Livre, Chapitre |
[1, 150] |
ποιησάντων
δὲ
ταῦτα
Σμυρναίων
ἐπιδιείλοντο
|
σφέας |
αἱ
ἕνδεκα
πόλιες
καὶ
ἐποιήσαντο |
[1, 105] |
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ
Συρίῃ,
Ψαμμήτιχος
|
σφέας |
Αἰγύπτου
βασιλεὺς
ἀντιάσας
δώροισί
τε |
[1, 78] |
ἀπαγγεῖλαι?
πρὶν
γὰρ
ἢ
ὀπίσω
|
σφέας |
ἀναπλῶσαι
ἐς
τὰς
Σάρδις
ἥλω |
[1, 71] |
μὲν
δή,
εἰ
νικήσεις,
τί
|
σφέας |
ἀπαιρήσεαι,
τοῖσί
γε
μὴ
ἔστι |
[1, 76] |
κήρυκας
ἐς
τοὺς
Ἴωνας
ἐπειρᾶτο
|
σφέας |
ἀπὸ
Κροίσου
ἀπιστάναι.
Ἴωνες
μέν |
[1, 141] |
Κύρου
δεηθέντος
δι?
ἀγγέλων
ἀπίστασθαι
|
σφέας |
ἀπὸ
Κροίσου
οὐκ
ἐπείθοντο,
τότε |
[1, 169] |
νήσους
ἔχοντες
Ἴωνες
καταρρωδήσαντες
ταῦτα
|
σφέας |
αὐτοὺς
ἔδοσαν
Κύρῳ.
~κεκακωμένων
δὲ |
[1, 65] |
σχεδὸν
πάντων
Ἑλλήνων
κατά
τε
|
σφέας |
αὐτοὺς
καὶ
ξείνοισι
ἀπρόσμικτοι?
μετέβαλον |
[1, 174] |
ἐπιόντι
σὺν
τῷ
στρατῷ
ἀμαχητὶ
|
σφέας |
αὐτοὺς
παρέδοσαν.
~ἦσαν
δὲ
Πηδασέες |
[1, 170] |
πάντων
Ἰώνων,
καὶ
οὕτω
ἀπαλλαχθέντας
|
σφέας |
δουλοσύνης
εὐδαιμονήσειν,
νήσων
τε
ἁπασέων |
[1, 167] |
τὴν
ἁμαρτάδα.
ἡ
δὲ
Πυθίη
|
σφέας |
ἐκέλευσε
ποιέειν
τὰ
καὶ
νῦν |
[1, 163] |
ἐγένοντο
ὡς
τὰ
μὲν
πρῶτα
|
σφέας |
ἐκλιπόντας
Ἰωνίην
ἐκέλευε
τῆς
ἑωυτοῦ |
[1, 94] |
παραμειψαμένους
ἀπικέσθαι
ἐς
Ὀμβρικούς,
ἔνθα
|
σφέας |
ἐνιδρύσασθαι
πόλιας
καὶ
οἰκέειν
τὸ |
[1, 141] |
ἐν
τῇ
θαλάσσῃ
αὐλέειν,
δοκέοντα
|
σφέας |
ἐξελεύσεσθαι
ἐς
γῆν?
ὡς
δὲ |
[1, 156] |
εὑρίσκων
Λυδοῖσι
ἢ
ἀνδραποδισθέντας
πρηθῆναι
|
σφέας, |
ἐπιστάμενος
ὅτι
ἢν
μὴ
ἀξιόχρεον |
[1, 4] |
στρατεύεσθαι
ἐς
τὴν
Ἀσίην
ἢ
|
σφέας |
ἐς
τὴν
Εὐρώπην.
τὸ
μέν |
[1, 155] |
ἀρήια
μὴ
ἐκτῆσθαι,
κέλευε
δὲ
|
σφέας |
κιθῶνάς
τε
ὑποδύνειν
τοῖσι
εἵμασι |
[1, 4] |
αὐταὶ
ἐβούλοντο,
οὐκ
ἂν
ἡρπάζοντο.
|
σφέας |
μὲν
δὴ
τοὺς
ἐκ
τῆς |
[1, 105] |
τε
οἱ
Σκύθαι
διὰ
τοῦτο
|
σφέας |
νοσέειν,
καὶ
ὁρᾶν
παρ?
ἑωυτοῖσι |
[1, 126] |
δὲ
ἀπὸ
δείπνου
ἦσαν,
εἴρετο
|
σφέας |
ὁ
Κῦρος
κότερα
τὰ
τῇ |
[1, 155] |
φροντίζω
μὴ
ἄριστον
ᾖ
ἐξανδραποδίσασθαι
|
σφέας. |
ὁμοίως
γὰρ
μοι
νῦν
γε |
[1, 57] |
οἱ
Κρηστωνιῆται
οὐδαμοῖσι
τῶν
νῦν
|
σφέας |
περιοικεόντων
εἰσὶ
ὁμόγλωσσοι
οὔτε
οἱ |
[1, 70] |
ἐδέξαντο,
καὶ
ὅτι
ἐκ
πάντων
|
σφέας |
προκρίνας
Ἑλλήνων
αἱρέετο
φίλους.
καὶ |
[1, 5] |
οὕτω
Φοίνικες?
οὐ
γὰρ
ἁρπαγῇ
|
σφέας |
χρησαμένους
λέγουσι
ἀγαγεῖν
αὐτήν
ἐς |
[1, 155] |
παιδεύειν
τοὺς
παῖδας.
καὶ
ταχέως
|
σφέας |
ὦ
βασιλεῦ
γυναῖκας
ἀντ?
ἀνδρῶν |
[1, 191] |
τοῦ
ποταμοῦ
ἐληλαμένας,
ἔλαβον
ἂν
|
σφέας |
ὡς
ἐν
κύρτῃ.
νῦν
δὲ |