Livre, Chapitre |
[1, 58] |
ὡς
ἐμοὶ
καταφαίνεται
εἶναι·
ἀποσχισθὲν
|
μέντοι |
ἀπὸ
τοῦ
Πελασγικοῦ
ἐόν
ἀσθενές, |
[1, 171] |
οὕτω
Κρῆτες
λέγουσι
γενέσθαι·
οὐ
|
μέντοι |
αὐτοί
γε
ὁμολογέουσι
τούτοισι
οἱ |
[1, 187] |
λαβέτω
ὁκόσα
βούλεται
χρήματα·
μὴ
|
μέντοι |
γε
μὴ
σπανίσας
γε
ἄλλως |
[1, 13] |
καὶ
ἐβασίλευσε
οὕτω
Γύγης.
τοσόνδε
|
μέντοι |
εἶπε
ἡ
Πυθίη,
ὡς
Ἡρακλείδῃσι |
[1, 172] |
αὐτόχθονες
δοκέειν
ἐμοὶ
εἰσί,
αὐτοὶ
|
μέντοι |
ἐκ
Κρήτης
φασὶ
εἶναι.
προσκεχωρήκασι |
[1, 193] |
τοῦ
σίτου
ἐστὶ
τοῦτο·
ἀρδόμενον
|
μέντοι |
ἐκ
τοῦ
ποταμοῦ
ἁδρύνεταί
τε |
[1, 96] |
δικαιοσύνην
ἐπιθέμενος
ἤσκεε·
καὶ
ταῦτα
|
μέντοι |
ἐούσης
ἀνομίης
πολλῆς
ἀνὰ
πᾶσαν |
[1, 102] |
μὲν
συμμάχων
ἅτε
ἀπεστεώτων,
ἄλλως
|
μέντοι |
ἑωυτῶν
εὖ
ἥκοντες,
ἐπὶ
τούτους |
[1, 36] |
ταῦτά
οἱ
νῦν
μέλει.
Λυδῶν
|
μέντοι |
λογάδας
καὶ
τὸ
κυνηγέσιον
πᾶν |
[1, 155] |
τὰ
μὲν
οἰκότα
εἴρηκας,
σὺ
|
μέντοι |
μὴ
πάντα
θυμῷ
χρέο,
μηδὲ |
[1, 196] |
νόμος
οὗτός
σφι
ἦν,
οὐ
|
μέντοι |
νῦν
γε
διατελέει
ἐών,
ἄλλο |
[1, 80] |
τῷ
Κροίσῳ
ἡ
ἐλπίς.
οὐ
|
μέντοι |
οἵ
γε
Λυδοὶ
τὸ
ἐνθεῦτεν |
[1, 104] |
εἶναι
ἐν
τῇ
Μηδικῇ.
οὐ
|
μέντοι |
οἵ
γε
Σκύθαι
ταύτῃ
ἐσέβαλον, |
[1, 139] |
Πέρσας
μὲν
αὐτοὺς
λέληθε,
ἡμέας
|
μέντοι |
οὔ·
τὰ
οὐνόματά
σφι
ἐόντα |
[1, 78] |
Σάρδις
ἥλω
ὁ
Κροῖσος.
Τελμησσέες
|
μέντοι |
τάδε
ἔγνωσαν,
στρατὸν
ἀλλόθροον
προσδόκιμον |
[1, 189] |
ἤνετο
μὲν
τὸ
ἔργον,
ὅμως
|
μέντοι |
τὴν
θερείην
πᾶσαν
αὐτοῦ
ταύτῃ |
[1, 117] |
σὺ
γὰρ
ἐνετέλλεο
οὕτω.
παραδίδωμι
|
μέντοι |
τῷδε
κατὰ
τάδε
ἐντειλάμενος,
θεῖναὶ |
[1, 51] |
τὸ
ὕδωρ,
Λακεδαιμονίων
ἐστί,
οὐ
|
μέντοι |
τῶν
γε
περιρραντηρίων
οὐδέτερον.
ἄλλα |
[1, 109] |
τοῦτον
τελευτᾶν
τὸν
παῖδα,
δεῖ
|
μέντοι |
τῶν
τινα
Ἀστυάγεος
αὐτοῦ
φονέα |
[1, 130] |
ὅσον
οἱ
Σκύθαι
ἦρχον.
ὑστέρῳ
|
μέντοι |
χρόνῳ
μετεμέλησέ
τέ
σφι
ταῦτα |
[1, 140] |
περὶ
αὐτῶν
εἰδὼς
εἰπεῖν·
τάδε
|
μέντοι |
ὡς
κρυπτόμενα
λέγεται
καὶ
οὐ |