HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἔγνωσαν 3
ἐγχειριδίοισι 1
ἐγχειρίδιον 1
ἐγὼ 44
ἐγώ 7
ἔγωγε 2
ἐδαίνυντο 1

Fréquences [« »]
41 ἀλλὰ
40 περ
43 πρότερον
44 ἐγὼ
44 τούτων
45 ἐπείτε
47 οὗτος

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

ἐγὼ

Livre, Chapitre

[1, 121]   χαίρων ἐς Πέρσας, πομποὺς δὲ ἐγὼ ἅμα πέμψω. ἐλθὼν δὲ ἐκεῖ

[1, 111]   εἰ μή σφεα ποιήσαιμι. καὶ ἐγὼ ἀναλαβὼν ἔφερον, δοκέων τῶν τινος

[1, 185]   τοῦτο μὲν μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ ἐγὼ ἀπηγήσομαι, τοῦτο δὲ τὴν Μήδων

[1, 68]   ποιεύμενος τὴν ἐργασίην τοῦ σιδήρου. ἐγὼ γὰρ ἐν τῇδε θέλων τῇ

[1, 9]   μαθεῖν μιν ὀφθεῖσαν ὑπὸ σεῦ. ἐγὼ γάρ σε ἐς τὸ οἴκημα

[1, 207]   ἐπὶ τὸν ποταμόν. ἢν γὰρ ἐγὼ γνώμης μὴ ἁμάρτω, κεῖνοι ἰδόμενοι

[1, 111]   μὲν πᾶς Ἁρπάγου κλαυθμῷ κατείχετο, ἐγὼ δὲ ἐκπλαγεὶς ἤια ἔσω. ὡς

[1, 8]   ἐστί, σκοπέειν τινὰ τὰ ἑωυτοῦ. ἐγὼ δὲ πείθομαι ἐκείνην εἶναι πασέων

[1, 5]   Πέρσαι τε καὶ Φοίνικες λέγουσι· ἐγὼ δὲ περὶ μὲν τούτων οὐκ

[1, 66]   ἄνδρες ἔασιν, οἵ σ᾽ ἀποκωλύσουσιν. ἐγὼ δὲ τοι οὔτι μεγαίρω· δώσω

[1, 121]   τάδε. ὦ παῖ, σὲ γὰρ ἐγὼ δι᾽ ὄψιν ὀνείρου οὐ τελέην

[1, 119]   οἰκία, ἐνθεῦτεν δὲ ἔμελλε, ὡς ἐγὼ δοκέω, ἁλίσας θάψειν τὰ πάντα.

[1, 97]   περὶ τῶν κατηκόντων. ὡς δ᾽ ἐγὼ δοκέω, μάλιστα ἔλεγον οἱ τοῦ

[1, 51]   τοῦ Σαμίου ἔργον εἶναι, καὶ ἐγὼ δοκέω· οὐ γὰρ τὸ συντυχὸν

[1, 186]   πλοίῳ διαβαίνειν, καὶ ἦν, ὡς ἐγὼ δοκέω, ὀχληρὸν τοῦτο. αὕτη δὲ

[1, 171]   μὲν οὐδένα ὑποτελέοντες, ὅσον καὶ ἐγὼ δυνατός εἰμι ἐπὶ μακρότατον ἐξικέσθαι

[1, 75]   καταστρεψάμενος ἔσχε δι᾽ αἰτίην τὴν ἐγὼ ἐν τοῖσι ὀπίσω λόγοισι σημανέω·

[1, 90]   τὸν θεὸν τῶν Ἑλλήνων, τὸν ἐγὼ ἐτίμησα θεῶν μάλιστα, ἐπειρέσθαι πέμψαντα

[1, 60]   τῇ κατόδῳ πρῆγμα εὐηθέστατον, ὡς ἐγὼ εὑρίσκω, μακρῷ, ἐπεί γε ἀπεκρίθη

[1, 212]   Μασσαγετέων δεσπότην, ἦ μέν σε ἐγὼ καὶ ἄπληστον ἐόντα αἵματος κορέσω"

[1, 155]   πρότερον ἐγώ τε ἔπρηξα καὶ ἐγὼ κεφαλῇ ἀναμάξας φέρω· τὰ δὲ

[1, 75]   Κροῖσος, τὸ ἐνθεῦτεν, ὡς μὲν ἐγὼ λέγω, κατὰ τὰς ἐούσας γεφύρας

[1, 89]   ὧδε, εἲ τοι ἀρέσκει τὰ ἐγὼ λέγω· κάτισον τῶν δορυφόρων ἐπὶ

[1, 32]   τὸ εἴρεό με, οὔκω σε ἐγὼ λέγω, πρὶν τελευτήσαντα καλῶς τὸν

[1, 155]   αὐτοῦ φείσατο· ὡς δὲ καὶ ἐγὼ Λυδῶν τὸν μὲν πλέον τι

[1, 183]   ἀνδριὰς δυώδεκα πηχέων χρύσεος στερεός· ἐγὼ μέν μιν οὐκ εἶδον, τὰ

[1, 71]   ἀγαθῶν περιέξονται οὐδὲ ἀπωστοὶ ἔσονται. ἐγὼ μέν νυν θεοῖσι ἔχω χάριν,

[1, 9]   αὐτῆς γένηται βλάβος. ἀρχήν γὰρ ἐγὼ μηχανήσομαι οὕτω ὥστε μηδέ μαθεῖν

[1, 20]   Μιλησίης ἐν Ἀσσησῷ. ~Δελφῶν οἶδα ἐγὼ οὕτω ἀκούσας γενέσθαι· Μιλήσιοι δὲ

[1, 86]   ὡς ἠναγκάζετο, εἰπεῖν τὸν ἂν ἐγὼ πᾶσι τυράννοισι προετίμησα μεγάλων χρημάτων

[1, 117]   τε ποιήσω κατὰ νόον, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ γινόμενος ἀναμάρτητος μήτε

[1, 22]   ἀπῆλθε ἐς τὰς Σάρδις, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, δι᾽ οὐδὲν ἄλλο ἐγένετο

[1, 92]   τῇσι Μιλησίων ἀναθήματα Κροίσῳ, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, ἴσα τε σταθμὸν καὶ

[1, 207]   πειρᾶσθαι ἐκείνων περιγενέσθαι. ὡς γὰρ ἐγὼ πυνθάνομαι, Μασσαγέται εἰσὶ ἀγαθῶν τε

[1, 105]   δὲ τοῦτο τὸ ἱρόν, ὡς ἐγὼ πυνθανόμενος εὑρίσκω, πάντων ἀρχαιότατον ἱρῶν

[1, 209]   ὡς δὲ ταῦτα ἀτρεκέως οἶδα, ἐγὼ σημανέω· ἐμεῦ θεοὶ κήδονται καί

[1, 209]   Πέρσας καὶ ποίεε ὅκως, ἐπεὰν ἐγὼ τάδε καταστρεψάμενος ἔλθω ἐκεῖ, ὥς

[1, 87]   ὁ δὲ εἶπε ὦ βασιλεῦ, ἐγὼ ταῦτα ἔπρηξα τῇ σῇ μὲν

[1, 116]   βουκόλον μοῦνον λαβὼν βασανίσῃ, Ἀρτέμβαρες, ἐγὼ ταῦτα ποιήσω ὥστε σὲ καὶ

[1, 115]   δὲ ἀμείβετο ὧδε. ὦ δέσποτα, ἐγὼ ταῦτα τοῦτον ἐποίησα σὺν δίκῃ.

[1, 153]   ἀλλήλους ὀμνύντες ἐξαπατῶσι· τοῖσι, ἢν ἐγὼ ὑγιαίνω, οὐ τὰ Ἰώνων πάθεα

[1, 124]   ἐπὶ Μήδους· καὶ ἤν τε ἐγὼ ὑπὸ Ἀστυάγεος ἀποδεχθέω στρατηγὸς ἀντία

[1, 124]   περὶ ὡς ἐπρήχθη, καὶ οἷα ἐγὼ ὑπὸ Ἀστυάγεος πέπονθα, ὅτι σε

[1, 47]   τόνῳ λέγει τάδε. οἶδα δ᾽ ἐγὼ ψάμμου τ᾽ ἀριθμὸν καὶ μέτρα

Livre, Chapitre
[1, 121]	χαίρων ἐς Πέρσας, πομποὺς δὲ	ἐγὼ	ἅμα πέμψω. ἐλθὼν δὲ ἐκεῖ
[1, 111]	εἰ μή σφεα ποιήσαιμι. καὶ	ἐγὼ	ἀναλαβὼν ἔφερον, δοκέων τῶν τινος
[1, 185]	τοῦτο μὲν μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ	ἐγὼ	ἀπηγήσομαι, τοῦτο δὲ τὴν Μήδων
[1, 68]	ποιεύμενος τὴν ἐργασίην τοῦ σιδήρου.	ἐγὼ	γὰρ ἐν τῇδε θέλων τῇ
[1, 9]	μαθεῖν μιν ὀφθεῖσαν ὑπὸ σεῦ.	ἐγὼ	γάρ σε ἐς τὸ οἴκημα
[1, 207]	ἐπὶ τὸν ποταμόν. ἢν γὰρ	ἐγὼ	γνώμης μὴ ἁμάρτω, κεῖνοι ἰδόμενοι
[1, 111]	μὲν πᾶς Ἁρπάγου κλαυθμῷ κατείχετο,	ἐγὼ	δὲ ἐκπλαγεὶς ἤια ἔσω. ὡς
[1, 8]	ἐστί, σκοπέειν τινὰ τὰ ἑωυτοῦ.	ἐγὼ	δὲ πείθομαι ἐκείνην εἶναι πασέων
[1, 5]	Πέρσαι τε καὶ Φοίνικες λέγουσι·	ἐγὼ	δὲ περὶ μὲν τούτων οὐκ
[1, 66]	ἄνδρες ἔασιν, οἵ σ᾽ ἀποκωλύσουσιν.	ἐγὼ	δὲ τοι οὔτι μεγαίρω· δώσω
[1, 121]	τάδε. ὦ παῖ, σὲ γὰρ	ἐγὼ	δι᾽ ὄψιν ὀνείρου οὐ τελέην
[1, 119]	οἰκία, ἐνθεῦτεν δὲ ἔμελλε, ὡς	ἐγὼ	δοκέω, ἁλίσας θάψειν τὰ πάντα.
[1, 97]	περὶ τῶν κατηκόντων. ὡς δ᾽	ἐγὼ	δοκέω, μάλιστα ἔλεγον οἱ τοῦ
[1, 51]	τοῦ Σαμίου ἔργον εἶναι, καὶ	ἐγὼ	δοκέω· οὐ γὰρ τὸ συντυχὸν
[1, 186]	πλοίῳ διαβαίνειν, καὶ ἦν, ὡς	ἐγὼ	δοκέω, ὀχληρὸν τοῦτο. αὕτη δὲ
[1, 171]	μὲν οὐδένα ὑποτελέοντες, ὅσον καὶ	ἐγὼ	δυνατός εἰμι ἐπὶ μακρότατον ἐξικέσθαι
[1, 75]	καταστρεψάμενος ἔσχε δι᾽ αἰτίην τὴν	ἐγὼ	ἐν τοῖσι ὀπίσω λόγοισι σημανέω·
[1, 90]	τὸν θεὸν τῶν Ἑλλήνων, τὸν	ἐγὼ	ἐτίμησα θεῶν μάλιστα, ἐπειρέσθαι πέμψαντα
[1, 60]	τῇ κατόδῳ πρῆγμα εὐηθέστατον, ὡς	ἐγὼ	εὑρίσκω, μακρῷ, ἐπεί γε ἀπεκρίθη
[1, 212]	Μασσαγετέων δεσπότην, ἦ μέν σε	ἐγὼ	καὶ ἄπληστον ἐόντα αἵματος κορέσω"
[1, 155]	πρότερον ἐγώ τε ἔπρηξα καὶ	ἐγὼ	κεφαλῇ ἀναμάξας φέρω· τὰ δὲ
[1, 75]	Κροῖσος, τὸ ἐνθεῦτεν, ὡς μὲν	ἐγὼ	λέγω, κατὰ τὰς ἐούσας γεφύρας
[1, 89]	ὧδε, εἲ τοι ἀρέσκει τὰ	ἐγὼ	λέγω· κάτισον τῶν δορυφόρων ἐπὶ
[1, 32]	τὸ εἴρεό με, οὔκω σε	ἐγὼ	λέγω, πρὶν τελευτήσαντα καλῶς τὸν
[1, 155]	αὐτοῦ φείσατο· ὡς δὲ καὶ	ἐγὼ	Λυδῶν τὸν μὲν πλέον τι
[1, 183]	ἀνδριὰς δυώδεκα πηχέων χρύσεος στερεός·	ἐγὼ	μέν μιν οὐκ εἶδον, τὰ
[1, 71]	ἀγαθῶν περιέξονται οὐδὲ ἀπωστοὶ ἔσονται.	ἐγὼ	μέν νυν θεοῖσι ἔχω χάριν,
[1, 9]	αὐτῆς γένηται βλάβος. ἀρχήν γὰρ	ἐγὼ	μηχανήσομαι οὕτω ὥστε μηδέ μαθεῖν
[1, 20]	Μιλησίης ἐν Ἀσσησῷ. ~Δελφῶν οἶδα	ἐγὼ	οὕτω ἀκούσας γενέσθαι· Μιλήσιοι δὲ
[1, 86]	ὡς ἠναγκάζετο, εἰπεῖν τὸν ἂν	ἐγὼ	πᾶσι τυράννοισι προετίμησα μεγάλων χρημάτων
[1, 117]	τε ποιήσω κατὰ νόον, καὶ	ἐγὼ	πρὸς σὲ γινόμενος ἀναμάρτητος μήτε
[1, 22]	ἀπῆλθε ἐς τὰς Σάρδις, ὡς	ἐγὼ	πυνθάνομαι, δι᾽ οὐδὲν ἄλλο ἐγένετο
[1, 92]	τῇσι Μιλησίων ἀναθήματα Κροίσῳ, ὡς	ἐγὼ	πυνθάνομαι, ἴσα τε σταθμὸν καὶ
[1, 207]	πειρᾶσθαι ἐκείνων περιγενέσθαι. ὡς γὰρ	ἐγὼ	πυνθάνομαι, Μασσαγέται εἰσὶ ἀγαθῶν τε
[1, 105]	δὲ τοῦτο τὸ ἱρόν, ὡς	ἐγὼ	πυνθανόμενος εὑρίσκω, πάντων ἀρχαιότατον ἱρῶν
[1, 209]	ὡς δὲ ταῦτα ἀτρεκέως οἶδα,	ἐγὼ	σημανέω· ἐμεῦ θεοὶ κήδονται καί
[1, 209]	Πέρσας καὶ ποίεε ὅκως, ἐπεὰν	ἐγὼ	τάδε καταστρεψάμενος ἔλθω ἐκεῖ, ὥς
[1, 87]	ὁ δὲ εἶπε ὦ βασιλεῦ,	ἐγὼ	ταῦτα ἔπρηξα τῇ σῇ μὲν
[1, 116]	βουκόλον μοῦνον λαβὼν βασανίσῃ, Ἀρτέμβαρες,	ἐγὼ	ταῦτα ποιήσω ὥστε σὲ καὶ
[1, 115]	δὲ ἀμείβετο ὧδε. ὦ δέσποτα,	ἐγὼ	ταῦτα τοῦτον ἐποίησα σὺν δίκῃ.
[1, 153]	ἀλλήλους ὀμνύντες ἐξαπατῶσι· τοῖσι, ἢν	ἐγὼ	ὑγιαίνω, οὐ τὰ Ἰώνων πάθεα
[1, 124]	ἐπὶ Μήδους· καὶ ἤν τε	ἐγὼ	ὑπὸ Ἀστυάγεος ἀποδεχθέω στρατηγὸς ἀντία
[1, 124]	περὶ ὡς ἐπρήχθη, καὶ οἷα	ἐγὼ	ὑπὸ Ἀστυάγεος πέπονθα, ὅτι σε
[1, 47]	τόνῳ λέγει τάδε. οἶδα δ᾽	ἐγὼ	ψάμμου τ᾽ ἀριθμὸν καὶ μέτρα

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/03/2005