Livre, Chapitre |
[1, 37] |
τέοισί
με
χρὴ
ὄμμασι
ἔς
|
τε |
ἀγορὴν
καὶ
ἐξ
ἀγορῆς
φοιτέοντα |
[1, 45] |
Κροῖσος
δὲ
τούτων
ἀκούσας
τόν
|
τε |
Ἄδρηστον
κατοικτείρει,
καίπερ
ἐὼν
ἐν |
[1, 163] |
πρῶτοι
Ἑλλήνων
ἐχρήσαντο,
καὶ
τὸν
|
τε |
Ἀδρίην
καὶ
τὴν
Τυρσηνίην
καὶ |
[1, 93] |
πολλὸν
μέγιστον
παρέχεται
χωρὶς
τῶν
|
τε |
Αἰγυπτίων
ἔργων
καὶ
τῶν
Βαβυλωνίων· |
[1, 126] |
λελουμένους.
ἐν
δὲ
τούτῳ
τά
|
τε |
αἰπόλια
καὶ
τὰς
ποίμνας
καὶ |
[1, 103] |
διέταξε
χωρὶς
ἑκάστους
εἶναι,
τούς
|
τε |
αἰχμοφόρους
καὶ
τοὺς
τοξοφόρους
καὶ |
[1, 0] |
βαρβάροισι
ἀποδεχθέντα,
ἀκλεᾶ
γένηται,
τά
|
τε |
ἄλλα
καὶ
δι᾽
ἣν
αἰτίην |
[1, 193] |
τοὺς
συκέων
τρόπον
θεραπεύουσι
τά
|
τε |
ἄλλα
καὶ
φοινίκων
τοὺς
ἔρσενας |
[1, 174] |
οἱ
ἐργαζόμενοι
τοῦ
οἰκότος
τά
|
τε |
ἄλλα
τοῦ
σώματος
καὶ
μάλιστα |
[1, 180] |
κατατέτμηται
τὰς
ὁδοὺς
ἰθέας
τάς
|
τε |
ἄλλας
καὶ
τὰς
ἐπικαρσίας
τὰς |
[1, 1] |
Αἰγύπτιά
τε
καὶ
Ἀσσύρια
τῇ
|
τε |
ἄλλῃ
ἐσαπικνέεσθαι
καὶ
δὴ
καὶ |
[1, 119] |
γινομένης
τοῦ
δείπνου
παρῆσαν
οἵ
|
τε |
ἄλλοι
δαιτυμόνες
καὶ
ὁ
Ἅρπαγος, |
[1, 172] |
δὲ
χρέωνται
κεχωρισμένοισι
πολλὸν
τῶν
|
τε |
ἄλλων
ἀνθρώπων
καὶ
Καρῶν.
τοῖσι |
[1, 140] |
Μάγοι
δὲ
κεχωρίδαται
πολλὸν
τῶν
|
τε |
ἄλλων
ἀνθρώπων
καὶ
τῶν
ἐν |
[1, 153] |
ἀπήλαυνε
αὐτὸς
ἐς
Ἀγβάτανα,
Κροῖσόν
|
τε |
ἅμα
ἀγόμενος
καὶ
τοὺς
Ἴωνας |
[1, 46] |
οἳ
δὲ
τινὲς
ἐπέμποντο
παρὰ
|
τε |
Ἀμφιάρεων
καὶ
παρὰ
Τροφώνιον,
οἳ |
[1, 31] |
τούτῳ
ῥώμη
σώματος
τοιήδε·
ἀεθλοφόροι
|
τε |
ἀμφότεροι
ὁμοίως
ἦσαν,
καὶ
δὴ |
[1, 42] |
οὔτε
τὸ
βούλεσθαι
πάρα,
πολλαχῇ
|
τε |
ἂν
ἶσχον
ἐμεωυτόν.
νῦν
δέ, |
[1, 84] |
ἐβάλετο·
τότε
δὲ
δὴ
αὐτός
|
τε |
ἀναβεβήκεε
καὶ
κατ᾽
αὐτὸν
ἄλλοι |
[1, 51] |
τῶν
γε
περιρραντηρίων
οὐδέτερον.
ἄλλα
|
τε |
ἀναθήματα
οὐκ
ἐπίσημα
πολλὰ
ἀπέπεμψε |
[1, 35] |
ἥκων
ἐπίστιός
μοι
ἐγένεο;
τίνα
|
τε |
ἀνδρῶν
ἢ
γυναικῶν
ἐφόνευσας;
ὁ |
[1, 110] |
δὴ
ὁ
βουκόλος,
πρὸς
βορέω
|
τε |
ἀνέμου
τῶν
Ἀγβατάνων
καὶ
πρὸς |
[1, 202] |
μεθύσκεσθαι,
ἐς
ὃ
ἐς
ὄρχησίν
|
τε |
ἀνίστασθαι
καὶ
ἐς
ἀοιδὴν
ἀπικνέεσθαι. |
[1, 175] |
τῶν
περὶ
Καρίην
ἀνδρῶν
μοῦνοί
|
τε |
ἀντέσχον
χρόνον
Ἁρπάγῳ
καὶ
πρήγματα |
[1, 22] |
εἶναι
καὶ
συμμάχους,
καὶ
δύο
|
τε |
ἀντὶ
ἑνὸς
νηοὺς
τῇ
Ἀθηναίῃ |
[1, 53] |
εἶναι
μοῦνα
ἐν
ἀνθρώποισι,
ὑμῖν
|
τε |
ἄξια
δῶρα
ἔδωκε
τῶν
ἐξευρημάτων, |
[1, 170] |
ἀπαλλαχθέντας
σφέας
δουλοσύνης
εὐδαιμονήσειν,
νήσων
|
τε |
ἁπασέων
μεγίστην
νεμομένους
καὶ
ἄρχοντας |
[1, 185] |
καὶ
οὐκ
ἀτρεμίζουσαν,
ἀλλ᾽
ἄλλα
|
τε |
ἀραιρημένα
ἄστεα
αὐτοῖσι,
ἐν
δὲ |
[1, 25] |
οἰκίης
ταύτης
ἐς
Δελφοὺς
κρητῆρά
|
τε |
ἀργύρεον
μέγαν
καὶ
ὑποκρητηρίδιον
σιδήρεον |
[1, 51] |
μοι
ἔργον
εἶναι.
καὶ
πίθους
|
τε |
ἀργυρέους
τέσσερας
ἀπέπεμψε,
οἳ
ἐν |
[1, 52] |
δὲ
Ἀμφιάρεῳ,
πυθόμενος
αὐτοῦ
τήν
|
τε |
ἀρετὴν
καὶ
τὴν
πάθην,
ἀνέθηκε |
[1, 31] |
γὰρ
ἐοῦσι
γένος
Ἀργείοισι
βίος
|
τε |
ἀρκέων
ὑπῆν,
καὶ
πρὸς
τούτῳ |
[1, 91] |
κατὰ
μὲν
δὴ
τὴν
Κροίσου
|
τε |
ἀρχὴν
καὶ
Ἰωνίης
τὴν
πρώτην |
[1, 131] |
καὶ
τῇ
Οὐρανίῃ
θύειν,
παρά
|
τε |
Ἀσσυρίων
μαθόντες
καὶ
Ἀραβίων.
καλέουσι |
[1, 128] |
τοῖσι
Πέρῃσι
ἑσσώθη,
καὶ
αὐτός
|
τε |
Ἀστυάγης
ἐζωγρήθη
καὶ
τοὺς
ἐξήγαγε |
[1, 9] |
ἐπὶ
τὴν
εὐνήν
κατὰ
νώτου
|
τε |
αὐτῆς
γένῃ,
σοὶ
μελέτω
τὸ |
[1, 208] |
καὶ
πολλὰ
ἐντειλάμενὸς
οἱ
τιμᾶν
|
τε |
αὐτὸν
καὶ
εὖ
ποιέειν,
ἢν |
[1, 124] |
πάλαι
δοκέω
πάντα
ἐκμεμαθηκέναι,
σέο
|
τε |
αὐτοῦ
περὶ
ὡς
ἐπρήχθη,
καὶ |
[1, 86] |
ἀποφλαυρίσειε
οἷα
δὴ
εἶπας,
ὥς
|
τε |
αὐτῷ
πάντα
ἀποβεβήκοι
τῇ
περ |
[1, 167] |
δὲ
Τυρσηνῶν
οἱ
Ἀγυλλαῖοι)
ἔλαχόν
|
τε |
αὐτῶν
πολλῷ
πλείστους
καὶ
τούτους |
[1, 99] |
ἀγγέλων
δὲ
πάντα
χρᾶσθαι,
ὁρᾶσθαι
|
τε |
βασιλέα
ὑπὸ
μηδενός,
πρός
τε |
[1, 92] |
Ἰσμηνίῳ,
ἐν
δὲ
Ἐφέσῳ
αἵ
|
τε |
βόες
αἱ
χρύσεαι
καὶ
τῶν |
[1, 115] |
τῆς
Ἀρτεμβάρεος
εἵνεκα,
μετεπέμπετο
τόν
|
τε |
βουκόλον
καὶ
τὸν
παῖδα.
ἐπείτε |
[1, 38] |
ὧν
τὴν
ὄψιν
ταύτην
τόν
|
τε |
γάμον
τοι
τοῦτον
ἔσπευσα
καὶ |
[1, 98] |
δὴ
ταῦτα
οἱ
Μῆδοι.
οἰκοδομέουσί
|
τε |
γὰρ
αὐτῷ
οἰκία
μεγάλα
τε |
[1, 153] |
ποιησάμενος
τὴν
πρώτην
εἶναι.
ἡ
|
τε |
γὰρ
Βαβυλών
οἱ
ἦν
ἐμπόδιος |
[1, 126] |
ἐμέο
πειθόμενοι
γίνεσθε
ἐλεύθεροι.
αὐτός
|
τε |
γὰρ
δοκέω
θείῃ
τύχῃ
γεγονὼς |
[1, 36] |
γὰρ
ἂν
ὑμῖν
συμπέμψαιμι·
νεόγαμός
|
τε |
γὰρ
ἐστὶ
καὶ
ταῦτά
οἱ |
[1, 84] |
τοῦτο
μὴ
ἁλῷ
κοτέ.
ἀπότομός
|
τε |
γὰρ
ἐστι\
ταύτῃ
ἡ
ἀκρόπολις |
[1, 204] |
Κῦρος
ἔσχε
προθυμίην
στρατεύσασθαι.
πολλά
|
τε |
γάρ
μιν
καὶ
μεγάλα
τὰ |
[1, 118] |
τὸ
γεγονὸς
ἔχει
καλῶς·
τῷ
|
τε |
γὰρ
πεποιημένῳ"
ἔφη
λέγων
ἐς |
[1, 50] |
ἐν
Δελφοῖσι
θεὸν
ἱλάσκετο·
κτήνεά
|
τε |
γὰρ
τὰ
θύσιμα
πάντα
τρισχίλια |
[1, 112] |
ἡμῖν
κακῶς
βεβουλευμένα
ἔσται·
ὅ
|
τε |
γὰρ
τεθνεὼς
βασιληίης
ταφῆς
κυρήσει |
[1, 41] |
ἔνθα
ἀπολαμπρυνέαι
τοῖσι
χρεόν
πατρώιόν
|
τε |
γάρ
τοι
ἐστὶ
καὶ
προσέτι |
[1, 176] |
συνήλισαν
ἐς
τὴν
ἀκρόπολιν
τάς
|
τε |
γυναῖκας
καὶ
τὰ
τέκνα
καὶ |
[1, 92] |
Δελφοῖσι
τὰ
μέν
νυν
ἔς
|
τε |
Δελφοὺς
καὶ
ἐς
τοῦ
Ἀμφιάρεω |
[1, 17] |
χώρην
ἑστάναι·
ὁ
δὲ
τὰ
|
τε |
δένδρεα
καὶ
τὸν
καρπὸν
τὸν |
[1, 214] |
καὶ
τοῖσι
ἐγχειριδίοισι
συνέχεσθαι.
χρόνον
|
τε |
δὴ
ἐπὶ
πολλὸν
συνεστάναι
μαχομένους |
[1, 189] |
συμψήσας
ὑποβρύχιον
οἰχώκεε
φέρων.
κάρτα
|
τε |
δὴ
ἐχαλέπαινε
τῷ
ποταμῷ
ὁ |
[1, 214] |
δὲ
οἱ
Μασσαγέται
περιεγένοντο,
ἥ
|
τε |
δὴ
πολλὴ
τῆς
Περσικῆς
στρατιῆς |
[1, 86] |
ζόης.
~οἱ
δὲ
Πέρσαι
τάς
|
τε |
δὴ
Σάρδις
ἔσχον
καὶ
αὐτὸν |
[1, 191] |
ταύτῃ
ἐς
τὴν
πόλιν.
οὕτω
|
τε |
δὴ
τάξας
καὶ
κατὰ
ταῦτα |
[1, 13] |
ἐς
Ἡρακλείδας
τὴν
ἀρχήν.
ἀνεῖλέ
|
τε |
δὴ
τὸ
χρηστήριον
καὶ
ἐβασίλευσε |
[1, 77] |
παρεῖναι
ἐς
χρόνον
ῥητόν
ἁλίσας
|
τε |
δὴ
τούτους
καὶ
τὴν
ἑωυτοῦ |
[1, 124] |
οἱ
ταῦτα
ποιεῦντι
παρεῖναι.
~ταῦτά
|
τε |
δὴ
ὦν
ἐπιτελέα
ἐγίνετο
καὶ |
[1, 82] |
βοηθέειν
ὡς
πολιορκεομένου
Κροίσου.
~ἔς
|
τε |
δὴ
ὦν
τὰς
ἄλλας
ἔπεμπε |
[1, 113] |
ἑωυτοῦ
δορυφόρων
τοὺς
πιστοτάτους
εἶδέ
|
τε |
διὰ
τούτων
καὶ
ἔθαψε
τοῦ |
[1, 22] |
αὐτὸς
κατεδόκεε.
μετὰ
δὲ
ἥ
|
τε |
διαλλαγή
σφι
ἐγένετο
ἐπ᾽
ᾧ |
[1, 102] |
δὴ
στρατευσάμενος
ὁ
Φραόρτης
αὐτός
|
τε |
διεφθάρη,
ἄρξας
δύο
καὶ
εἴκοσι |
[1, 100] |
δίκαιον
φυλάσσων
χαλεπός·
καὶ
τάς
|
τε |
δίκας
γράφοντες
ἔσω
παρ᾽
ἐκεῖνον |
[1, 2] |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
κήρυκα
αἰτέειν
|
τε |
δίκας
τῆς
ἁρπαγῆς
καὶ
ἀπαιτέειν |
[1, 69] |
θέλων
γενέσθαι
καὶ
σύμμαχος
ἄνευ
|
τε |
δόλου
καὶ
ἀπάτης"
Κροῖσος
μὲν |
[1, 194] |
οἴνου
πλέους.
ἰθύνεται
δὲ
ὑπό
|
τε |
δύο
πλήκτρων
καὶ
δύο
ἀνδρῶν |
[1, 187] |
λέγοντα
τάδε·
εἰ
μὴ
ἄπληστός
|
τε |
ἔας
χρημάτων
καὶ
αἰσχροκερδής,
οὐκ |
[1, 190] |
δὲ
ἀπορίῃσι
ἐνείχετο,
ἅτε
χρόνου
|
τε |
ἐγγινομένου
συχνοῦ
ἀνωτέρω
τε
οὐδὲν |
[1, 88] |
Κῦρος
δὲ
αὐτὸν
λύσας
κατεῖσέ
|
τε |
ἐγγὺς
ἑωυτοῦ
καὶ
κάρτα
ἐν |
[1, 91] |
κατ᾽
αὐτὸν
Κροῖσον,
οὐκ
οἷόν
|
τε |
ἐγίνετο
παραγαγεῖν
μοίρας.
ὅσον
δὲ |
[1, 166] |
τὴν
ἄλλην
κτῆσιν
ὅσην
οἷαι
|
τε |
ἐγίνοντο
αἱ
νέες
σφι
ἄγειν, |
[1, 67] |
ὡς
δὲ
ἀνευρεῖν
οὐκ
οἷοί
|
τε |
ἐγίνοντο
τὴν
θήκην
τοῦ
Ὀρέστεω |
[1, 124] |
στρατηλάτεε
ἐπὶ
Μήδους·
καὶ
ἤν
|
τε |
ἐγὼ
ὑπὸ
Ἀστυάγεος
ἀποδεχθέω
στρατηγὸς |
[1, 113] |
οὐκ
ἀπολέει
τὴν
ψυχήν"
~κάρτα
|
τε |
ἔδοξε
τῷ,
βουκόλῳ
πρὸς
τὰ |
[1, 66] |
πλήθεϊ
οὐκ
ὀλίγων
ἀνδρῶν,
ἀνά
|
τε |
ἔδραμον
αὐτίκα
καὶ
εὐθηνήθησαν,
καὶ |
[1, 30] |
κάλλιστα,
καί
μιν
Ἀθηναῖοι
δημοσίῃ
|
τε |
ἔθαψαν
αὐτοῦ
τῇ
περ
ἔπεσε |
[1, 146] |
Πελασγοὶ
καὶ
Δωριέες
Ἐπιδαύριοι,
ἄλλα
|
τε |
ἔθνεα
πολλὰ
ἀναμεμίχαται·
οἱ
δὲ |
[1, 63] |
ἁλισθεῖεν
ἔτι
οἱ
Ἀθηναῖοι
διεσκεδασμένοι
|
τε |
εἶεν·
ἀναβιβάσας
τοὺς
παῖδας
ἐπὶ |
[1, 111] |
τὸ
βρέφος,
ὡς
ἄρα
Μανδάνης
|
τε |
εἴη
παῖς
τῆς
Ἀστυάγεος
θυγατρὸς |
[1, 15] |
μνήμην
ποιήσομαι.
οὗτος
δὲ
Πριηνέας
|
τε |
εἷλε
ἐς
Μίλητόν
τε
ἐσέβαλε, |
[1, 152] |
ἦν
Πύθερμος.
ὁ
δὲ
πορφύρεόν
|
τε |
εἷμα
περιβαλόμενος,
ὡς
ἂν
πυνθανόμενοι |
[1, 22] |
ἐλπίζων
γὰρ
ὁ
Ἀλυάττης
σιτοδείην
|
τε |
εἶναι
ἰσχυρὴν
ἐν
τῇ
Μιλήτῳ |
[1, 117] |
παραδίδωμι
τὸ
παιδίον,
φὰς
σέ
|
τε |
εἶναι
τὸν
κελεύοντα
ἀποκτεῖναι
αὐτό. |
[1, 16] |
ἀπογόνῳ
ἐπολέμησε
καὶ
Μήδοισι,
Κιμμερίους
|
τε |
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
ἐξήλασε,
Σμύρνην |
[1, 22] |
Ἀλυάττης
ἐν
τῇ
Ἀσσησῷ,
αὐτός
|
τε |
ἐκ
τῆς
νούσου
ἀνέστη.
κατὰ |
[1, 179] |
πρὸς
τούτοισι
ἔτι
φράσαι
ἵνα
|
τε |
ἐκ
τῆς
τάφρου
ἡ
γῆ |
[1, 62] |
τῷ
χώρῳ
σφι
στρατοπεδευομένοισι
οἵ
|
τε |
ἐκ
τοῦ
ἄστεος
στασιῶται
ἀπίκοντο |
[1, 62] |
τοῦ
ἄστεος
στασιῶται
ἀπίκοντο
ἄλλοι
|
τε |
ἐκ
τῶν
δήμων
προσέρρεον,
τοῖσι |
[1, 22] |
ἐγένετο.
ὡς
γὰρ
δὴ
ἰδών
|
τε |
ἐκεῖνα
ὁ
κῆρυξ
καὶ
εἶπας |
[1, 99] |
ὁρῶντες
οἱ
ὁμήλικες,
ἐόντες
σύντροφοί
|
τε |
ἐκείνῳ
καὶ
οἰκίης
οὐ
φλαυροτέρης |
[1, 73] |
παῖδάς
σφι
παρέδωκε
τὴν
γλῶσσάν
|
τε |
ἐκμαθεῖν
καὶ
τὴν
τέχνην
τῶν |
[1, 3] |
δόξαι
πρῶτον
πέμψαντας
ἀγγέλους
ἀπαιτέειν
|
τε |
Ἑλένην
καὶ
δίκας
τῆς
ἁρπαγῆς |
[1, 74] |
ταῦτα
τὰ
ἔθνεα
τὰ
πέρ
|
τε |
Ἕλληνες,
καὶ
πρὸς
τούτοισι,
ἐπεὰν |
[1, 103] |
ἀλκιμώτερος
τῶν
προγόνων,
καὶ
πρῶτός
|
τε |
ἐλόχισε
κατὰ
τέλεα
τοὺς
ἐν |
[1, 54] |
ὑπερήσθη
τε
τοῖσι
χρηστηρίοισι,
πάγχυ
|
τε |
ἐλπίσας
καταλύσειν
τὴν
Κύρου
βασιληίην, |
[1, 59] |
πρὸς
Μεγαρέας
γενομένῃ
στρατηγίῃ,
Νίσαιάν
|
τε |
ἑλὼν
καὶ
ἄλλα
ἀποδεξάμενος
μεγάλα |
[1, 154] |
τὸν
ἐκ
τῶν
Σαρδίων,
ἐπικούρους
|
τε |
ἐμισθοῦτο
καὶ
τοὺς
ἐπιθαλασσίους
ἀνθρώπους |
[1, 46] |
αὐτίκα
ἀπεπειρᾶτο
τῶν
μαντείων
τῶν
|
τε |
ἐν
Ἕλλησι
καὶ
τοῦ
ἐν |
[1, 86] |
ἀνεβίβασε
ἐπ᾽
αὐτὴν
τὸν
Κροῖσόν
|
τε |
ἐν
πέδῃσι
δεδεμένον
καὶ
δὶς |
[1, 82] |
ἡ
πρὸς
ἑσπέρην
Ἀργείων,
ἥ
|
τε |
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
χώρῇ
καὶ |
[1, 31] |
τοῦ
βίου
ἀρίστη
ἐπεγένετο,
διέδεξέ
|
τε |
ἐν
τούτοισι
ὁ
θεὸς
ὡς |
[1, 94] |
ἐξεύρημα
γενέσθαι·
ἅμα
δὲ
ταύτας
|
τε |
ἐξευρεθῆναι
παρὰ
σφίσι
λέγουσι
καὶ |
[1, 70] |
δὲ
ποιησάμενοι
κρητῆρα
χάλκεον
ζῳδίων
|
τε |
ἔξωθεν
πλήσαντες
περὶ
τὸ
χεῖλος |
[1, 92] |
ἐς
τοῦ
Ἀμφιάρεω
ἀνέθηκε
οἰκήιά
|
τε |
ἐόντα
καὶ
τῶν
πατρωίων
χρημάτων |
[1, 59] |
οἱ
λέβητες
ἐπεστεῶτες
καὶ
κρεῶν
|
τε |
ἐόντες
ἔμπλεοι
καὶ
ὕδατος
ἄνευ |
[1, 199] |
λάμψεαι.
ὅσσαι
μέν
νυν
εἴδεός
|
τε |
ἐπαμμέναι
εἰσὶ
καὶ
μεγάθεος,
ταχὺ |
[1, 74] |
ἀντὶ
ἡμέρης
γενομένην,
τῆς
μάχης
|
τε |
ἐπαύσαντο
καὶ
μᾶλλόν
τι
ἔσπευσαν |
[1, 90] |
γενέσθαι,
δεικνύντας
τὰς
πέδας·
ταῦτά
|
τε |
ἐπειρωτᾶν,
καὶ
εἰ
ἀχαρίστοισι
νόμος |
[1, 184] |
μνήμην
ποιήσομαι,
οἳ
τὰ
τείχεά
|
τε |
ἐπεκόσμησαν
καὶ
τὰ
ἱρά,
ἐν |
[1, 126] |
χῶρος
τῆς
Περσικῆς
ἀκανθώδης
ὅσον
|
τε |
ἐπὶ
ὀκτωκαίδεκα
σταδίους
ἢ
εἴκοσι |
[1, 174] |
δὴ
ὀλίγον
τοῦτο,
ἐὸν
ὅσον
|
τε |
ἐπὶ
πέντε
στάδια,
ὤρυσσον
οἱ |
[1, 110] |
τῶν
Ἀστυάγεος
τὸν
ἠπίστατο
νομάς
|
τε |
ἐπιτηδεοτάτας
νέμοντα
καὶ
ὄρεα
θηριωδέστατα· |
[1, 85] |
πᾶν
ἐς
αὐτὸν
ἐπεποιήκεε,
ἄλλα
|
τε |
ἐπιφραζόμενος,
καὶ
δὴ
καὶ
ἐς |
[1, 50] |
θύσιμα
πάντα
τρισχίλια
ἔθυσε,
κλίνας
|
τε |
ἐπιχρύσους
καὶ
ἐπαργύρους
καὶ
φιάλας |
[1, 155] |
τὰ
μὲν
γὰρ
πρότερον
ἐγώ
|
τε |
ἔπρηξα
καὶ
ἐγὼ
κεφαλῇ
ἀναμάξας |
[1, 31] |
δὲ
μήτηρ
περιχαρής
ἐοῦσα
τῷ
|
τε |
ἔργῳ
καὶ
τῇ
φήμῃ,
στᾶσα |
[1, 111] |
δὲ
εἶπε
ὤ
γύναι,
εἶδόν
|
τε |
ἐς
πόλιν
ἐλθὼν
καὶ
ἤκουσα |
[1, 185] |
καταπλέοντες
τὸν
Εὐφρήτην
ποταμὸν
τρίς
|
τε |
ἐς
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
κώμην |
[1, 182] |
λέγοντες,
τὸν
θεὸν
αὐτὸν
φοιτᾶν
|
τε |
ἐς
τὸν
νηὸν
καὶ
ἀμπαύεσθαι |
[1, 185] |
ἐργάζετο
τῆς
χώρης
τῇ
αἵ
|
τε |
ἐσβολαὶ
ἦσαν
καὶ
τὰ
σύντομα |
[1, 16] |
Κολοφῶνος
κτισθεῖσαν
εἷλε,
ἐς
Κλαζομενάς
|
τε |
ἐσέβαλε.
ἀπὸ
μέν
νυν
τούτων |
[1, 15] |
Πριηνέας
τε
εἷλε
ἐς
Μίλητόν
|
τε |
ἐσέβαλε,
ἐπὶ
τούτου
τε
τυραννεύοντος |
[1, 194] |
ποταμὸν
γὰρ
δὴ
οὐκ
οἷά
|
τε |
ἐστὶ
πλέειν
οὐδενὶ
τρόπῳ
ὑπὸ |
[1, 99] |
μὲν
δὴ
ὁ
Δηιόκης
ἑωυτῷ
|
τε |
ἐτείχεε
καὶ
περὶ
τὰ
ἑωυτοῦ |
[1, 64] |
πολέμῳ
καὶ
ἐπέτρεψε
Λυγδάμι)
πρὸς
|
τε |
ἔτι
τούτοισι
τὴν
νῆσον
Δῆλον |
[1, 116] |
παραδούς.
ὁ
δὲ
ἐξ
ἑωυτοῦ
|
τε |
ἔφη
γεγονέναι
καὶ
τὴν
τεκοῦσαν |
[1, 125] |
μιν
στρατηγὸν
Περσέων
ἀποδεικνύναι.
νῦν
|
τε, |
ἔφη
λέγων,
ὦ
Πέρσαι,
προαγορεύω |
[1, 79] |
σφέων
ἦν
ἀπ᾽
ἵππων,
δόρατά
|
τε |
ἐφόρεον
μεγάλα,
καὶ
αὐτοὶ
ἦσαν |
[1, 66] |
συμβολῇ,
ὅσοι
αὐτῶν
ἐζωγρήθησαν,
πέδας
|
τε |
ἔχοντες
τὰς
ἐφέροντο
αὐτοὶ
καὶ |
[1, 35] |
εἴη,
λέγων
τάδε·
ὤνθρωπε,
τίς
|
τε |
ἐὼν
καὶ
κόθεν
τῆς
Φρυγίης |
[1, 119] |
ἰδὼν
δὲ
οὔτε
ἐξεπλάγη
ἐντός
|
τε |
ἑωυτοῦ
γίνεται.
εἴρετο
δὲ
αὐτὸν |
[1, 98] |
ὃ
δ᾽
ἐκέλευε
αὐτοὺς
οἰκία
|
τε |
ἑωυτῷ
ἄξια
τῆς
βασιληίης
οἰκοδομῆσαι |
[1, 205] |
ἐπὶ
τοὺς
Μασσαγέτας
στρατηίην,
γεφύρας
|
τε |
ζευγνύων
ἐπὶ
τοῦ
ποταμοῦ
διάβασιν |
[1, 119] |
προσκυνήσας
καὶ
μεγάλα
ποιησάμενος
ὅτι
|
τε |
ἡ
ἁμαρτὰς
οἱ
ἐς
δέον |
[1, 84] |
δὲ
συχνῶν
οὕτω
δὴ
Σάρδιές
|
τε |
ἡλώκεσαν
καὶ
πᾶν
τὸ
ἄστυ |
[1, 91] |
Μήδων
βασιλέος,
ὁ
δὲ
Πέρσης
|
τε |
ἦν
καὶ
ἀρχόμενος
ὑπ᾽
ἐκείνοισι |
[1, 173] |
οἳ
δὲ
ἐκαλέοντο
τό
πέρ
|
τε |
ἠνείκαντο
οὔνομα
καὶ
νυν
ἔτι |
[1, 29] |
ἔθετο.
αὐτοὶ
γὰρ
οὐκ
οἷοί
|
τε |
ἦσαν
αὐτὸ
ποιῆσαι
Ἀθηναῖοι·
ὁρκίοισι |
[1, 27] |
τοὺς
σὺ
δουλώσας
ἔχεις;
κάρτα
|
τε |
ἡσθῆναι
Κροῖσον
τῷ
ἐπιλόγῳ
καί |
[1, 120] |
τοῦ
ἐνυπνίου
ἐς
φαῦλον,
αὐτοί
|
τε |
θαρσέομεν
καὶ
σοὶ
ἕτερα
τοιαῦτα |
[1, 69] |
κατὰ
τὸ
χρηστήριον
προσκαλέομαι
φίλος
|
τε |
θέλων
γενέσθαι
καὶ
σύμμαχος
ἄνευ |
[1, 30] |
εὖ
ἡκούσης
παῖδες
ἦσαν
καλοί
|
τε |
κἀγαθοί,
καί
σφι
εἶδε
ἅπασι |
[1, 88] |
ἔτι
τούτων
μέτα·
ἀλλὰ
φέρουσί
|
τε |
καὶ
ἄγουσι
τὰ
σά"
~Κύρῳ |
[1, 129] |
μιν
ἀπέφαινε
τῷ
λόγῳ
σκαιότατόν
|
τε |
καὶ
ἀδικώτατον
ἐόντα
πάντων
ἀνθρώπων, |
[1, 153] |
τὸ
Βάκτριον
ἔθνος
καὶ
Σάκαι
|
τε |
καὶ
Αἰγύπτιοι,
ἐπ᾽
οὓς
ἐπεῖχέ |
[1, 6] |
φίλους
προσεποιήσατο.
κατεστρέψατο
μὲν
Ἴωνάς
|
τε |
καὶ
Αἰολέας
καὶ
Δωριέας
τοὺς |
[1, 26] |
δὲ
ἐν
μέρεϊ
ἑκάστοισι
Ἰώνων
|
τε |
καὶ
Αἰολέων,
ἄλλοισι
ἄλλας
αἰτίας |
[1, 196] |
χρηστοῦ,
οἳ
δ᾽
ἂν
χρήματά
|
τε |
καὶ
αἰσχίονας
παρθένους
ἐλάμβανον.
ὡς |
[1, 215] |
ἀμφοτέρων
γὰρ
μετέχουσι)
καὶ
τοξόται
|
τε |
καὶ
αἰχμοφόροι,
σαγάρις
νομίζοντες
ἔχειν. |
[1, 119] |
παιδὸς
τοῦ
ἑωυτοῦ,
πλὴν
κεφαλῆς
|
τε |
καὶ
ἄκρων
χειρῶν
τε
καὶ |
[1, 126] |
μὲν
ἐμέο
πείθεσθαί
ἔστι
τάδε
|
τε |
καὶ
ἄλλα
μυρία
ἀγαθά,
οὐδένα |
[1, 93] |
συγγραφὴν
οὐ
μάλα
ἔχει,
οἷά
|
τε |
καὶ
ἄλλη
χώρη,
πάρεξ
τοῦ |
[1, 69] |
ἔπεμψε
ἡμέας
Κροῖσος
ὁ
Λυδῶν
|
τε |
καὶ
ἄλλων
ἐθνέων
βασιλεύς,
λέγων |
[1, 53] |
χρηστηρίοισι
λέγοντες
Κροῖσος
ὁ
Λυδῶν
|
τε |
καὶ
ἄλλων
ἐθνέων
βασιλεύς,
νομίσας |
[1, 86] |
ἄρα
μιν
προσστῆναι
τοῦτο,
ἀνενεικάμενόν
|
τε |
καὶ
ἀναστενάξαντα
ἐκ
πολλῆς
ἡσυχίης |
[1, 17] |
καὶ
πηκτίδων
καὶ
αὐλοῦ
γυναικηίου
|
τε |
καὶ
ἀνδρηίου.
ὡς
δὲ
ἐς |
[1, 99] |
πρός
τε
τούτοισι
ἔτι
γελᾶν
|
τε |
καὶ
ἀντίον
πτύειν
καὶ
ἅπασι |
[1, 12] |
μετὰ
ταῦτα
ἀναπαυομένου
Κανδαύλεω
ὑπεκδύς
|
τε |
καὶ
ἀποκτείνας
αὐτὸν
ἔσχε
καὶ |
[1, 84] |
κατηλόγησε
τοῦτο
ὡς
ἐὸν
ἄμαχόν
|
τε |
καὶ
ἀπότομον·
ἔστι
δὲ
πρὸς |
[1, 51] |
καὶ
περιρραντήρια
δύο
ἀνέθηκε,
χρύσεόν
|
τε |
καὶ
ἀργύρεον,
τῶν
τῷ
χρυσέῳ |
[1, 67] |
Κροῖσον
χρόνον
καὶ
τὴν
Ἀναξανδρίδεώ
|
τε |
καὶ
Ἀρίστωνος
βασιληίην
ἐν
Λακεδαίμονι |
[1, 1] |
ἐπιθέσθαι,
ἀπαγινέοντας
δὲ
φορτία
Αἰγύπτιά
|
τε |
καὶ
Ἀσσύρια
τῇ
τε
ἄλλῃ |
[1, 78] |
εἰδότες
τῶν
ἦν
περὶ
Σάρδις
|
τε |
καὶ
αὐτὸν
Κροῖσον.
~Κῦρος
δὲ |
[1, 142] |
τὰ
δὲ
ὑπὸ
τοῦ
θερμοῦ
|
τε |
καὶ
αὐχμώδεος.
γλῶσσαν
δὲ
οὐ |
[1, 28] |
Χάλυβες,
Παφλαγόνες,
Θρήικες
οἱ
Θυνοί
|
τε |
καὶ
Βιθυνοί,
Κᾶρες,
Ἴωνες,
Δωριέες, |
[1, 31] |
οἴσεσθαι.
ὃ
δ᾽
εἶπε
Κλέοβίν
|
τε |
καὶ
Βίτωνα.
τούτοισι
γὰρ
ἐοῦσι |
[1, 31] |
ἀντίον
τοῦ
ἀγάλματος
εὔχετο
Κλεόβι
|
τε |
καὶ
Βίτωνι
τοῖσι
ἑωυτῆς
τέκνοισι, |
[1, 94] |
χρηστὰ
ἐπίπλοα,
ἀποπλέειν
κατὰ
βίου
|
τε |
καὶ
γῆς
ζήτησιν,
ἐς
ὃ |
[1, 59] |
ἐθνέων
τὸ
μὲν
Ἀττικὸν
κατεχόμενόν
|
τε |
καὶ
διεσπασμένον
ἐπυνθάνετο
ὁ
Κροῖσος |
[1, 96] |
δή,
οἷα
μνώμενος
ἀρχήν,
ἰθύς
|
τε |
καὶ
δίκαιος
ἦν,
ποιέων
τε |
[1, 120] |
οἱ
Μάγοι
εἰ
μὲν
περίεστί
|
τε |
καὶ
ἐβασίλευσε
ὁ
παῖς
μὴ |
[1, 7] |
Ἡρακλέος,
ἄρξαντες
μὲν
ἐπὶ
δύο
|
τε |
καὶ
εἴκοσι
γενεᾶς
ἀνδρῶν
ἔτεα |
[1, 111] |
ἦν.
ἐθάμβεον
δὲ
ὁρέων
χρυσῷ
|
τε |
καὶ
εἵμασι
κεκοσμημένον,
πρὸς
δὲ |
[1, 94] |
τὰς
παιγνίας
τὰς
νῦν
σφίσι
|
τε |
καὶ
Ἕλλησι
κατεστεώσας
ἑωυτῶν
ἐξεύρημα |
[1, 124] |
τέθνηκας,
τὸ
δὲ
κατὰ
θεούς
|
τε |
καὶ
ἐμὲ
περίεις·
τά
σε |
[1, 86] |
ἑρμηνέων
τὰ
Κροῖσος
εἶπε,
μεταγνόντα
|
τε |
καὶ
ἐννώσαντα
ὅτι
καὶ
αὐτὸς |
[1, 78] |
γῆς
παῖδα,
ἵππον
δὲ
πολέμιόν
|
τε |
καὶ
ἐπήλυδα.
Τελμησσέες
μέν
νυν |
[1, 27] |
ἵππον
συνωνέονται
μυρίην,
ἐς
Σάρδις
|
τε |
καὶ
ἐπὶ
σὲ
ἐν
νόῳ |
[1, 134] |
γὰρ
δὴ
τὸ
ἔθνος
ἄρχον
|
τε |
καὶ
ἐπιτροπεῦον.
~ξεινικὰ
δὲ
νόμαια |
[1, 48] |
ἐπινοήσας
τὰ
ἦν
ἀμήχανον
ἐξευρεῖν
|
τε |
καὶ
ἐπιφράσασθαι,
χελώνην
καὶ
ἄρνα |
[1, 17] |
ἐνθεῦτεν
ὁρμώμενοι
τὴν
γῆν
σπείρειν
|
τε |
καὶ
ἐργάζεσθαι
οἱ
Μιλήσιοι,
αὐτὸς |
[1, 111] |
τε
καὶ
κραυγανόμενον,
κεκοσμημένον
χρυσῷ
|
τε |
καὶ
ἐσθῆτι
ποικίλῃ.
Ἅρπαγος
δὲ |
[1, 44] |
πεπονθὼς
εἴη
ἐκάλεε
δὲ
ἐπίστιόν
|
τε |
καὶ
ἑταιρήιον,
τὸν
αὐτὸν
τοῦτον |
[1, 59] |
ἔνεμε
τὴν
πόλιν
κοσμέων
καλῶς
|
τε |
καὶ
εὖ.
~μετὰ
δὲ
οὐ |
[1, 112] |
ὡς
εἶδε
τὸ
παιδίον
μέγα
|
τε |
καὶ
εὐειδὲς
ἐόν,
δακρύσασα
καὶ |
[1, 178] |
τάφρος
μὲν
πρῶτά
μιν
βαθέα
|
τε |
καὶ
εὐρέα
καὶ
πλέη
ὕδατος |
[1, 31] |
δὲ
τὴν
εὐχὴν
ὡς
ἔθυσάν
|
τε |
καὶ
εὐωχήθησαν,
κατακοιμηθέντες
ἐν
αὐτῷ |
[1, 127] |
Πέρσας,
οἱ
δὲ
πλεῖστοι
ἐθελοκάκεόν
|
τε |
καὶ
ἔφευγον.
~διαλυθέντος
δὲ
τοῦ |
[1, 91] |
ὅσον
δὲ
ἐνέδωκαν
αὗται,
ἤνυσέ
|
τε |
καὶ
ἐχαρίσατό
οἱ·
τρία
γὰρ |
[1, 204] |
ἀπέργει,
τὰ
δὲ
πρὸς
ἠῶ
|
τε |
καὶ
ἥλιον
ἀνατέλλοντα
πεδίον
ἐκδέκεται |
[1, 201] |
ἄλκιμον,
οἰκημένον
δὲ
πρὸς
ἠῶ
|
τε |
καὶ
ἡλίου
ἀνατολάς,
πέρην
τοῦ |
[1, 59] |
προστὰς
μηχανᾶται
τοιάδε.
τρωματίσας
ἑωυτόν
|
τε |
καὶ
ἡμιόνους
ἤλασε
ἐς
τὴν |
[1, 22] |
κατὰ
μέν
τὸν
πρὸς
Μιλησίους
|
τε |
καὶ
Θρασύβουλον
πόλεμον
Ἀλυάττῃ
ὧδε |
[1, 181] |
κου
τῆς
ἀναβάσιος
ἐστὶ
καταγωγή
|
τε |
καὶ
θῶκοι
ἀμπαυστήριοι,
ἐν
τοῖσι |
[1, 0] |
ἐξίτηλα
γένηται,
μήτε
ἔργα
μεγάλα
|
τε |
καὶ
θωμαστά,
τὰ
μὲν
Ἕλλησι |
[1, 110] |
ὀρεινή
ἐστι
κάρτα
καὶ
ὑψηλή
|
τε |
καὶ
ἴδῃσι
συνηρεφής,
ἡ
δὲ |
[1, 88] |
ἥσυχος
ἦν·
μετὰ
δὲ
ἐπιστραφείς
|
τε |
καὶ
ἰδόμενος
τοὺς
Πέρσας
τὸ |
[1, 98] |
τε
γὰρ
αὐτῷ
οἰκία
μεγάλα
|
τε |
καὶ
ἰσχυρά,
ἵνα
αὐτὸς
ἔφρασε |
[1, 181] |
μὲν
τὰ
βασιλήια
περιβόλῳ
μεγάλῳ
|
τε |
καὶ
ἰσχυρῷ,
ἐν
δὲ
τῷ |
[1, 171] |
Κᾶρας
χρόνῳ
ὕστερον
πολλῷ
Δωριέες
|
τε |
καὶ
Ἴωνες
ἐξανέστησαν
ἐκ
τῶν |
[1, 85] |
ἐπιόντα
τὸν
Πέρσην,
ὑπὸ
δέους
|
τε |
καὶ
κακοῦ
ἔρρηξε
φωνήν,
εἶπε |
[1, 121] |
~ἀκούσας
ταῦτα
ὁ
Ἀστυάγης
ἐχάρη
|
τε |
καὶ
καλέσας
τὸν
Κῦρον
ἔλεγέ |
[1, 144] |
πέντε
πόλιες,
Λίνδος
καὶ
Ἰήλυσός
|
τε |
καὶ
Κάμειρος
καὶ
Κῶς
τε |
[1, 98] |
τῶν
Μήδων
οἰκοδομέει
τείχεα
μεγάλα
|
τε |
καὶ
καρτερὰ
ταῦτα
τὰ
νῦν |
[1, 82] |
πρότερον
ἐπάναγκες
κομῶντες,
ἐποιήσαντο
νόμον
|
τε |
καὶ
κατάρην
μὴ
πρότερον
θρέψειν |
[1, 129] |
Ἀστυάγεϊ
προσστὰς
ὁ
Ἅρπαγος
κατέχαιρέ
|
τε |
καὶ
κατεκερτόμεε,
καὶ
ἄλλα
λέγων |
[1, 100] |
ἀδικήματος
ἐδικαίευ,
καὶ
οἱ
κατάσκοποί
|
τε |
καὶ
κατήκοοι
ἦσαν
ἀνὰ
πᾶσαν |
[1, 193] |
ἐς
τὰς
ἀρούρας,
ἀλλὰ
χερσί
|
τε |
καὶ
κηλωνηίοισι
ἀρδόμενος.
ἡ
γὰρ |
[1, 144] |
τε
καὶ
Κάμειρος
καὶ
Κῶς
|
τε |
καὶ
Κνίδος
ἐξεκλήισαν
τῆς
μετοχῆς |
[1, 111] |
ἐσῆλθον,
ὁρέω
παιδίον
προκείμενον
ἀσπαῖρόν
|
τε |
καὶ
κραυγανόμενον,
κεκοσμημένον
χρυσῷ
τε |
[1, 70] |
τὸν
κρητῆρα,
ἐπυνθάνοντο
δὲ
Σάρδις
|
τε |
καὶ
Κροῖσον
ἡλωκέναι,
ἀπέδοντο
τὸν |
[1, 119] |
Ἅρπαγον
δὲ
ἐκέλευον
προσστάντες
ἀποκαλύπτειν
|
τε |
καὶ
λαβεῖν
τὸ
βούλεται
αὐτῶν. |
[1, 24] |
ἀρνέεσθαι.
ταῦτα
μέν
νυν
Κορίνθιοί
|
τε |
καὶ
Λέσβιοι
λέγουσι,
καὶ
Ἀρίονος |
[1, 105] |
σφέας
Αἰγύπτου
βασιλεὺς
ἀντιάσας
δώροισί
|
τε |
καὶ
λιτῇσι
ἀποτράπει
τὸ
προσωτέρω |
[1, 115] |
ἐπιτασσόμενα
ἐπετέλεον,
οὗτος
δὲ
ἀνηκούστεέ
|
τε |
καὶ
λόγον
εἶχε
οὐδένα,
ἐς |
[1, 120] |
καὶ
ἡμεῖς
ἐόντες
Μῆδοι
δουλούμεθά
|
τε |
καὶ
λόγου
οὐδενὸς
γινόμεθα
πρὸς |
[1, 109] |
ἐνετέλλετο
Ἀστυάγης,
οὐδ᾽
εἰ
παραφρονήσει
|
τε |
καὶ
μανέεται
κάκιον
ἢ
νῦν |
[1, 137] |
ἀλλὰ
λογισάμενος
ἢν
εὑρίσκῃ
πλέω
|
τε |
καὶ
μέζω
τὰ
ἀδικήματα
ἐόντα |
[1, 106] |
τούτων
μὲν
τοὺς
πλεῦνας
Κυαξάρης
|
τε |
καὶ
Μῆδοι
ξεινίσαντες
καὶ
καταμεθύσαντες |
[1, 121] |
πέμψω.
ἐλθὼν
δὲ
ἐκεῖ
πατέρα
|
τε |
καὶ
μητέρα
εὑρήσεις
οὐ
κατὰ |
[1, 21] |
Μίλητον
βουλόμενος
σπονδὰς
ποιήσασθαι
Θρασυβούλῳ
|
τε |
καὶ
Μιλησίοισι
χρόνον
ὅσον
ἂν |
[1, 173] |
βασιληίης
τῶν
Εὐρώπης
παίδων
Σαρπηδόνος
|
τε |
καὶ
Μίνω,
ὡς
ἐπεκράτησε
τῇ |
[1, 186] |
γέφυραν,
δέουσα
τοὺς
λίθους
σιδήρῳ
|
τε |
καὶ
μολύβδῳ.
ἐπιτείνεσκε
δὲ
ἐπ᾽ |
[1, 87] |
τὸν
θεόν,
ἐκ
δὲ
αἰθρίης
|
τε |
καὶ
νηνεμίης
συνδραμεῖν
ἐξαπίνης
νέφεα |
[1, 214] |
τάδε·
σὺ
μὲν
ἐμὲ
ζῶσάν
|
τε |
καὶ
νικῶσάν
σε
μάχῃ
ἀπώλεσας, |
[1, 130] |
δὲ
ἐπὶ
Ἀστυάγεος
οἱ
Πέρσαι
|
τε |
καὶ
ὁ
Κῦρος
ἐπαναστάντες
τοῖσι |
[1, 13] |
Γύγεω.
τούτου
τοῦ
ἔπεος
Λυδοί
|
τε |
καί
οἱ
βασιλέες
αὐτῶν
λόγον |
[1, 74] |
ἡ
μεταβολή.
οἱ
δὲ
Λυδοί
|
τε |
καὶ
οἱ
Μῆδοι
ἐπείτε
εἶδον |
[1, 165] |
ὑπερημίσεας
τῶν
ἀστῶν
ἔλαβε
πόθος
|
τε |
καὶ
οἶκτος
τῆς
πόλιος
καὶ |
[1, 31] |
Σόλων
τὸν
Κροῖσον
εἴπας
πολλά
|
τε |
καὶ
ὀλβία,
ἐπειρώτα
τίνα
δεύτερον |
[1, 30] |
καὶ
ἐπεδείκνυσαν
πάντα
ἐόντα
μεγάλα
|
τε |
καὶ
ὄλβια.
θεησάμενον
δέ
μιν |
[1, 23] |
ἀνθρώπων
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν
ποιήσαντά
|
τε |
καὶ
ὀνομάσαντα
καὶ
διδάξαντα
ἐν |
[1, 185] |
τὴν
Μήδων
ὁρῶσα
ἀρχὴν
μεγάλην
|
τε |
καὶ
οὐκ
ἀτρεμίζουσαν,
ἀλλ᾽
ἄλλα |
[1, 140] |
τοῦτο
ποιεῦνται,
κτείνοντες
ὁμοίως
μύρμηκάς
|
τε |
καὶ
ὄφις
καὶ
τἆλλα
ἑρπετὰ |
[1, 203] |
παρεχόμενα
εἶναι
λέγεται,
τὰ
τρίβοντάς
|
τε |
καὶ
παραμίσγοντας
ὕδωρ
ζῷα
ἑωυτοῖσι |
[1, 6] |
ῥέων
ἀπὸ
μεσαμβρίης
μεταξὺ
Συρίων
|
τε |
καὶ
Παφλαγόνων
ἐξιεῖ
πρὸς
βορέην |
[1, 7] |
εἴκοσι
γενεᾶς
ἀνδρῶν
ἔτεα
πέντε
|
τε |
καὶ
πεντακόσια,
παῖς
παρὰ
πατρὸς |
[1, 211] |
ὑποθήκας.
μετὰ
δὲ
ταῦτα
Κύρου
|
τε |
καὶ
Περσέων
τοῦ
καθαροῦ
στρατοῦ |
[1, 17] |
στρατιήν·
ἐστρατεύετο
δὲ
ὑπὸ
συρίγγων
|
τε |
καὶ
πηκτίδων
καὶ
αὐλοῦ
γυναικηίου |
[1, 119] |
κεφαλῆς
τε
καὶ
ἄκρων
χειρῶν
|
τε |
καὶ
ποδῶν,
τἄλλα
πάντα·
ταῦτα |
[1, 128] |
τῷ
ἄστεϊ
τῶν
Μήδων,
νέους
|
τε |
καὶ
πρεσβύτας
ἄνδρας.
ἐξαγαγὼν
δὲ |
[1, 153] |
ἔπεα,
ὅτι
ἀγορὰς
στησάμενοι
ὠνῇ
|
τε |
καὶ
πρήσι
χρέωνται·
αὐτοὶ
γὰρ |
[1, 142] |
πρὸς
μεσαμβρίην,
μετὰ
δὲ
Μυοῦς
|
τε |
καὶ
Πριήνη.
αὗται
μὲν
ἐν |
[1, 22] |
ἐς
ἀλλήλους.
~ταῦτα
δὲ
ἐποίεέ
|
τε |
καὶ
προηγόρευε
Θρασύβουλος
τῶνδε
εἵνεκεν, |
[1, 48] |
ἐκ
Δελφῶν
ἤκουσε,
αὐτίκα
προσεύχετό
|
τε |
καὶ
προσεδέξατο,
νομίσας
μοῦνον
εἶναι |
[1, 174] |
πρὸς
νότον
ἡ
κατὰ
Σύμην
|
τε |
καὶ
Ρόδον
θάλασσα)
τὸ
ὦν |
[1, 131] |
Δία
καλέοντες·
θύουσι
δὲ
ἡλίῳ
|
τε |
καὶ
σελήνῃ
καὶ
γῇ
καὶ |
[1, 24] |
Περιάνδρῳ
ἐπιθυμῆσαι
πλῶσαι
ἐς
Ἰταλίην
|
τε |
καὶ
Σικελίην,
ἐργασάμενον
δὲ
χρήματα |
[1, 126] |
Περσέων
στρατόν,
πρὸς
δὲ
οἴνῳ
|
τε |
καὶ
σιτίοισι
ὡς
ἐπιτηδεοτάτοισι.
ἀπικομένους |
[1, 80] |
στρατῷ
τῷ
ἑωυτοῦ
εἵποντο
σιτοφόροι
|
τε |
καὶ
σκευοφόροι
κάμηλοι,
ταύτας
πάσας |
[1, 57] |
Θεσσαλιῶτιν
καλεομένην)
καὶ
τῶν
Πλακίην
|
τε |
καὶ
Σκυλάκην
Πελασγῶν
οἰκησάντων
ἐν |
[1, 116] |
χρεώμενος,
καὶ
κατέβαινε
ἐς
λιτάς
|
τε |
καὶ
συγγνώμην
ἑωυτῷ
κελεύων
ἔχειν |
[1, 32] |
τὸ
θεῖον
πᾶν
ἐὸν
φθονερόν
|
τε |
καὶ
ταραχῶδες
ἐπειρωτᾷς
ἀνθρωπηίων
πρηγμάτων |
[1, 202] |
πάντα
πλὴν
ἑνὸς
ἐς
ἕλεά
|
τε |
καὶ
τενάγεα
ἐκδιδοῖ·
ἐν
τοῖσι |
[1, 185] |
τὸ
περίμετρον
αὐτοῦ
ποιεῦσα
εἴκοσί
|
τε |
καὶ
τετρακοσίων
σταδίων·
τὸν
δὲ |
[1, 209] |
Ὕστασπες,
παῖς
σὸς
ἐπιβουλεύων
ἐμοί
|
τε |
καὶ
τῇ
ἐμῇ
ἀρχῇ
ἑάλωκε. |
[1, 11] |
ἢ
γὰρ
Κανδαύλεα
ἀποκτείνας
ἐμέ
|
τε |
καὶ
τὴν
βασιληίην
ἔχε
τὴν |
[1, 71] |
ἐς
Καππαδοκίην,
ἐλπίσας
καταιρήσειν
Κῦρόν
|
τε |
καὶ
τὴν
Περσέων
δύναμιν.
παρασκευαζομένου |
[1, 192] |
τῷ
μεγάλῳ
ἐς
τροφὴν
αὐτοῦ
|
τε |
καὶ
τῆς
στρατιῆς
διαραίρηται,
πάρεξ |
[1, 35] |
ἐποίησε
ὁ
Κροῖσος,
ἐπυνθάνετο
ὁκόθεν
|
τε |
καὶ
τίς
εἴη,
λέγων
τάδε· |
[1, 171] |
σκυτίνοισι
οἰηκίζοντες,
περὶ
τοῖσι
αὐχέσι
|
τε |
καὶ
τοῖσι
ἀριστεροῖσι
ὤμοισι
περικείμενοι. |
[1, 214] |
βέλεα
ἐξετετόξευτο,
συμπεσόντας
τῇσι
αἰχμῇσί
|
τε |
καὶ
τοῖσι
ἐγχειριδίοισι
συνέχεσθαι.
χρόνον |
[1, 175] |
τι
μέλλοι
ἀνεπιτήδεον
ἔσεσθαι,
αὐτοῖσί
|
τε |
καὶ
τοῖσι
περιοίκοισι,
ἡ
ἱρείη |
[1, 56] |
Ἕλληνος
τὴν
ὑπὸ
τὴν
Ὄσσαν
|
τε |
καὶ
τὸν
Ὄλυμπον
χώρην,
καλεομένην |
[1, 206] |
γνῶμαι
συνεξέπιπτον
κελευόντων
ἐσδέκεσθαι
Τόμυρίν
|
τε |
καὶ
τὸν
στρατὸν
αὐτῆς
ἐς |
[1, 14] |
ἀργύρου
χρυσὸν
ἄπλετον
ἀνέθηκε
ἄλλον
|
τε |
καὶ
τοῦ
μάλιστα
μνήμην
ἄξιον |
[1, 120] |
ἐξ
ὀφθαλμῶν
ἀπόπεμψαι
ἐς
Πέρσας
|
τε |
καὶ
τοὺς
γειναμένους"
~ἀκούσας
ταῦτα |
[1, 86] |
καιόμενον
πῦρ
καὶ
καταβιβάζειν
Κροῖσόν
|
τε |
καὶ
τοὺς
μετὰ
Κροίσου.
καὶ |
[1, 130] |
ἐτελεύτησε.
Οὕτω
δὴ
Κῦρος
γενόμενός
|
τε |
καὶ
τραφεὶς
καὶ
ἐβασίλευσε
καὶ |
[1, 202] |
ἐς
τὰς
διώρυχας
τὰς
ἑξήκοντά
|
τε |
καὶ
τριηκοσίας
διέλαβε
ὁ
Κῦρος, |
[1, 142] |
τὰ
μὲν
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ
|
τε |
καὶ
ὑγροῦ
πιεζόμενα,
τὰ
δὲ |
[1, 179] |
ἑκατόν,
χάλκεαι
πᾶσαι,
καὶ
σταθμοί
|
τε |
καὶ
ὑπέρθυρα
ὡσαύτως.
ἔστι
δὲ |
[1, 172] |
γὰρ
κάλλιστον
ἐστὶ
κατ᾽
ἡλικίην
|
τε |
καὶ
φιλότητα
εἰλαδὸν
συγγίνεσθαι
ἐς |
[1, 5] |
γένηται.
ταῦτα
μέν
νυν
Πέρσαι
|
τε |
καὶ
Φοίνικες
λέγουσι·
ἐγὼ
δὲ |
[1, 142] |
δύο
μὲν
νήσους
οἰκέαται,
Σάμον
|
τε |
καὶ
Χίον,
ἡ
δὲ
μία |
[1, 82] |
ἑξακοσίων
τρεῖς,
Ἀργείων
μὲν
Ἀλκήνωρ
|
τε |
καὶ
Χρομίος,
Λακεδαιμονίων
δὲ
Ὀθρυάδης· |
[1, 155] |
ὑποδέεσθαι,
πρόειπε
δ᾽
αὐτοῖσι
κιθαρίζειν
|
τε |
καὶ
ψάλλειν
καὶ
καπηλεύειν
παιδεύειν |
[1, 80] |
ἐστὶ
τοῦ
Σαρδιηνοῦ,
ἐὸν
μέγα
|
τε |
καὶ
ψιλὸν
διὰ
δὲ
αὐτοῦ |
[1, 112] |
κατασκόπους
ἐξ
Ἁρπάγου
ἐποψομένους,
ἀπολέεσθαί
|
τε |
κάκιστα
ἢν
μὴ
σφεα
ποιήσῃ. |
[1, 167] |
διαφθαρεισέων
νεῶν
τοὺς
ἄνδρας
οἱ
|
τε |
Καρχηδόνιοι
καὶ
οἱ
Τυρσηνοὶ
διέλαχον, |
[1, 86] |
ἡμέρας
πολιορκηθέντα,
κατὰ
τὸ
χρηστήριόν
|
τε |
καταπαύσαντα
τὴν
ἑωυτοῦ
μεγάλην
ἀρχήν. |
[1, 87] |
συνδραμεῖν
ἐξαπίνης
νέφεα
καὶ
χειμῶνά
|
τε |
καταρραγῆναι
καὶ
ὗσαι
ὕδατι
λαβροτάτῳ, |
[1, 171] |
τὰς
νέας.
ἅτε
δὴ
Μίνω
|
τε |
κατεστραμμένου
γῆν
πολλὴν
καὶ
εὐτυχέοντος |
[1, 63] |
τὰ
ἐντεταλμένα
ὑπὸ
Πεισιστράτου,
θαρσέειν
|
τε |
κελεύοντες
καὶ
ἀπιέναι
ἕκαστον
ἐπὶ |
[1, 119] |
μάλιστα
γεγονώς,
τοῦτον
ἐκπέμπεν
ἰέναι
|
τε |
κελεύων
ἐς
Ἀστυάγεος
καὶ
ποιέειν |
[1, 153] |
Πέρσῃ,
τὸν
δὲ
χρυσὸν
τόν
|
τε |
Κροίσου
καὶ
τὸν
τῶν
ἄλλων |
[1, 95] |
ἐνθεῦτεν
ἡμῖν
ὁ
λόγος
τόν
|
τε |
Κῦρον
ὅστις
ἐὼν
τὴν
Κροίσου |
[1, 152] |
μὲν
ἐμοὶ
δοκέει,
κατασκόπους
τῶν
|
τε |
Κύρου
πρηγμάτων
καὶ
Ἰωνίης.
ἀπικόμενοι |
[1, 116] |
ἐς
ἀνάγκας
μεγάλας
ἀπικνέεσθαι,
ἅμα
|
τε |
λέγων
ταῦτα
ἐσήμαινε
τοῖσι
δορυφόροισι |
[1, 211] |
Μασσαγετέων
τριτημορὶς
τοῦ
στρατοῦ
τούς
|
τε |
λειφθέντας
τῆς
Κύρου
στρατιῆς
ἐφόνευε |
[1, 18] |
μεγάλα
διφάσια
Μιλησίων
ἐγένετο,
ἔν
|
τε |
Λιμενηίῳ
χώρης
τῆς
σφετέρης
μαχεσαμένων |
[1, 43] |
δὲ
ἐς
τὰς
Σάρδις
τὴν
|
τε |
μάχην
καὶ
τὸν
τοῦ
παιδὸς |
[1, 65] |
τοὺς
δὲ
Λακεδαιμονίους
ἐκ
κακῶν
|
τε |
μεγάλων
πεφευγότας
καὶ
ἐόντας
ἤδη |
[1, 72] |
ὁ
γὰρ
οὖρος
ἦν
τῆς
|
τε |
Μηδικῆς
ἀρχῆς
καὶ
τῆς
Λυδικῆς |
[1, 108] |
Ἅρπαγον
ἄνδρα
οἰκήιον
καὶ
πιστότατόν
|
τε |
Μήδων
καὶ
πάντων
ἐπίτροπον
τῶν |
[1, 15] |
καὶ
οὗτος
ἐπείτε
ἦρξε
ἔς
|
τε |
Μίλητον
καὶ
ἐς
Σμύρνην,
καὶ |
[1, 43] |
ἤισαν
μετὰ
ταῦτα
ἐξηρτυμένοι
λογάσι
|
τε |
νεηνίῃσι
καὶ
κυσί.
ἀπικόμενοι
δὲ |
[1, 106] |
περ
καὶ
πρότερον,
καὶ
τήν
|
τε |
Νίνον
εἷλον
ὡς
δὲ
εἷλον |
[1, 22] |
διαλλαγή
σφι
ἐγένετο
ἐπ᾽
ᾧ
|
τε |
ξείνους
ἀλλήλοισι
εἶναι
καὶ
συμμάχους, |
[1, 74] |
συμβιβάσαντες
αὐτοὺς
ἦσαν
οἵδε,
Συέννεσίς
|
τε |
ὁ
Κίλιξ
καὶ
Λαβύνητος
ὁ |
[1, 120] |
δὲ
ἀμείβεται
αὐτοὺς
τοῖσιδε.
ἔστι
|
τε |
ὁ
παῖς
καὶ
περίεστι,
καί |
[1, 118] |
ἐπαλιλλόγητο,
κατέβαινε
λέγων
ὡς
περίεστί
|
τε |
ὁ
παῖς
καὶ
τὸ
γεγονὸς |
[1, 111] |
μιν
Ἀστυάγης
ἐντέλλεται
ἀποκτεῖναι.
νῦν
|
τε |
ὅδε
ἐστί"
~ἅμα
δὲ
ταῦτα |
[1, 190] |
ἐλαύνων
ἀγχοῦ
τῆς
πόλιος,
συνέβαλόν
|
τε |
οἱ
Βαβυλώνιοι
καὶ
ἑσσωθέντες
τῇ |
[1, 29] |
ἐς
Σάρδις
ἀκμαζούσας
πλούτῳ
ἄλλοι
|
τε |
οἱ
πάντες
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος |
[1, 105] |
θήλεαν
νοῦσον·
ὥστε
ἅμα
λέγουσί
|
τε |
οἱ
Σκύθαι
διὰ
τοῦτο
σφέας |
[1, 213] |
παῖς
Σπαργαπίσης,
ὥς
μιν
ὅ
|
τε |
οἶνος
ἀνῆκε
καὶ
ἔμαθε
ἵνα |
[1, 215] |
πιθανώτατος
εἴρηται.
~Μασσαγέται
δὲ
ἐσθῆτά
|
τε |
ὁμοίην
τῇ
Σκυθικῇ
φορέουσι
καὶ |
[1, 88] |
ἐν
πολλῇ
προμηθίῃ
εἶχε,
ἀπεθώμαζέ
|
τε |
ὁρέων
καὶ
αὐτὸς
καὶ
οἱ |
[1, 174] |
ταῦτα
τῆς
Πυθίης
χρησάσης
τοῦ
|
τε |
ὀρύγματος
ἐπαύσαντο
καὶ
Ἁρπάγῳ
ἐπιόντι |
[1, 186] |
παρ᾽
ἀλλήλων.
ὡς
δὲ
τό
|
τε |
ὀρυχθὲν
λίμνη
πλήρης
ἐγεγόνεε
ὑπὸ |
[1, 122] |
ἐπιστάμενοι
αὐτίκα
τότε
τελευτῆσαι,
ἱστόρεόν
|
τε |
ὅτεῳ
τρόπῳ
περιγένοιτο.
ὁ
δέ |
[1, 57] |
Πλακιηνοί,
σφίσι
δὲ
ὁμόγλωσσοι·
δηλοῦσί
|
τε |
ὅτι
τὸν
ἠνείκαντο
γλώσσης
χαρακτῆρα |
[1, 76] |
τὰς
περιοικίδας
αὐτῆς
πάσας,
Συρίους
|
τε |
οὐδὲν
ἐόντας
αἰτίους
ἀναστάτους
ἐποίησε. |
[1, 190] |
χρόνου
τε
ἐγγινομένου
συχνοῦ
ἀνωτέρω
|
τε |
οὐδὲν
τῶν
πρηγμάτων
προκοπτομένων.
~εἴτε |
[1, 143] |
δὲ
δυώδεκα
πόλιες
αὗται
τῷ
|
τε |
οὐνόματι
ἠγάλλοντο
καὶ
ἱρὸν
ἱδρύσαντο |
[1, 26] |
τεῖχος.
ἔστι
δὲ
μεταξὺ
τῆς
|
τε |
παλαιῆς
πόλιος,
ἣ
τότε
ἐπολιορκέετο, |
[1, 62] |
βοηθέουσι
ἐπ᾽
αὐτόν.
καὶ
οὗτοί
|
τε |
πανστρατιῇ
ἤισαν
ἐπὶ
τοὺς
κατιόντας |
[1, 21] |
ἐπεὰν
αὐτὸς
σημήνῃ,
τότε
πίνειν
|
τε |
πάντας
καὶ
κώμῳ
χρᾶσθαι
ἐς |
[1, 157] |
ἐκ
παλαιοῦ
ἱδρυμένον,
τῷ
Ἴωνές
|
τε |
πάντες
καὶ
Αἰολέες
ἐώθεσαν
χρᾶσθαι. |
[1, 135] |
τοὺς
Αἰγυπτίους
θώρηκας·
καὶ
εὐπαθείας
|
τε |
παντοδαπὰς
πυνθανόμενοι
ἐπιτηδεύουσι,
καὶ
δὴ |
[1, 108] |
προσθέω,
μηδαμῶς
παραχρήσῃ,
μηδὲ
ἐμέ
|
τε |
παραβάλῃ
καὶ
ἄλλους
ἑλόμενος
ἐξ |
[1, 24] |
μέσην
νέα.
τὸν
δὲ
ἐνδύντα
|
τε |
πᾶσαν
τὴν
σκευὴν
καὶ
λαβόντα |
[1, 174] |
τῆς
Χερσονήσου
τῆς
Βυβασσίης,
ἐούσης
|
τε |
πάσης
τῆς
Κνιδίης
πλὴν
ὀλίγης |
[1, 50] |
μᾶλλον
τι
τούτοισι
ἀνακτήσεσθαι·
Λυδοῖσι
|
τε |
πᾶσι
προεῖπε
θύειν
πάντα
τινὰ |
[1, 212] |
Σπαργαπίσης.
~ἣ
δὲ
πυθομένη
τά
|
τε |
περὶ
τὴν
στρατιὴν
γεγονότα
καὶ |
[1, 141] |
ἀνενειχθέντων
ἐς
τὰς
πόλιας,
τείχεά
|
τε |
περιεβάλοντο
ἕκαστοι
καὶ
συνελέγοντο
ἐς |
[1, 207] |
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
Μασσαγέται
εἰσὶ
ἀγαθῶν
|
τε |
Περσικῶν
ἄπειροι
καὶ
καλῶν
μεγάλων |
[1, 141] |
ἐλπίδος,
λαβεῖν
ἀμφίβληστρον
καὶ
περιβαλεῖν
|
τε |
πλῆθος
πολλὸν
τῶν
ἰχθύων
καὶ |
[1, 117] |
παιδίον,
ἐβούλευον
σκοπέων
ὅκως
σοί
|
τε |
ποιήσω
κατὰ
νόον,
καὶ
ἐγὼ |
[1, 37] |
καὶ
γενναιότατα
ἡμῖν
ἦν
ἔς
|
τε |
πολέμους
καὶ
ἐς
ἄγρας
φοιτέοντας |
[1, 1] |
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν
γυναῖκας
ἄλλας
|
τε |
πολλάς
καὶ
δὴ
καὶ
τοῦ |
[1, 64] |
Ἀθήνας
ἐρρίζωσε
τὴν
τυραννίδα
ἐπικούροισί
|
τε |
πολλοῖσι
καὶ
χρημάτων
συνόδοισι,
τῶν |
[1, 177] |
παρήσομεν·
τὰ
δὲ
οἱ
παρέσχε
|
τε |
πόνον
πλεῖστον
καὶ
ἀξιαπηγητότατα
ἐστί, |
[1, 185] |
ἐποίεε
δὲ
ἀμφότερα
ταῦτα,
τόν
|
τε |
ποταμὸν
σκολιὸν
καὶ
τὸ
ὄρυγμα |
[1, 185] |
ὄρυγμα
πᾶν
ἕλος,
ὡς
ὅ
|
τε |
ποταμὸς
βραδύτερος
εἴη
περὶ
καμπὰς |
[1, 207] |
κεῖνοι
ἰδόμενοι
ἀγαθὰ
πολλὰ
τρέψονταί
|
τε |
πρὸς
αὐτὰ
καὶ
ἡμῖν
τὸ |
[1, 45] |
κελεύων
τῷ
νεκρῷ,
λέγων
τήν
|
τε |
προτέρην
ἑωυτοῦ
συμφορήν,
καὶ
ὡς |
[1, 193] |
τὰ
δὲ
φύλλα
αὐτόθι
τῶν
|
τε |
πυρῶν
καὶ
τῶν
κριθέων
τὸ |
[1, 173] |
τῇ
στάσι
Μίνως,
ἐξήλασε
αὐτόν
|
τε |
Σαρπηδόνα
καὶ
τοὺς
στασιώτας
αὐτοῦ, |
[1, 40] |
νενικημένος
ὑπὸ
σέο
μεταγινώσκω,
μετίημί
|
τε |
σὲ
ἰέναι
ἐπὶ
τὴν
ἄγρην" |
[1, 42] |
ποιέειν
εἰμὶ
ἕτοιμος
ταῦτα,
παῖδα
|
τε |
σόν,
τὸν
διακελεύεαι
φυλάσσειν,
ἀπήμονα |
[1, 92] |
Κροίσῳ,
ὡς
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
ἴσα
|
τε |
σταθμὸν
καὶ
ὅμοια
τοῖσι
ἐν |
[1, 153] |
καὶ
Αἰγύπτιοι,
ἐπ᾽
οὓς
ἐπεῖχέ
|
τε |
στρατηλατέειν
αὐτός,
ἐπὶ
δὲ
Ἴωνας |
[1, 65] |
ἦσαν
σχεδὸν
πάντων
Ἑλλήνων
κατά
|
τε |
σφέας
αὐτοὺς
καὶ
ξείνοισι
ἀπρόσμικτοι· |
[1, 193] |
βαλανηφόροισι
τὸν
φοινίκων,
ἵνα
πεπαίνῃ
|
τε |
σφι
ὁ
ψὴν
τὴν
βάλανον |
[1, 22] |
ὁ
κῆρυξ
ὁ
Σαρδιηνὸς
ἰδών
|
τε |
σωρὸν
μέγαν
σίτου
κεχυμένον
καὶ |
[1, 24] |
φαμένων
δὲ
ἐκείνων
ὡς
εἴη
|
τε |
σῶς
περὶ
Ἰταλίην
καί
μιν |
[1, 69] |
φέροντας
καὶ
δεησομένους
συμμαχίης,
ἐντειλάμενός
|
τε |
τὰ
λέγειν
χρῆν.
οἳ
δὲ |
[1, 75] |
Κροῖσος
ἐπιμεμφόμενος
τῷ
Κύρῳ
ἔς
|
τε |
τὰ
χρηστήρια
ἔπεμπε
εἰ
στρατεύηται |
[1, 154] |
Λυδοὺς
ἀπέστησε
ὁ
Πακτύης
ἀπό
|
τε |
Ταβάλου
καὶ
Κύρου,
καταβὰς
δὲ |
[1, 96] |
τε
καὶ
δίκαιος
ἦν,
ποιέων
|
τε |
ταῦτα
ἔπαινον
εἶχε
οὐκ
ὀλίγον |
[1, 122] |
τῆς
τοῦ
βουκόλου
γυναικός,
ἤιέ
|
τε |
ταύτην
αἰνέων
διὰ
παντός,
ἦν |
[1, 35] |
οὐδενὸς
μένων
ἐν
ἡμετέρου,
συμφορήν
|
τε |
ταύτην
ὡς
κουφότατα
φέρων
κερδανέεις |
[1, 213] |
λυθῆναι
ἔτυχε,
ὡς
δὲ
ἐλύθη
|
τε |
τάχιστα
καὶ
τῶν
χειρῶν
ἐκράτησε, |
[1, 37] |
μοι
παριδὼν
οὔτε
ἀθυμίην
νῦν
|
τε |
τέοισί
με
χρὴ
ὄμμασι
ἔς |
[1, 69] |
θεοπρόπιον
τὸ
Κροίσῳ
γενόμενον
ἥσθησάν
|
τε |
τῇ
ἀπίξι
τῶν
Λυδῶν
καὶ |
[1, 60] |
εἶναι
αὐτὴν
τὴν
θεὸν
προσεύχοντό
|
τε |
τὴν
ἄνθρωπον
καὶ
ἐδέκοντο
Πεισίστρατον. |
[1, 16] |
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
ἐξήλασε,
Σμύρνην
|
τε |
τὴν
ἀπὸ
Κολοφῶνος
κτισθεῖσαν
εἷλε, |
[1, 2] |
γὰρ
μακρῇ
νηί
ἐς
Αἶάν
|
τε |
τὴν
Κολχίδα
καὶ
ἐπὶ
Φᾶσιν |
[1, 87] |
καὶ
ὗσαι
ὕδατι
λαβροτάτῳ,
κατασβεσθῆναί
|
τε |
τὴν
πυρήν.
οὕτω
δὴ
μαθόντα |
[1, 88] |
ἐργάζεται;
ὁ
δὲ
εἶπε
πόλιν
|
τε |
τὴν
σὴν
διαρπάζει
καὶ
χρήματα |
[1, 7] |
ἀρχήν
ἐκ
θεοπροπίου,
ἐκ
δούλης
|
τε |
τῆς
Ἰαρδάνου
γεγονότες
καὶ
Ἡρακλέος, |
[1, 193] |
μέντοι
ἐκ
τοῦ
ποταμοῦ
ἁδρύνεταί
|
τε |
τὸ
λήιον
καὶ
παραγίνεται
ὁ |
[1, 59] |
συνταράξας
οὔτε
θέσμια
μεταλλάξας,
ἐπί
|
τε |
τοῖσι
κατεστεῶσι
ἔνεμε
τὴν
πόλιν |
[1, 54] |
θεοπρόπια
ἐπύθετο
ὁ
Κροῖσος,
ὑπερήσθη
|
τε |
τοῖσι
χρηστηρίοισι,
πάγχυ
τε
ἐλπίσας |
[1, 121] |
μητέρα
εὑρήσεις
οὐ
κατὰ
Μιτραδάτην
|
τε |
τὸν
βουκόλον
καὶ
τὴν
γυναῖκα |
[1, 120] |
βασιλέος
ὀνομασθέντος
τοῦ
παιδὸς
ἐξήκειν
|
τε |
τὸν
ὄνειρον
καί
μοι
τὸν |
[1, 191] |
τῶν
Βαβυλωνίων
βασίλεια
ἐποίησε
κατά
|
τε |
τὸν
ποταμὸν
καὶ
κατὰ
τὴν |
[1, 207] |
τῆς
ἀρχῆς
τῆς
Τομύριος.
χωρίς
|
τε |
τοῦ
ἀπηγημένου
αἰσχρὸν
καὶ
οὐκ |
[1, 13] |
ἦσαν,
συνέβησαν
ἐς
τὠυτὸ
οἳ
|
τε |
τοῦ
Γύγεω
στασιῶται
καί
οἱ |
[1, 59] |
ἀγρὸν
ἠθέλησαν
ἀπολέσαι
δῆθεν,
ἐδέετό
|
τε |
τοῦ
δήμου
φυλακῆς
τινος
πρὸς |
[1, 60] |
πολλὸν
χρόνον
τὠυτὸ
φρονήσαντες
οἵ
|
τε |
τοῦ
Μεγακλέος
στασιῶται
καὶ
οἱ |
[1, 188] |
γυναικὸς
τὸν
παῖδα
ἐστρατεύετο,
ἔχοντά
|
τε |
τοῦ
πατρὸς
τοῦ
ἑωυτοῦ
τοὔνομα |
[1, 60] |
διαφοιτέοντες
ἔλεγον·
αὐτίκα
δὲ
ἔς
|
τε |
τοὺς
δήμους
φάτις
ἀπίκετο
ὡς |
[1, 86] |
ἐλάσσω,
ζῶντα
πυρὶ
διδοίη,
πρός
|
τε |
τούτοισι
δείσαντα
τὴν
τίσιν
καὶ |
[1, 102] |
στρατευσάμενος
ἐπὶ
τοὺς
Πέρσας
πρώτοισί
|
τε |
τούτοισι
ἐπεθήκατο
καὶ
πρώτους
Μήδων |
[1, 99] |
τε
βασιλέα
ὑπὸ
μηδενός,
πρός
|
τε |
τούτοισι
ἔτι
γελᾶν
τε
καὶ |
[1, 65] |
καὶ
τριηκάδας
καὶ
συσσίτια,
πρός
|
τε |
τούτοισι
τοὺς
ἐφόρους
καὶ
γέροντας |
[1, 191] |
γάρ
σφι
ἐοῦσαν
ὁρτήν,
χορεύειν
|
τε |
τοῦτον
τὸν
χρόνον
καὶ
ἐν |
[1, 120] |
μὴ
ἐκ
προνοίης
τινός,
θάρσεέ
|
τε |
τούτου
εἵνεκα
καὶ
θυμὸν
ἔχε |
[1, 68] |
ἄκμονα
καὶ
τὴν
σφῦραν
τόν
|
τε |
τύπον
καὶ
τὸν
ἀντίτυπον,
τὸν |
[1, 15] |
Μίλητόν
τε
ἐσέβαλε,
ἐπὶ
τούτου
|
τε |
τυραννεύοντος
Σαρδίων
Κιμμέριοι
ἐξ
ἠθέων |
[1, 16] |
δὲ
Ἀλυάττης.
οὗτος
δὲ
Κυαξάρῃ
|
τε |
τῷ
Δηιόκεω
ἀπογόνῳ
ἐπολέμησε
καὶ |
[1, 120] |
τὰ
μέλλει
ἀσφαλέστατα
εἶναι
οἴκῳ
|
τε |
τῷ
ἐμῷ
καὶ
ὑμῖν"
εἶπαν |
[1, 80] |
εἶδον
αὐτάς,
ὀπίσω
ἀνέστρεφον,
διέφθαρτό
|
τε |
τῷ
Κροίσῳ
ἡ
ἐλπίς.
οὐ |
[1, 103] |
ἐστρατεύετο
ἐπὶ
τὴν
Νίνον,
τιμωρέων
|
τε |
τῷ
πατρὶ
καὶ
τὴν
πόλιν |
[1, 158] |
μὴ
ποιῆσαι
ταῦτα
Κυμαίους,
ἀπιστέων
|
τε |
τῷ
χρησμῷ
καὶ
δοκέων
τοὺς |
[1, 160] |
ἐπέσσετο
καρποῦ
τοῦ
ἐνθεῦτεν,
ἀπείχετο
|
τε |
τῶν
πάντων
ἱρῶν
τὰ
πάντα |
[1, 64] |
ἀπὸ
Στρυμόνος
ποταμοῦ
συνιόντων,
ὁμήρους
|
τε |
τῶν
παραμεινάντων
Ἀθηναίων
καὶ
μὴ |
[1, 185] |
σκολιοὶ
ἐς
τὴν
Βαβυλῶνα,
ἔκ
|
τε |
τῶν
πλόων
ἐκδέκηται
περίοδος
τῆς |
[1, 124] |
τοι
τὰ
σὺ
βούλεαι,
ἤν
|
τε |
τῶν
τις
δοκίμων
ἄλλος
Μήδων· |
[1, 106] |
καὶ
τὰ
πάντα
σφι
ὑπό
|
τε |
ὕβριος
καὶ
ὀλιγωρίης
ἀνάστατα
ἦν· |
[1, 35] |
ἀδελφεὸν
ἐμεωυτοῦ
ἀέκων
πάρειμι
ἐξεληλαμένος
|
τε |
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
καὶ
ἐστερημένος |
[1, 155] |
ἐκτῆσθαι,
κέλευε
δὲ
σφέας
κιθῶνάς
|
τε |
ὑποδύνειν
τοῖσι
εἵμασι
καὶ
κοθόρνους |
[1, 69] |
ἔπεμπε
ἐς
Σπάρτην
ἀγγέλους
δῶρά
|
τε |
φέροντας
καὶ
δεησομένους
συμμαχίης,
ἐντειλάμενός |
[1, 35] |
δέ
μιν
ἀμείβετο
τοῖσιδε·
ἀνδρῶν
|
τε |
φίλων
τυγχάνεις
ἔκγονος
ἐὼν
καὶ |
[1, 116] |
ἀνάγνωσις
αὐτοῦ,
καὶ
οἱ
ὅ
|
τε |
χαρακτὴρ
τοῦ
προσώπου
προσφέρεσθαι
ἐδόκεε |
[1, 116] |
ἡ
ὑπόκρισις
ἐλευθερωτέρη
εἶναι,
ὅ
|
τε |
χρόνος
τῆς
ἐκθέσιος
τῇ
ἡλικίῃ |
[1, 52] |
καὶ
τὴν
πάθην,
ἀνέθηκε
σάκος
|
τε |
χρύσεον
πᾶν
ὁμοίως
καὶ
αἰχμὴν |
[1, 66] |
σέβονται
μεγάλως.
οἷα
δὲ
ἐν
|
τε |
χώρῃ
ἀγαθῇ
καὶ
πλήθεϊ
οὐκ |
[1, 97] |
αὐτῶν
βασιλέα·
καὶ
οὕτω
ἥ
|
τε |
χωρῇ
εὐνομήσεται
καὶ
αὐτοὶ
πρὸς |
[1, 70] |
σφι
ὠνεομένοισι
ἔδωκε
δωτίνην.
~τούτων
|
τε |
ὦν
εἵνεκεν
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
τὴν |
[1, 127] |
δὲ
ταῦτα
ὁ
Ἀστυάγης
Μήδους
|
τε |
ὥπλισε
πάντας,
καὶ
στρατηγὸν
αὐτῶν |
[1, 161] |
ληίην
ποιεύμενος
τῷ
στρατῷ,
Μαγνησίην
|
τε |
ὡσαύτως.
μετὰ
δὲ
ταῦτα
αὐτίκα |