Livre, Chapitre |
[1, 195] |
κιθῶνι
ποδηνεκέι
λινέῳ,
καὶ
ἐπὶ
|
τοῦτον |
ἄλλον
εἰρίνεον
κιθῶνα
ἐπενδύνει
καὶ |
[1, 171] |
λογιμώτατον
τῶν
ἐθνέων
ἁπάντων
κατὰ
|
τοῦτον |
ἅμα
τὸν
χρόνον
μακρῷ
μάλιστα. |
[1, 165] |
ἥξειν
πρὶν
ἢ
τὸν
μύδρον
|
τοῦτον |
ἀναφανῆναι.
στελλομένων
δὲ
αὐτῶν
ἐπὶ |
[1, 185] |
διὰ
τῆς
πόλιος
μέσης
ῥέει,
|
τοῦτον |
ἄνωθεν
διώρυχας
ὀρύξασα
οὕτω
δή |
[1, 59] |
τίς
οἱ
τυγχάνει
ἐὼν
παῖς,
|
τοῦτον |
ἀπείπασθαι.
οὔκων
ταῦτα
παραινέσαντος
Χίλωνος |
[1, 192] |
ἐκ
βασιλέος
ἔχοντι
τὸν
νομὸν
|
τοῦτον |
ἀργυρίου
μὲν
προσήιε
ἑκάστης
ἡμέρης |
[1, 189] |
ἐς
τὴν
Ἐρυθρὴν
θάλασσαν
ἐκδιδοῖ,
|
τοῦτον |
δὴ
τὸν
Γύνδην
ποταμὸν
ὡς |
[1, 114] |
παίζοντες
εἵλοντο
ἑωυτῶν
βασιλέα
εἶναι
|
τοῦτον |
δὴ
τὸν
τοῦ
βουκόλου
ἐπίκλησιν |
[1, 75] |
ὁμοχροίην,
τὸ
αἷμα
ἀναλείχουσι
ἀλλήλων.
|
~τοῦτον |
δὴ
ὦν
τὸν
Ἀστυάγεα
Κῦρος |
[1, 34] |
οὔνομα
δέ
οἱ
ἦν
Ἄτυς.
|
τοῦτον |
δὴ
ὦν
τὸν
Ἄτυν
σημαίνει |
[1, 120] |
ὄνειρον
καί
μοι
τὸν
παῖδα
|
τοῦτον |
εἶναι
δεινὸν
ἔτι
οὐδέν.
ὅμως |
[1, 68] |
τὸν
Ὀρέστεα
κατὰ
τὸ
θεοπρόπιον
|
τοῦτον |
εἶναι,
τῇδε
συμβαλλόμενος·
τοῦ
χαλκέος |
[1, 118] |
ἔφη
λέγων
ἐς
τὸν
παῖδα
|
τοῦτον |
ἔκαμνον
μεγάλως,
καὶ
θυγατρὶ
τῇ |
[1, 119] |
καὶ
δέκα
κου
μάλιστα
γεγονώς,
|
τοῦτον |
ἐκπέμπεν
ἰέναι
τε
κελεύων
ἐς |
[1, 74] |
προηγόρευσε
ἔσεσθαι,
οὖρον
προθέμενος
ἐνιαυτὸν
|
τοῦτον |
ἐν
τῷ
δὴ
καὶ
ἐγένετο |
[1, 120] |
τοιαῦτα
παρακελευόμεθα.
τὸν
δὲ
παῖδα
|
τοῦτον |
ἐξ
ὀφθαλμῶν
ἀπόπεμψαι
ἐς
Πέρσας |
[1, 86] |
ἑρμηνέας
ἐπειρέσθαι
τὸν
Κροῖσον
τίνα
|
τοῦτον |
ἐπικαλέοιτο,
καὶ
τοὺς
προσελθόντας
ἐπειρωτᾶν· |
[1, 115] |
ὧδε.
ὦ
δέσποτα,
ἐγὼ
ταῦτα
|
τοῦτον |
ἐποίησα
σὺν
δίκῃ.
οἱ
γάρ |
[1, 65] |
νυν
Ἀθηναίους
τοιαῦτα
τὸν
χρόνον
|
τοῦτον |
ἐπυνθάνετο
ὁ
Κροῖσος
κατέχοντα,
τοὺς |
[1, 38] |
ταύτην
τόν
τε
γάμον
τοι
|
τοῦτον |
ἔσπευσα
καὶ
ἐπὶ
τὰ
παραλαμβανόμενα |
[1, 57] |
μεταβαίνοντες
ἐς
ταῦτα
τὰ
χωρία,
|
τοῦτον |
ἔχουσι
ἐν
φυλακῇ.
~τὸ
δὲ |
[1, 101] |
Μηδικὸν
ἔθνος
συνέστρεψε
μοῦνον
καὶ
|
τοῦτον |
ἦρξε·
ἔστι
δὲ
Μήδων
τοσάδε |
[1, 98] |
προβαλλόμενος
καὶ
αἰνεόμενος,
ἐς
ὃ
|
τοῦτον |
καταινέουσι
βασιλέα
σφίσι
εἶναι.
ὃ |
[1, 78] |
ἐπὶ
τὴν
χώρην,
ἀπικόμενον
δὲ
|
τοῦτον |
καταστρέψεσθαι
τοὺς
ἐπιχωρίους,
λέγοντες
ὄφιν |
[1, 113] |
τὸν
μὲν
ἔφερε
θανατώσων
παῖδα,
|
τοῦτον |
μὲν
παραδιδοῖ
τῇ
ἑωυτοῦ
γυναικί, |
[1, 15] |
βασιλεύσαντος
δυῶν
δέοντα
τεσσεράκοντα
ἔτεα,
|
τοῦτον |
μὲν
παρήσομεν
τοσαῦτα
ἐπιμνησθέντες,
Ἄρδυος |
[1, 73] |
Μηδικήν·
ἐτυράννευε
δὲ
τὸν
χρόνον
|
τοῦτον |
Μήδων
Κυαξάρης
ὁ
Φραόρτεω
τοῦ |
[1, 100] |
οἱ·
εἴ
τινα
πυνθάνοιτο
ὑβρίζοντα,
|
τοῦτον |
ὅκως
μεταπέμψαιτο
κατ᾽
ἀξίην
ἑκάστου |
[1, 44] |
τε
καὶ
ἑταιρήιον,
τὸν
αὐτὸν
|
τοῦτον |
ὀνομάζων
θεόν,
τὸν
μὲν
ἐπίστιον |
[1, 59] |
οἱ
μετὰ
ταῦτα
τὸν
Πεισίστρατον
|
τοῦτον, |
ὃς
στασιαζόντων
τῶν
παράλων
καὶ |
[1, 21] |
σῖτος
καὶ
ἑωυτοῦ
καὶ
ἰδιωτικός,
|
τοῦτον |
πάντα
συγκομίσας
ἐς
τὴν
ἀγορὴν |
[1, 120] |
γὰρ
ἀλλοτριοῦται
ἐς
τὸν
παῖδα
|
τοῦτον |
περιιοῦσα
ἐόντα
Πέρσην,
καὶ
ἡμεῖς |
[1, 36] |
χώρῃ,
ὃς
τὰ
ἔργα
διαφθείρει.
|
τοῦτον |
προθυμεόμενοι
ἑλεῖν
οὐ
δυνάμεθα.
νῦν |
[1, 89] |
ὃς
ἂν
αὐτῶν
πλεῖστα
κατάσχῃ,
|
τοῦτον |
προσδέκεσθαί
τοι
ἐπαναστησόμενον.
νῦν
ὦν |
[1, 5] |
ἀδίκων
ἔργων
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας,
|
τοῦτον |
σημήνας
προβήσομαι
ἐς
τὸ
πρόσω |
[1, 18] |
Μιλησίοισι
οὐδαμοὶ
Ἰώνων
τὸν
πόλεμον
|
τοῦτον |
συνεπελάφρυνον
ὅτι
μὴ
Χῖοι
μοῦνοι. |
[1, 126] |
ὀκτωκαίδεκα
σταδίους
ἢ
εἴκοσι
πάντῃ,
|
τοῦτον |
σφι
τὸν
χῶρον
προεῖπε
ἐξημερῶσαι |
[1, 109] |
μὲν
ἀσφαλέος
εἵνεκα
ἐμοὶ
δεῖ
|
τοῦτον |
τελευτᾶν
τὸν
παῖδα,
δεῖ
μέντοι |
[1, 24] |
ὀνομάσαντα
καὶ
διδάξαντα
ἐν
Κορίνθῳ.
|
~τοῦτον |
τὸν
Ἀρίονα
λέγουσι,
τὸν
πολλὸν |
[1, 141] |
ἠθέλετε
ἐκβαίνειν
ὀρχεόμενοι"
Κῦρος
μὲν
|
τοῦτον |
τὸν
λόγον
τοῖσι
Ἴωσι
καὶ |
[1, 206] |
ποταμὸν
οἰκοδομεόμενος.
~ἔχοντι
δέ
οἱ
|
τοῦτον |
τὸν
πόνον
πέμψασα
ἡ
Τόμυρις |
[1, 79] |
ἐξῆγε
ἐς
μάχην.
ἦν
δὲ
|
τοῦτον |
τὸν
χρόνον
ἔθνος
οὐδὲν
ἐν |
[1, 68] |
χρησάμενος
καὶ
σοφίῃ.
ἐούσης
γὰρ
|
τοῦτον |
τὸν
χρόνον
ἐπιμιξίης
πρὸς
τοὺς |
[1, 29] |
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
σοφισταί,
οἳ
|
τοῦτον |
τὸν
χρόνον
ἐτύγχανον
ἐόντες,
ὡς |
[1, 191] |
σφι
ἐοῦσαν
ὁρτήν,
χορεύειν
τε
|
τοῦτον |
τὸν
χρόνον
καὶ
ἐν
εὐπαθείῃσι |
[1, 1] |
ἐς
Ἄργος.
τὸ
δὲ
Ἄργος
|
τοῦτον |
τὸν
χρόνον
προεῖχε
ἅπασι
τῶν |
[1, 82] |
αὐτοῖσι
τοῖσι
Σπαρτιήτῃσι
κατ᾽
αὐτὸν
|
τοῦτον |
τὸν
χρόνον
συνεπεπτώκεε
ἔρις
ἐοῦσα |
[1, 75] |
οὐ
γὰρ
δὴ
εἶναι
κω
|
τοῦτον |
τὸν
χρόνον
τὰς
γεφύρας
ταύτας) |
[1, 59] |
Κροῖσος
ὑπὸ
Πεισιστράτου
τοῦ
Ἱπποκράτεος
|
τοῦτον |
τὸν
χρόνον
τυραννεύοντος
Ἀθηναίων.
Ἱπποκράτεϊ |
[1, 1] |
τήνδε
τὴν
θάλασσαν,
καὶ
οἰκήσαντας
|
τοῦτον |
τὸν
χῶρον
τὸν
καὶ
νῦν |
[1, 77] |
συμμαχίη,
ἐτυράννευε
δὲ
τὸν
χρόνον
|
τοῦτον |
τῶν
Βαβυλωνίων
Λαβύνητος)
ἐπαγγείλας
δὲ |
[1, 9] |
ἀγχοῦ
τῆς
ἐσόδου
θρόνος·
ἐπὶ
|
τοῦτον |
τῶν
ἱματίων
κατὰ
ἕν
ἕκαστον |