Chapitre |
[21] |
Σιμμία,
πάντες
αὐτά;
~Οὐδαμῶς.
~Ἀναμιμνῄσκονται
|
ἄρα |
ἅ
ποτε
ἔμαθον;
~Ἀνάγκη.
~Πότε |
[45] |
ἐπεὶ
δ᾽
ἐπλησίασαν
ἀλλήλοις,
αὕτη
|
~ἄρα |
αἰτία
αὐτοῖς
ἐγένετο
τοῦ
δύο |
[21] |
καὶ
φρόνησιν
εἶχον.
~Εἰ
μὴ
|
ἄρα |
ἅμα
γιγνόμενοι
λαμβάνομεν,
ὦ
Σώκρατες, |
[19] |
πῶς
λέγομεν;
~Οὕτως.
~Πρὸ
τοῦ
|
ἄρα |
ἄρξασθαι
ἡμᾶς
ὁρᾶν
καὶ
ἀκούειν |
[60] |
ἐν
τῇ
γῇ·
~ἔστι
δὲ
|
ἄρα |
αὕτη
ἡ
αἰώρα
διὰ
φύσιν |
[42] |
συντεθῇ,
ἀλλ᾽
~ἕπεσθαι.
~Συνεδόκει.
~Πολλοῦ
|
ἄρα |
δεῖ
ἐναντία
γε
ἁρμονία
κινηθῆναι |
[21] |
οἷός
τε
τοῦτο
ποιῆσαι.
~(Οὐκ
|
ἄρα |
δοκοῦσί
σοι
ἐπίστασθαί
γε,
ἔφη, |
[45] |
αὐτῶν
χωρὶς
ἀλλήλων
ἦν,
ἓν
|
ἄρα |
~ἑκάτερον
ἦν
καὶ
οὐκ
ἤστην |
[15] |
δὲ
αὐτὸ
τῇδέ
πῃ,
εἴτ᾽
|
ἄρα |
ἐν
Ἅιδου
εἰσὶν
αἱ
ψυχαὶ |
[1] |
~οὐδὲ
τὰ
περὶ
τῆς
δίκης
|
ἄρα |
ἐπύθεσθε
ὃν
τρόπον
ἐγένετο;
~(Ἐχεκράτης) |
[19] |
γε,
ὦ
Σώκρατες.
~Οὐ
ταὐτὸν
|
ἄρα |
ἐστίν,
ἦ
δ᾽
ὅς,
ταῦτά |
[16] |
ζῶντες
γίγνονται;
~(Φαίνεται,
ἔφη.
~Εἰσὶν
|
ἄρα, |
ἔφη,
αἱ
ψυχαὶ
ἡμῶν
ἐν |
[56] |
τῷ
θανάτῳ.
~Φαίνεται.
~Παντὸς
μᾶλλον
|
ἄρα, |
ἔφη,
ὦ
Κέβης,
ψυχὴ
ἀθάνατον |
[12] |
πῶς
δ᾽
οὔ;
~Τῷ
ὄντι
|
ἄρα, |
ἔφη,
ὦ
Σιμμία,
οἱ
ὀρθῶς |
[51] |
οὐ
πολλά
με
~ταράττει.
~Συνωμολογήκαμεν
|
ἄρα, |
ἦ
δ᾽
ὅς,
ἁπλῶς
τοῦτο, |
[52] |
ψυχρόν.
~(Ἀληθῆ,
ἔφη,
λέγεις.
~Ἔστιν
|
ἄρα, |
ἦ
δ᾽
ὅς,
περὶ
ἔνια |
[57] |
καὶ
μακραῖς
περιόδοις.
Ἔστι
δὲ
|
~ἄρα |
ἡ
πορεία
οὐχ
ὡς
ὁ |
[53] |
ἀρτίου;
~Ναί.
~(Ἐπὶ
τὰ
τρία
|
ἄρα |
ἡ
τοῦ
ἀρτίου
ἰδέα
οὐδέποτε |
[53] |
ἀρτίου
τὰ
τρία.
~Ἄμοιρα.
~Ἀνάρτιος
|
ἄρα |
ἡ
τριάς.
~Ναί.
~Ὃ
τοίνυν |
[42] |
~ποιῇ
ἢ
πάσχῃ;
~Συνέφη.
~Οὐκ
|
ἄρα |
ἡγεῖσθαί
γε
προσήκει
ἁρμονίαν
τούτων |
[19] |
τὸ
ἴσον;
~Παντάπασί
γε.
~Ἀναγκαῖον
|
ἄρα |
ἡμᾶς
προειδέναι
τὸ
ἴσον
πρὸ |
[16] |
τὸ
ἀναβιώσκεσθαι;
~Πάνυ
γε.
~Ὁμολογεῖται
|
ἄρα |
ἡμῖν
καὶ
ταύτῃ
τοὺς
ζῶντας |
[56] |
ἂν
εἴη;
~Πολλὴ
ἀνάγκη.
~Ἐπιόντος
|
ἄρα |
θανάτου
ἐπὶ
τὸν
ἄνθρωπον
τὸ |
[13] |
ὑπομένωσιν;
~Ἔστι
ταῦτα.
~Τῷ
δεδιέναι
|
ἄρα |
καὶ
δέει
ἀνδρεῖοί
εἰσι
πάντες |
[9] |
ἔφη.
~Σκέψαι
δή,
ὠγαθέ,
ἐὰν
|
ἄρα |
καὶ
σοὶ
συνδοκῇ
ἅπερ
ἐμοί· |
[37] |
ἀνθρώπου,
οἴοιτο
ἀποδεδεῖχθαι
~ὅτι
παντὸς
|
ἄρα |
μᾶλλον
ὅ
γε
ἄνθρωπος
σῶς |
[52] |
τριάδι.
~Οὐ
γὰρ
οὖν.
~Οὐκ
|
ἄρα |
μόνον
τὰ
εἴδη
τὰ
ἐναντία |
[21] |
~ἄνθρωποι
γεγόναμεν.
~Οὐ
δῆτα.
~Πρότερον
|
ἄρα. |
~Ναί.
~Ἦσαν
ἄρα,
ὦ
Σιμμία, |
[26] |
ἀόρατον
εἶναι;
~Οὐχ
ὁρατόν.
~Ἀιδὲς
|
ἄρα; |
~Ναί.
~Ὁμοιότερον
ἄρα
ψυχὴ
σώματός |
[46] |
Ἀναξαγόρου
~(ἀναγιγνώσκοντος,
καὶ
λέγοντος
ὡς
|
ἄρα |
νοῦς
ἐστιν
ὁ
διακοσμῶν
τε |
[50] |
Σιμμίου
σμικρότητα;
~Ἔστι
ταῦτα.
~Οὕτως
|
ἄρα |
ὁ
Σιμμίας
ἐπωνυμίαν
ἔχει
σμικρός |
[61] |
παντοδαπὰ
ῥεύματά
ἐστι·
~τυγχάνει
δ᾽
|
ἄρα |
ὄντα
ἐν
τούτοις
τοῖς
πολλοῖς |
[54] |
οὐχί;
ἦ
δ᾽
ὅς.
~Ψυχὴ
|
ἄρα |
ὅτι
ἂν
αὐτὴ
κατάσχῃ,
ἀεὶ |
[4] |
με
ἀποθνῄσκειν,
ἔδοξε
χρῆναι,
εἰ
|
ἄρα |
πολλάκις
μοι
~προστάττοι
τὸ
ἐνύπνιον |
[4] |
τί
λέγοι,
καὶ
ἀφοσιούμενος
~εἰ
|
ἄρα |
πολλάκις
ταύτην
τὴν
μουσικήν
μοι |
[25] |
ἀνερέσθαι
ἑαυτούς,
~τῷ
ποίῳ
τινὶ
|
ἄρα |
προσήκει
τοῦτο
τὸ
πάθος
πάσχειν, |
[52] |
καὶ
τόδε
σκέψαι,
ἔφη,
εἰ
|
ἄρα |
συνομολογήσεις.
θερμόν
τι
~καλεῖς
καὶ |
[49] |
σοὶ
δοκεῖ;
~Δοκεῖ.
~Καὶ
μεγέθει
|
ἄρα |
τὰ
μεγάλα
μεγάλα
καὶ
τὰ |
[57] |
πορείας.
Λέγεται
δὲ
οὕτως,
ὡς
|
ἄρα |
τελευτήσαντα
ἕκαστον
ὁ
~ἑκάστου
δαίμων, |
[44] |
Ὁμηρικῶς
ἐγγὺς
ἰόντες
πειρώμεθα
εἰ
|
ἄρα |
τι
λέγεις.
Ἔστι
δὲ
δὴ |
[12] |
ἐπεθύμουν
καὶ
συνέσεσθαι·
φρονήσεως
δὲ
|
ἄρα |
τις
τῷ
ὄντι
~ἐρῶν,
καὶ |
[29] |
οὔ;
~Ναί.
~Ἡ
δὲ
ψυχὴ
|
ἄρα, |
τὸ
ἀιδές,
τὸ
εἰς
τοιοῦτον |
[42] |
γε
τῶν
προειρημένων;
~Ἐκ
τούτου
|
ἄρα |
τοῦ
λόγου
ἡμῖν
πᾶσαι
ψυχαὶ |
[55] |
οὐ
δέχεται
θάνατον;
~οὔ.
~ἀθάνατον
|
ἄρα |
ψυχή.
~ἀθάνατον.
~Εἶεν,
ἔφη·
τοῦτο |
[26] |
ὁρατόν.
~Ἀιδὲς
ἄρα;
~Ναί.
~Ὁμοιότερον
|
ἄρα |
ψυχὴ
σώματός
ἐστιν
τῷ
ἀιδεῖ, |
[43] |
ὦ
Σώκρατες,
ἔμοιγε
δοκεῖ.
~Οὐκ
|
ἄρα, |
ὦ
ἄριστε,
ἡμῖν
οὐδαμῇ
καλῶς |
[16] |
τὸ
ζῶν.
~Ἐκ
τῶν
τεθνεώτων
|
ἄρα, |
ὦ
Κέβης,
τὰ
ζῶντά
τε |
[21] |
δῆτα.
~Πρότερον
ἄρα.
~Ναί.
~Ἦσαν
|
ἄρα, |
ὦ
Σιμμία,
αἱ
ψυχαὶ
καὶ |
[19] |
ἐπιστήμην
εἰληφέναι;
~Ναί.
~Πρὶν
γενέσθαι
|
ἄρα, |
ὡς
ἔοικεν,
ἀνάγκη
ἡμῖν
αὐτὴν |