Livre, Chapitre |
[1, 123] |
δὴ
τῷ
Κύρῳ
διαιτωμένῳ
ἐν
|
Πέρσῃσι |
βουλόμενος
Ἅρπαγος
δηλῶσαι
τὴν
ἑωυτοῦ |
[1, 71] |
λέγων
οὐκ
ἔπειθε
τὸν
Κροῖσον.
|
Πέρσῃσι |
γάρ,
πρὶν
Λυδοὺς
καταστρέψασθαι,
ἦν |
[1, 130] |
βασιληίης
κατεπαύσθη,
Μῆδοι
δὲ
ὑπέκυψαν
|
Πέρσῃσι |
διὰ
τὴν
τούτου
πικρότητα,
ἄρξαντες |
[1, 94] |
Τυρσηνούς.
Λυδοὶ
μὲν
δὴ
ὑπὸ
|
Πέρσῃσι |
ἐδεδούλωντο.
~ἐπιδίζηται
δὲ
δὴ
τὸ |
[1, 132] |
ἐν
γὰρ
δὴ
τοῖσι
ἅπασι
|
Πέρσῃσι |
καὶ
αὐτὸς
γίνεται.
ἐπεὰν
δὲ |
[1, 132] |
ἀγαθά,
ὁ
δὲ
τοῖσι
πᾶσι
|
Πέρσῃσι |
κατεύχεται
εὖ
γίνεσθαι
καὶ
τῷ |
[1, 77] |
δὲ
παρεόντα
καὶ
μαχεσάμενον
στρατὸν
|
Πέρσῃσι, |
ὃς
ἦν
αὐτοῦ
ξεινικός,
πάντα |
[1, 209] |
ἔτεα,
καὶ
οὗτος
κατελέλειπτο
ἐν
|
Πέρσῃσι· |
οὐ
γὰρ
εἶχέ
κω
ἡλικίην |
[1, 5] |
δὲ
τῆς
Ἰοῦς
οὐκ
ὁμολογέουσι
|
Πέρσῃσι |
οὕτω
Φοίνικες·
οὐ
γὰρ
ἁρπαγῇ |
[1, 132] |
δὲ
Μίτραν.
~θυσίη
δὲ
τοῖσι
|
Πέρσῃσι |
περὶ
τοὺς
εἰρημένους
θεοὺς
ἥδε |
[1, 122] |
τοῦτο,
ἵνα
θειοτέρως
δοκέῃ
τοῖσι
|
Πέρσῃσι |
περιεῖναί
σφι
ὁ
παῖς,
κατέβαλον |
[1, 159] |
χρησμὸν
ἔφαινε,
κελεύων
ἐκδιδόναι
Πακτύην
|
Πέρσῃσι. |
πρὸς
ταῦτα
ὁ
Ἀριστόδικος
ἐκ |
[1, 71] |
οἳ
οὐκ
ἐπὶ
νόον
ποιέουσι
|
Πέρσῃσι |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
Λυδούς"
ταῦτα
λέγων |
[1, 80] |
ἀπὸ
τῶν
ἵππων
πεζοὶ
τοῖσι
|
Πέρσῃσι |
συνέβαλλον.
χρόνῳ
δὲ
πεσόντων
ἀμφοτέρων |
[1, 127] |
δὲ
οἱ
Μῆδοι
στρατευσάμενοι
τοῖσι
|
Πέρσῃσι |
συνέμισγον,
οἳ
μέν
τινὲς
αὐτῶν |
[1, 158] |
ταῦτα
χρηστήριον
ἐγένετο
ἐκδιδόναι
Πακτύην
|
Πέρσῃσι. |
ταῦτα
δὲ
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν |
[1, 138] |
κατέρχεται
οὐδὲ
συμμίσγεται
τοῖσι
ἄλλοισι
|
Πέρσῃσι· |
φασὶ
δέ
μιν
ἐς
τὸν |