HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
εἶπαν 3
εἴπας 2
εἶπας 4
εἶπε 26
εἰπεῖν 13
εἵπετο 1
εἵπετό 1

Fréquences [« »]
25 οὐδὲ
25 πᾶσαν
24 τις
26 εἶπε
26 Κύρου
26 ὅκως
26 παρ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

εἶπε

Livre, Chapitre

[1, 85]   τε καὶ κακοῦ ἔρρηξε φωνήν, εἶπε δὲ ὤνθρώπε, μὴ κτεῖνε Κροῖσον"

[1, 8]   θεήσεαι γυμνήν" ὃ δ᾽ ἀμβώσας εἶπε δέσποτα, τίνα λέγεις λόγον οὐκ

[1, 89]   ἐν τοῖσι ποιευμένοισι. ὁ δὲ εἶπε ἐπείτε με θεοὶ ἔδωκαν δοῦλον

[1, 13]   ἐβασίλευσε οὕτω Γύγης. τοσόνδε μέντοι εἶπε ἡ Πυθίη, ὡς Ἡρακλείδῃσι τίσις

[1, 116]   μόγις δὲ δή κοτε ἀνενειχθεὶς εἶπε, θέλων ἐκπέμψαι τὸν Ἀρτεμβάρεα, ἵνα

[1, 110]   καὶ μὴ τῶν ἐμῶν" ~ταῦτα εἶπε καὶ αὐτίκα ἄγγελον ἔπεμπε ἐπὶ

[1, 90]   τοῦτο ὀνειδίσαι. Κῦρος δὲ γελάσας εἶπε καὶ τούτου τεύξεαι παρ᾽ ἐμεῦ,

[1, 31]   δευτερεῖα γῶν οἴσεσθαι. ὃ δ᾽ εἶπε Κλέοβίν τε καὶ Βίτωνα. τούτοισι

[1, 91]   τῷ καὶ τὸ τελευταῖον χρηστηριαζομένῳ εἶπε Λοξίης περὶ ἡμιόνου, οὐδὲ τοῦτο

[1, 86]   ἀκούσαντα τῶν ἑρμηνέων τὰ Κροῖσος εἶπε, μεταγνόντα τε καὶ ἐννώσαντα ὅτι

[1, 89]   δὲ ἐπιμελὲς ἐγένετο τὰ Κροῖσος εἶπε· μεταστησάμενος δὲ τοὺς ἄλλους, εἴρετο

[1, 86]   πάντα ἀποβεβήκοι τῇ περ ἐκεῖνος εἶπε, οὐδέν τι μᾶλλον ἐς ἑωυτὸν

[1, 68]   δέ μιν ὁ χαλκεὺς ἀποθωμάζοντα εἶπε παυσάμενος τοῦ ἔργου ἦ κου

[1, 88]   πολλῇ σπουδῇ ἐργάζεται; ὁ δὲ εἶπε πόλιν τε τὴν σὴν διαρπάζει

[1, 90]   δορυφόροισι τὰ Κροῖσος ὑπεθήκατο ἐπιτελέειν, εἶπε πρὸς Κροῖσον τάδε. Κροῖσε, ἀναρτημένου

[1, 155]   κατ᾽ ὁδὸν ταῦτα ὁ Κῦρος εἶπε πρὸς Κροῖσον τάδε. Κροῖσε, τί

[1, 85]   χρησομένους. ἡ δὲ Πυθίη οἱ εἶπε τάδε. Λυδὲ γένος, πολλῶν βασιλεῦ,

[1, 39]   μὲν γὰρ ὑπὸ ὀδόντος τοι εἶπε τελευτήσειν με, ἢ ἄλλου τευ

[1, 30]   Τέλλον εἶναι ὀλβιώτατον; ὁ δὲ εἶπε Τέλλῳ τοῦτο μὲν τῆς πόλιος

[1, 209]   καλέσας Ὑστάσπεα καὶ ἀπολαβὼν μοῦνον εἶπε Ὕστασπες, παῖς σὸς ἐπιβουλεύων ἐμοί

[1, 111]   προθύμως Ἅρπαγος μετεπέμψατο. ὁ δὲ εἶπε ὤ γύναι, εἶδόν τε ἐς

[1, 87]   φίλου ἐμοὶ καταστῆναι; ὁ δὲ εἶπε ὦ βασιλεῦ, ἐγὼ ταῦτα ἔπρηξα

[1, 88]   τὸ τῶν Λυδῶν ἄστυ κεραΐζοντας εἶπε ὦ βασιλεῦ, κότερον λέγειν πρὸς

[1, 90]   τοι γενέσθαι παραυτίκα" ὁ δὲ εἶπε ὦ δέσποτα, ἐάσας με χαριεῖ

[1, 32]   ἀξίους ἡμέας ἐποίησας; ὁ δὲ εἶπε ὦ Κροῖσε, ἐπιστάμενόν με τὸ

[1, 32]   ἔνεμε τούτοισι, Κροῖσος δὲ σπερχθεὶς εἶπε ὦ ξεῖνε Ἀθηναῖε, ἡ δ᾽

Livre, Chapitre
[1, 85]	τε καὶ κακοῦ ἔρρηξε φωνήν,	εἶπε	δὲ ὤνθρώπε, μὴ κτεῖνε Κροῖσον"
[1, 8]	θεήσεαι γυμνήν" ὃ δ᾽ ἀμβώσας	εἶπε	δέσποτα, τίνα λέγεις λόγον οὐκ
[1, 89]	ἐν τοῖσι ποιευμένοισι. ὁ δὲ	εἶπε	ἐπείτε με θεοὶ ἔδωκαν δοῦλον
[1, 13]	ἐβασίλευσε οὕτω Γύγης. τοσόνδε μέντοι	εἶπε	ἡ Πυθίη, ὡς Ἡρακλείδῃσι τίσις
[1, 116]	μόγις δὲ δή κοτε ἀνενειχθεὶς	εἶπε,	θέλων ἐκπέμψαι τὸν Ἀρτεμβάρεα, ἵνα
[1, 110]	καὶ μὴ τῶν ἐμῶν" ~ταῦτα	εἶπε	καὶ αὐτίκα ἄγγελον ἔπεμπε ἐπὶ
[1, 90]	τοῦτο ὀνειδίσαι. Κῦρος δὲ γελάσας	εἶπε	καὶ τούτου τεύξεαι παρ᾽ ἐμεῦ,
[1, 31]	δευτερεῖα γῶν οἴσεσθαι. ὃ δ᾽	εἶπε	Κλέοβίν τε καὶ Βίτωνα. τούτοισι
[1, 91]	τῷ καὶ τὸ τελευταῖον χρηστηριαζομένῳ	εἶπε	Λοξίης περὶ ἡμιόνου, οὐδὲ τοῦτο
[1, 86]	ἀκούσαντα τῶν ἑρμηνέων τὰ Κροῖσος	εἶπε,	μεταγνόντα τε καὶ ἐννώσαντα ὅτι
[1, 89]	δὲ ἐπιμελὲς ἐγένετο τὰ Κροῖσος	εἶπε·	μεταστησάμενος δὲ τοὺς ἄλλους, εἴρετο
[1, 86]	πάντα ἀποβεβήκοι τῇ περ ἐκεῖνος	εἶπε,	οὐδέν τι μᾶλλον ἐς ἑωυτὸν
[1, 68]	δέ μιν ὁ χαλκεὺς ἀποθωμάζοντα	εἶπε	παυσάμενος τοῦ ἔργου ἦ κου
[1, 88]	πολλῇ σπουδῇ ἐργάζεται; ὁ δὲ	εἶπε	πόλιν τε τὴν σὴν διαρπάζει
[1, 90]	δορυφόροισι τὰ Κροῖσος ὑπεθήκατο ἐπιτελέειν,	εἶπε	πρὸς Κροῖσον τάδε. Κροῖσε, ἀναρτημένου
[1, 155]	κατ᾽ ὁδὸν ταῦτα ὁ Κῦρος	εἶπε	πρὸς Κροῖσον τάδε. Κροῖσε, τί
[1, 85]	χρησομένους. ἡ δὲ Πυθίη οἱ	εἶπε	τάδε. Λυδὲ γένος, πολλῶν βασιλεῦ,
[1, 39]	μὲν γὰρ ὑπὸ ὀδόντος τοι	εἶπε	τελευτήσειν με, ἢ ἄλλου τευ
[1, 30]	Τέλλον εἶναι ὀλβιώτατον; ὁ δὲ	εἶπε	Τέλλῳ τοῦτο μὲν τῆς πόλιος
[1, 209]	καλέσας Ὑστάσπεα καὶ ἀπολαβὼν μοῦνον	εἶπε	Ὕστασπες, παῖς σὸς ἐπιβουλεύων ἐμοί
[1, 111]	προθύμως Ἅρπαγος μετεπέμψατο. ὁ δὲ	εἶπε	ὤ γύναι, εἶδόν τε ἐς
[1, 87]	φίλου ἐμοὶ καταστῆναι; ὁ δὲ	εἶπε	ὦ βασιλεῦ, ἐγὼ ταῦτα ἔπρηξα
[1, 88]	τὸ τῶν Λυδῶν ἄστυ κεραΐζοντας	εἶπε	ὦ βασιλεῦ, κότερον λέγειν πρὸς
[1, 90]	τοι γενέσθαι παραυτίκα" ὁ δὲ	εἶπε	ὦ δέσποτα, ἐάσας με χαριεῖ
[1, 32]	ἀξίους ἡμέας ἐποίησας; ὁ δὲ	εἶπε	ὦ Κροῖσε, ἐπιστάμενόν με τὸ
[1, 32]	ἔνεμε τούτοισι, Κροῖσος δὲ σπερχθεὶς	εἶπε	ὦ ξεῖνε Ἀθηναῖε, ἡ δ᾽

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/03/2005