Chapitre
[56]	ὡς ἔοικεν, αὐτοῦ ~ἀποθνῄσκει, τὸ	δ᾽	ἀθάνατον σῶν καὶ ἀδιάφθορον οἴχεται
[59]	καὶ ἔτι τούτων καλλίω. Τὸ	δ᾽	αἴτιον ~τούτου εἶναι ὅτι ἐκεῖνοι
[13]	ὑγιὲς οὐδ᾽ ἀληθὲς ἔχῃ, τὸ	δ᾽	ἀληθὲς τῷ ~ὄντι ᾖ (κάθαρσίς
[33]	καθ᾽ αὑτὸ τῶν ~ὄντων· ὅτι	δ᾽	ἂν δι᾽ ἄλλων σκοπῇ ἐν
[62]	κατὰ τὴν ἀξίαν ~ἕκαστος· οἳ	δ᾽	ἂν δόξωσιν ἀνιάτως ἔχειν διὰ
[55]	τὸ δὲ ἄδικον. ~Εἶεν· ὃ	δ᾽	ἂν θάνατον μὴ δέχηται τί
[62]	Τάρταρον, ὅθεν οὔποτε ἐκβαίνουσιν. Οἳ	δ᾽	ἂν ἰάσιμα μὲν ~μεγάλα δὲ
[48]	τῶν ἄλλων ἁπάντων (ὄντων) ἃ	δ᾽	ἂν μή, ὡς ~οὐκ ἀληθῆ.
[5]	θεμιτὸν ~εἶναι ἑαυτὸν βιάζεσθαι, ἐθέλειν	δ᾽	ἂν τῷ ἀποθνῄσκοντι τὸν φιλόσοφον
[16]	~τὴν μὲν καταδαρθάνειν εἶναι, τὴν	δ᾽	ἀνεγείρεσθαι. ἱκανῶς σοι, ἔφη, ἢ
[17]	τὸ καταδαρθάνειν ~μὲν εἴη, τὸ	δ᾽	ἀνεγείρεσθαι μὴ ἀνταποδιδοίη γιγνόμενον ἐκ
[35]	~ἀπιέναι οὗπέρ εἰσι θεράποντες. Οἱ	δ᾽	ἄνθρωποι διὰ τὸ αὑτῶν δέος
[61]	καὶ παντοδαπὰ ῥεύματά ἐστι· ~τυγχάνει	δ᾽	ἄρα ὄντα ἐν τούτοις τοῖς
[15]	~ἐναντία πράγματα; ~Πάνυ γε. ~Τί	δ᾽	αὖ; Ἔστι τι καὶ τοιόνδε
[42]	ἄν; ~Οὐ γὰρ οὖν. ~Τοῦτο	δ᾽	αὖ πεπονθυῖα ἆρ᾽ ἄν τι
[65]	τῶν εἰρημένων καὶ ἀνασκοποῦντες, τοτὲ	δ᾽	~αὖ περὶ τῆς συμφορᾶς διεξιόντες
[15]	ἑτέρου ἐπὶ τὸ ἕτερον, ~ἀπὸ	δ᾽	αὖ τοῦ ἑτέρου πάλιν ἐπὶ
[55]	θερμότητα. ~Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. ~Ὣς	δ᾽	αὔτως οἶμαι κἂν εἰ τὸ
[50]	μέγα ὂν σμικρὸν ~εἶναι· ὡς	δ᾽	αὕτως καὶ τὸ σμικρὸν τὸ
[45]	Ἢ ~τούτων μὲν οὐδέν, ὁ	δ᾽	ἐγκέφαλός ἐστιν ὁ τὰς αἰσθήσεις
[39]	πρώτους φανῆναι; ~Εἰκός γε, ἦν	δ᾽	ἐγώ. ~Εἰκὸς γάρ, ἔφη. Ἀλλὰ
[39]	μὴ πάθωμεν. ~Τὸ ποῖον; ἦν	δ᾽	ἐγώ. ~(Μὴ γενώμεθα, ἦ δ᾽
[39]	στερηθείη. ~Νὴ τὸν Δία, ἦν	δ᾽	ἐγώ, οἰκτρὸν δῆτα. ~Πρῶτον μὲν
[39]	τοῦτο γιγνόμενον; ~Πάνυ γε, ἦν	δ᾽	ἐγώ. ~Οὐκοῦν, ἦ δ᾽ ὅς,
[39]	καὶ πολλά; ~Πάνυ γε, ἦν	δ᾽	ἐγώ. ~(Οὐκοῦν οἴει, ἔφη, εἰ
[38]	καὶ ~κέβητος λόγον. ~Ἀλλ᾽ ἦν	δ᾽	ἐγώ, πρὸς δύο λέγεται οὐδ᾽
[38]	ἐμοὶ πείθῃ. ~Ἀλλὰ τί; ἦν	δ᾽	ἐγώ. ~Τήμερον, ἔφη, κἀγὼ τὰς
[38]	~ταύτας κόμας ἀποκερῇ. ~Ἔοικεν, ἦν	δ᾽	ἐγώ, ὦ Σώκρατες. ~Οὔκ, ἄν
[49]	δύνασθαι αὐτοὶ αὑτοῖς ~ἀρέσκειν· σὺ	δ᾽	εἴπερ εἶ τῶν φιλοσόφων, (οἶμαι
[13]	βάκχοι δέ τε παῦροι ~οὗτοι	δ᾽	εἰσὶν κατὰ τὴν ἐμὴν δόξαν
[65]	γὰρ πολὺν διέτριψεν ἔνδον. Ἐλθὼν	δ᾽	ἐκαθέζετο ~λελουμένος καὶ οὐ πολλὰ
[51]	τὴν ἐπωνυμίαν τὰ ὀνομαζόμενα· ~(αὐτὰ	δ᾽	ἐκεῖνα οὐκ ἄν ποτέ φαμεν
[65]	ὁ ~Κρίτων εἵπετο αὐτῷ, ἡμᾶς	δ᾽	ἐκέλευε περιμένειν. Περιεμένομεν οὖν πρὸς
[64]	παραμυθούμενος ἅμα μὲν ὑμᾶς, ἅμα	δ᾽	~ἐμαυτόν. Ἐγγυήσασθε οὖν με πρὸς
[61]	ὁ ποταμὸς ἐμβάλλων, Στύγα· ὁ	δ᾽	ἐμπεσὼν ἐνταῦθα καὶ δεινὰς ~δυνάμεις
[60]	τὰ περὶ τὴν γῆν· τόπους	δ᾽	~ἐν αὐτῇ εἶναι κατὰ τὰ
[59]	ἡμεῖς περὶ τὴν θάλατταν, τοὺς	δ᾽	ἐν νήσοις ἃς ~περιρρεῖν τὸν
[1]	πλοῖον καὶ πάλιν δεῦρο· τοῦτο	δ᾽	ἐνίοτε ἐν ~πολλῷ χρόνῳ γίγνεται,
[59]	εἶναι θέαμα εὐδαιμόνων θεατῶν. Ζῷα	δ᾽	ἐπ᾽ αὐτῇ ~εἶναι ἄλλα τε
[57]	κακίας μετὰ τῆς ψυχῆς· νῦν	δ᾽	ἐπειδὴ ἀθάνατος ~φαίνεται οὖσα, οὐδεμία
[4]	~ἐμοῦ δὲ τοῦτο πράττοντος. Νῦν	δ᾽	ἐπειδὴ ἥ τε δίκη ἐγένετο
[57]	οὐκ ἀγνοεῖ τὰ παρόντα· ἡ	δ᾽	~ἐπιθυμητικῶς τοῦ σώματος ἔχουσα, ὅπερ
[34]	οὐδὲν δεινὸν μὴ φοβηθῇ, ~(ταῦτα	δ᾽	ἐπιτηδεύσασα, ὦ Σιμμία τε καὶ
[45]	οὐκ ἤστην τότε δύο, ἐπεὶ	δ᾽	ἐπλησίασαν ἀλλήλοις, αὕτη ~ἄρα αἰτία
[1]	τύχωσιν ἄνεμοι ἀπολαβόντες (αὐτούς. ~Ἀρχὴ	δ᾽	ἐστὶ τῆς θεωρίας ἐπειδὰν ὁ
[54]	ζωήν; ~Ἥκει μέντοι, ἔφη. ~Πότερον	δ᾽	ἔστι τι ζωῇ ἐναντίον ἢ
[42]	ἑτέρας ~ψυχὴν ψυχῆς εἶναι· τοῦτο	δ᾽	ἔστι τὸ ὁμολόγημα, μηδὲν μᾶλλον
[11]	(αὐτῶν πᾶν τὸ ~εἰλικρινές, τοῦτο	δ᾽	ἐστὶν ἴσως τὸ ἀληθές· μὴ
[61]	ἐμβάλλει κατωτέρω τοῦ Ταρτάρου· οὗτος	~δ᾽	ἐστὶν ὃν ἐπονομάζουσιν Πυριφλεγέθοντα, οὗ
[11]	πέρι διὰ πάντα ταῦτα. Τὸ	δ᾽	~ἔσχατον πάντων ὅτι, ἐάν τις
[1]	τὴν ~πρύμναν τοῦ πλοίου· τοῦτο	δ᾽	ἔτυχεν, ὥσπερ λέγω, τῇ προτεραίᾳ
[58]	οὐδ᾽ ἧττον οὐδαμόσε κλιθῆναι, ὁμοίως	δ᾽	ἔχον ἀκλινὲς μενεῖ. ~πρῶτον μὲν
[61]	καὶ ἄγριον, ὡς λέγεται, χρῶμα	δ᾽	ἔχοντα ~ὅλον οἷον ὁ (κυανός,
[36]	ἐν τῇ ἡρμοσμένῃ λύρᾳ, ~αὐτὴ	δ᾽	ἡ λύρα καὶ αἱ χορδαὶ
[51]	εἶπε τῶν παρόντων ἀκούσας ὅστις	δ᾽	ἦν, οὐ σαφῶς μέμνημαι ~Πρὸς
[42]	ἁρμονία εἴη καὶ πλείων, εἰ	δ᾽	ἧττόν τε καὶ ἐπ᾽ ~ἔλαττον,
[62]	οἱ δὲ οὓς ὕβρισαν, καλέσαντες	~δ᾽	ἱκετεύουσι (καὶ δέονται ἐᾶσαι σφᾶς
[37]	γε ~ὀλιγοχρονιώτερον οὐκ ἀπόλωλεν. Τὸ	δ᾽	οἶμαι, ὦ Σιμμία, οὐχ οὕτως
[13]	ἡδονῶν κρατεῖν ἄλλων ἡδονῶν. Τοῦτο	δ᾽	ὅμοιόν ἐστιν ᾧ ~νυνδὴ ἐλέγετο,
[13]	παντὶ ~τρόπῳ προυθυμήθην γενέσθαι· εἰ	δ᾽	ὀρθῶς προυθυμήθην καί τι ἠνύσαμεν,
[39]	ἦν δ᾽ ἐγώ. ~Οὐκοῦν, ἦ	δ᾽	ὅς, αἰσχρόν, καὶ δῆλον ὅτι
[10]	τοῖς ὀφθαλμοῖς εἶδες; ~Οὐδαμῶς, ἦ	δ᾽	ὅς. ~Ἀλλ᾽ ἄλλῃ τινὶ αἰσθήσει
[66]	μέτριον εἶναι πιεῖν. ~(Μανθάνω, ἦ	δ᾽	ὅς· ἀλλ᾽ εὔχεσθαί γέ που
[26]	ἔφη, θῶμεν. ~(Φέρε δή, ἦ	δ᾽	ὅς, ἄλλο τι ἡμῶν αὐτῶν
[42]	μανθάνω, ἔφη. ~Ἢ οὐχί, ἦ	δ᾽	ὅς, ἂν μὲν μᾶλλον ἁρμοσθῇ
[51]	με ~ταράττει. ~Συνωμολογήκαμεν ἄρα, ἦ	δ᾽	ὅς, ἁπλῶς τοῦτο, μηδέποτε ἐναντίον
[31]	εἰς τὰ τοιαῦτα. ~Οὐκοῦν, ἦ	δ᾽	ὅς, δῆλα δὴ καὶ τἆλλα
[53]	ἔφη, λέγεις. ~Βούλει οὖν, ἦ	δ᾽	ὅς, ἐὰν οἷοί τ᾽ ὦμεν,
[58]	ταῦτα ἀρκεῖ. ~Πέπεισμαι τοίνυν, ἦ	δ᾽	ὅς, ἐγὼ ὡς πρῶτον μέν,
[19]	~Ἀνάγκη, ἔφη. ~Σκόπει δή, ἦ	δ᾽	ὅς, εἰ ταῦτα οὕτως ἔχει.
[16]	ταύτην; ~Τὸ ἀναβιώσκεσθαι. ~Οὐκοῦν, ἦ	δ᾽	ὅς, εἴπερ ἔστι τὸ ἀναβιώσκεσθαι,
[16]	τεθνηκός, ἔφη. ~Τί δέ, ἦ	δ᾽	ὅς, ἐκ τοῦ τεθνεῶτος; ~Ἀναγκαῖον,
[52]	ὁ Κέβης. ~Οὐδὲ μήν, ἦ	δ᾽	ὅς, ἐναντίον γέ ἐστι δυὰς
[17]	λέγεις; ἔφη. ~Οὐδὲν χαλεπόν, ἦ	δ᾽	ὅς, ἐννοῆσαι ὃ λέγω· ἀλλ᾽
[13]	ἔφη. ~Εἰ γὰρ ἐθέλεις, ἦ	δ᾽	ὅς, ἐννοῆσαι τήν γε τῶν
[18]	οὖν, ἔφη. ~Τί δέ; ἦ	δ᾽	ὅς· ἔστιν ἵππον γεγραμμένον ἰδόντα
[49]	~Συγχωρῶ, ἔφη. ~Οὐ τοίνυν, ἦ	δ᾽	ὅς, ἔτι μανθάνω οὐδὲ δύναμαι
[19]	μὲν οὖν. ~Τί δέ; ἦ	δ᾽	ὅς· ἦ πάσχομέν τι τοιοῦτον
[10]	οὖν, ἔφη. ~Πότε οὖν, ἦ	δ᾽	ὅς, ἡ ψυχὴ τῆς ἀληθείας
[36]	οὐχ ἱκανῶς. ~Ταύτῃ ἔμοιγε, ἦ	δ᾽	ὅς, ᾗ δὴ καὶ περὶ
[6]	φησὶν ὁ Κέβης. ~(Οὐκοῦν, ἦ	δ᾽	ὅς, καὶ σὺ ἂν τῶν
[12]	ἀπὸ ~σώματος; ~Παντάπασί γε, ἦ	δ᾽	ὅς. ~Λύειν δέ γε αὐτήν,
[48]	βούλομαι. ~Ἔδοξε τοίνυν μοι, ἦ	δ᾽	ὅς, μετὰ ταῦτα, ἐπειδὴ ἀπειρήκη
[39]	δ᾽ ἐγώ. ~(Μὴ γενώμεθα, ἦ	δ᾽	ὅς, μισόλογοι, ὥσπερ οἱ μισάνθρωποι
[33]	ἐρῶ, ἔφη. Γιγνώσκουσι γάρ, ἦ	δ᾽	ὅς, οἱ φιλομαθεῖς (ὅτι ~παραλαβοῦσα
[50]	σμικρότητα; ~Ἔγωγε. ~Ἀλλὰ γάρ, ἦ	δ᾽	ὅς, ὁμολογεῖς τὸ τὸν Σιμμίαν
[18]	ἐπεχείρησας λέγειν. ~(Τῇδ᾽ ἔγωγε, ἦ	δ᾽	ὅς. Ὁμολογοῦμεν γὰρ δήπου, εἴ
[41]	ὦ Σώκρατες. ~Αἰσθάνῃ οὖν, ἦ	δ᾽	ὅς, ὅτι ταῦτά σοι συμβαίνει
[13]	δή, ὦ Σώκρατες; ~Οἶσθα, ἦ	δ᾽	ὅς, ὅτι τὸν θάνατον ἡγοῦνται
[5]	εἶναι πείσεται. ~Τί δέ; ἦ	δ᾽	ὅς, οὐ φιλόσοφος Εὔηνος; ~Ἔμοιγε
[19]	γε. ~Διαφέρει δέ γε, ἦ	δ᾽	ὅς, οὐδέν· ἕως ἂν ἄλλο
[12]	~Πολλὴ μέντοι νὴ Δία, ἦ	δ᾽	ὅς. ~Οὐκοῦν ἱκανόν σοι τεκμήριον,
[42]	~Ἦ καὶ καλῶς δοκεῖ, ἦ	δ᾽	ὅς, οὕτω λέγεσθαι, καὶ πάσχειν
[8]	ὁ Σιμμίας. ~Φέρε δή, ἦ	δ᾽	ὅς, πειραθῶ πιθανώτερον πρὸς ὑμᾶς
[41]	δ᾽ οὔ. ~Τί οὖν, ἦ	δ᾽	ὅς, περὶ ἐκείνου τοῦ λόγου
[52]	ἔφη, λέγεις. ~Ἔστιν ἄρα, ἦ	δ᾽	ὅς, περὶ ἔνια τῶν τοιούτων,
[39]	λέγεις; ἔφην ἐγώ. ~Ὥσπερ, ἦ	δ᾽	ὅς, περὶ τῶν σφόδρα σμικρῶν
[19]	ὃ ἔστιν; ~Πάνυ γε, ἦ	δ᾽	ὅς. ~Πόθεν λαβόντες αὐτοῦ τὴν
[16]	οὖν, ἔφη. ~Πῶς οὖν, ἦ	δ᾽	ὅς, ποιήσομεν; Οὐκ ἀνταποδώσομεν τὴν
[41]	ὁ Σιμμίας. ~Καὶ μήν, ἦ	δ᾽	ὅς, πρέπει γε εἴπερ τῳ
[15]	~Μὴ τοίνυν κατ᾽ ἀνθρώπων, ἦ	δ᾽	ὅς, σκόπει μόνον τοῦτο, εἰ
[27]	~Πᾶς ἄν μοι δοκεῖ, ἦ	δ᾽	ὅς, συγχωρῆσαι, ὦ Σώκρατες, ἐκ
[49]	γελάσας, ἔγωγε, ἔφη. ~Οὐκοῦν, ἦ	δ᾽	ὅς, τὰ δέκα τῶν ὀκτὼ
[50]	ταῦτα ἠρώτα, Εἰ δή, ἦ	δ᾽	ὅς, ταῦτα οὕτως ~λέγεις, ἆρ᾽
[19]	~Οὐ ταὐτὸν ἄρα ἐστίν, ἦ	δ᾽	ὅς, ταῦτά τε τὰ ἴσα
[15]	ἄλληλα; ~Πάνυ μὲν οὖν, ἦ	δ᾽	ὅς. ~(Τί οὖν; ἔφη, τῷ
[18]	ἔφη ὁ Σιμμίας. ~(Οὐκοῦν, ἦ	δ᾽	ὅς, τὸ τοιοῦτον ἀνάμνησίς τίς
[32]	~(Οὐ μέντοι μὰ Δία, ἦ	δ᾽	ὅς. Τοιγάρτοι τούτοις μὲν ἅπασιν,
[58]	μενεῖ. ~πρῶτον μὲν τοίνυν, ἦ	δ᾽	ὅς, τοῦτο πέπεισμαι. ~Καὶ ὀρθῶς
[43]	ὁπωστιοῦν, ἔφη. ~Τί δέ; ἦ	δ᾽	ὅς· τῶν ἐν ἀνθρώπῳ πάντων
[54]	ἔχει; ~Πῶς γὰρ οὐχί; ἦ	δ᾽	ὅς. ~Ψυχὴ ἄρα ὅτι ἂν
[64]	κατορύττει. Εὖ γὰρ ἴσθι, ἦ	δ᾽	~ὅς, ὦ ἄριστε Κρίτων, τὸ
[55]	ὦ Σώκρατες. ~Τί οὖν, ἦ	δ᾽	ὅς, ὦ Κέβης; εἰ τῷ
[37]	τοῦ λόγου. ~Ἀλλ᾽ ἄγε, ἦ	δ᾽	ὅς, ὦ Κέβης, λέγε, τί
[42]	ἐστιν ἁρμονία. ~Τί δέ, ἦ	δ᾽	ὅς, ὦ Σιμμία, τῇδε; Δοκεῖ
[54]	ἱκανῶς, ἔφη. ~Ἀποκρίνου δή, ἦ	δ᾽	ὅς, ᾧ ἂν τί ἐγγένηται
[49]	Κέβης, οὐ σφόδρα. ~(Ἀλλ᾽ ἦ	δ᾽	ὅς, ὧδε λέγω, οὐδὲν καινόν,
[37]	(ἀπιστίαν παρέχει) ~Λέγω δή, ἦ	δ᾽	ὃς ὁ Κέβης. Ἐμοὶ γὰρ
[18]	~Ἀπιστῶ μέν (σοι) ἔγωγε, ἦ	δ᾽	ὃς ὁ Σιμμίας, οὔ, αὐτὸ
[56]	ἢ ἀκοῦσαι. ~Ἀλλὰ μήν, ἦ	δ᾽	ὃς ὁ Σιμμίας, οὐδ᾽ αὐτὸς
[25]	λέγεις. ~Οὐκοῦν τοιόνδε τι, ἦ	δ᾽	ὃς ὁ Σωκράτης, δεῖ ἡμᾶς
[14]	~Οὔκουν γ᾽ ἂν οἶμαι, ἦ	δ᾽	ὃς ὁ Σωκράτης, εἰπεῖν τινα
[44]	οὕτως, ἔφη. ~Εἶεν δή, ἦ	δ᾽	ὃς ὁ Σωκράτης, τὰ μὲν
[45]	καὶ ~προσετίθετο ἕτερον ἑτέρῳ, νῦν	δ᾽	ὅτι ἀπάγεται καὶ χωρίζεται ἕτερον
[42]	ἔφη ὁ Σιμμίας, εἰπεῖν· δῆλον	δ᾽	ὅτι τοιαῦτ᾽ ἄττ᾽ ἂν λέγοι
[60]	μέχρι τοῦ μέσου ~καθιέναι, πέρα	δ᾽	οὔ· ἄναντες γὰρ ἀμφοτέροις τοῖς
[10]	γέ τι καὶ ἀγαθόν; ~Πῶς	δ᾽	οὔ; ~Ἤδη οὖν πώποτέ τι
[11]	ἔσται χωρὶς τοῦ ~σώματος, πρότερον	δ᾽	οὔ. Καὶ ἐν ᾧ ἂν
[31]	μελέτης; ~Δῆλον δή, ἔφη· πῶς	δ᾽	οὔ; ~Οὐκοῦν εὐδαιμονέστατοι, ἔφη, καὶ
[19]	τῷ μὲν ἴσα φαίνεται, τῷ	δ᾽	οὔ; ~Πάνυ μὲν οὖν. ~(Τί
[41]	οὔ; ~Τοὺς μέν, ἐφάτην, τοὺς	δ᾽	οὔ. ~Τί οὖν, ἦ δ᾽
[41]	ἀποδέχεσθε, ἢ τοὺς ~μέν, τοὺς	δ᾽	οὔ; ~Τοὺς μέν, ἐφάτην, τοὺς
[12]	αὐτῷ τούτου ἀγανακτεῖν; ~Γελοῖον· πῶς	δ᾽	οὔ; ~Τῷ ὄντι ἄρα, ἔφη,
[66]	πόδα ἤρετο εἰ αἰσθάνοιτο, (ὁ	δ᾽	οὐκ ἔφη. Καὶ ~μετὰ τοῦτο
[39]	εἶναι, ἐνίοτε μὲν ὤν, ἐνίοτε	δ᾽	οὐκ ὤν, καὶ αὖθις ~ἕτερος
[3]	τῇ ἡμέρᾳ τελευτᾷ Οὐ πολὺν	δ᾽	οὖν χρόνον ἐπισχὼν ἧκεν καὶ
[60]	τοῦ παρ᾽ ἡμῖν ~(τόπου, ἔστι	δ᾽	οὓς καὶ βραχυτέρους τῷ βάθει
[57]	φησιν εἰς Ἅιδου φέρειν, ἡ	δ᾽	οὔτε ἁπλῆ οὔτε μία φαίνεταί

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/06/2005