Chapitre
[21]	οὕτως ἔχει, ὦ Σώκρατες. ~Πότερον	οὖν	αἱρῇ, ὦ Σιμμία; Ἐπισταμένους ἡμᾶς
[38]	~σώματος διαζεύξει παντάπασιν ἀπόληται. ~(Πάντες	οὖν	ἀκούσαντες εἰπόντων αὐτῶν ἀηδῶς διετέθημεν,
[9]	τοῦ σώματός εἰσιν. ~Πάνυ μὲν	οὖν	ἀληθῆ λέγεις. ~Τί δὲ δὴ
[3]	ἐκ Δήλου ἀφιγμένον εἴη. Παρηγγείλαμεν	οὖν	ἀλλήλοις ἥκειν ὡς ~πρῳαίτατα εἰς
[58]	ταῦτα ἃ σὲ πείθει· ἡδέως	οὖν	ἂν ~ἀκούσαιμι. ~Ἀλλὰ μέντοι, ὦ
[37]	τούτοις πάνυ πολὺ διαφέρειν. Τί	οὖν,	ἂν φαίη ~ὁ λόγος, ἔτι
[1]	τε καὶ αὐτὸς ἐσώθη. Τῷ	οὖν	~Ἀπόλλωνι ηὔξαντο ὡς λέγεται τότε,
[10]	τοῦ γνῶναι ἕκαστον; ~Πάνυ μὲν	οὖν.	~Ἆρ᾽ οὖν ἐκεῖνος ἂν τοῦτο
[1]	ἐνιαυτὸν τῷ θεῷ ~πέμπουσιν. Ἐπειδὰν	οὖν	ἄρξωνται τῆς θεωρίας, νόμος ἐστὶν
[27]	ἀληθῆ λέγεις, ὦ Σώκρατες. ~Ποτέρῳ	οὖν	αὖ σοι δοκεῖ τῷ εἴδει
[5]	ἤδη τὰ λοιπὰ διελέγετο. ~Ἤρετο	οὖν	αὐτὸν ὁ Κέβης· Πῶς τοῦτο
[46]	ἔχειν (ἐστὶν ὥσπερ ἔχει· ἑκάστῳ	οὖν	αὐτῶν ἀποδιδόντα τὴν ~αἰτίαν καὶ
[26]	~Παντάπασιν, ἔφη, ἀληθῆ λέγεις. ~Θῶμεν	οὖν	βούλει, ἔφη, δύο εἴδη τῶν
[61]	ἑκατέρωθεν ~γίγνεται μέρος. ~Τὰ μὲν	οὖν	δὴ ἄλλα πολλά τε καὶ
[1]	Αὐτός, ὦ Ἐχέκρατες. ~(Ἐχεκράτης) ~Τί	οὖν	δή ἐστιν ἅττα εἶπεν ὁ
[48]	τὸν ἐν (τοῖς) ἔργοις. ~Ἀλλ᾽	οὖν	δὴ ταύτῃ γε ὥρμησα, καὶ
[2]	οἶμαι τούτους παραγενέσθαι. ~(Ἐχεκράτης) ~Τί	οὖν	δή; Τίνες φῂς ἦσαν οἱ
[8]	ἀγαθὰ ἐπειδὰν τελευτήσῃ. Πῶς ἂν	οὖν	δὴ τοῦθ᾽ οὕτως ἔχοι, ὦ
[14]	προσηκόντων τοὺς ~λόγους ποιοῦμαι. Εἰ	οὖν	δοκεῖ, χρὴ διασκοπεῖσθαι. ~Σκεψώμεθα δὲ
[35]	οὐδὲν ἔτι οὐδαμοῦ ᾖ. ~(Σιγὴ	οὖν	ἐγένετο ταῦτα εἰπόντος τοῦ Σωκράτους
[13]	ὕστερον, ὡς ἐμοὶ ~δοκεῖ. Ταῦτ᾽	οὖν	ἐγώ, ἔφη, ὦ Σιμμία τε
[3]	παιδίον αὐτοῦ καὶ παρακαθημένην. Ὡς	οὖν	εἶδεν ἡμᾶς ἡ Ξανθίππη, ~ἀνηυφήμησέ
[31]	ἢ οὐκ οἴει; ~Πάνυ μὲν	οὖν	εἰκὸς λέγεις. ~Τοὺς δέ γε
[3]	γὰρ ἦν τοῦ δεσμωτηρίου. περιεμένομεν	οὖν	ἑκάστοτε ἕως ἀνοιχθείη ~τὸ δεσμωτήριον,
[10]	ἕκαστον; ~Πάνυ μὲν οὖν. ~Ἆρ᾽	οὖν	ἐκεῖνος ἂν τοῦτο ποιήσειεν καθαρώτατα
[6]	ἔχει τινὰ λόγον. ὁ μὲν	οὖν	ἐν ἀπορρήτοις λεγόμενος περὶ αὐτῶν
[5]	ἤδη ἐντετύχηκα τῷ ἀνδρί· σχεδὸν	οὖν	ἐξ ὧν ἐγὼ ᾔσθημαι οὐδ᾽
[15]	εἴτε καὶ οὔ. Παλαιὸς μὲν	οὖν	ἔστι τις λόγος ~οὗ μεμνήμεθα,
[42]	καὶ ἐλάττων; ~Πάνυ γε. ~Ἦ	οὖν	ἔστι τοῦτο περὶ ψυχήν, ὥστε
[38]	λέγειν (πρὸς ἐμαυτὸν ἐπέρχεται· Τίνι	οὖν	~ἔτι πιστεύσομεν λόγῳ; Ὡς γὰρ
[29]	τούτου; ~(Πῶς γὰρ οὔ; ~Ἐννοεῖς	οὖν,	ἔφη, ἐπειδὰν ἀποθάνῃ ὁ ἄνθρωπος,
[15]	~ἀδικωτέρου; ~Πῶς γὰρ οὔ; ~Ἱκανῶς	οὖν,	ἔφη, ἔχομεν τοῦτο, ὅτι πάντα
[15]	του δέοι λόγου. ~Πάνυ μὲν	οὖν,	ἔφη ὁ Κέβης. ~Μὴ τοίνυν
[52]	ὄντα ἄρτια ~γενέσθαι; ~Πάνυ μὲν	οὖν,	ἔφη ὁ Κέβης. ~Οὐδὲ μήν,
[12]	διάνοιαν ὥσπερ ~κεκαθαρμένην. ~Πάνυ μὲν	οὖν,	ἔφη ὁ Σιμμίας. ~Κάθαρσις δὲ
[7]	ὥσπερ ἐν δικαστηρίῳ. ~Πάνυ μὲν	οὖν,	ἔφη ὁ Σιμμίας. ~Φέρε δή,
[8]	ἀγαθοῖς ἢ τοῖς κακοῖς. ~Τί	οὖν,	ἔφη ὁ Σιμμίας, ὦ Σώκρατες;
[12]	ἐκ τοῦ σώματος; ~Πάνυ μὲν	οὖν,	ἔφη. ~Οὐκοῦν τοῦτό γε θάνατος
[41]	δὴ ταῦτ᾽ εἶναι ἄμφω. ~Πότερον	οὖν,	ἔφη, πάντας τοὺς ἔμπροσθε λόγους
[10]	σοὶ οὐ δοκοῦσιν; ~Πάνυ μὲν	οὖν,	ἔφη. ~Πότε οὖν, ἦ δ᾽
[16]	δήπου, ἢ οὔ; ~Πάνυ μὲν	οὖν,	ἔφη. ~Πῶς οὖν, ἦ δ᾽
[18]	ἐπισκοπεῖν ἤδη ~ἐπελέληστο; ~Πάνυ μὲν	οὖν,	ἔφη. ~Τί δέ; ἦ δ᾽
[16]	ἐγρηγορέναι τὸ ~καθεύδειν; ~Πάνυ μὲν	οὖν,	ἔφη. ~Τί; ~Τὸ τεθνάναι, ἔφη.
[16]	οὖν, ἦ δ᾽ ὅς. ~(Τί	οὖν;	ἔφη, τῷ ζῆν ἐστί τι
[53]	ταῦτά ἐστιν; ~Πάνυ γε. ~(Ἆρ᾽	οὖν,	ἔφη, ὦ Κέβης, τάδε εἴη
[13]	ἔχει οὕτως ὡς λέγεις. ~Ἆρ᾽	οὖν,	ἔφη, ὦ Σιμμία, οὐ καὶ
[63]	ἡ ~εἱμαρμένη καλῇ) Ὑμεῖς μὲν	οὖν,	ἔφη, ὦ Σιμμία τε καὶ
[24]	ἡμέρας ἕως ἂν ~ἐξεπᾴσητε. ~(Πόθεν	οὖν,	ἔφη, ὦ Σώκρατες, τῶν τοιούτων
[47]	ποιήσωμαι, ὦ ~Κέβης; ~Ὑπερφυῶς μὲν	οὖν,	ἔφη, ὡς βούλομαι. ~Ἔδοξε τοίνυν
[39]	ἐν οὐδενὶ μένει. ~Πάνυ μὲν	οὖν,	ἔφην ἐγώ, ἀληθῆ λέγεις. ~Οὐκοῦν,
[50]	ἔφη, καὶ συγγραφικῶς ἐρεῖν, ἀλλ᾽	οὖν	ἔχει γέ που ὡς λέγω.
[38]	ἢ τότε παραγενόμενος. (Τὸ μὲν	οὖν	ἔχειν ὅτι λέγοι ἐκεῖνος ἴσως
[36]	καὶ τοῦ θνητοῦ συγγενῆ. Ἐπειδὰν	οὖν	ἢ κατάξῃ τις τὴν λύραν
[53]	ἐπιόντα. ~Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. ~Βούλει	οὖν,	ἦ δ᾽ ὅς, ἐὰν οἷοί
[10]	~Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. ~Πότε	οὖν,	ἦ δ᾽ ὅς, ἡ ψυχὴ
[41]	~Οὐδαμῶς, ἔφη, ὦ Σώκρατες. ~Αἰσθάνῃ	οὖν,	ἦ δ᾽ ὅς, ὅτι ταῦτά
[41]	ἐφάτην, τοὺς δ᾽ οὔ. ~Τί	οὖν,	ἦ δ᾽ ὅς, περὶ ἐκείνου
[16]	~Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. ~Πῶς	οὖν,	ἦ δ᾽ ὅς, ποιήσομεν; Οὐκ
[15]	ἑκατέρου εἰς ἄλληλα; ~Πάνυ μὲν	οὖν,	ἦ δ᾽ ὅς. ~(Τί οὖν;
[55]	γε ἱκανῶς, ὦ Σώκρατες. ~Τί	οὖν,	ἦ δ᾽ ὅς, ὦ Κέβης;
[28]	τε καὶ δουλεύειν; ~Ἔμοιγε. ~Ποτέρῳ	οὖν	ἡ ψυχὴ ἔοικεν; ~Δῆλα δή,
[1]	πολλῷ ὕστερον φαίνεται ἀποθανών. Τί	οὖν	ἦν τοῦτο, ὦ (Φαίδων) ~(Φαίδων)
[42]	~ἀληθῶς λέγεται; ~Ἀληθῶς μέντοι. ~Τῶν	οὖν	θεμένων ψυχὴν ἁρμονίαν εἶναι τί
[53]	περιττοῦ, τὸ διπλάσιον. Τοῦτο μὲν	οὖν	καὶ ~αὐτὸ ἄλλῳ ἐναντίον, ὅμως
[3]	ὕστερον καὶ τὸ ~ἕτερον. Ὥσπερ	οὖν	καὶ αὐτῷ μοι ἔοικεν· ἐπειδὴ
[18]	ἐπίστασθαι. ~Πάνυ γ᾽ ἔφη. ~Ἆρ᾽	οὖν	καὶ τόδε ὁμολογοῦμεν, ὅταν ἐπιστήμη
[40]	προθυμητέον ὑγιῶς ~ἔχειν, σοὶ μὲν	οὖν	καὶ τοῖς ἄλλοις καὶ τοῦ
[3]	καὶ ~ἐκέλευεν ἡμᾶς εἰσιέναι. εἰσιόντες	οὖν	(κατελαμβάνομεν τὸν μὲν ~Σωκράτη ἄρτι
[4]	φαίνεται ἐπακολουθοῦν τὸ ἡδύ. ~Ὁ	οὖν	Κέβης ὑπολαβών, νὴ τὸν Δία,
[57]	ἐνθάδε τεκμαιρόμενος λέγω. Ἡ μὲν	οὖν	κοσμία ~τε καὶ φρόνιμος ψυχὴ
[16]	ἔφη, ἢ οὔ; ~Πάνυ μὲν	οὖν.	~Λέγε δή μοι καὶ σύ,
[33]	συλλήπτωρ (εἴη τοῦ δεδέσθαι, ~ὅπερ	οὖν	λέγω, γιγνώσκουσιν οἱ φιλομαθεῖς ὅτι
[64]	ὑμᾶς, ἅμα δ᾽ ~ἐμαυτόν. Ἐγγυήσασθε	οὖν	με πρὸς Κρίτωνα, ἔφη, τὴν
[44]	χρήσασθαι τῷ λόγῳ αὐτοῦ· ~πάνυ	οὖν	μοι ἀτόπως ἔδοξεν εὐθὺς τὴν
[41]	τε καὶ ὀρθῶς ~ἀποδέδεγμαι. Ἀνάγκη	οὖν	μοι, ὡς ἔοικε, διὰ ταῦτα
[38]	πολὺ ὑψηλοτέρου ἢ ἐγώ. καταψήσας	οὖν	μου τὴν ~κεφαλὴν καὶ συμπιέσας
[43]	ἔφη· πῶς γὰρ οὔ; ~Τί	οὖν;	Νῦν οὐ πᾶν τοὐναντίον ἡμῖν
[7]	τοὺς δὲ ἄφρονας χαίρειν. ~Ἀκούσας	οὖν	ὁ Σωκράτης ἡσθῆναί τέ μοι
[37]	καλουμένῳ ~θανάτῳ πρώτην ἀπόλλυσθαι. ~Διαβλέψας	οὖν	ὁ Σωκράτης, ὥσπερ τὰ πολλὰ
[58]	τὰ κοῖλα τῆς γῆς. Εμᾶς	~οὖν	οἰκοῦντας ἐν τοῖς κοίλοις αὐτῆς
[65]	τοὺς αἰτίους, ~ἀλλὰ ἐκείνοις. Νῦν	οὖν,	οἶσθα γὰρ ἃ ἦλθον (ἀγγέλλων,
[26]	ψυχή; ~Οὐδὲν ἄλλο, ἔφη. ~Ποτέρῳ	οὖν	ὁμοιότερον τῷ εἴδει φαμὲν ἂν
[23]	αὖθις ~αὐτὴν γίγνεσθαι; ἀποδέδεικται μὲν	οὖν	ὅπερ λέγετε καὶ νῦν. ~Ὅμως
[19]	ἀναμνησθῆναι; ~(Ἔστι μέντοι, ἔφη. ~Ἆρ᾽	οὖν	οὐ κατὰ πάντα ταῦτα συμβαίνει
[52]	ἐστι δυὰς τριάδι. ~Οὐ γὰρ	οὖν.	~Οὐκ ἄρα μόνον τὰ εἴδη
[10]	ὑπ᾽ αὐτοῦ. ~(Ἀληθῆ λέγεις. ~Ἆρ᾽	οὖν	οὐκ ἐν τῷ λογίζεσθαι εἴπερ
[43]	σῶμα· ἢ οὔ; ~Πάνυ μὲν	οὖν.	~Οὐκοῦν αὖ ὡμολογήσαμεν ἐν τοῖς
[55]	~διεμαχόμεθα. ἢ οὔ; ~Πάνυ μὲν	οὖν.	~Οὐκοῦν καὶ νῦν περὶ τοῦ
[22]	ἔλαθον ἐμαυτὸν οὐδὲν εἰπών. ~Ἆρ᾽	οὖν	οὕτως ἔχει, ἔφη, ἡμῖν, ὦ
[24]	ὅστις τὰ ~τοιαῦτα φοβεῖται. τοῦτον	οὖν	πειρῶ μεταπείθειν μὴ δεδιέναι τὸν
[26]	οἴει; ~Τῇ τῶν ἀνθρώπων. ~Τί	οὖν	περὶ ψυχῆς λέγομεν; Ὁρατὸν ἢ
[6]	δυσμῶν χρόνῳ; ~Κατὰ τί δὴ	οὖν	ποτε οὔ φασι θεμιτὸν εἶναι
[38]	οὐ συναποθνῄσκει ἡ ψυχή. Λέγε	οὖν	πρὸς Διὸς πῇ ὁ Σωκράτης
[65]	ἡμᾶς δ᾽ ἐκέλευε περιμένειν. Περιεμένομεν	οὖν	πρὸς ~ἡμᾶς αὐτοὺς διαλεγόμενοι περὶ
[36]	ἢ ~κατακαυθῇ ἢ κατασαπῇ ὅρα	οὖν	πρὸς τοῦτον τὸν λόγον τί
[9]	τὴν ψυχὴν τετράφθαι; ~Ἐμοιγε. ~Ἆρ᾽	οὖν	πρῶτον μὲν ἐν τοῖς τοιούτοις
[10]	ἀγαθόν; ~Πῶς δ᾽ οὔ; ~Ἤδη	οὖν	πώποτέ τι τῶν τοιούτων τοῖς
[15]	δὴ μυρία οὕτως ἔχει. ~Τοῦτο	οὖν	σκεψώμεθα, ἆρα ἀναγκαῖον ὅσοις ἔστι
[45]	φθορᾶς τὴν αἰτίαν διαπραγματεύσασθαι. (Ἐγὼ	οὖν	σοι ~δίειμι περὶ αὐτῶν, ἐὰν
[41]	ἁρμονία καὶ πρῶτον ἀπόλλυται. οὗτος	οὖν	σοι ὁ λόγος ἐκείνῳ ~πῶς
[66]	γένηται αὐτῷ, τότε οἰχήσεται. ~Ἤδη	οὖν	σχεδόν τι αὐτοῦ ἦν τὰ
[45]	δὲ ταῦτα ἃ λέγω. ~Ὁ	οὖν	Σωκράτης συχνὸν χρόνον ἐπισχὼν καὶ
[63]	ἡ ἐλπὶς ~μεγάλη. ~(Τὸ μὲν	οὖν	ταῦτα διισχυρίσασθαι οὕτως ἔχειν ὡς
[33]	νοητόν τε καὶ ~ἀιδές. Ταύτῃ	οὖν	τῇ λύσει οὐκ οἰομένη δεῖν
[47]	συνέχειν οὐδὲν ~οἴονται. Ἐγὼ μὲν	οὖν	τῆς τοιαύτης αἰτίας ὅπῃ ποτὲ
[35]	μέλλει ἱκανῶς διεξιέναι. εἰ μὲν	οὖν	τι ἄλλο ~σκοπεῖσθον, οὐδὲν λέγω·
[19]	τῷ δ᾽ οὔ; ~Πάνυ μὲν	οὖν.	~(Τί δέ; Αὐτὰ τὰ ἴσα
[19]	αὐτὸ ἀνάμνησιν ~γεγονέναι. ~Πάνυ μὲν	οὖν.	~Τί δέ; ἦ δ᾽ ὅς·
[13]	δειλίᾳ ἀνδρεῖον εἶναι. ~(Πάνυ μὲν	οὖν.	~Τί δὲ οἱ κόσμιοι αὐτῶν;
[4]	πρότερον οὐδὲν πώποτε ποιήσας. Εἰ	οὖν	τί σοι μέλει ~τοῦ ἔχειν
[46]	ὅπῃ ἂν ~βέλτιστα ἔχῃ· εἰ	οὖν	τις βούλοιτο τὴν αἰτίαν εὑρεῖν
[37]	ἔφη, λέγει ὁ Σιμμίας. Εἰ	οὖν	τις ὑμῶν εὐπορώτερος ἐμοῦ, τί
[55]	σφόδρα, ἔφη ὁ Κέβης. ~Τί	οὖν;	Τὸ μὴ δεχόμενον τὴν τοῦ
[19]	~ἐνδεεστέρως δὲ ἔχειν; ~Ἀνάγκη. ~Τί	οὖν;	Τὸ τοιοῦτον πεπόνθαμεν καὶ ἡμεῖς
[16]	δὲ ἐξ ἀλλήλων; ~Ναί. ~Ἐξ	οὖν	τοῦ ζῶντος τί τὸ γιγνόμενον;
[9]	ἀποθνῄσκειν ~τε καὶ τεθνάναι. Εἰ	οὖν	τοῦτο ἀληθές, ἄτοπον δήπου ἂν
[42]	ἁρμονίας μετέχοι ἄν; ~Οὐ γὰρ	οὖν.	~Τοῦτο δ᾽ αὖ πεπονθυῖα ἆρ᾽
[40]	δὲ μηδέν ἐστι τελευτήσαντι, ἀλλ᾽	οὖν	τοῦτόν γε τὸν χρόνον ~αὐτὸν
[29]	οὕτως ἔχει; ~Οὐκ ἔχομεν. ~Τί	οὖν;	Τούτων οὕτως ἐχόντων ἆρ᾽ οὐχὶ
[36]	μετρίως κραθῇ πρὸς ἄλληλα εἰ	οὖν	~τυγχάνει ἡ ψυχὴ οὖσα ἁρμονία
[5]	περὶ αὐτῶν λέγω· ἃ μὲν	οὖν	τυγχάνω ἀκηκοὼς ~φθόνος οὐδεὶς λέγειν.
[25]	ψυχῆς; ~Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. ~(Ἆρ᾽	οὖν	τῷ μὲν συντεθέντι τε καὶ
[47]	δέρματος ὃ συνέχει ~αὐτά· αἰωρουμένων	οὖν	τῶν ὀστῶν ἐν ταῖς αὑτῶν
[13]	πολλοῖς ἀπιστίαν παρέχει) εἴ τι	οὖν	ὑμῖν ~πιθανώτερός εἰμι ἐν τῇ
[60]	(εἰσιὸν καὶ ἐξιόν. ὅταν τε	~οὖν	ὑποχωρήσῃ τὸ ὕδωρ εἰς τὸν
[3]	ἡμέρᾳ τελευτᾷ Οὐ πολὺν δ᾽	οὖν	χρόνον ἐπισχὼν ἧκεν καὶ ~ἐκέλευεν
[49]	ἐκεῖνος ταῦτα. ~(Φαίδων) ~Πάνυ μὲν	οὖν,	ὦ Ἐχέκρατες, καὶ πᾶσι τοῖς
[4]	ἐποίησα οἷς πρώτοις ἐνέτυχον. Ταῦτα	οὖν,	~ὦ Κέβης, Εὐήνῳ φράζε, καὶ
[36]	τι ἐκείνην παθεῖν καὶ γὰρ	οὖν,	ὦ ~Σώκρατες, οἶμαι ἔγωγε καὶ
[48]	ὄντων τὴν ἀλήθειαν. Ἴσως μὲν	οὖν	ᾧ ~εἰκάζω τρόπον (τινὰ οὐκ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/06/2005