Chapitre
[59]	τὰ ἐνθάδε λιθίδια εἶναι ταῦτα	τὰ	ἀγαπώμενα ~μόρια, σάρδιά τε καὶ
[58]	τε καὶ ~ἀσθένειαν μηδεπώποτε ἐπὶ	τὰ	ἄκρα τῆς θαλάττης ἀφιγμένος μηδὲ
[58]	ὕδατος ὁρῶν τὸν ἥλιον καὶ	τὰ	ἄλλα ἄστρα ~τὴν θάλατταν ἡγοῖτο
[65]	καὶ ~πειρῶ ὡς ῥᾷστα φέρειν	τὰ	ἀναγκαῖα. ~Καὶ ἅμα δακρύσας μεταστρεφόμενος
[49]	καὶ οὐκ ἀποκρίναιο ἕως ἂν	τὰ	ἀπ᾽ ~ἐκείνης ὁρμηθέντα σκέψαιο εἴ
[58]	τῷ οὐρανῷ ἐν ᾧπέρ ἐστι	τὰ	ἄστρα, ὃν δὴ ~αἰθέρα ὀνομάζειν
[58]	ὡς διὰ τούτου οὐρανοῦ ὄντος	τὰ	ἄστρα χωροῦντα· τὸ ~δὲ εἶναι
[25]	ἔχει, ταῦτα μάλιστα εἰκὸς εἶναι	~τὰ	ἀσύνθετα, τὰ δὲ ἄλλοτ᾽ ἄλλως
[4]	ἄλλοτ᾽ ~ἐν ἄλλῃ ὄψει φαινόμενον,	τὰ	αὐτὰ δὲ λέγον, Ὦ Σώκρατες
[45]	αὐτὸν λόγον καὶ τοῖς ἄλλοις	τὰ	~αὐτῶν οἰκεῖα ἑκάστοις προσγένηται, τότε
[30]	πίοι καὶ φάγοι καὶ πρὸς	τὰ	ἀφροδίσια χρήσαιτο, τὸ δὲ τοῖς
[66]	οὐχ οἷός τ᾽ ἦν ~κατέχειν	τὰ	δάκρυα, ἐξανέστη. Ἀπολλόδωρος δὲ καὶ
[66]	βίᾳ καὶ αὐτοῦ ~ἀστακτὶ ἐχώρει	τὰ	δάκρυα, ὥστε ἐγκαλυψάμενος ἀπέκλαον ἐμαυτόν
[25]	μάλιστα εἰκὸς εἶναι ~τὰ ἀσύνθετα,	τὰ	δὲ ἄλλοτ᾽ ἄλλως καὶ μηδέποτε
[60]	μακροτέρους τόπους περιελθόντα καὶ πλείους,	~τὰ	δὲ ἐλάττους καὶ βραχυτέρους, πάλιν
[17]	τῶν ἄλλων τὰ ζῶντα γίγνοιτο,	τὰ	δὲ ζῶντα ~θνῄσκοι, τίς μηχανὴ
[36]	τοῖς τῶν δημιουργῶν ἔργοις πᾶσι,	τὰ	~δὲ λείψανα τοῦ σώματος ἑκάστου
[39]	τῶν ~ἐσχάτων σπάνια καὶ ὀλίγα,	τὰ	δὲ μεταξὺ ἄφθονα καὶ πολλά;
[47]	~διαφυὰς ἔχει χωρὶς ἀπ᾽ ἀλλήλων,	τὰ	δὲ νεῦρα οἷα ἐπιτείνεσθαι (καὶ
[43]	πρᾳότερον, καὶ τὰ μὲν ἀπειλοῦσα,	τὰ	δὲ νουθετοῦσα, ~ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ
[60]	~πολὺ κατωτέρω ἢ> ᾗ ἐπηντλεῖτο,	τὰ	δὲ ὀλίγον· πάντα δὲ ὑποκάτω
[14]	ἄλλα ἔμοιγε δοκεῖ καλῶς λέγεσθαι,	(τὰ	δὲ περὶ τῆς ~ψυχῆς πολλὴν
[60]	ὁρμήσῃ, τὰ ἐνθάδε ~πληροῖ αὖθις,	τὰ	δὲ πληρωθέντα ῥεῖ διὰ τῶν
[43]	τὴν γυμναστικὴν ~καὶ τὴν ἰατρικήν,	τὰ	δὲ πρᾳότερον, καὶ τὰ μὲν
[11]	κτῆσιν πάντες οἱ πόλεμοι γίγνονται,	τὰ	δὲ χρήματα ~(ἀναγκαζόμεθα κτᾶσθαι διὰ
[45]	καὶ ἔτι γε τούτων ἐναργέστερα,	τὰ	δέκα μοι ἐδόκει τῶν ὀκτὼ
[53]	τοῦ ἀρτίου οὐ ~δέξεται, οὐδὲ	τὰ	δέκα τὴν τοῦ περιττοῦ, τὸ
[49]	ἔφη. ~Οὐκοῦν, ἦ δ᾽ ὅς,	τὰ	δέκα τῶν ὀκτὼ δυοῖν πλείω
[18]	ποιῆσαι ~ἔπειτα (ἐάν τις ἐπὶ	τὰ	διαγράμματα ἄγῃ ἢ ἄλλο τι
[47]	ἂν οἷός τ᾽ ἦ ποιεῖν	τὰ	δόξαντά μοι, ~ἀληθῆ ἂν λέγοι·
[52]	αὐτῶν ἐστι περιττός· ~καὶ αὖ	τὰ	δύο καὶ (τὰ) τέτταρα καὶ
[60]	δ᾽ ~ἐν αὐτῇ εἶναι κατὰ	τὰ	ἔγκοιλα αὐτῆς κύκλῳ περὶ ὅλην
[52]	γὰρ οὖν. ~Οὐκ ἄρα μόνον	τὰ	εἴδη τὰ ἐναντία οὐχ ὑπομένει
[35]	αὖ ὅδε, ~ᾗ οὐκ ἀποδέχεται	τὰ	εἰρημένα. Ἐμοὶ γὰρ δοκεῖ, ὦ
[35]	ἐμαυτὸν καὶ πρὸς τόνδε σκοπῶ	τὰ	εἰρημένα, οὐ ~πάνυ φαίνεται ἱκανῶς
[19]	ἴσου ὅτι ἔστιν, εἰ ἐμέλλομεν	~τὰ	ἐκ τῶν αἰσθήσεων ἴσα ἐκεῖσε
[22]	τοιαύτη οὐσία, καὶ ἐπὶ ταύτην	τὰ	ἐκ τῶν ~αἰσθήσεων πάντα ἀναφέρομεν,
[58]	ἐνθάδε, οὕτως ἄν τινα καὶ	τὰ	ἐκεῖ ~κατιδεῖν, καὶ εἰ ἡ
[49]	τὰ μείζω μείζω, καὶ σμικρότητι	τὰ	~ἐλάττω ἐλάττω; ~Ναί. ~Οὐδὲ σὺ
[35]	μαντικοί τέ εἰσι καὶ προειδότες	τὰ	ἐν Ἅιδου ἀγαθὰ ᾄδουσι ~καὶ
[19]	αἰσθήσεων δεῖ ἐννοῆσαι ὅτι (πάντα	τὰ	ἐν ταῖς ~αἰσθήσεσιν ἐκείνου τε
[58]	~διεφθαρμένα ἐστὶν καὶ καταβεβρωμένα, ὥσπερ	τὰ	ἐν τῇ θαλάττῃ ὑπὸ τῆς
[19]	ἦ πάσχομέν τι τοιοῦτον περὶ	τὰ	ἐν τοῖς ξύλοις τε καὶ
[64]	τὰ νῦν τε εἰρημένα καὶ	τὰ	ἐν ~τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ ζῆν,
[52]	ὅτι φαίνεται οὐ ~μόνον ἐκεῖνα	τὰ	ἐναντία ἄλληλα οὐ δεχόμενα, ἀλλὰ
[51]	ὦ φίλε, περὶ τῶν ~ἐχόντων	τὰ	ἐναντία ἐλέγομεν, ἐπονομάζοντες αὐτὰ τῇ
[15]	ἄλλοθεν ἢ ~ἐκ τῶν ἐναντίων	τὰ	ἐναντία, ὅσοις τυγχάνει ὂν τοιοῦτόν
[52]	ἄλληλα, ἀλλὰ καὶ ~ἄλλ᾽ ἄττα	τὰ	ἐναντία οὐχ ὑπομένει ἐπιόντα. ~Ἀληθέστατα,
[52]	~Οὐκ ἄρα μόνον τὰ εἴδη	τὰ	ἐναντία οὐχ ὑπομένει ἐπιόντα ἄλληλα,
[15]	πάντα οὕτω γίγνεται, ἐξ ἐναντίων	τὰ	~ἐναντία πράγματα; ~Πάνυ γε. ~Τί
[59]	ποικίλη, ~χρώμασιν διειλημμένη, ὧν καὶ	τὰ	ἐνθάδε εἶναι χρώματα ὥσπερ δείγματα,
[59]	τὰ ~χρώματα καλλίω· ὧν καὶ	τὰ	ἐνθάδε λιθίδια εἶναι ταῦτα τὰ
[58]	τῆς ~θαλάττης ἰχθύες ἀνακύπτοντες ὁρῶσι	τὰ	ἐνθάδε, οὕτως ἄν τινα καὶ
[60]	μὲν ἀπολίπῃ, δεῦρο δὲ ὁρμήσῃ,	τὰ	ἐνθάδε ~πληροῖ αὖθις, τὰ δὲ
[49]	φθάνοις περαίνων. ~Σκόπει δή, ἔφη,	τὰ	ἑξῆς ἐκείνοις ἐάν σοι συνδοκῇ
[58]	ἀκοῦσαι, ὦ Σιμμία, ~οἷα τυγχάνει	τὰ	ἐπὶ τῆς γῆς ὑπὸ τῷ
[17]	εἰ γὰρ μὴ ἀεὶ ἀνταποδιδοίη	τὰ	(ἕτερα τοῖς ἑτέροις γιγνόμενα, ~ὡσπερεὶ
[13]	καὶ ~φιλοχρήματος καὶ φιλότιμος, ἤτοι	τὰ	ἕτερα τούτων ἢ ἀμφότερα. ~Πάνυ,
[45]	ὥς τινες ἔλεγον, τότε δὴ	τὰ	ζῷα ~συντρέφεται; Καὶ πότερον τὸ
[17]	γὰρ ἐκ μὲν τῶν ἄλλων	τὰ	ζῶντα γίγνοιτο, τὰ δὲ ζῶντα
[16]	τῶν τεθνεώτων ἄρα, ὦ Κέβης,	τὰ	ζῶντά τε καὶ οἱ ζῶντες
[19]	(χρόνου ὅτε ~τὸ πρῶτον ἰδόντες	τὰ	ἴσα ἐνενοήσαμεν ὅτι ὀρέγεται μὲν
[19]	μὲν οὖν. ~(Τί δέ; Αὐτὰ	τὰ	ἴσα ἔστιν ὅτε ἄνισά σοι
[19]	ἦ δ᾽ ὅς, ταῦτά τε	τὰ	ἴσα καὶ αὐτὸ τὸ ἴσον.
[19]	ἡμεῖς ἢ οὒ περί τε	τὰ	ἴσα καὶ αὐτὸ τὸ ἴσον;
[44]	μετρίως γέγονεν· τί δὲ δὴ	τὰ	Κάδμου, ἔφη, ὦ Κέβης, πῶς
[49]	ἄλλῳ ~ἀποκρίνασθαι ὅτι τῷ καλῷ	τὰ	καλὰ (γίγνεται) καλά· ἢ οὐ
[49]	ἀλλ᾽ ὅτι τῷ καλῷ ~πάντα	τὰ	καλὰ (γίγνεται) καλά. Τοῦτο γάρ
[59]	~ἑωράκαμεν. Καὶ γὰρ αὐτὰ ταῦτα	τὰ	κοῖλα αὐτῆς, ὕδατός τε καὶ
[58]	εἶναι καὶ συρρεῖν ἀεὶ εἰς	τὰ	κοῖλα τῆς γῆς. Εμᾶς ~οὖν
[35]	παγχάλεπόν τι, τὸ μέντοι αὖ	τὰ	λεγόμενα περὶ αὐτῶν μὴ οὐχὶ
[2]	θάνατον, ὦ Φαίδων; Τί ἦν	τὰ	λεχθέντα καὶ ~πραχθέντα, καὶ τίνες
[35]	αὐτὼ ἤρετο, Τί; ἔφη, ὑμῖν	τὰ	λεχθέντα ~μῶν μὴ δοκεῖ ἐνδεῶς
[5]	γῆν, καὶ καθεζόμενος ~οὕτως ἤδη	τὰ	λοιπὰ διελέγετο. ~Ἤρετο οὖν αὐτὸν
[49]	δοκεῖ; ~Δοκεῖ. ~Καὶ μεγέθει ἄρα	τὰ	μεγάλα μεγάλα καὶ τὰ μείζω
[58]	παντοδαπὰ καὶ τὰς ἰδέας καὶ	τὰ	μεγέθη, εἰς ἃ ~συνερρυηκέναι τό
[62]	ἂν δόξωσιν ἀνιάτως ἔχειν διὰ	τὰ	μεγέθη τῶν ἁμαρτημάτων, ἢ ~ἱεροσυλίας
[49]	ἄρα τὰ μεγάλα μεγάλα καὶ	τὰ	μείζω μείζω, καὶ σμικρότητι τὰ
[47]	οἷόν τ᾽ εἶναι ἐμὲ νῦν	τὰ	μέλη, ~καὶ διὰ ταύτην τὴν
[49]	μετάσχεσιν, καὶ δεῖν τούτου ~μετασχεῖν	τὰ	μέλλοντα δύο ἔσεσθαι, καὶ μονάδος
[39]	ᾔσθησαι ὅτι πάντων τῶν τοιούτων	τὰ	μὲν ἄκρα τῶν ~ἐσχάτων σπάνια
[14]	ὁ Κέβης ἔφη· Ὦ ~Σώκρατες,	τὰ	μὲν ἄλλα ἔμοιγε δοκεῖ καλῶς
[49]	ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τῶν τοιούτων,	τὰ	μὲν ἄλλα ~χαίρειν ἐῶ, ταράττομαι
[43]	ἰατρικήν, τὰ δὲ πρᾳότερον, καὶ	τὰ	μὲν ἀπειλοῦσα, τὰ δὲ νουθετοῦσα,
[44]	ἦ δ᾽ ὃς ὁ Σωκράτης,	τὰ	μὲν Ἁρμονίας ἡμῖν τῆς Θηβαϊκῆς
[60]	πάλιν δυόμενα ~(κατὰ τῆς γῆς,	τὰ	μὲν μακροτέρους τόπους περιελθόντα καὶ
[47]	ἐξ ὀστῶν καὶ νεύρων, καὶ	τὰ	μὲν ὀστᾶ ἐστιν στερεὰ καὶ
[60]	πάλιν εἰς τὸν Τάρταρον ἐμβάλλει,	τὰ	μὲν ~πολὺ κατωτέρω ἢ> ᾗ
[43]	βίου καὶ δεσπόζουσα πάντας τρόπους,	τὰ	μὲν ~χαλεπώτερον κολάζουσα καὶ μετ᾽
[49]	ἀκούουσιν. Ἀλλὰ τίνα δὴ ἦν	τὰ	μετὰ ταῦτα ~λεχθέντα; ~(Φαίδων) ~Ὡς
[26]	ἡμεῖς γε τὰ ὁρατὰ καὶ	τὰ	μὴ τῇ τῶν ἀνθρώπων φύσει
[30]	καὶ Ἅιδου, ὥσπερ λέγεται, περὶ	τὰ	~(μνήματά τε καὶ τοὺς τάφους
[24]	μὴ δεδιέναι τὸν θάνατον ~ὥσπερ	τὰ	μορμολύκεια. ~Ἀλλὰ χρή, ἔφη ὁ
[47]	ὡς ἐγᾦμαι, πάλαι ἂν (ταῦτα	τὰ	νεῦρα καὶ ~τὰ ὀστᾶ ἢ
[47]	αὑτῶν συμβολαῖς χαλῶντα καὶ ~συντείνοντα	τὰ	νεῦρα κάμπτεσθαί που ποιεῖ οἷόν
[1]	Φλειασίων οὐδεὶς ~πάνυ τι ἐπιχωριάζει	τὰ	νῦν Ἀθήναζε, οὔτε τις ξένος
[64]	θέλητε ὥσπερ κατ᾽ ἴχνη κατὰ	τὰ	νῦν τε εἰρημένα καὶ τὰ
[36]	αὐτὴν τὴν ἁρμονίαν, καὶ πρότερον	τὰ	ξύλα ~καὶ τὰς χορδὰς κατασαπήσεσθαι
[48]	πάσχουσιν· διαφθείρονται γάρ που ἔνιοι	τὰ	~ὄμματα, ἐὰν μὴ ἐν ὕδατι
[66]	ἄνθρωπος ἐξεκάλυψεν αὐτόν, καὶ ὃς	τὰ	ὄμματα ἔστησεν· ~ἰδὼν δὲ ὁ
[51]	ὧν ἐνόντων ἔχει τὴν ἐπωνυμίαν	τὰ	ὀνομαζόμενα· ~(αὐτὰ δ᾽ ἐκεῖνα οὐκ
[33]	διὰ εἱργμοῦ διὰ ~τούτου σκοπεῖσθαι	τὰ	ὄντα ἀλλὰ μὴ αὐτὴν δι᾽
[39]	οὔτε τῶν λόγων, ἀλλὰ πάντα	τὰ	ὄντα ἀτεχνῶς ὥσπερ ἐν Εὐρίπῳ
[48]	τὸν ἐν (τοῖς) ~λόγοις σκοπούμενον	τὰ	ὄντα ἐν εἰκόσι μᾶλλον σκοπεῖν
[48]	ὅς, μετὰ ταῦτα, ἐπειδὴ ἀπειρήκη	τὰ	ὄντα ~σκοπῶν, δεῖν εὐλαβηθῆναι μὴ
[33]	οὕτως ἔχον· ταῦτα δὲ μάλιστα	~τὰ>	ὁρατά· ἢ οὔ; ~Πάνυ γε.
[26]	ἔφη. ~Ἀλλὰ μὴν ἡμεῖς γε	τὰ	ὁρατὰ καὶ τὰ μὴ τῇ
[59]	καὶ τοὺς καρπούς· καὶ αὖ	τὰ	ὄρη ὡσαύτως καὶ τοὺς ~λίθους
[47]	ἂν (ταῦτα τὰ νεῦρα καὶ	~τὰ	ὀστᾶ ἢ περὶ Μέγαρα ἢ
[47]	οἷα ἐπιτείνεσθαι (καὶ ~ἀνίεσθαι, περιαμπέχοντα	τὰ	ὀστᾶ μετὰ τῶν σαρκῶν καὶ
[27]	ἕλκεται ὑπὸ τοῦ σώματος εἰς	τὰ	οὐδέποτε κατὰ ταὐτὰ ~ἔχοντα, καὶ
[65]	ἐβούλετο, τὰς μὲν γυναῖκας καὶ	~τὰ	παιδία ἀπιέναι ἐκέλευσεν, αὐτὸς δὲ
[65]	~ἐλούσατο καὶ ἠνέχθη παρ᾽ αὐτὸν	τὰ	παιδία δύο γὰρ αὐτῷ ὑεῖς
[18]	ἱμάτιον ἢ ἄλλο τι οἷς	τὰ	~παιδικὰ αὐτῶν εἴωθε χρῆσθαι, πάσχουσι
[58]	(ἡ) γῆ ᾖ, καὶ πρὸς	τὰ	παρ᾽ ἡμῖν κάλλη κρίνεσθαι ~οὐδ᾽
[57]	ἕπεταί τε καὶ οὐκ ἀγνοεῖ	τὰ	παρόντα· ἡ δ᾽ ~ἐπιθυμητικῶς τοῦ
[2]	θανάτου. ~(Ἐχεκράτης) ~Τί δὲ δὴ	τὰ	περὶ αὐτὸν τὸν θάνατον, ὦ
[60]	τὴν γῆν οὕτω πεφυκέναι καὶ	τὰ	περὶ τὴν γῆν· τόπους δ᾽
[1]	οὐδὲν εἶχεν φράζειν. ~(Φαίδων) ~οὐδὲ	τὰ	περὶ τῆς δίκης ἄρα ἐπύθεσθε
[66]	οὖν σχεδόν τι αὐτοῦ ἦν	τὰ	περὶ τὸ ἦτρον ψυχόμενα, καὶ
[45]	τούτων τὰς φθορὰς σκοπῶν, καὶ	τὰ	περὶ τὸν οὐρανόν ~(τε καὶ
[3]	εἰσῇμεν παρὰ τὸν Σωκράτη καὶ	τὰ	πολλὰ διημερεύομεν μετ᾽ ~αὐτοῦ. καὶ
[37]	~Διαβλέψας οὖν ὁ Σωκράτης, ὥσπερ	τὰ	πολλὰ εἰώθει, Καὶ μειδιάσας, ~δίκαια
[49]	καὶ εἶμι ~πάλιν ἐπ᾽ ἐκεῖνα	τὰ	πολυθρύλητα καὶ ἄρχομαι ἀπ᾽ ἐκείνων,
[47]	~αἰτίας ἐπαιτιώμενον εἰς τὸ (διακοσμεῖν	τὰ	πράγματα, ἀέρας δὲ καὶ ~αἰθέρας
[38]	ἄξιοι εἶμεν κριταὶ ἢ καὶ	τὰ	πράγματα αὐτὰ ἄπιστα ᾖ. ~(Ἐχεκράτης)
[11]	αὐτῇ τῇ ψυχῇ θεατέον ~αὐτὰ	τὰ	πράγματα· καὶ τότε, ὡς ἔοικεν,
[48]	τὴν ψυχὴν ~τυφλωθείην βλέπων πρὸς	τὰ	πράγματα τοῖς ὄμμασι καὶ ἑκάστῃ
[60]	κάτω καλούμενον, τοῖς κατ᾽ ~ἐκεῖνα	τὰ	ῥεύματα (διὰ) τῆς γῆς εἰσρεῖ
[60]	τε ἐντεῦθεν καὶ εἰσρεῖν πάντα	~τὰ	ῥεύματα, ὅτι πυθμένα οὐκ ἔχει
[5]	~Καὶ ἅμα λέγων ταῦτα καθῆκε	(τὰ	σκέλη ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ
[66]	χρόνον ἐπεσκόπει τοὺς πόδας καὶ	τὰ	σκέλη, κἄπειτα ~σφόδρα πιέσας αὐτοῦ
[66]	~περιελθών, ἐπειδή οἱ βαρύνεσθαι ἔφη	τὰ	σκέλη, κατεκλίνη ὕπτιος οὕτω γὰρ
[17]	μένοι ἐν τούτῳ τῷ σχήματι	τὰ	τεθνεῶτα καὶ μὴ πάλιν ~ἀναβιώσκοιτο,
[52]	~καὶ αὖ τὰ δύο καὶ	(τὰ)	τέτταρα καὶ ἅπας ὁ ἕτερος
[18]	ἔννοιαν (ἔλαβεν; ~Πῶς λέγεις; ~Οἷον	τὰ	τοιάδε· ἄλλη που ἐπιστήμη ἀνθρώπου
[45]	~ἄνω κάτω μετέβαλλον σκοπῶν πρῶτον	τὰ	τοιάδε· ἆρ᾽ ἐπειδὰν τὸ θερμὸν
[10]	γίγνεσθαι; ~Φαίνεται. ~Τί δὲ δὴ	τὰ	τοιάδε, ὦ Σιμμία; Φαμέν τι
[22]	ὂν ὡς τοῦτο, τὸ πάντα	τὰ	τοιαῦτ᾽ εἶναι ὡς οἷόν τε
[30]	τὰς ~τῶν φαύλων, αἳ περὶ	τὰ	τοιαῦτα ἀναγκάζονται πλανᾶσθαι δίκην τίνουσαι
[53]	καὶ τριτημόριον αὖ ~καὶ πάντα	τὰ	τοιαῦτα, εἴπερ ἕπῃ τε καὶ
[58]	ὀνομάζειν (τοὺς πολλοὺς τῶν περὶ	τὰ	τοιαῦτα εἰωθότων λέγειν· ~οὗ δὴ
[59]	ἰάσπιδας καὶ σμαράγδους (καὶ πάντα	τὰ	τοιαῦτα· ~ἐκεῖ δὲ οὐδὲν ὅτι
[47]	τις λέγοι ὅτι ἄνευ τοῦ	τὰ	τοιαῦτα ἔχειν καὶ ~ὀστᾶ καὶ
[25]	διανοίας λογισμῷ, ἀλλ᾽ ἔστιν ἀιδῆ	τὰ	τοιαῦτα καὶ οὐχ ὁρατά; ~Παντάπασιν,
[47]	ἂν τάττῃ. Ἀλλ᾽ αἴτια μὲν	τὰ	~τοιαῦτα καλεῖν λίαν ἄτοπον· εἰ
[20]	τὸ ἔλαττον ἀλλὰ καὶ σύμπαντα	τὰ	τοιαῦτα; Οὐ γὰρ περὶ τοῦ
[31]	~Ἀμέλει, ἔφη ὁ Κέβης, εἰς	τὰ	τοιαῦτα. ~Οὐκοῦν, ἦ δ᾽ ὅς,
[29]	~ὀστᾶ τε καὶ νεῦρα καὶ	τὰ	τοιαῦτα πάντα, ὅμως ὡς ἔπος
[53]	δὴ τὸ ~ἡμιόλιον οὐδὲ τἆλλα	τὰ	τοιαῦτα, τὸ ἥμισυ, τὴν τοῦ
[24]	καὶ ἐν ἡμῖν παῖς ὅστις	τὰ	~τοιαῦτα φοβεῖται. τοῦτον οὖν πειρῶ
[63]	γὰρ ὁ κίνδυνος καὶ χρὴ	τὰ	τοιαῦτα ὥσπερ ἐπᾴδειν ἑαυτῷ, διὸ
[53]	δῆτα. ~Ἄμοιρα δὴ τοῦ ἀρτίου	τὰ	τρία. ~Ἄμοιρα. ~Ἀνάρτιος ἄρα ἡ
[53]	ἡ τοῦ ἀρτίου; ~Ναί. ~(Ἐπὶ	τὰ	τρία ἄρα ἡ τοῦ ἀρτίου
[55]	ἦν (ἀνωλέθρῳ εἶναι, ~ἄλλο τι	τὰ	τρία ἢ ἀνώλεθρα ἂν ἦν;
[52]	ἢ ὑπεκχωροῦντα. Ἢ οὐ φήσομεν	τὰ	τρία καὶ ἀπολεῖσθαι ~πρότερον καὶ
[55]	τοῦ ἀρτίου τὸ περιττὸν καὶ	τὰ	~τρία οἴχεται ἀπιόντα· καὶ περὶ
[55]	δέξεται οὐδ᾽ ~ἔσται τεθνηκυῖα, ὥσπερ	τὰ	τρία οὐκ ἔσται, ἔφαμεν, ἄρτιον,
[24]	ἀγαθοὶ ἄνδρες, πολλὰ δὲ ~καὶ	τὰ	τῶν βαρβάρων γένη, οὓς πάντας
[31]	τυραννίδας καὶ ἁρπαγὰς προτετιμηκότας εἰς	τὰ	~τῶν λύκων τε καὶ ἱεράκων
[31]	μεμελετηκότας ~καὶ μὴ διηυλαβημένους εἰς	τὰ	τῶν ὄνων γένη (καὶ τῶν
[38]	προειρημένοις λόγοις, ἀλλὰ καὶ εἰς	τὰ	ὕστερον μέλλοντα ~ῥηθήσεσθαι, μὴ οὐδενὸς
[59]	ταύτῃ οὔσῃ τοιαύτῃ ἀνὰ λόγον	τὰ	φυόμενα φύεσθαι, ~δένδρα τε καὶ
[59]	λειότητα καὶ τὴν διαφάνειαν καὶ	τὰ	~χρώματα καλλίω· ὧν καὶ τὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/06/2005