Livre, Chapitre
[1, 108]	ἐξ ὑστέρης σοὶ αὐτῷ περιπέσῃς?	λάβε	τὸν Μανδάνη ἔτεκε παῖδα, φέρων
[1, 34]	ἐκέλευε. ~μετὰ δὲ Σόλωνα οἰχόμενον	ἔλαβέ	ἐκ θεοῦ νέμεσις μεγάλη Κροῖσον,
[1, 183]	λαβεῖν, Χέρξης δὲ ὁ Δαρείου	ἔλαβε	καὶ τὸν ἱρέα ἀπέκτεινε ἀπαγορεύοντα
[1, 165]	τὴν Κύρνον, ὑπερημίσεας τῶν ἀστῶν	ἔλαβε	πόθος τε καὶ οἶκτος τῆς
[1, 115]	λόγον εἶχε οὐδένα, ἐς ὃ	ἔλαβὲ	τὴν δίκην. εἰ ὦν δὴ
[1, 202]	τὰς ἑξήκοντά τε καὶ τριηκοσίας	διέλαβε	ὁ Κῦρος, στόμασι δὲ ἐξερεύγεται
[1, 91]	Λοξίης περὶ ἡμιόνου, οὐδὲ τοῦτο	συνέλαβε.	ἦν γὰρ δὴ ὁ Κῦρος
[1, 55]	τὸ τρίτον? ἐπείτε γὰρ δὴ	παρέλαβε	τοῦ μαντείου ἀληθείην, ἐνεφορέετο αὐτοῦ.
[1, 212]	νῦν ὦν μευ εὖ παραινεούσης	ὑπόλαβε	τὸν λόγον? ἀποδούς μοι τὸν
[1, 99]	πτύειν καὶ ἅπασι εἶναι τοῦτό	γε	αἰσχρόν. ταῦτα δὲ περὶ ἑωυτὸν
[1, 137]	δή φασι οἰκὸς εἶναι τόν	γε	ἀληθέως τοκέα ὑπὸ τοῦ, ἑωυτοῦ
[1, 187]	μὴ μέντοι γε μὴ σπανίσας	γε	ἄλλως ἀνοίξῃ? οὐ γὰρ ἄμεινον?
[1, 60]	ὡς ἐγὼ εὑρίσκω, μακρῷ, ἐπεί	γε	ἀπεκρίθη ἐκ παλαιτέρου τοῦ βαρβάρου
[1, 159]	ἀμείψασθαι τοῖσιδε ναὶ κελεύω, ἵνα	γε	ἀσεβήσαντες θᾶσσον ἀπόλησθε, ὡς μὴ
[1, 194]	μοι ἐστὶ τῶν ταύτῃ μετά	γε	αὐτὴν τὴν πόλιν, ἔρχομαι φράσων?
[1, 173]	τὰς μητέρας. καὶ ἢν μέν	γε	γυνὴ ἀστὴ δούλῳ συνοικήσῃ, γενναῖα
[1, 114]	δὲ ἐπείτε μετείθη τάχιστα, ὡς	γε	δὴ ἀνάξια ἑωυτοῦ παθών, μᾶλλόν
[1, 196]	σφι ἦν, οὐ μέντοι νῦν	γε	διατελέει ἐών, ἄλλο δέ τι
[1, 129]	ἐόντα πάντων ἀνθρώπων, σκαιότατον μέν	γε,	εἰ παρεὸν αὐτῷ βασιλέα γενέσθαι,
[1, 160]	δή? οὐ γὰρ ἔχω τοῦτό	γε	εἰπεῖν ἀτρεκέως? οὐ γὰρ ἐτελεώθη.
[1, 108]	οὕτω γίνεσθαι, χρὴ δὴ τό	γε	ἐμὸν ὑπηρετέεσθαι ἐπιτηδέως" ~τούτοισι ἀμειψάμενος
[1, 124]	πειρήσονται. ὡς ὦν ἑτοίμου τοῦ	γε	ἐνθάδε ἐόντος, ποίεε ταῦτα καὶ
[1, 129]	γενέσθαι, εἰ δὴ δι? ἑωυτοῦ	γε	ἐπρήχθη τὰ παρεόντα, ἄλλῳ περιέθηκε
[1, 134]	τοὺς ἄγχιστα ἑωυτῶν οἰκέοντας μετά	γε	ἑωυτούς, δευτέρα δὲ τοὺς δευτέρους?
[1, 49]	ὦν οὐδὲ τοῦτο λέγεται) ἄλλο	γε	ἢ ὅτι καὶ τοῦτο ἐνόμισε
[1, 111]	γὰρ ἂν κοτὲ κατέδοξα ἔνθεν	γε	ἦν. ἐθάμβεον δὲ ὁρέων χρυσῷ
[1, 145]	νῦν Ἀχαιῶν ἐστὶ καὶ τότε	γε	Ἰώνων ἦν. ~τούτων δὴ εἵνεκα
[1, 80]	ἡ ἐλπίς. οὐ μέντοι οἵ	γε	Λυδοὶ τὸ ἐνθεῦτεν δειλοὶ ἦσαν,
[1, 71]	νικήσεις, τί σφέας ἀπαιρήσεαι, τοῖσί	γε	μὴ ἔστι μηδέν; τοῦτο δέ,
[1, 187]	ὁκόσα βούλεται χρήματα? μὴ μέντοι	γε	μὴ σπανίσας γε ἄλλως ἀνοίξῃ?
[1, 171]	λέγουσι γενέσθαι? οὐ μέντοι αὐτοί	γε	ὁμολογέουσι τούτοισι οἱ Κᾶρες, ἀλλὰ
[1, 163]	βούλονται? μετὰ δέ, ὡς τοῦτό	γε	οὐκ ἔπειθε τοὺς Φωκαιέας, ὁ
[1, 117]	ἀποκτεῖναι αὐτό. καὶ λέγων τοῦτό	γε	οὐκ ἐψευδόμην? σὺ γὰρ ἐνετέλλεο
[1, 60]	ἀπηλλαγμένον μᾶλλον, εἰ καὶ τότε	γε	οὗτοι ἐν Ἀθηναίοισι τοῖσι πρώτοισι
[1, 39]	μὲν ὦ πάτερ τοι, ἰδόντι	γε	ὄψιν τοιαύτην, περὶ ἐμὲ φυλακὴν
[1, 37]	φαμένου δὲ τοῦ Κροίσου τόν	γε	παῖδά σφι συμπέμψειν, λέγει πρὸς
[1, 51]	Λακεδαιμονίων ἐστί, οὐ μέντοι τῶν	γε	περιρραντηρίων οὐδέτερον. ἄλλα τε ἀναθήματα
[1, 145]	δυώδεκα ἐστὶ μέρεα, Πελλήνη μέν	γε	πρώτη πρὸς Σικυῶνος, μετὰ δὲ
[1, 104]	τῇ Μηδικῇ. οὐ μέντοι οἵ	γε	Σκύθαι ταύτῃ ἐσέβαλον, ἀλλὰ τὴν
[1, 146]	δυώδεκα πόλιας ἐποιήσαντο? ἐπεὶ ὥς	γέ	τι μᾶλλον οὗτοι Ἴωνες εἰσὶ
[1, 120]	δεινὸν ἔτι οὐδέν. ὅμως μέν	γέ	τοι συμβουλεύσατέ μοι εὖ περισκεψάμενοι
[1, 207]	αἰσχρὸν καὶ οὐκ ἀνασχετὸν Κῦρόν	γε	τὸν Καμβύσεω γυναικὶ εἴξαντα ὑποχωρῆσαι
[1, 11]	σε δεῖ. ἀλλ? ἤτοι κεῖνόν	γε	τὸν ταῦτα βουλεύσαντα δεῖ ἀπόλλυσθαι,
[1, 120]	ἡμῖν ἔνια κεχώρηκε, καὶ τά	γε	τῶν ὀνειράτων ἐχόμενα τελέως ἐς
[1, 155]	σφέας. ὁμοίως γὰρ μοι νῦν	γε	φαίνομαι πεποιηκέναι ὡς εἴ τις
[1, 128]	Κύρῳ ἀλλ? οὐδ? ὣς Κῦρός	γε	χαιρήσει" τοσαῦτα εἶπας πρῶτον μὲν
[1, 10]	ἐδόκεε ὥρη τῆς κοίτης εἶναι,	ἤγαγε	τὸν Γύγεα ἐς τὸ οἴκημα.
[1, 94]	βασιλέος τοῦ παιδός, ὅς σφεας	ἀνήγαγε,	ἐπὶ τούτου τὴν ἐπωνυμίην ποιευμένους
[1, 186]	ἀρχαῖα ῥέεθρα ἐκ τῆς λίμνης	ἐξήγαγε,	καὶ οὕτω τὸ ὀρυχθὲν ἕλος
[1, 128]	τε Ἀστυάγης ἐζωγρήθη καὶ τοὺς	ἐξήγαγε	τῶν Μήδων ἀπέβαλε. ~ἐόντι δὲ
[1, 164]	ὁ Ἅρπαγος ἀπὸ τοῦ τείχεος	ἀπήγαγε	τὴν, στρατιήν, οἱ Φωκαιέες ἐν
[1, 108]	τῶν ἑωυτοῦ, ἔλεγὲ οἱ τοιάδε.	Ἅρπαγε,	πρῆγμα τὸ ἄν τοι προσθέω,
[1, 117]	Ἅρπαγος, εἴρετό μιν ὁ Ἀστυάγης	Ἅρπαγε,	τέῳ δὴ μόρῳ τὸν παῖδα
[1, 86]	δὲ αὐτῶν καὶ ὄχλον παρεχόντων,	ἔλεγε	δὴ ὡς ἦλθε ἀρχὴν ὁ
[1, 11]	ὡς δὲ ὁ Γύγης ἀπίκετο,	ἔλεγε	ἡ γυνὴ τάδε. νῦν τοί
[1, 88]	οὕτω γενέσθαι" ~ὅ μὲν ταῦτα	ἔλεγε,	Κῦρος δὲ αὐτὸν λύσας κατεῖσέ
[1, 110]	βουκόλος σπουδῇ πολλῇ καλεόμενος ἀπίκετο,	ἔλεγε	ὁ Ἅρπαγος τάδε. κελεύει σε
[1, 112]	ὅδε ἐστί" ~ἅμα δὲ ταῦτα	ἔλεγε	ὁ βουκόλος καὶ ἐκκαλύψας ἀπεδείκνυε.
[1, 155]	μὲν δὴ τά περ ἐνόεε	ἔλεγε,	ὃ δ? ἀμείβετο τοῖσιδε, δείσας
[1, 121]	τε καὶ καλέσας τὸν Κῦρον	ἔλεγέ	οἱ τάδε. ὦ παῖ, σὲ
[1, 108]	καὶ πάντων ἐπίτροπον τῶν ἑωυτοῦ,	ἔλεγὲ	οἱ τοιάδε. Ἅρπαγε, πρῆγμα τὸ
[1, 152]	πλεῖστοι συνέλθοιεν Σπαρτιητέων, καὶ καταστὰς	ἔλεγε	πολλὰ τιμωρέειν ἑωυτοῖσι χρηίζων. Λακεδαιμόνιοι
[1, 8]	χρῆν γὰρ Κανδαύλῃ γενέσθαι κακῶς)	ἔλεγε	πρὸς τὸν Γύγην τοιάδε. Γύγη,
[1, 141]	ὃ μὲν δὴ ὀργῇ ἐχόμενος	ἔλεγέ	σφι τάδε? Ἴωνες δὲ ὡς
[1, 36]	μνημονεύων τοῦ ὀνείρου τὰ ἔπεα	ἔλεγέ	σφι τάδε. παιδὸς μὲν πέρι
[1, 68]	ὀπίσω" ὃ μὲν δή οἱ	ἔλεγε	τά περ ὀπώπεε, ὁ δὲ
[1, 212]	παῖδα, πέμπουσα κήρυκα παρὰ Κῦρον	ἔλεγε	τάδε. ἄπληστε αἵματος Κῦρε, μηδὲν
[1, 210]	μὲν δοκέων οἱ Δαρεῖον ἐπιβουλεύειν	ἔλεγε	τάδε? τῷ δὲ ὁ δαίμων
[1, 206]	πόνον πέμψασα ἡ Τόμυρις κήρυκα	ἔλεγε	τάδε. ὦ βασιλεῦ Μήδων, παῦσαι
[1, 124]	λαβὼν ἐπελέγετο, τὰ δὲ γράμματα	ἔλεγε	τάδε. ὦ παῖ Καμβύσεω, σὲ
[1, 122]	τῶν πομπῶν πυθέσθαι. τραφῆναι δὲ	ἔλεγε	ὑπὸ τῆς τοῦ βουκόλου γυναικός,
[1, 122]	τρόπῳ περιγένοιτο. ὁ δέ σφι	ἔλεγε,	φὰς πρὸ τοῦ μὲν οὐκ
[1, 214]	ἀσκόν, λυμαινομένη δὲ τῷ νεκρῷ	ἐπέλεγε	τάδε? σὺ μὲν ἐμὲ ζῶσάν
[1, 103]	Νίνον ἐπῆλθε Σκυθέων στρατὸς μέγας,	ἦγε	δὲ αὐτοὺς βασιλεὺς ὁ Σκυθέων
[1, 79]	αὐτὸς κατεδόκεε, ὅμως τοὺς Λυδοὺς	ἐξῆγε	ἐς μάχην. ἦν δὲ τοῦτον
[1, 63]	καὶ φὰς δέκεσθαι τὸ χρησθὲν	ἐπῆγε	τὴν στρατιήν. Ἀθηναῖοι δὲ οἱ
[1, 58]	βαρβάρων συχνῶν. πρόσθε δὲ ὦν	ἔμοιγε	δοκέει οὐδὲ τὸ Πελασγικὸν ἔθνος,
[1, 65]	Πυθίη λέγει τάδε. ἥκεις ὦ	Λυκόοργε	ἐμὸν ποτὶ πίονα νηόν Ζηνὶ
[1, 65]	καὶ μᾶλλον θεὸν ἔλπομαι, ὦ	Λυκόοργε"	οἳ μὲν δή τινες πρὸς
[1, 197]	καὶ παραινέουσι ἅσσα αὐτὸς ποιήσας	ἐξέφυγε	ὁμοίην νοῦσον ἢ ἄλλον εἶδε
[1, 42]	Ἄδρηστος ὦ βασιλεῦ, ἄλλως μὲν	ἔγωγε	ἂν οὐκ ἤια ἐς ἄεθλον
[1, 109]	ἢ νῦν μαίνεται, οὔ οἱ	ἔγωγε	προσθήσομαι τῇ γνώμῃ οὐδὲ ἐς
[1, 67]	ἀγαθοεργῶν καλεομένων Σπαρτιητέων ἀνεῦρε, οἱ	δὲ	ἀγαθοεργοὶ εἰσὶ τῶν ἀστῶν, ἐξιόντες
[1, 53]	νηῷ τοῦ Ἰσμηνίου Ἀπόλλωνος. ~τοῖσι	δὲ	ἄγειν μέλλουσι τῶν Λυδῶν ταῦτα
[1, 76]	ἐόντας αἰτίους ἀναστάτους ἐποίησε. Κῦρος	δὲ	ἀγείρας τὸν ἑωυτοῦ στρατὸν καὶ
[1, 116]	τοῖσι δορυφόροισι λαμβάνειν αὐτόν. ὁ	δὲ	ἀγόμενος ἐς τὰς ἀνάγκας οὕτω
[1, 167]	καὶ ὑποζύγια καὶ ἄνθρωποι. οἱ	δὲ	Ἀγυλλαῖοι ἐς Δελφοὺς ἔπεμπον βουλόμενοι
[1, 167]	καὶ τούτους ἐξαγαγόντες κατέλευσαν. μετὰ	δὲ	Ἀγυλλαίοισι πάντα τὰ παριόντα τὸν
[1, 9]	ἡ ἐμὴ ἐς κοῖτον. κεῖται	δὲ	ἀγχοῦ τῆς ἐσόδου θρόνος? ἐπὶ
[1, 35]	παῖς, ὀνομάζομαι δὲ Ἄδρηστος, φονεύσας	δὲ	ἀδελφεὸν ἐμεωυτοῦ ἀέκων πάρειμι ἐξεληλαμένος
[1, 92]	ἦν Ἀλυάττεω μὲν παῖς, Κροίσου	δὲ	ἀδελφεὸς οὐκ ὁμομήτριος? Κροῖσος μὲν
[1, 43]	ὁ καθαρθεὶς τὸν φόνον, καλεόμενος	δὲ	Ἄδρηστος, ἀκοντίζων τὸν ὗν τοῦ
[1, 35]	τοῦ Μίδεω εἰμὶ παῖς, ὀνομάζομαι	δὲ	Ἄδρηστος, φονεύσας δὲ ἀδελφεὸν ἐμεωυτοῦ
[1, 149]	αἱ Ἰάδες πόλιες εἰσί, αἵδε	δὲ	αἱ Αἰολίδες, Κύμη ἡ Φρικωνὶς
[1, 142]	Λέβεδος Τέως Κλαζομεναὶ Φώκαια? αὗται	δὲ	αἱ πόλιες τῇσι πρότερον λεχθείσῃσι
[1, 145]	γε πρώτη πρὸς Σικυῶνος, μετὰ	δὲ	Αἴγειρα καὶ Αἰγαί, ἐν τῇ
[1, 97]	δὲ οὐδενὶ ἄλλῳ ἐπετράποντο. ~πλεῦνος	δὲ	αἰεὶ γινομένου τοῦ ἐπιφοιτέοντος, οἷα
[1, 87]	δακρύοντα ἐπικαλέεσθαι τὸν θεόν, ἐκ	δὲ	αἰθρίης τε καὶ νηνεμίης συνδραμεῖν
[1, 129]	ἐξήγαγε τῶν Μήδων ἀπέβαλε. ~ἐόντι	δὲ	αἰχμαλώτῳ τῷ Ἀστυάγεϊ προσστὰς ὁ
[1, 39]	κοῖαι μὲν εἰσὶ χεῖρες, κοίη	δὲ	αἰχμὴ σιδηρέη τὴν σὺ φοβέαι;
[1, 69]	ταῦτα δι? ἀγγέλων ἐπεκηρυκεύετο, Λακεδαιμόνιοι	δὲ	ἀκηκοότες καὶ αὐτοὶ τὸ θεοπρόπιον
[1, 68]	τοὺς ἀνέμους εὕρισκε ἐόντας, τὸν	δὲ	ἄκμονα καὶ τὴν σφῦραν τόν
[1, 141]	καὶ Κροίσῳ ἦσαν κατήκοοι. ὁ	δὲ	ἀκούσας αὐτῶν τὰ προΐσχοντο ἔλεξέ
[1, 206]	σὺ τὠυτὸ τοῦτο ποίεε. ταῦτα	δὲ	ἀκούσας ὁ Κῦρος συνεκάλεσε Περσέων
[1, 91]	Σάρδις καὶ ἀπήγγειλαν Κροίσῳ. ὁ	δὲ	ἀκούσας συνέγνω ἑωυτοῦ εἶναι τὴν
[1, 131]	Ἀσσύριοι τὴν Ἀφροδίτην Μύλιττα, Ἀράβιοι	δὲ	Ἀλιλάτ, Πέρσαι δὲ Μίτραν. ~θυσίη
[1, 7]	Μυρσίλον ὀνομάζουσι, τύραννος Σαρδίων, ἀπόγονος	δὲ	Ἀλκαίου τοῦ Ἡρακλέος. Ἄγρων μὲν
[1, 92]	τῶν πατρωίων χρημάτων ἀπαρχήν? τὰ	δὲ	ἄλλα ἀναθήματα ἐξ ἀνδρὸς ἐγένετο
[1, 100]	κατὰ τὰς δίκας ἐποίεε, τάδε	δὲ	ἄλλα ἐκεκοσμέατὸ οἱ? εἴ τινα
[1, 50]	τρίτον ἡμιτάλαντον ἕκαστον ἕλκοντα, τὰ	δὲ	ἄλλα ἡμιπλίνθια λευκοῦ χρυσοῦ, σταθμὸν
[1, 164]	λίθος ἢ γραφὴ ἦν, τὰ	δὲ	ἄλλα πάντα ἐσθέντες καὶ αὐτοὶ
[1, 170]	γὰρ μέσον εἶναι Ἰωνίης) τὰς	δὲ	ἄλλας πόλιας οἰκεομένας μηδὲν ἧσσον
[1, 110]	τε καὶ ἴδῃσι συνηρεφής, ἡ	δὲ	ἄλλη Μηδικὴ χωρῇ ἐστὶ πᾶσα
[1, 179]	τε καὶ ὑπέρθυρα ὡσαύτως. ἔστι	δὲ	ἄλλη πόλις ἀπέχουσα ὀκτὼ ἡμερέων
[1, 94]	οὐ παύεσθαι, ἄκεα δίζησθαι, ἄλλον	δὲ	ἄλλο ἐπιμηχανᾶσθαι αὐτῶν. ἐξευρεθῆναι δὴ
[1, 93]	μὲν ἐστὶ λίθων μεγάλων, τὸ	δὲ	ἄλλο σῆμα χῶμα γῆς. ἐξεργάσαντο
[1, 125]	μὲν πάντες ἀροτῆρες εἰσί, οἱ	δὲ	ἄλλοι νομάδες, Δάοι Μάρδοι Δροπικοὶ
[1, 99]	περὶ τὰ ἑωυτοῦ οἰκία, τὸν	δὲ	ἄλλον δῆμον πέριξ ἐκέλευε τὸ
[1, 134]	μακρῷ τὰ πάντα ἀρίστους, τοὺς	δὲ	ἄλλους κατὰ λόγον τῆς ἀρετῆς
[1, 26]	ἀνθρώπων σιδήρου κόλλησιν ἐξεῦρε. ~τελευτήσαντος	δὲ	Ἀλυάττεω ἐξεδέξατο τὴν βασιληίην Κροῖσος
[1, 6]	ἦν Λυδὸς μὲν γένος, παῖς	δὲ	Ἀλυάττεω, τύραννος δὲ ἐθνέων τῶν
[1, 16]	καὶ ἐβασίλευσε ἔτεα δυώδεκα, Σαδυάττεω	δὲ	Ἀλυάττης. οὗτος δὲ Κυαξάρῃ τε
[1, 71]	τὸν κρητῆρα οὕτω ἔσχε. ~Κροῖσος	δὲ	ἁμαρτὼν τοῦ χρησμοῦ ἐποιέετο στρατηίην
[1, 120]	καὶ μὴ ἀπέθανε πρότερον. ὁ	δὲ	ἀμείβεται αὐτοὺς τοῖσιδε. ἔστι τε
[1, 109]	ἐν νόῳ ἐστὶ ποιέειν; ὁ	δὲ	ἀμείβεται οὐ τῇ ἐνετέλλετο Ἀστυάγης,
[1, 108]	τρόπῳ ὅτεῳ αὐτὸς βούλεαι" ὁ	δὲ	ἀμείβεται ὦ βασιλεῦ, οὔτε ἄλλοτε
[1, 88]	χρήματα τὰ σὰ διαφορέει" Κροῖσος	δὲ	ἀμείβετο οὔτε πόλιν τὴν ἐμὴν
[1, 35]	ἀνδρῶν ἢ γυναικῶν ἐφόνευσας; ὁ	δὲ	ἀμείβετο ὦ βασιλεῦ, Γορδίεω μὲν
[1, 115]	ἐμοὶ ἀεικείῃ τοιῇδε περισπεῖν; ὁ	δὲ	ἀμείβετο ὧδε. ὦ δέσποτα, ἐγὼ
[1, 119]	τὸ ἂν βασιλεὺς ἔρδῃ. τούτοισι	δὲ	ἀμειψάμενος καὶ ἀναλαβὼν τὰ λοιπὰ
[1, 199]	καὶ μεγάθεος, ταχὺ ἀπαλλάσσονται, ὅσαι	δὲ	ἄμορφοι αὐτέων εἰσί, χρόνον πολλὸν
[1, 108]	θυγατρὸς ταύτης φῦναι ἄμπελον, τὴν	δὲ	ἄμπελον ἐπισχεῖν τὴν Ἀσίην πᾶσαν.
[1, 63]	οἳ δὲ πρὸς ὕπνον. οἱ	δὲ	ἀμφὶ Πεισίστρατον ἐσπεσόντες τοὺς Ἀθηναίους
[1, 52]	μὲν ἐς Δελφοὺς ἀπέπεμψε, τῷ	δὲ	Ἀμφιάρεῳ, πυθόμενος αὐτοῦ τήν τε
[1, 185]	κύκλῳ περὶ αὐτὴν ἤλασε. ἐποίεε	δὲ	ἀμφότερα ταῦτα, τόν τε ποταμὸν
[1, 37]	ἐς ἄγρας φοιτέοντας εὐδοκιμέειν? νῦν	δὲ	ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληίσας ἔχεις,
[1, 70]	μιν ἐς τὸ Ἥραιον. τάχα	δὲ	ἂν καὶ οἱ ἀποδόμενοι λέγοιεν
[1, 32]	ἔχει ἑτέρου δὲ ἐπιδέεται? ἣ	δὲ	ἂν τὰ πλεῖστα ἔχῃ, αὕτη
[1, 196]	τὸ ἐλάχιστον ὑπισταμένῳ προσέκειτο. τὸ	δὲ	ἂν χρυσίον ἐγίνετο ἀπὸ τῶν
[1, 138]	μὲν καὶ ἄλλων εἵνεκα, μάλιστα	δὲ	ἀναγκαίην φασὶ εἶναι τὸν ὀφείλοντα
[1, 103]	καὶ τοὺς ἱππέας? πρὸ τοῦ	δὲ	ἀναμὶξ ἦν πάντα ὁμοίως ἀναπεφυρμένα.
[1, 125]	ἁλίην τῶν Περσέων ἐποιήσατο, μετὰ	δὲ	ἀναπτύξας τὸ βυβλίον καὶ ἐπιλεγόμενος
[1, 70]	τὸν κρητῆρα ἐν Σάμῳ, ἰδιώτας	δὲ	ἄνδρας πριαμένους ἀναθεῖναί μιν ἐς
[1, 123]	ἡ φάτις αὕτη κεχώρηκε. Κύρῳ	δὲ	ἀνδρευμένῳ καὶ ἐόντι τῶν ἡλίκων
[1, 54]	οἱ ἐξευρόντα φίλους προσθέσθαι. ~ἐπείτε	δὲ	ἀνενειχθέντα τὰ θεοπρόπια ἐπύθετο ὁ
[1, 171]	εἰσὶ οἱ ποιησάμενοι πρῶτοι? τέως	δὲ	ἄνευ ὀχάνων ἐφόρεον τὰς ἀσπίδας
[1, 67]	τοῦ Ἀγαμέμνονος ὀστέα ἐπαγαγομένους. ὡς	δὲ	ἀνευρεῖν οὐκ οἷοί τε ἐγίνοντο
[1, 115]	παῖδες τὰ ἐπιτασσόμενα ἐπετέλεον, οὗτος	δὲ	ἀνηκούστεέ τε καὶ λόγον εἶχε
[1, 91]	Πυθίη ὑπεκρίνατο τοῖσι Λυδοῖσι, οἳ	δὲ	ἀνήνεικαν ἐς Σάρδις καὶ ἀπήγγειλαν
[1, 173]	γενναῖα τὰ τέκνα νενόμισται? ἢν	δὲ	ἀνὴρ ἀστὸς καὶ ὁ πρῶτος
[1, 203]	μέγιστον καὶ μεγάθεϊ ὑψηλότατον. ἔθνεα	δὲ	ἀνθρώπων πολλὰ καὶ παντοῖα ἐν
[1, 94]	τὰ θήλεα τέκνα καταπορνεύουσι, πρῶτοι	δὲ	ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν νόμισμα
[1, 54]	δύο στατῆρσι ἕκαστον χρυσοῦ. Δελφοὶ	δὲ	ἀντὶ τούτων ἔδοσαν Κροίσῳ καὶ
[1, 177]	Ἀσίης Ἅρπαγος ἀνάστατα ἐποίεε, τὰ	δὲ	ἄνω αὐτῆς αὐτὸς Κῦρος, πᾶν
[1, 116]	ἔφαινε τὸν ἐόντα λόγον? ἀρχόμενος	δὲ	ἀπ? ἀρχῆς διεξήιε τῇ ἀληθείῃ
[1, 194]	περ δὴ οἱ ὄλυνθοι. ~τὸ	δὲ	ἁπάντων θῶμα μέγιστόν μοι ἐστὶ
[1, 133]	τι μιν λόγος αἱρέει. ~ἡμέρην	δὲ	ἁπασέων μάλιστα ἐκείνην τιμᾶν νομίζουσι
[1, 199]	αἳ μὲν γὰρ προσέρχονται, αἳ	δὲ	ἀπέρχονται. σχοινοτενέες δὲ διέξοδοι πάντα
[1, 154]	Ἴωνας ἄλλον πέμπειν στρατηγόν. ~ὡς	δὲ	ἀπήλασε ὁ Κῦρος ἐκ τῶν
[1, 75]	ἐς τὴν Περσέων μοῖραν. ὡς	δὲ	ἀπίκετο ἐπὶ τὸν Ἅλυν ποταμὸν
[1, 53]	στρατὸν ἀνδρῶν προσθέοιτο φίλον, ὡς	δὲ	ἀπικόμενοι ἐς τὰ ἀπεπέμφθησαν, οἱ
[1, 36]	ἔπασχον δὲ πρὸς αὐτοῦ. τέλος	δὲ	ἀπικόμενοι παρὰ τὸν Κροῖσον τῶν
[1, 68]	ἐπενείκαντὲς οἱ αἰτίην ἐδίωξαν. ὁ	δὲ	ἀπικόμενος ἐς Τεγέην καὶ φράζων
[1, 152]	τῇ ἂν οὗτοι ἐξηγέωνται. ~ὡς	δὲ	ἀπίκοντο ἐς τὴν Σπάρτην τῶν
[1, 68]	ὀρύσσων ἐπέτυχον σορῷ ἑπταπήχεϊ? ὑπὸ	δὲ	ἀπιστίης μὴ μὲν γενέσθαι μηδαμὰ
[1, 126]	κατακλίνας ἐς λειμῶνα εὐώχεε. ἐπείτε	δὲ	ἀπὸ δείπνου ἦσαν, εἴρετο σφέας
[1, 202]	τὸ θέρος ὀρύσσοντες παντοίας? καρποὺς	δὲ	ἀπὸ δενδρέων ἐξευρημένους σφι ἐς
[1, 64]	συνόδοισι, τῶν μὲν αὐτόθεν τῶν	δὲ	ἀπὸ Στρυμόνος ποταμοῦ συνιόντων, ὁμήρους
[1, 104]	τὴν Μηδικὴν χώρην ἀπίκοντο. ~ἔστι	δὲ	ἀπὸ τῆς λίμνης τῆς Μαιήτιδος
[1, 9]	πολλὴν παρέξει τοι θεήσασθαι. ἐπεὰν	δέ	ἀπὸ τοῦ θρόνου στείχῃ ἐπὶ
[1, 180]	ἐς τὸν ποταμὸν ἐλήλαται? τὸ	δὲ	ἀπὸ τούτου αἱ ἐπικαμπαὶ παρὰ
[1, 4]	μούνας εἶναι παρ? ἀλλήλων, τὸ	δὲ	ἀπὸ τούτου Ἕλληνας δὴ μεγάλως
[1, 143]	αὐτοὶ οἱ Πέρσαι ναυβάται. ἀπεσχίσθησαν	δὲ	ἀπὸ τῶν ἄλλων Ἰώνων οὗτοι
[1, 111]	μεταπέμψαιτο αὐτῆς τὸν ἄνδρα. ἐπείτε	δὲ	ἀπονοστήσας ἐπέστη, οἷα ἐξ ἀέλπτου
[1, 190]	εἶχον τῆς πολιορκίης οὐδένα, Κῦρος	δὲ	ἀπορίῃσι ἐνείχετο, ἅτε χρόνου τε
[1, 120]	πᾶν ἂν σοὶ προεφράζομεν. νῦν	δὲ	ἀποσκήψαντος τοῦ ἐνυπνίου ἐς φαῦλον,
[1, 152]	οἳ μὲν δὴ ἀπαλλάσσοντο, Λακεδαιμόνιοι	δὲ	ἀπωσάμενοι τῶν Ἰώνων τοὺς ἀγγέλους
[1, 173]	καὶ τοὺς στασιώτας αὐτοῦ, οἳ	δὲ	ἀπωσθέντες ἀπίκοντο τῆς Ἀσίης ἐς
[1, 86]	εἶναι τῶν ζωόντων ὄλβιον. ὡς	δὲ	ἄρα μιν προσστῆναι τοῦτο, ἀνενεικάμενόν
[1, 27]	αὐτῶν καὶ φαῦλα ἐπιφέρων. ~ὡς	δὲ	ἄρα οἱ ἐν τῇ Ἀσίῃ
[1, 24]	δὲ ἔχειν τῶν πορθμέων. ὡς	δὲ	ἄρα παρεῖναι αὐτούς, κληθέντας ἱστορέεσθαι
[1, 202]	τοῦτο τὸ ἔθνος εἶναι. ~ὁ	δὲ	Ἀράξης λέγεται καὶ μέζων καὶ
[1, 202]	αὕτη λέγεται δίαιτᾳ εἶναι. ὁ	δὲ	Ἀράξης ποταμὸς ῥέει μὲν ἐκ
[1, 31]	τῶν νεηνιέων τὴν ῥώμην, αἱ	δὲ	Ἀργεῖαι τὴν μητέρα αὐτῶν, οἵων
[1, 82]	αἱ λοιπαὶ τῶν νήσων. βοηθησάντων	δὲ	Ἀργείων τῇ σφετέρῃ ἀποταμνομένῃ, ἐνθαῦτα
[1, 1]	δὴ καὶ ἐς Ἄργος. τὸ	δὲ	Ἄργος τοῦτον τὸν χρόνον προεῖχε
[1, 51]	ἐσιόντι ἐς τὸν νηόν, ὁ	δὲ	ἀργύρεος ἐπ? ἀριστερά. μετεκινήθησαν δὲ
[1, 51]	καὶ ἔτι δυώδεκα μνέας, ὁ	δὲ	ἀργύρεος ἐπὶ τοῦ προνηίου τῆς
[1, 199]	καλέουσι τὴν Ἀφροδίτην Ἀσσύριοι. τὸ	δὲ	ἀργύριον μέγαθος ἐστὶ ὅσον ὦν?
[1, 193]	μὲν τὸ παράπαν ἀποδιδοῖ, ἐπειδὰν	δὲ	ἄριστα αὐτὴ ἑωυτῆς ἐνείκῃ, ἐπὶ
[1, 117]	θυγατρὸς γεγονότα τῆς ἐμῆς; ὁ	δὲ	Ἅρπαγος ὡς εἶδε τὸν βουκόλον
[1, 164]	Φωκαιεῦσι τρόπῳ τοιῶδε ἐξεποιήθη. ὁ	δὲ	Ἅρπαγος ὡς ἐπήλασε τὴν στρατιήν,
[1, 119]	ἡσθείη τι τῇ θοίνῃ. φαμένου	δὲ	Ἁρπάγου καὶ κάρτα ἡσθῆναι, παρέφερον
[1, 4]	ἀδίκων νομίζειν ἔργον εἶναι, τὸ	δὲ	ἁρπασθεισέων σπουδήν ποιήσασθαι τιμωρέειν ἀνοήτων,
[1, 192]	ἑκάστης ἡμέρης ἀρτάβη μεστή. ἡ	δὲ	ἀρτάβη, μέτρον ἐὸν Περσικόν, χωρέει
[1, 114]	βουκόλου τοῦ Ἀστυάγεος παιδός. ὁ	δὲ	Ἀρτεμβάρης ὀργῇ ὡς εἶχε ἐλθὼν
[1, 200]	ἅτε μᾶζαν μαξάμενος ἔχει, ὁ	δὲ	ἄρτου τρόπον ὀπτήσας. ~ὡς δὲ
[1, 210]	ἐποίησας ἐλευθέρους Πέρσας εἶναι, ἀντὶ	δὲ	ἄρχεσθαι ὑπ? ἄλλων ἄρχειν ἁπάντων.
[1, 178]	ὑποχείρια ἐποιήσατο, Ἀσσυρίοισι ἐπετίθετο. τῆς	δὲ	Ἀσσυρίης ἐστὶ μὲν κου καὶ
[1, 131]	Ἀσσυρίων μαθόντες καὶ Ἀραβίων. καλέουσι	δὲ	Ἀσσύριοι τὴν Ἀφροδίτην Μύλιττα, Ἀράβιοι
[1, 180]	αἱμασιὴ πλίνθων ὀπτέων παρατείνει. τὸ	δὲ	ἄστυ αὐτό, ἐὸν πλῆρες οἰκιέων
[1, 107]	τοῖσι Σκύθαι ἦρξαν, τελευτᾷ. ~ἐκδέκεται	δὲ	Ἀστυάγης Κυαξάρεω παῖς τὴν βασιληίην.
[1, 160]	ἐπὶ τῷ Ἀταρνέι μισθῷ? τοῦ	δὲ	Ἀταρνέος τούτου ἐστὶ χῶρος τῆς
[1, 93]	ἂν συνοικήσωσι τοῦτο ποιέουσαι? ἐκδιδοῦσι	δὲ	αὐταὶ ἑωυτάς. ἡ μὲν δὴ
[1, 182]	Διὸς τοῦ Θηβαιέος γυνή, ἀμφότεραι	δὲ	αὗται λέγονται ἀνδρῶν οὐδαμῶν ἐς
[1, 196]	ἓν χωρίον ἐσάγεσκον ἁλέας, πέριξ	δὲ	αὐτὰς ἵστατο ὅμιλος ἀνδρῶν, ἀνιστὰς
[1, 136]	ἔτι πλεῦνας παλλακὰς κτῶνται. ~ἀνδραγαθίη	δὲ	αὕτη ἀποδέδεκται, μετὰ τὸ μάχεσθαι
[1, 93]	λέγουσι Λυδοὶ ἀείναον εἶναι? καλέεται	δὲ	αὕτη Γυγαίη. τοῦτο μὲν δὴ
[1, 202]	παραπλησίας συχνάς φασι εἶναι, ἐν	δὲ	αὐτῇσι ἀνθρώπους οἳ σιτέονται μὲν
[1, 79]	τε καὶ αὐτὸν Κροῖσον. ~Κῦρος	δὲ	αὐτίκα ἀπελαύνοντος Κροίσου μετὰ τὴν
[1, 159]	κελεύεις τὸν ἱκέτην ἐκδιδόναι; τὸν	δὲ	αὖτις ἀμείψασθαι τοῖσιδε ναὶ κελεύω,
[1, 56]	ἐν Πίνδῳ Μακεδνὸν καλεόμενον? ἐνθεῦτεν	δὲ	αὖτις ἐς τὴν Δρυοπίδα μετέβη
[1, 179]	τῆς τάφου τὰ χείλεα, δευτέρα	δὲ	αὐτὸ τὸ τεῖχος τὸν αὐτὸν
[1, 94]	δὲ καὶ κάπηλοι ἐγένοντο. φασὶ	δὲ	αὐτοὶ Λυδοὶ καὶ τὰς παιγνίας
[1, 138]	ταῦτα οὐδὲ λέγειν ἔξεστι. αἴσχιστον	δὲ	αὐτοῖσι τὸ ψεύδεσθαι νενόμισται, δεύτερα
[1, 196]	περὶ τὸ σῶμα ἐστί? νόμοι	δὲ	αὐτοῖσι ὧδε κατεστᾶσι, ὁ μὲν
[1, 127]	μὴ τοῦ λόγου μετέσχον, οἳ	δὲ	αὐτομόλεον πρὸς τοὺς Πέρσας, οἱ
[1, 88]	λέγειν ὅ τι βούλοιτο. ὁ	δὲ	αὐτὸν εἰρώτα λέγων οὗτος ὁ
[1, 88]	~ὅ μὲν ταῦτα ἔλεγε, Κῦρος	δὲ	αὐτὸν λύσας κατεῖσέ τε ἐγγὺς
[1, 80]	πάντα τὸν ἐμποδὼν γινόμενον, Κροῖσον	δὲ	αὐτὸν μὴ κτείνειν, μηδὲ ἢν
[1, 119]	ἐντός τε ἑωυτοῦ γίνεται. εἴρετο	δὲ	αὐτὸν ὁ Ἀστυάγης εἰ γινώσκοι
[1, 86]	τὴν ἑωυτοῦ μεγάλην ἀρχήν. λαβόντες	δὲ	αὐτὸν οἱ Πέρσαι ἤγαγον παρὰ
[1, 24]	ὑπολαβόντα ἐξενεῖκαι ἐπὶ Ταίναρον. ἀποβάντα	δέ	αὐτὸν χωρέειν ἐς Κόρινθον σὺν
[1, 73]	διδασκομένων παίδων ἕνα κατακόψαι, σκευάσαντες	δὲ	αὐτὸν ὥσπερ ἐώθεσαν καὶ τὰ
[1, 96]	ἐποίεε τὠυτὸ τοῖσι Μήδοισι. ~ἐόντων	δὲ	αὐτονόμων πάντων ἀνὰ τὴν ἤπειρον,
[1, 132]	ὦν πάντα τὰ κρέα. διαθέντος	δὲ	αὐτοῦ Μάγος ἀνὴρ παρεστεὼς ἐπαείδει
[1, 143]	τῷ οὔνομα ἔθεντο Πανιώνιον, ἐβουλεύσαντο	δὲ	αὐτοῦ μεταδοῦναι μηδαμοῖσι ἄλλοισι Ἰώνων
[1, 80]	μέγα τε καὶ ψιλὸν διὰ	δὲ	αὐτοῦ ποταμοὶ ῥέοντες καὶ ἄλλοι
[1, 159]	γένεα ἐν τῷ νηῷ. ποιέοντος	δὲ	αὐτοῦ ταῦτα λέγεται φωνὴν ἐκ
[1, 103]	ἐπῆλθε Σκυθέων στρατὸς μέγας, ἦγε	δὲ	αὐτοὺς βασιλεὺς ὁ Σκυθέων Μαδύης
[1, 73]	συνήνεικε ἑλεῖν σφεας μηδέν? νοστήσαντας	δὲ	αὐτοὺς κεινῇσι χερσὶ ὁ Κυαξάρης
[1, 80]	ἀνέβησε ἱππάδα στολὴν ἐνεσταλμένους, σκευάσας	δὲ	αὐτοὺς προσέταξε τῆς ἄλλης στρατιῆς
[1, 146]	τε ἔθνεα πολλὰ ἀναμεμίχαται? οἱ	δὲ	αὐτῶν ἀπὸ τοῦ πρυτανηίου τοῦ
[1, 114]	τοῦ βουκόλου ἐπίκλησιν παῖδα. ὁ	δὲ	αὐτῶν διέταξε τοὺς μὲν οἰκίας
[1, 165]	τὸν μύδρον τοῦτον ἀναφανῆναι. στελλομένων	δὲ	αὐτῶν ἐπὶ τὴν Κύρνον, ὑπερημίσεας
[1, 167]	Φωκαιέων τοιούτῳ μόρῳ διεχρήσαντο, οἱ	δὲ	αὐτῶν ἐς τὸ Ρήγιον καταφυγόντες
[1, 86]	πάλιν ἐπειρώτων τὰ λεγόμενα. λιπαρεόντων	δὲ	αὐτῶν καὶ ὄχλον παρεχόντων, ἔλεγε
[1, 26]	μέζονας παρευρίσκειν, μέζονα ἐπαιτιώμενος, τοῖσι	δὲ	αὐτῶν καὶ φαῦλα ἐπιφέρων. ~ὡς
[1, 64]	ἐν τῇ μάχη ἐπεπτώκεσαν, οἳ	δὲ	αὐτῶν μετ? Ἀλκμεωνιδέων ἔφευγον ἐκ
[1, 143]	τοῦ φόβου, ὅρκιον ποιησάμενοι, τοῖσι	δὲ	αὐτῶν νησιώτῃσι ἦν δεινὸν οὐδέν?
[1, 165]	αἳ μὲν ἐμπόριον γένωνται, ἡ	δὲ	αὐτῶν νῆσος ἀποκληισθῇ τούτου εἵνεκα,
[1, 78]	προάστειον πᾶν ὀφίων ἐνεπλήσθη? φανέντων	δὲ	αὐτῶν οἱ ἵπποι μετιέντες τὰς
[1, 200]	τοῖσι Βαβυλωνίοισι οὗτοι κατεστᾶσι? εἰσὶ	δὲ	αὐτῶν πατριαὶ τρεῖς αἳ οὐδὲν
[1, 165]	ὀπίσω ἐς τὴν Φωκαίην. οἳ	δὲ	αὐτῶν τὸ ὅρκιον ἐφύλασσον, ἀερθέντες
[1, 94]	τῷ οὔνομα εἶναι Τυρσηνόν. λαχόντας	δὲ	αὐτῶν τοὺς ἑτέρους ἐξιέναι ἐκ
[1, 72]	ἐς τὸν Εὔξεινον πόντον. ἔστι	δὲ	αὐχὴν οὗτος τῆς χώρης ταύτης
[1, 163]	τεῖχος περιβαλέσθαι τὴν πόλιν, ἐδίδου	δὲ	ἀφειδέως? καὶ γὰρ καὶ ἡ
[1, 216]	κτηνέων ζώουσι καὶ ἰχθύων? οἳ	δὲ	ἄφθονοί σφι ἐκ τοῦ Ἀράξεω
[1, 190]	ἤλαυνε ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα. οἱ	δὲ	Βαβυλώνιοι ἐκστρατευσάμενοι ἔμενον αὐτόν. ἐπεὶ
[1, 184]	καὶ ἴδια ἀναθήματα πολλά. ~τῆς	δὲ	Βαβυλῶνος ταύτης πολλοὶ μέν κου
[1, 192]	ἀναβαίνοντες τὰς θηλέας ὀκτακόσιοι, αἱ	δὲ	βαινόμεναι ἑξακισχίλιαι καὶ μυρίαι? ἀνέβαινε
[1, 0]	θωμαστά, τὰ μὲν Ἕλλησι τὰ	δὲ	βαρβάροισι ἀποδεχθέντα, ἀκλεᾶ γένηται, τά
[1, 73]	ἐόντα Κροίσου μὲν γαμβρὸν Μήδων	δὲ	βασιλέα, Κῦρος ὁ Καμβύσεω καταστρεψάμενος
[1, 206]	καιρὸν ἔσται ταῦτα τελεόμενα? παυσάμενος	δὲ	βασίλευε τῶν σεωυτοῦ, καὶ ἡμέας
[1, 13]	μιν βασιλέα εἶναι Λυδῶν, τόν	δὲ	βασιλεύειν, ἤν δὲ μή, ἀποδοῦναι
[1, 16]	πλὴν τῆς ἀκροπόλιος εἷλον. ~Ἄρδυος	δὲ	βασιλεύσαντος ἑνὸς δέοντα πεντήκοντα ἔτεα
[1, 210]	τελευτήσειν αὐτοῦ ταύτῃ μέλλοι, ἡ	δὲ	βασιληίη αὐτοῦ περιχωρέοι ἐς Δαρεῖον.
[1, 178]	ὕψος δὲ διηκοσίων πηχέων? ὁ	δὲ	βασιλήιος πῆχυς τοῦ μετρίου ἐστὶ
[1, 194]	ποταμὸν φέρεσθαι, φορτίων πλήσαντες? μάλιστα	δὲ	βίκους φοινικηίους κατάγουσι οἴνου πλέους.
[1, 164]	καὶ ἔπειτα ὑποκρινέεσθαι? ἐν ᾧ	δὲ	βουλεύονται αὐτοί, ἀπαγαγεῖν ἐκεῖνον ἐκέλευον
[1, 90]	τῷ θεῷ τοῦτο ὀνειδίσαι. Κῦρος	δὲ	γελάσας εἶπε καὶ τούτου τεύξεαι
[1, 182]	αἰεί ἐστι χρηστήριον αὐτόθι? ἐπεὰν	δὲ	γένηται τότε ὦν συγκατακληίεται τὰς
[1, 165]	τῶν ἠθέων τῆς χώρης, ψευδόρκιοι	δὲ	γενόμενοι ἀπέπλεον ὀπίσω ἐς τὴν
[1, 73]	τὴν τέχνην τῶν τόξων. χρόνου	δὲ	γενομένου, καὶ αἰεὶ φοιτεόντων τῶν
[1, 198]	γυνὴ τὠυτὸ τοῦτο ποιέει, ὄρθρου	δὲ	γενομένου λοῦνται καὶ ἀμφότεροι? ἄγγεος
[1, 216]	πρόκειται ἄλλος μὲν οὐδείς? ἐπεὰν	δὲ	γέρων γένηται κάρτα, οἱ προσήκοντές
[1, 93]	μὲν ἀναθημάτων τοσαῦτα εἰρήσθω. ~θώματα	δὲ	γῆ ἡ) Λυδίη ἐς συγγραφὴν
[1, 193]	τῆς Βαβυλῶνος ὑπῆρχε ἐόντα. ~ἡ	δὲ	γῆ τῶν Ἀσσυρίων ὕεται μὲν
[1, 57]	Πελοπόννησον ἐλθὸν Δωρικὸν ἐκλήθη. ~ἥντινα	δὲ	γλῶσσαν ἵεσαν οἱ Πελασγοί, οὐκ
[1, 172]	ἐκ Κρήτης φασὶ εἶναι. προσκεχωρήκασι	δὲ	γλῶσσαν μὲν πρὸς τὸ Καρικὸν
[1, 61]	ἐβουλεύετο ἅμα τοῖσι παισί. Ἱππίεω	δὲ	γνώμῃ νικήσαντος ἀνακτᾶσθαι ὀπίσω τὴν
[1, 124]	βυβλίον ἐνεὸν λαβὼν ἐπελέγετο, τὰ	δὲ	γράμματα ἔλεγε τάδε. ὦ παῖ
[1, 11]	καὶ ποιήσαντα οὐ νομιζόμενα" ὁ	δὲ	Γύγης τέως μὲν ἀπεθώμαζε τὰ
[1, 111]	τόκου τῆς γυναικὸς ἀρρωδέων, ἡ	δὲ	γυνὴ ὅ τι οὐκ ἐωθὼς
[1, 199]	μιχθῇ ἔξω τοῦ ἱροῦ? ἐμβαλόντα	δὲ	δεῖ εἰπεῖν τοσόνδε? ἐπικαλέω τοι
[1, 159]	ἐξαιτέονται, προεῖναι Κυμαίους κελεύοντες. ἡμεῖς	δὲ	δειμαίνοντες τὴν Περσέων δύναμιν τὸν
[1, 24]	μὲν ἀποπλέειν ἐς Κόρινθον, τὸν	δὲ	δελφῖνα λέγουσι ὑπολαβόντα ἐξενεῖκαι ἐπὶ
[1, 47]	οὐ λέγεται πρὸς οὐδαμῶν? ἐν	δὲ	Δελφοῖσι ὡς ἐσῆλθον τάχιστα ἐς
[1, 82]	τῇ τάξι εἶχε ἑωυτόν. ἡμέρῃ	δὲ	δευτέρῃ παρῆσαν πυνθανόμενοι ἀμφότεροι. τέως
[1, 98]	οἱ προμαχεῶνες εἰσὶ λευκοί, τοῦ	δὲ	δευτέρου μέλανες, τρίτου δὲ κύκλου
[1, 199]	ταῦτα καὶ Ἀράβιοι ποιεῦσι. ~ὁ	δὲ	δὴ αἴσχιστος τῶν νόμων ἐστὶ
[1, 84]	καὶ ἐς θυμὸν ἐβάλετο? τότε	δὲ	δὴ αὐτός τε ἀναβεβήκεε καὶ
[1, 188]	καὶ τὴν Ἀσσυρίων ἀρχήν. στρατεύεται	δὲ	δὴ βασιλεὺς ὁ μέγας καὶ
[1, 185]	τὸ πεδίον πᾶν πελαγίζειν. ~ἡ	δὲ	δὴ δεύτερον γενομένη ταύτης βασίλεια,
[1, 32]	ἐμβολίμου μηνὸς μὴ γινομένου? εἰ	δὲ	δὴ ἐθελήσει τοὔτερον τῶν ἐτέων
[1, 184]	ἐπεκόσμησαν καὶ τὰ ἱρά, ἐν	δὲ	δὴ καὶ γυναῖκες δύο. ἡ
[1, 185]	τε ἀραιρημένα ἄστεα αὐτοῖσι, ἐν	δὲ	δὴ καὶ τὴν Νίνον, προεφυλάξατο
[1, 192]	δηλώσω ὅση τις ἐστί, ἐν	δὲ	δὴ καὶ τῷδε. βασιλέι τῷ
[1, 116]	ἐπὶ χρόνον ἄφθογγος ἦν? μόγις	δὲ	δή κοτε ἀνενειχθεὶς εἶπε, θέλων
[1, 188]	τοιαύτη τις λέγεται γενέσθαι. ~ὁ	δὲ	δὴ Κῦρος ἐπὶ ταύτης τῆς
[1, 140]	εἰ μὴ ὅσα θύουσι? οἱ	δὲ	δὴ Μάγοι αὐτοχειρίῃ πάντα πλὴν
[1, 96]	δικαστήν μιν ἑωυτῶν αἱρέοντο. ὁ	δὲ	δή, οἷα μνώμενος ἀρχήν, ἰθύς
[1, 95]	δὴ ὑπὸ Πέρσῃσι ἐδεδούλωντο. ~ἐπιδίζηται	δὲ	δὴ τὸ ἐνθεῦτεν ἡμῖν ὁ
[1, 59]	ἄλλα ἀποδεξάμενος μεγάλα ἔργα. ὁ	δὲ	δῆμος ὁ τῶν Ἀθηναίων ἐξαπατηθεὶς
[1, 189]	πηγαὶ ἐν Ματιηνοῖσι ὄρεσι, ῥέει	δὲ	διὰ Δαρδανέων, ἐκδιδοῖ δὲ ἐς
[1, 132]	Πέρσῃσι καὶ αὐτὸς γίνεται. ἐπεὰν	δὲ	διαμιστύλας κατὰ μέλεα τὸ ἱρήιον
[1, 167]	Κύρνον ἔπλεον ἐς Ρήγιον. ~τῶν	δὲ	διαφθαρεισέων νεῶν τοὺς ἄνδρας οἱ
[1, 199]	προσέρχονται, αἳ δὲ ἀπέρχονται. σχοινοτενέες	δὲ	διέξοδοι πάντα τρόπον ὁδῶν ἔχουσι
[1, 178]	βασιληίων ἐὸν τὸ εὖρος, ὕψος	δὲ	διηκοσίων πηχέων? ὁ δὲ βασιλήιος
[1, 62]	ἔρριπται δ? ὁ βόλος, τὸ	δὲ	δίκτυον ἐκπεπέτασται, θύννοι δ? οἰμήσουσι
[1, 194]	πᾶσαν ἀπ? ὦν ἐκήρυξαν, τὰς	δὲ	διφθέρας ἐπισάξαντες ἐπὶ τοὺς ὄνους
[1, 81]	μὲν δὴ κατεστήκεε πολιορκίη. Κροῖσος	δὲ	δοκέων οἱ χρόνον ἐπὶ μακρὸν
[1, 92]	Πανταλέων δὲ ἐξ Ἰάδος. ἐπείτε	δὲ	δόντος τοῦ πατρὸς ἐκράτησε τῆς
[1, 114]	τοὺς μὲν οἰκίας οἰκοδομέειν, τοὺς	δὲ	δορυφόρους εἶναι, τὸν δέ κου
[1, 129]	δούλους ἀντὶ δεσποτέων γεγονέναι, Πέρσας	δὲ	δούλους ἐόντας τὸ πρὶν Μήδων
[1, 192]	οὕτω τότε πρῶτον ἀραίρητο. τὴν	δὲ	δύναμιν τῶν Βαβυλωνίων πολλοῖσι μὲν
[1, 180]	ἡ Βαβυλὼν τρόπῳ τοιῷδε, ἔστι	δὲ	δύο φάρσεα τῆς πόλιος. τὸ
[1, 32]	μὲν δὴ μέγα πλούσιος ἀνόλβιος	δὲ	δυοῖσι προέχει τοῦ εὐτυχέος μοῦνον,
[1, 143]	αὐτῶν ἐπαισχύνεσθαι τῷ οὐνόματι? αἱ	δὲ	δυώδεκα πόλιες αὗται τῷ τε
[1, 19]	πρὸς Ἐρυθραίους πόλεμον συνδιήνεικαν. ~τῷ	δὲ	δυωδεκάτῳ ἔτεϊ ληίου ἐμπιπραμένου ὑπὸ
[1, 56]	οἴκεε γῆν τὴν Φθιῶτιν, ἐπὶ	δὲ	Δώρου τοῦ Ἕλληνος τὴν ὑπὸ
[1, 190]	Βαβυλώνιοι ἐκστρατευσάμενοι ἔμενον αὐτόν. ἐπεὶ	δὲ	ἐγένετο ἐλαύνων ἀγχοῦ τῆς πόλιος,
[1, 121]	ἴθι χαίρων ἐς Πέρσας, πομποὺς	δὲ	ἐγὼ ἅμα πέμψω. ἐλθὼν δὲ
[1, 6]	γένος, παῖς δὲ Ἀλυάττεω, τύραννος	δὲ	ἐθνέων τῶν ἐντός Ἅλυος ποταμοῦ,
[1, 201]	Μασσαγέτας ὑπ? ἑωυτῷ ποιήσασθαι. τὸ	δὲ	ἔθνος τοῦτο καὶ μέγα λέγεται
[1, 196]	τοῦ δήμου ἔσκον ἐπίγαμοι, οὗτοι	δὲ	εἴδεος μὲν οὐδὲν ἐδέοντο χρηστοῦ,
[1, 166]	τεσσεράκοντά σφι νέες διεφθάρησαν, αἱ	δὲ	εἴκοσι αἱ περιεοῦσαι ἦσαν ἄχρηστοι?
[1, 106]	τήν τε Νίνον εἷλον ὡς	δὲ	εἷλον ἐν ἑτέροισι λόγοισι δηλώσω)
[1, 170]	ἓν βουλευτήριον Ἴωνας ἐκτῆσθαι, τὸ	δὲ	εἶναι ἐν Τέῳ Τέων γὰρ
[1, 109]	ἐς φόνον τοιοῦτον ὑπηρετήσω. πολλῶν	δὲ	εἵνεκα οὐ φονεύσω μιν, καὶ
[1, 136]	τῇσι γυναιξὶ δίαιταν ἔχει. τοῦδε	δὲ	εἵνεκα τοῦτο οὕτω ποιέεται, ἵνα
[1, 89]	ἐνορῴη ἐν τοῖσι ποιευμένοισι. ὁ	δὲ	εἶπε ἐπείτε με θεοὶ ἔδωκαν
[1, 88]	ταῦτα πολλῇ σπουδῇ ἐργάζεται; ὁ	δὲ	εἶπε πόλιν τε τὴν σὴν
[1, 30]	κρίνεις Τέλλον εἶναι ὀλβιώτατον; ὁ	δὲ	εἶπε Τέλλῳ τοῦτο μὲν τῆς
[1, 111]	οὕτω προθύμως Ἅρπαγος μετεπέμψατο. ὁ	δὲ	εἶπε ὤ γύναι, εἶδόν τε
[1, 87]	ἀντὶ φίλου ἐμοὶ καταστῆναι; ὁ	δὲ	εἶπε ὦ βασιλεῦ, ἐγὼ ταῦτα
[1, 90]	βούλεαί τοι γενέσθαι παραυτίκα" ὁ	δὲ	εἶπε ὦ δέσποτα, ἐάσας με
[1, 32]	ἀνδρῶν ἀξίους ἡμέας ἐποίησας; ὁ	δὲ	εἶπε ὦ Κροῖσε, ἐπιστάμενόν με
[1, 45]	Λυδοὶ φέροντες τὸν νεκρόν, ὄπισθε	δὲ	εἵπετό οἱ ὁ φονεύς. στὰς
[1, 120]	ἐνύπνιὸν οἱ ταύτῃ ἔκριναν. ἀπικομένους	δὲ	εἴρετο ὁ Ἁστυάγης τῇ ἔκρινάν
[1, 90]	ποιεῦντας νόμος ἐστί οἱ" Κῦρος	δὲ	εἴρετο ὅ τι οἱ τοῦτο
[1, 215]	φορέουσι καὶ δίαιταν ἔχουσι, ἱππόται	δὲ	εἰσὶ καὶ ἄνιπποι ἀμφοτέρων γὰρ
[1, 61]	ἔκρυπτε ταῦτα ἡ γυνή, μετὰ	δὲ	εἴτε ἱστορεύσῃ εἴτε καὶ οὒ
[1, 123]	γαστέρα καὶ οὐδὲν ἀποτίλας, ὡς	δὲ	εἶχε οὕτω ἐσέθηκε βυβλίον, γράψας
[1, 68]	Λακεδαιμονίοσσι πᾶν τὸ πρῆγμα. οἳ	δὲ	ἐκ λόγου πλαστοῦ ἐπενείκαντὲς οἱ
[1, 134]	προσπίπτων προσκυνέει τὸν ἕτερον. τιμῶσι	δὲ	ἐκ πάντων τοὺς ἄγχιστα ἑωυτῶν
[1, 82]	σκυλεύσαντα τοὺς ἐκείνων νεκρούς? τέλος	δὲ	ἐκ τῆς ἔριδος συμπεσόντες ἐμάχοντο,
[1, 50]	ὅ τι ἔχοι ἕκαστος. ὡς	δὲ	ἐκ τῆς θυσίης ἐγένετο, καταχεάμενος
[1, 174]	τὸ δὴ Τριόπιον καλέεται, ἀργμένης	δὲ	ἐκ τῆς Χερσονήσου τῆς Βυβασσίης,
[1, 59]	προεστεῶτος Μεγακλέος τοῦ Ἀλκμέωνος, τῶν	δὲ	ἐκ τοῦ πεδίου Λυκούργου Ἀριστολαΐδεω,
[1, 32]	ἐμβόλιμοι γίνονται τριήκοντα πέντε, ἡμέραι	δὲ	ἐκ τῶν μηνῶν τούτων χίλιαι
[1, 173]	δὴ αὐτῶν Σαρπηδὼν ἦρχε, οἳ	δὲ	ἐκαλέοντο τό πέρ τε ἠνείκαντο
[1, 134]	λόγον τῆς ἀρετῆς ἀντέχεσθαι, τοὺς	δὲ	ἑκαστάτω οἰκέοντας ἀπὸ ἑωυτῶν κακίστους
[1, 135]	Ἑλλήνων μαθόντες παισὶ μίσγονται. γαμέουσι	δὲ	ἕκαστος αὐτῶν πολλὰς μὲν κουριδίας
[1, 195]	μεμυρισμένοι πᾶν τὸ σῶμα. σφρηγῖδα	δὲ	ἕκαστος ἔχει καὶ σκῆπτρον χειροποίητον?
[1, 82]	ἀπαμύνοιεν. συνθέμενοι ταῦτα ἀπαλλάσσοντο, λογάδες	δὲ	ἑκατέρων ὑπολειφθέντες συνέβαλον. μαχομένων δὲ
[1, 121]	δὲ ἐγὼ ἅμα πέμψω. ἐλθὼν	δὲ	ἐκεῖ πατέρα τε καὶ μητέρα
[1, 37]	τις τῇ νεογάμῳ γυναικί; κοίῳ	δὲ	ἐκείνη δόξει ἀνδρὶ συνοικέειν; ἐμὲ
[1, 17]	καὶ ἐργάζεσθαι οἱ Μιλήσιοι, αὐτὸς	δὲ	ἐκείνων ἐργαζομένων ἔχοι τι καὶ
[1, 24]	τι λέγοιεν περὶ Ἀρίονος. φαμένων	δὲ	ἐκείνων ὡς εἴη τε σῶς
[1, 119]	χεῖρας καὶ τοὺς πόδας, Ἅρπαγον	δὲ	ἐκέλευον προσστάντες ἀποκαλύπτειν τε καὶ
[1, 110]	τῷ κακίστῳ σε διαχρήσεσθαι. ἐπορᾶν	δὲ	ἐκκείμενον τέταγμαι ἐγώ" ~ταῦτα ἀκούσας
[1, 111]	πᾶς Ἁρπάγου κλαυθμῷ κατείχετο, ἐγὼ	δὲ	ἐκπλαγεὶς ἤια ἔσω. ὡς δὲ
[1, 25]	ἔτεα ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα. ἀνέθηκε	δὲ	ἐκφυγὼν τὴν νοῦσον δεύτερος οὗτος
[1, 122]	λόγον τῶν πομπῶν πυθέσθαι. τραφῆναι	δὲ	ἔλεγε ὑπὸ τῆς τοῦ βουκόλου
[1, 69]	τε τὰ λέγειν χρῆν. οἳ	δὲ	ἐλθόντες ἔλεγον ἔπεμψε ἡμέας Κροῖσος
[1, 58]	τοῦτον ἔχουσι ἐν φυλακῇ. ~τὸ	δὲ	Ἑλληνικὸν γλώσσῃ μὲν ἐπείτε ἐγένετο
[1, 56]	ἀρχαῖον τὸ μὲν Πελασγικὸν τὸ	δὲ	Ἑλληνικὸν ἔθνος. καὶ τὸ μὲν
[1, 53]	μεγάλην ἀρχὴν μιν καταλύσειν? τοὺς	δὲ	Ἑλλήνων δυνατωτάτους συνεβούλευόν οἱ ἐξευρόντα
[1, 208]	τὴν προτέρην γνώμην, τὴν Κροίσου	δὲ	ἑλόμενος, προηγόρευε Τομύρι ἐξαναχωρέειν ὡς
[1, 27]	ἐν νόῳ ἔχοντες στρατεύεσθαι" Κροῖσον	δὲ	ἐλπίσαντα λέγειν ἐκεῖνον ἀληθέα εἰπεῖν
[1, 213]	τῶν δεσμῶν λυθῆναι ἔτυχε, ὡς	δὲ	ἐλύθη τε τάχιστα καὶ τῶν
[1, 119]	ἤιε ἐς τὰ οἰκία, ἐνθεῦτεν	δὲ	ἔμελλε, ὡς ἐγὼ δοκέω, ἁλίσας
[1, 126]	πόνον δουλοπρεπέα ἔχουσι, μὴ βουλομένοισι	δὲ	ἐμέο πείθεσθαι εἰσὶ ὑμῖν πόνοι
[1, 202]	ἐλάσσων εἶναι τοῦ Ἴστρου? νήσους	δὲ	ἐν αὐτῷ Λέσβῳ μεγάθεα παραπλησίας
[1, 124]	παραλαβὼν τὸν λαγὸν ἀνέσχισε? εὑρὼν	δὲ	ἐν αὐτῷ τὸ βυβλίον ἐνεὸν
[1, 181]	ἀσθενέστερον τοῦ ἑτέρου τείχεος, στεινότερον	δέ.	ἐν δὲ φάρσεϊ ἑκατέρῳ τῆς
[1, 173]	τὸ παλαιὸν πᾶσαν βάρβαροι) διενειχθέντων	δὲ	ἐν Κρήτῃ περὶ τῆς βασιληίης
[1, 26]	τούτοισι ἐπεχείρησε ὁ Κροῖσος, μετὰ	δὲ	ἐν μέρεϊ ἑκάστοισι Ἰώνων τε
[1, 171]	διαχρεωμένους τῷ περ νῦν. ἀποδείκνῦσι	δὲ	ἐν Μυλάσοισι Διὸς Καρίου ἱρὸν
[1, 66]	ἱρὸν εἱσάμενοι σέβονται μεγάλως. οἷα	δὲ	ἐν τε χώρῃ ἀγαθῇ καὶ
[1, 142]	κατὰ ταὐτὰ διαλεγόμεναι σφίσι, αἵδε	δὲ	ἐν τῇ Λυδίῃ, Ἔφεσος Κολοφὼν
[1, 85]	τὰ μὲν ἄλλα ἐπιεικής, ἄφωνος	δέ.	ἐν τῇ ὦν παρελθούσῃ εὐεστοῖ
[1, 24]	μισθώσασθαι πλοῖον ἀνδρῶν Κορινθίων. τοὺς	δὲ	ἐν τῷ πελάγεϊ ἐπιβουλεύειν τὸν
[1, 183]	ἄγωσι τῷ θεῷ τούτῳ. ἦν	δὲ	ἐν τῷ τεμένεϊ τούτῳ ἔτι
[1, 111]	τοῦ βουκόλου ἐς πόλιν. ἦσαν	δὲ	ἐν φροντίδι ἀμφότεροι ἀλλήλων πέρι,
[1, 202]	νομίζοντας χρᾶσθαι φωκέων δέρμασι. τὸ	δὲ	ἓν τῶν στομάτων τοῦ Ἀράξεω
[1, 82]	τούτου ἀπὸ τούτου κομᾶν. τὸν	δὲ	ἕνα λέγουσι τὸν περιλειφθέντα τῶν
[1, 32]	τὸ μὲν γὰρ ἔχει, ἄλλου	δὲ	ἐνδεές ἐστι? ὃς δ? ἂν
[1, 24]	πρύμνης ἐς μέσην νέα. τὸν	δὲ	ἐνδύντα τε πᾶσαν τὴν σκευὴν
[1, 91]	τε ἐγίνετο παραγαγεῖν μοίρας. ὅσον	δὲ	ἐνέδωκαν αὗται, ἤνυσέ τε καὶ
[1, 179]	οἰκημάτων ἔλιπον τεθρίππῳ περιέλασιν. πύλαι	δὲ	ἐνεστᾶσι πέριξ τοῦ τείχεος ἑκατόν,
[1, 68]	ἔλεγε τά περ ὀπώπεε, ὁ	δὲ	ἐννώσας τὰ λεγόμενα συνεβάλλετο τὸν
[1, 8]	ἠράσθη τῆς ἑωυτοῦ γυναικός, ἐρασθεὶς	δὲ	ἐνόμιζέ οἱ εἶναι γυναῖκα πολλὸν
[1, 173]	περιοίκων οἱ Λύκιοι Τερμίλαι? ὡς	δὲ	ἐξ Ἀθηνέων Λύκος ὁ Πανδίονος,
[1, 191]	σφέας ὡς ἐν κύρτῃ. νῦν	δὲ	ἐξ ἀπροσδοκήτου σφι παρέστησαν οἱ
[1, 180]	τῷ οὔνομα ἐστὶ Εὐφρήτης? ῥέει	δὲ	ἐξ Ἀρμενίων, ἐὼν μέγας καὶ
[1, 186]	δὴ ἐκ βάθεος περιεβάλετο, τοιήνδε	δὲ	ἐξ αὐτῶν παρενθήκην ἐποιήσατο. τῆς
[1, 116]	τίς εἴη ὁ παραδούς. ὁ	δὲ	ἐξ ἑωυτοῦ τε ἔφη γεγονέναι
[1, 92]	Καείρης ἦν γυναικὸς Ἀλυάττῃ, Πανταλέων	δὲ	ἐξ Ἰάδος. ἐπείτε δὲ δόντος
[1, 160]	ἐκκομίζουσι Πακτύην ἐς Χίον. ἐνθεῦτεν	δὲ	ἐξ ἱροῦ Ἀθηναίης πολιούχου ἀποσπασθεὶς
[1, 144]	πενταπόλιος νῦν χώρης Δωριέες, πρότερον	δὲ	ἑξαπόλιος τῆς αὐτῆς ταύτης καλεομένης,
[1, 30]	ἐς Σάρδις παρὰ Κροῖσον. ἀπικόμενος	δὲ	ἐξεινίζετο ἐν τοῖσι βασιληίοισι ὑπὸ
[1, 60]	κάρτα ἐρριζωμένην ἔχων ἀπέβαλε. οἳ	δὲ	ἐξελάσαντες Πεισίστρατον αὖτις ἐκ νέης
[1, 76]	οἰκέοντας πάντας ἠντιοῦτο Κροίσῳ. πρὶν	δὲ	ἐξελαύνειν ὁρμῆσαι τὸν στρατόν, πέμψας
[1, 68]	τύπον καὶ τὸν ἀντίτυπον, τὸν	δὲ	ἐξελαυνόμενον σίδηρον τὸ πῆμα ἐπὶ
[1, 81]	προερέοντες συλλέγεσθαι ἐς Σάρδις, τούτους	δὲ	ἐξέπεμπε τὴν ταχίστην δέεσθαι βοηθέειν
[1, 190]	κατειλήθησαν ἐς τὸ ἄστυ. οἷα	δὲ	ἐξεπιστάμενοι ἔτι πρότερον τὸν Κῦρον
[1, 202]	τριηκοσίας διέλαβε ὁ Κῦρος, στόμασι	δὲ	ἐξερεύγεται τεσσεράκοντα, τῶν τὰ πάντα
[1, 194]	ἔσω ἕλκει τὸ πλῆκτρον ὁ	δὲ	ἔξω ὠθέει. ποιέεται δὲ καὶ
[1, 171]	τούτοισι μὲν δὴ μέτεστι, ὅσοι	δὲ	ἐόντες ἄλλου ἔθνεος ὁμόγλωσσοι τοῖσι
[1, 143]	κατ? ἄλλο μὲν οὐδέν, ἀσθενέος	δὲ	ἐόντος τοῦ παντὸς τότε Ἑλληνικοῦ
[1, 186]	σιδήρῳ τε καὶ μολύβδῳ. ἐπιτείνεσκε	δὲ	ἐπ? αὐτήν, ὅκως μὲν ἡμέρη
[1, 5]	πολλὰ σμικρὰ αὐτῶν γέγονε? τὰ	δὲ	ἐπ? ἐμεῦ ἦν μεγάλα, πρότερον
[1, 142]	Ἐρυθραῖοι κατὰ τὠυτὸ διαλέγονται, Σάμιοι	δὲ	ἐπ? ἑωυτῶν μοῦνοι. οὗτοι χαρακτῆρες
[1, 105]	τὸ προσωτέρω μὴ πορεύεσθαι. οἳ	δὲ	ἐπείτε ἀναχωρέοντες ὀπίσω ἐγένοντο τῆς
[1, 76]	ὀπίσω πορευόμενοι διέβησαν αὐτόν; ~Κροῖσος	δὲ	ἐπείτε διαβὰς σὺν τῷ στρατῷ
[1, 114]	τρηχέως κάρτα περιέσπε μαστιγέων. ὁ	δὲ	ἐπείτε μετείθη τάχιστα, ὡς γε
[1, 42]	τε ἂν ἶσχον ἐμεωυτόν. νῦν	δέ,	ἐπείτε σὺ σπεύδεις καὶ δεῖ
[1, 78]	ἦν ἔδοξε τέρας εἶναι? αὐτίκα	δὲ	ἔπεμπε θεοπρόπους ἐς τῶν ἐξηγητέων
[1, 209]	καὶ ὁ στρατὸς αὐτοῦ. ~ἐπείτε	δὲ	ἐπεραιώθη τὸν Ἀράξεα, νυκτὸς ἐπελθούσης
[1, 130]	ὀπίσω κατεστράφθησαν μάχῃ νικηθέντες. τότε	δὲ	ἐπὶ Ἀστυάγεος οἱ Πέρσαι τε
[1, 46]	ἐπικατασφάζει τῷ τύμβῳ ἑωυτόν. ~Κροῖσος	δὲ	ἐπὶ δύο ἔτεα ἐν πένθεϊ
[1, 94]	τὴν μὲν ἐπὶ μόνῃ τὴν	δὲ	ἐπὶ ἐξόδῳ ἐκ τῆς χώρης,
[1, 154]	τε Ταβάλου καὶ Κύρου, καταβὰς	δὲ	ἐπὶ θάλασσαν, ἅτε τὸν χρυσὸν
[1, 196]	μετ? ἐκείνην ἔσκε εὐειδεστάτη? ἐπωλέοντο	δὲ	ἐπὶ συνοικήσι. ὅσοι μὲν δὴ
[1, 154]	ἔπειθε σὺν ἑωυτῷ στρατεύεσθαι. ἐλάσας	δὲ	ἐπὶ τὰς Σάρδις ἐπολιόρκεε Τάβαλον
[1, 165]	δὲ τηνικαῦτα ἤδη τετελευτήκεε. στελλόμενοι	δὲ	ἐπὶ τὴν Κύρνον, πρῶτα καταπλεύσαντες
[1, 191]	τῷ ἀχρηίῳ τοῦ στρατοῦ. ἀπικόμενος	δὲ	ἐπὶ τὴν λίμνην, τά περ
[1, 140]	ὡς καὶ ἀρχὴν ἐνομίσθη, ἄνειμι	δὲ	ἐπὶ τὸν πρότερον λόγον. ~Ἴωνες
[1, 202]	περ Ἕλληνας τῷ οἴνῳ πλεῦνος	δὲ	ἐπιβαλλομένου τοῦ καρποῦ μᾶλλον μεθύσκεσθαι,
[1, 28]	οἰκημένοισι Ἴωσι ξεινίην συνεθήκατο. ~χρόνου	δὲ	ἐπιγινομένου καὶ κατεστραμμένων σχεδὸν πάντων
[1, 32]	ἀλλὰ ἄλλο μὲν ἔχει ἑτέρου	δὲ	ἐπιδέεται? ἣ δὲ ἂν τὰ
[1, 216]	γυναῖκα μὲν γαμέει ἕκαστος, ταύτῃσι	δὲ	ἐπίκοινα χρέωνται? τὸ γὰρ Σκύθας
[1, 89]	καὶ ἄγουσι τὰ σά" ~Κύρῳ	δὲ	ἐπιμελὲς ἐγένετο τὰ Κροῖσος εἶπε?
[1, 103]	ἐκβαλόντες ἐκ τῆς Εὐρώπης, τούτοισι	δὲ	ἐπισπόμενοι φεύγουσι οὕτω ἐς τὴν
[1, 44]	τοῦ ξείνου πεπονθὼς εἴη ἐκάλεε	δὲ	ἐπίστιόν τε καὶ ἑταιρήιον, τὸν
[1, 88]	συννοίῃ ἐχόμενος ἥσυχος ἦν? μετὰ	δὲ	ἐπιστραφείς τε καὶ ἰδόμενος τοὺς
[1, 123]	ἅτε τῶν ὁδῶν φυλασσομενέων, ὁ	δὲ	ἐπιτεχνᾶται τοιόνδε? λαγὸν μηχανησάμενος, καὶ
[1, 22]	κώμῳ χρᾶσθαι ἐς ἀλλήλους. ~ταῦτα	δὲ	ἐποίεέ τε καὶ προηγόρευε Θρασύβουλος
[1, 50]	τριπάλαιστα, ὕψος δὲ παλαιστιαῖα. ἀριθμὸν	δὲ	ἑπτακαίδεκα καὶ ἑκατόν, καὶ τούτων
[1, 62]	Μαραθῶνα, λόγον οὐδένα εἶχον? ἐπείτε	δὲ	ἐπύθοντο ἐκ τοῦ Μαραθῶνος αὐτὸν
[1, 16]	ἀπήλλαξε, ἀλλὰ προσπταίσας μεγάλως? ἄλλα	δὲ	ἔργα ἀπεδέξατο ἐὼν ἐν τῇ
[1, 185]	τῆς λίμνης μακρή. κατὰ τοῦτο	δὲ	ἐργάζετο τῆς χώρης τῇ αἵ
[1, 93]	τοῦ Τμώλου καταφερομένου ψήγματος. ἓν	δὲ	ἔργον πολλὸν μέγιστον παρέχεται χωρὶς
[1, 80]	συρρηγνῦσι ἐς τὸν μέγιστον, καλεόμενον	δὲ	Ἕρμον, ὃς ἐξ ὄρεος ἱροῦ
[1, 46]	μὲν ἐς Δελφοὺς ἰέναι, τοὺς	δὲ	ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων, τοὺς
[1, 193]	ἥλιον τετραμμένη τὸν χειμερινόν, ἐσέχει	δὲ	ἐς ἄλλον ποταμὸν ἐκ τοῦ
[1, 181]	μέχρι οὗ ὀκτὼ πύργων. ἀνάβασις	δὲ	ἐς αὐτοὺς ἔξωθεν κύκλῳ περὶ
[1, 159]	τῶν καὶ Ἀριστόδικος ἦν. ~ἀπικομένων	δὲ	ἐς Βραγχίδας ἐχρηστηριάζετο ἐκ πάντων
[1, 46]	ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων, τοὺς	δὲ	ἐς Δωδώνην? οἳ δὲ τινὲς
[1, 61]	τῆς χώρης τὸ παράπαν, ἀπικόμενος	δὲ	ἐς Ἐρέτριαν ἐβουλεύετο ἅμα τοῖσι
[1, 189]	ῥέει δὲ διὰ Δαρδανέων, ἐκδιδοῖ	δὲ	ἐς ἕτερον ποταμὸν Τίγρην, ὁ
[1, 114]	παθών, μᾶλλόν τι περιημέκτεε, κατελθὼν	δὲ	ἐς πόλιν πρὸς τὸν πατέρα
[1, 108]	ἀνδρὶ τῷδε ἄχαρι οὐδέν, φυλασσόμεθα	δὲ	ἐς σὲ καὶ ἐς τὸν
[1, 108]	τὸν Μανδάνη ἔτεκε παῖδα, φέρων	δὲ	ἐς σεωυτοῦ ἀπόκτεινον, μετὰ δὲ
[1, 43]	τῷ Κροίσῳ τὸ γεγονός, ἀπικόμενος	δὲ	ἐς τὰς Σάρδις τὴν τε
[1, 166]	ἀπεστράφατο γὰρ τοὺς ἐμβόλους. καταπλώσαντες	δὲ	ἐς τὴν Ἀλαλίην ἀνέλαβον τὰ
[1, 166]	ἐκ τῶν Οἰνουσσέων ἔπλεον. ~ἐπείτε	δὲ	ἐς τὴν Κύρνον ἀπίκοντο, οἴκεον
[1, 17]	γυναικηίου τε καὶ ἀνδρηίου. ὡς	δὲ	ἐς τὴν Μιλησίην ἀπίκοιτο, οἰκήματα
[1, 1]	Ἰοῦν σὺν ἄλλῃσι ἁρπασθῆναι. ἐσβαλομένους	δὲ	ἐς τὴν νέα οἴχεσθαι ἀποπλέοντας
[1, 80]	πολλῶν ἐτράποντο οἱ Λυδοί, κατειληθέντες	δὲ	ἐς τὸ τεῖχος ἐπολιορκέοντο ὑπὸ
[1, 43]	τε νεηνίῃσι καὶ κυσί. ἀπικόμενοι	δὲ	ἐς τὸν Ὄλυμπον τὸ ὄρος
[1, 163]	στρογγύλῃσι νηυσὶ ἀλλὰ πεντηκοντέροισι. ἀπικόμενοι	δὲ	ἐς τὸν Ταρτησσὸν προσφιλέες ἐγένοντο
[1, 187]	ἐπιπολῆς αὐτέων τῶν πυλέων, ἐνεκόλαψε	δὲ	ἐς τὸν τάφον γράμματα λέγοντα
[1, 113]	προβοσκῶν φύλακον αὐτοῦ καταλιπών, ἐλθὼν	δὲ	ἐς τοῦ Ἁρπάγου ἀποδεικνύναι ἔφη
[1, 46]	πένθεος μὲν Κροῖσον ἀπέπαυσε, ἐνέβησε	δὲ	ἐς φροντίδα, εἴ κως δύναιτο,
[1, 60]	δὴ ταῦτα διαφοιτέοντες ἔλεγον? αὐτίκα	δὲ	ἔς τε τοὺς δήμους φάτις
[1, 215]	μοι ὁ πιθανώτατος εἴρηται. ~Μασσαγέται	δὲ	ἐσθῆτά τε ὁμοίην τῇ Σκυθικῇ
[1, 147]	ἦν γινόμενα ἐν Μιλήτῳ. βασιλέας	δὲ	ἐστήσαντο οἳ μὲν αὐτῶν Λυκίους
[1, 92]	πρώτην καταστροφὴν ἔσχε οὕτω. ~Κροίσῳ	δὲ	ἐστὶ ἄλλα ἀναθήματα ἐν τῇ
[1, 32]	ἡ εὐτυχίη οἱ ἀπερύκει, ἄπηρος	δὲ	ἐστί, ἄνουσος, ἀπαθὴς κακῶν, εὔπαις,
[1, 181]	τὸ τεῖχος θώρηξ ἐστί, ἕτερον	δὲ	ἔσωθεν τεῖχος περιθέει, οὐ πολλῷ
[1, 44]	τοῦ παιδὸς ἐλάνθανε βόσκων, τὸν	δὲ	ἑταιρήιον, ὡς φύλακα συμπέμψας αὐτὸν
[1, 94]	δὴ μὴ ζητέοιεν σιτία, τὴν	δὲ	ἑτέρην σιτέεσθαι παυομένους τῶν παιγνιέων.
[1, 34]	ἦν γὰρ δὴ κωφός, ὁ	δὲ	ἕτερος τῶν ἡλίκων μακρῷ τὰ
[1, 173]	οὐκὶ ἀπὸ τῶν πατέρων? εἰρομένου	δὲ	ἑτέρου τὸν πλησίον τίς εἴη,
[1, 65]	πρὸς Τεγεήτας μούνους προσέπταιον. τὸ	δὲ	ἔτι πρότερον τούτων καί κακονομώτατοι
[1, 214]	Περσέων τὸν Κύρου νέκυν, ὡς	δὲ	εὗρε, ἐναπῆκε αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν
[1, 56]	δυνατωτάτους ἐόντας προσκτήσαιτο φίλους, ἱστορέων	δὲ	εὕρισκε Λακεδαιμονίους καὶ Ἀθηναίους προέχοντας
[1, 125]	σοφωτάτῳ Πέρσας ἀναπείσει ἀπίστασθαι, φροντίζων	δὲ	εὑρίσκεται ταῦτα καιριώτατα εἶναι? ἐποίεε
[1, 93]	ἓξ καὶ δύο πλέθρα, τὸ	δὲ	εὖρος ἐστὶ πλέθρα τρία καὶ
[1, 4]	βάρβαρα οἰκηιεῦνται οἱ Πέρσαι, τὴν	δὲ	Εὐρώπην καὶ τὸ Ἑλληνικόν ἥγηνται
[1, 126]	παρεόντα σφι εἴη αἱρετώτερα. οἳ	δὲ	ἔφασαν πολλὸν εἶναι αὐτῶν τὸ
[1, 92]	τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Ἰσμηνίῳ, ἐν	δὲ	Ἐφέσῳ αἵ τε βόες αἱ
[1, 129]	ποιέεται τὸ Κύρου ἔργον. Ἅρπαγος	δὲ	ἔφη, αὐτὸς γὰρ γράψαι, τὸ
[1, 109]	κλαίων ἐς τὰ οἰκία? παρελθὼν	δὲ	ἔφραζε τῇ ἑωυτοῦ γυναικὶ τὸν
[1, 108]	τὴν θυγατέρα ἐπίτεκα ἐοῦσαν, ἀπικομένην	δὲ	ἐφύλασσε βουλόμενος τὸ γενόμενον ἐξ
[1, 24]	φυλακῇ ἔχειν οὐδαμῇ μετιέντα, ἀνακῶς	δὲ	ἔχειν τῶν πορθμέων. ὡς δὲ
[1, 93]	πλέθρα τρία καὶ δέκα. λίμνη	δὲ	ἔχεται τοῦ σήματος μεγάλη, τὴν
[1, 71]	διαχρέωνται ἀλλὰ ὑδροποτέουσι, οὐ σῦκα	δὲ	ἔχουσι τρώγειν, οὐκ ἄλλο ἀγαθὸν
[1, 102]	πρώτους Μήδων ὑπηκόους ἐποίησε. μετὰ	δὲ	ἔχων δύο ταῦτα ἔθνεα καὶ
[1, 133]	μέν νυν οὕτω φυλάσσεται, μεθυσκόμενοι	δὲ	ἐώθασι βουλεύεσθαι τὰ σπουδαιέστατα τῶν
[1, 184]	τὸ πεδίον ἐόντα ἀξιοθέητα? πρότερον	δὲ	ἐώθεε ὁ ποταμὸς ἀνὰ τὸ
[1, 113]	παραδιδοῖ τῇ ἑωυτοῦ γυναικί, τὸν	δὲ	ἑωυτοῦ ἐόντα νεκρὸν λαβὼν ἔθηκε
[1, 110]	τῷ οὔνομα ἦν Μιτραδάτης, συνοίκεε	δὲ	ἑωυτοῦ συνδούλῃ, οὔνομα δὲ τῇ
[1, 203]	ἐς τὴν ἐσθῆτα ἐγγράφειν? τὰ	δὲ	ζῷα οὐκ ἐκπλύνεσθαι, ἀλλὰ συγκαταγηράσκειν
[1, 1]	τοῦτο διατίθεσθαι τὸν φόρτον. πέμπτῃ	δὲ	ἢ ἕκτῃ ἡμέρῃ ἀπ? ἧς
[1, 136]	καὶ τοξεύειν καὶ ἀληθίζεσθαι. πρὶν	δὲ	ἢ πενταέτης γένηται, οὐκ ἀπικνέεται
[1, 134]	ἀλλήλους φιλέουσι τοῖσι στόμασι? ἢν	δὲ	ᾖ οὕτερος ὑποδεέστερος ὀλίγῳ, τὰς
[1, 46]	κατῆστο τοῦ παιδὸς ἐστερημένος. μετὰ	δὲ	ἡ Ἀστυάγεος τοῦ Κυαξάρεω ἡγεμονίη
[1, 198]	περὶ θυμίημα καταγιζόμενον ἵζει, ἑτέρωθι	δὲ	ἡ γυνὴ τὠυτὸ τοῦτο ποιέει,
[1, 11]	ἐκεῖνος ἐμέ ἐπεδέξατο γυμνήν, ὑπνωμένῳ	δὲ	ἡ ἐπιχείρησις ἔσται" ~ὡς δὲ
[1, 204]	πλέον τι εἶναι ἀνθρώπου, δευτέρα	δὲ	ἡ εὐτυχίη ἡ κατὰ τοὺς
[1, 32]	ὁμοίως δυνατὸς ἐκείνῳ ἐνεῖκαι, ταῦτα	δὲ	ἡ εὐτυχίη οἱ ἀπερύκει, ἄπηρος
[1, 19]	ἐπειρέσθαι περὶ τῆς νούσου. τοῖσι	δὲ	ἡ Πυθίη ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς
[1, 22]	ἢ ὡς αὐτὸς κατεδόκεε. μετὰ	δὲ	ἥ τε διαλλαγή σφι ἐγένετο
[1, 7]	ἀλλ? ἐξ ἐπιδρομῆς ἁρπαγή. ~Ἡ	δὲ	ἡγεμονίη οὕτω περιῆλθε, ἐοῦσα Ἡρακλειδέων,
[1, 105]	τὴν Ἀσίην πᾶσαν ἐπέσχον. ~ἐνθεῦτεν	δὲ	ἤισαν ἐπ? Αἴγυπτον. καὶ ἐπείτε
[1, 149]	ἔτυχον κτίσαντες ἀμείνω Ἰώνων, ὡρέων	δὲ	ἥκουσαν οὐκ ὁμοίως. ~σμύρνην δὲ
[1, 216]	τῆς ἁμάξης μίσγεται ἀδεῶς. οὖρος	δὲ	ἡλικίης σφι πρόκειται ἄλλος μὲν
[1, 131]	τοῦ οὐρανοῦ Δία καλέοντες? θύουσι	δὲ	ἡλίῳ τε καὶ σελήνῃ καὶ
[1, 84]	συμφορὴν ποιησάμενοι μεγάλην ἐπέπαυντο. ~Σάρδιες	δὲ	ἥλωσαν ὧδε. ἐπειδὴ τεσσερεσκαιδεκάτη ἐγένετο
[1, 11]	οὐδέν δηλώσασα ἡσυχίην εἶχε. ὡς	δὲ	ἡμέρη τάχιστα ἐγεγόνεε, τῶν οἰκετέων
[1, 30]	βασιληίοισι ὑπὸ τοῦ Κροίσου? μετὰ	δὲ	ἡμέρῃ τρίτῃ ἢ τετάρτῃ κελεύσαντος
[1, 206]	ζευγνὺς τὸν ποταμὸν ἄπες, σὺ	δὲ	ἡμέων ἀναχωρησάντων ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
[1, 71]	γε μὴ ἔστι μηδέν; τοῦτο	δέ,	ἢν νικηθῇς, μάθε ὅσα ἀγαθὰ
[1, 147]	ταῦτα ποιήσαντες αὐτῇσι συνοίκεον. ~ταῦτα	δὲ	ἦν γινόμενα ἐν Μιλήτῳ. βασιλέας
[1, 23]	πόλεμον Ἀλυάττῃ ὧδε ἔσχε. ~Περίανδρος	δὲ	ἦν Κυψέλου παῖς οὗτος ὁ
[1, 12]	δὲ ἡ ἐπιχείρησις ἔσται" ~ὡς	δὲ	ἤρτυσαν τὴν ἐπιβουλήν, νυκτὸς γενομένης
[1, 102]	καὶ ἦρχον πρότερον πάντων, τότε	δὲ	ἦσαν μεμουνωμένοι μὲν συμμάχων ἅτε
[1, 156]	ἀπὸ τῶν Περσέων ἀπόλωνται. Κῦρος	δὲ	ἡσθεὶς τῇ ὑποθήκῃ καὶ ὑπεὶς
[1, 107]	οἰκίης μὲν ἐόντα ἀγαθῆς τρόπου	δὲ	ἡσυχίου, πολλῷ ἔνερθε ἄγων αὐτὸν
[1, 119]	διελὼν τὰ μὲν ὤπτησε τὰ	δὲ	ἥψησε τῶν κρεῶν, εὔτυκα δὲ
[1, 108]	δὲ ἐς σεωυτοῦ ἀπόκτεινον, μετὰ	δὲ	θάψον τρόπῳ ὅτεῳ αὐτὸς βούλεαι"
[1, 11]	μὲν ἀπεθώμαζε τὰ λεγόμενα, μετὰ	δὲ	ἱκέτευε μὴ μιν ἀναγκαίῃ ἐνδέειν
[1, 192]	ἐρσένων τούτων εἴκοσι ἵππους. κυνῶν	δὲ	Ἰνδικῶν τοσοῦτο δή τι πλῆθος
[1, 1]	πλεῦνας τῶν γυναικῶν ἀποφυγεῖν, τὴν	δὲ	Ἰοῦν σὺν ἄλλῃσι ἁρπασθῆναι. ἐσβαλομένους
[1, 201]	πέρην τοῦ Ἀράξεω ποταμοῦ, ἀντίον	δὲ	Ἰσσηδόνων ἀνδρῶν. εἰσὶ δὲ οἵτινες
[1, 56]	καὶ τὸν Ὄλυμπον χώρην, καλεομένην	δὲ	Ἱστιαιῶτιν? ἐκ δὲ τῆς Ἱστιαιώτιδος
[1, 153]	ἐπεῖχέ τε στρατηλατέειν αὐτός, ἐπὶ	δὲ	Ἴωνας ἄλλον πέμπειν στρατηγόν. ~ὡς
[1, 142]	Σπάρτην δεησομένους Ἴωσι τιμωρέειν. ~οἱ	δὲ	Ἴωνες οὗτοι, τῶν καὶ τὸ
[1, 170]	σφέας αὐτοὺς ἔδοσαν Κύρῳ. ~κεκακωμένων	δὲ	Ἰώνων καὶ συλλεγομένων οὐδὲν ἧσσον
[1, 141]	ἐπὶ τὸν πρότερον λόγον. ~Ἴωνες	δὲ	καὶ Αἰολέες, ὡς οἱ Λυδοὶ
[1, 174]	ταύτην τὴν χώρην οἰκέουσι? οἰκέουσι	δὲ	καὶ ἄλλοι καὶ Λακεδαιμονίων ἄποικοι
[1, 183]	νηοῦ βωμός ἐστι χρύσεος, ἔστι	δὲ	καὶ ἄλλος βωμὸς μέγας, ἐπ?
[1, 169]	τῆς ἑωυτοῦ ἕκαστος μαχόμενοι, ἑσσωθέντες	δὲ	καὶ ἁλόντες ἔμενον κατὰ χώρην
[1, 82]	τῆς ἔριδος συμπεσόντες ἐμάχοντο, πεσόντων	δὲ	καὶ ἀμφοτέρων πολλῶν ἐνίκων Λακεδαιμόνιοι.
[1, 32]	πλεῖστα ἔχῃ, αὕτη ἀρίστη. ὣς	δὲ	καὶ ἀνθρώπου σῶμα ἓν οὐδὲν
[1, 180]	αἱ λαῦραι, τοσαῦται ἀριθμόν? ἦσαν	δὲ	καὶ αὗται χάλκεαι φέρουσαι καὶ
[1, 82]	δὴ καὶ ἐς Λακεδαίμονα. τοῖσι	δὲ	καὶ αὐτοῖσι τοῖσι Σπαρτιήτῃσι κατ?
[1, 77]	ἤ περ πρὸς Λακεδαιμονίους) μεταπεμψάμενος	δὲ	καὶ Βαβυλωνίους καὶ γὰρ πρὸς
[1, 119]	ὅτευ θηρίου κρέα βεβρώκοι. ὁ	δὲ	καὶ γινώσκειν ἔφη καὶ ἀρεστὸν
[1, 187]	Δαρεῖον περιῆλθε ἡ βασιληίη? Δαρείῳ	δὲ	καὶ δεινὸν ἐδόκεε εἶναι τῇσι
[1, 34]	ἐπὶ τοιοῦτο πρῆγμα ἐξέπεμπε? ἀκόντια	δὲ	καὶ δοράτια καὶ τά τοιαῦτα
[1, 155]	τῶν παίδων αὐτοῦ φείσατο? ὡς	δὲ	καὶ ἐγὼ Λυδῶν τὸν μὲν
[1, 196]	τὸ χρυσίον ἔκειτο νόμος. ἐξῆν	δὲ	καὶ ἐξ ἄλλης ἐλθόντα κώμης
[1, 82]	ἀποταμόμενοι ἔσχον οἱ Λακεδαιμόνιοι. ἦν	δὲ	καὶ ἡ μέχρι Μαλέων ἡ
[1, 183]	ἱρὸν τοῦτο οὕτω κεκόσμηται, ἔστι	δὲ	καὶ ἴδια ἀναθήματα πολλά. ~τῆς
[1, 115]	τοῦ παιδὸς τοὺς ὤμους. ~ἀκούσας	δὲ	καὶ ἰδὼν Ἀστυάγης, θέλων τιμωρῆσαι
[1, 94]	καὶ ἀργύρου κοψάμενοι ἐχρήσαντο, πρῶτοι	δὲ	καὶ κάπηλοι ἐγένοντο. φασὶ δὲ
[1, 194]	ὁ δὲ ἔξω ὠθέει. ποιέεται	δὲ	καὶ κάρτα μεγάλα ταῦτα τὰ
[1, 176]	πρὸς πολλοὺς ἀρετᾶς ἀπεδείκνυντο, ἑσσωθέντες	δὲ	καὶ κατειληθέντες ἐς τὸ ἄστυ
[1, 111]	τε καὶ εἵμασι κεκοσμημένον, πρὸς	δὲ	καὶ κλαυθμὸν κατεστεῶτα ἐμφανέα ἐν
[1, 207]	στρατοπέδῳ τῷ ἡμετέρῳ δαῖτα, πρὸς	δὲ	καὶ κρητῆρας ἀφειδέως οἴνου ἀκρήτου
[1, 77]	τοῦτον τῶν Βαβυλωνίων Λαβύνητος) ἐπαγγείλας	δὲ	καὶ Λακεδαιμονίοισι παρεῖναι ἐς χρόνον
[1, 50]	λευκοῦ χρυσοῦ, σταθμὸν διτάλαντα. ἐποιέετο	δὲ	καὶ λέοντος εἰκόνα χρυσοῦ ἀπέφθου
[1, 98]	ἐὼν ὥστε τοιοῦτο εἶναι, τὸ	δὲ	καὶ μᾶλλόν τι ἐπετηδεύθη. κύκλων
[1, 117]	ἤδη καὶ ἐλάσσω ἐποιέετο, Ἁρπάγῳ	δὲ	καὶ μεγάλως μεμφόμενος καλέειν αὐτὸν
[1, 207]	αὐτῆς ἐς τὴν χώρην. ~παρεὼν	δὲ	καὶ μεμφόμενος τὴν γνώμην ταύτην
[1, 74]	οἱ Λυδοὶ τοὺς Μήδους, ἐν	δὲ	καὶ νυκτομαχίην τινὰ ἐποιήσαντο? διαφέρουσι
[1, 199]	ζόῃ μιχθῆναι ἀνδρὶ ξείνῳ. πολλαὶ	δὲ	καὶ οὐκ ἀξιούμεναι ἀναμίσγεσθαι τῇσι
[1, 51]	δὲ ἀργύρεος ἐπ? ἀριστερά. μετεκινήθησαν	δὲ	καὶ οὗτοι ὑπὸ τὸν νηὸν
[1, 32]	τὰ μή τις ἐθέλει, πολλὰ	δὲ	καὶ παθεῖν. ἐς γὰρ ἑβδομήκοντα
[1, 10]	παρὰ γὰρ τοῖσι Λυδοῖσι, σχεδὸν	δὲ	καὶ παρὰ τοῖσι ἄλλοισι βαρβάροισι
[1, 43]	ὄρος ἐζήτεον τὸ θηρίον, εὑρόντες	δὲ	καὶ περιστάντες αὐτὸ κύκλῳ ἐσηκόντιζον.
[1, 170]	ἐπὶ διεφθαρμένοισι Ἴωσι γενομένη, χρηστὴ	δὲ	καὶ πρὶν ἢ διαφθαρῆναι Ἰωνίην
[1, 147]	ἀπὸ Κόδρου τοῦ Μελάνθου, οἳ	δὲ	καὶ συναμφοτέρους. ἀλλὰ γὰρ περιέχονται
[1, 80]	ἐπεῖχε ἐλλάμψεσθαι ὁ Λυδός. ὡς	δὲ	καὶ συνήισαν ἐς τὴν μάχην,
[1, 164]	γυναῖκας καὶ ἔπιπλα πάντα, πρὸς	δὲ	καὶ τὰ ἀγάλματα τὰ ἐν
[1, 67]	κομισσάμενος Τεγέης ἐπιτάρροθος ἔσσῃ" ὡς	δὲ	καὶ ταῦτα ἤκουσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι,
[1, 98]	τῶν ἄλλων ἧσσον ἐπιμέλεσθαι. πειθομένων	δὲ	καὶ ταῦτα τῶν Μήδων οἰκοδομέει
[1, 131]	δὴ θύουσι μούνοισι ἀρχῆθεν, ἐπιμεμαθήκασι	δὲ	καὶ τῇ Οὐρανίῃ θύειν, παρά
[1, 107]	μὲν τὴν ἑωυτοῦ πόλιν, ἐπικατακλύσαι	δὲ	καὶ τὴν Ἀσίην πᾶσαν. ὑπερθέμενος
[1, 176]	οὕτω ἔσχε ὁ Ἅρπαγος, παραπλησίως	δὲ	καὶ τὴν Καῦνον ἔσχε? καὶ
[1, 51]	Κροίσου εἰκόνα λέγουσι εἶναι. πρὸς	δὲ	καὶ τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς τὰ
[1, 199]	τετραέτεα μετεξέτεραι χρόνον μένουσι. ἐνιαχῇ	δὲ	καὶ τῆς Κύπρου ἐστὶ παραπλήσιος
[1, 10]	παρῆν καὶ ἡ γυνή. ἐσελθοῦσαν	δὲ	καὶ τιθεῖσαν τὰ εἵματα ἐθηεῖτο
[1, 75]	ποταμός, ἀμφοτέρῃ διαβατὸς ἐγένετο, οἳ	δὲ	καὶ τὸ παράπαν λέγουσι καὶ
[1, 137]	νυν τόνδε τὸν νόμον, αἰνέω	δὲ	καὶ τόνδε, τὸ μὴ μιῆς
[1, 186]	ἐγὼ δοκέω, ὀχληρὸν τοῦτο. αὕτη	δὲ	καὶ τοῦτο προεῖδε. ἐπείτε γὰρ
[1, 134]	τῶν ἄγχιστα οἰκεόντων σφίσι, οὗτοι	δὲ	καὶ τῶν ὁμούρων, οἳ δὲ
[1, 215]	αἰχμοφόροι, σαγάρις νομίζοντες ἔχειν. χρυσῷ	δὲ	καὶ χαλκῷ τὰ πάντα χρέωνται?
[1, 48]	ἀπιόντες ἐς τὰς Σάρδις. ὡς	δὲ	καὶ ὧλλοι οἱ περιπεμφθέντες παρῆσαν
[1, 87]	σῇ μὲν εὐδαιμονίῃ, τῇ ἐμεωυτοῦ	δὲ	κακοδαιμονίῃ, αἴτιος δὲ τούτων ἐγένετο
[1, 199]	τοι τὴν θεὸν Μύλιττα" Μύλιττα	δὲ	καλέουσι τὴν Ἀφροδίτην Ἀσσύριοι. τὸ
[1, 80]	ἀμύνηται. ταῦτα μὲν παραίνεσε, τὰς	δὲ	καμήλους ἔταξε ἀντία τῆς ἵππου
[1, 80]	πρὸς τὴν Κροίσου ἵππον, τῇ	δὲ	καμήλῳ ἕπεσθαι τὸν πεζὸν στρατὸν
[1, 10]	ἐδύνατο διαφυγεῖν, ἦν ἕτοιμος? ὁ	δὲ	Κανδαύλης, ἐπεὶ ἐδόκεε ὥρη τῆς
[1, 72]	ἁβρὸν οὔτε ἀγαθὸν οὐδέν. ~οἱ	δὲ	Καππαδόκαι ὑπὸ Ἑλλήνων Σύριοι ὀνομάζονται?
[1, 173]	δὲ τὰ μὲν Κρητικοῖσι τὰ	δὲ	Καρικοῖσι χρέωνται. ἓν δὲ τόδε
[1, 133]	ἐσθίοντας ἂν οὐ παύεσθαι. οἴνῳ	δὲ	κάρτα προσκέαται, καί σφι οὐκ
[1, 76]	κατὰ τὸ ἰσχυρὸν ἀλλήλων. μάχης	δὲ	καρτερῆς γενομένης καὶ πεσόντων ἀμφοτέρων
[1, 203]	Ἐρυθρὴ μία ἐοῦσα τυγχάνει. ~ἡ	δὲ	Κασπίη ἐστὶ ἑτέρη ἐπ? ἑωυτῆς,
[1, 202]	ἐς τὴν Κασπίην θάλασσαν. ἡ	δὲ	Κασπίη θάλασσα ἐστὶ ἐπ? ἑωυτῆς,
[1, 155]	ἀπεργμένον ἐν τῇ ἀκροπόλι. ~πυθόμενος	δὲ	κατ? ὁδὸν ταῦτα ὁ Κῦρος
[1, 124]	τὴν τούτου προθυμίην τέθνηκας, τὸ	δὲ	κατὰ θεούς τε καὶ ἐμὲ
[1, 134]	δευτέρα δὲ τοὺς δευτέρους? μετὰ	δὲ	κατὰ λόγον προβαίνοντες τιμῶσι? ἥκιστα
[1, 186]	αὐτὸν λόγον τῷ τείχεϊ, τοῦτο	δὲ	κατὰ μέσην κου μάλιστα τὴν
[1, 196]	αὐτὰς ἵστατο ὅμιλος ἀνδρῶν, ἀνιστὰς	δὲ	κατὰ μίαν ἑκάστην κῆρυξ πωλέεσκε,
[1, 10]	εἵματα ἐθηεῖτο ὁ Γύγης. ὡς	δὲ	κατὰ νώτου ἐγένετο ἰούσης τῆς
[1, 120]	ἔκρινάν οἱ τὴν ὄψιν. οἳ	δὲ	κατὰ ταὐτὰ εἶπαν λέγοντες ὡς
[1, 206]	πρῆγμα, συμβουλευόμενος ὁκότερα ποιέῃ. τῶν	δὲ	κατὰ τὠυτὸ αἱ γνῶμαι συνεξέπιπτον
[1, 17]	ἐνεπίμπρη οὔτε θύρας ἀπέσπα, ἔα	δὲ	κατὰ χώρην ἑστάναι? ὁ δὲ
[1, 202]	ἐπιβάλλειν ἐπὶ τὸ πῦρ, ὀσφραινομένους	δὲ	καταγιζομένου τοῦ καρποῦ τοῦ ἐπιβαλλομένου
[1, 98]	εἰσὶ ὃ μὲν καταργυρωμένους ὁ	δὲ	κατακεχρυσωμένους ἔχων τοὺς προμαχεῶνας. ~ταῦτα
[1, 63]	παῖδας ἐπὶ ἵππους προέπεμπε, οἳ	δὲ	καταλαμβάνοντες τοὺς φεύγοντας ἔλεγον τὰ
[1, 171]	σφι γνώμας τοιάσδε ἀπεδέξαντο. ~Ἅρπαγος	δὲ	καταστρεψάμενος Ἰωνίην ἐποιέετο στρατηίην ἐπὶ
[1, 130]	ὡς εἴρηταί μοι πρότερον. Τοῦτον	δὲ	καταστρεψάμενος οὕτῳ πάσης τῆς Ἀσίης
[1, 141]	ἀπὸ Κροίσου οὐκ ἐπείθοντο, τότε	δὲ	κατεργασμένων τῶν πρηγμάτων ἦσαν ἕτοιμοι
[1, 189]	διαίρεε τὴν στρατιὴν δίχα, διελὼν	δὲ	κατέτεινε σχοινοτενέας ὑποδέξας διώρυχας ὀγδώκοντα
[1, 147]	Γλαύκου τοῦ Ἱππολόχου γεγονότας, οἳ	δὲ	Καύκωνας Πυλίους ἀπὸ Κόδρου τοῦ
[1, 172]	τούτοισι δὲ οὐ μέτα. ~οἱ	δὲ	Καύνιοι αὐτόχθονες δοκέειν ἐμοὶ εἰσί,
[1, 193]	γίνεται τεσσέρων εὐπετέως δακτύλων. ἐκ	δὲ	κέγχρου καὶ σησάμου ὅσον τι
[1, 159]	οὕτω τοῖσι ἱκέτῃσι βοηθέεις, Κυμαίους	δὲ	κελεύεις τὸν ἱκέτην ἐκδιδόναι; τὸν
[1, 157]	Κύρου ἐντολὰς ἐπιτελέειν, ἐκ τούτου	δὲ	κελευσμοσύνης Λυδοὶ τὴν πᾶσαν δίαιταν
[1, 140]	νέκυν Πέρσαι γῆ κρύπτουσι. Μάγοι	δὲ	κεχωρίδαται πολλὸν τῶν τε ἄλλων
[1, 8]	τὴν ἐμὴν θεήσασθαι γυμνήν; ἅμα	δὲ	κιθῶνι ἐκδυομένῳ συνεκδύεται καὶ τὴν
[1, 39]	σιδηρέης φάναι ἐμὲ τελευτήσειν. ὑὸς	δὲ	κοῖαι μὲν εἰσὶ χεῖρες, κοίη
[1, 181]	τοὺς πύργους ἔχουσα πεποίηται. μεσοῦντι	δέ	κου τῆς ἀναβάσιος ἐστὶ καταγωγή
[1, 114]	τοὺς δὲ δορυφόρους εἶναι, τὸν	δέ	κου τινὰ αὐτῶν ὀφθαλμὸν βασιλέος
[1, 208]	ἐξανεχώρεε κατὰ ὑπέσχετο πρῶτα? Κῦρος	δὲ	Κροῖσον ἐς τὰς χεῖρας ἐσθεὶς
[1, 85]	τὸ ἄστυ ἐπορθέετο. ~κατ? αὐτὸν	δὲ	Κροῖσον τάδε ἐγίνετο. ἦν οἱ
[1, 30]	ὦ βασιλεῦ, Τέλλον Ἀθηναῖον" ἀποθωμάσας	δὲ	Κροῖσος τὸ λεχθὲν εἴρετο ἐπιστρεφέως?
[1, 44]	παιδὸς μόρον ἐσήμηνέ οἱ. ~ὁ	δὲ	Κροῖσος τῳ θανάτῳ τοῦ παιδὸς
[1, 71]	καὶ τὴν Περσέων δύναμιν. παρασκευαζομένου	δὲ	Κροίσου στρατεύεσθαι ἐπὶ Πέρσας, τῶν
[1, 86]	μὲν δὴ ποιέειν ταῦτα? τῷ	δὲ	Κροίσῳ ἑστεῶτι ἐπὶ τῆς πυρῆς
[1, 118]	τὸν ἰθὺν ἔφαινε λόγον? Ἀστυάγης	δὲ	κρύπτων τὸν οἱ ἐνεῖχε χόλον
[1, 98]	τρίτου δὲ κύκλου φοινίκεοι, τετάρτου	δὲ	κυάνεοι, πέμπτου δὲ σανδαράκινοι. οὕτω
[1, 16]	δυώδεκα, Σαδυάττεω δὲ Ἀλυάττης. οὗτος	δὲ	Κυαξάρῃ τε τῷ Δηιόκεω ἀπογόνῳ
[1, 98]	τοῦ δὲ δευτέρου μέλανες, τρίτου	δὲ	κύκλου φοινίκεοι, τετάρτου δὲ κυάνεοι,
[1, 157]	ἀγγέλους ἐκδιδόναι κελεύων Πακτύην. οἱ	δὲ	Κυμαῖοι ἔγνωσαν συμβουλῆς περὶ ἐς
[1, 116]	μὲν δὴ Ἀρτεμβάρεα πέμπει, τὸν	δὲ	Κῦρον ἦγον ἔσω οἱ θεράποντες
[1, 127]	πέμψας ἄγγελον ἐκάλεε αὐτόν. ὁ	δὲ	Κῦρος ἐκέλευε τὸν ἄγγελον ἀπαγγέλλειν
[1, 130]	ἀπὸ τούτου τῆς Ἀσίης. Ἀστυάγεα	δὲ	Κῦρος κακὸν οὐδὲν ἄλλο ποιήσας
[1, 72]	Πέρσας ἄρξαι Μήδων κατήκοοι, τότε	δὲ	Κύρου. ὁ γὰρ οὖρος ἦν
[1, 185]	τῇ Ἀσσυρίῃ ἀπικνέεται ῥέων? τῇ	δὲ	κώμῃ οὔνομα ἐστί, ἐς τὴν
[1, 4]	γυναικῶν λόγον οὐδένα ποιήσασθαι, Ἕλληνας	δὲ	Λακεδαιμονίης εἵνεκεν γυναικὸς στόλον μέγαν
[1, 65]	ἐπυνθάνετο ὁ Κροῖσος κατέχοντα, τοὺς	δὲ	Λακεδαιμονίους ἐκ κακῶν τε μεγάλων
[1, 183]	μέν μιν οὐκ εἶδον, τὰ	δὲ	λέγεται ὑπὸ Χαλδαίων, ταῦτα λέγω.
[1, 3]	ὤν αὐτοὶ δώσειν ἐκείνοισι. ~Δευτέρῃ	δὲ	λέγουσι γενεῇ μετὰ ταῦτα Ἀλέξανδρον
[1, 14]	σταθμὸν ἔχοντες τριήκοντα τάλαντα? ἀληθέι	δὲ	λόγῳ χρεωμένῳ οὐ Κορινθίων τοῦ
[1, 151]	ἔχουσι, ἦν δεινὸν οὐδέν? τῇσι	δὲ	λοιπῇσι πόλισι ἕαδε κοινῇ Ἴωσι
[1, 141]	οἷσί περ ὁ Λυδός. τοῖσι	δὲ	λοιποῖσι Ἴωσι ἔδοξε κοινῷ λόγῳ
[1, 91]	τιμὴν οὐδέν οἱ προσήκουσαν. προθυμεομένου	δὲ	Λοξίεω ὅκως ἂν κατὰ τοὺς
[1, 74]	καὶ ἐγένετο ἡ μεταβολή. οἱ	δὲ	Λυδοί τε καὶ οἱ Μῆδοι
[1, 155]	ἐόντα σὲ λαβὼν ἄγω, αὐτοῖσι	δὲ	Λυδοῖσι τὴν πόλιν παρέδωκα, καὶ
[1, 94]	οἰκέειν τὸ μέχρι τοῦδε. ἀντὶ	δὲ	Λυδῶν μετονομασθῆναι αὐτοὺς ἐπὶ τοῦ
[1, 173]	μὲν τρόποισι τοιούτοισι χρέωνται, οἱ	δὲ	Λύκιοι ἐκ Κρήτης τὠρχαῖον γεγόνασι
[1, 66]	~οὕτω μὲν μεταβαλόντες εὐνομήθησαν, τῷ	δὲ	Λυκούργῳ τελευτήσαντι ἱρὸν εἱσάμενοι σέβονται
[1, 156]	ὀργῆς ἔφη οἱ πείθεσθαι. καλέσας	δὲ	Μαζάρεα ἄνδρα Μῆδον, ταῦτά τέ
[1, 161]	τοῦτο μὲν Πριηνέας ἐξηνδραποδίσατο, τοῦτο	δὲ	Μαιάνδρου πεδίον πᾶν ἐπέδραμε ληίην
[1, 134]	δὲ καὶ τῶν ὁμούρων, οἳ	δὲ	μάλα τῶν ἐχομένων, κατὰ τὸν
[1, 53]	οἳ μὲν ταῦτα ἐπειρώτων, τῶν	δὲ	μαντηίων ἀμφοτέρων ἐς τὠυτὸ αἱ
[1, 72]	Ἀρμενίου ὄρεος διὰ Κιλίκων, μετὰ	δὲ	Ματιηνοὺς μὲν ἐν δεξιῇ ἔχει
[1, 79]	οὔτε ἀλκιμώτερον τοῦ Λυδίου. ἡ	δὲ	μάχη σφέων ἦν ἀπ? ἵππων,
[1, 191]	σφι παρέστησαν οἱ Πέρσαι. ὑπὸ	δὲ	μεγάθεος τῆς πόλιος, ὡς λέγεται
[1, 61]	σφι προαιδέοντό κού τι. πολλῶν	δὲ	μεγάλα παρασχόντων χρήματα, Θηβαῖοι ὑπερεβάλοντο
[1, 194]	τὰ πλοῖα καὶ ἐλάσσω? τὰ	δὲ	μέγιστα αὐτῶν καὶ πεντακισχιλίων ταλάντων
[1, 77]	στρατόπεδα ἀμφότερα οὕτω ἠγωνίσατο. ~Κροῖσος	δὲ	μεμφθεὶς κατὰ τὸ πλῆθος τὸ
[1, 7]	τὸ γένος τὸ Κροίσου, καλεομένους	δὲ	Μερμνάδας. ἦν Κανδαύλης, τὸν οἱ
[1, 114]	καὶ αἱ βουκολίαι αὗται, ἔπαιζε	δὲ	μετ? ἄλλων ἡλίκων ἐν ὁδῷ.
[1, 161]	μέν νυν Πακτύην ἐξέδοσαν. Μαζάρης	δὲ	μετὰ ταῦτα ἐστρατεύετο ἐπὶ τοὺς
[1, 157]	δίαιταν τῆς ζόης μετέβαλον. Μαζάρης	δὲ	μετὰ τοῦτο ἔπεμπε ἐς τὴν
[1, 45]	συμπέμψας αὐτὸν εὑρήκοι πολεμιώτατον. ~παρῆσαν	δὲ	μετὰ τοῦτο οἱ Λυδοὶ φέροντες
[1, 205]	βασιληίην, ἀπείπατο τὴν πρόσοδον. Κῦρος	δὲ	μετὰ τοῦτο, ὥς οἱ δόλῳ
[1, 74]	ἡμέρην ἐξαπίνης νύκτα γενέσθαι. τὴν	δὲ	μεταλλαγὴν ταύτην τῇ ἡμέρης Θαλῆς
[1, 26]	σχοινίον ἐς τὸ τεῖχος. ἔστι	δὲ	μεταξὺ τῆς τε παλαιῆς πόλιος,
[1, 208]	~γνῶμαι μὲν αὗται συνέστασαν? Κῦρος	δὲ	μετεὶς τὴν προτέρην γνώμην, τὴν
[1, 32]	ζάπλουτοι ἀνθρώπων ἀνόλβιοι εἰσί, πολλοὶ	δὲ	μετρίως ἔχοντες βίου εὐτυχέες. ὁ
[1, 13]	Λυδῶν, τόν δὲ βασιλεύειν, ἤν	δὲ	μή, ἀποδοῦναι ὀπίσω ἐς Ἡρακλείδας
[1, 156]	οὐκ ἀναπείσει μιν μεταβουλεύσασθαι, ἀρρωδέων	δὲ	μὴ καὶ ὕστερον κοτὲ οἱ
[1, 174]	ἐν τριμέτρῳ τόνῳ τάδε. Ἰσθμὸν	δὲ	μὴ πυργοῦτε μηδ? ὀρύσσετε? Ζεὺς
[1, 196]	συνοικήσειν αὐτῇ, οὕτω ἀπάγεσθαι. εἰ	δὲ	μὴ συμφεροίατο, ἀποφέρειν τὸ χρυσίον
[1, 4]	σπουδήν ποιήσασθαι τιμωρέειν ἀνοήτων, τὸ	δὲ	μηδεμίαν ὤρην ἔχειν ἁρπασθεισέων σωφρόνων?
[1, 129]	τὸ ἀγαθὸν ἢ Περσέων. νῦν	δὲ	Μήδους μὲν ἀναιτίους τούτου ἐόντας
[1, 134]	ἀπὸ ἑωυτῶν κακίστους εἶναι. ἐπὶ	δὲ	Μήδων ἀρχὸν τῶν καὶ ἦρχε
[1, 101]	μοῦνον καὶ τοῦτον ἦρξε? ἔστι	δὲ	Μήδων τοσάδε γένεα, Βοῦσαι Παρητακηνοὶ
[1, 84]	τεῖχος ἔσονται Σάρδιες ἀνάλωτοι. ὁ	δὲ	Μήλης κατὰ τὸ ἄλλο τεῖχος
[1, 31]	αὐτῶν, οἵων τέκνων ἐκύρησε? ἡ	δὲ	μήτηρ περιχαρής ἐοῦσα τῷ τε
[1, 142]	Σάμον τε καὶ Χίον, ἡ	δὲ	μία ἐν τῇ ἠπείρῳ ἵδρυται,
[1, 151]	Μηθυμναῖοι ἐόντας ὁμαίμους) ἐν Τενέδῳ	δὲ	μία οἴκηται πόλις, καὶ ἐν
[1, 18]	τὸν πόλεμον προσεῖχε ἐντεταμένως. τοῖσι	δὲ	Μιλησίοισι οὐδαμοὶ Ἰώνων τὸν πόλεμον
[1, 173]	τὸ παλαιὸν ἦν Μιλυάς, οἱ	δὲ	Μιλύαι τότε Σόλυμοι ἐκαλέοντο. ἕως
[1, 35]	πατρὸς καὶ ἐστερημένος πάντων" Κροῖσος	δέ	μιν ἀμείβετο τοῖσιδε? ἀνδρῶν τε
[1, 129]	ἑωυτοῦ δὴ δικαίως εἶναι. Ἀστυάγης	δέ	μιν ἀπέφαινε τῷ λόγῳ σκαιότατόν
[1, 51]	γὰρ ὑπὸ Δελφῶν Θεοφανίοισι. φασὶ	δὲ	μιν Δελφοὶ Θεοδώρου τοῦ Σαμίου
[1, 153]	πλῆθος ταῦτα ἑωυτῷ προαγορεύουσι? πυνθανόμενον	δέ	μιν εἰπεῖν ἄνθρωποι Λακεδαιμόνιοι καὶ
[1, 35]	ἐπιχωρίους καθαρσίου ἐδέετο κυρῆσαι, Κροῖσος	δέ	μιν ἐκάθηρε. ἔστι δὲ παραπλησίη
[1, 159]	θάνατον βίαιον πρὸς Περσέων? οἳ	δέ	μιν ἐξαιτέονται, προεῖναι Κυμαίους κελεύοντες.
[1, 138]	συμμίσγεται τοῖσι ἄλλοισι Πέρσῃσι? φασὶ	δέ	μιν ἐς τὸν ἥλιον ἁμαρτόντα
[1, 122]	Ἀστυάγης ἀποπέμπει τὸν Κῦρον. νοστήσαντα	δέ	μιν ἐς τοῦ Καμβύσεω τὰ
[1, 88]	ἐν τῷ παρεόντι χρή; Κῦρος	δέ	μιν θαρσέοντα ἐκέλευε λέγειν ὅ
[1, 68]	ἦν ὀρέων τὸ ποιεόμενον. μαθὼν,	δέ	μιν ὁ χαλκεὺς ἀποθωμάζοντα εἶπε
[1, 93]	ἄλλο σῆμα χῶμα γῆς. ἐξεργάσαντο	δέ	μιν οἱ ἀγοραῖοι ἄνθρωποι καὶ
[1, 116]	εἶναι ἔτι παρ? ἑωυτῷ. Ἀστυάγης	δὲ	μιν οὐκ εὖ βουλεύεσθαι ἔφη
[1, 129]	δουλοσύνη ἀντὶ τῆς βασιληίης. ὁ	δέ	μιν προσιδὼν ἀντείρετο εἰ ἑωυτοῦ
[1, 189]	τὸν ποταμὸν διαβαίνειν ἐπειρᾶτο, ὁ	δέ	μιν συμψήσας ὑποβρύχιον οἰχώκεε φέρων.
[1, 30]	μεγάλα τε καὶ ὄλβια. θεησάμενον	δέ	μιν τὰ πάντα καὶ σκεψάμενον
[1, 131]	Μύλιττα, Ἀράβιοι δὲ Ἀλιλάτ, Πέρσαι	δὲ	Μίτραν. ~θυσίη δὲ τοῖσι Πέρσῃσι
[1, 199]	ἕπεται οὐδὲ ἀποδοκιμᾷ οὐδένα. ἐπεὰν	δὲ	μιχθῇ, ἀποσιωσαμένη τῇ θεῷ ἀπαλλάσσεται
[1, 36]	μὲν δὴ τούτων ἐδέοντο, Κροῖσος	δὲ	μνημονεύων τοῦ ὀνείρου τὰ ἔπεα
[1, 145]	ταύτην τὴν ζημίην ἐπέθηκαν. ~δυώδεκα	δὲ	μοι δοκέουσι πόλιας ποιήσασθαι οἱ
[1, 207]	σῷ κατὰ δύναμιν ἀποτρέψειν? τὰ	δὲ	μοι παθήματα ἐόντα ἀχάριτα μαθήματα
[1, 121]	οὐ τελέην ἠδίκεον, τῇ σεωυτοῦ	δὲ	μοίρῃ περίεις? νῦν ὦν ἴθι
[1, 216]	παραγίνονται? γαλακτοπόται δ? εἰσί. θεῶν	δὲ	μοῦνον ἥλιον σέβονται, τῷ θύουσι
[1, 148]	ὑπὸ Ἰώνων Ποσειδέωνι Ἑλικωνίῳ. ἡ	δὲ	Μυκάλη ἐστὶ τῆς ἠπείρου ἄκρη
[1, 142]	κέεται πόλις πρὸς μεσαμβρίην, μετὰ	δὲ	Μυοῦς τε καὶ Πριήνη. αὗται
[1, 160]	ἐκπέμπουσι αὐτὸν ἐς Μυτιλήνην. οἱ	δὲ	Μυτιληναῖοι ἐπιπέμποντος τοῦ Μαζάρεος ἀγγελίας
[1, 187]	εὗρε χρήματα μὲν οὔ, τὸν	δὲ	νεκρὸν καὶ γράμματα λέγοντα τάδε?
[1, 135]	ἄρχον τε καὶ ἐπιτροπεῦον. ~ξεινικὰ	δὲ	νόμαια Πέρσαι προσίενται ἀνδρῶν μάλιστα.
[1, 202]	λέγουσι ἰχθῦς ὠμοὺς σιτεομένους, ἐσθῆτι	δὲ	νομίζοντας χρᾶσθαι φωκέων δέρμασι. τὸ
[1, 131]	περ οἱ Ἕλληνες εἶναι? οἳ	δὲ	νομίζουσι Διὶ μὲν ἐπὶ τὰ
[1, 94]	μὲν δὴ τοιοῦτο ἐστί. ~Λυδοὶ	δὲ	νόμοισι μὲν παραπλησίοισι χρέωνται καὶ
[1, 216]	τὰ ὀλβιώτατά σφι νενόμισται, τὸν	δὲ	νούσῳ τελευτήσαντα οὐ κατασιτέονται ἀλλ?
[1, 186]	διάβασιν ἐποιεῦντο οἱ Βαβυλώνιοι? τὰς	δὲ	νύκτας τὰ ξύλα ταῦτα ἀπαιρέεσκον
[1, 176]	ἀπέθανον πάντες Ξάνθιοι μαχόμενοι. τῶν	δὲ	νῦν Λυκίων φαμένων Ξανθίων εἶναι
[1, 155]	ἐγὼ κεφαλῇ ἀναμάξας φέρω? τὰ	δὲ	νῦν παρεόντα Πακτύης γὰρ ἐστὶ
[1, 59]	μὲν οὐκ ἐγένοντο Πεισιστράτου, κορυνηφόροι	δέ?	ξύλων γὰρ κορύνας ἔχοντες εἵποντό
[1, 119]	λαβεῖν τὸ βούλεται αὐτῶν. πειθόμενος	δὲ	ὁ Ἅρπαγος καὶ ἀποκαλύπτων ὁρᾷ
[1, 45]	ἦν τὸν ἑωυτοῦ παῖδα? Ἄδρηστος	δὲ	ὁ Γορδίεω τοῦ Μίδεω, οὗτος
[1, 11]	ἡ βασίλεια καλέοι, φοιτᾶν. ὡς	δὲ	ὁ Γύγης ἀπίκετο, ἔλεγε ἡ
[1, 14]	ἀλλὰ Κυψέλου τοῦ Ἠετίωνος. οὗτος	δὲ	ὁ Γύγης πρῶτος βαρβάρων τῶν
[1, 210]	Δαρεῖον ἐπιβουλεύειν ἔλεγε τάδε? τῷ	δὲ	ὁ δαίμων προέφαινε ὡς αὐτὸς
[1, 183]	ἐπιβουλεύσας οὐκ ἐτόλμησε λαβεῖν, Χέρξης	δὲ	ὁ Δαρείου ἔλαβε καὶ τὸν
[1, 14]	προκατίζων ἐδίκαζε, ἐόντα ἀξιοθέητον? κεῖται	δὲ	ὁ θρόνος οὗτος ἔνθα περ
[1, 73]	ἀνδρὶ πέντε ἡμέραι ἀναισιμοῦνται. ~ἐστρατεύετο	δὲ	ὁ Κροῖσος ἐπὶ τὴν Καππαδοκίην
[1, 51]	γὰρ αὐτοῦ τέταρτον ἡμιτάλαντον. ~ἐπιτελέσας	δὲ	ὁ Κροῖσος ταῦτα ἀπέπεμπε ἐς
[1, 189]	ὅκῃ ἂν ἐλαύνῃ ἑκάστοτε. ~ἐπείτε	δὲ	ὁ Κῦρος πορευόμενος ἐπὶ τὴν
[1, 59]	πυρὸς ἔζεσαν καὶ ὑπερέβαλον. Χίλων	δὲ	ὁ Λακεδαιμόνιος παρατυχὼν καὶ θεησάμενος
[1, 25]	ἐπὶ δελφῖνος ἐπὲων ἄνθρωπος. ~Ἀλυάττης	δὲ	ὁ Λυδὸς τὸν πρὸς Μιλησίους
[1, 157]	οἴχετο φεύγων ἐς Κύμην. Μαζάρης	δὲ	ὁ Μῆδος ἐλάσας ἐπὶ τὰς
[1, 7]	Ἡρακλειδέων βασιλεὺς ἐγένετο Σαρδίων, Κανδαύλης	δὲ	ὁ Μύρσου ὕστατος. οἱ δὲ
[1, 19]	νηοῦ Ἀθηναίης ἐπίκλησιν Ἀσσησίης, ἁφθεὶς	δὲ	ὁ νηὸς κατεκαύθη. καὶ τὸ
[1, 61]	τὴν ἔχθρην τοῖσι στασιώτῃσι. μαθὼν	δὲ	ὁ Πεισίστρατος τὰ ποιεύμενα ἐπ?
[1, 23]	Θρασυβούλῳ τὸ χρηστήριον μηνύσας? ἐτυράννευε	δὲ	ὁ Περίανδρος Κορίνθου? τῷ δὴ
[1, 75]	γεφύρας διεβίβασε τὸν στρατόν, ὡς	δὲ	ὁ πολλὸς λόγος Ἑλλήνων, Θαλῆς
[1, 113]	τοῦ παιδίου τὸν νέκυν. πέμψας	δὲ	ὅ Ἅρπαγος τῶν ἑωυτοῦ δορυφόρων
[1, 176]	ὀγδώκοντα ἱστιέων, εἰσὶ ἐπήλυδες? αἱ	δὲ	ὀγδώκοντα ἱστίαι αὗται ἔτυχον τηνικαῦτα
[1, 82]	Ἀλκήνωρ τε καὶ Χρομίος, Λακεδαιμονίων	δὲ	Ὀθρυάδης? ὑπελείφθησαν δὲ οὗτοι νυκτὸς
[1, 149]	αἱ ἐν τῆ ἠπείρῳ. οὗτοι	δὲ	οἱ Αἰολέες χώρην μὲν ἔτυχον
[1, 182]	ἱρέες τούτου τοῦ θεοῦ. ~φασὶ	δὲ	οἱ αὐτοὶ οὗτοι, ἐμοὶ μὲν
[1, 192]	πλέον χοίνιξι τρισὶ Ἀττικῇσι, ἵπποι	δὲ	οἱ αὐτοῦ ἦσαν ἰδίῃ, πάρεξ
[1, 19]	Σάρδις ἐνόσησε ὁ Ἀλυάττης. μακροτέρης	δέ	οἱ γινομένης τῆς νούσου πέμπει
[1, 209]	ἑωυτῷ περὶ τῆς ὄψιος. ὡς	δέ	οἱ ἐδόκεε μεγάλη εἶναι ἡ
[1, 62]	οὗτοι μὲν δὴ συνηλίζοντο, Ἀθηναίων	δὲ	οἱ ἐκ τοῦ ἄστεος, ἕως
[1, 63]	χρησθὲν ἐπῆγε τὴν στρατιήν. Ἀθηναῖοι	δὲ	οἱ ἐκ τοῦ ἄστεος πρὸς
[1, 108]	ἔτεϊ εἶδε ἄλλην ὄψιν, ἐδόκεε	δέ	οἱ ἐκ τῶν αἰδοίων τῆς
[1, 35]	κρεμάμενον τῷ παιδὶ ἐμπέσῃ. ~ἔχοντι	δέ	οἱ ἐν χερσὶ τοῦ παιδὸς
[1, 90]	οἱ τοῦτο ἐπηγορέων παραιτέοιτο. Κροῖσος	δέ	οἱ ἐπαλιλλόγησε πᾶσαν τὴν ἑωυτοῦ
[1, 34]	εἶναι ἀνθρώπων ἁπάντων ὀλβιώτατον. αὐτίκα	δέ	οἱ εὕδοντι ἐπέστη ὄνειρος, ὅς
[1, 34]	μακρῷ τὰ πάντα πρῶτος? οὔνομα	δέ	οἱ ἦν Ἄτυς. τοῦτον δὴ
[1, 186]	ἐλίπετο? ἐτάμνετο λίθους περιμήκεας, ὡς	δέ	οἱ ἦσαν οἱ λίθοι ἕτοιμοι
[1, 41]	μεταπέμπεται τὸν Φρύγα Ἄδρηστον, ἀπικομένῳ	δέ	οἱ λέγει τάδε. Ἄδρηστε, ἐγώ
[1, 74]	Μῆδοι τοὺς Λυδοὺς ἐνίκησαν, πολλάκις	δὲ	οἱ Λυδοὶ τοὺς Μήδους, ἐν
[1, 214]	καὶ οὐδετέρους ἐθέλειν φεύγειν. τέλος	δὲ	οἱ Μασσαγέται περιεγένοντο, ἥ τε
[1, 127]	ποιεύμενος τά μιν ἐόργεε. ὡς	δὲ	οἱ Μῆδοι στρατευσάμενοι τοῖσι Πέρσῃσι
[1, 36]	τῶν Μυσῶν ἔργα διαφθείρεσκε. πολλάκις	δὲ	οἱ Μυσοὶ ἐπ? αὐτὸν ἐξελθόντες
[1, 185]	χείλεα τοῦ ποταμοῦ παραχέουσα. ἐπείτε	δέ	οἱ ὀρώρυκτο, λίθους ἀγαγομένη κρηπῖδα
[1, 1]	καὶ τοῦ βασιλέος θυγατέρα? τὸ	δέ	οἱ οὔνομα εἶναι, κατὰ τὠυτὸ
[1, 80]	ἐπέταξε τὴν πᾶσαν ἵππον. ὡς	δέ	οἱ πάντες διετετάχατο, παραίνεσε τῶν
[1, 27]	ποιησάμενος ἐπιχειρέειν τοῖσι νησιώτῃσι. ἐόντων	δέ	οἱ πάντων ἑτοίμων ἐς τὴν
[1, 177]	νυν αὐτῶν πλέω παρήσομεν? τὰ	δὲ	οἱ παρέσχε τε πόνον πλεῖστον
[1, 117]	αὐτὸν τοὺς δορυφόρους ἐκέλευε. ὡς	δέ	οἱ παρῆν ὁ Ἅρπαγος, εἴρετό
[1, 72]	ὑπὸ Ἑλλήνων Σύριοι ὀνομάζονται? ἦσαν	δὲ	οἱ Σύριοι οὗτοι τὸ μὲν
[1, 79]	τῶν Λυδῶν τὴν δύναμιν. ὡς	δέ	οἱ ταῦτα ἔδοξε, καὶ ἐποίεε
[1, 98]	προμαχεῶνες ἠνθισμένοι εἰσὶ φαρμάκοισι? δύο	δὲ	οἱ τελευταῖοί εἰσὶ ὃ μὲν
[1, 206]	διαπορθμευόντων τὸν ποταμὸν οἰκοδομεόμενος. ~ἔχοντι	δέ	οἱ τοῦτον τὸν πόνον πέμψασα
[1, 123]	Ἀστυάγεα παῦσαι τῆς βασιληίης. κατεργασμένου	δέ	οἱ τούτου καὶ ἐόντος ἑτοίμου,
[1, 150]	ἐκ τῆς πατρίδος ὑπεδέξαντο. μετὰ	δὲ	οἱ φυγάδες τῶν Κολοφωνίων φυλάξαντες
[1, 160]	ἀποσπασθεὶς ὑπὸ Χίων ἐξεδόθη? ἐξέδοσαν	δὲ	οἱ Χῖοι ἐπὶ τῷ Ἀταρνέι
[1, 64]	Πεισίστρατος μὲν ἐτυράννευε Ἀθηνέων, Ἀθηναίων	δὲ	οἳ μὲν ἐν τῇ μάχη
[1, 5]	ἄλλως κως ταῦτα ἐγένετο, τὸν	δὲ	οἶδα αὐτὸς πρῶτον ὑπάρξαντα ἀδίκων
[1, 131]	πάσης τῆς Ἀσίης ἤρξε. ~Πέρσας	δὲ	οἶδα νόμοισι τοιοῖσιδε χρεωμένους, ἀγάλματα
[1, 28]	εἶχε καταστρεψάμενος ὁ Κροῖσος. εἰσὶ	δὲ	οἵδε, Λυδοί, Φρύγες, Μυσοί, Μαριανδυνοί,
[1, 17]	εἶναι ἔργον τῇ στρατιῇ. τὰς	δὲ	οἰκίας οὐ κατέβαλλε ὁ Λυδὸς
[1, 126]	δεξόμενος τὸν Περσέων στρατόν, πρὸς	δὲ	οἴνῳ τε καὶ σιτίοισι ὡς
[1, 201]	ἀντίον δὲ Ἰσσηδόνων ἀνδρῶν. εἰσὶ	δὲ	οἵτινες καὶ Σκυθικὸν λέγουσι τοῦτο
[1, 192]	μιν ἡ Βαβυλωνίη χωρῇ, τοὺς	δὲ	ὀκτὼ τῶν μηνῶν ἡ λοιπὴ
[1, 196]	τὴν εὐειδεστάτην ἐκ πασέων? μετὰ	δέ,	ὅκως αὕτη εὑροῦσα πολλὸν χρυσίον
[1, 171]	ἐπὶ μακρότατον ἐξικέσθαι ἀκοῇ? οἳ	δέ,	ὅκως Μίνως δέοιτο, ἐπλήρουν οἱ
[1, 133]	λεπτὰ τῶν προβάτων προτιθέαται. σίτοισι	δὲ	ὀλίγοισι χρέωνται, ἐπιφορήμασι δὲ πολλοῖσι
[1, 132]	νόμος ἐστὶ θυσίας ποιέεσθαι. ἐπισχὼν	δὲ	ὀλίγον χρόνον ἀποφέρεται ὁ θύσας
[1, 189]	τὸν στρατὸν ὀρύσσειν ἐκέλευε. οἷα	δὲ	ὁμίλου πολλοῦ ἐργαζομένου ἤνετο μὲν
[1, 57]	ὁμόγλωσσοι οὔτε οἱ Πλακιηνοί, σφίσι	δὲ	ὁμόγλωσσοι? δηλοῦσί τε ὅτι τὸν
[1, 142]	ὁμολογέουσι κατὰ γλῶσσαν οὐδέν, σφισι	δὲ	ὁμοφωνέουσι. ἔτι δὲ τρεῖς ὑπόλοιποι
[1, 83]	δεόμενος Κροίσῳ βοηθέειν πολιορκεομένῳ. οἳ	δὲ	ὅμως, ἐπείτε ἐπύθοντο τοῦ κήρυκος,
[1, 178]	ἄλλα πολίσματα μεγάλα πολλά, τὸ	δὲ	ὀνομαστότατον καὶ ἰσχυρότατον καὶ ἔνθα
[1, 130]	καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ Δαρείου, ἀποστάντες	δὲ	ὀπίσω κατεστράφθησαν μάχῃ νικηθέντες. τότε
[1, 123]	τιμωρίην ἐσομένην ἐς Ἀστυάγεα, Κῦρον	δὲ	ὁρέων ἐπιτρεφόμενον ἐποιέετο σύμμαχον, τὰς
[1, 111]	κατέδοξα ἔνθεν γε ἦν. ἐθάμβεον	δὲ	ὁρέων χρυσῷ τε καὶ εἵμασι
[1, 62]	χρήματα καὶ ἄνδρας. ~ἐξ Ἐρετρίης	δὲ	ὁρμηθέντες διὰ ἑνδεκάτου ἔτεος ἀπίκοντο
[1, 185]	τε καὶ τετρακοσίων σταδίων? τὸν	δὲ	ὀρυσσόμενον χοῦν ἐκ τούτου τοῦ
[1, 146]	οὐδὲ τοῦ οὐνόματος οὐδέν, Μινύαι	δὲ	Ὀρχομένιοί σφι ἀναμεμίχαται καὶ Καδμεῖοι
[1, 129]	ἄλλῳ περιέθηκε τὸ κράτος, ἀδικώτατον	δέ,	ὅτι τοῦ δείπνου εἵνεκεν Μήδους
[1, 146]	νομίζοντες γενναιότατοι εἶναι Ἰώνων, οὗτοι	δὲ	οὐ γυναῖκας ἠγάγοντο ἐς τὴν
[1, 114]	τῶν ὑπὸ Κύρου ἤντησε, λέγων	δὲ	οὐ Κύρου οὐ γάρ κω
[1, 39]	περὶ ἐμὲ φυλακὴν ἔχειν? τὸ	δὲ	οὐ μανθάνεις ἀλλὰ λέληθέ σε
[1, 171]	ὁμόγλωσσοι τοῖσι Καρσὶ ἐγένοντο, τούτοισι	δὲ	οὐ μέτα. ~οἱ δὲ Καύνιοι
[1, 207]	ἀρχὰς τὰς σὰς ἐλῶσι. νικῶν	δὲ	οὐ νικᾷς τοσοῦτον ὅσον εἰ
[1, 60]	καλῶς τε καὶ εὖ. ~μετὰ	δὲ	οὐ πολλὸν χρόνον τὠυτὸ φρονήσαντες
[1, 8]	εἶδος τῆς γυναικὸς ὑπερεπαινέων. χρόνου	δὲ	οὐ πολλοῦ διελθόντος χρῆν γὰρ
[1, 61]	τῇ δόσι τῶν χρημάτων. μετὰ	δέ,	οὐ πολλῷ λόγῳ εἰπεῖν, χρόνος
[1, 163]	οὗτοι εἰσὶ οἱ καταδέξαντες? ἐναυτίλλοντο	δὲ	οὐ στρογγύλῃσι νηυσὶ ἀλλὰ πεντηκοντέροισι.
[1, 45]	ἐπειδὴ σεωυτοῦ καταδικάζεις θάνατον. εἶς	δὲ	οὐ σύ μοι τοῦδε τοῦ
[1, 142]	θερμοῦ τε καὶ αὐχμώδεος. γλῶσσαν	δὲ	οὐ τὴν αὐτὴν οὗτοι νενομίκασι,
[1, 152]	πολλὰ τιμωρέειν ἑωυτοῖσι χρηίζων. Λακεδαιμόνιοι	δὲ	οὔ κως ἐσήκουον, ἀλλ? ἀπέδοξέ
[1, 215]	στόμια καὶ φάλαρα χρυσῷ. σιδήρῳ	δὲ	οὐδ? ἀργύρῳ χρέωνται οὐδέν? οὐδὲ
[1, 143]	μηδαμοῖσι ἄλλοισι Ἰώνων οὐδ? ἐδεήθησαν	δὲ	οὐδαμοὶ μετασχεῖν ὅτι μὴ Σμυρναῖοι)
[1, 24]	μέν νυν ἐκ Τάραντος, πιστεύοντα	δὲ	οὐδαμοῖσι μᾶλλον ἢ Κορινθίοισι μισθώσασθαι
[1, 216]	ἵκετο ἐς τὸ τυθῆναι. σπείρουσι	δὲ	οὐδέν, ἀλλ? ἀπὸ κτηνέων ζώουσι
[1, 11]	ποιησαμένη ἐκάλεε τὸν Γύγεα. ὁ	δὲ	οὐδὲν δοκέων αὐτήν τῶν πρηχθέντων
[1, 193]	ἐς ἀπιστίην πολλὴν ἀπῖκται. χρέωνται	δὲ	οὐδὲν ἐλαίῳ ἀλλ? ἢ ἐκ
[1, 30]	ἀνθρώπων ὀλβιώτατος ταῦτα ἐπειρώτα? Σόλων	δὲ	οὐδὲν ὑποθωπεύσας ἀλλὰ τῷ ἐόντι
[1, 137]	οὕτω τῷ θυμῷ χρᾶται. ἀποκτεῖναι	δὲ	οὐδένα κω λέγουσι τὸν ἑωυτοῦ
[1, 96]	Δηιόκεα καὶ αὐτοὶ δικασόμενοι, τέλος	δὲ	οὐδενὶ ἄλλῳ ἐπετράποντο. ~πλεῦνος δὲ
[1, 94]	ἔτεα δυῶν δέοντα εἴκοσι. ἐπείτε	δὲ	οὐκ ἀνιέναι τὸ κακὸν ἀλλ?
[1, 102]	ἔτεα, παρεδέξατο τὴν ἀρχήν, παραδεξάμενος	δὲ	οὐκ ἀπεχρᾶτο μούνων Μήδων ἄρχειν,
[1, 159]	ἐκ τοῦ νηοῦ κεραΐζεις; Ἀριστόδικον	δὲ	οὐκ ἀπορήσαντα πρὸς ταῦτα εἰπεῖν
[1, 207]	τῶν ἀνθρωπηίων ἐστὶ πρηγμάτων, περιφερόμενος	δὲ	οὐκ ἐᾷ αἰεὶ τοὺς αὐτοὺς;
[1, 181]	οἱ τράπεζα παρακέεται χρυσέη. ἄγαλμα	δὲ	οὐκ ἔνι οὐδὲν αὐτόθι ἐνιδρυμένον,
[1, 112]	ἢν μὴ σφεα ποιήσῃ. ὡς	δὲ	οὐκ ἔπειθε ἄρα τὸν ἄνδρα,
[1, 112]	μηδεμιῇ τέχνῃ ἐκθεῖναί μιν. ὁ	δὲ	οὐκ ἔφη οἷός τ? εἶναι
[1, 71]	ἔχουσι, χώρην ἔχοντες τρηχέαν. πρὸς	δὲ	οὐκ οἴνῳ διαχρέωνται ἀλλὰ ὑδροποτέουσι,
[1, 71]	τὴν ἄλλην ἐσθῆτα φορέουσι, σιτέονται	δὲ	οὐκ ὅσα ἐθέλουσι ἀλλ? ὅσα
[1, 87]	ἄνδρα σβεννύντα τὸ πῦρ, δυναμένους	δὲ	οὐκέτι καταλαβεῖν, ἐπιβώσασθαι τὸν Ἀπόλλωνα
[1, 92]	ἐπὶ κνάφου ἕλκων διέφθειρε, τὴν	δὲ	οὐσίην αὐτοῦ ἔτι πρότερον κατιρώσας
[1, 138]	αὐτὴν αἰτίην ἐπιφέροντες. ἐς ποταμὸν	δὲ	οὔτε ἐνουρέουσι οὔτε ἐμπτύουσι, οὐ
[1, 119]	τοῦ παιδὸς τὰ λείμματα, ἰδὼν	δὲ	οὔτε ἐξεπλάγη ἐντός τε ἑωυτοῦ
[1, 148]	τῇ ἔθεντο οὔνομα Πανιώνια. πεπόνθασι	δὲ	οὔτι μοῦναι αἱ Ἰώνων ὁρταὶ
[1, 59]	ἔχοντες εἵποντό οἱ ὄπισθε. συνεπαναστάντες	δὲ	οὗτοι ἅμα Πεισιστράτῳ ἔσχον τὴν
[1, 14]	ἀριθμὸν ἓξ χρύσεοι ἀνακέαται. ἑστᾶσι	δὲ	οὗτοι ἐν τῷ Κορινθίων θησαυρῷ,
[1, 152]	Κύρου πρηγμάτων καὶ Ἰωνίης. ἀπικόμενοι	δὲ	οὗτοι ἐς Φώκαιαν ἔπεμπον ἐς
[1, 82]	Χρομίος, Λακεδαιμονίων δὲ Ὀθρυάδης? ὑπελείφθησαν	δὲ	οὗτοι νυκτὸς ἐπελθούσης. οἱ μὲν
[1, 36]	ὑὸς χρῆμα γίνεται μέγα? ὁρμώμενος	δὲ	οὗτος ἐκ τοῦ ὄρεος τούτου
[1, 35]	γένεος δὲ τοῦ βασιληίου. παρελθὼν	δὲ	οὗτος ἐς τὰ Κροίσου οἰκία
[1, 180]	καὶ βαθὺς καὶ ταχύς? ἐξιεῖ	δὲ	οὗτος ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν.
[1, 179]	τῷ ποταμῷ τὸ οὔνομα? ἐσβάλλει	δὲ	οὗτος ἐς τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν
[1, 45]	εἵπετό οἱ ὁ φονεύς. στὰς	δὲ	οὗτος πρὸ τοῦ νεκροῦ παρεδίδου
[1, 216]	σέβονται, τῷ θύουσι ἵππους. νόος	δὲ	οὗτος τῆς θυσίης? τῶν θεῶν
[1, 98]	ἕτερον ἑτέρῳ κύκλῳ ἐνεστεῶτα. μεμηχάνηται	δὲ	οὕτω τοῦτο τὸ τεῖχος ὥστε
[1, 120]	σοὶ ἕτερα τοιαῦτα παρακελευόμεθα. τὸν	δὲ	παῖδα τοῦτον ἐξ ὀφθαλμῶν ἀπόπεμψαι
[1, 114]	ὑπὸ τοῦ σοῦ δούλου, βουκόλου	δὲ	παιδὸς ὧδε περιυβρίσμεθα, δεικνὺς τοῦ
[1, 61]	τοῦ Μεγακλέος τὴν θυγατέρα. οἷα	δὲ	παίδων τέ οἱ ὑπαρχόντων νεηνιέων
[1, 102]	δὴ Μήδων ἐστὶ τοσάδε. ~Δηιόκεω	δὲ	παῖς γίνεται Φραόρτης, ὃς τελευτήσαντος
[1, 85]	οἱ διέφερε πληγέντι ἀποθανεῖν? ὁ	δὲ	παῖς οὗτος ὁ ἄφωνος ὡς
[1, 156]	Λυδῶν ἐπὶ Σάρδις ἐστρατεύσαντο, αὐτὸν	δὲ	Πακτύην πάντως ζῶντα ἀγαγεῖν παρ?
[1, 50]	δὲ τὰ βραχύτερα τριπάλαιστα, ὕψος	δὲ	παλαιστιαῖα. ἀριθμὸν δὲ ἑπτακαίδεκα καὶ
[1, 141]	τῶν ἰχθύων καὶ ἐξειρύσαι, ἰδόντα	δὲ	παλλομένους εἰπεῖν ἄρα αὐτὸν πρὸς
[1, 163]	οὐκ ὀλίγοι στάδιοι εἰσί, τοῦτο	δὲ	πᾶν λίθων μεγάλων καὶ εὖ
[1, 148]	κατὰ φόνου τινὰ σκῆψιν. ~τὸ	δὲ	Πανιώνιον ἐστὶ τῆς Μυκάλης χῶρος
[1, 163]	δὲ Ταρτησσοῦ ὀγδώκοντα ἔτεα, ἐβίωσε	δὲ	πάντα εἴκοσι καὶ ἑκατόν. τούτῳ
[1, 120]	κώμης παῖδες ἐστήσαντο βασιλέα. ὁ	δὲ	πάντα ὅσα περ οἱ ἀληθέι
[1, 138]	ἁμαρτόντα τι ταῦτα ἔχειν. ξεῖνον	δὲ	πάντα τὸν λαμβανόμενον ὑπὸ τουτέων
[1, 99]	παρὰ βασιλέα μηδένα, δι? ἀγγέλων	δὲ	πάντα χρᾶσθαι, ὁρᾶσθαι τε βασιλέα
[1, 92]	γενέσθαι τὴν Λυδῶν ἀρχήν. ὁ	δὲ	Πανταλέων ἦν Ἀλυάττεω μὲν παῖς,
[1, 147]	οἱ καθαρῶς γεγονότες Ἴωνες. εἰσὶ	δὲ	πάντες Ἴωνες ὅσοι ἀπ? Ἀθηνέων
[1, 147]	καὶ Ἀπατούρια ἄγουσι ὁρτήν. ἄγουσι	δὲ	πάντες πλὴν Ἐφεσίων καὶ Κολοφωνίων?
[1, 150]	ἀποκληίσαντες ἔσχον τὴν πόλιν. βοηθησάντων	δὲ	πάντων Αἰολέων, ὁμολογίῃ ἐχρήσαντο τὰ
[1, 99]	ἐκέλευε τὸ τεῖχος οἰκέειν. οἰκοδομηθέντων	δὲ	πάντων κόσμον τόνδε Δηιόκης πρῶτος
[1, 46]	τὰ ἀπέπεμψε μαντευσόμενος Κροῖσος? Λιβύης	δὲ	παρὰ Ἄμμωνα ἀπέστελλε ἄλλους χρησομένους.
[1, 189]	ἐς ἕτερον ποταμὸν Τίγρην, ὁ	δὲ	παρὰ Ὦπιν πόλιν ῥέων ἐς
[1, 24]	χρήματα μὲν σφι προϊέντα, ψυχὴν	δὲ	παραιτεόμενον. οὔκων δὴ πείθειν αὐτὸν
[1, 104]	ἔθνος αὐτῶν ἐστι, Σάσπειρες, τοῦτο	δὲ	παραμειβομένοισι εἶναι ἐν τῇ Μηδικῇ.
[1, 35]	Κροῖσος δέ μιν ἐκάθηρε. ἔστι	δὲ	παραπλησίη ἡ κάθαρσις τοῖσι Λυδοῖσι
[1, 198]	δέ σφι ἐν μέλιτι, θρῆνοι	δὲ	παραπλήσιοι τοῖσι ἐν Αἰγύπτῳ. ὁσάκις
[1, 197]	ἢ ἄλλον εἶδε ἐκφυγόντα. σιγῇ	δὲ	παρεξελθεῖν τὸν κάμνοντα οὔ σφι
[1, 77]	μῆνα συλλέγεσθαι ἐς Σάρδις? τὸν	δὲ	παρεόντα καὶ μαχεσάμενον στρατὸν Πέρσῃσι,
[1, 185]	μὲν δὴ τοιοῦτον ἐποίησε, χῶμα	δὲ	παρέχωσε παρ? ἑκάτερον τοῦ ποταμοῦ
[1, 115]	βουκόλον καὶ τὸν παῖδα. ἐπείτε	δὲ	παρῆσαν ἀμφότεροι, βλέψας πρὸς τὸν
[1, 126]	Δάοι Μάρδοι Δροπικοὶ Σαγάρτιοι. ~ὡς	δὲ	παρῆσαν ἅπαντες ἔχοντες τὸ προειρημένον,
[1, 174]	νῆσον τὴν χώρην ποιῆσαι. ἐντὸς	δὲ	πᾶσά σφι ἐγίνετο? τῇ γὰρ
[1, 72]	Συρίους Καππαδόκας ἀπέργει, ἐξ εὐωνύμου	δὲ	Παφλαγόνας. οὕτω ὁ Ἅλυς ποταμὸς
[1, 66]	πεδίον τὸ Τεγεητέων ἐργάζοντο. αἱ	δὲ	πέδαι αὗται ἐν τῇσι ἐδεδέατο
[1, 66]	μὲν τῶν ἄλλων ἀπείχοντο, οἳ	δὲ	πέδας φερόμενοι ἐπὶ Τεγεήτας ἐστρατεύοντο,
[1, 8]	σκοπέειν τινὰ τὰ ἑωυτοῦ. ἐγὼ	δὲ	πείθομαι ἐκείνην εἶναι πασέων γυναικῶν
[1, 46]	Ἄμμωνα ἀπέστελλε ἄλλους χρησομένους. διέπεμπε	δὲ	πειρώμενος τῶν μαντηίων ὅ τι
[1, 91]	ἐστὶ ἀποφυγεῖν καὶ θεῷ? Κροῖσος	δὲ	πέμπτου γονέος ἁμαρτάδα ἐξέπλησε, ὃς
[1, 133]	ὅλους ὀπτοὺς ἐν καμίνοισι, οἱ	δὲ	πένητες αὐτῶν τὰ λεπτὰ τῶν
[1, 93]	καὶ αἱ ἐνεργαζόμεναι παιδίσκαι. οὖροι	δὲ	πέντε ἐόντες ἔτι καὶ ἐς
[1, 31]	σφι ὠχέετο ἡ μήτηρ? σταδίους	δὲ	πέντε καὶ τεσσεράκοντα διακομίσαντες ἀπίκοντο
[1, 18]	τὸν πόλεμον ἦν συνάψας? τὰ	δὲ	πέντε τῶν ἐτέων τὰ ἑπόμενα
[1, 120]	Ἀστυάγης δίκην ταύτην ἐπέθηκε, Κύπου	δὲ	πέρι βουλεύων ἐκάλεε τοὺς αὐτοὺς
[1, 99]	εἶναι τοῦτό γε αἰσχρόν. ταῦτα	δὲ	περὶ ἑωυτὸν ἐσέμνυνε τῶνδε εἵνεκεν,
[1, 215]	χαλκῷ τὰ πάντα χρέωνται, ὅσα	δὲ	περὶ κεφαλὴν καὶ ζωστῆρας καὶ
[1, 5]	τε καὶ Φοίνικες λέγουσι? ἐγὼ	δὲ	περὶ μὲν τούτων οὐκ ἔρχομαι
[1, 73]	εὖ ὡς ἐόντας ἱκέτας? ὥστε	δὲ	περὶ πολλοῦ ποιεόμενος αὐτούς, παῖδάς
[1, 215]	στέρνα χαλκέους θώρηκας περιβάλλουσι, τὰ	δὲ	περὶ τοὺς χαλινοὺς καὶ στόμια
[1, 119]	τι ἂν ἐκεῖνος κελεύῃ, αὐτὸς	δὲ	περιχαρὴς ἐὼν φράζει τῇ γυναικὶ
[1, 125]	βασιλέες οἱ Περσεῖδαι γεγόνασι. ἄλλοι	δὲ	Πέρσαι εἰσὶ οἵδε, Πανθιαλαῖοι Δηρουσιαῖοι
[1, 211]	φορβῆς καὶ οἴνου ηὗδον. οἱ	δὲ	Πέρσαι ἐπελθόντες πολλοὺς μὲν σφέων
[1, 86]	πάντα χρόνον τῆς ζόης. ~οἱ	δὲ	Πέρσαι τάς τε δὴ Σάρδις
[1, 125]	Κῦρος μὲν ταῦτα προηγόρευσε. ἔστι	δὲ	Πέρσεων συχνὰ γένεα, καὶ τὰ
[1, 107]	γυναῖκα, δεδοικὼς τὴν ὄψιν? ὁ	δὲ	Πέρσῃ διδοῖ τῷ οὔνομα ἦν
[1, 91]	θυγάτηρ τοῦ Μήδων βασιλέος, ὁ	δὲ	Πέρσης τε ἦν καὶ ἀρχόμενος
[1, 80]	πεζοὶ τοῖσι Πέρσῃσι συνέβαλλον. χρόνῳ	δὲ	πεσόντων ἀμφοτέρων πολλῶν ἐτράποντο οἱ
[1, 175]	ἀμαχητὶ σφέας αὐτοὺς παρέδοσαν. ~ἦσαν	δὲ	Πηδασέες οἰκέοντες ὑπὲρ Ἁλικαρνησσοῦ μεσόγαιαν?
[1, 27]	Πριηνέα ἀπικόμενον ἐς Σάρδις, οἳ	δὲ	Πιττακὸν τὸν Μυτιληναῖον, εἰρομένου Κροίσου
[1, 127]	αὐτομόλεον πρὸς τοὺς Πέρσας, οἱ	δὲ	πλεῖστοι ἐθελοκάκεόν τε καὶ ἔφευγον.
[1, 199]	σφι ὄπισθε ἕπεται πολλή. αἱ	δὲ	πλεῦνες ποιεῦσι ὧδε? ἐν τεμένεϊ
[1, 133]	τῇ ἕκαστος ἐγένετο. ἐν ταύτῃ	δὲ	πλέω δαῖτα τῶν ἀλλέων δικαιεῦσι
[1, 82]	τούτων εἶναι τὸν χῶρον? τὸ	δὲ	πλῆθος τοῦ στρατοῦ ἀπαλλάσσεσθαι ἑκάτερον
[1, 214]	ἑνὸς δέοντα τριήκοντα ἔτεα. ἀσκὸν	δὲ	πλήσασα αἵματος ἀνθρωπηίου Τόμυρις ἐδίζητο
[1, 179]	ἐκ τοῦ ὀρύγματος ἐκφερομένην, ἑλκύσαντες	δὲ	πλίνθους ἱκανὰς ὤπτησαν αὐτὰς ἐν
[1, 194]	ταλάντων γόμον ἔχει. ἐν ἑκάστῳ	δὲ	πλοίῳ ὄνος ζωὸς ἔνεστι, ἐν
[1, 74]	ἰσχυραὶ οὐκ ἐθέλουσι συμμένειν. ὅρκια	δὲ	ποιέεται ταῦτα τὰ ἔθνεα τὰ
[1, 70]	αὐτοὶ ἦσαν ἕτοιμοι ἐπαγγείλαντι, τοῦτο	δὲ	ποιησάμενοι κρητῆρα χάλκεον ζῳδίων τε
[1, 119]	δὲ ἥψησε τῶν κρεῶν, εὔτυκα	δὲ	ποιησάμενος εἶχε ἕτοιμα. ἐπείτε δὲ
[1, 176]	ἀκρόπολιν πᾶσαν ταύτην καίεσθαι. ταῦτα	δὲ	ποιήσαντες καὶ συνομόσαντες ὅρκους δεινούς,
[1, 117]	μὴ τάδε ἐπιτελέα ποιήσῃ. ἐπείτε	δὲ	ποιήσαντος τούτου τὰ κελευόμενα ἐτελεύτησε
[1, 78]	ὄφιν εἶναι γῆς παῖδα, ἵππον	δὲ	πολέμιόν τε καὶ ἐπήλυδα. Τελμησσέες
[1, 90]	οἱ ἐδόκεε εὖ ὑποτίθεσθαι? αἰνέσας	δὲ	πολλά, καὶ ἐντειλάμενος τοῖσι δορυφόροισι
[1, 133]	σίτοισι δὲ ὀλίγοισι χρέωνται, ἐπιφορήμασι	δὲ	πολλοῖσι καὶ οὐκ ἁλέσι? καὶ
[1, 185]	ὕψος ὅσον τι ἐστί. κατύπερθε	δὲ	πολλῷ Βαβυλῶνος ὤρυσσε ἔλυτρον λίμνῃ,
[1, 134]	ὀλίγῳ, τὰς παρειὰς φιλέονται? ἢν	δὲ	πολλῷ ᾖ οὕτερος ἀγεννέστερος, προσπίπτων
[1, 56]	μὲν οὐδαμῇ κω ἐξεχώρησε, τὸ	δὲ	πολυπλάνητον κάρτα. ἐπὶ μὲν γὰρ
[1, 152]	τῷ οὔνομα ἦν Πύθερμος. ὁ	δὲ	πορφύρεόν τε εἷμα περιβαλόμενος, ὡς
[1, 186]	πόλιος ἐούσης δύο φαρσέων, τοῦ	δὲ	ποταμοῦ μέσον ἔχοντος, ἐπὶ τῶν
[1, 15]	Γύγην βασιλεύσαντος μνήμην ποιήσομαι. οὗτος	δὲ	Πριηνέας τε εἷλε ἐς Μίλητόν
[1, 98]	λέγοντες πείθουσι ἑωυτοὺς βασιλεύεσθαι. ~αὐτίκα	δὲ	προβαλλομένων ὅντινα στήσονται βασιλέα, ὁ
[1, 211]	Κύρῳ τὸν παῖδα Δαρεῖον, Κῦρος	δὲ	προελθὼν ἀπὸ τοῦ Ἀράξεω ἡμέρης
[1, 3]	δίκας τῆς ἁρπαγῆς αἰτέειν. τοὺς	δέ	προϊσχομένων ταῦτα, προφέρειν σφι Μηδείης
[1, 92]	τῶν κιόνων αἱ πολλαί, ἐν	δὲ	Προνηίης τῆς ἐν Δελφοῖσι ἀσπὶς
[1, 109]	πάντα Ἀστυάγεος ῥηθέντα λόγον. ἣ	δὲ	πρὸς αὐτὸν λέγει νῦν ὦν
[1, 36]	ποιέεσκον μὲν κακὸν οὐδέν, ἔπασχον	δὲ	πρὸς αὐτοῦ. τέλος δὲ ἀπικόμενοι
[1, 204]	καλεομένης ὁ Καύκασος ἀπέργει, τὰ	δὲ	πρὸς ἠῶ τε καὶ ἥλιον
[1, 201]	λέγεται εἶναι καὶ ἄλκιμον, οἰκημένον	δὲ	πρὸς ἠῶ τε καὶ ἡλίου
[1, 174]	ὁ Κεραμεικὸς κόλπος ἀπέργει, τὰ	δὲ	πρὸς νότον ἡ κατὰ Σύμην
[1, 144]	νικήσας τὸν νόμον κατηλόγησε, φέρων	δὲ	πρὸς τὰ ἑωυτοῦ οἰκία προσεπασσάλευσε
[1, 91]	μεγάλην ἀρχὴν αὐτὸν καταλύσειν. τὸν	δὲ	πρὸς ταῦτα χρῆν εὖ μέλλοντα
[1, 84]	ἄμαχόν τε καὶ ἀπότομον? ἔστι	δὲ	πρὸς τοῦ Τμώλου τετραμμένον τῆς
[1, 32]	ἀπαθὴς κακῶν, εὔπαις, εὐειδής. εἰ	δὲ	πρὸς τούτοισι ἔτι τελευτήσῃ τὸν
[1, 63]	οἳ μὲν πρὸς κύβους οἳ	δὲ	πρὸς ὕπνον. οἱ δὲ ἀμφὶ
[1, 6]	τοὺς ἐν τῇ Ἀσίῃ, φίλους	δὲ	προσεποιήσατο Λακεδαιμονίους. πρὸ δὲ τῆς
[1, 7]	δὲ ὁ Μύρσου ὕστατος. οἱ	δὲ	πρότερον Ἄγρωνος βασιλεύσαντες ταύτης τῆς
[1, 199]	ἱρὸν τοῦτο τὸ ἀργύριον. τῷ	δὲ	πρώτῳ ἐμβαλόντι ἕπεται οὐδὲ ἀποδοκιμᾷ
[1, 76]	ἐς τὴν Πτερίην καλεομένην ἡ	δὲ	Πτερίη ἐστὶ τῆς χώρης ταύτης
[1, 122]	ἀλλ? ἡμαρτηκέναι πλεῖστον, κατ? ὁδὸν	δὲ	πυθέσθαι πᾶσαν τὴν ἑωυτοῦ πάθην?
[1, 85]	περὶ αὐτοῦ ἐπεπόμφεε χρησομένους. ἡ	δὲ	Πυθίη οἱ εἶπε τάδε. Λυδὲ
[1, 55]	πολυχρόνιος ἔσται ἡ μουναρχίη. ἡ	δὲ	Πυθίη οἱ χρᾷ τάδε. ἀλλ?
[1, 167]	βουλόμενοι ἀκέσασθαι τὴν ἁμαρτάδα. ἡ	δὲ	Πυθίη σφέας ἐκέλευσε ποιέειν τὰ
[1, 67]	τῷ πολέμῳ Τεγεητέων γενοίατο. ἡ	δὲ	Πυθίη σφι ἔχρησε τὰ Ὀρέστεω
[1, 66]	πάσῃ τῇ Ἀρκάδων χωρῇ. ἡ	δὲ	Πυθίη σφι χρᾷ τάδε. Ἀρκαδίην
[1, 174]	θεοπρόπους ἐπειρησομένους τὸ ἀντίξοον. ἡ	δὲ	Πυθίη σφι, ὡς αὐτοὶ Κνίδιοι
[1, 212]	τῷ οὔνομα ἦν Σπαργαπίσης. ~ἣ	δὲ	πυθομένη τά τε περὶ τὴν
[1, 157]	ἐς ἤθεα τὰ Περσέων, Πακτύης	δὲ	πυθόμενος ἀγχοῦ εἶναι στρατὸν ἐπ?
[1, 163]	οὐκ ἔπειθε τοὺς Φωκαιέας, ὁ	δὲ	πυθόμενος τὸν Μῆδον παρ? αὐτῶν
[1, 187]	μὴ οὐ λαβεῖν αὐτά? τῇσι	δὲ	πύλῃσι ταύτῃσι οὐδὲν ἐχρᾶτο τοῦδε
[1, 86]	μὲν Κροῖσον ταῦτα ἀπηγέεσθαι, τῆς	δὲ	πυρῆς ἤδη ἁμμένης καίεσθαι τὰ
[1, 70]	αὐτὸν νηυσὶ μακρῇσι ἐπιπλώσαντες? αὐτοὶ	δὲ	Σάμιοι λέγουσι ὡς ἐπείτε ὑστέρησαν
[1, 98]	φοινίκεοι, τετάρτου δὲ κυάνεοι, πέμπτου	δὲ	σανδαράκινοι. οὕτω τῶν πέντε κύκλων
[1, 70]	τῶν Λακεδαιμονίων τὸν κρητῆρα, ἐπυνθάνοντο	δὲ	Σάρδις τε καὶ Κροῖσον ἡλωκέναι,
[1, 21]	ἐς τὴν Μίλητον ἦν, Θρασύβουλος	δὲ	σαφέως προπεπυσμένος πάντα λόγον, καὶ
[1, 139]	Δωριέες μὲν σὰν καλέουσι, Ἴωνες	δὲ	σίγμα? ἐς τοῦτο διζήμενος εὑρήσεις
[1, 195]	καὶ σκῆπτρον χειροποίητον? ἐπ? ἑκάστῳ	δὲ	σκήπτρῳ ἔπεστι πεποιημένον ἢ μῆλον
[1, 104]	μάχῃ τῆς ἀρχῆς κατελύθησαν. οἱ	δὲ	Σκύθαι τὴν Ἀσίην πᾶσαν ἐπέσχον.
[1, 85]	δώματ? ἀκούειν παιδὸς φθεγγομένου. τὸ	δέ	σοι πολὺ λώιον ἀμφὶς ἔμμεναι?
[1, 34]	παντὸς χρήματος ὁρᾶν ἐκέλευε. ~μετὰ	δὲ	Σόλωνα οἰχόμενον ἔλαβέ ἐκ θεοῦ
[1, 197]	καταπορνεύει τὰ θήλεα τέκνα. ~δεύτερος	δὲ	σοφίῃ ὅδε ἄλλος σφι νόμος
[1, 65]	Λεωβώτεω, ἀδελφιδέου μὲν ἑωυτοῦ βασιλεύοντος	δὲ	Σπαρτιητέων, ἐκ Κρήτης ἀγαγέσθαι ταῦτα.
[1, 32]	εὐδαιμονίης δευτερεῖα ἔνεμε τούτοισι, Κροῖσος	δὲ	σπερχθεὶς εἶπε ὦ ξεῖνε Ἀθηναῖε,
[1, 59]	τυραννίδα ἤγειρε τρίτην στάσιν? συλλέξας	δὲ	στασιώτας καὶ τῷ λόγῳ τῶν
[1, 34]	μὲν τῷ παιδὶ γυναῖκα, ἐωθότα	δὲ	στρατηγέειν μιν τῶν Λυδῶν οὐδαμῇ
[1, 32]	πᾶν ἐστὶ ἄνθρωπος συμφορή. ἐμοὶ	δὲ	σὺ καὶ πλουτέειν μέγα φαίνεαι
[1, 155]	οὗτος δότω τοι δίκην. Λυδοῖσι	δὲ	συγγνώμην ἔχων τάδε αὐτοῖσι ἐπίταξον,
[1, 63]	οἱ ἐνθεάζων χρᾷ τάδε, Πεισίστρατος	δὲ	συλλαβὼν τὸ χρηστήριον καὶ φὰς
[1, 74]	ἀμφότεροι εἰρήνην ἑωυτοῖσι γενέσθαι. οἱ	δὲ	συμβιβάσαντες αὐτοὺς ἦσαν οἵδε, Συέννεσίς
[1, 80]	ἱππεύεσθαι ἀγαθοί. ~ἐς τὸ πεδίον	δὲ	συνελθόντων τοῦτο τὸ πρὸ τοῦ
[1, 24]	ἐκβαλόντας ἔχειν τὰ χρήματα. τὸν	δὲ	συνέντα τοῦτο λίσσεσθαι, χρήματα μὲν
[1, 185]	τῇ οὔνομα ἦν Νίτωκρις, αὕτη	δὲ	συνετωτέρη γενομένη τῆς πρότερον ἀρξάσης
[1, 68]	ἴσον ἐόντα τῇ σορῷ? μετρήσας	δὲ	συνέχωσα ὀπίσω" ὃ μὲν δή
[1, 86]	Πέρσαι ἤγαγον παρὰ Κῦρον. ὁ	δὲ	συννήσας πυρὴν μεγάλην ἀνεβίβασε ἐπ?
[1, 88]	περὶ ἐκεῖνον ἐόντες πάντες. ὁ	δὲ	συννοίῃ ἐχόμενος ἥσυχος ἦν? μετὰ
[1, 84]	αὐτὸν ἄλλοι Περσέων ἀνέβαινον? προσβάντων	δὲ	συχνῶν οὕτω δὴ Σάρδιές τε
[1, 155]	ὅπλα ἀρήια μὴ ἐκτῆσθαι, κέλευε	δὲ	σφέας κιθῶνάς τε ὑποδύνειν τοῖσι
[1, 82]	τοὺς μὲν ἀποφαίνοντες πεφευγότας, τὸν	δὲ	σφέτερον παραμείναντα καὶ σκυλεύσαντα τοὺς
[1, 31]	ἐν τέλεϊ τούτῳ ἔσχοντο. Ἀργεῖοι	δὲ	σφέων εἰκόνας ποιησάμενοι ἀνέθεσαν ἐς
[1, 82]	δὲ ἑκατέρων ὑπολειφθέντες συνέβαλον. μαχομένων	δὲ	σφέων καὶ γινομένων ἰσοπαλέων ὑπελείποντο
[1, 86]	χρημάτων ἐς λόγους ἐλθεῖν" ὡς	δέ	σφι ἄσημα ἔφραζε, πάλιν ἐπειρώτων
[1, 31]	κομισθῆναι ἐς τὸ ἱρόν, οἱ	δέ	σφι βόες ἐκ τοῦ ἀγροῦ
[1, 122]	τε ὅτεῳ τρόπῳ περιγένοιτο. ὁ	δέ	σφι ἔλεγε, φὰς πρὸ τοῦ
[1, 198]	ἐπείρηται ἥντινα νοῦσον ἔχει. ~ταφαὶ	δέ	σφι ἐν μέλιτι, θρῆνοι δὲ
[1, 170]	νεμομένους καὶ ἄρχοντας ἄλλων? μένουσι	δέ	σφι ἐν τῇ Ἰωνίῃ οὐκ
[1, 202]	τούτους σιτέεσθαι τὴν χειμερινήν. ἄλλα	δέ	σφι ἐξευρῆσθαι δένδρεα καρποὺς τοιούσδε
[1, 74]	καὶ νυκτομαχίην τινὰ ἐποιήσαντο? διαφέρουσι	δέ	σφι ἐπὶ ἴσης τὸν πόλεμον
[1, 172]	καὶ γυναιξὶ καὶ παισί. ἱδρυθέντων	δέ	σφι ἱρῶν ξεινικῶν, μετέπειτα ὥς
[1, 68]	πολέμῳ ἐγίνοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι? ἤδη	δέ	σφι καὶ ἡ πολλὴ τῆς
[1, 23]	τῷ δὴ λέγουσι Κορίνθιοι ὁμολογέουσι	δέ	σφι Λέσβιοι) ἐν τῷ βίῳ
[1, 199]	πρὸς τὸ ἱρὸν ἑστᾶσι? θεραπηίη	δέ	σφι ὄπισθε ἕπεται πολλή. αἱ
[1, 164]	τὰ ἐκεῖνοι μέλλοιεν ποιέειν, ὅμως	δὲ	σφι παριέναι βουλεύσασθαι. ἐν ᾧ
[1, 138]	τοῦ, ἑωυτοῦ παιδὸς ἀποθνήσκειν. ~ἅσσα	δέ	σφι ποιέειν οὐκ ἔξεστι, ταῦτα
[1, 31]	ἀπίκοντο ἐς τὸ ἱρόν. ταῦτα	δέ	σφι ποιήσασι καὶ ὀφθεῖσι ὑπὸ
[1, 158]	ποιέοντες θεοῖσι μέλλοιεν χαριεῖσθαι. ἐπειρωτῶσι	δέ	σφι ταῦτα χρηστήριον ἐγένετο ἐκδιδόναι
[1, 193]	ἐκ τῶν σησάμων ποιεῦντες. εἰσὶ	δέ	σφι φοίνικες πεφυκότες ἀνὰ πᾶν
[1, 69]	ἐν Θόρνακι ἵδρυται Ἀπόλλωνος? Κροῖσος	δέ	σφι ὠνεομένοισι ἔδωκε δωτίνην. ~τούτων
[1, 31]	τὴν ἅμαξαν, ἐπὶ τῆς ἁμάξης	δέ	σφι ὠχέετο ἡ μήτηρ? σταδίους
[1, 118]	τὸν παῖδα τὸν νεήλυδα, τοῦτο	δὲ	σῶστρα γὰρ τοῦ παιδὸς μέλλω
[1, 50]	τὰ μακρότερα ποιέων ἑξαπάλαιστα, ἐπὶ	δὲ	τὰ βραχύτερα τριπάλαιστα, ὕψος δὲ
[1, 82]	χρυσοφορήσειν, πρὶν Θυρέας ἀνασώσωνται. Λακεδαιμόνιοι	δὲ	τὰ ἐναντία τούτων ἔθεντο νόμον?
[1, 65]	ἐφύλαξε ταῦτα μὴ παραβαίνειν? μετὰ	δὲ	τὰ ἐς πόλεμον ἔχοντα, ἐνωμοτίας
[1, 8]	καὶ τὴν αἰδῶ γυνή. πάλαι	δὲ	τὰ καλὰ ἀνθρώποισι ἐξεύρηται, ἐκ
[1, 31]	ἔπεσε καὶ ἐτίμησαν μεγάλως" ~ὣς	δὲ	τὰ κατὰ τὸν Τέλλον προετρέψατο
[1, 216]	ἄλλα πρόβατα ἅμα αὐτῷ, ἑψήσαντες	δὲ	τὰ κρέα κατευωχέονται. ταῦτα μὲν
[1, 173]	Λύκιοι ἀνὰ χρόνον ἐκλήθησαν. νόμοισι	δὲ	τὰ μὲν Κρητικοῖσι τὰ δὲ
[1, 35]	Λυδοῖσι καὶ τοῖσι Ἕλλησι. ἐπείτε	δὲ	τὰ νομιζόμενα ἐποίησε ὁ Κροῖσος,
[1, 17]	δὲ κατὰ χώρην ἑστάναι? ὁ	δὲ	τὰ τε δένδρεα καὶ τὸν
[1, 159]	μὲν πρὸς τὸν Ἀριστόδικον, λέγουσαν	δὲ	τάδε ἀνοσιώτατε ἀνθρώπων, τί τάδε
[1, 125]	ἀνέπεισε ἀπίστασθαι ἀπὸ Μήδων. ἔστι	δὲ	τάδε, ἐξ ὧν ὧλλοι πάντες
[1, 207]	ὅσον ἂν ἐκεῖνοι ὑπεξίωσι, ἐνθεῦτεν	δὲ	τάδε ποιεῦντας πειρᾶσθαι ἐκείνων περιγενέσθαι.
[1, 20]	ἐγὼ οὕτω ἀκούσας γενέσθαι? Μιλήσιοι	δὲ	τάδε προστιθεῖσι τούτοισι, Περίανδρον τὸν
[1, 55]	μαντείου ἀληθείην, ἐνεφορέετο αὐτοῦ. ἐπειρώτα	δὲ	τάδε χρηστηριαζόμενος, εἴ οἱ πολυχρόνιος
[1, 163]	οὔνομα μὲν ἦν, Ἀργανθώνιος, ἐτυράννευσε	δὲ	Ταρτησσοῦ ὀγδώκοντα ἔτεα, ἐβίωσε δὲ
[1, 195]	παραπλήσια τῇσι Βοιωτίῃσι ἐμβάσι. κομῶντες	δὲ	τὰς κεφαλὰς μίτρῃσι ἀναδέονται, μεμυρισμένοι
[1, 151]	οἰκημενέων? κεχωρίδαται γὰρ αὗται. αἱ	δὲ	τὰς νήσους ἔχουσαι πέντε μὲν
[1, 76]	τὴν πόλιν καὶ ἠνδραποδίσατο, εἷλε	δὲ	τὰς περιοικίδας αὐτῆς πάσας, Συρίους
[1, 209]	τῇ ἐμῇ ἀρχῇ ἑάλωκε. ὡς	δὲ	ταῦτα ἀτρεκέως οἶδα, ἐγὼ σημανέω?
[1, 161]	στρατῷ, Μαγνησίην τε ὡσαύτως. μετὰ	δὲ	ταῦτα αὐτίκα νούσῳ τελευτᾷ. ~ἀποθανόντος
[1, 100]	δοκέοι εἶναι μὴ ὁρῶσι. ~ἐπείτε	δὲ	ταῦτα διεκόσμησε καὶ ἐκράτυνε ἑωυτὸν
[1, 112]	νῦν τε ὅδε ἐστί" ~ἅμα	δὲ	ταῦτα ἔλεγε ὁ βουκόλος καὶ
[1, 2]	πρὸς ἴσα σφι γενέσθαι, μετὰ	δὲ	ταῦτα Ἕλληνας αἰτίους τῆς δευτέρης
[1, 2]	ἀδικημάτων πρῶτον τοῦτο ἄρξαι? μετὰ	δὲ	ταῦτα Ἑλλήνων τινάς οὐ γὰρ
[1, 56]	παύσεσθαι κοτὲ τῆς ἀρχῆς. μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐφρόντιζε ἱστορέων τοὺς ἂν
[1, 90]	τοῦ ἂν ἑκάστοτε δέῃ" ὡς	δὲ	ταῦτα ἤκουσε ὁ Κροῖσος, πέμπων
[1, 50]	ἐνόμισε μαντήιον ἀψευδὲς ἐκτῆσθαι. ~μετὰ	δὲ	ταῦτα θυσίῃσι μεγάλῃσι τὸν ἐν
[1, 68]	κακῷ ἀνθρώπου σίδηρος ἀνεύρηται. συμβαλόμενος	δὲ	ταῦτα καὶ ἀπελθὼν ἐς Σπάρτην
[1, 198]	ἅψονται πρὶν ἂν λούσωνται. ταὐτὰ	δὲ	ταῦτα καὶ Ἀράβιοι ποιεῦσι. ~ὁ
[1, 90]	μαντηίῳ ἐστρατεύσατο ἐπὶ Πέρσας? λέγων	δὲ	ταῦτα κατέβαινε αὖτις παραιτεόμενος ἐπεῖναί
[1, 106]	πλὴν τῆς Βαβυλωνίης μοίρης. μετὰ	δὲ	ταῦτα Κυαξάρης μέν, βασιλεύσας τεσσεράκοντα
[1, 211]	κατὰ τὰς Κροίσου ὑποθήκας. μετὰ	δὲ	ταῦτα Κύρου τε καὶ Περσέων
[1, 8]	γυναῖκα πολλὸν πασέων καλλίστην. ὥστε	δὲ	ταῦτα νομίζων, ἦν γάρ οἱ
[1, 127]	ἢ Ἀστυάγης αὐτὸς βουλήσεται. ἀκούσας	δὲ	ταῦτα ὁ Ἀστυάγης Μήδους τε
[1, 41]	ἰέναι ἐπὶ τὴν ἄγρην" ~εἴπας	δὲ	ταῦτα ὁ Κροῖσος μεταπέμπεται τὸν
[1, 74]	ποιήσαντες Ἀλυάττεω ἱκέται ἐγένοντο. ~μετὰ	δὲ	ταῦτα, οὐ γὰρ δὴ ὁ
[1, 212]	τριτημορίδι τοῦ στρατοῦ κατυβρίσας. εἰ	δὲ	ταῦτα οὐ ποιήσεις, ἥλιον ἐπόμνυμί
[1, 73]	τρηχέως κάρτα περιέσπε ἀεικείῃ. οἳ	δὲ	ταῦτα πρὸς Κυαξάρεω παθόντες, ὥστε
[1, 150]	Ἰώνων ἐκλιπεῖν Σμύρνην Αἰολέας. ποιησάντων	δὲ	ταῦτα Σμυρναίων ἐπιδιείλοντο σφέας αἱ
[1, 67]	ἐν τῷ κέοιτο Ὀρέστης. εἰρωτῶσι	δὲ	ταῦτα τοῖσι θεοπρόποισι λέγει ἡ
[1, 207]	ἀκρήτου καὶ σιτία παντοῖα? ποιήσαντας	δὲ	ταῦτα, ὑπολιπομένους τῆς στρατιῆς τὸ
[1, 94]	κατεστεώσας ἑωυτῶν ἐξεύρημα γενέσθαι? ἅμα	δὲ	ταύτας τε ἐξευρεθῆναι παρὰ σφίσι
[1, 158]	οἱ Κυμαῖοι, ὁρμέατο ἐκδιδόναι? ὁρμημένου	δὲ	ταύτῃ τοῦ πλήθεος, Ἀριστόδικος ὁ
[1, 167]	ἥτις νῦν Ὑέλη καλέεται? ἔκτισαν	δὲ	ταύτην πρὸς ἀνδρὸς Ποσειδωνιήτεω μαθόντες
[1, 71]	καὶ πρόσθε εἶναι σοφός, ἀπὸ	δὲ	ταύτης τῆς γνώμης καὶ τὸ
[1, 165]	ὑπολειπομένῳ ἑωυτῶν τοῦ στόλου, πρὸς	δὲ	ταύτῃσι καὶ μύδρον σιδήρεον κατεπόντωσαν
[1, 111]	δὲ ἐκπλαγεὶς ἤια ἔσω. ὡς	δὲ	τάχιστα ἐσῆλθον, ὁρέω παιδίον προκείμενον
[1, 112]	τέτοκα γὰρ καὶ ἐγώ, τέτοκα	δὲ	τεθνεός. τοῦτο μὲν φέρων πρόθες,
[1, 178]	καὶ πλέη ὕδατος περιθέει, μετὰ	δὲ	τεῖχος πεντήκοντα μὲν πηχέων βασιληίων
[1, 103]	στρατὸς αὐτοῦ ὁ πολλός. ~Φραόρτεω	δὲ	τελευτήσαντος ἐξεδέξατο Κυαξάρης ὁ Φραόρτεω
[1, 179]	ὤπτησαν αὐτὰς ἐν καμίνοισι? μετὰ	δὲ	τέλματι χρεώμενοι ἀσφάλτῳ θερμῇ καὶ
[1, 86]	καὶ τοὺς προσελθόντας ἐπειρωτᾶν? Κροῖσον	δὲ	τέως μὲν σιγὴν ἔχειν εἰρωτώμενον,
[1, 94]	ἑωυτὸν τὸν βασιλέα προστάσσειν, ἐπὶ	δὲ	τῇ ἀπαλλασσομένῃ τὸν ἑωυτοῦ παῖδα,
[1, 110]	συνοίκεε δὲ ἑωυτοῦ συνδούλῃ, οὔνομα	δὲ	τῇ γυναικὶ ἦν τῇ συνοίκεε
[1, 203]	εἰρεσίῃ χρεωμένῳ πεντεκαίδεκα ἡμερέων, εὖρος	δέ,	τῇ εὐρυτάτη ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς,
[1, 166]	τὸ Σαρδόνιον καλεόμενον πέλαγος. συμμισγόντων	δὲ	τῇ ναυμαχίῃ Καδμείη τις νίκη
[1, 60]	νέης ἐπ? ἀλλήλοισι ἐστασίασαν. περιελαυνόμενος	δὲ	τῇ στάσι ὁ Μεγακλέης ἐπεκηρυκεύετο
[1, 66]	δὴ ἐξανδραποδιούμενοι τοὺς Τεγεήτας. ἑσσωθέντες	δὲ	τῇ συμβολῇ, ὅσοι αὐτῶν ἐζωγρήθησαν,
[1, 44]	τὸν αὐτὸς φόνου ἐκάθηρε? περιημεκτέων	δὲ	τῇ συμφορῇ δεινῶς ἐκάλεε μὲν
[1, 126]	καὶ σιτίοισι ὡς ἐπιτηδεοτάτοισι. ἀπικομένους	δὲ	τῇ ὑστεραίῃ τοὺς Πέρσας κατακλίνας
[1, 31]	οὐ παρεγίνοντο ἐν ὥρῃ? ἐκκληιόμενοι	δὲ	τῇ ὥρῃ οἱ νεηνίαι ὑποδύντες
[1, 71]	οἳ σκυτίνας μὲν ἀναξυρίδας σκυτίνην	δὲ	τὴν ἄλλην ἐσθῆτα φορέουσι, σιτέονται
[1, 49]	οὕτω τῷ, Κροίσῳ ἐχρήσθη? κατὰ	δὲ	τὴν Ἀμφιάρεω τοῦ μαντηίου ὑπόκρισιν,
[1, 189]	γόνυ οὐ βρεχούσας διαβήσεσθαι. μετὰ	δὲ	τὴν ἀπειλὴν μετεὶς τὴν ἐπὶ
[1, 13]	ἐν ἰάμβῳ τριμέτρῳ ἐπεμνήσθη. ~ἔσχε	δὲ	τὴν βασιληίην καὶ ἐκρατύνθη ἐκ
[1, 209]	τῇ μὲν τὴν Ἀσίην τῇ	δὲ	τὴν Εὐρώπην ἐπισκιάζειν. οὔκων ἐστὶ
[1, 209]	τῇ μὲν τὴν Ἀσίην τῇ	δὲ	τὴν Εὐρώπην ἐπισκιάζειν. Ὑστάσπεϊ δὲ
[1, 31]	τυχεῖν ἄριστον ἐστί. μετὰ ταύτην	δὲ	τὴν εὐχὴν ὡς ἔθυσάν τε
[1, 196]	ἀμόρφους καὶ ἐμπήρους ἐξεδίδοσαν. ἐκδοῦναι	δὲ	τὴν ἑωυτοῦ θυγατέρα ὅτεῳ βούλοιτο
[1, 107]	αὐτῶν αὐτὰ ἕκαστα μαθών. μετὰ	δὲ	τὴν Μανδάνην ταύτην ἐοῦσαν ἤδη
[1, 110]	κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν, κατὰ	δὲ	τὴν Μηδικὴν Σπακώ? τὴν γὰρ
[1, 185]	ἐλίπετο τὰ ἐγὼ ἀπηγήσομαι, τοῦτο	δὲ	τὴν Μήδων ὁρῶσα ἀρχὴν μεγάλην
[1, 119]	ἤιε ἐς τὰ οἰκία. ἐσελθὼν	δὲ	τὴν ταχίστην, ἦν γὰρ οἱ
[1, 73]	φέροντες ὡς ἄγρην δῆθεν, δόντες	δὲ	τὴν ταχίστην κομίζεσθαι παρὰ Ἀλυάττεα
[1, 61]	ἄνθρωπον καὶ ἐδέκοντο Πεισίστρατον. ~ἀπολαβὼν	δὲ	τὴν τυραννίδα τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ
[1, 57]	τοῖσι νῦν Δωριεῦσι καλεομένοισι οἴκεον	δὲ	τηνικαῦτα γῆν τὴν νῦν Θεσσαλιῶτιν
[1, 165]	τῇ οὔνομα ἦν Ἀλαλίη. Ἀργανθώνιος	δὲ	τηνικαῦτα ἤδη τετελευτήκεε. στελλόμενοι δὲ
[1, 112]	τοῦτο μὲν φέρων πρόθες, τὸν	δὲ	τῆς Ἀστυάγεος θυγατρὸς παῖδα ὡς
[1, 213]	τούτων ἀνενειχθέντων ἐποιέετο λόγον? ὁ	δὲ	τῆς βασιλείης Τομύριος παῖς Σπαργαπίσης,
[1, 193]	οὔτε ἄμπελον οὔτε ἐλαίην. τὸν	δὲ	τῆς Δήμητρος καρπὸν ὧδε ἀγαθὴ
[1, 5]	τῆς ἐς τοὺς Ἕλληνας. περὶ	δὲ	τῆς Ἰοῦς οὐκ ὁμολογέουσι Πέρσῃσι
[1, 56]	χώρην, καλεομένην δὲ Ἱστιαιῶτιν? ἐκ	δὲ	τῆς Ἱστιαιώτιδος ὡς ἐξανέστη ὑπὸ
[1, 122]	τοῦ Ἀστυάγεος εἴη παῖς, ἀπὸ	δὲ	τῆς κεῖθεν ὁδοῦ τὸν πάντα
[1, 104]	τριήκοντα ἡμερέων εὐζώνῳ ὁδός, ἐκ	δὲ	τῆς Κολχίδος οὐ πολλὸν ὑπερβῆναι
[1, 6]	φίλους δὲ προσεποιήσατο Λακεδαιμονίους. πρὸ	δὲ	τῆς Κροίσου ἀρχῆς πάντες Ἕλληνες
[1, 46]	Ἀμφιάρεων καὶ παρὰ Τροφώνιον, οἳ	δὲ	τῆς Μιλησίης ἐς Βραγχίδας. ταῦτα
[1, 19]	μὲν λόγος οὐδεὶς ἐγένετο, μετὰ	δὲ	τῆς στρατιῆς ἀπικομένης ἐς Σάρδις
[1, 119]	δὲ ποιησάμενος εἶχε ἕτοιμα. ἐπείτε	δὲ	τῆς ὥρης γινομένης τοῦ δείπνου
[1, 27]	ἐν ἠπείρῳ, οἰκότα ἐλπίζων. νησιώτας	δὲ	τί δοκέεις εὔχεσθαι ἄλλο ἤ,
[1, 196]	νῦν γε διατελέει ἐών, ἄλλο	δέ	τι ἐξευρήκασι νεωστὶ γενέσθαι ἵνα
[1, 133]	παραφορέεται οὐδὲν λόγου ἄξιον? εἰ	δέ	τι παραφέροιτο, ἐσθίοντας ἂν οὐ
[1, 46]	τοὺς δὲ ἐς Δωδώνην? οἳ	δὲ	τινὲς ἐπέμποντο παρὰ τε Ἀμφιάρεων
[1, 114]	αὐτῶν ὀφθαλμὸν βασιλέος εἶναι, τῷ	δὲ	τινὶ τὰς ἀγγελίας φέρειν ἐδίδου
[1, 43]	τοῦ ὀνείρου τὴν φήμην, ἔθεε	δέ	τις ἀγγελέων τῷ Κροίσῳ τὸ
[1, 37]	τοῖσι πολιήτῃσι δόξω εἶναι, κοῖος	δέ	τις τῇ νεογάμῳ γυναικί; κοίῳ
[1, 210]	ὑπ? ἄλλων ἄρχειν ἁπάντων. εἰ	δέ	τις τοὶ ὄψις ἀπαγγέλλει παῖδα
[1, 32]	βασιλεὺς πολλῶν εἶναι ἀνθρώπων? ἐκεῖνο	δὲ	τὸ εἴρεό με, οὔκω σε
[1, 91]	τούτων καιομένῳ αὐτῷ ἐπήρκεσε. κατὰ	δὲ	τὸ μαντήιον τὸ γενόμενον οὐκ
[1, 18]	ὅτι μὴ Χῖοι μοῦνοι. οὗτοι	δὲ	τὸ ὅμοιον ἀνταποδιδόντες ἐτιμώρεον? καὶ
[1, 138]	αὐτοῖσι τὸ ψεύδεσθαι νενόμισται, δεύτερα	δὲ	τὸ ὀφείλειν χρέος, πολλῶν μὲν
[1, 185]	τὸ ὕδωρ αἰεὶ ὀρύσσουσα, εὖρος	δὲ	τὸ περίμετρον αὐτοῦ ποιεῦσα εἴκοσί
[1, 10]	γυνὴ ἐπορᾷ μιν ἐξιόντα. μαθοῦσὰ	δὲ	τὸ ποιηθέν ἐκ τοῦ ἀνδρὸς
[1, 91]	Κύρου λέγοι ἀρχήν. οὐ συλλαβὼν	δὲ	τὸ ῥηθὲν οὐδ? ἐπανειρόμενος ἑωυτὸν
[1, 186]	νύκτας κλέπτοιεν παρ? ἀλλήλων. ὡς	δὲ	τό τε ὀρυχθὲν λίμνη πλήρης
[1, 132]	ὑποπάσας ποίην ὡς ἁπαλωτάτην, μάλιστα	δὲ	τὸ τρίφυλλον, ἐπὶ ταύτης ἔθηκε
[1, 173]	τὰ δὲ Καρικοῖσι χρέωνται. ἓν	δὲ	τόδε ἴδιον νενομίκασι καὶ οὐδαμοῖσι
[1, 66]	ἔασιν, οἵ σ? ἀποκωλύσουσιν. ἐγὼ	δὲ	τοι οὔτι μεγαίρω? δώσω τοί
[1, 195]	πλοῖα αὐτοῖσι ἐστὶ τοιαῦτα? ἐσθῆτι	δὲ	τοιῇδε χρέωνται, κιθῶνι ποδηνεκέι λινέῳ,
[1, 78]	ἐς τῶν ἐξηγητέων Τελμησσέων. ἀπικομένοισι	δὲ	τοῖσι θεοπρόποισι καὶ μαθοῦσι πρὸς
[1, 91]	εἶναι τοῖσι Ἑλληνικοῖσι θεοῖσι. ~ἀπικομένοισι	δὲ	τοῖσι Λυδοῖσι καὶ λέγουσι τὰ
[1, 47]	ἐπιχειρέοι ἐπὶ Πέρσας στρατεύεσθαι. ~ἐντειλάμενος	δὲ	τοῖσι Λυδοῖσι τάδε ἀπέπεμπε ἐς
[1, 194]	πλοίῳ ὄνος ζωὸς ἔνεστι, ἐν	δὲ	τοῖσι μέζοσι πλεῦνες. ἐπεὰν ὦν
[1, 132]	οἱ ἐγγίνεται ἀρᾶσθαι ἀγαθά, ὁ	δὲ	τοῖσι πᾶσι Πέρσῃσι κατεύχεται εὖ
[1, 172]	μετέπειτα ὥς σφι ἀπέδοξε, ἔδοξέ	δὲ	τοῖσι πατρίοισι μοῦνον, χέασθαι θεοῖσι,
[1, 132]	Ἀλιλάτ, Πέρσαι δὲ Μίτραν. ~θυσίη	δὲ	τοῖσι Πέρσῃσι περὶ τοὺς εἰρημένους
[1, 83]	τῇσι Θυρέῃσι καταχρήσασθαι ἑωυτόν. ~τοιούτων	δὲ	τοῖσι Σπαρτιήτῃσι ἐνεστεώτων πρηγμάτων ἧκε
[1, 32]	μεγάλην προσπεσοῦσαν ἐνεῖκαι δυνατώτερος, ὁ	δὲ	τοῖσιδε προέχει ἐκείνου? ἄτην μὲν
[1, 122]	τὰ πάντα ἡ Κυνώ. οἱ	δὲ	τοκέες παραλαβόντες τὸ οὔνομα τοῦτο,
[1, 205]	θέλων γυναῖκα ἣν ἔχειν. ἡ	δὲ	Τόμυρις συνιεῖσα οὐκ αὐτήν μιν
[1, 190]	αὐτοῦ ταύτῃ διέτριψαν ἐργαζόμενοι. ~ὡς	δὲ	τὸν Γύνδην ποταμὸν ἐτίσατο Κῦρος
[1, 67]	ἀέθλεον πρὸς τοὺς Τεγεήτας, κατὰ	δὲ	τὸν κατὰ Κροῖσον χρόνον καὶ
[1, 2]	βασιλέος τὴν θυγατέρα Μηδείην. πέμψαντά	δὲ	τὸν Κόλχων βασιλέα ἐς τὴν
[1, 60]	γυναῖκα ἐπὶ τῇ τυραννίδι. ἐνδεξαμένου	δὲ	τὸν λόγον καὶ ὁμολογήσαντος ἐπὶ
[1, 189]	Γύνδεω τετραμμένας πάντα τρόπον, διατάξας	δὲ	τὸν στρατὸν ὀρύσσειν ἐκέλευε. οἷα
[1, 187]	ἐγίνετο ὁ νεκρὸς διεξελαύνοντι. ἀνοίξας	δὲ	τὸν τάφον εὗρε χρήματα μὲν
[1, 68]	δὲ ὡς ἀνέγνωσε, ἐνοικίσθη, ἀνορύξας	δὲ	τὸν τάφον καὶ τὰ ὀστέα
[1, 146]	ἐφόνευσαν τοὺς γονέας. διὰ τοῦτὸν	δὲ	τὸν φόνον αἱ γυναῖκες αὗται
[1, 73]	ἐς γῆν τὴν Μηδικήν? ἐτυράννευε	δὲ	τὸν χρόνον τοῦτον Μήδων Κυαξάρης
[1, 77]	τούτους αὐτῷ ἐπεποίητο συμμαχίη, ἐτυράννευε	δὲ	τὸν χρόνον τοῦτον τῶν Βαβυλωνίων
[1, 126]	πάντα σφι κακὰ ἔχειν, τὴν	δὲ	τότε παρεοῦσαν πάντα ἀγαθά. παραλαβὼν
[1, 205]	ἐκεῖνο τὸ ἔθνος διαφυγεῖν. ~ἦν	δὲ	τοῦ ἀνδρὸς ἀποθανόντος γυνὴ τῶν
[1, 14]	οἱ πλεῖστα ἐν Δελφοῖσι, πάρεξ	δὲ	τοῦ ἀργύρου χρυσὸν ἄπλετον ἀνέθηκε
[1, 211]	ὀπίσω ἐπὶ τὸν Ἀράξεα, λειφθέντος	δὲ	τοῦ ἀχρηίου, ἐπελθοῦσα τῶν Μασσαγετέων
[1, 35]	ἐὼν Φρὺξ μὲν γενεῇ, γένεος	δὲ	τοῦ βασιληίου. παρελθὼν δὲ οὗτος
[1, 30]	ἐκγενόμενα καὶ πάντα παραμείναντα? τοῦτο	δὲ	τοῦ βίου εὖ ἥκοντι, ὡς
[1, 15]	μὲν παρήσομεν τοσαῦτα ἐπιμνησθέντες, Ἄρδυος	δὲ	τοῦ Γύγεω μετὰ Γύγην βασιλεύσαντος
[1, 196]	ἀλλήλους ἐξωνέοντο τὰς καλλιστευούσας? ὅσοι	δὲ	τοῦ δήμου ἔσκον ἐπίγαμοι, οὗτοι
[1, 183]	ἔσω ἐν τῷ νηῷ. ~ἔστι	δὲ	τοῦ ἐν Βαβύλῶνι ἱροῦ καὶ
[1, 72]	ἐν δεξιῇ ἔχει ῥέων, ἐκ	δὲ	τοῦ ἑτέρου Φρύγας? παραμειβόμενος δὲ
[1, 181]	πάντῃ, ἐὸν τετράγωνον. ἐν μέσῳ	δὲ	τοῦ ἱροῦ πύργος στερεὸς οἰκοδόμηται,
[1, 56]	μὲν τοῦ Δωρικοῦ γένεος τοὺς	δὲ	τοῦ Ἰωνικοῦ. ταῦτα γὰρ ἦν
[1, 45]	τοῦ ἑωυτοῦ ἀδελφεοῦ γενόμενος φονεὺς	δὲ	τοῦ καθήραντος, ἐπείτε ἡσυχίη τῶν
[1, 43]	ὗν τοῦ μὲν ἁμαρτάνει, τυγχάνει	δὲ	τοῦ Κροίσου παιδός. ὃ μὲν
[1, 37]	ἐδέοντο οἱ Μυσοί. οὐ φαμένου	δὲ	τοῦ Κροίσου τόν γε παῖδά
[1, 123]	γράψας τά οἱ ἐδόκεε? ἀπορράψας	δὲ	τοῦ λαγοῦ τὴν γαστέρα, καὶ
[1, 183]	ὅτι μὴ γαλαθηνὰ μούνᾳ, ἐπὶ	δὲ	τοῦ μέζονος βωμοῦ καὶ καταγίζουσι
[1, 117]	ἑωυτῷ κελεύων ἔχειν αὐτόν. ~Ἀστυάγης	δὲ	τοῦ μὲν βουκόλου τὴν ἀληθείην
[1, 128]	ἐθελοκάκεόν τε καὶ ἔφευγον. ~διαλυθέντος	δὲ	τοῦ Μηδικοῦ. στρατεύματος αἰσχρῶς, ὡς
[1, 183]	ὀκτακοσίων χρυσίου πεποίηται ταῦτα. ἔξω	δὲ	τοῦ νηοῦ βωμός ἐστι χρύσεος,
[1, 24]	διεξελθεῖν νόμον τὸν ὄρθιον, τελευτῶντος	δὲ	τοῦ νόμου ῥῖψαί μιν ἐς
[1, 119]	τράπεζαι ἐπίπλεαι μηλέων κρεῶν, Ἁρπάγῳ	δὲ	τοῦ παιδὸς τοῦ ἑωυτοῦ, πλὴν
[1, 80]	τὸν πεζὸν στρατὸν ἐκέλευσε, ὄπισθε	δὲ	τοῦ πεζοῦ ἐπέταξε τὴν πᾶσαν
[1, 32]	προέχει τοῦ εὐτυχέος μοῦνον, οὗτος	δὲ	τοῦ πλουσίου καὶ ἀνόλβου πολλοῖσι?
[1, 179]	τεῖχος τὸν αὐτὸν τρόπον. ἐπάνω	δὲ	τοῦ τείχεος παρὰ τὰ ἔσχατα
[1, 106]	ἑκάστων τὸν ἑκάστοισι ἐπέβαλλον, χωρὶς	δὲ	τοῦ φόρου ἥρπαζον περιελαύνοντες τοῦτο
[1, 188]	καὶ ἄλλου οὐδενὸς ποταμοῦ. τούτου	δὲ	τοῦ Χοάσπεω τοῦ ὕδατος ἀπεψημένου
[1, 89]	ἐγένετο τὰ Κροῖσος εἶπε? μεταστησάμενος	δὲ	τοὺς ἄλλους, εἴρετο Κροῖσον ὅ
[1, 55]	ἐς τὸν αἰεὶ χρόνον. ~δωρησάμενος	δὲ	τοὺς Δελφοὺς ὁ Κροῖσος ἐχρηστηριάζετο
[1, 134]	οἰκέοντας μετά γε ἑωυτούς, δευτέρα	δὲ	τοὺς δευτέρους? μετὰ δὲ κατὰ
[1, 169]	τὸ δεύτερον Ἰωνίη ἐδεδούλωτο. ὡς	δὲ	τοὺς ἐν τῇ ἠπείρῳ Ἴωνας
[1, 134]	κατὰ λόγον προβαίνοντες τιμῶσι? ἥκιστα	δὲ	τοὺς ἑωυτῶν ἑκαστάτω οἰκημένους ἐν
[1, 171]	τοῖσι ἀριστεροῖσι ὤμοισι περικείμενοι. μετὰ	δὲ	τοὺς Κᾶρας χρόνῳ ὕστερον πολλῷ
[1, 82]	ὡς ἑωυτῶν πλεῦνες περιγεγόνασι, οἳ	δὲ	τοὺς μὲν ἀποφαίνοντες πεφευγότας, τὸν
[1, 194]	πλοῖα ἀλλ? ἐκ διφθερέων. ἐπεὰν	δὲ	τοὺς ὄνους ἐλαύνοντες ἀπίκωνται ὀπίσω
[1, 136]	δ? ἡγέαται ἰσχυρὸν εἶναι. παιδεύουσι	δὲ	τοὺς παῖδας ἀπὸ πενταέτεος ἀρξάμενοι
[1, 136]	ἂν πολλοὺς ἀποδέξῃ παῖδας? τῷ	δὲ	τοὺς πλείστους ἀποδεικνύντι δῶρα ἐκπέμπει
[1, 103]	Ἀσίην πᾶσαν συστήσας ἑωυτῷ. συλλέξας	δὲ	τοὺς ὑπ? ἑωυτῷ ἀρχομένους πάντας
[1, 1]	νῦν Ἑλλάδι καλεομένῃ χωρῇ. ἀπικομένους	δὲ	τούς Φοίνικας ἐς δὴ τὸ
[1, 85]	δὴ τοῦτο πρῶτον ἐφθέγξατο, μετὰ	δὲ	τοῦτο ἤδη ἐφώνεε τὸν πάντα
[1, 108]	ἐπισχεῖν τὴν Ἀσίην πᾶσαν. ἰδὼν	δὲ	τοῦτο καὶ ὑπερθέμενος τοῖσι ὀνειροπόλοισι,
[1, 78]	νομὰς νέμεσθαι φοιτέοντες κατήσθιον. ἰδόντι	δὲ	τοῦτο Κροίσῳ, ὥσπερ καὶ ἦν
[1, 84]	τοῦ τείχεος δῶρα δώσειν. μετὰ	δὲ	τοῦτο πειρησαμένης τῆς στρατιῆς ὡς
[1, 126]	τότε παρεοῦσαν πάντα ἀγαθά. παραλαβὼν	δὲ	τοῦτο τὸ ἔπος ὁ Κῦρος
[1, 105]	οὐρανίης Ἀφροδίτης τὸ ἱρόν. ἔστι	δὲ	τοῦτο τὸ ἱρόν, ὡς ἐγὼ
[1, 116]	τοῦ παιδὸς ἐδόκεε συμβαίνειν. ἐκπλαγεὶς	δὲ	τούτοισι ἐπὶ χρόνον ἄφθογγος ἦν?
[1, 168]	ἐν Ἰωνίῃ οὕτω ἔσχε παραπλήσια	δὲ	τούτοισι καὶ Τήιοι ἐποίησαν. ἐπείτε
[1, 37]	τῆς χώρης" ~ταῦτα ἀμείψατο? ἀποχρεωμένων	δὲ	τούτοισι τῶν Μυσῶν, ἐπεσέρχεται ὁ
[1, 78]	Κροίσῳ ἐπὶ τὴν χώρην, ἀπικόμενον	δὲ	τοῦτον καταστρέψεσθαι τοὺς ἐπιχωρίους, λέγοντες
[1, 79]	Λυδοὺς ἐξῆγε ἐς μάχην. ἦν	δὲ	τοῦτον τὸν χρόνον ἔθνος οὐδὲν
[1, 162]	ταῦτα αὐτίκα νούσῳ τελευτᾷ. ~ἀποθανόντος	δὲ	τούτου, Ἅρπαγος κατέβη διάδοχος τῆς
[1, 191]	ἐποίησε, ὑπονοστήσαντος τοῦ ποταμοῦ. γενομένου	δὲ	τούτου τοιούτου, οἱ Πέρσαι οἵ
[1, 206]	συνεκάλεσε Περσέων τοὺς πρώτους, συναγείρας	δὲ	τούτους ἐς μέσον σφι προετίθεε
[1, 72]	δὲ τοῦ ἑτέρου Φρύγας? παραμειβόμενος	δὲ	τούτους καὶ ῥέων ἄνω πρὸς
[1, 128]	τε καὶ πρεσβύτας ἄνδρας. ἐξαγαγὼν	δὲ	τούτους καὶ συμβαλὼν τοῖσι Πέρῃσι
[1, 95]	ἀπωσάμενοι τὴν δουλοσύνην ἐλευθερώθησαν. μετὰ	δὲ	τούτους καὶ τὰ ἄλλα ἔθνεα
[1, 41]	ἐπὶ δηλήσι φανέωσι ὑμῖν. πρὸς	δὲ	τούτῳ καὶ σέ τοι χρεόν
[1, 126]	τὴν ὑστεραίην παρεῖναι λελουμένους. ἐν	δὲ	τούτῳ τά τε αἰπόλια καὶ
[1, 62]	τῆς Ἀττικῆς ἴσχουσι Μαραθῶνα. ἐν	δὲ	τούτῳ τῷ χώρῳ σφι στρατοπεδευομένοισι
[1, 45]	οὐδέ οἱ εἴη βιώσιμον. Κροῖσος	δὲ	τούτων ἀκούσας τόν τε Ἄδρηστον
[1, 63]	ἐσπεσόντες τοὺς Ἀθηναίους τρέπουσι. φευγόντων	δὲ	τούτων βουλὴν ἐνθαῦτα σοφωτάτην Πεισίστρατος
[1, 87]	τῇ ἐμεωυτοῦ δὲ κακοδαιμονίῃ, αἴτιος	δὲ	τούτων ἐγένετο ὁ Ἑλλήνων θεὸς
[1, 28]	Ἴωνες, Δωριέες, Αἰολέες, Πάμφυλοι κατεστραμμένων	δὲ	τούτων καὶ προσεπικτωμένου Κροίσου Λυδοῖσι,
[1, 91]	τούτοισι ἁλοὺς τῆς πεπρωμένης. δευτέρα	δὲ	τούτων καιομένῳ αὐτῷ ἐπήρκεσε. κατὰ
[1, 171]	καὶ Ἴωνας καὶ Αἰολέας. εἰσὶ	δὲ	τούτων Κᾶρες μὲν ἀπιγμένοι ἐς
[1, 203]	κατὰ περ ἐνυφανθέντα ἀρχήν. μῖξιν	δὲ	τούτων τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἐμφανέα
[1, 142]	οὐδέν, σφισι δὲ ὁμοφωνέουσι. ἔτι	δὲ	τρεῖς ὑπόλοιποι Ἰάδες πόλιες, τῶν
[1, 113]	ἐρημότατον τῶν ὀρέων τίθει. ὡς	δὲ	τρίτη ἡμέρη τῷ παιδίῳ ἐκκειμένῳ
[1, 59]	τεκνοποιὸν ἐς τὰ οἰκία, εἰ	δὲ	τυγχάνει ἔχων, δευτέρα τὴν γυναῖκα
[1, 14]	Μερμνάδαι τοὺς Ἡρακλείδας ἀπελόμενοι, Γύγης	δὲ	τυραννεύσας ἀπέπεμψε ἀναθήματα ἐς Δελφοὺς
[1, 167]	καὶ οἱ Τυρσηνοὶ διέλαχον, τῶν	δὲ	Τυρσηνῶν οἱ Ἀγυλλαῖοι) ἔλαχόν τε
[1, 61]	φράζει τῇ ἑωυτῆς μητρί, ἣ	δὲ	τῷ ἀνδρί. ὀργῇ δὲ ὡς
[1, 119]	ἔκειτο ἐπὶ κανέῳ κατακεκαλυμμένα, ὡς	δὲ	τῷ Ἁρπάγῳ ἐδόκεε ἅλις ἔχειν
[1, 209]	δὲ τὴν Εὐρώπην ἐπισκιάζειν. Ὑστάσπεϊ	δὲ	τῷ Ἀρσάμεος ἐόντι ἀνδρὶ Ἀχαιμενίδῃ
[1, 36]	δίαιταν εἶχε ἐν Κροίσου. ἐν	δὲ	τῷ αὐτῷ χρόνῳ τούτῳ ἐν
[1, 181]	μεγάλῳ τε καὶ ἰσχυρῷ, ἐν	δὲ	τῷ ἑτέρῳ Διὸς Βήλου ἱρὸν
[1, 108]	αὐτὸν μέσου ἀνδρὸς Μήδου. ~συνοικεούσης	δὲ	τῷ Καμβύσῃ τῆς Μανδάνης, ὁ
[1, 113]	τῷ ἔφερε τὸν ἕτερον? κοσμήσας	δὲ	τῷ κόσμῳ παντὶ τοῦ ἑτέρου
[1, 34]	κακῶν κατὰ τὸν παῖδα. ἦσαν	δὲ	τῷ Κροίσῳ δύο παῖδες, τῶν
[1, 201]	δὲ ἄρτου τρόπον ὀπτήσας. ~ὡς	δὲ	τῷ Κύρῳ καὶ τοῦτο τὸ
[1, 214]	κεφαλὴν ἐς τὸν ἀσκόν, λυμαινομένη	δὲ	τῷ νεκρῷ ἐπέλεγε τάδε? σὺ
[1, 181]	πύργῳ νηὸς ἔπεστι μέγας? ἐν	δὲ	τῷ νηῷ κλίνη μεγάλη κέεται
[1, 87]	παῖδες τοὺς πατέρας θάπτουσι, ἐν	δὲ	τῷ οἱ πατέρες τοὺς παῖδας.
[1, 181]	κατίζοντες ἀμπαύονται οἱ ἀναβαίνοντες. ἐν	δὲ	τῷ τελευταίῳ πύργῳ νηὸς ἔπεστι
[1, 64]	ἕκαστον ἐπὶ τὰ ἑωυτοῦ. ~πειθομένων	δὲ	τῶν Ἀθηναίων, οὕτω δὴ Πεισίστρατος
[1, 138]	τι ψεῦδος λέγειν. ὃς ἂν	δὲ	τῶν ἀστῶν λέπρην ἢ λεύκην
[1, 82]	ἔθεον ἐς τὸ Ἄργος, ὁ	δὲ	τῶν Λακεδαιμονίων Ὀθρυάδης σκυλεύσας τοὺς
[1, 107]	καὶ τὴν Ἀσίην πᾶσαν. ὑπερθέμενος	δὲ	τῶν Μάγων τοῖσι ὀνειροπόλοισι τὸ
[1, 179]	τετραμμένα ἐς ἄλληλα? τὸ μέσον	δὲ	τῶν οἰκημάτων ἔλιπον τεθρίππῳ περιέλασιν.
[1, 114]	τοὺς ἄλλους παῖδας διαλαβεῖν, πειθομένων	δὲ	τῶν παίδων ὁ Κῦρος τὸν
[1, 126]	προεῖπε ἐξημερῶσαι ἐν ἡμέρῃ. ἐπιτελεσάντων	δὲ	τῶν Περσέων τὸν προκείμενον ἄεθλον,
[1, 105]	ταύτης τῆς Συρίης ἐόντες. τοῖσι	δὲ	τῶν Σκυθέων συλήσασι τὸ ἱρὸν
[1, 51]	γὰρ καὶ τοῦτο Κροίσου, ἐπέγραψε	δὲ	τῶν τις Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι βουλόμενος
[1, 24]	ἐν τοῖσι ἑδωλίοισι ἀεῖσαι? ἀείσας	δὲ	ὑπεδέκετο ἑωυτὸν κατεργάσασθαι. καὶ τοῖσι
[1, 130]	οὕτω τῆς βασιληίης κατεπαύσθη, Μῆδοι	δὲ	ὑπέκυψαν Πέρσῃσι διὰ τὴν τούτου
[1, 116]	θεράποντες κελεύσαντος τοῦ Ἀστυάγεος, ἐπεὶ	δὲ	ὑπελέλειπτο ὁ βουκόλος μοῦνος μουνόθεν,
[1, 39]	σε ποιέειν τὰ ποιέεις? νῦν	δὲ	ὑπὸ αἰχμῆς. ἐπείτε ὦν οὐ
[1, 24]	ἀπηγέεσθαι πᾶν τὸ γεγονός. Περίανδρον	δὲ	ὑπὸ ἀπιστίης Ἀρίονα μὲν ἐν
[1, 17]	τηνικαῦτα ἐσέβαλλε τὴν στρατιήν? ἐστρατεύετο	δὲ	ὑπὸ συρίγγων τε καὶ πηκτίδων
[1, 194]	φοινικηίους κατάγουσι οἴνου πλέους. ἰθύνεται	δὲ	ὑπό τε δύο πλήκτρων καὶ
[1, 142]	τε καὶ ὑγροῦ πιεζόμενα, τὰ	δὲ	ὑπὸ τοῦ θερμοῦ τε καὶ
[1, 91]	ὁμοεθνέων ἐγεγόνεε, μητρὸς ἀμείνονος, πατρὸς	δὲ	ὑποδεεστέρου? ἣ μὲν γὰρ ἦν
[1, 2]	καὶ ἀπαιτέειν τὴν θυγατέρα. τοὺς	δὲ	ὑποκρίνασθαι ὡς οὐδὲ ἐκεῖνοι Ἰοῦς
[1, 27]	Λυδῶν παῖδας σὺν ἵπποισι. τὸν	δὲ	ὑπολαβόντα φάναι ὦ βασιλεῦ, προθύμως
[1, 11]	καὶ τρόπῳ ἐπιχειρήσομεν αὐτῷ" ἣ	δὲ	ὑπολαβοῦσα ἔφη ἐκ τοῦ αὐτοῦ
[1, 110]	κύνα καλέουσι σπάκα Μῆδοι. αἱ	δὲ	ὑπώρεαί εἰσὶ τῶν ὀρέων, ἔνθα
[1, 113]	καὶ τὸ μὲν ἐτέθαπτο, τὸν	δὲ	ὕστερον τούτων Κῦρον ὀνομασθέντα παραλαβοῦσα
[1, 181]	ἑτέρου τείχεος, στεινότερον δέ. ἐν	δὲ	φάρσεϊ ἑκατέρῳ τῆς πόλιος ἐτετείχιστο
[1, 6]	Ἑλλήνων ἐς φόρου ἀπαγωγήν, τοὺς	δὲ	φίλους προσεποιήσατο. κατεστρέψατο μὲν Ἴωνάς
[1, 211]	τοὺς ἐναντίους, κλιθέντες ἐδαίνυντο, πληρωθέντες	δὲ	φορβῆς καὶ οἴνου ηὗδον. οἱ
[1, 1]	αὐτίκα ναυτιλίῃσι μακρῇσι ἐπιθέσθαι, ἀπαγινέοντας	δὲ	φορτία Αἰγύπτιά τε καὶ Ἀσσύρια
[1, 193]	ἐνείκῃ, ἐπὶ τριηκόσια ἐκφέρει. τὰ	δὲ	φύλλα αὐτόθι τῶν τε πυρῶν
[1, 165]	ἀνδρῶν ἔσχον οἱ Πέρσαι. ~οἱ	δὲ	Φωκαιέες, ἐπείτε σφι Χῖοι τὰς
[1, 163]	δὲ Φωκαίῃ Ἰωνίης ἐπεχείρησε. ~οἱ	δὲ	Φωκαιέες οὗτοι ναυτιλίῃσι μακρῇσι πρῶτοι
[1, 164]	καὶ οἴκημα ἓν κατιρῶσαι. οἱ	δὲ	Φωκαιέες περιημεκτέοντες τῇ δουλοσύνη ἔφασαν
[1, 166]	Καρχηδόνιοι, νηυσὶ ἑκάτεροι ἑξήκόντα. οἱ	δὲ	Φωκαιέες πληρώσαντες καὶ αὐτοὶ τὰ
[1, 162]	πρὸς τὰ τείχεα ἐπόρθεε. πρώτῃ	δὲ	Φωκαίῃ Ἰωνίης ἐπεχείρησε. ~οἱ δὲ
[1, 164]	εἰσβάντες ἔπλεον ἐπὶ Χίου. τὴν	δὲ	Φωκαίην ἐρημωθεῖσαν ἀνδρῶν ἔσχον οἱ
[1, 57]	οὐκ ἔχω ἀτρεκέως εἰπεῖν. εἰ	δὲ	χρεόν ἐστι τεκμαιρόμενον λέγειν τοῖσι
[1, 172]	οὐκ ἔχω ἀτρεκέως διακρῖναι) νόμοισι	δὲ	χρέωνται κεχωρισμένοισι πολλὸν τῶν τε
[1, 216]	καὶ ὁ χαλκὸς ἄπλετος. ~νόμοισι	δὲ	χρέωνται τοιοῖσιδε. γυναῖκα μὲν γαμέει
[1, 32]	βασιλεῦ δίκαιος ἐστὶ φέρεσθαι. σκοπέειν	δὲ	χρὴ παντὸς χρήματος τὴν τελευτήν,
[1, 24]	Ἰταλίην τε καὶ Σικελίην, ἐργασάμενον	δὲ	χρήματα μεγάλα θελῆσαι ὀπίσω ἐς
[1, 160]	φυλακῇ, θέλοντες Κύρῳ ἀποδέξαι. ἦν	δὲ	χρόνος οὗτος οὐκ ὀλίγος γινόμενος,
[1, 153]	Σάρδις Ταβάλῳ ἀνδρὶ Πέρσῃ, τὸν	δὲ	χρυσὸν τόν τε Κροίσου καὶ
[1, 215]	ἐστὶ ἐν τῇ χωρῇ, ὁ	δὲ	χρυσὸς καὶ ὁ χαλκὸς ἄπλετος.
[1, 14]	οἱ τοῦ Γύγεω κρητῆρες. ὁ	δὲ	χρυσός οὗτος καὶ ὁ ἄργυρος
[1, 193]	ὃν Νίνος πόλις οἴκητο. ἔστι	δὲ	χωρέων αὕτη πασέων μακρῷ ἀρίστη
[1, 119]	καὶ ποδῶν, τἄλλα πάντα? ταῦτα	δὲ	χωρὶς ἔκειτο ἐπὶ κανέῳ κατακεκαλυμμένα,
[1, 157]	καὶ Αἰολέες ἐώθεσαν χρᾶσθαι. ὁ	δὲ	χῶρος οὗτος ἐστὶ τῆς Μιλησίης
[1, 141]	σφέας ἐξελεύσεσθαι ἐς γῆν? ὡς	δὲ	ψευσθῆναι τῆς ἐλπίδος, λαβεῖν ἀμφίβληστρον
[1, 75]	καὶ ἐκ δεξιῆς ῥέειν, ποιῆσαι	δὲ	ὧδε? ἄνωθεν τοῦ στρατοπέδου ἀρξάμενον
[1, 150]	δὲ ἥκουσαν οὐκ ὁμοίως. ~σμύρνην	δὲ	ὧδε ἀπέβαλον Αἰολέες. Κολοφωνίους ἄνδρας
[1, 64]	καθήρας ἐκ τῶν λογίων καθήρας	δὲ	ὧδε? ἐπ? ὅσον ἔποψις τοῦ
[1, 65]	αὐτοὺς καὶ ξείνοισι ἀπρόσμικτοι? μετέβαλον	δὲ	ὧδε ἐς εὐνομίην. Λυκούργου τῶν
[1, 112]	σε πείθειν μὴ ἐκθεῖναι, σὺ	δὲ	ὧδε ποίησον, εἰ δὴ πᾶσα
[1, 94]	ἐξεύρεσιν οὐκ οἰκηιοῦνται Λυδοί. ποιέειν	δὲ	ὧδε πρὸς τὸν λιμὸν ἐξευρόντας,
[1, 58]	ἄλλων ἐθνέων βαρβάρων συχνῶν. πρόσθε	δὲ	ὦν ἔμοιγε δοκέει οὐδὲ τὸ
[1, 140]	ἐμφανέως γὰρ δὴ ποιεῦσι. κατακηρώσαντες	δὲ	ὦν τὸν νέκυν Πέρσαι γῆ
[1, 85]	καὶ κακοῦ ἔρρηξε φωνήν, εἶπε	δὲ	ὤνθρώπε, μὴ κτεῖνε Κροῖσον" οὗτος
[1, 128]	τὸν Κῦρον, τούτους ἀνεσκολόπισε, μετὰ	δὲ	ὥπλισε τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν τῷ
[1, 68]	οὐκ ἐκδιδόντος τὴν αὐλήν? χρόνῳ	δὲ	ὡς ἀνέγνωσε, ἐνοικίσθη, ἀνορύξας δὲ
[1, 158]	ἐγένετο ἐκδιδόναι Πακτύην Πέρσῃσι. ταῦτα	δὲ	ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν οἱ Κυμαῖοι,
[1, 76]	μέν νυν οὐκ ἐπείθοντο. Κῦρος	δὲ	ὡς ἀπίκετο καὶ ἀντεστρατοπεδεύσατο Κροίσῳ,
[1, 111]	τε καὶ ἐσθῆτι ποικίλῃ. Ἅρπαγος	δὲ	ὡς εἶδέ με, ἐκέλευε τὴν
[1, 112]	βουκόλος καὶ ἐκκαλύψας ἀπεδείκνυε. ἣ	δὲ	ὡς εἶδε τὸ παιδίον μέγα
[1, 61]	ἣ δὲ τῷ ἀνδρί. ὀργῇ	δὲ	ὡς εἶχε καταλλάσσετο τὴν ἔχθρην
[1, 132]	οὐ στέμμασι, οὐκὶ οὐλῇσι? τῶν	δὲ	ὡς ἑκάστῳ θύειν θέλῃ, ἐς
[1, 127]	ποιεύμενοι ὑπὸ Μήδων ἄρχεσθαι. Ἀστυάγης	δὲ	ὡς ἐπύθετο Κῦρον ταῦτα πρήσσοντα,
[1, 176]	μέν νυν χρόνῳ ἐξαιρέθησαν. Λύκιοι	δέ,	ὡς ἐς τὸ Ξάνθιον πεδίον
[1, 98]	ἐκ πάντων Μήδων καταλέξασθαι. ὁ	δὲ	ὡς ἔσχε τὴν ἀρχήν, τοὺς
[1, 141]	ἐχόμενος ἔλεγέ σφι τάδε? Ἴωνες	δὲ	ὡς ἤκουσαν τούτων ἀνενειχθέντων ἐς
[1, 86]	μὲν σιγὴν ἔχειν εἰρωτώμενον, μετὰ	δὲ	ὡς ἠναγκάζετο, εἰπεῖν τὸν ἂν
[1, 169]	καὶ τὰ ἐπιτασσόμενα ἐπετέλεον. Μιλήσιοι	δέ,	ὡς καὶ πρότερόν μοι ἔρηται,
[1, 21]	νυν οὕτω λέγουσι γενέσθαι. Ἀλυάττης	δέ,	ὡς οἱ ταῦτα ἐξαγγέλθη, αὐτίκα
[1, 94]	τέως μὲν διάγειν λιπαρέοντας, μετὰ	δὲ	ὡς οὐ παύεσθαι, ἄκεα δίζησθαι,
[1, 178]	τοῦ ἄστεος τοῦ Βαβυλωνίου, ἐκεκόσμητο	δὲ	ὡς οὐδὲν ἄλλο πόλισμα τῶν
[1, 48]	δὴ οὐδὲν προσίετό μιν? ὁ	δὲ	ὡς τὸ ἐκ Δελφῶν ἤκουσε,
[1, 163]	χώρης οἰκῆσαι ὅκου βούλονται? μετὰ	δέ,	ὡς τοῦτό γε οὐκ ἔπειθε
[1, 165]	παρὰ Ἁρπάγου τὴν πόλιν. μετὰ	δέ,	ὡς τοῦτο σφι ἐξέργαστο, ἐποιήσαντο
[1, 119]	τῇ γυναικὶ τὰ συγκυρήσαντα. Ἀστυάγης	δέ,	ὥς οἱ ἀπίκετο ὁ Ἁρπάγου
[1, 214]	μὲν τρόπῳ τοιούτῳ τελευτᾷ? Τόμυρις	δέ,	ὥς οἱ Κῦρος οὐκ ἐσήκουσε,
[1, 214]	διαστάντας ἐς ἀλλήλους τοξεύειν, μετὰ	δὲ	ὥς σφι τὰ βέλεα ἐξετετόξευτο,
[1, 118]	πάλιν ἀπηγέετο τῷ Ἁρπάγῳ, μετὰ	δὲ	ὣς οἱ ἐπαλιλλόγητο, κατέβαινε λέγων
[1, 151]	οὐδέν? τῇσι δὲ λοιπῇσι πόλισι	ἕαδε	κοινῇ Ἴωσι ἕπεσθαι τῇ ἂν
[1, 124]	ὡς ὦν ἑτοίμου τοῦ γε	ἐνθάδε	ἐόντος, ποίεε ταῦτα καὶ ποίεε
[1, 108]	ἐπίτροπον τῶν ἑωυτοῦ, ἔλεγὲ οἱ	τοιάδε.	Ἅρπαγε, πρῆγμα τὸ ἄν τοι
[1, 8]	κακῶς) ἔλεγε πρὸς τὸν Γύγην	τοιάδε.	Γύγη, οὐ γὰρ σε δοκέω
[1, 60]	λεγομένοισι εἶναι Ἑλλήνων σοφίην μηχανῶνται	τοιάδε.	ἐν τῷ δήμῳ τῷ Παιανιέι
[1, 48]	τὴν κυρίην τῶν ἡμερέων ἐμηχανᾶτο	τοιάδε?	ἐπινοήσας τὰ ἦν ἀμήχανον ἐξευρεῖν
[1, 96]	ὁ Δηιόκης ἐρασθεὶς τυραννίδος ἐποίεε	τοιάδε.	κατοικημένων τῶν Μήδων κατὰ κώμας,
[1, 21]	τὰ Ἀλυάττης μέλλοι ποιήσειν, μηχανᾶται	τοιάδε?	ὅσος ἦν ἐν τῷ ἄστεϊ
[1, 59]	λόγῳ τῶν ὑπερακρίων προστὰς μηχανᾶται	τοιάδε.	τρωματίσας ἑωυτόν τε καὶ ἡμιόνους
[1, 60]	ἀπικόμενοι ἐς τὸ ἄστυ, λέγοντες	τοιάδε?	ὦ Ἀθηναῖοι, δέκεσθε ἀγαθῷ νόῳ
[1, 101]	τοῦτον ἦρξε? ἔστι δὲ Μήδων	τοσάδε	γένεα, Βοῦσαι Παρητακηνοὶ Στρούχατες Ἀριζαντοὶ
[1, 101]	γένεα μὲν δὴ Μήδων ἐστὶ	τοσάδε.	~Δηιόκεω δὲ παῖς γίνεται Φραόρτης,
[1, 41]	Ἄδρηστον, ἀπικομένῳ δέ οἱ λέγει	τάδε.	Ἄδρηστε, ἐγώ σε συμφορῇ, πεπληγμένον
[1, 55]	ἡ δὲ Πυθίη οἱ χρᾷ	τάδε.	ἀλλ? ὅταν ἡμίονος βασιλεὺς Μήδοισι
[1, 51]	ταῦτα ἀπέπεμπε ἐς Δελφούς, καὶ	τάδε	ἄλλα ἅμα τοῖσι, κρητῆρας δύο
[1, 159]	πρὸς τὸν Ἀριστόδικον, λέγουσαν δὲ	τάδε	ἀνοσιώτατε ἀνθρώπων, τί τάδε τολμᾷς
[1, 47]	στρατεύεσθαι. ~ἐντειλάμενος δὲ τοῖσι Λυδοῖσι	τάδε	ἀπέπεμπε ἐς τὴν διάπειραν τῶν
[1, 212]	πέμπουσα κήρυκα παρὰ Κῦρον ἔλεγε	τάδε.	ἄπληστε αἵματος Κῦρε, μηδὲν ἐπαερθῇς
[1, 66]	ἡ δὲ Πυθίη σφι χρᾷ	τάδε.	Ἀρκαδίην μ? αἰτεῖς? μέγα μ?
[1, 155]	δίκην. Λυδοῖσι δὲ συγγνώμην ἔχων	τάδε	αὐτοῖσι ἐπίταξον, ὡς μήτε ἀποστέωσι
[1, 116]	ὑπελέλειπτο ὁ βουκόλος μοῦνος μουνόθεν,	τάδε	αὐτὸν εἴρετο ὁ Ἀστυάγεος, κόθεν
[1, 100]	μὲν κατὰ τὰς δίκας ἐποίεε,	τάδε	δὲ ἄλλα ἐκεκοσμέατὸ οἱ? εἴ
[1, 85]	ἐπορθέετο. ~κατ? αὐτὸν δὲ Κροῖσον	τάδε	ἐγίνετο. ἦν οἱ παῖς, τοῦ
[1, 78]	ἥλω ὁ Κροῖσος. Τελμησσέες μέντοι	τάδε	ἔγνωσαν, στρατὸν ἀλλόθροον προσδόκιμον εἶναι
[1, 187]	δὲ νεκρὸν καὶ γράμματα λέγοντα	τάδε?	εἰ μὴ ἄπληστός τε ἔας
[1, 117]	οὕτω. παραδίδωμι μέντοι τῷδε κατὰ	τάδε	ἐντειλάμενος, θεῖναὶ μιν ἐς ἔρημον
[1, 125]	ἀπίστασθαι ἀπὸ Μήδων. ἔστι δὲ	τάδε,	ἐξ ὧν ὧλλοι πάντες ἀρτέαται
[1, 11]	αὐτὸς περιεῖναι. ἐπειρώτα δὴ λέγων	τάδε.	ἐπεί με ἀναγκάζεις δεσπότεα τὸν
[1, 112]	ἄνδρα, δευτέρα λέγει ἡ γυνὴ	τάδε.	ἐπεὶ τοίνυν οὐ δύναμαί σε
[1, 117]	ἀπειλήσας παντοῖα τῷδε ἢν μὴ	τάδε	ἐπιτελέα ποιήσῃ. ἐπείτε δὲ ποιήσαντος
[1, 16]	ἐὼν ἐν τῇ ἀρχῇ ἀξιαπηγητότατα	τάδε.	~ἐπολέμησε Μιλησίοισι, παραδεξάμενος τὸν πόλεμον
[1, 126]	γὰρ δοκέω θείῃ τύχῃ γεγονὼς	τάδε	ἐς χεῖρας ἄγεσθαι, καὶ ὑμέας
[1, 200]	θηρεύσαντες αὐήνωσι πρὸς ἥλιον, ποιεῦσι	τάδε?	ἐσβάλλουσι ἐς ὅλμον καὶ λεήναντες
[1, 67]	τοῖσι θεοπρόποισι λέγει ἡ Πυθίη	τάδε.	ἔστι τις Ἀρκαδίης Τεγέη λευρῷ
[1, 65]	μέγαρον, εὐθὺς ἡ Πυθίη λέγει	τάδε.	ἥκεις ὦ Λυκόοργε ἐμὸν ποτὶ
[1, 174]	λέγουσι, χρᾷ ἐν τριμέτρῳ τόνῳ	τάδε.	Ἰσθμὸν δὲ μὴ πυργοῦτε μηδ?
[1, 141]	δὴ ὀργῇ ἐχόμενος ἔλεγέ σφι	τάδε?	Ἴωνες δὲ ὡς ἤκουσαν τούτων
[1, 27]	νεώτερον περὶ τὴν Ἑλλάδα, εἰπόντα	τάδε	καταπαῦσαι τὴν ναυπηγίην? ὦ βασιλεῦ,
[1, 209]	καὶ ποίεε ὅκως, ἐπεὰν ἐγὼ	τάδε	καταστρεψάμενος ἔλθω ἐκεῖ, ὥς μοι
[1, 110]	καλεόμενος ἀπίκετο, ἔλεγε ὁ Ἅρπαγος	τάδε.	κελεύει σε Ἀστυάγης τὸ παιδίον
[1, 90]	ὑπεθήκατο ἐπιτελέειν, εἶπε πρὸς Κροῖσον	τάδε.	Κροῖσε, ἀναρτημένου σεῦ ἀνδρὸς βασιλέος
[1, 155]	ὁ Κῦρος εἶπε πρὸς Κροῖσον	τάδε.	Κροῖσε, τί ἔσται τέλος τῶν
[1, 87]	αὐτὸν ἀπὸ τῆς πυρῆς εἰρέσθαι	τάδε.	Κροῖσε, τίς σε ἀνθρώπων ἀνέγνωσε
[1, 62]	προσιὼν χρᾷ ἐν ἑξαμέτρῳ τόνῳ	τάδε	λέγων? ἔρριπται δ? ὁ βόλος,
[1, 85]	ἡ δὲ Πυθίη οἱ εἶπε	τάδε.	Λυδὲ γένος, πολλῶν βασιλεῦ, μέγα
[1, 53]	καὶ ἄλλων ἐθνέων βασιλεύς, νομίσας	τάδε	μαντήια εἶναι μοῦνα ἐν ἀνθρώποισι,
[1, 140]	ἔχω περὶ αὐτῶν εἰδὼς εἰπεῖν?	τάδε	μέντοι ὡς κρυπτόμενα λέγεται καὶ
[1, 11]	Γύγης ἀπίκετο, ἔλεγε ἡ γυνὴ	τάδε.	νῦν τοί δυῶν ὁδῶν παρεουσέων
[1, 30]	καιρὸν ἦν, εἴρετο ὁ Κροῖσος	τάδε.	ξεῖνε Ἀθηναῖε, παρ? ἡμέας γὰρ
[1, 123]	ὁμοιούμενος. πρὸ δ? ἔτι τούτου	τάδε	οἱ κατέργαστο? ἐόντος τοῦ Ἀστυάγεος
[1, 47]	Πυθίη ἐν ἑξαμέτρῳ τόνῳ λέγει	τάδε.	οἶδα δ? ἐγὼ ψάμμου τ?
[1, 71]	ἐν Λυδοῖσι ἔχων, συνεβούλευσε Κροίσῳ	τάδε?	οὔνομά οἱ ἦν Σάνδανις. ὦ
[1, 36]	ὀνείρου τὰ ἔπεα ἔλεγέ σφι	τάδε.	παιδὸς μὲν πέρι τοῦ ἐμοῦ
[1, 63]	μὲν δή οἱ ἐνθεάζων χρᾷ	τάδε,	Πεισίστρατος δὲ συλλαβὼν τὸ χρηστήριον
[1, 159]	ὁ Ἀριστόδικος ἐκ προνοίης ἐποίεε	τάδε?	περιιὼν τὸν νηὸν κύκλῳ ἐξαίρεε
[1, 207]	ἂν ἐκεῖνοι ὑπεξίωσι, ἐνθεῦτεν δὲ	τάδε	ποιεῦντας πειρᾶσθαι ἐκείνων περιγενέσθαι. ὡς
[1, 20]	οὕτω ἀκούσας γενέσθαι? Μιλήσιοι δὲ	τάδε	προστιθεῖσι τούτοισι, Περίανδρον τὸν Κυψέλου
[1, 214]	λυμαινομένη δὲ τῷ νεκρῷ ἐπέλεγε	τάδε?	σὺ μὲν ἐμὲ ζῶσάν τε
[1, 126]	βουλομένοισι μὲν ἐμέο πείθεσθαί ἔστι	τάδε	τε καὶ ἄλλα μυρία ἀγαθά,
[1, 91]	ἐντεταλμένα τὴν Πυθίην λέγεται εἰπεῖν	τάδε.	τὴν πεπρωμένην μοῖραν ἀδύνατα ἐστὶ
[1, 110]	ὅκως ἂν τάχιστα διαφθαρείη? καὶ	τάδε	τοὶ ἐκέλευσε εἰπεῖν, ἢν μὴ
[1, 89]	διαρπάσαντας καὶ κατασχόντας χρήματα μεγάλα,	τάδε	τοὶ ἐξ αὐτῶν ἐπίδοξα γενέσθαι.
[1, 159]	δὲ τάδε ἀνοσιώτατε ἀνθρώπων, τί	τάδε	τολμᾷς ποιέειν; τοὺς ἱκέτας μου
[1, 210]	δοκέων οἱ Δαρεῖον ἐπιβουλεύειν ἔλεγε	τάδε?	τῷ δὲ ὁ δαίμων προέφαινε
[1, 187]	ἐς τὸν τάφον γράμματα λέγοντα	τάδε.	τῶν τις ἐμεῦ ὕστερον γινομένων
[1, 55]	ἀληθείην, ἐνεφορέετο αὐτοῦ. ἐπειρώτα δὲ	τάδε	χρηστηριαζόμενος, εἴ οἱ πολυχρόνιος ἔσται
[1, 207]	ἐναντίην τῇ προκειμένῃ γνώμῃ, λέγων	τάδε.	ὦ βασιλεῦ, εἶπον μὲν καὶ
[1, 117]	μὴ ἐλεγχόμενος ἁλίσκηται, ἀλλὰ λέγει	τάδε.	ὦ βασιλεῦ, ἐπείτε παρέλαβον τὸ
[1, 206]	πέμψασα ἡ Τόμυρις κήρυκα ἔλεγε	τάδε.	ὦ βασιλεῦ Μήδων, παῦσαι σπεύδων
[1, 36]	Κροῖσον τῶν Μυσῶν ἄγγελοι ἔλεγον	τάδε.	ὦ βασιλεῦ, ὑὸς χρῆμα μέγιστον
[1, 69]	καὶ ἄλλων ἐθνέων βασιλεύς, λέγων	τάδε.	ὦ Λακεδαιμόνιοι, χρήσαντος τοῦ θεοῦ
[1, 124]	ἐπελέγετο, τὰ δὲ γράμματα ἔλεγε	τάδε.	ὦ παῖ Καμβύσεω, σὲ γὰρ
[1, 121]	καλέσας τὸν Κῦρον ἔλεγέ οἱ	τάδε.	ὦ παῖ, σὲ γὰρ ἐγὼ
[1, 37]	λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ νεηνίης	τάδε.	ὦ πάτερ, τὰ κάλλιστα πρότερον
[1, 159]	ἐχρηστηριάζετο ἐκ πάντων Ἀριστόδικος ἐπειρωτῶν	τάδε.	ὦναξ, ἦλθε παρ? ἡμέας ἱκέτης
[1, 35]	τε καὶ τίς εἴη, λέγων	τάδε?	ὤνθρωπε, τίς τε ἐὼν καὶ
[1, 196]	ἅπαξ τοῦ ἔτεος ἑκάστου ἐποιέετο	τάδε?	ὡς ἂν αἱ παρθένοι γενοίατο
[1, 132]	Πέρσῃσι περὶ τοὺς εἰρημένους θεοὺς	ἥδε	κατέστηκε? οὔτε βωμοὺς ποιεῦνται οὔτε
[1, 0]	Κλειὼ. Ἡροδότου Ἁλικαρνησσέος ἱστορίης ἀπόδεξις	ἥδε,	ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ
[1, 31]	καὶ πρὸς τούτῳ ῥώμη σώματος	τοιήδε?	ἀεθλοφόροι τε ἀμφότεροι ὁμοίως ἦσαν,
[1, 42]	ἄεθλον τοιόνδε? οὔτε γὰρ συμφορῇ	τοιῇδε	κεχρημένον οἰκός ἐστι ἐς ὁμήλικας
[1, 115]	ἐόντος πρώτου παρ? ἐμοὶ ἀεικείῃ	τοιῇδε	περισπεῖν; ὁ δὲ ἀμείβετο ὧδε.
[1, 195]	αὐτοῖσι ἐστὶ τοιαῦτα? ἐσθῆτι δὲ	τοιῇδε	χρέωνται, κιθῶνι ποδηνεκέι λινέῳ, καὶ
[1, 108]	ἄν τοι προσθέω, μηδαμῶς παραχρήσῃ,	μηδὲ	ἐμέ τε παραβάλῃ καὶ ἄλλους
[1, 80]	Κροῖσον δὲ αὐτὸν μὴ κτείνειν,	μηδὲ	ἢν συλλαμβανόμενος ἀμύνηται. ταῦτα μὲν
[1, 32]	πρὶν δ? ἂν τελευτήσῃ, ἐπισχεῖν,	μηδὲ	καλέειν κω ὄλβιον ἀλλ? εὐτυχέα.
[1, 9]	γὰρ ἐγὼ μηχανήσομαι οὕτω ὥστε	μηδέ	μαθεῖν μιν ὀφθεῖσαν ὑπὸ σεῦ.
[1, 55]	ποδαβρέ, πολυψήφιδα παρ? Ἕρμον φεύγειν	μηδὲ	μένειν μηδ? αἰδεῖσθαι κακός εἶναι.
[1, 146]	μή κοτε ὁμοσιτῆσαι τοῖσι ἀνδράσι	μηδὲ	οὐνόματι βῶσαι τὸν ἑωυτῆς ἄνδρα,
[1, 82]	ἀπαλλάσσεσθαι ἑκάτερον ἐς τὴν ἑωυτοῦ	μηδὲ	παραμένειν ἀγωνιζομένων, τῶνδε εἵνεκεν ἵνα
[1, 155]	μέντοι μὴ πάντα θυμῷ χρέο,	μηδὲ	πόλιν ἀρχαίην ἐξαναστήσῃς ἀναμάρτητον ἐοῦσαν
[1, 82]	πρότερον θρέψειν κόμην Ἀργείων μηδένα,	μηδὲ	τὰς γυναῖκάς σφι χρυσοφορήσειν, πρὶν
[1, 68]	τοῦ σιδήρου. ἐγὼ γὰρ ἐν	τῇδε	θέλων τῇ αὐλῇ φρέαρ ποιήσασθαι,
[1, 68]	κατὰ τὸ θεοπρόπιον τοῦτον εἶναι,	τῇδε	συμβαλλόμενος? τοῦ χαλκέος δύο ὁρέων
[1, 149]	μὲν αἱ Ἰάδες πόλιες εἰσί,	αἵδε	δὲ αἱ Αἰολίδες, Κύμη ἡ
[1, 142]	κατοίκηνται κατὰ ταὐτὰ διαλεγόμεναι σφίσι,	αἵδε	δὲ ἐν τῇ Λυδίῃ, Ἔφεσος
[1, 108]	ὁ Ἀστυάγης τῷ πρώτῳ ἔτεϊ	εἶδε	ἄλλην ὄψιν, ἐδόκεε δέ οἱ
[1, 30]	καλοί τε κἀγαθοί, καί σφι	εἶδε	ἅπασι τέκνα ἐκγενόμενα καὶ πάντα
[1, 197]	ἐξέφυγε ὁμοίην νοῦσον ἢ ἄλλον	εἶδε	ἐκφυγόντα. σιγῇ δὲ παρεξελθεῖν τὸν
[1, 85]	παῖς οὗτος ὁ ἄφωνος ὡς	εἶδε	ἐπιόντα τὸν Πέρσην, ὑπὸ δέους
[1, 111]	ἐσθῆτι ποικίλῃ. Ἅρπαγος δὲ ὡς	εἶδέ	με, ἐκέλευε τὴν ταχίστην ἀναλαβόντα
[1, 209]	ἐπεραιώθη τὸν Ἀράξεα, νυκτὸς ἐπελθούσης	εἶδε	ὄψιν εὕδων ἐν τῶν Μασσαγετέων
[1, 197]	ἔχῃ ὁ κάμνων ἢ ἄλλον	εἶδε	παθόντα, ταῦτα προσιόντες συμβουλεύουσι καὶ
[1, 113]	τῶν ἑωυτοῦ δορυφόρων τοὺς πιστοτάτους	εἶδέ	τε διὰ τούτων καὶ ἔθαψε
[1, 112]	ἐκκαλύψας ἀπεδείκνυε. ἣ δὲ ὡς	εἶδε	τὸ παιδίον μέγα τε καὶ
[1, 117]	ἐμῆς; ὁ δὲ Ἅρπαγος ὡς	εἶδε	τὸν βουκόλον ἔνδον ἐόντα, οὐ
[1, 80]	πόλιν) ἐνθαῦτα ὁ Κῦρος ὡς	εἶδε	τοὺς Λυδοὺς ἐς μάχην τασσομένους,
[1, 186]	τοῦτο. αὕτη δὲ καὶ τοῦτο	προεῖδε.	ἐπείτε γὰρ ὤρυσσε τὸ ἔλυτρον
[1, 28]	καταστρεψάμενος ὁ Κροῖσος. εἰσὶ δὲ	οἵδε,	Λυδοί, Φρύγες, Μυσοί, Μαριανδυνοί, Χάλυβες,
[1, 125]	γεγόνασι. ἄλλοι δὲ Πέρσαι εἰσὶ	οἵδε,	Πανθιαλαῖοι Δηρουσιαῖοι Γερμάνιοι. οὗτοι μὲν
[1, 74]	οἱ δὲ συμβιβάσαντες αὐτοὺς ἦσαν	οἵδε,	Συέννεσίς τε ὁ Κίλιξ καὶ
[1, 206]	περ ἄρχομεν. οὔκων ἐθελήσεις ὑποθήκῃσι	τῇσιδε	χρᾶσθαι, ἀλλὰ πάντως μᾶλλον ἢ
[1, 216]	χαλκὸς ἄπλετος. ~νόμοισι δὲ χρέωνται	τοιοῖσιδε.	γυναῖκα μὲν γαμέει ἕκαστος, ταύτῃσι
[1, 131]	ἤρξε. ~Πέρσας δὲ οἶδα νόμοισι	τοιοῖσιδε	χρεωμένους, ἀγάλματα μὲν καὶ νηοὺς
[1, 35]	πάντων" Κροῖσος δέ μιν ἀμείβετο	τοῖσιδε?	ἀνδρῶν τε φίλων τυγχάνεις ἔκγονος
[1, 155]	ἐνόεε ἔλεγε, ὃ δ? ἀμείβετο	τοῖσιδε,	δείσας μὴ ἀναστάτους ποιήσῃ τὰς
[1, 120]	πρότερον. ὁ δὲ ἀμείβεται αὐτοὺς	τοῖσιδε.	ἔστι τε ὁ παῖς καὶ
[1, 9]	γένηται κακόν, ὃ δ? ἀμείβετο	τοῖσιδε.	θάρσεε, Γύγη, καὶ μὴ φοβεῦ
[1, 120]	ἀσθενὲς ἔρχεται" ἀμείβεται ὁ Ἀστυάγης	τοῖσιδε.	καὶ αὐτὸς ὦ Μάγοι ταύτῃ
[1, 159]	ἐκδιδόναι; τὸν δὲ αὖτις ἀμείψασθαι	τοῖσιδε	ναὶ κελεύω, ἵνα γε ἀσεβήσαντες
[1, 32]	προσπεσοῦσαν ἐνεῖκαι δυνατώτερος, ὁ δὲ	τοῖσιδε	προέχει ἐκείνου? ἄτην μὲν καὶ
[1, 39]	μοι λογίζομαι" ~ἀμείβεται ὁ νεηνίης	τοῖσιδε.	συγγνώμη μὲν ὦ πάτερ τοι,
[1, 210]	ἀμείβεται δὴ ὦν ὁ Ὑστάσπης	τοῖσιδε.	ὦ βασιλεῦ, μὴ εἴη ἀνὴρ
[1, 38]	ταῦτα οὕτω ποιεόμενα" ~ἀμείβεται Κροῖσος	τοῖσιδε.	ὦ παῖ, οὔτε δειλίην οὔτε
[1, 186]	μὲν δὴ ἐκ βάθεος περιεβάλετο,	τοιήνδε	δὲ ἐξ αὐτῶν παρενθήκην ἐποιήσατο.
[1, 209]	ἐν τῶν Μασσαγετέων τῇ χωρῇ	τοιήνδε?	ἐδόκεε ὁ Κῦρος ἐν τῷ
[1, 187]	αὐτὴ αὕτη βασίλεια καὶ ἀπάτην	τοιήνδε	τινὰ ἐμηχανήσατο? ὕπερ τῶν μάλιστα
[1, 1]	Ἐρυθρῆς καλεομένης θαλάσσης ἀπικομένους ἐπὶ	τήνδε	τὴν θάλασσαν, καὶ οἰκήσαντας τοῦτον
[1, 19]	ὑπὸ τῆς στρατιῆς συνηνείχθη τι	τοιόνδε	γενέσθαι πρῆγμα? ὡς ἅφθη τάχιστα
[1, 114]	ὁ παῖς, πρῆγμα ἐς αὑτὸν	τοιόνδε	γενόμενον ἐξέφηνέ μιν. ἔπαιζε ἐν
[1, 123]	ὁδῶν φυλασσομενέων, ὁ δὲ ἐπιτεχνᾶται	τοιόνδε?	λαγὸν μηχανησάμενος, καὶ ἀνασχίσας τούτου
[1, 80]	ἐποίησε Ἁρπάγου ὑποθεμένου ἀνδρὸς Μήδου	τοιόνδε?	ὅσαι τῷ στρατῷ τῷ ἑωυτοῦ
[1, 42]	ἂν οὐκ ἤια ἐς ἄεθλον	τοιόνδε?	οὔτε γὰρ συμφορῇ τοιῇδε κεχρημένον
[1, 191]	ποιητέον οἱ ἦν, ἐποίεε δὴ	τοιόνδε.	τάξας τὴν στρατιὴν ἅπασαν ἐξ
[1, 68]	πῆμα ἐπὶ πήματι κείμενον, κατὰ	τοιόνδε	τι εἰκάζων, ὡς ἐπὶ κακῷ
[1, 199]	ἱροῦ? ἐμβαλόντα δὲ δεῖ εἰπεῖν	τοσόνδε?	ἐπικαλέω τοι τὴν θεὸν Μύλιττα"
[1, 13]	χρηστήριον καὶ ἐβασίλευσε οὕτω Γύγης.	τοσόνδε	μέντοι εἶπε ἡ Πυθίη, ὡς
[1, 99]	οἰκέειν. οἰκοδομηθέντων δὲ πάντων κόσμον	τόνδε	Δηιόκης πρῶτος ἐστὶ ὁ καταστησάμενος,
[1, 9]	ὡς σέο πειρώμενος λέγω λόγον	τόνδε,	μήτε γυναῖκα τὴν ἐμήν, μὴ
[1, 117]	δὴ ὧδε? καλέσας τὸν βουκόλον	τόνδε	παραδίδωμι τὸ παιδίον, φὰς σέ
[1, 137]	τὸν νόμον, αἰνέω δὲ καὶ	τόνδε,	τὸ μὴ μιῆς αἰτίης εἵνεκα
[1, 137]	πατρὶ προσβάλῃ. ~αἰνέω μέν νυν	τόνδε	τὸν νόμον, αἰνέω δὲ καὶ
[1, 207]	καὶ σὺ εἶς καὶ ἑτέρων	τοιῶνδε	ἄρχεις, ἐκεῖνο πρῶτον μάθε, ὡς
[1, 141]	τοῖσι Ἴωσι καὶ τοῖσι Αἰολεῦσι	τῶνδε	εἵνεκα ἔλεξε, ὅτι δὴ οἱ
[1, 73]	ὁ Κροῖσος ἐπὶ τὴν Καππαδοκίην	τῶνδε	εἵνεκα, καὶ γῆς ἱμέρῳ προσκτήσασθαι
[1, 17]	οἰκίας οὐ κατέβαλλε ὁ Λυδὸς	τῶνδε	εἵνεκα, ὅκως ἔχοιεν ἐνθεῦτεν ὁρμώμενοι
[1, 82]	τὴν ἑωυτοῦ μηδὲ παραμένειν ἀγωνιζομένων,	τῶνδε	εἵνεκεν ἵνα μὴ παρεόντων τῶν
[1, 80]	καμήλους ἔταξε ἀντία τῆς ἵππου	τῶνδε	εἵνεκεν? κάμηλον ἵππος φοβέεται, καὶ
[1, 22]	ἐποίεέ τε καὶ προηγόρευε Θρασύβουλος	τῶνδε	εἵνεκεν, ὅκως ἂν δὴ ὁ
[1, 99]	ταῦτα δὲ περὶ ἑωυτὸν ἐσέμνυνε	τῶνδε	εἵνεκεν, ὅκως ἂν μὴ ὁρῶντες
[1, 197]	θήλεα τέκνα. ~δεύτερος δὲ σοφίῃ	ὅδε	ἄλλος σφι νόμος κατέστηκε? τοὺς
[1, 199]	τῶν νόμων ἐστὶ τοῖσι Βαβυλωνίοισι	ὅδε?	δεῖ πᾶσαν γυναῖκα ἐπιχωρίην ἱζομένην
[1, 111]	Ἀστυάγης ἐντέλλεται ἀποκτεῖναι. νῦν τε	ὅδε	ἐστί" ~ἅμα δὲ ταῦτα ἔλεγε
[1, 115]	τῆς κώμης παῖδες, τῶν καὶ	ὅδε	ἦν, παίζοντες σφέων αὐτῶν ἐστήσαντο
[1, 196]	ὧδε κατεστᾶσι, ὁ μὲν σοφώτατος	ὅδε	κατὰ γνώμην τὴν ἡμετέρην, τῷ
[1, 214]	τοῦ βίου, πολλῶν λόγων λεγομένων,	ὅδε	μοι ὁ πιθανώτατος εἴρηται. ~Μασσαγέται
[1, 31]	ἦσαν, καὶ δὴ καὶ λέγεται	ὅδε	ὁ λόγος. ἐούσης ὁρτῆς τῇ
[1, 207]	τοὺς πολεμίους ἐς τὴν χώρην,	ὅδε	τοι ἐν αὐτῷ κίνδυνος ἔνι?
[1, 115]	εἵνεκα ἄξιός τευ κακοῦ εἰμί,	ὅδε	τοὶ πάρειμι" ~ταῦτα λέγοντος τοῦ
[1, 186]	τὸ ἔλυτρον τῇ λίμνῃ, μνημόσυνον	τόδε	ἄλλο ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἔργου
[1, 139]	ἀλλὰ σέβονται ποταμοὺς μάλιστα. ~καὶ	τόδε	ἄλλο σφι ὧδε συμπέπτωκε γίνεσθαι,
[1, 8]	μανθάνειν δεῖ? ἐν τοῖσι ἓν	τόδε	ἐστί, σκοπέειν τινὰ τὰ ἑωυτοῦ.
[1, 173]	δὲ Καρικοῖσι χρέωνται. ἓν δὲ	τόδε	ἴδιον νενομίκασι καὶ οὐδαμοῖσι ἄλλοισι
[1, 159]	Περσέων δύναμιν τὸν ἱκέτην ἐς	τόδε	οὐ τετολμήκαμεν ἐκδιδόναι, πρὶν ἂν
[1, 170]	οὗτοι μὲν δή σφι γνώμας	τοιάσδε	ἀπεδέξαντο. ~Ἅρπαγος δὲ καταστρεψάμενος Ἰωνίην
[1, 70]	Σάρδις δι? αἰτίας διφασίας λεγομένας	τάσδε?	οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι λέγουσι ὡς
[1, 90]	ἐτίμησα θεῶν μάλιστα, ἐπειρέσθαι πέμψαντα	τάσδε	τὰς πέδας, εἰ ἐξαπατᾶν τοὺς
[1, 203]	ἐν τοῖσι καὶ δένδρεα φύλλα	τοιῆσδε	ἰδέης παρεχόμενα εἶναι λέγεται, τὰ
[1, 185]	νῦν οἳ ἂν κομίζωνται ἀπὸ	τῆσδε	τῆς θαλάσσης ἐς Βαβυλῶνα, καταπλέοντες
[1, 212]	μοι τὸν παῖδα ἄπιθι ἐκ	τῆσδε	τῆς χώρης ἀζήμιος, Μασσαγετέων τριτημορίδι
[1, 202]	δέ σφι ἐξευρῆσθαι δένδρεα καρποὺς	τοιούσδε	τινὰς φέροντα, τοὺς ἐπείτε ἂν
[1, 85]	δὲ Πυθίη οἱ εἶπε τάδε.	Λυδὲ	γένος, πολλῶν βασιλεῦ, μέγα νήπιε
[1, 55]	βασιλεὺς Μήδοισι γένηται, καὶ τότε,	Λυδὲ	ποδαβρέ, πολυψήφιδα παρ? Ἕρμον φεύγειν
[1, 138]	οὔτε ἐμπτύουσι, οὐ χεῖρας ἐναπονίζονται,	οὐδὲ	ἄλλον οὐδένα περιορῶσι, ἀλλὰ σέβονται
[1, 196]	ὅτεῳ βούλοιτο ἕκαστος οὐκ ἐξῆν,	οὐδὲ	ἄνευ ἐγγυητέω ἀπάγεσθαι τὴν παρθένον
[1, 199]	τῷ δὲ πρώτῳ ἐμβαλόντι ἕπεται	οὐδὲ	ἀποδοκιμᾷ οὐδένα. ἐπεὰν δὲ μιχθῇ,
[1, 71]	γὰρ τῶν ἡμετέρων ἀγαθῶν περιέξονται	οὐδὲ	ἀπωστοὶ ἔσονται. ἐγὼ μέν νυν
[1, 3]	πάντως ὅτι οὐ δώσει δίκας?	οὐδὲ	γὰρ ἐκείνους διδόναι. οὕτω δὴ
[1, 215]	δὲ οὐδ? ἀργύρῳ χρέωνται οὐδέν?	οὐδὲ	γὰρ οὐδέ σφι ἐστὶ ἐν
[1, 3]	ὡς οὐ δόντες αὐτοὶ δίκας	οὐδὲ	ἐκδόντες ἀπαιτεόντων βουλοίατό σφι παρ?
[1, 2]	θυγατέρα. τοὺς δὲ ὑποκρίνασθαι ὡς	οὐδὲ	ἐκεῖνοι Ἰοῦς τῆς Ἀργείης ἔδοσάν
[1, 99]	ἐκείνῳ καὶ οἰκίης οὐ φλαυροτέρης	οὐδὲ	ἐς ἀνδραγαθίην λειπόμενοι, λυπεοίατο καὶ
[1, 109]	οἱ ἔγωγε προσθήσομαι τῇ γνώμῃ	οὐδὲ	ἐς φόνον τοιοῦτον ὑπηρετήσω. πολλῶν
[1, 32]	ἀπέρριπται ἐς τὸ μηδὲν ὥστε	οὐδὲ	ἰδιωτέων ἀνδρῶν ἀξίους ἡμέας ἐποίησας;
[1, 138]	σφι ποιέειν οὐκ ἔξεστι, ταῦτα	οὐδὲ	λέγειν ἔξεστι. αἴσχιστον δὲ αὐτοῖσι
[1, 84]	ἡ ἀκρόπολις καὶ ἄμαχος? τῇ	οὐδὲ	Μήλης ὁ πρότερον βασιλεὺς Σαρδίων
[1, 137]	κω λέγουσι τὸν ἑωυτοῦ πατέρα	οὐδὲ	μητέρα, ἀλλὰ ὁκόσα ἤδη τοιαῦτα
[1, 181]	οὐκ ἔνι οὐδὲν αὐτόθι ἐνιδρυμένον,	οὐδὲ	νύκτα οὐδεὶς ἐναυλίζεται ἀνθρώπων ὅτι
[1, 45]	ἐκείνῃ τὸν καθήραντα ἀπολωλεκὼς εἴη,	οὐδέ	οἱ εἴη βιώσιμον. Κροῖσος δὲ
[1, 56]	βασιλεύσειν Μήδων, οὐδ? ὦν αὐτὸς	οὐδὲ	οἱ ἐξ αὐτοῦ παύσεσθαι κοτὲ
[1, 12]	οὐ γὰρ ἐμετίετο ὁ Γύγης,	οὐδέ	οἱ ἦν ἀπαλλαγὴ οὐδεμία, ἀλλ?
[1, 193]	τὰ γὰρ δὴ ἄλλα δένδρεα	οὐδὲ	πειρᾶται ἀρχὴν φέρειν, οὔτε συκέην
[1, 138]	ἐς πόλιν οὗτος οὐ κατέρχεται	οὐδὲ	συμμίσγεται τοῖσι ἄλλοισι Πέρσῃσι? φασὶ
[1, 215]	ἀργύρῳ χρέωνται οὐδέν? οὐδὲ γὰρ	οὐδέ	σφι ἐστὶ ἐν τῇ χωρῇ,
[1, 153]	Πέρσαι ἀγορῇσι οὐδὲν ἐώθασι χρᾶσθαι,	οὐδέ	σφι ἐστὶ τὸ παράπαν ἀγορή.
[1, 85]	ὑπὸ τῆς παρεούσης συμφορῆς παρημελήκεε,	οὐδὲ	τί οἱ διέφερε πληγέντι ἀποθανεῖν?
[1, 58]	πρόσθε δὲ ὦν ἔμοιγε δοκέει	οὐδὲ	τὸ Πελασγικὸν ἔθνος, ἐὸν βάρβαρον,
[1, 146]	ἐλαχίστη μοῖρα, τοῖσι Ἰωνίης μέτα	οὐδὲ	τοῦ οὐνόματος οὐδέν, Μινύαι δὲ
[1, 49]	τὰ νομιζόμενα οὐ γὰρ ὦν	οὐδὲ	τοῦτο λέγεται) ἄλλο γε ἢ
[1, 91]	χρηστηριαζομένῳ εἶπε Λοξίης περὶ ἡμιόνου,	οὐδὲ	τοῦτο συνέλαβε. ἦν γὰρ δὴ
[1, 97]	καὶ αὐτοὶ πρὸς ἔργα τρεψόμεθα,	οὐδὲ	ὑπ? ἀνομίης ἀνάστατοι ἐσόμεθα" ταῦτά
[1, 2]	ἔδοσάν σφι δίκας τῆς ἁρπαγῆς?	οὐδὲ	ὤν αὐτοὶ δώσειν ἐκείνοισι. ~Δευτέρῃ
[1, 94]	πόλιας καὶ οἰκέειν τὸ μέχρι	τοῦδε.	ἀντὶ δὲ Λυδῶν μετονομασθῆναι αὐτοὺς
[1, 136]	παρὰ τῇσι γυναιξὶ δίαιταν ἔχει.	τοῦδε	δὲ εἵνεκα τοῦτο οὕτω ποιέεται,
[1, 115]	τὴν δίκην. εἰ ὦν δὴ	τοῦδε	εἵνεκα ἄξιός τευ κακοῦ εἰμί,
[1, 186]	νύκτας τὰ ξύλα ταῦτα ἀπαιρέεσκον	τοῦδε	εἵνεκα, ἵνα μὴ διαφοιτέοντες τὰς
[1, 146]	οὐνόματι βῶσαι τὸν ἑωυτῆς ἄνδρα,	τοῦδε	εἵνεκα ὅτι ἐφόνευσαν σφέων τοὺς
[1, 145]	καὶ οὐκ ἐθελῆσαι πλεῦνας ἐσδέξασθαι	τοῦδε	εἵνεκα, ὅτι καὶ ὅτε ἐν
[1, 187]	δὲ πύλῃσι ταύτῃσι οὐδὲν ἐχρᾶτο	τοῦδε	εἵνεκα, ὅτι ὕπερ κεφαλῆς οἱ
[1, 86]	πυθόμενος τὸν Κροῖσον εἶναι θεοσεβέα	τοῦδε	εἵνεκεν ἀνεβίβασε ἐπὶ τὴν πυρήν,
[1, 115]	τοιούτου ἐόντος παῖς ἐτόλμησας τὸν	τοῦδε	παῖδα ἐόντος πρώτου παρ? ἐμοὶ
[1, 115]	Ἀστυάγης ἔφη σὺ δὴ ἐὼν	τοῦδε	τοιούτου ἐόντος παῖς ἐτόλμησας τὸν
[1, 45]	εἶς δὲ οὐ σύ μοι	τοῦδε	τοῦ κακοῦ αἴτιος, εἰ μὴ
[1, 193]	τὸν δὲ τῆς Δήμητρος καρπὸν	ὧδε	ἀγαθὴ ἐκφέρειν ἐστὶ ὥστε ἐπὶ
[1, 75]	ἐκ δεξιῆς ῥέειν, ποιῆσαι δὲ	ὧδε?	ἄνωθεν τοῦ στρατοπέδου ἀρξάμενον διώρυχα
[1, 150]	ἥκουσαν οὐκ ὁμοίως. ~σμύρνην δὲ	ὧδε	ἀπέβαλον Αἰολέες. Κολοφωνίους ἄνδρας στάσι
[1, 126]	τὰ πολέμια. ὡς ὦν ἐχόντων	ὧδε,	ἀπίστασθε ἀπ? Ἀστυάγεος τὴν ταχίστην"
[1, 96]	αὐτονόμων πάντων ἀνὰ τὴν ἤπειρον,	ὧδε	αὖτις ἐς τυραννίδα περιῆλθον. ἀνὴρ
[1, 89]	τοι ἐπαναστησόμενον. νῦν ὦν ποίησον	ὧδε,	εἲ τοι ἀρέσκει τὰ ἐγὼ
[1, 199]	πολλή. αἱ δὲ πλεῦνες ποιεῦσι	ὧδε?	ἐν τεμένεϊ Ἀφροδίτης κατέαται στέφανον
[1, 64]	ἐκ τῶν λογίων καθήρας δὲ	ὧδε?	ἐπ? ὅσον ἔποψις τοῦ ἱροῦ
[1, 84]	μεγάλην ἐπέπαυντο. ~Σάρδιες δὲ ἥλωσαν	ὧδε.	ἐπειδὴ τεσσερεσκαιδεκάτη ἐγένετο ἡμέρη πολιορκεομένῳ
[1, 65]	καὶ ξείνοισι ἀπρόσμικτοι? μετέβαλον δὲ	ὧδε	ἐς εὐνομίην. Λυκούργου τῶν Σπαρτιητέων
[1, 22]	τε καὶ Θρασύβουλον πόλεμον Ἀλυάττῃ	ὧδε	ἔσχε. ~Περίανδρος δὲ ἦν Κυψέλου
[1, 117]	σοὶ εἴην αὐθέντης. ποιέω δὴ	ὧδε?	καλέσας τὸν βουκόλον τόνδε παραδίδωμι
[1, 196]	σῶμα ἐστί? νόμοι δὲ αὐτοῖσι	ὧδε	κατεστᾶσι, ὁ μὲν σοφώτατος ὅδε
[1, 94]	σφίσι λέγουσι καὶ Τυρσηνίην ἀποικίσαι,	ὧδε	περὶ αὐτῶν λέγοντες. ἐπὶ Ἄτυος
[1, 114]	σοῦ δούλου, βουκόλου δὲ παιδὸς	ὧδε	περιυβρίσμεθα, δεικνὺς τοῦ παιδὸς τοὺς
[1, 112]	πείθειν μὴ ἐκθεῖναι, σὺ δὲ	ὧδε	ποίησον, εἰ δὴ πᾶσα ἀνάγκη
[1, 94]	οὐκ οἰκηιοῦνται Λυδοί. ποιέειν δὲ	ὧδε	πρὸς τὸν λιμὸν ἐξευρόντας, τὴν
[1, 73]	καταστρεψάμενος εἶχε, γενόμενον γαμβρὸν Κροίσῳ	ὧδε.	Σκυθέων τῶν νομάδων εἴλῃ ἀνδρῶν
[1, 139]	μάλιστα. ~καὶ τόδε ἄλλο σφι	ὧδε	συμπέπτωκε γίνεσθαι, τὸ Πέρσας μὲν
[1, 115]	τοιῇδε περισπεῖν; ὁ δὲ ἀμείβετο	ὧδε.	ὦ δέσποτα, ἐγὼ ταῦτα τοῦτον
[1, 67]	κατυπέρτεροι τῷ πολέμῳ ἐγεγόνεσαν, τρόπῳ	τοιῷδε	γενόμενοι. ἐπειδὴ αἰεὶ τῷ πολέμῳ
[1, 164]	δὴ τεῖχος τοῖσι Φωκαιεῦσι τρόπῳ	τοιῶδε	ἐξεποιήθη. ὁ δὲ Ἅρπαγος ὡς
[1, 180]	μέν νυν ἡ Βαβυλὼν τρόπῳ	τοιῷδε,	ἔστι δὲ δύο φάρσεα τῆς
[1, 17]	γὰρ ἐπολιόρκεε τὴν Μίλητον τρόπῳ	τοιῷδε?	ὅκως μὲν εἴη ἐν τῇ
[1, 134]	δ? ἀλλήλοισι ἐν τῇσι ὁδοῖσι,	τῷδε	ἄν τις διαγνοίη εἰ ὅμοιοί
[1, 108]	οὔτε ἄλλοτε κω παρεῖδες ἀνδρὶ	τῷδε	ἄχαρι οὐδέν, φυλασσόμεθα δὲ ἐς
[1, 192]	ἐστί, ἐν δὲ δὴ καὶ	τῷδε.	βασιλέι τῷ μεγάλῳ ἐς τροφὴν
[1, 117]	ἄχρι οὗ τελευτήσῃ, ἀπειλήσας παντοῖα	τῷδε	ἢν μὴ τάδε ἐπιτελέα ποιήσῃ.
[1, 117]	γὰρ ἐνετέλλεο οὕτω. παραδίδωμι μέντοι	τῷδε	κατὰ τάδε ἐντειλάμενος, θεῖναὶ μιν
[1, 212]	Κῦρε, μηδὲν ἐπαερθῇς τῷ γεγονότι	τῷδε	πρήγματι, εἰ ἀμπελίνῳ καρπῷ, τῷ
[1, 127]	ἀπέδεξε, λήθην ποιεύμενος τά μιν	ἐόργεε.	ὡς δὲ οἱ Μῆδοι στρατευσάμενοι
[1, 12]	οἱ ἦν ἀπαλλαγὴ οὐδεμία, ἀλλ?	ἔδεε	ἤ αὐτὸν ἀπολωλέναι ἢ Κανδαύλεα)
[1, 31]	ὁρτῆς τῇ Ἥρῃ τοῖσι Ἀργείοισι	ἔδεε	πάντως τὴν μητέρα αὐτῶν ζεύγεϊ
[1, 45]	συγγινωσκόμενος ἀνθρώπων εἶναι τῶν αὐτὸς	ᾔδεε	βαρυσυμφορώτατος, ἐπικατασφάζει τῷ τύμβῳ ἑωυτόν.
[1, 43]	ἐξέπλησε τοῦ ὀνείρου τὴν φήμην,	ἔθεε	δέ τις ἀγγελέων τῷ Κροίσῳ
[1, 206]	δὲ τούτους ἐς μέσον σφι	προετίθεε	τὸ πρῆγμα, συμβουλευόμενος ὁκότερα ποιέῃ.
[1, 162]	χώματα χῶν πρὸς τὰ τείχεα	ἐπόρθεε.	πρώτῃ δὲ Φωκαίῃ Ἰωνίης ἐπεχείρησε.
[1, 79]	τὴν Λυδίην αὐτὸς ἄγγελος Κροίσῳ	ἐληλύθεε.	ἐνθαῦτα Κροῖσος ἐς ἀπορίην πολλὴν
[1, 11]	τῶν πρηχθέντων ἐπίστασθαι ἦλθε καλεόμενος?	ἐώθεε	γὰρ καὶ πρόσθε, ὅκως ἡ
[1, 184]	πεδίον ἐόντα ἀξιοθέητα? πρότερον δὲ	ἐώθεε	ὁ ποταμὸς ἀνὰ τὸ πεδίον
[1, 124]	ἐνθάδε ἐόντος, ποίεε ταῦτα καὶ	ποίεε	κατὰ τάχος" ~ἀκούσας ταῦτα ὁ
[1, 8]	τυγχάνει ἀνθρώποισι ἐόντα ἀπιστότερα ὀφθαλμῶν)	ποίεε	ὅκως ἐκείνην θεήσεαι γυμνήν" ὃ
[1, 209]	πορεύεο ὀπίσω ἐς Πέρσας καὶ	ποίεε	ὅκως, ἐπεὰν ἐγὼ τάδε καταστρεψάμενος
[1, 206]	τὴν ὑμετέρην, σὺ τὠυτὸ τοῦτο	ποίεε.	ταῦτα δὲ ἀκούσας ὁ Κῦρος
[1, 124]	ἑτοίμου τοῦ γε ἐνθάδε ἐόντος,	ποίεε	ταῦτα καὶ ποίεε κατὰ τάχος"
[1, 185]	κρηπῖδα κύκλῳ περὶ αὐτὴν ἤλασε.	ἐποίεε	δὲ ἀμφότερα ταῦτα, τόν τε
[1, 125]	δὲ εὑρίσκεται ταῦτα καιριώτατα εἶναι?	ἐποίεε	δὴ ταῦτα. γράψας ἐς βυβλίον
[1, 191]	ἔμαθε τὸ ποιητέον οἱ ἦν,	ἐποίεε	δὴ τοιόνδε. τάξας τὴν στρατιὴν
[1, 96]	πολλῆς ἀνὰ πᾶσαν τὴν Μηδικὴν	ἐποίεε,	ἐπιστάμενος ὅτι τῷ δικαίῳ τὸ
[1, 191]	ποταμὸν καὶ κατὰ τὴν λίμνην,	ἐποίεε	καὶ ὁ Κῦρος ἕτερα τοιαῦτα?
[1, 211]	ἀπὸ τοῦ Ἀράξεω ἡμέρης ὁδὸν	ἐποίεε	κατὰ τὰς Κροίσου ὑποθήκας. μετὰ
[1, 79]	δέ οἱ ταῦτα ἔδοξε, καὶ	ἐποίεε	κατὰ τάχος? ἐλάσας γὰρ τὸν
[1, 177]	κάτω τῆς Ἀσίης Ἅρπαγος ἀνάστατα	ἐποίεε,	τὰ δὲ ἄνω αὐτῆς αὐτὸς
[1, 100]	ταῦτα μὲν κατὰ τὰς δίκας	ἐποίεε,	τάδε δὲ ἄλλα ἐκεκοσμέατὸ οἱ?
[1, 159]	ταῦτα ὁ Ἀριστόδικος ἐκ προνοίης	ἐποίεε	τάδε? περιιὼν τὸν νηὸν κύκλῳ
[1, 113]	λέγειν ἡ γυνή, καὶ αὐτίκα	ἐποίεε	ταῦτα? τὸν μὲν ἔφερε θανατώσων
[1, 22]	χρᾶσθαι ἐς ἀλλήλους. ~ταῦτα δὲ	ἐποίεέ	τε καὶ προηγόρευε Θρασύβουλος τῶνδε
[1, 96]	οὗτος ὁ Δηιόκης ἐρασθεὶς τυραννίδος	ἐποίεε	τοιάδε. κατοικημένων τῶν Μήδων κατὰ
[1, 95]	τούτους καὶ τὰ ἄλλα ἔθνεα	ἐποίεε	τὠυτὸ τοῖσι Μήδοισι. ~ἐόντων δὲ
[1, 84]	τότε δὲ δὴ αὐτός τε	ἀναβεβήκεε	καὶ κατ? αὐτὸν ἄλλοι Περσέων
[1, 85]	Κροῖσος τὸ πᾶν ἐς αὐτὸν	ἐπεποιήκεε,	ἄλλα τε ἐπιφραζόμενος, καὶ δὴ
[1, 85]	ἐπιόντα ὑπὸ τῆς παρεούσης συμφορῆς	παρημελήκεε,	οὐδὲ τί οἱ διέφερε πληγέντι
[1, 48]	τὸ ἐν Δελφοῖσι, ὅτι οἱ	ἐξευρήκεε	τὰ αὐτὸς ἐποίησε. ἐπείτε γὰρ
[1, 178]	Νίνου ἀναστάτου γενομένης τὰ βασιλήια	κατεστήκεε,	ἦν Βαβυλών, ἐοῦσα τοιαύτη δή
[1, 81]	τῶν Περσέων. ~τοῖσι μὲν δὴ	κατεστήκεε	πολιορκίη. Κροῖσος δὲ δοκέων οἱ
[1, 92]	οἱ πρὶν ἢ βασιλεῦσαι ἀντιστασιώτης	κατεστήκεε,	συσπεύδων Πανταλέοντι γενέσθαι τὴν Λυδῶν
[1, 165]	Ἀλαλίη. Ἀργανθώνιος δὲ τηνικαῦτα ἤδη	τετελευτήκεε.	στελλόμενοι δὲ ἐπὶ τὴν Κύρνον,
[1, 56]	ἐπὶ μὲν γὰρ Δευκαλίωνος βασιλέος	οἴκεε	γῆν τὴν Φθιῶτιν, ἐπὶ δὲ
[1, 56]	Ἱστιαιώτιδος ὡς ἐξανέστη ὑπὸ Καδμείων,	οἴκεε	ἐν Πίνδῳ Μακεδνὸν καλεόμενον? ἐνθεῦτεν
[1, 110]	θηριωδέστατα? τῷ οὔνομα ἦν Μιτραδάτης,	συνοίκεε	δὲ ἑωυτοῦ συνδούλῃ, οὔνομα δὲ
[1, 110]	δὲ τῇ γυναικὶ ἦν τῇ	συνοίκεε	Κυνὼ κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν,
[1, 91]	τοῖσι ἅπασι δεσποίνῃ τῇ ἑωυτοῦ	συνοίκεε"	ταῦτα μὲν ἡ Πυθίη ὑπεκρίνατο
[1, 119]	κατακεκαλυμμένα, ὡς δὲ τῷ Ἁρπάγῳ	ἐδόκεε	ἅλις ἔχειν τῆς βορῆς, Ἀστυάγης
[1, 123]	ἐσέθηκε βυβλίον, γράψας τά οἱ	ἐδόκεε?	ἀπορράψας δὲ τοῦ λαγοῦ τὴν
[1, 107]	τῇ οὔνομα ἔθετο Μανδάνην? τὴν	ἐδόκεε	Ἀστυάγης ἐν τῷ ὕπνῳ οὐρῆσαι
[1, 186]	ὀρυχθὲν ἕλος γενόμενον ἐς δέον	ἐδόκεε	γεγονέναι καὶ τοῖσι πολιήτῃσι γέφυρα
[1, 108]	πρώτῳ ἔτεϊ εἶδε ἄλλην ὄψιν,	ἐδόκεε	δέ οἱ ἐκ τῶν αἰδοίων
[1, 187]	βασιληίη? Δαρείῳ δὲ καὶ δεινὸν	ἐδόκεε	εἶναι τῇσι πύλῃσι ταύτῃσι μηδὲν
[1, 116]	τε χαρακτὴρ τοῦ προσώπου προσφέρεσθαι	ἐδόκεε	ἐς ἑωυτὸν καὶ ἡ ὑπόκρισις
[1, 90]	ὁ Κῦρος ὑπερήδετο, ὥς οἱ	ἐδόκεε	εὖ ὑποτίθεσθαι? αἰνέσας δὲ πολλά,
[1, 209]	τῆς ὄψιος. ὡς δέ οἱ	ἐδόκεε	μεγάλη εἶναι ἡ ὄψις, καλέσας
[1, 209]	τῶν Μασσαγετέων τῇ χωρῇ τοιήνδε?	ἐδόκεε	ὁ Κῦρος ἐν τῷ ὕπνῳ
[1, 116]	ἐκθέσιος τῇ ἡλικίῃ τοῦ παιδὸς	ἐδόκεε	συμβαίνειν. ἐκπλαγεὶς δὲ τούτοισι ἐπὶ
[1, 10]	ἕτοιμος? ὁ δὲ Κανδαύλης, ἐπεὶ	ἐδόκεε	ὥρη τῆς κοίτης εἶναι, ἤγαγε
[1, 22]	ἐναντίους λόγους ἢ ὡς αὐτὸς	κατεδόκεε.	μετὰ δὲ ἥ τε διαλλαγή
[1, 79]	τὰ πρήγματα ἢ ὡς αὐτὸς	κατεδόκεε,	ὅμως τοὺς Λυδοὺς ἐξῆγε ἐς
[1, 164]	Ἅρπαγος ὡς ἐπήλασε τὴν στρατιήν,	ἐπολιόρκεε	αὐτούς, προισχόμενος ἔπεα ὥς οἱ
[1, 154]	ἐλάσας δὲ ἐπὶ τὰς Σάρδις	ἐπολιόρκεε	Τάβαλον ἀπεργμένον ἐν τῇ ἀκροπόλι.
[1, 17]	παρὰ τοῦ πατρός. ἐπελαύνων γὰρ	ἐπολιόρκεε	τὴν Μίλητον τρόπῳ τοιῷδε? ὅκως
[1, 96]	τι καὶ προθυμότερον δικαιοσύνην ἐπιθέμενος	ἤσκεε?	καὶ ταῦτα μέντοι ἐούσης ἀνομίης
[1, 82]	κατ? αὐτὸν τοῦτον τὸν χρόνον	συνεπεπτώκεε	ἔρις ἐοῦσα πρὸς Ἀργείους περὶ
[1, 189]	ὁ δέ μιν συμψήσας ὑποβρύχιον	οἰχώκεε	φέρων. κάρτα τε δὴ ἐχαλέπαινε
[1, 127]	Κῦρον ταῦτα πρήσσοντα, πέμψας ἄγγελον	ἐκάλεε	αὐτόν. ὁ δὲ Κῦρος ἐκέλευε
[1, 44]	ὑπὸ τοῦ ξείνου πεπονθὼς εἴη	ἐκάλεε	δὲ ἐπίστιόν τε καὶ ἑταιρήιον,
[1, 44]	περιημεκτέων δὲ τῇ συμφορῇ δεινῶς	ἐκάλεε	μὲν Δία καθάρσιον μαρτυρόμενος τὰ
[1, 11]	πιστοὺς ἐόντας ἑωυτῇ, ἑτοίμους ποιησαμένη	ἐκάλεε	τὸν Γύγεα. ὁ δὲ οὐδὲν
[1, 120]	ἐπέθηκε, Κύπου δὲ πέρι βουλεύων	ἐκάλεε	τοὺς αὐτοὺς τῶν Μάγων οἳ
[1, 18]	καὶ σίνεσθαι ἐσβάλλων. ~ταῦτα ποιέων	ἐπολέμεε	ἔτεα ἕνδεκα, ἐν τοῖσι τρώματα
[1, 18]	τοῖσι ἓξ Ἀλυάττης ὁ Σαδυάττεω	ἐπολέμεε,	ὃς παραδεξάμενος, ὡς καὶ πρότερον
[1, 186]	πόλιν τοῖσι λίθοισι τοὺς ὠρύξατο	οἰκοδόμεε	γέφυραν, δέουσα τοὺς λίθους σιδήρῳ
[1, 129]	ὁ Ἅρπαγος κατέχαιρέ τε καὶ	κατεκερτόμεε,	καὶ ἄλλα λέγων ἐς αὐτὸν
[1, 74]	τοῖσι Λυδοῖσι καὶ τοῖσι Μήδοισι	ἐγεγόνεε	ἐπ? ἔτεα πέντε, ἐν τοῖσι
[1, 119]	ἡ ἁμαρτὰς οἱ ἐς δέον	ἐγεγόνεε	καὶ ὅτι ἐπὶ τύχῃσι χρηστῇσι
[1, 91]	ἐκ γὰρ δυῶν οὐκ ὁμοεθνέων	ἐγεγόνεε,	μητρὸς ἀμείνονος, πατρὸς δὲ ὑποδεεστέρου?
[1, 11]	εἶχε. ὡς δὲ ἡμέρη τάχιστα	ἐγεγόνεε,	τῶν οἰκετέων τοὺς μάλιστα ὥρα
[1, 186]	τό τε ὀρυχθὲν λίμνη πλήρης	ἐγεγόνεε	ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ καὶ τὰ
[1, 85]	ἐφθέγξατο, μετὰ δὲ τοῦτο ἤδη	ἐφώνεε	τὸν πάντα χρόνον τῆς ζόης.
[1, 155]	ὃ μὲν δὴ τά περ	ἐνόεε	ἔλεγε, ὃ δ? ἀμείβετο τοῖσιδε,
[1, 27]	ἐς φόρου ἀπαγωγήν, τὸ ἐνθεῦτεν	ἐπενόεε	νέας ποιησάμενος ἐπιχειρέειν τοῖσι νησιώτῃσι.
[1, 68]	δή οἱ ἔλεγε τά περ	ὀπώπεε,	ὁ δὲ ἐννώσας τὰ λεγόμενα
[1, 162]	ὡς ἀπίκετο ἐς τὴν Ἰωνίην,	αἵρεε	τὰς πόλιας χώμασι? ὅκως γὰρ
[1, 189]	μετεὶς τὴν ἐπὶ Βαβυλῶνα στράτευσιν	διαίρεε	τὴν στρατιὴν δίχα, διελὼν δὲ
[1, 159]	τάδε? περιιὼν τὸν νηὸν κύκλῳ	ἐξαίρεε	τοὺς στρουθοὺς καὶ ἄλλα ὅσα
[1, 64]	χώρου παντὸς ἐξορύξας τοὺς νεκροὺς	μετεφόρεε	ἐς ἄλλον χῶρον τῆς Δήλου.
[1, 165]	τῶν Περσέων τὴν φυλακήν, ἣ	ἐφρούρεε	παραδεξαμένη παρὰ Ἁρπάγου τὴν πόλιν.
[1, 10]	γυναικός ἐς τὴν κοίτην, ὑπεκδὺς	ἐχώρεε	ἔξω, καὶ ἡ γυνὴ ἐπορᾷ
[1, 208]	ἐπ? ἐκείνην. ἣ μὲν δὴ	ἐξανεχώρεε	κατὰ ὑπέσχετο πρῶτα? Κῦρος δὲ
[1, 205]	τοῦτο, ὥς οἱ δόλῳ οὐ	προεχώρεε,	ἐλάσας ἐπὶ τὸν Ἀράξεα ἐποιέετο
[1, 84]	πειρησαμένης τῆς στρατιῆς ὡς οὐ	προεχώρεε,	ἐνθαῦτα τῶν ἄλλων πεπαυμένων ἀνὴρ
[1, 9]	κακόν, ὃ δ? ἀμείβετο τοῖσιδε.	θάρσεε,	Γύγη, καὶ μὴ φοβεῦ μήτε
[1, 120]	παῖς μὴ ἐκ προνοίης τινός,	θάρσεέ	τε τούτου εἵνεκα καὶ θυμὸν
[1, 124]	ἄρξεις. Πέρσας γὰρ ἀναπείσας ἀπίστασθαι	στρατηλάτεε	ἐπὶ Μήδους? καὶ ἤν τε
[1, 114]	ἀνάξια ἑωυτοῦ παθών, μᾶλλόν τι	περιημέκτεε,	κατελθὼν δὲ ἐς πόλιν πρὸς
[1, 115]	τὰ ἐπιτασσόμενα ἐπετέλεον, οὗτος δὲ	ἀνηκούστεέ	τε καὶ λόγον εἶχε οὐδένα,
[1, 85]	καὶ ἐς Δελφοὺς περὶ αὐτοῦ	ἐπεπόμφεε	χρησομένους. ἡ δὲ Πυθίη οἱ
[1, 99]	δὴ ὁ Δηιόκης ἑωυτῷ τε	ἐτείχεε	καὶ περὶ τὰ ἑωυτοῦ οἰκία,
[1, 126]	τοὺς Πέρσας κατακλίνας ἐς λειμῶνα	εὐώχεε.	ἐπείτε δὲ ἀπὸ δείπνου ἦσαν,
[1, 14]	βασιλήιον θρόνον ἐς τὸν προκατίζων	ἐδίκαζε,	ἐόντα ἀξιοθέητον? κεῖται δὲ ὁ
[1, 97]	ἤθελε ἔνθα περ πρότερον προκατίζων	ἐδίκαζε,	οὔτ? ἔφη δίκαν ἔτι? οὐ
[1, 11]	ὁ δὲ Γύγης τέως μὲν	ἀπεθώμαζε	τὰ λεγόμενα, μετὰ δὲ ἱκέτευε
[1, 88]	κάρτα ἐν πολλῇ προμηθίῃ εἶχε,	ἀπεθώμαζέ	τε ὁρέων καὶ αὐτὸς καὶ
[1, 68]	ταῦτα καὶ ἀπελθὼν ἐς Σπάρτην	ἔφραζε	Λακεδαιμονίοσσι πᾶν τὸ πρῆγμα. οἳ
[1, 86]	ἐλθεῖν" ὡς δέ σφι ἄσημα	ἔφραζε,	πάλιν ἐπειρώτων τὰ λεγόμενα. λιπαρεόντων
[1, 109]	ἐς τὰ οἰκία? παρελθὼν δὲ	ἔφραζε	τῇ ἑωυτοῦ γυναικὶ τὸν πάντα
[1, 126]	συναλίσας ἐς τὠυτὸ ἔθυσε καὶ	παρεσκεύαζε	ὡς δεξόμενος τὸν Περσέων στρατόν,
[1, 114]	ἦσαν καὶ αἱ βουκολίαι αὗται,	ἔπαιζε	δὲ μετ? ἄλλων ἡλίκων ἐν
[1, 114]	αὑτὸν τοιόνδε γενόμενον ἐξέφηνέ μιν.	ἔπαιζε	ἐν τῇ κώμῃ ταύτῃ ἐν
[1, 112]	λαβομένη τῶν γουνάτων τοῦ ἀνδρὸς	ἐχρήιζε	μηδεμιῇ τέχνῃ ἐκθεῖναί μιν. ὁ
[1, 8]	τῆς ἑωυτοῦ γυναικός, ἐρασθεὶς δὲ	ἐνόμιζέ	οἱ εἶναι γυναῖκα πολλὸν πασέων
[1, 56]	τῆς ἀρχῆς. μετὰ δὲ ταῦτα	ἐφρόντιζε	ἱστορέων τοὺς ἂν Ἑλλήνων δυνατωτάτους
[1, 125]	τάχος" ~ἀκούσας ταῦτα ὁ Κῦρος	ἐφρόντιζε	ὅτεῳ τρόπῳ σοφωτάτῳ Πέρσας ἀναπείσει
[1, 71]	μηδέν; τοῦτο δέ, ἢν νικηθῇς,	μάθε	ὅσα ἀγαθὰ ἀποβαλέεις? γευσάμενοι γὰρ
[1, 207]	ἑτέρων τοιῶνδε ἄρχεις, ἐκεῖνο πρῶτον	μάθε,	ὡς κύκλος τῶν ἀνθρωπηίων ἐστὶ
[1, 5]	ναυκλήρῳ τῆς νέος? ἐπεὶ δ?	ἔμαθε	ἔγκυος ἐοῦσα, αἰδεομένη τοὺς τοκέας
[1, 213]	ὅ τε οἶνος ἀνῆκε καὶ	ἔμαθε	ἵνα ἦν κακοῦ, δεηθεὶς Κύρου
[1, 191]	ἀπορέοντι ὑπεθήκατο, εἴτε καὶ αὐτὸς	ἔμαθε	τὸ ποιητέον οἱ ἦν, ἐποίεε
[1, 57]	ἐς Ἕλληνας καὶ τὴν γλῶσσαν	μετέμαθε.	καὶ γὰρ δὴ οὔτε οἱ
[1, 197]	εἴ τις καὶ αὐτὸς τοιοῦτο	ἔπαθε	ὁκοῖον ἂν ἔχῃ ὁ κάμνων
[1, 139]	γίνεσθαι, τὸ Πέρσας μὲν αὐτοὺς	λέληθε,	ἡμέας μέντοι οὔ? τὰ οὐνόματά
[1, 39]	τὸ δὲ οὐ μανθάνεις ἀλλὰ	λέληθέ	σε τὸ ὄνειρον, ἐμέ τοί
[1, 11]	διακρῖναι τοιαύτην αἵρεσιν. οὔκων δὴ	ἔπειθε,	ἀλλ? ὥρα ἀναγκαίην ἀληθέως προκειμένην
[1, 112]	σφεα ποιήσῃ. ὡς δὲ οὐκ	ἔπειθε	ἄρα τὸν ἄνδρα, δευτέρα λέγει
[1, 154]	ἐμισθοῦτο καὶ τοὺς ἐπιθαλασσίους ἀνθρώπους	ἔπειθε	σὺν ἑωυτῷ στρατεύεσθαι. ἐλάσας δὲ
[1, 71]	ἐπὶ Λυδούς" ταῦτα λέγων οὐκ	ἔπειθε	τὸν Κροῖσον. Πέρσῃσι γάρ, πρὶν
[1, 163]	δέ, ὡς τοῦτό γε οὐκ	ἔπειθε	τοὺς Φωκαιέας, ὁ δὲ πυθόμενος
[1, 123]	ὁ Ἅρπαγος τῶν πρώτων Μήδων	ἀνέπειθε	ὡς χρὴ Κῦρον προστησαμένους Ἀστυάγεα
[1, 83]	παρεσκευασμένοισι καὶ νεῶν ἐουσέων ἑτοίμων	ἦλθε	ἄλλη ἀγγελίη, ὡς ἡλώκοι τὸ
[1, 86]	ὄχλον παρεχόντων, ἔλεγε δὴ ὡς	ἦλθε	ἀρχὴν ὁ Σόλων ἐὼν Ἀθηναῖος,
[1, 11]	δοκέων αὐτήν τῶν πρηχθέντων ἐπίστασθαι	ἦλθε	καλεόμενος? ἐώθεε γὰρ καὶ πρόσθε,
[1, 47]	ἀκούω. ὀδμή μ? ἐς φρένας	ἦλθε	κραταιρίνοιο χελώνης ἑψομένης ἐν χαλκῷ
[1, 159]	πάντων Ἀριστόδικος ἐπειρωτῶν τάδε. ὦναξ,	ἦλθε	παρ? ἡμέας ἱκέτης Πακτύης ὁ
[1, 7]	ἁρπαγή. ~Ἡ δὲ ἡγεμονίη οὕτω	περιῆλθε,	ἐοῦσα Ἡρακλειδέων, ἐς τὸ γένος
[1, 187]	ἀκίνητος μέχρι οὗ ἐς Δαρεῖον	περιῆλθε	ἡ βασιληίη? Δαρείῳ δὲ καὶ
[1, 73]	τῶν νομάδων εἴλῃ ἀνδρῶν στασιάσασα	ὑπεξῆλθε	ἐς γῆν τὴν Μηδικήν? ἐτυράννευε
[1, 22]	Θρασύβουλον τοῦ Λυδοῦ τὰς ἐντολὰς	ἀπῆλθε	ἐς τὰς Σάρδις, ὡς ἐγὼ
[1, 30]	νῦν ὦν ἐπειρέσθαι με ἵμερος	ἐπῆλθέ	σε εἴ τινα ἤδη πάντων
[1, 103]	τοὺς Ἀσσυρίους, περικατημένῳ τὴν Νίνον	ἐπῆλθε	Σκυθέων στρατὸς μέγας, ἦγε δὲ
[1, 107]	ἀγαθῆς τρόπου δὲ ἡσυχίου, πολλῷ	ἔνερθε	ἄγων αὐτὸν μέσου ἀνδρὸς Μήδου.
[1, 91]	καὶ ἀρχόμενος ὑπ? ἐκείνοισι καὶ	ἔνερθε	ἐὼν τοῖσι ἅπασι δεσποίνῃ τῇ
[1, 194]	γὰρ ἐν τοῖσι Ἀρμενίοισι τοῖσι	κατύπερθε	Ἀσσυρίων οἰκημένοισι νομέας ἰτέης ταμόμενοι
[1, 185]	καὶ ὕψος ὅσον τι ἐστί.	κατύπερθε	δὲ πολλῷ Βαβυλῶνος ὤρυσσε ἔλυτρον
[1, 104]	Σκύθαι ταύτῃ ἐσέβαλον, ἀλλὰ τὴν	κατύπερθε	ὁδὸν πολλῷ μακροτέρην ἐκτραπόμενοι, ἐν
[1, 67]	ἐπειρώτων τίνα ἂν θεῶν ἱλασάμενοι	κατύπερθε	τῷ πολέμῳ Τεγεητέων γενοίατο. ἡ
[1, 126]	πολέμια. ὡς ὦν ἐχόντων ὧδε,	ἀπίστασθε	ἀπ? Ἀστυάγεος τὴν ταχίστην" ~Πέρσαι
[1, 60]	ἄστυ, λέγοντες τοιάδε? ὦ Ἀθηναῖοι,	δέκεσθε	ἀγαθῷ νόῳ Πεισίστρατον, τὸν αὐτὴ
[1, 212]	καρπῷ, τῷ περ αὐτοὶ ἐμπιπλάμενοι	μαίνεσθε	οὕτω ὥστε κατιόντος τοῦ οἴνου
[1, 126]	ἀναρίθμητοι. νῦν ὦν ἐμέο πειθόμενοι	γίνεσθε	ἐλεύθεροι. αὐτός τε γὰρ δοκέω
[1, 141]	ἄρα αὐτὸν πρὸς τοὺς ἰχθῦς	παύεσθέ	μοι ὀρχεόμενοι, ἐπεῖ οὐδ? ἐμέο
[1, 159]	κελεύω, ἵνα γε ἀσεβήσαντες θᾶσσον	ἀπόλησθε,	ὡς μὴ τὸ λοιπὸν περὶ
[1, 191]	ἐς τὴν πόλιν ἐσβάλλει, καὶ	ὄπισθε	αὖτις τῆς πόλιος τάξας ἑτέρους,
[1, 45]	οἱ Λυδοὶ φέροντες τὸν νεκρόν,	ὄπισθε	δὲ εἵπετό οἱ ὁ φονεύς.
[1, 80]	ἕπεσθαι τὸν πεζὸν στρατὸν ἐκέλευσε,	ὄπισθε	δὲ τοῦ πεζοῦ ἐπέταξε τὴν
[1, 199]	ἱρὸν ἑστᾶσι? θεραπηίη δέ σφι	ὄπισθε	ἕπεται πολλή. αἱ δὲ πλεῦνες
[1, 59]	γὰρ κορύνας ἔχοντες εἵποντό οἱ	ὄπισθε.	συνεπαναστάντες δὲ οὗτοι ἅμα Πεισιστράτῳ
[1, 9]	τὸ οἴκημα ἐν τῷ κοιμώμεθα	ὄπισθε	τῆς ἀνοιγομένης θύρης στήσω. μετὰ
[1, 58]	καὶ ἄλλων ἐθνέων βαρβάρων συχνῶν.	πρόσθε	δὲ ὦν ἔμοιγε δοκέει οὐδὲ
[1, 71]	τῶν τις Λυδῶν νομιζόμενος καὶ	πρόσθε	εἶναι σοφός, ἀπὸ δὲ ταύτης
[1, 11]	ἦλθε καλεόμενος? ἐώθεε γὰρ καὶ	πρόσθε,	ὅκως ἡ βασίλεια καλέοι, φοιτᾶν.
[1, 50]	καὶ κιθῶνας, νήσας πυρὴν μεγάλην,	κατέκαιε,	ἐλπίζων τὸν θεὸν μᾶλλον τι
[1, 32]	δὲ σπερχθεὶς εἶπε ὦ ξεῖνε	Ἀθηναῖε,	ἡ δ? ἡμετέρη εὐδαιμονίη οὕτω
[1, 30]	εἴρετο ὁ Κροῖσος τάδε. ξεῖνε	Ἀθηναῖε,	παρ? ἡμέας γὰρ περὶ σέο
[1, 17]	τὸν ἐν τῇ γῇ ὅκως	διαφθείρειε,	ἀπαλλάσσετο ὀπίσω. τῆς γὰρ θαλάσσης
[1, 162]	πόλιας χώμασι? ὅκως γὰρ τειχήρεας	ποιήσειε,	τὸ ἐνθεῦτεν χώματα χῶν πρὸς
[1, 86]	θεησάμενος πάντα τὸν ἑωυτοῦ ὄλβον	ἀποφλαυρίσειε	οἷα δὴ εἶπας, ὥς τε
[1, 210]	ἀνὴρ Πέρσης γεγονὼς ὅστις τοὶ	ἐπιβουλεύσειε,	εἰ δ? ἐστί, ἀπόλοιτο ὡς
[1, 204]	τοὺς πολέμους γενομένη? ὅκῃ γὰρ	ἰθύσειε	στρατεύεσθαι Κῦρος, ἀμήχανον ἦν ἐκεῖνο
[1, 85]	ἀνόλβῳ. ἁλισκομένου δὴ τοῦ τείχεος,	ἤιε	γὰρ τῶν τις Περσέων ἀλλογνώσας
[1, 211]	ἀμειψάμενος καὶ διαβὰς τὸν Ἀράξεα	ἤιε	ἐς Πέρσας φυλάξων Κύρῳ τὸν
[1, 113]	ἡμέρη τῷ παιδίῳ ἐκκειμένῳ ἐγένετο,	ἤιε	ἐς πόλιν ὁ βουκόλος, τῶν
[1, 119]	ἀναλαβὼν τὰ λοιπὰ τῶν κρεῶν	ἤιε	ἐς τὰ οἰκία, ἐνθεῦτεν δὲ
[1, 119]	τύχῃσι χρηστῇσι ἐπὶ δεῖπνον ἐκέκλητο,	ἤιε	ἐς τὰ οἰκία. ἐσελθὼν δὲ
[1, 109]	παιδίον κεκοσμημένον τὴν ἐπὶ θανάτῳ	ἤιε	κλαίων ἐς τὰ οἰκία? παρελθὼν
[1, 122]	ὑπὸ τῆς τοῦ βουκόλου γυναικός,	ἤιέ	τε ταύτην αἰνέων διὰ παντός,
[1, 111]	βουκόλος καὶ ἀναλαβὼν τὸ παιδίον	ἤιε	τὴν αὐτὴν ὀπίσω ὁδὸν καὶ
[1, 116]	λόγον? ἀρχόμενος δὲ ἀπ? ἀρχῆς	διεξήιε	τῇ ἀληθείῃ χρεώμενος, καὶ κατέβαινε
[1, 116]	λέγοντος τοῦ παιδὸς τὸν Ἀστυάγεα	ἐσήιε	ἀνάγνωσις αὐτοῦ, καὶ οἱ ὅ
[1, 65]	Δελφοὺς ἐπὶ τὸ χρηστήριον, ὡς	ἐσήιε	ἐς τὸ μέγαρον, εὐθὺς ἡ
[1, 192]	τὸν νομὸν τοῦτον ἀργυρίου μὲν	προσήιε	ἑκάστης ἡμέρης ἀρτάβη μεστή. ἡ
[1, 85]	Λυδὲ γένος, πολλῶν βασιλεῦ, μέγα	νήπιε	Κροῖσε, μὴ βούλου πολύευκτον ἰὴν
[1, 108]	αὐτῷ περιπέσῃς? λάβε τὸν Μανδάνη	ἔτεκε	παῖδα, φέρων δὲ ἐς σεωυτοῦ
[1, 84]	λέοντα τὸν οἱ ἡ παλλακὴ	ἔτεκε,	Τελμησσέων δικασάντων ὡς περιενειχθέντος τοῦ
[1, 83]	δὲ τοῖσι Σπαρτιήτῃσι ἐνεστεώτων πρηγμάτων	ἧκε	ὁ Σαρδιηνὸς κῆρυξ δεόμενος Κροίσῳ
[1, 181]	τούτῳ τῷ πύργῳ ἄλλος πύργος	ἐπιβέβηκε,	καὶ ἕτερος μάλα ἐπὶ τούτῳ,
[1, 113]	δὲ ἑωυτοῦ ἐόντα νεκρὸν λαβὼν	ἔθηκε	ἐς τὸ ἄγγος ἐν τῷ
[1, 174]	μηδ? ὀρύσσετε? Ζεὺς γάρ κ?	ἔθηκε	νῆσον, εἴ κ? ἐβούλετο. Κνίδιοι
[1, 132]	δὲ τὸ τρίφυλλον, ἐπὶ ταύτης	ἔθηκε	ὦν πάντα τὰ κρέα. διαθέντος
[1, 129]	γε ἐπρήχθη τὰ παρεόντα, ἄλλῳ	περιέθηκε	τὸ κράτος, ἀδικώτατον δέ, ὅτι
[1, 14]	δὲ τοῦ ἀργύρου χρυσὸν ἄπλετον	ἀνέθηκε	ἄλλον τε καὶ τοῦ μάλιστα
[1, 14]	τῶν ἡμεῖς ἴδμεν ἐς Δελφοὺς	ἀνέθηκε	ἀναθήματα μετὰ Μίδην τὸν Γορδίεω
[1, 14]	Μίδην τὸν Γορδίεω Φρυγίης βασιλέα.	ἀνέθηκε	γὰρ δὴ καὶ Μίδης τὸν
[1, 25]	βασιλεύσας ἔτεα ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα.	ἀνέθηκε	δὲ ἐκφυγὼν τὴν νοῦσον δεύτερος
[1, 92]	κατιρώσας τότε τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ	ἀνέθηκε	ἐς τὰ εἴρηται. καὶ περὶ
[1, 51]	γυναικὸς τὰ ἀπὸ τῆς δειρῆς	ἀνέθηκε	ὁ Κροῖσος καὶ τὰς ζώνας.
[1, 92]	Δελφοὺς καὶ ἐς τοῦ Ἀμφιάρεω	ἀνέθηκε	οἰκήιά τε ἐόντα καὶ τῶν
[1, 52]	τε ἀρετὴν καὶ τὴν πάθην,	ἀνέθηκε	σάκος τε χρύσεον πᾶν ὁμοίως
[1, 92]	τῇσι Βοιωτῶν τρίπους χρύσεος, τὸν	ἀνέθηκέ	τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Ἰσμηνίῳ, ἐν
[1, 14]	ὁ ἄργυρος τὸν ὁ Γύγης	ἀνέθηκε,	ὑπὸ Δελφῶν καλέεται Γυγάδας ἐπὶ
[1, 51]	θησαυρῷ ἑστᾶσι, καὶ περιρραντήρια δύο	ἀνέθηκε,	χρύσεόν τε καὶ ἀργύρεον, τῶν
[1, 120]	~Ἁρπάγῳ μὲν Ἀστυάγης δίκην ταύτην	ἐπέθηκε,	Κύπου δὲ πέρι βουλεύων ἐκάλεε
[1, 123]	ἀποτίλας, ὡς δὲ εἶχε οὕτω	ἐσέθηκε	βυβλίον, γράψας τά οἱ ἐδόκεε?
[1, 213]	ὥς μιν ὅ τε οἶνος	ἀνῆκε	καὶ ἔμαθε ἵνα ἦν κακοῦ,
[1, 214]	Κύρου νέκυν, ὡς δὲ εὗρε,	ἐναπῆκε	αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν ἐς τὸν
[1, 120]	καὶ τῶν λογίων ἡμῖν ἔνια	κεχώρηκε,	καὶ τά γε τῶν ὀνειράτων
[1, 123]	~ἐνθεῦτεν μὲν ἡ φάτις αὕτη	κεχώρηκε.	Κύρῳ δὲ ἀνδρευμένῳ καὶ ἐόντι
[1, 132]	περὶ τοὺς εἰρημένους θεοὺς ἥδε	κατέστηκε?	οὔτε βωμοὺς ποιεῦνται οὔτε πῦρ
[1, 197]	σοφίῃ ὅδε ἄλλος σφι νόμος	κατέστηκε?	τοὺς κάμνοντας ἐς τὴν ἀγορὴν
[1, 84]	πρότερον βασιλεὺς Σαρδίων μούνῃ οὐ	περιήνεικε	τὸν λέοντα τὸν οἱ ἡ
[1, 73]	αἰεί τι φερόντων, καὶ κοτε	συνήνεικε	ἑλεῖν σφεας μηδέν? νοστήσαντας δὲ
[1, 74]	τῷ ἕκτῳ ἔτεϊ συμβολῆς γενομένης	συνήνεικε	ὥστε τῆς μάχης συνεστεώσης τὴν
[1, 39]	ἄλλου τευ ὅ τι τούτῳ	ἔοικε,	χρῆν δή σε ποιέειν τὰ
[1, 196]	ἂν ἐκήρυσσε ἣ μετ? ἐκείνην	ἔσκε	εὐειδεστάτη? ἐπωλέοντο δὲ ἐπὶ συνοικήσι.
[1, 196]	δὲ κατὰ μίαν ἑκάστην κῆρυξ	πωλέεσκε,	πρῶτα μὲν τὴν εὐειδεστάτην ἐκ
[1, 186]	λίθους σιδήρῳ τε καὶ μολύβδῳ.	ἐπιτείνεσκε	δὲ ἐπ? αὐτήν, ὅκως μὲν
[1, 100]	καὶ ἐκεῖνος διακρίνων τὰς ἐσφερομένας	ἐκπέμπεσκε.	ταῦτα μὲν κατὰ τὰς δίκας
[1, 36]	τούτου τὰ τῶν Μυσῶν ἔργα	διαφθείρεσκε.	πολλάκις δὲ οἱ Μυσοὶ ἐπ?
[1, 68]	δύο ὁρέων φύσας τοὺς ἀνέμους	εὕρισκε	ἐόντας, τὸν δὲ ἄκμονα καὶ
[1, 56]	ἐόντας προσκτήσαιτο φίλους, ἱστορέων δὲ	εὕρισκε	Λακεδαιμονίους καὶ Ἀθηναίους προέχοντας τοὺς
[1, 107]	τῷ οὔνομα ἦν Καμβύσης, τὸν	εὕρισκε	οἰκίης μὲν ἐόντα ἀγαθῆς τρόπου
[1, 79]	Κροῖσος διασκεδᾶν τὸν στρατόν, βουλευόμενος	εὕρισκε	πρῆγμά οἷ εἶναι ἐλαύνειν ὡς
[1, 69]	Ἀπόλλωνος? Κροῖσος δέ σφι ὠνεομένοισι	ἔδωκε	δωτίνην. ~τούτων τε ὦν εἵνεκεν
[1, 34]	ἐπείτε ἐξηγέρθη καὶ ἑωυτῷ λόγον	ἔδωκε,	καταρρωδήσας τὸν ὄνειρον ἄγεται μὲν
[1, 59]	δῆμος ὁ τῶν Ἀθηναίων ἐξαπατηθεὶς	ἔδωκέ	οἱ τῶν ἀστῶν καταλέξας ἄνδρας
[1, 207]	τοι ὅτι ἐπεί με Ζεὺς	ἔδωκέ	τοι, τὸ ἂν ὁρῶ σφάλμα
[1, 53]	ἀνθρώποισι, ὑμῖν τε ἄξια δῶρα	ἔδωκε	τῶν ἐξευρημάτων, καὶ νῦν ὑμέας
[1, 73]	πολλοῦ ποιεόμενος αὐτούς, παῖδάς σφι	παρέδωκε	τὴν γλῶσσάν τε ἐκμαθεῖν καὶ
[1, 209]	τε καὶ τῇ ἐμῇ ἀρχῇ	ἑάλωκε.	ὡς δὲ ταῦτα ἀτρεκέως οἶδα,
[1, 139]	~καὶ τόδε ἄλλο σφι ὧδε	συμπέπτωκε	γίνεσθαι, τὸ Πέρσας μὲν αὐτοὺς
[1, 214]	συλλέξασα πᾶσαν τὴν ἑωυτῆς δύναμιν	συνέβαλε	Κύρῳ. ταύτην τὴν μάχην, ὅσαι
[1, 128]	καὶ τοὺς ἐξήγαγε τῶν Μήδων	ἀπέβαλε.	~ἐόντι δὲ αἰχμαλώτῳ τῷ Ἀστυάγεϊ
[1, 60]	τυραννίδα οὔκω κάρτα ἐρριζωμένην ἔχων	ἀπέβαλε.	οἳ δὲ ἐξελάσαντες Πεισίστρατον αὖτις
[1, 16]	κτισθεῖσαν εἷλε, ἐς Κλαζομενάς τε	ἐσέβαλε.	ἀπὸ μέν νυν τούτων οὐκ
[1, 15]	τε εἷλε ἐς Μίλητόν τε	ἐσέβαλε,	ἐπὶ τούτου τε τυραννεύοντος Σαρδίων
[1, 15]	Γυγάδας ἐπὶ τοῦ ἀναθέντος ἐπωνυμίην.	~ἐσέβαλε	μέν νυν στρατιὴν καὶ οὗτος
[1, 57]	Πελασγικὰ ἐόντα πολίσματα τὸ οὔνομα	μετέβαλε?	εἰ τούτοισι τεκμαιρόμενον δεῖ λέγειν,
[1, 16]	μέν νυν τούτων οὐκ ὡς	ἤθελε	ἀπήλλαξε, ἀλλὰ προσπταίσας μεγάλως? ἄλλα
[1, 97]	πᾶν ἀνακείμενον οὔτε κατίζειν ἔτι	ἤθελε	ἔνθα περ πρότερον προκατίζων ἐδίκαζε,
[1, 15]	Σμύρνην, καὶ Κολοφῶνος τὸ ἄστυ	εἷλε?	ἀλλ? οὐδὲν γὰρ μέγα ἀπ?
[1, 76]	Πτερίων τὴν πόλιν καὶ ἠνδραποδίσατο,	εἷλε	δὲ τὰς περιοικίδας αὐτῆς πάσας,
[1, 16]	τε τὴν ἀπὸ Κολοφῶνος κτισθεῖσαν	εἷλε,	ἐς Κλαζομενάς τε ἐσέβαλε. ἀπὸ
[1, 15]	ποιήσομαι. οὗτος δὲ Πριηνέας τε	εἷλε	ἐς Μίλητόν τε ἐσέβαλε, ἐπὶ
[1, 76]	τῶν Συρίων τοὺς κλήρους? καὶ	εἷλε	μὲν τῶν Πτερίων τὴν πόλιν
[1, 168]	Τήιοι ἐποίησαν. ἐπείτε γὰρ σφέων	εἷλε	χώματι τὸ τεῖχος Ἅρπαγος, ἐσβάντες
[1, 13]	ὀπίσω ἐς Ἡρακλείδας τὴν ἀρχήν.	ἀνεῖλέ	τε δὴ τὸ χρηστήριον καὶ
[1, 95]	ὅστις ἐὼν τὴν Κροίσου ἀρχὴν	κατεῖλε,	καὶ τοὺς Πέρσας ὅτεῳ τρόπῳ
[1, 17]	τῇ γῇ καρπὸς ἁδρός, τηνικαῦτα	ἐσέβαλλε	τὴν στρατιήν? ἐστρατεύετο δὲ ὑπὸ
[1, 17]	στρατιῇ. τὰς δὲ οἰκίας οὐ	κατέβαλλε	ὁ Λυδὸς τῶνδε εἵνεκα, ὅκως
[1, 17]	τὰ ἐπὶ τῶν ἀγρῶν οὔτε	κατέβαλλε	οὔτε ἐνεπίμπρη οὔτε θύρας ἀπέσπα,
[1, 60]	καὶ προδέξαντες σχῆμα οἷόν τι	ἔμελλε	εὐπρεπέστατον φανέεσθαι ἔχουσα, ἤλαυνον ἐς
[1, 119]	ἐς τὰ οἰκία, ἐνθεῦτεν δὲ	ἔμελλε,	ὡς ἐγὼ δοκέω, ἁλίσας θάψειν
[1, 46]	Κροῖσος? Λιβύης δὲ παρὰ Ἄμμωνα	ἀπέστελλε	ἄλλους χρησομένους. διέπεμπε δὲ πειρώμενος
[1, 123]	θηρευτῇ τῶν οἰκετέων τῷ πιστοτάτῳ,	ἀπέστελλε	ἐς τοὺς Πέρσας, ἐντειλάμενὸς οἱ
[1, 92]	ἐμὲ ἦν περιεόντα, τὰ δ?	ἐξαπόλωλε	τῶν ἀναθημάτων? τὰ δ? ἐν
[1, 41]	προποιήσαντος χρηστὰ ἐς σὲ χρηστοῖσί	με	ἀμείβεσθαι) φύλακα παιδός σε τοῦ
[1, 39]	ἡμῖν γίνεται ἡ μάχη, μέτες	με"	~ἀμείβεται Κροῖσος ὦ παῖ, ἔστι
[1, 11]	ἐπειρώτα δὴ λέγων τάδε. ἐπεί	με	ἀναγκάζεις δεσπότεα τὸν ἐμὸν κτείνειν
[1, 8]	λέγεις λόγον οὐκ ὑγιέα, κελεύων	με	δέσποιναν τὴν ἐμὴν θεήσασθαι γυμνήν;
[1, 115]	ἐποίησα σὺν δίκῃ. οἱ γάρ	με	ἐκ τῆς κώμης παῖδες, τῶν
[1, 111]	ποικίλῃ. Ἅρπαγος δὲ ὡς εἶδέ	με,	ἐκέλευε τὴν ταχίστην ἀναλαβόντα τὸ
[1, 207]	καὶ πρότερόν τοι ὅτι ἐπεί	με	Ζεὺς ἔδωκέ τοι, τὸ ἂν
[1, 39]	ὑπὸ ὀδόντος τοι εἶπε τελευτήσειν	με,	ἢ ἄλλου τευ ὅ τι
[1, 89]	ποιευμένοισι. ὁ δὲ εἶπε ἐπείτε	με	θεοὶ ἔδωκαν δοῦλον σοί, δικαιῶ,
[1, 30]	εἵνεκεν ἐπελήλυθας? νῦν ὦν ἐπειρέσθαι	με	ἵμερος ἐπῆλθέ σε εἴ τινα
[1, 40]	Κροῖσος ὦ παῖ, ἔστι τῇ	με	νικᾷς γνώμην ἀποφαίνων περὶ τοῦ
[1, 32]	ἀνθρώπων? ἐκεῖνο δὲ τὸ εἴρεό	με,	οὔκω σε ἐγὼ λέγω, πρὶν
[1, 179]	μέζων τρισὶ δακτύλοισι. ~δεῖ δή	με	πρὸς τούτοισι ἔτι φράσαι ἵνα
[1, 32]	δὲ εἶπε ὦ Κροῖσε, ἐπιστάμενόν	με	τὸ θεῖον πᾶν ἐὸν φθονερόν
[1, 37]	φοιτέοντας εὐδοκιμέειν? νῦν δὲ ἀμφοτέρων	με	τούτων ἀποκληίσας ἔχεις, οὔτε τινὰ
[1, 90]	δὲ εἶπε ὦ δέσποτα, ἐάσας	με	χαριεῖ μάλιστα τὸν θεὸν τῶν
[1, 37]	οὔτε ἀθυμίην νῦν τε τέοισί	με	χρὴ ὄμμασι ἔς τε ἀγορὴν
[1, 161]	τοῦτο δὲ Μαιάνδρου πεδίον πᾶν	ἐπέδραμε	ληίην ποιεύμενος τῷ στρατῷ, Μαγνησίην
[1, 11]	δεῖ ἀπόλλυσθαι, ἢ σε τὸν	ἐμὲ	γυμνήν θεησάμενον καὶ ποιήσαντα οὐ
[1, 11]	ἔσται ὅθεν περ καὶ ἐκεῖνος	ἐμέ	ἐπεδέξατο γυμνήν, ὑπνωμένῳ δὲ ἡ
[1, 9]	ἀνοιγομένης θύρης στήσω. μετὰ δ?	ἐμὲ	ἐσελθόντα παρέσται καὶ ἡ γυνὴ
[1, 181]	Βήλου ἱρὸν χαλκόπυλον, καὶ ἐς	ἐμὲ	ἔτι τοῦτο ἐόν, δύο σταδίων
[1, 214]	νεκρῷ ἐπέλεγε τάδε? σὺ μὲν	ἐμὲ	ζῶσάν τε καὶ νικῶσάν σε
[1, 52]	τὰ ἔτι καὶ ἀμφότερα ἐς	ἐμὲ	ἦν κείμενα ἐν Θήβῃσι καὶ
[1, 92]	ταῦτα μὲν καὶ ἔτι ἐς	ἐμὲ	ἦν περιεόντα, τὰ δ? ἐξαπόλωλε
[1, 93]	πέντε ἐόντες ἔτι καὶ ἐς	ἐμὲ	ἦσαν ἐπὶ τοῦ σήματος ἄνω,
[1, 66]	τῇσι ἐδεδέατο ἔτι καὶ ἐς	ἐμὲ	ἦσαν σόαι ἐν Τεγέῃ περὶ
[1, 124]	δὲ κατὰ θεούς τε καὶ	ἐμὲ	περίεις? τά σε καὶ πάλαι
[1, 111]	τὸν πάντα λόγον θεράποντος, ὃς	ἐμὲ	προπέμπων ἔξω πόλιος ἐνεχείρισε τὸ
[1, 207]	οὐδὲν ἂν εἴη πρῆγμα γνώμας	ἐμὲ	σοὶ ἀποφαίνεσθαι? εἰ δ? ἔγνωκας
[1, 87]	ἐγένετο ὁ Ἑλλήνων θεὸς ἐπαείρας	ἐμὲ	στρατεύεσθαι. οὐδεὶς γὰρ οὕτω ἀνόητος
[1, 11]	τραπέσθαι. ἢ γὰρ Κανδαύλεα ἀποκτείνας	ἐμέ	τε καὶ τὴν βασιληίην ἔχε
[1, 108]	τοι προσθέω, μηδαμῶς παραχρήσῃ, μηδὲ	ἐμέ	τε παραβάλῃ καὶ ἄλλους ἑλόμενος
[1, 39]	ὄνειρον ὑπὸ αἰχμῆς σιδηρέης φάναι	ἐμὲ	τελευτήσειν. ὑὸς δὲ κοῖαι μὲν
[1, 39]	ἀλλὰ λέληθέ σε τὸ ὄνειρον,	ἐμέ	τοί δίκαιον ἐστί φράζειν. φής
[1, 39]	ἰδόντι γε ὄψιν τοιαύτην, περὶ	ἐμὲ	φυλακὴν ἔχειν? τὸ δὲ οὐ
[1, 37]	δὲ ἐκείνη δόξει ἀνδρὶ συνοικέειν;	ἐμὲ	ὦν σὺ ἢ μέτες ἰέναι
[1, 9]	Γύγη, καὶ μὴ φοβεῦ μήτε	ἐμέ,	ὡς σέο πειρώμενος λέγω λόγον
[1, 59]	μεταλλάξας, ἐπί τε τοῖσι κατεστεῶσι	ἔνεμε	τὴν πόλιν κοσμέων καλῶς τε
[1, 32]	~Σόλων μὲν δὴ εὐδαιμονίης δευτερεῖα	ἔνεμε	τούτοισι, Κροῖσος δὲ σπερχθεὶς εἶπε
[1, 30]	καὶ τροπὴν ποιήσας τῶν πολεμίων	ἀπέθανε	κάλλιστα, καί μιν Ἀθηναῖοι δημοσίῃ
[1, 120]	παῖδα, εἰ ἐπέζωσε καὶ μὴ	ἀπέθανε	πρότερον. ὁ δὲ ἀμείβεται αὐτοὺς
[1, 44]	τὸν ξεῖνον φονέα τοῦ παιδὸς	ἐλάνθανε	βόσκων, τὸν δὲ ἑταιρήιον, ὡς
[1, 43]	καὶ τὸν τοῦ παιδὸς μόρον	ἐσήμηνέ	οἱ. ~ὁ δὲ Κροῖσος τῳ
[1, 114]	πρῆγμα ἐς αὑτὸν τοιόνδε γενόμενον	ἐξέφηνέ	μιν. ἔπαιζε ἐν τῇ κώμῃ
[1, 206]	τοῦ ποταμοῦ τριῶν ἡμερέων ὁδὸν	διάβαινε	ἐς τὴν ἡμετέρην? εἰ δ?
[1, 208]	ἀποστείλας τούτους ἐς Πέρσας, αὐτὸς	διέβαινε	τὸν ποταμὸν καὶ ὁ στρατὸς
[1, 192]	δὲ βαινόμεναι ἑξακισχίλιαι καὶ μυρίαι?	ἀνέβαινε	γὰρ ἕκαστος τῶν ἐρσένων τούτων
[1, 134]	λόγον καὶ οἱ Πέρσαι τιμῶσι?	προέβαινε	γὰρ δὴ τὸ ἔθνος ἄρχον
[1, 90]	ἐπὶ Πέρσας? λέγων δὲ ταῦτα	κατέβαινε	αὖτις παραιτεόμενος ἐπεῖναί οἱ τῷ
[1, 116]	διεξήιε τῇ ἀληθείῃ χρεώμενος, καὶ	κατέβαινε	ἐς λιτάς τε καὶ συγγνώμην
[1, 118]	μετὰ δὲ ὣς οἱ ἐπαλιλλόγητο,	κατέβαινε	λέγων ὡς περίεστί τε ὁ
[1, 116]	ἀπικνέεσθαι, ἅμα τε λέγων ταῦτα	ἐσήμαινε	τοῖσι δορυφόροισι λαμβάνειν αὐτόν. ὁ
[1, 45]	τις, ὅς μοι καὶ πάλαι	προεσήμαινε	τὰ μέλλοντα ἔσεσθαι" Κροῖσος μέν
[1, 189]	οἰχώκεε φέρων. κάρτα τε δὴ	ἐχαλέπαινε	τῷ ποταμῷ ὁ Κῦρος τοῦτο
[1, 159]	αὖτις τὸν αὐτόν σφι χρησμὸν	ἔφαινε,	κελεύων ἐκδιδόναι Πακτύην Πέρσῃσι. πρὸς
[1, 118]	~Ἅρπαγος μὲν δὴ τὸν ἰθὺν	ἔφαινε	λόγον? Ἀστυάγης δὲ κρύπτων τὸν
[1, 116]	ἐς τὰς ἀνάγκας οὕτω δὴ	ἔφαινε	τὸν ἐόντα λόγον? ἀρχόμενος δὲ
[1, 34]	ὄνειρος, ὅς οἱ τὴν ἀληθείην	ἔφαινε	τῶν μελλόντων γενέσθαι κακῶν κατὰ
[1, 210]	τάδε? τῷ δὲ ὁ δαίμων	προέφαινε	ὡς αὐτὸς μὲν τελευτήσειν αὐτοῦ
[1, 129]	δικαίως εἶναι. Ἀστυάγης δέ μιν	ἀπέφαινε	τῷ λόγῳ σκαιότατόν τε καὶ
[1, 32]	Κροῖσος δὲ σπερχθεὶς εἶπε ὦ	ξεῖνε	Ἀθηναῖε, ἡ δ? ἡμετέρη εὐδαιμονίη
[1, 30]	ἦν, εἴρετο ὁ Κροῖσος τάδε.	ξεῖνε	Ἀθηναῖε, παρ? ἡμέας γὰρ περὶ
[1, 68]	ἔργου ἦ κου ἄν, ὦ	ξεῖνε	Λάκων εἴ περ εἶδες τό
[1, 45]	λέγει πρὸς αὐτόν ἔχω ὦ	ξεῖνε	παρὰ σεῦ πᾶσαν τὴν δίκην,
[1, 189]	τὴν στρατιὴν δίχα, διελὼν δὲ	κατέτεινε	σχοινοτενέας ὑποδέξας διώρυχας ὀγδώκοντα καὶ
[1, 85]	φωνήν, εἶπε δὲ ὤνθρώπε, μὴ	κτεῖνε	Κροῖσον" οὗτος μὲν δὴ τοῦτο
[1, 183]	Δαρείου ἔλαβε καὶ τὸν ἱρέα	ἀπέκτεινε	ἀπαγορεύοντα μὴ κινέειν τὸν ἀνδριάντα.
[1, 44]	μᾶλλον τι ἐδεινολογέετο ὅτι μιν	ἀπέκτεινε	τὸν αὐτὸς φόνου ἐκάθηρε? περιημεκτέων
[1, 207]	μοι παθήματα ἐόντα ἀχάριτα μαθήματα	γέγονε.	εἰ μὲν ἀθάνατος δοκέεις εἶναι
[1, 5]	ἦν, τὰ πολλὰ σμικρὰ αὐτῶν	γέγονε?	τὰ δὲ ἐπ? ἐμεῦ ἦν
[1, 190]	δεύτερον ἔαρ ὑπέλαμπε, οὕτω δὴ	ἤλαυνε	ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα. οἱ δὲ
[1, 50]	χρυσὸν ἄπλετον ἡμιπλίνθια ἐξ αὐτοῦ	ἐξήλαυνε,	ἐπὶ μὰν τὰ μακρότερα ποιέων
[1, 153]	Λυδῶν Πακτύῃ ἀνδρὶ Λυδῷ κομίζειν,	ἀπήλαυνε	αὐτὸς ἐς Ἀγβάτανα, Κροῖσόν τε
[1, 191]	τάξας καὶ κατὰ ταῦτα παραινέσας	ἀπήλαυνε	αὐτὸς σὺν τῷ ἀχρηίῳ τοῦ
[1, 157]	ταῦτα ἐκ τῆς ὁδοῦ ἐντειλάμενος	ἀπήλαυνε	ἐς ἤθεα τὰ Περσέων, Πακτύης
[1, 77]	οὐκ ἐπειρᾶτο ἐπιὼν ὁ Κῦρος,	ἀπήλαυνε	ἐς τὰς Σάρδις ἐν νόῳ
[1, 99]	αἰσχρόν. ταῦτα δὲ περὶ ἑωυτὸν	ἐσέμνυνε	τῶνδε εἵνεκεν, ὅκως ἂν μὴ
[1, 100]	~ἐπείτε δὲ ταῦτα διεκόσμησε καὶ	ἐκράτυνε	ἑωυτὸν τῇ τυραννίδι, ἦν τὸ
[1, 16]	νυν τούτων οὐκ ὡς ἤθελε	ἀπήλλαξε,	ἀλλὰ προσπταίσας μεγάλως? ἄλλα δὲ
[1, 65]	μετέστησε τὰ νόμιμα πάντα, καὶ	ἐφύλαξε	ταῦτα μὴ παραβαίνειν? μετὰ δὲ
[1, 80]	μὲν παραίνεσε, τὰς δὲ καμήλους	ἔταξε	ἀντία τῆς ἵππου τῶνδε εἵνεκεν?
[1, 114]	ἐπίκλησιν παῖδα. ὁ δὲ αὐτῶν	διέταξε	τοὺς μὲν οἰκίας οἰκοδομέειν, τοὺς
[1, 103]	ἐν τῇ, Ἀσίῃ καὶ πρῶτος	διέταξε	χωρὶς ἑκάστους εἶναι, τούς τε
[1, 80]	ἐκέλευσε, ὄπισθε δὲ τοῦ πεζοῦ	ἐπέταξε	τὴν πᾶσαν ἵππον. ὡς δέ
[1, 80]	στολὴν ἐνεσταλμένους, σκευάσας δὲ αὐτοὺς	προσέταξε	τῆς ἄλλης στρατιῆς προϊέναι πρὸς
[1, 73]	ὁ Κυαξάρης ἦν γάρ, ὡς	διέδεξε,	ὀργὴν ἄκρος) τρηχέως κάρτα περιέσπε
[1, 31]	τελευτὴ τοῦ βίου ἀρίστη ἐπεγένετο,	διέδεξέ	τε ἐν τούτοισι ὁ θεὸς
[1, 127]	αὐτῶν ὥστε θεοβλαβὴς ἐὼν Ἅρπαγον	ἀπέδεξε,	λήθην ποιεύμενος τά μιν ἐόργεε.
[1, 141]	καὶ τοῖσι Αἰολεῦσι τῶνδε εἵνεκα	ἔλεξε,	ὅτι δὴ οἱ Ἴωνες πρότερον
[1, 141]	δὲ ἀκούσας αὐτῶν τὰ προΐσχοντο	ἔλεξέ	σφι λόγον, ἄνδρα φὰς αὐλητὴν
[1, 85]	ὑπὸ δέους τε καὶ κακοῦ	ἔρρηξε	φωνήν, εἶπε δὲ ὤνθρώπε, μὴ
[1, 172]	ξεινικῶν, μετέπειτα ὥς σφι ἀπέδοξε,	ἔδοξέ	δὲ τοῖσι πατρίοισι μοῦνον, χέασθαι
[1, 79]	δύναμιν. ὡς δέ οἱ ταῦτα	ἔδοξε,	καὶ ἐποίεε κατὰ τάχος? ἐλάσας
[1, 141]	Λυδός. τοῖσι δὲ λοιποῖσι Ἴωσι	ἔδοξε	κοινῷ λόγῳ πέμπειν ἀγγέλους ἐς
[1, 10]	ἀνδρὸς οὔτε ἀνέβωσε αἰσχυνθεῖσα οὔτε	ἔδοξε	μαθεῖν, ἐν νοῶ ἔχουσα τίσεσθαι
[1, 19]	συμβουλεύσαντός τευ, εἴτε καὶ αὐτῷ	ἔδοξε	πέμψαντα τὸν θεὸν ἐπειρέσθαι περὶ
[1, 78]	τοῦτο Κροίσῳ, ὥσπερ καὶ ἦν	ἔδοξε	τέρας εἶναι? αὐτίκα δὲ ἔπεμπε
[1, 113]	ἀπολέει τὴν ψυχήν" ~κάρτα τε	ἔδοξε	τῷ, βουκόλῳ πρὸς τὰ παρεόντα
[1, 172]	ἱρῶν ξεινικῶν, μετέπειτα ὥς σφι	ἀπέδοξε,	ἔδοξέ δὲ τοῖσι πατρίοισι μοῦνον,
[1, 152]	δὲ οὔ κως ἐσήκουον, ἀλλ?	ἀπέδοξέ	σφι μὴ τιμωρέειν Ἴωσι. οἳ
[1, 130]	καταστρεψάμενος οὕτῳ πάσης τῆς Ἀσίης	ἤρξε.	~Πέρσας δὲ οἶδα νόμοισι τοιοῖσιδε
[1, 15]	νυν στρατιὴν καὶ οὗτος ἐπείτε	ἦρξε	ἔς τε Μίλητον καὶ ἐς
[1, 101]	ἔθνος συνέστρεψε μοῦνον καὶ τοῦτον	ἦρξε?	ἔστι δὲ Μήδων τοσάδε γένεα,
[1, 85]	τε καὶ κακοῦ ἔρρηξε φωνήν,	εἶπε	δὲ ὤνθρώπε, μὴ κτεῖνε Κροῖσον"
[1, 8]	θεήσεαι γυμνήν" ὃ δ? ἀμβώσας	εἶπε	δέσποτα, τίνα λέγεις λόγον οὐκ
[1, 89]	ἐν τοῖσι ποιευμένοισι. ὁ δὲ	εἶπε	ἐπείτε με θεοὶ ἔδωκαν δοῦλον
[1, 13]	ἐβασίλευσε οὕτω Γύγης. τοσόνδε μέντοι	εἶπε	ἡ Πυθίη, ὡς Ἡρακλείδῃσι τίσις
[1, 116]	μόγις δὲ δή κοτε ἀνενειχθεὶς	εἶπε,	θέλων ἐκπέμψαι τὸν Ἀρτεμβάρεα, ἵνα
[1, 110]	καὶ μὴ τῶν ἐμῶν" ~ταῦτα	εἶπε	καὶ αὐτίκα ἄγγελον ἔπεμπε ἐπὶ
[1, 90]	τοῦτο ὀνειδίσαι. Κῦρος δὲ γελάσας	εἶπε	καὶ τούτου τεύξεαι παρ? ἐμεῦ,
[1, 31]	δευτερεῖα γῶν οἴσεσθαι. ὃ δ?	εἶπε	Κλέοβίν τε καὶ Βίτωνα. τούτοισι
[1, 91]	τῷ καὶ τὸ τελευταῖον χρηστηριαζομένῳ	εἶπε	Λοξίης περὶ ἡμιόνου, οὐδὲ τοῦτο
[1, 86]	ἀκούσαντα τῶν ἑρμηνέων τὰ Κροῖσος	εἶπε,	μεταγνόντα τε καὶ ἐννώσαντα ὅτι
[1, 89]	δὲ ἐπιμελὲς ἐγένετο τὰ Κροῖσος	εἶπε?	μεταστησάμενος δὲ τοὺς ἄλλους, εἴρετο
[1, 86]	πάντα ἀποβεβήκοι τῇ περ ἐκεῖνος	εἶπε,	οὐδέν τι μᾶλλον ἐς ἑωυτὸν
[1, 68]	δέ μιν ὁ χαλκεὺς ἀποθωμάζοντα	εἶπε	παυσάμενος τοῦ ἔργου ἦ κου
[1, 88]	πολλῇ σπουδῇ ἐργάζεται; ὁ δὲ	εἶπε	πόλιν τε τὴν σὴν διαρπάζει
[1, 90]	δορυφόροισι τὰ Κροῖσος ὑπεθήκατο ἐπιτελέειν,	εἶπε	πρὸς Κροῖσον τάδε. Κροῖσε, ἀναρτημένου
[1, 155]	κατ? ὁδὸν ταῦτα ὁ Κῦρος	εἶπε	πρὸς Κροῖσον τάδε. Κροῖσε, τί
[1, 85]	χρησομένους. ἡ δὲ Πυθίη οἱ	εἶπε	τάδε. Λυδὲ γένος, πολλῶν βασιλεῦ,
[1, 39]	μὲν γὰρ ὑπὸ ὀδόντος τοι	εἶπε	τελευτήσειν με, ἢ ἄλλου τευ
[1, 30]	Τέλλον εἶναι ὀλβιώτατον; ὁ δὲ	εἶπε	Τέλλῳ τοῦτο μὲν τῆς πόλιος
[1, 209]	καλέσας Ὑστάσπεα καὶ ἀπολαβὼν μοῦνον	εἶπε	Ὕστασπες, παῖς σὸς ἐπιβουλεύων ἐμοί
[1, 111]	προθύμως Ἅρπαγος μετεπέμψατο. ὁ δὲ	εἶπε	ὤ γύναι, εἶδόν τε ἐς
[1, 87]	φίλου ἐμοὶ καταστῆναι; ὁ δὲ	εἶπε	ὦ βασιλεῦ, ἐγὼ ταῦτα ἔπρηξα
[1, 88]	τὸ τῶν Λυδῶν ἄστυ κεραΐζοντας	εἶπε	ὦ βασιλεῦ, κότερον λέγειν πρὸς
[1, 90]	τοι γενέσθαι παραυτίκα" ὁ δὲ	εἶπε	ὦ δέσποτα, ἐάσας με χαριεῖ
[1, 32]	ἀξίους ἡμέας ἐποίησας; ὁ δὲ	εἶπε	ὦ Κροῖσε, ἐπιστάμενόν με τὸ
[1, 32]	ἔνεμε τούτοισι, Κροῖσος δὲ σπερχθεὶς	εἶπε	ὦ ξεῖνε Ἀθηναῖε, ἡ δ?
[1, 73]	Σκύθας τούτους τὸ μὲν πρῶτον	περιεῖπε	εὖ ὡς ἐόντας ἱκέτας? ὥστε
[1, 155]	τοῖσι εἵμασι καὶ κοθόρνους ὑποδέεσθαι,	πρόειπε	δ? αὐτοῖσι κιθαρίζειν τε καὶ
[1, 126]	πάντῃ, τοῦτον σφι τὸν χῶρον	προεῖπε	ἐξημερῶσαι ἐν ἡμέρῃ. ἐπιτελεσάντων δὲ
[1, 126]	τὸν προκείμενον ἄεθλον, δεύτερα σφι	προεῖπε	ἐς τὴν ὑστεραίην παρεῖναι λελουμένους.
[1, 50]	τούτοισι ἀνακτήσεσθαι? Λυδοῖσι τε πᾶσι	προεῖπε	θύειν πάντα τινὰ αὐτῶν τούτῳ
[1, 21]	πάντα συγκομίσας ἐς τὴν ἀγορὴν	προεῖπε	Μιλησίοισι, ἐπεὰν αὐτὸς σημήνῃ, τότε
[1, 84]	στρατιῇ τῇ ἑωυτοῦ διαπέμψας ἱππέας	προεῖπε	τῷ πρώτῳ ἐπιβάντι τοῦ τείχεος
[1, 191]	ἐκ τῆς πόλιος ὁ ποταμός,	προεῖπε	τῷ στρατῷ, ὅταν διαβατὸν τὸ
[1, 155]	ἀποστέωσι μήτε δεινοί τοι ἔωσι?	ἄπειπε	μέν σφι πέμψας ὅπλα ἀρήια
[1, 190]	διαλαβών, καὶ τὸ δεύτερον ἔαρ	ὑπέλαμπε,	οὕτω δὴ ἤλαυνε ἐπὶ τὴν
[1, 75]	Κύρῳ ἔς τε τὰ χρηστήρια	ἔπεμπε	εἰ στρατεύηται ἐπὶ Πέρσας, καὶ
[1, 81]	ἐπὶ μακρὸν ἔσεσθαι τὴν πολιορκίην	ἔπεμπε	ἐκ τοῦ τείχεος ἄλλους ἀγγέλους
[1, 110]	~ταῦτα εἶπε καὶ αὐτίκα ἄγγελον	ἔπεμπε	ἐπὶ τῶν βουκόλων τῶν Ἀστυάγεος
[1, 69]	ὦν πάντα πυνθανόμενος ὁ Κροῖσος	ἔπεμπε	ἐς Σπάρτην ἀγγέλους δῶρά τε
[1, 157]	μετέβαλον. Μαζάρης δὲ μετὰ τοῦτο	ἔπεμπε	ἐς τὴν Κύμην ἀγγέλους ἐκδιδόναι
[1, 78]	ἔδοξε τέρας εἶναι? αὐτίκα δὲ	ἔπεμπε	θεοπρόπους ἐς τῶν ἐξηγητέων Τελμησσέων.
[1, 21]	ὡς οἱ ταῦτα ἐξαγγέλθη, αὐτίκα	ἔπεμπε	κήρυκα ἐς Μίλητον βουλόμενος σπονδὰς
[1, 77]	ὡς ἀπίκετο ἐς τὰς Σάρδις,	ἔπεμπε	κήρυκας κατὰ τὰς συμμαχίας προερέοντας
[1, 82]	τε δὴ ὦν τὰς ἄλλας	ἔπεμπε	συμμαχίας καὶ δὴ καὶ ἐς
[1, 46]	παρὰ Ἄμμωνα ἀπέστελλε ἄλλους χρησομένους.	διέπεμπε	δὲ πειρώμενος τῶν μαντηίων ὅ
[1, 34]	οὐδαμῇ ἔτι ἐπὶ τοιοῦτο πρῆγμα	ἐξέπεμπε?	ἀκόντια δὲ καὶ δοράτια καὶ
[1, 81]	συλλέγεσθαι ἐς Σάρδις, τούτους δὲ	ἐξέπεμπε	τὴν ταχίστην δέεσθαι βοηθέειν ὡς
[1, 63]	ἀναβιβάσας τοὺς παῖδας ἐπὶ ἵππους	προέπεμπε,	οἳ δὲ καταλαμβάνοντες τοὺς φεύγοντας
[1, 51]	~ἐπιτελέσας δὲ ὁ Κροῖσος ταῦτα	ἀπέπεμπε	ἐς Δελφούς, καὶ τάδε ἄλλα
[1, 47]	~ἐντειλάμενος δὲ τοῖσι Λυδοῖσι τάδε	ἀπέπεμπε	ἐς τὴν διάπειραν τῶν χρηστηρίων,
[1, 73]	διέδεξε, ὀργὴν ἄκρος) τρηχέως κάρτα	περιέσπε	ἀεικείῃ. οἳ δὲ ταῦτα πρὸς
[1, 114]	Κῦρος τὸν παῖδα τρηχέως κάρτα	περιέσπε	μαστιγέων. ὁ δὲ ἐπείτε μετείθη
[1, 85]	κακοῦ ἔρρηξε φωνήν, εἶπε δὲ	ὤνθρώπε,	μὴ κτεῖνε Κροῖσον" οὗτος μὲν
[1, 35]	καὶ τίς εἴη, λέγων τάδε?	ὤνθρωπε,	τίς τε ἐὼν καὶ κόθεν
[1, 55]	Μήδοισι γένηται, καὶ τότε, Λυδὲ	ποδαβρέ,	πολυψήφιδα παρ? Ἕρμον φεύγειν μηδὲ
[1, 11]	τὸν ἐμὸν κτείνειν οὐκ ἐθέλοντα,	φέρε	ἀκούσω τέῳ καὶ τρόπῳ ἐπιχειρήσομεν
[1, 206]	εἰ μεγάλως προθυμέαι Μασσαγετέων πειρηθῆναι,	φέρε	μόχθον μὲν τὸν ἔχεις ζευγνὺς
[1, 97]	δυνατοὶ εἰμὲν οἰκέειν τὴν χώρην,	φέρε	στήσωμεν ἡμέων αὐτῶν βασιλέα? καὶ
[1, 113]	αὐτίκα ἐποίεε ταῦτα? τὸν μὲν	ἔφερε	θανατώσων παῖδα, τοῦτον μὲν παραδιδοῖ
[1, 113]	ἐς τὸ ἄγγος ἐν τῷ	ἔφερε	τὸν ἕτερον? κοσμήσας δὲ τῷ
[1, 85]	συμφορῆς παρημελήκεε, οὐδὲ τί οἱ	διέφερε	πληγέντι ἀποθανεῖν? ὁ δὲ παῖς
[1, 35]	ἐδέετο κυρῆσαι, Κροῖσος δέ μιν	ἐκάθηρε.	ἔστι δὲ παραπλησίη ἡ κάθαρσις
[1, 44]	μιν ἀπέκτεινε τὸν αὐτὸς φόνου	ἐκάθηρε?	περιημεκτέων δὲ τῇ συμφορῇ δεινῶς
[1, 129]	τῷ Ἀστυάγεϊ προσστὰς ὁ Ἅρπαγος	κατέχαιρέ	τε καὶ κατεκερτόμεε, καὶ ἄλλα
[1, 62]	ἕως μὲν Πεισίστρατος τὰ χρήματα	ἤγειρε,	καὶ μεταῦτις ὡς ἔσχε Μαραθῶνα,
[1, 59]	Λυκούργου Ἀριστολαΐδεω, καταφρονήσας τὴν τυραννίδα	ἤγειρε	τρίτην στάσιν? συλλέξας δὲ στασιώτας
[1, 92]	τὸν ἀντιπρήσσοντα ἐπὶ κνάφου ἕλκων	διέφθειρε,	τὴν δὲ οὐσίην αὐτοῦ ἔτι
[1, 214]	τὸν Κύρου νέκυν, ὡς δὲ	εὗρε,	ἐναπῆκε αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν ἐς
[1, 157]	δή κοτε ἔχων, ὡς οὐκ	εὗρε	ἔτι ἐόντας τοὺς ἀμφὶ Πακτύην
[1, 187]	διεξελαύνοντι. ἀνοίξας δὲ τὸν τάφον	εὗρε	χρήματα μὲν οὔ, τὸν δὲ
[1, 68]	~τούτων ὦν τῶν ἀνδρῶν Λίχης	ἀνεῦρε	ἐν Τεγέῃ καὶ συντυχίῃ χρησάμενος
[1, 67]	Λίχης τῶν ἀγαθοεργῶν καλεομένων Σπαρτιητέων	ἀνεῦρε,	οἱ δὲ ἀγαθοεργοὶ εἰσὶ τῶν
[1, 25]	δὴ πάντων ἀνθρώπων σιδήρου κόλλησιν	ἐξεῦρε.	~τελευτήσαντος δὲ Ἀλυάττεω ἐξεδέξατο τὴν
[1, 212]	Κῦρον ἔλεγε τάδε. ἄπληστε αἵματος	Κῦρε,	μηδὲν ἐπαερθῇς τῷ γεγονότι τῷδε
[1, 42]	δεῖ τοί χαρίζεσθαι ὀφείλω γάρ	σε	ἀμείβεσθαι χρηστοῖσι) ποιέειν εἰμὶ ἕτοιμος
[1, 87]	πυρῆς εἰρέσθαι τάδε. Κροῖσε, τίς	σε	ἀνθρώπων ἀνέγνωσε ἐπὶ γῆν τὴν
[1, 110]	ἔλεγε ὁ Ἅρπαγος τάδε. κελεύει	σε	Ἀστυάγης τὸ παιδίον τοῦτο λαβόντα
[1, 11]	ἔχε τὴν Λυδῶν, ἢ αὐτόν	σε	αὐτίκα οὕτω ἀποθνήσκειν δεῖ, ὡς
[1, 121]	ἔλεγέ οἱ τάδε. ὦ παῖ,	σὲ	γὰρ ἐγὼ δι? ὄψιν ὀνείρου
[1, 124]	ἔλεγε τάδε. ὦ παῖ Καμβύσεω,	σὲ	γὰρ θεοὶ ἐπορῶσι? οὐ γὰρ
[1, 117]	κατὰ νόον, καὶ ἐγὼ πρὸς	σὲ	γινόμενος ἀναμάρτητος μήτε θυγατρὶ τῇ
[1, 214]	παῖδα τὸν ἐμὸν ἑλὼν δόλῳ?	σὲ	δ? ἐγώ, κατά περ ἠπείλησα,
[1, 11]	τοῦ λοιποῦ ἴδῃς τὰ μὴ	σε	δεῖ. ἀλλ? ἤτοι κεῖνόν γε
[1, 110]	τρόπῳ περιποιήσῃς, ὀλέθρῳ τῷ κακίστῳ	σε	διαχρήσεσθαι. ἐπορᾶν δὲ ἐκκείμενον τέταγμαι
[1, 89]	χρήματα, καὶ ἐκεῖνοι συγγνόντες ποιέειν	σε	δίκαια ἑκόντες προήσουσι" ~ταῦτα ἀκούων
[1, 8]	Γύγην τοιάδε. Γύγη, οὐ γὰρ	σε	δοκέω πείθεσθαι μοι λέγοντι περὶ
[1, 212]	τὸν Μασσαγετέων δεσπότην, ἦ μέν	σε	ἐγὼ καὶ ἄπληστον ἐόντα αἵματος
[1, 32]	δὲ τὸ εἴρεό με, οὔκω	σε	ἐγὼ λέγω, πρὶν τελευτήσαντα καλῶς
[1, 30]	ὦν ἐπειρέσθαι με ἵμερος ἐπῆλθέ	σε	εἴ τινα ἤδη πάντων εἶδες
[1, 27]	ἐς Σάρδις τε καὶ ἐπὶ	σὲ	ἐν νόῳ ἔχοντες στρατεύεσθαι" Κροῖσον
[1, 9]	ὀφθεῖσαν ὑπὸ σεῦ. ἐγὼ γάρ	σε	ἐς τὸ οἴκημα ἐν τῷ
[1, 38]	κως δυναίμην ἐπὶ τῆς ἐμῆς	σε	ζόης διακλέψαι. εἷς γὰρ μοι
[1, 65]	Ὀλύμπια δώματ? ἔχουσι. δίζω ἤ	σε	θεὸν μαντεύσομαι ἢ ἄνθρωπον. ἀλλ?
[1, 40]	ὑπὸ σέο μεταγινώσκω, μετίημί τε	σὲ	ἰέναι ἐπὶ τὴν ἄγρην" ~εἴπας
[1, 108]	ἄχαρι οὐδέν, φυλασσόμεθα δὲ ἐς	σὲ	καὶ ἐς τὸν μετέπειτα χρόνον
[1, 124]	τε καὶ ἐμὲ περίεις? τά	σε	καὶ πάλαι δοκέω πάντα ἐκμεμαθηκέναι,
[1, 116]	Ἀρτέμβαρες, ἐγὼ ταῦτα ποιήσω ὥστε	σὲ	καὶ τὸν παῖδα τὸν σὸν
[1, 155]	πλέον τι ἢ πατέρα ἐόντα	σὲ	λαβὼν ἄγω, αὐτοῖσι δὲ Λυδοῖσι
[1, 214]	ἐμὲ ζῶσάν τε καὶ νικῶσάν	σε	μάχῃ ἀπώλεσας, παῖδα τὸν ἐμὸν
[1, 27]	ἄλλο ἤ, ἐπείτε τάχιστα ἐπύθοντό	σε	μέλλοντα ἐπὶ σφίσι ναυπηγέεσθαι νέας,
[1, 38]	ἐν τῷ ὕπνῳ ἐπιστᾶσα ἔφη	σε	ὀλιγοχρόνιον ἔσεσθαι? ὑπὸ γὰρ αἰχμῆς
[1, 124]	ἐγὼ ὑπὸ Ἀστυάγεος πέπονθα, ὅτι	σε	οὐκ ἀπέκτεινα ἀλλὰ ἔδωκα τῷ
[1, 9]	μελέτω τὸ ἐνθεῦτεν ὅκως μὴ	σε	ὄψεται ἰόντα διὰ θυρέων" ~Ὃ
[1, 112]	τάδε. ἐπεὶ τοίνυν οὐ δύναμαί	σε	πείθειν μὴ ἐκθεῖναι, σὺ δὲ
[1, 39]	τι τούτῳ ἔοικε, χρῆν δή	σε	ποιέειν τὰ ποιέεις? νῦν δὲ
[1, 41]	οἱ λέγει τάδε. Ἄδρηστε, ἐγώ	σε	συμφορῇ, πεπληγμένον ἀχάρι, τήν τοι
[1, 88]	ὦ βασιλεῦ, κότερον λέγειν πρὸς	σὲ	τὰ νοέων τυγχάνω ἢ σιγᾶν
[1, 117]	τόνδε παραδίδωμι τὸ παιδίον, φὰς	σέ	τε εἶναι τὸν κελεύοντα ἀποκτεῖναι
[1, 39]	δὲ οὐ μανθάνεις ἀλλὰ λέληθέ	σε	τὸ ὄνειρον, ἐμέ τοί δίκαιον
[1, 41]	ὑμῖν. πρὸς δὲ τούτῳ καὶ	σέ	τοι χρεόν ἐστι ἰέναι ἔνθα
[1, 11]	ταῦτα βουλεύσαντα δεῖ ἀπόλλυσθαι, ἢ	σε	τὸν ἐμὲ γυμνήν θεησάμενον καὶ
[1, 41]	χρηστοῖσί με ἀμείβεσθαι) φύλακα παιδός	σε	τοῦ ἐμοῦ χρηίζω γενέσθαι ἐς
[1, 27]	τῇ ἠπείρῳ οἰκημένων Ἑλλήνων τίσωνταί	σε,	τοὺς σὺ δουλώσας ἔχεις; κάρτα
[1, 41]	γὰρ ἐμοῦ προποιήσαντος χρηστὰ ἐς	σὲ	χρηστοῖσί με ἀμείβεσθαι) φύλακα παιδός
[1, 75]	Ἑλλήνων, Θαλῆς οἱ ὁ Μιλήσιος	διεβίβασε.	ἀπορέοντος γὰρ Κροίσου ὅκως οἱ
[1, 75]	λέγω, κατὰ τὰς ἐούσας γεφύρας	διεβίβασε	τὸν στρατόν, ὡς δὲ ὁ
[1, 86]	ὁ δὲ συννήσας πυρὴν μεγάλην	ἀνεβίβασε	ἐπ? αὐτὴν τὸν Κροῖσόν τε
[1, 86]	Κροῖσον εἶναι θεοσεβέα τοῦδε εἵνεκεν	ἀνεβίβασε	ἐπὶ τὴν πυρήν, βουλόμενος εἰδέναι
[1, 77]	ἦν αὐτοῦ ξεινικός, πάντα ἀπεὶς	διεσκέδασε	οὐδαμὰ ἐλπίσας μὴ κοτε ἄρα
[1, 98]	ἔσχε τὴν ἀρχήν, τοὺς Μήδους	ἠνάγκασε	ἓν πόλισμα ποιήσασθαι καὶ τοῦτο
[1, 157]	Σάρδισι, πρῶτα μὲν τοὺς Λυδοὺς	ἠνάγκασε	τὰς Κύρου ἐντολὰς ἐπιτελέειν, ἐκ
[1, 185]	ἀγαγομένη κρηπῖδα κύκλῳ περὶ αὐτὴν	ἤλασε.	ἐποίεε δὲ ἀμφότερα ταῦτα, τόν
[1, 59]	τρωματίσας ἑωυτόν τε καὶ ἡμιόνους	ἤλασε	ἐς τὴν ἀγορὴν τὸ ζεῦγος
[1, 176]	ὡς ἐς τὸ Ξάνθιον πεδίον	ἤλασε	ὁ Ἅρπαγος τὸν στρατόν, ἐπεξιόντες
[1, 173]	ὡς ἐπεκράτησε τῇ στάσι Μίνως,	ἐξήλασε	αὐτόν τε Σαρπηδόνα καὶ τοὺς
[1, 16]	Κιμμερίους τε ἐκ τῆς Ἀσίης	ἐξήλασε,	Σμύρνην τε τὴν ἀπὸ Κολοφῶνος
[1, 154]	ἄλλον πέμπειν στρατηγόν. ~ὡς δὲ	ἀπήλασε	ὁ Κῦρος ἐκ τῶν Σαρδίων,
[1, 164]	ἐξεποιήθη. ὁ δὲ Ἅρπαγος ὡς	ἐπήλασε	τὴν στρατιήν, ἐπολιόρκεε αὐτούς, προισχόμενος
[1, 98]	τε καὶ ἰσχυρά, ἵνα αὐτὸς	ἔφρασε	τῆς χώρης, καὶ δορυφόρους αὐτῷ
[1, 91]	δευτέρα δὲ τούτων καιομένῳ αὐτῷ	ἐπήρκεσε.	κατὰ δὲ τὸ μαντήιον τὸ
[1, 206]	ταῦτα δὲ ἀκούσας ὁ Κῦρος	συνεκάλεσε	Περσέων τοὺς πρώτους, συναγείρας δὲ
[1, 80]	ἢν συλλαμβανόμενος ἀμύνηται. ταῦτα μὲν	παραίνεσε,	τὰς δὲ καμήλους ἔταξε ἀντία
[1, 80]	ὡς δέ οἱ πάντες διετετάχατο,	παραίνεσε	τῶν μὲν ἄλλων Λυδῶν μὴ
[1, 30]	τε ἔθαψαν αὐτοῦ τῇ περ	ἔπεσε	καὶ ἐτίμησαν μεγάλως" ~ὣς δὲ
[1, 50]	κατεκαίετο ὁ ἐν Δελφοῖσι νηός,	κατέπεσε	ἀπὸ τῶν ἡμιπλινθίων ἐπὶ γὰρ
[1, 80]	τὰ ἄχθεα ἄνδρας ἐπ? αὐτὰς	ἀνέβησε	ἱππάδα στολὴν ἐνεσταλμένους, σκευάσας δὲ
[1, 46]	αὐξανόμενα πένθεος μὲν Κροῖσον ἀπέπαυσε,	ἐνέβησε	δὲ ἐς φροντίδα, εἴ κως
[1, 84]	ἐπίμαχον τὸ χωρίον τῆς ἀκροπόλιος,	κατηλόγησε	τοῦτο ὡς ἐὸν ἄμαχόν τε
[1, 144]	ἦν Ἀγασικλέης, νικήσας τὸν νόμον	κατηλόγησε,	φέρων δὲ πρὸς τὰ ἑωυτοῦ
[1, 90]	ἐπηγορέων παραιτέοιτο. Κροῖσος δέ οἱ	ἐπαλιλλόγησε	πᾶσαν τὴν ἑωυτοῦ διάνοιαν καὶ
[1, 24]	σφι τὸν Ἀρίονα ὥσπερ ἔχων	ἐξεπήδησε?	καὶ τοὺς ἐκπλαγέντας οὐκ ἔχειν
[1, 80]	μάχην τασσομένους, καταρρωδήσας τὴν ἵππον	ἐποίησε	Ἁρπάγου ὑποθεμένου ἀνδρὸς Μήδου τοιόνδε?
[1, 48]	ὅτι οἱ ἐξευρήκεε τὰ αὐτὸς	ἐποίησε.	ἐπείτε γὰρ δὴ διέπεμψε παρὰ
[1, 191]	περ ἡ τῶν Βαβυλωνίων βασίλεια	ἐποίησε	κατά τε τὸν ποταμὸν καὶ
[1, 76]	τε οὐδὲν ἐόντας αἰτίους ἀναστάτους	ἐποίησε.	Κῦρος δὲ ἀγείρας τὸν ἑωυτοῦ
[1, 102]	ἐπεθήκατο καὶ πρώτους Μήδων ὑπηκόους	ἐποίησε.	μετὰ δὲ ἔχων δύο ταῦτα
[1, 35]	Ἕλλησι. ἐπείτε δὲ τὰ νομιζόμενα	ἐποίησε	ὁ Κροῖσος, ἐπυνθάνετο ὁκόθεν τε
[1, 185]	διώρυχας ὀρύξασα οὕτω δή τι	ἐποίησε	σκολιὸν ὥστε δὴ τρὶς ἐς
[1, 114]	ἐν Μήδοισι, οὐ γὰρ δὴ	ἐποίησε	τὸ προσταχθὲν ἐκ τοῦ Κύρου,
[1, 191]	τὸ ἀρχαῖον ῥέεθρον διαβατὸν εἶναι	ἐποίησε,	ὑπονοστήσαντος τοῦ ποταμοῦ. γενομένου δὲ
[1, 185]	ἡμέρῃσι. τοῦτο μὲν δὴ τοιοῦτον	ἐποίησε,	χῶμα δὲ παρέχωσε παρ? ἑκάτερον
[1, 103]	ἐξελεῖν. καί οἱ, ὡς συμβαλὼν	ἐνίκησε	τοὺς Ἀσσυρίους, περικατημένῳ τὴν Νίνον
[1, 130]	Σκύθαι ἦρχον. ὑστέρῳ μέντοι χρόνῳ	μετεμέλησέ	τέ σφι ταῦτα ποιήσασι καὶ
[1, 189]	Κῦρος τοῦτο ὑβρίσαντι, καί οἱ	ἐπηπείλησε	οὕτω δή μιν ἀσθενέα ποιήσειν
[1, 91]	Κροῖσος δὲ πέμπτου γονέος ἁμαρτάδα	ἐξέπλησε,	ὃς ἐὼν δορυφόρος Ἡρακλειδέων, δόλῳ
[1, 43]	μὲν δὴ βληθεὶς τῇ αἰχμῇ	ἐξέπλησε	τοῦ ὀνείρου τὴν φήμην, ἔθεε
[1, 16]	Κυαξάρῃ τε τῷ Δηιόκεω ἀπογόνῳ	ἐπολέμησε	καὶ Μήδοισι, Κιμμερίους τε ἐκ
[1, 17]	ἐν τῇ ἀρχῇ ἀξιαπηγητότατα τάδε.	~ἐπολέμησε	Μιλησίοισι, παραδεξάμενος τὸν πόλεμον παρὰ
[1, 29]	ὃς Ἀθηναίοισι νόμους κελεύσασι ποιήσας	ἀπεδήμησε	ἔτεα δέκα κατά θεωρίης πρόφασιν
[1, 183]	μὲν ὁ Ὑστάσπεος ἐπιβουλεύσας οὐκ	ἐτόλμησε	λαβεῖν, Χέρξης δὲ ὁ Δαρείου
[1, 22]	ἀντὶ ἑνὸς νηοὺς τῇ Ἀθηναίῃ	οἰκοδόμησε	ὁ Ἀλυάττης ἐν τῇ Ἀσσησῷ,
[1, 186]	πυλίδων ἐς τὸν ποταμὸν φερούσας	ἀνοικοδόμησε	πλίνθοισι ὀπτῇσι κατὰ τὸν αὐτὸν
[1, 100]	μὴ ὁρῶσι. ~ἐπείτε δὲ ταῦτα	διεκόσμησε	καὶ ἐκράτυνε ἑωυτὸν τῇ τυραννίδι,
[1, 201]	καὶ τοῦτο τὸ ἔθνος κατέργαστο,	ἐπεθύμησε	Μασσαγέτας ὑπ? ἑωυτῷ ποιήσασθαι. τὸ
[1, 34]	ἀνδρεώνων ἐκκομίσας ἐς τοὺς θαλάμους	συνένησε,	μή τί οἱ κρεμάμενον τῷ
[1, 129]	μιν ἐκεῖνος σαρξὶ τοῦ παιδὸς	ἐθοίνησε,	ὅ τι εἴη ἡ ἐκείνου
[1, 26]	στάδιοι. πρώτοισι μὲν δὴ τούτοισι	ἐπεχείρησε	ὁ Κροῖσος, μετὰ δὲ ἐν
[1, 162]	ἐπόρθεε. πρώτῃ δὲ Φωκαίῃ Ἰωνίης	ἐπεχείρησε.	~οἱ δὲ Φωκαιέες οὗτοι ναυτιλίῃσι
[1, 31]	τὴν μητέρα αὐτῶν, οἵων τέκνων	ἐκύρησε?	ἡ δὲ μήτηρ περιχαρής ἐοῦσα
[1, 167]	τὸν Κύρνον σφι ἡ Πυθίη	ἔχρησε	κτίσαι ἥρων ἐόντα, ἀλλ? οὐ
[1, 49]	εἰπεῖν ὅ τι τοῖσι Λυδοῖσι	ἔχρησε	ποιήσασι περὶ τὸ ἱρὸν τὰ
[1, 67]	γενοίατο. ἡ δὲ Πυθίη σφι	ἔχρησε	τὰ Ὀρέστεω τοῦ Ἀγαμέμνονος ὀστέα
[1, 56]	καὶ τὸ μὲν οὐδαμῇ κω	ἐξεχώρησε,	τὸ δὲ πολυπλάνητον κάρτα. ἐπὶ
[1, 19]	τῆς στρατιῆς ἀπικομένης ἐς Σάρδις	ἐνόσησε	ὁ Ἀλυάττης. μακροτέρης δέ οἱ
[1, 213]	τε τάχιστα καὶ τῶν χειρῶν	ἐκράτησε,	διεργάζεται ἑωυτόν. ~καὶ δὴ οὗτος
[1, 92]	ἐπείτε δὲ δόντος τοῦ πατρὸς	ἐκράτησε	τῆς ἀρχῆς ὁ Κροῖσος, τὸν
[1, 173]	Σαρπηδόνος τε καὶ Μίνω, ὡς	ἐπεκράτησε	τῇ στάσι Μίνως, ἐξήλασε αὐτόν
[1, 114]	πατέρα ἀποικτίζετο τῶν ὑπὸ Κύρου	ἤντησε,	λέγων δὲ οὐ Κύρου οὐ
[1, 119]	κατὰ μέλεα διελὼν τὰ μὲν	ὤπτησε	τὰ δὲ ἥψησε τῶν κρεῶν,
[1, 65]	τούτοισι τοὺς ἐφόρους καὶ γέροντας	ἔστησε	Λυκοῦργος. ~οὕτω μὲν μεταβαλόντες εὐνομήθησαν,
[1, 154]	ἐκ τῶν Σαρδίων, τοὺς Λυδοὺς	ἀπέστησε	ὁ Πακτύης ἀπό τε Ταβάλου
[1, 65]	ταῦτα. ὡς γὰρ ἐπετρόπευσε τάχιστα,	μετέστησε	τὰ νόμιμα πάντα, καὶ ἐφύλαξε
[1, 130]	εἶχε παρ? ἑωυτῷ, ἐς ὃ	ἐτελεύτησε.	Οὕτω δὴ Κῦρος γενόμενός τε
[1, 117]	δὲ ποιήσαντος τούτου τὰ κελευόμενα	ἐτελεύτησε	τὸ παιδίον, πέμψας τῶν εὐνούχων
[1, 119]	τὰ μὲν ὤπτησε τὰ δὲ	ἥψησε	τῶν κρεῶν, εὔτυκα δὲ ποιησάμενος
[1, 162]	Μήδων βασιλεὺς Ἀστυάγης ἀνόμῳ τραπέζῃ	ἔδαισε,	ὁ τῷ Κύρῳ τὴν βασιληίην
[1, 125]	αὐτῶν ὁ Κῦρος συνάλισε καὶ	ἀνέπεισε	ἀπίστασθαι ἀπὸ Μήδων. ἔστι δὲ
[1, 88]	ἔλεγε, Κῦρος δὲ αὐτὸν λύσας	κατεῖσέ	τε ἐγγὺς ἑωυτοῦ καὶ κάρτα
[1, 125]	τὰ μὲν αὐτῶν ὁ Κῦρος	συνάλισε	καὶ ἀνέπεισε ἀπίστασθαι ἀπὸ Μήδων.
[1, 127]	ταῦτα ὁ Ἀστυάγης Μήδους τε	ὥπλισε	πάντας, καὶ στρατηγὸν αὐτῶν ὥστε
[1, 128]	Κῦρον, τούτους ἀνεσκολόπισε, μετὰ δὲ	ὥπλισε	τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν τῷ ἄστεϊ
[1, 34]	μεγάλη Κροῖσον, ὡς εἰκάσαι, ὅτι	ἐνόμισε	ἑωυτὸν εἶναι ἀνθρώπων ἁπάντων ὀλβιώτατον.
[1, 49]	γε ἢ ὅτι καὶ τοῦτο	ἐνόμισε	μαντήιον ἀψευδὲς ἐκτῆσθαι. ~μετὰ δὲ
[1, 90]	ἐπιτελέειν, εἶπε πρὸς Κροῖσον τάδε.	Κροῖσε,	ἀναρτημένου σεῦ ἀνδρὸς βασιλέος χρηστὰ
[1, 32]	ἐποίησας; ὁ δὲ εἶπε ὦ	Κροῖσε,	ἐπιστάμενόν με τὸ θεῖον πᾶν
[1, 90]	καὶ τούτου τεύξεαι παρ? ἐμεῦ,	Κροῖσε,	καὶ ἄλλου παντὸς τοῦ ἂν
[1, 85]	γένος, πολλῶν βασιλεῦ, μέγα νήπιε	Κροῖσε,	μὴ βούλου πολύευκτον ἰὴν ἀνὰ
[1, 32]	ὅμοιον προσάγει πρῆγμα. οὕτω ὦν	Κροῖσε	πᾶν ἐστὶ ἄνθρωπος συμφορή. ἐμοὶ
[1, 155]	Κῦρος εἶπε πρὸς Κροῖσον τάδε.	Κροῖσε,	τί ἔσται τέλος τῶν γινομένων
[1, 87]	ἀπὸ τῆς πυρῆς εἰρέσθαι τάδε.	Κροῖσε,	τίς σε ἀνθρώπων ἀνέγνωσε ἐπὶ
[1, 128]	ἀνέγνωσαν μετεῖναι τὸν Κῦρον, τούτους	ἀνεσκολόπισε,	μετὰ δὲ ὥπλισε τοὺς ὑπολειφθέντας
[1, 47]	νυν τὰ λοιπὰ τῶν χρηστηρίων	ἐθέσπισε,	οὐ λέγεται πρὸς οὐδαμῶν? ἐν
[1, 111]	ὃς ἐμὲ προπέμπων ἔξω πόλιος	ἐνεχείρισε	τὸ βρέφος, ὡς ἄρα Μανδάνης
[1, 103]	τῶν προγόνων, καὶ πρῶτός τε	ἐλόχισε	κατὰ τέλεα τοὺς ἐν τῇ,
[1, 124]	ὁ Κῦρος παραλαβὼν τὸν λαγὸν	ἀνέσχισε?	εὑρὼν δὲ ἐν αὐτῷ τὸ
[1, 108]	θυγατέρα ἐπίτεκα ἐοῦσαν, ἀπικομένην δὲ	ἐφύλασσε	βουλόμενος τὸ γενόμενον ἐξ αὐτῆς
[1, 196]	πολλὸν χρυσίον πρηθείη, ἄλλην ἂν	ἐκήρυσσε	ἣ μετ? ἐκείνην ἔσκε εὐειδεστάτη?
[1, 196]	ἔμπηρος εἴη, καὶ ταύτην ἂν	ἐκήρυσσε,	ὅστις θέλοι ἐλάχιστον χρυσίον λαβὼν
[1, 185]	ἐστί. κατύπερθε δὲ πολλῷ Βαβυλῶνος	ὤρυσσε	ἔλυτρον λίμνῃ, ὀλίγον τι παρατείνουσα
[1, 186]	καὶ τοῦτο προεῖδε. ἐπείτε γὰρ	ὤρυσσε	τὸ ἔλυτρον τῇ λίμνῃ, μνημόσυνον
[1, 186]	τὸ ῥέεθρον πᾶν ἐς τὸ	ὤρυσσε	χωρίον, ἐν ᾧ ἐπίμπλατο τοῦτο,
[1, 46]	πρήγματα αὐξανόμενα πένθεος μὲν Κροῖσον	ἀπέπαυσε,	ἐνέβησε δὲ ἐς φροντίδα, εἴ
[1, 144]	δὲ πρὸς τὰ ἑωυτοῦ οἰκία	προσεπασσάλευσε	τὸν τρίποδα. διὰ ταύτην τὴν
[1, 110]	τάχιστα διαφθαρείη? καὶ τάδε τοὶ	ἐκέλευσε	εἰπεῖν, ἢν μὴ ἀποκτείνῃς αὐτὸ
[1, 80]	καμήλῳ ἕπεσθαι τὸν πεζὸν στρατὸν	ἐκέλευσε,	ὄπισθε δὲ τοῦ πεζοῦ ἐπέταξε
[1, 167]	ἁμαρτάδα. ἡ δὲ Πυθίη σφέας	ἐκέλευσε	ποιέειν τὰ καὶ νῦν οἱ
[1, 16]	ἐξεδέξατο Σαδυάττης ὁ Ἄρδυος, καὶ	ἐβασίλευσε	ἔτεα δυώδεκα, Σαδυάττεω δὲ Ἀλυάττης.
[1, 130]	γενόμενός τε καὶ τραφεὶς καὶ	ἐβασίλευσε	καὶ Κροῖσον ὕστερον τούτων ἄρξαντα
[1, 120]	εἰ μὲν περίεστί τε καὶ	ἐβασίλευσε	ὁ παῖς μὴ ἐκ προνοίης
[1, 13]	τε δὴ τὸ χρηστήριον καὶ	ἐβασίλευσε	οὕτω Γύγης. τοσόνδε μέντοι εἶπε
[1, 71]	κάρτα οὔνομα ἐν Λυδοῖσι ἔχων,	συνεβούλευσε	Κροίσῳ τάδε? οὔνομά οἱ ἦν
[1, 163]	τῷ οὔνομα μὲν ἦν, Ἀργανθώνιος,	ἐτυράννευσε	δὲ Ταρτησσοῦ ὀγδώκοντα ἔτεα, ἐβίωσε
[1, 91]	δορυφόρος Ἡρακλειδέων, δόλῳ γυναικηίῳ ἐπισπόμενος	ἐφόνευσε	τὸν δεσπότεα καὶ ἔσχε τὴν
[1, 65]	Κρήτης ἀγαγέσθαι ταῦτα. ὡς γὰρ	ἐπετρόπευσε	τάχιστα, μετέστησε τὰ νόμιμα πάντα,
[1, 74]	Θαλῆς ὁ Μιλήσιος τοῖσι Ἴωσι	προηγόρευσε	ἔσεσθαι, οὖρον προθέμενος ἐνιαυτὸν τοῦτον
[1, 125]	ἔχοντα δρέπανον. Κῦρος μὲν ταῦτα	προηγόρευσε.	ἔστι δὲ Πέρσεων συχνὰ γένεα,
[1, 126]	τοῦ πατρὸς συναλίσας ἐς τὠυτὸ	ἔθυσε	καὶ παρεσκεύαζε ὡς δεξόμενος τὸν
[1, 50]	γὰρ τὰ θύσιμα πάντα τρισχίλια	ἔθυσε,	κλίνας τε ἐπιχρύσους καὶ ἐπαργύρους
[1, 91]	μοίρας. ὅσον δὲ ἐνέδωκαν αὗται,	ἤνυσέ	τε καὶ ἐχαρίσατό οἱ? τρία
[1, 48]	δὲ ὡς τὸ ἐκ Δελφῶν	ἤκουσε,	αὐτίκα προσεύχετό τε καὶ προσεδέξατο,
[1, 118]	γεγονός, πρῶτα μέν, κατά περ	ἤκουσε	αὐτὸς πρὸς τοῦ βουκόλου τὸ
[1, 90]	ἑκάστοτε δέῃ" ὡς δὲ ταῦτα	ἤκουσε	ὁ Κροῖσος, πέμπων τῶν Λυδῶν
[1, 119]	ἐπὶ δεῖπνον" ~Ἅρπαγος μὲν ὡς	ἤκουσε	ταῦτα, προσκυνήσας καὶ μεγάλα ποιησάμενος
[1, 214]	δέ, ὥς οἱ Κῦρος οὐκ	ἐσήκουσε,	συλλέξασα πᾶσαν τὴν ἑωυτῆς δύναμιν
[1, 10]	ποιηθέν ἐκ τοῦ ἀνδρὸς οὔτε	ἀνέβωσε	αἰσχυνθεῖσα οὔτε ἔδοξε μαθεῖν, ἐν
[1, 120]	περ οἱ ἀληθέι λόγῳ βασιλέες	ἐτελέωσε	ποιήσας? καὶ γὰρ δορυφόρους καὶ
[1, 120]	βασιλεῦσαι χρῆν τὸν παῖδα, εἰ	ἐπέζωσε	καὶ μὴ ἀπέθανε πρότερον. ὁ
[1, 64]	Πεισίστρατος τὸ τρίτον σχὼν Ἀθήνας	ἐρρίζωσε	τὴν τυραννίδα ἐπικούροισί τε πολλοῖσι
[1, 163]	ἐτυράννευσε δὲ Ταρτησσοῦ ὀγδώκοντα ἔτεα,	ἐβίωσε	δὲ πάντα εἴκοσι καὶ ἑκατόν.
[1, 129]	ὅτι τοῦ δείπνου εἵνεκεν Μήδους	κατεδούλωσε.	εἰ γὰρ δὴ δεῖν πάντως
[1, 68]	τὴν αὐλήν? χρόνῳ δὲ ὡς	ἀνέγνωσε,	ἐνοικίσθη, ἀνορύξας δὲ τὸν τάφον
[1, 87]	τάδε. Κροῖσε, τίς σε ἀνθρώπων	ἀνέγνωσε	ἐπὶ γῆν τὴν ἐμὴν στρατευσάμενον
[1, 185]	δὴ τοιοῦτον ἐποίησε, χῶμα δὲ	παρέχωσε	παρ? ἑκάτερον τοῦ ποταμοῦ τὸ
[1, 37]	τέοισί με χρὴ ὄμμασι ἔς	τε	ἀγορὴν καὶ ἐξ ἀγορῆς φοιτέοντα
[1, 45]	Κροῖσος δὲ τούτων ἀκούσας τόν	τε	Ἄδρηστον κατοικτείρει, καίπερ ἐὼν ἐν
[1, 163]	πρῶτοι Ἑλλήνων ἐχρήσαντο, καὶ τὸν	τε	Ἀδρίην καὶ τὴν Τυρσηνίην καὶ
[1, 93]	πολλὸν μέγιστον παρέχεται χωρὶς τῶν	τε	Αἰγυπτίων ἔργων καὶ τῶν Βαβυλωνίων?
[1, 126]	λελουμένους. ἐν δὲ τούτῳ τά	τε	αἰπόλια καὶ τὰς ποίμνας καὶ
[1, 103]	διέταξε χωρὶς ἑκάστους εἶναι, τούς	τε	αἰχμοφόρους καὶ τοὺς τοξοφόρους καὶ
[1, 0]	βαρβάροισι ἀποδεχθέντα, ἀκλεᾶ γένηται, τά	τε	ἄλλα καὶ δι? ἣν αἰτίην
[1, 193]	τοὺς συκέων τρόπον θεραπεύουσι τά	τε	ἄλλα καὶ φοινίκων τοὺς ἔρσενας
[1, 174]	οἱ ἐργαζόμενοι τοῦ οἰκότος τά	τε	ἄλλα τοῦ σώματος καὶ μάλιστα
[1, 180]	κατατέτμηται τὰς ὁδοὺς ἰθέας τάς	τε	ἄλλας καὶ τὰς ἐπικαρσίας τὰς
[1, 1]	Αἰγύπτιά τε καὶ Ἀσσύρια τῇ	τε	ἄλλῃ ἐσαπικνέεσθαι καὶ δὴ καὶ
[1, 119]	γινομένης τοῦ δείπνου παρῆσαν οἵ	τε	ἄλλοι δαιτυμόνες καὶ ὁ Ἅρπαγος,
[1, 172]	δὲ χρέωνται κεχωρισμένοισι πολλὸν τῶν	τε	ἄλλων ἀνθρώπων καὶ Καρῶν. τοῖσι
[1, 140]	Μάγοι δὲ κεχωρίδαται πολλὸν τῶν	τε	ἄλλων ἀνθρώπων καὶ τῶν ἐν
[1, 153]	ἀπήλαυνε αὐτὸς ἐς Ἀγβάτανα, Κροῖσόν	τε	ἅμα ἀγόμενος καὶ τοὺς Ἴωνας
[1, 46]	οἳ δὲ τινὲς ἐπέμποντο παρὰ	τε	Ἀμφιάρεων καὶ παρὰ Τροφώνιον, οἳ
[1, 31]	τούτῳ ῥώμη σώματος τοιήδε? ἀεθλοφόροι	τε	ἀμφότεροι ὁμοίως ἦσαν, καὶ δὴ
[1, 42]	οὔτε τὸ βούλεσθαι πάρα, πολλαχῇ	τε	ἂν ἶσχον ἐμεωυτόν. νῦν δέ,
[1, 84]	ἐβάλετο? τότε δὲ δὴ αὐτός	τε	ἀναβεβήκεε καὶ κατ? αὐτὸν ἄλλοι
[1, 51]	τῶν γε περιρραντηρίων οὐδέτερον. ἄλλα	τε	ἀναθήματα οὐκ ἐπίσημα πολλὰ ἀπέπεμψε
[1, 35]	ἥκων ἐπίστιός μοι ἐγένεο; τίνα	τε	ἀνδρῶν ἢ γυναικῶν ἐφόνευσας; ὁ
[1, 110]	δὴ ὁ βουκόλος, πρὸς βορέω	τε	ἀνέμου τῶν Ἀγβατάνων καὶ πρὸς
[1, 202]	μεθύσκεσθαι, ἐς ὃ ἐς ὄρχησίν	τε	ἀνίστασθαι καὶ ἐς ἀοιδὴν ἀπικνέεσθαι.
[1, 175]	τῶν περὶ Καρίην ἀνδρῶν μοῦνοί	τε	ἀντέσχον χρόνον Ἁρπάγῳ καὶ πρήγματα
[1, 22]	εἶναι καὶ συμμάχους, καὶ δύο	τε	ἀντὶ ἑνὸς νηοὺς τῇ Ἀθηναίῃ
[1, 53]	εἶναι μοῦνα ἐν ἀνθρώποισι, ὑμῖν	τε	ἄξια δῶρα ἔδωκε τῶν ἐξευρημάτων,
[1, 170]	ἀπαλλαχθέντας σφέας δουλοσύνης εὐδαιμονήσειν, νήσων	τε	ἁπασέων μεγίστην νεμομένους καὶ ἄρχοντας
[1, 185]	καὶ οὐκ ἀτρεμίζουσαν, ἀλλ? ἄλλα	τε	ἀραιρημένα ἄστεα αὐτοῖσι, ἐν δὲ
[1, 25]	οἰκίης ταύτης ἐς Δελφοὺς κρητῆρά	τε	ἀργύρεον μέγαν καὶ ὑποκρητηρίδιον σιδήρεον
[1, 51]	μοι ἔργον εἶναι. καὶ πίθους	τε	ἀργυρέους τέσσερας ἀπέπεμψε, οἳ ἐν
[1, 52]	δὲ Ἀμφιάρεῳ, πυθόμενος αὐτοῦ τήν	τε	ἀρετὴν καὶ τὴν πάθην, ἀνέθηκε
[1, 31]	γὰρ ἐοῦσι γένος Ἀργείοισι βίος	τε	ἀρκέων ὑπῆν, καὶ πρὸς τούτῳ
[1, 91]	κατὰ μὲν δὴ τὴν Κροίσου	τε	ἀρχὴν καὶ Ἰωνίης τὴν πρώτην
[1, 131]	καὶ τῇ Οὐρανίῃ θύειν, παρά	τε	Ἀσσυρίων μαθόντες καὶ Ἀραβίων. καλέουσι
[1, 128]	τοῖσι Πέρῃσι ἑσσώθη, καὶ αὐτός	τε	Ἀστυάγης ἐζωγρήθη καὶ τοὺς ἐξήγαγε
[1, 9]	ἐπὶ τὴν εὐνήν κατὰ νώτου	τε	αὐτῆς γένῃ, σοὶ μελέτω τὸ
[1, 208]	καὶ πολλὰ ἐντειλάμενὸς οἱ τιμᾶν	τε	αὐτὸν καὶ εὖ ποιέειν, ἢν
[1, 124]	πάλαι δοκέω πάντα ἐκμεμαθηκέναι, σέο	τε	αὐτοῦ περὶ ὡς ἐπρήχθη, καὶ
[1, 86]	ἀποφλαυρίσειε οἷα δὴ εἶπας, ὥς	τε	αὐτῷ πάντα ἀποβεβήκοι τῇ περ
[1, 167]	δὲ Τυρσηνῶν οἱ Ἀγυλλαῖοι) ἔλαχόν	τε	αὐτῶν πολλῷ πλείστους καὶ τούτους
[1, 99]	ἀγγέλων δὲ πάντα χρᾶσθαι, ὁρᾶσθαι	τε	βασιλέα ὑπὸ μηδενός, πρός τε
[1, 92]	Ἰσμηνίῳ, ἐν δὲ Ἐφέσῳ αἵ	τε	βόες αἱ χρύσεαι καὶ τῶν
[1, 115]	τῆς Ἀρτεμβάρεος εἵνεκα, μετεπέμπετο τόν	τε	βουκόλον καὶ τὸν παῖδα. ἐπείτε
[1, 38]	ὧν τὴν ὄψιν ταύτην τόν	τε	γάμον τοι τοῦτον ἔσπευσα καὶ
[1, 98]	δὴ ταῦτα οἱ Μῆδοι. οἰκοδομέουσί	τε	γὰρ αὐτῷ οἰκία μεγάλα τε
[1, 153]	ποιησάμενος τὴν πρώτην εἶναι. ἡ	τε	γὰρ Βαβυλών οἱ ἦν ἐμπόδιος
[1, 126]	ἐμέο πειθόμενοι γίνεσθε ἐλεύθεροι. αὐτός	τε	γὰρ δοκέω θείῃ τύχῃ γεγονὼς
[1, 36]	γὰρ ἂν ὑμῖν συμπέμψαιμι? νεόγαμός	τε	γὰρ ἐστὶ καὶ ταῦτά οἱ
[1, 84]	τοῦτο μὴ ἁλῷ κοτέ. ἀπότομός	τε	γὰρ ἐστι\ ταύτῃ ἡ ἀκρόπολις
[1, 204]	Κῦρος ἔσχε προθυμίην στρατεύσασθαι. πολλά	τε	γάρ μιν καὶ μεγάλα τὰ
[1, 118]	τὸ γεγονὸς ἔχει καλῶς? τῷ	τε	γὰρ πεποιημένῳ" ἔφη λέγων ἐς
[1, 50]	ἐν Δελφοῖσι θεὸν ἱλάσκετο? κτήνεά	τε	γὰρ τὰ θύσιμα πάντα τρισχίλια
[1, 112]	ἡμῖν κακῶς βεβουλευμένα ἔσται? ὅ	τε	γὰρ τεθνεὼς βασιληίης ταφῆς κυρήσει
[1, 41]	ἔνθα ἀπολαμπρυνέαι τοῖσι χρεόν πατρώιόν	τε	γάρ τοι ἐστὶ καὶ προσέτι
[1, 176]	συνήλισαν ἐς τὴν ἀκρόπολιν τάς	τε	γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα καὶ
[1, 92]	Δελφοῖσι τὰ μέν νυν ἔς	τε	Δελφοὺς καὶ ἐς τοῦ Ἀμφιάρεω
[1, 17]	χώρην ἑστάναι? ὁ δὲ τὰ	τε	δένδρεα καὶ τὸν καρπὸν τὸν
[1, 214]	καὶ τοῖσι ἐγχειριδίοισι συνέχεσθαι. χρόνον	τε	δὴ ἐπὶ πολλὸν συνεστάναι μαχομένους
[1, 189]	συμψήσας ὑποβρύχιον οἰχώκεε φέρων. κάρτα	τε	δὴ ἐχαλέπαινε τῷ ποταμῷ ὁ
[1, 214]	δὲ οἱ Μασσαγέται περιεγένοντο, ἥ	τε	δὴ πολλὴ τῆς Περσικῆς στρατιῆς
[1, 86]	ζόης. ~οἱ δὲ Πέρσαι τάς	τε	δὴ Σάρδις ἔσχον καὶ αὐτὸν
[1, 191]	ταύτῃ ἐς τὴν πόλιν. οὕτω	τε	δὴ τάξας καὶ κατὰ ταῦτα
[1, 13]	ἐς Ἡρακλείδας τὴν ἀρχήν. ἀνεῖλέ	τε	δὴ τὸ χρηστήριον καὶ ἐβασίλευσε
[1, 77]	παρεῖναι ἐς χρόνον ῥητόν ἁλίσας	τε	δὴ τούτους καὶ τὴν ἑωυτοῦ
[1, 124]	οἱ ταῦτα ποιεῦντι παρεῖναι. ~ταῦτά	τε	δὴ ὦν ἐπιτελέα ἐγίνετο καὶ
[1, 82]	βοηθέειν ὡς πολιορκεομένου Κροίσου. ~ἔς	τε	δὴ ὦν τὰς ἄλλας ἔπεμπε
[1, 113]	ἑωυτοῦ δορυφόρων τοὺς πιστοτάτους εἶδέ	τε	διὰ τούτων καὶ ἔθαψε τοῦ
[1, 22]	αὐτὸς κατεδόκεε. μετὰ δὲ ἥ	τε	διαλλαγή σφι ἐγένετο ἐπ? ᾧ
[1, 102]	δὴ στρατευσάμενος ὁ Φραόρτης αὐτός	τε	διεφθάρη, ἄρξας δύο καὶ εἴκοσι
[1, 100]	δίκαιον φυλάσσων χαλεπός? καὶ τάς	τε	δίκας γράφοντες ἔσω παρ? ἐκεῖνον
[1, 2]	ἐς τὴν Ἑλλάδα κήρυκα αἰτέειν	τε	δίκας τῆς ἁρπαγῆς καὶ ἀπαιτέειν
[1, 69]	θέλων γενέσθαι καὶ σύμμαχος ἄνευ	τε	δόλου καὶ ἀπάτης" Κροῖσος μὲν
[1, 194]	οἴνου πλέους. ἰθύνεται δὲ ὑπό	τε	δύο πλήκτρων καὶ δύο ἀνδρῶν
[1, 187]	λέγοντα τάδε? εἰ μὴ ἄπληστός	τε	ἔας χρημάτων καὶ αἰσχροκερδής, οὐκ
[1, 190]	δὲ ἀπορίῃσι ἐνείχετο, ἅτε χρόνου	τε	ἐγγινομένου συχνοῦ ἀνωτέρω τε οὐδὲν
[1, 88]	Κῦρος δὲ αὐτὸν λύσας κατεῖσέ	τε	ἐγγὺς ἑωυτοῦ καὶ κάρτα ἐν
[1, 91]	κατ? αὐτὸν Κροῖσον, οὐκ οἷόν	τε	ἐγίνετο παραγαγεῖν μοίρας. ὅσον δὲ
[1, 166]	τὴν ἄλλην κτῆσιν ὅσην οἷαι	τε	ἐγίνοντο αἱ νέες σφι ἄγειν,
[1, 67]	ὡς δὲ ἀνευρεῖν οὐκ οἷοί	τε	ἐγίνοντο τὴν θήκην τοῦ Ὀρέστεω
[1, 124]	στρατηλάτεε ἐπὶ Μήδους? καὶ ἤν	τε	ἐγὼ ὑπὸ Ἀστυάγεος ἀποδεχθέω στρατηγὸς
[1, 113]	οὐκ ἀπολέει τὴν ψυχήν" ~κάρτα	τε	ἔδοξε τῷ, βουκόλῳ πρὸς τὰ
[1, 66]	πλήθεϊ οὐκ ὀλίγων ἀνδρῶν, ἀνά	τε	ἔδραμον αὐτίκα καὶ εὐθηνήθησαν, καὶ
[1, 30]	κάλλιστα, καί μιν Ἀθηναῖοι δημοσίῃ	τε	ἔθαψαν αὐτοῦ τῇ περ ἔπεσε
[1, 146]	Πελασγοὶ καὶ Δωριέες Ἐπιδαύριοι, ἄλλα	τε	ἔθνεα πολλὰ ἀναμεμίχαται? οἱ δὲ
[1, 63]	ἁλισθεῖεν ἔτι οἱ Ἀθηναῖοι διεσκεδασμένοι	τε	εἶεν? ἀναβιβάσας τοὺς παῖδας ἐπὶ
[1, 111]	τὸ βρέφος, ὡς ἄρα Μανδάνης	τε	εἴη παῖς τῆς Ἀστυάγεος θυγατρὸς
[1, 15]	μνήμην ποιήσομαι. οὗτος δὲ Πριηνέας	τε	εἷλε ἐς Μίλητόν τε ἐσέβαλε,
[1, 152]	ἦν Πύθερμος. ὁ δὲ πορφύρεόν	τε	εἷμα περιβαλόμενος, ὡς ἂν πυνθανόμενοι
[1, 22]	ἐλπίζων γὰρ ὁ Ἀλυάττης σιτοδείην	τε	εἶναι ἰσχυρὴν ἐν τῇ Μιλήτῳ
[1, 117]	παραδίδωμι τὸ παιδίον, φὰς σέ	τε	εἶναι τὸν κελεύοντα ἀποκτεῖναι αὐτό.
[1, 16]	ἀπογόνῳ ἐπολέμησε καὶ Μήδοισι, Κιμμερίους	τε	ἐκ τῆς Ἀσίης ἐξήλασε, Σμύρνην
[1, 22]	Ἀλυάττης ἐν τῇ Ἀσσησῷ, αὐτός	τε	ἐκ τῆς νούσου ἀνέστη. κατὰ
[1, 179]	πρὸς τούτοισι ἔτι φράσαι ἵνα	τε	ἐκ τῆς τάφρου ἡ γῆ
[1, 62]	τῷ χώρῳ σφι στρατοπεδευομένοισι οἵ	τε	ἐκ τοῦ ἄστεος στασιῶται ἀπίκοντο
[1, 62]	τοῦ ἄστεος στασιῶται ἀπίκοντο ἄλλοι	τε	ἐκ τῶν δήμων προσέρρεον, τοῖσι
[1, 22]	ἐγένετο. ὡς γὰρ δὴ ἰδών	τε	ἐκεῖνα ὁ κῆρυξ καὶ εἶπας
[1, 99]	ὁρῶντες οἱ ὁμήλικες, ἐόντες σύντροφοί	τε	ἐκείνῳ καὶ οἰκίης οὐ φλαυροτέρης
[1, 73]	παῖδάς σφι παρέδωκε τὴν γλῶσσάν	τε	ἐκμαθεῖν καὶ τὴν τέχνην τῶν
[1, 3]	δόξαι πρῶτον πέμψαντας ἀγγέλους ἀπαιτέειν	τε	Ἑλένην καὶ δίκας τῆς ἁρπαγῆς
[1, 74]	ταῦτα τὰ ἔθνεα τὰ πέρ	τε	Ἕλληνες, καὶ πρὸς τούτοισι, ἐπεὰν
[1, 103]	ἀλκιμώτερος τῶν προγόνων, καὶ πρῶτός	τε	ἐλόχισε κατὰ τέλεα τοὺς ἐν
[1, 54]	ὑπερήσθη τε τοῖσι χρηστηρίοισι, πάγχυ	τε	ἐλπίσας καταλύσειν τὴν Κύρου βασιληίην,
[1, 59]	πρὸς Μεγαρέας γενομένῃ στρατηγίῃ, Νίσαιάν	τε	ἑλὼν καὶ ἄλλα ἀποδεξάμενος μεγάλα
[1, 154]	τὸν ἐκ τῶν Σαρδίων, ἐπικούρους	τε	ἐμισθοῦτο καὶ τοὺς ἐπιθαλασσίους ἀνθρώπους
[1, 46]	αὐτίκα ἀπεπειρᾶτο τῶν μαντείων τῶν	τε	ἐν Ἕλλησι καὶ τοῦ ἐν
[1, 86]	ἀνεβίβασε ἐπ? αὐτὴν τὸν Κροῖσόν	τε	ἐν πέδῃσι δεδεμένον καὶ δὶς
[1, 82]	ἡ πρὸς ἑσπέρην Ἀργείων, ἥ	τε	ἐν τῇ ἠπείρῳ χώρῇ καὶ
[1, 31]	τοῦ βίου ἀρίστη ἐπεγένετο, διέδεξέ	τε	ἐν τούτοισι ὁ θεὸς ὡς
[1, 94]	ἐξεύρημα γενέσθαι? ἅμα δὲ ταύτας	τε	ἐξευρεθῆναι παρὰ σφίσι λέγουσι καὶ
[1, 70]	δὲ ποιησάμενοι κρητῆρα χάλκεον ζῳδίων	τε	ἔξωθεν πλήσαντες περὶ τὸ χεῖλος
[1, 92]	ἐς τοῦ Ἀμφιάρεω ἀνέθηκε οἰκήιά	τε	ἐόντα καὶ τῶν πατρωίων χρημάτων
[1, 59]	οἱ λέβητες ἐπεστεῶτες καὶ κρεῶν	τε	ἐόντες ἔμπλεοι καὶ ὕδατος ἄνευ
[1, 199]	λάμψεαι. ὅσσαι μέν νυν εἴδεός	τε	ἐπαμμέναι εἰσὶ καὶ μεγάθεος, ταχὺ
[1, 74]	ἀντὶ ἡμέρης γενομένην, τῆς μάχης	τε	ἐπαύσαντο καὶ μᾶλλόν τι ἔσπευσαν
[1, 90]	γενέσθαι, δεικνύντας τὰς πέδας? ταῦτά	τε	ἐπειρωτᾶν, καὶ εἰ ἀχαρίστοισι νόμος
[1, 184]	μνήμην ποιήσομαι, οἳ τὰ τείχεά	τε	ἐπεκόσμησαν καὶ τὰ ἱρά, ἐν
[1, 126]	χῶρος τῆς Περσικῆς ἀκανθώδης ὅσον	τε	ἐπὶ ὀκτωκαίδεκα σταδίους ἢ εἴκοσι
[1, 174]	δὴ ὀλίγον τοῦτο, ἐὸν ὅσον	τε	ἐπὶ πέντε στάδια, ὤρυσσον οἱ
[1, 110]	τῶν Ἀστυάγεος τὸν ἠπίστατο νομάς	τε	ἐπιτηδεοτάτας νέμοντα καὶ ὄρεα θηριωδέστατα?
[1, 85]	πᾶν ἐς αὐτὸν ἐπεποιήκεε, ἄλλα	τε	ἐπιφραζόμενος, καὶ δὴ καὶ ἐς
[1, 50]	θύσιμα πάντα τρισχίλια ἔθυσε, κλίνας	τε	ἐπιχρύσους καὶ ἐπαργύρους καὶ φιάλας
[1, 155]	τὰ μὲν γὰρ πρότερον ἐγώ	τε	ἔπρηξα καὶ ἐγὼ κεφαλῇ ἀναμάξας
[1, 31]	δὲ μήτηρ περιχαρής ἐοῦσα τῷ	τε	ἔργῳ καὶ τῇ φήμῃ, στᾶσα
[1, 111]	δὲ εἶπε ὤ γύναι, εἶδόν	τε	ἐς πόλιν ἐλθὼν καὶ ἤκουσα
[1, 185]	καταπλέοντες τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν τρίς	τε	ἐς τὴν αὐτὴν ταύτην κώμην
[1, 182]	λέγοντες, τὸν θεὸν αὐτὸν φοιτᾶν	τε	ἐς τὸν νηὸν καὶ ἀμπαύεσθαι
[1, 185]	ἐργάζετο τῆς χώρης τῇ αἵ	τε	ἐσβολαὶ ἦσαν καὶ τὰ σύντομα
[1, 16]	Κολοφῶνος κτισθεῖσαν εἷλε, ἐς Κλαζομενάς	τε	ἐσέβαλε. ἀπὸ μέν νυν τούτων
[1, 15]	Πριηνέας τε εἷλε ἐς Μίλητόν	τε	ἐσέβαλε, ἐπὶ τούτου τε τυραννεύοντος
[1, 194]	ποταμὸν γὰρ δὴ οὐκ οἷά	τε	ἐστὶ πλέειν οὐδενὶ τρόπῳ ὑπὸ
[1, 99]	μὲν δὴ ὁ Δηιόκης ἑωυτῷ	τε	ἐτείχεε καὶ περὶ τὰ ἑωυτοῦ
[1, 64]	πολέμῳ καὶ ἐπέτρεψε Λυγδάμι) πρὸς	τε	ἔτι τούτοισι τὴν νῆσον Δῆλον
[1, 116]	παραδούς. ὁ δὲ ἐξ ἑωυτοῦ	τε	ἔφη γεγονέναι καὶ τὴν τεκοῦσαν
[1, 125]	μιν στρατηγὸν Περσέων ἀποδεικνύναι. νῦν	τε,	ἔφη λέγων, ὦ Πέρσαι, προαγορεύω
[1, 79]	σφέων ἦν ἀπ? ἵππων, δόρατά	τε	ἐφόρεον μεγάλα, καὶ αὐτοὶ ἦσαν
[1, 66]	συμβολῇ, ὅσοι αὐτῶν ἐζωγρήθησαν, πέδας	τε	ἔχοντες τὰς ἐφέροντο αὐτοὶ καὶ
[1, 35]	εἴη, λέγων τάδε? ὤνθρωπε, τίς	τε	ἐὼν καὶ κόθεν τῆς Φρυγίης
[1, 119]	ἰδὼν δὲ οὔτε ἐξεπλάγη ἐντός	τε	ἑωυτοῦ γίνεται. εἴρετο δὲ αὐτὸν
[1, 98]	ὃ δ? ἐκέλευε αὐτοὺς οἰκία	τε	ἑωυτῷ ἄξια τῆς βασιληίης οἰκοδομῆσαι
[1, 205]	ἐπὶ τοὺς Μασσαγέτας στρατηίην, γεφύρας	τε	ζευγνύων ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ διάβασιν
[1, 119]	προσκυνήσας καὶ μεγάλα ποιησάμενος ὅτι	τε	ἡ ἁμαρτὰς οἱ ἐς δέον
[1, 84]	δὲ συχνῶν οὕτω δὴ Σάρδιές	τε	ἡλώκεσαν καὶ πᾶν τὸ ἄστυ
[1, 91]	Μήδων βασιλέος, ὁ δὲ Πέρσης	τε	ἦν καὶ ἀρχόμενος ὑπ? ἐκείνοισι
[1, 173]	οἳ δὲ ἐκαλέοντο τό πέρ	τε	ἠνείκαντο οὔνομα καὶ νυν ἔτι
[1, 29]	ἔθετο. αὐτοὶ γὰρ οὐκ οἷοί	τε	ἦσαν αὐτὸ ποιῆσαι Ἀθηναῖοι? ὁρκίοισι
[1, 27]	τοὺς σὺ δουλώσας ἔχεις; κάρτα	τε	ἡσθῆναι Κροῖσον τῷ ἐπιλόγῳ καί
[1, 120]	τοῦ ἐνυπνίου ἐς φαῦλον, αὐτοί	τε	θαρσέομεν καὶ σοὶ ἕτερα τοιαῦτα
[1, 69]	κατὰ τὸ χρηστήριον προσκαλέομαι φίλος	τε	θέλων γενέσθαι καὶ σύμμαχος ἄνευ
[1, 30]	εὖ ἡκούσης παῖδες ἦσαν καλοί	τε	κἀγαθοί, καί σφι εἶδε ἅπασι
[1, 88]	ἔτι τούτων μέτα? ἀλλὰ φέρουσί	τε	καὶ ἄγουσι τὰ σά" ~Κύρῳ
[1, 129]	μιν ἀπέφαινε τῷ λόγῳ σκαιότατόν	τε	καὶ ἀδικώτατον ἐόντα πάντων ἀνθρώπων,
[1, 153]	τὸ Βάκτριον ἔθνος καὶ Σάκαι	τε	καὶ Αἰγύπτιοι, ἐπ? οὓς ἐπεῖχέ
[1, 6]	φίλους προσεποιήσατο. κατεστρέψατο μὲν Ἴωνάς	τε	καὶ Αἰολέας καὶ Δωριέας τοὺς
[1, 26]	δὲ ἐν μέρεϊ ἑκάστοισι Ἰώνων	τε	καὶ Αἰολέων, ἄλλοισι ἄλλας αἰτίας
[1, 196]	χρηστοῦ, οἳ δ? ἂν χρήματά	τε	καὶ αἰσχίονας παρθένους ἐλάμβανον. ὡς
[1, 215]	ἀμφοτέρων γὰρ μετέχουσι) καὶ τοξόται	τε	καὶ αἰχμοφόροι, σαγάρις νομίζοντες ἔχειν.
[1, 119]	παιδὸς τοῦ ἑωυτοῦ, πλὴν κεφαλῆς	τε	καὶ ἄκρων χειρῶν τε καὶ
[1, 126]	μὲν ἐμέο πείθεσθαί ἔστι τάδε	τε	καὶ ἄλλα μυρία ἀγαθά, οὐδένα
[1, 93]	συγγραφὴν οὐ μάλα ἔχει, οἷά	τε	καὶ ἄλλη χώρη, πάρεξ τοῦ
[1, 69]	ἔπεμψε ἡμέας Κροῖσος ὁ Λυδῶν	τε	καὶ ἄλλων ἐθνέων βασιλεύς, λέγων
[1, 53]	χρηστηρίοισι λέγοντες Κροῖσος ὁ Λυδῶν	τε	καὶ ἄλλων ἐθνέων βασιλεύς, νομίσας
[1, 86]	ἄρα μιν προσστῆναι τοῦτο, ἀνενεικάμενόν	τε	καὶ ἀναστενάξαντα ἐκ πολλῆς ἡσυχίης
[1, 17]	καὶ πηκτίδων καὶ αὐλοῦ γυναικηίου	τε	καὶ ἀνδρηίου. ὡς δὲ ἐς
[1, 99]	πρός τε τούτοισι ἔτι γελᾶν	τε	καὶ ἀντίον πτύειν καὶ ἅπασι
[1, 12]	μετὰ ταῦτα ἀναπαυομένου Κανδαύλεω ὑπεκδύς	τε	καὶ ἀποκτείνας αὐτὸν ἔσχε καὶ
[1, 84]	κατηλόγησε τοῦτο ὡς ἐὸν ἄμαχόν	τε	καὶ ἀπότομον? ἔστι δὲ πρὸς
[1, 51]	καὶ περιρραντήρια δύο ἀνέθηκε, χρύσεόν	τε	καὶ ἀργύρεον, τῶν τῷ χρυσέῳ
[1, 67]	Κροῖσον χρόνον καὶ τὴν Ἀναξανδρίδεώ	τε	καὶ Ἀρίστωνος βασιληίην ἐν Λακεδαίμονι
[1, 1]	ἐπιθέσθαι, ἀπαγινέοντας δὲ φορτία Αἰγύπτιά	τε	καὶ Ἀσσύρια τῇ τε ἄλλῃ
[1, 78]	εἰδότες τῶν ἦν περὶ Σάρδις	τε	καὶ αὐτὸν Κροῖσον. ~Κῦρος δὲ
[1, 142]	τὰ δὲ ὑπὸ τοῦ θερμοῦ	τε	καὶ αὐχμώδεος. γλῶσσαν δὲ οὐ
[1, 28]	Χάλυβες, Παφλαγόνες, Θρήικες οἱ Θυνοί	τε	καὶ Βιθυνοί, Κᾶρες, Ἴωνες, Δωριέες,
[1, 31]	οἴσεσθαι. ὃ δ? εἶπε Κλέοβίν	τε	καὶ Βίτωνα. τούτοισι γὰρ ἐοῦσι
[1, 31]	ἀντίον τοῦ ἀγάλματος εὔχετο Κλεόβι	τε	καὶ Βίτωνι τοῖσι ἑωυτῆς τέκνοισι,
[1, 94]	χρηστὰ ἐπίπλοα, ἀποπλέειν κατὰ βίου	τε	καὶ γῆς ζήτησιν, ἐς ὃ
[1, 59]	ἐθνέων τὸ μὲν Ἀττικὸν κατεχόμενόν	τε	καὶ διεσπασμένον ἐπυνθάνετο ὁ Κροῖσος
[1, 96]	δή, οἷα μνώμενος ἀρχήν, ἰθύς	τε	καὶ δίκαιος ἦν, ποιέων τε
[1, 120]	οἱ Μάγοι εἰ μὲν περίεστί	τε	καὶ ἐβασίλευσε ὁ παῖς μὴ
[1, 7]	Ἡρακλέος, ἄρξαντες μὲν ἐπὶ δύο	τε	καὶ εἴκοσι γενεᾶς ἀνδρῶν ἔτεα
[1, 111]	ἦν. ἐθάμβεον δὲ ὁρέων χρυσῷ	τε	καὶ εἵμασι κεκοσμημένον, πρὸς δὲ
[1, 94]	τὰς παιγνίας τὰς νῦν σφίσι	τε	καὶ Ἕλλησι κατεστεώσας ἑωυτῶν ἐξεύρημα
[1, 124]	τέθνηκας, τὸ δὲ κατὰ θεούς	τε	καὶ ἐμὲ περίεις? τά σε
[1, 86]	ἑρμηνέων τὰ Κροῖσος εἶπε, μεταγνόντα	τε	καὶ ἐννώσαντα ὅτι καὶ αὐτὸς
[1, 78]	γῆς παῖδα, ἵππον δὲ πολέμιόν	τε	καὶ ἐπήλυδα. Τελμησσέες μέν νυν
[1, 27]	ἵππον συνωνέονται μυρίην, ἐς Σάρδις	τε	καὶ ἐπὶ σὲ ἐν νόῳ
[1, 134]	γὰρ δὴ τὸ ἔθνος ἄρχον	τε	καὶ ἐπιτροπεῦον. ~ξεινικὰ δὲ νόμαια
[1, 48]	ἐπινοήσας τὰ ἦν ἀμήχανον ἐξευρεῖν	τε	καὶ ἐπιφράσασθαι, χελώνην καὶ ἄρνα
[1, 17]	ἐνθεῦτεν ὁρμώμενοι τὴν γῆν σπείρειν	τε	καὶ ἐργάζεσθαι οἱ Μιλήσιοι, αὐτὸς
[1, 111]	τε καὶ κραυγανόμενον, κεκοσμημένον χρυσῷ	τε	καὶ ἐσθῆτι ποικίλῃ. Ἅρπαγος δὲ
[1, 44]	πεπονθὼς εἴη ἐκάλεε δὲ ἐπίστιόν	τε	καὶ ἑταιρήιον, τὸν αὐτὸν τοῦτον
[1, 59]	ἔνεμε τὴν πόλιν κοσμέων καλῶς	τε	καὶ εὖ. ~μετὰ δὲ οὐ
[1, 112]	ὡς εἶδε τὸ παιδίον μέγα	τε	καὶ εὐειδὲς ἐόν, δακρύσασα καὶ
[1, 178]	τάφρος μὲν πρῶτά μιν βαθέα	τε	καὶ εὐρέα καὶ πλέη ὕδατος
[1, 31]	δὲ τὴν εὐχὴν ὡς ἔθυσάν	τε	καὶ εὐωχήθησαν, κατακοιμηθέντες ἐν αὐτῷ
[1, 127]	Πέρσας, οἱ δὲ πλεῖστοι ἐθελοκάκεόν	τε	καὶ ἔφευγον. ~διαλυθέντος δὲ τοῦ
[1, 91]	ὅσον δὲ ἐνέδωκαν αὗται, ἤνυσέ	τε	καὶ ἐχαρίσατό οἱ? τρία γὰρ
[1, 204]	ἀπέργει, τὰ δὲ πρὸς ἠῶ	τε	καὶ ἥλιον ἀνατέλλοντα πεδίον ἐκδέκεται
[1, 201]	ἄλκιμον, οἰκημένον δὲ πρὸς ἠῶ	τε	καὶ ἡλίου ἀνατολάς, πέρην τοῦ
[1, 59]	προστὰς μηχανᾶται τοιάδε. τρωματίσας ἑωυτόν	τε	καὶ ἡμιόνους ἤλασε ἐς τὴν
[1, 22]	κατὰ μέν τὸν πρὸς Μιλησίους	τε	καὶ Θρασύβουλον πόλεμον Ἀλυάττῃ ὧδε
[1, 181]	κου τῆς ἀναβάσιος ἐστὶ καταγωγή	τε	καὶ θῶκοι ἀμπαυστήριοι, ἐν τοῖσι
[1, 0]	ἐξίτηλα γένηται, μήτε ἔργα μεγάλα	τε	καὶ θωμαστά, τὰ μὲν Ἕλλησι
[1, 110]	ὀρεινή ἐστι κάρτα καὶ ὑψηλή	τε	καὶ ἴδῃσι συνηρεφής, ἡ δὲ
[1, 88]	ἥσυχος ἦν? μετὰ δὲ ἐπιστραφείς	τε	καὶ ἰδόμενος τοὺς Πέρσας τὸ
[1, 98]	τε γὰρ αὐτῷ οἰκία μεγάλα	τε	καὶ ἰσχυρά, ἵνα αὐτὸς ἔφρασε
[1, 181]	μὲν τὰ βασιλήια περιβόλῳ μεγάλῳ	τε	καὶ ἰσχυρῷ, ἐν δὲ τῷ
[1, 171]	Κᾶρας χρόνῳ ὕστερον πολλῷ Δωριέες	τε	καὶ Ἴωνες ἐξανέστησαν ἐκ τῶν
[1, 85]	ἐπιόντα τὸν Πέρσην, ὑπὸ δέους	τε	καὶ κακοῦ ἔρρηξε φωνήν, εἶπε
[1, 121]	~ἀκούσας ταῦτα ὁ Ἀστυάγης ἐχάρη	τε	καὶ καλέσας τὸν Κῦρον ἔλεγέ
[1, 144]	πέντε πόλιες, Λίνδος καὶ Ἰήλυσός	τε	καὶ Κάμειρος καὶ Κῶς τε
[1, 98]	τῶν Μήδων οἰκοδομέει τείχεα μεγάλα	τε	καὶ καρτερὰ ταῦτα τὰ νῦν
[1, 82]	πρότερον ἐπάναγκες κομῶντες, ἐποιήσαντο νόμον	τε	καὶ κατάρην μὴ πρότερον θρέψειν
[1, 129]	Ἀστυάγεϊ προσστὰς ὁ Ἅρπαγος κατέχαιρέ	τε	καὶ κατεκερτόμεε, καὶ ἄλλα λέγων
[1, 100]	ἀδικήματος ἐδικαίευ, καὶ οἱ κατάσκοποί	τε	καὶ κατήκοοι ἦσαν ἀνὰ πᾶσαν
[1, 193]	ἐς τὰς ἀρούρας, ἀλλὰ χερσί	τε	καὶ κηλωνηίοισι ἀρδόμενος. ἡ γὰρ
[1, 144]	τε καὶ Κάμειρος καὶ Κῶς	τε	καὶ Κνίδος ἐξεκλήισαν τῆς μετοχῆς
[1, 111]	ἐσῆλθον, ὁρέω παιδίον προκείμενον ἀσπαῖρόν	τε	καὶ κραυγανόμενον, κεκοσμημένον χρυσῷ τε
[1, 70]	τὸν κρητῆρα, ἐπυνθάνοντο δὲ Σάρδις	τε	καὶ Κροῖσον ἡλωκέναι, ἀπέδοντο τὸν
[1, 119]	Ἅρπαγον δὲ ἐκέλευον προσστάντες ἀποκαλύπτειν	τε	καὶ λαβεῖν τὸ βούλεται αὐτῶν.
[1, 24]	ἀρνέεσθαι. ταῦτα μέν νυν Κορίνθιοί	τε	καὶ Λέσβιοι λέγουσι, καὶ Ἀρίονος
[1, 105]	σφέας Αἰγύπτου βασιλεὺς ἀντιάσας δώροισί	τε	καὶ λιτῇσι ἀποτράπει τὸ προσωτέρω
[1, 115]	ἐπιτασσόμενα ἐπετέλεον, οὗτος δὲ ἀνηκούστεέ	τε	καὶ λόγον εἶχε οὐδένα, ἐς
[1, 120]	καὶ ἡμεῖς ἐόντες Μῆδοι δουλούμεθά	τε	καὶ λόγου οὐδενὸς γινόμεθα πρὸς
[1, 109]	ἐνετέλλετο Ἀστυάγης, οὐδ? εἰ παραφρονήσει	τε	καὶ μανέεται κάκιον ἢ νῦν
[1, 137]	ἀλλὰ λογισάμενος ἢν εὑρίσκῃ πλέω	τε	καὶ μέζω τὰ ἀδικήματα ἐόντα
[1, 106]	τούτων μὲν τοὺς πλεῦνας Κυαξάρης	τε	καὶ Μῆδοι ξεινίσαντες καὶ καταμεθύσαντες
[1, 121]	πέμψω. ἐλθὼν δὲ ἐκεῖ πατέρα	τε	καὶ μητέρα εὑρήσεις οὐ κατὰ
[1, 21]	Μίλητον βουλόμενος σπονδὰς ποιήσασθαι Θρασυβούλῳ	τε	καὶ Μιλησίοισι χρόνον ὅσον ἂν
[1, 173]	βασιληίης τῶν Εὐρώπης παίδων Σαρπηδόνος	τε	καὶ Μίνω, ὡς ἐπεκράτησε τῇ
[1, 186]	γέφυραν, δέουσα τοὺς λίθους σιδήρῳ	τε	καὶ μολύβδῳ. ἐπιτείνεσκε δὲ ἐπ?
[1, 87]	τὸν θεόν, ἐκ δὲ αἰθρίης	τε	καὶ νηνεμίης συνδραμεῖν ἐξαπίνης νέφεα
[1, 214]	τάδε? σὺ μὲν ἐμὲ ζῶσάν	τε	καὶ νικῶσάν σε μάχῃ ἀπώλεσας,
[1, 130]	δὲ ἐπὶ Ἀστυάγεος οἱ Πέρσαι	τε	καὶ ὁ Κῦρος ἐπαναστάντες τοῖσι
[1, 13]	Γύγεω. τούτου τοῦ ἔπεος Λυδοί	τε	καί οἱ βασιλέες αὐτῶν λόγον
[1, 74]	ἡ μεταβολή. οἱ δὲ Λυδοί	τε	καὶ οἱ Μῆδοι ἐπείτε εἶδον
[1, 165]	ὑπερημίσεας τῶν ἀστῶν ἔλαβε πόθος	τε	καὶ οἶκτος τῆς πόλιος καὶ
[1, 31]	Σόλων τὸν Κροῖσον εἴπας πολλά	τε	καὶ ὀλβία, ἐπειρώτα τίνα δεύτερον
[1, 30]	καὶ ἐπεδείκνυσαν πάντα ἐόντα μεγάλα	τε	καὶ ὄλβια. θεησάμενον δέ μιν
[1, 23]	ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν ποιήσαντά	τε	καὶ ὀνομάσαντα καὶ διδάξαντα ἐν
[1, 185]	τὴν Μήδων ὁρῶσα ἀρχὴν μεγάλην	τε	καὶ οὐκ ἀτρεμίζουσαν, ἀλλ? ἄλλα
[1, 140]	τοῦτο ποιεῦνται, κτείνοντες ὁμοίως μύρμηκάς	τε	καὶ ὄφις καὶ τἆλλα ἑρπετὰ
[1, 203]	παρεχόμενα εἶναι λέγεται, τὰ τρίβοντάς	τε	καὶ παραμίσγοντας ὕδωρ ζῷα ἑωυτοῖσι
[1, 6]	ῥέων ἀπὸ μεσαμβρίης μεταξὺ Συρίων	τε	καὶ Παφλαγόνων ἐξιεῖ πρὸς βορέην
[1, 7]	εἴκοσι γενεᾶς ἀνδρῶν ἔτεα πέντε	τε	καὶ πεντακόσια, παῖς παρὰ πατρὸς
[1, 211]	ὑποθήκας. μετὰ δὲ ταῦτα Κύρου	τε	καὶ Περσέων τοῦ καθαροῦ στρατοῦ
[1, 17]	στρατιήν? ἐστρατεύετο δὲ ὑπὸ συρίγγων	τε	καὶ πηκτίδων καὶ αὐλοῦ γυναικηίου
[1, 119]	κεφαλῆς τε καὶ ἄκρων χειρῶν	τε	καὶ ποδῶν, τἄλλα πάντα? ταῦτα
[1, 128]	τῷ ἄστεϊ τῶν Μήδων, νέους	τε	καὶ πρεσβύτας ἄνδρας. ἐξαγαγὼν δὲ
[1, 153]	ἔπεα, ὅτι ἀγορὰς στησάμενοι ὠνῇ	τε	καὶ πρήσι χρέωνται? αὐτοὶ γὰρ
[1, 142]	πρὸς μεσαμβρίην, μετὰ δὲ Μυοῦς	τε	καὶ Πριήνη. αὗται μὲν ἐν
[1, 22]	ἐς ἀλλήλους. ~ταῦτα δὲ ἐποίεέ	τε	καὶ προηγόρευε Θρασύβουλος τῶνδε εἵνεκεν,
[1, 48]	ἐκ Δελφῶν ἤκουσε, αὐτίκα προσεύχετό	τε	καὶ προσεδέξατο, νομίσας μοῦνον εἶναι
[1, 174]	πρὸς νότον ἡ κατὰ Σύμην	τε	καὶ Ρόδον θάλασσα) τὸ ὦν
[1, 131]	Δία καλέοντες? θύουσι δὲ ἡλίῳ	τε	καὶ σελήνῃ καὶ γῇ καὶ
[1, 24]	Περιάνδρῳ ἐπιθυμῆσαι πλῶσαι ἐς Ἰταλίην	τε	καὶ Σικελίην, ἐργασάμενον δὲ χρήματα
[1, 126]	Περσέων στρατόν, πρὸς δὲ οἴνῳ	τε	καὶ σιτίοισι ὡς ἐπιτηδεοτάτοισι. ἀπικομένους
[1, 80]	στρατῷ τῷ ἑωυτοῦ εἵποντο σιτοφόροι	τε	καὶ σκευοφόροι κάμηλοι, ταύτας πάσας
[1, 57]	Θεσσαλιῶτιν καλεομένην) καὶ τῶν Πλακίην	τε	καὶ Σκυλάκην Πελασγῶν οἰκησάντων ἐν
[1, 116]	χρεώμενος, καὶ κατέβαινε ἐς λιτάς	τε	καὶ συγγνώμην ἑωυτῷ κελεύων ἔχειν
[1, 32]	τὸ θεῖον πᾶν ἐὸν φθονερόν	τε	καὶ ταραχῶδες ἐπειρωτᾷς ἀνθρωπηίων πρηγμάτων
[1, 202]	πάντα πλὴν ἑνὸς ἐς ἕλεά	τε	καὶ τενάγεα ἐκδιδοῖ? ἐν τοῖσι
[1, 185]	τὸ περίμετρον αὐτοῦ ποιεῦσα εἴκοσί	τε	καὶ τετρακοσίων σταδίων? τὸν δὲ
[1, 209]	Ὕστασπες, παῖς σὸς ἐπιβουλεύων ἐμοί	τε	καὶ τῇ ἐμῇ ἀρχῇ ἑάλωκε.
[1, 11]	ἢ γὰρ Κανδαύλεα ἀποκτείνας ἐμέ	τε	καὶ τὴν βασιληίην ἔχε τὴν
[1, 71]	ἐς Καππαδοκίην, ἐλπίσας καταιρήσειν Κῦρόν	τε	καὶ τὴν Περσέων δύναμιν. παρασκευαζομένου
[1, 192]	τῷ μεγάλῳ ἐς τροφὴν αὐτοῦ	τε	καὶ τῆς στρατιῆς διαραίρηται, πάρεξ
[1, 35]	ἐποίησε ὁ Κροῖσος, ἐπυνθάνετο ὁκόθεν	τε	καὶ τίς εἴη, λέγων τάδε?
[1, 171]	σκυτίνοισι οἰηκίζοντες, περὶ τοῖσι αὐχέσι	τε	καὶ τοῖσι ἀριστεροῖσι ὤμοισι περικείμενοι.
[1, 214]	βέλεα ἐξετετόξευτο, συμπεσόντας τῇσι αἰχμῇσί	τε	καὶ τοῖσι ἐγχειριδίοισι συνέχεσθαι. χρόνον
[1, 175]	τι μέλλοι ἀνεπιτήδεον ἔσεσθαι, αὐτοῖσί	τε	καὶ τοῖσι περιοίκοισι, ἡ ἱρείη
[1, 56]	Ἕλληνος τὴν ὑπὸ τὴν Ὄσσαν	τε	καὶ τὸν Ὄλυμπον χώρην, καλεομένην
[1, 206]	γνῶμαι συνεξέπιπτον κελευόντων ἐσδέκεσθαι Τόμυρίν	τε	καὶ τὸν στρατὸν αὐτῆς ἐς
[1, 14]	ἀργύρου χρυσὸν ἄπλετον ἀνέθηκε ἄλλον	τε	καὶ τοῦ μάλιστα μνήμην ἄξιον
[1, 120]	ἐξ ὀφθαλμῶν ἀπόπεμψαι ἐς Πέρσας	τε	καὶ τοὺς γειναμένους" ~ἀκούσας ταῦτα
[1, 86]	καιόμενον πῦρ καὶ καταβιβάζειν Κροῖσόν	τε	καὶ τοὺς μετὰ Κροίσου. καὶ
[1, 130]	ἐτελεύτησε. Οὕτω δὴ Κῦρος γενόμενός	τε	καὶ τραφεὶς καὶ ἐβασίλευσε καὶ
[1, 202]	ἐς τὰς διώρυχας τὰς ἑξήκοντά	τε	καὶ τριηκοσίας διέλαβε ὁ Κῦρος,
[1, 142]	τὰ μὲν ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ	τε	καὶ ὑγροῦ πιεζόμενα, τὰ δὲ
[1, 179]	ἑκατόν, χάλκεαι πᾶσαι, καὶ σταθμοί	τε	καὶ ὑπέρθυρα ὡσαύτως. ἔστι δὲ
[1, 172]	γὰρ κάλλιστον ἐστὶ κατ? ἡλικίην	τε	καὶ φιλότητα εἰλαδὸν συγγίνεσθαι ἐς
[1, 5]	γένηται. ταῦτα μέν νυν Πέρσαι	τε	καὶ Φοίνικες λέγουσι? ἐγὼ δὲ
[1, 142]	δύο μὲν νήσους οἰκέαται, Σάμον	τε	καὶ Χίον, ἡ δὲ μία
[1, 82]	ἑξακοσίων τρεῖς, Ἀργείων μὲν Ἀλκήνωρ	τε	καὶ Χρομίος, Λακεδαιμονίων δὲ Ὀθρυάδης?
[1, 155]	ὑποδέεσθαι, πρόειπε δ? αὐτοῖσι κιθαρίζειν	τε	καὶ ψάλλειν καὶ καπηλεύειν παιδεύειν
[1, 80]	ἐστὶ τοῦ Σαρδιηνοῦ, ἐὸν μέγα	τε	καὶ ψιλὸν διὰ δὲ αὐτοῦ
[1, 112]	κατασκόπους ἐξ Ἁρπάγου ἐποψομένους, ἀπολέεσθαί	τε	κάκιστα ἢν μὴ σφεα ποιήσῃ.
[1, 167]	διαφθαρεισέων νεῶν τοὺς ἄνδρας οἱ	τε	Καρχηδόνιοι καὶ οἱ Τυρσηνοὶ διέλαχον,
[1, 86]	ἡμέρας πολιορκηθέντα, κατὰ τὸ χρηστήριόν	τε	καταπαύσαντα τὴν ἑωυτοῦ μεγάλην ἀρχήν.
[1, 87]	συνδραμεῖν ἐξαπίνης νέφεα καὶ χειμῶνά	τε	καταρραγῆναι καὶ ὗσαι ὕδατι λαβροτάτῳ,
[1, 171]	τὰς νέας. ἅτε δὴ Μίνω	τε	κατεστραμμένου γῆν πολλὴν καὶ εὐτυχέοντος
[1, 63]	τὰ ἐντεταλμένα ὑπὸ Πεισιστράτου, θαρσέειν	τε	κελεύοντες καὶ ἀπιέναι ἕκαστον ἐπὶ
[1, 119]	μάλιστα γεγονώς, τοῦτον ἐκπέμπεν ἰέναι	τε	κελεύων ἐς Ἀστυάγεος καὶ ποιέειν
[1, 153]	Πέρσῃ, τὸν δὲ χρυσὸν τόν	τε	Κροίσου καὶ τὸν τῶν ἄλλων
[1, 95]	ἐνθεῦτεν ἡμῖν ὁ λόγος τόν	τε	Κῦρον ὅστις ἐὼν τὴν Κροίσου
[1, 152]	μὲν ἐμοὶ δοκέει, κατασκόπους τῶν	τε	Κύρου πρηγμάτων καὶ Ἰωνίης. ἀπικόμενοι
[1, 116]	ἐς ἀνάγκας μεγάλας ἀπικνέεσθαι, ἅμα	τε	λέγων ταῦτα ἐσήμαινε τοῖσι δορυφόροισι
[1, 211]	Μασσαγετέων τριτημορὶς τοῦ στρατοῦ τούς	τε	λειφθέντας τῆς Κύρου στρατιῆς ἐφόνευε
[1, 18]	μεγάλα διφάσια Μιλησίων ἐγένετο, ἔν	τε	Λιμενηίῳ χώρης τῆς σφετέρης μαχεσαμένων
[1, 43]	δὲ ἐς τὰς Σάρδις τὴν	τε	μάχην καὶ τὸν τοῦ παιδὸς
[1, 65]	τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους ἐκ κακῶν	τε	μεγάλων πεφευγότας καὶ ἐόντας ἤδη
[1, 72]	ὁ γὰρ οὖρος ἦν τῆς	τε	Μηδικῆς ἀρχῆς καὶ τῆς Λυδικῆς
[1, 108]	Ἅρπαγον ἄνδρα οἰκήιον καὶ πιστότατόν	τε	Μήδων καὶ πάντων ἐπίτροπον τῶν
[1, 15]	καὶ οὗτος ἐπείτε ἦρξε ἔς	τε	Μίλητον καὶ ἐς Σμύρνην, καὶ
[1, 43]	ἤισαν μετὰ ταῦτα ἐξηρτυμένοι λογάσι	τε	νεηνίῃσι καὶ κυσί. ἀπικόμενοι δὲ
[1, 106]	περ καὶ πρότερον, καὶ τήν	τε	Νίνον εἷλον ὡς δὲ εἷλον
[1, 22]	διαλλαγή σφι ἐγένετο ἐπ? ᾧ	τε	ξείνους ἀλλήλοισι εἶναι καὶ συμμάχους,
[1, 74]	συμβιβάσαντες αὐτοὺς ἦσαν οἵδε, Συέννεσίς	τε	ὁ Κίλιξ καὶ Λαβύνητος ὁ
[1, 120]	δὲ ἀμείβεται αὐτοὺς τοῖσιδε. ἔστι	τε	ὁ παῖς καὶ περίεστι, καί
[1, 118]	ἐπαλιλλόγητο, κατέβαινε λέγων ὡς περίεστί	τε	ὁ παῖς καὶ τὸ γεγονὸς
[1, 111]	μιν Ἀστυάγης ἐντέλλεται ἀποκτεῖναι. νῦν	τε	ὅδε ἐστί" ~ἅμα δὲ ταῦτα
[1, 190]	ἐλαύνων ἀγχοῦ τῆς πόλιος, συνέβαλόν	τε	οἱ Βαβυλώνιοι καὶ ἑσσωθέντες τῇ
[1, 122]	ταύτην αἰνέων διὰ παντός, ἦν	τέ	οἱ ἐν τῷ λόγῳ τὰ
[1, 156]	δὲ Μαζάρεα ἄνδρα Μῆδον, ταῦτά	τέ	οἱ ἐνετείλατο προειπεῖν Λυδοῖσι τὰ
[1, 29]	ἐς Σάρδις ἀκμαζούσας πλούτῳ ἄλλοι	τε	οἱ πάντες ἐκ τῆς Ἑλλάδος
[1, 105]	θήλεαν νοῦσον? ὥστε ἅμα λέγουσί	τε	οἱ Σκύθαι διὰ τοῦτο σφέας
[1, 61]	τὴν θυγατέρα. οἷα δὲ παίδων	τέ	οἱ ὑπαρχόντων νεηνιέων καὶ λεγομένων
[1, 213]	παῖς Σπαργαπίσης, ὥς μιν ὅ	τε	οἶνος ἀνῆκε καὶ ἔμαθε ἵνα
[1, 215]	πιθανώτατος εἴρηται. ~Μασσαγέται δὲ ἐσθῆτά	τε	ὁμοίην τῇ Σκυθικῇ φορέουσι καὶ
[1, 88]	ἐν πολλῇ προμηθίῃ εἶχε, ἀπεθώμαζέ	τε	ὁρέων καὶ αὐτὸς καὶ οἱ
[1, 174]	ταῦτα τῆς Πυθίης χρησάσης τοῦ	τε	ὀρύγματος ἐπαύσαντο καὶ Ἁρπάγῳ ἐπιόντι
[1, 186]	παρ? ἀλλήλων. ὡς δὲ τό	τε	ὀρυχθὲν λίμνη πλήρης ἐγεγόνεε ὑπὸ
[1, 122]	ἐπιστάμενοι αὐτίκα τότε τελευτῆσαι, ἱστόρεόν	τε	ὅτεῳ τρόπῳ περιγένοιτο. ὁ δέ
[1, 57]	Πλακιηνοί, σφίσι δὲ ὁμόγλωσσοι? δηλοῦσί	τε	ὅτι τὸν ἠνείκαντο γλώσσης χαρακτῆρα
[1, 76]	τὰς περιοικίδας αὐτῆς πάσας, Συρίους	τε	οὐδὲν ἐόντας αἰτίους ἀναστάτους ἐποίησε.
[1, 190]	χρόνου τε ἐγγινομένου συχνοῦ ἀνωτέρω	τε	οὐδὲν τῶν πρηγμάτων προκοπτομένων. ~εἴτε
[1, 143]	δὲ δυώδεκα πόλιες αὗται τῷ	τε	οὐνόματι ἠγάλλοντο καὶ ἱρὸν ἱδρύσαντο
[1, 26]	τεῖχος. ἔστι δὲ μεταξὺ τῆς	τε	παλαιῆς πόλιος, ἣ τότε ἐπολιορκέετο,
[1, 62]	βοηθέουσι ἐπ? αὐτόν. καὶ οὗτοί	τε	πανστρατιῇ ἤισαν ἐπὶ τοὺς κατιόντας
[1, 21]	ἐπεὰν αὐτὸς σημήνῃ, τότε πίνειν	τε	πάντας καὶ κώμῳ χρᾶσθαι ἐς
[1, 157]	ἐκ παλαιοῦ ἱδρυμένον, τῷ Ἴωνές	τε	πάντες καὶ Αἰολέες ἐώθεσαν χρᾶσθαι.
[1, 135]	τοὺς Αἰγυπτίους θώρηκας? καὶ εὐπαθείας	τε	παντοδαπὰς πυνθανόμενοι ἐπιτηδεύουσι, καὶ δὴ
[1, 108]	προσθέω, μηδαμῶς παραχρήσῃ, μηδὲ ἐμέ	τε	παραβάλῃ καὶ ἄλλους ἑλόμενος ἐξ
[1, 24]	μέσην νέα. τὸν δὲ ἐνδύντα	τε	πᾶσαν τὴν σκευὴν καὶ λαβόντα
[1, 174]	τῆς Χερσονήσου τῆς Βυβασσίης, ἐούσης	τε	πάσης τῆς Κνιδίης πλὴν ὀλίγης
[1, 50]	μᾶλλον τι τούτοισι ἀνακτήσεσθαι? Λυδοῖσι	τε	πᾶσι προεῖπε θύειν πάντα τινὰ
[1, 212]	Σπαργαπίσης. ~ἣ δὲ πυθομένη τά	τε	περὶ τὴν στρατιὴν γεγονότα καὶ
[1, 141]	ἀνενειχθέντων ἐς τὰς πόλιας, τείχεά	τε	περιεβάλοντο ἕκαστοι καὶ συνελέγοντο ἐς
[1, 207]	ἐγὼ πυνθάνομαι, Μασσαγέται εἰσὶ ἀγαθῶν	τε	Περσικῶν ἄπειροι καὶ καλῶν μεγάλων
[1, 141]	ἐλπίδος, λαβεῖν ἀμφίβληστρον καὶ περιβαλεῖν	τε	πλῆθος πολλὸν τῶν ἰχθύων καὶ
[1, 117]	παιδίον, ἐβούλευον σκοπέων ὅκως σοί	τε	ποιήσω κατὰ νόον, καὶ ἐγὼ
[1, 37]	καὶ γενναιότατα ἡμῖν ἦν ἔς	τε	πολέμους καὶ ἐς ἄγρας φοιτέοντας
[1, 1]	ἐπὶ τὴν θάλασσαν γυναῖκας ἄλλας	τε	πολλάς καὶ δὴ καὶ τοῦ
[1, 64]	Ἀθήνας ἐρρίζωσε τὴν τυραννίδα ἐπικούροισί	τε	πολλοῖσι καὶ χρημάτων συνόδοισι, τῶν
[1, 177]	παρήσομεν? τὰ δὲ οἱ παρέσχε	τε	πόνον πλεῖστον καὶ ἀξιαπηγητότατα ἐστί,
[1, 185]	ἐποίεε δὲ ἀμφότερα ταῦτα, τόν	τε	ποταμὸν σκολιὸν καὶ τὸ ὄρυγμα
[1, 185]	ὄρυγμα πᾶν ἕλος, ὡς ὅ	τε	ποταμὸς βραδύτερος εἴη περὶ καμπὰς
[1, 207]	κεῖνοι ἰδόμενοι ἀγαθὰ πολλὰ τρέψονταί	τε	πρὸς αὐτὰ καὶ ἡμῖν τὸ
[1, 45]	κελεύων τῷ νεκρῷ, λέγων τήν	τε	προτέρην ἑωυτοῦ συμφορήν, καὶ ὡς
[1, 193]	τὰ δὲ φύλλα αὐτόθι τῶν	τε	πυρῶν καὶ τῶν κριθέων τὸ
[1, 173]	τῇ στάσι Μίνως, ἐξήλασε αὐτόν	τε	Σαρπηδόνα καὶ τοὺς στασιώτας αὐτοῦ,
[1, 40]	νενικημένος ὑπὸ σέο μεταγινώσκω, μετίημί	τε	σὲ ἰέναι ἐπὶ τὴν ἄγρην"
[1, 42]	ποιέειν εἰμὶ ἕτοιμος ταῦτα, παῖδα	τε	σόν, τὸν διακελεύεαι φυλάσσειν, ἀπήμονα
[1, 92]	Κροίσῳ, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, ἴσα	τε	σταθμὸν καὶ ὅμοια τοῖσι ἐν
[1, 153]	καὶ Αἰγύπτιοι, ἐπ? οὓς ἐπεῖχέ	τε	στρατηλατέειν αὐτός, ἐπὶ δὲ Ἴωνας
[1, 65]	ἦσαν σχεδὸν πάντων Ἑλλήνων κατά	τε	σφέας αὐτοὺς καὶ ξείνοισι ἀπρόσμικτοι?
[1, 193]	βαλανηφόροισι τὸν φοινίκων, ἵνα πεπαίνῃ	τε	σφι ὁ ψὴν τὴν βάλανον
[1, 89]	δεκατευθῆναι τῷ Διί. καὶ σύ	τέ	σφι οὐκ ἀπεχθήσεαι βίῃ ἀπαιρεόμενος
[1, 130]	ἦρχον. ὑστέρῳ μέντοι χρόνῳ μετεμέλησέ	τέ	σφι ταῦτα ποιήσασι καὶ ἀπέστησαν
[1, 22]	ὁ κῆρυξ ὁ Σαρδιηνὸς ἰδών	τε	σωρὸν μέγαν σίτου κεχυμένον καὶ
[1, 24]	φαμένων δὲ ἐκείνων ὡς εἴη	τε	σῶς περὶ Ἰταλίην καί μιν
[1, 69]	φέροντας καὶ δεησομένους συμμαχίης, ἐντειλάμενός	τε	τὰ λέγειν χρῆν. οἳ δὲ
[1, 75]	Κροῖσος ἐπιμεμφόμενος τῷ Κύρῳ ἔς	τε	τὰ χρηστήρια ἔπεμπε εἰ στρατεύηται
[1, 154]	Λυδοὺς ἀπέστησε ὁ Πακτύης ἀπό	τε	Ταβάλου καὶ Κύρου, καταβὰς δὲ
[1, 96]	τε καὶ δίκαιος ἦν, ποιέων	τε	ταῦτα ἔπαινον εἶχε οὐκ ὀλίγον
[1, 122]	τῆς τοῦ βουκόλου γυναικός, ἤιέ	τε	ταύτην αἰνέων διὰ παντός, ἦν
[1, 35]	οὐδενὸς μένων ἐν ἡμετέρου, συμφορήν	τε	ταύτην ὡς κουφότατα φέρων κερδανέεις
[1, 213]	λυθῆναι ἔτυχε, ὡς δὲ ἐλύθη	τε	τάχιστα καὶ τῶν χειρῶν ἐκράτησε,
[1, 37]	μοι παριδὼν οὔτε ἀθυμίην νῦν	τε	τέοισί με χρὴ ὄμμασι ἔς
[1, 69]	θεοπρόπιον τὸ Κροίσῳ γενόμενον ἥσθησάν	τε	τῇ ἀπίξι τῶν Λυδῶν καὶ
[1, 60]	εἶναι αὐτὴν τὴν θεὸν προσεύχοντό	τε	τὴν ἄνθρωπον καὶ ἐδέκοντο Πεισίστρατον.
[1, 16]	ἐκ τῆς Ἀσίης ἐξήλασε, Σμύρνην	τε	τὴν ἀπὸ Κολοφῶνος κτισθεῖσαν εἷλε,
[1, 2]	γὰρ μακρῇ νηί ἐς Αἶάν	τε	τὴν Κολχίδα καὶ ἐπὶ Φᾶσιν
[1, 87]	καὶ ὗσαι ὕδατι λαβροτάτῳ, κατασβεσθῆναί	τε	τὴν πυρήν. οὕτω δὴ μαθόντα
[1, 88]	ἐργάζεται; ὁ δὲ εἶπε πόλιν	τε	τὴν σὴν διαρπάζει καὶ χρήματα
[1, 7]	ἀρχήν ἐκ θεοπροπίου, ἐκ δούλης	τε	τῆς Ἰαρδάνου γεγονότες καὶ Ἡρακλέος,
[1, 193]	μέντοι ἐκ τοῦ ποταμοῦ ἁδρύνεταί	τε	τὸ λήιον καὶ παραγίνεται ὁ
[1, 59]	συνταράξας οὔτε θέσμια μεταλλάξας, ἐπί	τε	τοῖσι κατεστεῶσι ἔνεμε τὴν πόλιν
[1, 54]	θεοπρόπια ἐπύθετο ὁ Κροῖσος, ὑπερήσθη	τε	τοῖσι χρηστηρίοισι, πάγχυ τε ἐλπίσας
[1, 121]	μητέρα εὑρήσεις οὐ κατὰ Μιτραδάτην	τε	τὸν βουκόλον καὶ τὴν γυναῖκα
[1, 120]	βασιλέος ὀνομασθέντος τοῦ παιδὸς ἐξήκειν	τε	τὸν ὄνειρον καί μοι τὸν
[1, 191]	τῶν Βαβυλωνίων βασίλεια ἐποίησε κατά	τε	τὸν ποταμὸν καὶ κατὰ τὴν
[1, 207]	τῆς ἀρχῆς τῆς Τομύριος. χωρίς	τε	τοῦ ἀπηγημένου αἰσχρὸν καὶ οὐκ
[1, 13]	ἦσαν, συνέβησαν ἐς τὠυτὸ οἳ	τε	τοῦ Γύγεω στασιῶται καί οἱ
[1, 59]	ἀγρὸν ἠθέλησαν ἀπολέσαι δῆθεν, ἐδέετό	τε	τοῦ δήμου φυλακῆς τινος πρὸς
[1, 60]	πολλὸν χρόνον τὠυτὸ φρονήσαντες οἵ	τε	τοῦ Μεγακλέος στασιῶται καὶ οἱ
[1, 188]	γυναικὸς τὸν παῖδα ἐστρατεύετο, ἔχοντά	τε	τοῦ πατρὸς τοῦ ἑωυτοῦ τοὔνομα
[1, 60]	διαφοιτέοντες ἔλεγον? αὐτίκα δὲ ἔς	τε	τοὺς δήμους φάτις ἀπίκετο ὡς
[1, 86]	ἐλάσσω, ζῶντα πυρὶ διδοίη, πρός	τε	τούτοισι δείσαντα τὴν τίσιν καὶ
[1, 102]	στρατευσάμενος ἐπὶ τοὺς Πέρσας πρώτοισί	τε	τούτοισι ἐπεθήκατο καὶ πρώτους Μήδων
[1, 99]	τε βασιλέα ὑπὸ μηδενός, πρός	τε	τούτοισι ἔτι γελᾶν τε καὶ
[1, 65]	καὶ τριηκάδας καὶ συσσίτια, πρός	τε	τούτοισι τοὺς ἐφόρους καὶ γέροντας
[1, 191]	γάρ σφι ἐοῦσαν ὁρτήν, χορεύειν	τε	τοῦτον τὸν χρόνον καὶ ἐν
[1, 120]	μὴ ἐκ προνοίης τινός, θάρσεέ	τε	τούτου εἵνεκα καὶ θυμὸν ἔχε
[1, 68]	ἄκμονα καὶ τὴν σφῦραν τόν	τε	τύπον καὶ τὸν ἀντίτυπον, τὸν
[1, 15]	Μίλητόν τε ἐσέβαλε, ἐπὶ τούτου	τε	τυραννεύοντος Σαρδίων Κιμμέριοι ἐξ ἠθέων
[1, 16]	δὲ Ἀλυάττης. οὗτος δὲ Κυαξάρῃ	τε	τῷ Δηιόκεω ἀπογόνῳ ἐπολέμησε καὶ
[1, 120]	τὰ μέλλει ἀσφαλέστατα εἶναι οἴκῳ	τε	τῷ ἐμῷ καὶ ὑμῖν" εἶπαν
[1, 80]	εἶδον αὐτάς, ὀπίσω ἀνέστρεφον, διέφθαρτό	τε	τῷ Κροίσῳ ἡ ἐλπίς. οὐ
[1, 103]	ἐστρατεύετο ἐπὶ τὴν Νίνον, τιμωρέων	τε	τῷ πατρὶ καὶ τὴν πόλιν
[1, 158]	μὴ ποιῆσαι ταῦτα Κυμαίους, ἀπιστέων	τε	τῷ χρησμῷ καὶ δοκέων τοὺς
[1, 160]	ἐπέσσετο καρποῦ τοῦ ἐνθεῦτεν, ἀπείχετο	τε	τῶν πάντων ἱρῶν τὰ πάντα
[1, 64]	ἀπὸ Στρυμόνος ποταμοῦ συνιόντων, ὁμήρους	τε	τῶν παραμεινάντων Ἀθηναίων καὶ μὴ
[1, 185]	σκολιοὶ ἐς τὴν Βαβυλῶνα, ἔκ	τε	τῶν πλόων ἐκδέκηται περίοδος τῆς
[1, 124]	τοι τὰ σὺ βούλεαι, ἤν	τε	τῶν τις δοκίμων ἄλλος Μήδων?
[1, 106]	καὶ τὰ πάντα σφι ὑπό	τε	ὕβριος καὶ ὀλιγωρίης ἀνάστατα ἦν?
[1, 35]	ἀδελφεὸν ἐμεωυτοῦ ἀέκων πάρειμι ἐξεληλαμένος	τε	ὑπὸ τοῦ πατρὸς καὶ ἐστερημένος
[1, 155]	ἐκτῆσθαι, κέλευε δὲ σφέας κιθῶνάς	τε	ὑποδύνειν τοῖσι εἵμασι καὶ κοθόρνους
[1, 69]	ἔπεμπε ἐς Σπάρτην ἀγγέλους δῶρά	τε	φέροντας καὶ δεησομένους συμμαχίης, ἐντειλάμενός
[1, 35]	δέ μιν ἀμείβετο τοῖσιδε? ἀνδρῶν	τε	φίλων τυγχάνεις ἔκγονος ἐὼν καὶ
[1, 116]	ἀνάγνωσις αὐτοῦ, καὶ οἱ ὅ	τε	χαρακτὴρ τοῦ προσώπου προσφέρεσθαι ἐδόκεε
[1, 116]	ἡ ὑπόκρισις ἐλευθερωτέρη εἶναι, ὅ	τε	χρόνος τῆς ἐκθέσιος τῇ ἡλικίῃ
[1, 52]	καὶ τὴν πάθην, ἀνέθηκε σάκος	τε	χρύσεον πᾶν ὁμοίως καὶ αἰχμὴν
[1, 66]	σέβονται μεγάλως. οἷα δὲ ἐν	τε	χώρῃ ἀγαθῇ καὶ πλήθεϊ οὐκ
[1, 97]	αὐτῶν βασιλέα? καὶ οὕτω ἥ	τε	χωρῇ εὐνομήσεται καὶ αὐτοὶ πρὸς
[1, 70]	σφι ὠνεομένοισι ἔδωκε δωτίνην. ~τούτων	τε	ὦν εἵνεκεν οἱ Λακεδαιμόνιοι τὴν
[1, 127]	δὲ ταῦτα ὁ Ἀστυάγης Μήδους	τε	ὥπλισε πάντας, καὶ στρατηγὸν αὐτῶν
[1, 161]	ληίην ποιεύμενος τῷ στρατῷ, Μαγνησίην	τε	ὡσαύτως. μετὰ δὲ ταῦτα αὐτίκα
[1, 102]	δὲ ἦσαν μεμουνωμένοι μὲν συμμάχων	ἅτε	ἀπεστεώτων, ἄλλως μέντοι ἑωυτῶν εὖ
[1, 171]	δέοιτο, ἐπλήρουν οἱ τὰς νέας.	ἅτε	δὴ Μίνω τε κατεστραμμένου γῆν
[1, 123]	τὴν γαστέρα, καὶ δίκτυα δοὺς	ἅτε	θηρευτῇ τῶν οἰκετέων τῷ πιστοτάτῳ,
[1, 200]	ὃς μὲν ἂν βούληται αὐτῶν	ἅτε	μᾶζαν μαξάμενος ἔχει, ὁ δὲ
[1, 154]	Κύρου, καταβὰς δὲ ἐπὶ θάλασσαν,	ἅτε	τὸν χρυσὸν ἔχων πάντα τὸν
[1, 123]	γνώμην ἄλλως μὲν οὐδαμῶς εἶχε	ἅτε	τῶν ὁδῶν φυλασσομενέων, ὁ δὲ
[1, 190]	οὐδένα, Κῦρος δὲ ἀπορίῃσι ἐνείχετο,	ἅτε	χρόνου τε ἐγγινομένου συχνοῦ ἀνωτέρω
[1, 111]	κατεστεῶτα ἐμφανέα ἐν Ἁρπάγου. καὶ	πρόκατε	δὴ κατ? ὁδὸν πυνθάνομαι τὸν
[1, 120]	οὐδέν. ὅμως μέν γέ τοι	συμβουλεύσατέ	μοι εὖ περισκεψάμενοι τὰ μέλλει
[1, 159]	τὸν Ἀριστόδικον, λέγουσαν δὲ τάδε	ἀνοσιώτατε	ἀνθρώπων, τί τάδε τολμᾷς ποιέειν;
[1, 141]	ὀρχεόμενοι, ἐπεῖ οὐδ? ἐμέο αὐλέοντος	ἠθέλετε	ἐκβαίνειν ὀρχεόμενοι" Κῦρος μὲν τοῦτον
[1, 174]	Ἰσθμὸν δὲ μὴ πυργοῦτε μηδ?	ὀρύσσετε?	Ζεὺς γάρ κ? ἔθηκε νῆσον,
[1, 159]	τὸ λοιπὸν περὶ ἱκετέων ἐκδόσιος	ἔλθητε	ἐπὶ τὸ χρηστήριον" ~ταῦτα ὡς
[1, 36]	μὲν πέρι τοῦ ἐμοῦ μὴ	μνησθῆτε	ἔτι? οὐ γὰρ ἂν ὑμῖν
[1, 63]	ἐνθαῦτα σοφωτάτην Πεισίστρατος ἐπιτεχνᾶται, ὅκως	μήτε	ἁλισθεῖεν ἔτι οἱ Ἀθηναῖοι διεσκεδασμένοι
[1, 155]	ἔχων τάδε αὐτοῖσι ἐπίταξον, ὡς	μήτε	ἀποστέωσι μήτε δεινοί τοι ἔωσι?
[1, 137]	τὸ μὴ μιῆς αἰτίης εἵνεκα	μήτε	αὐτὸν τὸν βασιλέα μηδένα φονεύειν,
[1, 117]	ἀναμάρτητος μήτε θυγατρὶ τῇ σῇ	μήτε	αὐτῷ σοὶ εἴην αὐθέντης. ποιέω
[1, 9]	σέο πειρώμενος λέγω λόγον τόνδε,	μήτε	γυναῖκα τὴν ἐμήν, μὴ τὶ
[1, 155]	αὐτοῖσι ἐπίταξον, ὡς μήτε ἀποστέωσι	μήτε	δεινοί τοι ἔωσι? ἄπειπε μέν
[1, 9]	θάρσεε, Γύγη, καὶ μὴ φοβεῦ	μήτε	ἐμέ, ὡς σέο πειρώμενος λέγω
[1, 0]	ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται,	μήτε	ἔργα μεγάλα τε καὶ θωμαστά,
[1, 99]	Δηιόκης πρῶτος ἐστὶ ὁ καταστησάμενος,	μήτε	ἐσιέναι παρὰ βασιλέα μηδένα, δι?
[1, 117]	ἐγὼ πρὸς σὲ γινόμενος ἀναμάρτητος	μήτε	θυγατρὶ τῇ σῇ μήτε αὐτῷ
[1, 111]	πόλιν ἐλθὼν καὶ ἤκουσα τὸ	μήτε	ἰδεῖν ὄφελον μήτε κοτὲ γενέσθαι
[1, 111]	ἤκουσα τὸ μήτε ἰδεῖν ὄφελον	μήτε	κοτὲ γενέσθαι ἐς δεσπότας τοὺς
[1, 0]	Ἁλικαρνησσέος ἱστορίης ἀπόδεξις ἥδε, ὡς	μήτε	τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ
[1, 137]	αὐτὸν τὸν βασιλέα μηδένα φονεύειν,	μήτε	τῶν ἄλλων Περσέων μηδένα τῶν
[1, 86]	αὐτὸν παῖδας, ἐν νόῳ ἔχων	εἴτε	δὴ ἀκροθίνια ταῦτα καταγιεῖν θεῶν
[1, 19]	νούσου πέμπει ἐς Δελφοὺς θεοπρόπους,	εἴτε	δὴ συμβουλεύσαντός τευ, εἴτε καὶ
[1, 191]	τε οὐδὲν τῶν πρηγμάτων προκοπτομένων.	~εἴτε	δὴ ὦν ἄλλος οἱ ἀπορέοντι
[1, 61]	ταῦτα ἡ γυνή, μετὰ δὲ	εἴτε	ἱστορεύσῃ εἴτε καὶ οὒ φράζει
[1, 191]	ὦν ἄλλος οἱ ἀπορέοντι ὑπεθήκατο,	εἴτε	καὶ αὐτὸς ἔμαθε τὸ ποιητέον
[1, 19]	θεοπρόπους, εἴτε δὴ συμβουλεύσαντός τευ,	εἴτε	καὶ αὐτῷ ἔδοξε πέμψαντα τὸν
[1, 86]	ταῦτα καταγιεῖν θεῶν ὅτεῳ δή,	εἴτε	καὶ εὐχὴν ἐπιτελέσαι θέλων, εἴτε
[1, 61]	γυνή, μετὰ δὲ εἴτε ἱστορεύσῃ	εἴτε	καὶ οὒ φράζει τῇ ἑωυτῆς
[1, 86]	εἴτε καὶ εὐχὴν ἐπιτελέσαι θέλων,	εἴτε	καὶ πυθόμενος τὸν Κροῖσον εἶναι
[1, 70]	οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι λέγουσι ὡς	ἐπείτε	ἀγόμενος ἐς τὰς Σάρδις ὁ
[1, 202]	καρποὺς τοιούσδε τινὰς φέροντα, τοὺς	ἐπείτε	ἂν ἐς τὠυτὸ συνέλθωσι κατὰ
[1, 200]	εἰ μὴ ἰχθὺς μοῦνον, τοὺς	ἐπείτε	ἂν θηρεύσαντες αὐήνωσι πρὸς ἥλιον,
[1, 105]	προσωτέρω μὴ πορεύεσθαι. οἳ δὲ	ἐπείτε	ἀναχωρέοντες ὀπίσω ἐγένοντο τῆς Συρίης
[1, 196]	μηδ? εἰς ἑτέραν πόλιν ἄγωνται)	ἐπείτε	γὰρ ἁλόντες ἐκακώθησαν καὶ οἰκοφθορήθησαν,
[1, 48]	οἱ ἐξευρήκεε τὰ αὐτὸς ἐποίησε.	ἐπείτε	γὰρ δὴ διέπεμψε παρὰ τὰ
[1, 55]	ὁ Κροῖσος ἐχρηστηριάζετο τὸ τρίτον?	ἐπείτε	γὰρ δὴ παρέλαβε τοῦ μαντείου
[1, 168]	δὲ τούτοισι καὶ Τήιοι ἐποίησαν.	ἐπείτε	γὰρ σφέων εἷλε χώματι τὸ
[1, 186]	αὕτη δὲ καὶ τοῦτο προεῖδε.	ἐπείτε	γὰρ ὤρυσσε τὸ ἔλυτρον τῇ
[1, 54]	συνεβούλευόν οἱ ἐξευρόντα φίλους προσθέσθαι.	~ἐπείτε	δὲ ἀνενειχθέντα τὰ θεοπρόπια ἐπύθετο
[1, 126]	Πέρσας κατακλίνας ἐς λειμῶνα εὐώχεε.	ἐπείτε	δὲ ἀπὸ δείπνου ἦσαν, εἴρετο
[1, 111]	Ἅρπαγος μεταπέμψαιτο αὐτῆς τὸν ἄνδρα.	ἐπείτε	δὲ ἀπονοστήσας ἐπέστη, οἷα ἐξ
[1, 92]	Ἀλυάττῃ, Πανταλέων δὲ ἐξ Ἰάδος.	ἐπείτε	δὲ δόντος τοῦ πατρὸς ἐκράτησε
[1, 209]	ποταμὸν καὶ ὁ στρατὸς αὐτοῦ.	~ἐπείτε	δὲ ἐπεραιώθη τὸν Ἀράξεα, νυκτὸς
[1, 62]	ἔσχε Μαραθῶνα, λόγον οὐδένα εἶχον?	ἐπείτε	δὲ ἐπύθοντο ἐκ τοῦ Μαραθῶνος
[1, 166]	ἀερθέντες ἐκ τῶν Οἰνουσσέων ἔπλεον.	~ἐπείτε	δὲ ἐς τὴν Κύρνον ἀπίκοντο,
[1, 189]	ἕπονται, ὅκῃ ἂν ἐλαύνῃ ἑκάστοτε.	~ἐπείτε	δὲ ὁ Κῦρος πορευόμενος ἐπὶ
[1, 185]	τὰ χείλεα τοῦ ποταμοῦ παραχέουσα.	ἐπείτε	δέ οἱ ὀρώρυκτο, λίθους ἀγαγομένη
[1, 94]	ἐπ? ἔτεα δυῶν δέοντα εἴκοσι.	ἐπείτε	δὲ οὐκ ἀνιέναι τὸ κακὸν
[1, 115]	τε βουκόλον καὶ τὸν παῖδα.	ἐπείτε	δὲ παρῆσαν ἀμφότεροι, βλέψας πρὸς
[1, 117]	ἢν μὴ τάδε ἐπιτελέα ποιήσῃ.	ἐπείτε	δὲ ποιήσαντος τούτου τὰ κελευόμενα
[1, 35]	τοῖσι Λυδοῖσι καὶ τοῖσι Ἕλλησι.	ἐπείτε	δὲ τὰ νομιζόμενα ἐποίησε ὁ
[1, 100]	σφι δοκέοι εἶναι μὴ ὁρῶσι.	~ἐπείτε	δὲ ταῦτα διεκόσμησε καὶ ἐκράτυνε
[1, 119]	εὔτυκα δὲ ποιησάμενος εἶχε ἕτοιμα.	ἐπείτε	δὲ τῆς ὥρης γινομένης τοῦ
[1, 76]	πορευόμενοι διέβησαν αὐτόν; ~Κροῖσος δὲ	ἐπείτε	διαβὰς σὺν τῷ στρατῷ ἀπίκετο
[1, 58]	~τὸ δὲ Ἑλληνικὸν γλώσσῃ μὲν	ἐπείτε	ἐγένετο αἰεί κοτε τῇ αὐτῇ
[1, 105]	δὲ ἤισαν ἐπ? Αἴγυπτον. καὶ	ἐπείτε	ἐγένοντο ἐν τῇ Παλαιστίνῃ Συρίῃ,
[1, 74]	Λυδοί τε καὶ οἱ Μῆδοι	ἐπείτε	εἶδον νύκτα ἀντὶ ἡμέρης γενομένην,
[1, 34]	αἰχμῇ σιδηρέῃ βληθέντα. ὃ δ?	ἐπείτε	ἐξηγέρθη καὶ ἑωυτῷ λόγον ἔδωκε,
[1, 83]	βοηθέειν πολιορκεομένῳ. οἳ δὲ ὅμως,	ἐπείτε	ἐπύθοντο τοῦ κήρυκος, ὁρμέατο βοηθέειν.
[1, 96]	πρότερον περιπίπτοντες ἀδίκοισι γνώμῃσι, τότε	ἐπείτε	ἤκουσαν ἄσμενοι, ἐφοίτων παρὰ τὸν
[1, 15]	μέν νυν στρατιὴν καὶ οὗτος	ἐπείτε	ἦρξε ἔς τε Μίλητον καὶ
[1, 45]	γενόμενος φονεὺς δὲ τοῦ καθήραντος,	ἐπείτε	ἡσυχίη τῶν ἀνθρώπων ἐγένετο περὶ
[1, 75]	ἐς τὰ ἀρχαῖα ἐσβάλλοι? ὥστε	ἐπείτε	καὶ ἐσχίσθη τάχιστα ὁ ποταμός,
[1, 50]	τάλαντα δέκα. οὗτος ὁ λέων,	ἐπείτε	κατεκαίετο ὁ ἐν Δελφοῖσι νηός,
[1, 89]	τοῖσι ποιευμένοισι. ὁ δὲ εἶπε	ἐπείτε	με θεοὶ ἔδωκαν δοῦλον σοί,
[1, 114]	κάρτα περιέσπε μαστιγέων. ὁ δὲ	ἐπείτε	μετείθη τάχιστα, ὡς γε δὴ
[1, 43]	εἵνεκεν προσδόκα τοι ἀπονοστήσειν" ~τοιούτοισι	ἐπείτε	οὗτος ἀμείψατο Κροῖσον, ἤισαν μετὰ
[1, 117]	ἀλλὰ λέγει τάδε. ὦ βασιλεῦ,	ἐπείτε	παρέλαβον τὸ παιδίον, ἐβούλευον σκοπέων
[1, 42]	ἂν ἶσχον ἐμεωυτόν. νῦν δέ,	ἐπείτε	σὺ σπεύδεις καὶ δεῖ τοί
[1, 165]	οἱ Πέρσαι. ~οἱ δὲ Φωκαιέες,	ἐπείτε	σφι Χῖοι τὰς νήσους τὰς
[1, 178]	ἀξιαπηγητότατα ἐστί, τούτων ἐπιμνήσομαι. ~Κῦρος	ἐπείτε	τὰ πάντα τῆς ἠπείρου ὑποχείρια
[1, 27]	τί δοκέεις εὔχεσθαι ἄλλο ἤ,	ἐπείτε	τάχιστα ἐπύθοντό σε μέλλοντα ἐπὶ
[1, 70]	αὐτοὶ δὲ Σάμιοι λέγουσι ὡς	ἐπείτε	ὑστέρησαν οἱ ἄγοντες τῶν Λακεδαιμονίων
[1, 39]	ποιέεις? νῦν δὲ ὑπὸ αἰχμῆς.	ἐπείτε	ὦν οὐ πρὸς ἄνδρας ἡμῖν
[1, 74]	τοῖσι Μήδοισι ἐγεγόνεε ἐπ? ἔτεα	πέντε,	ἐν τοῖσι πολλάκις μὲν οἱ
[1, 93]	αἱ ἐνεργαζόμεναι παιδίσκαι. οὖροι δὲ	πέντε	ἐόντες ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ
[1, 67]	τῶν ἱππέων αἰεὶ οἱ πρεσβύτατοι,	πέντε	ἔτεος ἑκάστου? τοὺς δεῖ τοῦτὸν
[1, 72]	ἁπάσης? μῆκος ὁδοῦ εὐζώνῳ ἀνδρὶ	πέντε	ἡμέραι ἀναισιμοῦνται. ~ἐστρατεύετο δὲ ὁ
[1, 32]	ἔτεα οἱ ἐμβόλιμοι γίνονται τριήκοντα	πέντε,	ἡμέραι δὲ ἐκ τῶν μηνῶν
[1, 26]	ὁ Ἀλυάττεω, ἐτέων ἐὼν ἡλικίην	πέντε	καὶ ἐπιφανῆναί σφι τὸν Ἀρίονα
[1, 166]	τῶν πρότερον ἀπικομένων ἐπ? ἔτεα	πέντε,	καὶ ἱρὰ ἐνιδρύσαντο. καὶ ἦγον
[1, 31]	ὠχέετο ἡ μήτηρ? σταδίους δὲ	πέντε	καὶ τεσσεράκοντα διακομίσαντες ἀπίκοντο ἐς
[1, 130]	μέν νυν βασιλεύσας ἐπ? ἔτεα	πέντε	καὶ τριήκοντα οὕτω τῆς βασιληίης
[1, 98]	πέμπτου δὲ σανδαράκινοι. οὕτω τῶν	πέντε	κύκλων οἱ προμαχεῶνες ἠνθισμένοι εἰσὶ
[1, 151]	αἱ δὲ τὰς νήσους ἔχουσαι	πέντε	μὲν πόλιες τὴν Λέσβον νέμονται
[1, 144]	διὰ ταύτην τὴν αἰτίην αἱ	πέντε	πόλιες, Λίνδος καὶ Ἰήλυσός τε
[1, 184]	πρότερον ἄρξασα, τῆς ὕστερον γενεῇσι	πέντε	πρότερον γενομένη, τῇ οὔνομα ἦν
[1, 174]	τοῦτο, ἐὸν ὅσον τε ἐπὶ	πέντε	στάδια, ὤρυσσον οἱ Κνίδιοι ἐν
[1, 7]	καὶ εἴκοσι γενεᾶς ἀνδρῶν ἔτεα	πέντε	τε καὶ πεντακόσια, παῖς παρὰ
[1, 18]	πόλεμον ἦν συνάψας? τὰ δὲ	πέντε	τῶν ἐτέων τὰ ἑπόμενα τοῖσι
[1, 145]	ἐσδέξασθαι τοῦδε εἵνεκα, ὅτι καὶ	ὅτε	ἐν Πελοποννήσῳ οἴκεον, δυώδεκα ἦν
[1, 114]	καὶ οὐ Κῦρον θεμένη. ~καὶ	ὅτε	ἦν δεκαέτης ὁ παῖς, πρῆγμα
[1, 103]	ὁ τοῖσι Λυδοῖσι ἐστὶ μαχεσάμενος	ὅτε	νὺξ ἡ ἡμέρη ἐγένετό σφι
[1, 160]	χρόνος οὗτος οὐκ ὀλίγος γινόμενος,	ὅτε	Χίων οὐδεὶς ἐκ τοῦ Ἀταρνέος
[1, 116]	ἄφθογγος ἦν? μόγις δὲ δή	κοτε	ἀνενειχθεὶς εἶπε, θέλων ἐκπέμψαι τὸν
[1, 84]	δεινὸν κατὰ τοῦτο μὴ ἁλῷ	κοτέ.	ἀπότομός τε γὰρ ἐστι\ ταύτῃ
[1, 77]	ἀπεὶς διεσκέδασε οὐδαμὰ ἐλπίσας μὴ	κοτε	ἄρα ἀγωνισάμενος οὕτω παραπλησίως Κῦρος
[1, 111]	τὸ μήτε ἰδεῖν ὄφελον μήτε	κοτὲ	γενέσθαι ἐς δεσπότας τοὺς ἡμετέρους.
[1, 124]	θεοὶ ἐπορῶσι? οὐ γὰρ ἂν	κοτὲ	ἐς τοσοῦτο τύχης ἀπίκευ? σύ
[1, 157]	Κύρου στρατοῦ μοῖραν ὅσην δή	κοτε	ἔχων, ὡς οὐκ εὗρε ἔτι
[1, 57]	Κρηστῶνα πόλιν οἰκεόντων, οἳ ὅμουροι	κοτὲ	ἦσαν τοῖσι νῦν Δωριεῦσι καλεομένοισι
[1, 37]	ὦ πάτερ, τὰ κάλλιστα πρότερον	κοτὲ	καὶ γενναιότατα ἡμῖν ἦν ἔς
[1, 111]	οἰκετέων εἶναι? οὐ γὰρ ἂν	κοτὲ	κατέδοξα ἔνθεν γε ἦν. ἐθάμβεον
[1, 156]	ἀρρωδέων δὲ μὴ καὶ ὕστερον	κοτὲ	οἱ Λυδοί, ἢν τὸ παρεὸν
[1, 146]	καὶ παρέδοσαν τῇσι θυγατράσι, μή	κοτε	ὁμοσιτῆσαι τοῖσι ἀνδράσι μηδὲ οὐνόματι
[1, 73]	καὶ αἰεί τι φερόντων, καὶ	κοτε	συνήνεικε ἑλεῖν σφεας μηδέν? νοστήσαντας
[1, 58]	γλώσσῃ μὲν ἐπείτε ἐγένετο αἰεί	κοτε	τῇ αὐτῇ διαχρᾶται, ὡς ἐμοὶ
[1, 56]	οὐδὲ οἱ ἐξ αὐτοῦ παύσεσθαι	κοτὲ	τῆς ἀρχῆς. μετὰ δὲ ταῦτα
[1, 108]	δὲ ἀμείβεται ὦ βασιλεῦ, οὔτε	ἄλλοτε	κω παρεῖδες ἀνδρὶ τῷδε ἄχαρι
[1, 145]	μέρεα νῦν Ἀχαιῶν ἐστὶ καὶ	τότε	γε Ἰώνων ἦν. ~τούτων δὴ
[1, 60]	ἠλιθίου ἀπηλλαγμένον μᾶλλον, εἰ καὶ	τότε	γε οὗτοι ἐν Ἀθηναίοισι τοῖσι
[1, 84]	ἐφράσθη καὶ ἐς θυμὸν ἐβάλετο?	τότε	δὲ δὴ αὐτός τε ἀναβεβήκεε
[1, 130]	δὲ ὀπίσω κατεστράφθησαν μάχῃ νικηθέντες.	τότε	δὲ ἐπὶ Ἀστυάγεος οἱ Πέρσαι
[1, 102]	εἶχον καὶ ἦρχον πρότερον πάντων,	τότε	δὲ ἦσαν μεμουνωμένοι μὲν συμμάχων
[1, 141]	σφέας ἀπὸ Κροίσου οὐκ ἐπείθοντο,	τότε	δὲ κατεργασμένων τῶν πρηγμάτων ἦσαν
[1, 72]	ἢ Πέρσας ἄρξαι Μήδων κατήκοοι,	τότε	δὲ Κύρου. ὁ γὰρ οὖρος
[1, 143]	ἀσθενέος δὲ ἐόντος τοῦ παντὸς	τότε	Ἑλληνικοῦ γένεος, πολλῷ δὴ ἦν
[1, 23]	ἐπὶ Ταίναρον, ἐόντα κιθαρῳδὸν τῶν	τότε	ἐόντων οὐδενὸς δεύτερον, καὶ διθύραμβον
[1, 183]	τάλαντα ἔτεος ἑκάστου οἱ Χαλδαῖοι	τότε	ἐπεὰν τὴν ὁρτὴν ἄγωσι τῷ
[1, 96]	δικάζων, πρότερον περιπίπτοντες ἀδίκοισι γνώμῃσι,	τότε	ἐπείτε ἤκουσαν ἄσμενοι, ἐφοίτων παρὰ
[1, 26]	τῆς τε παλαιῆς πόλιος, ἣ	τότε	ἐπολιορκέετο, καὶ τοῦ νηοῦ ἑπτὰ
[1, 209]	τῶν παίδων Δαρεῖος πρεσβύτατος, ἐὼν	τότε	ἡλικίην ἐς εἴκοσί κου μάλιστα
[1, 94]	ἐπιμηχανᾶσθαι αὐτῶν. ἐξευρεθῆναι δὴ ὦν	τότε	καὶ τῶν κύβων καὶ τῶν
[1, 111]	γυνή, ἐπίτεξ ἐοῦσα πᾶσαν ἡμέρην,	τότε	κως κατὰ δαίμονα τίκτει οἰχομένου
[1, 55]	ἡμίονος βασιλεὺς Μήδοισι γένηται, καὶ	τότε,	Λυδὲ ποδαβρέ, πολυψήφιδα παρ? Ἕρμον
[1, 11]	γυμνόν ἐς αἰσχύνην μεγάλην φέρει.	~τότε	μὲν δὴ οὕτω οὐδέν δηλώσασα
[1, 20]	τὸν Κυψέλου ἐόντα Θρασυβούλῳ τῷ	τότε	Μιλήτου τυραννεύοντι ξεῖνον ἐς τὰ
[1, 126]	σφι κακὰ ἔχειν, τὴν δὲ	τότε	παρεοῦσαν πάντα ἀγαθά. παραλαβὼν δὲ
[1, 21]	προεῖπε Μιλησίοισι, ἐπεὰν αὐτὸς σημήνῃ,	τότε	πίνειν τε πάντας καὶ κώμῳ
[1, 192]	ἐπύθοντο. ~καὶ Βαβυλὼν μὲν οὕτω	τότε	πρῶτον ἀραίρητο. τὴν δὲ δύναμιν
[1, 173]	ἦν Μιλυάς, οἱ δὲ Μιλύαι	τότε	Σόλυμοι ἐκαλέοντο. ἕως μὲν δὴ
[1, 122]	ἀσπάζοντο οἷα δὴ ἐπιστάμενοι αὐτίκα	τότε	τελευτῆσαι, ἱστόρεόν τε ὅτεῳ τρόπῳ
[1, 92]	οὐσίην αὐτοῦ ἔτι πρότερον κατιρώσας	τότε	τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ ἀνέθηκε ἐς
[1, 162]	τὴν βασιληίην συγκατεργασάμενος. οὗτος ὡνὴρ	τότε	ὑπὸ Κύρου στρατηγὸς ἀποδεχθεὶς ὡς
[1, 182]	χρηστήριον αὐτόθι? ἐπεὰν δὲ γένηται	τότε	ὦν συγκατακληίεται τὰς νύκτας ἔσω
[1, 90]	καὶ ἄλλου παντὸς τοῦ ἂν	ἑκάστοτε	δέῃ" ὡς δὲ ταῦτα ἤκουσε
[1, 188]	ἀργυρέοισι ἕπονται, ὅκῃ ἂν ἐλαύνῃ	ἑκάστοτε.	~ἐπείτε δὲ ὁ Κῦρος πορευόμενος
[1, 61]	νόμον. τὰ μέν νυν πρῶτα	ἔκρυπτε	ταῦτα ἡ γυνή, μετὰ δὲ
[1, 212]	κήρυκα παρὰ Κῦρον ἔλεγε τάδε.	ἄπληστε	αἵματος Κῦρε, μηδὲν ἐπαερθῇς τῷ
[1, 41]	ἀπικομένῳ δέ οἱ λέγει τάδε.	Ἄδρηστε,	ἐγώ σε συμφορῇ, πεπληγμένον ἀχάρι,
[1, 105]	ἐνέσκηψε ὁ θεὸς θήλεαν νοῦσον?	ὥστε	ἅμα λέγουσί τε οἱ Σκύθαι
[1, 73]	δὲ ταῦτα πρὸς Κυαξάρεω παθόντες,	ὥστε	ἀνάξια σφέων αὐτῶν πεπονθότες, ἐβούλευσαν
[1, 73]	περιεῖπε εὖ ὡς ἐόντας ἱκέτας?	ὥστε	δὲ περὶ πολλοῦ ποιεόμενος αὐτούς,
[1, 8]	εἶναι γυναῖκα πολλὸν πασέων καλλίστην.	ὥστε	δὲ ταῦτα νομίζων, ἦν γάρ
[1, 185]	οὕτω δή τι ἐποίησε σκολιὸν	ὥστε	δὴ τρὶς ἐς τῶν τινα
[1, 17]	γὰρ θαλάσσης οἱ Μιλήσιοι ἐπεκράτεον,	ὥστε	ἐπέδρης μὴ εἶναι ἔργον τῇ
[1, 75]	στρατόπεδον ἐς τὰ ἀρχαῖα ἐσβάλλοι?	ὥστε	ἐπείτε καὶ ἐσχίσθη τάχιστα ὁ
[1, 193]	καρπὸν ὧδε ἀγαθὴ ἐκφέρειν ἐστὶ	ὥστε	ἐπὶ διηκόσια μὲν τὸ παράπαν
[1, 127]	ὥπλισε πάντας, καὶ στρατηγὸν αὐτῶν	ὥστε	θεοβλαβὴς ἐὼν Ἅρπαγον ἀπέδεξε, λήθην
[1, 212]	περ αὐτοὶ ἐμπιπλάμενοι μαίνεσθε οὕτω	ὥστε	κατιόντος τοῦ οἴνου ἐς τὸ
[1, 9]	ἀρχήν γὰρ ἐγὼ μηχανήσομαι οὕτω	ὥστε	μηδέ μαθεῖν μιν ὀφθεῖσαν ὑπὸ
[1, 98]	δὲ οὕτω τοῦτο τὸ τεῖχος	ὥστε	ὁ ἕτερος τοῦ ἑτέρου κύκλος
[1, 32]	τοι ἀπέρριπται ἐς τὸ μηδὲν	ὥστε	οὐδὲ ἰδιωτέων ἀνδρῶν ἀξίους ἡμέας
[1, 155]	γυναῖκας ἀντ? ἀνδρῶν ὄψεαι γεγονότας,	ὥστε	οὐδὲν δεινοί τοι ἔσονται μὴ
[1, 107]	ἐν τῷ ὕπνῳ οὐρῆσαι τοσοῦτον	ὥστε	πλῆσαι μὲν τὴν ἑωυτοῦ πόλιν,
[1, 96]	ὀλίγον πρὸς τῶν πολιητέων, οὕτω	ὥστε	πυνθανόμενοι οἱ ἐν τῇσι ἄλλῃσι
[1, 116]	βασανίσῃ, Ἀρτέμβαρες, ἐγὼ ταῦτα ποιήσω	ὥστε	σὲ καὶ τὸν παῖδα τὸν
[1, 192]	τοσοῦτο δή τι πλῆθος ἐτρέφετο	ὥστε	τέσσερες τῶν ἐν τῷ πεδίῳ
[1, 74]	ἕκτῳ ἔτεϊ συμβολῆς γενομένης συνήνεικε	ὥστε	τῆς μάχης συνεστεώσης τὴν ἡμέρην
[1, 98]	τὸ χωρίον συμμαχέει κολωνὸς ἐὼν	ὥστε	τοιοῦτο εἶναι, τὸ δὲ καὶ
[1, 189]	οὕτω δή μιν ἀσθενέα ποιήσειν	ὥστε	τοῦ λοιποῦ καὶ γυναῖκας μιν
[1, 82]	ἐνθαῦτα συνέβησαν ἐς λόγους συνελθόντες	ὥστε	τριηκοσίους ἑκατέρων μαχέσασθαι, ὁκότεροι δ?
[1, 71]	γάρ, πρὶν Λυδοὺς καταστρέψασθαι, ἦν	οὔτε	ἁβρὸν οὔτε ἀγαθὸν οὐδέν. ~οἱ
[1, 71]	Λυδοὺς καταστρέψασθαι, ἦν οὔτε ἁβρὸν	οὔτε	ἀγαθὸν οὐδέν. ~οἱ δὲ Καππαδόκαι
[1, 37]	οὔτε τινὰ δειλίην μοι παριδὼν	οὔτε	ἀθυμίην νῦν τε τέοισί με
[1, 79]	ἐν τῇ Ἀσίῃ οὔτε ἀνδρηιότερον	οὔτε	ἀλκιμώτερον τοῦ Λυδίου. ἡ δὲ
[1, 38]	τοῖσιδε. ὦ παῖ, οὔτε δειλίην	οὔτε	ἄλλο οὐδὲν ἄχαρι παριδών, τοι
[1, 108]	ὁ δὲ ἀμείβεται ὦ βασιλεῦ,	οὔτε	ἄλλοτε κω παρεῖδες ἀνδρὶ τῷδε
[1, 193]	πειρᾶται ἀρχὴν φέρειν, οὔτε συκέην	οὔτε	ἄμπελον οὔτε ἐλαίην. τὸν δὲ
[1, 79]	ἔθνος οὐδὲν ἐν τῇ Ἀσίῃ	οὔτε	ἀνδρηιότερον οὔτε ἀλκιμώτερον τοῦ Λυδίου.
[1, 10]	τὸ ποιηθέν ἐκ τοῦ ἀνδρὸς	οὔτε	ἀνέβωσε αἰσχυνθεῖσα οὔτε ἔδοξε μαθεῖν,
[1, 174]	ἔργον ἀποδεξάμενοι ἐδουλώθησαν ὑπὸ Ἁρπάγου,	οὔτε	αὐτοὶ οἱ Κᾶρες ἀποδεξάμενοι οὐδέν,
[1, 143]	Φοίνικες ἦσαν κω Περσέων κατήκοοι	οὔτε	αὐτοὶ οἱ Πέρσαι ναυβάται. ἀπεσχίσθησαν
[1, 132]	τοὺς εἰρημένους θεοὺς ἥδε κατέστηκε?	οὔτε	βωμοὺς ποιεῦνται οὔτε πῦρ ἀνακαίουσι
[1, 42]	οὐκ ἤια ἐς ἄεθλον τοιόνδε?	οὔτε	γὰρ συμφορῇ τοιῇδε κεχρημένον οἰκός
[1, 142]	πάντων ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν?	οὔτε	γὰρ τὰ ἄνω αὐτῆς χωρία
[1, 143]	αὐτῶν νησιώτῃσι ἦν δεινὸν οὐδέν?	οὔτε	γὰρ Φοίνικες ἦσαν κω Περσέων
[1, 38]	~ἀμείβεται Κροῖσος τοῖσιδε. ὦ παῖ,	οὔτε	δειλίην οὔτε ἄλλο οὐδὲν ἄχαρι
[1, 10]	τοῦ ἀνδρὸς οὔτε ἀνέβωσε αἰσχυνθεῖσα	οὔτε	ἔδοξε μαθεῖν, ἐν νοῶ ἔχουσα
[1, 160]	ἤκουσαν οἱ Κυμαῖοι, οὐ βουλόμενοι	οὔτε	ἐκδόντες ἀπολέσθαι οὔτε παρ? ἑωυτοῖσι
[1, 193]	φέρειν, οὔτε συκέην οὔτε ἄμπελον	οὔτε	ἐλαίην. τὸν δὲ τῆς Δήμητρος
[1, 138]	ἐς ποταμὸν δὲ οὔτε ἐνουρέουσι	οὔτε	ἐμπτύουσι, οὐ χεῖρας ἐναπονίζονται, οὐδὲ
[1, 17]	ἐπὶ τῶν ἀγρῶν οὔτε κατέβαλλε	οὔτε	ἐνεπίμπρη οὔτε θύρας ἀπέσπα, ἔα
[1, 138]	αἰτίην ἐπιφέροντες. ἐς ποταμὸν δὲ	οὔτε	ἐνουρέουσι οὔτε ἐμπτύουσι, οὐ χεῖρας
[1, 119]	παιδὸς τὰ λείμματα, ἰδὼν δὲ	οὔτε	ἐξεπλάγη ἐντός τε ἑωυτοῦ γίνεται.
[1, 33]	λέγων τῷ Κροίσῳ οὔ κως	οὔτε	ἐχαρίζετο, οὔτε λόγου μιν ποιησάμενος
[1, 112]	σὺ ἁλώσεαι ἀδικέων τοὺς δεσπότας	οὔτε	ἡμῖν κακῶς βεβουλευμένα ἔσται? ὅ
[1, 59]	οὔτε τιμὰς τὰς ἐούσας συνταράξας	οὔτε	θέσμια μεταλλάξας, ἐπί τε τοῖσι
[1, 17]	ἀγρῶν οὔτε κατέβαλλε οὔτε ἐνεπίμπρη	οὔτε	θύρας ἀπέσπα, ἔα δὲ κατὰ
[1, 17]	μὲν τὰ ἐπὶ τῶν ἀγρῶν	οὔτε	κατέβαλλε οὔτε ἐνεπίμπρη οὔτε θύρας
[1, 97]	Δηιόκης ἐς ἑωυτὸν πᾶν ἀνακείμενον	οὔτε	κατίζειν ἔτι ἤθελε ἔνθα περ
[1, 33]	Κροίσῳ οὔ κως οὔτε ἐχαρίζετο,	οὔτε	λόγου μιν ποιησάμενος οὐδενὸς ἀποπέμπεται,
[1, 57]	γλῶσσαν μετέμαθε. καὶ γὰρ δὴ	οὔτε	οἱ Κρηστωνιῆται οὐδαμοῖσι τῶν νῦν
[1, 57]	νῦν σφέας περιοικεόντων εἰσὶ ὁμόγλωσσοι	οὔτε	οἱ Πλακιηνοί, σφίσι δὲ ὁμόγλωσσοι?
[1, 174]	αὐτοὶ οἱ Κᾶρες ἀποδεξάμενοι οὐδέν,	οὔτε	ὅσοι Ἑλλήνων ταύτην τὴν χώρην
[1, 160]	οὐδεὶς ἐκ τοῦ Ἀταρνέος τούτου	οὔτε	οὐλὰς κριθέων πρόχυσιν ἐποιέετο θεῶν
[1, 160]	οὐ βουλόμενοι οὔτε ἐκδόντες ἀπολέσθαι	οὔτε	παρ? ἑωυτοῖσι ἔχοντες πολιορκέεσθαι, ἐκπέμπουσι
[1, 160]	κριθέων πρόχυσιν ἐποιέετο θεῶν οὐδενὶ	οὔτε	πέμματα ἐπέσσετο καρποῦ τοῦ ἐνθεῦτεν,
[1, 88]	σὰ διαφορέει" Κροῖσος δὲ ἀμείβετο	οὔτε	πόλιν τὴν ἐμὴν οὔτε χρήματα
[1, 194]	διφθέρας στεγαστρίδας ἔξωθεν ἐδάφεος τρόπον,	οὔτε	πρύμνην ἀποκρίνοντες οὔτε πρῴρην συνάγοντες,
[1, 194]	ἐδάφεος τρόπον, οὔτε πρύμνην ἀποκρίνοντες	οὔτε	πρῴρην συνάγοντες, ἀλλ? ἀσπίδος τρόπον
[1, 132]	ἥδε κατέστηκε? οὔτε βωμοὺς ποιεῦνται	οὔτε	πῦρ ἀνακαίουσι μέλλοντες θύειν, οὐ
[1, 112]	ἡμέων ἐόντα τρέφωμεν. καὶ οὕτω	οὔτε	σὺ ἁλώσεαι ἀδικέων τοὺς δεσπότας
[1, 193]	δένδρεα οὐδὲ πειρᾶται ἀρχὴν φέρειν,	οὔτε	συκέην οὔτε ἄμπελον οὔτε ἐλαίην.
[1, 142]	χωρία τὠυτὸ ποιέει τῇ Ἰωνίῃ	οὔτε	τὰ κάτω οὔτε τὰ πρὸς
[1, 126]	εἶναι οὐ φαυλοτέρους οὔτε τἄλλα	οὔτε	τὰ πολέμια. ὡς ὦν ἐχόντων
[1, 142]	οὔτε τὰ πρὸς τὴν ἠῶ	οὔτε	τὰ πρὸς τὴν ἑσπέρην, τὰ
[1, 142]	τῇ Ἰωνίῃ οὔτε τὰ κάτω	οὔτε	τὰ πρὸς τὴν ἠῶ οὔτε
[1, 126]	ἄνδρας Μήδων εἶναι οὐ φαυλοτέρους	οὔτε	τἄλλα οὔτε τὰ πολέμια. ὡς
[1, 80]	ἵππος φοβέεται, καὶ οὐκ ἀνέχεται	οὔτε	τὴν ἰδέην αὐτοῦ ὁρέων οὔτε
[1, 80]	οὔτε τὴν ἰδέην αὐτοῦ ὁρέων	οὔτε	τὴν ὀδμὴν ὀσφραινόμενος. αὐτοῦ δὴ
[1, 59]	δὴ ὁ Πεισίστρατος ἦρχε Ἀθηναίων,	οὔτε	τιμὰς τὰς ἐούσας συνταράξας οὔτε
[1, 37]	ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληίσας ἔχεις,	οὔτε	τινὰ δειλίην μοι παριδὼν οὔτε
[1, 42]	ἐς ὁμήλικας εὖ πρήσσοντας ἰέναι,	οὔτε	τὸ βούλεσθαι πάρα, πολλαχῇ τε
[1, 88]	ἀμείβετο οὔτε πόλιν τὴν ἐμὴν	οὔτε	χρήματα τὰ ἐμὰ διαρπάζει? οὐδὲν
[1, 174]	τόνῳ τάδε. Ἰσθμὸν δὲ μὴ	πυργοῦτε	μηδ? ὀρύσσετε? Ζεὺς γάρ κ?
[1, 155]	πέμψας ὅπλα ἀρήια μὴ ἐκτῆσθαι,	κέλευε	δὲ σφέας κιθῶνάς τε ὑποδύνειν
[1, 114]	τὸ προσταχθὲν ἐκ τοῦ Κύρου,	ἐκέλευε	αὐτὸν τοὺς ἄλλους παῖδας διαλαβεῖν,
[1, 98]	βασιλέα σφίσι εἶναι. ὃ δ?	ἐκέλευε	αὐτοὺς οἰκία τε ἑωυτῷ ἄξια
[1, 170]	ἀνέκαθεν γένος ἐόντος Φοίνικος, ὃς	ἐκέλευε	ἓν βουλευτήριον Ἴωνας ἐκτῆσθαι, τὸ
[1, 170]	σφι εὐδαιμονέειν Ἑλλήνων μάλιστα? ὃς	ἐκέλευε	κοινῷ στόλῳ Ἴωνας ἀερθέντας πλέειν
[1, 88]	χρή; Κῦρος δέ μιν θαρσέοντα	ἐκέλευε	λέγειν ὅ τι βούλοιτο. ὁ
[1, 33]	τὴν τελευτὴν παντὸς χρήματος ὁρᾶν	ἐκέλευε.	~μετὰ δὲ Σόλωνα οἰχόμενον ἔλαβέ
[1, 189]	διατάξας δὲ τὸν στρατὸν ὀρύσσειν	ἐκέλευε.	οἷα δὲ ὁμίλου πολλοῦ ἐργαζομένου
[1, 111]	Ἅρπαγος δὲ ὡς εἶδέ με,	ἐκέλευε	τὴν ταχίστην ἀναλαβόντα τὸ παιδίον
[1, 163]	μὲν πρῶτα σφέας ἐκλιπόντας Ἰωνίην	ἐκέλευε	τῆς ἑωυτοῦ χώρης οἰκῆσαι ὅκου
[1, 99]	τὸν δὲ ἄλλον δῆμον πέριξ	ἐκέλευε	τὸ τεῖχος οἰκέειν. οἰκοδομηθέντων δὲ
[1, 127]	ἐκάλεε αὐτόν. ὁ δὲ Κῦρος	ἐκέλευε	τὸν ἄγγελον ἀπαγγέλλειν ὅτι πρότερον
[1, 117]	μεμφόμενος καλέειν αὐτὸν τοὺς δορυφόρους	ἐκέλευε.	ὡς δέ οἱ παρῆν ὁ
[1, 206]	ἔσται ταῦτα τελεόμενα? παυσάμενος δὲ	βασίλευε	τῶν σεωυτοῦ, καὶ ἡμέας ἀνέχευ
[1, 59]	παρατυχὼν καὶ θεησάμενος τὸ τέρας	συνεβούλευε	Ἱπποκράτεϊ πρῶτα μὲν γυναῖκα μὴ
[1, 64]	τῆς Δήλου. καὶ Πεισίστρατος μὲν	ἐτυράννευε	Ἀθηνέων, Ἀθηναίων δὲ οἳ μὲν
[1, 23]	τῷ Θρασυβούλῳ τὸ χρηστήριον μηνύσας?	ἐτυράννευε	δὲ ὁ Περίανδρος Κορίνθου? τῷ
[1, 73]	ὑπεξῆλθε ἐς γῆν τὴν Μηδικήν?	ἐτυράννευε	δὲ τὸν χρόνον τοῦτον Μήδων
[1, 77]	πρὸς τούτους αὐτῷ ἐπεποίητο συμμαχίη,	ἐτυράννευε	δὲ τὸν χρόνον τοῦτον τῶν
[1, 211]	τε λειφθέντας τῆς Κύρου στρατιῆς	ἐφόνευε	ἀλεξομένους καὶ τὴν προκειμένην ἰδόντες
[1, 91]	γενόμενον οὐκ ὀρθῶς Κροῖσος μέμφεται.	προηγόρευε	γὰρ οἱ Λοξίης, ἢν στρατεύηται
[1, 22]	~ταῦτα δὲ ἐποίεέ τε καὶ	προηγόρευε	Θρασύβουλος τῶνδε εἵνεκεν, ὅκως ἂν
[1, 208]	γνώμην, τὴν Κροίσου δὲ ἑλόμενος,	προηγόρευε	Τομύρι ἐξαναχωρέειν ὡς αὐτοῦ διαβησομένου
[1, 11]	ἀπεθώμαζε τὰ λεγόμενα, μετὰ δὲ	ἱκέτευε	μὴ μιν ἀναγκαίῃ ἐνδέειν διακρῖναι
[1, 112]	ἔλεγε ὁ βουκόλος καὶ ἐκκαλύψας	ἀπεδείκνυε.	ἣ δὲ ὡς εἶδε τὸ
[1, 22]	τετρῦσθαι ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ,	ἤκουε	τοῦ κήρυκος νοστήσαντος ἐκ τῆς
[1, 113]	ὕστερον τούτων Κῦρον ὀνομασθέντα παραλαβοῦσα	ἔτρεφε	ἡ γυνὴ τοῦ βουκόλου, οὔνομα
[1, 120]	τε τούτου εἵνεκα καὶ θυμὸν	ἔχε	ἀγαθόν? οὐ γὰρ ἔτι τὸ
[1, 11]	ἐμέ τε καὶ τὴν βασιληίην	ἔχε	τὴν Λυδῶν, ἢ αὐτόν σε
[1, 88]	καὶ κάρτα ἐν πολλῇ προμηθίῃ	εἶχε,	ἀπεθώμαζέ τε ὁρέων καὶ αὐτὸς
[1, 123]	ἑωυτοῦ γνώμην ἄλλως μὲν οὐδαμῶς	εἶχε	ἅτε τῶν ὁδῶν φυλασσομενέων, ὁ
[1, 73]	βασιλέα, Κῦρος ὁ Καμβύσεω καταστρεψάμενος	εἶχε,	γενόμενον γαμβρὸν Κροίσῳ ὧδε. Σκυθέων
[1, 64]	ἐπ? ὅσον ἔποψις τοῦ ἱροῦ	εἶχε,	ἐκ τούτου τοῦ χώρου παντὸς
[1, 114]	ὁ δὲ Ἀρτεμβάρης ὀργῇ ὡς	εἶχε	ἐλθὼν παρὰ τὸν Ἀστυάγεα καὶ
[1, 36]	πλεῖστον" ~ὃ μὲν δὴ δίαιταν	εἶχε	ἐν Κροίσου. ἐν δὲ τῷ
[1, 119]	τῶν κρεῶν, εὔτυκα δὲ ποιησάμενος	εἶχε	ἕτοιμα. ἐπείτε δὲ τῆς ὥρης
[1, 82]	ἑωυτοῦ στρατόπεδον ἐν τῇ τάξι	εἶχε	ἑωυτόν. ἡμέρῃ δὲ δευτέρῃ παρῆσαν
[1, 61]	τῷ ἀνδρί. ὀργῇ δὲ ὡς	εἶχε	καταλλάσσετο τὴν ἔχθρην τοῖσι στασιώτῃσι.
[1, 28]	τοὺς ἄλλους πάντας ὑπ? ἑωυτῷ	εἶχε	καταστρεψάμενος ὁ Κροῖσος. εἰσὶ δὲ
[1, 209]	κατελέλειπτο ἐν Πέρσῃσι? οὐ γὰρ	εἶχέ	κω ἡλικίην στρατεύεσθαι. ἐπεὶ ὦν
[1, 115]	δὲ ἀνηκούστεέ τε καὶ λόγον	εἶχε	οὐδένα, ἐς ὃ ἔλαβὲ τὴν
[1, 96]	ἦν, ποιέων τε ταῦτα ἔπαινον	εἶχε	οὐκ ὀλίγον πρὸς τῶν πολιητέων,
[1, 110]	ἔνθα τὰς νομὰς τῶν βοῶν	εἶχε	οὗτος δὴ ὁ βουκόλος, πρὸς
[1, 123]	καὶ οὐδὲν ἀποτίλας, ὡς δὲ	εἶχε	οὕτω ἐσέθηκε βυβλίον, γράψας τά
[1, 130]	Κῦρος κακὸν οὐδὲν ἄλλο ποιήσας	εἶχε	παρ? ἑωυτῷ, ἐς ὃ ἐτελεύτησε.
[1, 24]	ἐς τὴν θάλασσαν ἑωυτὸν ὡς	εἶχε	σὺν τῇ σκευῇ πάσῃ. καὶ
[1, 11]	δὴ οὕτω οὐδέν δηλώσασα ἡσυχίην	εἶχε.	ὡς δὲ ἡμέρη τάχιστα ἐγεγόνεε,
[1, 118]	Ἀστυάγης δὲ κρύπτων τὸν οἱ	ἐνεῖχε	χόλον διὰ τὸ γεγονός, πρῶτα
[1, 1]	δὲ Ἄργος τοῦτον τὸν χρόνον	προεῖχε	ἅπασι τῶν ἐν τῇ νῦν
[1, 80]	ἱππικόν, τῷ δή τι καὶ	ἐπεῖχε	ἐλλάμψεσθαι ὁ Λυδός. ὡς δὲ
[1, 153]	τε καὶ Αἰγύπτιοι, ἐπ? οὓς	ἐπεῖχέ	τε στρατηλατέειν αὐτός, ἐπὶ δὲ
[1, 170]	Ἴωσι χρησιμωτάτην, τῇ εἰ ἐπείθοντο,	παρεῖχε	ἂν σφι εὐδαιμονέειν Ἑλλήνων μάλιστα?
[1, 18]	παρὰ τοῦ πατρὸς τὸν πόλεμον	προσεῖχε	ἐντεταμένως. τοῖσι δὲ Μιλησίοισι οὐδαμοὶ
[1, 59]	ἀκρόπολιν. ἔνθα δὴ ὁ Πεισίστρατος	ἦρχε	Ἀθηναίων, οὔτε τιμὰς τὰς ἐούσας
[1, 100]	ἀνὰ πᾶσαν τὴν χώρην τῆς	ἦρχε.	~Δηιόκης μέν νυν τὸ Μηδικὸν
[1, 120]	καὶ τὰ λοιπὰ πάντα διατάξας	ἦρχε.	καὶ νῦν ἐς τί ὑμῖν
[1, 18]	Σαδυάττης ὁ Ἄρδυος ἔτι Λυδῶν	ἦρχε,	ὁ καὶ ἐσβάλλων τηνικαῦτα ἐς
[1, 173]	ἕως μὲν δὴ αὐτῶν Σαρπηδὼν	ἦρχε,	οἳ δὲ ἐκαλέοντο τό πέρ
[1, 134]	δὲ Μήδων ἀρχὸν τῶν καὶ	ἦρχε	τὰ ἔθνεα ἀλλήλων, συναπάντων μὲν
[1, 192]	μὲν τῷ ἄρχοντι τῆς Βαβυλῶνος	ὑπῆρχε	ἐόντα. ~ἡ δὲ γῆ τῶν
[1, 13]	γενόμενος ἐν ἰάμβῳ τριμέτρῳ ἐπεμνήσθη.	~ἔσχε	δὲ τὴν βασιληίην καὶ ἐκρατύνθη
[1, 75]	Κῦρος ἐόντα ἑωυτοῦ μητροπάτορα καταστρεψάμενος	ἔσχε	δι? αἰτίην τὴν ἐγὼ ἐν
[1, 145]	ἐν Ἰταλίῃ ποταμὸς τὸ οὔνομα	ἔσχε,	καὶ Βοῦρα καὶ Ἑλίκη, ἐς
[1, 176]	παραπλησίως δὲ καὶ τὴν Καῦνον	ἔσχε?	καὶ γὰρ οἱ Καύνιοι τοὺς
[1, 12]	ὑπεκδύς τε καὶ ἀποκτείνας αὐτὸν	ἔσχε	καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὴν
[1, 70]	μέν νυν τὸν κρητῆρα οὕτω	ἔσχε.	~Κροῖσος δὲ ἁμαρτὼν τοῦ χρησμοῦ
[1, 62]	χρήματα ἤγειρε, καὶ μεταῦτις ὡς	ἔσχε	Μαραθῶνα, λόγον οὐδένα εἶχον? ἐπείτε
[1, 158]	ἀνὴρ τῶν ἀστῶν ἐὼν δόκιμος	ἔσχε	μὴ ποιῆσαι ταῦτα Κυμαίους, ἀπιστέων
[1, 176]	τὴν μὲν δὴ Ξάνθον οὕτω	ἔσχε	ὁ Ἅρπαγος, παραπλησίως δὲ καὶ
[1, 91]	καὶ Ἰωνίης τὴν πρώτην καταστροφὴν	ἔσχε	οὕτω. ~Κροίσῳ δὲ ἐστὶ ἄλλα
[1, 168]	πέρι τῆς ἐν Ἰωνίῃ οὕτω	ἔσχε	παραπλήσια δὲ τούτοισι καὶ Τήιοι
[1, 22]	καὶ Θρασύβουλον πόλεμον Ἀλυάττῃ ὧδε	ἔσχε.	~Περίανδρος δὲ ἦν Κυψέλου παῖς
[1, 204]	Μασσαγέται, ἐπ? οὓς ὁ Κῦρος	ἔσχε	προθυμίην στρατεύσασθαι. πολλά τε γάρ
[1, 79]	ἀπιγμένος, ὥς οἱ παρὰ δόξαν	ἔσχε	τὰ πρήγματα ἢ ὡς αὐτὸς
[1, 98]	Μήδων καταλέξασθαι. ὁ δὲ ὡς	ἔσχε	τὴν ἀρχήν, τοὺς Μήδους ἠνάγκασε
[1, 91]	ἐπισπόμενος ἐφόνευσε τὸν δεσπότεα καὶ	ἔσχε	τὴν ἐκείνου τιμὴν οὐδέν οἱ
[1, 60]	ἐξελαύνουσί μιν. οὕτω μὲν Πεισίστρατος	ἔσχε	τὸ πρῶτον Ἀθήνας, καὶ τὴν
[1, 117]	ἐκείνων καὶ ἔθαψά μιν. οὕτω	ἔσχε	ὦ βασιλεῦ περὶ τοῦ πρήγματος
[1, 177]	πλέω παρήσομεν? τὰ δὲ οἱ	παρέσχε	τε πόνον πλεῖστον καὶ ἀξιαπηγητότατα
[1, 175]	ἱρείη τῆς Ἀθηναίης πώγωνα μέγαν	ἴσχε.	τρὶς σφι τοῦτο ἐγένετο. οὗτοι
[1, 213]	Κύρου ἐκ τῶν δεσμῶν λυθῆναι	ἔτυχε,	ὡς δὲ ἐλύθη τε τάχιστα
[1, 113]	εἶδέ τε διὰ τούτων καὶ	ἔθαψε	τοῦ βουκόλου τὸ παιδίον, καὶ
[1, 45]	μέλλοντα ἔσεσθαι" Κροῖσος μέν νυν	ἔθαψε	ὡς οἰκὸς ἦν τὸν ἑωυτοῦ
[1, 187]	μετέωρον ἐπιπολῆς αὐτέων τῶν πυλέων,	ἐνεκόλαψε	δὲ ἐς τὸν τάφον γράμματα
[1, 51]	ἔστι γὰρ καὶ τοῦτο Κροίσου,	ἐπέγραψε	δὲ τῶν τις Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι
[1, 122]	φάτιν ὡς ἐκκείμενον Κῦρον κύων	ἐξέθρεψε.	~ἐνθεῦτεν μὲν ἡ φάτις αὕτη
[1, 32]	ὑποδέξας ὄλβον ὁ θεὸς προρρίζους	ἀνέτρεψε"	~ταῦτα λέγων τῷ Κροίσῳ οὔ
[1, 64]	ὁ Πεισίστρατος κατεστρέψατο πολέμῳ καὶ	ἐπέτρεψε	Λυγδάμι) πρὸς τε ἔτι τούτοισι
[1, 101]	μέν νυν τὸ Μηδικὸν ἔθνος	συνέστρεψε	μοῦνον καὶ τοῦτον ἦρξε? ἔστι
[1, 48]	χελώνην καὶ ἄρνα κατακόψας ὁμοῦ	ἧψε	αὐτὸς ἐν λέβητι χαλκέῳ, χάλκεον
[1, 105]	καὶ τοῖσι τούτων αἰεὶ ἐκγόνοισι	ἐνέσκηψε	ὁ θεὸς θήλεαν νοῦσον? ὥστε
[1, 153]	ταῦτα ἐς τοὺς πάντας Ἕλληνας	ἀπέρριψε	ὁ Κῦρος τὰ ἔπεα, ὅτι
[1, 69]	χρῆν. οἳ δὲ ἐλθόντες ἔλεγον	ἔπεμψε	ἡμέας Κροῖσος ὁ Λυδῶν τε
[1, 48]	αὐτὸς ἐποίησε. ἐπείτε γὰρ δὴ	διέπεμψε	παρὰ τὰ χρηστήρια τοὺς θεοπρόπους,
[1, 51]	τε ἀναθήματα οὐκ ἐπίσημα πολλὰ	ἀπέπεμψε	ἅμα τούτοισι ὁ Κροῖσος, καὶ
[1, 14]	Ἡρακλείδας ἀπελόμενοι, Γύγης δὲ τυραννεύσας	ἀπέπεμψε	ἀναθήματα ἐς Δελφοὺς οὐκ ὀλίγα,
[1, 46]	τὰ Ἑλληνικὰ μαντήια ἐς τὰ	ἀπέπεμψε	μαντευσόμενος Κροῖσος? Λιβύης δὲ παρὰ
[1, 51]	καὶ πίθους τε ἀργυρέους τέσσερας	ἀπέπεμψε,	οἳ ἐν τῷ Κορινθίων θησαυρῷ
[1, 52]	ζώνας. ~ταῦτα μὲν ἐς Δελφοὺς	ἀπέπεμψε,	τῷ δὲ Ἀμφιάρεῳ, πυθόμενος αὐτοῦ