Livre, Chapitre |
[1, 37] |
Μυσῶν,
ἐπεσέρχεται
ὁ
τοῦ
Κροίσου
|
παῖς |
ἀκηκοὼς
τῶν
ἐδέοντο
οἱ
Μυσοί. |
[1, 114] |
τῶν
παίδων
συμπαίζων,
ἐὼν
Ἀρτεμβάρεος
|
παῖς |
ἀνδρὸς
δοκίμου
ἐν
Μήδοισι,
οὐ |
[1, 122] |
ὡς
βουκόλου
τοῦ
Ἀστυάγεος
εἴη
|
παῖς, |
ἀπὸ
δὲ
τῆς
κεῖθεν
ὁδοῦ |
[1, 117] |
καὶ
τοιούτῳ
μόρῳ
ἐχρήσατο
ὁ
|
παῖς" |
~Ἅρπαγος
μὲν
δὴ
τὸν
ἰθὺν |
[1, 102] |
Μήδων
ἐστὶ
τοσάδε.
~Δηιόκεω
δὲ
|
παῖς |
γίνεται
Φραόρτης,
ὃς
τελευτήσαντος
Δηιόκεω, |
[1, 96] |
σοφὸς
τῷ
οὔνομα
ἦν
Δηιόκης,
|
παῖς |
δ᾽
ἦν
Φραόρτεω.
οὗτος
ὁ |
[1, 6] |
~Κροῖσος
ἦν
Λυδὸς
μὲν
γένος,
|
παῖς |
δὲ
Ἀλυάττεω,
τύραννος
δὲ
ἐθνέων |
[1, 51] |
οὐκ
ἐπιμνήσομαι.
ἀλλ᾽
ὁ
μὲν
|
παῖς, |
δι᾽
οὗ
τῆς
χειρὸς
ῥέει |
[1, 119] |
τὴν
ταχίστην,
ἦν
γὰρ
οἱ
|
παῖς |
εἷς
μοῦνος
ἔτεα
τρία
καὶ |
[1, 115] |
δὴ
ἐὼν
τοῦδε
τοιούτου
ἐόντος
|
παῖς |
ἐτόλμησας
τὸν
τοῦδε
παῖδα
ἐόντος |
[1, 109] |
αὐτῷ
μοι
συγγενής
ἐστὶ
ὁ
|
παῖς, |
καὶ
ὅτι
Ἀστυάγης
μὲν
ἐστὶ |
[1, 120] |
αὐτοὺς
τοῖσιδε.
ἔστι
τε
ὁ
|
παῖς |
καὶ
περίεστι,
καί
μιν
ἐπ᾽ |
[1, 118] |
λέγων
ὡς
περίεστί
τε
ὁ
|
παῖς |
καὶ
τὸ
γεγονὸς
ἔχει
καλῶς· |
[1, 122] |
τοῖσι
Πέρσῃσι
περιεῖναί
σφι
ὁ
|
παῖς, |
κατέβαλον
φάτιν
ὡς
ἐκκείμενον
Κῦρον |
[1, 92] |
δὲ
Πανταλέων
ἦν
Ἀλυάττεω
μὲν
|
παῖς, |
Κροίσου
δὲ
ἀδελφεὸς
οὐκ
ὁμομήτριος· |
[1, 120] |
περίεστί
τε
καὶ
ἐβασίλευσε
ὁ
|
παῖς |
μὴ
ἐκ
προνοίης
τινός,
θάρσεέ |
[1, 103] |
βασιλεὺς
ὁ
Σκυθέων
Μαδύης
Προτοθύεω
|
παῖς· |
οἳ
ἐσέβαλον
μὲν
ἐς
τὴν |
[1, 35] |
Γορδίεω
μὲν
τοῦ
Μίδεω
εἰμὶ
|
παῖς, |
ὀνομάζομαι
δὲ
Ἄδρηστος,
φονεύσας
δὲ |
[1, 103] |
Κυαξάρης
ὁ
Φραόρτεω
τοῦ
Δηιόκεω
|
παῖς. |
οὗτος
λέγεται
πολλὸν
ἔτι
γενέσθαι |
[1, 85] |
διέφερε
πληγέντι
ἀποθανεῖν·
ὁ
δὲ
|
παῖς |
οὗτος
ὁ
ἄφωνος
ὡς
εἶδε |
[1, 23] |
ἔσχε.
~Περίανδρος
δὲ
ἦν
Κυψέλου
|
παῖς |
οὗτος
ὁ
τῷ
Θρασυβούλῳ
τὸ |
[1, 7] |
ἔτεα
πέντε
τε
καὶ
πεντακόσια,
|
παῖς |
παρὰ
πατρὸς
ἐκδεκόμενος
τὴν
ἀρχήν, |
[1, 114] |
~καὶ
ὅτε
ἦν
δεκαέτης
ὁ
|
παῖς, |
πρῆγμα
ἐς
αὑτὸν
τοιόνδε
γενόμενον |
[1, 209] |
καὶ
ἀπολαβὼν
μοῦνον
εἶπε
Ὕστασπες,
|
παῖς |
σὸς
ἐπιβουλεύων
ἐμοί
τε
καὶ |
[1, 213] |
ὁ
δὲ
τῆς
βασιλείης
Τομύριος
|
παῖς |
Σπαργαπίσης,
ὥς
μιν
ὅ
τε |
[1, 119] |
ὥς
οἱ
ἀπίκετο
ὁ
Ἁρπάγου
|
παῖς, |
σφάξας
αὐτὸν
καὶ
κατὰ
μέλεα |
[1, 107] |
τελευτᾷ.
~ἐκδέκεται
δὲ
Ἀστυάγης
Κυαξάρεω
|
παῖς |
τὴν
βασιληίην.
καὶ
οἱ
ἐγένετο |
[1, 111] |
ὡς
ἄρα
Μανδάνης
τε
εἴη
|
παῖς |
τῆς
Ἀστυάγεος
θυγατρὸς
καὶ
Καμβύσεω |
[1, 38] |
γὰρ
μοι
μοῦνος
τυγχάνεις
ἐὼν
|
παῖς· |
τὸν
γὰρ
δὴ
ἕτερον
διεφθαρμένον |
[1, 85] |
Κροῖσον
τάδε
ἐγίνετο.
ἦν
οἱ
|
παῖς, |
τοῦ
καὶ
πρότερον
ἐπεμνήσθην,
τὰ |
[1, 59] |
εἴ
τίς
οἱ
τυγχάνει
ἐὼν
|
παῖς, |
τοῦτον
ἀπείπασθαι.
οὔκων
ταῦτα
παραινέσαντος |