Chapitre |
[53] |
ἄρα
ἡ
τριάς.
~Ναί.
~Ὃ
|
τοίνυν |
ἔλεγον
ὁρίσασθαι,
ποῖα
οὐκ
ἐναντία |
[34] |
ὁ
Κέβης,
ὦ
Σώκρατες.
~Τούτων
|
τοίνυν |
ἕνεκα,
ὦ
Κέβης,
οἱ
δικαίως |
[16] |
~Πῶς
γὰρ
οὔ;
~Τὴν
μὲν
|
τοίνυν |
ἑτέραν
συζυγίαν
ὧν
νυνδὴ
ἔλεγον |
[4] |
εἰπὲ
τί
χρὴ
λέγειν.
~Λέγε
|
τοίνυν, |
ἔφη,
αὐτῷ,
ὦ
Κέβης,
τἀληθῆ, |
[52] |
~Πῶς
γὰρ
οὔκ;
ἔφη.
~Ὃ
|
τοίνυν, |
ἔφη,
βούλομαι
δηλῶσαι,
ἄθρει.
ἔστιν |
[58] |
γε,
ἔφη
ὁ
Σιμμίας.
~Ἔτι
|
τοίνυν, |
ἔφη,
πάμμεγά
τι
εἶναι
αὐτό, |
[41] |
γάρ,
ἔφη
ὁ
Σιμμίας.
~Οὗτος
|
τοίνυν, |
ἔφη,
σοὶ
οὐ
συνῳδός·
ἀλλ᾽ |
[40] |
ἐγώ,
οἰκτρὸν
δῆτα.
~Πρῶτον
μὲν
|
τοίνυν, |
ἔφη,
τοῦτο
εὐλαβηθῶμεν,
καὶ
μὴ |
[59] |
μύθου
ἡδέως
ἂν
~ἀκούσαιμεν.
~Λέγεται
|
τοίνυν, |
ἔφη,
ὦ
ἑταῖρε,
πρῶτον
μὲν |
[38] |
ἕως
ἔτι
φῶς
ἐστιν.
~Παρακαλῶ
|
τοίνυν, |
ἔφην,
οὐχ
ὡς
Ἡρακλῆς,
ἀλλ᾽ |
[58] |
Σιμμίας,
καὶ
ταῦτα
ἀρκεῖ.
~Πέπεισμαι
|
τοίνυν, |
ἦ
δ᾽
ὅς,
ἐγὼ
ὡς |
[49] |
αἰτίᾳ
~συγχωρεῖς;
~Συγχωρῶ,
ἔφη.
~Οὐ
|
τοίνυν, |
ἦ
δ᾽
ὅς,
ἔτι
μανθάνω |
[58] |
ἔχον
ἀκλινὲς
μενεῖ.
~πρῶτον
μὲν
|
τοίνυν, |
ἦ
δ᾽
ὅς,
τοῦτο
πέπεισμαι. |
[5] |
δοκεῖ,
ἔφη
ὁ
Σιμμίας.
~Ἐθελήσει
|
τοίνυν |
καὶ
Εὔηνος
καὶ
πᾶς
ὅτῳ |
[15] |
οὖν,
ἔφη
ὁ
Κέβης.
~Μὴ
|
τοίνυν |
κατ᾽
ἀνθρώπων,
ἦ
δ᾽
ὅς, |
[48] |
οὖν,
ἔφη,
ὡς
βούλομαι.
~Ἔδοξε
|
τοίνυν |
μοι,
ἦ
δ᾽
ὅς,
μετὰ |
[17] |
ὡμολογημένων
ἀναγκαῖον
οὕτως
ἔχειν.
~Ἰδὲ
|
τοίνυν |
οὕτως,
ἔφη,
ὦ
Κέβης,
ὅτι |
[2] |
γὰρ
οὔ;
~(Φαίδων)
~Ἐκεῖνός
τε
|
τοίνυν |
παντάπασιν
οὕτως
εἶχεν,
καὶ
αὐτὸς |
[64] |
οὐδὲν
πλέον
ποιήσετε.
~Ταῦτα
μὲν
|
τοίνυν |
προθυμησόμεθα,
ἔφη,
οὕτω
ποιεῖν·
θάπτωμεν |
[6] |
ἄν;
~Πάνυ
γ᾽
ἔφη.
~Ἴσως
|
τοίνυν |
ταύτῃ
οὐκ
ἄλογον
μὴ
πρότερον |
[45] |
ὁ
Κέβης,
βούλομαί
γε.
~Ἄκουε
|
τοίνυν |
ὡς
ἐροῦντος.
Ἐγὼ
γάρ,
ἔφη, |