Alphabétiquement     [«   »]
δεχομένοις 1
δεχόμενον 2
δή 41
δὴ 128
Δῆλα 1
δῆλα 1
δῆλον 6
Fréquences     [«    »]
123 μὴ
123 τι
117 τὸν
128 δὴ
130 οὖν
138 δ
150 ὡς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedon

δὴ


Chapitre
[1]   θεωρίαν ~ἀπάξειν εἰς Δῆλον· ἣν  δὴ   ἀεὶ καὶ νῦν ἔτι ἐξ
[58]   ᾧπέρ ἐστι τὰ ἄστρα, ὃν  δὴ   ~αἰθέρα ὀνομάζειν (τοὺς πολλοὺς τῶν
[58]   τοι ~γῆς καὶ αὐτὸς πολλὰ  δὴ   ἀκήκοα, οὐ μέντοι ταῦτα
[61]   ~γίγνεται μέρος. ~Τὰ μὲν οὖν  δὴ   ἄλλα πολλά τε καὶ μεγάλα
[62]   δικαστῶν αὐτοῖς ἐτάχθη. Οἳ δὲ  δὴ   ἂν δόξωσι ~διαφερόντως πρὸς τὸ
[55]   ~ἀθάνατον. ~Εἶεν, ἔφη· τοῦτο μὲν  δὴ   ἀποδεδεῖχθαι φῶμεν; πῶς δοκεῖ;
[41]   τῶν οὐδέπω ὄντων; Οὐ γὰρ  δὴ   ἁρμονία γέ σοι ~τοιοῦτόν ἐστιν
[4]   μοι ἐπιτάττοι ποιεῖν. Ἦν γὰρ  δὴ   ἄττα ~τοιάδε· πολλάκις μοι φοιτῶν
[62]   ἐπὶ τὸν Ἀχέροντα, ἀναβάντες  δὴ   ~αὐτοῖς ὀχήματά ἐστιν, ἐπὶ τούτων
[9]   ἄλλο τοῦτο, ἥκοντος δὲ  δὴ   αὐτοῦ ἀγανακτεῖν ~πάλαι προυθυμοῦντό
[21]   τὴν ἐπιστήμην αὐτῶν; Οὐ γὰρ  δὴ   ἀφ᾽ οὗ γε ~ἄνθρωποι γεγόναμεν.
[63]   πρὸς τὸ λουτρόν· ~δοκεῖ γὰρ  δὴ   βέλτιον εἶναι λουσάμενον πιεῖν τὸ
[57]   εἴπερ ~ψυχὴ ἀθάνατος, ἐπιμελείας  δὴ   δεῖται οὐχ ὑπὲρ τοῦ χρόνου
[6]   οἱ ἄνθρωποι καὶ οὐ δεῖ  δὴ   ἑαυτὸν ἐκ ταύτης ~λύειν οὐδ᾽
[63]   τοιαῦτα ὥσπερ ἐπᾴδειν ἑαυτῷ, διὸ  δὴ   ~ἔγωγε καὶ πάλαι μηκύνω τὸν
[53]   καὶ ἄλλα πάμπολλα ἀλλ᾽ ὅρα  δὴ   εἰ ~οὕτως ὁρίζῃ, μὴ μόνον
[64]   γυναιξὶ παρέχειν νεκρὸν λούειν. ~(Ταῦτα  δὴ   εἰπόντος αὐτοῦ Κρίτων, Εἶεν,
[3]   καὶ τοιαῦτ᾽ ἄττα εἶπεν, οἷα  δὴ   εἰώθασιν αἱ γυναῖκες, ὅτι
[55]   ἴῃ, ~ἀπόλλυσθαι· θάνατον μὲν γὰρ  δὴ   ἐκ τῶν προειρημένων οὐ δέξεται
[19]   δηλῶσαι λόγος. ~Ἀλλὰ μὲν  δὴ   ἔκ γε τῶν αἰσθήσεων δεῖ
[66]   ἐγκαλυψάμενος ἀπέκλαον ἐμαυτόν οὐ ~γὰρ  δὴ   ἐκεῖνόν γε, ἀλλὰ τὴν ἐμαυτοῦ
[12]   γυναικῶν καὶ ὑέων ἀποθανόντων πολλοὶ  δὴ   ἑκόντες ~ἠθέλησαν εἰς Ἅιδου μετελθεῖν,
[8]   κἂν ἡμῖν μεταδοίης; (Κοινὸν γὰρ  δὴ   ἔμοιγε δοκεῖ καὶ ~ἡμῖν εἶναι
[63]   μηκύνω τὸν μῦθον. Ἀλλὰ τούτων  δὴ   ἕνεκα θαρρεῖν χρὴ ~περὶ τῇ
[62]   ἐν τῷ παρόντι. ~Ἀλλὰ τούτων  δὴ   ἕνεκα χρὴ ὧν διεληλύθαμεν,
[49]   οὐδὲν πέπαυμαι λέγων. Ἔρχομαι (γὰρ)  δὴ   ~ἐπιχειρῶν σοι ἐπιδείξασθαι τῆς αἰτίας
[61]   ~ὅλον οἷον (κυανός, ὃν  δὴ   ἐπονομάζουσι Στύγιον, καὶ τὴν λίμνην
[35]   δοκεῖ ἐνδεῶς λέγεσθαι; πολλὰς γὰρ  δὴ   ἔτι ἔχει ὑποψίας καὶ ~ἀντιλαβάς,
[40]   ἀληθῆ ὄντα λέγω, καλῶς  δὴ   ἔχει τὸ ~πεισθῆναι· εἰ δὲ
[21]   ποίῳ ἄλλῳ χρόνῳ; οὐ γὰρ  δὴ   ~ἔχοντές γε αὐτὰς γιγνόμεθα, ὡς
[30]   καὶ τρέμειν καὶ φεύγειν, οὕτω  (δὴ   ἔχουσαν οἴει ψυχὴν αὐτὴν ~καθ᾽
[29]   ἐμῇ ψυχῇ ἰτέον, αὕτη δὲ  δὴ   ἡμῖν ~τοιαύτη καὶ οὕτω
[49]   νῦν δὲ ἀκούουσιν. Ἀλλὰ τίνα  δὴ   ἦν τὰ μετὰ ταῦτα ~λεχθέντα;
[39]   (οἰκειοτάτους τε καὶ ἑταιροτάτους, τελευτῶν  δὴ   θαμὰ ~προσκρούων μισεῖ τε πάντας
[47]   βέλτιστον καὶ τὸ χεῖρον. ~Ἀπὸ  δὴ   θαυμαστῆς ἐλπίδος, ἑταῖρε, ᾠχόμην
[14]   σὺ λέγεις· ~ἀλλὰ τοῦτο  δὴ   ἴσως οὐκ ὀλίγης παραμυθίας δεῖται
[57]   παντός, καὶ κίνδυνος νῦν  δὴ   καὶ δόξειεν ~ἂν δεινὸς εἶναι,
[66]   ἐνθένδε ἐκεῖσε εὐτυχῆ γενέσθαι·  δὴ   καὶ ἐγὼ εὔχομαί τε ~καὶ
[13]   οἱ πεφιλοσοφηκότες ὀρθῶς. ~Ὧν  δὴ   καὶ ἐγὼ κατά γε τὸ
[60]   καὶ αὐτὸς ῥύαξ· ὧν  δὴ   καὶ ἑκάστους τοὺς ~τόπους πληροῦσθαι,
[47]   εἶναι ἐμοῦ ~καταψηφίσασθαι, διὰ ταῦτα  δὴ   καὶ ἐμοὶ βέλτιον αὖ δέδοκται
[30]   καὶ γεῶδες καὶ ~ὁρατόν·  δὴ   καὶ ἔχουσα τοιαύτη ψυχὴ
[59]   αἰθὴρ ~ἀέρος πρὸς καθαρότητα. Καὶ  δὴ   καὶ θεῶν ἄλση τε καὶ
[60]   βάσιν τὸ ὑγρὸν τοῦτο. Αἰωρεῖται  δὴ   ~καὶ κυμαίνει ἄνω καὶ κάτω,
[57]   παιδείας τε καὶ τροφῆς,  ~δὴ   καὶ μέγιστα λέγεται ὠφελεῖν
[58]   πλέον φανείη ~διαφέρειν· (εἰ γὰρ  δὴ   καὶ μῦθον λέγειν καλόν, ἄξιον
[35]   λόγου θείου τινός, διαπορευθῆναι. καὶ  δὴ   καὶ νῦν ἔγωγε οὐκ ~ἐπαισχυνθήσομαι
[65]   τῶν πώποτε δεῦρο ἀφικομένων, καὶ  ~δὴ   καὶ νῦν εὖ οἶδ᾽ ὅτι
[47]   ὡς αἴτιον αὐτὸ προσαγορεύειν. διὸ  δὴ   καὶ μέν τις δίνην
[49]   παρουσία εἴτε κοινωνία εἴτε ὅπῃ  δὴ   καὶ ~ὅπως προσγενομένη· οὐ γὰρ
[36]   ἔμοιγε, δ᾽ ὅς,  δὴ   καὶ περὶ ἁρμονίας ἄν τις
[46]   ποθεσόμενος αἰτίας ἄλλο εἶδος. Καὶ  ~δὴ   καὶ περὶ ἡλίου οὕτω παρεσκευάσμην
[45]   ~Ἔμοιγε, ἔφη Κέβης. ~Σκέψαι  δὴ   καὶ τάδε ἔτι. μην γὰρ
[31]   ~Οὐκοῦν, δ᾽ ὅς, δῆλα  δὴ   καὶ τἆλλα ἂν ἕκαστα
[3]   πάντα πειράσομαι διηγήσασθαι. (Ἀεὶ γὰρ  δὴ   καὶ ~τὰς πρόσθεν ἡμέρας εἰώθεμεν
[28]   τὸ σῶμα; ~Τῷ ἑτέρῳ. ~Ὅρα  δὴ   καὶ τῇδε ὅτι ἐπειδὰν ἐν
[66]   χρόνῳ ~οὐδὲν ἐπαύετο δακρύων, καὶ  δὴ   καὶ τότε ἀναβρυχησάμενος κλάων καὶ
[3]   πολλὰ διημερεύομεν μετ᾽ ~αὐτοῦ. καὶ  δὴ   καὶ τότε πρῳαίτερον συνελέγημεν· τῇ
[61]   τε τόπων ~(ῥεῖ ἄλλων καὶ  δὴ   καὶ ὑπὸ γῆν ῥέων εἰς
[30]   τοὺς τάφους κυλινδουμένη, περὶ  δὴ   καὶ ὤφθη ἄττα ψυχῶν ~σκιοειδῆ
[45]   ~ἐπεθύμησα ταύτης τῆς σοφίας ἣν  δὴ   καλοῦσι περὶ φύσεως ἱστορίαν· ~ὑπερήφανος
[31]   καὶ πολιτικὴν (ἀρετὴν ἐπιτετηδευκότες, ἣν  δὴ   ~καλοῦσι σωφροσύνην τε καὶ δικαιοσύνην,
[60]   ὕδωρ εἰς τὸν τόπον τὸν  δὴ   κάτω καλούμενον, τοῖς κατ᾽ ~ἐκεῖνα
[22]   δοκεῖ ἱκανῶς ἀποδέδεικται. ~Τί δὲ  δὴ   Κέβητι; ἔφη Σωκράτης· δεῖ
[45]   πρὸς τὴν πειθὼ περὶ ὧν  δὴ   λέγεις χρήσῃ. ~Ἀλλὰ μήν, ἔφη
[46]   εἶναι ἐπιστήμην περὶ ~αὐτῶν. Ταῦτα  δὴ   λογιζόμενος ἅσμενος ηὑρηκέναι ᾤμην διδάσκαλον
[42]   αὐτὸ ~τοῦτο, ψυχή, ἐστίν, οὐδὲ  δὴ   μᾶλλον οὐδὲ ἧττον ἥρμοσται; ~Οὕτω.
[50]   τούτων τὴν ~ἐπωνυμίαν ἴσχειν, τὸ  δὴ   μετὰ ταῦτα ἠρώτα, Εἰ δή,
[15]   καὶ δίκαιον ἀδίκῳ, καὶ ἄλλα  δὴ   μυρία οὕτως ἔχει. ~Τοῦτο οὖν
[29]   καὶ ἐν ὁρατῷ κείμενον,  δὴ   νεκρὸν καλοῦμεν, προσήκει ~διαλύεσθαι
[2]   τίνες παραγενόμενοι; ~(Φαίδων) ~Οὗτός τε  δὴ   Ἀπολλόδωρος τῶν ἐπιχωρίων παρῆν
[59]   εἶναι χρώματα ὥσπερ δείγματα, ~οἷς  δὴ   οἱ γραφῆς (καταχρῶνται. Ἐκεῖ δὲ
[39]   ~ἕτερος καὶ ἕτερος· καὶ μάλιστα  δὴ   οἱ (περὶ τοὺς ἀντιλογικοὺς λόγους
[1]   ἦν περὶ τούτων, πλήν γε  ~δὴ   ὅτι φάρμακον πιὼν ἀποθάνοι· τῶν
[44]   δέξασθαι τοῦ σοῦ ~λόγου. ταὐτὰ  δὴ   οὐκ ἂν θαυμάσαιμι καὶ τὸν
[6]   ~ἡλίου δυσμῶν χρόνῳ; ~Κατὰ τί  δὴ   οὖν ποτε οὔ φασι θεμιτὸν
[4]   οὐκ μυθολογικός, διὰ ταῦτα  δὴ   οὓς προχείρους εἶχον μύθους καὶ
[31]   φιλοσοφίας τε καὶ νοῦ; ~Πῇ  δὴ   οὗτοι εὐδαιμονέστατοι; ~Ὅτι τούτους εἰκός
[20]   ἀνάμνησις ἂν εἴη. ~Καὶ μάλα  δὴ   οὕτως ἔχει, Σώκρατες. ~Πότερον
[49]   ἐκείνου τοῦ καλοῦ· καὶ πάντα  δὴ   οὕτως λέγω. Τῇ τοιᾷδε αἰτίᾳ
[36]   σοι φαίνεται· ~ἀλλὰ λέγε ὅπῃ  δὴ   οὐχ ἱκανῶς. ~Ταύτῃ ἔμοιγε,
[16]   τεθνεώτων ψυχὰς εἶναί που, ~ὅθεν  δὴ   πάλιν γίγνεσθαι. ~Δοκεῖ μοι, ἔφη,
[2]   καὶ πολλοί γε. ~(Ἐχεκράτης) ~Ταῦτα  δὴ   πάντα προθυμήθητι ὡς σαφέστατα ἡμῖν
[54]   ἀποκρίνου, ~ἀλλὰ μιμούμενος ἐμέ. Λέγω  δὴ   παρ᾽ ἣν τὸ πρῶτον ἔλεγον
[10]   οὖν ἀληθῆ λέγεις. ~Τί δὲ  δὴ   περὶ αὐτὴν τὴν τῆς φρονήσεως
[35]   ἐν (τῷ πρόσθεν χρόνῳ, τότε  δὴ   ~πλεῖστα καὶ κάλλιστα ᾄδουσι, γεγηθότες
[47]   γῇ ὑπὸ τοῦ οὐρανοῦ μένειν  δὴ   ποιεῖ τὴν γῆν, δὲ
[14]   Σωκράτης, Κέβης· ἀλλὰ τί  δὴ   ποιῶμεν; περὶ ~αὐτῶν τούτων
[57]   (πορεύεσθαι ~μετὰ ἡγεμόνος ἐκείνου  δὴ   προστέτακται τοὺς ἐνθένδε ἐκεῖσε πορεῦσαι·
[4]   (καὶ) πιθόμενον τῷ ἐνυπνίῳ. Οὕτω  δὴ   πρῶτον μὲν ~εἰς τὸν θεὸν
[55]   γ᾽ αὖ τὸ ~περιττόν, οὐδὲ  δὴ   πῦρ ψυχρόν, οὐδέ γε
[18]   σοι ~σκοπουμένῳ συνδόξῃ. Ἀπιστεῖς γὰρ  δὴ   πῶς καλουμένη μάθησις ~ἀνάμνησίς
[64]   ὀλίγον ὕστερον νεκρόν, καὶ ἐρωτᾷ  δὴ   πῶς με θάπτῃ. ὅτι δὲ
[41]   τόδε ἄδηλον παντί, μὴ ~πολλὰ  δὴ   σώματα καὶ πολλάκις κατατρίψασα
[45]   λάβῃ, ὥς τινες ἔλεγον, τότε  δὴ   τὰ ζῷα ~συντρέφεται; Καὶ πότερον
[44]   ἔοικε, μετρίως γέγονεν· τί δὲ  δὴ   τὰ Κάδμου, ἔφη, Κέβης,
[2]   τοῦ θανάτου. ~(Ἐχεκράτης) ~Τί δὲ  δὴ   τὰ περὶ αὐτὸν τὸν θάνατον,
[10]   αὑτὴν γίγνεσθαι; ~Φαίνεται. ~Τί δὲ  δὴ   τὰ τοιάδε, Σιμμία; Φαμέν
[41]   δεῖ ἡμᾶς ἐπισκοπεῖσθαι; ~(Συνωμολογείτην  δὴ   ταῦτ᾽ εἶναι ἄμφω. ~Πότερον οὖν,
[31]   ἐν τῷ βίῳ. ~Τὰ ποῖα  δὴ   ταῦτα λέγεις, Σώκρατες; ~Οἷον
[44]   λόγον τὸν μέλλοντα ἔσεσθαι. Ἀλλὰ  δὴ   ταῦτα μὲν τῷ θεῷ μελήσει,
[2]   τις ~πώποτε καὶ ἄλλος. Διὰ  δὴ   ταῦτα οὐδὲν πάνυ μοι ἐλεινὸν
[48]   ἐν (τοῖς) ἔργοις. ~Ἀλλ᾽ οὖν  δὴ   ταύτῃ γε ὥρμησα, καὶ ὑποθέμενος
[66]   ~ἐκκαλυψάμενος ἐνεκεκάλυπτο γάρ εἶπεν  δὴ   τελευταῖον ἐφθέγξατο- ~Ὦ Κρίτων, ἔφη,
[49]   ~(μείζω μείζω εἶναι, καὶ τοῦτο  δὴ   τέρας εἶναι, τὸ σμικρῷ τινι
[46]   τε καὶ ~πάντων αἴτιος, ταύτῃ  δὴ   τῇ αἰτίᾳ ἥσθην τε καὶ
[60]   ἀκόλουθον εἶναι. ~Καὶ ὅλην μὲν  δὴ   τὴν γῆν οὕτω πεφυκέναι καὶ
[34]   ἀπηλλάχθαι τῶν ~ἀνθρωπίνων κακῶν. Εκ  δὴ   τῆς τοιαύτης τροφῆς οὐδὲν δεινὸν
[1]   Ἀθηναῖοι πέμπουσιν. ~(Ἐχεκράτης) Τοῦτο δὲ  δὴ   τί ἐστιν; ~(Φαίδων) ~Τοῦτ᾽ ἔστι
[56]   ὡς ~ἐγᾦμαι, παρὰ θεῶν. ~(Ὁπότε  δὴ   τὸ ἀθάνατον καὶ ἀδιάφθορόν ἐστιν,
[53]   (τοῦ περιττοῦ οὐ δέξεται· οὐδὲ  δὴ   τὸ ~ἡμιόλιον οὐδὲ τἆλλα τὰ
[44]   ἄρα τι λέγεις. Ἔστι δὲ  δὴ   τὸ ~κεφάλαιον ὧν ζητεῖς· ἀξιοῖς
[8]   ~Ἔα αὐτόν, ἔφη. Ἀλλ᾽ ὑμῖν  δὴ   τοῖς δικασταῖς βούλομαι ἤδη τὸν
[45]   ~αὐτῶν οἰκεῖα ἑκάστοις προσγένηται, τότε  δὴ   τὸν ὀλίγον ὄγκον ὄντα ὕστερον
[53]   οὐδέποτε ἥξει. ~Οὐ δῆτα. ~Ἄμοιρα  δὴ   τοῦ ἀρτίου τὰ τρία. ~Ἄμοιρα.
[46]   πάσχειν ποιεῖν· ἐκ δὲ  δὴ   τοῦ λόγου ~τούτου οὐδὲν ἄλλο
[14]   δικασταῖς, εὖ ἂν ἔχοι. ~Εἰπόντος  δὴ   τοῦ Σωκράτους ταῦτα, ὑπολαβὼν
[50]   που ὡς λέγω. ~Συνέφη. ~Λέγω  δὴ   τοῦδ᾽ ἕνεκα, βουλόμενος δόξαι σοὶ
[8]   ἐπειδὰν τελευτήσῃ. Πῶς ἂν οὖν  δὴ   τοῦθ᾽ οὕτως ἔχοι, ~Σιμμία
[20]   λέγοιμεν; ~Πάνυ γε. ~(Δυνατὸν γὰρ  δὴ   τοῦτό γε ἐφάνη, αἰσθόμενόν τι
[58]   ~ἀκηκοὼς εἴη τοῦ ἑωρακότος. ταὐτὸν  δὴ   τοῦτο καὶ ἡμᾶς πεπονθέναι· ~οἰκοῦντας
[37]   ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ; πρὸς  δὴ   ~τοῦτο τόδε ἐπίσκεψαι, εἴ τι
[44]   ὥσπερ νόσος· καὶ ταλαιπωρουμένη τε  δὴ   τοῦτον τὸν ~βίον ζῴη καὶ
[32]   λύσει τε καὶ καθαρμῷ ταύτῃ  δὴ   τρέπονται ἐκείνῃ ἑπόμενοι, ἐκείνη
[57]   πορεῦσαι· ~τυχόντας δὲ ἐκεῖ ὧν  δὴ   τυχεῖν καὶ μείναντας ὃν χρὴ
[58]   τὰ τοιαῦτα εἰωθότων λέγειν· ~οὗ  δὴ   ὑποστάθμην ταῦτα εἶναι καὶ συρρεῖν
[3]   τῷ ~σκέλει τὸ ἀλγεινόν, ἥκειν  δὴ   φαίνεται ἐπακολουθοῦν τὸ ἡδύ. ~Ὁ
[44]   καλουμένῳ θανάτῳ ἀπολλύοιτο. Διαφέρειν ~δὲ  δὴ   φῂς οὐδὲν εἴτε ἅπαξ εἰς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 9/06/2005