Livre, Chapitre |
[1, 60] |
ἐς
τὸ
ἄστυ,
λέγοντες
τοιάδε·
|
ὦ |
Ἀθηναῖοι,
δέκεσθε
ἀγαθῷ
νόῳ
Πεισίστρατον, |
[1, 42] |
ῥώμη
ὑπάρχει"
~ἀμείβεται
ὁ
Ἄδρηστος
|
ὦ |
βασιλεῦ,
ἄλλως
μὲν
ἔγωγε
ἂν |
[1, 35] |
γυναικῶν
ἐφόνευσας;
ὁ
δὲ
ἀμείβετο
|
ὦ |
βασιλεῦ,
Γορδίεω
μὲν
τοῦ
Μίδεω |
[1, 155] |
τοὺς
παῖδας.
καὶ
ταχέως
σφέας
|
ὦ |
βασιλεῦ
γυναῖκας
ἀντ᾽
ἀνδρῶν
ὄψεαι |
[1, 32] |
παρ᾽
ἐμοὶ
τὸ
οὔνομα
τοῦτο
|
ὦ |
βασιλεῦ
δίκαιος
ἐστὶ
φέρεσθαι.
σκοπέειν |
[1, 87] |
ἐμοὶ
καταστῆναι;
ὁ
δὲ
εἶπε
|
ὦ |
βασιλεῦ,
ἐγὼ
ταῦτα
ἔπρηξα
τῇ |
[1, 207] |
τῇ
προκειμένῃ
γνώμῃ,
λέγων
τάδε.
|
ὦ |
βασιλεῦ,
εἶπον
μὲν
καὶ
πρότερόν |
[1, 71] |
τάδε·
οὔνομά
οἱ
ἦν
Σάνδανις.
|
ὦ |
βασιλεῦ,
ἐπ᾽
ἄνδρας
τοιούτους
στρατεύεσθαι |
[1, 117] |
ἐλεγχόμενος
ἁλίσκηται,
ἀλλὰ
λέγει
τάδε.
|
ὦ |
βασιλεῦ,
ἐπείτε
παρέλαβον
τὸ
παιδίον, |
[1, 120] |
εἶπαν
πρὸς
ταῦτα
οἱ
Μάγοι
|
ὦ |
βασιλεῦ,
καὶ
αὐτοῖσι
ἡμῖν
περὶ |
[1, 88] |
τῶν
Λυδῶν
ἄστυ
κεραΐζοντας
εἶπε
|
ὦ |
βασιλεῦ,
κότερον
λέγειν
πρὸς
σὲ |
[1, 210] |
δὴ
ὦν
ὁ
Ὑστάσπης
τοῖσιδε.
|
ὦ |
βασιλεῦ,
μὴ
εἴη
ἀνὴρ
Πέρσης |
[1, 206] |
ἡ
Τόμυρις
κήρυκα
ἔλεγε
τάδε.
|
ὦ |
βασιλεῦ
Μήδων,
παῦσαι
σπεύδων
τὰ |
[1, 27] |
εἰπόντα
τάδε
καταπαῦσαι
τὴν
ναυπηγίην·
|
ὦ |
βασιλεῦ,
νησιῶται
ἵππον
συνωνέονται
μυρίην, |
[1, 108] |
αὐτὸς
βούλεαι"
ὁ
δὲ
ἀμείβεται
|
ὦ |
βασιλεῦ,
οὔτε
ἄλλοτε
κω
παρεῖδες |
[1, 117] |
καὶ
ἔθαψά
μιν.
οὕτω
ἔσχε
|
ὦ |
βασιλεῦ
περὶ
τοῦ
πρήγματος
τούτου, |
[1, 27] |
ἵπποισι.
τὸν
δὲ
ὑπολαβόντα
φάναι
|
ὦ |
βασιλεῦ,
προθύμως
μοι
φαίνεαι
εὔξασθαι |
[1, 155] |
μὴ
ἀναστάτους
ποιήσῃ
τὰς
Σάρδις.
|
ὦ |
βασιλεῦ,
τὰ
μὲν
οἰκότα
εἴρηκας, |
[1, 30] |
ἀλλὰ
τῷ
ἐόντι
χρησάμενος
λέγει
|
ὦ |
βασιλεῦ,
Τέλλον
Ἀθηναῖον"
ἀποθωμάσας
δὲ |
[1, 36] |
τῶν
Μυσῶν
ἄγγελοι
ἔλεγον
τάδε.
|
ὦ |
βασιλεῦ,
ὑὸς
χρῆμα
μέγιστον
ἀνεφάνη |
[1, 114] |
ἀνάρσια
πρήγματα
ἔφη
πεπονθέναι,
λέγων
|
ὦ |
βασιλεῦ,
ὑπὸ
τοῦ
σοῦ
δούλου, |
[1, 90] |
γενέσθαι
παραυτίκα"
ὁ
δὲ
εἶπε
|
ὦ |
δέσποτα,
ἐάσας
με
χαριεῖ
μάλιστα |
[1, 115] |
περισπεῖν;
ὁ
δὲ
ἀμείβετο
ὧδε.
|
ὦ |
δέσποτα,
ἐγὼ
ταῦτα
τοῦτον
ἐποίησα |
[1, 32] |
ἡμέας
ἐποίησας;
ὁ
δὲ
εἶπε
|
ὦ |
Κροῖσε,
ἐπιστάμενόν
με
τὸ
θεῖον |
[1, 69] |
ἄλλων
ἐθνέων
βασιλεύς,
λέγων
τάδε.
|
ὦ |
Λακεδαιμόνιοι,
χρήσαντος
τοῦ
θεοῦ
τὸν |
[1, 65] |
ἡ
Πυθίη
λέγει
τάδε.
ἥκεις
|
ὦ |
Λυκόοργε
ἐμὸν
ποτὶ
πίονα
νηόν |
[1, 65] |
ἔτι
καὶ
μᾶλλον
θεὸν
ἔλπομαι,
|
ὦ |
Λυκόοργε"
οἳ
μὲν
δή
τινες |
[1, 120] |
ὁ
Ἀστυάγης
τοῖσιδε.
καὶ
αὐτὸς
|
ὦ |
Μάγοι
ταύτῃ
πλεῖστος
γνώμην
εἰμί, |
[1, 32] |
τούτοισι,
Κροῖσος
δὲ
σπερχθεὶς
εἶπε
|
ὦ |
ξεῖνε
Ἀθηναῖε,
ἡ
δ᾽
ἡμετέρη |
[1, 68] |
τοῦ
ἔργου
ἦ
κου
ἄν,
|
ὦ |
ξεῖνε
Λάκων
εἴ
περ
εἶδες |
[1, 45] |
καὶ
λέγει
πρὸς
αὐτόν
ἔχω
|
ὦ |
ξεῖνε
παρὰ
σεῦ
πᾶσαν
τὴν |
[1, 40] |
μάχη,
μέτες
με"
~ἀμείβεται
Κροῖσος
|
ὦ |
παῖ,
ἔστι
τῇ
με
νικᾷς |
[1, 124] |
τὰ
δὲ
γράμματα
ἔλεγε
τάδε.
|
ὦ |
παῖ
Καμβύσεω,
σὲ
γὰρ
θεοὶ |
[1, 38] |
οὕτω
ποιεόμενα"
~ἀμείβεται
Κροῖσος
τοῖσιδε.
|
ὦ |
παῖ,
οὔτε
δειλίην
οὔτε
ἄλλο |
[1, 121] |
τὸν
Κῦρον
ἔλεγέ
οἱ
τάδε.
|
ὦ |
παῖ,
σὲ
γὰρ
ἐγὼ
δι᾽ |
[1, 37] |
πρὸς
αὐτὸν
ὁ
νεηνίης
τάδε.
|
ὦ |
πάτερ,
τὰ
κάλλιστα
πρότερον
κοτὲ |
[1, 39] |
ὁ
νεηνίης
τοῖσιδε.
συγγνώμη
μὲν
|
ὦ |
πάτερ
τοι,
ἰδόντι
γε
ὄψιν |
[1, 125] |
ἀποδεικνύναι.
νῦν
τε,
ἔφη
λέγων,
|
ὦ |
Πέρσαι,
προαγορεύω
ὑμῖν
παρεῖναι
ἕκαστον |