Chapitre |
[47] |
καὶ
~ἀκοὰς
καὶ
ἄλλα
μυρία
|
(τοιαῦτα |
αἰτιώμενος,
ἀμελήσας
τὰς
ὡς
ἀληθῶς |
[30] |
~τῶν
φαύλων,
αἳ
περὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
ἀναγκάζονται
πλανᾶσθαι
δίκην
τίνουσαι
~τῆς |
[11] |
φιλοσόφοις,
ὥστε
καὶ
πρὸς
ἀλλήλους
|
τοιαῦτα |
~ἄττα
λέγειν,
ὅτι
κινδυνεύει
τοι |
[53] |
τριτημόριον
αὖ
~καὶ
πάντα
τὰ
|
τοιαῦτα, |
εἴπερ
ἕπῃ
τε
καὶ
συνδοκεῖ |
[57] |
ἀδίκων
ἡμμένην
ἢ
ἄλλ᾽
~ἄττα
|
τοιαῦτα |
εἰργασμένην,
ἃ
τούτων
ἀδελφά
τε |
[58] |
(τοὺς
πολλοὺς
τῶν
περὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
εἰωθότων
λέγειν·
~οὗ
δὴ
ὑποστάθμην |
[59] |
καὶ
σμαράγδους
(καὶ
πάντα
τὰ
|
τοιαῦτα· |
~ἐκεῖ
δὲ
οὐδὲν
ὅτι
οὐ |
[47] |
λέγοι
ὅτι
ἄνευ
τοῦ
τὰ
|
τοιαῦτα |
ἔχειν
καὶ
~ὀστᾶ
καὶ
νεῦρα |
[31] |
~ἐνδοῦνται
δέ,
ὥσπερ
εἰκός,
εἰς
|
τοιαῦτα |
ἤθη
ὁποῖ᾽
ἄττ᾽
ἂν
καὶ |
[37] |
γὰρ
ὑφάντης
οὗτος
πολλὰ
κατατρίψας
|
τοιαῦτα |
ἱμάτια
καὶ
~ὑφηνάμενος
ἐκείνων
μὲν |
[10] |
τοῖς
~ἀνθρώποις,
ἢ
τά
γε
|
τοιαῦτα |
καὶ
οἱ
ποιηταὶ
ἡμῖν
ἀεὶ |
[25] |
λογισμῷ,
ἀλλ᾽
ἔστιν
ἀιδῆ
τὰ
|
τοιαῦτα |
καὶ
οὐχ
ὁρατά;
~Παντάπασιν,
ἔφη, |
[47] |
τάττῃ.
Ἀλλ᾽
αἴτια
μὲν
τὰ
|
~τοιαῦτα |
καλεῖν
λίαν
ἄτοπον·
εἰ
δέ |
[20] |
ἔλαττον
ἀλλὰ
καὶ
σύμπαντα
τὰ
|
τοιαῦτα; |
Οὐ
γὰρ
περὶ
τοῦ
ἴσου |
[31] |
ἔφη
ὁ
Κέβης,
εἰς
τὰ
|
τοιαῦτα. |
~Οὐκοῦν,
ἦ
δ᾽
ὅς,
δῆλα |
[29] |
τε
καὶ
νεῦρα
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
πάντα,
ὅμως
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν |
[66] |
τὰς
~γυναῖκας
ἀπέπεμψα,
ἵνα
μὴ
|
(τοιαῦτα |
πλημμελοῖεν·
καὶ
γὰρ
ἀκήκοα
ὅτι |
[53] |
τὸ
~ἡμιόλιον
οὐδὲ
τἆλλα
τὰ
|
τοιαῦτα, |
τὸ
ἥμισυ,
τὴν
τοῦ
ὅλου, |
[62] |
πολλοὺς
~ἐξειργασμένοι
ἢ
ἄλλα
ὅσα
|
τοιαῦτα |
τυγχάνει
ὄντα,
τούτους
δὲ
ἡ |
[24] |
ἐν
ἡμῖν
παῖς
ὅστις
τὰ
|
~τοιαῦτα |
φοβεῖται.
τοῦτον
οὖν
πειρῶ
μεταπείθειν |
[63] |
ὁ
κίνδυνος
καὶ
χρὴ
τὰ
|
τοιαῦτα |
ὥσπερ
ἐπᾴδειν
ἑαυτῷ,
διὸ
δὴ |