Livre, Chapitre |
[1, 110] |
τῶν
ἐμῶν"
~ταῦτα
εἶπε
καὶ
|
αὐτίκα |
ἄγγελον
ἔπεμπε
ἐπὶ
τῶν
βουκόλων |
[1, 79] |
καὶ
αὐτὸν
Κροῖσον.
~Κῦρος
δὲ
|
αὐτίκα |
ἀπελαύνοντος
Κροίσου
μετὰ
τὴν
μάχην |
[1, 46] |
μετὰ
ὦν
τὴν
διάνοιαν
ταύτην
|
αὐτίκα |
ἀπεπειρᾶτο
τῶν
μαντείων
τῶν
τε |
[1, 78] |
καὶ
ἦν
ἔδοξε
τέρας
εἶναι·
|
αὐτίκα |
δὲ
ἔπεμπε
θεοπρόπους
ἐς
τῶν |
[1, 60] |
μὲν
δὴ
ταῦτα
διαφοιτέοντες
ἔλεγον·
|
αὐτίκα |
δὲ
ἔς
τε
τοὺς
δήμους |
[1, 34] |
ἑωυτὸν
εἶναι
ἀνθρώπων
ἁπάντων
ὀλβιώτατον.
|
αὐτίκα |
δέ
οἱ
εὕδοντι
ἐπέστη
ὄνειρος, |
[1, 98] |
κῃ
λέγοντες
πείθουσι
ἑωυτοὺς
βασιλεύεσθαι.
|
~αὐτίκα |
δὲ
προβαλλομένων
ὅντινα
στήσονται
βασιλέα, |
[1, 21] |
δέ,
ὡς
οἱ
ταῦτα
ἐξαγγέλθη,
|
αὐτίκα |
ἔπεμπε
κήρυκα
ἐς
Μίλητον
βουλόμενος |
[1, 113] |
εὖ
λέγειν
ἡ
γυνή,
καὶ
|
αὐτίκα |
ἐποίεε
ταῦτα·
τὸν
μὲν
ἔφερε |
[1, 66] |
ὀλίγων
ἀνδρῶν,
ἀνά
τε
ἔδραμον
|
αὐτίκα |
καὶ
εὐθηνήθησαν,
καὶ
δή
σφι |
[1, 1] |
χῶρον
τὸν
καὶ
νῦν
οἰκέουσι,
|
αὐτίκα |
ναυτιλίῃσι
μακρῇσι
ἐπιθέσθαι,
ἀπαγινέοντας
δὲ |
[1, 161] |
τε
ὡσαύτως.
μετὰ
δὲ
ταῦτα
|
αὐτίκα |
νούσῳ
τελευτᾷ.
~ἀποθανόντος
δὲ
τούτου, |
[1, 11] |
τὴν
Λυδῶν,
ἢ
αὐτόν
σε
|
αὐτίκα |
οὕτω
ἀποθνήσκειν
δεῖ,
ὡς
ἂν |
[1, 10] |
τὸ
οἴκημα.
καὶ
μετὰ
ταῦτα
|
αὐτίκα |
παρῆν
καὶ
ἡ
γυνή.
ἐσελθοῦσαν |
[1, 48] |
ὡς
τὸ
ἐκ
Δελφῶν
ἤκουσε,
|
αὐτίκα |
προσεύχετό
τε
καὶ
προσεδέξατο,
νομίσας |
[1, 122] |
μεγάλως
ἀσπάζοντο
οἷα
δὴ
ἐπιστάμενοι
|
αὐτίκα |
τότε
τελευτῆσαι,
ἱστόρεόν
τε
ὅτεῳ |
[1, 64] |
τῶν
παραμεινάντων
Ἀθηναίων
καὶ
μὴ
|
αὐτίκα |
φυγόντων
παῖδας
λαβὼν
καὶ
καταστήσας |