Livre, Chapitre |
[1, 107] |
Καμβύσης,
τὸν
εὕρισκε
οἰκίης
μὲν
|
ἐόντα |
ἀγαθῆς
τρόπου
δὲ
ἡσυχίου,
πολλῷ |
[1, 32] |
μέν
νυν
ταῦτα
συλλαβεῖν
ἄνθρωπον
|
ἐόντα |
ἀδύνατον
ἐστί,
ὥσπερ
χωρῇ
οὐδεμία |
[1, 212] |
μέν
σε
ἐγὼ
καὶ
ἄπληστον
|
ἐόντα |
αἵματος
κορέσω"
~Κῦρος
μὲν
ἐπέων |
[1, 167] |
ἡ
Πυθίη
ἔχρησε
κτίσαι
ἥρων
|
ἐόντα, |
ἀλλ?
οὐ
τὴν
νῆσον.
~Φωκαίης |
[1, 184] |
ἀπεδέξατο
χώματα
ἀνὰ
τὸ
πεδίον
|
ἐόντα |
ἀξιοθέητα?
πρότερον
δὲ
ἐώθεε
ὁ |
[1, 14] |
θρόνον
ἐς
τὸν
προκατίζων
ἐδίκαζε,
|
ἐόντα |
ἀξιοθέητον?
κεῖται
δὲ
ὁ
θρόνος |
[1, 8] |
γυναικός
ὦτα
γὰρ
τυγχάνει
ἀνθρώποισι
|
ἐόντα |
ἀπιστότερα
ὀφθαλμῶν)
ποίεε
ὅκως
ἐκείνην |
[1, 166] |
πληρώσαντες
καὶ
αὐτοὶ
τὰ
πλοῖα,
|
ἐόντα |
ἀριθμὸν
ἑξήκοντα,
ἀντίαζον
ἐς
τὸ |
[1, 207] |
ἀποτρέψειν?
τὰ
δὲ
μοι
παθήματα
|
ἐόντα |
ἀχάριτα
μαθήματα
γέγονε.
εἰ
μὲν |
[1, 75] |
δὴ
ὦν
τὸν
Ἀστυάγεα
Κῦρος
|
ἐόντα |
ἑωυτοῦ
μητροπάτορα
καταστρεψάμενος
ἔσχε
δι? |
[1, 137] |
ἀναζητεόμενα
ταῦτα
ἀνευρεθῆναι
ἤτοι
ὑποβολιμαῖα
|
ἐόντα |
ἢ
μοιχίδια?
οὐ
γὰρ
δή |
[1, 192] |
τῷ
ἄρχοντι
τῆς
Βαβυλῶνος
ὑπῆρχε
|
ἐόντα. |
~ἡ
δὲ
γῆ
τῶν
Ἀσσυρίων |
[1, 20] |
προστιθεῖσι
τούτοισι,
Περίανδρον
τὸν
Κυψέλου
|
ἐόντα |
Θρασυβούλῳ
τῷ
τότε
Μιλήτου
τυραννεύοντι |
[1, 92] |
τοῦ
Ἀμφιάρεω
ἀνέθηκε
οἰκήιά
τε
|
ἐόντα |
καὶ
τῶν
πατρωίων
χρημάτων
ἀπαρχήν? |
[1, 23] |
ἐπὶ
δελφῖνος
ἐξενειχθέντα
ἐπὶ
Ταίναρον,
|
ἐόντα |
κιθαρῳδὸν
τῶν
τότε
ἐόντων
οὐδενὸς |
[1, 73] |
Κῦρον.
Ἀστυάγεα
γὰρ
τὸν
Κυαξάρεω,
|
ἐόντα |
Κροίσου
μὲν
γαμβρὸν
Μήδων
δὲ |
[1, 194] |
ποταμὸν
πορευόμενα
ἐς
τὴν
Βαβυλῶνα,
|
ἐόντα |
κυκλοτερέα,
πάντα
σκύτινα.
ἐπεὰν
γὰρ |
[1, 95] |
τὰ
περὶ
Κῦρον
ἀλλὰ
τὸν
|
ἐόντα |
λέγειν
λόγον,
κατὰ
ταῦτα
γράψω, |
[1, 116] |
ἀνάγκας
οὕτω
δὴ
ἔφαινε
τὸν
|
ἐόντα |
λόγον?
ἀρχόμενος
δὲ
ἀπ?
ἀρχῆς |
[1, 30] |
τοὺς
θησαυρούς,
καὶ
ἐπεδείκνυσαν
πάντα
|
ἐόντα |
μεγάλα
τε
καὶ
ὄλβια.
θεησάμενον |
[1, 113] |
ἑωυτοῦ
γυναικί,
τὸν
δὲ
ἑωυτοῦ
|
ἐόντα |
νεκρὸν
λαβὼν
ἔθηκε
ἐς
τὸ |
[1, 189] |
ὡς
διαβαίνειν
ἐπειρᾶτο
ὁ
Κῦρος
|
ἐόντα |
νηυσιπέρητον,
ἐνθαῦτά
οἱ
τῶν
τις |
[1, 139] |
μέντοι
οὔ?
τὰ
οὐνόματά
σφι
|
ἐόντα |
ὅμοια
τοῖσι
σώμασι
καὶ
τῇ |
[1, 117] |
ὡς
εἶδε
τὸν
βουκόλον
ἔνδον
|
ἐόντα, |
οὐ
τρέπεται
ἐπὶ
ψευδέα
ὁδόν, |
[1, 129] |
λόγῳ
σκαιότατόν
τε
καὶ
ἀδικώτατον
|
ἐόντα |
πάντων
ἀνθρώπων,
σκαιότατον
μέν
γε, |
[1, 120] |
ἐς
τὸν
παῖδα
τοῦτον
περιιοῦσα
|
ἐόντα |
Πέρσην,
καὶ
ἡμεῖς
ἐόντες
Μῆδοι |
[1, 57] |
Ἀθηναίοισι,
καὶ
ὅσα
ἄλλα
Πελασγικὰ
|
ἐόντα |
πολίσματα
τὸ
οὔνομα
μετέβαλε?
εἰ |
[1, 155] |
μὲν
πλέον
τι
ἢ
πατέρα
|
ἐόντα |
σὲ
λαβὼν
ἄγω,
αὐτοῖσι
δὲ |
[1, 68] |
εἶδον
τὸν
νεκρὸν
μήκεϊ
ἴσον
|
ἐόντα |
τῇ
σορῷ?
μετρήσας
δὲ
συνέχωσα |
[1, 56] |
ταῦτα
γὰρ
ἦν
τὰ
προκεκριμένα,
|
ἐόντα |
τὸ
ἀρχαῖον
τὸ
μὲν
Πελασγικὸν |
[1, 112] |
θυγατρὸς
παῖδα
ὡς
ἐξ
ἡμέων
|
ἐόντα |
τρέφωμεν.
καὶ
οὕτω
οὔτε
σὺ |
[1, 137] |
τε
καὶ
μέζω
τὰ
ἀδικήματα
|
ἐόντα |
τῶν
ὑπουργημάτων,
οὕτω
τῷ
θυμῷ |