HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

κ = 4 formes différentes pour 231 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chapitre

[1, 174]   γάρ κ? ἔθηκε νῆσον, εἴ κ? ἐβούλετο. Κνίδιοι μὲν ταῦτα τῆς

[1, 174]   πυργοῦτε μηδ? ὀρύσσετε? Ζεὺς γάρ κ? ἔθηκε νῆσον, εἴ κ? ἐβούλετο.

[1, 186]   τὰ πρήγματα. ~ταῦτα μὲν δὴ ἐκ βάθεος περιεβάλετο, τοιήνδε δὲ ἐξ

[1, 192]   κρατίστη, ὅκου Τριτανταίχμῃ τῷ Ἀρταβάζου ἐκ βασιλέος ἔχοντι τὸν νομὸν τοῦτον

[1, 91]   δὴ ὁ Κῦρος οὗτος ἡμίονος? ἐκ γὰρ δυῶν οὐκ ὁμοεθνέων ἐγεγόνεε,

[1, 108]   τὸ γενόμενον ἐξ αὐτῆς διαφθεῖραι? ἐκ γάρ οἱ τῆς ὄψιος οἱ

[1, 87]   μὲν δακρύοντα ἐπικαλέεσθαι τὸν θεόν, ἐκ δὲ αἰθρίης τε καὶ νηνεμίης

[1, 193]   πλάτος γίνεται τεσσέρων εὐπετέως δακτύλων. ἐκ δὲ κέγχρου καὶ σησάμου ὅσον

[1, 56]   Ὄλυμπον χώρην, καλεομένην δὲ Ἱστιαιῶτιν? ἐκ δὲ τῆς Ἱστιαιώτιδος ὡς ἐξανέστη

[1, 104]   Κόλχους τριήκοντα ἡμερέων εὐζώνῳ ὁδός, ἐκ δὲ τῆς Κολχίδος οὐ πολλὸν

[1, 72]   μὲν ἐν δεξιῇ ἔχει ῥέων, ἐκ δὲ τοῦ ἑτέρου Φρύγας? παραμειβόμενος

[1, 48]   μιν? ὁ δὲ ὡς τὸ ἐκ Δελφῶν ἤκουσε, αὐτίκα προσεύχετό τε

[1, 49]   ἐπίθημα ἐπιθείς. ~τὰ μὲν δὴ ἐκ Δελφῶν οὕτω τῷ, Κροίσῳ ἐχρήσθη?

[1, 75]   χειρὸς ῥέοντα τοῦ στρατοῦ καὶ ἐκ δεξιῆς ῥέειν, ποιῆσαι δὲ ὧδε?

[1, 194]   ξύλων ποιεῦνται τὰ πλοῖα ἀλλ? ἐκ διφθερέων. ἐπεὰν δὲ τοὺς ὄνους

[1, 7]   ἔσχον τὴν ἀρχήν ἐκ θεοπροπίου, ἐκ δούλης τε τῆς Ἰαρδάνου γεγονότες

[1, 72]   πάντα τῆς Ἀσίης τὰ κάτω ἐκ θαλάσσης τῆς ἀντίον Κύπρου ἐς

[1, 165]   Κύρνῳ εἴκοσι ἔτεσι πρότερον τούτων ἐκ θεοπροπίου ἀνεστήσαντο πόλιν, τῇ οὔνομα

[1, 7]   Ἡρακλεῖδαι ἐπιτραφθέντες ἔσχον τὴν ἀρχήν ἐκ θεοπροπίου, ἐκ δούλης τε τῆς

[1, 34]   ~μετὰ δὲ Σόλωνα οἰχόμενον ἔλαβέ ἐκ θεοῦ νέμεσις μεγάλη Κροῖσον, ὡς

[1, 117]   παῖδα κατεχρήσαο τόν τοι παρέδωκα ἐκ θυγατρὸς γεγονότα τῆς ἐμῆς; ὁ

[1, 92]   οὐκ ὁμομήτριος? Κροῖσος μὲν γὰρ ἐκ Καείρης ἦν γυναικὸς Ἀλυάττῃ, Πανταλέων

[1, 65]   Κροῖσος κατέχοντα, τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους ἐκ κακῶν τε μεγάλων πεφευγότας καὶ

[1, 65]   μὲν ἑωυτοῦ βασιλεύοντος δὲ Σπαρτιητέων, ἐκ Κρήτης ἀγαγέσθαι ταῦτα. ὡς γὰρ

[1, 173]   τοιούτοισι χρέωνται, οἱ δὲ Λύκιοι ἐκ Κρήτης τὠρχαῖον γεγόνασι τὴν γὰρ

[1, 172]   δοκέειν ἐμοὶ εἰσί, αὐτοὶ μέντοι ἐκ Κρήτης φασὶ εἶναι. προσκεχωρήκασι δὲ

[1, 69]   γὰρ τινὲς αὐτοὺς εὐεργεσίαι εἶχον ἐκ Κροίσου πρότερον ἔτι γεγονυῖαι. πέμψαντες

[1, 68]   πᾶν τὸ πρῆγμα. οἳ δὲ ἐκ λόγου πλαστοῦ ἐπενείκαντὲς οἱ αἰτίην

[1, 62]   οἱ ἀμφὶ Πεισίστρατον, ὡς ὁρμηθέντες ἐκ Μαραθῶνος ἤισαν ἐπὶ τὸ ἄστυ,

[1, 202]   δὲ Ἀράξης ποταμὸς ῥέει μὲν ἐκ Ματιηνῶν, ὅθεν περ ὁ Γύνδης

[1, 185]   ἦσαν καὶ τὰ σύντομα τῆς ἐκ Μήδων ὁδοῦ, ἵνα μὴ ἐπιμισγόμενοι

[1, 60]   οἳ δὲ ἐξελάσαντες Πεισίστρατον αὖτις ἐκ νέης ἐπ? ἀλλήλοισι ἐστασίασαν. περιελαυνόμενος

[1, 194]   διὰ γὰρ ταῦτα καὶ οὐκ ἐκ ξύλων ποιεῦνται τὰ πλοῖα ἀλλ?

[1, 157]   Βραγχίδῃσι? ἦν γὰρ αὐτόθι μαντήιον ἐκ παλαιοῦ ἱδρυμένον, τῷ Ἴωνές τε

[1, 60]   εὑρίσκω, μακρῷ, ἐπεί γε ἀπεκρίθη ἐκ παλαιτέρου τοῦ βαρβάρου ἔθνεος τὸ

[1, 159]   ~ἀπικομένων δὲ ἐς Βραγχίδας ἐχρηστηριάζετο ἐκ πάντων Ἀριστόδικος ἐπειρωτῶν τάδε. ὦναξ,

[1, 98]   χώρης, καὶ δορυφόρους αὐτῷ ἐπιτρέπουσι ἐκ πάντων Μήδων καταλέξασθαι. ὁ δὲ

[1, 70]   τὴν συμμαχίην ἐδέξαντο, καὶ ὅτι ἐκ πάντων σφέας προκρίνας Ἑλλήνων αἱρέετο

[1, 134]   προσκυνέει τὸν ἕτερον. τιμῶσι δὲ ἐκ πάντων τοὺς ἄγχιστα ἑωυτῶν οἰκέοντας

[1, 196]   πωλέεσκε, πρῶτα μὲν τὴν εὐειδεστάτην ἐκ πασέων? μετὰ δέ, ὅκως αὕτη

[1, 181]   τὴν ἂν ὁ θεὸς ἕληται ἐκ πασέων, ὡς λέγουσι οἱ Χαλδαῖοι

[1, 61]   καὶ γὰρ Ἀργεῖοι μισθωτοὶ ἀπίκοντο ἐκ Πελοποννήσου, καὶ Νάξιός σφι ἀνὴρ

[1, 86]   τοῦτο, ἀνενεικάμενόν τε καὶ ἀναστενάξαντα ἐκ πολλῆς ἡσυχίης ἐς τρὶς ὀνομάσαι

[1, 159]   Πέρσῃσι. πρὸς ταῦτα ὁ Ἀριστόδικος ἐκ προνοίης ἐποίεε τάδε? περιιὼν τὸν

[1, 120]   καὶ ἐβασίλευσε ὁ παῖς μὴ ἐκ προνοίης τινός, θάρσεέ τε τούτου

[1, 47]   ἀπ? ἧς ἂν ἡμέρης ὁρμηθέωσι ἐκ Σαρδίων, ἀπὸ ταύτης ἡμερολογέοντας τὸν

[1, 24]   Κόρινθον ἀπικέσθαι. ὁρμᾶσθαι μέν νυν ἐκ Τάραντος, πιστεύοντα δὲ οὐδαμοῖσι μᾶλλον

[1, 105]   Κυθήροισι Φοίνικές εἰσὶ οἱ ἱδρυσάμενοι ἐκ ταύτης τῆς Συρίης ἐόντες. τοῖσι

[1, 16]   ἐπολέμησε καὶ Μήδοισι, Κιμμερίους τε ἐκ τῆς Ἀσίης ἐξήλασε, Σμύρνην τε

[1, 4]   ἡρπάζοντο. σφέας μὲν δὴ τοὺς ἐκ τῆς Ἀσίης λέγουσι Πέρσαι ἁρπαζομενέων

[1, 96]   ἄδικον πολέμιον ἐστί. οἱ δ? ἐκ τῆς αὐτῆς κώμης Μῆδοι ὁρῶντες

[1, 56]   ἐς τὴν Δρυοπίδα μετέβη καὶ ἐκ τῆς Δρυοπίδος οὕτω ἐς Πελοπόννησον

[1, 3]   Πριάμου, ἀκηκοότα ταῦτα, ἐθελῆσαί οἱ ἐκ τῆς Ἑλλάδος δι? ἁρπαγῆς γενέσθαι

[1, 29]   πλούτῳ ἄλλοι τε οἱ πάντες ἐκ τῆς Ἑλλάδος σοφισταί, οἳ τοῦτον

[1, 82]   τοὺς ἐκείνων νεκρούς? τέλος δὲ ἐκ τῆς ἔριδος συμπεσόντες ἐμάχοντο, πεσόντων

[1, 103]   ἐς τὴν Ἀσίην Κιμμερίους ἐκβαλόντες ἐκ τῆς Εὐρώπης, τούτοισι δὲ ἐπισπόμενοι

[1, 50]   τι ἔχοι ἕκαστος. ὡς δὲ ἐκ τῆς θυσίης ἐγένετο, καταχεάμενος χρυσὸν

[1, 120]   μιν ἐπ? ἀγροῦ διαιτώμενον οἱ ἐκ τῆς κώμης παῖδες ἐστήσαντο βασιλέα.

[1, 115]   σὺν δίκῃ. οἱ γάρ με ἐκ τῆς κώμης παῖδες, τῶν καὶ

[1, 186]   ποταμὸν ἐς τὰ ἀρχαῖα ῥέεθρα ἐκ τῆς λίμνης ἐξήγαγε, καὶ οὕτω

[1, 22]   κακοῦ, ἤκουε τοῦ κήρυκος νοστήσαντος ἐκ τῆς Μιλήτου τοὺς ἐναντίους λόγους

[1, 61]   Ἀλκμεωνιδέων, οὐ βουλόμενός οἱ γενέσθαι ἐκ τῆς νεογάμου γυναικὸς τέκνα ἐμίσγετό

[1, 22]   ἐν τῇ Ἀσσησῷ, αὐτός τε ἐκ τῆς νούσου ἀνέστη. κατὰ μέν

[1, 157]   ἑωυτόν. ~ὃ μὲν δὴ ταῦτα ἐκ τῆς ὁδοῦ ἐντειλάμενος ἀπήλαυνε ἐς

[1, 64]   δὲ αὐτῶν μετ? Ἀλκμεωνιδέων ἔφευγον ἐκ τῆς οἰκηίης. ~τοὺς μέν νυν

[1, 150]   ἄνδρας στάσι ἑσσωθέντας καὶ ἐκπεσόντας ἐκ τῆς πατρίδος ὑπεδέξαντο. μετὰ δὲ

[1, 144]   μὴ Σμυρναῖοι) ~κατά περ οἱ ἐκ τῆς πενταπόλιος νῦν χώρης Δωριέες,

[1, 191]   πόλιος τάξας ἑτέρους, τῇ ἐξιεῖ ἐκ τῆς πόλιος ὁ ποταμός, προεῖπε

[1, 24]   τοῦ ἀρίστου ἀνθρώπων ἀοιδοῦ, ἀναχωρῆσαι ἐκ τῆς πρύμνης ἐς μέσην νέα.

[1, 179]   τούτοισι ἔτι φράσαι ἵνα τε ἐκ τῆς τάφρου ἡ γῆ ἀναισιμώθη,

[1, 174]   δὴ Τριόπιον καλέεται, ἀργμένης δὲ ἐκ τῆς Χερσονήσου τῆς Βυβασσίης, ἐούσης

[1, 94]   μόνῃ τὴν δὲ ἐπὶ ἐξόδῳ ἐκ τῆς χώρης, καὶ ἐπὶ μὲν

[1, 138]   λαμβανόμενον ὑπὸ τουτέων πολλοὶ ἐξελαύνουσι ἐκ τῆς χώρης, καὶ τὰς λευκὰς

[1, 94]   δὲ αὐτῶν τοὺς ἑτέρους ἐξιέναι ἐκ τῆς χώρης καταβῆναι ἐς Σμύρνην

[1, 36]   ἡμῖν, ὡς ἄν μιν ἐξέλωμεν ἐκ τῆς χώρης" οἳ μὲν δὴ

[1, 36]   προθυμοτάτοισι συνεξελεῖν ὑμῖν τὸ θηρίον ἐκ τῆς χώρης" ~ταῦτα ἀμείψατο? ἀποχρεωμένων

[1, 160]   τῶν πάντων ἱρῶν τὰ πάντα ἐκ τῆς χώρης ταύτης γινόμενα. ~Χῖοι

[1, 61]   τὰ ποιεύμενα ἐπ? ἑωυτῷ ἀπαλλάσσετο ἐκ τῆς χώρης τὸ παράπαν, ἀπικόμενος

[1, 212]   ἀποδούς μοι τὸν παῖδα ἄπιθι ἐκ τῆσδε τῆς χώρης ἀζήμιος, Μασσαγετέων

[1, 31]   ἱρόν, οἱ δέ σφι βόες ἐκ τοῦ ἀγροῦ οὐ παρεγίνοντο ἐν

[1, 159]   δὲ αὐτοῦ ταῦτα λέγεται φωνὴν ἐκ τοῦ ἀδύτου γενέσθαι φέρουσαν μὲν

[1, 10]   ἐξιόντα. μαθοῦσὰ δὲ τὸ ποιηθέν ἐκ τοῦ ἀνδρὸς οὔτε ἀνέβωσε αἰσχυνθεῖσα

[1, 216]   ἰχθύων? οἳ δὲ ἄφθονοί σφι ἐκ τοῦ Ἀράξεω ποταμοῦ παραγίνονται? γαλακτοπόται

[1, 62]   δὴ συνηλίζοντο, Ἀθηναίων δὲ οἱ ἐκ τοῦ ἄστεος, ἕως μὲν Πεισίστρατος

[1, 63]   τὴν στρατιήν. Ἀθηναῖοι δὲ οἱ ἐκ τοῦ ἄστεος πρὸς ἄριστον τετραμμένοι

[1, 62]   χώρῳ σφι στρατοπεδευομένοισι οἵ τε ἐκ τοῦ ἄστεος στασιῶται ἀπίκοντο ἄλλοι

[1, 160]   ὀλίγος γινόμενος, ὅτε Χίων οὐδεὶς ἐκ τοῦ Ἀταρνέος τούτου οὔτε οὐλὰς

[1, 11]   αὐτῷ" ἣ δὲ ὑπολαβοῦσα ἔφη ἐκ τοῦ αὐτοῦ μὲν χωρίου ἡ

[1, 205]   ἐλάσας ἐπὶ τὸν Ἀράξεα ἐποιέετο ἐκ τοῦ ἐμφανέος ἐπὶ τοὺς Μασσαγέτας

[1, 13]   δὲ τὴν βασιληίην καὶ ἐκρατύνθη ἐκ τοῦ ἐν Δελφοῖσι χρηστηρίου. ὡς

[1, 186]   πρότερον βασιλέων ὅκως τις ἐθέλοι ἐκ τοῦ ἑτέρου φάρσεος ἐς τοὔτερον

[1, 193]   ἐσέχει δὲ ἐς ἄλλον ποταμὸν ἐκ τοῦ Εὐφρήτεω, ἐς τὸν Τίγρην,

[1, 144]   καὶ τούτους χρῆν τοὺς λαμβάνοντας ἐκ τοῦ ἱροῦ μὴ ἐκφέρειν ἀλλ?

[1, 114]   γὰρ δὴ ἐποίησε τὸ προσταχθὲν ἐκ τοῦ Κύρου, ἐκέλευε αὐτὸν τοὺς

[1, 191]   ἢ ἔμαθον οἱ Βαβυλώνιοι τὸ ἐκ τοῦ Κύρου ποιεύμενον, οἳ δ?

[1, 62]   οὐδένα εἶχον? ἐπείτε δὲ ἐπύθοντο ἐκ τοῦ Μαραθῶνος αὐτὸν πορεύεσθαι ἐπὶ

[1, 159]   τολμᾷς ποιέειν; τοὺς ἱκέτας μου ἐκ τοῦ νηοῦ κεραΐζεις; Ἀριστόδικον δὲ

[1, 26]   τὴν πόλιν τῇ Ἀρτέμιδι, ἐξάψαντες ἐκ τοῦ νηοῦ σχοινίον ἐς τὸ

[1, 36]   γίνεται μέγα? ὁρμώμενος δὲ οὗτος ἐκ τοῦ ὄρεος τούτου τὰ τῶν

[1, 179]   τάφρον ἐπλίνθευον τὴν γῆν τὴν ἐκ τοῦ ὀρύγματος ἐκφερομένην, ἑλκύσαντες δὲ

[1, 87]   ἐδωρήθη, παραστῆναι καὶ ῥύσασθαι αὐτὸν ἐκ τοῦ παρεόντος κακοῦ. τὸν μὲν

[1, 59]   στασιαζόντων τῶν παράλων καὶ τῶν ἐκ τοῦ πεδίου Ἀθηναίων, καὶ τῶν

[1, 59]   Μεγακλέος τοῦ Ἀλκμέωνος, τῶν δὲ ἐκ τοῦ πεδίου Λυκούργου Ἀριστολαΐδεω, καταφρονήσας

[1, 193]   σίτου ἐστὶ τοῦτο? ἀρδόμενον μέντοι ἐκ τοῦ ποταμοῦ ἁδρύνεταί τε τὸ

[1, 81]   μακρὸν ἔσεσθαι τὴν πολιορκίην ἔπεμπε ἐκ τοῦ τείχεος ἄλλους ἀγγέλους ἐς

[1, 93]   καὶ ἄλλη χώρη, πάρεξ τοῦ ἐκ τοῦ Τμώλου καταφερομένου ψήγματος. ἓν

[1, 157]   ἠνάγκασε τὰς Κύρου ἐντολὰς ἐπιτελέειν, ἐκ τούτου δὲ κελευσμοσύνης Λυδοὶ τὴν

[1, 185]   σταδίων? τὸν δὲ ὀρυσσόμενον χοῦν ἐκ τούτου τοῦ ὀρύγματος ἀναισίμου παρὰ

[1, 64]   ὅσον ἔποψις τοῦ ἱροῦ εἶχε, ἐκ τούτου τοῦ χώρου παντὸς ἐξορύξας

[1, 108]   ἄλλην ὄψιν, ἐδόκεε δέ οἱ ἐκ τῶν αἰδοίων τῆς θυγατρὸς ταύτης

[1, 34]   τοῖσι χρέωνται ἐς πόλεμον ἄνθρωποι, ἐκ τῶν ἀνδρεώνων ἐκκομίσας ἐς τοὺς

[1, 75]   ταύτῃ κατὰ τὴν διώρυχα ἐκτραπόμενος ἐκ τῶν ἀρχαίων ῥεέθρων, καὶ αὖτις

[1, 213]   ἵνα ἦν κακοῦ, δεηθεὶς Κύρου ἐκ τῶν δεσμῶν λυθῆναι ἔτυχε, ὡς

[1, 62]   ἄστεος στασιῶται ἀπίκοντο ἄλλοι τε ἐκ τῶν δήμων προσέρρεον, τοῖσι ἡ

[1, 67]   ἀγαθοεργοὶ εἰσὶ τῶν ἀστῶν, ἐξιόντες ἐκ τῶν ἱππέων αἰεὶ οἱ πρεσβύτατοι,

[1, 67]   τὸν ἐνιαυτόν, τὸν ἂν ἐξίωσι ἐκ τῶν ἱππέων, Σπαρτιητέων τῷ κοινῷ

[1, 193]   πεδίον, οἱ πλεῦνες αὐτῶν καρποφόροι, ἐκ τῶν καὶ σιτία καὶ οἶνον

[1, 64]   τούτοισι τὴν νῆσον Δῆλον καθήρας ἐκ τῶν λογίων καθήρας δὲ ὧδε?

[1, 8]   δὲ τὰ καλὰ ἀνθρώποισι ἐξεύρηται, ἐκ τῶν μανθάνειν δεῖ? ἐν τοῖσι

[1, 32]   γίνονται τριήκοντα πέντε, ἡμέραι δὲ ἐκ τῶν μηνῶν τούτων χίλιαι πεντήκοντα.

[1, 160]   γὰρ ὡς ἔμαθον ταῦτα πρησσόμενα ἐκ τῶν Μυτιληναίων, πέμψαντες πλοῖον ἐς

[1, 171]   Δωριέες τε καὶ Ἴωνες ἐξανέστησαν ἐκ τῶν νήσων, καὶ οὕτω ἐς

[1, 171]   μὲν ἀπιγμένοι ἐς τὴν ἤπειρον ἐκ τῶν νήσων. τὸ γὰρ παλαιὸν

[1, 165]   αὐτῶν τὸ ὅρκιον ἐφύλασσον, ἀερθέντες ἐκ τῶν Οἰνουσσέων ἔπλεον. ~ἐπείτε δὲ

[1, 108]   καὶ ὑπερθέμενος τοῖσι ὀνειροπόλοισι, μετεπέμψατο ἐκ τῶν Περσέων τὴν θυγατέρα ἐπίτεκα

[1, 61]   τὴν τυραννίδα, ἐνθαῦτα ἤγειρον δωτίνας ἐκ τῶν πολίων αἵτινές σφι προαιδέοντό

[1, 186]   πόλιν καὶ τὰς καταβάσιας τὰς ἐκ τῶν πυλίδων ἐς τὸν ποταμὸν

[1, 154]   τὸν χρυσὸν ἔχων πάντα τὸν ἐκ τῶν Σαρδίων, ἐπικούρους τε ἐμισθοῦτο

[1, 154]   ~ὡς δὲ ἀπήλασε ὁ Κῦρος ἐκ τῶν Σαρδίων, τοὺς Λυδοὺς ἀπέστησε

[1, 193]   δὲ οὐδὲν ἐλαίῳ ἀλλ? ἢ ἐκ τῶν σησάμων ποιεῦντες. εἰσὶ δέ

[1, 185]   ἔωσι σκολιοὶ ἐς τὴν Βαβυλῶνα, ἔκ τε τῶν πλόων ἐκδέκηται περίοδος

[1, 147]   Κολοφωνίων? οὗτοι γὰρ μοῦνοι Ἰώνων οὐκ ἄγουσι Ἀπατούρια, καὶ οὗτοι κατὰ

[1, 133]   χρέωνται, ἐπιφορήμασι δὲ πολλοῖσι καὶ οὐκ ἁλέσι? καὶ διὰ τοῦτο φασὶ

[1, 71]   οὐ σῦκα δὲ ἔχουσι τρώγειν, οὐκ ἄλλο ἀγαθὸν οὐδέν. τοῦτο μὲν

[1, 4]   ὅτι, εἰ μὴ αὐταὶ ἐβούλοντο, οὐκ ἂν ἡρπάζοντο. σφέας μὲν δὴ

[1, 187]   τε ἔας χρημάτων καὶ αἰσχροκερδής, οὐκ ἂν νεκρῶν θήκας ἀνέῳγες" αὕτη

[1, 156]   ἢν μὴ ἀξιόχρεον πρόφασιν προτείνῃ, οὐκ ἀναπείσει μιν μεταβουλεύσασθαι, ἀρρωδέων δὲ

[1, 207]   τε τοῦ ἀπηγημένου αἰσχρὸν καὶ οὐκ ἀνασχετὸν Κῦρόν γε τὸν Καμβύσεω

[1, 80]   εἵνεκεν? κάμηλον ἵππος φοβέεται, καὶ οὐκ ἀνέχεται οὔτε τὴν ἰδέην αὐτοῦ

[1, 169]   νυν Ἰώνων μοῦνοι τὴν δουλοσύνην οὐκ ἀνεχόμενοι ἐξέλιπον τὰς πατρίδας? οἱ

[1, 131]   ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέειν, ὅτι οὐκ ἀνθρωποφυέας ἐνόμισαν τοὺς θεοὺς κατά

[1, 94]   δυῶν δέοντα εἴκοσι. ἐπείτε δὲ οὐκ ἀνιέναι τὸ κακὸν ἀλλ? ἔτι

[1, 199]   ἀνδρὶ ξείνῳ. πολλαὶ δὲ καὶ οὐκ ἀξιούμεναι ἀναμίσγεσθαι τῇσι ἄλλῃσι, οἷα

[1, 124]   ὑπὸ Ἀστυάγεος πέπονθα, ὅτι σε οὐκ ἀπέκτεινα ἀλλὰ ἔδωκα τῷ βουκόλῳ.

[1, 89]   Διί. καὶ σύ τέ σφι οὐκ ἀπεχθήσεαι βίῃ ἀπαιρεόμενος τὰ χρήματα,

[1, 102]   παρεδέξατο τὴν ἀρχήν, παραδεξάμενος δὲ οὐκ ἀπεχρᾶτο μούνων Μήδων ἄρχειν, ἀλλὰ

[1, 70]   ἀντιδοῦναι Κροίσῳ. οὗτος ὁ κρητὴρ οὐκ ἀπίκετο ἐς Σάρδις δι? αἰτίας

[1, 136]   πρὶν δὲ ἢ πενταέτης γένηται, οὐκ ἀπικνέεται ἐς ὄψιν τῷ πατρί,

[1, 112]   ταφῆς κυρήσει καὶ ὁ περιεὼν οὐκ ἀπολέει τὴν ψυχήν" ~κάρτα τε

[1, 168]   πρότερος τούτων Κλαζομένιος Τιμήσιος κτίσας οὐκ ἀπόνητο, ἀλλ? ὑπὸ Θρηίκων ἐξελασθεὶς

[1, 38]   ἔσπευσα καὶ ἐπὶ τὰ παραλαμβανόμενα οὐκ ἀποπέμπω, φυλακὴν ἔχων, εἴ κως

[1, 159]   τοῦ νηοῦ κεραΐζεις; Ἀριστόδικον δὲ οὐκ ἀπορήσαντα πρὸς ταῦτα εἰπεῖν ὦναξ,

[1, 190]   ἐξεπιστάμενοι ἔτι πρότερον τὸν Κῦρον οὐκ ἀτρεμίζοντα, ἀλλ? ὁρέοντες αὐτὸν παντὶ

[1, 185]   ὁρῶσα ἀρχὴν μεγάλην τε καὶ οὐκ ἀτρεμίζουσαν, ἀλλ? ἄλλα τε ἀραιρημένα

[1, 205]   ἔχειν. ἡ δὲ Τόμυρις συνιεῖσα οὐκ αὐτήν μιν μνώμενον ἀλλὰ τὴν

[1, 207]   ἀνθρωπηίων ἐστὶ πρηγμάτων, περιφερόμενος δὲ οὐκ ἐᾷ αἰεὶ τοὺς αὐτοὺς; εὐτυχέειν.

[1, 165]   τὰς νήσους τὰς Οἰνούσσας καλεομένας οὐκ ἐβούλοντο ὠνευμένοισι πωλέειν, δειμαίνοντες μὴ

[1, 59]   ἄνδρας τούτους οἳ δορυφόροι μὲν οὐκ ἐγένοντο Πεισιστράτου, κορυνηφόροι δέ? ξύλων

[1, 153]   εἰπεῖν ἄνθρωποι Λακεδαιμόνιοι καὶ κόσοι οὐκ ἔδεισά κω ἄνδρας τοιούτους, τοῖσι

[1, 10]   θυρέων" ~Ὃ μὲν δὴ ὡς οὐκ ἐδύνατο διαφυγεῖν, ἦν ἕτοιμος? ὁ

[1, 145]   πόλιας ποιήσασθαι οἱ Ἴωνες καὶ οὐκ ἐθελῆσαι πλεῦνας ἐσδέξασθαι τοῦδε εἵνεκα,

[1, 11]   ἀναγκάζεις δεσπότεα τὸν ἐμὸν κτείνειν οὐκ ἐθέλοντα, φέρε ἀκούσω τέῳ καὶ

[1, 74]   γὰρ ἀναγκαίης ἰσχυρῆς συμβάσιες ἰσχυραὶ οὐκ ἐθέλουσι συμμένειν. ὅρκια δὲ ποιέεται

[1, 122]   ἔλεγε, φὰς πρὸ τοῦ μὲν οὐκ εἰδέναι ἀλλ? ἡμαρτηκέναι πλεῖστον, κατ?

[1, 183]   χρύσεος στερεός? ἐγὼ μέν μιν οὐκ εἶδον, τὰ δὲ λέγεται ὑπὸ

[1, 38]   δὴ ἕτερον διεφθαρμένον τὴν ἀκοὴν οὐκ εἶναί μοι λογίζομαι" ~ἀμείβεται ὁ

[1, 194]   ποταμοῦ? διὰ γὰρ ταῦτα καὶ οὐκ ἐκ ξύλων ποιεῦνται τὰ πλοῖα

[1, 68]   πρὸς τὸν χαλκέα ἐμισθοῦτο παρ? οὐκ ἐκδιδόντος τὴν αὐλήν? χρόνῳ δὲ

[1, 203]   ἐσθῆτα ἐγγράφειν? τὰ δὲ ζῷα οὐκ ἐκπλύνεσθαι, ἀλλὰ συγκαταγηράσκειν τῷ ἄλλῳ

[1, 86]   ἄλλον ἄνθρωπον, γενόμενον ἑωυτοῦ εὐδαιμονίῃ οὐκ ἐλάσσω, ζῶντα πυρὶ διδοίη, πρός

[1, 146]   Ἄβαντες μὲν ἐξ Εὐβοίες εἰσὶ οὐκ ἐλαχίστη μοῖρα, τοῖσι Ἰωνίης μέτα

[1, 204]   δὴ πεδίου τούτου τοῦ μεγάλου οὐκ ἐλαχίστην μοῖραν μετέχουσι οἱ Μασσαγέται,

[1, 133]   δὲ κάρτα προσκέαται, καί σφι οὐκ ἐμέσαι ἔξεστι, οὐκὶ οὐρῆσαι ἀντίον

[1, 118]   καὶ θυγατρὶ τῇ ἐμῇ διαβεβλημένος οὐκ ἐν ἐλαφρῷ ἐποιεύμην. ὡς ὦν

[1, 131]   μὲν καὶ νηοὺς καὶ βωμοὺς οὐκ ἐν νόμῳ ποιευμένους ἱδρύεσθαι, ἀλλὰ

[1, 181]   τράπεζα παρακέεται χρυσέη. ἄγαλμα δὲ οὐκ ἔνι οὐδὲν αὐτόθι ἐνιδρυμένον, οὐδὲ

[1, 123]   ἀπ? ἑωυτοῦ γὰρ ἐόντος ἰδιώτεω οὐκ ἐνώρα τιμωρίην ἐσομένην ἐς Ἀστυάγεα,

[1, 78]   τὸ θέλει σημαίνειν τὸ τέρας, οὐκ ἐξεγένετο Κροίσῳ ἀπαγγεῖλαι? πρὶν γὰρ

[1, 183]   ἐπὶ γὰρ τοῦ χρυσέου βωμοῦ οὐκ ἔξεστι θύειν ὅτι μὴ γαλαθηνὰ

[1, 138]   ἀποθνήσκειν. ~ἅσσα δέ σφι ποιέειν οὐκ ἔξεστι, ταῦτα οὐδὲ λέγειν ἔξεστι.

[1, 196]   ἑωυτοῦ θυγατέρα ὅτεῳ βούλοιτο ἕκαστος οὐκ ἐξῆν, οὐδὲ ἄνευ ἐγγυητέω ἀπάγεσθαι

[1, 112]   μὴ σφεα ποιήσῃ. ὡς δὲ οὐκ ἔπειθε ἄρα τὸν ἄνδρα, δευτέρα

[1, 71]   στρατεύεσθαι ἐπὶ Λυδούς" ταῦτα λέγων οὐκ ἔπειθε τὸν Κροῖσον. Πέρσῃσι γάρ,

[1, 163]   μετὰ δέ, ὡς τοῦτό γε οὐκ ἔπειθε τοὺς Φωκαιέας, ὁ δὲ

[1, 76]   Κροίσου ἀπιστάναι. Ἴωνες μέν νυν οὐκ ἐπείθοντο. Κῦρος δὲ ὡς ἀπίκετο

[1, 141]   ἀγγέλων ἀπίστασθαι σφέας ἀπὸ Κροίσου οὐκ ἐπείθοντο, τότε δὲ κατεργασμένων τῶν

[1, 77]   τοῦτο μεμφθείς, ὡς τῇ ὑστεραίῃ οὐκ ἐπειρᾶτο ἐπιὼν ὁ Κῦρος, ἀπήλαυνε

[1, 71]   νυν θεοῖσι ἔχω χάριν, οἳ οὐκ ἐπὶ νόον ποιέουσι Πέρσῃσι στρατεύεσθαι

[1, 51]   χαρίζεσθαι, τοῦ ἐπιστάμενος τὸ οὔνομα οὐκ ἐπιμνήσομαι. ἀλλ? ὁ μὲν παῖς,

[1, 51]   περιρραντηρίων οὐδέτερον. ἄλλα τε ἀναθήματα οὐκ ἐπίσημα πολλὰ ἀπέπεμψε ἅμα τούτοισι

[1, 5]   ἐγὼ δὲ περὶ μὲν τούτων οὐκ ἔρχομαι ἐρέων ὡς οὕτω ἢ

[1, 86]   μᾶλλον ἐς ἑωυτὸν λέγων ἢ οὐκ ἐς ἅπαν τὸ ἀνθρώπινον καὶ

[1, 214]   Τόμυρις δέ, ὥς οἱ Κῦρος οὐκ ἐσήκουσε, συλλέξασα πᾶσαν τὴν ἑωυτῆς

[1, 183]   Δαρεῖος μὲν ὁ Ὑστάσπεος ἐπιβουλεύσας οὐκ ἐτόλμησε λαβεῖν, Χέρξης δὲ ὁ

[1, 116]   παρ? ἑωυτῷ. Ἀστυάγης δὲ μιν οὐκ εὖ βουλεύεσθαι ἔφη ἐπιθυμέοντα ἐς

[1, 157]   ὅσην δή κοτε ἔχων, ὡς οὐκ εὗρε ἔτι ἐόντας τοὺς ἀμφὶ

[1, 170]   δέ σφι ἐν τῇ Ἰωνίῃ οὐκ ἔφη ἐνορᾶν ἐλευθερίην ἔτι ἐσομένην.

[1, 112]   τέχνῃ ἐκθεῖναί μιν. ὁ δὲ οὐκ ἔφη οἷός τ? εἶναι ἄλλως

[1, 19]   ἡ Πυθίη ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς οὐκ ἔφη χρήσειν πρὶν ἢ τὸν

[1, 24]   ἔχων ἐξεπήδησε? καὶ τοὺς ἐκπλαγέντας οὐκ ἔχειν ἔτι ἐλεγχομένους ἀρνέεσθαι. ταῦτα

[1, 172]   πρὸς τὸ Καυνικόν τοῦτο γὰρ οὐκ ἔχω ἀτρεκέως διακρῖναι) νόμοισι δὲ

[1, 57]   δὲ γλῶσσαν ἵεσαν οἱ Πελασγοί, οὐκ ἔχω ἀτρεκέως εἰπεῖν. εἰ δὲ

[1, 49]   τὴν Ἀμφιάρεω τοῦ μαντηίου ὑπόκρισιν, οὐκ ἔχω εἰπεῖν ὅ τι τοῖσι

[1, 117]   αὐτό. καὶ λέγων τοῦτό γε οὐκ ἐψευδόμην? σὺ γὰρ ἐνετέλλεο οὕτω.

[1, 111]   ἡ δὲ γυνὴ ὅ τι οὐκ ἐωθὼς ὁ Ἅρπαγος μεταπέμψαιτο αὐτῆς

[1, 42]   βασιλεῦ, ἄλλως μὲν ἔγωγε ἂν οὐκ ἤια ἐς ἄεθλον τοιόνδε? οὔτε

[1, 216]   γῇ κρύπτουσι, συμφορὴν ποιεύμενοι ὅτι οὐκ ἵκετο ἐς τὸ τυθῆναι. σπείρουσι

[1, 194]   ἀνὰ τὸν ποταμὸν γὰρ δὴ οὐκ οἷά τε ἐστὶ πλέειν οὐδενὶ

[1, 94]   τούτων γὰρ ὦν τὴν ἐξεύρεσιν οὐκ οἰκηιοῦνται Λυδοί. ποιέειν δὲ ὧδε

[1, 71]   χώρην ἔχοντες τρηχέαν. πρὸς δὲ οὐκ οἴνῳ διαχρέωνται ἀλλὰ ὑδροποτέουσι, οὐ

[1, 67]   ὀστέα ἐπαγαγομένους. ὡς δὲ ἀνευρεῖν οὐκ οἷοί τε ἐγίνοντο τὴν θήκην

[1, 29]   λῦσαι τῶν ἔθετο. αὐτοὶ γὰρ οὐκ οἷοί τε ἦσαν αὐτὸ ποιῆσαι

[1, 91]   καὶ μὴ κατ? αὐτὸν Κροῖσον, οὐκ οἷόν τε ἐγίνετο παραγαγεῖν μοίρας.

[1, 14]   τυραννεύσας ἀπέπεμψε ἀναθήματα ἐς Δελφοὺς οὐκ ὀλίγα, ἀλλ? ὅσα μὲν ἀργύρου

[1, 163]   καὶ ἡ περίοδος τοῦ τείχεος οὐκ ὀλίγοι στάδιοι εἰσί, τοῦτο δὲ

[1, 96]   ποιέων τε ταῦτα ἔπαινον εἶχε οὐκ ὀλίγον πρὸς τῶν πολιητέων, οὕτω

[1, 160]   ἀποδέξαι. ἦν δὲ χρόνος οὗτος οὐκ ὀλίγος γινόμενος, ὅτε Χίων οὐδεὶς

[1, 66]   τε χώρῃ ἀγαθῇ καὶ πλήθεϊ οὐκ ὀλίγων ἀνδρῶν, ἀνά τε ἔδραμον

[1, 91]   οὗτος ἡμίονος? ἐκ γὰρ δυῶν οὐκ ὁμοεθνέων ἐγεγόνεε, μητρὸς ἀμείνονος, πατρὸς

[1, 32]   ἐκείνου? ἄτην μὲν καὶ ἐπιθυμίην οὐκ ὁμοίως δυνατὸς ἐκείνῳ ἐνεῖκαι, ταῦτα

[1, 149]   ἀμείνω Ἰώνων, ὡρέων δὲ ἥκουσαν οὐκ ὁμοίως. ~σμύρνην δὲ ὧδε ἀπέβαλον

[1, 5]   Ἕλληνας. περὶ δὲ τῆς Ἰοῦς οὐκ ὁμολογέουσι Πέρσῃσι οὕτω Φοίνικες? οὐ

[1, 92]   μὲν παῖς, Κροίσου δὲ ἀδελφεὸς οὐκ ὁμομήτριος? Κροῖσος μὲν γὰρ ἐκ

[1, 41]   συμφορῇ, πεπληγμένον ἀχάρι, τήν τοι οὐκ ὀνειδίζω, ἐκάθηρα καὶ οἰκίοισι ὑποδεξάμενος

[1, 91]   δὲ τὸ μαντήιον τὸ γενόμενον οὐκ ὀρθῶς Κροῖσος μέμφεται. προηγόρευε γὰρ

[1, 51]   ἐπιγέγραπται Λακεδαιμονίων φαμένων εἶναι ἀνάθημα, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες? ἔστι γὰρ καὶ

[1, 71]   ἄλλην ἐσθῆτα φορέουσι, σιτέονται δὲ οὐκ ὅσα ἐθέλουσι ἀλλ? ὅσα ἔχουσι,

[1, 199]   τὰ οἰκία, καὶ τὠπὸ τούτου οὐκ οὕτω μέγα τί οἱ δώσεις

[1, 8]   εἶπε δέσποτα, τίνα λέγεις λόγον οὐκ ὑγιέα, κελεύων με δέσποιναν τὴν

[1, 2]   ἐς Αἴγυπτον ἀπικέσθαι λέγουσι Πέρσαι, οὐκ ὡς Ἕλληνες, καὶ τῶν ἀδικημάτων

[1, 16]   ἐσέβαλε. ἀπὸ μέν νυν τούτων οὐκ ὡς ἤθελε ἀπήλλαξε, ἀλλὰ προσπταίσας

Livre, Chapitre
[1, 174]	γάρ κ? ἔθηκε νῆσον, εἴ	κ?	ἐβούλετο. Κνίδιοι μὲν ταῦτα τῆς
[1, 174]	πυργοῦτε μηδ? ὀρύσσετε? Ζεὺς γάρ	κ?	ἔθηκε νῆσον, εἴ κ? ἐβούλετο.
[1, 186]	τὰ πρήγματα. ~ταῦτα μὲν δὴ	ἐκ	βάθεος περιεβάλετο, τοιήνδε δὲ ἐξ
[1, 192]	κρατίστη, ὅκου Τριτανταίχμῃ τῷ Ἀρταβάζου	ἐκ	βασιλέος ἔχοντι τὸν νομὸν τοῦτον
[1, 91]	δὴ ὁ Κῦρος οὗτος ἡμίονος?	ἐκ	γὰρ δυῶν οὐκ ὁμοεθνέων ἐγεγόνεε,
[1, 108]	τὸ γενόμενον ἐξ αὐτῆς διαφθεῖραι?	ἐκ	γάρ οἱ τῆς ὄψιος οἱ
[1, 87]	μὲν δακρύοντα ἐπικαλέεσθαι τὸν θεόν,	ἐκ	δὲ αἰθρίης τε καὶ νηνεμίης
[1, 193]	πλάτος γίνεται τεσσέρων εὐπετέως δακτύλων.	ἐκ	δὲ κέγχρου καὶ σησάμου ὅσον
[1, 56]	Ὄλυμπον χώρην, καλεομένην δὲ Ἱστιαιῶτιν?	ἐκ	δὲ τῆς Ἱστιαιώτιδος ὡς ἐξανέστη
[1, 104]	Κόλχους τριήκοντα ἡμερέων εὐζώνῳ ὁδός,	ἐκ	δὲ τῆς Κολχίδος οὐ πολλὸν
[1, 72]	μὲν ἐν δεξιῇ ἔχει ῥέων,	ἐκ	δὲ τοῦ ἑτέρου Φρύγας? παραμειβόμενος
[1, 48]	μιν? ὁ δὲ ὡς τὸ	ἐκ	Δελφῶν ἤκουσε, αὐτίκα προσεύχετό τε
[1, 49]	ἐπίθημα ἐπιθείς. ~τὰ μὲν δὴ	ἐκ	Δελφῶν οὕτω τῷ, Κροίσῳ ἐχρήσθη?
[1, 75]	χειρὸς ῥέοντα τοῦ στρατοῦ καὶ	ἐκ	δεξιῆς ῥέειν, ποιῆσαι δὲ ὧδε?
[1, 194]	ξύλων ποιεῦνται τὰ πλοῖα ἀλλ?	ἐκ	διφθερέων. ἐπεὰν δὲ τοὺς ὄνους
[1, 7]	ἔσχον τὴν ἀρχήν ἐκ θεοπροπίου,	ἐκ	δούλης τε τῆς Ἰαρδάνου γεγονότες
[1, 72]	πάντα τῆς Ἀσίης τὰ κάτω	ἐκ	θαλάσσης τῆς ἀντίον Κύπρου ἐς
[1, 165]	Κύρνῳ εἴκοσι ἔτεσι πρότερον τούτων	ἐκ	θεοπροπίου ἀνεστήσαντο πόλιν, τῇ οὔνομα
[1, 7]	Ἡρακλεῖδαι ἐπιτραφθέντες ἔσχον τὴν ἀρχήν	ἐκ	θεοπροπίου, ἐκ δούλης τε τῆς
[1, 34]	~μετὰ δὲ Σόλωνα οἰχόμενον ἔλαβέ	ἐκ	θεοῦ νέμεσις μεγάλη Κροῖσον, ὡς
[1, 117]	παῖδα κατεχρήσαο τόν τοι παρέδωκα	ἐκ	θυγατρὸς γεγονότα τῆς ἐμῆς; ὁ
[1, 92]	οὐκ ὁμομήτριος? Κροῖσος μὲν γὰρ	ἐκ	Καείρης ἦν γυναικὸς Ἀλυάττῃ, Πανταλέων
[1, 65]	Κροῖσος κατέχοντα, τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους	ἐκ	κακῶν τε μεγάλων πεφευγότας καὶ
[1, 65]	μὲν ἑωυτοῦ βασιλεύοντος δὲ Σπαρτιητέων,	ἐκ	Κρήτης ἀγαγέσθαι ταῦτα. ὡς γὰρ
[1, 173]	τοιούτοισι χρέωνται, οἱ δὲ Λύκιοι	ἐκ	Κρήτης τὠρχαῖον γεγόνασι τὴν γὰρ
[1, 172]	δοκέειν ἐμοὶ εἰσί, αὐτοὶ μέντοι	ἐκ	Κρήτης φασὶ εἶναι. προσκεχωρήκασι δὲ
[1, 69]	γὰρ τινὲς αὐτοὺς εὐεργεσίαι εἶχον	ἐκ	Κροίσου πρότερον ἔτι γεγονυῖαι. πέμψαντες
[1, 68]	πᾶν τὸ πρῆγμα. οἳ δὲ	ἐκ	λόγου πλαστοῦ ἐπενείκαντὲς οἱ αἰτίην
[1, 62]	οἱ ἀμφὶ Πεισίστρατον, ὡς ὁρμηθέντες	ἐκ	Μαραθῶνος ἤισαν ἐπὶ τὸ ἄστυ,
[1, 202]	δὲ Ἀράξης ποταμὸς ῥέει μὲν	ἐκ	Ματιηνῶν, ὅθεν περ ὁ Γύνδης
[1, 185]	ἦσαν καὶ τὰ σύντομα τῆς	ἐκ	Μήδων ὁδοῦ, ἵνα μὴ ἐπιμισγόμενοι
[1, 60]	οἳ δὲ ἐξελάσαντες Πεισίστρατον αὖτις	ἐκ	νέης ἐπ? ἀλλήλοισι ἐστασίασαν. περιελαυνόμενος
[1, 194]	διὰ γὰρ ταῦτα καὶ οὐκ	ἐκ	ξύλων ποιεῦνται τὰ πλοῖα ἀλλ?
[1, 157]	Βραγχίδῃσι? ἦν γὰρ αὐτόθι μαντήιον	ἐκ	παλαιοῦ ἱδρυμένον, τῷ Ἴωνές τε
[1, 60]	εὑρίσκω, μακρῷ, ἐπεί γε ἀπεκρίθη	ἐκ	παλαιτέρου τοῦ βαρβάρου ἔθνεος τὸ
[1, 159]	~ἀπικομένων δὲ ἐς Βραγχίδας ἐχρηστηριάζετο	ἐκ	πάντων Ἀριστόδικος ἐπειρωτῶν τάδε. ὦναξ,
[1, 98]	χώρης, καὶ δορυφόρους αὐτῷ ἐπιτρέπουσι	ἐκ	πάντων Μήδων καταλέξασθαι. ὁ δὲ
[1, 70]	τὴν συμμαχίην ἐδέξαντο, καὶ ὅτι	ἐκ	πάντων σφέας προκρίνας Ἑλλήνων αἱρέετο
[1, 134]	προσκυνέει τὸν ἕτερον. τιμῶσι δὲ	ἐκ	πάντων τοὺς ἄγχιστα ἑωυτῶν οἰκέοντας
[1, 196]	πωλέεσκε, πρῶτα μὲν τὴν εὐειδεστάτην	ἐκ	πασέων? μετὰ δέ, ὅκως αὕτη
[1, 181]	τὴν ἂν ὁ θεὸς ἕληται	ἐκ	πασέων, ὡς λέγουσι οἱ Χαλδαῖοι
[1, 61]	καὶ γὰρ Ἀργεῖοι μισθωτοὶ ἀπίκοντο	ἐκ	Πελοποννήσου, καὶ Νάξιός σφι ἀνὴρ
[1, 86]	τοῦτο, ἀνενεικάμενόν τε καὶ ἀναστενάξαντα	ἐκ	πολλῆς ἡσυχίης ἐς τρὶς ὀνομάσαι
[1, 159]	Πέρσῃσι. πρὸς ταῦτα ὁ Ἀριστόδικος	ἐκ	προνοίης ἐποίεε τάδε? περιιὼν τὸν
[1, 120]	καὶ ἐβασίλευσε ὁ παῖς μὴ	ἐκ	προνοίης τινός, θάρσεέ τε τούτου
[1, 47]	ἀπ? ἧς ἂν ἡμέρης ὁρμηθέωσι	ἐκ	Σαρδίων, ἀπὸ ταύτης ἡμερολογέοντας τὸν
[1, 24]	Κόρινθον ἀπικέσθαι. ὁρμᾶσθαι μέν νυν	ἐκ	Τάραντος, πιστεύοντα δὲ οὐδαμοῖσι μᾶλλον
[1, 105]	Κυθήροισι Φοίνικές εἰσὶ οἱ ἱδρυσάμενοι	ἐκ	ταύτης τῆς Συρίης ἐόντες. τοῖσι
[1, 16]	ἐπολέμησε καὶ Μήδοισι, Κιμμερίους τε	ἐκ	τῆς Ἀσίης ἐξήλασε, Σμύρνην τε
[1, 4]	ἡρπάζοντο. σφέας μὲν δὴ τοὺς	ἐκ	τῆς Ἀσίης λέγουσι Πέρσαι ἁρπαζομενέων
[1, 96]	ἄδικον πολέμιον ἐστί. οἱ δ?	ἐκ	τῆς αὐτῆς κώμης Μῆδοι ὁρῶντες
[1, 56]	ἐς τὴν Δρυοπίδα μετέβη καὶ	ἐκ	τῆς Δρυοπίδος οὕτω ἐς Πελοπόννησον
[1, 3]	Πριάμου, ἀκηκοότα ταῦτα, ἐθελῆσαί οἱ	ἐκ	τῆς Ἑλλάδος δι? ἁρπαγῆς γενέσθαι
[1, 29]	πλούτῳ ἄλλοι τε οἱ πάντες	ἐκ	τῆς Ἑλλάδος σοφισταί, οἳ τοῦτον
[1, 82]	τοὺς ἐκείνων νεκρούς? τέλος δὲ	ἐκ	τῆς ἔριδος συμπεσόντες ἐμάχοντο, πεσόντων
[1, 103]	ἐς τὴν Ἀσίην Κιμμερίους ἐκβαλόντες	ἐκ	τῆς Εὐρώπης, τούτοισι δὲ ἐπισπόμενοι
[1, 50]	τι ἔχοι ἕκαστος. ὡς δὲ	ἐκ	τῆς θυσίης ἐγένετο, καταχεάμενος χρυσὸν
[1, 120]	μιν ἐπ? ἀγροῦ διαιτώμενον οἱ	ἐκ	τῆς κώμης παῖδες ἐστήσαντο βασιλέα.
[1, 115]	σὺν δίκῃ. οἱ γάρ με	ἐκ	τῆς κώμης παῖδες, τῶν καὶ
[1, 186]	ποταμὸν ἐς τὰ ἀρχαῖα ῥέεθρα	ἐκ	τῆς λίμνης ἐξήγαγε, καὶ οὕτω
[1, 22]	κακοῦ, ἤκουε τοῦ κήρυκος νοστήσαντος	ἐκ	τῆς Μιλήτου τοὺς ἐναντίους λόγους
[1, 61]	Ἀλκμεωνιδέων, οὐ βουλόμενός οἱ γενέσθαι	ἐκ	τῆς νεογάμου γυναικὸς τέκνα ἐμίσγετό
[1, 22]	ἐν τῇ Ἀσσησῷ, αὐτός τε	ἐκ	τῆς νούσου ἀνέστη. κατὰ μέν
[1, 157]	ἑωυτόν. ~ὃ μὲν δὴ ταῦτα	ἐκ	τῆς ὁδοῦ ἐντειλάμενος ἀπήλαυνε ἐς
[1, 64]	δὲ αὐτῶν μετ? Ἀλκμεωνιδέων ἔφευγον	ἐκ	τῆς οἰκηίης. ~τοὺς μέν νυν
[1, 150]	ἄνδρας στάσι ἑσσωθέντας καὶ ἐκπεσόντας	ἐκ	τῆς πατρίδος ὑπεδέξαντο. μετὰ δὲ
[1, 144]	μὴ Σμυρναῖοι) ~κατά περ οἱ	ἐκ	τῆς πενταπόλιος νῦν χώρης Δωριέες,
[1, 191]	πόλιος τάξας ἑτέρους, τῇ ἐξιεῖ	ἐκ	τῆς πόλιος ὁ ποταμός, προεῖπε
[1, 24]	τοῦ ἀρίστου ἀνθρώπων ἀοιδοῦ, ἀναχωρῆσαι	ἐκ	τῆς πρύμνης ἐς μέσην νέα.
[1, 179]	τούτοισι ἔτι φράσαι ἵνα τε	ἐκ	τῆς τάφρου ἡ γῆ ἀναισιμώθη,
[1, 174]	δὴ Τριόπιον καλέεται, ἀργμένης δὲ	ἐκ	τῆς Χερσονήσου τῆς Βυβασσίης, ἐούσης
[1, 94]	μόνῃ τὴν δὲ ἐπὶ ἐξόδῳ	ἐκ	τῆς χώρης, καὶ ἐπὶ μὲν
[1, 138]	λαμβανόμενον ὑπὸ τουτέων πολλοὶ ἐξελαύνουσι	ἐκ	τῆς χώρης, καὶ τὰς λευκὰς
[1, 94]	δὲ αὐτῶν τοὺς ἑτέρους ἐξιέναι	ἐκ	τῆς χώρης καταβῆναι ἐς Σμύρνην
[1, 36]	ἡμῖν, ὡς ἄν μιν ἐξέλωμεν	ἐκ	τῆς χώρης" οἳ μὲν δὴ
[1, 36]	προθυμοτάτοισι συνεξελεῖν ὑμῖν τὸ θηρίον	ἐκ	τῆς χώρης" ~ταῦτα ἀμείψατο? ἀποχρεωμένων
[1, 160]	τῶν πάντων ἱρῶν τὰ πάντα	ἐκ	τῆς χώρης ταύτης γινόμενα. ~Χῖοι
[1, 61]	τὰ ποιεύμενα ἐπ? ἑωυτῷ ἀπαλλάσσετο	ἐκ	τῆς χώρης τὸ παράπαν, ἀπικόμενος
[1, 212]	ἀποδούς μοι τὸν παῖδα ἄπιθι	ἐκ	τῆσδε τῆς χώρης ἀζήμιος, Μασσαγετέων
[1, 31]	ἱρόν, οἱ δέ σφι βόες	ἐκ	τοῦ ἀγροῦ οὐ παρεγίνοντο ἐν
[1, 159]	δὲ αὐτοῦ ταῦτα λέγεται φωνὴν	ἐκ	τοῦ ἀδύτου γενέσθαι φέρουσαν μὲν
[1, 10]	ἐξιόντα. μαθοῦσὰ δὲ τὸ ποιηθέν	ἐκ	τοῦ ἀνδρὸς οὔτε ἀνέβωσε αἰσχυνθεῖσα
[1, 216]	ἰχθύων? οἳ δὲ ἄφθονοί σφι	ἐκ	τοῦ Ἀράξεω ποταμοῦ παραγίνονται? γαλακτοπόται
[1, 62]	δὴ συνηλίζοντο, Ἀθηναίων δὲ οἱ	ἐκ	τοῦ ἄστεος, ἕως μὲν Πεισίστρατος
[1, 63]	τὴν στρατιήν. Ἀθηναῖοι δὲ οἱ	ἐκ	τοῦ ἄστεος πρὸς ἄριστον τετραμμένοι
[1, 62]	χώρῳ σφι στρατοπεδευομένοισι οἵ τε	ἐκ	τοῦ ἄστεος στασιῶται ἀπίκοντο ἄλλοι
[1, 160]	ὀλίγος γινόμενος, ὅτε Χίων οὐδεὶς	ἐκ	τοῦ Ἀταρνέος τούτου οὔτε οὐλὰς
[1, 11]	αὐτῷ" ἣ δὲ ὑπολαβοῦσα ἔφη	ἐκ	τοῦ αὐτοῦ μὲν χωρίου ἡ
[1, 205]	ἐλάσας ἐπὶ τὸν Ἀράξεα ἐποιέετο	ἐκ	τοῦ ἐμφανέος ἐπὶ τοὺς Μασσαγέτας
[1, 13]	δὲ τὴν βασιληίην καὶ ἐκρατύνθη	ἐκ	τοῦ ἐν Δελφοῖσι χρηστηρίου. ὡς
[1, 186]	πρότερον βασιλέων ὅκως τις ἐθέλοι	ἐκ	τοῦ ἑτέρου φάρσεος ἐς τοὔτερον
[1, 193]	ἐσέχει δὲ ἐς ἄλλον ποταμὸν	ἐκ	τοῦ Εὐφρήτεω, ἐς τὸν Τίγρην,
[1, 144]	καὶ τούτους χρῆν τοὺς λαμβάνοντας	ἐκ	τοῦ ἱροῦ μὴ ἐκφέρειν ἀλλ?
[1, 114]	γὰρ δὴ ἐποίησε τὸ προσταχθὲν	ἐκ	τοῦ Κύρου, ἐκέλευε αὐτὸν τοὺς
[1, 191]	ἢ ἔμαθον οἱ Βαβυλώνιοι τὸ	ἐκ	τοῦ Κύρου ποιεύμενον, οἳ δ?
[1, 62]	οὐδένα εἶχον? ἐπείτε δὲ ἐπύθοντο	ἐκ	τοῦ Μαραθῶνος αὐτὸν πορεύεσθαι ἐπὶ
[1, 159]	τολμᾷς ποιέειν; τοὺς ἱκέτας μου	ἐκ	τοῦ νηοῦ κεραΐζεις; Ἀριστόδικον δὲ
[1, 26]	τὴν πόλιν τῇ Ἀρτέμιδι, ἐξάψαντες	ἐκ	τοῦ νηοῦ σχοινίον ἐς τὸ
[1, 36]	γίνεται μέγα? ὁρμώμενος δὲ οὗτος	ἐκ	τοῦ ὄρεος τούτου τὰ τῶν
[1, 179]	τάφρον ἐπλίνθευον τὴν γῆν τὴν	ἐκ	τοῦ ὀρύγματος ἐκφερομένην, ἑλκύσαντες δὲ
[1, 87]	ἐδωρήθη, παραστῆναι καὶ ῥύσασθαι αὐτὸν	ἐκ	τοῦ παρεόντος κακοῦ. τὸν μὲν
[1, 59]	στασιαζόντων τῶν παράλων καὶ τῶν	ἐκ	τοῦ πεδίου Ἀθηναίων, καὶ τῶν
[1, 59]	Μεγακλέος τοῦ Ἀλκμέωνος, τῶν δὲ	ἐκ	τοῦ πεδίου Λυκούργου Ἀριστολαΐδεω, καταφρονήσας
[1, 193]	σίτου ἐστὶ τοῦτο? ἀρδόμενον μέντοι	ἐκ	τοῦ ποταμοῦ ἁδρύνεταί τε τὸ
[1, 81]	μακρὸν ἔσεσθαι τὴν πολιορκίην ἔπεμπε	ἐκ	τοῦ τείχεος ἄλλους ἀγγέλους ἐς
[1, 93]	καὶ ἄλλη χώρη, πάρεξ τοῦ	ἐκ	τοῦ Τμώλου καταφερομένου ψήγματος. ἓν
[1, 157]	ἠνάγκασε τὰς Κύρου ἐντολὰς ἐπιτελέειν,	ἐκ	τούτου δὲ κελευσμοσύνης Λυδοὶ τὴν
[1, 185]	σταδίων? τὸν δὲ ὀρυσσόμενον χοῦν	ἐκ	τούτου τοῦ ὀρύγματος ἀναισίμου παρὰ
[1, 64]	ὅσον ἔποψις τοῦ ἱροῦ εἶχε,	ἐκ	τούτου τοῦ χώρου παντὸς ἐξορύξας
[1, 108]	ἄλλην ὄψιν, ἐδόκεε δέ οἱ	ἐκ	τῶν αἰδοίων τῆς θυγατρὸς ταύτης
[1, 34]	τοῖσι χρέωνται ἐς πόλεμον ἄνθρωποι,	ἐκ	τῶν ἀνδρεώνων ἐκκομίσας ἐς τοὺς
[1, 75]	ταύτῃ κατὰ τὴν διώρυχα ἐκτραπόμενος	ἐκ	τῶν ἀρχαίων ῥεέθρων, καὶ αὖτις
[1, 213]	ἵνα ἦν κακοῦ, δεηθεὶς Κύρου	ἐκ	τῶν δεσμῶν λυθῆναι ἔτυχε, ὡς
[1, 62]	ἄστεος στασιῶται ἀπίκοντο ἄλλοι τε	ἐκ	τῶν δήμων προσέρρεον, τοῖσι ἡ
[1, 67]	ἀγαθοεργοὶ εἰσὶ τῶν ἀστῶν, ἐξιόντες	ἐκ	τῶν ἱππέων αἰεὶ οἱ πρεσβύτατοι,
[1, 67]	τὸν ἐνιαυτόν, τὸν ἂν ἐξίωσι	ἐκ	τῶν ἱππέων, Σπαρτιητέων τῷ κοινῷ
[1, 193]	πεδίον, οἱ πλεῦνες αὐτῶν καρποφόροι,	ἐκ	τῶν καὶ σιτία καὶ οἶνον
[1, 64]	τούτοισι τὴν νῆσον Δῆλον καθήρας	ἐκ	τῶν λογίων καθήρας δὲ ὧδε?
[1, 8]	δὲ τὰ καλὰ ἀνθρώποισι ἐξεύρηται,	ἐκ	τῶν μανθάνειν δεῖ? ἐν τοῖσι
[1, 32]	γίνονται τριήκοντα πέντε, ἡμέραι δὲ	ἐκ	τῶν μηνῶν τούτων χίλιαι πεντήκοντα.
[1, 160]	γὰρ ὡς ἔμαθον ταῦτα πρησσόμενα	ἐκ	τῶν Μυτιληναίων, πέμψαντες πλοῖον ἐς
[1, 171]	Δωριέες τε καὶ Ἴωνες ἐξανέστησαν	ἐκ	τῶν νήσων, καὶ οὕτω ἐς
[1, 171]	μὲν ἀπιγμένοι ἐς τὴν ἤπειρον	ἐκ	τῶν νήσων. τὸ γὰρ παλαιὸν
[1, 165]	αὐτῶν τὸ ὅρκιον ἐφύλασσον, ἀερθέντες	ἐκ	τῶν Οἰνουσσέων ἔπλεον. ~ἐπείτε δὲ
[1, 108]	καὶ ὑπερθέμενος τοῖσι ὀνειροπόλοισι, μετεπέμψατο	ἐκ	τῶν Περσέων τὴν θυγατέρα ἐπίτεκα
[1, 61]	τὴν τυραννίδα, ἐνθαῦτα ἤγειρον δωτίνας	ἐκ	τῶν πολίων αἵτινές σφι προαιδέοντό
[1, 186]	πόλιν καὶ τὰς καταβάσιας τὰς	ἐκ	τῶν πυλίδων ἐς τὸν ποταμὸν
[1, 154]	τὸν χρυσὸν ἔχων πάντα τὸν	ἐκ	τῶν Σαρδίων, ἐπικούρους τε ἐμισθοῦτο
[1, 154]	~ὡς δὲ ἀπήλασε ὁ Κῦρος	ἐκ	τῶν Σαρδίων, τοὺς Λυδοὺς ἀπέστησε
[1, 193]	δὲ οὐδὲν ἐλαίῳ ἀλλ? ἢ	ἐκ	τῶν σησάμων ποιεῦντες. εἰσὶ δέ
[1, 185]	ἔωσι σκολιοὶ ἐς τὴν Βαβυλῶνα,	ἔκ	τε τῶν πλόων ἐκδέκηται περίοδος
[1, 147]	Κολοφωνίων? οὗτοι γὰρ μοῦνοι Ἰώνων	οὐκ	ἄγουσι Ἀπατούρια, καὶ οὗτοι κατὰ
[1, 133]	χρέωνται, ἐπιφορήμασι δὲ πολλοῖσι καὶ	οὐκ	ἁλέσι? καὶ διὰ τοῦτο φασὶ
[1, 71]	οὐ σῦκα δὲ ἔχουσι τρώγειν,	οὐκ	ἄλλο ἀγαθὸν οὐδέν. τοῦτο μὲν
[1, 4]	ὅτι, εἰ μὴ αὐταὶ ἐβούλοντο,	οὐκ	ἂν ἡρπάζοντο. σφέας μὲν δὴ
[1, 187]	τε ἔας χρημάτων καὶ αἰσχροκερδής,	οὐκ	ἂν νεκρῶν θήκας ἀνέῳγες" αὕτη
[1, 156]	ἢν μὴ ἀξιόχρεον πρόφασιν προτείνῃ,	οὐκ	ἀναπείσει μιν μεταβουλεύσασθαι, ἀρρωδέων δὲ
[1, 207]	τε τοῦ ἀπηγημένου αἰσχρὸν καὶ	οὐκ	ἀνασχετὸν Κῦρόν γε τὸν Καμβύσεω
[1, 80]	εἵνεκεν? κάμηλον ἵππος φοβέεται, καὶ	οὐκ	ἀνέχεται οὔτε τὴν ἰδέην αὐτοῦ
[1, 169]	νυν Ἰώνων μοῦνοι τὴν δουλοσύνην	οὐκ	ἀνεχόμενοι ἐξέλιπον τὰς πατρίδας? οἱ
[1, 131]	ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέειν, ὅτι	οὐκ	ἀνθρωποφυέας ἐνόμισαν τοὺς θεοὺς κατά
[1, 94]	δυῶν δέοντα εἴκοσι. ἐπείτε δὲ	οὐκ	ἀνιέναι τὸ κακὸν ἀλλ? ἔτι
[1, 199]	ἀνδρὶ ξείνῳ. πολλαὶ δὲ καὶ	οὐκ	ἀξιούμεναι ἀναμίσγεσθαι τῇσι ἄλλῃσι, οἷα
[1, 124]	ὑπὸ Ἀστυάγεος πέπονθα, ὅτι σε	οὐκ	ἀπέκτεινα ἀλλὰ ἔδωκα τῷ βουκόλῳ.
[1, 89]	Διί. καὶ σύ τέ σφι	οὐκ	ἀπεχθήσεαι βίῃ ἀπαιρεόμενος τὰ χρήματα,
[1, 102]	παρεδέξατο τὴν ἀρχήν, παραδεξάμενος δὲ	οὐκ	ἀπεχρᾶτο μούνων Μήδων ἄρχειν, ἀλλὰ
[1, 70]	ἀντιδοῦναι Κροίσῳ. οὗτος ὁ κρητὴρ	οὐκ	ἀπίκετο ἐς Σάρδις δι? αἰτίας
[1, 136]	πρὶν δὲ ἢ πενταέτης γένηται,	οὐκ	ἀπικνέεται ἐς ὄψιν τῷ πατρί,
[1, 112]	ταφῆς κυρήσει καὶ ὁ περιεὼν	οὐκ	ἀπολέει τὴν ψυχήν" ~κάρτα τε
[1, 168]	πρότερος τούτων Κλαζομένιος Τιμήσιος κτίσας	οὐκ	ἀπόνητο, ἀλλ? ὑπὸ Θρηίκων ἐξελασθεὶς
[1, 38]	ἔσπευσα καὶ ἐπὶ τὰ παραλαμβανόμενα	οὐκ	ἀποπέμπω, φυλακὴν ἔχων, εἴ κως
[1, 159]	τοῦ νηοῦ κεραΐζεις; Ἀριστόδικον δὲ	οὐκ	ἀπορήσαντα πρὸς ταῦτα εἰπεῖν ὦναξ,
[1, 190]	ἐξεπιστάμενοι ἔτι πρότερον τὸν Κῦρον	οὐκ	ἀτρεμίζοντα, ἀλλ? ὁρέοντες αὐτὸν παντὶ
[1, 185]	ὁρῶσα ἀρχὴν μεγάλην τε καὶ	οὐκ	ἀτρεμίζουσαν, ἀλλ? ἄλλα τε ἀραιρημένα
[1, 205]	ἔχειν. ἡ δὲ Τόμυρις συνιεῖσα	οὐκ	αὐτήν μιν μνώμενον ἀλλὰ τὴν
[1, 207]	ἀνθρωπηίων ἐστὶ πρηγμάτων, περιφερόμενος δὲ	οὐκ	ἐᾷ αἰεὶ τοὺς αὐτοὺς; εὐτυχέειν.
[1, 165]	τὰς νήσους τὰς Οἰνούσσας καλεομένας	οὐκ	ἐβούλοντο ὠνευμένοισι πωλέειν, δειμαίνοντες μὴ
[1, 59]	ἄνδρας τούτους οἳ δορυφόροι μὲν	οὐκ	ἐγένοντο Πεισιστράτου, κορυνηφόροι δέ? ξύλων
[1, 153]	εἰπεῖν ἄνθρωποι Λακεδαιμόνιοι καὶ κόσοι	οὐκ	ἔδεισά κω ἄνδρας τοιούτους, τοῖσι
[1, 10]	θυρέων" ~Ὃ μὲν δὴ ὡς	οὐκ	ἐδύνατο διαφυγεῖν, ἦν ἕτοιμος? ὁ
[1, 145]	πόλιας ποιήσασθαι οἱ Ἴωνες καὶ	οὐκ	ἐθελῆσαι πλεῦνας ἐσδέξασθαι τοῦδε εἵνεκα,
[1, 11]	ἀναγκάζεις δεσπότεα τὸν ἐμὸν κτείνειν	οὐκ	ἐθέλοντα, φέρε ἀκούσω τέῳ καὶ
[1, 74]	γὰρ ἀναγκαίης ἰσχυρῆς συμβάσιες ἰσχυραὶ	οὐκ	ἐθέλουσι συμμένειν. ὅρκια δὲ ποιέεται
[1, 122]	ἔλεγε, φὰς πρὸ τοῦ μὲν	οὐκ	εἰδέναι ἀλλ? ἡμαρτηκέναι πλεῖστον, κατ?
[1, 183]	χρύσεος στερεός? ἐγὼ μέν μιν	οὐκ	εἶδον, τὰ δὲ λέγεται ὑπὸ
[1, 38]	δὴ ἕτερον διεφθαρμένον τὴν ἀκοὴν	οὐκ	εἶναί μοι λογίζομαι" ~ἀμείβεται ὁ
[1, 194]	ποταμοῦ? διὰ γὰρ ταῦτα καὶ	οὐκ	ἐκ ξύλων ποιεῦνται τὰ πλοῖα
[1, 68]	πρὸς τὸν χαλκέα ἐμισθοῦτο παρ?	οὐκ	ἐκδιδόντος τὴν αὐλήν? χρόνῳ δὲ
[1, 203]	ἐσθῆτα ἐγγράφειν? τὰ δὲ ζῷα	οὐκ	ἐκπλύνεσθαι, ἀλλὰ συγκαταγηράσκειν τῷ ἄλλῳ
[1, 86]	ἄλλον ἄνθρωπον, γενόμενον ἑωυτοῦ εὐδαιμονίῃ	οὐκ	ἐλάσσω, ζῶντα πυρὶ διδοίη, πρός
[1, 146]	Ἄβαντες μὲν ἐξ Εὐβοίες εἰσὶ	οὐκ	ἐλαχίστη μοῖρα, τοῖσι Ἰωνίης μέτα
[1, 204]	δὴ πεδίου τούτου τοῦ μεγάλου	οὐκ	ἐλαχίστην μοῖραν μετέχουσι οἱ Μασσαγέται,
[1, 133]	δὲ κάρτα προσκέαται, καί σφι	οὐκ	ἐμέσαι ἔξεστι, οὐκὶ οὐρῆσαι ἀντίον
[1, 118]	καὶ θυγατρὶ τῇ ἐμῇ διαβεβλημένος	οὐκ	ἐν ἐλαφρῷ ἐποιεύμην. ὡς ὦν
[1, 131]	μὲν καὶ νηοὺς καὶ βωμοὺς	οὐκ	ἐν νόμῳ ποιευμένους ἱδρύεσθαι, ἀλλὰ
[1, 181]	τράπεζα παρακέεται χρυσέη. ἄγαλμα δὲ	οὐκ	ἔνι οὐδὲν αὐτόθι ἐνιδρυμένον, οὐδὲ
[1, 123]	ἀπ? ἑωυτοῦ γὰρ ἐόντος ἰδιώτεω	οὐκ	ἐνώρα τιμωρίην ἐσομένην ἐς Ἀστυάγεα,
[1, 78]	τὸ θέλει σημαίνειν τὸ τέρας,	οὐκ	ἐξεγένετο Κροίσῳ ἀπαγγεῖλαι? πρὶν γὰρ
[1, 183]	ἐπὶ γὰρ τοῦ χρυσέου βωμοῦ	οὐκ	ἔξεστι θύειν ὅτι μὴ γαλαθηνὰ
[1, 138]	ἀποθνήσκειν. ~ἅσσα δέ σφι ποιέειν	οὐκ	ἔξεστι, ταῦτα οὐδὲ λέγειν ἔξεστι.
[1, 196]	ἑωυτοῦ θυγατέρα ὅτεῳ βούλοιτο ἕκαστος	οὐκ	ἐξῆν, οὐδὲ ἄνευ ἐγγυητέω ἀπάγεσθαι
[1, 112]	μὴ σφεα ποιήσῃ. ὡς δὲ	οὐκ	ἔπειθε ἄρα τὸν ἄνδρα, δευτέρα
[1, 71]	στρατεύεσθαι ἐπὶ Λυδούς" ταῦτα λέγων	οὐκ	ἔπειθε τὸν Κροῖσον. Πέρσῃσι γάρ,
[1, 163]	μετὰ δέ, ὡς τοῦτό γε	οὐκ	ἔπειθε τοὺς Φωκαιέας, ὁ δὲ
[1, 76]	Κροίσου ἀπιστάναι. Ἴωνες μέν νυν	οὐκ	ἐπείθοντο. Κῦρος δὲ ὡς ἀπίκετο
[1, 141]	ἀγγέλων ἀπίστασθαι σφέας ἀπὸ Κροίσου	οὐκ	ἐπείθοντο, τότε δὲ κατεργασμένων τῶν
[1, 77]	τοῦτο μεμφθείς, ὡς τῇ ὑστεραίῃ	οὐκ	ἐπειρᾶτο ἐπιὼν ὁ Κῦρος, ἀπήλαυνε
[1, 71]	νυν θεοῖσι ἔχω χάριν, οἳ	οὐκ	ἐπὶ νόον ποιέουσι Πέρσῃσι στρατεύεσθαι
[1, 51]	χαρίζεσθαι, τοῦ ἐπιστάμενος τὸ οὔνομα	οὐκ	ἐπιμνήσομαι. ἀλλ? ὁ μὲν παῖς,
[1, 51]	περιρραντηρίων οὐδέτερον. ἄλλα τε ἀναθήματα	οὐκ	ἐπίσημα πολλὰ ἀπέπεμψε ἅμα τούτοισι
[1, 5]	ἐγὼ δὲ περὶ μὲν τούτων	οὐκ	ἔρχομαι ἐρέων ὡς οὕτω ἢ
[1, 86]	μᾶλλον ἐς ἑωυτὸν λέγων ἢ	οὐκ	ἐς ἅπαν τὸ ἀνθρώπινον καὶ
[1, 214]	Τόμυρις δέ, ὥς οἱ Κῦρος	οὐκ	ἐσήκουσε, συλλέξασα πᾶσαν τὴν ἑωυτῆς
[1, 183]	Δαρεῖος μὲν ὁ Ὑστάσπεος ἐπιβουλεύσας	οὐκ	ἐτόλμησε λαβεῖν, Χέρξης δὲ ὁ
[1, 116]	παρ? ἑωυτῷ. Ἀστυάγης δὲ μιν	οὐκ	εὖ βουλεύεσθαι ἔφη ἐπιθυμέοντα ἐς
[1, 157]	ὅσην δή κοτε ἔχων, ὡς	οὐκ	εὗρε ἔτι ἐόντας τοὺς ἀμφὶ
[1, 170]	δέ σφι ἐν τῇ Ἰωνίῃ	οὐκ	ἔφη ἐνορᾶν ἐλευθερίην ἔτι ἐσομένην.
[1, 112]	τέχνῃ ἐκθεῖναί μιν. ὁ δὲ	οὐκ	ἔφη οἷός τ? εἶναι ἄλλως
[1, 19]	ἡ Πυθίη ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς	οὐκ	ἔφη χρήσειν πρὶν ἢ τὸν
[1, 24]	ἔχων ἐξεπήδησε? καὶ τοὺς ἐκπλαγέντας	οὐκ	ἔχειν ἔτι ἐλεγχομένους ἀρνέεσθαι. ταῦτα
[1, 172]	πρὸς τὸ Καυνικόν τοῦτο γὰρ	οὐκ	ἔχω ἀτρεκέως διακρῖναι) νόμοισι δὲ
[1, 57]	δὲ γλῶσσαν ἵεσαν οἱ Πελασγοί,	οὐκ	ἔχω ἀτρεκέως εἰπεῖν. εἰ δὲ
[1, 49]	τὴν Ἀμφιάρεω τοῦ μαντηίου ὑπόκρισιν,	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν ὅ τι τοῖσι
[1, 117]	αὐτό. καὶ λέγων τοῦτό γε	οὐκ	ἐψευδόμην? σὺ γὰρ ἐνετέλλεο οὕτω.
[1, 111]	ἡ δὲ γυνὴ ὅ τι	οὐκ	ἐωθὼς ὁ Ἅρπαγος μεταπέμψαιτο αὐτῆς
[1, 42]	βασιλεῦ, ἄλλως μὲν ἔγωγε ἂν	οὐκ	ἤια ἐς ἄεθλον τοιόνδε? οὔτε
[1, 216]	γῇ κρύπτουσι, συμφορὴν ποιεύμενοι ὅτι	οὐκ	ἵκετο ἐς τὸ τυθῆναι. σπείρουσι
[1, 194]	ἀνὰ τὸν ποταμὸν γὰρ δὴ	οὐκ	οἷά τε ἐστὶ πλέειν οὐδενὶ
[1, 94]	τούτων γὰρ ὦν τὴν ἐξεύρεσιν	οὐκ	οἰκηιοῦνται Λυδοί. ποιέειν δὲ ὧδε
[1, 71]	χώρην ἔχοντες τρηχέαν. πρὸς δὲ	οὐκ	οἴνῳ διαχρέωνται ἀλλὰ ὑδροποτέουσι, οὐ
[1, 67]	ὀστέα ἐπαγαγομένους. ὡς δὲ ἀνευρεῖν	οὐκ	οἷοί τε ἐγίνοντο τὴν θήκην
[1, 29]	λῦσαι τῶν ἔθετο. αὐτοὶ γὰρ	οὐκ	οἷοί τε ἦσαν αὐτὸ ποιῆσαι
[1, 91]	καὶ μὴ κατ? αὐτὸν Κροῖσον,	οὐκ	οἷόν τε ἐγίνετο παραγαγεῖν μοίρας.
[1, 14]	τυραννεύσας ἀπέπεμψε ἀναθήματα ἐς Δελφοὺς	οὐκ	ὀλίγα, ἀλλ? ὅσα μὲν ἀργύρου
[1, 163]	καὶ ἡ περίοδος τοῦ τείχεος	οὐκ	ὀλίγοι στάδιοι εἰσί, τοῦτο δὲ
[1, 96]	ποιέων τε ταῦτα ἔπαινον εἶχε	οὐκ	ὀλίγον πρὸς τῶν πολιητέων, οὕτω
[1, 160]	ἀποδέξαι. ἦν δὲ χρόνος οὗτος	οὐκ	ὀλίγος γινόμενος, ὅτε Χίων οὐδεὶς
[1, 66]	τε χώρῃ ἀγαθῇ καὶ πλήθεϊ	οὐκ	ὀλίγων ἀνδρῶν, ἀνά τε ἔδραμον
[1, 91]	οὗτος ἡμίονος? ἐκ γὰρ δυῶν	οὐκ	ὁμοεθνέων ἐγεγόνεε, μητρὸς ἀμείνονος, πατρὸς
[1, 32]	ἐκείνου? ἄτην μὲν καὶ ἐπιθυμίην	οὐκ	ὁμοίως δυνατὸς ἐκείνῳ ἐνεῖκαι, ταῦτα
[1, 149]	ἀμείνω Ἰώνων, ὡρέων δὲ ἥκουσαν	οὐκ	ὁμοίως. ~σμύρνην δὲ ὧδε ἀπέβαλον
[1, 5]	Ἕλληνας. περὶ δὲ τῆς Ἰοῦς	οὐκ	ὁμολογέουσι Πέρσῃσι οὕτω Φοίνικες? οὐ
[1, 92]	μὲν παῖς, Κροίσου δὲ ἀδελφεὸς	οὐκ	ὁμομήτριος? Κροῖσος μὲν γὰρ ἐκ
[1, 41]	συμφορῇ, πεπληγμένον ἀχάρι, τήν τοι	οὐκ	ὀνειδίζω, ἐκάθηρα καὶ οἰκίοισι ὑποδεξάμενος
[1, 91]	δὲ τὸ μαντήιον τὸ γενόμενον	οὐκ	ὀρθῶς Κροῖσος μέμφεται. προηγόρευε γὰρ
[1, 51]	ἐπιγέγραπται Λακεδαιμονίων φαμένων εἶναι ἀνάθημα,	οὐκ	ὀρθῶς λέγοντες? ἔστι γὰρ καὶ
[1, 71]	ἄλλην ἐσθῆτα φορέουσι, σιτέονται δὲ	οὐκ	ὅσα ἐθέλουσι ἀλλ? ὅσα ἔχουσι,
[1, 199]	τὰ οἰκία, καὶ τὠπὸ τούτου	οὐκ	οὕτω μέγα τί οἱ δώσεις
[1, 8]	εἶπε δέσποτα, τίνα λέγεις λόγον	οὐκ	ὑγιέα, κελεύων με δέσποιναν τὴν
[1, 2]	ἐς Αἴγυπτον ἀπικέσθαι λέγουσι Πέρσαι,	οὐκ	ὡς Ἕλληνες, καὶ τῶν ἀδικημάτων
[1, 16]	ἐσέβαλε. ἀπὸ μέν νυν τούτων	οὐκ	ὡς ἤθελε ἀπήλλαξε, ἀλλὰ προσπταίσας

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/03/2005