Chapitre
[49]	τι καλὸν αὐτὸ καθ᾽ αὑτὸ	καὶ	ἀγαθὸν καὶ μέγα καὶ τἆλλα
[22]	θρυλοῦμεν ἀεί, ~καλόν τέ τι	καὶ	ἀγαθὸν καὶ πᾶσα ἡ τοιαύτη
[22]	οἷόν τε ~μάλιστα, καλόν τε	καὶ	ἀγαθὸν καὶ τἆλλα πάντα ἃ
[10]	~Καὶ αὖ καλόν γέ τι	καὶ	ἀγαθόν; ~Πῶς δ᾽ οὔ; ~Ἤδη
[8]	παρὰ θεοὺς ἄλλους σοφούς τε	καὶ	ἀγαθούς, ἔπειτα καὶ ~παρ᾽ ἀνθρώπους
[38]	τοῦτο, ὡς ~ἡδέως καὶ εὐμενῶς	καὶ	ἀγαμένως τῶν νεανίσκων τὸν λόγον
[12]	τούτου δὲ γιγνομένου εἰ φοβοῖντο	καὶ	~ἀγανακτοῖεν, οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία
[66]	δὴ καὶ τότε ἀναβρυχησάμενος κλάων	καὶ	~ἀγανακτῶν οὐδένα ὅντινα οὐ κατέκλασε
[61]	εἰς τόπον πρῶτον δεινόν τε	καὶ	ἄγριον, ὡς λέγεται, χρῶμα δ᾽
[29]	~πλάνης καὶ ἀνοίας καὶ φόβων	καὶ	ἀγρίων ἐρώτων καὶ τῶν ἄλλων
[57]	εἰργασμένην, ἃ τούτων ἀδελφά τε	καὶ	ἀδελφῶν ψυχῶν ἔργα ~τυγχάνει ὄντα,
[28]	ἀθανάτῳ καὶ νοητῷ καὶ μονοειδεῖ	καὶ	ἀδιαλύτῳ ~καὶ ἀεὶ ὡσαύτως κατὰ
[56]	θεῶν. ~(Ὁπότε δὴ τὸ ἀθάνατον	καὶ	ἀδιάφθορόν ἐστιν, ἄλλο τι ψυχὴ
[56]	~ἀποθνῄσκει, τὸ δ᾽ ἀθάνατον σῶν	καὶ	ἀδιάφθορον οἴχεται ἀπιόν, ~ὑπεκχωρῆσαν τῷ
[32]	~φιλοχρήματοι· οὐδὲ αὖ ἀτιμίαν τε	καὶ	ἀδοξίαν μοχθηρίας δεδιότες, ὥσπερ οἱ
[20]	μὴ ἐπιλελήσμεθα, εἰδότας ἀεὶ γίγνεσθαι	~καὶ	ἀεὶ διὰ βίου εἰδέναι· τὸ
[34]	τούτων παρασκευάζουσα, ἑπομένη τῷ λογισμῷ	καὶ	ἀεὶ ἐν ~τούτῳ οὖσα, τὸ
[27]	οἴχεται εἰς τὸ καθαρόν τε	~καὶ	ἀεὶ ὂν καὶ ἀθάνατον καὶ
[38]	λόγος οὗτος ~ἀντιλαμβάνεται καὶ νῦν	καὶ	ἀεί, τὸ ἁρμονίαν τινὰ ἡμῶν
[28]	νοητῷ καὶ μονοειδεῖ καὶ ἀδιαλύτῳ	~καὶ	ἀεὶ ὡσαύτως κατὰ ταὐτὰ ἔχοντι
[60]	εἰς ἀλλήλους ὥσπερ εἰς κρατῆρας,	καὶ	ἀενάων ~ποταμῶν ἀμήχανα μεγέθη ὑπὸ
[47]	τοιαύτας αἰτίας λέγοι, φωνάς τε	καὶ	ἀέρας καὶ ~ἀκοὰς καὶ ἄλλα
[59]	τὰ κοῖλα αὐτῆς, ὕδατός τε	καὶ	ἀέρος ~ἔκπλεα (ὄντα, χρώματός τι
[29]	ἀιδὲς ἀπέρχεται, τὸ θεῖόν τε	~καὶ	ἀθάνατον καὶ φρόνιμον, οἷ ἀφικομένῃ
[27]	καθαρόν τε ~καὶ ἀεὶ ὂν	καὶ	ἀθάνατον καὶ ὡσαύτως ἔχον, καὶ
[44]	ἡμῶν τὴν ψυχὴν (ἀνώλεθρόν ~τε	καὶ	ἀθάνατον οὖσαν, εἰ φιλόσοφος ἀνὴρ
[36]	(ἀπολωλέναι τὴν τοῦ θείου ~τε	καὶ	ἀθανάτου ὁμοφυῆ τε καὶ συγγενῆ,
[28]	ἡμῖν ~συμβαίνει, τῷ μὲν θείῳ	καὶ	ἀθανάτῳ καὶ νοητῷ καὶ μονοειδεῖ
[47]	τούτου Ἄτλαντα ἄν ~ποτε ἰσχυρότερον	καὶ	ἀθανατώτερον καὶ μᾶλλον ἅπαντα συνέχοντα
[12]	ἐκ τοῦ σώματος συναγείρεσθαί τε	καὶ	ἁθροίζεσθαι, καὶ ~οἰκεῖν κατὰ τὸ
[33]	αὐτὴν δὲ εἰς αὑτὴν ~συλλέγεσθαι	καὶ	ἁθροίζεσθαι παρακελευομένη, πιστεύειν δὲ μηδενὶ
[36]	ἀπολωλέναι, καίπερ οὖσαν θειοτάτην, ὥσπερ	καὶ	αἱ ἄλλαι ~ἁρμονίαι αἵ τ᾽
[16]	γίγνεται ταῦτα, εἴπερ ἐναντία ἐστιν,	καὶ	αἱ γενέσεις ~εἰσὶν αὐτοῖν μεταξὺ
[65]	σμικροὶ ~ἦσαν, εἷς δὲ μέγας	καὶ	αἱ οἰκεῖαι γυναῖκες ἀφίκοντο ἐκεῖναι,
[11]	ἄλλο παρέχει ἢ τὸ σῶμα	καὶ	αἱ τούτου ἐπιθυμίαι. Διὰ γὰρ
[41]	ἀλλὰ πρότερον καὶ ἡ λύρα	καὶ	αἱ χορδαὶ καὶ ~(οἱ φθόγγοι
[36]	λύρᾳ, ~αὐτὴ δ᾽ ἡ λύρα	καὶ	αἱ χορδαὶ σώματά τε καὶ
[30]	τὸ δὲ τοῖς ὄμμασι ~σκοτῶδες	καὶ	ἀιδές, νοητὸν δὲ καὶ φιλοσοφίᾳ
[33]	δὲ αὐτὴ ὁρᾷ νοητόν τε	καὶ	~ἀιδές. Ταύτῃ οὖν τῇ λύσει
[29]	ἕτερον οἰχόμενον γενναῖον ~καὶ καθαρὸν	καὶ	ἀιδῆ, εἰς Ἅιδου ὡς ἀληθῶς,
[30]	τόπον φόβῳ τοῦ ἀιδοῦς τε	καὶ	Ἅιδου, ὥσπερ λέγεται, περὶ τὰ
[47]	(διακοσμεῖν τὰ πράγματα, ἀέρας δὲ	καὶ	~αἰθέρας καὶ ὕδατα αἰτιώμενον καὶ
[59]	ᾗπερ ἀήρ τε ὕδατος ἀφέστηκεν	καὶ	αἰθὴρ ~ἀέρος πρὸς καθαρότητα. Καὶ
[59]	καὶ φήμας τε καὶ μαντείας	καὶ	αἰσθήσεις ~τῶν θεῶν καὶ τοιαύτας
[2]	καὶ ἔτι Ἑρμογένης καὶ Ἐπιγένης	καὶ	Αἰσχίνης καὶ Ἀντισθένης· ~ἦν δὲ
[30]	~(Ἐὰν δέ γε οἶμαι μεμιασμένη	καὶ	ἀκάθαρτος τοῦ σώματος ~ἀπαλλάττηται, ἅτε
[35]	~εἰ μή τις δύναιτο ἀσφαλέστερον	καὶ	ἀκινδυνότερον ἐπὶ βεβαιοτέρου ~ὀχήματος, (ἢ)
[47]	λέγοι, φωνάς τε καὶ ἀέρας	καὶ	~ἀκοὰς καὶ ἄλλα μυρία (τοιαῦτα
[59]	πλείω τῶν ~ἐνθάδε, καὶ ὄψει	καὶ	ἀκοῇ καὶ φρονήσει καὶ πᾶσι
[10]	ἔχει ἀλήθειάν τινα ὄψις τε	καὶ	ἀκοὴ τοῖς ~ἀνθρώποις, ἢ τά
[19]	τοῦ ἄρα ἄρξασθαι ἡμᾶς ὁρᾶν	καὶ	ἀκούειν καὶ τἆλλα αἰσθάνεσθαι ~τυχεῖν
[6]	χρή, ἔφη· τάχα γὰρ ἂν	καὶ	ἀκούσαις. Ἴσως μέντοι ~θαυμαστόν σοι
[51]	ὁ Σωκράτης παραβαλὼν τὴν κεφαλὴν	καὶ	ἀκούσας, (Ἀνδρικῶς, ~ἔφη, ἀπεμνημόνευκας, οὐ
[10]	ἔχει· ὃς ἂν μάλιστα ἡμῶν	καὶ	~ἀκριβέστατα παρασκευάσηται αὐτὸ ἕκαστον διανοηθῆναι
[63]	(δικαιοσύνῃ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ ἐλευθερίᾳ	καὶ	~ἀληθείᾳ, οὕτω περιμένει τὴν εἰς
[33]	πάσχῃ, τοῦτο ~ἐναργέστατόν τε εἶναι	καὶ	ἀληθέστατον, οὐχ οὕτως ἔχον· ταῦτα
[27]	φρόνησις κέκληται; ~Παντάπασιν, ἔφη, καλῶς	καὶ	ἀληθῆ λέγεις, ὦ Σώκρατες. ~Ποτέρῳ
[52]	οὐχ ὑπομένει ἐπιόντα ἄλληλα, ἀλλὰ	καὶ	~ἄλλ᾽ ἄττα τὰ ἐναντία οὐχ
[15]	ἐναντίον που καὶ δίκαιον ἀδίκῳ,	καὶ	ἄλλα δὴ μυρία οὕτως ἔχει.
[43]	ἐνούσης ἐπὶ τὸ μὴ ἐσθίειν,	καὶ	ἄλλα μυρία ~που ὁρῶμεν (ἐναντιουμένην
[47]	τε καὶ ἀέρας καὶ ~ἀκοὰς	καὶ	ἄλλα μυρία (τοιαῦτα αἰτιώμενος, ἀμελήσας
[53]	καὶ (τὸ πῦρ τῷ ψυχρῷ	καὶ	ἄλλα πάμπολλα ἀλλ᾽ ὅρα δὴ
[47]	καὶ ~αἰθέρας καὶ ὕδατα αἰτιώμενον	καὶ	ἄλλα πολλὰ καὶ ἄτοπα. Καί
[52]	οἷον καὶ ἡ τριὰς πέπονθε	καὶ	ἄλλα πολλά. ~σκόπει δὲ περὶ
[18]	τις ἰδὼν πολλάκις κέβητος ἀνεμνήσθη,	~καὶ	ἄλλα που μυρία τοιαῦτ᾽ ἂν
[13]	τῶν τοιούτων· χωριζόμενα δὲ φρονήσεως	~(καὶ)	ἀλλαττόμενα ἀντὶ ἀλλήλων μὴ σκιαγραφία
[43]	ἐπιτείνοιτο καὶ χαλῷτο καὶ ψάλλοιτο	καὶ	ἄλλο ~ὁτιοῦν πάθος πάσχοι ἐκεῖνα
[52]	τὰ τρία καὶ ἀπολεῖσθαι ~πρότερον	καὶ	ἄλλο ὁτιοῦν πείσεσθαι, πρὶν ὑπομεῖναι
[52]	εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον, ἀλλὰ	καὶ	ἄλλο τι ὃ ἔστι ~μὲν
[52]	ὄντων τοῦτο γὰρ ἐρωτῶ ἢ	καὶ	ἄλλο (τι ὃ ἔστι μὲν
[60]	ὑπὸ χθονός ἐστι βέρεθρον· ~Ὃ	καὶ	ἄλλοθι καὶ ἐκεῖνος καὶ ἄλλοι
[60]	~Ὃ καὶ ἄλλοθι καὶ ἐκεῖνος	καὶ	ἄλλοι πολλοὶ τῶν ποιητῶν Τάρταρον
[4]	τὸ εἰς τὸν Ἀπόλλω προοίμιον	καὶ	ἄλλοι τινές ~με ἤδη ἤροντο,
[2]	Κτήσιππος ὁ Παιανιεὺς καὶ Μενέξενος	καὶ	ἄλλοι τινὲς τῶν ~ἐπιχωρίων. Πλάτων
[2]	εὖ πράξειν (εἴπερ τις ~πώποτε	καὶ	ἄλλος. Διὰ δὴ ταῦτα οὐδὲν
[10]	ἐστιν, ὦ Σιμμία, εἴπερ τις	(καὶ)	ἄλλος ὁ τευξόμενος τοῦ ὄντος;
[2]	μεμνῆσθαι ~Σωκράτους καὶ αὐτὸν λέγοντα	καὶ	ἄλλου ἀκούοντα ἔμοιγε ἀεὶ πάντων
[58]	βατράχους περὶ τὴν θάλατταν οἰκοῦντας,	καὶ	ἄλλους ἄλλοθι ~πολλοὺς ἐν πολλοῖσι
[65]	δεδυκέναι. Καὶ ἅμα ἐγὼ οἶδα	καὶ	ἄλλους πάνυ ὀψὲ ~πίνοντας, ἐπειδὰν
[12]	προστεταγμένη μετὰ ἀγαθῆς ἐλπίδος ~γίγνεται	καὶ	ἄλλῳ ἀνδρὶ ὃς ἡγεῖταί οἱ
[49]	ἀσφαλέστατον εἶναι ~καὶ ἐμαυτῷ ἀποκρίνασθαι	καὶ	ἄλλῳ, καὶ τούτου ἐχόμενος (ἡγοῦμαι
[36]	~ἀμέτρως ἢ ἐπιταθῇ ὑπὸ νόσων	καὶ	ἄλλων κακῶν, τὴν μὲν ψυχὴν
[6]	~παρ᾽ ἡμῖν διῃτᾶτο, ἤδη δὲ	καὶ	ἄλλων τινῶν, ὡς οὐ δέοι
[65]	τῶν ~ἀρχόντων. Σὲ δὲ ἐγὼ	καὶ	ἄλλως ἔγνωκα ἐν τούτῳ τῷ
[67]	τῶν τότε ὧν ἐπειράθημεν ἀρίστου	καὶ	ἄλλως ~φρονιμωτάτου καὶ δικαιοτάτου.
[59]	ὥσπερ οἱ ἐνθάδε ὑπὸ σηπεδόνος	καὶ	ἅλμης ὑπὸ τῶν δεῦρο ~συνερρυηκότων,
[66]	οὕτω γὰρ ~ἐκέλευεν ὁ ἄνθρωπος	καὶ	ἅμα ἐφαπτόμενος αὐτοῦ οὗτος ὁ
[58]	ἢ κατὰ ~τὴν Γλαύκου τέχνην,	καὶ	ἅμα μὲν ἐγὼ ἴσως οὐδ᾽
[8]	καὶ ~ἡμῖν εἶναι ἀγαθὸν τοῦτο,	καὶ	ἅμα σοι ἡ ἀπολογία ἔσται,
[60]	τὸ πνεῦμα δεινούς ~τινας ἀνέμους	καὶ	ἀμηχάνους παρέχεται καὶ (εἰσιὸν καὶ
[58]	εἰπεῖν οὐδέν ἐστι, σήραγγες δὲ	καὶ	ἄμμος καὶ πηλὸς ἀμήχανος καὶ
[41]	ποιουμένοις ~λόγοις σύνοιδα οὖσιν ἀλαζόσιν,	καὶ	ἄν τις αὐτοὺς μὴ φυλάττηται,
[15]	χεῖρον γίγνηται, οὐκ ἐξ ἀμείνονος,	καὶ	ἂν δικαιότερον, ἐξ ~ἀδικωτέρου; ~Πῶς
[29]	(ἔνια δὲ μέρη τοῦ σώματος,	καὶ	ἂν σαπῇ, ~ὀστᾶ τε καὶ
[47]	ἑταῖρε, ᾠχόμην φερόμενος, ἐπειδὴ ~προϊὼν	καὶ	ἀναγιγνώσκων ὁρῶ ἄνδρα τῷ μὲν
[58]	ἀφιγμένος μηδὲ ἑωρακὼς ~εἴη, ἐκδὺς	καὶ	ἀνακύψας ἐκ τῆς θαλάττης εἰς
[60]	ὅλην πολλούς, τοὺς μὲν ~βαθυτέρους	καὶ	ἀναπεπταμένους μᾶλλον ἢ ἐν ᾧ
[60]	τῶν ἀναπνεόντων ἀεὶ ἐκπνεῖ τε	καὶ	ἀναπνεῖ ~ῥέον τὸ πνεῦμα, οὕτω
[42]	Πότερον ἁρμονίαν αὖ τινα ἄλλην	~καὶ	ἀναρμοστίαν; Καὶ τὴν μὲν ἡρμόσθαι,
[65]	αὐτοὺς διαλεγόμενοι περὶ τῶν εἰρημένων	καὶ	ἀνασκοποῦντες, τοτὲ δ᾽ ~αὖ περὶ
[13]	ἡ σωφροσύνη καὶ ἡ ~δικαιοσύνη	καὶ	ἀνδρεία, καὶ αὐτὴ ἡ φρόνησις
[63]	~κόσμῳ, σωφροσύνῃ τε καὶ (δικαιοσύνῃ	καὶ	ἀνδρείᾳ καὶ ἐλευθερίᾳ καὶ ~ἀληθείᾳ,
[13]	καὶ πιπρασκόμενa τῷ ὄντι ᾖ	καὶ	~ἀνδρεία καὶ σωφροσύνη καὶ δικαιοσύνη
[34]	οἱ δικαίως φιλομαθεῖς κόσμιοί εἰσι	~καὶ	ἀνδρεῖοι, οὐχ ὧν οἱ πολλοὶ
[49]	ἐκ τούτων τὴν αἰτίαν ~ἐπιδείξειν	καὶ	ἀνευρήσειν ὡς ἀθάνατον (ἡ) ψυχή.
[34]	λύπαις ἑαυτὴν πάλιν αὖ ἐγκαταδεῖν	καὶ	~ἀνήνυτον ἔργον πράττειν Πηνελόπης τινὰ
[59]	τὰ φυόμενα φύεσθαι, ~δένδρα τε	καὶ	ἄνθη καὶ τοὺς καρπούς· καὶ
[59]	αὐτῇ ~εἶναι ἄλλα τε πολλὰ	καὶ	ἀνθρώπους, τοὺς μὲν ἐν μεσογαίᾳ
[47]	τὰ δὲ νεῦρα οἷα ἐπιτείνεσθαι	(καὶ	~ἀνίεσθαι, περιαμπέχοντα τὰ ὀστᾶ μετὰ
[28]	~ἀνθρωπίνῳ καὶ θνητῷ καὶ πολυειδεῖ	καὶ	ἀνοήτῳ καὶ διαλυτῷ καὶ μηδέποτε
[29]	ὑπάρχει αὐτῇ εὐδαίμονι εἶναι, ~πλάνης	καὶ	ἀνοίας καὶ φόβων καὶ ἀγρίων
[35]	γὰρ δὴ ἔτι ἔχει ὑποψίας	καὶ	~ἀντιλαβάς, εἴ γε δή τις
[2]	Ἑρμογένης καὶ Ἐπιγένης καὶ Αἰσχίνης	καὶ	Ἀντισθένης· ~ἦν δὲ καὶ Κτήσιππος
[37]	ἔστι ψυχὴ ~παντάπασιν ἀθάνατόν τε	καὶ	ἀνώλεθρον· εἰ δὲ μή, ἀνάγκην
[55]	ἀθανάτου, εἰ μὲν ἡμῖν ὁμολογεῖται	καὶ	ἀνώλεθρον ~εἶναι, ψυχὴ ἂν εἴη
[55]	εἰπεῖν; Εἰ μὲν τὸ ~ἀθάνατον	καὶ	ἀνώλεθρόν ἐστιν, ἀδύνατον ψυχῇ, ὅταν
[56]	ἔφη, ὦ Κέβης, ψυχὴ ἀθάνατον	καὶ	(ἀνώλεθρον, ~καὶ τῷ ὄντι ἔσονται
[56]	ἤ, εἰ ~ἀθάνατος τυγχάνει οὖσα,	καὶ	ἀνώλεθρος ἂν εἴη; ~Πολλὴ ἀνάγκη.
[55]	εἴη πρὸς τῷ ἀθάνατος εἶναι	(καὶ	ἀνώλεθρος· εἰ δὲ μή, ~ἄλλου
[63]	~τοῦτο καὶ πρέπειν μοι δοκεῖ	καὶ	ἄξιον κινδυνεῦσαι οἰομένῳ οὕτως ἔχειν
[23]	σῶμα ~ἀφικέσθαι, ἐπειδὰν δὲ ἀφίκηται	καὶ	ἀπαλλάττηται τούτου, τότε καὶ αὐτὴν
[62]	~ἐν τῇ γῇ ἐλευθερούμενοί τε	καὶ	ἀπαλλαττόμενοι (ὥσπερ δεσμωτηρίων, ~ἄνω δὲ
[61]	περιελιττόμενος χωρεῖ ~ἐναντίος τῷ Πυριφλεγέθοντι	καὶ	ἀπαντᾷ ἐν τῇ Ἀχερουσιάδι λίμνῃ
[52]	τὰ δύο καὶ (τὰ) τέτταρα	καὶ	ἅπας ὁ ἕτερος αὖ στίχος
[58]	ἡ γῆ καὶ οἱ λίθοι	καὶ	ἅπας ὁ τόπος ὁ ἐνθάδε
[14]	που αὐτὴ καθ᾽ αὑτὴν ~συνηθροισμένη	καὶ	ἀπηλλαγμένη τούτων τῶν κακῶν ὧν
[39]	ὕστερον εὑρεῖν τοῦτον πονηρόν τε	καὶ	ἄπιστον, καὶ αὖθις ~ἕτερον· καὶ
[19]	μὲν ἀφ᾽ ~ὁμοίων, εἶναι δὲ	καὶ	ἀπὸ ἀνομοίων; ~Συμβαίνει. ~Ἀλλ᾽ ὅταν
[2]	τε τῆς ἡδονῆς ~συγκεκραμένη ὁμοῦ	καὶ	ἀπὸ τῆς λύπης, ἐνθυμουμένῳ ὅτι
[13]	ἀρετή, μετὰ ~φρονήσεως, καὶ προσγιγνομένων	καὶ	ἀπογιγνομένων καὶ ἡδονῶν καὶ ~φόβων
[47]	εἶναι πρὸ τοῦ φεύγειν τε	καὶ	~ἀποδιδράσκειν ὑπέχειν τῇ πόλει δίκην
[37]	καὶ ἔσεσθαι καὶ πολλάκις γενήσεσθαι	καὶ	ἀποθανεῖσθαι αὖθις ~οὕτω γὰρ αὐτὸ
[37]	πάνυ ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι· ~Ὡς δὲ	καὶ	ἀποθανόντων ἡμῶν ἔτι που ἔστιν,
[25]	δίδομεν τοῦ εἶναι καὶ ἐρωτῶντες	καὶ	ἀποκρινόμενοι, πότερον ~ὡσαύτως ἀεὶ ἔχει
[52]	Ἢ οὐ φήσομεν τὰ τρία	καὶ	ἀπολεῖσθαι ~πρότερον καὶ ἄλλο ὁτιοῦν
[14]	ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ διαφθείρηταί τε	καὶ	~ἀπολλύηται ᾗ ἂν ὁ ἄνθρωπος
[37]	εἰ γὰρ ῥέοι τὸ ~σῶμα	καὶ	ἀπολλύοιτο ἔτι ζῶντος τοῦ ἀνθρώπου,
[29]	ἀπαλλαττομένη τοῦ σώματος εὐθὺς ~διαπεφύσηται	καὶ	ἀπόλωλεν, ὥς φασιν οἱ πολλοὶ
[59]	~ἅπασι καὶ ἔτι χρυσῷ τε	καὶ	ἀργύρῳ καὶ (τοῖς ἄλλοις αὖ
[42]	ἡ μὲν νοῦν τε ἔχειν	καὶ	ἀρετὴν καὶ ~εἶναι ἀγαθή, ἡ
[65]	τῷ χρόνῳ γενναιότατον ~καὶ πρᾳότατον	καὶ	ἄριστον ἄνδρα ὄντα τῶν πώποτε
[36]	καὶ ~τοιούτων τινῶν, κρᾶσιν εἶναι	καὶ	ἁρμονίαν (αὐτῶν τούτων τὴν ψυχὴν
[31]	γε ἀδικίας τε καὶ τυραννίδας	καὶ	ἁρπαγὰς προτετιμηκότας εἰς τὰ ~τῶν
[28]	καὶ (σῶμα, ~τῷ μὲν δουλεύειν	καὶ	ἄρχεσθαι ἡ φύσις προστάττει, τῇ
[49]	~πάλιν ἐπ᾽ ἐκεῖνα τὰ πολυθρύλητα	καὶ	ἄρχομαι ἀπ᾽ ἐκείνων, ὑποθέμενος ~εἶναί
[7]	ῥᾳδίως φέρεις καὶ ἡμᾶς ἀπολείπων	~καὶ	ἄρχοντας ἀγαθούς, ὡς αὐτὸς ὁμολογεῖς,
[58]	εἶναι, διὰ δὲ (βραδυτῆτά τε	καὶ	~ἀσθένειαν μηδεπώποτε ἐπὶ τὰ ἄκρα
[59]	~τόν γε ἥλιον καὶ σελήνην	καὶ	ἄστρα ὁρᾶσθαι ὑπ᾽ αὐτῶν οἷα
[36]	ὡς ἡ μὲν ἁρμονία ἀόρατον	καὶ	~ἀσώματον καὶ πάγκαλόν τι καὶ
[13]	αἰνίττεσθαι ὅτι ὃς ἂν ἀμύητος	καὶ	ἀτέλεστος εἰς ~Ἅιδου ἀφίκηται ἐν
[51]	ἐκ τοῦ ~μείζονος τὸ ἔλαττον,	καὶ	ἀτεχνῶς αὕτη εἶναι ἡ γένεσις
[49]	ἄλλοις πᾶσι τοῦτο δὲ ἁπλῶς	καὶ	~ἀτέχνως καὶ ἴσως εὐήθως ἔχω
[55]	ἂν ἡ χιὼν οὖσα σῶς	καὶ	ἄτηκτος; Οὐ γὰρ ἂν ~ἀπώλετό
[47]	ὕδατα αἰτιώμενον καὶ ἄλλα πολλὰ	καὶ	ἄτοπα. Καί μοι ἔδοξεν ~ὁμοιότατον
[35]	ὑμῖν φαίνεται βέλτιον ἂν> ~λεχθῆναι,	καὶ	αὖ καὶ ἐμὲ συμπαραλαβεῖν, εἴ
[35]	τέ σοι ἐρῶ ὃ (ἀπορῶ,	καὶ	αὖ ὅδε, ~ᾗ οὐκ ἀποδέχεται
[47]	τὴν αἰτίαν συγκαμφθεὶς ἐνθάδε κάθημαι·	καὶ	αὖ περὶ τοῦ ~διαλέγεσθαι ὑμῖν
[52]	ἀεὶ ἕκαστος αὐτῶν ἐστι περιττός·	~καὶ	αὖ τὰ δύο καὶ (τὰ)
[59]	καὶ ἄνθη καὶ τοὺς καρπούς·	καὶ	αὖ τὰ ὄρη ὡσαύτως καὶ
[45]	ἠρεμεῖν, κατὰ ταῦτα γίγνεσθαι ~ἐπιστήμην;	καὶ	αὖ τούτων τὰς φθορὰς σκοπῶν,
[39]	τοῦτον πονηρόν τε καὶ ἄπιστον,	καὶ	αὖθις ~ἕτερον· καὶ ὅταν τοῦτο
[39]	ὤν, ἐνίοτε δ᾽ οὐκ ὤν,	καὶ	αὖθις ~ἕτερος καὶ ἕτερος· καὶ
[13]	καὶ ἡ ~δικαιοσύνη καὶ ἀνδρεία,	καὶ	αὐτὴ ἡ φρόνησις μὴ καθαρμός
[57]	καὶ θαυμαστοὶ τῆς γῆς ~τόποι,	καὶ	αὐτὴ οὔτε οἵα οὔτε ὅση
[27]	τὰ οὐδέποτε κατὰ ταὐτὰ ~ἔχοντα,	καὶ	αὐτὴ πλανᾶται καὶ ταράττεται καὶ
[11]	~καθαρῶς τι εἴσεσθαι, (ἀπαλλακτέον αὐτοῦ	καὶ	αὐτῇ τῇ ψυχῇ θεατέον ~αὐτὰ
[23]	τοῦ ἀνθρώπου διασκεδάννυται ἡ ~ψυχὴ	καὶ	αὐτῇ τοῦ εἶναι τοῦτο τέλος
[16]	σοι, ἔφη, ἐρῶ, ὁ ~Σωκράτης,	καὶ	αὐτὴν καὶ τὰς γενέσεις· σὺ
[23]	ἀφίκηται καὶ ἀπαλλάττηται τούτου, τότε	καὶ	αὐτὴν ~τελευτᾶν καὶ διαφθείρεσθαι; ~(Εὖ
[53]	τὸ διπλάσιον. Τοῦτο μὲν οὖν	καὶ	~αὐτὸ ἄλλῳ ἐναντίον, ὅμως δὲ
[44]	τι μᾶλλον ἦν ἀθάνατον, ἀλλὰ	καὶ	αὐτὸ τὸ εἰς ἀνθρώπου σῶμα
[19]	ὅς, ταῦτά τε τὰ ἴσα	καὶ	αὐτὸ τὸ ἴσον. ~Οὐδαμῶς μοι
[19]	οὒ περί τε τὰ ἴσα	καὶ	αὐτὸ τὸ ἴσον; ~Παντάπασί γε.
[56]	θεὸς οἶμαι, ἔφη ὁ Σωκράτης,	καὶ	αὐτὸ τὸ τῆς ζωῆς εἶδος
[35]	περὶ τούτων ἀπορεῖτον, μηδὲν ἀποκνήσητε	~καὶ	αὐτοὶ εἰπεῖν καὶ (διελθεῖν, εἴ
[2]	καὶ γὰρ τὸ μεμνῆσθαι ~Σωκράτους	καὶ	αὐτὸν λέγοντα καὶ ἄλλου ἀκούοντα
[36]	οὖν, ὦ ~Σώκρατες, οἶμαι ἔγωγε	καὶ	αὐτόν σε τοῦτο ἐντεθυμῆσθαι, ὅτι
[2]	τε τοίνυν παντάπασιν οὕτως εἶχεν,	καὶ	αὐτὸς ἔγωγε ἐτεταράγμην ~καὶ οἱ
[1]	ᾤχετο (ἄγων καὶ ἔσωσέ τε	καὶ	αὐτὸς ἐσώθη. Τῷ οὖν ~Ἀπόλλωνι
[35]	τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ. ~Ἐγὼ δὲ	καὶ	αὐτὸς ἡγοῦμαι ὁμόδουλός τε εἶναι
[60]	τοῦ ~ῥύακος πηλοῦ ῥέοντες ποταμοὶ	καὶ	αὐτὸς ὁ ῥύαξ· ὧν δὴ
[4]	ποιεῖν μύθους ἀλλ᾽ οὐ λόγους,	~καὶ	αὐτὸς οὐκ ἦ μυθολογικός, διὰ
[41]	~Καὶ μήν, ἔφη ὁ Σιμμίας,	καὶ	αὐτὸς οὕτως ἔχω, καὶ πάνυ
[58]	Σώκρατες; Περὶ γάρ τοι ~γῆς	καὶ	αὐτὸς πολλὰ δὴ ἀκήκοα, οὐ
[35]	τοῦ Σωκράτους ἐπὶ πολὺν ~χρόνον,	καὶ	αὐτός τε πρὸς τῷ εἰρημένῳ
[66]	οὐκέτι, ἀλλ᾽ ἐμοῦ γε βίᾳ	καὶ	αὐτοῦ ~ἀστακτὶ ἐχώρει τὰ δάκρυα,
[19]	ὀρέγεται τοῦ ὃ ἔστιν ἴσον,	καὶ	αὐτοῦ ἐνδεέστερά ἐστιν· ~ἢ πῶς
[20]	καὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ καλοῦ	καὶ	αὐτοῦ τοῦ ~(ἀγαθοῦ καὶ δικαίου
[24]	ἀναλίσκοιτε χρήματα. Ζητεῖν δὲ χρὴ	καὶ	αὐτοὺς μετ᾽ ~ἀλλήλων· ἴσως γὰρ
[7]	νῦν γέ μοι δοκεῖ τι	καὶ	αὐτῷ ~λέγειν Κέβης· τί γὰρ
[3]	καὶ τὸ ~ἕτερον. Ὥσπερ οὖν	καὶ	αὐτῷ μοι ἔοικεν· ἐπειδὴ ὑπὸ
[38]	~ὥσπερ ὑπέμνησέν με ῥηθεὶς ὅτι	καὶ	αὐτῷ μοι ταῦτα προυδέδοκτο. Καὶ
[4]	ἐνυπνίων τινῶν ἀποπειρώμενος τί λέγοι,	καὶ	ἀφοσιούμενος ~εἰ ἄρα πολλάκις ταύτην
[30]	φίλε, τοῦτο οἴεσθαι χρὴ εἶναι	καὶ	βαρὺ καὶ γεῶδες καὶ ~ὁρατόν·
[39]	εἰ ὄντος δή τινος ~ἀληθοῦς	καὶ	βεβαίου λόγου καὶ δυνατοῦ (κατανοῆσαι,
[58]	καὶ ἄμμος καὶ πηλὸς ἀμήχανος	καὶ	~βόρβοροί εἰσιν, ὅπου ἂν καὶ
[60]	δὲ ὑγροῦ πηλοῦ καὶ ~καθαρωτέρου	καὶ	βορβορωδεστέρου, (ὥσπερ ἐν Σικελίᾳ οἱ
[58]	~δὲ εἶναι ταὐτόν, (ὑπ᾽ ἀσθενείας	καὶ	βραδυτῆτος οὐχ οἵους τε εἶναι
[60]	καὶ πλείους, ~τὰ δὲ ἐλάττους	καὶ	βραχυτέρους, πάλιν εἰς τὸν Τάρταρον
[60]	ἡμῖν ~(τόπου, ἔστι δ᾽ οὓς	καὶ	βραχυτέρους τῷ βάθει τοῦ ἐνθάδε
[66]	ἀπέπεμψα, ἵνα μὴ (τοιαῦτα πλημμελοῖεν·	καὶ	γὰρ ἀκήκοα ὅτι ~ἐν εὐφημίᾳ
[2]	φιλοσοφίᾳ ἡμῶν ὄντων ~ὥσπερ εἰώθεμεν	καὶ	γὰρ οἱ λόγοι τοιοῦτοί τινες
[36]	κατασαπήσεσθαι πρίν τι ἐκείνην παθεῖν	καὶ	γὰρ οὖν, ὦ ~Σώκρατες, οἶμαι
[2]	γε καὶ πειράσομαι ὑμῖν διηγήσασθαι·	καὶ	γὰρ τὸ μεμνῆσθαι ~Σωκράτους καὶ
[37]	μὴ μόνον ἐν τῷ πρὶν	καὶ	γενέσθαι ἡμᾶς χρόνῳ ~εἶναι ἡμῶν
[2]	καὶ τῶν λόγων, ὡς ἀδεῶς	καὶ	~γενναίως ἐτελεύτα, ὥστε μοι ἐκεῖνον
[66]	δὴ καὶ ἐγὼ εὔχομαί τε	~καὶ	γένοιτο ταύτῃ. ~Καὶ ἅμ᾽ εἰπὼν
[30]	οἴεσθαι χρὴ εἶναι καὶ βαρὺ	καὶ	γεῶδες καὶ ~ὁρατόν· ὃ δὴ
[36]	τε καὶ σωματοειδῆ καὶ σύνθετα	καὶ	~γεώδη ἐστὶ καὶ τοῦ θνητοῦ
[59]	δεῦρο ~συνερρυηκότων, ἃ καὶ λίθοις	καὶ	γῇ καὶ τοῖς ἄλλοις ζῴοις
[31]	γε ~πάλιν τὸ ἀνθρώπινον γένος,	καὶ	γίγνεσθαι ἐξ αὐτῶν ἄνδρας μετρίους.
[23]	εἰς τὸ ζῆν ἰούσῃ τε	καὶ	~γιγνομένῃ μηδαμόθεν ἄλλοθεν ἢ ἐκ
[15]	καὶ πάλιν γε δεῦρο ~ἀφικνοῦνται	καὶ	γίγνονται ἐκ τῶν τεθνεώτων· καὶ
[11]	~εἰκὸς μετὰ τοιούτων τε ἐσόμεθα	καὶ	γνωσόμεθα δι᾽ ἡμῶν (αὐτῶν πᾶν
[30]	καὶ τοῦτο θεραπεύουσα καὶ ~ἐρῶσα	καὶ	γοητευομένη ὑπ᾽ αὐτοῦ ὑπό τε
[12]	αὐτοῖς; Ἢ ἀνθρωπίνων μὲν ~παιδικῶν	καὶ	γυναικῶν καὶ ὑέων ἀποθανόντων πολλοὶ
[24]	διαπραγματεύσασθαι ~τὸν λόγον ἔτι μᾶλλον,	καὶ	δεδιέναι τὸ τῶν παίδων, μὴ
[13]	~Ἔστι ταῦτα. ~Τῷ δεδιέναι ἄρα	καὶ	δέει ἀνδρεῖοί εἰσι πάντες πλὴν
[13]	καίτοι ~ἄλογόν γε δέει τινὰ	καὶ	δειλίᾳ ἀνδρεῖον εἶναι. ~(Πάνυ μὲν
[49]	ἢ τὴν τῆς δυάδος μετάσχεσιν,	καὶ	δεῖν τούτου ~μετασχεῖν τὰ μέλλοντα
[61]	Στύγα· ὁ δ᾽ ἐμπεσὼν ἐνταῦθα	καὶ	δεινὰς ~δυνάμεις λαβὼν ἐν τῷ
[50]	προσελθόντος ἐκείνου ἀπολωλέναι· ~ὑπομένον δὲ	καὶ	δεξάμενον τὴν σμικρότητα οὐκ ἐθέλειν
[62]	σφᾶς ἐκβῆναι εἰς τὴν λίμνην	καὶ	~δέξασθαι, καὶ ἐὰν μὲν πείσωσιν,
[47]	καὶ ὡς ἀληθῶς τὸ ἀγαθὸν	καὶ	δέον συνδεῖν καὶ συνέχειν οὐδὲν
[62]	οὓς ὕβρισαν, καλέσαντες ~δ᾽ ἱκετεύουσι	(καὶ	δέονται ἐᾶσαι σφᾶς ἐκβῆναι εἰς
[47]	τὰ ὀστᾶ μετὰ τῶν σαρκῶν	καὶ	δέρματος ὃ συνέχει ~αὐτά· αἰωρουμένων
[28]	φύσις προστάττει, τῇ δὲ ἄρχειν	καὶ	~δεσπόζειν· καὶ κατὰ ταῦτα αὖ
[43]	οὐχ οἵας ἄγειν τε ~ταῦτα	καὶ	δεσπόζειν, καὶ οὔσης αὐτῆς πολὺ
[43]	~πάντα διὰ παντὸς τοῦ βίου	καὶ	δεσπόζουσα πάντας τρόπους, τὰ μὲν
[35]	(ἢ) λόγου θείου τινός, διαπορευθῆναι.	καὶ	δὴ καὶ νῦν ἔγωγε οὐκ
[65]	ὄντα τῶν πώποτε δεῦρο ἀφικομένων,	καὶ	~δὴ καὶ νῦν εὖ οἶδ᾽
[66]	ἔμπροσθεν χρόνῳ ~οὐδὲν ἐπαύετο δακρύων,	καὶ	δὴ καὶ τότε ἀναβρυχησάμενος κλάων
[3]	τὰ πολλὰ διημερεύομεν μετ᾽ ~αὐτοῦ.	καὶ	δὴ καὶ τότε πρῳαίτερον συνελέγημεν·
[61]	ἐρήμων τε τόπων ~(ῥεῖ ἄλλων	καὶ	δὴ καὶ ὑπὸ γῆν ῥέων
[39]	~Οὐκοῦν, ἦ δ᾽ ὅς, αἰσχρόν,	καὶ	δῆλον ὅτι ἄνευ τέχνης τῆς
[1]	~χρόνῳ τούτῳ καθαρεύειν τὴν πόλιν	καὶ	δημοσίᾳ μηδένα ἀποκτεινύναι, πρὶν ~ἂν
[3]	εἰς ταὐτὸν αὐτοῖς τὰς κορυφάς,	~καὶ	διὰ ταῦτα ᾧ ἂν τὸ
[47]	εἶναι ἐμὲ νῦν τὰ μέλη,	~καὶ	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν συγκαμφθεὶς
[49]	τῶν ὀκτὼ δυοῖν πλείω εἶναι,	καὶ	διὰ ταύτην τὴν ~αἰτίαν ὑπερβάλλειν,
[30]	σώματος διὰ τὸ ἀεὶ συνεῖναι	καὶ	διὰ τὴν πολλὴν ~μελέτην ἐνεποίησε
[60]	πληρωθέντα ῥεῖ διὰ τῶν ὀχετῶν	καὶ	διὰ τῆς γῆς, καὶ εἰς
[45]	εἰδέναι, περὶ ἄλλων τε πολλῶν	καὶ	διὰ τί ἄνθρωπος ~αὐξάνεται. Τοῦτο
[45]	ἑκάστου, διὰ τί γίγνεται ~ἕκαστον	καὶ	διὰ τί ἀπόλλυται καὶ διὰ
[45]	~ἕκαστον καὶ διὰ τί ἀπόλλυται	καὶ	διὰ τί ἔστι. καὶ πολλάκις
[49]	ἂν λέγειν, ἀλλὰ μὴ πλήθει	καὶ	διὰ τὸ πλῆθος; ~Καὶ τὸ
[58]	τε ἐπὶ ~τῆς θαλάττης οἰκεῖν	καὶ	διὰ τοῦ ὕδατος ὁρῶν τὸν
[49]	~οὐδενὶ ἄλλῳ ἔλαττον ἢ σμικρότητι,	καὶ	διὰ τοῦτο ἔλαττον, διὰ τὴν
[49]	ἄλλῳ ~μεῖζόν ἐστιν ἢ μεγέθει,	καὶ	διὰ τοῦτο μεῖζον, διὰ τὸ
[15]	δὲ φθίνειν; ~Ναί, ἔφη. ~Οὐκοῦν	καὶ	διακρίνεσθαι καὶ συγκρίνεσθαι, καὶ ψύχεσθαι
[28]	θνητῷ καὶ πολυειδεῖ καὶ ἀνοήτῳ	καὶ	διαλυτῷ καὶ μηδέποτε ~κατὰ ταὐτὰ
[60]	ἄλλως τε (μέγιστον τυγχάνει ὂν	καὶ	διαμπερὲς τετρημένον δι᾽ ὅλης ~τῆς
[29]	νεκρὸν καλοῦμεν, ᾧ προσήκει ~διαλύεσθαι	καὶ	διαπίπτειν καὶ διαπνεῖσθαι, οὐκ εὐθὺς
[29]	ᾧ προσήκει ~διαλύεσθαι καὶ διαπίπτειν	καὶ	διαπνεῖσθαι, οὐκ εὐθὺς τούτων οὐδὲν
[34]	σώματος ὑπὸ τῶν ἀνέμων διαφυσηθεῖσα	καὶ	διαπτομένη ~οἴχηται καὶ οὐδὲν ἔτι
[36]	τις τὴν λύραν ἢ ~διατέμῃ	καὶ	διαρρήξῃ τὰς χορδάς, εἴ τις
[24]	ἐκβαίνουσαν ἐκ τοῦ σώματος διαφυσᾷ	(καὶ	διασκεδάννυσιν, ~ἄλλως τε καὶ ὅταν
[64]	οὗτος Σωκράτης, ὁ νυνὶ διαλεγόμενος	καὶ	~διατάττων ἕκαστον τῶν λεγομένων, ἀλλ᾽
[2]	δὲ δακρύοντες, εἷς δὲ ἡμῶν	καὶ	διαφερόντως, Ἀπολλόδωρος ~(οἶσθα γάρ που
[23]	τούτου, τότε καὶ αὐτὴν ~τελευτᾶν	καὶ	διαφθείρεσθαι; ~(Εὖ λέγεις, ἔφη, ὦ
[47]	τὰ μὲν ὀστᾶ ἐστιν στερεὰ	καὶ	~διαφυὰς ἔχει χωρὶς ἀπ᾽ ἀλλήλων,
[30]	ἀπαλλάξεσθαι; ~Οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν, ἔφη. ~Ἀλλὰ	(καὶ)	διειλημμένην γε οἶμαι ὑπὸ τοῦ
[65]	πάντα μοι τὸν χρόνον προσῄει	καὶ	διελέγετο ἐνίοτε καὶ ἦν ἀνδρῶν
[35]	μηδὲν ἀποκνήσητε ~καὶ αὐτοὶ εἰπεῖν	καὶ	(διελθεῖν, εἴ πῃ ὑμῖν φαίνεται
[60]	καὶ κατὰ στενότερα καὶ εὐρύτερα	καὶ	διεξόδους ἔχειν, ᾗ πολὺ μὲν
[15]	καλὸν τῷ ~αἰσχρῷ ἐναντίον που	καὶ	δίκαιον ἀδίκῳ, καὶ ἄλλα δὴ
[63]	τῷ αὐτῆς ~κόσμῳ, σωφροσύνῃ τε	καὶ	(δικαιοσύνῃ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ ἐλευθερίᾳ
[13]	ᾖ καὶ ~ἀνδρεία καὶ σωφροσύνη	καὶ	δικαιοσύνη καὶ συλλήβδην ἀληθὴς ἀρετή,
[31]	ἣν δὴ ~καλοῦσι σωφροσύνην τε	καὶ	δικαιοσύνην, ἐξ ἔθους τε καὶ
[67]	ἐπειράθημεν ἀρίστου καὶ ἄλλως ~φρονιμωτάτου	καὶ	δικαιοτάτου.
[47]	βέλτιον αὖ δέδοκται ἐνθάδε ~καθῆσθαι,	καὶ	δικαιότερον παραμένοντα ὑπέχειν τὴν δίκην
[20]	καλοῦ καὶ αὐτοῦ τοῦ ~(ἀγαθοῦ	καὶ	δικαίου καὶ ὁσίου καί, ὅπερ
[8]	μόνον τὸ ἑαυτοῦ ~παρασκευαζέτω ὡς	καὶ	δὶς δώσων, ἐὰν δὲ δέῃ,
[8]	εἰ δὲ μή, ἐνίοτε ἀναγκάζεσθαι	καὶ	δὶς καὶ τρὶς ~πίνειν τούς
[43]	τὸ τοιόνδε, οἷον καύματος ἐνόντος	καὶ	δίψους ἐπὶ τοὐναντίον ~ἕλκειν, τὸ
[21]	ἀνάγκη, ἔφη, ὦ Σώκρατες. ~Ἦ	καὶ	δοκοῦσί σοι πάντες ἔχειν διδόναι
[45]	ἐκ τούτων δὲ γίγνοιτο μνήμη	καὶ	δόξα, ~ἐκ δὲ μνήμης καὶ
[11]	εἶναι ~πρὸς ἀλλήλους λέγειν τε	καὶ	δοξάζειν πάντας τοὺς ὀρθῶς φιλομαθεῖς.
[57]	καὶ ὁ κίνδυνος νῦν δὴ	καὶ	δόξειεν ~ἂν δεινὸς εἶναι, εἴ
[45]	καὶ δόξα, ~ἐκ δὲ μνήμης	καὶ	δόξης λαβούσης τὸ ἠρεμεῖν, κατὰ
[28]	τὸ δὲ θνητὸν ἄρχεσθαί τε	καὶ	δουλεύειν; ~Ἔμοιγε. ~Ποτέρῳ οὖν ἡ
[39]	τινος ~ἀληθοῦς καὶ βεβαίου λόγου	καὶ	δυνατοῦ (κατανοῆσαι, ἔπειτα διὰ τὸ
[35]	~βέλτιστον τῶν ἀνθρωπίνων λόγων λαβόντα	καὶ	δυσεξελεγκτότατον, ~(ἐπὶ τούτου ὀχούμενον ὥσπερ
[56]	ὑμῖν εἰσιν, ὅμως ἐπισκεπτέαι ~σαφέστερον·	καὶ	ἐὰν αὐτὰς ἱκανῶς διέλητε, ὡς
[62]	εἰς τὴν λίμνην καὶ ~δέξασθαι,	καὶ	ἐὰν μὲν πείσωσιν, ἐκβαίνουσί τε
[61]	~ποταμὸς τούτων κατὰ μέσον ἐκβάλλει,	καὶ	ἐγγὺς τῆς ἐκβολῆς ἐκπίπτει εἰς
[48]	τὴν εἰκόνα αὐτοῦ. ~Τοιοῦτόν τι	καὶ	ἐγὼ διενοήθην, καὶ ἔδεισα μὴ
[5]	σαφές, ὦ Σώκρατες. ~Ἀλλὰ μὴν	καὶ	ἐγὼ ἐξ ἀκοῆς περὶ αὐτῶν
[66]	ἐκεῖσε εὐτυχῆ γενέσθαι· ἃ δὴ	καὶ	ἐγὼ εὔχομαί τε ~καὶ γένοιτο
[3]	~τὰς πρόσθεν ἡμέρας εἰώθεμεν φοιτᾶν	καὶ	ἐγὼ καὶ οἱ ἄλλοι παρὰ
[13]	οἱ πεφιλοσοφηκότες ὀρθῶς. ~Ὧν δὴ	καὶ	ἐγὼ κατά γε τὸ δυνατὸν
[35]	~Καλῶς, ἔφη, λέγεις, ὁ Σιμμίας·	καὶ	ἐγώ τέ σοι ἐρῶ ὃ
[65]	οἴονται γὰρ κερδαίνειν ταῦτα ποιήσαντες	καὶ	ἔγωγε ταῦτα ~εἰκότως οὐ ποιήσω·
[48]	~Τοιοῦτόν τι καὶ ἐγὼ διενοήθην,	καὶ	ἔδεισα μὴ παντάπασι τὴν ψυχὴν
[46]	δὴ τῇ αἰτίᾳ ἥσθην τε	καὶ	ἔδοξέ μοι τρόπον τινὰ εὖ
[1]	ταῦτα μὲν ἡμῖν ἤγγειλέ τις,	καὶ	ἐθαυμάζομέν γε ὅτι πάλαι γενομένης
[12]	ἀπὸ τοῦ σώματος τὴν ψυχὴν	καὶ	ἐθίσαι αὐτὴν καθ᾽ ~αὑτὴν πανταχόθεν
[17]	Ὡσαύτως ~δέ, ὦ φίλε Κέβης,	καὶ	εἰ ἀποθνῄσκοι μὲν πάντα ὅσα
[46]	αὐτὴν ἄμεινον ἦν τοιαύτην εἶναι·	καὶ	εἰ ἐν μέσῳ φαίη εἶναι
[58]	τινα καὶ τὰ ἐκεῖ ~κατιδεῖν,	καὶ	εἰ ἡ φύσις ἱκανὴ εἴη
[22]	ψυχὰς πρὶν καὶ ~ἡμᾶς γεγονέναι,	καὶ	εἰ μὴ ταῦτα, οὐδὲ τάδε;
[56]	τάς γε ~ὑποθέσεις τὰς πρώτας,	καὶ	εἰ πισταὶ ὑμῖν εἰσιν, ὅμως
[15]	καὶ γίγνονται ἐκ τῶν τεθνεώτων·	καὶ	εἰ τοῦθ᾽ οὕτως ἔχει, πάλιν
[46]	ἦν αὐτὴν ἐν μέσῳ εἶναι·	καὶ	εἴ μοι (ταῦτα ~ἀποφαίνοι, παρεσκευάσμην
[56]	αὐτὸ τὸ τῆς ζωῆς εἶδος	καὶ	εἴ ~τι ἄλλο ἀθάνατόν ἐστιν,
[37]	ἐστὶ σῶν καὶ οὐκ ἀπόλωλεν,	~καὶ	εἴ τις (ἀπιστοίη αὐτῷ, ἀνερωτῴη
[11]	δὲ καὶ ~ἐπιθυμιῶν καὶ φόβων	καὶ	εἰδώλων παντοδαπῶν καὶ φλυαρίας ἐμπίμπλησιν
[19]	~αὐτοῦ τὴν ἐπιστήμην ἐννενόηκάς τε	καὶ	εἴληφας; ~Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. ~Οὐκοῦν
[27]	καὶ αὐτὴ πλανᾶται καὶ ταράττεται	καὶ	εἰλιγγιᾷ ὥσπερ μεθύουσα, ~ἅτε τοιούτων
[49]	αἰτίας τὸ εἶδος ὃ πεπραγμάτευμαι,	καὶ	εἶμι ~πάλιν ἐπ᾽ ἐκεῖνα τὰ
[42]	νοῦν τε ἔχειν καὶ ἀρετὴν	καὶ	~εἶναι ἀγαθή, ἡ δὲ ἄνοιάν
[50]	ἦν, ἅμα τοὐναντίον ~γίγνεσθαί τε	(καὶ	εἶναι, ἀλλ᾽ ἤτοι ἀπέρχεται ἢ
[42]	δὲ ἄνοιάν τε καὶ μοχθηρίαν	(καὶ	εἶναι κακή; καὶ ταῦτα ~ἀληθῶς
[23]	αὐτὴν ~καὶ συνίστασθαι ἄλλοθέν ποθεν	καὶ	εἶναι πρὶν καὶ εἰς ἀνθρώπειον
[66]	καὶ πήγνυτο. Καὶ αὐτὸς ἥπτετο	καὶ	εἶπεν ὅτι, ἐπειδὰν πρὸς τῇ
[23]	ἄλλοθέν ποθεν καὶ εἶναι πρὶν	καὶ	εἰς ἀνθρώπειον σῶμα ~ἀφικέσθαι, ἐπειδὰν
[41]	μὲν εἶναι ~τὴν ψυχὴν πρὶν	καὶ	εἰς ἀνθρώπου εἶδός τε καὶ
[38]	~πεπεισμένους ἡμᾶς πάλιν ἐδόκουν ἀναταράξαι	καὶ	εἰς ἀπιστίαν καταβαλεῖν ~οὐ μόνον
[31]	εὐδαιμονέστατοι, ἔφη, καὶ τούτων εἰσὶ	καὶ	εἰς βέλτιστον τόπον ~ἰόντες οἱ
[22]	μοι ἡ αὐτὴ ἀνάγκη εἶναι,	καὶ	~εἰς καλόν γε καταφεύγει ὁ
[62]	παράπαν εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον,	καὶ	εἰς οἰκήσεις ἔτι τούτων καλλίους
[38]	μόνον τοῖς προειρημένοις λόγοις, ἀλλὰ	καὶ	εἰς τὰ ὕστερον μέλλοντα ~ῥηθήσεσθαι,
[31]	μελιττῶν ἢ σφηκῶν ἢ μυρμήκων,	καὶ	εἰς ταὐτόν γε ~πάλιν τὸ
[34]	ἐπειδὰν ~τελευτήσῃ, εἰς τὸ συγγενὲς	καὶ	εἰς τὸ τοιοῦτον ἀφικομένη ἀπηλλάχθαι
[60]	ὀχετῶν καὶ διὰ τῆς γῆς,	καὶ	εἰς ~τοὺς τόπους ἕκαστα ἀφικνούμενα,
[60]	~τινας ἀνέμους καὶ ἀμηχάνους παρέχεται	καὶ	(εἰσιὸν καὶ ἐξιόν. ὅταν τε
[60]	ἐστὶν τοῦ ἐκρεῖν τε ἐντεῦθεν	καὶ	εἰσρεῖν πάντα ~τὰ ῥεύματα, ὅτι
[15]	ἐξ ἰσχυροτέρου γε τὸ ἀσθενέστερον	καὶ	ἐκ βραδυτέρου τὸ θᾶττον; ~Πάνυ
[16]	τοῦ καθεύδειν τὸ ἐγρηγορέναι ~γίγνεσθαι	καὶ	(ἐκ τοῦ ἐγρηγορέναι τὸ καθεύδειν,
[16]	μὲν ~καθεύδειν, τὸ δὲ ἐγρηγορέναι,	καὶ	ἐκ τοῦ καθεύδειν τὸ ἐγρηγορέναι
[51]	τοῦ ἐλάττονος τὸ μεῖζον γίγνεσθαι	καὶ	ἐκ τοῦ ~μείζονος τὸ ἔλαττον,
[11]	σῶμα, δουλεύοντες τῇ τούτου θεραπείᾳ·	καὶ	~ἐκ τούτου ἀσχολίαν ἄγομεν φιλοσοφίας
[60]	συρρέουσί τε πάντες οἱ ποταμοὶ	καὶ	ἐκ ~τούτου πάλιν ἐκρέουσιν· γίγνονται
[33]	σῶμα καὶ ὥσπερ ~σπειρομένη ἐμφύεσθαι,	καὶ	ἐκ τούτων ἄμοιρος εἶναι τῆς
[25]	ἐπισκέψασθαι πότερον (ἡ) ψυχή ἐστιν,	καὶ	ἐκ τούτων θαρρεῖν ~ἢ δεδιέναι
[59]	~λευκὴ γύψου ἢ χιόνος λευκοτέραν,	καὶ	ἐκ τῶν ἄλλων χρωμάτων ~συγκειμένην
[27]	εἴδει καὶ ἐκ τῶν πρόσθεν	καὶ	ἐκ (τῶν νῦν ~λεγομένων ψυχὴ
[27]	αὖ σοι δοκεῖ τῷ εἴδει	καὶ	ἐκ τῶν πρόσθεν καὶ ἐκ
[17]	τῷ ὄντι καὶ τὸ ~ἀναβιώσκεσθαι	καὶ	ἐκ τῶν τεθνεώτων τοὺς ζῶντας
[48]	πρὸς τὰ πράγματα τοῖς ὄμμασι	καὶ	ἑκάστῃ τῶν ~αἰσθήσεων ἐπιχειρῶν ἅπτεσθαι
[46]	γε νοῦν κοσμοῦντα πάντα κοσμεῖν	καὶ	ἕκαστον τιθέναι ταύτῃ ὅπῃ ἂν
[60]	αὐτὸς ὁ ῥύαξ· ὧν δὴ	καὶ	ἑκάστους τοὺς ~τόπους πληροῦσθαι, ὡς
[14]	ἀποθνῄσκῃ, εὐθὺς ἀπαλλαττομένη τοῦ ~σώματος,	καὶ	ἐκβαίνουσα ὥσπερ πνεῦμα ἢ καπνὸς
[62]	τούτων ἀφικνοῦνται εἰς τὴν λίμνην,	καὶ	ἐκεῖ ~οἰκοῦσί τε καὶ καθαιρόμενοι
[60]	ἀναπνεῖ ~ῥέον τὸ πνεῦμα, οὕτω	καὶ	ἐκεῖ συναιωρούμενον τῷ ὑγρῷ τὸ
[62]	φέρονται αὖθις εἰς τὸν Τάρταρον	καὶ	ἐκεῖθεν πάλιν εἰς τοὺς ποταμούς,
[53]	τὸ ἐναντίον μὴ δέχεσθαι, ἀλλὰ	καὶ	~ἐκεῖνο, ὃ ἂν ἐπιφέρῃ τι
[60]	ἐστι βέρεθρον· ~Ὃ καὶ ἄλλοθι	καὶ	ἐκεῖνος καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν
[2]	ἄνευ ~θείας μοίρας ἰέναι, ἀλλὰ	καὶ	ἐκεῖσε ἀφικόμενον εὖ πράξειν (εἴπερ
[3]	δ᾽ οὖν χρόνον ἐπισχὼν ἧκεν	καὶ	~ἐκέλευεν ἡμᾶς εἰσιέναι. εἰσιόντες οὖν
[66]	τὰ περὶ τὸ ἦτρον ψυχόμενα,	καὶ	~ἐκκαλυψάμενος ἐνεκεκάλυπτο γάρ εἶπεν ὃ
[11]	παραπῖπτον ~θόρυβον παρέχει καὶ ταραχὴν	καὶ	ἐκπλήττει, ὥστε μὴ δύνασθαι ὑπ᾽
[15]	τὸ ἕτερον· μείζονος μὲν πράγματος	καὶ	~ἐλάττονος μεταξὺ αὔξησις καὶ φθίσις,
[49]	~κεφαλῇ μείζονά τινα φῇς εἶναι	καὶ	ἐλάττω, πρῶτον μὲν τῷ αὐτῷ
[42]	καὶ ἐπ᾽ ~ἔλαττον, ἥττων τε	καὶ	ἐλάττων; ~Πάνυ γε. ~Ἦ οὖν
[63]	τε καὶ (δικαιοσύνῃ καὶ ἀνδρείᾳ	καὶ	ἐλευθερίᾳ καὶ ~ἀληθείᾳ, οὕτω περιμένει
[30]	ἡ τοιαύτη ψυχὴ βαρύνεταί τε	καὶ	ἕλκεται πάλιν εἰς ~τὸν ὁρατὸν
[49]	γάρ μοι δοκεῖ ἀσφαλέστατον εἶναι	~καὶ	ἐμαυτῷ ἀποκρίνασθαι καὶ ἄλλῳ, καὶ
[38]	Ἡρακλῆς οἷός τε εἶναι. ~Ἀλλὰ	καὶ	ἐμέ, ἔφη, τὸν Ἰόλεων παρακάλει,
[35]	βέλτιον ἂν> ~λεχθῆναι, καὶ αὖ	καὶ	ἐμὲ συμπαραλαβεῖν, εἴ τι μᾶλλον
[47]	ἐμοῦ ~καταψηφίσασθαι, διὰ ταῦτα δὴ	καὶ	ἐμοὶ βέλτιον αὖ δέδοκται ἐνθάδε
[49]	ποτε πεσεῖν, ἀλλ᾽ ἀσφαλὲς εἶναι	καὶ	ἐμοὶ καὶ ὁτῳοῦν ἄλλῳ ~ἀποκρίνασθαι
[64]	ὅτι ὑμῶν αὐτῶν ~ἐπιμελούμενοι ὑμεῖς	καὶ	ἐμοὶ καὶ τοῖς ἐμοῖς καὶ
[4]	ὥσπερ οἱ ~τοῖς θέουσι διακελευόμενοι,	καὶ	ἐμοὶ οὕτω τὸ ἐνύπνιον ὅπερ
[22]	πάντα ἃ σὺ νυνδὴ ἔλεγες·	καὶ	~ἔμοιγε δοκεῖ ἱκανῶς ἀποδέδεικται. ~Τί
[41]	μὴ φυλάττηται, εὖ μάλα ~ἐξαπατῶσι,	καὶ	ἐν γεωμετρίᾳ καὶ ἐν τοῖς
[24]	δεδιότων, ἀλλ᾽ ἴσως ἔνι τις	καὶ	ἐν ἡμῖν παῖς ὅστις τὰ
[29]	μὲν ὁρατὸν αὐτοῦ, τὸ ~σῶμα,	καὶ	ἐν ὁρατῷ κείμενον, ὃ δὴ
[33]	ἀλλὰ μὴ αὐτὴν δι᾽ αὑτῆς,	καὶ	ἐν πάσῃ ἀμαθίᾳ ~κυλινδουμένην, καὶ
[20]	καὶ ἐν ταῖς ἐρωτήσεσιν ἐρωτῶντες	καὶ	~ἐν ταῖς ἀποκρίσεσιν ἀποκρινόμενοι. Ὥστε
[20]	~ἐπισφραγιζόμεθα τὸ αὐτὸ ὃ ἔστι	καὶ	ἐν ταῖς ἐρωτήσεσιν ἐρωτῶντες καὶ
[18]	τοῦτο· ἔγνωσάν τε τὴν λύραν	καὶ	~ἐν τῇ διανοίᾳ ἔλαβον τὸ
[29]	χαριέντως ~ἔχων τὸ σῶμα τελευτήσῃ	καὶ	ἐν τοιαύτῃ ὥρᾳ, καὶ πάνυ
[41]	μάλα ~ἐξαπατῶσι, καὶ ἐν γεωμετρίᾳ	καὶ	ἐν τοῖς ἄλλοις ἅπασιν. Ὁ
[36]	αἵ τ᾽ ἐν τοῖς φθόγγοις	καὶ	ἐν τοῖς τῶν δημιουργῶν ἔργοις
[49]	~οὐσίας ἑκάστου οὗ ἂν μετάσχῃ,	καὶ	ἐν τούτοις οὐκ ἔχεις ἄλλην
[66]	τὰ δάκρυα, ἐξανέστη. Ἀπολλόδωρος δὲ	καὶ	ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ ~οὐδὲν
[12]	καὶ ἐν τῷ νῦν παρόντι	καὶ	ἐν τῷ (ἔπειτα μόνην ~καθ᾽
[12]	καὶ ~οἰκεῖν κατὰ τὸ δυνατὸν	καὶ	ἐν τῷ νῦν παρόντι καὶ
[49]	ἀλλ᾽ ἅπερ ἀεί τε ἄλλοτε	~καὶ	ἐν τῷ παρεληλυθότι λόγῳ οὐδὲν
[35]	ὅτι ~δεῖ αὐτοὺς ἀποθανεῖν, ᾄδοντες	καὶ	ἐν (τῷ πρόσθεν χρόνῳ, τότε
[13]	μάλιστα τοῦ σώματος ὀλιγωροῦσίν τε	καὶ	ἐν ~φιλοσοφίᾳ ζῶσιν; ~(Ἀνάγκη, ἔφη.
[53]	αὑτοῦ ἰδέαν αὐτὸ ἴσχειν, ἀλλὰ	καὶ	ἐναντίου αὐτῷ ἀεί τινος; ~Πῶς
[43]	ὧν φησί τις αὐτὴν (εἶναι,	καὶ	ἐναντιουμένη ὀλίγου ~πάντα διὰ παντὸς
[43]	κατὰ τὸ σῶμα πάθεσιν ἢ	καὶ	ἐναντιουμένην; ~Λέγω δὲ τὸ τοιόνδε,
[61]	Ὠκεανός ἐστιν, ~τούτου δὲ καταντικρὺ	καὶ	ἐναντίως ῥέων Ἀχέρων, ὃς δι᾽
[65]	δή, ὦ Κρίτων, ~πειθώμεθα αὐτῷ,	καὶ	ἐνεγκάτω τις τὸ φάρμακον, εἰ
[59]	ἀέρα πρὸς τῇ ἠπείρῳ οὔσας·	καὶ	ἑνὶ λόγῳ, ὅπερ ἡμῖν τὸ
[60]	δὲ ὑποκάτω εἰσρεῖ τῆς ~ἐκροῆς,	καὶ	ἔνια μὲν καταντικρὺ ἢ> ᾗ
[62]	Τάρταρον ἀνάγκη, ἐμπεσόντας δὲ αὐτοὺς	καὶ	ἐνιαυτὸν ~ἐκεῖ γενομένους ἐκβάλλει τὸ
[10]	τοῦ ὄντος. ~Ἔστι ταῦτα. ~Οὐκοῦν	καὶ	ἐνταῦθα ἡ τοῦ φιλοσόφου ψυχὴ
[39]	ἀγὼν προτεθείη, πάνυ ἂν ὀλίγους	καὶ	~ἐνταῦθα τοὺς πρώτους φανῆναι; ~Εἰκός
[44]	~οἶμαι, ὦ Κέβης, ἃ λέγεις·	καὶ	ἐξεπίτηδες πολλάκις ἀναλαμβάνω, ἵνα μή
[3]	κλίνην συνέκαμψέ τε ~τὸ σκέλος	καὶ	ἐξέτριψε τῇ χειρί, καὶ τρίβων
[27]	ὅτανπερ αὐτὴ καθ᾽ αὑτὴν γένηται	καὶ	ἐξῇ αὐτῇ, καὶ ~πέπαυταί τε
[60]	καὶ ἀμηχάνους παρέχεται καὶ (εἰσιὸν	καὶ	ἐξιόν. ὅταν τε ~οὖν ὑποχωρήσῃ
[61]	ῥεύματα, ὧν τὸ ~μὲν μέγιστον	καὶ	ἐξωτάτω ῥέον περὶ κύκλῳ ὁ
[42]	πλείων, εἰ δ᾽ ἧττόν τε	καὶ	ἐπ᾽ ~ἔλαττον, ἥττων τε καὶ
[66]	~μετὰ τοῦτο αὖθις τὰς κνήμας·	καὶ	ἐπανιὼν οὕτως ἡμῖν ἐπεδείκνυτο ὅτι
[23]	γίγνεσθαι, ~πῶς οὐκ ἀνάγκη αὐτὴν	καὶ	ἐπειδὰν ἀποθάνῃ εἶναι, ἐπειδή γε
[37]	τὰς ψυχάς, ἀλλὰ μηδὲν κωλύειν	καὶ	ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν ἐνίων ~ἔτι εἶναι
[23]	ἡμῶν ἡ ψυχή· ~εἰ μέντοι	καὶ	ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν ἔτι ἔσται, οὐδὲ
[23]	ψυχή, δεῖ δὲ ~προσαποδεῖξαι ὅτι	καὶ	ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν οὐδὲν ἧττον ἔσται
[34]	οὕτω δεῖν ἕως ἂν ζῇ,	καὶ	ἐπειδὰν ~τελευτήσῃ, εἰς τὸ συγγενὲς
[66]	~Καὶ ἡμεῖς ἀκούσαντες ᾐσχύνθημέν τε	καὶ	ἐπέσχομεν τοῦ δακρύειν. Ὁ δὲ
[9]	ἀγανακτεῖν ὃ ~πάλαι προυθυμοῦντό τε	καὶ	ἐπετήδευον. ~Καὶ ὁ Σιμμίας γελάσας,
[62]	εἰς τὴν καθαρὰν οἴκησιν ἀφικνούμενοι	καὶ	ἐπὶ γῆς οἰκιζόμενοι. ~τούτων δὲ
[42]	ὅς, ἂν μὲν μᾶλλον ἁρμοσθῇ	καὶ	ἐπὶ πλέον, (εἴπερ ἐνδέχεται ~τοῦτο
[22]	καὶ πᾶσα ἡ τοιαύτη οὐσία,	καὶ	ἐπὶ ταύτην τὰ ἐκ τῶν
[7]	ἔδοξε τῇ τοῦ (κέβητος ~πραγματείᾳ,	καὶ	ἐπιβλέψας εἰς ἡμᾶς, ἀεί τοι,
[2]	~πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἔτι Ἑρμογένης	καὶ	Ἐπιγένης καὶ Αἰσχίνης καὶ Ἀντισθένης·
[33]	οὕτως ἀπέχεται τῶν ἡδονῶν τε	καὶ	ἐπιθυμιῶν καὶ λυπῶν ~(καὶ φόβων)
[11]	τοῦ ὄντος θήραν. Ἐρώτων δὲ	καὶ	~ἐπιθυμιῶν καὶ φόβων καὶ εἰδώλων
[13]	~φοβούμενοι γὰρ ἑτέρων ἡδονῶν στερηθῆναι	καὶ	ἐπιθυμοῦντες ἐκείνων, ~ἄλλων ἀπέχονται ὑπ᾽
[4]	~ὑπελάμβανον αὐτό μοι παρακελεύεσθαί τε	(καὶ	ἐπικελεύειν, ὥσπερ οἱ ~τοῖς θέουσι
[19]	ὁ Σιμμίας, θαυμαστῶς γε. ~Ἦ	καὶ	ἐπιστάμεθα αὐτὸ ὃ ἔστιν; ~Πάνυ
[20]	ἤτοι ἐπιστάμενοί γε αὐτὰ γεγόναμεν	καὶ	ἐπιστάμεθα διὰ βίου ~πάντες, ἢ
[65]	ἐναντίον τοῦ ~Κρίτωνος διαλεχθείς τε	καὶ	ἐπιστείλας ἅττα ἐβούλετο, τὰς μὲν
[39]	δὲ ὄντων τῆς ἀληθείας τε	καὶ	ἐπιστήμης στερηθείη. ~Νὴ τὸν Δία,
[53]	~Πάνυ σφόδρα καὶ συνδοκεῖ, ἔφη,	καὶ	ἕπομαι. ~Πάλιν δή μοι, ἔφη,
[44]	ὅσον χρόνον καὶ ᾔδει τε	καὶ	ἔπραττεν πολλὰ ἄττα· ἀλλὰ γὰρ
[4]	Ὦ Σώκρατες ἔφη, μουσικὴν ~ποίει	καὶ	ἐργάζου Καὶ ἐγὼ ἔν γε
[4]	οὖν, ~ὦ Κέβης, Εὐήνῳ φράζε,	καὶ	ἐρρῶσθαι καί, ἂν σωφρονῇ, ἐμὲ
[30]	ἀεὶ συνοῦσα καὶ τοῦτο θεραπεύουσα	καὶ	~ἐρῶσα καὶ γοητευομένη ὑπ᾽ αὐτοῦ
[64]	(ὃν ~ὄψεται ὀλίγον ὕστερον νεκρόν,	καὶ	ἐρωτᾷ δὴ πῶς με θάπτῃ.
[35]	γ᾽ ἕνεκα ~λέγειν τε χρὴ	καὶ	ἐρωτᾶν ὅτι ἂν βούλησθε, ἕως
[25]	ἧς λόγον δίδομεν τοῦ εἶναι	καὶ	ἐρωτῶντες καὶ ἀποκρινόμενοι, πότερον ~ὡσαύτως
[37]	ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν ἐνίων ~ἔτι εἶναι	καὶ	ἔσεσθαι καὶ πολλάκις γενήσεσθαι καὶ
[33]	ὃ πάντων μέγιστόν τε κακῶν	καὶ	ἔσχατόν ἐστι, τοῦτο πάσχει καὶ
[1]	~δὶς ἑπτὰ ἐκείνους ᾤχετο (ἄγων	καὶ	ἔσωσέ τε καὶ αὐτὸς ἐσώθη.
[13]	ἐνθάδε δεσπόταις τε ἀγαθοῖς ~ἐντεύξεσθαι	καὶ	ἑταίροις· (τοῖς δὲ πολλοῖς ἀπιστίαν
[39]	οὓς ἂν ~ἡγήσαιτο (οἰκειοτάτους τε	καὶ	ἑταιροτάτους, τελευτῶν δὴ θαμὰ ~προσκρούων
[18]	μὴ μόνον ἐκεῖνο γνῷ, ἀλλὰ	~καὶ	ἕτερον ἐννοήσῃ οὗ μὴ ἡ
[52]	ἕτερόν τι πυρὸς τὸ θερμὸν	καὶ	ἕτερόν τι χιόνος τὸ ψυχρόν;
[39]	οὐκ ὤν, καὶ αὖθις ~ἕτερος	καὶ	ἕτερος· καὶ μάλιστα δὴ οἱ
[45]	τῇ κεφαλῇ, καὶ ~ἵππος ἵππου·	καὶ	ἔτι γε τούτων ἐναργέστερα, τὰ
[2]	Κριτόβουλος καὶ ὁ ~πατὴρ αὐτοῦ	καὶ	ἔτι Ἑρμογένης καὶ Ἐπιγένης καὶ
[56]	Δί᾽ ἔφη, ἀνθρώπων τέ γε	καὶ	ἔτι μᾶλλον, ὡς ~ἐγᾦμαι, παρὰ
[59]	τῶν ἄλλων χρωμάτων ~συγκειμένην ὡσαύτως,	καὶ	ἔτι πλειόνων καὶ καλλιόνων ἢ
[59]	οὐδὲν ὅτι οὐ τοιοῦτον εἶναι	καὶ	ἔτι τούτων καλλίω. Τὸ δ᾽
[59]	αὐτὴν κεκοσμῆσθαι τούτοις τε ~ἅπασι	καὶ	ἔτι χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ
[50]	δεξάμενος καὶ ὑπομείνας τὴν σμικρότητα,	καὶ	ἔτι ὢν ὅσπερ ~εἰμί, οὗτος
[8]	~τὸν βίον θαρρεῖν μέλλων (ἀποθανεῖσθαι	καὶ	εὔελπις εἶναι ἐκεῖ μέγιστα ~οἴσεσθαι
[5]	ἔφη ὁ Σιμμίας. ~Ἐθελήσει τοίνυν	καὶ	Εὔηνος καὶ πᾶς ὅτῳ ἀξίως
[4]	τινές ~με ἤδη ἤροντο, ἀτὰρ	καὶ	Εὔηνος πρῴην, ὅτι ποτὲ διανοηθείς,
[20]	ἐγενόμεθα, ~ἠπιστάμεθα καὶ πρὶν γενέσθαι	καὶ	εὐθὺς γενόμενοι οὐ μόνον τὸ
[66]	ταῦτα ἐπισχόμενος καὶ μάλα εὐχερῶς	καὶ	εὐκόλως ἐξέπιεν. ~Καὶ ἡμῶν οἱ
[38]	πρῶτον μὲν τοῦτο, ὡς ~ἡδέως	καὶ	εὐμενῶς καὶ ἀγαμένως τῶν νεανίσκων
[41]	~ἄνευ ἀποδείξεως μετὰ εἰκότος τινὸς	καὶ	εὐπρεπείας, ὅθεν καὶ τοῖς πολλοῖς
[60]	τε ~πολλαχῇ καὶ κατὰ στενότερα	καὶ	εὐρύτερα καὶ διεξόδους ἔχειν, ᾗ
[42]	τὴν μὲν ἡρμόσθαι, τὴν ἀγαθήν,	καὶ	ἔχειν ἐν αὑτῇ ~ἁρμονίᾳ οὔσῃ
[30]	γεῶδες καὶ ~ὁρατόν· ὃ δὴ	καὶ	ἔχουσα ἡ τοιαύτη ψυχὴ βαρύνεταί
[41]	σῶμα ~καταλιποῦσα νῦν αὐτὴ ἀπολλύηται,	καὶ	ᾖ αὐτὸ τοῦτο θάνατος, ψυχῆς
[58]	καὶ ~βόρβοροί εἰσιν, ὅπου ἂν	καὶ	(ἡ) γῆ ᾖ, καὶ πρὸς
[13]	τοιούτων πάντων καὶ ἡ σωφροσύνη	καὶ	ἡ ~δικαιοσύνη καὶ ἀνδρεία, καὶ
[3]	εἰς τὸ δικαστήριον ἐν ᾧ	καὶ	ἡ δίκη ἐγένετο· ~πλησίον γὰρ
[53]	γὰρ ἐναντίον ἀεὶ αὐτῷ ἐπιφέρει,	καὶ	ἡ δυὰς τῷ ~περιττῷ καὶ
[62]	μετασχεῖν· καλὸν γὰρ τὸ ἆθλον	καὶ	ἡ ἐλπὶς ~μεγάλη. ~(Τὸ μὲν
[59]	ὅπερ ἡμῖν τὸ ὕδωρ ~τε	καὶ	ἡ θάλαττά ἐστι πρὸς τὴν
[41]	ἐστιν ᾧ ἀπεικάζεις, ἀλλὰ πρότερον	καὶ	ἡ λύρα καὶ αἱ χορδαὶ
[20]	οὐδὲν ἀλλ᾽ ἢ ἀναμιμνῄσκονται ~οὗτοι,	καὶ	ἡ μάθησις ἀνάμνησις ἂν εἴη.
[13]	οὖν, ἔφη, ὦ Σιμμία, οὐ	καὶ	ἡ ὀνομαζομένη ἀνδρεία τοῖς οὕτω
[52]	οὕτως πέφυκε καὶ ἡ τριὰς	καὶ	ἡ πεμπτὰς καὶ ὁ ἥμισυς
[13]	προσήκει; ~Πάντως δήπου, ἔφη. ~Οὐκοῦν	καὶ	ἡ σωφροσύνη, ἣν καὶ οἱ
[13]	(κάθαρσίς τις τῶν τοιούτων πάντων	καὶ	ἡ σωφροσύνη καὶ ἡ ~δικαιοσύνη
[4]	ἐπειδὴ ἥ τε δίκη ἐγένετο	καὶ	ἡ τοῦ θεοῦ ~ἑορτὴ διεκώλυέ
[52]	τριάδος; Ἀλλ᾽ ~ὅμως οὕτως πέφυκε	καὶ	ἡ τριὰς καὶ ἡ πεμπτὰς
[52]	Λέγω δὲ αὐτὸ εἶναι οἷον	καὶ	ἡ τριὰς πέπονθε καὶ ἄλλα
[58]	οὐρανὸς καὶ τὸ ἀληθινὸν φῶς	(καὶ	ἡ ὡς ~ἀληθῶς γῆ. Ἣδε
[9]	γὰρ αὐτοὺς ᾗ τε θανατῶσι	καὶ	ᾗ ἄξιοί εἰσιν θανάτου καὶ
[33]	σφόδρα ἢ ~λυπηθῆναι ἐπί τῳ	καὶ	ἡγεῖσθαι περὶ ὃ ἂν μάλιστα
[39]	θαμὰ ~προσκρούων μισεῖ τε πάντας	καὶ	ἡγεῖται οὐδενὸς οὐδὲν ὑγιὲς εἶναι
[28]	μὲν θεῖον οἷον ἄρχειν τε	καὶ	~ἡγεμονεύειν πεφυκέναι, τὸ δὲ θνητὸν
[57]	τὸν ~βίον διεξελθοῦσα, καὶ συνεμπόρων	καὶ	ἡγεμόνων θεῶν τυχοῦσα, ᾤκησεν ~τὸν
[46]	τὸν νοῦν εἶναι πάντων αἴτιον,	καὶ	ἡγησάμην, εἰ τοῦθ᾽ οὕτως ἔχει,
[39]	σφόδρα τινὶ πιστεῦσαι ἄνευ τέχνης,	καὶ	~ἡγήσασθαι παντάπασί γε ἀληθῆ εἶναι
[44]	ἀνὴρ μέλλων ἀποθανεῖσθαι, θαρρῶν ~τε	καὶ	ἡγούμενος ἀποθανὼν ἐκεῖ εὖ πράξειν
[44]	που πρότερον ~ἀμήχανον ὅσον χρόνον	καὶ	ᾔδει τε καὶ ἔπραττεν πολλὰ
[39]	ἀφ᾽ ἑαυτοῦ τὴν αἰτίαν ~ἀπώσαιτο	καὶ	ἤδη τὸν λοιπὸν βίον μισῶν
[13]	~φρονήσεως, καὶ προσγιγνομένων καὶ ἀπογιγνομένων	καὶ	ἡδονῶν καὶ ~φόβων καὶ τῶν
[30]	αὐτοῦ ὑπό τε τῶν ἐπιθυμιῶν	καὶ	ἡδονῶν, ὥστε ~μηδὲν ἄλλο δοκεῖν
[65]	πολλὰ ἄττα μετὰ ταῦτα διελέχθη,	καὶ	ἧκεν ὁ τῶν ἕνδεκα ~ὑπηρέτης
[19]	~Οὐκοῦν γενόμενοι εὐθὺς ἑωρῶμέν τε	καὶ	ἠκούομεν καὶ τὰς ἄλλας ~αἰσθήσεις
[44]	~βιοὺς ἐτελεύτα, μὴ ἀνόητόν τε	καὶ	ἠλίθιον θάρρος θαρρήσει. Τὸ δὲ
[7]	λόγον, ὅτι οὕτω ῥᾳδίως φέρεις	καὶ	ἡμᾶς ἀπολείπων ~καὶ ἄρχοντας ἀγαθούς,
[22]	καὶ τὰς ἡμετέρας ψυχὰς πρὶν	καὶ	~ἡμᾶς γεγονέναι, καὶ εἰ μὴ
[7]	τε εἶναι τὸν ~ἐπιμελούμενον ἡμῶν	καὶ	ἡμᾶς ἐκείνου κτήματα εἶναι. Τὸ
[58]	ἔφη, πάμμεγά τι εἶναι αὐτό,	καὶ	ἡμᾶς οἰκεῖν (τοὺς μέχρι ~Ἡρακλείων
[58]	τοῦ ἑωρακότος. ταὐτὸν δὴ τοῦτο	καὶ	ἡμᾶς πεπονθέναι· ~οἰκοῦντας γὰρ ἔν
[6]	θεοὺς εἶναι ἡμῶν ~τοὺς ἐπιμελουμένους	καὶ	ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ἓν τῶν
[17]	ἐμοὶ δοκεῖ, παντὸς μᾶλλον οὕτω,	καὶ	ἡμεῖς ~αὐτὰ ταῦτα οὐκ ἐξαπατώμενοι
[19]	~Τί οὖν; Τὸ τοιοῦτον πεπόνθαμεν	καὶ	ἡμεῖς ἢ οὒ περί τε
[65]	αὐτόν, Καὶ σύ, ἔφη, χαῖρε,	καὶ	ἡμεῖς ~ταῦτα ποιήσομεν. Καὶ ἅμα
[31]	εἰς τοιοῦτον πάλιν ἀφικνεῖσθαι πολιτικὸν	καὶ	~ἥμερον γένος, ἤ που μελιττῶν
[8]	(Κοινὸν γὰρ δὴ ἔμοιγε δοκεῖ	καὶ	~ἡμῖν εἶναι ἀγαθὸν τοῦτο, καὶ
[3]	εἰς τὸ εἰωθός. Καὶ ἥκομεν	καὶ	ἡμῖν ἐξελθὼν ὁ θυρωρός, ὅσπερ
[35]	ὁ Σωκράτης, ὡς ἰδεῖν ~ἐφαίνετο,	καὶ	ἡμῶν οἱ πλεῖστοι· Κέβης δὲ
[65]	χρόνον προσῄει καὶ διελέγετο ἐνίοτε	καὶ	ἦν ἀνδρῶν ~λῷστος, καὶ νῦν
[44]	ἐστιν ἡ ψυχὴ καὶ θεοειδὲς	καὶ	ἦν ἔτι πρότερον, ~πρὶν ἡμᾶς
[44]	δὲ πολυχρόνιόν τέ ἐστιν ψυχὴ	καὶ	ἦν που πρότερον ~ἀμήχανον ὅσον
[65]	ἔπειτα βίον. Ἐπειδὴ (δὲ ~ἐλούσατο	καὶ	ἠνέχθη παρ᾽ αὐτὸν τὰ παιδία
[25]	τὸ ὄν, μή ποτε μεταβολὴν	καὶ	ἡντινοῦν ἐνδέχεται; Ἢ ~ἀεὶ αὐτῶν
[58]	τε εἴην, ἅμα δέ, εἰ	~καὶ	ἠπιστάμην, ὁ βίος μοι δοκεῖ
[4]	δὴ οὓς προχείρους εἶχον μύθους	καὶ	~ἠπιστάμην τοὺς Αἰσώπου, τούτων ἐποίησα
[38]	~ἡμᾶς ἰάσατο καὶ ὥσπερ πεφευγότας	καὶ	ἡττημένους ἀνεκαλέσατο καὶ ~προύτρεψεν πρὸς
[42]	καὶ μᾶλλον ἢ ἐπ᾽ ἔλαττον	καὶ	ἧττον αὐτὸ ~τοῦτο εἶναι, ψυχήν;
[16]	σύ, ἔφη, οὕτω περὶ ζωῆς	καὶ	θανάτου. Οὐκ ἐναντίον μὲν ~φῂς
[64]	καὶ φάναι ~τοὐμὸν σῶμα θάπτειν,	καὶ	θάπτειν (οὕτως ὅπως ἄν σοι
[59]	τὴν μὲν γὰρ ~ἁλουργῆ εἶναι	(καὶ)	θαυμαστὴν τὸ κάλλος, τὴν δὲ
[57]	τόπον προσήκοντα. εἰσὶν δὲ πολλοὶ	καὶ	θαυμαστοὶ τῆς γῆς ~τόποι, καὶ
[36]	καὶ ~ἀσώματον καὶ πάγκαλόν τι	καὶ	(θεῖόν ἐστιν ἐν τῇ ἡρμοσμένῃ
[41]	φοβεῖται μὴ ἡ ψυχὴ ~ὅμως	καὶ	θειότερον καὶ (κάλλιον ὂν τοῦ
[44]	ἰσχυρόν τί ἐστιν ἡ ψυχὴ	καὶ	θεοειδὲς καὶ ἦν ἔτι πρότερον,
[15]	διακρίνεσθαι καὶ συγκρίνεσθαι, καὶ ψύχεσθαι	καὶ	~θερμαίνεσθαι, καὶ πάντα οὕτω, κἂν
[52]	ἔτι ἔσεσθαι ὅπερ ἦν, χιόνα	καὶ	~θερμόν, ἀλλὰ προσιόντος τοῦ θερμοῦ
[55]	οἴχεται ἀπιόντα· καὶ περὶ πυρὸς	καὶ	θερμοῦ καὶ τῶν ἄλλων οὕτως
[60]	ἀμήχανα μεγέθη ὑπὸ τὴν γῆν	καὶ	θερμῶν ὑδάτων καὶ ψυχρῶν, ~πολὺ
[59]	~ἀέρος πρὸς καθαρότητα. Καὶ δὴ	καὶ	θεῶν ἄλση τε καὶ ἱερὰ
[28]	εἶναι ψυχή, τῷ δὲ ~ἀνθρωπίνῳ	καὶ	θνητῷ καὶ πολυειδεῖ καὶ ἀνοήτῳ
[59]	τὰ ἀγαπώμενα ~μόρια, σάρδιά τε	καὶ	ἰάσπιδας καὶ σμαράγδους (καὶ πάντα
[30]	σωματοειδές, οὗ τις ἂν ἅψαιτο	καὶ	~ἴδοι καὶ πίοι καὶ φάγοι
[59]	δὴ καὶ θεῶν ἄλση τε	καὶ	ἱερὰ αὐτοῖς εἶναι, ἐν ~οἷς
[31]	εἰς τὰ ~τῶν λύκων τε	καὶ	ἱεράκων καὶ ἰκτίνων γένη· ἢ
[35]	ὁμόδουλός τε εἶναι τῶν κύκνων	καὶ	ἱερὸς τοῦ ~αὐτοῦ θεοῦ, καὶ
[38]	πρᾴως ἐβοήθει τῷ λόγῳ; (ἢ)	καὶ	ἱκανῶς ~ἐβοήθησεν ἢ ἐνδεῶς; Πάντα
[31]	~τῶν λύκων τε καὶ ἱεράκων	καὶ	ἰκτίνων γένη· ἢ ποῖ ἂν
[45]	μείζων (εἶναι αὐτῇ τῇ κεφαλῇ,	καὶ	~ἵππος ἵππου· καὶ ἔτι γε
[22]	εἴη; ἆ- Ἆρ᾽ ~οὕτως ἔχει,	καὶ	ἴση ἀνάγκη ταῦτά τε εἶναι
[49]	τοῦτο δὲ ἁπλῶς καὶ ~ἀτέχνως	καὶ	ἴσως εὐήθως ἔχω παρ᾽ ἐμαυτῷ,
[10]	γίγνηται ἐῶσα χαίρειν τὸ σῶμα,	καὶ	καθ᾽ ὅσον δύναται μὴ ~κοινωνοῦσα
[62]	λίμνην, καὶ ἐκεῖ ~οἰκοῦσί τε	καὶ	καθαιρόμενοι τῶν τε ἀδικημάτων διδόντες
[32]	καὶ τῇ ~ἐκείνης λύσει τε	καὶ	καθαρμῷ ταύτῃ δὴ τρέπονται ἐκείνῃ
[29]	τοιοῦτον τόπον ἕτερον οἰχόμενον γενναῖον	~καὶ	καθαρὸν καὶ ἀιδῆ, εἰς Ἅιδου
[33]	εἶναι τῆς τοῦ θείου τε	καὶ	~καθαροῦ καὶ μονοειδοῦς συνουσίας. ~Ἀληθέστατα,
[60]	ποταμούς, πολλοὺς δὲ ὑγροῦ πηλοῦ	καὶ	~καθαρωτέρου καὶ βορβορωδεστέρου, (ὥσπερ ἐν
[59]	καὶ πολὺ ἔτι ἐκ λαμπροτέρων	καὶ	καθαρωτέρων ἢ τούτων· τὴν μὲν
[5]	(τὰ σκέλη ἐπὶ τὴν γῆν,	καὶ	καθεζόμενος ~οὕτως ἤδη τὰ λοιπὰ
[64]	εἰς αὐτὸ τοῦτο πλημμελές, ~ἀλλὰ	καὶ	κακόν τι ἐμποιεῖ ταῖς ψυχαῖς.
[14]	διῆλθες, ~πολλὴ ἂν εἴη ἐλπὶς	καὶ	καλή, ὦ (Σώκρατες, ὡς ἀληθῆ
[47]	βελτίστου, ~εἰ μὴ δικαιότερον ᾤμην	καὶ	κάλλιον εἶναι πρὸ τοῦ φεύγειν
[41]	ἡ ψυχὴ ~ὅμως καὶ θειότερον	καὶ	(κάλλιον ὂν τοῦ σώματος προαπολλύηται
[59]	~συγκειμένην ὡσαύτως, καὶ ἔτι πλειόνων	καὶ	καλλιόνων ἢ ὅσα ἡμεῖς ~ἑωράκαμεν.
[35]	πρόσθεν χρόνῳ, τότε δὴ ~πλεῖστα	καὶ	κάλλιστα ᾄδουσι, γεγηθότες ὅτι μέλλουσι
[58]	τὸν ἐνθάδε τόπον, ὅσῳ ~καθαρώτερος	καὶ	καλλίων τυγχάνει ὢν τοῦ παρὰ
[15]	~ἐλάττονος μεταξὺ αὔξησις καὶ φθίσις,	καὶ	καλοῦμεν οὕτω τὸ μὲν ~αὐξάνεσθαι,
[62]	τὴν Ἀχερουσιάδα, ἐνταῦθα ~βοῶσί τε	καὶ	καλοῦσιν, οἱ μὲν οὓς ἀπέκτειναν,
[42]	δοκεῖ, ἔφη, ὦ Σώκρατες. ~Ἦ	καὶ	καλῶς δοκεῖ, ἦ δ᾽ ὅς,
[66]	τελευτᾶν. Ἀλλ᾽ ἡσυχίαν τε ἄγετε	καὶ	καρτερεῖτε. ~Καὶ ἡμεῖς ἀκούσαντες ᾐσχύνθημέν
[32]	κατὰ τὸ ~σῶμα ἐπιθυμιῶν ἁπασῶν	καὶ	καρτεροῦσι καὶ οὐ παραδιδόασιν αὐταῖς
[18]	μήν, ἔφη ὁ Κέβης ὑπολαβών,	καὶ	κατ᾽ ἐκεῖνόν γε τὸν λόγον,
[15]	εἰ βούλει ῥᾷον ~μαθεῖν, ἀλλὰ	καὶ	κατὰ ζῴων πάντων καὶ φυτῶν,
[60]	εἰς ἀλλήλους συντετρῆσθαί τε ~πολλαχῇ	καὶ	κατὰ στενότερα καὶ εὐρύτερα καὶ
[28]	τῇ δὲ ἄρχειν καὶ ~δεσπόζειν·	καὶ	κατὰ ταῦτα αὖ πότερόν σοι
[42]	ἔστι τοῦτο περὶ ψυχήν, ὥστε	καὶ	κατὰ τὸ σμικρότατον μᾶλλον ~ἑτέραν
[18]	τι ἢ ἀνάμνησις τυγχάνει οὖσα,	καὶ	κατὰ τοῦτον ἀνάγκη που ἡμᾶς
[58]	τόπος ὁ ἐνθάδε ~διεφθαρμένα ἐστὶν	καὶ	καταβεβρωμένα, ὥσπερ τὰ ἐν τῇ
[39]	ὅτι τελευτῶντες οἴονται σοφώτατοι γεγονέναι	καὶ	~κατανενοηκέναι μόνοι ὅτι οὔτε τῶν
[65]	ἄλλων καταγιγνώσκω, ὅτι μοι χαλεπαίνουσι	καὶ	καταρῶνται ~ἐπειδὰν αὐτοῖς παραγγείλω πίνειν
[60]	Αἰωρεῖται δὴ ~καὶ κυμαίνει ἄνω	καὶ	κάτω, καὶ ὁ ἀὴρ καὶ
[60]	~Ταῦτα δὲ πάντα κινεῖν ἄνω	καὶ	κάτω ὥσπερ αἰώραν τινὰ ἐνοῦσαν
[41]	ταῦτ᾽ ~ἐστίν, ὦ Σιμμία τε	καὶ	Κέβης, ἃ δεῖ ἡμᾶς ἐπισκοπεῖσθαι;
[13]	ἐγώ, ἔφη, ὦ Σιμμία τε	καὶ	Κέβης, ἀπολογοῦμαι, ὡς εἰκότως ~ὑμᾶς
[8]	οὕτως ἔχοι, ὦ ~Σιμμία τε	καὶ	Κέβης, ἐγὼ πειράσομαι φράσαι. ~Κινδυνεύουσι
[8]	γάρ, ἔφη, ὦ Σιμμία τε	καὶ	Κέβης, εἰ μὲν μὴ ᾤμην
[63]	οὖν, ἔφη, ὦ Σιμμία τε	καὶ	Κέβης καὶ οἱ ἄλλοι, εἰς
[2]	Σιμμίας τέ γε ὁ Θηβαῖος	καὶ	Κέβης καὶ Φαιδώνδης καὶ Μεγαρόθεν
[23]	μέν, ἔφη, ὦ Σιμμία τε	καὶ	Κέβης, ὁ Σωκράτης, καὶ νῦν,
[32]	ἕνεκα, ὦ ~ἑταῖρε Σιμμία τε	καὶ	Κέβης, οἱ ὀρθῶς φιλόσοφοι ἀπέχονται
[34]	δ᾽ ἐπιτηδεύσασα, ὦ Σιμμία τε	καὶ	Κέβης, ὅπως μὴ διασπασθεῖσα ἐν
[40]	δή, ἔφη, ὦ Σιμμία τε	καὶ	Κέβης, οὑτωσὶ ~ἔρχομαι ἐπὶ τὸν
[22]	ἔφη ὁ Σωκράτης· δεῖ γὰρ	καὶ	Κέβητα πείθειν. ~Ἱκανῶς, ἔφη ὁ
[38]	νικήσω ἀναμαχόμενος τὸν Σιμμίου τε	καὶ	~κέβητος λόγον. ~Ἀλλ᾽ ἦν δ᾽
[35]	~ἑκάτερος ἀπορῶν τὸν ἕτερον προωθεῖ	καὶ	κελεύει ἐρέσθαι διὰ τὸ ἐπιθυμεῖν
[2]	Τερψίων. ~(Ἐχεκράτης) ~Τί δέ; Ἀρίστιππος	καὶ	Κλεόμβροτος παρεγένοντο; ~(Φαίδων) ~Οὐ δῆτα·
[46]	οὖν αὐτῶν ἀποδιδόντα τὴν ~αἰτίαν	καὶ	κοινῇ πᾶσι τὸ ἑκάστῳ βέλτιστον
[3]	τῶν τοῦ Κρίτωνος βοῶσάν (τε	καὶ	~κοπτομένην· ὁ δὲ Σωκράτης ἀνακαθιζόμενος
[63]	περὶ τὸ μανθάνειν ~ἐσπούδασέ τε	καὶ	κοσμήσας τὴν ψυχὴν οὐκ ἀλλοτρίῳ
[13]	μὴ ἐπτοῆσθαι ἀλλ᾽ ὀλιγώρως ἔχειν	καὶ	κοσμίως, ἆρ᾽ οὐ ~τούτοις μόνοις
[60]	~τε καὶ λίμνας καὶ ποταμοὺς	καὶ	κρήνας ποιεῖ· ἐντεῦθεν δὲ πάλιν
[2]	ὁ Ἀπολλόδωρος τῶν ἐπιχωρίων παρῆν	καὶ	Κριτόβουλος καὶ ὁ ~πατὴρ αὐτοῦ
[2]	Αἰσχίνης καὶ Ἀντισθένης· ~ἦν δὲ	καὶ	Κτήσιππος ὁ Παιανιεὺς καὶ Μενέξενος
[60]	τὸ ὑγρὸν τοῦτο. Αἰωρεῖται δὴ	~καὶ	κυμαίνει ἄνω καὶ κάτω, καὶ
[43]	ἠνίπαπε μύθῳ· ~(τέτλαθι δή, κραδίη·	καὶ	κύντερον ἄλλο ποτ᾽ ἔτλης. ~ἆρ᾽
[12]	ἄρα τις τῷ ὄντι ~ἐρῶν,	καὶ	λαβὼν σφόδρα τὴν αὐτὴν ταύτην
[3]	δέ τις διώκῃ τὸ ἕτερον	καὶ	λαμβάνῃ, ~σχεδόν τι ἀναγκάζεσθαι ἀεὶ
[21]	ἐν τούτῳ ἀπόλλυμεν ~ἐν ᾧπερ	καὶ	λαμβάνομεν; Ἢ ἔχεις ἄλλον τινὰ
[46]	τινός, ὡς ἔφη, Ἀναξαγόρου ~(ἀναγιγνώσκοντος,	καὶ	λέγοντος ὡς ἄρα νοῦς ἐστιν
[62]	ἐὰν μὲν πείσωσιν, ἐκβαίνουσί τε	καὶ	λήγουσι τῶν κακῶν, εἰ δὲ
[59]	ὑπὸ τῶν δεῦρο ~συνερρυηκότων, ἃ	καὶ	λίθοις καὶ γῇ καὶ τοῖς
[60]	οὓς ἑκάστοις ὡδοποίηται, θαλάττας ~τε	καὶ	λίμνας καὶ ποταμοὺς καὶ κρήνας
[61]	~τόπον μέγαν πυρὶ πολλῷ καόμενον,	καὶ	λίμνην ποιεῖ μείζω τῆς παρ᾽
[39]	τὸν λοιπὸν βίον μισῶν τε	καὶ	λοιδορῶν τοὺς λόγους ~διατελοῖ, τῶν
[33]	αὐτῶν τὴν ψυχὴν ἠρέμα παραμυθεῖται	καὶ	λύειν ~ἐπιχειρεῖ, ἐνδεικνυμένη ὅτι ἀπάτης
[34]	ἐκείνης, αὐτὴν ~παραδιδόναι ταῖς ἡδοναῖς	καὶ	λύπαις ἑαυτὴν πάλιν αὖ ἐγκαταδεῖν
[13]	ἀρετὴν ἀλλαγή, ἡδονὰς ~πρὸς ἡδονὰς	καὶ	λύπας πρὸς λύπας καὶ φόβον
[33]	~Πῶς δή; ~Ὅτι ἑκάστη ἡδονὴ	καὶ	λύπη ὥσπερ ἧλον ἔχουσα προσηλοῖ
[33]	τῶν ἡδονῶν τε καὶ ἐπιθυμιῶν	καὶ	λυπῶν ~(καὶ φόβων) καθ᾽ ὅσον
[18]	ὅς· ἔστιν ἵππον γεγραμμένον ἰδόντα	καὶ	λύραν γεγραμμένην ~ἀνθρώπου ἀναμνησθῆναι, καὶ
[18]	τοιάδε· ἄλλη που ἐπιστήμη ἀνθρώπου	καὶ	λύρας. ~Πῶς γὰρ οὔ; ~Οὐκοῦν
[36]	καὶ περὶ ἁρμονίας ἄν τις	καὶ	λύρας τε καὶ ~χορδῶν τὸν
[41]	Ὁ δὲ περὶ τῆς ~ἀναμνήσεως	καὶ	μαθήσεως λόγος δι᾽ ὑποθέσεως ἀξίας
[47]	τοῦ βελτίστου αἱρέσει, πολλὴ ἂν	καὶ	μακρὰ ῥᾳθυμία εἴη τοῦ ~λόγου.
[57]	ἡγεμὼν κομίζει ἐν πολλαῖς χρόνου	καὶ	μακραῖς περιόδοις. Ἔστι δὲ ~ἄρα
[66]	~Καὶ ἅμ᾽ εἰπὼν ταῦτα ἐπισχόμενος	καὶ	μάλα εὐχερῶς καὶ εὐκόλως ἐξέπιεν.
[66]	τῷ Σωκράτει. ~Καὶ ὃς λαβὼν	καὶ	μάλα ἵλεως, ὦ Ἐχέκρατες, οὐδὲν
[39]	καὶ αὖθις ~ἕτερος καὶ ἕτερος·	καὶ	μάλιστα δὴ οἱ (περὶ τοὺς
[64]	ὅπως ἄν σοι φίλον ᾖ	καὶ	~μάλιστα ἡγῇ νόμιμον εἶναι. ~Ταῦτ᾽
[5]	οὐδεὶς λέγειν. Καὶ γὰρ ἴσως	(καὶ	μάλιστα πρέπει μέλλοντα ~ἐκεῖσε ἀποδημεῖν
[47]	ἄν ~ποτε ἰσχυρότερον καὶ ἀθανατώτερον	καὶ	μᾶλλον ἅπαντα συνέχοντα ~ἐξευρεῖν, καὶ
[42]	~ἑτέραν ἑτέρας ψυχῆς ἐπὶ πλέον	καὶ	μᾶλλον ἢ ἐπ᾽ ἔλαττον καὶ
[59]	θεοὺς εἶναι, καὶ φήμας τε	καὶ	μαντείας καὶ αἰσθήσεις ~τῶν θεῶν
[11]	Καὶ γὰρ πολέμους καὶ στάσεις	~καὶ	μάχας οὐδὲν ἄλλο παρέχει ἢ
[49]	αὐτὸ καθ᾽ αὑτὸ καὶ ἀγαθὸν	καὶ	μέγα καὶ τἆλλα πάντα· ἃ
[59]	αὐτὰ πεφυκέναι, ὄντα πολλὰ πλήθει	καὶ	μεγάλα καὶ πανταχοῦ ~τῆς γῆς,
[61]	οὖν δὴ ἄλλα πολλά τε	καὶ	μεγάλα καὶ παντοδαπὰ ῥεύματά ἐστι·
[62]	τῶν ἁμαρτημάτων, ἢ ~ἱεροσυλίας πολλὰς	καὶ	μεγάλας ἢ φόνους ἀδίκους καὶ
[39]	ὅς, περὶ τῶν σφόδρα σμικρῶν	καὶ	μεγάλων· οἴει τι ~σπανιώτερον εἶναι
[2]	Θηβαῖος καὶ Κέβης καὶ Φαιδώνδης	καὶ	Μεγαρόθεν ~Εὐκλείδης τε καὶ Τερψίων.
[50]	Σιμμίας ἐπωνυμίαν ἔχει σμικρός τε	καὶ	μέγας εἶναι, ἐν μέσῳ ~ὢν
[50]	εἶναι ἐν τῷ Σιμμίᾳ ἀμφότερα,	καὶ	μέγεθος καὶ σμικρότητα; ~Ἔγωγε. ~Ἀλλὰ
[57]	τε καὶ τροφῆς, ἃ ~δὴ	καὶ	μέγιστα λέγεται ὠφελεῖν ἢ βλάπτειν
[13]	καὶ φόβον πρὸς φόβον καταλλάττεσθαι,	~(καὶ)	μείζω πρὸς ἐλάττω ὥσπερ νομίσματα,
[57]	δὲ ἐκεῖ ὧν δὴ τυχεῖν	καὶ	μείναντας ὃν χρὴ χρόνον ἄλλος
[31]	καὶ δικαιοσύνην, ἐξ ἔθους τε	καὶ	μελέτης γεγονυῖαν ~ἄνευ φιλοσοφίας τε
[31]	τοιαῦτα ἤθη ὁποῖ᾽ ἄττ᾽ ἂν	καὶ	~μεμελετηκυῖαι τύχωσιν ἐν τῷ βίῳ.
[2]	δὲ καὶ Κτήσιππος ὁ Παιανιεὺς	καὶ	Μενέξενος καὶ ἄλλοι τινὲς τῶν
[43]	τρόπους, τὰ μὲν ~χαλεπώτερον κολάζουσα	καὶ	μετ᾽ ἀλγηδόνων, τά τε κατὰ
[25]	καὶ τῷ ποίῳ τινὶ οὔ>	καὶ	~μετὰ τοῦτο αὖ ἐπισκέψασθαι πότερον
[13]	φρόνησις, (καὶ τούτου ~μὲν πάντα)	καὶ	μετὰ τούτου (ὠνούμενά τε καὶ
[62]	~(ὑπ᾽ ὀργῆς βίαιόν τι πράξαντες,	καὶ	μεταμέλον αὐτοῖς τὸν ἄλλον βίον
[36]	ψυχὴν ~ἡμῶν, ἐπειδὰν ταῦτα καλῶς	καὶ	μετρίως κραθῇ πρὸς ἄλληλα εἰ
[57]	οἴκησιν· ἡ δὲ καθαρῶς τε	καὶ	μετρίως τὸν ~βίον διεξελθοῦσα, καὶ
[30]	~τῆς προτέρας τροφῆς κακῆς οὔσης.	καὶ	μέχρι γε τούτου πλανῶνται, ἕως
[65]	ἐνόντος. ἀλλ᾽ ἴθι, ἔφη, πείθου	καὶ	μὴ ἄλλως ποίει. ~Καὶ ὁ
[66]	Ἀσκληπιῷ ὀφείλομεν ἀλεκτρυόνα· ἀλλὰ ἀπόδοτε	καὶ	μὴ ~ἀμελήσητε. ~Ἀλλὰ ταῦτα, ἔφη,
[17]	ἑτέρου μόνον ~εἰς τὸ καταντικρὺ	καὶ	μὴ ἀνακάμπτοι πάλιν ἐπὶ τὸ
[20]	ἔστιν, λαβόντα του ἐπιστήμην ~ἔχειν	καὶ	μὴ ἀπολωλεκέναι· ἢ οὐ τοῦτο
[36]	ἔτι εἶναι τὴν ἁρμονίαν ἐκείνην	καὶ	μὴ ἀπολωλέναι οὐδεμία ~γὰρ μηχανὴ
[31]	καὶ ὕβρεις καὶ φιλοποσίας μεμελετηκότας	~καὶ	μὴ διηυλαβημένους εἰς τὰ τῶν
[38]	γε ἡμῖν ὁ λόγος ~τελευτήσῃ	καὶ	μὴ δυνώμεθα αὐτὸν ἀναβιώσασθαι. (Καὶ
[64]	βούλησθε, ἐάνπερ γε λάβητέ με	καὶ	μὴ ἐκφύγω ὑμᾶς. ~Γελάσας δὲ
[64]	δὲ ὑμῶν (μὲν) αὐτῶν ~ἀμελῆτε	καὶ	μὴ θέλητε ὥσπερ κατ᾽ ἴχνη
[64]	~(ἀπιόντα, ἵνα Κρίτων ῥᾷον φέρῃ,	καὶ	μὴ ὁρῶν μου τὸ σῶμα
[17]	τούτῳ τῷ σχήματι τὰ τεθνεῶτα	καὶ	μὴ πάλιν ~ἀναβιώσκοιτο, ἆρ᾽ οὐ
[40]	μὲν τοίνυν, ἔφη, τοῦτο εὐλαβηθῶμεν,	καὶ	μὴ (παρίωμεν εἰς ~τὴν ψυχὴν
[63]	εἶναι λουσάμενον πιεῖν τὸ φάρμακον	καὶ	μὴ πράγματα ~ταῖς γυναιξὶ παρέχειν
[35]	μὴ οὐχὶ παντὶ ~τρόπῳ ἐλέγχειν	καὶ	μὴ προαφίστασθαι πρὶν ἂν πανταχῇ
[3]	ὅσπερ ~εἰώθει ὑπακούειν, εἶπεν περιμένειν	καὶ	μὴ πρότερον παριέναι ἕως ἂν
[17]	πολλὴ ἀνάγκη τελευτῶντα πάντα (τεθνάναι	καὶ	~μηδὲν ζῆν; Εἰ γὰρ ἐκ
[28]	πολυειδεῖ καὶ ἀνοήτῳ καὶ διαλυτῷ	καὶ	μηδέποτε ~κατὰ ταὐτὰ ἔχοντι ἑαυτῷ
[25]	ἀσύνθετα, τὰ δὲ ἄλλοτ᾽ ἄλλως	καὶ	μηδέποτε κατὰ ταὐτά, ταῦτα δὲ
[62]	τὸν ~Κωκυτόν, τοὺς δὲ πατραλοίας	καὶ	μητραλοίας κατὰ τὸν Πυριφλεγέθοντα· ~ἐπειδὰν
[39]	τοῦ αὐτοῦ τρόπου μισολογία τε	καὶ	μισανθρωπία. Ἤ τε γὰρ ~μισανθρωπία
[57]	~ἀντιτείνασα καὶ πολλὰ παθοῦσα, βίᾳ	καὶ	μόγις ὑπὸ τοῦ προστεταγμένου ~δαίμονος
[49]	~μετασχεῖν τὰ μέλλοντα δύο ἔσεσθαι,	καὶ	μονάδος ὃ ἂν μέλλῃ ἓν
[28]	θείῳ καὶ ἀθανάτῳ καὶ νοητῷ	καὶ	μονοειδεῖ καὶ ἀδιαλύτῳ ~καὶ ἀεὶ
[33]	τοῦ θείου τε καὶ ~καθαροῦ	καὶ	μονοειδοῦς συνουσίας. ~Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις,
[12]	ὥς φαμεν, προθυμοῦνται ἀεὶ μάλιστα	καὶ	μόνοι οἱ ~φιλοσοφοῦντες ὀρθῶς, καὶ
[42]	ἀγαθή, ἡ δὲ ἄνοιάν τε	καὶ	μοχθηρίαν (καὶ εἶναι κακή; καὶ
[5]	μέλλοντα ~ἐκεῖσε ἀποδημεῖν διασκοπεῖν τε	καὶ	μυθολογεῖν περὶ τῆς ἀποδημίας τῆς
[58]	φανείη ~διαφέρειν· (εἰ γὰρ δὴ	καὶ	μῦθον λέγειν καλόν, ἄξιον ἀκοῦσαι,
[47]	τὰ τοιαῦτα ἔχειν καὶ ~ὀστᾶ	καὶ	νεῦρα καὶ ὅσα ἄλλα ἔχω
[29]	καὶ ἂν σαπῇ, ~ὀστᾶ τε	καὶ	νεῦρα καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα,
[47]	~μου τὸ σῶμα ἐξ ὀστῶν	καὶ	νεύρων, καὶ τὰ μὲν ὀστᾶ
[28]	τῷ μὲν θείῳ καὶ ἀθανάτῳ	καὶ	νοητῷ καὶ μονοειδεῖ καὶ ἀδιαλύτῳ
[57]	ἔχειν· ἀπὸ τῶν ~θυσιῶν τε	καὶ	νομίμων τῶν ἐνθάδε τεκμαιρόμενος λέγω.
[59]	τε καὶ φυτοῖς ~αἴσχη τε	καὶ	νόσους παρέχει. τὴν δὲ γῆν
[31]	μελέτης γεγονυῖαν ~ἄνευ φιλοσοφίας τε	καὶ	νοῦ; ~Πῇ δὴ οὗτοι εὐδαιμονέστατοι;
[35]	θείου τινός, διαπορευθῆναι. καὶ δὴ	καὶ	νῦν ἔγωγε οὐκ ~ἐπαισχυνθήσομαι ἐρέσθαι,
[23]	τε καὶ Κέβης, ὁ Σωκράτης,	καὶ	νῦν, εἰ ~θέλετε συνθεῖναι τοῦτόν
[41]	θαυμαστῶς ὡς ἐπείσθην ὑπ᾽ αὐτοῦ	καὶ	νῦν ~ἐμμένω ὡς οὐδενὶ λόγῳ.
[1]	εἰς Δῆλον· ἣν δὴ ἀεὶ	καὶ	νῦν ἔτι ἐξ ἐκείνου κατ᾽
[65]	πώποτε δεῦρο ἀφικομένων, καὶ ~δὴ	καὶ	νῦν εὖ οἶδ᾽ ὅτι οὐκ
[38]	μου ὁ λόγος οὗτος ~ἀντιλαμβάνεται	καὶ	νῦν καὶ ἀεί, τὸ ἁρμονίαν
[23]	ἀποδέδεικται μὲν οὖν ὅπερ λέγετε	καὶ	νῦν. ~Ὅμως δέ μοι δοκεῖς
[55]	οὔ; ~Πάνυ μὲν οὖν. ~Οὐκοῦν	καὶ	νῦν περὶ τοῦ ἀθανάτου, εἰ
[65]	ἐνίοτε καὶ ἦν ἀνδρῶν ~λῷστος,	καὶ	νῦν ὡς γενναίως με ἀποδακρύει.
[36]	συνεχομένου ὑπὸ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ	καὶ	ξηροῦ καὶ ὑγροῦ καὶ ~τοιούτων
[19]	Ἆρ᾽ οὐ ~λίθοι μὲν ἴσοι	καὶ	ξύλα ἐνίοτε ταὐτὰ ὄντα τῷ
[60]	~καὶ κυμαίνει ἄνω καὶ κάτω,	καὶ	ὁ ἀὴρ καὶ τὸ πνεῦμα
[66]	ὀλίγον χρόνον διαλιπὼν ~ἐκινήθη τε	καὶ	ὁ ἄνθρωπος ἐξεκάλυψεν αὐτόν, καὶ
[27]	Σώκρατες, ἐκ ταύτης τῆς μεθόδου,	~καὶ	ὁ δυσμαθέστατος, ὅτι ὅλῳ καὶ
[35]	ἥ τε ἀηδὼν καὶ ~χελιδὼν	καὶ	ὁ ἔποψ, ἃ δή φασι
[52]	ἡ τριὰς καὶ ἡ πεμπτὰς	καὶ	ὁ ἥμισυς τοῦ ἀριθμοῦ ~ἅπας,
[49]	λέγεις, ὅ τε Σιμμίας ἅμα	καὶ	ὁ Κέβης. ~(Ἐχεκράτης) ~Νὴ Δία,
[57]	ζῆν, ἀλλ᾽ ὑπὲρ τοῦ παντός,	καὶ	ὁ κίνδυνος νῦν δὴ καὶ
[65]	εἰς οἴκημά τι ὡς λουσόμενος,	καὶ	ὁ ~Κρίτων εἵπετο αὐτῷ, ἡμᾶς
[47]	αἴτιον αὐτὸ προσαγορεύειν. διὸ δὴ	καὶ	ὁ μέν τις δίνην ~περιτιθεὶς
[2]	τῶν ἐπιχωρίων παρῆν καὶ Κριτόβουλος	καὶ	ὁ ~πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἔτι
[58]	ὡς ἐγὼ ὑπό τινος πέπεισμαι.	~(καὶ	ὁ Σιμμίας, Πῶς ταῦτα, ἔφη,
[55]	~Τὸ δὲ δίκαιον μὴ δεχόμενον	καὶ	ὃ ἂν μουσικὸν μὴ δέχηται;
[63]	ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης	καὶ	οἱ ἄλλοι, εἰς ~αὖθις ἔν
[2]	εἶχεν, καὶ αὐτὸς ἔγωγε ἐτεταράγμην	~καὶ	οἱ ἄλλοι. ~(Ἐχεκράτης) Ἔτυχον δέ,
[3]	ἡμέρας εἰώθεμεν φοιτᾶν καὶ ἐγὼ	καὶ	οἱ ἄλλοι παρὰ τὸν ~Σωκράτη,
[16]	ὦ Κέβης, τὰ ζῶντά τε	καὶ	οἱ ζῶντες γίγνονται; ~(Φαίνεται, ἔφη.
[58]	Ἣδε μὲν γὰρ ἡ γῆ	καὶ	οἱ λίθοι καὶ ἅπας ὁ
[62]	τε καλῶς καὶ ὁσίως βιώσαντες	καὶ	οἱ μή. Καὶ οἳ μὲν
[10]	~ἀνθρώποις, ἢ τά γε τοιαῦτα	καὶ	οἱ ποιηταὶ ἡμῖν ἀεὶ θρυλοῦσιν,
[13]	~Οὐκοῦν καὶ ἡ σωφροσύνη, ἣν	καὶ	οἱ πολλοὶ ὀνομάζουσι σωφροσύνην, τὸ
[61]	ἐστὶν ὃν ἐπονομάζουσιν Πυριφλεγέθοντα, οὗ	καὶ	οἱ ῥύακες ἀποσπάσματα ~ἀναφυσῶσιν ὅπῃ
[13]	καθαρμός τις ᾖ. Καὶ ~κινδυνεύουσι	καὶ	οἱ τὰς τελετὰς ἡμῖν οὗτοι
[41]	ἡ λύρα καὶ αἱ χορδαὶ	καὶ	~(οἱ φθόγγοι ἔτι ἀνάρμοστοι ὄντες
[33]	ὁμότροπός τε καὶ ὁμότροφος γίγνεσθαι	~καὶ	οἵα μηδέποτε εἰς Ἅιδου καθαρῶς
[43]	διανοούμενον ὡς ἁρμονίας αὐτῆς οὔσης	καὶ	~οἵας ἄγεσθαι ὑπὸ τῶν τοῦ
[58]	ἐν τοῖς κοίλοις αὐτῆς λεληθέναι	καὶ	οἴεσθαι ἄνω ἐπὶ τῆς γῆς
[12]	σώματος συναγείρεσθαί τε καὶ ἁθροίζεσθαι,	καὶ	~οἰκεῖν κατὰ τὸ δυνατὸν καὶ
[9]	καὶ ᾗ ἄξιοί εἰσιν θανάτου	καὶ	οἵου ~θανάτου οἱ ὡς ἀληθῶς
[6]	ὥσπερ καὶ τἆλλα, ἔστιν ὅτε	καὶ	οἷς ~βέλτιον ὂν> τεθνάναι ἢ
[19]	τὰ ἐν τοῖς ξύλοις τε	καὶ	οἷς νυνδὴ ~ἐλέγομεν τοῖς ἴσοις;
[39]	μὲν ἄκρα τῶν ~ἐσχάτων σπάνια	καὶ	ὀλίγα, τὰ δὲ μεταξὺ ἄφθονα
[37]	ἐστι, τὸ δὲ σῶμα ~ἀσθενέστερον	καὶ	ὀλιγοχρονιώτερον· ἀλλὰ γὰρ ἂν φαίη
[43]	ἄλλῳ πράγματι ~διαλεγομένη; Οἷόν που	καὶ	Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ πεποίηκεν, οὗ
[33]	χαίρειν ἀναγκάζεται οἶμαι ὁμότροπός τε	καὶ	ὁμότροφος γίγνεσθαι ~καὶ οἵα μηδέποτε
[23]	τε τὸν λόγον εἰς ταὐτὸν	καὶ	ὃν πρὸ τούτου ~ὡμολογήσαμεν, τὸ
[49]	εἴτε κοινωνία εἴτε ὅπῃ δὴ	καὶ	~ὅπως προσγενομένη· οὐ γὰρ ἔτι
[45]	τὰς αἰσθήσεις παρέχων τοῦ ~ἀκούειν	καὶ	ὁρᾶν καὶ ὀσφραίνεσθαι, ἐκ τούτων
[33]	τὸ μὲν τοιοῦτον αἰσθητόν τε	καὶ	ὁρατόν, ὃ δὲ αὐτὴ ὁρᾷ
[30]	εἶναι καὶ βαρὺ καὶ γεῶδες	καὶ	~ὁρατόν· ὃ δὴ καὶ ἔχουσα
[43]	τὰ δὲ νουθετοῦσα, ~ταῖς ἐπιθυμίαις	καὶ	ὀργαῖς καὶ φόβοις ὡς ἄλλη
[18]	μὴ ἐτύγχανεν αὐτοῖς ~ἐπιστήμη ἐνοῦσα	καὶ	ὀρθὸς λόγος, οὐκ ἂν οἷοί
[41]	ὡς ἐμαυτὸν πείθω, ἱκανῶς τε	καὶ	ὀρθῶς ~ἀποδέδεγμαι. Ἀνάγκη οὖν μοι,
[30]	ἀλλὰ τοῦ ὁρατοῦ μετέχουσαι, διὸ	καὶ	ὁρῶνται. ~Εἰκός γε, ὦ Σώκρατες.
[66]	καὶ ὁ ἄνθρωπος ἐξεκάλυψεν αὐτόν,	καὶ	ὃς τὰ ὄμματα ἔστησεν· ~ἰδὼν
[47]	ἔχειν καὶ ~ὀστᾶ καὶ νεῦρα	καὶ	ὅσα ἄλλα ἔχω οὐκ ἂν
[52]	ἐναντία ἄλληλα οὐ δεχόμενα, ἀλλὰ	καὶ	ὅσα οὐκ ὄντ᾽ ~ἀλλήλοις ἐναντία
[20]	αὐτοῦ τοῦ ~(ἀγαθοῦ καὶ δικαίου	καὶ	ὁσίου καί, ὅπερ λέγω, περὶ
[62]	μὲν ~διεδικάσαντο οἵ τε καλῶς	καὶ	ὁσίως βιώσαντες καὶ οἱ μή.
[47]	ἄνευ τοῦ τὰ τοιαῦτα ἔχειν	καὶ	~ὀστᾶ καὶ νεῦρα καὶ ὅσα
[45]	παρέχων τοῦ ~ἀκούειν καὶ ὁρᾶν	καὶ	ὀσφραίνεσθαι, ἐκ τούτων δὲ γίγνοιτο
[60]	ταὐτὸν ~ποιεῖ· συνέπεται γὰρ αὐτῷ	καὶ	ὅταν εἰς τὸ ἐπ᾽ ἐκεῖνα
[60]	ἐπ᾽ ἐκεῖνα τῆς γῆς ὁρμήσῃ	καὶ	~ὅταν εἰς τὸ ἐπὶ τάδε,
[39]	καὶ ἄπιστον, καὶ αὖθις ~ἕτερον·	καὶ	ὅταν τοῦτο πολλάκις πάθῃ τις
[24]	διαφυσᾷ (καὶ διασκεδάννυσιν, ~ἄλλως τε	καὶ	ὅταν τύχῃ τις μὴ ἐν
[46]	τὴν ἀνάγκην, λέγοντα τὸ ἄμεινον	~καὶ	ὅτι αὐτὴν ἄμεινον ἦν τοιαύτην
[49]	ἀλλ᾽ ἀσφαλὲς εἶναι καὶ ἐμοὶ	καὶ	ὁτῳοῦν ἄλλῳ ~ἀποκρίνασθαι ὅτι τῷ
[6]	τινι φρουρᾷ ἐσμεν οἱ ἄνθρωποι	καὶ	οὐ δεῖ δὴ ἑαυτὸν ἐκ
[19]	τι τῶν ὄντων, (ἐνδεῖ δὲ	καὶ	οὐ δύναται ~τοιοῦτον εἶναι (ἴσον)
[59]	ἐκεῖνοι οἱ λίθοι εἰσὶ καθαροὶ	καὶ	οὐ κατεδηδεσμένοι οὐδὲ ~διεφθαρμένοι ὥσπερ
[33]	καὶ ἔσχατόν ἐστι, τοῦτο πάσχει	καὶ	οὐ ~λογίζεται αὐτό. ~Τί τοῦτο,
[35]	τὸν ~θάνατον ὑπὸ λύπης ἐξᾴδειν,	καὶ	οὐ λογίζονται ὅτι οὐδὲν ὄρνεον
[7]	(ὁ) Κέβης λόγους τινὰς ~ἀνερευνᾷ,	καὶ	οὐ πάνυ εὐθέως ἐθέλει πείθεσθαι
[32]	~σῶμα ἐπιθυμιῶν ἁπασῶν καὶ καρτεροῦσι	καὶ	οὐ παραδιδόασιν αὐταῖς ~ἑαυτούς, οὔ
[14]	εἰ κωμῳδοποιὸς εἴη, ὡς ἀδολεσχῶ	καὶ	οὐ περὶ προσηκόντων τοὺς ~λόγους
[65]	ἔνδον. Ἐλθὼν δ᾽ ἐκαθέζετο ~λελουμένος	καὶ	οὐ πολλὰ ἄττα μετὰ ταῦτα
[6]	μέγας τέ τίς μοι φαίνεται	καὶ	οὐ ῥᾴδιος διιδεῖν· οὐ ~μέντοι
[35]	καὶ ἱερὸς τοῦ ~αὐτοῦ θεοῦ,	καὶ	οὐ χεῖρον ἐκείνων τὴν μαντικὴν
[15]	ψυχαὶ ~τελευτησάντων τῶν ἀνθρώπων εἴτε	καὶ	οὔ. Παλαιὸς μὲν οὖν ἔστι
[30]	Σώκρατες. ~Εἰκὸς μέντοι, ὦ Κέβης·	καὶ	οὔ τί γε τὰς τῶν
[17]	(ἂν> λῆρον τὸν Ἐνδυμίωνα ~ἀποδείξειεν	καὶ	οὐδαμοῦ ἂν φαίνοιτο διὰ τὸ
[61]	τῇ Ἀχερουσιάδι λίμνῃ ἐξ ~ἐναντίας·	καὶ	οὐδὲ τὸ τούτου ὕδωρ οὐδενὶ
[14]	ἢ καπνὸς διασκεδασθεῖσα οἴχηται ~διαπτομένη	καὶ	οὐδὲν ἔτι οὐδαμοῦ ᾖ. Ἐπεί,
[34]	ἀνέμων διαφυσηθεῖσα καὶ διαπτομένη ~οἴχηται	καὶ	οὐδὲν ἔτι οὐδαμοῦ ᾖ. ~(Σιγὴ
[37]	τοῦ δὲ ~τελευταίου οἶμαι πρότερος,	καὶ	οὐδέν τι μᾶλλον τούτου ἕνεκα
[13]	καὶ ~τῷ ὄντι ἀνδραποδώδης τε	καὶ	οὐδὲν ὑγιὲς οὐδ᾽ ἀληθὲς ἔχῃ,
[25]	αὑτό, ὡσαύτως κατὰ ~ταὐτὰ ἔχει	καὶ	οὐδέποτε οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἀλλοίωσιν οὐδεμίαν
[6]	τῶν ἄλλων ἁπάντων ἁπλοῦν ἐστιν,	~καὶ	οὐδέποτε τυγχάνει τῷ ἀνθρώπῳ, ὥσπερ
[57]	καὶ φρόνιμος ψυχὴ ἕπεταί τε	καὶ	οὐκ ἀγνοεῖ τὰ παρόντα· ἡ
[46]	τὸ κοινὸν πᾶσιν ~ἐπεκδιηγήσεσθαι ἀγαθόν·	καὶ	οὐκ ἂν ἀπεδόμην πολλοῦ τὰς
[7]	φευκτέον (εἶναι ἀπὸ ~τοῦ δεσπότου,	καὶ	οὐκ ἂν λογίζοιτο ὅτι οὐ
[34]	λογίσαιτ᾽ ἂν ψυχὴ ἀνδρὸς φιλοσόφου,	καὶ	οὐκ ἂν ~οἰηθείη τὴν μὲν
[49]	ὑποθέσεως ἔχοιτο, χαίρειν ἐῴης ἂν	καὶ	οὐκ ἀποκρίναιο ἕως ἂν τὰ
[37]	αὐτὸς ὑφηνάμενος ὅτι ἐστὶ σῶν	καὶ	οὐκ ἀπόλωλεν, ~καὶ εἴ τις
[42]	δὲ ἀνάρμοστον αὐτήν τε εἶναι	καὶ	οὐκ ~ἔχειν ἐν αὑτῇ ἄλλην;
[10]	σύμπαντος τοῦ σώματος, ὡς ταράττοντος	καὶ	~οὐκ ἐῶντος τὴν ψυχὴν κτήσασθαι
[45]	ἦν, ἓν ἄρα ~ἑκάτερον ἦν	καὶ	οὐκ ἤστην τότε δύο, ἐπεὶ
[43]	τυγχάνοι οὖσα, ἀλλ᾽ ἕπεσθαι ἐκείνοις	καὶ	~οὔποτ᾽ ἂν ἡγεμονεύειν; ~Ὡμολογήσαμεν, ἔφη·
[65]	ἥλιον εἶναι ἐπὶ ~τοῖς ὄρεσιν	καὶ	οὔπω δεδυκέναι. Καὶ ἅμα ἐγὼ
[43]	ἄγειν τε ~ταῦτα καὶ δεσπόζειν,	καὶ	οὔσης αὐτῆς πολὺ θειοτέρου τινὸς
[47]	γενοίμην· ἐπειδὴ δὲ ταύτης ἐστερήθην	καὶ	οὔτ᾽ αὐτὸς εὑρεῖν οὔτε ~παρ᾽
[57]	ἅπας φεύγει τε καὶ ὑπεκτρέπεται	καὶ	οὔτε ~συνέμπορος οὔτε ἡγεμὼν ἐθέλει
[58]	τῇ θαλάττῃ ὑπὸ τῆς ~ἅλμης,	καὶ	οὔτε φύεται ἄξιον λόγου οὐδὲν
[61]	τούτου ὕδωρ οὐδενὶ μείγνυται, ἀλλὰ	καὶ	οὗτος κύκλῳ ~περιελθὼν ἐμβάλλει εἰς
[45]	ὄγκον ὄντα ὕστερον ~πολὺν γεγονέναι,	καὶ	οὕτω γίγνεσθαι τὸν σμικρὸν ἄνθρωπον
[45]	προσγένωνται, ~τοῖς δὲ ὀστοῖς ὀστᾶ,	καὶ	οὕτω κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον
[11]	ὁ θεὸς αὐτὸς ἀπολύσῃ ἡμᾶς·	~καὶ	οὕτω μὲν καθαροὶ ἀπαλλαττόμενοι τῆς
[29]	δὲ δὴ ἡμῖν ἡ ~τοιαύτη	καὶ	οὕτω πεφυκυῖα ἀπαλλαττομένη τοῦ σώματος
[66]	τοῖς ~σκέλεσι γένηται, ἔπειτα κατακεῖσθαι·	καὶ	οὕτως αὐτὸ ποιήσει. Καὶ ἅμα
[12]	ἐν Ἅιδου, ἀγανακτήσει τε ~ἀποθνῄσκων	καὶ	οὐχ ἅσμενος εἶσιν αὐτόσε; Οἴεσθαί
[25]	ἀλλ᾽ ἔστιν ἀιδῆ τὰ τοιαῦτα	καὶ	οὐχ ὁρατά; ~Παντάπασιν, ἔφη, ἀληθῆ
[59]	ζῆν πολὺ πλείω τῶν ~ἐνθάδε,	καὶ	ὄψει καὶ ἀκοῇ καὶ φρονήσει
[36]	μὲν ἁρμονία ἀόρατον καὶ ~ἀσώματον	καὶ	πάγκαλόν τι καὶ (θεῖόν ἐστιν
[8]	τοῖς τετελευτηκόσι καί, ὥσπερ γε	καὶ	~πάλαι λέγεται, πολὺ ἄμεινον τοῖς
[63]	ἐπᾴδειν ἑαυτῷ, διὸ δὴ ~ἔγωγε	καὶ	πάλαι μηκύνω τὸν μῦθον. Ἀλλὰ
[15]	ὡς εἰσὶν ἐνθένδε ἀφικόμεναι ἐκεῖ,	καὶ	πάλιν γε δεῦρο ~ἀφικνοῦνται καὶ
[1]	Δῆλόν τε ἀφίκηται τὸ πλοῖον	καὶ	πάλιν δεῦρο· τοῦτο δ᾽ ἐνίοτε
[49]	διότι μετέχει ἐκείνου τοῦ καλοῦ·	καὶ	πάντα δὴ οὕτως λέγω. Τῇ
[15]	συγκρίνεσθαι, καὶ ψύχεσθαι καὶ ~θερμαίνεσθαι,	καὶ	πάντα οὕτω, κἂν εἰ μὴ
[53]	τοῦ ὅλου, καὶ τριτημόριον αὖ	~καὶ	πάντα τὰ τοιαῦτα, εἴπερ ἕπῃ
[59]	τε καὶ ἰάσπιδας καὶ σμαράγδους	(καὶ	πάντα τὰ τοιαῦτα· ~ἐκεῖ δὲ
[59]	ὄντα πολλὰ πλήθει καὶ μεγάλα	καὶ	πανταχοῦ ~τῆς γῆς, ὥστε αὐτὴν
[32]	γε θεῶν γένος μὴ φιλοσοφήσαντι	καὶ	παντελῶς (καθαρῷ ~ἀπιόντι οὐ θέμις
[27]	~καὶ ὁ δυσμαθέστατος, ὅτι ὅλῳ	καὶ	παντὶ ὁμοιότερόν ἐστι ψυχὴ τῷ
[58]	περὶ τὴν ~γῆν πολλὰ κοῖλα	καὶ	παντοδαπὰ καὶ τὰς ἰδέας καὶ
[61]	ἄλλα πολλά τε καὶ μεγάλα	καὶ	παντοδαπὰ ῥεύματά ἐστι· ~τυγχάνει δ᾽
[46]	νοῦς ἐστιν ὁ διακοσμῶν τε	καὶ	~πάντων αἴτιος, ταύτῃ δὴ τῇ
[41]	Σιμμίας, καὶ αὐτὸς οὕτως ἔχω,	καὶ	πάνυ ἂν θαυμάζοιμι εἴ ~μοι
[29]	τελευτήσῃ καὶ ἐν τοιαύτῃ ὥρᾳ,	καὶ	πάνυ μάλα· συμπεσὸν γὰρ ~τὸ
[9]	τοὺς μὲν παρ᾽ ἡμῖν ἀνθρώπους	καὶ	πάνυ ὅτι τῷ ὄντι οἱ
[8]	σοφούς τε καὶ ἀγαθούς, ἔπειτα	καὶ	~παρ᾽ ἀνθρώπους τετελευτηκότας ἀμείνους τῶν
[61]	τῇ γῇ ἄλλοσέ τε ἀφικνεῖται	καὶ	~παρ᾽ ἔσχατα τῆς Ἀχερουσιάδος λίμνης,
[65]	Ὡς ἀστεῖος, ἔφη, ὁ ἄνθρωπος·	καὶ	~παρὰ πάντα μοι τὸν χρόνον
[3]	γάρ ἔφη, οἱ ἕνδεκα Σωκράτη	καὶ	παραγγέλλουσιν ~ὅπως ἂν τῇδε τῇ
[3]	ἔχουσάν τε ~τὸ παιδίον αὐτοῦ	καὶ	παρακαθημένην. Ὡς οὖν εἶδεν ἡμᾶς
[62]	καὶ μεγάλας ἢ φόνους ἀδίκους	καὶ	παρανόμους πολλοὺς ~ἐξειργασμένοι ἢ ἄλλα
[5]	Σιμμίας. ~Ἐθελήσει τοίνυν καὶ Εὔηνος	καὶ	πᾶς ὅτῳ ἀξίως τούτου τοῦ
[22]	~καλόν τέ τι καὶ ἀγαθὸν	καὶ	πᾶσα ἡ τοιαύτη οὐσία, καὶ
[49]	~Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Ἐχέκρατες,	καὶ	πᾶσι τοῖς παροῦσιν ἔδοξεν. ~(Ἐχεκράτης)
[59]	ὄψει καὶ ἀκοῇ καὶ φρονήσει	καὶ	πᾶσι τοῖς τοιούτοις ἡμῶν ~ἀφεστάναι
[46]	ἄμεινόν ἐστιν ἕκαστον καὶ ποιεῖν	καὶ	~πάσχειν ἃ πάσχει. Οὐ γὰρ
[42]	ἦ δ᾽ ὅς, οὕτω λέγεσθαι,	καὶ	πάσχειν (ἂν ταῦτα ὁ ~λόγος
[17]	τὸ αὐτὸ ~πάθος ἂν πάθοι	καὶ	παύσαιτο γιγνόμενα; ~Πῶς λέγεις; ἔφη.
[18]	Κέβης ~ἐπεχείρησε λέγειν ἤδη μέμνημαι	καὶ	πείθομαι· οὐδὲν μεντἂν ἧττον ἀκούοιμι
[43]	τοὐναντίον ~ἕλκειν, τὸ μὴ πίνειν,	καὶ	πείνης ἐνούσης ἐπὶ τὸ μὴ
[2]	οὖσα. ~(Φαίδων) ~Ἀλλὰ σχολάζω γε	καὶ	πειράσομαι ὑμῖν διηγήσασθαι· καὶ γὰρ
[65]	ἃ ἦλθον (ἀγγέλλων, χαῖρέ τε	καὶ	~πειρῶ ὡς ῥᾷστα φέρειν τὰ
[32]	~ἑαυτούς, οὔ τι οἰκοφθορίαν τε	καὶ	πενίαν φοβούμενοι, ὥσπερ οἱ πολλοὶ
[27]	αὑτὴν γένηται καὶ ἐξῇ αὐτῇ,	καὶ	~πέπαυταί τε τοῦ πλάνου καὶ
[66]	~ὡς δὲ εἴδομεν πίνοντά τε	καὶ	πεπωκότα, οὐκέτι, ἀλλ᾽ ἐμοῦ γε
[48]	συμφωνεῖν τίθημι ὡς ἀληθῆ ~ὄντα,	καὶ	περὶ αἰτίας καὶ περὶ τῶν
[36]	ἦ δ᾽ ὅς, ᾗ δὴ	καὶ	περὶ ἁρμονίας ἄν τις καὶ
[46]	οὐδὲν ἄλλο σκοπεῖν προσήκειν ἀνθρώπῳ	καὶ	περὶ αὐτοῦ ἐκείνου καὶ ~περὶ
[20]	λόγος ἡμῖν μᾶλλόν τι ἢ	καὶ	περὶ αὐτοῦ τοῦ καλοῦ καὶ
[27]	καὶ ~πέπαυταί τε τοῦ πλάνου	καὶ	περὶ ἐκεῖνα ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ
[46]	αἰτίας ἄλλο εἶδος. Καὶ ~δὴ	καὶ	περὶ ἡλίου οὕτω παρεσκευάσμην ὡσαύτως
[55]	καὶ τὰ ~τρία οἴχεται ἀπιόντα·	καὶ	περὶ πυρὸς καὶ θερμοῦ καὶ
[57]	περὶ ἐκεῖνο ~πολὺν (χρόνον ἐπτοημένη	καὶ	περὶ τὸν ὁρατὸν τόπον, πολλὰ
[46]	ἀνθρώπῳ καὶ περὶ αὐτοῦ ἐκείνου	καὶ	~περὶ τῶν ἄλλων ἀλλ᾽ ἢ
[48]	ἀληθῆ ~ὄντα, καὶ περὶ αἰτίας	καὶ	περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων (ὄντων)
[53]	οὐ μόνον τρισὶν εἶναι ἀλλὰ	καὶ	περιττοῖς. ~Πάνυ γε. ~Επὶ τὸ
[21]	~Τί δέ; Τόδε ἔχεις ἑλέσθαι,	καὶ	πῇ σοι δοκεῖ περὶ αὐτοῦ;
[66]	ἡμῖν ἐπεδείκνυτο ὅτι ~ψύχοιτό τε	καὶ	πήγνυτο. Καὶ αὐτὸς ἥπτετο καὶ
[58]	ἐστι, σήραγγες δὲ καὶ ἄμμος	καὶ	πηλὸς ἀμήχανος καὶ ~βόρβοροί εἰσιν,
[61]	παρ᾽ ἡμῖν ~θαλάττης, ζέουσαν ὕδατος	καὶ	πηλοῦ· ἐντεῦθεν δὲ (χωρεῖ κύκλῳ
[61]	ἐντεῦθεν δὲ (χωρεῖ κύκλῳ ~θολερὸς	καὶ	πηλώδης, περιελιττόμενος δὲ τῇ γῇ
[4]	ἀπιέναι πρὶν ἀφοσιώσασθαι ~(ποιήσαντα ποιήματα	(καὶ)	πιθόμενον τῷ ἐνυπνίῳ. Οὕτω δὴ
[45]	εἶναι, ὅτι διὰ τὸ ἐσθίειν	καὶ	~πίνειν· (ἐπειδὰν γὰρ ἐκ τῶν
[30]	τις ἂν ἅψαιτο καὶ ~ἴδοι	καὶ	πίοι καὶ φάγοι καὶ πρὸς
[65]	ἐπειδὰν παραγγελθῇ αὐτοῖς, δειπνήσαντάς τε	καὶ	πιόντας εὖ ~μάλα, καὶ συγγενομένους
[13]	καὶ μετὰ τούτου (ὠνούμενά τε	καὶ	πιπρασκόμενa τῷ ὄντι ᾖ καὶ
[14]	ἴσως οὐκ ὀλίγης παραμυθίας δεῖται	καὶ	πίστεως, ὡς ἔστι τε ~ψυχὴ
[39]	γε ἀληθῆ εἶναι καὶ ὑγιῆ	καὶ	πιστὸν τὸν ἄνθρωπον, ~ἔπειτα ὀλίγον
[60]	τῷ βάθει τοῦ ἐνθάδε εἶναι	καὶ	~πλατυτέρους. Τούτους δὲ πάντας ὑπὸ
[60]	τὰ μὲν μακροτέρους τόπους περιελθόντα	καὶ	πλείους, ~τὰ δὲ ἐλάττους καὶ
[42]	μᾶλλόν τε ἂν ἁρμονία εἴη	καὶ	πλείων, εἰ δ᾽ ἧττόν τε
[37]	ψυχὴ ἔστιν. Εἰ γάρ τις	καὶ	πλέον ἔτι τῷ λέγοντι ἢ
[63]	χαίρειν, ὡς ἀλλοτρίους τε ὄντας,	καὶ	~πλέον θάτερον ἡγησάμενος ἀπεργάζεσθαι, τὰς
[60]	κύκλῳ περιελθόντα, ἢ ἅπαξ ἢ	καὶ	~πλεονάκις περιελιχθέντα περὶ τὴν γῆν
[60]	(διὰ) τῆς γῆς εἰσρεῖ τε	καὶ	πληροῖ αὐτὰ ὥσπερ οἱ ~ἐπαντλοῦντες·
[33]	πρὸς τὸ ~σῶμα καὶ προσπερονᾷ	καὶ	ποιεῖ σωματοειδῆ, δοξάζουσαν ταῦτα ἀληθῆ
[46]	ποτε ταῦτ᾽ ἄμεινόν ἐστιν ἕκαστον	καὶ	ποιεῖν καὶ ~πάσχειν ἃ πάσχει.
[5]	εἶναι· τί γὰρ ἄν τις	καὶ	ποιοῖ ἄλλο ἐν τῷ μέχρι
[31]	τόπον ~ἰόντες οἱ τὴν δημοτικὴν	καὶ	πολιτικὴν (ἀρετὴν ἐπιτετηδευκότες, ἣν δὴ
[57]	τὸν ὁρατὸν τόπον, πολλὰ ~ἀντιτείνασα	καὶ	πολλὰ παθοῦσα, βίᾳ καὶ μόγις
[39]	ὀλίγα, τὰ δὲ μεταξὺ ἄφθονα	καὶ	πολλά; ~Πάνυ γε, ἦν δ᾽
[37]	ἐνίων ~ἔτι εἶναι καὶ ἔσεσθαι	καὶ	πολλάκις γενήσεσθαι καὶ ἀποθανεῖσθαι αὖθις
[45]	ἀπόλλυται καὶ διὰ τί ἔστι.	καὶ	πολλάκις (ἐμαυτὸν ~ἄνω κάτω μετέβαλλον
[41]	παντί, μὴ ~πολλὰ δὴ σώματα	καὶ	πολλάκις κατατρίψασα ἡ ψυχὴ τὸ
[2]	~(Φαίδων) ~Οὐδαμῶς, ἀλλὰ παρῆσάν τινες,	καὶ	πολλοί γε. ~(Ἐχεκράτης) ~Ταῦτα δὴ
[59]	τὴν γῆν ἐκ τοιούτων ~εἶναι,	καὶ	πολὺ ἔτι ἐκ λαμπροτέρων καὶ
[28]	τῷ δὲ ~ἀνθρωπίνῳ καὶ θνητῷ	καὶ	πολυειδεῖ καὶ ἀνοήτῳ καὶ διαλυτῷ
[1]	τῆς δίκης ~γεγονός. Διὰ ταῦτα	καὶ	πολὺς χρόνος ἐγένετο τῷ Σωκράτει
[37]	τῇδε. Ὡς μὲν οὐκ ~ἰσχυρότερον	καὶ	πολυχρονιώτερον ψυχὴ σώματος, οὐ συγχωρῶ
[39]	(ἂν ἡγήσατο, τοὺς μὲν χρηστοὺς	καὶ	πονηροὺς ~σφόδρα ὀλίγους εἶναι ἑκατέρους,
[60]	ὡδοποίηται, θαλάττας ~τε καὶ λίμνας	καὶ	ποταμοὺς καὶ κρήνας ποιεῖ· ἐντεῦθεν
[28]	δοκεῖ ὅμοιον τῷ θείῳ εἶναι	καὶ	~πότερον τῷ θνητῷ; Ἢ οὐ
[9]	τὰς τοιάσδε, οἷον ~σιτίων (τe	καὶ	ποτῶν; ~Ἥκιστα, ὦ Σώκρατες, ἔφη
[65]	ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ γενναιότατον	~καὶ	πρᾳότατον καὶ ἄριστον ἄνδρα ὄντα
[2]	Φαίδων; Τί ἦν τὰ λεχθέντα	καὶ	~πραχθέντα, καὶ τίνες οἱ παραγενόμενοι
[63]	ἡ ψυχὴ φαίνεται οὖσα, ~τοῦτο	καὶ	πρέπειν μοι δοκεῖ καὶ ἄξιον
[22]	καὶ τὴν ἡμετέραν ψυχὴν εἶναι	καὶ	πρὶν γεγονέναι ~ἡμᾶς· εἰ δὲ
[20]	τοῦ γενέσθαι ἔχοντες ἐγενόμεθα, ~ἠπιστάμεθα	καὶ	πρὶν γενέσθαι καὶ εὐθὺς γενόμενοι
[41]	οὕτως ἡμῶν εἶναι ἡ ψυχὴ	καὶ	πρὶν εἰς σῶμα ~ἀφικέσθαι, ὥσπερ
[37]	γὰρ ~ἦν ἡμῶν ἡ ψυχὴ	καὶ	πρὶν εἰς τόδε τὸ εἶδος
[20]	ἀναλαμβάνομεν τὰς ἐπιστήμας ~ἅς ποτε	καὶ	πρὶν εἴχομεν, ἆρ᾽ οὐχ ὃ
[35]	~Ἀπόλλωνος ὄντες, μαντικοί τέ εἰσι	καὶ	προειδότες τὰ ἐν Ἅιδου ἀγαθὰ
[40]	οὔπω ὑγιῶς ἔχομεν, ἀλλὰ ἀνδριστέον	καὶ	προθυμητέον ὑγιῶς ~ἔχειν, σοὶ μὲν
[11]	τινὰ τοῖς γνησίως φιλοσόφοις, ὥστε	καὶ	πρὸς ἀλλήλους τοιαῦτα ~ἄττα λέγειν,
[45]	οὖν Σωκράτης συχνὸν χρόνον ἐπισχὼν	καὶ	πρὸς ἑαυτόν τι ~σκεψάμενος, Οὐ
[35]	Ἐμοὶ γάρ, ὦ ~Σώκρατες, ἐπειδὴ	καὶ	πρὸς ἐμαυτὸν καὶ πρὸς τόνδε
[64]	ὑμᾶς. ~Γελάσας δὲ ἅμα ἡσυχῇ	καὶ	πρὸς ἡμᾶς ἀποβλέψας εἶπεν· Οὐ
[30]	~ἴδοι καὶ πίοι καὶ φάγοι	καὶ	πρὸς τὰ ἀφροδίσια χρήσαιτο, τὸ
[58]	ἂν καὶ (ἡ) γῆ ᾖ,	καὶ	πρὸς τὰ παρ᾽ ἡμῖν κάλλη
[35]	~Σώκρατες, ἐπειδὴ καὶ πρὸς ἐμαυτὸν	καὶ	πρὸς τόνδε σκοπῶ τὰ εἰρημένα,
[13]	συλλήβδην ἀληθὴς ἀρετή, μετὰ ~φρονήσεως,	καὶ	προσγιγνομένων καὶ ἀπογιγνομένων καὶ ἡδονῶν
[45]	γὰρ ὅτι συνήγετο πλησίον ἀλλήλων	καὶ	~προσετίθετο ἕτερον ἑτέρῳ, νῦν δ᾽
[49]	ἔσεσθαι, τὰς ~δὲ σχίσεις ταύτας	καὶ	προσθέσεις καὶ τὰς ἄλλας τὰς
[33]	ἀτεχνῶς διαδεδεμένην ἐν τῷ ~σώματι	καὶ	προσκεκολλημένην, ἀναγκαζομένην δὲ ὥσπερ διὰ
[33]	προσηλοῖ αὐτὴν πρὸς τὸ ~σῶμα	καὶ	προσπερονᾷ καὶ ποιεῖ σωματοειδῆ, δοξάζουσαν
[23]	γὰρ ἔστιν μὲν ~(ἡ ψυχὴ	καὶ	πρότερον, ἀνάγκη δὲ αὐτῇ εἰς
[21]	ἄρα, ὦ Σιμμία, αἱ ψυχαὶ	καὶ	πρότερον, πρὶν εἶναι ἐν ἀνθρώπου
[45]	ἐρῶ ἱκανόν· ἐγὼ γὰρ ἃ	καὶ	~πρότερον σαφῶς ἠπιστάμην, ὥς γε
[36]	που εἶναι αὐτὴν τὴν ἁρμονίαν,	καὶ	πρότερον τὰ ξύλα ~καὶ τὰς
[38]	ὥσπερ πεφευγότας καὶ ἡττημένους ἀνεκαλέσατο	καὶ	~προύτρεψεν πρὸς τὸ παρέπεσθαί τε
[41]	δὲ πάντων ~συνίσταται ἡ ἁρμονία	καὶ	πρῶτον ἀπόλλυται. οὗτος οὖν σοι
[52]	ψυχρόν; ~Ἔγωγε. ~Ἆρ᾽ ὅπερ χιόνα	καὶ	πῦρ; ~(Μὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγε.
[60]	καὶ ψυχρῶν, ~πολὺ δὲ πῦρ	καὶ	πυρὸς μεγάλους ποταμούς, πολλοὺς δὲ
[7]	ἀληθῶς δεσπότας ~ἀμείνους αὑτῶν φεύγοιεν	καὶ	ῥᾳδίως ἀπαλλάττοιντο αὐτῶν; Καί μοι
[51]	μή που, ὦ Κέβης, ~ἔφη,	καὶ	σέ τι τούτων ἐτάραξεν ὧν
[59]	αὐτούς· καὶ ~τόν γε ἥλιον	καὶ	σελήνην καὶ ἄστρα ὁρᾶσθαι ὑπ᾽
[46]	ἡλίου οὕτω παρεσκευάσμην ὡσαύτως πευσόμενος,	καὶ	σελήνης ~καὶ τῶν ἄλλων ἄστρων,
[29]	~δεῖ, ὦ φίλε Κέβης τε	καὶ	Σιμμία, ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον ὧδ᾽
[18]	κέβητος ~ἀναμνησθῆναι; ~Πάνυ γε. ~Οὐκοῦν	καὶ	Σιμμίαν ἰδόντα γεγραμμένον αὐτοῦ Σιμμίου
[18]	καὶ λύραν γεγραμμένην ~ἀνθρώπου ἀναμνησθῆναι,	καὶ	Σιμμίαν ἰδόντα γεγραμμένον κέβητος ~ἀναμνησθῆναι;
[18]	δέ ἐστιν ~ἀνάμνησις· ὥσπερ γε	καὶ	Σιμμίαν τις ἰδὼν πολλάκις κέβητος
[24]	δέ μοι δοκεῖς σύ τε	καὶ	Σιμμίας ἡδέως ἂν καὶ τοῦτον
[5]	Κέβης; οὐκ ἀκηκόατε σύ τε	καὶ	Σιμμίας περὶ τῶν τοιούτων ~Φιλολάῳ
[35]	ἡμῶν οἱ πλεῖστοι· Κέβης δὲ	καὶ	Σιμμίας σμικρὸν πρὸς ἀλλήλω ~διελεγέσθην.
[48]	οἱ τὸν ἥλιον ἐκλείποντα ~θεωροῦντες	καὶ	σκοπούμενοι πάσχουσιν· διαφθείρονται γάρ που
[59]	~μόρια, σάρδιά τε καὶ ἰάσπιδας	καὶ	σμαράγδους (καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα·
[50]	μέγεθος οὐδέποτ᾽ ἐθέλειν ἅμα μέγα	καὶ	σμικρὸν εἶναι, ~ἀλλὰ καὶ τὸ
[49]	μοι δοκεῖ ὡς ἐναργῶς τῷ	καὶ	~σμικρὸν νοῦν ἔχοντι εἰπεῖν ἐκεῖνος
[50]	τῷ Σιμμίᾳ ἀμφότερα, καὶ μέγεθος	καὶ	σμικρότητα; ~Ἔγωγε. ~Ἀλλὰ γάρ, ἦ
[49]	μεγάλα καὶ τὰ μείζω μείζω,	καὶ	σμικρότητι τὰ ~ἐλάττω ἐλάττω; ~Ναί.
[49]	καλὰ (γίγνεται) καλά· ἢ οὐ	καὶ	σοὶ δοκεῖ; ~Δοκεῖ. ~Καὶ μεγέθει
[9]	~Σκέψαι δή, ὠγαθέ, ἐὰν ἄρα	καὶ	σοὶ συνδοκῇ ἅπερ ἐμοί· (ἐκ
[35]	περὶ τῶν ~τοιούτων ἴσως ὥσπερ	καὶ	σοὶ τὸ μὲν σαφὲς εἰδέναι
[65]	ἧκεν ὁ τῶν ἕνδεκα ~ὑπηρέτης	καὶ	στὰς (παρ᾽ αὐτόν, Ὦ Σώκρατες,
[11]	οὐδέποτε οὐδέν. Καὶ γὰρ πολέμους	καὶ	στάσεις ~καὶ μάχας οὐδὲν ἄλλο
[37]	οὐχ οὕτως ἔχει· ~σκόπει γὰρ	καὶ	σὺ ἃ λέγω. Πᾶς (γὰρ)
[6]	Κέβης. ~(Οὐκοῦν, ἦ δ᾽ ὅς,	καὶ	σὺ ἂν τῶν σαυτοῦ κτημάτων
[16]	μὲν οὖν. ~Λέγε δή μοι	καὶ	σύ, ἔφη, οὕτω περὶ ζωῆς
[35]	ἔγωγε οὐκ ~ἐπαισχυνθήσομαι ἐρέσθαι, ἐπειδὴ	καὶ	σὺ ταῦτα λέγεις, οὐδ᾽ ἐμαυτὸν
[38]	~Τήμερον, ἔφη, κἀγὼ τὰς ἐμὰς	καὶ	σὺ ταύτας, ἐάνπερ γε ἡμῖν
[3]	σε προσεροῦσι νῦν οἱ ἐπιτήδειοι	καὶ	σὺ τούτους Καὶ ~ὁ Σωκράτης
[27]	νῦν ~λεγομένων ψυχὴ ὁμοιότερον εἶναι	καὶ	συγγενέστερον; ~Πᾶς ἄν μοι δοκεῖ,
[26]	τῷ εἴδει φαμὲν ἂν εἶναι	καὶ	συγγενέστερον τὸ σῶμα; ~Παντί, ἔφη,
[36]	~τε καὶ ἀθανάτου ὁμοφυῆ τε	καὶ	συγγενῆ, προτέραν τοῦ θνητοῦ ἀπολομένην
[65]	τε καὶ πιόντας εὖ ~μάλα,	καὶ	συγγενομένους γ᾽ ἐνίους ὧν ἂν
[50]	Καὶ ἅμα μειδιάσας, ~ἔοικα, ἔφη,	καὶ	συγγραφικῶς ἐρεῖν, ἀλλ᾽ οὖν ἔχει
[15]	~Ναί, ἔφη. ~Οὐκοῦν καὶ διακρίνεσθαι	καὶ	συγκρίνεσθαι, καὶ ψύχεσθαι καὶ ~θερμαίνεσθαι,
[49]	ἃ εἴ ~μοι δίδως τε	καὶ	συγχωρεῖς εἶναι ταῦτα, ἐλπίζω σοι
[13]	~ἀνδρεία καὶ σωφροσύνη καὶ δικαιοσύνη	καὶ	συλλήβδην ἀληθὴς ἀρετή, μετὰ ~φρονήσεως,
[15]	κατὰ ζῴων πάντων καὶ φυτῶν,	καὶ	συλλήβδην ὅσαπερ ἔχει ~γένεσιν περὶ
[20]	~μεῖζον καὶ τὸ ἔλαττον ἀλλὰ	καὶ	σύμπαντα τὰ τοιαῦτα; Οὐ γὰρ
[11]	ἕως ἂν τὸ σῶμα ἔχωμεν	καὶ	συμπεφυρμένη ᾖ ἡμῶν ~ἡ ψυχὴ
[38]	καταψήσας οὖν μου τὴν ~κεφαλὴν	καὶ	συμπιέσας τὰς ἐπὶ τῷ αὐχένι
[9]	πάνυ εἰρῆσθαι εἰς τοὺς φιλοσοφοῦντας	καὶ	~συμφάναι ἂν τοὺς μὲν παρ᾽
[53]	συνδοκεῖ σοι οὕτως. ~Πάνυ σφόδρα	καὶ	συνδοκεῖ, ἔφη, καὶ ἕπομαι. ~Πάλιν
[53]	τὰ τοιαῦτα, εἴπερ ἕπῃ τε	καὶ	συνδοκεῖ σοι οὕτως. ~Πάνυ σφόδρα
[57]	καὶ μετρίως τὸν ~βίον διεξελθοῦσα,	καὶ	συνεμπόρων καὶ ἡγεμόνων θεῶν τυχοῦσα,
[12]	~ὄψεσθαί τε ἐκεῖ ὧν ἐπεθύμουν	καὶ	συνέσεσθαι· φρονήσεως δὲ ἄρα τις
[47]	τὸ ἀγαθὸν καὶ δέον συνδεῖν	καὶ	συνέχειν οὐδὲν ~οἴονται. Ἐγὼ μὲν
[36]	ὥσπερ ἐντεταμένου τοῦ σώματος ~ἡμῶν	καὶ	συνεχομένου ὑπὸ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ
[29]	ἑκοῦσα εἶναι, ἀλλὰ φεύγουσα αὐτὸ	καὶ	~συνηθροισμένη αὐτὴ εἰς ἑαυτήν, ἅτε
[36]	χορδαὶ σώματά τε καὶ σωματοειδῆ	καὶ	σύνθετα καὶ ~γεώδη ἐστὶ καὶ
[25]	οὖν τῷ μὲν συντεθέντι τε	καὶ	συνθέτῳ ὄντι φύσει προσήκει τοῦτο
[23]	γὰρ κωλύει γίγνεσθαι μὲν αὐτὴν	~καὶ	συνίστασθαι ἄλλοθέν ποθεν καὶ εἶναι
[30]	ὃ αὐτῇ ἡ ὁμιλία ~τε	καὶ	συνουσία τοῦ σώματος διὰ τὸ
[47]	ἐν ταῖς αὑτῶν συμβολαῖς χαλῶντα	καὶ	~συντείνοντα τὰ νεῦρα κάμπτεσθαί που
[58]	~οὗ δὴ ὑποστάθμην ταῦτα εἶναι	καὶ	συρρεῖν ἀεὶ εἰς τὰ κοῖλα
[38]	~προύτρεψεν πρὸς τὸ παρέπεσθαί τε	καὶ	συσκοπεῖν τὸν λόγον. ~(Ἐχεκράτης) Πῶς
[66]	ἑστῶτι. Καὶ ὁ παῖς ~ἐξελθὼν	καὶ	συχνὸν χρόνον διατρίψας ἧκεν ἄγων
[9]	τῷ ὄντι οἱ ~φιλοσοφοῦντες θανατῶσι,	καὶ	σφᾶς γε οὐ λελήθασιν ὅτι
[64]	πολλὰ ὁμολογήσητε (ἐν τῷ παρόντι	~καὶ	σφόδρα, οὐδὲν πλέον ποιήσετε. ~Ταῦτα
[18]	περὶ οὗ ὁ λόγος, ἀναμνησθῆναι.	καὶ	σχεδόν γε ἐξ ὧν Κέβης
[63]	ἂν ἀνὴρ ~τραγικός, ἡ εἱμαρμένη,	καὶ	σχεδόν τί μοι ὥρα τραπέσθαι
[11]	πάντων ὅτι, ἐάν τις ἡμῖν	καὶ	σχολὴ γένηται ἀπ᾽ αὐτοῦ καὶ
[41]	καὶ εἰς ἀνθρώπου εἶδός τε	καὶ	σῶμα ἀφικέσθαι, εἶναι δὲ ~αὐτὴν
[28]	ἐν τῷ αὐτῷ ὦσι ψυχὴ	καὶ	(σῶμα, ~τῷ μὲν δουλεύειν καὶ
[36]	καὶ αἱ χορδαὶ σώματά τε	καὶ	σωματοειδῆ καὶ σύνθετα καὶ ~γεώδη
[13]	τῷ ὄντι ᾖ καὶ ~ἀνδρεία	καὶ	σωφροσύνη καὶ δικαιοσύνη καὶ συλλήβδην
[13]	γε τῶν ἄλλων ἀνδρείαν τε	καὶ	~σωφροσύνην, δόξει σοι εἶναι ἄτοπος.
[58]	τοῦ ὕδατος ὁρῶν τὸν ἥλιον	καὶ	τὰ ἄλλα ἄστρα ~τὴν θάλατταν
[58]	τὰ ἐνθάδε, οὕτως ἄν τινα	καὶ	τὰ ἐκεῖ ~κατιδεῖν, καὶ εἰ
[64]	κατὰ τὰ νῦν τε εἰρημένα	καὶ	τὰ ἐν ~τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ
[59]	σφαῖραι, ποικίλη, ~χρώμασιν διειλημμένη, ὧν	καὶ	τὰ ἐνθάδε εἶναι χρώματα ὥσπερ
[59]	καὶ τὰ ~χρώματα καλλίω· ὧν	καὶ	τὰ ἐνθάδε λιθίδια εἶναι ταῦτα
[58]	καὶ παντοδαπὰ καὶ τὰς ἰδέας	καὶ	τὰ μεγέθη, εἰς ἃ ~συνερρυηκέναι
[49]	μεγέθει ἄρα τὰ μεγάλα μεγάλα	καὶ	τὰ μείζω μείζω, καὶ σμικρότητι
[43]	τὴν ἰατρικήν, τὰ δὲ πρᾳότερον,	καὶ	τὰ μὲν ἀπειλοῦσα, τὰ δὲ
[47]	σῶμα ἐξ ὀστῶν καὶ νεύρων,	καὶ	τὰ μὲν ὀστᾶ ἐστιν στερεὰ
[26]	μὴν ἡμεῖς γε τὰ ὁρατὰ	καὶ	τὰ μὴ τῇ τῶν ἀνθρώπων
[47]	πάλαι ἂν (ταῦτα τὰ νεῦρα	καὶ	~τὰ ὀστᾶ ἢ περὶ Μέγαρα
[65]	ἅττα ἐβούλετο, τὰς μὲν γυναῖκας	καὶ	~τὰ παιδία ἀπιέναι ἐκέλευσεν, αὐτὸς
[60]	δὴ τὴν γῆν οὕτω πεφυκέναι	καὶ	τὰ περὶ τὴν γῆν· τόπους
[45]	αὖ τούτων τὰς φθορὰς σκοπῶν,	καὶ	τὰ περὶ τὸν οὐρανόν ~(τε
[3]	ἀνοιχθείη, εἰσῇμεν παρὰ τὸν Σωκράτη	καὶ	τὰ πολλὰ διημερεύομεν μετ᾽ ~αὐτοῦ.
[38]	οὐδενὸς ἄξιοι εἶμεν κριταὶ ἢ	καὶ	τὰ πράγματα αὐτὰ ἄπιστα ᾖ.
[66]	διαλιπὼν χρόνον ἐπεσκόπει τοὺς πόδας	καὶ	τὰ σκέλη, κἄπειτα ~σφόδρα πιέσας
[52]	περιττός· ~καὶ αὖ τὰ δύο	καὶ	(τὰ) τέτταρα καὶ ἅπας ὁ
[29]	σαπῇ, ~ὀστᾶ τε καὶ νεῦρα	καὶ	τὰ τοιαῦτα πάντα, ὅμως ὡς
[55]	ἐπελθόντος τοῦ ἀρτίου τὸ περιττὸν	καὶ	τὰ ~τρία οἴχεται ἀπιόντα· καὶ
[24]	που ἀγαθοὶ ἄνδρες, πολλὰ δὲ	~καὶ	τὰ τῶν βαρβάρων γένη, οὓς
[59]	τε λειότητα καὶ τὴν διαφάνειαν	καὶ	τὰ ~χρώματα καλλίω· ὧν καὶ
[45]	ἔφη ὁ Κέβης. ~Σκέψαι δὴ	καὶ	τάδε ἔτι. μην γὰρ ἱκανῶς
[17]	τὰς τῶν ~τεθνεώτων ψυχὰς (εἶναι	(καὶ	ταῖς μέν γε ἀγαθαῖς ἄμεινον
[44]	ἦν αὐτῇ ὀλέθρου, ὥσπερ νόσος·	καὶ	ταλαιπωρουμένη τε δὴ τοῦτον τὸν
[19]	ἄρξασθαι ἡμᾶς ὁρᾶν καὶ ἀκούειν	καὶ	τἆλλα αἰσθάνεσθαι ~τυχεῖν ἔδει που
[6]	οὐδέποτε τυγχάνει τῷ ἀνθρώπῳ, ὥσπερ	καὶ	τἆλλα, ἔστιν ὅτε καὶ οἷς
[31]	ἦ δ᾽ ὅς, δῆλα δὴ	καὶ	τἆλλα ᾗ ἂν ἕκαστα ἴοι
[54]	περιττότης, ἀλλ᾽ ᾧ ἂν μονάς,	καὶ	τἆλλα οὕτως. ~ἀλλ᾽ ὅρα εἰ
[49]	αὑτὸ καὶ ἀγαθὸν καὶ μέγα	καὶ	τἆλλα πάντα· ἃ εἴ ~μοι
[22]	~μάλιστα, καλόν τε καὶ ἀγαθὸν	καὶ	τἆλλα πάντα ἃ σὺ νυνδὴ
[17]	οὐδαμοῦ ἂν φαίνοιτο διὰ τὸ	καὶ	τἆλλα πάντα ταὐτὸν ἐκείνῳ ~πεπονθέναι,
[27]	ταὐτὰ ~ἔχοντα, καὶ αὐτὴ πλανᾶται	καὶ	ταράττεται καὶ εἰλιγγιᾷ ὥσπερ μεθύουσα,
[11]	αὖ πανταχοῦ παραπῖπτον ~θόρυβον παρέχει	καὶ	ταραχὴν καὶ ἐκπλήττει, ὥστε μὴ
[29]	μάλα· συμπεσὸν γὰρ ~τὸ σῶμα	καὶ	ταριχευθέν, ὥσπερ οἱ ἐν Αἰγύπτῳ
[19]	εὐθὺς ἑωρῶμέν τε καὶ ἠκούομεν	καὶ	τὰς ἄλλας ~αἰσθήσεις εἴχομεν; ~Πάνυ
[49]	~δὲ σχίσεις ταύτας καὶ προσθέσεις	καὶ	τὰς ἄλλας τὰς τοιαύτας κομψείας
[56]	ἀλλὰ ταῦτά τε εὖ λέγεις	καὶ	τάς γε ~ὑποθέσεις τὰς πρώτας,
[16]	(ἐκ τοῦ ἐγρηγορέναι τὸ καθεύδειν,	καὶ	τὰς γενέσεις αὐτοῖν ~τὴν μὲν
[16]	ἐρῶ, ὁ ~Σωκράτης, καὶ αὐτὴν	καὶ	τὰς γενέσεις· σὺ δέ μοι
[22]	ἴση ἀνάγκη ταῦτά τε εἶναι	καὶ	τὰς ἡμετέρας ψυχὰς πρὶν καὶ
[58]	~γῆν πολλὰ κοῖλα καὶ παντοδαπὰ	καὶ	τὰς ἰδέας καὶ τὰ μεγέθη,
[63]	ἄττα περὶ τὰς ~ψυχὰς ἡμῶν	καὶ	τὰς οἰκήσεις, ἐπείπερ ἀθάνατόν γε
[3]	πειράσομαι διηγήσασθαι. (Ἀεὶ γὰρ δὴ	καὶ	~τὰς πρόσθεν ἡμέρας εἰώθεμεν φοιτᾶν
[17]	τῶν τεθνεώτων τοὺς ζῶντας γίγνεσθαι	καὶ	τὰς τῶν ~τεθνεώτων ψυχὰς (εἶναι
[36]	ἔτι εἶναι διερρωγυιῶν τῶν χορδῶν	καὶ	τὰς ~χορδὰς θνητοειδεῖς οὔσας, τὴν
[36]	ἁρμονίαν, καὶ πρότερον τὰ ξύλα	~καὶ	τὰς χορδὰς κατασαπήσεσθαι πρίν τι
[45]	οὕτω σφόδρα ἐτυφλώθην, ὥστε ἀπέμαθον	καὶ	~ταῦτα ἃ πρὸ τοῦ ᾤμην
[42]	καὶ μοχθηρίαν (καὶ εἶναι κακή;	καὶ	ταῦτα ~ἀληθῶς λέγεται; ~Ἀληθῶς μέντοι.
[58]	λέγειν. ~Ἀλλ᾽ ἔφη ὁ Σιμμίας,	καὶ	ταῦτα ἀρκεῖ. ~Πέπεισμαι τοίνυν, ἦ
[22]	(ὑπάρχουσαν πρότερον ἀνευρίσκοντες ~ἡμετέραν οὖσαν,	καὶ	ταῦτα ἐκείνῃ ἀπεικάζομεν, ἀναγκαῖον, οὕτως
[22]	ἐκείνῃ ἀπεικάζομεν, ἀναγκαῖον, οὕτως ὥσπερ	~καὶ	ταῦτα ἔστιν, οὕτως καὶ τὴν
[47]	διὰ ταῦτα ποιῶ ἃ ποιῶ,	καὶ	ταῦτα νῷ πράττων, ~ἀλλ᾽ οὐ
[62]	ἐκεῖθεν πάλιν εἰς τοὺς ποταμούς,	~καὶ	ταῦτα πάσχοντες οὐ πρότερον παύονται
[18]	τῷ ἀνθρωπίνῳ εἴδει ~γενέσθαι· ὥστε	καὶ	ταύτῃ ἀθάνατον ἡ ψυχή τι
[16]	~Πάνυ γε. ~Ὁμολογεῖται ἄρα ἡμῖν	καὶ	ταύτῃ τοὺς ζῶντας ἐκ τῶν
[37]	~ἀπόλλυσθαι, τοῦτον δὲ τὸν (θάνατον	καὶ	ταύτην τὴν διάλυσιν τοῦ ~σώματος
[37]	τῆς ~ἀσθενείας ἐπιδεικνύοι τὸ σῶμα	καὶ	ταχὺ σαπὲν διοίχοιτο. ὥστε τούτῳ
[9]	αὐτοὶ ἐπιτηδεύουσιν ἢ ἀποθνῄσκειν ~τε	καὶ	τεθνάναι. Εἰ οὖν τοῦτο ἀληθές,
[44]	δὴ τοῦτον τὸν ~βίον ζῴη	καὶ	τελευτῶσά γε ἐν τῷ καλουμένῳ
[37]	αὐτὴν ἐν ταῖς ~πολλαῖς γενέσεσιν	καὶ	τελευτῶσάν γε ἔν τινι τῶν
[35]	τὰ ἐν Ἅιδου ἀγαθὰ ᾄδουσι	~καὶ	τέρπονται ἐκείνην τὴν ἡμέραν διαφερόντως
[2]	Φαιδώνδης καὶ Μεγαρόθεν ~Εὐκλείδης τε	καὶ	Τερψίων. ~(Ἐχεκράτης) ~Τί δέ; Ἀρίστιππος
[13]	κείσεται, ὁ δὲ κεκαθαρμένος τε	καὶ	~τετελεσμένος ἐκεῖσε ἀφικόμενος μετὰ θεῶν
[32]	δεῖν ἐναντία τῇ φιλοσοφίᾳ πράττειν	καὶ	τῇ ~ἐκείνης λύσει τε καὶ
[29]	οἷ, ἂν θεὸς θέλῃ, αὐτίκα	καὶ	τῇ ἐμῇ ψυχῇ ἰτέον, αὕτη
[19]	ἕτερόν σοι φαίνεται; σκόπει δὲ	καὶ	τῇδε. Ἆρ᾽ οὐ ~λίθοι μὲν
[28]	σῶμα; ~Τῷ ἑτέρῳ. ~Ὅρα δὴ	καὶ	τῇδε ὅτι ἐπειδὰν ἐν τῷ
[59]	ὑπ᾽ αὐτῶν οἷα τυγχάνει ὄντα,	~καὶ	τὴν ἄλλην εὐδαιμονίαν τούτων ἀκόλουθον
[46]	δὲ ~φράσειεν, ἐπεκδιηγήσεσθαι τὴν αἰτίαν	καὶ	τὴν ἀνάγκην, λέγοντα τὸ ἄμεινον
[56]	περὶ (ὧν οἱ λόγοι εἰσίν,	καὶ	τὴν ~ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν ἀτιμάζων, ἀναγκάζομαι
[49]	τὸ (λεγόμενον, τὴν σαυτοῦ σκιὰν	καὶ	τὴν ἀπειρίαν, ἐχόμενος ~ἐκείνου τοῦ
[45]	τὰ περὶ τὸν οὐρανόν ~(τε	καὶ	τὴν γῆν πάθη, τελευτῶν οὕτως
[59]	αὐτὸν λόγον τήν τε λειότητα	καὶ	τὴν διαφάνειαν καὶ τὰ ~χρώματα
[22]	ὥσπερ ~καὶ ταῦτα ἔστιν, οὕτως	καὶ	τὴν ἡμετέραν ψυχὴν εἶναι καὶ
[43]	τά τε κατὰ τὴν γυμναστικὴν	~καὶ	τὴν ἰατρικήν, τὰ δὲ πρᾳότερον,
[42]	~ταῖς ψυχαῖς, τήν τε ἀρετὴν	καὶ	τὴν κακίαν; Πότερον ἁρμονίαν αὖ
[61]	(κυανός, ὃν δὴ ἐπονομάζουσι Στύγιον,	καὶ	τὴν λίμνην ἣν ~ποιεῖ ὁ
[6]	~ἀνάγκην τινὰ θεὸς ἐπιπέμψῃ, ὥσπερ	καὶ	τὴν νῦν ἡμῖν παροῦσαν. ~Ἀλλ᾽
[58]	ἃ ~συνερρυηκέναι τό τε ὕδωρ	καὶ	τὴν ὁμίχλην καὶ τὸν ἀέρα·
[22]	ψυχὴν ἡμῶν ~πρὶν γενέσθαι ἡμᾶς	καὶ	τὴν οὐσίαν ἣν σὺ νῦν
[57]	τοῦ τε σώματος ἅμ᾽ ~ἀπηλλάχθαι	καὶ	τῆς αὑτῶν κακίας μετὰ τῆς
[58]	τοῦ οὐρανοῦ αὐτοῦ ἑαυτῷ πάντῃ	καὶ	τῆς γῆς αὐτῆς τὴν ~ἰσορροπίαν·
[60]	ἕκαστοι τοιοῦτοι δι᾽ οἵας ἂν	καὶ	τῆς ~γῆς ῥέωσιν. Ή δὲ
[2]	ἦν τὰ λεχθέντα καὶ ~πραχθέντα,	καὶ	τίνες οἱ παραγενόμενοι τῶν ἐπιτηδείων
[44]	ἔφη, ὦ Κέβης, πῶς ~ἱλασόμεθα	καὶ	τίνι λόγῳ; ~Σύ μοι δοκεῖς,
[34]	τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ θεῖον	καὶ	τὸ ἀδόξαστον (θεωμένη καὶ ὑπ᾽
[55]	~Πῶς γὰρ οὔ; ~Οὐκοῦν εἰ	καὶ	τὸ ἄθερμον ἀναγκαῖον ἦν ἀνώλεθρον
[50]	ὡς ~τοῖς ῥήμασι λέγεται οὕτω	καὶ	τὸ ἀληθὲς (ἔχειν; Οὐ γάρ
[58]	~ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀληθῶς οὐρανὸς	καὶ	τὸ ἀληθινὸν φῶς (καὶ ἡ
[17]	ὁμολογοῦμεν, ἀλλ᾽ ἔστι τῷ ὄντι	καὶ	τὸ ~ἀναβιώσκεσθαι καὶ ἐκ τῶν
[17]	τὸ αὐτὸ σχῆμα ἂν σχοίη	καὶ	τὸ αὐτὸ ~πάθος ἂν πάθοι
[46]	ἄλλων ἀλλ᾽ ἢ τὸ ἄριστον	καὶ	τὸ βέλτιστον. ἀναγκαῖον δὲ εἶναι
[45]	διὰ τὸ δύο αὐτοῖς προσεῖναι,	καὶ	τὸ δίπηχυ τοῦ πηχυαίου ~μεῖζον
[4]	ἐντείνας ~τοὺς τοῦ Αἰσώπου λόγους	καὶ	τὸ εἰς τὸν Ἀπόλλω προοίμιον
[20]	τὸ ἴσον καὶ τὸ ~μεῖζον	καὶ	τὸ ἔλαττον ἀλλὰ καὶ σύμπαντα
[49]	αὐτῷ τὸ μεῖζον ~μεῖζον εἶναι	καὶ	τὸ ἔλαττον ἔλαττον, ἔπειτα τῇ
[50]	μέγα καὶ σμικρὸν εἶναι, ~ἀλλὰ	καὶ	τὸ ἐν ἡμῖν μέγεθος οὐδέποτε
[3]	~σχεδόν τι ἀναγκάζεσθαι ἀεὶ λαμβάνειν	καὶ	τὸ ἕτερον, ὥσπερ ἐκ μιᾶς
[3]	τὸ ἕτερον παραγένηται ἐπακολουθεῖ ὕστερον	καὶ	τὸ ~ἕτερον. Ὥσπερ οὖν καὶ
[34]	ἐν ~τούτῳ οὖσα, τὸ ἀληθὲς	καὶ	τὸ θεῖον καὶ τὸ ἀδόξαστον
[46]	πᾶσι τὸ ἑκάστῳ βέλτιστον ᾤμην	καὶ	τὸ κοινὸν πᾶσιν ~ἐπεκδιηγήσεσθαι ἀγαθόν·
[20]	γενόμενοι οὐ μόνον τὸ ἴσον	καὶ	τὸ ~μεῖζον καὶ τὸ ἔλαττον
[12]	καὶ μόνοι οἱ ~φιλοσοφοῦντες ὀρθῶς,	καὶ	τὸ μελέτημα αὐτὸ τοῦτό ἐστιν
[60]	καὶ κάτω, καὶ ὁ ἀὴρ	καὶ	τὸ πνεῦμα τὸ περὶ αὐτὸ
[53]	καὶ ἡ δυὰς τῷ ~περιττῷ	καὶ	(τὸ πῦρ τῷ ψυχρῷ καὶ
[50]	σμικρὸν ~εἶναι· ὡς δ᾽ αὕτως	καὶ	τὸ σμικρὸν τὸ ἐν ἡμῖν
[33]	ταῦτα ἀληθῆ ~εἶναι ἅπερ ἂν	καὶ	τὸ σῶμα φῇ. Ἐκ γὰρ
[12]	οἱ ὀρθῶς φιλοσοφοῦντες ἀποθνῄσκειν ~μελετῶσι,	καὶ	τὸ τεθνάναι ἥκιστα αὐτοῖς ἀνθρώπων
[46]	ὡς ~τάχιστα εἰδείην τὸ βέλτιστον	καὶ	τὸ χεῖρον. ~Ἀπὸ δὴ θαυμαστῆς
[46]	δὲ εἶναι τὸν ~αὐτὸν τοῦτον	καὶ	τὸ χεῖρον εἰδέναι· τὴν αὐτὴν
[45]	τοιάδε· ἆρ᾽ ἐπειδὰν τὸ θερμὸν	~καὶ	τὸ ψυχρὸν σηπεδόνα τινὰ λάβῃ,
[19]	ἐνδεεστέρως. ~Ἔστι ταῦτα. ~Ἀλλὰ μὴν	καὶ	τόδε ὁμολογοῦμεν, μὴ ἄλλοθεν αὐτὸ
[18]	~Πάνυ γ᾽ ἔφη. ~Ἆρ᾽ οὖν	καὶ	τόδε ὁμολογοῦμεν, ὅταν ἐπιστήμη παραγίγνηται
[27]	~(Πᾶσα ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες. ~Οὐκοῦν	καὶ	τόδε πάλαι ἐλέγομεν, ὅτι ἡ
[52]	~Παντάπασιν, ἔφη. ~Ἔτι δή μοι	καὶ	τόδε σκέψαι, ἔφη, εἰ ἄρα
[3]	ἡμᾶς ἡ Ξανθίππη, ~ἀνηυφήμησέ τε	καὶ	τοιαῦτ᾽ ἄττα εἶπεν, οἷα δὴ
[59]	μαντείας καὶ αἰσθήσεις ~τῶν θεῶν	καὶ	τοιαύτας συνουσίας (γίγνεσθαι αὐτοῖς πρὸς
[16]	ἡμῶν ἐν Ἅιδου. ~Ἔοικεν. ~Οὐκοῦν	καὶ	τοῖν γενεσέοιν τοῖν περὶ ταῦτα
[15]	~Τί δ᾽ αὖ; Ἔστι τι	καὶ	τοιόνδε ἐν αὐτοῖς, οἷον μεταξὺ
[36]	ψυχροῦ καὶ ξηροῦ καὶ ὑγροῦ	καὶ	~τοιούτων τινῶν, κρᾶσιν εἶναι καὶ
[59]	ἔτι χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ	καὶ	(τοῖς ἄλλοις αὖ τοῖς τοιούτοις.
[45]	σαφῶς ἠπιστάμην, ὥς γε ἐμαυτῷ	καὶ	τοῖς ἄλλοις ἐδόκουν, τότε ~ὑπὸ
[59]	ἃ καὶ λίθοις καὶ γῇ	καὶ	τοῖς ἄλλοις ζῴοις τε καὶ
[40]	ὑγιῶς ~ἔχειν, σοὶ μὲν οὖν	καὶ	τοῖς ἄλλοις καὶ τοῦ ἔπειτα
[45]	οὕτω κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον	καὶ	τοῖς ἄλλοις τὰ ~αὐτῶν οἰκεῖα
[33]	γὰρ τοῦ ὁμοδοξεῖν τῷ σώματι	καὶ	τοῖς ~αὐτοῖς χαίρειν ἀναγκάζεται οἶμαι
[64]	αὐτῶν ~ἐπιμελούμενοι ὑμεῖς καὶ ἐμοὶ	καὶ	τοῖς ἐμοῖς καὶ ὑμῖν αὐτοῖς
[41]	εἰκότος τινὸς καὶ εὐπρεπείας, ὅθεν	καὶ	τοῖς πολλοῖς ~δοκεῖ ἀνθρώποις· ἐγὼ
[58]	τε ὕδωρ καὶ τὴν ὁμίχλην	καὶ	τὸν ἀέρα· αὐτὴν δὲ τὴν
[58]	γῆς οἴεσθαι ἐπάνω αὐτῆς οἰκεῖν,	καὶ	τὸν ~ἀέρα οὐρανὸν καλεῖν, ὡς
[59]	συνουσίας (γίγνεσθαι αὐτοῖς πρὸς αὐτούς·	καὶ	~τόν γε ἥλιον καὶ σελήνην
[49]	ἑτέρου τῇ κεφαλῇ μείζω ~εἶναι,	καὶ	τὸν ἐλάττω τῷ αὐτῷ τούτῳ
[44]	ταὐτὰ δὴ οὐκ ἂν θαυμάσαιμι	καὶ	τὸν τοῦ Κάδμου λόγον εἰ
[2]	~(οἶσθα γάρ που τὸν ἄνδρα	καὶ	τὸν τρόπον αὐτοῦ. ~(Ἐχεκράτης) Πῶς
[66]	~οὐδὲν ἐπαύετο δακρύων, καὶ δὴ	καὶ	τότε ἀναβρυχησάμενος κλάων καὶ ~ἀγανακτῶν
[41]	~Ἐγὼ μέν, ἔφη ὁ Κέβης,	καὶ	τότε θαυμαστῶς ὡς ἐπείσθην ὑπ᾽
[3]	διημερεύομεν μετ᾽ ~αὐτοῦ. καὶ δὴ	καὶ	τότε πρῳαίτερον συνελέγημεν· τῇ γὰρ
[11]	ψυχῇ θεατέον ~αὐτὰ τὰ πράγματα·	καὶ	τότε, ὡς ἔοικεν, ἡμῖν ἔσται
[33]	καὶ ἐν πάσῃ ἀμαθίᾳ ~κυλινδουμένην,	καὶ	τοῦ εἱργμοῦ τὴν δεινότητα κατιδοῦσα
[40]	μὲν οὖν καὶ τοῖς ἄλλοις	καὶ	τοῦ ἔπειτα βίου παντὸς ἕνεκα,
[1]	ὁ μεταξὺ τῆς δίκης τε	καὶ	τοῦ θανάτου. ~(Ἐχεκράτης) ~Τί δὲ
[36]	καὶ σύνθετα καὶ ~γεώδη ἐστὶ	καὶ	τοῦ θνητοῦ συγγενῆ. Ἐπειδὰν οὖν
[18]	περὶ ἐκεῖνα ἃ ὑπὸ χρόνου	καὶ	τοῦ μὴ ἐπισκοπεῖν ἤδη ~ἐπελέληστο;
[23]	μηδαμόθεν ἄλλοθεν ἢ ἐκ θανάτου	καὶ	τοῦ τεθνάναι γίγνεσθαι, ~πῶς οὐκ
[51]	διαφέρον τοῦ τε νῦν λεγομένου	~καὶ	τοῦ τότε. τότε μὲν γὰρ
[2]	μοι ἁνὴρ ~ἐφαίνετο, ὦ Ἐχέκρατες,	καὶ	τοῦ τρόπου καὶ τῶν λόγων,
[2]	~(Ἐχεκράτης) ~Ἀλλὰ μήν, ὦ Φαίδων,	καὶ	τοὺς ἀκουσομένους γε τοιούτους ἑτέρους
[9]	ἱματίων διαφερόντων κτήσεις καὶ ὑποδημάτων	καὶ	τοὺς ~ἄλλους καλλωπισμοὺς τοὺς περὶ
[13]	ὡς εἰκότως ~ὑμᾶς τε ἀπολείπων	καὶ	τοὺς ἐνθάδε δεσπότας οὐ (χαλεπῶς
[59]	φύεσθαι, ~δένδρα τε καὶ ἄνθη	καὶ	τοὺς καρπούς· καὶ αὖ τὰ
[63]	ἡδονὰς τὰς ~περὶ τὸ σῶμα	καὶ	τοὺς κόσμους εἴασε χαίρειν, ὡς
[59]	καὶ αὖ τὰ ὄρη ὡσαύτως	καὶ	τοὺς ~λίθους ἔχειν ἀνὰ τὸν
[66]	ὁ Κρίτων συνέλαβε τὸ στόμα	καὶ	τοὺς ὀφθαλμούς. ~Ἥἥδε ἡ τελευτή,
[30]	λέγεται, περὶ τὰ ~(μνήματά τε	καὶ	τοὺς τάφους κυλινδουμένη, περὶ ἃ
[58]	τῆς γῆς οἵαν (πέπεισμαι εἶναι,	καὶ	τοὺς ~τόπους αὐτῆς οὐδέν με
[27]	ὡσαύτως ἔχει, ἅτε ~τοιούτων ἐφαπτομένη·	καὶ	τοῦτο αὐτῆς τὸ πάθημα φρόνησις
[49]	οὔσῃ τὸν ~(μείζω μείζω εἶναι,	καὶ	τοῦτο δὴ τέρας εἶναι, τὸ
[30]	ἅτε τῷ σώματι ἀεὶ συνοῦσα	καὶ	τοῦτο θεραπεύουσα καὶ ~ἐρῶσα καὶ
[15]	που πάλιν ἐγίγνοντο μὴ οὖσαι,	καὶ	τοῦτο ἱκανὸν ~τεκμήριον τοῦ ταῦτ᾽
[52]	αὐτὸ μετὰ τοῦ ἑαυτοῦ ὀνόματος	καὶ	τοῦτο ~καλεῖν ἀεὶ διὰ τὸ
[8]	(ἄνδρας τε ἐλπίζω ~ἀφίξεσθαι ἀγαθούς	καὶ	τοῦτο μὲν οὐκ ἂν πάνυ
[8]	ἄλλο τῶν ~τοιούτων διισχυρισαίμην ἂν	καὶ	τοῦτο. Ὥστε διὰ ταῦτα οὐχ
[24]	τε καὶ Σιμμίας ἡδέως ἂν	καὶ	τοῦτον διαπραγματεύσασθαι ~τὸν λόγον ἔτι
[49]	~καὶ ἐμαυτῷ ἀποκρίνασθαι καὶ ἄλλῳ,	καὶ	τούτου ἐχόμενος (ἡγοῦμαι ~οὐκ ἄν
[13]	δεῖ πάντα ταῦτα καταλλάττεσθαι, φρόνησις,	(καὶ	τούτου ~μὲν πάντα) καὶ μετὰ
[37]	τελευταῖον ὕφασμα τυχεῖν αὐτὴν ἔχουσαν	καὶ	τούτου μόνου ~προτέραν ἀπόλλυσθαι, ἀπολομένης
[41]	ἔφαμεν τὴν μάθησιν ~ἀνάμνησιν εἶναι,	καὶ	τούτου οὕτως ἔχοντος ἀναγκαίως ἔχειν
[31]	δ᾽ οὔ; ~Οὐκοῦν εὐδαιμονέστατοι, ἔφη,	καὶ	τούτων εἰσὶ καὶ εἰς βέλτιστον
[50]	εἶναί ~τι ἕκαστον τῶν εἰδῶν	καὶ	τούτων τἆλλα μεταλαμβάνοντα αὐτῶν τούτων
[11]	καὶ σχολὴ γένηται ἀπ᾽ αὐτοῦ	καὶ	~τραπώμεθα πρὸς τὸ σκοπεῖν τι,
[30]	τοῦτο δὲ εἰθισμένη ~μισεῖν τε	καὶ	τρέμειν καὶ φεύγειν, οὕτω (δὴ
[3]	σκέλος καὶ ἐξέτριψε τῇ χειρί,	καὶ	τρίβων ἅμα, Ὡς ἄτοπον, ἔφη,
[57]	Νῦν δὲ ἔοικε σχίσεις τε	καὶ	τριόδους πολλὰς ἔχειν· ἀπὸ τῶν
[8]	δὶς δώσων, ἐὰν δὲ δέῃ,	καὶ	τρίς. ~Ἀλλὰ σχεδὸν μέν τι
[8]	μή, ἐνίοτε ἀναγκάζεσθαι καὶ δὶς	καὶ	τρὶς ~πίνειν τούς τι τοιοῦτον
[53]	τὸ ἥμισυ, τὴν τοῦ ὅλου,	καὶ	τριτημόριον αὖ ~καὶ πάντα τὰ
[46]	τάχους τε πέρι πρὸς ἄλληλα	καὶ	τροπῶν καὶ τῶν ~ἄλλων παθημάτων,
[57]	ἔρχεται πλὴν τῆς παιδείας τε	καὶ	τροφῆς, ἃ ~δὴ καὶ μέγιστα
[31]	~Τοὺς δέ γε ἀδικίας τε	καὶ	τυραννίδας καὶ ἁρπαγὰς προτετιμηκότας εἰς
[13]	τις ᾖ ἡ τοιαύτη ἀρετὴ	καὶ	~τῷ ὄντι ἀνδραποδώδης τε καὶ
[56]	Κέβης, ψυχὴ ἀθάνατον καὶ (ἀνώλεθρον,	~καὶ	τῷ ὄντι ἔσονται ἡμῶν αἱ
[29]	ἄλλο ~ἐστὶν ἢ ὀρθῶς φιλοσοφοῦσα	καὶ	τῷ ὄντι (τεθνάναι μελετῶσα ῥᾳδίως·
[41]	τῳ ἄλλῳ λόγῳ συνῳδῷ εἶναι	καὶ	τῷ περὶ ~ἁρμονίας. ~Πρέπει γάρ,
[25]	τινὸς δεδιέναι μὴ πάθῃ αὐτό,	καὶ	τῷ ποίῳ τινὶ οὔ> καὶ
[52]	αὑτῆς ὀνόματι ἀεὶ ~προσαγορευτέα εἶναι	καὶ	τῷ τοῦ περιττοῦ, ὄντος οὐχ
[33]	δὲ ἡ διὰ τῶν ὤτων	καὶ	τῶν ἄλλων αἰσθήσεων, πείθουσα δὲ
[46]	παρεσκευάσμην ὡσαύτως πευσόμενος, καὶ σελήνης	~καὶ	τῶν ἄλλων ἄστρων, τάχους τε
[10]	οἷον μεγέθους πέρι, ὑγιείας, ἰσχύος,	καὶ	τῶν ἄλλων ἑνὶ λόγῳ ~ἁπάντων
[29]	καὶ φόβων καὶ ἀγρίων ἐρώτων	καὶ	τῶν ἄλλων κακῶν ~τῶν ἀνθρωπείων
[55]	καὶ περὶ πυρὸς καὶ θερμοῦ	καὶ	τῶν ἄλλων οὕτως ἂν ~διεμαχόμεθα.
[46]	πέρι πρὸς ἄλληλα καὶ τροπῶν	καὶ	τῶν ~ἄλλων παθημάτων, πῇ ποτε
[13]	ἀπογιγνομένων καὶ ἡδονῶν καὶ ~φόβων	καὶ	τῶν ἄλλων πάντων τῶν τοιούτων·
[49]	περί τε τῆς ἀρχῆς ~διαλεγόμενος	καὶ	τῶν ἐξ ἐκείνης ὡρμημένων, εἴπερ
[35]	τὸ αὑτῶν δέος τοῦ ~θανάτου	καὶ	τῶν κύκνων καταψεύδονται, καί φασιν
[2]	ὦ Ἐχέκρατες, καὶ τοῦ τρόπου	καὶ	τῶν λόγων, ὡς ἀδεῶς καὶ
[31]	εἰς τὰ τῶν ὄνων γένη	(καὶ	τῶν τοιούτων θηρίων ~εἰκὸς ἐνδύεσθαι.
[31]	~Οἷον τοὺς μὲν γαστριμαργίας τε	καὶ	ὕβρεις καὶ φιλοποσίας μεμελετηκότας ~καὶ
[39]	~ἡγήσασθαι παντάπασί γε ἀληθῆ εἶναι	καὶ	ὑγιῆ καὶ πιστὸν τὸν ἄνθρωπον,
[36]	θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ξηροῦ	καὶ	ὑγροῦ καὶ ~τοιούτων τινῶν, κρᾶσιν
[47]	πράγματα, ἀέρας δὲ καὶ ~αἰθέρας	καὶ	ὕδατα αἰτιώμενον καὶ ἄλλα πολλὰ
[12]	ἀνθρωπίνων μὲν ~παιδικῶν καὶ γυναικῶν	καὶ	ὑέων ἀποθανόντων πολλοὶ δὴ ἑκόντες
[40]	ὑπὸ προθυμίας ἅμα ἐμαυτόν τε	καὶ	ὑμᾶς ~ἐξαπατήσας, ὥσπερ μέλιττα τὸ
[64]	καὶ ἐμοὶ καὶ τοῖς ἐμοῖς	καὶ	ὑμῖν αὐτοῖς ἐν χάριτι ~ποιήσετε
[34]	θεῖον καὶ τὸ ἀδόξαστον (θεωμένη	καὶ	ὑπ᾽ ~ἐκείνου τρεφομένη, ζῆν τε
[57]	ταύτην μὲν ἅπας φεύγει τε	καὶ	ὑπεκτρέπεται καὶ οὔτε ~συνέμπορος οὔτε
[50]	δυοῖν τὸ ἕτερον, ἢ φεύγειν	καὶ	ὑπεκχωρεῖν ὅταν αὐτῷ ~(προσίῃ τὸ
[25]	τὸ πάθος πάσχειν, τὸ διασκεδάννυσθαι,	~καὶ	ὑπὲρ τοῦ ποίου τινὸς δεδιέναι
[61]	τόπων ~(ῥεῖ ἄλλων καὶ δὴ	καὶ	ὑπὸ γῆν ῥέων εἰς τὴν
[39]	ὅταν τοῦτο πολλάκις πάθῃ τις	καὶ	ὑπὸ τούτων μάλιστα οὓς ἂν
[9]	~τοιοῦτος; Οἷον ἱματίων διαφερόντων κτήσεις	καὶ	ὑποδημάτων καὶ τοὺς ~ἄλλους καλλωπισμοὺς
[48]	οὖν δὴ ταύτῃ γε ὥρμησα,	καὶ	ὑποθέμενος ἑκάστοτε λόγον ὃν ἂν
[50]	ὅπερ ~ἦν. Ὥσπερ ἐγὼ δεξάμενος	καὶ	ὑπομείνας τὴν σμικρότητα, καὶ ἔτι
[37]	οὗτος πολλὰ κατατρίψας τοιαῦτα ἱμάτια	καὶ	~ὑφηνάμενος ἐκείνων μὲν ὕστερος ἀπόλωλεν
[30]	ἅψαιτο καὶ ~ἴδοι καὶ πίοι	καὶ	φάγοι καὶ πρὸς τὰ ἀφροδίσια
[2]	γε ὁ Θηβαῖος καὶ Κέβης	καὶ	Φαιδώνδης καὶ Μεγαρόθεν ~Εὐκλείδης τε
[64]	ψυχαῖς. Ἀλλὰ θαρρεῖν τε χρὴ	καὶ	φάναι ~τοὐμὸν σῶμα θάπτειν, καὶ
[65]	παρ᾽ ἐμαυτῷ, γλιχόμενος τοῦ ζῆν	καὶ	~φειδόμενος οὐδενὸς ἔτι ἐνόντος. ἀλλ᾽
[10]	ψυχὴ μάλιστα (ἀτιμάζει τὸ ~σῶμα	καὶ	φεύγει ἀπ᾽ αὐτοῦ, ζητεῖ δὲ
[30]	εἰθισμένη ~μισεῖν τε καὶ τρέμειν	καὶ	φεύγειν, οὕτω (δὴ ἔχουσαν οἴει
[59]	τῷ ὄντι οἰκητὰς θεοὺς εἶναι,	καὶ	φήμας τε καὶ μαντείας καὶ
[15]	πράγματος καὶ ~ἐλάττονος μεταξὺ αὔξησις	καὶ	φθίσις, καὶ καλοῦμεν οὕτω τὸ
[45]	ὅλως γὰρ δεῖ περὶ ~γενέσεως	καὶ	φθορᾶς τὴν αἰτίαν διαπραγματεύσασθαι. (Ἐγὼ
[6]	ἔγωγε, ὅπερ νυνδὴ σὺ ἤρου,	καὶ	Φιλολάου ἤκουσα, ὅτε ~παρ᾽ ἡμῖν
[31]	μὲν γαστριμαργίας τε καὶ ὕβρεις	καὶ	φιλοποσίας μεμελετηκότας ~καὶ μὴ διηυλαβημένους
[30]	~σκοτῶδες καὶ ἀιδές, νοητὸν δὲ	καὶ	φιλοσοφίᾳ αἱρετόν, τοῦτο δὲ εἰθισμένη
[32]	δεδιότες, ὥσπερ οἱ ~φίλαρχοί τε	καὶ	φιλότιμοι, ἔπειτα ἀπέχονται αὐτῶν. ~Οὐ
[13]	οὗτος τυγχάνει ὢν καὶ ~φιλοχρήματος	καὶ	φιλότιμος, ἤτοι τὰ ἕτερα τούτων
[32]	πενίαν φοβούμενοι, ὥσπερ οἱ πολλοὶ	καὶ	~φιλοχρήματοι· οὐδὲ αὖ ἀτιμίαν τε
[13]	δέ που οὗτος τυγχάνει ὢν	καὶ	~φιλοχρήματος καὶ φιλότιμος, ἤτοι τὰ
[11]	καὶ φόβων καὶ εἰδώλων παντοδαπῶν	καὶ	φλυαρίας ἐμπίμπλησιν ~ἡμᾶς πολλῆς, ὥστε
[41]	γάρ, ὡς ἐγᾦμαι, ἀπιστεῖ τε	καὶ	φοβεῖται μὴ ἡ ψυχὴ ~ὅμως
[43]	νουθετοῦσα, ~ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ ὀργαῖς	καὶ	φόβοις ὡς ἄλλη οὖσα ἄλλῳ
[13]	ἡδονὰς καὶ λύπας πρὸς λύπας	καὶ	φόβον πρὸς φόβον καταλλάττεσθαι, ~(καὶ)
[33]	τε καὶ ἐπιθυμιῶν καὶ λυπῶν	~(καὶ	φόβων) καθ᾽ ὅσον δύναται, λογιζομένη
[29]	εὐδαίμονι εἶναι, ~πλάνης καὶ ἀνοίας	καὶ	φόβων καὶ ἀγρίων ἐρώτων καὶ
[11]	θήραν. Ἐρώτων δὲ καὶ ~ἐπιθυμιῶν	καὶ	φόβων καὶ εἰδώλων παντοδαπῶν καὶ
[13]	προσγιγνομένων καὶ ἀπογιγνομένων καὶ ἡδονῶν	καὶ	~φόβων καὶ τῶν ἄλλων πάντων
[37]	ἱματίου ἐν χρείᾳ τε ὄντος	καὶ	φορουμένου, ~ἀποκριναμένου δή (τινος) ὅτι
[59]	~ἐνθάδε, καὶ ὄψει καὶ ἀκοῇ	καὶ	φρονήσει καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις
[62]	Σιμμία, πᾶν ποιεῖν ὥστε ~ἀρετῆς	καὶ	φρονήσεως ἐν τῷ βίῳ μετασχεῖν·
[14]	ἀνθρώπου καί τινα δύναμιν ἔχει	καὶ	φρόνησιν. ~Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις, ὁ
[21]	ἐν ἀνθρώπου εἴδει, ~χωρὶς σωμάτων,	καὶ	φρόνησιν εἶχον. ~Εἰ μὴ ἄρα
[10]	τὴν ψυχὴν κτήσασθαι ἀλήθειάν τε	καὶ	φρόνησιν ὅταν κοινωνῇ; ~Ἆρ᾽ οὐχ
[29]	ὡς ἀληθῶς, παρὰ τὸν ἀγαθὸν	καὶ	φρόνιμον ~θεόν, οἷ, ἂν θεὸς
[29]	τὸ θεῖόν τε ~καὶ ἀθάνατον	καὶ	φρόνιμον, οἷ ἀφικομένῃ ὑπάρχει αὐτῇ
[43]	ἄρχειν ἢ ~ψυχὴν ἄλλως τε	καὶ	φρόνιμον; ~Οὐκ ἔγωγε. ~Πότερον συγχωροῦσαν
[57]	Ἡ μὲν οὖν κοσμία ~τε	καὶ	φρόνιμος ψυχὴ ἕπεταί τε καὶ
[57]	πλὴν τοῦ ὡς βελτίστην τε	καὶ	φρονιμωτάτην γενέσθαι. Οὐδὲν γὰρ ~ἄλλο
[59]	καὶ τοῖς ἄλλοις ζῴοις τε	καὶ	φυτοῖς ~αἴσχη τε καὶ νόσους
[15]	ἀλλὰ καὶ κατὰ ζῴων πάντων	καὶ	φυτῶν, καὶ συλλήβδην ὅσαπερ ἔχει
[43]	~οὖσαν, ἐναντία ᾄδειν οἷς ἐπιτείνοιτο	καὶ	χαλῷτο καὶ ψάλλοιτο καὶ ἄλλο
[29]	ἐπιμένει χρόνον, ἐὰν μέν τις	καὶ	χαριέντως ~ἔχων τὸ σῶμα τελευτήσῃ
[35]	οὐδὲ αὐτὴ ἥ τε ἀηδὼν	καὶ	~χελιδὼν καὶ ὁ ἔποψ, ἃ
[36]	ἄν τις καὶ λύρας τε	καὶ	~χορδῶν τὸν αὐτὸν τοῦτον λόγον
[63]	ἔχειν ~καλὸς γὰρ ὁ κίνδυνος	καὶ	χρὴ τὰ τοιαῦτα ὥσπερ ἐπᾴδειν
[66]	που τοῖς θεοῖς ἔξεστί τε	καὶ	χρή, ~τὴν μετοίκησιν τὴν ἐνθένδε
[39]	ἐν Εὐρίπῳ ἄνω ~κάτω στρέφεται	καὶ	χρόνον οὐδένα ἐν οὐδενὶ μένει.
[59]	~τοιαύτην ὥστε ἐκείνους ἀνόσους εἶναι	καὶ	χρόνον τε ζῆν πολὺ πλείω
[45]	ἑτέρῳ, νῦν δ᾽ ὅτι ἀπάγεται	καὶ	χωρίζεται ἕτερον ἀφ᾽ ~ἑτέρου. οὐδέ
[12]	τοῦτό ἐστιν τῶν φιλοσόφων, ~λύσις	καὶ	χωρισμὸς ψυχῆς ἀπὸ σώματος· ἢ
[12]	τοῦτό γε θάνατος ὀνομάζεται, λύσις	καὶ	χωρισμὸς ψυχῆς ἀπὸ ~σώματος; ~Παντάπασί
[43]	ᾄδειν οἷς ἐπιτείνοιτο καὶ χαλῷτο	καὶ	ψάλλοιτο καὶ ἄλλο ~ὁτιοῦν πάθος
[15]	~Οὐκοῦν καὶ διακρίνεσθαι καὶ συγκρίνεσθαι,	καὶ	ψύχεσθαι καὶ ~θερμαίνεσθαι, καὶ πάντα
[52]	ἔτι εἶναι ὅπερ ἦν, πῦρ	~καὶ	ψυχρόν. ~(Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. ~Ἔστιν
[52]	ἄρα συνομολογήσεις. θερμόν τι ~καλεῖς	καὶ	ψυχρόν; ~Ἔγωγε. ~Ἆρ᾽ ὅπερ χιόνα
[36]	~ἡμῶν καὶ συνεχομένου ὑπὸ θερμοῦ	καὶ	ψυχροῦ καὶ ξηροῦ καὶ ὑγροῦ
[60]	τὴν γῆν καὶ θερμῶν ὑδάτων	καὶ	ψυχρῶν, ~πολὺ δὲ πῦρ καὶ
[45]	τὸ προστεθέν> ἢ τὸ προστεθὲν	καὶ	ᾧ ~προσετέθη (διὰ τὴν πρόσθεσιν
[55]	~ἀπελθὸν ᾤχετο. ~Ἀνάγκη, ἔφη. ~(Οὐκοῦν	καὶ	ὧδε, ἔφη, ἀνάγκη περὶ τοῦ
[50]	οἶμαι, ἐπεὶ αὐτῷ ταῦτα συνεχωρήθη,	(καὶ	ὡμολογεῖτο εἶναί ~τι ἕκαστον τῶν
[47]	καὶ μᾶλλον ἅπαντα συνέχοντα ~ἐξευρεῖν,	καὶ	ὡς ἀληθῶς τὸ ἀγαθὸν καὶ
[10]	μάλιστα ὀφθαλμῶν ~τε καὶ ὤτων	καὶ	ὡς ἔπος εἰπεῖν σύμπαντος τοῦ
[27]	καὶ ἀθάνατον καὶ ὡσαύτως ἔχον,	καὶ	ὡς συγγενὴς οὖσα αὐτοῦ ἀεὶ
[25]	~Οὐκοῦν ἅπερ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ	καὶ	ὡσαύτως ἔχει, ταῦτα μάλιστα εἰκὸς
[27]	~καὶ ἀεὶ ὂν καὶ ἀθάνατον	καὶ	ὡσαύτως ἔχον, καὶ ὡς συγγενὴς
[38]	ἔπειτα ὡς εὖ ~ἡμᾶς ἰάσατο	καὶ	ὥσπερ πεφευγότας καὶ ἡττημένους ἀνεκαλέσατο
[33]	πάλιν πίπτειν εἰς (ἄλλο σῶμα	καὶ	ὥσπερ ~σπειρομένη ἐμφύεσθαι, καὶ ἐκ
[60]	~ὅταν εἰς τὸ ἐπὶ τάδε,	καὶ	ὥσπερ τῶν ἀναπνεόντων ἀεὶ ἐκπνεῖ
[38]	τινὰ ἡμῶν εἶναι τὴν ψυχήν,	καὶ	~ὥσπερ ὑπέμνησέν με ῥηθεὶς ὅτι
[10]	ἀπαλλαγεὶς ὅτι μάλιστα ὀφθαλμῶν ~τε	καὶ	ὤτων καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν
[30]	τάφους κυλινδουμένη, περὶ ἃ δὴ	καὶ	ὤφθη ἄττα ψυχῶν ~σκιοειδῆ φαντάσματα,