Livre, Chapitre
[1, 126]	σφέας ὁ Κῦρος κότερα τὰ	τῇ	προτεραίῃ εἶχον ἢ τὰ παρεόντα
[1, 199]	καὶ Ἀράβιοι ποιεῦσι. ~ὁ δὲ	δὴ	αἴσχιστος τῶν νόμων ἐστὶ τοῖσι
[1, 84]	ἐς θυμὸν ἐβάλετο? τότε δὲ	δὴ	αὐτός τε ἀναβεβήκεε καὶ κατ?
[1, 188]	τὴν Ἀσσυρίων ἀρχήν. στρατεύεται δὲ	δὴ	βασιλεὺς ὁ μέγας καὶ σιτίοισι
[1, 185]	πεδίον πᾶν πελαγίζειν. ~ἡ δὲ	δὴ	δεύτερον γενομένη ταύτης βασίλεια, τῇ
[1, 32]	μηνὸς μὴ γινομένου? εἰ δὲ	δὴ	ἐθελήσει τοὔτερον τῶν ἐτέων μηνὶ
[1, 184]	καὶ τὰ ἱρά, ἐν δὲ	δὴ	καὶ γυναῖκες δύο. ἡ μὲν
[1, 185]	ἀραιρημένα ἄστεα αὐτοῖσι, ἐν δὲ	δὴ	καὶ τὴν Νίνον, προεφυλάξατο ὅσα
[1, 192]	ὅση τις ἐστί, ἐν δὲ	δὴ	καὶ τῷδε. βασιλέι τῷ μεγάλῳ
[1, 116]	χρόνον ἄφθογγος ἦν? μόγις δὲ	δή	κοτε ἀνενειχθεὶς εἶπε, θέλων ἐκπέμψαι
[1, 188]	τις λέγεται γενέσθαι. ~ὁ δὲ	δὴ	Κῦρος ἐπὶ ταύτης τῆς γυναικὸς
[1, 140]	μὴ ὅσα θύουσι? οἱ δὲ	δὴ	Μάγοι αὐτοχειρίῃ πάντα πλὴν κυνὸς
[1, 96]	μιν ἑωυτῶν αἱρέοντο. ὁ δὲ	δή,	οἷα μνώμενος ἀρχήν, ἰθύς τε
[1, 95]	ὑπὸ Πέρσῃσι ἐδεδούλωντο. ~ἐπιδίζηται δὲ	δὴ	τὸ ἐνθεῦτεν ἡμῖν ὁ λόγος
[1, 12]	ἦν ἀπαλλαγὴ οὐδεμία, ἀλλ? ἔδεε	ἤ	αὐτὸν ἀπολωλέναι ἢ Κανδαύλεα) εἵπετο
[1, 27]	δὲ τί δοκέεις εὔχεσθαι ἄλλο	ἤ,	ἐπείτε τάχιστα ἐπύθοντό σε μέλλοντα
[1, 77]	Ἄμασιν βασιλεύοντα Αἰγύπτου συμμαχίην πρότερον	ἤ	περ πρὸς Λακεδαιμονίους) μεταπεμψάμενος δὲ
[1, 65]	πᾶσιν Ὀλύμπια δώματ? ἔχουσι. δίζω	ἤ	σε θεὸν μαντεύσομαι ἢ ἄνθρωπον.
[1, 199]	πρότερον ἀπαλλάσσεται ἐς τὰ οἰκία	ἤ	τίς οἱ ξείνων ἀργύριον ἐμβαλὼν
[1, 195]	μῆλον ἢ ῥόδον ἢ κρίνον	ἢ	αἰετὸς ἢ ἄλλο τι? ἄνευ
[1, 195]	ῥόδον ἢ κρίνον ἢ αἰετὸς	ἢ	ἄλλο τι? ἄνευ γὰρ ἐπισήμου
[1, 197]	αὐτὸς ποιήσας ἐξέφυγε ὁμοίην νοῦσον	ἢ	ἄλλον εἶδε ἐκφυγόντα. σιγῇ δὲ
[1, 197]	ὁκοῖον ἂν ἔχῃ ὁ κάμνων	ἢ	ἄλλον εἶδε παθόντα, ταῦτα προσιόντες
[1, 39]	ὀδόντος τοι εἶπε τελευτήσειν με,	ἢ	ἄλλου τευ ὅ τι τούτῳ
[1, 5]	οὐκ ἔρχομαι ἐρέων ὡς οὕτω	ἢ	ἄλλως κως ταῦτα ἐγένετο, τὸν
[1, 156]	ὑπετίθετο, αἱρετώτερα ταῦτα εὑρίσκων Λυδοῖσι	ἢ	ἀνδραποδισθέντας πρηθῆναι σφέας, ἐπιστάμενος ὅτι
[1, 65]	δίζω ἤ σε θεὸν μαντεύσομαι	ἢ	ἄνθρωπον. ἀλλ? ἔτι καὶ μᾶλλον
[1, 127]	ὅτι πρότερον ἥξοι παρ? ἐκεῖνον	ἢ	Ἀστυάγης αὐτὸς βουλήσεται. ἀκούσας δὲ
[1, 24]	τούτοισι, ἀλλὰ κελεύειν τοὺς πορθμέας	ἢ	αὐτὸν διαχρᾶσθαί μιν, ὡς ἂν
[1, 11]	τὴν βασιληίην ἔχε τὴν Λυδῶν,	ἢ	αὐτόν σε αὐτίκα οὕτω ἀποθνήσκειν
[1, 11]	προκειμένην ἢ τὸν δεσπότεα ἀπολλύναι	ἢ	αὐτὸν ὑπ? ἄλλων ἀπόλλυσθαι? αἱρέεται
[1, 92]	οὐσίης ἐχθροῦ, ὅς οἱ πρὶν	ἢ	βασιλεῦσαι ἀντιστασιώτης κατεστήκεε, συσπεύδων Πανταλέοντι
[1, 11]	δίδωμί αἵρεσιν, ὁκοτέρην βούλεαι τραπέσθαι.	ἢ	γὰρ Κανδαύλεα ἀποκτείνας ἐμέ τε
[1, 164]	ὅ τι χαλκὸς ἢ λίθος	ἢ	γραφὴ ἦν, τὰ δὲ ἄλλα
[1, 35]	μοι ἐγένεο; τίνα τε ἀνδρῶν	ἢ	γυναικῶν ἐφόνευσας; ὁ δὲ ἀμείβετο
[1, 206]	τῇσιδε χρᾶσθαι, ἀλλὰ πάντως μᾶλλον	ἢ	δι? ἡσυχίης εἶναι? σὺ δὴ
[1, 170]	γενομένη, χρηστὴ δὲ καὶ πρὶν	ἢ	διαφθαρῆναι Ἰωνίην Θάλεω ἀνδρὸς Μιλησίου
[1, 196]	παρθένων ἀνίστη ἂν τὴν ἀμορφεστάτην,	ἢ	εἴ τις αὐτέων ἔμπηρος εἴη,
[1, 126]	ὅσον τε ἐπὶ ὀκτωκαίδεκα σταδίους	ἢ	εἴκοσι πάντῃ, τοῦτον σφι τὸν
[1, 193]	χρέωνται δὲ οὐδὲν ἐλαίῳ ἀλλ?	ἢ	ἐκ τῶν σησάμων ποιεῦντες. εἰσὶ
[1, 24]	ἂν ταφῆς ἐν γῇ τύχῃ,	ἢ	ἐκπηδᾶν ἐς τὴν θάλασσαν τὴν
[1, 1]	διατίθεσθαι τὸν φόρτον. πέμπτῃ δὲ	ἢ	ἕκτῃ ἡμέρῃ ἀπ? ἧς ἀπίκοντο,
[1, 191]	Βαβυλῶνα. εἰ μέν νυν προεπύθοντο	ἢ	ἔμαθον οἱ Βαβυλώνιοι τὸ ἐκ
[1, 31]	ἄμεινον εἴη ἀνθρώπῳ τεθνάναι μᾶλλον	ἢ	ζώειν. Ἀργεῖοι μὲν γὰρ περιστάντες
[1, 146]	Ἴωνες εἰσὶ τῶν ἄλλων Ἰώνων	ἢ	κάλλιόν τι γεγόνασι, μωρίη πολλὴ
[1, 12]	ἀλλ? ἔδεε ἤ αὐτὸν ἀπολωλέναι	ἢ	Κανδαύλεα) εἵπετο ἐς τὸν θάλαμον
[1, 24]	Τάραντος, πιστεύοντα δὲ οὐδαμοῖσι μᾶλλον	ἢ	Κορινθίοισι μισθώσασθαι πλοῖον ἀνδρῶν Κορινθίων.
[1, 195]	πεποιημένον ἢ μῆλον ἢ ῥόδον	ἢ	κρίνον ἢ αἰετὸς ἢ ἄλλο
[1, 140]	νέκυς πρὶν ἂν ὑπ? ὄρνιθος	ἢ	κυνὸς ἑλκυσθῇ. Μάγους μὲν γὰρ
[1, 109]	κτείνει δι? ἐμεῦ, ἄλλο τι	ἢ	λείπεται τὸ ἐνθεῦτεν ἐμοὶ κινδύνων
[1, 138]	ἂν δὲ τῶν ἀστῶν λέπρην	ἢ	λεύκην ἔχῃ, ἐς πόλιν οὗτος
[1, 164]	ἀναθήματα, χωρὶς ὅ τι χαλκὸς	ἢ	λίθος ἢ γραφὴ ἦν, τὰ
[1, 37]	μέτες ἰέναι ἐπὶ τὴν θήρην,	ἢ	λόγῳ ἀνάπεισον ὅκως μοι ἀμείνω
[1, 37]	ἀνδρὶ συνοικέειν; ἐμὲ ὦν σὺ	ἢ	μέτες ἰέναι ἐπὶ τὴν θήρην,
[1, 195]	ἑκάστῳ δὲ σκήπτρῳ ἔπεστι πεποιημένον	ἢ	μῆλον ἢ ῥόδον ἢ κρίνον
[1, 137]	ταῦτα ἀνευρεθῆναι ἤτοι ὑποβολιμαῖα ἐόντα	ἢ	μοιχίδια? οὐ γὰρ δή φασι
[1, 109]	παραφρονήσει τε καὶ μανέεται κάκιον	ἢ	νῦν μαίνεται, οὔ οἱ ἔγωγε
[1, 77]	ὁ συμβαλὼν στρατὸς πολλὸν ἐλάσσων	ἢ	ὁ Κύρου) τοῦτο μεμφθείς, ὡς
[1, 172]	μὲν πρὸς τὸ Καρικὸν ἔθνος,	ἢ	οἱ Κᾶρες πρὸς τὸ Καυνικόν
[1, 78]	ἐξεγένετο Κροίσῳ ἀπαγγεῖλαι? πρὶν γὰρ	ἢ	ὀπίσω σφέας ἀναπλῶσαι ἐς τὰς
[1, 130]	καὶ ἑκατὸν δυῶν δέοντα, πάρεξ	ἢ	ὅσον οἱ Σκύθαι ἦρχον. ὑστέρῳ
[1, 49]	οὐδὲ τοῦτο λέγεται) ἄλλο γε	ἢ	ὅτι καὶ τοῦτο ἐνόμισε μαντήιον
[1, 94]	παραπλησίοισι χρέωνται καὶ Ἕλληνές, χωρὶς	ἢ	ὅτι τὰ θήλεα τέκνα καταπορνεύουσι,
[1, 86]	τι μᾶλλον ἐς ἑωυτὸν λέγων	ἢ	οὐκ ἐς ἅπαν τὸ ἀνθρώπινον
[1, 207]	τοῦ προκειμένου πρήγματος τὰ ἔμπαλιν	ἢ	οὗτοι. εἰ γὰρ ἐθελήσομεν ἐσδέξασθαι
[1, 173]	ὁ πρῶτος αὐτῶν γυναῖκα ξείνην	ἢ	παλλακὴν ἔχῃ, ἄτιμα τὰ τέκνα
[1, 155]	Λυδῶν τὸν μὲν πλέον τι	ἢ	πατέρα ἐόντα σὲ λαβὼν ἄγω,
[1, 136]	τοξεύειν καὶ ἀληθίζεσθαι. πρὶν δὲ	ἢ	πενταέτης γένηται, οὐκ ἀπικνέεται ἐς
[1, 72]	Σύριοι οὗτοι τὸ μὲν πρότερον	ἢ	Πέρσας ἄρξαι Μήδων κατήκοοι, τότε
[1, 129]	τεῷ περιβαλεῖν τοῦτο τὸ ἀγαθὸν	ἢ	Περσέων. νῦν δὲ Μήδους μὲν
[1, 97]	πολλῷ μᾶλλον ἀνὰ τὰς κώμας	ἢ	πρότερον ἦν, συνελέχθησαν οἱ Μῆδοι
[1, 195]	σκήπτρῳ ἔπεστι πεποιημένον ἢ μῆλον	ἢ	ῥόδον ἢ κρίνον ἢ αἰετὸς
[1, 11]	τὸν ταῦτα βουλεύσαντα δεῖ ἀπόλλυσθαι,	ἢ	σε τὸν ἐμὲ γυμνήν θεησάμενον
[1, 88]	πρὸς σὲ τὰ νοέων τυγχάνω	ἢ	σιγᾶν ἐν τῷ παρεόντι χρή;
[1, 4]	ἄρξαι στρατεύεσθαι ἐς τὴν Ἀσίην	ἢ	σφέας ἐς τὴν Εὐρώπην. τὸ
[1, 126]	κότερα τὰ τῇ προτεραίῃ εἶχον	ἢ	τὰ παρεόντα σφι εἴη αἱρετώτερα.
[1, 30]	Κροίσου? μετὰ δὲ ἡμέρῃ τρίτῃ	ἢ	τετάρτῃ κελεύσαντος Κροίσου τὸν Σόλωνα
[1, 91]	ἐπειρέσθαι πέμψαντα κότερα τὴν ἑωυτοῦ	ἢ	τὴν Κύρου λέγοι ἀρχήν. οὐ
[1, 79]	τάχιστα ἐπὶ τὰς Σάρδις, πρὶν	ἢ	τὸ δεύτερον ἁλισθῆναι τῶν Λυδῶν
[1, 11]	ἀλλ? ὥρα ἀναγκαίην ἀληθέως προκειμένην	ἢ	τὸν δεσπότεα ἀπολλύναι ἢ αὐτὸν
[1, 165]	πρὶν ἐς Φωκαίην ἥξειν πρὶν	ἢ	τὸν μύδρον τοῦτον ἀναφανῆναι. στελλομένων
[1, 19]	Δελφοὺς οὐκ ἔφη χρήσειν πρὶν	ἢ	τὸν νηὸν τῆς Ἀθηναίης ἀνορθώσωσι,
[1, 22]	τῆς Μιλήτου τοὺς ἐναντίους λόγους	ἢ	ὡς αὐτὸς κατεδόκεε. μετὰ δὲ
[1, 79]	παρὰ δόξαν ἔσχε τὰ πρήγματα	ἢ	ὡς αὐτὸς κατεδόκεε, ὅμως τοὺς
[1, 155]	αὐτοὶ ἔχοντες. φροντίζω μὴ ἄριστον	ᾖ	ἐξανδραποδίσασθαι σφέας. ὁμοίως γὰρ μοι
[1, 68]	ἀποθωμάζοντα εἶπε παυσάμενος τοῦ ἔργου	ἦ	κου ἄν, ὦ ξεῖνε Λάκων
[1, 212]	ἐπόμνυμί τοι τὸν Μασσαγετέων δεσπότην,	ἦ	μέν σε ἐγὼ καὶ ἄπληστον
[1, 134]	παρειὰς φιλέονται? ἢν δὲ πολλῷ	ᾖ	οὕτερος ἀγεννέστερος, προσπίπτων προσκυνέει τὸν
[1, 134]	φιλέουσι τοῖσι στόμασι? ἢν δὲ	ᾖ	οὕτερος ὑποδεέστερος ὀλίγῳ, τὰς παρειὰς
[1, 80]	ἐσεσόφιστο, ἵνα τῷ Κροίσῳ ἄχρηστον	ᾖ	τὸ ἱππικόν, τῷ δή τι
[1, 60]	ἀγαθῷ νόῳ Πεισίστρατον, τὸν αὐτὴ	ἡ	Ἀηθναίη τιμήσασα ἀνθρώπων μάλιστα κατάγει
[1, 193]	Βαβυλωνίη χώρη πᾶσα, κατά περ	ἡ	Αἰγυπτίη, κατατέτμηται ἐς διώρυχας? καὶ
[1, 84]	ἀπότομός τε γὰρ ἐστι\ ταύτῃ	ἡ	ἀκρόπολις καὶ ἄμαχος? τῇ οὐδὲ
[1, 119]	καὶ μεγάλα ποιησάμενος ὅτι τε	ἡ	ἁμαρτὰς οἱ ἐς δέον ἐγεγόνεε
[1, 192]	δυνάμι τῆς ἄλλης Ἀσίης. καὶ	ἡ	ἀρχὴ τῆς χώρης ταύτης, τὴν
[1, 192]	λοιπὴ πᾶσα Ἀσίη. οὕτω τριτημορίη	ἡ	Ἀσσυρίη χώρη τῇ δυνάμι τῆς
[1, 46]	τοῦ παιδὸς ἐστερημένος. μετὰ δὲ	ἡ	Ἀστυάγεος τοῦ Κυαξάρεω ἡγεμονίη καταιρεθεῖσα
[1, 179]	θρόμβους ἀσφάλτου ἀναδιδοῖ πολλούς, ἔνθεν	ἡ	ἄσφαλτος ἐς τὸ ἐν Βαβυλῶνι
[1, 202]	καὶ ἡ ἔξω στηλέων θάλασσα	ἡ	Ἀτλαντὶς καλεομένη καὶ ἡ Ἐρυθρὴ
[1, 180]	τεῖχος ἐκομίσθη. ~ἐτετείχιστο μέν νυν	ἡ	Βαβυλὼν τρόπῳ τοιῷδε, ἔστι δὲ
[1, 192]	τοὺς τέσσερας μῆνας τρέφει μιν	ἡ	Βαβυλωνίη χωρῇ, τοὺς δὲ ὀκτὼ
[1, 11]	ἐώθεε γὰρ καὶ πρόσθε, ὅκως	ἡ	βασίλεια καλέοι, φοιτᾶν. ὡς δὲ
[1, 187]	θήκας ἀνέῳγες" αὕτη μέν νυν	ἡ	βασίλεια τοιαύτη τις λέγεται γενέσθαι.
[1, 187]	μέχρι οὗ ἐς Δαρεῖον περιῆλθε	ἡ	βασιληίη? Δαρείῳ δὲ καὶ δεινὸν
[1, 193]	χερσί τε καὶ κηλωνηίοισι ἀρδόμενος.	ἡ	γὰρ Βαβυλωνίη χώρη πᾶσα, κατά
[1, 204]	καὶ ἐποτρύνοντα ἦν, πρῶτον μὲν	ἡ	γένεσις, τὸ δοκέειν πλέον τι
[1, 179]	ἵνα τε ἐκ τῆς τάφρου	ἡ	γῆ ἀναισιμώθη, καὶ τὸ τεῖχος
[1, 111]	ἐπέστη, οἷα ἐξ ἀέλπτου ἰδοῦσα	ἡ	γυνὴ εἴρετο προτέρη ὅ τι
[1, 111]	τῷ δ? ἄρα καὶ αὐτῷ	ἡ	γυνή, ἐπίτεξ ἐοῦσα πᾶσαν ἡμέρην,
[1, 10]	κοίτην, ὑπεκδὺς ἐχώρεε ἔξω, καὶ	ἡ	γυνὴ ἐπορᾷ μιν ἐξιόντα. μαθοῦσὰ
[1, 10]	μετὰ ταῦτα αὐτίκα παρῆν καὶ	ἡ	γυνή. ἐσελθοῦσαν δὲ καὶ τιθεῖσαν
[1, 9]	δ? ἐμὲ ἐσελθόντα παρέσται καὶ	ἡ	γυνὴ ἡ ἐμὴ ἐς κοῖτον.
[1, 113]	πρὸς τὰ παρεόντα εὖ λέγειν	ἡ	γυνή, καὶ αὐτίκα ἐποίεε ταῦτα?
[1, 61]	μέν νυν πρῶτα ἔκρυπτε ταῦτα	ἡ	γυνή, μετὰ δὲ εἴτε ἱστορεύσῃ
[1, 112]	ἄρα τὸν ἄνδρα, δευτέρα λέγει	ἡ	γυνὴ τάδε. ἐπεὶ τοίνυν οὐ
[1, 11]	δὲ ὁ Γύγης ἀπίκετο, ἔλεγε	ἡ	γυνὴ τάδε. νῦν τοί δυῶν
[1, 113]	τούτων Κῦρον ὀνομασθέντα παραλαβοῦσα ἔτρεφε	ἡ	γυνὴ τοῦ βουκόλου, οὔνομα ἄλλο
[1, 198]	θυμίημα καταγιζόμενον ἵζει, ἑτέρωθι δὲ	ἡ	γυνὴ τὠυτὸ τοῦτο ποιέει, ὄρθρου
[1, 187]	τοῖσι πολιήτῃσι γέφυρα ἦν κατεσκευασμένη.	~ἡ	δ? αὐτὴ αὕτη βασίλεια καὶ
[1, 32]	σπερχθεὶς εἶπε ὦ ξεῖνε Ἀθηναῖε,	ἡ	δ? ἡμετέρη εὐδαιμονίη οὕτω τοι
[1, 110]	ὑψηλή τε καὶ ἴδῃσι συνηρεφής,	ἡ	δὲ ἄλλη Μηδικὴ χωρῇ ἐστὶ
[1, 192]	προσήιε ἑκάστης ἡμέρης ἀρτάβη μεστή.	ἡ	δὲ ἀρτάβη, μέτρον ἐὸν Περσικόν,
[1, 165]	μὴ αἳ μὲν ἐμπόριον γένωνται,	ἡ	δὲ αὐτῶν νῆσος ἀποκληισθῇ τούτου
[1, 210]	μὲν τελευτήσειν αὐτοῦ ταύτῃ μέλλοι,	ἡ	δὲ βασιληίη αὐτοῦ περιχωρέοι ἐς
[1, 193]	ἄρχοντι τῆς Βαβυλῶνος ὑπῆρχε ἐόντα.	~ἡ	δὲ γῆ τῶν Ἀσσυρίων ὕεται
[1, 111]	τοῦ τόκου τῆς γυναικὸς ἀρρωδέων,	ἡ	δὲ γυνὴ ὅ τι οὐκ
[1, 185]	ἀνὰ τὸ πεδίον πᾶν πελαγίζειν.	~ἡ	δὲ δὴ δεύτερον γενομένη ταύτης
[1, 7]	πολίων ἀλλ? ἐξ ἐπιδρομῆς ἁρπαγή.	~Ἡ	δὲ ἡγεμονίη οὕτω περιῆλθε, ἐοῦσα
[1, 203]	ἡ Ἐρυθρὴ μία ἐοῦσα τυγχάνει.	~ἡ	δὲ Κασπίη ἐστὶ ἑτέρη ἐπ?
[1, 202]	καθαροῦ ἐς τὴν Κασπίην θάλασσαν.	ἡ	δὲ Κασπίη θάλασσα ἐστὶ ἐπ?
[1, 79]	ἀνδρηιότερον οὔτε ἀλκιμώτερον τοῦ Λυδίου.	ἡ	δὲ μάχη σφέων ἦν ἀπ?
[1, 31]	μητέρα αὐτῶν, οἵων τέκνων ἐκύρησε?	ἡ	δὲ μήτηρ περιχαρής ἐοῦσα τῷ
[1, 142]	οἰκέαται, Σάμον τε καὶ Χίον,	ἡ	δὲ μία ἐν τῇ ἠπείρῳ
[1, 148]	ἐξαραιρημένος ὑπὸ Ἰώνων Ποσειδέωνι Ἑλικωνίῳ.	ἡ	δὲ Μυκάλη ἐστὶ τῆς ἠπείρου
[1, 76]	Καππαδοκίης ἐς τὴν Πτερίην καλεομένην	ἡ	δὲ Πτερίη ἐστὶ τῆς χώρης
[1, 85]	Δελφοὺς περὶ αὐτοῦ ἐπεπόμφεε χρησομένους.	ἡ	δὲ Πυθίη οἱ εἶπε τάδε.
[1, 55]	οἱ πολυχρόνιος ἔσται ἡ μουναρχίη.	ἡ	δὲ Πυθίη οἱ χρᾷ τάδε.
[1, 167]	ἔπεμπον βουλόμενοι ἀκέσασθαι τὴν ἁμαρτάδα.	ἡ	δὲ Πυθίη σφέας ἐκέλευσε ποιέειν
[1, 67]	κατύπερθε τῷ πολέμῳ Τεγεητέων γενοίατο.	ἡ	δὲ Πυθίη σφι ἔχρησε τὰ
[1, 66]	ἐπὶ πάσῃ τῇ Ἀρκάδων χωρῇ.	ἡ	δὲ Πυθίη σφι χρᾷ τάδε.
[1, 174]	Δελφοὺς θεοπρόπους ἐπειρησομένους τὸ ἀντίξοον.	ἡ	δὲ Πυθίη σφι, ὡς αὐτοὶ
[1, 205]	λόγῳ θέλων γυναῖκα ἣν ἔχειν.	ἡ	δὲ Τόμυρις συνιεῖσα οὐκ αὐτήν
[1, 208]	αὐτὸν καὶ εὖ ποιέειν, ἢν	ἡ	διάβασις ἡ ἐπὶ Μασσαγέτας μὴ
[1, 22]	πυνθάνομαι, δι? οὐδὲν ἄλλο ἐγένετο	ἡ	διαλλαγή. ἐλπίζων γὰρ ὁ Ἀλυάττης
[1, 129]	παιδὸς ἐθοίνησε, ὅ τι εἴη	ἡ	ἐκείνου δουλοσύνη ἀντὶ τῆς βασιληίης.
[1, 80]	ἀνέστρεφον, διέφθαρτό τε τῷ Κροίσῳ	ἡ	ἐλπίς. οὐ μέντοι οἵ γε
[1, 9]	ἐσελθόντα παρέσται καὶ ἡ γυνὴ	ἡ	ἐμὴ ἐς κοῖτον. κεῖται δὲ
[1, 202]	γὰρ Ἕλληνὲς ναυτίλλονται πᾶσα καὶ	ἡ	ἔξω στηλέων θάλασσα ἡ Ἀτλαντὶς
[1, 208]	εὖ ποιέειν, ἢν ἡ διάβασις	ἡ	ἐπὶ Μασσαγέτας μὴ ὀρθωθῇ, ταῦτα
[1, 11]	ἐμέ ἐπεδέξατο γυμνήν, ὑπνωμένῳ δὲ	ἡ	ἐπιχείρησις ἔσται" ~ὡς δὲ ἤρτυσαν
[1, 202]	θάλασσα ἡ Ἀτλαντὶς καλεομένη καὶ	ἡ	Ἐρυθρὴ μία ἐοῦσα τυγχάνει. ~ἡ
[1, 32]	διηκοσιέων καὶ ἑξακισχιλιέων καὶ δισμυριέων,	ἡ	ἑτέρη αὐτέων τῇ ἑτέρῃ ἡμέρῃ
[1, 204]	τι εἶναι ἀνθρώπου, δευτέρα δὲ	ἡ	εὐτυχίη ἡ κατὰ τοὺς πολέμους
[1, 32]	δυνατὸς ἐκείνῳ ἐνεῖκαι, ταῦτα δὲ	ἡ	εὐτυχίη οἱ ἀπερύκει, ἄπηρος δὲ
[1, 103]	Λυδοῖσι ἐστὶ μαχεσάμενος ὅτε νὺξ	ἡ	ἡμέρη ἐγένετό σφι μαχομένοισι, καὶ
[1, 175]	αὐτοῖσί τε καὶ τοῖσι περιοίκοισι,	ἡ	ἱρείη τῆς Ἀθηναίης πώγωνα μέγαν
[1, 35]	μιν ἐκάθηρε. ἔστι δὲ παραπλησίη	ἡ	κάθαρσις τοῖσι Λυδοῖσι καὶ τοῖσι
[1, 174]	ἀπέργει, τὰ δὲ πρὸς νότον	ἡ	κατὰ Σύμην τε καὶ Ρόδον
[1, 204]	ἀνθρώπου, δευτέρα δὲ ἡ εὐτυχίη	ἡ	κατὰ τοὺς πολέμους γενομένη? ὅκῃ
[1, 174]	πᾶσά σφι ἐγίνετο? τῇ γὰρ	ἡ	Κνιδίη χώρη ἐς τὴν ἤπειρον
[1, 93]	τοῦ Κροίσου πατρὸς σῆμα, τοῦ	ἡ	κρηπὶς μὲν ἐστὶ λίθων μεγάλων,
[1, 82]	ἐν τῇ ἠπείρῳ χώρῇ καὶ	ἡ	Κυθηρίη νῆσος καὶ αἱ λοιπαὶ
[1, 122]	ἐν τῷ λόγῳ τὰ πάντα	ἡ	Κυνώ. οἱ δὲ τοκέες παραλαβόντες
[1, 192]	τοὺς δὲ ὀκτὼ τῶν μηνῶν	ἡ	λοιπὴ πᾶσα Ἀσίη. οὕτω τριτημορίη
[1, 93]	τοσαῦτα εἰρήσθω. ~θώματα δὲ γῆ	ἡ)	Λυδίη ἐς συγγραφὴν οὐ μάλα
[1, 39]	οὐ πρὸς ἄνδρας ἡμῖν γίνεται	ἡ	μάχη, μέτες με" ~ἀμείβεται Κροῖσος
[1, 193]	Αἰγυπτίη, κατατέτμηται ἐς διώρυχας? καὶ	ἡ	μεγίστη τῶν διωρύχων ἐστὶ νηυσιπέρητος,
[1, 93]	ποιέουσαι? ἐκδιδοῦσι δὲ αὐταὶ ἑωυτάς.	ἡ	μὲν δὴ περίοδος τοῦ σήματός
[1, 184]	δὲ δὴ καὶ γυναῖκες δύο.	ἡ	μὲν πρότερον ἄρξασα, τῆς ὕστερον
[1, 196]	πριάμενον, ἀλλ? ἐγγυητὰς χρῆν καταστήσαντα	ἡ	μὲν συνοικήσειν αὐτῇ, οὕτω ἀπάγεσθαι.
[1, 74]	ἐν τῷ δὴ καὶ ἐγένετο	ἡ	μεταβολή. οἱ δὲ Λυδοί τε
[1, 82]	οἱ Λακεδαιμόνιοι. ἦν δὲ καὶ	ἡ	μέχρι Μαλέων ἡ πρὸς ἑσπέρην
[1, 110]	τοῦ Εὐξείνου? ταύτῃ μὲν γὰρ	ἡ	Μηδικὴ χωρῇ πρὸς Σασπείρων ὀρεινή
[1, 31]	τῆς ἁμάξης δέ σφι ὠχέετο	ἡ	μήτηρ? σταδίους δὲ πέντε καὶ
[1, 55]	χρηστηριαζόμενος, εἴ οἱ πολυχρόνιος ἔσται	ἡ	μουναρχίη. ἡ δὲ Πυθίη οἱ
[1, 11]	ἐκ τοῦ αὐτοῦ μὲν χωρίου	ἡ	ὁρμή ἔσται ὅθεν περ καὶ
[1, 209]	δέ οἱ ἐδόκεε μεγάλη εἶναι	ἡ	ὄψις, καλέσας Ὑστάσπεα καὶ ἀπολαβὼν
[1, 84]	περιήνεικε τὸν λέοντα τὸν οἱ	ἡ	παλλακὴ ἔτεκε, Τελμησσέων δικασάντων ὡς
[1, 163]	δὲ ἀφειδέως? καὶ γὰρ καὶ	ἡ	περίοδος τοῦ τείχεος οὐκ ὀλίγοι
[1, 68]	Λακεδαιμόνιοι? ἤδη δέ σφι καὶ	ἡ	πολλὴ τῆς Πελοποννήσου ἦν κατεστραμμένη.
[1, 182]	περ ἐν Πατάροισι τῆς Λυκίης	ἡ	πρόμαντις τοῦ θεοῦ, ἐπεὰν γένηται?
[1, 82]	δὲ καὶ ἡ μέχρι Μαλέων	ἡ	πρὸς ἑσπέρην Ἀργείων, ἥ τε
[1, 19]	περὶ τῆς νούσου. τοῖσι δὲ	ἡ	Πυθίη ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς οὐκ
[1, 47]	θεῷ καὶ ἐπειρώτων τὸ ἐντεταλμένον,	ἡ	Πυθίη ἐν ἑξαμέτρῳ τόνῳ λέγει
[1, 167]	μαθόντες ὡς τὸν Κύρνον σφι	ἡ	Πυθίη ἔχρησε κτίσαι ἥρων ἐόντα,
[1, 65]	ἐσήιε ἐς τὸ μέγαρον, εὐθὺς	ἡ	Πυθίη λέγει τάδε. ἥκεις ὦ
[1, 67]	δὲ ταῦτα τοῖσι θεοπρόποισι λέγει	ἡ	Πυθίη τάδε. ἔστι τις Ἀρκαδίης
[1, 91]	τῇ ἑωυτοῦ συνοίκεε" ταῦτα μὲν	ἡ	Πυθίη ὑπεκρίνατο τοῖσι Λυδοῖσι, οἳ
[1, 13]	οὕτω Γύγης. τοσόνδε μέντοι εἶπε	ἡ	Πυθίη, ὡς Ἡρακλείδῃσι τίσις ἥξει
[1, 153]	λόγῳ ποιησάμενος τὴν πρώτην εἶναι.	ἡ	τε γὰρ Βαβυλών οἱ ἦν
[1, 206]	οἱ τοῦτον τὸν πόνον πέμψασα	ἡ	Τόμυρις κήρυκα ἔλεγε τάδε. ὦ
[1, 62]	ἐκ τῶν δήμων προσέρρεον, τοῖσι	ἡ	τυραννὶς πρὸ ἐλευθερίης ἦν ἀσπαστότερον.
[1, 109]	ἐς τὴν θυγατέρα ταύτην ἀναβῆναι	ἡ	τυραννίς, τῆς νῦν τὸν υἱὸν
[1, 191]	ἐπὶ τὴν λίμνην, τά περ	ἡ	τῶν Βαβυλωνίων βασίλεια ἐποίησε κατά
[1, 116]	προσφέρεσθαι ἐδόκεε ἐς ἑωυτὸν καὶ	ἡ	ὑπόκρισις ἐλευθερωτέρη εἶναι, ὅ τε
[1, 123]	Κῦρον κύων ἐξέθρεψε. ~ἐνθεῦτεν μὲν	ἡ	φάτις αὕτη κεχώρηκε. Κύρῳ δὲ
[1, 149]	αἵδε δὲ αἱ Αἰολίδες, Κύμη	ἡ	Φρικωνὶς καλεομένη, Λήρισαι, Νέον τεῖχος,
[1, 214]	τέλος δὲ οἱ Μασσαγέται περιεγένοντο,	ἥ	τε δὴ πολλὴ τῆς Περσικῆς
[1, 22]	ὡς αὐτὸς κατεδόκεε. μετὰ δὲ	ἥ	τε διαλλαγή σφι ἐγένετο ἐπ?
[1, 82]	Μαλέων ἡ πρὸς ἑσπέρην Ἀργείων,	ἥ	τε ἐν τῇ ἠπείρῳ χώρῇ
[1, 97]	ἡμέων αὐτῶν βασιλέα? καὶ οὕτω	ἥ	τε χωρῇ εὐνομήσεται καὶ αὐτοὶ
[1, 32]	μὲν ἔχει ἑτέρου δὲ ἐπιδέεται?	ἣ	δὲ ἂν τὰ πλεῖστα ἔχῃ,
[1, 109]	τὸν πάντα Ἀστυάγεος ῥηθέντα λόγον.	ἣ	δὲ πρὸς αὐτὸν λέγει νῦν
[1, 212]	Μασσαγετέων, τῷ οὔνομα ἦν Σπαργαπίσης.	~ἣ	δὲ πυθομένη τά τε περὶ
[1, 61]	οὒ φράζει τῇ ἑωυτῆς μητρί,	ἣ	δὲ τῷ ἀνδρί. ὀργῇ δὲ
[1, 11]	τέῳ καὶ τρόπῳ ἐπιχειρήσομεν αὐτῷ"	ἣ	δὲ ὑπολαβοῦσα ἔφη ἐκ τοῦ
[1, 112]	ὁ βουκόλος καὶ ἐκκαλύψας ἀπεδείκνυε.	ἣ	δὲ ὡς εἶδε τὸ παιδίον
[1, 165]	κατεφόνευσαν τῶν Περσέων τὴν φυλακήν,	ἣ	ἐφρούρεε παραδεξαμένη παρὰ Ἁρπάγου τὴν
[1, 91]	μητρὸς ἀμείνονος, πατρὸς δὲ ὑποδεεστέρου?	ἣ	μὲν γὰρ ἦν Μηδὶς καὶ
[1, 208]	ὡς αὐτοῦ διαβησομένου ἐπ? ἐκείνην.	ἣ	μὲν δὴ ἐξανεχώρεε κατὰ ὑπέσχετο
[1, 196]	χρυσίον πρηθείη, ἄλλην ἂν ἐκήρυσσε	ἣ	μετ? ἐκείνην ἔσκε εὐειδεστάτη? ἐπωλέοντο
[1, 26]	μεταξὺ τῆς τε παλαιῆς πόλιος,	ἣ	τότε ἐπολιορκέετο, καὶ τοῦ νηοῦ
[1, 47]	ἐν χαλκῷ ἅμ? ἀρνείοισι κρέεσσιν,	ᾗ	χαλκὸς μὲν ὑπέστρωται, χαλκὸν δ?
[1, 192]	ἀργυρίου μὲν προσήιε ἑκάστης ἡμέρης	ἀρτάβη	μεστή. ἡ δὲ ἀρτάβη, μέτρον
[1, 192]	ἡμέρης ἀρτάβη μεστή. ἡ δὲ	ἀρτάβη,	μέτρον ἐὸν Περσικόν, χωρέει μεδίμνου
[1, 162]	τελευτᾷ. ~ἀποθανόντος δὲ τούτου, Ἅρπαγος	κατέβη	διάδοχος τῆς στρατηγίης, γένος καὶ
[1, 56]	δὲ αὖτις ἐς τὴν Δρυοπίδα	μετέβη	καὶ ἐκ τῆς Δρυοπίδος οὕτω
[1, 179]	τε ἐκ τῆς τάφρου ἡ	γῆ	ἀναισιμώθη, καὶ τὸ τεῖχος ὅντινα
[1, 93]	ἀναθημάτων τοσαῦτα εἰρήσθω. ~θώματα δὲ	γῆ	ἡ) Λυδίη ἐς συγγραφὴν οὐ
[1, 131]	ἡλίῳ τε καὶ σελήνῃ καὶ	γῇ	καὶ πυρὶ καὶ ὕδατι καὶ
[1, 17]	ὅκως μὲν εἴη ἐν τῇ	γῇ	καρπὸς ἁδρός, τηνικαῦτα ἐσέβαλλε τὴν
[1, 140]	δὲ ὦν τὸν νέκυν Πέρσαι	γῆ	κρύπτουσι. Μάγοι δὲ κεχωρίδαται πολλὸν
[1, 216]	νούσῳ τελευτήσαντα οὐ κατασιτέονται ἀλλ?	γῇ	κρύπτουσι, συμφορὴν ποιεύμενοι ὅτι οὐκ
[1, 17]	τὸν καρπὸν τὸν ἐν τῇ	γῇ	ὅκως διαφθείρειε, ἀπαλλάσσετο ὀπίσω. τῆς
[1, 192]	στρατιῆς διαραίρηται, πάρεξ τοῦ φόρου,	γῆ	πᾶσα ὅσης ἄρχει? δυώδεκα ὦν
[1, 24]	μιν, ὡς ἂν ταφῆς ἐν	γῇ	τύχῃ, ἢ ἐκπηδᾶν ἐς τὴν
[1, 193]	Βαβυλῶνος ὑπῆρχε ἐόντα. ~ἡ δὲ	γῆ	τῶν Ἀσσυρίων ὕεται μὲν ὀλίγῳ,
[1, 22]	δι? οὐδὲν ἄλλο ἐγένετο ἡ	διαλλαγή.	ἐλπίζων γὰρ ὁ Ἀλυάττης σιτοδείην
[1, 22]	κατεδόκεε. μετὰ δὲ ἥ τε	διαλλαγή	σφι ἐγένετο ἐπ? ᾧ τε
[1, 12]	ὁ Γύγης, οὐδέ οἱ ἦν	ἀπαλλαγὴ	οὐδεμία, ἀλλ? ἔδεε ἤ αὐτὸν
[1, 119]	τὰ λείμματα, ἰδὼν δὲ οὔτε	ἐξεπλάγη	ἐντός τε ἑωυτοῦ γίνεται. εἴρετο
[1, 6]	τῶν πολίων ἀλλ? ἐξ ἐπιδρομῆς	ἁρπαγή.	~Ἡ δὲ ἡγεμονίη οὕτω περιῆλθε,
[1, 5]	Πέρσῃσι οὕτω Φοίνικες? οὐ γὰρ	ἁρπαγῇ	σφέας χρησαμένους λέγουσι ἀγαγεῖν αὐτήν
[1, 197]	νοῦσον ἢ ἄλλον εἶδε ἐκφυγόντα.	σιγῇ	δὲ παρεξελθεῖν τὸν κάμνοντα οὔ
[1, 61]	μητρί, ἣ δὲ τῷ ἀνδρί.	ὀργῇ	δὲ ὡς εἶχε καταλλάσσετο τὴν
[1, 141]	πείθεσθαι Κύρῳ. ὃ μὲν δὴ	ὀργῇ	ἐχόμενος ἔλεγέ σφι τάδε? Ἴωνες
[1, 114]	Ἀστυάγεος παιδός. ὁ δὲ Ἀρτεμβάρης	ὀργῇ	ὡς εἶχε ἐλθὼν παρὰ τὸν
[1, 11]	νῦν τοί δυῶν ὁδῶν παρεουσέων	Γύγη	δίδωμί αἵρεσιν, ὁκοτέρην βούλεαι τραπέσθαι.
[1, 9]	ὃ δ? ἀμείβετο τοῖσιδε. θάρσεε,	Γύγη,	καὶ μὴ φοβεῦ μήτε ἐμέ,
[1, 8]	Δασκύλου ἀρεσκόμενος μάλιστα, τούτῳ τῷ	Γύγῃ	καὶ τὰ σπουδαιέστερα τῶν πρηγμάτων
[1, 8]	ἔλεγε πρὸς τὸν Γύγην τοιάδε.	Γύγη,	οὐ γὰρ σε δοκέω πείθεσθαι
[1, 181]	δέ κου τῆς ἀναβάσιος ἐστὶ	καταγωγή	τε καὶ θῶκοι ἀμπαυστήριοι, ἐν
[1, 32]	ἐτέων μηνὶ μακρότερον γίνεσθαι, ἵνα	δὴ	αἱ ὧραι συμβαίνωσι παραγινόμεναι ἐς
[1, 86]	παῖδας, ἐν νόῳ ἔχων εἴτε	δὴ	ἀκροθίνια ταῦτα καταγιεῖν θεῶν ὅτεῳ
[1, 193]	Δήμητρος καρπὸν ἐκφέρειν τὰ γὰρ	δὴ	ἄλλα δένδρεα οὐδὲ πειρᾶται ἀρχὴν
[1, 114]	ἐπείτε μετείθη τάχιστα, ὡς γε	δὴ	ἀνάξια ἑωυτοῦ παθών, μᾶλλόν τι
[1, 152]	μὴ τιμωρέειν Ἴωσι. οἳ μὲν	δὴ	ἀπαλλάσσοντο, Λακεδαιμόνιοι δὲ ἀπωσάμενοι τῶν
[1, 21]	τὸν νηὸν οἰκοδομέῃ. ὃ μὲν	δὴ	ἀπόστολος ἐς τὴν Μίλητον ἦν,
[1, 3]	οὐδὲ γὰρ ἐκείνους διδόναι. οὕτω	δὴ	ἁρπάσαντος αὐτοῦ Ἑλένην, τοῖσι Ἕλλησι
[1, 116]	σὸν μηδὲν ἐπιμέμφεσθαι" τὸν μὲν	δὴ	Ἀρτεμβάρεα πέμπει, τὸν δὲ Κῦρον
[1, 82]	παρῆσαν πυνθανόμενοι ἀμφότεροι. τέως μὲν	δὴ	αὐτοὶ ἑκάτεροι ἔφασαν νικᾶν, λέγοντες
[1, 173]	τότε Σόλυμοι ἐκαλέοντο. ἕως μὲν	δὴ	αὐτῶν Σαρπηδὼν ἦρχε, οἳ δὲ
[1, 214]	Κύρῳ. ταύτην τὴν μάχην, ὅσαι	δὴ	βαρβάρων ἀνδρῶν μάχαι ἐγένοντο, κρίνω
[1, 43]	τοῦ Κροίσου παιδός. ὃ μὲν	δὴ	βληθεὶς τῇ αἰχμῇ ἐξέπλησε τοῦ
[1, 62]	πορεύεσθαι ἐπὶ τὸ ἄστυ, οὕτω	δὴ	βοηθέουσι ἐπ? αὐτόν. καὶ οὗτοί
[1, 129]	εἵνεκεν Μήδους κατεδούλωσε. εἰ γὰρ	δὴ	δεῖν πάντως περιθεῖναι ἄλλῳ τεῷ
[1, 129]	παρεὸν αὐτῷ βασιλέα γενέσθαι, εἰ	δὴ	δι? ἑωυτοῦ γε ἐπρήχθη τὰ
[1, 36]	φέρων κερδανέεις πλεῖστον" ~ὃ μὲν	δὴ	δίαιταν εἶχε ἐν Κροίσου. ἐν
[1, 196]	αἰσχίονας παρθένους ἐλάμβανον. ὡς γὰρ	δὴ	διεξέλθοι ὁ κῆρυξ πωλέων τὰς
[1, 48]	τὰ αὐτὸς ἐποίησε. ἐπείτε γὰρ	δὴ	διέπεμψε παρὰ τὰ χρηστήρια τοὺς
[1, 129]	γὰρ γράψαι, τὸ πρῆγμα ἑωυτοῦ	δὴ	δικαίως εἶναι. Ἀστυάγης δέ μιν
[1, 82]	οὗτοι νυκτὸς ἐπελθούσης. οἱ μὲν	δὴ	δύο τῶν Ἀργείων ὡς νενικηκότες
[1, 5]	ἐοῦσα, αἰδεομένη τοὺς τοκέας οὕτω	δὴ	ἐθελοντὴν αὐτὴν τοῖσι Φοίνιξι συνεκπλῶσαι,
[1, 206]	ἢ δι? ἡσυχίης εἶναι? σὺ	δὴ	εἰ μεγάλως προθυμέαι Μασσαγετέων πειρηθῆναι,
[1, 71]	ἄλλο ἀγαθὸν οὐδέν. τοῦτο μὲν	δή,	εἰ νικήσεις, τί σφέας ἀπαιρήσεαι,
[1, 75]	ποταμὸν ὁ στρατός οὐ γὰρ	δὴ	εἶναι κω τοῦτον τὸν χρόνον
[1, 146]	τότε γε Ἰώνων ἦν. ~τούτων	δὴ	εἵνεκα καὶ οἱ Ἴωνες δυώδεκα
[1, 86]	τὸν ἑωυτοῦ ὄλβον ἀποφλαυρίσειε οἷα	δὴ	εἶπας, ὥς τε αὐτῷ πάντα
[1, 86]	ἀκροθίνια ταῦτα καταγιεῖν θεῶν ὅτεῳ	δή,	εἴτε καὶ εὐχὴν ἐπιτελέσαι θέλων,
[1, 186]	αὐτῆς τὰ πρήγματα. ~ταῦτα μὲν	δὴ	ἐκ βάθεος περιεβάλετο, τοιήνδε δὲ
[1, 49]	χάλκεον ἐπίθημα ἐπιθείς. ~τὰ μὲν	δὴ	ἐκ Δελφῶν οὕτω τῷ, Κροίσῳ
[1, 182]	λέγουσι οἱ Αἰγύπτιοι? καὶ γὰρ	δὴ	ἐκεῖθι κοιμᾶται ἐν τῷ τοῦ
[1, 132]	ἀνὴρ παρεστεὼς ἐπαείδει θεογονίην, οἵην	δὴ	ἐκεῖνοι λέγουσι εἶναι τὴν ἐπαοιδήν?
[1, 26]	λίποιεν ἐν Τάραντι, τριήκοντα? ὃς	δὴ	Ἑλλήνων πρώτοισι ἐπεθήκατο Ἐφεσίοισι. ἔνθα
[1, 66]	ἐστρατεύοντο, χρησμῷ κιβδήλῳ πίσυνοι, ὡς	δὴ	ἐξανδραποδιούμενοι τοὺς Τεγεήτας. ἑσσωθέντες δὲ
[1, 208]	διαβησομένου ἐπ? ἐκείνην. ἣ μὲν	δὴ	ἐξανεχώρεε κατὰ ὑπέσχετο πρῶτα? Κῦρος
[1, 209]	κω ἡλικίην στρατεύεσθαι. ἐπεὶ ὦν	δὴ	ἐξηγέρθη ὁ Κῦρος, ἐδίδου λόγον
[1, 11]	ἐνδέειν διακρῖναι τοιαύτην αἵρεσιν. οὔκων	δὴ	ἔπειθε, ἀλλ? ὥρα ἀναγκαίην ἀληθέως
[1, 13]	αὐτῶν λόγον οὐδένα ἐποιεῦντο, πρὶν	δὴ	ἐπετελέσθη. ~τὴν μὲν δὴ τυραννίδα
[1, 214]	τοῖσι ἐγχειριδίοισι συνέχεσθαι. χρόνον τε	δὴ	ἐπὶ πολλὸν συνεστάναι μαχομένους καὶ
[1, 60]	ὁμολογήσαντος ἐπὶ τούτοισι Πεισιστράτου, μηχανῶνται	δὴ	ἐπὶ τῇ κατόδῳ πρῆγμα εὐηθέστατον,
[1, 122]	ὡς ἐπύθοντο, μεγάλως ἀσπάζοντο οἷα	δὴ	ἐπιστάμενοι αὐτίκα τότε τελευτῆσαι, ἱστόρεόν
[1, 114]	δοκίμου ἐν Μήδοισι, οὐ γὰρ	δὴ	ἐποίησε τὸ προσταχθὲν ἐκ τοῦ
[1, 196]	δὲ ἐπὶ συνοικήσι. ὅσοι μὲν	δὴ	ἔσκον εὐδαίμονες τῶν Βαβυλωνίων ἐπίγαμοι,
[1, 38]	τυγχάνεις ἐὼν παῖς? τὸν γὰρ	δὴ	ἕτερον διεφθαρμένον τὴν ἀκοὴν οὐκ
[1, 32]	ὡς ἀριστῶν γενομένων" ~Σόλων μὲν	δὴ	εὐδαιμονίης δευτερεῖα ἔνεμε τούτοισι, Κροῖσος
[1, 116]	ἀγόμενος ἐς τὰς ἀνάγκας οὕτω	δὴ	ἔφαινε τὸν ἐόντα λόγον? ἀρχόμενος
[1, 189]	ὑποβρύχιον οἰχώκεε φέρων. κάρτα τε	δὴ	ἐχαλέπαινε τῷ ποταμῷ ὁ Κῦρος
[1, 115]	Κῦρον ὁ Ἀστυάγης ἔφη σὺ	δὴ	ἐὼν τοῦδε τοιούτου ἐόντος παῖς
[1, 190]	τὸ δεύτερον ἔαρ ὑπέλαμπε, οὕτω	δὴ	ἤλαυνε ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα. οἱ
[1, 143]	παντὸς τότε Ἑλληνικοῦ γένεος, πολλῷ	δὴ	ἦν ἀσθενέστατον τῶν ἐθνέων τὸ
[1, 131]	ὕδατι καὶ ἀνέμοισι. τούτοισι μὲν	δὴ	θύουσι μούνοισι ἀρχῆθεν, ἐπιμεμαθήκασι δὲ
[1, 22]	δὴ καὶ ἐγένετο. ὡς γὰρ	δὴ	ἰδών τε ἐκεῖνα ὁ κῆρυξ
[1, 183]	κινέειν τὸν ἀνδριάντα. τὸ μὲν	δὴ	ἱρὸν τοῦτο οὕτω κεκόσμηται, ἔστι
[1, 2]	ἄν οὗτοι Κρῆτες. ταῦτα μὲν	δὴ	ἴσα πρὸς ἴσα σφι γενέσθαι,
[1, 135]	τε παντοδαπὰς πυνθανόμενοι ἐπιτηδεύουσι, καὶ	δὴ	καὶ ἀπ? Ἑλλήνων μαθόντες παισὶ
[1, 75]	εἰ στρατεύηται ἐπὶ Πέρσας, καὶ	δὴ	καὶ ἀπικομένου χρησμοῦ κιβδήλου, ἐλπίσας
[1, 214]	στρατιῆς αὐτοῦ ταύτῃ διεφθάρη καὶ	δὴ	καὶ αὐτὸς Κῦρος τελευτᾷ, βασιλεύσας
[1, 51]	καὶ χεύματα ἀργύρεα κυκλοτερέα, καὶ	δὴ	καὶ γυναικὸς εἴδωλον χρύσεον τρίπηχυ,
[1, 74]	προθέμενος ἐνιαυτὸν τοῦτον ἐν τῷ	δὴ	καὶ ἐγένετο ἡ μεταβολή. οἱ
[1, 22]	εὐπαθείῃσι ἐόντας ἀγγείλῃ Ἀλυάττῃ? τὰ	δὴ	καὶ ἐγένετο. ὡς γὰρ δὴ
[1, 129]	ἐς αὐτὸν θυμαλγέα ἔπεα, καὶ	δὴ	καὶ εἴρετό μιν πρὸς τὸ
[1, 1]	τῇ τε ἄλλῃ ἐσαπικνέεσθαι καὶ	δὴ	καὶ ἐς Ἄργος. τὸ δὲ
[1, 85]	ἐπεποιήκεε, ἄλλα τε ἐπιφραζόμενος, καὶ	δὴ	καὶ ἐς Δελφοὺς περὶ αὐτοῦ
[1, 82]	τὰς ἄλλας ἔπεμπε συμμαχίας καὶ	δὴ	καὶ ἐς Λακεδαίμονα. τοῖσι δὲ
[1, 30]	Αἴγυπτον ἀπίκετο παρὰ Ἄμασιν καὶ	δὴ	καὶ ἐς Σάρδις παρὰ Κροῖσον.
[1, 166]	ἱρὰ ἐνιδρύσαντο. καὶ ἦγον γὰρ	δὴ	καὶ ἔφερον τοὺς περιοίκους ἅπαντας,
[1, 31]	τε ἀμφότεροι ὁμοίως ἦσαν, καὶ	δὴ	καὶ λέγεται ὅδε ὁ λόγος.
[1, 14]	Γορδίεω Φρυγίης βασιλέα. ἀνέθηκε γὰρ	δὴ	καὶ Μίδης τὸν βασιλήιον θρόνον
[1, 147]	τι τῶν ἄλλων Ἰώνων, ἔστωσαν	δὴ	καὶ οἱ καθαρῶς γεγονότες Ἴωνες.
[1, 214]	ἐγένοντο, κρίνω ἰσχυροτάτην γενέσθαι, καὶ	δὴ	καὶ πυνθάνομαι οὕτω τοῦτο γενόμενον.
[1, 29]	ὡς ἕκαστος αὐτῶν ἀπικνέοιτο, καὶ	δὴ	καὶ Σόλων ἀνὴρ Ἀθηναῖος, ὃς
[1, 8]	πρηγμάτων ὑπερετίθετο ὁ Κανδαύλης καὶ	δὴ	καὶ τὸ εἶδος τῆς γυναικὸς
[1, 191]	ἐν εὐπαθείῃσι εἶναι, ἐς ὃ	δὴ	καὶ τὸ κάρτα ἐπύθοντο. ~καὶ
[1, 1]	γυναῖκας ἄλλας τε πολλάς καὶ	δὴ	καὶ τοῦ βασιλέος θυγατέρα? τὸ
[1, 188]	ἐξ οἴκου καὶ προβάτοῖσι, καὶ	δὴ	καὶ ὕδωρ ἀπὸ τοῦ Χοάσπεω
[1, 171]	τὴν ἤπειρον ἀπίκοντο. κατὰ μὲν	δὴ	Κᾶρας οὕτω Κρῆτες λέγουσι γενέσθαι?
[1, 111]	ἐμφανέα ἐν Ἁρπάγου. καὶ πρόκατε	δὴ	κατ? ὁδὸν πυνθάνομαι τὸν πάντα
[1, 214]	ἠπείλησα, αἵματος κορέσω" τὰ μὲν	δὴ	κατὰ τὴν Κύρου τελευτὴν τοῦ
[1, 173]	τοὺς Τερμίλας παρὰ Σαρπηδόνα, οὕτω	δὴ	κατὰ τοῦ Λύκου τὴν ἐπωνυμίην
[1, 81]	ὑπὸ τῶν Περσέων. ~τοῖσι μὲν	δὴ	κατεστήκεε πολιορκίη. Κροῖσος δὲ δοκέων
[1, 157]	τοῦ Κύρου στρατοῦ μοῖραν ὅσην	δή	κοτε ἔχων, ὡς οὐκ εὗρε
[1, 30]	τὸ λεχθὲν εἴρετο ἐπιστρεφέως? κοίῃ	δὴ	κρίνεις Τέλλον εἶναι ὀλβιώτατον; ὁ
[1, 130]	ἑωυτῷ, ἐς ὃ ἐτελεύτησε. Οὕτω	δὴ	Κῦρος γενόμενός τε καὶ τραφεὶς
[1, 34]	οὕτερος μὲν διέφθαρτο, ἦν γὰρ	δὴ	κωφός, ὁ δὲ ἕτερος τῶν
[1, 23]	δὲ ὁ Περίανδρος Κορίνθου? τῷ	δὴ	λέγουσι Κορίνθιοι ὁμολογέουσι δέ σφι
[1, 11]	ἀπόλλυσθαι? αἱρέεται αὐτὸς περιεῖναι. ἐπειρώτα	δὴ	λέγων τάδε. ἐπεί με ἀναγκάζεις
[1, 9]	μὴ δέεσθαι ἀνόμων" ~Ὃ μὲν	δὴ	λέγων τοιαῦτα ἀπεμάχετο, ἀρρωδέων μὴ
[1, 67]	ἔλασσον, πάντα διζήμενοι, ἐς οὗ	δὴ	Λίχης τῶν ἀγαθοεργῶν καλεομένων Σπαρτιητέων
[1, 134]	τῶν ἐχομένων, κατὰ τὸν αὐτὸν	δὴ	λόγον καὶ οἱ Πέρσαι τιμῶσι?
[1, 93]	ἔργον ἐὸν μέγιστον. τοῦ γὰρ	δὴ	Λυδῶν δήμου αἱ θυγατέρες πορνεύονται
[1, 132]	εἶναι τὴν ἐπαοιδήν? ἄνευ γὰρ	δὴ	Μάγου οὔ σφι νόμος ἐστὶ
[1, 87]	κατασβεσθῆναί τε τὴν πυρήν. οὕτω	δὴ	μαθόντα τὸν Κῦρον ὡς εἴη
[1, 179]	πήχεος μέζων τρισὶ δακτύλοισι. ~δεῖ	δή	με πρὸς τούτοισι ἔτι φράσαι
[1, 32]	ἔχοντες βίου εὐτυχέες. ὁ μὲν	δὴ	μέγα πλούσιος ἀνόλβιος δὲ δυοῖσι
[1, 4]	τὸ δὲ ἀπὸ τούτου Ἕλληνας	δὴ	μεγάλως αἰτίους γενέσθαι? προτέρους γὰρ
[1, 171]	εἶναι Καρὸς ἀδελφεούς. τούτοισι μὲν	δὴ	μέτεστι, ὅσοι δὲ ἐόντες ἄλλου
[1, 94]	τῶν ἡμερέων παίζειν πᾶσαν, ἵνα	δὴ	μὴ ζητέοιεν σιτία, τὴν δὲ
[1, 29]	κατά θεωρίης πρόφασιν ἐκπλώσας, ἵνα	δὴ	μή τινα τῶν νόμων ἀναγκασθῇ,
[1, 101]	Ἀριζαντοὶ Βούδιοι Μάγοι. γένεα μὲν	δὴ	Μήδων ἐστὶ τοσάδε. ~Δηιόκεω δὲ
[1, 189]	ὑβρίσαντι, καί οἱ ἐπηπείλησε οὕτω	δή	μιν ἀσθενέα ποιήσειν ὥστε τοῦ
[1, 171]	ἐπλήρουν οἱ τὰς νέας. ἅτε	δὴ	Μίνω τε κατεστραμμένου γῆν πολλὴν
[1, 117]	μιν ὁ Ἀστυάγης Ἅρπαγε, τέῳ	δὴ	μόρῳ τὸν παῖδα κατεχρήσαο τόν
[1, 176]	καὶ οὕτω περιεγένοντο. τὴν μὲν	δὴ	Ξάνθον οὕτω ἔσχε ὁ Ἅρπαγος,
[1, 74]	~μετὰ δὲ ταῦτα, οὐ γὰρ	δὴ	ὁ Ἀλυάττης ἐξεδίδου τοὺς Σκύθας
[1, 110]	νομὰς τῶν βοῶν εἶχε οὗτος	δὴ	ὁ βουκόλος, πρὸς βορέω τε
[1, 99]	ἔχων τοὺς προμαχεῶνας. ~ταῦτα μὲν	δὴ	ὁ Δηιόκης ἑωυτῷ τε ἐτείχεε
[1, 43]	ἔνθα δὴ ὁ ξεῖνος, οὗτος	δὴ	ὁ καθαρθεὶς τὸν φόνον, καλεόμενος
[1, 22]	Θρασύβουλος τῶνδε εἵνεκεν, ὅκως ἂν	δὴ	ὁ κῆρυξ ὁ Σαρδιηνὸς ἰδών
[1, 91]	οὐδὲ τοῦτο συνέλαβε. ἦν γὰρ	δὴ	ὁ Κῦρος οὗτος ἡμίονος? ἐκ
[1, 43]	περιστάντες αὐτὸ κύκλῳ ἐσηκόντιζον. ἔνθα	δὴ	ὁ ξεῖνος, οὗτος δὴ ὁ
[1, 59]	Πεισιστράτῳ ἔσχον τὴν ἀκρόπολιν. ἔνθα	δὴ	ὁ Πεισίστρατος ἦρχε Ἀθηναίων, οὔτε
[1, 45]	ὁ Γορδίεω τοῦ Μίδεω, οὗτος	δὴ	ὁ φονεὺς μὲν τοῦ ἑωυτοῦ
[1, 68]	δὲ συνέχωσα ὀπίσω" ὃ μὲν	δή	οἱ ἔλεγε τά περ ὀπώπεε,
[1, 63]	σεληναίης διὰ νυκτός" ~ὃ μὲν	δή	οἱ ἐνθεάζων χρᾷ τάδε, Πεισίστρατος
[1, 26]	Ἑλλήνων πρώτοισι ἐπεθήκατο Ἐφεσίοισι. ἔνθα	δὴ	οἱ Ἐφέσιοι πολιορκεόμενοι ὑπ? αὐτοῦ
[1, 141]	Αἰολεῦσι τῶνδε εἵνεκα ἔλεξε, ὅτι	δὴ	οἱ Ἴωνες πρότερον αὐτοῦ Κύρου
[1, 13]	ἐν Δελφοῖσι χρηστηρίου. ὡς γὰρ	δὴ	οἱ Λυδοὶ δεινόν ἐποιεῦντο τὸ
[1, 193]	καρπῷ οἱ ἔρσενες κατά περ	δὴ	οἱ ὄλυνθοι. ~τὸ δὲ ἁπάντων
[1, 44]	τὸν μὲν ἐπίστιον καλέων, διότι	δὴ	οἰκίοισι ὑποδεξάμενος τὸν ξεῖνον φονέα
[1, 174]	καὶ Ρόδον θάλασσα) τὸ ὦν	δὴ	ὀλίγον τοῦτο, ἐὸν ὅσον τε
[1, 141]	ἕτοιμοι πείθεσθαι Κύρῳ. ὃ μὲν	δὴ	ὀργῇ ἐχόμενος ἔλεγέ σφι τάδε?
[1, 4]	ἔχειν ἁρπασθεισέων σωφρόνων? δῆλα γὰρ	δὴ	ὅτι, εἰ μὴ αὐταὶ ἐβούλοντο,
[1, 207]	πᾶσαν τὴν ἀρχήν. δῆλα γὰρ	δὴ	ὅτι νικῶντες Μασσαγέται οὐ τὸ
[1, 160]	Πακτύην παρεσκευάζοντο ἐπὶ μισθῷ ὅσῳ	δή?	οὐ γὰρ ἔχω τοῦτό γε
[1, 48]	ἐπώρα τῶν συγγραμμάτων, τῶν μὲν	δὴ	οὐδὲν προσίετό μιν? ὁ δὲ
[1, 194]	Ἀρμενίους. ἀνὰ τὸν ποταμὸν γὰρ	δὴ	οὐκ οἷά τε ἐστὶ πλέειν
[1, 57]	τὴν γλῶσσαν μετέμαθε. καὶ γὰρ	δὴ	οὔτε οἱ Κρηστωνιῆται οὐδαμοῖσι τῶν
[1, 83]	καὶ ἔχοιτο Κροῖσος ζωγρηθείς. οὕτω	δὴ	οὗτοι μὲν συμφορὴν ποιησάμενοι μεγάλην
[1, 214]	χειρῶν ἐκράτησε, διεργάζεται ἑωυτόν. ~καὶ	δὴ	οὗτος μὲν τρόπῳ τοιούτῳ τελευτᾷ?
[1, 11]	αἰσχύνην μεγάλην φέρει. ~τότε μὲν	δὴ	οὕτω οὐδέν δηλώσασα ἡσυχίην εἶχε.
[1, 25]	τοῦ Χίου ποίημα, ὃς μοῦνος	δὴ	πάντων ἀνθρώπων σιδήρου κόλλησιν ἐξεῦρε.
[1, 55]	ἐχρηστηριάζετο τὸ τρίτον? ἐπείτε γὰρ	δὴ	παρέλαβε τοῦ μαντείου ἀληθείην, ἐνεφορέετο
[1, 112]	σὺ δὲ ὧδε ποίησον, εἰ	δὴ	πᾶσα ἀνάγκη ὀφθῆναι ἐκκείμενον. τέτοκα
[1, 204]	ἄπειρον ἐς ἄποψιν. τοῦ ὦν	δὴ	πεδίου τούτου τοῦ μεγάλου οὐκ
[1, 24]	προϊέντα, ψυχὴν δὲ παραιτεόμενον. οὔκων	δὴ	πείθειν αὐτὸν τούτοισι, ἀλλὰ κελεύειν
[1, 64]	~πειθομένων δὲ τῶν Ἀθηναίων, οὕτω	δὴ	Πεισίστρατος τὸ τρίτον σχὼν Ἀθήνας
[1, 93]	δὲ αὐταὶ ἑωυτάς. ἡ μὲν	δὴ	περίοδος τοῦ σήματός εἰσὶ στάδιοι
[1, 1]	ὁρμῆσαι ἐπ? αὐτάς. τὰς μὲν	δὴ	πλεῦνας τῶν γυναικῶν ἀποφυγεῖν, τὴν
[1, 195]	αὐτῷ ποιεῦνται πλοῖα. ~τὰ μὲν	δὴ	πλοῖα αὐτοῖσι ἐστὶ τοιαῦτα? ἐσθῆτι
[1, 86]	μὴ ζῶντα κατακαυθῆναι. τὸν μὲν	δὴ	ποιέειν ταῦτα? τῷ δὲ Κροίσῳ
[1, 140]	οἶδα ταῦτα ποιέοντας? ἐμφανέως γὰρ	δὴ	ποιεῦσι. κατακηρώσαντες δὲ ὦν τὸν
[1, 214]	οἱ Μασσαγέται περιεγένοντο, ἥ τε	δὴ	πολλὴ τῆς Περσικῆς στρατιῆς αὐτοῦ
[1, 174]	ἰσθμός ἐστι τὸν ὤρυσσον. καὶ	δὴ	πολλῇ, χειρὶ ἐργαζομένων τῶν Κνιδίων,
[1, 204]	περ τοῖσι προβάτοισι. ~τὰ μὲν	δὴ	πρὸς ἑσπέρην τῆς θαλάσσης ταύτης
[1, 18]	ὅμοιον ἀνταποδιδόντες ἐτιμώρεον? καὶ γὰρ	δὴ	πρότερον οἱ Μιλήσιοι τοῖσι Χίοισι
[1, 98]	κῃ τὸ μέγαθος. τοῦ μὲν	δὴ	πρώτου κύκλου οἱ προμαχεῶνες εἰσὶ
[1, 84]	ἀνέβαινον? προσβάντων δὲ συχνῶν οὕτω	δὴ	Σάρδιές τε ἡλώκεσαν καὶ πᾶν
[1, 86]	~οἱ δὲ Πέρσαι τάς τε	δὴ	Σάρδις ἔσχον καὶ αὐτὸν Κροῖσον
[1, 39]	ὅ τι τούτῳ ἔοικε, χρῆν	δή	σε ποιέειν τὰ ποιέεις? νῦν
[1, 102]	ἑωυτῶν εὖ ἥκοντες, ἐπὶ τούτους	δὴ	στρατευσάμενος ὁ Φραόρτης αὐτός τε
[1, 19]	πέμπει ἐς Δελφοὺς θεοπρόπους, εἴτε	δὴ	συμβουλεύσαντός τευ, εἴτε καὶ αὐτῷ
[1, 62]	ἐλευθερίης ἦν ἀσπαστότερον. οὗτοι μὲν	δὴ	συνηλίζοντο, Ἀθηναίων δὲ οἱ ἐκ
[1, 196]	ἐστὶ ἔχειν σκῆπτρον. ~αὕτη μὲν	δή	σφι ἄρτισις περὶ τὸ σῶμα
[1, 170]	ἐς δῆμοι εἶεν? οὗτοι μὲν	δή	σφι γνώμας τοιάσδε ἀπεδέξαντο. ~Ἅρπαγος
[1, 66]	ἔδραμον αὐτίκα καὶ εὐθηνήθησαν, καὶ	δή	σφι οὐκέτι ἀπέχρα ἡσυχίην ἄγειν,
[1, 155]	εἰ μοι ἀπεστᾶσι" ὃ μὲν	δὴ	τά περ ἐνόεε ἔλεγε, ὃ
[1, 191]	ἐς τὴν πόλιν. οὕτω τε	δὴ	τάξας καὶ κατὰ ταῦτα παραινέσας
[1, 125]	εὑρίσκεται ταῦτα καιριώτατα εἶναι? ἐποίεε	δὴ	ταῦτα. γράψας ἐς βυβλίον τὰ
[1, 69]	δόλου καὶ ἀπάτης" Κροῖσος μὲν	δὴ	ταῦτα δι? ἀγγέλων ἐπεκηρυκεύετο, Λακεδαιμόνιοι
[1, 60]	τὴν ἑωυτῆς ἀκρόπολιν. οἳ μὲν	δὴ	ταῦτα διαφοιτέοντες ἔλεγον? αὐτίκα δὲ
[1, 157]	ἀγαγεῖν παρ? ἑωυτόν. ~ὃ μὲν	δὴ	ταῦτα ἐκ τῆς ὁδοῦ ἐντειλάμενος
[1, 98]	καὶ κρατῦναι αὐτὸν δορυφόροισι? ποιεῦσι	δὴ	ταῦτα οἱ Μῆδοι. οἰκοδομέουσί τε
[1, 156]	ἔσονται μὴ ἀποστέωσι" ~Κροῖσος μὲν	δὴ	ταῦτά οἱ ὑπετίθετο, αἱρετώτερα ταῦτα
[1, 152]	Αἰολέων οἱ ἄγγελοι κατὰ γὰρ	δὴ	τάχος ἦν ταῦτα πρησσόμενα) εἵλοντο
[1, 180]	τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν. τὸ ὦν	δὴ	τεῖχος ἑκάτερον τοὺς ἀγκῶνας ἐς
[1, 164]	καὶ εὖ συναρμοσμένων. ~τὸ μὲν	δὴ	τεῖχος τοῖσι Φωκαιεῦσι τρόπῳ τοιῶδε
[1, 91]	οὐ τοῦ θεοῦ. κατὰ μὲν	δὴ	τὴν Κροίσου τε ἀρχὴν καὶ
[1, 135]	προσίενται ἀνδρῶν μάλιστα. καὶ γὰρ	δὴ	τὴν Μηδικὴν ἐσθῆτα νομίσαντες τῆς
[1, 63]	ἄστεος πρὸς ἄριστον τετραμμένοι ἦσαν	δὴ	τηνικαῦτα, καὶ μετὰ τὸ ἄριστον
[1, 163]	ἀνδρὶ προσφιλέες οἱ Φωκαιέες οὕτω	δή	τι ἐγένοντο ὡς τὰ μὲν
[1, 185]	τοῦτον ἄνωθεν διώρυχας ὀρύξασα οὕτω	δή	τι ἐποίησε σκολιὸν ὥστε δὴ
[1, 80]	ἄχρηστον ᾖ τὸ ἱππικόν, τῷ	δή	τι καὶ ἐπεῖχε ἐλλάμψεσθαι ὁ
[1, 192]	ἵππους. κυνῶν δὲ Ἰνδικῶν τοσοῦτο	δή	τι πλῆθος ἐτρέφετο ὥστε τέσσερες
[1, 65]	ἔλπομαι, ὦ Λυκόοργε" οἳ μὲν	δή	τινες πρὸς τούτοισι λέγουσι καὶ
[1, 178]	κατεστήκεε, ἦν Βαβυλών, ἐοῦσα τοιαύτη	δή	τις πόλις. κέεται ἐν πεδίῳ
[1, 1]	ἀπικομένους δὲ τούς Φοίνικας ἐς	δὴ	τὸ Ἄργος τοῦτο διατίθεσθαι τὸν
[1, 108]	φίλον τοῦτο οὕτω γίνεσθαι, χρὴ	δὴ	τό γε ἐμὸν ὑπηρετέεσθαι ἐπιτηδέως"
[1, 169]	ὅρκιον ποιησάμενοι ἡσυχίην ἦγον. οὕτω	δὴ	τὸ δεύτερον Ἰωνίη ἐδεδούλωτο. ὡς
[1, 134]	οἱ Πέρσαι τιμῶσι? προέβαινε γὰρ	δὴ	τὸ ἔθνος ἄρχον τε καὶ
[1, 181]	αὐτὸν τὸν ποταμόν. ~τοῦτο μὲν	δὴ	τὸ τεῖχος θώρηξ ἐστί, ἕτερον
[1, 13]	Ἡρακλείδας τὴν ἀρχήν. ἀνεῖλέ τε	δὴ	τὸ χρηστήριον καὶ ἐβασίλευσε οὕτω
[1, 191]	τὸ ποιητέον οἱ ἦν, ἐποίεε	δὴ	τοιόνδε. τάξας τὴν στρατιὴν ἅπασαν
[1, 93]	δὲ αὕτη Γυγαίη. τοῦτο μὲν	δὴ	τοιοῦτο ἐστί. ~Λυδοὶ δὲ νόμοισι
[1, 185]	ἐν τρισὶ ἡμέρῃσι. τοῦτο μὲν	δὴ	τοιοῦτον ἐποίησε, χῶμα δὲ παρέχωσε
[1, 132]	καὶ τῷ βασιλέι? ἐν γὰρ	δὴ	τοῖσι ἅπασι Πέρσῃσι καὶ αὐτὸς
[1, 200]	παραπλήσιος τούτῳ νόμος. ~νόμοι μὲν	δὴ	τοῖσι Βαβυλωνίοισι οὗτοι κατεστᾶσι? εἰσὶ
[1, 24]	τὴν θάλασσαν τὴν ταχίστην? ἀπειληθέντα	δὴ	τὸν Ἀρίονα ἐς ἀπορίην παραιτήσασθαι,
[1, 94]	ἔτι ἐπὶ μᾶλλον βιάζεσθαι οὕτω	δὴ	τὸν βασιλέα αὐτῶν δύο μοίρας
[1, 189]	τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν ἐκδιδοῖ, τοῦτον	δὴ	τὸν Γύνδην ποταμὸν ὡς διαβαίνειν
[1, 118]	ἐχρήσατο ὁ παῖς" ~Ἅρπαγος μὲν	δὴ	τὸν ἰθὺν ἔφαινε λόγον? Ἀστυάγης
[1, 67]	Ἀλέης Ἀθηναίης κρεμάμεναι. ~κατὰ μὲν	δὴ	τὸν πρότερον πόλεμον συνεχέως αἰεὶ
[1, 114]	εἵλοντο ἑωυτῶν βασιλέα εἶναι τοῦτον	δὴ	τὸν τοῦ βουκόλου ἐπίκλησιν παῖδα.
[1, 85]	ἐν ἤματι πρῶτον ἀνόλβῳ. ἁλισκομένου	δὴ	τοῦ τείχεος, ἤιε γὰρ τῶν
[1, 115]	ἔλαβὲ τὴν δίκην. εἰ ὦν	δὴ	τοῦδε εἵνεκα ἄξιός τευ κακοῦ
[1, 4]	οὐκ ἂν ἡρπάζοντο. σφέας μὲν	δὴ	τοὺς ἐκ τῆς Ἀσίης λέγουσι
[1, 85]	μὴ κτεῖνε Κροῖσον" οὗτος μὲν	δὴ	τοῦτο πρῶτον ἐφθέγξατο, μετὰ δὲ
[1, 26]	νηοῦ ἑπτὰ στάδιοι. πρώτοισι μὲν	δὴ	τούτοισι ἐπεχείρησε ὁ Κροῖσος, μετὰ
[1, 77]	ἐς χρόνον ῥητόν ἁλίσας τε	δὴ	τούτους καὶ τὴν ἑωυτοῦ συλλέξας
[1, 36]	ἐκ τῆς χώρης" οἳ μὲν	δὴ	τούτων ἐδέοντο, Κροῖσος δὲ μνημονεύων
[1, 114]	ὡς ἑκάστῳ ἔργον προστάσσων. εἷς	δὴ	τούτων τῶν παίδων συμπαίζων, ἐὼν
[1, 174]	σφετέρης τετραμμένης ἐς πόντον, τὸ	δὴ	Τριόπιον καλέεται, ἀργμένης δὲ ἐκ
[1, 185]	δή τι ἐποίησε σκολιὸν ὥστε	δὴ	τρὶς ἐς τῶν τινα κωμέων
[1, 97]	τοῦ Δηιόκεω φίλοι οὐ γὰρ	δὴ	τρόπῳ τῷ παρεόντι χρεώμενοι δυνατοὶ
[1, 14]	πρὶν δὴ ἐπετελέσθη. ~τὴν μὲν	δὴ	τυραννίδα οὕτω ἔσχον οἱ Μερμνάδαι
[1, 163]	πάντα εἴκοσι καὶ ἑκατόν. τούτῳ	δὴ	τῷ ἀνδρὶ προσφιλέες οἱ Φωκαιέες
[1, 132]	τιάραν μυρσίνῃ μάλιστα. ἑωυτῷ μὲν	δὴ	τῷ θύοντι ἰδίῃ μούνῳ οὔ
[1, 123]	τούτου καὶ ἐόντος ἑτοίμου, οὕτω	δὴ	τῷ Κύρῳ διαιτωμένῳ ἐν Πέρσῃσι
[1, 98]	ἐόντων τῶν συναπάντων ἑπτά, ἐν	δὴ	τῷ τελευταίῳ τὰ βασιλήια ἔνεστι
[1, 94]	ποιευμένους ὀνομασθῆναι Τυρσηνούς. Λυδοὶ μὲν	δὴ	ὑπὸ Πέρσῃσι ἐδεδούλωντο. ~ἐπιδίζηται δὲ
[1, 32]	τελευτήν, κῇ ἀποβήσεται? πολλοῖσι γὰρ	δὴ	ὑποδέξας ὄλβον ὁ θεὸς προρρίζους
[1, 84]	τετραμμένον τῆς πόλιος. ὁ ὦν	δὴ	Ὑροιάδης οὗτος ὁ Μάρδος ἰδὼν
[1, 137]	ἐόντα ἢ μοιχίδια? οὐ γὰρ	δή	φασι οἰκὸς εἶναι τόν γε
[1, 193]	καρπὸς τοῦ φοίνικος? ψῆνας γὰρ	δὴ	φέρουσι ἐν τῷ καρπῷ οἱ
[1, 197]	τὴν ἀγορὴν ἐκφορέουσι? οὐ γὰρ	δὴ	χρέωνται ἰητροῖσι. προσιόντες ὦν πρὸς
[1, 117]	αὐτῷ σοὶ εἴην αὐθέντης. ποιέω	δὴ	ὧδε? καλέσας τὸν βουκόλον τόνδε
[1, 191]	οὐδὲν τῶν πρηγμάτων προκοπτομένων. ~εἴτε	δὴ	ὦν ἄλλος οἱ ἀπορέοντι ὑπεθήκατο,
[1, 180]	ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἐχούσας. κατὰ	δὴ	ὦν ἑκάστην ὁδὸν ἐν τῇ
[1, 124]	ταῦτα ποιεῦντι παρεῖναι. ~ταῦτά τε	δὴ	ὦν ἐπιτελέα ἐγίνετο καὶ ὁ
[1, 8]	μέχρι Κανδαύλεω τοῦ Μύρσου. ~οὗτος	δὴ	ὦν ὁ Κανδαύλης ἠράσθη τῆς
[1, 210]	αὐτοῦ περιχωρέοι ἐς Δαρεῖον. ἀμείβεται	δὴ	ὦν ὁ Ὑστάσπης τοῖσιδε. ὦ
[1, 69]	τῆς Πελοποννήσου ἦν κατεστραμμένη. ~ταῦτα	δὴ	ὦν πάντα πυνθανόμενος ὁ Κροῖσος
[1, 82]	ὡς πολιορκεομένου Κροίσου. ~ἔς τε	δὴ	ὦν τὰς ἄλλας ἔπεμπε συμμαχίας
[1, 75]	τὸ αἷμα ἀναλείχουσι ἀλλήλων. ~τοῦτον	δὴ	ὦν τὸν Ἀστυάγεα Κῦρος ἐόντα
[1, 34]	δέ οἱ ἦν Ἄτυς. τοῦτον	δὴ	ὦν τὸν Ἄτυν σημαίνει τῷ
[1, 94]	δὲ ἄλλο ἐπιμηχανᾶσθαι αὐτῶν. ἐξευρεθῆναι	δὴ	ὦν τότε καὶ τῶν κύβων
[1, 80]	οὔτε τὴν ὀδμὴν ὀσφραινόμενος. αὐτοῦ	δὴ	ὦν τούτου εἵνεκεν ἐσεσόφιστο, ἵνα
[1, 30]	ἄν σφι Σόλων θῆται. ~αὐτῶν	δὴ	ὦν τούτων καὶ τῆς θεωρίης
[1, 59]	βάρβαρον, οὐδαμὰ μεγάλως αὐξηθῆναι. ~τούτων	δὴ	ὦν τῶν ἐθνέων τὸ μὲν
[1, 143]	χαρακτῆρες γλώσσης τέσσερες γίνονται. ~τούτων	δὴ	ὦν τῶν Ἰώνων οἱ Μιλήσιοι
[1, 108]	γόνος βασιλεύσειν ἀντὶ ἐκείνου. ταῦτα	δὴ	ὦν φυλασσόμενος ὁ Ἀστυάγης, ὡς
[1, 86]	αὐτῶν καὶ ὄχλον παρεχόντων, ἔλεγε	δὴ	ὡς ἦλθε ἀρχὴν ὁ Σόλων
[1, 10]	ἰόντα διὰ θυρέων" ~Ὃ μὲν	δὴ	ὡς οὐκ ἐδύνατο διαφυγεῖν, ἦν
[1, 133]	ἐόντες βουλεύωνται, καὶ ἢν μὲν	ἅδῃ	καὶ νήφουσι, χρέωνται αὐτῷ, ἢν
[1, 133]	νήφουσι, χρέωνται αὐτῷ, ἢν δὲμὴ	ἅδῃ,	μετιεῖσι. τὰ δ? ἂν νήφοντες
[1, 133]	τῶν πρηγμάτων? τὸ δ? ἂν	ἅδῃ	σφι βουλευομένοισι, τοῦτο τῇ ὑστεραίῃ
[1, 86]	ταῦτα ἀπηγέεσθαι, τῆς δὲ πυρῆς	ἤδη	ἁμμένης καίεσθαι τὰ περιέσχατα. καὶ
[1, 107]	δὲ τὴν Μανδάνην ταύτην ἐοῦσαν	ἤδη	ἀνδρὸς ὡραίην Μήδων μὲν τῶν
[1, 68]	τῷ πολέμῳ ἐγίνοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι?	ἤδη	δέ σφι καὶ ἡ πολλὴ
[1, 85]	πρῶτον ἐφθέγξατο, μετὰ δὲ τοῦτο	ἤδη	ἐφώνεε τὸν πάντα χρόνον τῆς
[1, 78]	μέν νυν ταῦτα ὑπεκρίναντο Κροίσῳ	ἤδη	ἡλωκότι, οὐδὲν κω εἰδότες τῶν
[1, 117]	βουκόλου τὴν ἀληθείην ἐκφήναντος λόγον	ἤδη	καὶ ἐλάσσω ἐποιέετο, Ἁρπάγῳ δὲ
[1, 67]	καὶ Ἀρίστωνος βασιληίην ἐν Λακεδαίμονι	ἤδη	οἱ Σπαρτιῆται κατυπέρτεροι τῷ πολέμῳ
[1, 30]	ἵμερος ἐπῆλθέ σε εἴ τινα	ἤδη	πάντων εἶδες ὀλβιώτατον" ὃ μὲν
[1, 83]	κήρυκος, ὁρμέατο βοηθέειν. καί σφι	ἤδη	παρεσκευασμένοισι καὶ νεῶν ἐουσέων ἑτοίμων
[1, 165]	ἦν Ἀλαλίη. Ἀργανθώνιος δὲ τηνικαῦτα	ἤδη	τετελευτήκεε. στελλόμενοι δὲ ἐπὶ τὴν
[1, 137]	πατέρα οὐδὲ μητέρα, ἀλλὰ ὁκόσα	ἤδη	τοιαῦτα ἐγένετο, πᾶσαν ἀνάγκην φασὶ
[1, 65]	τε μεγάλων πεφευγότας καὶ ἐόντας	ἤδη	τῷ πολέμῳ κατυπερτέρους Τεγεητέων. ἐπὶ
[1, 209]	μοι πάντα προδεικνύουσι τὰ ἐπιφερόμενα.	ἤδη	ὦν ἐν τῇ παροιχομένῃ νυκτὶ
[1, 207]	ἐᾷ αἰεὶ τοὺς αὐτοὺς; εὐτυχέειν.	ἤδη	ὦν ἔχω γνώμην περὶ τοῦ
[1, 151]	πόλιες, ἔξω τῶν ἐν τῇ	Ἴδῃ	οἰκημενέων? κεχωρίδαται γὰρ αὗται. αἱ
[1, 67]	πολέμῳ ἐγεγόνεσαν, τρόπῳ τοιῷδε γενόμενοι.	ἐπειδὴ	αἰεὶ τῷ πολέμῳ ἑσσοῦντο ὑπὸ
[1, 45]	παρὰ σεῦ πᾶσαν τὴν δίκην,	ἐπειδὴ	σεωυτοῦ καταδικάζεις θάνατον. εἶς δὲ
[1, 24]	τὸν Ἀρίονα ἐς ἀπορίην παραιτήσασθαι,	ἐπειδή	σφι οὕτω δοκέοι, περιιδεῖν αὐτὸν
[1, 84]	ἐπέπαυντο. ~Σάρδιες δὲ ἥλωσαν ὧδε.	ἐπειδὴ	τεσσερεσκαιδεκάτη ἐγένετο ἡμέρη πολιορκεομένῳ Κροίσῳ,
[1, 175]	ὄρος τειχίσαντες τῷ οὔνομα ἐστὶ	Λίδη.	~Πηδασέες μέν νυν χρόνῳ ἐξαιρέθησαν.
[1, 209]	δὲ τῷ Ἀρσάμεος ἐόντι ἀνδρὶ	Ἀχαιμενίδῃ	ἦν τῶν παίδων Δαρεῖος πρεσβύτατος,
[1, 132]	πῦρ ἀνακαίουσι μέλλοντες θύειν, οὐ	σπονδῇ	χρέωνται, οὐκὶ αὐλῷ, οὐ στέμμασι,
[1, 189]	ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα ἐγίνετο ἐπὶ	Γύνδῃ	ποταμῷ, τοῦ αἱ μὲν πηγαὶ
[1, 119]	εἶναι πᾶν τὸ ἂν βασιλεὺς	ἔρδῃ.	τούτοισι δὲ ἀμειψάμενος καὶ ἀναλαβὼν
[1, 88]	πολλὸς ὅμιλος τί ταῦτα πολλῇ	σπουδῇ	ἐργάζεται; ὁ δὲ εἶπε πόλιν
[1, 110]	ἄπεδος. ἐπεὶ ὦν ὁ βουκόλος	σπουδῇ	πολλῇ καλεόμενος ἀπίκετο, ἔλεγε ὁ
[1, 68]	τῶν ἀνδρῶν Λίχης ἀνεῦρε ἐν	Τεγέῃ	καὶ συντυχίῃ χρησάμενος καὶ σοφίῃ.
[1, 67]	Πυθίη τάδε. ἔστι τις Ἀρκαδίης	Τεγέη	λευρῷ ἐνὶ χώρῳ, ἔνθ? ἄνεμοι
[1, 66]	ἐς ἐμὲ ἦσαν σόαι ἐν	Τεγέῃ	περὶ τὸν νηὸν τῆς Ἀλέης
[1, 90]	ἄλλου παντὸς τοῦ ἂν ἑκάστοτε	δέῃ"	ὡς δὲ ταῦτα ἤκουσε ὁ
[1, 206]	προετίθεε τὸ πρῆγμα, συμβουλευόμενος ὁκότερα	ποιέῃ.	τῶν δὲ κατὰ τὠυτὸ αἱ
[1, 122]	τὸ οὔνομα τοῦτο, ἵνα θειοτέρως	δοκέῃ	τοῖσι Πέρσῃσι περιεῖναί σφι ὁ
[1, 32]	δ? ἂν αὐτῶν πλεῖστα ἔχων	διατελέῃ	καὶ ἔπειτα τελευτήσῃ εὐχαρίστως τὸν
[1, 178]	βαθέα τε καὶ εὐρέα καὶ	πλέη	ὕδατος περιθέει, μετὰ δὲ τεῖχος
[1, 21]	χρόνον ὅσον ἂν τὸν νηὸν	οἰκοδομέῃ.	ὃ μὲν δὴ ἀπόστολος ἐς
[1, 35]	καθαρὸς χεῖρας, ἐὼν Φρὺξ μὲν	γενεῇ,	γένεος δὲ τοῦ βασιληίου. παρελθὼν
[1, 3]	δώσειν ἐκείνοισι. ~Δευτέρῃ δὲ λέγουσι	γενεῇ	μετὰ ταῦτα Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου,
[1, 34]	ὄνειρος, ὡς ἀπολέει μιν αἰχμῇ	σιδηρέῃ	βληθέντα. ὃ δ? ἐπείτε ἐξηγέρθη
[1, 39]	εἰσὶ χεῖρες, κοίη δὲ αἰχμὴ	σιδηρέη	τὴν σὺ φοβέαι; εἰ μὲν
[1, 193]	τὴν βάλανον ἐσδύνων καὶ μὴ	ἀπορρέῃ	ὁ καρπὸς τοῦ φοίνικος? ψῆνας
[1, 181]	ἐστρωμένη, καὶ οἱ τράπεζα παρακέεται	χρυσέη.	ἄγαλμα δὲ οὐκ ἔνι οὐδὲν
[1, 183]	καὶ οἱ τράπεζα μεγάλη παρακέεται	χρυσέη,	καὶ τὸ βάθρον οἱ καὶ
[1, 92]	Προνηίης τῆς ἐν Δελφοῖσι ἀσπὶς	χρυσέη	μεγάλη. ταῦτα μὲν καὶ ἔτι
[1, 162]	ὁ Μήδων βασιλεὺς Ἀστυάγης ἀνόμῳ	τραπέζῃ	ἔδαισε, ὁ τῷ Κύρῳ τὴν
[1, 193]	δὲ τῆς Δήμητρος καρπὸν ὧδε	ἀγαθὴ	ἐκφέρειν ἐστὶ ὥστε ἐπὶ διηκόσια
[1, 66]	οἷα δὲ ἐν τε χώρῃ	ἀγαθῇ	καὶ πλήθεϊ οὐκ ὀλίγων ἀνδρῶν,
[1, 107]	Μάγων τοῖσι ὀνειροπόλοισι τὸ ἐνύπνιον,	ἐφοβήθη	παρ? αὐτῶν αὐτὰ ἕκαστα μαθών.
[1, 164]	τεῖχος τοῖσι Φωκαιεῦσι τρόπῳ τοιῶδε	ἐξεποιήθη.	ὁ δὲ Ἅρπαγος ὡς ἐπήλασε
[1, 56]	οὕτω ἐς Πελοπόννησον ἐλθὸν Δωρικὸν	ἐκλήθη.	~ἥντινα δὲ γλῶσσαν ἵεσαν οἱ
[1, 7]	ἀπ? ὅτευ ὁ δῆμος Λύδιος	ἐκλήθη	ὁ πᾶς οὗτος, πρότερον Μηίων
[1, 128]	ἑσσώθη, καὶ αὐτός τε Ἀστυάγης	ἐζωγρήθη	καὶ τοὺς ἐξήγαγε τῶν Μήδων
[1, 87]	τί οἱ κεχαρισμένον ἐξ αὐτοῦ	ἐδωρήθη,	παραστῆναι καὶ ῥύσασθαι αὐτὸν ἐκ
[1, 114]	περιέσπε μαστιγέων. ὁ δὲ ἐπείτε	μετείθη	τάχιστα, ὡς γε δὴ ἀνάξια
[1, 60]	ἐγὼ εὑρίσκω, μακρῷ, ἐπεί γε	ἀπεκρίθη	ἐκ παλαιτέρου τοῦ βαρβάρου ἔθνεος
[1, 21]	Ἀλυάττης δέ, ὡς οἱ ταῦτα	ἐξαγγέλθη,	αὐτίκα ἔπεμπε κήρυκα ἐς Μίλητον
[1, 13]	~ἔσχε δὲ τὴν βασιληίην καὶ	ἐκρατύνθη	ἐκ τοῦ ἐν Δελφοῖσι χρηστηρίου.
[1, 160]	Ἀθηναίης πολιούχου ἀποσπασθεὶς ὑπὸ Χίων	ἐξεδόθη?	ἐξέδοσαν δὲ οἱ Χῖοι ἐπὶ
[1, 109]	ἀμειψάμενος ὁ Ἅρπαγος, ὥς οἱ	παρεδόθη	τὸ παιδίον κεκοσμημένον τὴν ἐπὶ
[1, 34]	σιδηρέῃ βληθέντα. ὃ δ? ἐπείτε	ἐξηγέρθη	καὶ ἑωυτῷ λόγον ἔδωκε, καταρρωδήσας
[1, 209]	ἡλικίην στρατεύεσθαι. ἐπεὶ ὦν δὴ	ἐξηγέρθη	ὁ Κῦρος, ἐδίδου λόγον ἑωυτῷ
[1, 29]	δὴ μή τινα τῶν νόμων	ἀναγκασθῇ,	λῦσαι τῶν ἔθετο. αὐτοὶ γὰρ
[1, 8]	~οὗτος δὴ ὦν ὁ Κανδαύλης	ἠράσθη	τῆς ἑωυτοῦ γυναικός, ἐρασθεὶς δὲ
[1, 84]	κυνέην ἄνωθεν κατακυλισθεῖσαν καὶ ἀνελόμενον,	ἐφράσθη	καὶ ἐς θυμὸν ἐβάλετο? τότε
[1, 13]	λόγον οὐδένα ἐποιεῦντο, πρὶν δὴ	ἐπετελέσθη.	~τὴν μὲν δὴ τυραννίδα οὕτω
[1, 56]	Κροῖσος πολλόν τι μάλιστα πάντων	ἥσθη,	ἐλπίζων ἡμίονον οὐδαμὰ ἀντ? ἀνδρὸς
[1, 78]	Κροίσῳ τὸ προάστειον πᾶν ὀφίων	ἐνεπλήσθη?	φανέντων δὲ αὐτῶν οἱ ἵπποι
[1, 12]	χρόνον γενόμενος ἐν ἰάμβῳ τριμέτρῳ	ἐπεμνήσθη.	~ἔσχε δὲ τὴν βασιληίην καὶ
[1, 54]	τὰ θεοπρόπια ἐπύθετο ὁ Κροῖσος,	ὑπερήσθη	τε τοῖσι χρηστηρίοισι, πάγχυ τε
[1, 49]	ἐκ Δελφῶν οὕτω τῷ, Κροίσῳ	ἐχρήσθη?	κατὰ δὲ τὴν Ἀμφιάρεω τοῦ
[1, 165]	γένωνται, ἡ δὲ αὐτῶν νῆσος	ἀποκληισθῇ	τούτου εἵνεκα, πρὸς ταῦτα οἱ
[1, 68]	αὐλήν? χρόνῳ δὲ ὡς ἀνέγνωσε,	ἐνοικίσθη,	ἀνορύξας δὲ τὸν τάφον καὶ
[1, 179]	ἐς τὸ ἐν Βαβυλῶνι τεῖχος	ἐκομίσθη.	~ἐτετείχιστο μέν νυν ἡ Βαβυλὼν
[1, 140]	τούτῳ ἐχέτω ὡς καὶ ἀρχὴν	ἐνομίσθη,	ἄνειμι δὲ ἐπὶ τὸν πρότερον
[1, 75]	ἀρχαῖα ἐσβάλλοι? ὥστε ἐπείτε καὶ	ἐσχίσθη	τάχιστα ὁ ποταμός, ἀμφοτέρῃ διαβατὸς
[1, 130]	καὶ τριήκοντα οὕτω τῆς βασιληίης	κατεπαύσθη,	Μῆδοι δὲ ὑπέκυψαν Πέρσῃσι διὰ
[1, 140]	ἂν ὑπ? ὄρνιθος ἢ κυνὸς	ἑλκυσθῇ.	Μάγους μὲν γὰρ ἀτρεκέως οἶδα
[1, 19]	Ἀσσησίης, ἁφθεὶς δὲ ὁ νηὸς	κατεκαύθη.	καὶ τὸ παραυτίκα μὲν λόγος
[1, 98]	τὸ δὲ καὶ μᾶλλόν τι	ἐπετηδεύθη.	κύκλων δ? ἐόντων τῶν συναπάντων
[1, 213]	δεσμῶν λυθῆναι ἔτυχε, ὡς δὲ	ἐλύθη	τε τάχιστα καὶ τῶν χειρῶν
[1, 149]	αἱ ἀρχαῖαι? μία γὰρ σφέων	παρελύθη	Σμύρνη ὑπὸ Ἰώνων? ἦσαν γὰρ
[1, 19]	τι τοιόνδε γενέσθαι πρῆγμα? ὡς	ἅφθη	τάχιστα τὸ λήιον, ἀνέμῳ βιώμενον
[1, 124]	σέο τε αὐτοῦ περὶ ὡς	ἐπρήχθη,	καὶ οἷα ἐγὼ ὑπὸ Ἀστυάγεος
[1, 129]	εἰ δὴ δι? ἑωυτοῦ γε	ἐπρήχθη	τὰ παρεόντα, ἄλλῳ περιέθηκε τὸ
[1, 19]	ληίου ἐμπιπραμένου ὑπὸ τῆς στρατιῆς	συνηνείχθη	τι τοιόνδε γενέσθαι πρῆγμα? ὡς
[1, 199]	οὐδὲ ἀποδοκιμᾷ οὐδένα. ἐπεὰν δὲ	μιχθῇ,	ἀποσιωσαμένη τῇ θεῷ ἀπαλλάσσεται ἐς
[1, 198]	ἐν Αἰγύπτῳ. ὁσάκις δ? ἂν	μιχθῇ	γυναικὶ τῇ ἑωυτοῦ ἀνὴρ Βαβυλώνιος,
[1, 199]	ἀργύριον ἐμβαλὼν ἐς τὰ γούνατα	μιχθῇ	ἔξω τοῦ ἱροῦ? ἐμβαλόντα δὲ
[1, 160]	γε εἰπεῖν ἀτρεκέως? οὐ γὰρ	ἐτελεώθη.	Κυμαῖοι γὰρ ὡς ἔμαθον ταῦτα
[1, 208]	διάβασις ἡ ἐπὶ Μασσαγέτας μὴ	ὀρθωθῇ,	ταῦτα ἐντειλάμενος καὶ ἀποστείλας τούτους
[1, 209]	ὁ στρατὸς αὐτοῦ. ~ἐπείτε δὲ	ἐπεραιώθη	τὸν Ἀράξεα, νυκτὸς ἐπελθούσης εἶδε
[1, 159]	ἂν τὸ ἀπὸ σεῦ ἡμῖν	δηλωθῇ	ἀτρεκέως ὁκότερα ποιέωμεν" ὃ μὲν
[1, 179]	ἐκ τῆς τάφρου ἡ γῆ	ἀναισιμώθη,	καὶ τὸ τεῖχος ὅντινα τρόπον
[1, 128]	τούτους καὶ συμβαλὼν τοῖσι Πέρῃσι	ἑσσώθη,	καὶ αὐτός τε Ἀστυάγης ἐζωγρήθη
[1, 93]	ἀείναον εἶναι? καλέεται δὲ αὕτη	Γυγαίη.	τοῦτο μὲν δὴ τοιοῦτο ἐστί.
[1, 11]	μετὰ δὲ ἱκέτευε μὴ μιν	ἀναγκαίῃ	ἐνδέειν διακρῖναι τοιαύτην αἵρεσιν. οὔκων
[1, 162]	τὰ τείχεα ἐπόρθεε. πρώτῃ δὲ	Φωκαίῃ	Ἰωνίης ἐπεχείρησε. ~οἱ δὲ Φωκαιέες
[1, 22]	τε ἀντὶ ἑνὸς νηοὺς τῇ	Ἀθηναίῃ	οἰκοδόμησε ὁ Ἀλυάττης ἐν τῇ
[1, 60]	τοὺς δήμους φάτις ἀπίκετο ὡς	Ἀθηναίη	Πεισίστρατον κατάγει, καὶ οἱ ἐν
[1, 60]	νόῳ Πεισίστρατον, τὸν αὐτὴ ἡ	Ἀηθναίη	τιμήσασα ἀνθρώπων μάλιστα κατάγει ἐς
[1, 126]	ὁ Κῦρος κότερα τὰ τῇ	προτεραίῃ	εἶχον ἢ τὰ παρεόντα σφι
[1, 84]	οὗτος ὁ Μάρδος ἰδὼν τῇ	προτεραίῃ	τῶν τινα Λυδῶν κατὰ τοῦτο
[1, 133]	ἅδῃ σφι βουλευομένοισι, τοῦτο τῇ	ὑστεραίῃ	νήφουσι προτιθεῖ ὁ στέγαρχος, ἐν
[1, 77]	Κύρου) τοῦτο μεμφθείς, ὡς τῇ	ὑστεραίῃ	οὐκ ἐπειρᾶτο ἐπιὼν ὁ Κῦρος,
[1, 126]	ὡς ἐπιτηδεοτάτοισι. ἀπικομένους δὲ τῇ	ὑστεραίῃ	τοὺς Πέρσας κατακλίνας ἐς λειμῶνα
[1, 89]	σύ τέ σφι οὐκ ἀπεχθήσεαι	βίῃ	ἀπαιρεόμενος τὰ χρήματα, καὶ ἐκεῖνοι
[1, 59]	ἐν τῇ πρὸς Μεγαρέας γενομένῃ	στρατηγίῃ,	Νίσαιάν τε ἑλὼν καὶ ἄλλα
[1, 150]	πόλιν. βοηθησάντων δὲ πάντων Αἰολέων,	ὁμολογίῃ	ἐχρήσαντο τὰ ἔπιπλα ἀποδόντων τῶν
[1, 66]	οὐ τοι δώσω. πολλοὶ ἐν	Ἀρκαδίῃ	βαλανηφάγοι ἄνδρες ἔασιν, οἵ σ?
[1, 132]	ἑωυτῷ μὲν δὴ τῷ θύοντι	ἰδίῃ	μούνῳ οὔ οἱ ἐγγίνεται ἀρᾶσθαι
[1, 192]	ἵπποι δὲ οἱ αὐτοῦ ἦσαν	ἰδίῃ,	πάρεξ τῶν πολεμιστηρίων, οἱ μὲν
[1, 174]	σφι ἐγίνετο? τῇ γὰρ ἡ	Κνιδίη	χώρη ἐς τὴν ἤπειρον τελευτᾷ,
[1, 93]	εἰρήσθω. ~θώματα δὲ γῆ ἡ)	Λυδίη	ἐς συγγραφὴν οὐ μάλα ἔχει,
[1, 142]	σφίσι, αἵδε δὲ ἐν τῇ	Λυδίῃ,	Ἔφεσος Κολοφὼν Λέβεδος Τέως Κλαζομεναὶ
[1, 126]	εἶχον ἢ τὰ παρεόντα σφι	εἴη	αἱρετώτερα. οἳ δὲ ἔφασαν πολλὸν
[1, 96]	τῇσι ἄλλῃσι κώμῃσι ὡς Δηιόκης	εἴη	ἀνὴρ μοῦνος κατὰ τὸ ὀρθὸν
[1, 210]	Ὑστάσπης τοῖσιδε. ὦ βασιλεῦ, μὴ	εἴη	ἀνὴρ Πέρσης γεγονὼς ὅστις τοὶ
[1, 31]	τούτοισι ὁ θεὸς ὡς ἄμεινον	εἴη	ἀνθρώπῳ τεθνάναι μᾶλλον ἢ ζώειν.
[1, 45]	καθήραντα ἀπολωλεκὼς εἴη, οὐδέ οἱ	εἴη	βιώσιμον. Κροῖσος δὲ τούτων ἀκούσας
[1, 44]	τὰ ὑπὸ τοῦ ξείνου πεπονθὼς	εἴη	ἐκάλεε δὲ ἐπίστιόν τε καὶ
[1, 17]	Μίλητον τρόπῳ τοιῷδε? ὅκως μὲν	εἴη	ἐν τῇ γῇ καρπὸς ἁδρός,
[1, 129]	τοῦ παιδὸς ἐθοίνησε, ὅ τι	εἴη	ἡ ἐκείνου δουλοσύνη ἀντὶ τῆς
[1, 196]	ἢ εἴ τις αὐτέων ἔμπηρος	εἴη,	καὶ ταύτην ἂν ἐκήρυσσε, ὅστις
[1, 173]	δὲ ἑτέρου τὸν πλησίον τίς	εἴη,	καταλέξει ἑωυτὸν μητρόθεν καὶ τῆς
[1, 35]	ἐπυνθάνετο ὁκόθεν τε καὶ τίς	εἴη,	λέγων τάδε? ὤνθρωπε, τίς τε
[1, 27]	Μυτιληναῖον, εἰρομένου Κροίσου εἴ τι	εἴη	νεώτερον περὶ τὴν Ἑλλάδα, εἰπόντα
[1, 87]	δὴ μαθόντα τὸν Κῦρον ὡς	εἴη	ὁ Κροῖσος καὶ θεοφιλὴς καὶ
[1, 116]	λάβοι τὸν παῖδα καὶ τίς	εἴη	ὁ παραδούς. ὁ δὲ ἐξ
[1, 45]	ἐπ? ἐκείνῃ τὸν καθήραντα ἀπολωλεκὼς	εἴη,	οὐδέ οἱ εἴη βιώσιμον. Κροῖσος
[1, 122]	γὰρ ὡς βουκόλου τοῦ Ἀστυάγεος	εἴη	παῖς, ἀπὸ δὲ τῆς κεῖθεν
[1, 111]	βρέφος, ὡς ἄρα Μανδάνης τε	εἴη	παῖς τῆς Ἀστυάγεος θυγατρὸς καὶ
[1, 185]	ὡς ὅ τε ποταμὸς βραδύτερος	εἴη	περὶ καμπὰς πολλὰς ἀγνύμενος, καὶ
[1, 207]	στρατιῆς τοιαύτης ἄρχειν, οὐδὲν ἂν	εἴη	πρῆγμα γνώμας ἐμὲ σοὶ ἀποφαίνεσθαι?
[1, 86]	τὸ τοῦ Σόλωνος ὥς οἱ	εἴη	σὺν θεῷ εἰρημένον, τὸ μηδένα
[1, 24]	Ἀρίονος. φαμένων δὲ ἐκείνων ὡς	εἴη	τε σῶς περὶ Ἰταλίην καί
[1, 86]	τίσιν καὶ ἐπιλεξάμενον ὡς οὐδὲν	εἴη	τῶν ἐν ἀνθρώποισι ἀσφαλέως ἔχον,
[1, 111]	φέροντα καὶ θεῖναι ἔνθα θηριωδέστατον	εἴη	τῶν ὀρέων, φὰς Ἀστυάγεα εἶναι
[1, 62]	ἀντία ἔθεντο τὰ ὅπλα. ἐνθαῦτα	θείῃ	πομπῇ χρεώμενος παρίσταται Πεισιστράτῳ Ἀμφίλυτος
[1, 126]	ἐλεύθεροι. αὐτός τε γὰρ δοκέω	θείῃ	τύχῃ γεγονὼς τάδε ἐς χεῖρας
[1, 46]	ὡς εἰ φρονέοντα τὴν ἀληθείην	εὑρεθείη,	ἐπείρηται σφέα δεύτερα πέμπων εἰ
[1, 116]	δὲ ἀπ? ἀρχῆς διεξήιε τῇ	ἀληθείῃ	χρεώμενος, καὶ κατέβαινε ἐς λιτάς
[1, 196]	ὅκως αὕτη εὑροῦσα πολλὸν χρυσίον	πρηθείη,	ἄλλην ἂν ἐκήρυσσε ἣ μετ?
[1, 119]	βορῆς, Ἀστυάγης εἴρετό μιν εἰ	ἡσθείη	τι τῇ θοίνῃ. φαμένου δὲ
[1, 73]	ὀργὴν ἄκρος) τρηχέως κάρτα περιέσπε	ἀεικείῃ.	οἳ δὲ ταῦτα πρὸς Κυαξάρεω
[1, 115]	παῖδα ἐόντος πρώτου παρ? ἐμοὶ	ἀεικείῃ	τοιῇδε περισπεῖν; ὁ δὲ ἀμείβετο
[1, 166]	πέλαγος. συμμισγόντων δὲ τῇ ναυμαχίῃ	Καδμείη	τις νίκη τοῖσι Φωκαιεῦσι ἐγένετο?
[1, 139]	ὅμοια τοῖσι σώμασι καὶ τῇ	μεγαλοπρεπείῃ	τελευτῶσι πάντα ἐς τὠυτὸ γράμμα,
[1, 110]	τῶν ὀρέων, ὅκως ἂν τάχιστα	διαφθαρείη?	καὶ τάδε τοὶ ἐκέλευσε εἰπεῖν,
[1, 175]	τε καὶ τοῖσι περιοίκοισι, ἡ	ἱρείη	τῆς Ἀθηναίης πώγωνα μέγαν ἴσχε.
[1, 210]	αὐτοῦ ταύτῃ μέλλοι, ἡ δὲ	βασιληίη	αὐτοῦ περιχωρέοι ἐς Δαρεῖον. ἀμείβεται
[1, 187]	οὗ ἐς Δαρεῖον περιῆλθε ἡ	βασιληίη?	Δαρείῳ δὲ καὶ δεινὸν ἐδόκεε
[1, 199]	ἐλάσασαι πρὸς τὸ ἱρὸν ἑστᾶσι?	θεραπηίη	δέ σφι ὄπισθε ἕπεται πολλή.
[1, 136]	δ? ἔτι πλεῦνας παλλακὰς κτῶνται.	~ἀνδραγαθίη	δὲ αὕτη ἀποδέδεκται, μετὰ τὸ
[1, 88]	ἑωυτοῦ καὶ κάρτα ἐν πολλῇ	προμηθίῃ	εἶχε, ἀπεθώμαζέ τε ὁρέων καὶ
[1, 19]	τῆς νούσου. τοῖσι δὲ ἡ	Πυθίη	ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς οὐκ ἔφη
[1, 47]	καὶ ἐπειρώτων τὸ ἐντεταλμένον, ἡ	Πυθίη	ἐν ἑξαμέτρῳ τόνῳ λέγει τάδε.
[1, 167]	ὡς τὸν Κύρνον σφι ἡ	Πυθίη	ἔχρησε κτίσαι ἥρων ἐόντα, ἀλλ?
[1, 65]	ἐς τὸ μέγαρον, εὐθὺς ἡ	Πυθίη	λέγει τάδε. ἥκεις ὦ Λυκόοργε
[1, 85]	αὐτοῦ ἐπεπόμφεε χρησομένους. ἡ δὲ	Πυθίη	οἱ εἶπε τάδε. Λυδὲ γένος,
[1, 55]	ἔσται ἡ μουναρχίη. ἡ δὲ	Πυθίη	οἱ χρᾷ τάδε. ἀλλ? ὅταν
[1, 167]	ἀκέσασθαι τὴν ἁμαρτάδα. ἡ δὲ	Πυθίη	σφέας ἐκέλευσε ποιέειν τὰ καὶ
[1, 67]	πολέμῳ Τεγεητέων γενοίατο. ἡ δὲ	Πυθίη	σφι ἔχρησε τὰ Ὀρέστεω τοῦ
[1, 66]	τῇ Ἀρκάδων χωρῇ. ἡ δὲ	Πυθίη	σφι χρᾷ τάδε. Ἀρκαδίην μ?
[1, 174]	ἐπειρησομένους τὸ ἀντίξοον. ἡ δὲ	Πυθίη	σφι, ὡς αὐτοὶ Κνίδιοι λέγουσι,
[1, 67]	ταῦτα τοῖσι θεοπρόποισι λέγει ἡ	Πυθίη	τάδε. ἔστι τις Ἀρκαδίης Τεγέη
[1, 91]	ἑωυτοῦ συνοίκεε" ταῦτα μὲν ἡ	Πυθίη	ὑπεκρίνατο τοῖσι Λυδοῖσι, οἳ δὲ
[1, 13]	Γύγης. τοσόνδε μέντοι εἶπε ἡ	Πυθίη,	ὡς Ἡρακλείδῃσι τίσις ἥξει ἐς
[1, 116]	τε χρόνος τῆς ἐκθέσιος τῇ	ἡλικίῃ	τοῦ παιδὸς ἐδόκεε συμβαίνειν. ἐκπλαγεὶς
[1, 81]	Περσέων. ~τοῖσι μὲν δὴ κατεστήκεε	πολιορκίη.	Κροῖσος δὲ δοκέων οἱ χρόνον
[1, 165]	ἀνεστήσαντο πόλιν, τῇ οὔνομα ἦν	Ἀλαλίη.	Ἀργανθώνιος δὲ τηνικαῦτα ἤδη τετελευτήκεε.
[1, 145]	ἐστί, ἀπ? ὅτευ ὁ ἐν	Ἰταλίῃ	ποταμὸς τὸ οὔνομα ἔσχε, καὶ
[1, 83]	νεῶν ἐουσέων ἑτοίμων ἦλθε ἄλλη	ἀγγελίη,	ὡς ἡλώκοι τὸ τεῖχος τῶν
[1, 60]	εὐειδής? ταύτην τὴν γυναῖκα σκευάσαντες	πανοπλίῃ,	ἐς ἅρμα ἐσβιβάσαντες καὶ προδέξαντες
[1, 137]	μηδένα τῶν ἑωυτοῦ οἰκετέων ἐπὶ	μιῇ	αἰτίῃ ἀνήκεστον πάθος ἔρδειν? ἀλλὰ
[1, 112]	τῶν γουνάτων τοῦ ἀνδρὸς ἐχρήιζε	μηδεμιῇ	τέχνῃ ἐκθεῖναί μιν. ὁ δὲ
[1, 131]	ἀρχῆθεν, ἐπιμεμαθήκασι δὲ καὶ τῇ	Οὐρανίῃ	θύειν, παρά τε Ἀσσυρίων μαθόντες
[1, 46]	δὲ ἡ Ἀστυάγεος τοῦ Κυαξάρεω	ἡγεμονίη	καταιρεθεῖσα ὑπὸ Κύρου τοῦ Καμβύσεω
[1, 7]	ἐξ ἐπιδρομῆς ἁρπαγή. ~Ἡ δὲ	ἡγεμονίη	οὕτω περιῆλθε, ἐοῦσα Ἡρακλειδέων, ἐς
[1, 87]	μὲν εὐδαιμονίῃ, τῇ ἐμεωυτοῦ δὲ	κακοδαιμονίῃ,	αἴτιος δὲ τούτων ἐγένετο ὁ
[1, 86]	ἐὼν ἄλλον ἄνθρωπον, γενόμενον ἑωυτοῦ	εὐδαιμονίῃ	οὐκ ἐλάσσω, ζῶντα πυρὶ διδοίη,
[1, 32]	ξεῖνε Ἀθηναῖε, ἡ δ? ἡμετέρη	εὐδαιμονίη	οὕτω τοι ἀπέρριπται ἐς τὸ
[1, 87]	ταῦτα ἔπρηξα τῇ σῇ μὲν	εὐδαιμονίῃ,	τῇ ἐμεωυτοῦ δὲ κακοδαιμονίῃ, αἴτιος
[1, 169]	ἦγον. οὕτω δὴ τὸ δεύτερον	Ἰωνίη	ἐδεδούλωτο. ὡς δὲ τοὺς ἐν
[1, 170]	μένουσι δέ σφι ἐν τῇ	Ἰωνίῃ	οὐκ ἔφη ἐνορᾶν ἐλευθερίην ἔτι
[1, 142]	αὐτῆς χωρία τὠυτὸ ποιέει τῇ	Ἰωνίῃ	οὔτε τὰ κάτω οὔτε τὰ
[1, 168]	μέν νυν πέρι τῆς ἐν	Ἰωνίῃ	οὕτω ἔσχε παραπλήσια δὲ τούτοισι
[1, 193]	καὶ κηλωνηίοισι ἀρδόμενος. ἡ γὰρ	Βαβυλωνίη	χώρη πᾶσα, κατά περ ἡ
[1, 192]	τέσσερας μῆνας τρέφει μιν ἡ	Βαβυλωνίη	χωρῇ, τοὺς δὲ ὀκτὼ τῶν
[1, 72]	μετὰ δὲ Ματιηνοὺς μὲν ἐν	δεξιῇ	ἔχει ῥέων, ἐκ δὲ τοῦ
[1, 104]	ὁδὸν πολλῷ μακροτέρην ἐκτραπόμενοι, ἐν	δεξιῇ	ἔχοντες τὸ Καυκάσιον ὄρος. ἐνθαῦτα
[1, 86]	εὐδαιμονίῃ οὐκ ἐλάσσω, ζῶντα πυρὶ	διδοίη,	πρός τε τούτοισι δείσαντα τὴν
[1, 39]	δὲ κοῖαι μὲν εἰσὶ χεῖρες,	κοίη	δὲ αἰχμὴ σιδηρέη τὴν σὺ
[1, 30]	Κροῖσος τὸ λεχθὲν εἴρετο ἐπιστρεφέως?	κοίῃ	δὴ κρίνεις Τέλλον εἶναι ὀλβιώτατον;
[1, 134]	τῇσι ὁδοῖσι, τῷδε ἄν τις	διαγνοίη	εἰ ὅμοιοί εἰσὶ οἱ συντυγχάνοντες?
[1, 88]	ἐκεῖνον ἐόντες πάντες. ὁ δὲ	συννοίῃ	ἐχόμενος ἥσυχος ἦν? μετὰ δὲ
[1, 203]	μία ἐοῦσα τυγχάνει. ~ἡ δὲ	Κασπίη	ἐστὶ ἑτέρη ἐπ? ἑωυτῆς, ἐοῦσα
[1, 202]	τὴν Κασπίην θάλασσαν. ἡ δὲ	Κασπίη	θάλασσα ἐστὶ ἐπ? ἑωυτῆς, οὐ
[1, 142]	Πριήνη. αὗται μὲν ἐν τῇ	Καρίῃ	κατοίκηνται κατὰ ταὐτὰ διαλεγόμεναι σφίσι,
[1, 76]	τὴν Πτερίην καλεομένην ἡ δὲ	Πτερίη	ἐστὶ τῆς χώρης ταύτης τὸ
[1, 79]	μάχην τὴν γενομένην ἐν τῇ	Πτερίῃ,	μαθὼν ὡς ἀπελάσας μέλλοι Κροῖσος
[1, 76]	ἀντεστρατοπεδεύσατο Κροίσῳ, ἐνθαῦτα ἐν τῇ	Πτερίῃ	χωρῇ ἐπειρῶντο κατὰ τὸ ἰσχυρὸν
[1, 82]	τῇ ἠπείρῳ χώρῇ καὶ ἡ	Κυθηρίη	νῆσος καὶ αἱ λοιπαὶ τῶν
[1, 123]	διδόντα τὸν λαγὸν Κύρῳ ἐπειπεῖν	αὐτοχειρίῃ	μιν διελεῖν καὶ μηδένα οἱ
[1, 140]	θύουσι? οἱ δὲ δὴ Μάγοι	αὐτοχειρίῃ	πάντα πλὴν κυνὸς καὶ ἀνθρώπου
[1, 192]	ἡ λοιπὴ πᾶσα Ἀσίη. οὕτω	τριτημορίη	ἡ Ἀσσυρίη χώρη τῇ δυνάμι
[1, 105]	ἐπείτε ἐγένοντο ἐν τῇ Παλαιστίνῃ	Συρίῃ,	Ψαμμήτιχος σφέας Αἰγύπτου βασιλεὺς ἀντιάσας
[1, 185]	τινα κωμέων τῶν ἐν τῇ	Ἀσσυρίῃ	ἀπικνέεται ῥέων? τῇ δὲ κώμῃ
[1, 192]	πᾶσα Ἀσίη. οὕτω τριτημορίη ἡ	Ἀσσυρίη	χώρη τῇ δυνάμι τῆς ἄλλης
[1, 146]	Ἰώνων ἢ κάλλιόν τι γεγόνασι,	μωρίη	πολλὴ λέγειν? τῶν Ἄβαντες μὲν
[1, 27]	δὲ ἄρα οἱ ἐν τῇ	Ἀσίῃ	Ἕλληνες κατεστράφατο ἐς φόρου ἀπαγωγήν,
[1, 103]	κατὰ τέλεα τοὺς ἐν τῇ,	Ἀσίῃ	καὶ πρῶτος διέταξε χωρὶς ἑκάστους
[1, 79]	χρόνον ἔθνος οὐδὲν ἐν τῇ	Ἀσίῃ	οὔτε ἀνδρηιότερον οὔτε ἀλκιμώτερον τοῦ
[1, 192]	τῶν μηνῶν ἡ λοιπὴ πᾶσα	Ἀσίη.	οὕτω τριτημορίη ἡ Ἀσσυρίη χώρη
[1, 6]	καὶ Δωριέας τοὺς ἐν τῇ	Ἀσίῃ,	φίλους δὲ προσεποιήσατο Λακεδαιμονίους. πρὸ
[1, 180]	παρὰ χεῖλος ἑκάτερον τοῦ ποταμοῦ	αἱμασιὴ	πλίνθων ὀπτέων παρατείνει. τὸ δὲ
[1, 180]	ὦν ἑκάστην ὁδὸν ἐν τῇ	αἱμασιῇ	τῇ παρὰ τὸν ποταμὸν πυλίδες
[1, 203]	ἑωυτῆς, ἐοῦσα μῆκος μὲν πλόου	εἰρεσίῃ	χρεωμένῳ πεντεκαίδεκα ἡμερέων, εὖρος δέ,
[1, 35]	δέ μιν ἐκάθηρε. ἔστι δὲ	παραπλησίη	ἡ κάθαρσις τοῖσι Λυδοῖσι καὶ
[1, 30]	ἀπέθανε κάλλιστα, καί μιν Ἀθηναῖοι	δημοσίῃ	τε ἔθαψαν αὐτοῦ τῇ περ
[1, 132]	δὲ Ἀλιλάτ, Πέρσαι δὲ Μίτραν.	~θυσίη	δὲ τοῖσι Πέρσῃσι περὶ τοὺς
[1, 17]	ἐπέδρης μὴ εἶναι ἔργον τῇ	στρατιῇ.	τὰς δὲ οἰκίας οὐ κατέβαλλε
[1, 84]	ἡμέρη πολιορκεομένῳ Κροίσῳ, Κῦρος τῇ	στρατιῇ	τῇ ἑωυτοῦ διαπέμψας ἱππέας προεῖπε
[1, 62]	ἐπ? αὐτόν. καὶ οὗτοί τε	πανστρατιῇ	ἤισαν ἐπὶ τοὺς κατιόντας καὶ
[1, 137]	τῶν ἑωυτοῦ οἰκετέων ἐπὶ μιῇ	αἰτίῃ	ἀνήκεστον πάθος ἔρδειν? ἀλλὰ λογισάμενος
[1, 193]	χώρη πᾶσα, κατά περ ἡ	Αἰγυπτίη,	κατατέτμηται ἐς διώρυχας? καὶ ἡ
[1, 68]	Τεγέῃ καὶ συντυχίῃ χρησάμενος καὶ	σοφίῃ.	ἐούσης γὰρ τοῦτον τὸν χρόνον
[1, 197]	τὰ θήλεα τέκνα. ~δεύτερος δὲ	σοφίῃ	ὅδε ἄλλος σφι νόμος κατέστηκε?
[1, 77]	γὰρ πρὸς τούτους αὐτῷ ἐπεποίητο	συμμαχίη,	ἐτυράννευε δὲ τὸν χρόνον τοῦτον
[1, 166]	καλεόμενον πέλαγος. συμμισγόντων δὲ τῇ	ναυμαχίῃ	Καδμείη τις νίκη τοῖσι Φωκαιεῦσι
[1, 55]	εἴ οἱ πολυχρόνιος ἔσται ἡ	μουναρχίη.	ἡ δὲ Πυθίη οἱ χρᾷ
[1, 45]	φονεὺς δὲ τοῦ καθήραντος, ἐπείτε	ἡσυχίη	τῶν ἀνθρώπων ἐγένετο περὶ τὸ
[1, 68]	Λίχης ἀνεῦρε ἐν Τεγέῃ καὶ	συντυχίῃ	χρησάμενος καὶ σοφίῃ. ἐούσης γὰρ
[1, 204]	εἶναι ἀνθρώπου, δευτέρα δὲ ἡ	εὐτυχίη	ἡ κατὰ τοὺς πολέμους γενομένη?
[1, 32]	ἐκείνῳ ἐνεῖκαι, ταῦτα δὲ ἡ	εὐτυχίη	οἱ ἀπερύκει, ἄπηρος δὲ ἐστί,
[1, 32]	χρὴ παντὸς χρήματος τὴν τελευτήν,	κῇ	ἀποβήσεται? πολλοῖσι γὰρ δὴ ὑποδέξας
[1, 191]	ὡς ἐς μέσον μηρὸν μάλιστά	κῃ,	κατὰ τοῦτο ἐσήισαν ἐς τὴν
[1, 76]	τὴν ἐν Εὐξείνῳ πόντῳ μάλιστά	κῃ	κειμένη) ἐνθαῦτα ἐστρατοπεδεύετο φθείρων τῶν
[1, 97]	ὑπ? ἀνομίης ἀνάστατοι ἐσόμεθα" ταῦτά	κῃ	λέγοντες πείθουσι ἑωυτοὺς βασιλεύεσθαι. ~αὐτίκα
[1, 98]	κατὰ τὸν Ἀθηνέων κύκλον μάλιστά	κῃ	τὸ μέγαθος. τοῦ μὲν δὴ
[1, 84]	τὸν λέοντα τὸν οἱ ἡ	παλλακὴ	ἔτεκε, Τελμησσέων δικασάντων ὡς περιενειχθέντος
[1, 24]	ὑπὸ ἀπιστίης Ἀρίονα μὲν ἐν	φυλακῇ	ἔχειν οὐδαμῇ μετιέντα, ἀνακῶς δὲ
[1, 160]	παραδεξάμενοι οἱ Πέρσαι εἶχον ἐν	φυλακῇ,	θέλοντες Κύρῳ ἀποδέξαι. ἦν δὲ
[1, 57]	τὰ χωρία, τοῦτον ἔχουσι ἐν	φυλακῇ.	~τὸ δὲ Ἑλληνικὸν γλώσσῃ μὲν
[1, 50]	θησαυρῷ, ἕλκων σταθμὸν ἕβδομον ἡμιτάλαντον?	ἀπετάκη	γὰρ αὐτοῦ τέταρτον ἡμιτάλαντον. ~ἐπιτελέσας
[1, 112]	ὧδε ποίησον, εἰ δὴ πᾶσα	ἀνάγκη	ὀφθῆναι ἐκκείμενον. τέτοκα γὰρ καὶ
[1, 156]	ἀπόλωνται. Κῦρος δὲ ἡσθεὶς τῇ	ὑποθήκῃ	καὶ ὑπεὶς τῆς ὀργῆς ἔφη
[1, 115]	ἐγὼ ταῦτα τοῦτον ἐποίησα σὺν	δίκῃ.	οἱ γάρ με ἐκ τῆς
[1, 104]	δὲ παραμειβομένοισι εἶναι ἐν τῇ	Μηδικῇ.	οὐ μέντοι οἵ γε Σκύθαι
[1, 110]	ἴδῃσι συνηρεφής, ἡ δὲ ἄλλη	Μηδικὴ	χωρῇ ἐστὶ πᾶσα ἄπεδος. ἐπεὶ
[1, 110]	Εὐξείνου? ταύτῃ μὲν γὰρ ἡ	Μηδικὴ	χωρῇ πρὸς Σασπείρων ὀρεινή ἐστι
[1, 193]	ἐπειδὰν δὲ ἄριστα αὐτὴ ἑωυτῆς	ἐνείκῃ,	ἐπὶ τριηκόσια ἐκφέρει. τὰ δὲ
[1, 215]	δὲ ἐσθῆτά τε ὁμοίην τῇ	Σκυθικῇ	φορέουσι καὶ δίαιταν ἔχουσι, ἱππόται
[1, 145]	οὔνομα ἔσχε, καὶ Βοῦρα καὶ	Ἑλίκη,	ἐς τὴν κατέφυγον Ἴωνες ὑπὸ
[1, 166]	δὲ τῇ ναυμαχίῃ Καδμείη τις	νίκη	τοῖσι Φωκαιεῦσι ἐγένετο? αἱ μὲν
[1, 188]	κομίζουσαι ἐν ἀγγηίοισι ἀργυρέοισι ἕπονται,	ὅκῃ	ἂν ἐλαύνῃ ἑκάστοτε. ~ἐπείτε δὲ
[1, 204]	ἡ κατὰ τοὺς πολέμους γενομένη?	ὅκῃ	γὰρ ἰθύσειε στρατεύεσθαι Κῦρος, ἀμήχανον
[1, 137]	πάθος ἔρδειν? ἀλλὰ λογισάμενος ἢν	εὑρίσκῃ	πλέω τε καὶ μέζω τὰ
[1, 108]	μηδαμῶς παραχρήσῃ, μηδὲ ἐμέ τε	παραβάλῃ	καὶ ἄλλους ἑλόμενος ἐξ ὑστέρης
[1, 136]	τρεφόμενος, μηδεμίαν ἄσην τῷ πατρὶ	προσβάλῃ.	~αἰνέω μέν νυν τόνδε τὸν
[1, 209]	ὄψιος. ὡς δέ οἱ ἐδόκεε	μεγάλη	εἶναι ἡ ὄψις, καλέσας Ὑστάσπεα
[1, 181]	ἐν δὲ τῷ νηῷ κλίνη	μεγάλη	κέεται εὖ ἐστρωμένη, καὶ οἱ
[1, 34]	οἰχόμενον ἔλαβέ ἐκ θεοῦ νέμεσις	μεγάλη	Κροῖσον, ὡς εἰκάσαι, ὅτι ἐνόμισε
[1, 183]	κατήμενον χρύσεον, καὶ οἱ τράπεζα	μεγάλη	παρακέεται χρυσέη, καὶ τὸ βάθρον
[1, 92]	τῆς ἐν Δελφοῖσι ἀσπὶς χρυσέη	μεγάλη.	ταῦτα μὲν καὶ ἔτι ἐς
[1, 93]	λίμνη δὲ ἔχεται τοῦ σήματος	μεγάλη,	τὴν λέγουσι Λυδοὶ ἀείναον εἶναι?
[1, 148]	Ἰώνων Ποσειδέωνι Ἑλικωνίῳ. ἡ δὲ	Μυκάλη	ἐστὶ τῆς ἠπείρου ἄκρη πρὸς
[1, 155]	ἐγώ τε ἔπρηξα καὶ ἐγὼ	κεφαλῇ	ἀναμάξας φέρω? τὰ δὲ νῦν
[1, 132]	τῶν δὲ ὡς ἑκάστῳ θύειν	θέλῃ,	ἐς χῶρον καθαρὸν ἀγαγὼν τὸ
[1, 13]	Λυδοί, ἤν μὲν τὸ χρηστήριον	ἀνέλῃ	μιν βασιλέα εἶναι Λυδῶν, τόν
[1, 167]	τῆς Οἰνωτπίης ταύτην ἥτις νῦν	Ὑέλη	καλέεται? ἔκτισαν δὲ ταύτην πρὸς
[1, 110]	Σασπείρων ὀρεινή ἐστι κάρτα καὶ	ὑψηλή	τε καὶ ἴδῃσι συνηρεφής, ἡ
[1, 73]	Κροίσῳ ὧδε. Σκυθέων τῶν νομάδων	εἴλῃ	ἀνδρῶν στασιάσασα ὑπεξῆλθε ἐς γῆν
[1, 22]	τοὺς ἀνθρώπους ἐν εὐπαθείῃσι ἐόντας	ἀγγείλῃ	Ἀλυάττῃ? τὰ δὴ καὶ ἐγένετο.
[1, 111]	κεκοσμημένον χρυσῷ τε καὶ ἐσθῆτι	ποικίλῃ.	Ἅρπαγος δὲ ὡς εἶδέ με,
[1, 83]	καὶ νεῶν ἐουσέων ἑτοίμων ἦλθε	ἄλλη	ἀγγελίη, ὡς ἡλώκοι τὸ τεῖχος
[1, 1]	τε καὶ Ἀσσύρια τῇ τε	ἄλλῃ	ἐσαπικνέεσθαι καὶ δὴ καὶ ἐς
[1, 110]	καὶ ἴδῃσι συνηρεφής, ἡ δὲ	ἄλλη	Μηδικὴ χωρῇ ἐστὶ πᾶσα ἄπεδος.
[1, 151]	ἐν τῇσι Ἑκατὸν νήσοισι καλεομένῃσι	ἄλλη	μία. Λεσβίοισι μέν νῦν καὶ
[1, 179]	καὶ ὑπέρθυρα ὡσαύτως. ἔστι δὲ	ἄλλη	πόλις ἀπέχουσα ὀκτὼ ἡμερέων ὁδὸν
[1, 46]	τοῦ ἐν Λιβύῃ, διαπέμψας ἄλλους	ἄλλῃ,	τοὺς μὲν ἐς Δελφοὺς ἰέναι,
[1, 67]	κοινῷ διαπεμπομένους μὴ ἐλινύειν ἄλλους	ἄλλῃ.	~τούτων ὦν τῶν ἀνδρῶν Λίχης
[1, 93]	μάλα ἔχει, οἷά τε καὶ	ἄλλη	χώρη, πάρεξ τοῦ ἐκ τοῦ
[1, 199]	θεραπηίη δέ σφι ὄπισθε ἕπεται	πολλή.	αἱ δὲ πλεῦνες ποιεῦσι ὧδε?
[1, 110]	ἐπεὶ ὦν ὁ βουκόλος σπουδῇ	πολλῇ	καλεόμενος ἀπίκετο, ἔλεγε ὁ Ἅρπαγος
[1, 146]	ἢ κάλλιόν τι γεγόνασι, μωρίη	πολλὴ	λέγειν? τῶν Ἄβαντες μὲν ἐξ
[1, 88]	ἐγγὺς ἑωυτοῦ καὶ κάρτα ἐν	πολλῇ	προμηθίῃ εἶχε, ἀπεθώμαζέ τε ὁρέων
[1, 88]	ὁ πολλὸς ὅμιλος τί ταῦτα	πολλῇ	σπουδῇ ἐργάζεται; ὁ δὲ εἶπε
[1, 68]	ἤδη δέ σφι καὶ ἡ	πολλὴ	τῆς Πελοποννήσου ἦν κατεστραμμένη. ~ταῦτα
[1, 214]	Μασσαγέται περιεγένοντο, ἥ τε δὴ	πολλὴ	τῆς Περσικῆς στρατιῆς αὐτοῦ ταύτῃ
[1, 174]	ἐστι τὸν ὤρυσσον. καὶ δὴ	πολλῇ,	χειρὶ ἐργαζομένων τῶν Κνιδίων, μᾶλλον
[1, 74]	τῷ δὴ καὶ ἐγένετο ἡ	μεταβολή.	οἱ δὲ Λυδοί τε καὶ
[1, 57]	ἔθνος ἐὸν Πελασγικὸν ἅμα τῇ	μεταβολῇ	τῇ ἐς Ἕλληνας καὶ τὴν
[1, 66]	τοὺς Τεγεήτας. ἑσσωθέντες δὲ τῇ	συμβολῇ,	ὅσοι αὐτῶν ἐζωγρήθησαν, πέδας τε
[1, 68]	γὰρ ἐν τῇδε θέλων τῇ	αὐλῇ	φρέαρ ποιήσασθαι, ὀρύσσων ἐπέτυχον σορῷ
[1, 8]	οὐ πολλοῦ διελθόντος χρῆν γὰρ	Κανδαύλῃ	γενέσθαι κακῶς) ἔλεγε πρὸς τὸν
[1, 11]	ὡς ἂν μὴ πάντα πειθόμενος	Κανδαύλῃ	τοῦ λοιποῦ ἴδῃς τὰ μὴ
[1, 124]	τῷ βουκόλῳ. σύ νυν, ἢν	βούλῃ	ἐμοὶ πείθεσθαι, τῆς περ Ἀστυάγης
[1, 110]	ἦν Μιτραδάτης, συνοίκεε δὲ ἑωυτοῦ	συνδούλῃ,	οὔνομα δὲ τῇ γυναικὶ ἦν
[1, 59]	συνεβούλευε Ἱπποκράτεϊ πρῶτα μὲν γυναῖκα	μὴ	ἄγεσθαι τεκνοποιὸν ἐς τὰ οἰκία,
[1, 196]	τι ἐξευρήκασι νεωστὶ γενέσθαι ἵνα	μὴ	ἀδικοῖεν αὐτὰς μηδ? εἰς ἑτέραν
[1, 143]	καὶ λόγου ἐλαχίστου? ὅτι γὰρ	μὴ	Ἀθῆναι, ἦν οὐδὲν ἄλλο πόλισμα
[1, 165]	οὐκ ἐβούλοντο ὠνευμένοισι πωλέειν, δειμαίνοντες	μὴ	αἳ μὲν ἐμπόριον γένωνται, ἡ
[1, 84]	γὰρ ἦν δεινὸν κατὰ τοῦτο	μὴ	ἁλῷ κοτέ. ἀπότομός τε γὰρ
[1, 207]	ποταμόν. ἢν γὰρ ἐγὼ γνώμης	μὴ	ἁμάρτω, κεῖνοι ἰδόμενοι ἀγαθὰ πολλὰ
[1, 155]	ὃ δ? ἀμείβετο τοῖσιδε, δείσας	μὴ	ἀναστάτους ποιήσῃ τὰς Σάρδις. ὦ
[1, 156]	πρηθῆναι σφέας, ἐπιστάμενος ὅτι ἢν	μὴ	ἀξιόχρεον πρόφασιν προτείνῃ, οὐκ ἀναπείσει
[1, 120]	τὸν παῖδα, εἰ ἐπέζωσε καὶ	μὴ	ἀπέθανε πρότερον. ὁ δὲ ἀμείβεται
[1, 193]	ποιήσομαι, εὖ εἰδὼς ὅτι τοῖσι	μὴ	ἀπιγμένοισι ἐς τὴν Βαβυλωνίην χώρην
[1, 187]	καὶ γράμματα λέγοντα τάδε? εἰ	μὴ	ἄπληστός τε ἔας χρημάτων καὶ
[1, 13]	τόν δὲ βασιλεύειν, ἤν δὲ	μή,	ἀποδοῦναι ὀπίσω ἐς Ἡρακλείδας τὴν
[1, 110]	τάδε τοὶ ἐκέλευσε εἰπεῖν, ἢν	μὴ	ἀποκτείνῃς αὐτὸ ἀλλὰ τεῷ τρόπῳ
[1, 193]	ψὴν τὴν βάλανον ἐσδύνων καὶ	μὴ	ἀπορρέῃ ὁ καρπὸς τοῦ φοίνικος?
[1, 155]	ὥστε οὐδὲν δεινοί τοι ἔσονται	μὴ	ἀποστέωσι" ~Κροῖσος μὲν δὴ ταῦτά
[1, 199]	ἐστὶ ὅσον ὦν? οὐ γὰρ	μὴ	ἀπώσηται? οὐ γάρ οἱ θέμις
[1, 155]	παρέχοντες καὶ αὐτοὶ ἔχοντες. φροντίζω	μὴ	ἄριστον ᾖ ἐξανδραποδίσασθαι σφέας. ὁμοίως
[1, 4]	δῆλα γὰρ δὴ ὅτι, εἰ	μὴ	αὐταὶ ἐβούλοντο, οὐκ ἂν ἡρπάζοντο.
[1, 64]	τε τῶν παραμεινάντων Ἀθηναίων καὶ	μὴ	αὐτίκα φυγόντων παῖδας λαβὼν καὶ
[1, 129]	ἄλλῳ τεῷ τὴν βασιληίην καὶ	μὴ	αὐτὸν ἔχειν, δικαιότερον εἶναι Μήδων
[1, 95]	ὦν Περσέων μετεξέτεροι λέγουσι, οἱ	μὴ	βουλόμενοι σεμνοῦν τὰ περὶ Κῦρον
[1, 126]	ἀγαθά, οὐδένα πόνον δουλοπρεπέα ἔχουσι,	μὴ	βουλομένοισι δὲ ἐμέο πείθεσθαι εἰσὶ
[1, 85]	πολλῶν βασιλεῦ, μέγα νήπιε Κροῖσε,	μὴ	βούλου πολύευκτον ἰὴν ἀνὰ δώματ?
[1, 183]	βωμοῦ οὐκ ἔξεστι θύειν ὅτι	μὴ	γαλαθηνὰ μούνᾳ, ἐπὶ δὲ τοῦ
[1, 32]	πεντακισχιλίας καὶ δισμυρίας, ἐμβολίμου μηνὸς	μὴ	γινομένου? εἰ δὲ δὴ ἐθελήσει
[1, 181]	νύκτα οὐδεὶς ἐναυλίζεται ἀνθρώπων ὅτι	μὴ	γυνὴ μούνη τῶν ἐπιχωρίων, τὴν
[1, 8]	γυναικῶν καλλίστην, καὶ σέο δέομαι	μὴ	δέεσθαι ἀνόμων" ~Ὃ μὲν δὴ
[1, 186]	ταῦτα ἀπαιρέεσκον τοῦδε εἵνεκα, ἵνα	μὴ	διαφοιτέοντες τὰς νύκτας κλέπτοιεν παρ?
[1, 210]	ὁ Ὑστάσπης τοῖσιδε. ὦ βασιλεῦ,	μὴ	εἴη ἀνὴρ Πέρσης γεγονὼς ὅστις
[1, 17]	οἱ Μιλήσιοι ἐπεκράτεον, ὥστε ἐπέδρης	μὴ	εἶναι ἔργον τῇ στρατιῇ. τὰς
[1, 120]	τε καὶ ἐβασίλευσε ὁ παῖς	μὴ	ἐκ προνοίης τινός, θάρσεέ τε
[1, 209]	τῆς ὄψιος ταύτης οὐδεμία τὸ	μὴ	ἐκεῖνον ἐπιβουλεύειν ἐμοί? σύ νυν
[1, 112]	τοίνυν οὐ δύναμαί σε πείθειν	μὴ	ἐκθεῖναι, σὺ δὲ ὧδε ποίησον,
[1, 155]	μέν σφι πέμψας ὅπλα ἀρήια	μὴ	ἐκτῆσθαι, κέλευε δὲ σφέας κιθῶνάς
[1, 144]	τοὺς λαμβάνοντας ἐκ τοῦ ἱροῦ	μὴ	ἐκφέρειν ἀλλ? αὐτοῦ ἀνατιθέναι τῷ
[1, 117]	τρέπεται ἐπὶ ψευδέα ὁδόν, ἵνα	μὴ	ἐλεγχόμενος ἁλίσκηται, ἀλλὰ λέγει τάδε.
[1, 67]	ἱππέων, Σπαρτιητέων τῷ κοινῷ διαπεμπομένους	μὴ	ἐλινύειν ἄλλους ἄλλῃ. ~τούτων ὦν
[1, 185]	τῆς ἐκ Μήδων ὁδοῦ, ἵνα	μὴ	ἐπιμισγόμενοι οἱ Μῆδοι ἐκμανθάνοιεν αὐτῆς
[1, 71]	τί σφέας ἀπαιρήσεαι, τοῖσί γε	μὴ	ἔστι μηδέν; τοῦτο δέ, ἢν
[1, 94]	ἡμερέων παίζειν πᾶσαν, ἵνα δὴ	μὴ	ζητέοιεν σιτία, τὴν δὲ ἑτέρην
[1, 86]	τίς μιν δαιμόνων ῥύσεται τοῦ	μὴ	ζῶντα κατακαυθῆναι. τὸν μὲν δὴ
[1, 200]	αἳ οὐδὲν ἄλλο σιτέονται εἰ	μὴ	ἰχθὺς μοῦνον, τοὺς ἐπείτε ἂν
[1, 156]	ἀναπείσει μιν μεταβουλεύσασθαι, ἀρρωδέων δὲ	μὴ	καὶ ὕστερον κοτὲ οἱ Λυδοί,
[1, 91]	γένοιτο τὸ Σαρδίων πάθος καὶ	μὴ	κατ? αὐτὸν Κροῖσον, οὐκ οἷόν
[1, 5]	τοῖσι Φοίνιξι συνεκπλῶσαι, ὡς ἂν	μὴ	κατάδηλος γένηται. ταῦτα μέν νυν
[1, 183]	καὶ τὸν ἱρέα ἀπέκτεινε ἀπαγορεύοντα	μὴ	κινέειν τὸν ἀνδριάντα. τὸ μὲν
[1, 77]	πάντα ἀπεὶς διεσκέδασε οὐδαμὰ ἐλπίσας	μὴ	κοτε ἄρα ἀγωνισάμενος οὕτω παραπλησίως
[1, 146]	ἐπήλασαν καὶ παρέδοσαν τῇσι θυγατράσι,	μή	κοτε ὁμοσιτῆσαι τοῖσι ἀνδράσι μηδὲ
[1, 85]	ἔρρηξε φωνήν, εἶπε δὲ ὤνθρώπε,	μὴ	κτεῖνε Κροῖσον" οὗτος μὲν δὴ
[1, 80]	ἐμποδὼν γινόμενον, Κροῖσον δὲ αὐτὸν	μὴ	κτείνειν, μηδὲ ἢν συλλαμβανόμενος ἀμύνηται.
[1, 68]	σορῷ ἑπταπήχεϊ? ὑπὸ δὲ ἀπιστίης	μὴ	μὲν γενέσθαι μηδαμὰ μέζονας ἀνθρώπους
[1, 187]	τάφον λαβέτω ὁκόσα βούλεται χρήματα?	μὴ	μέντοι γε μὴ σπανίσας γε
[1, 137]	αἰνέω δὲ καὶ τόνδε, τὸ	μὴ	μιῆς αἰτίης εἵνεκα μήτε αὐτὸν
[1, 11]	τὰ λεγόμενα, μετὰ δὲ ἱκέτευε	μὴ	μιν ἀναγκαίῃ ἐνδέειν διακρῖναι τοιαύτην
[1, 36]	παιδὸς μὲν πέρι τοῦ ἐμοῦ	μὴ	μνησθῆτε ἔτι? οὐ γὰρ ἂν
[1, 32]	ἡμέρην ἔχοντος ὀλβιώτερος ἐστί, εἰ	μή	οἱ τύχη ἐπίσποιτο πάντα καλὰ
[1, 208]	ἡ διάβασις ἡ ἐπὶ Μασσαγέτας	μὴ	ὀρθωθῇ, ταῦτα ἐντειλάμενος καὶ ἀποστείλας
[1, 99]	ἐσέμνυνε τῶνδε εἵνεκεν, ὅκως ἂν	μὴ	ὁρῶντες οἱ ὁμήλικες, ἐόντες σύντροφοί
[1, 99]	ἀλλ? ἑτεροῖός σφι δοκέοι εἶναι	μὴ	ὁρῶσι. ~ἐπείτε δὲ ταῦτα διεκόσμησε
[1, 140]	ἁγνεύουσι ἔμψυχον μηδὲν κτείνειν, εἰ	μὴ	ὅσα θύουσι? οἱ δὲ δὴ
[1, 45]	τοῦδε τοῦ κακοῦ αἴτιος, εἰ	μὴ	ὅσον ἀέκων ἐξεργάσαο, ἀλλὰ θεῶν
[1, 187]	καὶ αὐτῶν τῶν γραμμάτων ἐπικαλεομένων,	μὴ	οὐ λαβεῖν αὐτά? τῇσι δὲ
[1, 155]	μὲν οἰκότα εἴρηκας, σὺ μέντοι	μὴ	πάντα θυμῷ χρέο, μηδὲ πόλιν
[1, 11]	οὕτω ἀποθνήσκειν δεῖ, ὡς ἂν	μὴ	πάντα πειθόμενος Κανδαύλῃ τοῦ λοιποῦ
[1, 65]	νόμιμα πάντα, καὶ ἐφύλαξε ταῦτα	μὴ	παραβαίνειν? μετὰ δὲ τὰ ἐς
[1, 82]	παραμένειν ἀγωνιζομένων, τῶνδε εἵνεκεν ἵνα	μὴ	παρεόντων τῶν στρατοπέδων ὁρῶντες οἱ
[1, 158]	τῶν ἀστῶν ἐὼν δόκιμος ἔσχε	μὴ	ποιῆσαι ταῦτα Κυμαίους, ἀπιστέων τε
[1, 105]	καὶ λιτῇσι ἀποτράπει τὸ προσωτέρω	μὴ	πορεύεσθαι. οἳ δὲ ἐπείτε ἀναχωρέοντες
[1, 165]	μύδρον σιδήρεον κατεπόντωσαν καὶ ὤμοσαν	μὴ	πρὶν ἐς Φωκαίην ἥξειν πρὶν
[1, 82]	ἐποιήσαντο νόμον τε καὶ κατάρην	μὴ	πρότερον θρέψειν κόμην Ἀργείων μηδένα,
[1, 174]	τριμέτρῳ τόνῳ τάδε. Ἰσθμὸν δὲ	μὴ	πυργοῦτε μηδ? ὀρύσσετε? Ζεὺς γάρ
[1, 11]	Κανδαύλῃ τοῦ λοιποῦ ἴδῃς τὰ	μὴ	σε δεῖ. ἀλλ? ἤτοι κεῖνόν
[1, 9]	σοὶ μελέτω τὸ ἐνθεῦτεν ὅκως	μὴ	σε ὄψεται ἰόντα διὰ θυρέων"
[1, 143]	ἐδεήθησαν δὲ οὐδαμοὶ μετασχεῖν ὅτι	μὴ	Σμυρναῖοι) ~κατά περ οἱ ἐκ
[1, 187]	βούλεται χρήματα? μὴ μέντοι γε	μὴ	σπανίσας γε ἄλλως ἀνοίξῃ? οὐ
[1, 196]	αὐτῇ, οὕτω ἀπάγεσθαι. εἰ δὲ	μὴ	συμφεροίατο, ἀποφέρειν τὸ χρυσίον ἔκειτο
[1, 111]	ἐπιθέμενόν μοι, πόλλ? ἀπειλήσας εἰ	μή	σφεα ποιήσαιμι. καὶ ἐγὼ ἀναλαβὼν
[1, 112]	ἐποψομένους, ἀπολέεσθαί τε κάκιστα ἢν	μὴ	σφεα ποιήσῃ. ὡς δὲ οὐκ
[1, 117]	τελευτήσῃ, ἀπειλήσας παντοῖα τῷδε ἢν	μὴ	τάδε ἐπιτελέα ποιήσῃ. ἐπείτε δὲ
[1, 9]	δὴ λέγων τοιαῦτα ἀπεμάχετο, ἀρρωδέων	μὴ	τί οἱ ἐξ αὐτῶν γένηται
[1, 34]	ἐκκομίσας ἐς τοὺς θαλάμους συνένησε,	μή	τί οἱ κρεμάμενον τῷ παιδὶ
[1, 9]	τόνδε, μήτε γυναῖκα τὴν ἐμήν,	μὴ	τὶ τοι ἐξ αὐτῆς γένηται
[1, 152]	κως ἐσήκουον, ἀλλ? ἀπέδοξέ σφι	μὴ	τιμωρέειν Ἴωσι. οἳ μὲν δὴ
[1, 29]	θεωρίης πρόφασιν ἐκπλώσας, ἵνα δὴ	μή	τινα τῶν νόμων ἀναγκασθῇ, λῦσαι
[1, 41]	χρηίζω γενέσθαι ἐς ἄγρην ὁρμωμένου,	μή	τινες κατ? ὁδὸν κλῶπες κακοῦργοι
[1, 32]	πολλὰ μὲν ἐστὶ ἰδεῖν τὰ	μή	τις ἐθέλει, πολλὰ δὲ καὶ
[1, 159]	γε ἀσεβήσαντες θᾶσσον ἀπόλησθε, ὡς	μὴ	τὸ λοιπὸν περὶ ἱκετέων ἐκδόσιος
[1, 127]	μέν τινὲς αὐτῶν ἐμάχοντο, ὅσοι	μὴ	τοῦ λόγου μετέσχον, οἳ δὲ
[1, 109]	Ἀστυάγεος αὐτοῦ φονέα γενέσθαι καὶ	μὴ	τῶν ἐμῶν" ~ταῦτα εἶπε καὶ
[1, 80]	παραίνεσε τῶν μὲν ἄλλων Λυδῶν	μὴ	φειδομένους κτείνειν πάντα τὸν ἐμποδὼν
[1, 9]	ἀμείβετο τοῖσιδε. θάρσεε, Γύγη, καὶ	μὴ	φοβεῦ μήτε ἐμέ, ὡς σέο
[1, 18]	τὸν πόλεμον τοῦτον συνεπελάφρυνον ὅτι	μὴ	Χῖοι μοῦνοι. οὗτοι δὲ τὸ
[1, 34]	δὲ στρατηγέειν μιν τῶν Λυδῶν	οὐδαμῇ	ἔτι ἐπὶ τοιοῦτο πρῆγμα ἐξέπεμπε?
[1, 56]	Ἑλληνικὸν ἔθνος. καὶ τὸ μὲν	οὐδαμῇ	κω ἐξεχώρησε, τὸ δὲ πολυπλάνητον
[1, 24]	Ἀρίονα μὲν ἐν φυλακῇ ἔχειν	οὐδαμῇ	μετιέντα, ἀνακῶς δὲ ἔχειν τῶν
[1, 47]	συνίημι, καὶ οὐ φωνεῦντος ἀκούω.	ὀδμή	μ? ἐς φρένας ἦλθε κραταιρίνοιο
[1, 209]	ἐπιβουλεύων ἐμοί τε καὶ τῇ	ἐμῇ	ἀρχῇ ἑάλωκε. ὡς δὲ ταῦτα
[1, 118]	ἔκαμνον μεγάλως, καὶ θυγατρὶ τῇ	ἐμῇ	διαβεβλημένος οὐκ ἐν ἐλαφρῷ ἐποιεύμην.
[1, 9]	παρέσται καὶ ἡ γυνὴ ἡ	ἐμὴ	ἐς κοῖτον. κεῖται δὲ ἀγχοῦ
[1, 133]	καὶ νήφουσι, χρέωνται αὐτῷ, ἢν	δὲμὴ	ἅδῃ, μετιεῖσι. τὰ δ? ἂν
[1, 31]	τῷ τε ἔργῳ καὶ τῇ	φήμῃ,	στᾶσα ἀντίον τοῦ ἀγάλματος εὔχετο
[1, 134]	τοὺς ἑωυτῶν ἑκαστάτω οἰκημένους ἐν	τιμῇ	ἄγονται, νομίζοντες ἑωυτοὺς εἶναι ἀνθρώπων
[1, 118]	παιδὸς μέλλω θύειν τοῖσι θεῶν	τιμὴ	αὕτη προσκέεται) πάρισθί μοι ἐπὶ
[1, 179]	μετὰ δὲ τέλματι χρεώμενοι ἀσφάλτῳ	θερμῇ	καὶ διὰ τριήκοντα δόμων πλίνθου
[1, 11]	τοῦ αὐτοῦ μὲν χωρίου ἡ	ὁρμή	ἔσται ὅθεν περ καὶ ἐκεῖνος
[1, 202]	καρποῦ τοῦ ἐπιβαλλομένου μεθύσκεσθαι τῇ	ὀσμῇ	κατά περ Ἕλληνας τῷ οἴνῳ
[1, 145]	Πεῖρος ποταμὸς μέγας ἐστί, καὶ	Δύμη	καὶ Τριταιέες, οἳ μοῦνοι τούτων
[1, 149]	εἰσί, αἵδε δὲ αἱ Αἰολίδες,	Κύμη	ἡ Φρικωνὶς καλεομένη, Λήρισαι, Νέον
[1, 43]	ὃ μὲν δὴ βληθεὶς τῇ	αἰχμῇ	ἐξέπλησε τοῦ ὀνείρου τὴν φήμην,
[1, 34]	ὁ ὄνειρος, ὡς ἀπολέει μιν	αἰχμῇ	σιδηρέῃ βληθέντα. ὃ δ? ἐπείτε
[1, 39]	μὲν εἰσὶ χεῖρες, κοίη δὲ	αἰχμὴ	σιδηρέη τὴν σὺ φοβέαι; εἰ
[1, 192]	ἀρχέων πολλόν τι κρατίστη, ὅκου	Τριτανταίχμῃ	τῷ Ἀρταβάζου ἐκ βασιλέος ἔχοντι
[1, 185]	Ἀσσυρίῃ ἀπικνέεται ῥέων? τῇ δὲ	κώμῃ	οὔνομα ἐστί, ἐς τὴν ἀπικνέεται
[1, 114]	ἐξέφηνέ μιν. ἔπαιζε ἐν τῇ	κώμῃ	ταύτῃ ἐν τῇ ἦσαν καὶ
[1, 170]	αὕτη μὲν Βίαντος τοῦ Πριηνέος	γνώμη	ἐπὶ διεφθαρμένοισι Ἴωσι γενομένη, χρηστὴ
[1, 207]	Λυδὸς ἀπεδείκνυτο ἐναντίην τῇ προκειμένῃ	γνώμῃ,	λέγων τάδε. ὦ βασιλεῦ, εἶπον
[1, 61]	ἅμα τοῖσι παισί. Ἱππίεω δὲ	γνώμῃ	νικήσαντος ἀνακτᾶσθαι ὀπίσω τὴν τυραννίδα,
[1, 109]	οὔ οἱ ἔγωγε προσθήσομαι τῇ	γνώμῃ	οὐδὲ ἐς φόνον τοιοῦτον ὑπηρετήσω.
[1, 39]	λογίζομαι" ~ἀμείβεται ὁ νεηνίης τοῖσιδε.	συγγνώμη	μὲν ὦ πάτερ τοι, ἰδόντι
[1, 31]	ἀρκέων ὑπῆν, καὶ πρὸς τούτῳ	ῥώμη	σώματος τοιήδε? ἀεθλοφόροι τε ἀμφότεροι
[1, 41]	γάρ τοι ἐστὶ καὶ προσέτι	ῥώμη	ὑπάρχει" ~ἀμείβεται ὁ Ἄδρηστος ὦ
[1, 108]	σοὶ αὐτῷ περιπέσῃς? λάβε τὸν	Μανδάνη	ἔτεκε παῖδα, φέρων δὲ ἐς
[1, 136]	τοῦτο οὕτω ποιέεται, ἵνα ἢν	ἀποθάνῃ	τρεφόμενος, μηδεμίαν ἄσην τῷ πατρὶ
[1, 149]	τεῖχος, Τῆμνος, Κίλλα, Νότιον, Αἰγιρόεσσα,	Πιτάνη,	Αἰγαῖαι, Μύρινα, Γρύνεια. αὗται ἕνδεκα
[1, 36]	ὦ βασιλεῦ, ὑὸς χρῆμα μέγιστον	ἀνεφάνη	ἡμῖν ἐν τῇ χώρῃ, ὃς
[1, 209]	τὴν Εὐρώπην ἐπισκιάζειν. οὔκων ἐστὶ	μηχανὴ	ἀπὸ τῆς ὄψιος ταύτης οὐδεμία
[1, 9]	εὐνήν κατὰ νώτου τε αὐτῆς	γένῃ,	σοὶ μελέτω τὸ ἐνθεῦτεν ὅκως
[1, 165]	Περσέων τὴν φυλακήν, ἣ ἐφρούρεε	παραδεξαμένη	παρὰ Ἁρπάγου τὴν πόλιν. μετὰ
[1, 11]	ὥρα πιστοὺς ἐόντας ἑωυτῇ, ἑτοίμους	ποιησαμένη	ἐκάλεε τὸν Γύγεα. ὁ δὲ
[1, 199]	ἀποδοκιμᾷ οὐδένα. ἐπεὰν δὲ μιχθῇ,	ἀποσιωσαμένη	τῇ θεῷ ἀπαλλάσσεται ἐς τὰ
[1, 113]	κού τι καὶ οὐ Κῦρον	θεμένη.	~καὶ ὅτε ἦν δεκαέτης ὁ
[1, 76]	ἐν Εὐξείνῳ πόντῳ μάλιστά κῃ	κειμένη)	ἐνθαῦτα ἐστρατοπεδεύετο φθείρων τῶν Συρίων
[1, 207]	ὁ Λυδὸς ἀπεδείκνυτο ἐναντίην τῇ	προκειμένῃ	γνώμῃ, λέγων τάδε. ὦ βασιλεῦ,
[1, 193]	διωρύχων ἐστὶ νηυσιπέρητος, πρὸς ἥλιον	τετραμμένη	τὸν χειμερινόν, ἐσέχει δὲ ἐς
[1, 68]	ἡ πολλὴ τῆς Πελοποννήσου ἦν	κατεστραμμένη.	~ταῦτα δὴ ὦν πάντα πυνθανόμενος
[1, 112]	καὶ εὐειδὲς ἐόν, δακρύσασα καὶ	λαβομένη	τῶν γουνάτων τοῦ ἀνδρὸς ἐχρήιζε
[1, 185]	ἐπείτε δέ οἱ ὀρώρυκτο, λίθους	ἀγαγομένη	κρηπῖδα κύκλῳ περὶ αὐτὴν ἤλασε.
[1, 5]	ἐπεὶ δ? ἔμαθε ἔγκυος ἐοῦσα,	αἰδεομένη	τοὺς τοκέας οὕτω δὴ ἐθελοντὴν
[1, 202]	ἔξω στηλέων θάλασσα ἡ Ἀτλαντὶς	καλεομένη	καὶ ἡ Ἐρυθρὴ μία ἐοῦσα
[1, 149]	αἱ Αἰολίδες, Κύμη ἡ Φρικωνὶς	καλεομένη,	Λήρισαι, Νέον τεῖχος, Τῆμνος, Κίλλα,
[1, 1]	τῶν ἐν τῇ νῦν Ἑλλάδι	καλεομένῃ	χωρῇ. ἀπικομένους δὲ τούς Φοίνικας
[1, 212]	οὔνομα ἦν Σπαργαπίσης. ~ἣ δὲ	πυθομένη	τά τε περὶ τὴν στρατιὴν
[1, 204]	εὐτυχίη ἡ κατὰ τοὺς πολέμους	γενομένη?	ὅκῃ γὰρ ἰθύσειε στρατεύεσθαι Κῦρος,
[1, 59]	εὐδοκιμήσας ἐν τῇ πρὸς Μεγαρέας	γενομένῃ	στρατηγίῃ, Νίσαιάν τε ἑλὼν καὶ
[1, 185]	πελαγίζειν. ~ἡ δὲ δὴ δεύτερον	γενομένη	ταύτης βασίλεια, τῇ οὔνομα ἦν
[1, 184]	τῆς ὕστερον γενεῇσι πέντε πρότερον	γενομένη,	τῇ οὔνομα ἦν Σεμίραμις, αὕτη
[1, 185]	ἦν Νίτωκρις, αὕτη δὲ συνετωτέρη	γενομένη	τῆς πρότερον ἀρξάσης τοῦτο μὲν
[1, 170]	Πριηνέος γνώμη ἐπὶ διεφθαρμένοισι Ἴωσι	γενομένη,	χρηστὴ δὲ καὶ πρὶν ἢ
[1, 214]	τὴν κεφαλὴν ἐς τὸν ἀσκόν,	λυμαινομένη	δὲ τῷ νεκρῷ ἐπέλεγε τάδε?
[1, 82]	βοηθησάντων δὲ Ἀργείων τῇ σφετέρῃ	ἀποταμνομένῃ,	ἐνθαῦτα συνέβησαν ἐς λόγους συνελθόντες
[1, 94]	βασιλέα προστάσσειν, ἐπὶ δὲ τῇ	ἀπαλλασσομένῃ	τὸν ἑωυτοῦ παῖδα, τῷ οὔνομα
[1, 0]	ἐστὶ ἀνάθημα ~Ἡροδότου Ἱστοριῶν πρώτη	ἐπιγραφόμενη	Κλειὼ. Ἡροδότου Ἁλικαρνησσέος ἱστορίης ἀπόδεξις
[1, 209]	ἐπιφερόμενα. ἤδη ὦν ἐν τῇ	παροιχομένῃ	νυκτὶ εὕδων εἶδον τῶν σῶν
[1, 186]	καὶ τοῖσι πολιήτῃσι γέφυρα ἦν	κατεσκευασμένη.	~ἡ δ? αὐτὴ αὕτη βασίλεια
[1, 181]	νηῷ κλίνη μεγάλη κέεται εὖ	ἐστρωμένη,	καὶ οἱ τράπεζα παρακέεται χρυσέη.
[1, 142]	μετὰ δὲ Μυοῦς τε καὶ	Πριήνη.	αὗται μὲν ἐν τῇ Καρίῃ
[1, 131]	θύουσι δὲ ἡλίῳ τε καὶ	σελήνῃ	καὶ γῇ καὶ πυρὶ καὶ
[1, 145]	ἐξελασάντων Ἴωνας δυώδεκα ἐστὶ μέρεα,	Πελλήνη	μέν γε πρώτη πρὸς Σικυῶνος,
[1, 21]	ἀγορὴν προεῖπε Μιλησίοισι, ἐπεὰν αὐτὸς	σημήνῃ,	τότε πίνειν τε πάντας καὶ
[1, 193]	τῇσι βαλανηφόροισι τὸν φοινίκων, ἵνα	πεπαίνῃ	τε σφι ὁ ψὴν τὴν
[1, 37]	τῇ νεογάμῳ γυναικί; κοίῳ δὲ	ἐκείνη	δόξει ἀνδρὶ συνοικέειν; ἐμὲ ὦν
[1, 12]	θάλαμον τῇ γυναικί, καί μιν	ἐκείνη,	ἐγχειρίδιον δοῦσα, κατακρύπτει ὑπὸ τὴν
[1, 45]	ἑωυτοῦ συμφορήν, καὶ ὡς ἐπ?	ἐκείνῃ	τὸν καθήραντα ἀπολωλεκὼς εἴη, οὐδέ
[1, 110]	ἡ Μηδικὴ χωρῇ πρὸς Σασπείρων	ὀρεινή	ἐστι κάρτα καὶ ὑψηλή τε
[1, 156]	ὅτι ἢν μὴ ἀξιόχρεον πρόφασιν	προτείνῃ,	οὐκ ἀναπείσει μιν μεταβουλεύσασθαι, ἀρρωδέων
[1, 181]	μέγας? ἐν δὲ τῷ νηῷ	κλίνη	μεγάλη κέεται εὖ ἐστρωμένη, καὶ
[1, 119]	μιν εἰ ἡσθείη τι τῇ	θοίνῃ.	φαμένου δὲ Ἁρπάγου καὶ κάρτα
[1, 148]	χῶρος ἱρὸς πρὸς ἄρκτον τετραμμένος,	κοινῇ	ἐξαραιρημένος ὑπὸ Ἰώνων Ποσειδέωνι Ἑλικωνίῳ.
[1, 151]	τῇσι δὲ λοιπῇσι πόλισι ἕαδε	κοινῇ	Ἴωσι ἕπεσθαι τῇ ἂν οὗτοι
[1, 166]	ἐς τὴν Κύρνον ἀπίκοντο, οἴκεον	κοινῇ	μετὰ τῶν πρότερον ἀπικομένων ἐπ?
[1, 91]	καὶ ἔνερθε ἐὼν τοῖσι ἅπασι	δεσποίνῃ	τῇ ἑωυτοῦ συνοίκεε" ταῦτα μὲν
[1, 132]	τὸν θεόν, ἐστεφανωμένος τὸν τιάραν	μυρσίνῃ	μάλιστα. ἑωυτῷ μὲν δὴ τῷ
[1, 105]	καὶ ἐπείτε ἐγένοντο ἐν τῇ	Παλαιστίνῃ	Συρίῃ, Ψαμμήτιχος σφέας Αἰγύπτου βασιλεὺς
[1, 93]	ἐστὶ πλέθρα τρία καὶ δέκα.	λίμνη	δὲ ἔχεται τοῦ σήματος μεγάλη,
[1, 186]	γὰρ ὤρυσσε τὸ ἔλυτρον τῇ	λίμνῃ,	μνημόσυνον τόδε ἄλλο ἀπὸ τοῦ
[1, 185]	δὲ πολλῷ Βαβυλῶνος ὤρυσσε ἔλυτρον	λίμνῃ,	ὀλίγον τι παρατείνουσα ἀπὸ τοῦ
[1, 186]	ὡς δὲ τό τε ὀρυχθὲν	λίμνη	πλήρης ἐγεγόνεε ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ
[1, 94]	πάντων κληρῶσαι τὴν μὲν ἐπὶ	μόνῃ	τὴν δὲ ἐπὶ ἐξόδῳ ἐκ
[1, 149]	ἀρχαῖαι? μία γὰρ σφέων παρελύθη	Σμύρνη	ὑπὸ Ἰώνων? ἦσαν γὰρ καὶ
[1, 188]	ἀγγηίοισι ἀργυρέοισι ἕπονται, ὅκῃ ἂν	ἐλαύνῃ	ἑκάστοτε. ~ἐπείτε δὲ ὁ Κῦρος
[1, 182]	τῷ τοῦ Διὸς τοῦ Θηβαιέος	γυνή,	ἀμφότεραι δὲ αὗται λέγονται ἀνδρῶν
[1, 173]	μητέρας. καὶ ἢν μέν γε	γυνὴ	ἀστὴ δούλῳ συνοικήσῃ, γενναῖα τὰ
[1, 111]	οἷα ἐξ ἀέλπτου ἰδοῦσα ἡ	γυνὴ	εἴρετο προτέρη ὅ τι μιν
[1, 111]	δ? ἄρα καὶ αὐτῷ ἡ	γυνή,	ἐπίτεξ ἐοῦσα πᾶσαν ἡμέρην, τότε
[1, 10]	ὑπεκδὺς ἐχώρεε ἔξω, καὶ ἡ	γυνὴ	ἐπορᾷ μιν ἐξιόντα. μαθοῦσὰ δὲ
[1, 10]	ταῦτα αὐτίκα παρῆν καὶ ἡ	γυνή.	ἐσελθοῦσαν δὲ καὶ τιθεῖσαν τὰ
[1, 9]	ἐμὲ ἐσελθόντα παρέσται καὶ ἡ	γυνὴ	ἡ ἐμὴ ἐς κοῖτον. κεῖται
[1, 113]	τὰ παρεόντα εὖ λέγειν ἡ	γυνή,	καὶ αὐτίκα ἐποίεε ταῦτα? τὸν
[1, 61]	νυν πρῶτα ἔκρυπτε ταῦτα ἡ	γυνή,	μετὰ δὲ εἴτε ἱστορεύσῃ εἴτε
[1, 181]	οὐδεὶς ἐναυλίζεται ἀνθρώπων ὅτι μὴ	γυνὴ	μούνη τῶν ἐπιχωρίων, τὴν ἂν
[1, 111]	τῆς γυναικὸς ἀρρωδέων, ἡ δὲ	γυνὴ	ὅ τι οὐκ ἐωθὼς ὁ
[1, 199]	διεξιόντες ἐκλέγονται? ἔνθα ἐπεὰν ἵζηται	γυνή,	οὐ πρότερον ἀπαλλάσσεται ἐς τὰ
[1, 8]	ἐκδυομένῳ συνεκδύεται καὶ τὴν αἰδῶ	γυνή.	πάλαι δὲ τὰ καλὰ ἀνθρώποισι
[1, 112]	τὸν ἄνδρα, δευτέρα λέγει ἡ	γυνὴ	τάδε. ἐπεὶ τοίνυν οὐ δύναμαί
[1, 11]	ὁ Γύγης ἀπίκετο, ἔλεγε ἡ	γυνὴ	τάδε. νῦν τοί δυῶν ὁδῶν
[1, 60]	τῷ δήμῳ τῷ Παιανιέι ἦν	γυνὴ	τῇ οὔνομα ἦν Φύη, μέγαθος
[1, 113]	Κῦρον ὀνομασθέντα παραλαβοῦσα ἔτρεφε ἡ	γυνὴ	τοῦ βουκόλου, οὔνομα ἄλλο κού
[1, 205]	~ἦν δὲ τοῦ ἀνδρὸς ἀποθανόντος	γυνὴ	τῶν Μασσαγετέων βασίλεια. Τόμυρίς οἱ
[1, 198]	καταγιζόμενον ἵζει, ἑτέρωθι δὲ ἡ	γυνὴ	τὠυτὸ τοῦτο ποιέει, ὄρθρου δὲ
[1, 84]	Μήλης ὁ πρότερον βασιλεὺς Σαρδίων	μούνῃ	οὐ περιήνεικε τὸν λέοντα τὸν
[1, 181]	ἐναυλίζεται ἀνθρώπων ὅτι μὴ γυνὴ	μούνη	τῶν ἐπιχωρίων, τὴν ἂν ὁ
[1, 129]	ὅ τι εἴη ἡ ἐκείνου	δουλοσύνη	ἀντὶ τῆς βασιληίης. ὁ δέ
[1, 164]	οἱ δὲ Φωκαιέες περιημεκτέοντες τῇ	δουλοσύνη	ἔφασαν θέλειν βουλεύσασθαι ἡμέρην μίαν
[1, 112]	γουνάτων τοῦ ἀνδρὸς ἐχρήιζε μηδεμιῇ	τέχνῃ	ἐκθεῖναί μιν. ὁ δὲ οὐκ
[1, 153]	τὰ ἔπεα, ὅτι ἀγορὰς στησάμενοι	ὠνῇ	τε καὶ πρήσι χρέωνται? αὐτοὶ
[1, 136]	εἶναι ἀγαθόν, ὃς ἂν πολλοὺς	ἀποδέξῃ	παῖδας? τῷ δὲ τοὺς πλείστους
[1, 187]	γε μὴ σπανίσας γε ἄλλως	ἀνοίξῃ?	οὐ γὰρ ἄμεινον? οὗτος ὁ
[1, 199]	ἱρὸν Ἀφροδίτης ἅπαξ ἐν τῇ	ζόῃ	μιχθῆναι ἀνδρὶ ξείνῳ. πολλαὶ δὲ
[1, 171]	δυνατός εἰμι ἐπὶ μακρότατον ἐξικέσθαι	ἀκοῇ?	οἳ δέ, ὅκως Μίνως δέοιτο,
[1, 143]	οἱ Μιλήσιοι μὲν ἦσαν ἐν	σκέπῃ	τοῦ φόβου, ὅρκιον ποιησάμενοι, τοῖσι
[1, 192]	δὲ ὀκτὼ τῶν μηνῶν ἡ	λοιπὴ	πᾶσα Ἀσίη. οὕτω τριτημορίη ἡ
[1, 62]	ἔθεντο τὰ ὅπλα. ἐνθαῦτα θείῃ	πομπῇ	χρεώμενος παρίσταται Πεισιστράτῳ Ἀμφίλυτος ὁ
[1, 102]	στρατευσάμενος ὁ Φραόρτης αὐτός τε	διεφθάρη,	ἄρξας δύο καὶ εἴκοσι ἔτεα,
[1, 214]	τῆς Περσικῆς στρατιῆς αὐτοῦ ταύτῃ	διεφθάρη	καὶ δὴ καὶ αὐτὸς Κῦρος
[1, 73]	ἐώθεσαν καὶ τὰ θηρία σκευάζειν,	Κυαξάρῃ	δοῦναι φέροντες ὡς ἄγρην δῆθεν,
[1, 74]	Ἀλυάττης ἐξεδίδου τοὺς Σκύθας ἐξαιτέοντι	Κυαξάρῃ,	πόλεμος τοῖσι Λυδοῖσι καὶ τοῖσι
[1, 16]	Σαδυάττεω δὲ Ἀλυάττης. οὗτος δὲ	Κυαξάρῃ	τε τῷ Δηιόκεω ἀπογόνῳ ἐπολέμησε
[1, 121]	γειναμένους" ~ἀκούσας ταῦτα ὁ Ἀστυάγης	ἐχάρη	τε καὶ καλέσας τὸν Κῦρον
[1, 1]	φόρτον. πέμπτῃ δὲ ἢ ἕκτῃ	ἡμέρῃ	ἀπ? ἧς ἀπίκοντο, ἐξεμπολημένων σφι
[1, 186]	δὲ ἐπ? αὐτήν, ὅκως μὲν	ἡμέρη	γίνοιτο, ξύλα τετράγωνα, ἐπ? ὧν
[1, 82]	ἐν τῇ τάξι εἶχε ἑωυτόν.	ἡμέρῃ	δὲ δευτέρῃ παρῆσαν πυνθανόμενοι ἀμφότεροι.
[1, 103]	ἐστὶ μαχεσάμενος ὅτε νὺξ ἡ	ἡμέρη	ἐγένετό σφι μαχομένοισι, καὶ ὁ
[1, 126]	τὸν χῶρον προεῖπε ἐξημερῶσαι ἐν	ἡμέρῃ.	ἐπιτελεσάντων δὲ τῶν Περσέων τὸν
[1, 84]	ἥλωσαν ὧδε. ἐπειδὴ τεσσερεσκαιδεκάτη ἐγένετο	ἡμέρη	πολιορκεομένῳ Κροίσῳ, Κῦρος τῇ στρατιῇ
[1, 11]	δηλώσασα ἡσυχίην εἶχε. ὡς δὲ	ἡμέρη	τάχιστα ἐγεγόνεε, τῶν οἰκετέων τοὺς
[1, 32]	ἡ ἑτέρη αὐτέων τῇ ἑτέρῃ	ἡμέρῃ	τὸ παράπαν οὐδὲν ὅμοιον προσάγει
[1, 30]	ὑπὸ τοῦ Κροίσου? μετὰ δὲ	ἡμέρῃ	τρίτῃ ἢ τετάρτῃ κελεύσαντος Κροίσου
[1, 113]	ὀρέων τίθει. ὡς δὲ τρίτη	ἡμέρη	τῷ παιδίῳ ἐκκειμένῳ ἐγένετο, ἤιε
[1, 47]	ἡμερολογέοντας τὸν λοιπὸν χρόνον ἑκατοστῇ	ἡμέρῃ	χρᾶσθαι τοῖσι χρηστηρίοισι, ἐπειρωτῶντας ὅ
[1, 32]	καὶ ἑξακισχιλιέων καὶ δισμυριέων, ἡ	ἑτέρη	αὐτέων τῇ ἑτέρῃ ἡμέρῃ τὸ
[1, 203]	τυγχάνει. ~ἡ δὲ Κασπίη ἐστὶ	ἑτέρη	ἐπ? ἑωυτῆς, ἐοῦσα μῆκος μὲν
[1, 32]	δισμυριέων, ἡ ἑτέρη αὐτέων τῇ	ἑτέρῃ	ἡμέρῃ τὸ παράπαν οὐδὲν ὅμοιον
[1, 202]	ἐπ? ἑωυτῆς, οὐ συμμίσγουσα τῇ	ἑτέρῃ	θαλάσσῃ. τὴν μὲν γὰρ Ἕλληνὲς
[1, 32]	ὦ ξεῖνε Ἀθηναῖε, ἡ δ?	ἡμετέρη	εὐδαιμονίη οὕτω τοι ἀπέρριπται ἐς
[1, 82]	νήσων. βοηθησάντων δὲ Ἀργείων τῇ	σφετέρῃ	ἀποταμνομένῃ, ἐνθαῦτα συνέβησαν ἐς λόγους
[1, 111]	ἀέλπτου ἰδοῦσα ἡ γυνὴ εἴρετο	προτέρη	ὅ τι μιν οὕτω προθύμως
[1, 75]	καὶ ἐσχίσθη τάχιστα ὁ ποταμός,	ἀμφοτέρῃ	διαβατὸς ἐγένετο, οἳ δὲ καὶ
[1, 3]	οὐδὲ ὤν αὐτοὶ δώσειν ἐκείνοισι.	~Δευτέρῃ	δὲ λέγουσι γενεῇ μετὰ ταῦτα
[1, 82]	τάξι εἶχε ἑωυτόν. ἡμέρῃ δὲ	δευτέρῃ	παρῆσαν πυνθανόμενοι ἀμφότεροι. τέως μὲν
[1, 116]	ἐς ἑωυτὸν καὶ ἡ ὑπόκρισις	ἐλευθερωτέρη	εἶναι, ὅ τε χρόνος τῆς
[1, 185]	οὔνομα ἦν Νίτωκρις, αὕτη δὲ	συνετωτέρη	γενομένη τῆς πρότερον ἀρξάσης τοῦτο
[1, 31]	ὁ λόγος. ἐούσης ὁρτῆς τῇ	Ἥρῃ	τοῖσι Ἀργείοισι ἔδεε πάντως τὴν
[1, 202]	ἡ Ἀτλαντὶς καλεομένη καὶ ἡ	Ἐρυθρὴ	μία ἐοῦσα τυγχάνει. ~ἡ δὲ
[1, 121]	τελέην ἠδίκεον, τῇ σεωυτοῦ δὲ	μοίρῃ	περίεις? νῦν ὦν ἴθι χαίρων
[1, 148]	δὲ Μυκάλη ἐστὶ τῆς ἠπείρου	ἄκρη	πρὸς ζέφυρον ἄνεμον κατήκουσα Σάμῳ
[1, 185]	πλόων ἐκδέκηται περίοδος τῆς λίμνης	μακρή.	κατὰ τοῦτο δὲ ἐργάζετο τῆς
[1, 2]	δευτέρης ἀδικίης γενέσθαι? καταπλώσαντας γὰρ	μακρῇ	νηί ἐς Αἶάν τε τὴν
[1, 153]	οὐδέ σφι ἐστὶ τὸ παράπαν	ἀγορή.	μετὰ ταῦτα ἐπιτρέψας τὰς μὲν
[1, 44]	φόνου ἐκάθηρε? περιημεκτέων δὲ τῇ	συμφορῇ	δεινῶς ἐκάλεε μὲν Δία καθάρσιον
[1, 32]	ὦν Κροῖσε πᾶν ἐστὶ ἄνθρωπος	συμφορή.	ἐμοὶ δὲ σὺ καὶ πλουτέειν
[1, 35]	ἀπικνέεται ἐς τὰς Σάρδις ἀνὴρ	συμφορῇ	ἐχόμενος καὶ οὐ καθαρὸς χεῖρας,
[1, 41]	λέγει τάδε. Ἄδρηστε, ἐγώ σε	συμφορῇ,	πεπληγμένον ἀχάρι, τήν τοι οὐκ
[1, 42]	ἐς ἄεθλον τοιόνδε? οὔτε γὰρ	συμφορῇ	τοιῇδε κεχρημένον οἰκός ἐστι ἐς
[1, 17]	τῶν ἀγρῶν οὔτε κατέβαλλε οὔτε	ἐνεπίμπρη	οὔτε θύρας ἀπέσπα, ἔα δὲ
[1, 125]	ἐν τοῖσι καὶ Ἀχαιμενίδαι εἰσὶ	φρήτρη,	ἔνθεν οἱ βασιλέες οἱ Περσεῖδαι
[1, 108]	τοι φίλον τοῦτο οὕτω γίνεσθαι,	χρὴ	δὴ τό γε ἐμὸν ὑπηρετέεσθαι
[1, 123]	τῶν πρώτων Μήδων ἀνέπειθε ὡς	χρὴ	Κῦρον προστησαμένους Ἀστυάγεα παῦσαι τῆς
[1, 88]	ἢ σιγᾶν ἐν τῷ παρεόντι	χρή;	Κῦρος δέ μιν θαρσέοντα ἐκέλευε
[1, 37]	ἀθυμίην νῦν τε τέοισί με	χρὴ	ὄμμασι ἔς τε ἀγορὴν καὶ
[1, 32]	δίκαιος ἐστὶ φέρεσθαι. σκοπέειν δὲ	χρὴ	παντὸς χρήματος τὴν τελευτήν, κῇ
[1, 31]	τοῦ ἀγροῦ οὐ παρεγίνοντο ἐν	ὥρῃ?	ἐκκληιόμενοι δὲ τῇ ὥρῃ οἱ
[1, 31]	ἐν ὥρῃ? ἐκκληιόμενοι δὲ τῇ	ὥρῃ	οἱ νεηνίαι ὑποδύντες αὐτοὶ ὑπὸ
[1, 10]	ὁ δὲ Κανδαύλης, ἐπεὶ ἐδόκεε	ὥρη	τῆς κοίτης εἶναι, ἤγαγε τὸν
[1, 66]	μεγάλως. οἷα δὲ ἐν τε	χώρῃ	ἀγαθῇ καὶ πλήθεϊ οὐκ ὀλίγων
[1, 1]	ἐν τῇ νῦν Ἑλλάδι καλεομένῃ	χωρῇ.	ἀπικομένους δὲ τούς Φοίνικας ἐς
[1, 76]	Κροίσῳ, ἐνθαῦτα ἐν τῇ Πτερίῃ	χωρῇ	ἐπειρῶντο κατὰ τὸ ἰσχυρὸν ἀλλήλων.
[1, 174]	ἐγίνετο? τῇ γὰρ ἡ Κνιδίη	χώρη	ἐς τὴν ἤπειρον τελευτᾷ, ταύτῃ
[1, 110]	συνηρεφής, ἡ δὲ ἄλλη Μηδικὴ	χωρῇ	ἐστὶ πᾶσα ἄπεδος. ἐπεὶ ὦν
[1, 97]	βασιλέα? καὶ οὕτω ἥ τε	χωρῇ	εὐνομήσεται καὶ αὐτοὶ πρὸς ἔργα
[1, 66]	Δελφοῖσι ἐπὶ πάσῃ τῇ Ἀρκάδων	χωρῇ.	ἡ δὲ Πυθίη σφι χρᾷ
[1, 82]	ἥ τε ἐν τῇ ἠπείρῳ	χώρῇ	καὶ ἡ Κυθηρίη νῆσος καὶ
[1, 215]	οὐδέ σφι ἐστὶ ἐν τῇ	χωρῇ,	ὁ δὲ χρυσὸς καὶ ὁ
[1, 36]	μέγιστον ἀνεφάνη ἡμῖν ἐν τῇ	χώρῃ,	ὃς τὰ ἔργα διαφθείρει. τοῦτον
[1, 32]	ἄνθρωπον ἐόντα ἀδύνατον ἐστί, ὥσπερ	χωρῇ	οὐδεμία καταρκέει πάντα ἑωυτῇ παρέχουσα,
[1, 93]	ἔχει, οἷά τε καὶ ἄλλη	χώρη,	πάρεξ τοῦ ἐκ τοῦ Τμώλου
[1, 193]	κηλωνηίοισι ἀρδόμενος. ἡ γὰρ Βαβυλωνίη	χώρη	πᾶσα, κατά περ ἡ Αἰγυπτίη,
[1, 110]	ταύτῃ μὲν γὰρ ἡ Μηδικὴ	χωρῇ	πρὸς Σασπείρων ὀρεινή ἐστι κάρτα
[1, 192]	Ἀσίη. οὕτω τριτημορίη ἡ Ἀσσυρίη	χώρη	τῇ δυνάμι τῆς ἄλλης Ἀσίης.
[1, 209]	εὕδων ἐν τῶν Μασσαγετέων τῇ	χωρῇ	τοιήνδε? ἐδόκεε ὁ Κῦρος ἐν
[1, 192]	μῆνας τρέφει μιν ἡ Βαβυλωνίη	χωρῇ,	τοὺς δὲ ὀκτὼ τῶν μηνῶν
[1, 87]	βασιλεῦ, ἐγὼ ταῦτα ἔπρηξα τῇ	σῇ	μὲν εὐδαιμονίῃ, τῇ ἐμεωυτοῦ δὲ
[1, 117]	γινόμενος ἀναμάρτητος μήτε θυγατρὶ τῇ	σῇ	μήτε αὐτῷ σοὶ εἴην αὐθέντης.
[1, 77]	ἄρα ἀγωνισάμενος οὕτω παραπλησίως Κῦρος	ἐλάσῃ	ἐπὶ Σάρδις. ~ταῦτα ἐπιλεγομένῳ Κροίσῳ
[1, 24]	ὡς εἶχε σὺν τῇ σκευῇ	πάσῃ.	καὶ τοὺς μὲν ἀποπλέειν ἐς
[1, 24]	περιιδεῖν αὐτὸν ἐν τῇ σκευῇ	πάσῃ	στάντα ἐν τοῖσι ἑδωλίοισι ἀεῖσαι?
[1, 66]	εἶναι ἐχρηστηριάζοντο ἐν Δελφοῖσι ἐπὶ	πάσῃ	τῇ Ἀρκάδων χωρῇ. ἡ δὲ
[1, 153]	τοιούτους, τοῖσι ἐστι χῶρος ἐν	μέση	τῇ πόλι ἀποδεδεγμένος ἐς τὸν
[1, 34]	τί οἱ κρεμάμενον τῷ παιδὶ	ἐμπέσῃ.	~ἔχοντι δέ οἱ ἐν χερσὶ
[1, 117]	τῷδε ἢν μὴ τάδε ἐπιτελέα	ποιήσῃ.	ἐπείτε δὲ ποιήσαντος τούτου τὰ
[1, 155]	ἀμείβετο τοῖσιδε, δείσας μὴ ἀναστάτους	ποιήσῃ	τὰς Σάρδις. ὦ βασιλεῦ, τὰ
[1, 112]	τε κάκιστα ἢν μὴ σφεα	ποιήσῃ.	ὡς δὲ οὐκ ἔπειθε ἄρα
[1, 173]	μέν γε γυνὴ ἀστὴ δούλῳ	συνοικήσῃ,	γενναῖα τὰ τέκνα νενόμισται? ἢν
[1, 216]	ποιέοντες ἀλλὰ Μασσαγέται? τῆς γὰρ	ἐπιθυμήσῃ	γυναικὸς Μασσαγέτης ἀνήρ, τὸν φαρετρεῶνα
[1, 108]	τὸ ἄν τοι προσθέω, μηδαμῶς	παραχρήσῃ,	μηδὲ ἐμέ τε παραβάλῃ καὶ
[1, 117]	καὶ παραμένοντα φυλάσσειν ἄχρι οὗ	τελευτήσῃ,	ἀπειλήσας παντοῖα τῷδε ἢν μὴ
[1, 32]	ἄξιος ἐστί? πρὶν δ? ἂν	τελευτήσῃ,	ἐπισχεῖν, μηδὲ καλέειν κω ὄλβιον
[1, 32]	πλεῖστα ἔχων διατελέῃ καὶ ἔπειτα	τελευτήσῃ	εὐχαρίστως τὸν βίον, οὗτος παρ?
[1, 32]	εἰ δὲ πρὸς τούτοισι ἔτι	τελευτήσῃ	τὸν βίον εὖ, οὗτος ἐκεῖνος
[1, 132]	διαμιστύλας κατὰ μέλεα τὸ ἱρήιον	ἑψήσῃ	τὰ κρέα ὑποπάσας ποίην ὡς
[1, 187]	ὕστερον γινομένων Βαβυλῶνος βασιλέων ἢν	σπανίσῃ	χρημάτων, ἀνοίξας τὸν τάφον λαβέτω
[1, 116]	ἵνα τὸν βουκόλον μοῦνον λαβὼν	βασανίσῃ,	Ἀρτέμβαρες, ἐγὼ ταῦτα ποιήσω ὥστε
[1, 47]	δ? ἂν ἕκαστα τῶν χρηστηρίων	θεσπίσῃ,	συγγραψαμένους ἀναφέρειν παρ? ἑωυτόν. ὅ
[1, 192]	πολλοῖσι μὲν καὶ ἄλλοισι δηλώσω	ὅση	τις ἐστί, ἐν δὲ δὴ
[1, 107]	δεδοικὼς τὴν ὄψιν? ὁ δὲ	Πέρσῃ	διδοῖ τῷ οὔνομα ἦν Καμβύσης,
[1, 153]	τὰς μὲν Σάρδις Ταβάλῳ ἀνδρὶ	Πέρσῃ,	τὸν δὲ χρυσὸν τόν τε
[1, 141]	αὐλητὴν ἰδόντα ἰχθῦς ἐν τῇ	θαλάσσῃ	αὐλέειν, δοκέοντα σφέας ἐξελεύσεσθαι ἐς
[1, 27]	νέας, λαβεῖν ἀρώμενοι Λυδούς ἐν	θαλάσσῃ,	ἵνα ὓπερ τῶν ἐν τῇ
[1, 202]	ἑωυτῆς, οὐ συμμίσγουσα τῇ ἑτέρῃ	θαλάσσῃ.	τὴν μὲν γὰρ Ἕλληνὲς ναυτίλλονται
[1, 67]	τὸν σὺ κομισσάμενος Τεγέης ἐπιτάρροθος	ἔσσῃ"	ὡς δὲ καὶ ταῦτα ἤκουσαν
[1, 58]	ἐν φυλακῇ. ~τὸ δὲ Ἑλληνικὸν	γλώσσῃ	μὲν ἐπείτε ἐγένετο αἰεί κοτε
[1, 108]	ἀνδρὸς Μήδου. ~συνοικεούσης δὲ τῷ	Καμβύσῃ	τῆς Μανδάνης, ὁ Ἀστυάγης τῷ
[1, 208]	χεῖρας ἐσθεὶς τῷ ἑωυτοῦ παιδὶ	Καμβύσῃ,	τῷ περ τὴν βασιληίην ἐδίδου,
[1, 61]	ἡ γυνή, μετὰ δὲ εἴτε	ἱστορεύσῃ	εἴτε καὶ οὒ φράζει τῇ
[1, 85]	ἄφωνος δέ. ἐν τῇ ὦν	παρελθούσῃ	εὐεστοῖ ὁ Κροῖσος τὸ πᾶν
[1, 94]	ἐπὶ μὲν τῇ μένειν αὐτοῦ	λαγχανούσῃ	τῶν μοιρέων ἑωυτὸν τὸν βασιλέα
[1, 22]	δύο τε ἀντὶ ἑνὸς νηοὺς	τῇ	Ἀθηναίῃ οἰκοδόμησε ὁ Ἀλυάττης ἐν
[1, 185]	τοῦτο δὲ ἐργάζετο τῆς χώρης	τῇ	αἵ τε ἐσβολαὶ ἦσαν καὶ
[1, 180]	δὴ ὦν ἑκάστην ὁδὸν ἐν	τῇ	αἱμασιῇ τῇ παρὰ τὸν ποταμὸν
[1, 43]	παιδός. ὃ μὲν δὴ βληθεὶς	τῇ	αἰχμῇ ἐξέπλησε τοῦ ὀνείρου τὴν
[1, 154]	Σάρδις ἐπολιόρκεε Τάβαλον ἀπεργμένον ἐν	τῇ	ἀκροπόλι. ~πυθόμενος δὲ κατ? ὁδὸν
[1, 116]	ἀρχόμενος δὲ ἀπ? ἀρχῆς διεξήιε	τῇ	ἀληθείῃ χρεώμενος, καὶ κατέβαινε ἐς
[1, 151]	πόλισι ἕαδε κοινῇ Ἴωσι ἕπεσθαι	τῇ	ἂν οὗτοι ἐξηγέωνται. ~ὡς δὲ
[1, 94]	τὸν βασιλέα προστάσσειν, ἐπὶ δὲ	τῇ	ἀπαλλασσομένῃ τὸν ἑωυτοῦ παῖδα, τῷ
[1, 69]	τὸ Κροίσῳ γενόμενον ἥσθησάν τε	τῇ	ἀπίξι τῶν Λυδῶν καὶ ἐποιήσαντο
[1, 66]	ἐχρηστηριάζοντο ἐν Δελφοῖσι ἐπὶ πάσῃ	τῇ	Ἀρκάδων χωρῇ. ἡ δὲ Πυθίη
[1, 26]	ὑπ? αὐτοῦ ἀνέθεσαν τὴν πόλιν	τῇ	Ἀρτέμιδι, ἐξάψαντες ἐκ τοῦ νηοῦ
[1, 16]	δὲ ἔργα ἀπεδέξατο ἐὼν ἐν	τῇ	ἀρχῇ ἀξιαπηγητότατα τάδε. ~ἐπολέμησε Μιλησίοισι,
[1, 27]	~ὡς δὲ ἄρα οἱ ἐν	τῇ	Ἀσίῃ Ἕλληνες κατεστράφατο ἐς φόρου
[1, 103]	ἐλόχισε κατὰ τέλεα τοὺς ἐν	τῇ,	Ἀσίῃ καὶ πρῶτος διέταξε χωρὶς
[1, 79]	τὸν χρόνον ἔθνος οὐδὲν ἐν	τῇ	Ἀσίῃ οὔτε ἀνδρηιότερον οὔτε ἀλκιμώτερον
[1, 6]	Αἰολέας καὶ Δωριέας τοὺς ἐν	τῇ	Ἀσίῃ, φίλους δὲ προσεποιήσατο Λακεδαιμονίους.
[1, 22]	Ἀθηναίῃ οἰκοδόμησε ὁ Ἀλυάττης ἐν	τῇ	Ἀσσησῷ, αὐτός τε ἐκ τῆς
[1, 185]	τῶν τινα κωμέων τῶν ἐν	τῇ	Ἀσσυρίῃ ἀπικνέεται ῥέων? τῇ δὲ
[1, 68]	ἐγὼ γὰρ ἐν τῇδε θέλων	τῇ	αὐλῇ φρέαρ ποιήσασθαι, ὀρύσσων ἐπέτυχον
[1, 58]	μὲν ἐπείτε ἐγένετο αἰεί κοτε	τῇ	αὐτῇ διαχρᾶται, ὡς ἐμοὶ καταφαίνεται
[1, 174]	ἐντὸς δὲ πᾶσά σφι ἐγίνετο?	τῇ	γὰρ ἡ Κνιδίη χώρη ἐς
[1, 17]	τοιῷδε? ὅκως μὲν εἴη ἐν	τῇ	γῇ καρπὸς ἁδρός, τηνικαῦτα ἐσέβαλλε
[1, 17]	καὶ τὸν καρπὸν τὸν ἐν	τῇ	γῇ ὅκως διαφθείρειε, ἀπαλλάσσετο ὀπίσω.
[1, 109]	μαίνεται, οὔ οἱ ἔγωγε προσθήσομαι	τῇ	γνώμῃ οὐδὲ ἐς φόνον τοιοῦτον
[1, 110]	δὲ ἑωυτοῦ συνδούλῃ, οὔνομα δὲ	τῇ	γυναικὶ ἦν τῇ συνοίκεε Κυνὼ
[1, 12]	Κανδαύλεα) εἵπετο ἐς τὸν θάλαμον	τῇ	γυναικί, καί μιν ἐκείνη, ἐγχειρίδιον
[1, 119]	αὐτὸς δὲ περιχαρὴς ἐὼν φράζει	τῇ	γυναικὶ τὰ συγκυρήσαντα. Ἀστυάγης δέ,
[1, 80]	προϊέναι πρὸς τὴν Κροίσου ἵππον,	τῇ	δὲ καμήλῳ ἕπεσθαι τὸν πεζὸν
[1, 185]	ἐν τῇ Ἀσσυρίῃ ἀπικνέεται ῥέων?	τῇ	δὲ κώμῃ οὔνομα ἐστί, ἐς
[1, 209]	τουτέων τῇ μὲν τὴν Ἀσίην	τῇ	δὲ τὴν Εὐρώπην ἐπισκιάζειν. οὔκων
[1, 209]	τουτέων τῇ μὲν τὴν Ἀσίην	τῇ	δὲ τὴν Εὐρώπην ἐπισκιάζειν. Ὑστάσπεϊ
[1, 61]	μεγάλα παρασχόντων χρήματα, Θηβαῖοι ὑπερεβάλοντο	τῇ	δόσι τῶν χρημάτων. μετὰ δέ,
[1, 164]	κατιρῶσαι. οἱ δὲ Φωκαιέες περιημεκτέοντες	τῇ	δουλοσύνη ἔφασαν θέλειν βουλεύσασθαι ἡμέρην
[1, 192]	οὕτω τριτημορίη ἡ Ἀσσυρίη χώρη	τῇ	δυνάμι τῆς ἄλλης Ἀσίης. καὶ
[1, 148]	τῶν πολίων Ἴωνες ἄγεσκον ὁρτὴν	τῇ	ἔθεντο οὔνομα Πανιώνια. πεπόνθασι δὲ
[1, 170]	ἄνδρα Πριηνέα ἀποδέξασθαι Ἴωσι χρησιμωτάτην,	τῇ	εἰ ἐπείθοντο, παρεῖχε ἂν σφι
[1, 133]	ἁπασέων μάλιστα ἐκείνην τιμᾶν νομίζουσι	τῇ	ἕκαστος ἐγένετο. ἐν ταύτῃ δὲ
[1, 120]	ἀπικομένους δὲ εἴρετο ὁ Ἁστυάγης	τῇ	ἔκρινάν οἱ τὴν ὄψιν. οἳ
[1, 92]	δὲ ἐστὶ ἄλλα ἀναθήματα ἐν	τῇ	Ἑλλάδι πολλὰ καὶ οὐ τὰ
[1, 87]	ἔπρηξα τῇ σῇ μὲν εὐδαιμονίῃ,	τῇ	ἐμεωυτοῦ δὲ κακοδαιμονίῃ, αἴτιος δὲ
[1, 209]	σὸς ἐπιβουλεύων ἐμοί τε καὶ	τῇ	ἐμῇ ἀρχῇ ἑάλωκε. ὡς δὲ
[1, 118]	τοῦτον ἔκαμνον μεγάλως, καὶ θυγατρὶ	τῇ	ἐμῇ διαβεβλημένος οὐκ ἐν ἐλαφρῷ
[1, 109]	ποιέειν; ὁ δὲ ἀμείβεται οὐ	τῇ	ἐνετέλλετο Ἀστυάγης, οὐδ? εἰ παραφρονήσει
[1, 191]	αὖτις τῆς πόλιος τάξας ἑτέρους,	τῇ	ἐξιεῖ ἐκ τῆς πόλιος ὁ
[1, 57]	ἐὸν Πελασγικὸν ἅμα τῇ μεταβολῇ	τῇ	ἐς Ἕλληνας καὶ τὴν γλῶσσαν
[1, 191]	ἅπασαν ἐξ ἐμβολῆς τοῦ ποταμοῦ,	τῇ	ἐς τὴν πόλιν ἐσβάλλει, καὶ
[1, 32]	καὶ δισμυριέων, ἡ ἑτέρη αὐτέων	τῇ	ἑτέρῃ ἡμέρῃ τὸ παράπαν οὐδὲν
[1, 202]	ἐστὶ ἐπ? ἑωυτῆς, οὐ συμμίσγουσα	τῇ	ἑτέρῃ θαλάσσῃ. τὴν μὲν γὰρ
[1, 203]	χρεωμένῳ πεντεκαίδεκα ἡμερέων, εὖρος δέ,	τῇ	εὐρυτάτη ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς, ὀκτὼ
[1, 61]	ἱστορεύσῃ εἴτε καὶ οὒ φράζει	τῇ	ἑωυτῆς μητρί, ἣ δὲ τῷ
[1, 198]	ὁσάκις δ? ἂν μιχθῇ γυναικὶ	τῇ	ἑωυτοῦ ἀνὴρ Βαβυλώνιος, περὶ θυμίημα
[1, 113]	θανατώσων παῖδα, τοῦτον μὲν παραδιδοῖ	τῇ	ἑωυτοῦ γυναικί, τὸν δὲ ἑωυτοῦ
[1, 109]	τὰ οἰκία? παρελθὼν δὲ ἔφραζε	τῇ	ἑωυτοῦ γυναικὶ τὸν πάντα Ἀστυάγεος
[1, 84]	πολιορκεομένῳ Κροίσῳ, Κῦρος τῇ στρατιῇ	τῇ	ἑωυτοῦ διαπέμψας ἱππέας προεῖπε τῷ
[1, 96]	τῶν Μήδων κατὰ κώμας, ἐν	τῇ	ἑωυτοῦ ἐὼν καὶ πρότερον δόκιμος
[1, 91]	ἔνερθε ἐὼν τοῖσι ἅπασι δεσποίνῃ	τῇ	ἑωυτοῦ συνοίκεε" ταῦτα μὲν ἡ
[1, 199]	ἐς ἱρὸν Ἀφροδίτης ἅπαξ ἐν	τῇ	ζόῃ μιχθῆναι ἀνδρὶ ξείνῳ. πολλαὶ
[1, 116]	ὅ τε χρόνος τῆς ἐκθέσιος	τῇ	ἡλικίῃ τοῦ παιδὸς ἐδόκεε συμβαίνειν.
[1, 74]	γενέσθαι. τὴν δὲ μεταλλαγὴν ταύτην	τῇ	ἡμέρης Θαλῆς ὁ Μιλήσιος τοῖσι
[1, 84]	κατὰ τὸ ἄλλο τεῖχος περιενείκας,	τῇ	ἦν ἐπίμαχον τὸ χωρίον τῆς
[1, 142]	Χίον, ἡ δὲ μία ἐν	τῇ	ἠπείρῳ ἵδρυται, Ἐρυθραί. Χῖοι μέν
[1, 169]	ἐδεδούλωτο. ὡς δὲ τοὺς ἐν	τῇ	ἠπείρῳ Ἴωνας ἐχειρώσατο Ἅρπαγος, οἱ
[1, 27]	θαλάσσῃ, ἵνα ὓπερ τῶν ἐν	τῇ	ἠπείρῳ οἰκημένων Ἑλλήνων τίσωνταί σε,
[1, 149]	καὶ αὗται δυώδεκα αἱ ἐν	τῆ	ἠπείρῳ. οὗτοι δὲ οἱ Αἰολέες
[1, 82]	ἑσπέρην Ἀργείων, ἥ τε ἐν	τῇ	ἠπείρῳ χώρῇ καὶ ἡ Κυθηρίη
[1, 31]	ὅδε ὁ λόγος. ἐούσης ὁρτῆς	τῇ	Ἥρῃ τοῖσι Ἀργείοισι ἔδεε πάντως
[1, 114]	ἐν τῇ κώμῃ ταύτῃ ἐν	τῇ	ἦσαν καὶ αἱ βουκολίαι αὗται,
[1, 141]	φὰς αὐλητὴν ἰδόντα ἰχθῦς ἐν	τῇ	θαλάσσῃ αὐλέειν, δοκέοντα σφέας ἐξελεύσεσθαι
[1, 199]	οὐδένα. ἐπεὰν δὲ μιχθῇ, ἀποσιωσαμένη	τῇ	θεῷ ἀπαλλάσσεται ἐς τὰ οἰκία,
[1, 119]	εἴρετό μιν εἰ ἡσθείη τι	τῇ	θοίνῃ. φαμένου δὲ Ἁρπάγου καὶ
[1, 151]	Αἰολίδες πόλιες, ἔξω τῶν ἐν	τῇ	Ἴδῃ οἰκημενέων? κεχωρίδαται γὰρ αὗται.
[1, 170]	ἄλλων? μένουσι δέ σφι ἐν	τῇ	Ἰωνίῃ οὐκ ἔφη ἐνορᾶν ἐλευθερίην
[1, 142]	ἄνω αὐτῆς χωρία τὠυτὸ ποιέει	τῇ	Ἰωνίῃ οὔτε τὰ κάτω οὔτε
[1, 142]	καὶ Πριήνη. αὗται μὲν ἐν	τῇ	Καρίῃ κατοίκηνται κατὰ ταὐτὰ διαλεγόμεναι
[1, 60]	τούτοισι Πεισιστράτου, μηχανῶνται δὴ ἐπὶ	τῇ	κατόδῳ πρῆγμα εὐηθέστατον, ὡς ἐγὼ
[1, 145]	δὲ Αἴγειρα καὶ Αἰγαί, ἐν	τῇ	Κρᾶθις ποταμὸς ἀείναος ἐστί, ἀπ?
[1, 165]	ἐστέλλοντο ἐς Κύρνον? ἐν γὰρ	τῇ	Κύρνῳ εἴκοσι ἔτεσι πρότερον τούτων
[1, 114]	γενόμενον ἐξέφηνέ μιν. ἔπαιζε ἐν	τῇ	κώμῃ ταύτῃ ἐν τῇ ἦσαν
[1, 151]	νέμονται τὴν γὰρ ἕκτην ἐν	τῇ	Λέσβῳ οἰκημένην Ἀρίσβαν ἠνδραπόδισαν Μηθυμναῖοι
[1, 186]	ἐπείτε γὰρ ὤρυσσε τὸ ἔλυτρον	τῇ	λίμνῃ, μνημόσυνον τόδε ἄλλο ἀπὸ
[1, 142]	διαλεγόμεναι σφίσι, αἵδε δὲ ἐν	τῇ	Λυδίῃ, Ἔφεσος Κολοφὼν Λέβεδος Τέως
[1, 64]	Ἀθηναίων δὲ οἳ μὲν ἐν	τῇ	μάχη ἐπεπτώκεσαν, οἳ δὲ αὐτῶν
[1, 190]	τε οἱ Βαβυλώνιοι καὶ ἑσσωθέντες	τῇ	μάχῃ κατειλήθησαν ἐς τὸ ἄστυ.
[1, 104]	συμβαλόντες τοῖσι Σκύθῃσι καὶ ἑσσωθέντες	τῇ	μάχῃ τῆς ἀρχῆς κατελύθησαν. οἱ
[1, 40]	~ἀμείβεται Κροῖσος ὦ παῖ, ἔστι	τῇ	με νικᾷς γνώμην ἀποφαίνων περὶ
[1, 139]	ἐόντα ὅμοια τοῖσι σώμασι καὶ	τῇ	μεγαλοπρεπείῃ τελευτῶσι πάντα ἐς τὠυτὸ
[1, 209]	τῶν ὤμων πτέρυγας καὶ τουτέων	τῇ	μὲν τὴν Ἀσίην τῇ δὲ
[1, 209]	τῶν ὤμων πτέρυγας καὶ τουτέων	τῇ	μὲν τὴν Ἀσίην τῇ δὲ
[1, 94]	τῆς χώρης, καὶ ἐπὶ μὲν	τῇ	μένειν αὐτοῦ λαγχανούσῃ τῶν μοιρέων
[1, 57]	Ἀττικὸν ἔθνος ἐὸν Πελασγικὸν ἅμα	τῇ	μεταβολῇ τῇ ἐς Ἕλληνας καὶ
[1, 104]	τοῦτο δὲ παραμειβομένοισι εἶναι ἐν	τῇ	Μηδικῇ. οὐ μέντοι οἵ γε
[1, 22]	σιτοδείην τε εἶναι ἰσχυρὴν ἐν	τῇ	Μιλήτῳ καὶ τὸν λεὼν τετρῦσθαι
[1, 166]	Σαρδόνιον καλεόμενον πέλαγος. συμμισγόντων δὲ	τῇ	ναυμαχίῃ Καδμείη τις νίκη τοῖσι
[1, 37]	δόξω εἶναι, κοῖος δέ τις	τῇ	νεογάμῳ γυναικί; κοίῳ δὲ ἐκείνη
[1, 1]	χρόνον προεῖχε ἅπασι τῶν ἐν	τῇ	νῦν Ἑλλάδι καλεομένῃ χωρῇ. ἀπικομένους
[1, 133]	τῶν ἀλλέων δικαιεῦσι προτίθεσθαι? ἐν	τῇ	οἱ εὐδαίμονες αὐτῶν βοῦν καὶ
[1, 87]	εἰρήνης αἱρέεται? ἐν μὲν γὰρ	τῇ	οἱ παῖδες τοὺς πατέρας θάπτουσι,
[1, 202]	τοῦ καρποῦ τοῦ ἐπιβαλλομένου μεθύσκεσθαι	τῇ	ὀσμῇ κατά περ Ἕλληνας τῷ
[1, 84]	ταύτῃ ἡ ἀκρόπολις καὶ ἄμαχος?	τῇ	οὐδὲ Μήλης ὁ πρότερον βασιλεὺς
[1, 84]	Ὑροιάδης, κατὰ τοῦτο τῆς ἀκροπόλιος	τῇ	οὐδεὶς ἐτέτακτο φύλακος? οὐ γὰρ
[1, 107]	βασιληίην. καὶ οἱ ἐγένετο θυγάτηρ	τῇ	οὔνομα ἔθετο Μανδάνην? τὴν ἐδόκεε
[1, 165]	τούτων ἐκ θεοπροπίου ἀνεστήσαντο πόλιν,	τῇ	οὔνομα ἦν Ἀλαλίη. Ἀργανθώνιος δὲ
[1, 185]	δὴ δεύτερον γενομένη ταύτης βασίλεια,	τῇ	οὔνομα ἦν Νίτωκρις, αὕτη δὲ
[1, 184]	ὕστερον γενεῇσι πέντε πρότερον γενομένη,	τῇ	οὔνομα ἦν Σεμίραμις, αὕτη μὲν
[1, 60]	δήμῳ τῷ Παιανιέι ἦν γυνὴ	τῇ	οὔνομα ἦν Φύη, μέγαθος ἀπὸ
[1, 131]	μούνοισι ἀρχῆθεν, ἐπιμεμαθήκασι δὲ καὶ	τῇ	Οὐρανίῃ θύειν, παρά τε Ἀσσυρίων
[1, 105]	Αἴγυπτον. καὶ ἐπείτε ἐγένοντο ἐν	τῇ	Παλαιστίνῃ Συρίῃ, Ψαμμήτιχος σφέας Αἰγύπτου
[1, 180]	ἑκάστην ὁδὸν ἐν τῇ αἱμασιῇ	τῇ	παρὰ τὸν ποταμὸν πυλίδες ἐπῆσαν,
[1, 209]	τὰ ἐπιφερόμενα. ἤδη ὦν ἐν	τῇ	παροιχομένῃ νυκτὶ εὕδων εἶδον τῶν
[1, 86]	ὥς τε αὐτῷ πάντα ἀποβεβήκοι	τῇ	περ ἐκεῖνος εἶπε, οὐδέν τι
[1, 30]	Ἀθηναῖοι δημοσίῃ τε ἔθαψαν αὐτοῦ	τῇ	περ ἔπεσε καὶ ἐτίμησαν μεγάλως"
[1, 153]	τοῖσι ἐστι χῶρος ἐν μέση	τῇ	πόλι ἀποδεδεγμένος ἐς τὸν συλλεγόμενοι
[1, 207]	Κροῖσος ὁ Λυδὸς ἀπεδείκνυτο ἐναντίην	τῇ	προκειμένῃ γνώμῃ, λέγων τάδε. ὦ
[1, 59]	αὐτοῦ κυρῆσαι, πρότερον εὐδοκιμήσας ἐν	τῇ	πρὸς Μεγαρέας γενομένῃ στρατηγίῃ, Νίσαιάν
[1, 84]	Ὑροιάδης οὗτος ὁ Μάρδος ἰδὼν	τῇ	προτεραίῃ τῶν τινα Λυδῶν κατὰ
[1, 79]	τὴν μάχην τὴν γενομένην ἐν	τῇ	Πτερίῃ, μαθὼν ὡς ἀπελάσας μέλλοι
[1, 76]	καὶ ἀντεστρατοπεδεύσατο Κροίσῳ, ἐνθαῦτα ἐν	τῇ	Πτερίῃ χωρῇ ἐπειρῶντο κατὰ τὸ
[1, 121]	ὄψιν ὀνείρου οὐ τελέην ἠδίκεον,	τῇ	σεωυτοῦ δὲ μοίρῃ περίεις? νῦν
[1, 87]	ὦ βασιλεῦ, ἐγὼ ταῦτα ἔπρηξα	τῇ	σῇ μὲν εὐδαιμονίῃ, τῇ ἐμεωυτοῦ
[1, 117]	σὲ γινόμενος ἀναμάρτητος μήτε θυγατρὶ	τῇ	σῇ μήτε αὐτῷ σοὶ εἴην
[1, 24]	αὐτὸν χωρέειν ἐς Κόρινθον σὺν	τῇ	σκευῇ, καὶ ἀπικόμενον ἀπηγέεσθαι πᾶν
[1, 24]	θάλασσαν ἑωυτὸν ὡς εἶχε σὺν	τῇ	σκευῇ πάσῃ. καὶ τοὺς μὲν
[1, 24]	οὕτω δοκέοι, περιιδεῖν αὐτὸν ἐν	τῇ	σκευῇ πάσῃ στάντα ἐν τοῖσι
[1, 215]	~Μασσαγέται δὲ ἐσθῆτά τε ὁμοίην	τῇ	Σκυθικῇ φορέουσι καὶ δίαιταν ἔχουσι,
[1, 68]	τὸν νεκρὸν μήκεϊ ἴσον ἐόντα	τῇ	σορῷ? μετρήσας δὲ συνέχωσα ὀπίσω"
[1, 173]	τε καὶ Μίνω, ὡς ἐπεκράτησε	τῇ	στάσι Μίνως, ἐξήλασε αὐτόν τε
[1, 60]	ἐπ? ἀλλήλοισι ἐστασίασαν. περιελαυνόμενος δὲ	τῇ	στάσι ὁ Μεγακλέης ἐπεκηρυκεύετο Πεισιστράτῳ,
[1, 17]	ὥστε ἐπέδρης μὴ εἶναι ἔργον	τῇ	στρατιῇ. τὰς δὲ οἰκίας οὐ
[1, 84]	ἐγένετο ἡμέρη πολιορκεομένῳ Κροίσῳ, Κῦρος	τῇ	στρατιῇ τῇ ἑωυτοῦ διαπέμψας ἱππέας
[1, 66]	ἐξανδραποδιούμενοι τοὺς Τεγεήτας. ἑσσωθέντες δὲ	τῇ	συμβολῇ, ὅσοι αὐτῶν ἐζωγρήθησαν, πέδας
[1, 44]	αὐτὸς φόνου ἐκάθηρε? περιημεκτέων δὲ	τῇ	συμφορῇ δεινῶς ἐκάλεε μὲν Δία
[1, 110]	οὔνομα δὲ τῇ γυναικὶ ἦν	τῇ	συνοίκεε Κυνὼ κατὰ τὴν Ἑλλήνων
[1, 82]	τῶν νήσων. βοηθησάντων δὲ Ἀργείων	τῇ	σφετέρῃ ἀποταμνομένῃ, ἐνθαῦτα συνέβησαν ἐς
[1, 82]	πρὸς τὸ ἑωυτοῦ στρατόπεδον ἐν	τῇ	τάξι εἶχε ἑωυτόν. ἡμέρῃ δὲ
[1, 1]	φορτία Αἰγύπτιά τε καὶ Ἀσσύρια	τῇ	τε ἄλλῃ ἐσαπικνέεσθαι καὶ δὴ
[1, 60]	τὴν θυγατέρα ἔχειν γυναῖκα ἐπὶ	τῇ	τυραννίδι. ἐνδεξαμένου δὲ τὸν λόγον
[1, 100]	ταῦτα διεκόσμησε καὶ ἐκράτυνε ἑωυτὸν	τῇ	τυραννίδι, ἦν τὸ δίκαιον φυλάσσων
[1, 156]	Περσέων ἀπόλωνται. Κῦρος δὲ ἡσθεὶς	τῇ	ὑποθήκῃ καὶ ὑπεὶς τῆς ὀργῆς
[1, 133]	ἂν ἅδῃ σφι βουλευομένοισι, τοῦτο	τῇ	ὑστεραίῃ νήφουσι προτιθεῖ ὁ στέγαρχος,
[1, 77]	ὁ Κύρου) τοῦτο μεμφθείς, ὡς	τῇ	ὑστεραίῃ οὐκ ἐπειρᾶτο ἐπιὼν ὁ
[1, 126]	σιτίοισι ὡς ἐπιτηδεοτάτοισι. ἀπικομένους δὲ	τῇ	ὑστεραίῃ τοὺς Πέρσας κατακλίνας ἐς
[1, 31]	ἐοῦσα τῷ τε ἔργῳ καὶ	τῇ	φήμῃ, στᾶσα ἀντίον τοῦ ἀγάλματος
[1, 215]	γὰρ οὐδέ σφι ἐστὶ ἐν	τῇ	χωρῇ, ὁ δὲ χρυσὸς καὶ
[1, 36]	χρῆμα μέγιστον ἀνεφάνη ἡμῖν ἐν	τῇ	χώρῃ, ὃς τὰ ἔργα διαφθείρει.
[1, 209]	ὄψιν εὕδων ἐν τῶν Μασσαγετέων	τῇ	χωρῇ τοιήνδε? ἐδόκεε ὁ Κῦρος
[1, 85]	ἄλλα ἐπιεικής, ἄφωνος δέ. ἐν	τῇ	ὦν παρελθούσῃ εὐεστοῖ ὁ Κροῖσος
[1, 31]	παρεγίνοντο ἐν ὥρῃ? ἐκκληιόμενοι δὲ	τῇ	ὥρῃ οἱ νεηνίαι ὑποδύντες αὐτοὶ
[1, 84]	~Σάρδιες δὲ ἥλωσαν ὧδε. ἐπειδὴ	τεσσερεσκαιδεκάτη	ἐγένετο ἡμέρη πολιορκεομένῳ Κροίσῳ, Κῦρος
[1, 30]	παρ? ἡμῖν, τελευτὴ τοῦ βίου	λαμπροτάτη	ἐπεγένετο? γενομένης γὰρ Ἀθηναίοισι μάχης
[1, 196]	ἐκήρυσσε ἣ μετ? ἐκείνην ἔσκε	εὐειδεστάτη?	ἐπωλέοντο δὲ ἐπὶ συνοικήσι. ὅσοι
[1, 203]	πεντεκαίδεκα ἡμερέων, εὖρος δέ, τῇ	εὐρυτάτη	ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς, ὀκτὼ ἡμερέων.
[1, 173]	πᾶσαν βάρβαροι) διενειχθέντων δὲ ἐν	Κρήτῃ	περὶ τῆς βασιληίης τῶν Εὐρώπης
[1, 30]	τοῦ Κροίσου? μετὰ δὲ ἡμέρῃ	τρίτῃ	ἢ τετάρτῃ κελεύσαντος Κροίσου τὸν
[1, 113]	τῶν ὀρέων τίθει. ὡς δὲ	τρίτη	ἡμέρη τῷ παιδίῳ ἐκκειμένῳ ἐγένετο,
[1, 1]	τὸν φόρτον. πέμπτῃ δὲ ἢ	ἕκτῃ	ἡμέρῃ ἀπ? ἧς ἀπίκοντο, ἐξεμπολημένων
[1, 181]	ἔτι τοῦτο ἐόν, δύο σταδίων	πάντῃ,	ἐὸν τετράγωνον. ἐν μέσῳ δὲ
[1, 126]	ἐπὶ ὀκτωκαίδεκα σταδίους ἢ εἴκοσι	πάντῃ,	τοῦτον σφι τὸν χῶρον προεῖπε
[1, 1]	Ἄργος τοῦτο διατίθεσθαι τὸν φόρτον.	πέμπτῃ	δὲ ἢ ἕκτῃ ἡμέρῃ ἀπ?
[1, 65]	Λέοντος βασιλεύοντος καὶ Ἡγησικλέος ἐν	Σπάρτῃ	τοὺς ἄλλους πολέμους εὐτυχέοντες οἱ
[1, 30]	μετὰ δὲ ἡμέρῃ τρίτῃ ἢ	τετάρτῃ	κελεύσαντος Κροίσου τὸν Σόλωνα θεράποντες
[1, 191]	ἔλαβον ἂν σφέας ὡς ἐν	κύρτῃ.	νῦν δὲ ἐξ ἀπροσδοκήτου σφι
[1, 173]	καὶ ἢν μέν γε γυνὴ	ἀστὴ	δούλῳ συνοικήσῃ, γενναῖα τὰ τέκνα
[1, 192]	μὲν προσήιε ἑκάστης ἡμέρης ἀρτάβη	μεστή.	ἡ δὲ ἀρτάβη, μέτρον ἐὸν
[1, 22]	αὐτός τε ἐκ τῆς νούσου	ἀνέστη.	κατὰ μέν τὸν πρὸς Μιλησίους
[1, 56]	ἐκ δὲ τῆς Ἱστιαιώτιδος ὡς	ἐξανέστη	ὑπὸ Καδμείων, οἴκεε ἐν Πίνδῳ
[1, 111]	τὸν ἄνδρα. ἐπείτε δὲ ἀπονοστήσας	ἐπέστη,	οἷα ἐξ ἀέλπτου ἰδοῦσα ἡ
[1, 34]	ὀλβιώτατον. αὐτίκα δέ οἱ εὕδοντι	ἐπέστη	ὄνειρος, ὅς οἱ τὴν ἀληθείην
[1, 170]	γνώμη ἐπὶ διεφθαρμένοισι Ἴωσι γενομένη,	χρηστὴ	δὲ καὶ πρὶν ἢ διαφθαρῆναι
[1, 193]	κατατέτμηται ἐς διώρυχας? καὶ ἡ	μεγίστη	τῶν διωρύχων ἐστὶ νηυσιπέρητος, πρὸς
[1, 196]	πωλέων τὰς εὐειδεστάτας τῶν παρθένων	ἀνίστη	ἂν τὴν ἀμορφεστάτην, ἢ εἴ
[1, 31]	τῆς πανηγύριος τελευτὴ τοῦ βίου	ἀρίστη	ἐπεγένετο, διέδεξέ τε ἐν τούτοισι
[1, 193]	δὲ χωρέων αὕτη πασέων μακρῷ	ἀρίστη	τῶν ἡμεῖς ἴδμεν Δήμητρος καρπὸν
[1, 32]	ἂν τὰ πλεῖστα ἔχῃ, αὕτη	ἀρίστη.	ὣς δὲ καὶ ἀνθρώπου σῶμα
[1, 192]	ἁπασέων τῶν ἀρχέων πολλόν τι	κρατίστη,	ὅκου Τριτανταίχμῃ τῷ Ἀρταβάζου ἐκ
[1, 146]	μὲν ἐξ Εὐβοίες εἰσὶ οὐκ	ἐλαχίστη	μοῖρα, τοῖσι Ἰωνίης μέτα οὐδὲ
[1, 47]	ταύτης ἡμερολογέοντας τὸν λοιπὸν χρόνον	ἑκατοστῇ	ἡμέρῃ χρᾶσθαι τοῖσι χρηστηρίοισι, ἐπειρωτῶντας
[1, 20]	πυθόμενον τὸ χρηστήριον τὸ τῷ	Ἀλυάττῃ	γενόμενον, πέμψαντα ἄγγελον κατειπεῖν, ὅκως
[1, 92]	γὰρ ἐκ Καείρης ἦν γυναικὸς	Ἀλυάττῃ,	Πανταλέων δὲ ἐξ Ἰάδος. ἐπείτε
[1, 22]	ἀνθρώπους ἐν εὐπαθείῃσι ἐόντας ἀγγείλῃ	Ἀλυάττῃ?	τὰ δὴ καὶ ἐγένετο. ὡς
[1, 22]	Μιλησίους τε καὶ Θρασύβουλον πόλεμον	Ἀλυάττῃ	ὧδε ἔσχε. ~Περίανδρος δὲ ἦν
[1, 187]	γέφυρα ἦν κατεσκευασμένη. ~ἡ δ?	αὐτὴ	αὕτη βασίλεια καὶ ἀπάτην τοιήνδε
[1, 58]	ἐπείτε ἐγένετο αἰεί κοτε τῇ	αὐτῇ	διαχρᾶται, ὡς ἐμοὶ καταφαίνεται εἶναι?
[1, 179]	ὁδὸν ἀπὸ Βαβυλῶνος? Ἲς οὔνομα	αὐτῇ.	ἔνθα ἐστὶ ποταμὸς οὐ μέγας?
[1, 196]	θέλοι ἐλάχιστον χρυσίον λαβὼν συνοικέειν	αὐτῇ,	ἐς ὃ τῷ τὸ ἐλάχιστον
[1, 193]	παράπαν ἀποδιδοῖ, ἐπειδὰν δὲ ἄριστα	αὐτὴ	ἑωυτῆς ἐνείκῃ, ἐπὶ τριηκόσια ἐκφέρει.
[1, 203]	εὖρος δέ, τῇ εὐρυτάτη ἐστὶ	αὐτὴ	ἑωυτῆς, ὀκτὼ ἡμερέων. καὶ τὰ
[1, 60]	δέκεσθε ἀγαθῷ νόῳ Πεισίστρατον, τὸν	αὐτὴ	ἡ Ἀηθναίη τιμήσασα ἀνθρώπων μάλιστα
[1, 196]	χρῆν καταστήσαντα ἡ μὲν συνοικήσειν	αὐτῇ,	οὕτω ἀπάγεσθαι. εἰ δὲ μὴ
[1, 136]	πλεῦνας παλλακὰς κτῶνται. ~ἀνδραγαθίη δὲ	αὕτη	ἀποδέδεκται, μετὰ τὸ μάχεσθαι εἶναι
[1, 32]	δὲ ἂν τὰ πλεῖστα ἔχῃ,	αὕτη	ἀρίστη. ὣς δὲ καὶ ἀνθρώπου
[1, 187]	ἦν κατεσκευασμένη. ~ἡ δ? αὐτὴ	αὕτη	βασίλεια καὶ ἀπάτην τοιήνδε τινὰ
[1, 93]	Λυδοὶ ἀείναον εἶναι? καλέεται δὲ	αὕτη	Γυγαίη. τοῦτο μὲν δὴ τοιοῦτο
[1, 186]	ὡς ἐγὼ δοκέω, ὀχληρὸν τοῦτο.	αὕτη	δὲ καὶ τοῦτο προεῖδε. ἐπείτε
[1, 185]	βασίλεια, τῇ οὔνομα ἦν Νίτωκρις,	αὕτη	δὲ συνετωτέρη γενομένη τῆς πρότερον
[1, 196]	ἐκ πασέων? μετὰ δέ, ὅκως	αὕτη	εὑροῦσα πολλὸν χρυσίον πρηθείη, ἄλλην
[1, 123]	ἐξέθρεψε. ~ἐνθεῦτεν μὲν ἡ φάτις	αὕτη	κεχώρηκε. Κύρῳ δὲ ἀνδρευμένῳ καὶ
[1, 202]	ἐς ἀοιδὴν ἀπικνέεσθαι. τούτων μὲν	αὕτη	λέγεται δίαιτᾳ εἶναι. ὁ δὲ
[1, 184]	γενομένη, τῇ οὔνομα ἦν Σεμίραμις,	αὕτη	μὲν ἀπεδέξατο χώματα ἀνὰ τὸ
[1, 170]	ἔφη ἐνορᾶν ἐλευθερίην ἔτι ἐσομένην.	αὕτη	μὲν Βίαντος τοῦ Πριηνέος γνώμη
[1, 196]	σφι νόμος ἐστὶ ἔχειν σκῆπτρον.	~αὕτη	μὲν δή σφι ἄρτισις περὶ
[1, 187]	οὐκ ἂν νεκρῶν θήκας ἀνέῳγες"	αὕτη	μέν νυν ἡ βασίλεια τοιαύτη
[1, 193]	πόλις οἴκητο. ἔστι δὲ χωρέων	αὕτη	πασέων μακρῷ ἀρίστη τῶν ἡμεῖς
[1, 118]	μέλλω θύειν τοῖσι θεῶν τιμὴ	αὕτη	προσκέεται) πάρισθί μοι ἐπὶ δεῖπνον"
[1, 173]	τὴν γὰρ νῦν Λύκιοι νέμονται,	αὕτη	τὸ παλαιὸν ἦν Μιλυάς, οἱ
[1, 178]	βασιλήια κατεστήκεε, ἦν Βαβυλών, ἐοῦσα	τοιαύτη	δή τις πόλις. κέεται ἐν
[1, 187]	αὕτη μέν νυν ἡ βασίλεια	τοιαύτη	τις λέγεται γενέσθαι. ~ὁ δὲ
[1, 133]	νομίζουσι τῇ ἕκαστος ἐγένετο. ἐν	ταύτῃ	δὲ πλέω δαῖτα τῶν ἀλλέων
[1, 189]	μέντοι τὴν θερείην πᾶσαν αὐτοῦ	ταύτῃ	διέτριψαν ἐργαζόμενοι. ~ὡς δὲ τὸν
[1, 214]	πολλὴ τῆς Περσικῆς στρατιῆς αὐτοῦ	ταύτῃ	διεφθάρη καὶ δὴ καὶ αὐτὸς
[1, 120]	Μάγων οἳ τὸ ἐνύπνιὸν οἱ	ταύτῃ	ἔκριναν. ἀπικομένους δὲ εἴρετο ὁ
[1, 114]	μιν. ἔπαιζε ἐν τῇ κώμῃ	ταύτῃ	ἐν τῇ ἦσαν καὶ αἱ
[1, 191]	τὸ ῥέεθρον ἴδωνται γενόμενον, ἐσιέναι	ταύτῃ	ἐς τὴν πόλιν. οὕτω τε
[1, 104]	οὐ μέντοι οἵ γε Σκύθαι	ταύτῃ	ἐσέβαλον, ἀλλὰ τὴν κατύπερθε ὁδὸν
[1, 84]	κοτέ. ἀπότομός τε γὰρ ἐστι\	ταύτῃ	ἡ ἀκρόπολις καὶ ἄμαχος? τῇ
[1, 75]	στρατόπεδον ἱδρυμένον κατὰ νώτου λάβοι,	ταύτῃ	κατὰ τὴν διώρυχα ἐκτραπόμενος ἐκ
[1, 210]	ὡς αὐτὸς μὲν τελευτήσειν αὐτοῦ	ταύτῃ	μέλλοι, ἡ δὲ βασιληίη αὐτοῦ
[1, 110]	πρὸς τοῦ πόντου τοῦ Εὐξείνου?	ταύτῃ	μὲν γὰρ ἡ Μηδικὴ χωρῇ
[1, 194]	θῶμα μέγιστόν μοι ἐστὶ τῶν	ταύτῃ	μετά γε αὐτὴν τὴν πόλιν,
[1, 174]	χώρη ἐς τὴν ἤπειρον τελευτᾷ,	ταύτῃ	ὁ ἰσθμός ἐστι τὸν ὤρυσσον.
[1, 191]	πόλιος, ὡς λέγεται ὑπὸ τῶν	ταύτῃ	οἰκημένων, τῶν περὶ τὰ ἔσχατα
[1, 120]	τοῖσιδε. καὶ αὐτὸς ὦ Μάγοι	ταύτῃ	πλεῖστος γνώμην εἰμί, βασιλέος ὀνομασθέντος
[1, 158]	Κυμαῖοι, ὁρμέατο ἐκδιδόναι? ὁρμημένου δὲ	ταύτῃ	τοῦ πλήθεος, Ἀριστόδικος ὁ Ἡρακλείδεω
[1, 31]	καὶ ὀφθεῖσι ὑπὸ τῆς πανηγύριος	τελευτὴ	τοῦ βίου ἀρίστη ἐπεγένετο, διέδεξέ
[1, 30]	ἥκοντι, ὡς τὰ παρ? ἡμῖν,	τελευτὴ	τοῦ βίου λαμπροτάτη ἐπεγένετο? γενομένης
[1, 123]	γαστέρα, καὶ δίκτυα δοὺς ἅτε	θηρευτῇ	τῶν οἰκετέων τῷ πιστοτάτῳ, ἀπέστελλε
[1, 11]	τοὺς μάλιστα ὥρα πιστοὺς ἐόντας	ἑωυτῇ,	ἑτοίμους ποιησαμένη ἐκάλεε τὸν Γύγεα.
[1, 187]	λεωφόρων πυλέων τοῦ ἄστεος τάφον	ἑωυτῇ	κατεσκευάσατο μετέωρον ἐπιπολῆς αὐτέων τῶν
[1, 32]	ὥσπερ χωρῇ οὐδεμία καταρκέει πάντα	ἑωυτῇ	παρέχουσα, ἀλλὰ ἄλλο μὲν ἔχει
[1, 59]	τυραννεύοντος Ἀθηναίων. Ἱπποκράτεϊ γὰρ ἐόντι	ἰδιώτῃ	καὶ θεωρέοντι τὰ Ὀλύμπια τέρας
[1, 162]	χῶν πρὸς τὰ τείχεα ἐπόρθεε.	πρώτῃ	δὲ Φωκαίῃ Ἰωνίης ἐπεχείρησε. ~οἱ
[1, 0]	Ἀρίονος ἐστὶ ἀνάθημα ~Ἡροδότου Ἱστοριῶν	πρώτη	ἐπιγραφόμενη Κλειὼ. Ἡροδότου Ἁλικαρνησσέος ἱστορίης
[1, 142]	τέσσερας παραγωγέων. Μίλητος μὲν αὐτέων	πρώτη	κέεται πόλις πρὸς μεσαμβρίην, μετὰ
[1, 145]	ἐστὶ μέρεα, Πελλήνη μέν γε	πρώτη	πρὸς Σικυῶνος, μετὰ δὲ Αἴγειρα
[1, 46]	ἐν Ἕλλησι καὶ τοῦ ἐν	Λιβύῃ,	διαπέμψας ἄλλους ἄλλῃ, τοὺς μὲν
[1, 24]	χωρέειν ἐς Κόρινθον σὺν τῇ	σκευῇ,	καὶ ἀπικόμενον ἀπηγέεσθαι πᾶν τὸ
[1, 24]	ἑωυτὸν ὡς εἶχε σὺν τῇ	σκευῇ	πάσῃ. καὶ τοὺς μὲν ἀποπλέειν
[1, 24]	δοκέοι, περιιδεῖν αὐτὸν ἐν τῇ	σκευῇ	πάσῃ στάντα ἐν τοῖσι ἑδωλίοισι
[1, 119]	ποιέειν ὅ τι ἂν ἐκεῖνος	κελεύῃ,	αὐτὸς δὲ περιχαρὴς ἐὼν φράζει
[1, 153]	καὶ τὸν τῶν ἄλλων Λυδῶν	Πακτύῃ	ἀνδρὶ Λυδῷ κομίζειν, ἀπήλαυνε αὐτὸς
[1, 60]	ἦν γυνὴ τῇ οὔνομα ἦν	Φύη,	μέγαθος ἀπὸ τεσσέρων πηχέων ἀπολείπουσα
[1, 164]	τι χαλκὸς ἢ λίθος ἢ	γραφὴ	ἦν, τὰ δὲ ἄλλα πάντα
[1, 128]	ὡς ἐπύθετο τάχιστα ὁ Ἀστυάγης,	ἔφη	ἀπειλέων τῷ Κύρῳ ἀλλ? οὐδ?
[1, 125]	ἀναπτύξας τὸ βυβλίον καὶ ἐπιλεγόμενος	ἔφη	Ἀστυάγεά μιν στρατηγὸν Περσέων ἀποδεικνύναι.
[1, 129]	τὸ Κύρου ἔργον. Ἅρπαγος δὲ	ἔφη,	αὐτὸς γὰρ γράψαι, τὸ πρῆγμα
[1, 116]	ὁ δὲ ἐξ ἑωυτοῦ τε	ἔφη	γεγονέναι καὶ τὴν τεκοῦσαν αὐτὸν
[1, 97]	περ πρότερον προκατίζων ἐδίκαζε, οὔτ?	ἔφη	δίκαν ἔτι? οὐ γὰρ οἱ
[1, 164]	τοῦ τείχεος. ὁ δ? Ἅρπαγος	ἔφη	εἰδέναι μὲν εὖ τὰ ἐκεῖνοι
[1, 11]	ἐπιχειρήσομεν αὐτῷ" ἣ δὲ ὑπολαβοῦσα	ἔφη	ἐκ τοῦ αὐτοῦ μὲν χωρίου
[1, 170]	σφι ἐν τῇ Ἰωνίῃ οὐκ	ἔφη	ἐνορᾶν ἐλευθερίην ἔτι ἐσομένην. αὕτη
[1, 116]	δὲ μιν οὐκ εὖ βουλεύεσθαι	ἔφη	ἐπιθυμέοντα ἐς ἀνάγκας μεγάλας ἀπικνέεσθαι,
[1, 113]	δὲ ἐς τοῦ Ἁρπάγου ἀποδεικνύναι	ἔφη	ἕτοιμος εἶναι τοῦ παιδίου τὸν
[1, 119]	βεβρώκοι. ὁ δὲ καὶ γινώσκειν	ἔφη	καὶ ἀρεστὸν εἶναι πᾶν τὸ
[1, 118]	καλῶς? τῷ τε γὰρ πεποιημένῳ"	ἔφη	λέγων ἐς τὸν παῖδα τοῦτον
[1, 125]	στρατηγὸν Περσέων ἀποδεικνύναι. νῦν τε,	ἔφη	λέγων, ὦ Πέρσαι, προαγορεύω ὑμῖν
[1, 156]	ὑποθήκῃ καὶ ὑπεὶς τῆς ὀργῆς	ἔφη	οἱ πείθεσθαι. καλέσας δὲ Μαζάρεα
[1, 112]	ἐκθεῖναί μιν. ὁ δὲ οὐκ	ἔφη	οἷός τ? εἶναι ἄλλως αὐτὰ
[1, 114]	ἀγόμενος τὸν παῖδα ἀνάρσια πρήγματα	ἔφη	πεπονθέναι, λέγων ὦ βασιλεῦ, ὑπὸ
[1, 38]	ὀνείρου ἐν τῷ ὕπνῳ ἐπιστᾶσα	ἔφη	σε ὀλιγοχρόνιον ἔσεσθαι? ὑπὸ γὰρ
[1, 115]	πρὸς τὸν Κῦρον ὁ Ἀστυάγης	ἔφη	σὺ δὴ ἐὼν τοῦδε τοιούτου
[1, 19]	Πυθίη ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς οὐκ	ἔφη	χρήσειν πρὶν ἢ τὸν νηὸν
[1, 6]	ἀπικόμενον, Κροίσου ἐὸν πρεσβύτερον, οὐ	καταστροφὴ	ἐγένετο τῶν πολίων ἀλλ? ἐξ
[1, 199]	καὶ τετραέτεα μετεξέτεραι χρόνον μένουσι.	ἐνιαχῇ	δὲ καὶ τῆς Κύπρου ἐστὶ
[1, 42]	ἰέναι, οὔτε τὸ βούλεσθαι πάρα,	πολλαχῇ	τε ἂν ἶσχον ἐμεωυτόν. νῦν
[1, 214]	ζῶσάν τε καὶ νικῶσάν σε	μάχῃ	ἀπώλεσας, παῖδα τὸν ἐμὸν ἑλὼν
[1, 64]	δὲ οἳ μὲν ἐν τῇ	μάχη	ἐπεπτώκεσαν, οἳ δὲ αὐτῶν μετ?
[1, 145]	τὴν κατέφυγον Ἴωνες ὑπὸ Ἀχαιῶν	μάχῃ	ἑσσωθέντες, καὶ Αἴγίον καὶ Ρύπες
[1, 212]	παιδὸς τοῦ ἐμοῦ, ἀλλ? οὐ	μάχῃ	κατὰ τὸ καρτερόν. νῦν ὦν
[1, 190]	οἱ Βαβυλώνιοι καὶ ἑσσωθέντες τῇ	μάχῃ	κατειλήθησαν ἐς τὸ ἄστυ. οἷα
[1, 39]	πρὸς ἄνδρας ἡμῖν γίνεται ἡ	μάχη,	μέτες με" ~ἀμείβεται Κροῖσος ὦ
[1, 130]	Δαρείου, ἀποστάντες δὲ ὀπίσω κατεστράφθησαν	μάχῃ	νικηθέντες. τότε δὲ ἐπὶ Ἀστυάγεος
[1, 79]	ἀλκιμώτερον τοῦ Λυδίου. ἡ δὲ	μάχη	σφέων ἦν ἀπ? ἵππων, δόρατά
[1, 104]	τοῖσι Σκύθῃσι καὶ ἑσσωθέντες τῇ	μάχῃ	τῆς ἀρχῆς κατελύθησαν. οἱ δὲ
[1, 173]	αὐτῶν γυναῖκα ξείνην ἢ παλλακὴν	ἔχῃ,	ἄτιμα τὰ τέκνα γίνεται. ~οἱ
[1, 32]	ἣ δὲ ἂν τὰ πλεῖστα	ἔχῃ,	αὕτη ἀρίστη. ὣς δὲ καὶ
[1, 138]	τῶν ἀστῶν λέπρην ἢ λεύκην	ἔχῃ,	ἐς πόλιν οὗτος οὐ κατέρχεται
[1, 197]	αὐτὸς τοιοῦτο ἔπαθε ὁκοῖον ἂν	ἔχῃ	ὁ κάμνων ἢ ἄλλον εἶδε
[1, 9]	ἐπεὰν δέ ἀπὸ τοῦ θρόνου	στείχῃ	ἐπὶ τὴν εὐνήν κατὰ νώτου
[1, 16]	ἔργα ἀπεδέξατο ἐὼν ἐν τῇ	ἀρχῇ	ἀξιαπηγητότατα τάδε. ~ἐπολέμησε Μιλησίοισι, παραδεξάμενος
[1, 209]	ἐμοί τε καὶ τῇ ἐμῇ	ἀρχῇ	ἑάλωκε. ὡς δὲ ταῦτα ἀτρεκέως
[1, 192]	τῆς ἄλλης Ἀσίης. καὶ ἡ	ἀρχὴ	τῆς χώρης ταύτης, τὴν οἱ
[1, 89]	γενέσθαι. ὃς ἂν αὐτῶν πλεῖστα	κατάσχῃ,	τοῦτον προσδέκεσθαί τοι ἐπαναστησόμενον. νῦν
[1, 126]	αὐτός τε γὰρ δοκέω θείῃ	τύχῃ	γεγονὼς τάδε ἐς χεῖρας ἄγεσθαι,
[1, 32]	ὀλβιώτερος ἐστί, εἰ μή οἱ	τύχη	ἐπίσποιτο πάντα καλὰ ἔχοντα εὖ
[1, 24]	ὡς ἂν ταφῆς ἐν γῇ	τύχῃ,	ἢ ἐκπηδᾶν ἐς τὴν θάλασσαν
[1, 89]	εἴρετο Κροῖσον ὅ τι οἱ	ἐνορῴη	ἐν τοῖσι ποιευμένοισι. ὁ δὲ