Chapitre |
[33] |
τοσοῦτον
κακὸν
ἔπαθεν
ἀπ᾽
~(αὐτῶν
|
ὧν |
ἄν
τις
οἰηθείη,
οἷον
ἢ |
[45] |
ἄν
τί
σοι
χρήσιμον
~φαίνηται
|
ὧν |
ἂν
λέγω,
πρὸς
τὴν
πειθὼ |
[40] |
ἀμφισβητῶσιν,
ὅπῃ
μὲν
ἔχει
περὶ
|
~ὧν |
ἂν
ὁ
λόγος
ᾖ
οὐ |
[42] |
ὡς
ἂν
ἐκεῖνα
ἔχῃ
ἐξ
|
ὧν |
ἂν
συγκέηται;
~Οὐδαμῶς.
~Οὐδὲ
μὴν |
[42] |
γε
προσήκει
ἁρμονίαν
τούτων
ἐξ
|
ὧν |
ἂν
συντεθῇ,
ἀλλ᾽
~ἕπεσθαι.
~Συνεδόκει. |
[65] |
~μάλα,
καὶ
συγγενομένους
γ᾽
ἐνίους
|
ὧν |
ἂν
τύχωσιν
ἐπιθυμοῦντες.
Ἀλλὰ
~μηδὲν |
[60] |
ποταμοὶ
καὶ
αὐτὸς
ὁ
ῥύαξ·
|
ὧν |
δὴ
καὶ
ἑκάστους
τοὺς
~τόπους |
[45] |
λέγω,
πρὸς
τὴν
πειθὼ
περὶ
|
ὧν |
δὴ
λέγεις
χρήσῃ.
~Ἀλλὰ
μήν, |
[57] |
ἐκεῖσε
πορεῦσαι·
~τυχόντας
δὲ
ἐκεῖ
|
ὧν |
δὴ
τυχεῖν
καὶ
μείναντας
ὃν |
[62] |
~Ἀλλὰ
τούτων
δὴ
ἕνεκα
χρὴ
|
ὧν |
διεληλύθαμεν,
ὦ
Σιμμία,
πᾶν
ποιεῖν |
[5] |
τῷ
ἀνδρί·
σχεδὸν
οὖν
ἐξ
|
ὧν |
ἐγὼ
ᾔσθημαι
οὐδ᾽
~ὁπωστιοῦν
σοι |
[41] |
συγκειμένη,
πρὶν
~ἐκεῖνα
εἶναι
ἐξ
|
ὧν |
ἔδει
αὐτὴν
συντεθῆναι.
Ἢ
ἀποδέξῃ; |
[57] |
ἂν
δή
τινες
χρόνοι
γένωνται,
|
ὧν |
ἐλθόντων
ὑπ᾽
ἀνάγκης
~φέρεται
εἰς |
[51] |
~νῦν
δὲ
περὶ
ἐκείνων
αὐτῶν
|
ὧν |
ἐνόντων
ἔχει
τὴν
ἐπωνυμίαν
τὰ |
[12] |
τῆς
τοῦ
~ὄψεσθαί
τε
ἐκεῖ
|
ὧν |
ἐπεθύμουν
καὶ
συνέσεσθαι·
φρονήσεως
δὲ |
[67] |
~ἡμεῖς
φαῖμεν
ἄν,
τῶν
τότε
|
ὧν |
ἐπειράθημεν
ἀρίστου
καὶ
ἄλλως
~φρονιμωτάτου |
[21] |
περὶ
αὐτοῦ;
Ἀνὴρ
ἐπιστάμενος
~περὶ
|
ὧν |
ἐπίσταται
ἔχοι
ἂν
δοῦναι
λόγον |
[44] |
Ἔστι
δὲ
δὴ
τὸ
~κεφάλαιον
|
ὧν |
ζητεῖς·
ἀξιοῖς
ἐπιδειχθῆναι
ἡμῶν
τὴν |
[59] |
δωδεκάσκυτοι
σφαῖραι,
ποικίλη,
~χρώμασιν
διειλημμένη,
|
ὧν |
καὶ
τὰ
ἐνθάδε
εἶναι
χρώματα |
[59] |
διαφάνειαν
καὶ
τὰ
~χρώματα
καλλίω·
|
ὧν |
καὶ
τὰ
ἐνθάδε
λιθίδια
εἶναι |
[18] |
ἀναμνησθῆναι.
καὶ
σχεδόν
γε
ἐξ
|
ὧν |
Κέβης
~ἐπεχείρησε
λέγειν
ἤδη
μέμνημαι |
[21] |
ἔχειν
διδόναι
λόγον
περὶ
τούτων
|
ὧν |
νυνδὴ
~ἐλέγομεν;
~Βουλοίμην
μεντἄν,
ἔφη |
[19] |
τὴν
ἐπιστήμην;
ἆρ᾽
οὐκ
ἐξ
|
ὧν |
νυνδὴ
ἐλέγομεν,
ἢ
~ξύλα
ἢ |
[16] |
~Τὴν
μὲν
τοίνυν
ἑτέραν
συζυγίαν
|
ὧν |
νυνδὴ
ἔλεγον
ἐγώ
σοι,
ἔφη, |
[51] |
καὶ
σέ
τι
τούτων
ἐτάραξεν
|
ὧν |
ὅδε
εἶπεν;
~Οὐδ᾽
αὖ,
ἔφη |
[56] |
ὑπὸ
μέντοι
τοῦ
μεγέθους
περὶ
|
(ὧν |
οἱ
λόγοι
εἰσίν,
καὶ
τὴν |
[34] |
κόσμιοί
εἰσι
~καὶ
ἀνδρεῖοι,
οὐχ
|
ὧν |
οἱ
πολλοὶ
ἕνεκά
φασιν·
ἢ |
[4] |
περὶ
γάρ
τοι
τῶν
(ποιημάτων
|
ὧν |
πεποίηκας
ἐντείνας
~τοὺς
τοῦ
Αἰσώπου |
[47] |
ἐπιχειρήσας
λέγειν
τὰς
αἰτίας
ἑκάστων
|
ὧν |
~πράττω,
λέγοι
πρῶτον
μὲν
ὅτι |
[21] |
ἡμᾶς
γεγονέναι,
(ἢ
~ἀναμιμνῄσκεσθαι
ὕστερον
|
ὧν |
πρότερον
ἐπιστήμην
εἰληφότες
ἦμεν;
~Οὐκ |
[9] |
~μᾶλλον
οἶμαι
ἡμᾶς
εἴσεσθαι
περὶ
|
ὧν |
σκοποῦμεν.
Φαίνεταί
σοι
φιλοσόφου
~ἀνδρὸς |
[14] |
καὶ
ἀπηλλαγμένη
τούτων
τῶν
κακῶν
|
ὧν |
σὺ
νυνδὴ
διῆλθες,
~πολλὴ
ἂν |
[61] |
τοῖς
πολλοῖς
τέτταρ᾽
ἄττα
ῥεύματα,
|
ὧν |
τὸ
~μὲν
μέγιστον
καὶ
ἐξωτάτω |
[43] |
~ὁτιοῦν
πάθος
πάσχοι
ἐκεῖνα
ἐξ
|
ὧν |
τυγχάνοι
οὖσα,
ἀλλ᾽
ἕπεσθαι
ἐκείνοις |
[43] |
ἡγεμονεύουσά
τε
~ἐκείνων
πάντων
ἐξ
|
ὧν |
φησί
τις
αὐτὴν
(εἶναι,
καὶ |