Chapitre |
[46] |
λέγοντα
τὸ
ἄμεινον
~καὶ
ὅτι
|
αὐτὴν |
ἄμεινον
ἦν
τοιαύτην
εἶναι·
καὶ |
[33] |
δὲ
μηδενὶ
ἄλλῳ
~ἀλλ᾽
(ἢ
|
αὐτὴν |
αὑτῇ,
ὅτι
ἂν
νοήσῃ
αὐτὴ |
[46] |
καὶ
τὸ
χεῖρον
εἰδέναι·
τὴν
|
αὐτὴν |
γὰρ
εἶναι
ἐπιστήμην
περὶ
~αὐτῶν. |
[23] |
εἶναι,
ἐπειδή
γε
δεῖ
αὖθις
|
~αὐτὴν |
γίγνεσθαι;
ἀποδέδεικται
μὲν
οὖν
ὅπερ |
[33] |
ὅσον
μὴ
ἀνάγκη
αὐτοῖς
χρῆσθαι,
|
αὐτὴν |
δὲ
εἰς
αὑτὴν
~συλλέγεσθαι
καὶ |
[12] |
διαβέβληνται
μὲν
πανταχῇ
τῷ
σώματι,
|
αὐτὴν |
δὲ
καθ᾽
αὑτὴν
~ἐπιθυμοῦσι
τὴν |
[37] |
ἱματίου
φαυλότερον
οὐδ᾽
ἀσθενέστερον.
Τὴν
|
αὐτὴν |
δὲ
ταύτην
οἶμαι
~εἰκόνα
δέξαιτ᾽ |
[58] |
τὴν
ὁμίχλην
καὶ
τὸν
ἀέρα·
|
αὐτὴν |
δὲ
τὴν
γῆν
~καθαρὰν
ἐν |
[33] |
σκοπεῖσθαι
τὰ
ὄντα
ἀλλὰ
μὴ
|
αὐτὴν |
δι᾽
αὑτῆς,
καὶ
ἐν
πάσῃ |
[19] |
ἄρα,
ὡς
ἔοικεν,
ἀνάγκη
ἡμῖν
|
αὐτὴν |
εἰληφέναι.
~Ἔοικεν.
~Οὐκοῦν
εἰ
μὲν |
[43] |
πάντων
ἐξ
ὧν
φησί
τις
|
αὐτὴν |
(εἶναι,
καὶ
ἐναντιουμένη
ὀλίγου
~πάντα |
[24] |
μὴ
ὡς
ἀληθῶς
ὁ
ἄνεμος
|
~αὐτὴν |
ἐκβαίνουσαν
ἐκ
τοῦ
σώματος
διαφυσᾷ |
[46] |
αὐτήν,
~ἐπεκδιηγήσεσθαι
ὡς
ἄμεινον
ἦν
|
αὐτὴν |
ἐν
μέσῳ
εἶναι·
καὶ
εἴ |
[37] |
μηκέτι
συγχωροῖ,
μὴ
οὐ
πονεῖν
|
αὐτὴν |
ἐν
ταῖς
~πολλαῖς
γενέσεσιν
καὶ |
[37] |
~ψυχή,
τὸ
τελευταῖον
ὕφασμα
τυχεῖν
|
αὐτὴν |
ἔχουσαν
καὶ
τούτου
μόνου
~προτέραν |
[59] |
καὶ
πανταχοῦ
~τῆς
γῆς,
ὥστε
|
αὐτὴν |
ἰδεῖν
εἶναι
θέαμα
εὐδαιμόνων
θεατῶν. |
[55] |
ἀδύνατον
ψυχῇ,
ὅταν
θάνατος
ἐπ᾽
|
αὐτὴν |
ἴῃ,
~ἀπόλλυσθαι·
θάνατον
μὲν
γὰρ |
[58] |
μηδεμιᾶς
τοιαύτης,
ἀλλὰ
ἱκανὴν
εἶναι
|
αὐτὴν |
ἴσχειν
τὴν
~ὁμοιότητα
τοῦ
οὐρανοῦ |
[30] |
οὕτω
(δὴ
ἔχουσαν
οἴει
ψυχὴν
|
αὐτὴν |
~καθ᾽
αὑτὴν
εἰλικρινῆ
ἀπαλλάξεσθαι;
~Οὐδ᾽ |
[9] |
ψυχὴν
(ἀπὸ)
τοῦ
σώματος
ἀπαλλαγεῖσαν
|
~αὐτὴν |
καθ᾽
αὑτὴν
εἶναι;
Ἆρα
μὴ |
[12] |
σώματος
τὴν
ψυχὴν
καὶ
ἐθίσαι
|
αὐτὴν |
καθ᾽
~αὑτὴν
πανταχόθεν
ἐκ
τοῦ |
[23] |
τεθνάναι
γίγνεσθαι,
~πῶς
οὐκ
ἀνάγκη
|
αὐτὴν |
καὶ
ἐπειδὰν
ἀποθάνῃ
εἶναι,
ἐπειδή |
[23] |
Τί
γὰρ
κωλύει
γίγνεσθαι
μὲν
|
αὐτὴν |
~καὶ
συνίστασθαι
ἄλλοθέν
ποθεν
καὶ |
[16] |
ἔφη,
ἐρῶ,
ὁ
~Σωκράτης,
καὶ
|
αὐτὴν |
καὶ
τὰς
γενέσεις·
σὺ
δέ |
[59] |
νόσους
παρέχει.
τὴν
δὲ
γῆν
|
αὐτὴν |
κεκοσμῆσθαι
τούτοις
τε
~ἅπασι
καὶ |
[34] |
~οἰηθείη
τὴν
μὲν
φιλοσοφίαν
χρῆναι
|
αὐτὴν |
λύειν,
λυούσης
δὲ
ἐκείνης,
αὐτὴν |
[3] |
Ὦ
Κρίτων
ἔφη,
ἀπαγέτω
τις
|
αὐτὴν |
~οἴκαδε
~Καὶ
ἐκείνην
μὲν
ἀπῆγόν |
[5] |
ἀποδημίας
τῆς
~ἐκεῖ,
ποίαν
τινὰ
|
αὐτὴν |
οἰόμεθα
εἶναι·
τί
γὰρ
ἄν |
[34] |
αὐτὴν
λύειν,
λυούσης
δὲ
ἐκείνης,
|
αὐτὴν |
~παραδιδόναι
ταῖς
ἡδοναῖς
καὶ
λύπαις |
[20] |
~Ἔοικεν.
~Οὐκοῦν
εἰ
μὲν
λαβόντες
|
αὐτὴν |
πρὸ
τοῦ
γενέσθαι
ἔχοντες
ἐγενόμεθα, |
[33] |
λύπη
ὥσπερ
ἧλον
ἔχουσα
προσηλοῖ
|
αὐτὴν |
πρὸς
τὸ
~σῶμα
καὶ
προσπερονᾷ |
[41] |
καὶ
σῶμα
ἀφικέσθαι,
εἶναι
δὲ
|
~αὐτὴν |
συγκειμένην
ἐκ
τῶν
οὐδέπω
ὄντων; |
[41] |
~ἐκεῖνα
εἶναι
ἐξ
ὧν
ἔδει
|
αὐτὴν |
συντεθῆναι.
Ἢ
ἀποδέξῃ;
~Οὐδαμῶς,
ἔφη, |
[12] |
~ἐρῶν,
καὶ
λαβὼν
σφόδρα
τὴν
|
αὐτὴν |
ταύτην
ἐλπίδα,
μηδαμοῦ
ἄλλοθι
~ἐντεύξεσθαι |
[23] |
καὶ
ἀπαλλάττηται
τούτου,
τότε
καὶ
|
αὐτὴν |
~τελευτᾶν
καὶ
διαφθείρεσθαι;
~(Εὖ
λέγεις, |
[36] |
φαίη
ἀνάγκη
ἔτι
που
εἶναι
|
αὐτὴν |
τὴν
ἁρμονίαν,
καὶ
πρότερον
τὰ |
[10] |
λέγεις.
~Τί
δὲ
δὴ
περὶ
|
αὐτὴν |
τὴν
τῆς
φρονήσεως
κτῆσιν;
Πότερον |
[10] |
γέ
που
τότε
κάλλιστα,
ὅταν
|
αὐτὴν |
τούτων
μηδὲν
παραλυπῇ,
~μήτε
ἀκοὴ |