
δὲ
Ταρτησσοῦ
ὀγδώκοντα |
[1, 143] |
τότε
Ἑλληνικοῦ
γένεος,
πολλῷ
δὴ
|
ἦν |
ἀσθενέστατον
τῶν
ἐθνέων
τὸ
Ἰωνικὸν |
[1, 62] |
τοῖσι
ἡ
τυραννὶς
πρὸ
ἐλευθερίης
|
ἦν |
ἀσπαστότερον.
οὗτοι
μὲν
δὴ
συνηλίζοντο, |
[1, 34] |
πάντα
πρῶτος?
οὔνομα
δέ
οἱ
|
ἦν |
Ἄτυς.
τοῦτον
δὴ
ὦν
τὸν |
[1, 77] |
καὶ
μαχεσάμενον
στρατὸν
Πέρσῃσι,
ὃς
|
ἦν |
αὐτοῦ
ξεινικός,
πάντα
ἀπεὶς
διεσκέδασε |
[1, 145] |
ὅτε
ἐν
Πελοποννήσῳ
οἴκεον,
δυώδεκα
|
ἦν |
αὐτῶν
μέρεα,
κατά
περ
νῦν |
[1, 178] |
ἀναστάτου
γενομένης
τὰ
βασιλήια
κατεστήκεε,
|
ἦν |
Βαβυλών,
ἐοῦσα
τοιαύτη
δή
τις |
[1, 157] |
θεὸν
ἀνοῖσαι
τὸν
ἐν
Βραγχίδῃσι?
|
ἦν |
γὰρ
αὐτόθι
μαντήιον
ἐκ
παλαιοῦ |
[1, 34] |
παῖδες,
τῶν
οὕτερος
μὲν
διέφθαρτο,
|
ἦν |
γὰρ
δὴ
κωφός,
ὁ
δὲ |
[1, 91] |
περὶ
ἡμιόνου,
οὐδὲ
τοῦτο
συνέλαβε.
|
ἦν |
γὰρ
δὴ
ὁ
Κῦρος
οὗτος |
[1, 77] |
τὸ
πλῆθος
τὸ
ἑωυτοῦ
στράτευμα
|
ἦν |
γάρ
οἱ
ὁ
συμβαλὼν
στρατὸς |
[1, 119] |
οἰκία.
ἐσελθὼν
δὲ
τὴν
ταχίστην,
|
ἦν |
γὰρ
οἱ
παῖς
εἷς
μοῦνος |
[1, 8] |
καλλίστην.
ὥστε
δὲ
ταῦτα
νομίζων,
|
ἦν |
γάρ
οἱ
τῶν
αἰχμοφόρων
Γύγης |
[1, 126] |
τὸ
προειρημένον,
ἐνθαῦτα
ὁ
Κῦρος,
|
ἦν |
γάρ
τις
χῶρος
τῆς
Περσικῆς |
[1, 73] |
αὐτοὺς
κεινῇσι
χερσὶ
ὁ
Κυαξάρης
|
ἦν |
γάρ,
ὡς
διέδεξε,
ὀργὴν
ἄκρος) |
[1, 147] |
ποιήσαντες
αὐτῇσι
συνοίκεον.
~ταῦτα
δὲ
|
ἦν |
γινόμενα
ἐν
Μιλήτῳ.
βασιλέας
δὲ |
[1, 92] |
Κροῖσος
μὲν
γὰρ
ἐκ
Καείρης
|
ἦν |
γυναικὸς
Ἀλυάττῃ,
Πανταλέων
δὲ
ἐξ |
[1, 60] |
ἐν
τῷ
δήμῳ
τῷ
Παιανιέι
|
ἦν |
γυνὴ
τῇ
οὔνομα
ἦν
Φύη, |
[1, 183] |
ὁρτὴν
ἄγωσι
τῷ
θεῷ
τούτῳ.
|
ἦν |
δὲ
ἐν
τῷ
τεμένεϊ
τούτῳ |
[1, 82] |
μοίρης
ἀποταμόμενοι
ἔσχον
οἱ
Λακεδαιμόνιοι.
|
ἦν |
δὲ
καὶ
ἡ
μέχρι
Μαλέων |
[1, 205] |
ἦν
ἐκεῖνο
τὸ
ἔθνος
διαφυγεῖν.
|
~ἦν |
δὲ
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀποθανόντος
γυνὴ |
[1, 79] |
τοὺς
Λυδοὺς
ἐξῆγε
ἐς
μάχην.
|
ἦν |
δὲ
τοῦτον
τὸν
χρόνον
ἔθνος |
[1, 160] |
ἐν
φυλακῇ,
θέλοντες
Κύρῳ
ἀποδέξαι.
|
ἦν |
δὲ
χρόνος
οὗτος
οὐκ
ὀλίγος |
[1, 84] |
οὐδεὶς
ἐτέτακτο
φύλακος?
οὐ
γὰρ
|
ἦν |
δεινὸν
κατὰ
τοῦτο
μὴ
ἁλῷ |
[1, 143] |
ποιησάμενοι,
τοῖσι
δὲ
αὐτῶν
νησιώτῃσι
|
ἦν |
δεινὸν
οὐδέν?
οὔτε
γὰρ
Φοίνικες |
[1, 151] |
Ἰώνων
τοῖσι
τὰς
νήσους
ἔχουσι,
|
ἦν |
δεινὸν
οὐδέν?
τῇσι
δὲ
λοιπῇσι |
[1, 114] |
οὐ
Κῦρον
θεμένη.
~καὶ
ὅτε
|
ἦν |
δεκαέτης
ὁ
παῖς,
πρῆγμα
ἐς |
[1, 96] |
Μήδοισι
ἐγένετο
σοφὸς
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Δηιόκης,
παῖς
δ?
ἦν
Φραόρτεω. |
[1, 78] |
δὲ
τοῦτο
Κροίσῳ,
ὥσπερ
καὶ
|
ἦν |
ἔδοξε
τέρας
εἶναι?
αὐτίκα
δὲ |
[1, 111] |
ἂν
κοτὲ
κατέδοξα
ἔνθεν
γε
|
ἦν. |
ἐθάμβεον
δὲ
ὁρέων
χρυσῷ
τε |
[1, 171] |
εὐτυχέοντος
τῷ
πολέμῳ,
τὸ
Καρικὸν
|
ἦν |
ἔθνος
λογιμώτατον
τῶν
ἐθνέων
ἁπάντων |
[1, 30] |
σκεψάμενον
ὥς
οἱ
κατὰ
καιρὸν
|
ἦν, |
εἴρετο
ὁ
Κροῖσος
τάδε.
ξεῖνε |
[1, 204] |
γὰρ
ἰθύσειε
στρατεύεσθαι
Κῦρος,
ἀμήχανον
|
ἦν |
ἐκεῖνο
τὸ
ἔθνος
διαφυγεῖν.
~ἦν |
[1, 153] |
ἡ
τε
γὰρ
Βαβυλών
οἱ
|
ἦν |
ἐμπόδιος
καὶ
τὸ
Βάκτριον
ἔθνος |
[1, 21] |
μέλλοι
ποιήσειν,
μηχανᾶται
τοιάδε?
ὅσος
|
ἦν |
ἐν
τῷ
ἄστεϊ
σῖτος
καὶ |
[1, 84] |
τὸ
ἄλλο
τεῖχος
περιενείκας,
τῇ
|
ἦν |
ἐπίμαχον
τὸ
χωρίον
τῆς
ἀκροπόλιος, |
[1, 191] |
αὐτὸς
ἔμαθε
τὸ
ποιητέον
οἱ
|
ἦν, |
ἐποίεε
δὴ
τοιόνδε.
τάξας
τὴν |
[1, 37] |
πρότερον
κοτὲ
καὶ
γενναιότατα
ἡμῖν
|
ἦν |
ἔς
τε
πολέμους
καὶ
ἐς |
[1, 10] |
δὴ
ὡς
οὐκ
ἐδύνατο
διαφυγεῖν,
|
ἦν |
ἕτοιμος?
ὁ
δὲ
Κανδαύλης,
ἐπεὶ |
[1, 21] |
δὴ
ἀπόστολος
ἐς
τὴν
Μίλητον
|
ἦν, |
Θρασύβουλος
δὲ
σαφέως
προπεπυσμένος
πάντα |
[1, 1] |
ὠνέεσθαι
τῶν
φορτίων
τῶν
σφι
|
ἦν |
θυμός
μάλιστα?
καὶ
τοὺς
Φοίνικας |
[1, 91] |
βασιλέος,
ὁ
δὲ
Πέρσης
τε
|
ἦν |
καὶ
ἀρχόμενος
ὑπ?
ἐκείνοισι
καὶ |
[1, 57] |
βάρβαρον
γλῶσσαν
ἱέντες.
εἰ
τοίνυν
|
ἦν |
καὶ
πᾶν
τοιοῦτο
τὸ
Πελασγικόν, |
[1, 213] |
οἶνος
ἀνῆκε
καὶ
ἔμαθε
ἵνα
|
ἦν |
κακοῦ,
δεηθεὶς
Κύρου
ἐκ
τῶν |
[1, 107] |
δὲ
Πέρσῃ
διδοῖ
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Καμβύσης,
τὸν
εὕρισκε
οἰκίης
μὲν |
[1, 7] |
τὸ
Κροίσου,
καλεομένους
δὲ
Μερμνάδας.
|
ἦν |
Κανδαύλης,
τὸν
οἱ
Ἕλληνές
Μυρσίλον |
[1, 186] |
γεγονέναι
καὶ
τοῖσι
πολιήτῃσι
γέφυρα
|
ἦν |
κατεσκευασμένη.
~ἡ
δ?
αὐτὴ
αὕτη |
[1, 68] |
καὶ
ἡ
πολλὴ
τῆς
Πελοποννήσου
|
ἦν |
κατεστραμμένη.
~ταῦτα
δὴ
ὦν
πάντα |
[1, 52] |
ἔτι
καὶ
ἀμφότερα
ἐς
ἐμὲ
|
ἦν |
κείμενα
ἐν
Θήβῃσι
καὶ
Θηβέων |
[1, 23] |
Ἀλυάττῃ
ὧδε
ἔσχε.
~Περίανδρος
δὲ
|
ἦν |
Κυψέλου
παῖς
οὗτος
ὁ
τῷ |
[1, 152] |
αὐτῶν
τὸν
δοκιμώτατον,
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Λακρίνης,
ἀπερέοντα
Κύρῳ
Λακεδαιμονίων
ῥῆσιν, |
[1, 61] |
ἀνὴρ
ἀπιγμένος
ἐθελοντής,
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Λύγδαμις,
προθυμίην
πλείστην
παρείχετο,
κομίσας |
[1, 6] |
μένουσαν,
ἐπιμνήσομαι
ἀμφοτέρων
ὁμοίως.
~Κροῖσος
|
ἦν |
Λυδὸς
μὲν
γένος,
παῖς
δὲ |
[1, 5] |
γέγονε?
τὰ
δὲ
ἐπ?
ἐμεῦ
|
ἦν |
μεγάλα,
πρότερον
ἦν
σμικρά.
τὴν |
[1, 88] |
ὁ
δὲ
συννοίῃ
ἐχόμενος
ἥσυχος
|
ἦν? |
μετὰ
δὲ
ἐπιστραφείς
τε
καὶ |
[1, 91] |
δὲ
ὑποδεεστέρου?
ἣ
μὲν
γὰρ
|
ἦν |
Μηδὶς
καὶ
Ἀστυάγεος
θυγάτηρ
τοῦ |
[1, 173] |
Λύκιοι
νέμονται,
αὕτη
τὸ
παλαιὸν
|
ἦν |
Μιλυάς,
οἱ
δὲ
Μιλύαι
τότε |
[1, 110] |
καὶ
ὄρεα
θηριωδέστατα?
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Μιτραδάτης,
συνοίκεε
δὲ
ἑωυτοῦ
συνδούλῃ, |
[1, 116] |
δὲ
τούτοισι
ἐπὶ
χρόνον
ἄφθογγος
|
ἦν? |
μόγις
δὲ
δή
κοτε
ἀνενειχθεὶς |
[1, 159] |
τοὺς
στρουθοὺς
καὶ
ἄλλα
ὅσα
|
ἦν |
νενοσσευμένα
ὀρνίθων
γένεα
ἐν
τῷ |
[1, 185] |
γενομένη
ταύτης
βασίλεια,
τῇ
οὔνομα
|
ἦν |
Νίτωκρις,
αὕτη
δὲ
συνετωτέρη
γενομένη |
[1, 85] |
αὐτὸν
δὲ
Κροῖσον
τάδε
ἐγίνετο.
|
ἦν |
οἱ
παῖς,
τοῦ
καὶ
πρότερον |
[1, 68] |
σίδηρον
ἐξελαυνόμενον,
καὶ
ἐν
θώματι
|
ἦν |
ὀρέων
τὸ
ποιεόμενον.
μαθὼν,
δέ |
[1, 196] |
νυν
κάλλιστος
νόμος
οὗτός
σφι
|
ἦν, |
οὐ
μέντοι
νῦν
γε
διατελέει |
[1, 143] |
ἐλαχίστου?
ὅτι
γὰρ
μὴ
Ἀθῆναι,
|
ἦν |
οὐδὲν
ἄλλο
πόλισμα
λόγιμον.
οἱ |
[1, 205] |
τῶν
Μασσαγετέων
βασίλεια.
Τόμυρίς
οἱ
|
ἦν |
οὔνομα.
ταύτην
πέμπων
ὁ
Κῦρος |
[1, 71] |
Πέρσῃσι
γάρ,
πρὶν
Λυδοὺς
καταστρέψασθαι,
|
ἦν |
οὔτε
ἁβρὸν
οὔτε
ἀγαθὸν
οὐδέν. |
[1, 87] |
ἀλλὰ
ταῦτα
δαίμοσί
κου
φίλον
|
ἦν |
οὕτω
γενέσθαι"
~ὅ
μὲν
ταῦτα |
[1, 115] |
κώμης
παῖδες,
τῶν
καὶ
ὅδε
|
ἦν, |
παίζοντες
σφέων
αὐτῶν
ἐστήσαντο
βασιλέα? |
[1, 103] |
ἱππέας?
πρὸ
τοῦ
δὲ
ἀναμὶξ
|
ἦν |
πάντα
ὁμοίως
ἀναπεφυρμένα.
οὗτος
ὁ |
[1, 78] |
ἡλωκότι,
οὐδὲν
κω
εἰδότες
τῶν
|
ἦν |
περὶ
Σάρδις
τε
καὶ
αὐτὸν |
[1, 92] |
μὲν
καὶ
ἔτι
ἐς
ἐμὲ
|
ἦν |
περιεόντα,
τὰ
δ?
ἐξαπόλωλε
τῶν |
[1, 96] |
ἀρχήν,
ἰθύς
τε
καὶ
δίκαιος
|
ἦν, |
ποιέων
τε
ταῦτα
ἔπαινον
εἶχε |
[1, 98] |
ὅντινα
στήσονται
βασιλέα,
ὁ
Δηιόκης
|
ἦν |
πολλὸς
ὑπὸ
παντὸς
ἀνδρὸς
καὶ |
[1, 204] |
μεγάλα
τὰ
ἐπαείροντα
καὶ
ἐποτρύνοντα
|
ἦν, |
πρῶτον
μὲν
ἡ
γένεσις,
τὸ |
[1, 152] |
λέγειν
τὸν
Φωκαέα,
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Πύθερμος.
ὁ
δὲ
πορφύρεόν
τε |
[1, 71] |
συνεβούλευσε
Κροίσῳ
τάδε?
οὔνομά
οἱ
|
ἦν |
Σάνδανις.
ὦ
βασιλεῦ,
ἐπ?
ἄνδρας |
[1, 184] |
πέντε
πρότερον
γενομένη,
τῇ
οὔνομα
|
ἦν |
Σεμίραμις,
αὕτη
μὲν
ἀπεδέξατο
χώματα |
[1, 5] |
ἐπ?
ἐμεῦ
ἦν
μεγάλα,
πρότερον
|
ἦν |
σμικρά.
τὴν
ἀνθρωπηίην
ὦν
ἐπιστάμενος |
[1, 211] |
παῖδα
στρατηγέοντα
Μασσαγετέων,
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Σπαργαπίσης.
~ἣ
δὲ
πυθομένη
τά |
[1, 18] |
γὰρ
καὶ
ὁ
τὸν
πόλεμον
|
ἦν |
συνάψας?
τὰ
δὲ
πέντε
τῶν |
[1, 97] |
ἀνὰ
τὰς
κώμας
ἢ
πρότερον
|
ἦν, |
συνελέχθησαν
οἱ
Μῆδοι
ἐς
τὠυτὸ |
[1, 164] |
χαλκὸς
ἢ
λίθος
ἢ
γραφὴ
|
ἦν, |
τὰ
δὲ
ἄλλα
πάντα
ἐσθέντες |
[1, 5] |
τὰ
γὰρ
τὸ
πάλαι
μεγάλα
|
ἦν, |
τὰ
πολλὰ
σμικρὰ
αὐτῶν
γέγονε? |
[1, 56] |
δὲ
τοῦ
Ἰωνικοῦ.
ταῦτα
γὰρ
|
ἦν |
τὰ
προκεκριμένα,
ἐόντα
τὸ
ἀρχαῖον |
[1, 152] |
ἄγγελοι
κατὰ
γὰρ
δὴ
τάχος
|
ἦν |
ταῦτα
πρησσόμενα)
εἵλοντο
πρὸ
πάντων |
[1, 122] |
τε
ταύτην
αἰνέων
διὰ
παντός,
|
ἦν |
τέ
οἱ
ἐν
τῷ
λόγῳ |
[1, 110] |
συνδούλῃ,
οὔνομα
δὲ
τῇ
γυναικὶ
|
ἦν |
τῇ
συνοίκεε
Κυνὼ
κατὰ
τὴν |
[1, 72] |
δὲ
Κύρου.
ὁ
γὰρ
οὖρος
|
ἦν |
τῆς
τε
Μηδικῆς
ἀρχῆς
καὶ |
[1, 100] |
καὶ
ἐκράτυνε
ἑωυτὸν
τῇ
τυραννίδι,
|
ἦν |
τὸ
δίκαιον
φυλάσσων
χαλεπός?
καὶ |
[1, 45] |
μέν
νυν
ἔθαψε
ὡς
οἰκὸς
|
ἦν |
τὸν
ἑωυτοῦ
παῖδα?
Ἄδρηστος
δὲ |
[1, 114] |
οὐ
Κύρου
οὐ
γάρ
κω
|
ἦν |
τοῦτο
τοὔνομα)
ἀλλὰ
πρὸς
τοῦ |
[1, 145] |
ἐστὶ
καὶ
τότε
γε
Ἰώνων
|
ἦν. |
~τούτων
δὴ
εἵνεκα
καὶ
οἱ |
[1, 209] |
τῷ
Ἀρσάμεος
ἐόντι
ἀνδρὶ
Ἀχαιμενίδῃ
|
ἦν |
τῶν
παίδων
Δαρεῖος
πρεσβύτατος,
ἐὼν |
[1, 84] |
Μάρδος
ἐπειρᾶτο
προσβαίνων,
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Ὑροιάδης,
κατὰ
τοῦτο
τῆς
ἀκροπόλιος |
[1, 96] |
οὔνομα
ἦν
Δηιόκης,
παῖς
δ?
|
ἦν |
Φραόρτεω.
οὗτος
ὁ
Δηιόκης
ἐρασθεὶς |
[1, 60] |
Παιανιέι
ἦν
γυνὴ
τῇ
οὔνομα
|
ἦν |
Φύη,
μέγαθος
ἀπὸ
τεσσέρων
πηχέων |
[1, 94] |
ἐσθεμένους
τὰ
πάντα
ὅσα
σφι
|
ἦν |
χρηστὰ
ἐπίπλοα,
ἀποπλέειν
κατὰ
βίου |
[1, 106] |
τε
ὕβριος
καὶ
ὀλιγωρίης
ἀνάστατα
|
ἦν? |
χωρὶς
μὲν
γὰρ
φόρον
ἔπρησσον |
[1, 186] |
διαβῆναι,
χρῆν
πλοίῳ
διαβαίνειν,
καὶ
|
ἦν, |
ὡς
ἐγὼ
δοκέω,
ὀχληρὸν
τοῦτο. |