Livre, Chapitre |
[1, 128] |
ὡς
ἐπύθετο
τάχιστα
ὁ
Ἀστυάγης,
|
ἔφη |
ἀπειλέων
τῷ
Κύρῳ
ἀλλ?
οὐδ? |
[1, 125] |
ἀναπτύξας
τὸ
βυβλίον
καὶ
ἐπιλεγόμενος
|
ἔφη |
Ἀστυάγεά
μιν
στρατηγὸν
Περσέων
ἀποδεικνύναι. |
[1, 129] |
τὸ
Κύρου
ἔργον.
Ἅρπαγος
δὲ
|
ἔφη, |
αὐτὸς
γὰρ
γράψαι,
τὸ
πρῆγμα |
[1, 116] |
ὁ
δὲ
ἐξ
ἑωυτοῦ
τε
|
ἔφη |
γεγονέναι
καὶ
τὴν
τεκοῦσαν
αὐτὸν |
[1, 97] |
περ
πρότερον
προκατίζων
ἐδίκαζε,
οὔτ?
|
ἔφη |
δίκαν
ἔτι?
οὐ
γὰρ
οἱ |
[1, 164] |
τοῦ
τείχεος.
ὁ
δ?
Ἅρπαγος
|
ἔφη |
εἰδέναι
μὲν
εὖ
τὰ
ἐκεῖνοι |
[1, 11] |
ἐπιχειρήσομεν
αὐτῷ"
ἣ
δὲ
ὑπολαβοῦσα
|
ἔφη |
ἐκ
τοῦ
αὐτοῦ
μὲν
χωρίου |
[1, 170] |
σφι
ἐν
τῇ
Ἰωνίῃ
οὐκ
|
ἔφη |
ἐνορᾶν
ἐλευθερίην
ἔτι
ἐσομένην.
αὕτη |
[1, 116] |
δὲ
μιν
οὐκ
εὖ
βουλεύεσθαι
|
ἔφη |
ἐπιθυμέοντα
ἐς
ἀνάγκας
μεγάλας
ἀπικνέεσθαι, |
[1, 113] |
δὲ
ἐς
τοῦ
Ἁρπάγου
ἀποδεικνύναι
|
ἔφη |
ἕτοιμος
εἶναι
τοῦ
παιδίου
τὸν |
[1, 119] |
βεβρώκοι.
ὁ
δὲ
καὶ
γινώσκειν
|
ἔφη |
καὶ
ἀρεστὸν
εἶναι
πᾶν
τὸ |
[1, 118] |
καλῶς?
τῷ
τε
γὰρ
πεποιημένῳ"
|
ἔφη |
λέγων
ἐς
τὸν
παῖδα
τοῦτον |
[1, 125] |
στρατηγὸν
Περσέων
ἀποδεικνύναι.
νῦν
τε,
|
ἔφη |
λέγων,
ὦ
Πέρσαι,
προαγορεύω
ὑμῖν |
[1, 156] |
ὑποθήκῃ
καὶ
ὑπεὶς
τῆς
ὀργῆς
|
ἔφη |
οἱ
πείθεσθαι.
καλέσας
δὲ
Μαζάρεα |
[1, 112] |
ἐκθεῖναί
μιν.
ὁ
δὲ
οὐκ
|
ἔφη |
οἷός
τ?
εἶναι
ἄλλως
αὐτὰ |
[1, 114] |
ἀγόμενος
τὸν
παῖδα
ἀνάρσια
πρήγματα
|
ἔφη |
πεπονθέναι,
λέγων
ὦ
βασιλεῦ,
ὑπὸ |
[1, 38] |
ὀνείρου
ἐν
τῷ
ὕπνῳ
ἐπιστᾶσα
|
ἔφη |
σε
ὀλιγοχρόνιον
ἔσεσθαι?
ὑπὸ
γὰρ |
[1, 115] |
πρὸς
τὸν
Κῦρον
ὁ
Ἀστυάγης
|
ἔφη |
σὺ
δὴ
ἐὼν
τοῦδε
τοιούτου |
[1, 19] |
Πυθίη
ἀπικομένοισι
ἐς
Δελφοὺς
οὐκ
|
ἔφη |
χρήσειν
πρὶν
ἢ
τὸν
νηὸν |