Livre, Chapitre |
[1, 136] |
πλεῦνας
παλλακὰς
κτῶνται.
~ἀνδραγαθίη
δὲ
|
αὕτη |
ἀποδέδεκται,
μετὰ
τὸ
μάχεσθαι
εἶναι |
[1, 32] |
δὲ
ἂν
τὰ
πλεῖστα
ἔχῃ,
|
αὕτη |
ἀρίστη.
ὣς
δὲ
καὶ
ἀνθρώπου |
[1, 187] |
ἦν
κατεσκευασμένη.
~ἡ
δ?
αὐτὴ
|
αὕτη |
βασίλεια
καὶ
ἀπάτην
τοιήνδε
τινὰ |
[1, 93] |
Λυδοὶ
ἀείναον
εἶναι?
καλέεται
δὲ
|
αὕτη |
Γυγαίη.
τοῦτο
μὲν
δὴ
τοιοῦτο |
[1, 186] |
ὡς
ἐγὼ
δοκέω,
ὀχληρὸν
τοῦτο.
|
αὕτη |
δὲ
καὶ
τοῦτο
προεῖδε.
ἐπείτε |
[1, 185] |
βασίλεια,
τῇ
οὔνομα
ἦν
Νίτωκρις,
|
αὕτη |
δὲ
συνετωτέρη
γενομένη
τῆς
πρότερον |
[1, 196] |
ἐκ
πασέων?
μετὰ
δέ,
ὅκως
|
αὕτη |
εὑροῦσα
πολλὸν
χρυσίον
πρηθείη,
ἄλλην |
[1, 123] |
ἐξέθρεψε.
~ἐνθεῦτεν
μὲν
ἡ
φάτις
|
αὕτη |
κεχώρηκε.
Κύρῳ
δὲ
ἀνδρευμένῳ
καὶ |
[1, 202] |
ἐς
ἀοιδὴν
ἀπικνέεσθαι.
τούτων
μὲν
|
αὕτη |
λέγεται
δίαιτᾳ
εἶναι.
ὁ
δὲ |
[1, 184] |
γενομένη,
τῇ
οὔνομα
ἦν
Σεμίραμις,
|
αὕτη |
μὲν
ἀπεδέξατο
χώματα
ἀνὰ
τὸ |
[1, 170] |
ἔφη
ἐνορᾶν
ἐλευθερίην
ἔτι
ἐσομένην.
|
αὕτη |
μὲν
Βίαντος
τοῦ
Πριηνέος
γνώμη |
[1, 196] |
σφι
νόμος
ἐστὶ
ἔχειν
σκῆπτρον.
|
~αὕτη |
μὲν
δή
σφι
ἄρτισις
περὶ |
[1, 187] |
οὐκ
ἂν
νεκρῶν
θήκας
ἀνέῳγες"
|
αὕτη |
μέν
νυν
ἡ
βασίλεια
τοιαύτη |
[1, 193] |
πόλις
οἴκητο.
ἔστι
δὲ
χωρέων
|
αὕτη |
πασέων
μακρῷ
ἀρίστη
τῶν
ἡμεῖς |
[1, 118] |
μέλλω
θύειν
τοῖσι
θεῶν
τιμὴ
|
αὕτη |
προσκέεται)
πάρισθί
μοι
ἐπὶ
δεῖπνον" |
[1, 173] |
τὴν
γὰρ
νῦν
Λύκιοι
νέμονται,
|
αὕτη |
τὸ
παλαιὸν
ἦν
Μιλυάς,
οἱ |