Chapitre
[30]	καὶ οὔ τί γε τὰς	τῶν	ἀγαθῶν αὐτὰς εἶναι, ἀλλὰ τὰς
[19]	~Ἀλλὰ μὲν δὴ ἔκ γε	τῶν	αἰσθήσεων δεῖ ἐννοῆσαι ὅτι (πάντα
[48]	πράγματα τοῖς ὄμμασι καὶ ἑκάστῃ	τῶν	~αἰσθήσεων ἐπιχειρῶν ἅπτεσθαι αὐτῶν. Ἔδοξε
[19]	ἔστιν, εἰ ἐμέλλομεν ~τὰ ἐκ	τῶν	αἰσθήσεων ἴσα ἐκεῖσε ἀνοίσειν, ὅτι
[22]	καὶ ἐπὶ ταύτην τὰ ἐκ	τῶν	~αἰσθήσεων πάντα ἀναφέρομεν, (ὑπάρχουσαν πρότερον
[19]	ἅψασθαι ἢ ἔκ τινος ἄλλης	τῶν	~αἰσθήσεων· ταὐτὸν δὲ πάντα ταῦτα
[33]	ἡ διὰ τῶν ὤτων καὶ	τῶν	ἄλλων αἰσθήσεων, πείθουσα δὲ ἐκ
[46]	περὶ αὐτοῦ ἐκείνου καὶ ~περὶ	τῶν	ἄλλων ἀλλ᾽ ἢ τὸ ἄριστον
[13]	δ᾽ ὅς, ἐννοῆσαι τήν γε	τῶν	ἄλλων ἀνδρείαν τε καὶ ~σωφροσύνην,
[9]	τῆς τοῦ σώματος κοινωνίας ~διαφερόντως	τῶν	ἄλλων ἀνθρώπων; ~Φαίνεται. ~Καὶ δοκεῖ
[6]	σοι φανεῖται εἰ τοῦτο μόνον	τῶν	ἄλλων ἁπάντων ἁπλοῦν ἐστιν, ~καὶ
[48]	καὶ περὶ αἰτίας καὶ περὶ	τῶν	ἄλλων ἁπάντων (ὄντων) ἃ δ᾽
[46]	ὡσαύτως πευσόμενος, καὶ σελήνης ~καὶ	τῶν	ἄλλων ἄστρων, τάχους τε πέρι
[10]	μεγέθους πέρι, ὑγιείας, ἰσχύος, καὶ	τῶν	ἄλλων ἑνὶ λόγῳ ~ἁπάντων τῆς
[29]	φόβων καὶ ἀγρίων ἐρώτων καὶ	τῶν	ἄλλων κακῶν ~τῶν ἀνθρωπείων ἀπηλλαγμένῃ,
[55]	περὶ πυρὸς καὶ θερμοῦ καὶ	τῶν	ἄλλων οὕτως ἂν ~διεμαχόμεθα. ἢ
[46]	πρὸς ἄλληλα καὶ τροπῶν καὶ	τῶν	~ἄλλων παθημάτων, πῇ ποτε ταῦτ᾽
[13]	καὶ ἡδονῶν καὶ ~φόβων καὶ	τῶν	ἄλλων πάντων τῶν τοιούτων· χωριζόμενα
[17]	ζῆν; Εἰ γὰρ ἐκ μὲν	τῶν	ἄλλων τὰ ζῶντα γίγνοιτο, τὰ
[59]	εἶδος παρέχεσθαι στίλβοντα ἐν τῇ	τῶν	~ἄλλων χρωμάτων ποικιλίᾳ, ὥστε ἕν
[59]	ἢ χιόνος λευκοτέραν, καὶ ἐκ	τῶν	ἄλλων χρωμάτων ~συγκειμένην ὡσαύτως, καὶ
[62]	ἀνιάτως ἔχειν διὰ τὰ μεγέθη	τῶν	ἁμαρτημάτων, ἢ ~ἱεροσυλίας πολλὰς καὶ
[60]	τὸ ἐπὶ τάδε, καὶ ὥσπερ	τῶν	ἀναπνεόντων ἀεὶ ἐκπνεῖ τε καὶ
[34]	~τῇ ἀπαλλαγῇ τοῦ σώματος ὑπὸ	τῶν	ἀνέμων διαφυσηθεῖσα καὶ διαπτομένη ~οἴχηται
[29]	ἐρώτων καὶ τῶν ἄλλων κακῶν	~τῶν	ἀνθρωπείων ἀπηλλαγμένῃ, ὥσπερ δὲ λέγεται
[34]	εἰς τὸ τοιοῦτον ἀφικομένη ἀπηλλάχθαι	τῶν	~ἀνθρωπίνων κακῶν. Εκ δὴ τῆς
[35]	ταῦτα ἀδύνατον, τὸν γοῦν ~βέλτιστον	τῶν	ἀνθρωπίνων λόγων λαβόντα καὶ δυσεξελεγκτότατον,
[15]	Ἅιδου εἰσὶν αἱ ψυχαὶ ~τελευτησάντων	τῶν	ἀνθρώπων εἴτε καὶ οὔ. Παλαιὸς
[26]	ἢ ~ἄλλῃ τινὶ οἴει; ~Τῇ	τῶν	ἀνθρώπων. ~Τί οὖν περὶ ψυχῆς
[26]	ὁρατὰ καὶ τὰ μὴ τῇ	τῶν	ἀνθρώπων φύσει ἐλέγομεν· ἢ ~ἄλλῃ
[49]	ἄλλην αὖ ~ὑπόθεσιν ὑποθέμενος ἥτις	τῶν	ἄνωθεν βελτίστη φαίνοιτο, (ἕως ἐπί
[15]	οὕτως ἔχει, πάλιν ~γίγνεσθαι ἐκ	τῶν	ἀποθανόντων τοὺς ζῶντας, ἄλλο τι
[65]	παραγγείλω πίνειν τὸ φάρμακον ἀναγκαζόντων	τῶν	~ἀρχόντων. Σὲ δὲ ἐγὼ καὶ
[9]	ὁ Σιμμίας. ~Τί δὲ τὰς	τῶν	ἀφροδισίων; ~Οὐδαμῶς. ~Τί δὲ τὰς
[24]	ἄνδρες, πολλὰ δὲ ~καὶ τὰ	τῶν	βαρβάρων γένη, οὓς πάντας χρὴ
[1]	~δὴ ὅτι φάρμακον πιὼν ἀποθάνοι·	τῶν	δὲ ἄλλων οὐδὲν εἶχεν φράζειν.
[25]	κἂν ταῖς ἄλλαις αἰσθήσεσιν ~αἴσθοιο,	τῶν	δὲ κατὰ ταὐτὰ ἐχόντων οὐκ
[39]	καὶ λοιδορῶν τοὺς λόγους ~διατελοῖ,	τῶν	δὲ ὄντων τῆς ἀληθείας τε
[59]	ὑπὸ σηπεδόνος καὶ ἅλμης ὑπὸ	τῶν	δεῦρο ~συνερρυηκότων, ἃ καὶ λίθοις
[36]	τοῖς φθόγγοις καὶ ἐν τοῖς	τῶν	δημιουργῶν ἔργοις πᾶσι, τὰ ~δὲ
[10]	ὅς. ~Ἀλλ᾽ ἄλλῃ τινὶ αἰσθήσει	τῶν	διὰ τοῦ σώματος ἐφήψω αὐτῶν;
[62]	~αὕτη γὰρ ἡ δίκη ὑπὸ	τῶν	δικαστῶν αὐτοῖς ἐτάχθη. Οἳ δὲ
[50]	(καὶ ὡμολογεῖτο εἶναί ~τι ἕκαστον	τῶν	εἰδῶν καὶ τούτων τἆλλα μεταλαμβάνοντα
[41]	ἀνθρώποις· ἐγὼ δὲ τοῖς διὰ	τῶν	εἰκότων τὰς ἀποδείξεις ποιουμένοις ~λόγοις
[65]	πρὸς ~ἡμᾶς αὐτοὺς διαλεγόμενοι περὶ	τῶν	εἰρημένων καὶ ἀνασκοποῦντες, τοτὲ δ᾽
[56]	ἔτι ἔχειν παρ᾽ ~ἐμαυτῷ περὶ	τῶν	εἰρημένων. ~Οὐ μόνον γ᾽ ἔφη,
[28]	ὦ Κέβης, εἰ ἐκ πάντων	τῶν	εἰρημένων (τάδε ἡμῖν ~συμβαίνει, τῷ
[25]	ἴσων (ἢ καλῶν) ἢ πάντων	τῶν	ἐκείνοις ὁμωνύμων; ~Ἆρα κατὰ ταὐτὰ
[43]	~Τί δέ; ἦ δ᾽ ὅς·	τῶν	ἐν ἀνθρώπῳ πάντων ἔσθ᾽ ὅτι
[62]	οἱ τῶνδε μὲν τῶν τόπων	τῶν	~ἐν τῇ γῇ ἐλευθερούμενοί τε
[36]	ἀξιοῖ κρᾶσιν οὖσαν τὴν ψυχὴν	τῶν	ἐν τῷ σώματι ἐν τῷ
[15]	αὐτοῖς, οἷον μεταξὺ ἀμφοτέρων πάντων	τῶν	~ἐναντίων δυοῖν ὄντοιν δύο γενέσεις,
[50]	~οὐδὲ εἶναι, οὐδ᾽ ἄλλο οὐδὲν	τῶν	ἐναντίων, ἔτι ὂν ὅπερ ἦν,
[51]	ἡ γένεσις τοῖς ἐναντίοις, ἐκ	τῶν	~ἐναντίων; Νῦν δέ μοι δοκεῖ
[15]	πάντα, οὐκ ἄλλοθεν ἢ ~ἐκ	τῶν	ἐναντίων τὰ ἐναντία, ὅσοις τυγχάνει
[65]	ταῦτα διελέχθη, καὶ ἧκεν ὁ	τῶν	ἕνδεκα ~ὑπηρέτης καὶ στὰς (παρ᾽
[8]	καὶ ~παρ᾽ ἀνθρώπους τετελευτηκότας ἀμείνους	τῶν	ἐνθάδε, ἠδίκουν ἂν οὐκ ~ἀγανακτῶν
[59]	χρόνον τε ζῆν πολὺ πλείω	τῶν	~ἐνθάδε, καὶ ὄψει καὶ ἀκοῇ
[57]	τῶν ~θυσιῶν τε καὶ νομίμων	τῶν	ἐνθάδε τεκμαιρόμενος λέγω. Ἡ μὲν
[49]	τε τῆς ἀρχῆς ~διαλεγόμενος καὶ	τῶν	ἐξ ἐκείνης ὡρμημένων, εἴπερ βούλοιό
[30]	γοητευομένη ὑπ᾽ αὐτοῦ ὑπό τε	τῶν	ἐπιθυμιῶν καὶ ἡδονῶν, ὥστε ~μηδὲν
[2]	~πραχθέντα, καὶ τίνες οἱ παραγενόμενοι	τῶν	ἐπιτηδείων τῷ ἀνδρί; Ἢ οὐκ
[2]	~Οὗτός τε δὴ ὁ Ἀπολλόδωρος	τῶν	ἐπιχωρίων παρῆν καὶ Κριτόβουλος καὶ
[2]	καὶ Μενέξενος καὶ ἄλλοι τινὲς	τῶν	~ἐπιχωρίων. Πλάτων δὲ οἶμαι ἠσθένει.
[39]	τῶν τοιούτων τὰ μὲν ἄκρα	τῶν	~ἐσχάτων σπάνια καὶ ὀλίγα, τὰ
[51]	μὲν γάρ, ὦ φίλε, περὶ	τῶν	~ἐχόντων τὰ ἐναντία ἐλέγομεν, ἐπονομάζοντες
[16]	ἧττον ἢ τοὺς τεθνεῶτας ἐκ	τῶν	ζώντων, τούτου δὲ ὄντος ἱκανόν
[61]	~βραχυτέρους, πάλιν ἐκπέμπονται εἰς τὰς	τῶν	ζῴων γενέσεις. τρίτος δὲ ~ποταμὸς
[9]	τοῦ ~τεθνάναι ὁ μηδὲν φροντίζων	τῶν	ἡδονῶν αἳ διὰ τοῦ σώματός
[13]	καλοῦσί γε ἀκολασίαν ~(τὸ ὑπὸ	τῶν	ἡδονῶν ἄρχεσθαι, ἀλλ᾽ ὅμως συμβαίνει
[33]	ἀληθῶς ~φιλοσόφου ψυχὴ οὕτως ἀπέχεται	τῶν	ἡδονῶν τε καὶ ἐπιθυμιῶν καὶ
[37]	καὶ τελευτῶσάν γε ἔν τινι	τῶν	θανάτων παντάπασιν ~ἀπόλλυσθαι, τοῦτον δὲ
[59]	τε καὶ μαντείας καὶ αἰσθήσεις	~τῶν	θεῶν καὶ τοιαύτας συνουσίας (γίγνεσθαι
[57]	καὶ τριόδους πολλὰς ἔχειν· ἀπὸ	τῶν	~θυσιῶν τε καὶ νομίμων τῶν
[19]	μὴν ἐκ τούτων γ᾽ ἔφη,	τῶν	ἴσων, ἑτέρων ὄντων ἐκείνου τοῦ
[62]	πείσωσιν, ἐκβαίνουσί τε καὶ λήγουσι	τῶν	κακῶν, εἰ δὲ ~μή, φέρονται
[14]	αὑτὴν ~συνηθροισμένη καὶ ἀπηλλαγμένη τούτων	τῶν	κακῶν ὧν σὺ νυνδὴ διῆλθες,
[41]	ψυχὴν ~δὲ ἁρμονίαν τινὰ ἐκ	τῶν	κατὰ τὸ σῶμα ἐντεταμένων συγκεῖσθαι·
[32]	Κέβης, οἱ ὀρθῶς φιλόσοφοι ἀπέχονται	τῶν	κατὰ τὸ ~σῶμα ἐπιθυμιῶν ἁπασῶν
[6]	καὶ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ἓν	τῶν	κτημάτων τοῖς θεοῖς ~εἶναι. Ἢ
[35]	πρόσθεν βίῳ· καί, ὡς ἔοικε,	τῶν	~κύκνων δοκῶ φαυλότερος ὑμῖν εἶναι
[35]	αὐτὸς ἡγοῦμαι ὁμόδουλός τε εἶναι	τῶν	κύκνων καὶ ἱερὸς τοῦ ~αὐτοῦ
[35]	αὑτῶν δέος τοῦ ~θανάτου καὶ	τῶν	κύκνων καταψεύδονται, καί φασιν αὐτοὺς
[64]	νυνὶ διαλεγόμενος καὶ ~διατάττων ἕκαστον	τῶν	λεγομένων, ἀλλ᾽ οἴεταί με ἐκεῖνον
[56]	ἔτι ὅπῃ ἀπιστῶ ἔκ γε	τῶν	~λεγομένων· ὑπὸ μέντοι τοῦ μεγέθους
[39]	οὐδὲν ὑγιὲς οὐδὲ ~βέβαιον οὔτε	τῶν	λόγων, ἀλλὰ πάντα τὰ ὄντα
[38]	ὀξέως ᾔσθετο ὃ πεπόνθεμεν ὑπὸ	τῶν	λόγων, ἔπειτα ὡς εὖ ~ἡμᾶς
[40]	(παρίωμεν εἰς ~τὴν ψυχὴν ὡς	τῶν	λόγων κινδυνεύει οὐδὲν ὑγιὲς εἶναι,
[41]	συνῳδός· ἀλλ᾽ ὅρα πότερον αἱρῇ	τῶν	λόγων, τὴν ~μάθησιν ἀνάμνησιν εἶναι
[2]	Ἐχέκρατες, καὶ τοῦ τρόπου καὶ	τῶν	λόγων, ὡς ἀδεῶς καὶ ~γενναίως
[31]	καὶ ἁρπαγὰς προτετιμηκότας εἰς τὰ	~τῶν	λύκων τε καὶ ἱεράκων καὶ
[13]	θάνατον ἡγοῦνται πάντες οἱ ἄλλοι	τῶν	μεγάλων κακῶν; ~Καὶ μάλ᾽ ἔφη.
[29]	ἀπηλλαγμένῃ, ὥσπερ δὲ λέγεται κατὰ	τῶν	μεμυημένων, ὡς ~ἀληθῶς τὸν λοιπὸν
[38]	~ἡδέως καὶ εὐμενῶς καὶ ἀγαμένως	τῶν	νεανίσκων τὸν λόγον ἀπεδέξατο, ~ἔπειτα
[54]	ἀπόκρισιν, τὴν ~ἀσφαλῆ ἐκείνην, ἐκ	τῶν	νῦν λεγομένων ἄλλην ὁρῶν ἀσφάλειαν.
[27]	ἐκ τῶν πρόσθεν καὶ ἐκ	(τῶν	νῦν ~λεγομένων ψυχὴ ὁμοιότερον εἶναι
[54]	ἂν θερμότης, ἀλλὰ κομψοτέραν ἐκ	~τῶν	νῦν, ὅτι ᾧ ἂν πῦρ·
[51]	ἡμῖν λόγοις αὐτὸ τὸ ἐναντίον	τῶν	νυνὶ ~λεγομένων ὡμολογεῖτο, ἐκ τοῦ
[49]	ἦ δ᾽ ὅς, τὰ δέκα	τῶν	ὀκτὼ δυοῖν πλείω εἶναι, καὶ
[45]	ἐναργέστερα, τὰ δέκα μοι ἐδόκει	τῶν	ὀκτὼ ~πλέονα εἶναι διὰ τὸ
[33]	ἀπάτης μὲν μεστὴ ἡ διὰ	τῶν	ὀμμάτων σκέψις, ~ἀπάτης δὲ ἡ
[19]	~Συμβαίνει. ~Ἀλλ᾽ ὅταν γε ἀπὸ	τῶν	ὁμοίων ἀναμιμνῄσκηταί τίς τι, ἆρ᾽
[10]	αὑτὸ εἰλικρινὲς ~ἕκαστον ἐπιχειροῖ θηρεύειν	τῶν	ὄντων, ἀπαλλαγεὶς ὅτι μάλιστα ὀφθαλμῶν
[19]	ὁρῶ εἶναι οἷον ἄλλο τι	τῶν	ὄντων, (ἐνδεῖ δὲ καὶ οὐ
[7]	ἐπιστατοῦσιν ~αὐτῶν οἵπερ ἄριστοί εἰσιν	τῶν	ὄντων ἐπιστάται, θεοί, οὐκ ἔχει
[49]	ἐκείνης ὡρμημένων, εἴπερ βούλοιό τι	τῶν	ὄντων ~εὑρεῖν; Ἐκείνοις μὲν γὰρ
[46]	ᾤμην διδάσκαλον τῆς ~αἰτίας περὶ	τῶν	ὄντων κατὰ νοῦν ἐμαυτῷ, τὸν
[10]	ἄλλοθι κατάδηλον αὐτῇ γίγνεταί τι	~τῶν	ὄντων; ~Ναί. ~Λογίζεται δέ γέ
[33]	καθ᾽ αὑτὴν αὐτὸ καθ᾽ αὑτὸ	τῶν	~ὄντων· ὅτι δ᾽ ἂν δι᾽
[48]	λόγους ~καταφυγόντα ἐν ἐκείνοις σκοπεῖν	τῶν	ὄντων τὴν ἀλήθειαν. Ἴσως μὲν
[26]	οὖν βούλει, ἔφη, δύο εἴδη	τῶν	ὄντων, τὸ μὲν ὁρατόν, τὸ
[52]	οὔ; ~Πάνυ γε. ~Ἆρα μόνον	τῶν	ὄντων τοῦτο γὰρ ἐρωτῶ ἢ
[31]	~καὶ μὴ διηυλαβημένους εἰς τὰ	τῶν	ὄνων γένη (καὶ τῶν τοιούτων
[47]	ὃ συνέχει ~αὐτά· αἰωρουμένων οὖν	τῶν	ὀστῶν ἐν ταῖς αὑτῶν συμβολαῖς
[41]	εἶναι δὲ ~αὐτὴν συγκειμένην ἐκ	τῶν	οὐδέπω ὄντων; Οὐ γὰρ δὴ
[60]	τὰ δὲ πληρωθέντα ῥεῖ διὰ	τῶν	ὀχετῶν καὶ διὰ τῆς γῆς,
[64]	ἢ ἐμοὶ ἐπιστέλλεις ἢ περὶ	τῶν	παίδων ἢ περὶ ἄλλου του,
[24]	ἔτι μᾶλλον, καὶ δεδιέναι τὸ	τῶν	παίδων, μὴ ὡς ἀληθῶς ὁ
[58]	ὁπωστιοῦν ἄξια. Ἐκεῖνα δὲ αὖ	τῶν	παρ᾽ ἡμῖν πολὺ ἂν ἔτι
[51]	φαίνεταί μοι. ~Καί τις εἶπε	τῶν	παρόντων ἀκούσας ὅστις δ᾽ ἦν,
[66]	~ἀγανακτῶν οὐδένα ὅντινα οὐ κατέκλασε	τῶν	παρόντων πλήν γε αὐτοῦ ~Σωκράτους.
[57]	οἵα οὔτε ὅση δοξάζεται ὑπὸ	τῶν	περὶ γῆς εἰωθότων ~λέγειν, ὡς
[58]	δὴ ~αἰθέρα ὀνομάζειν (τοὺς πολλοὺς	τῶν	περὶ τὰ τοιαῦτα εἰωθότων λέγειν·
[10]	οὔτε ὁρῶμεν; Καίτοι εἰ αὗται	τῶν	περὶ τὸ σῶμα ~αἰσθήσεων μὴ
[4]	~ἀναμνήσας με. περὶ γάρ τοι	τῶν	(ποιημάτων ὧν πεποίηκας ἐντείνας ~τοὺς
[60]	καὶ ἐκεῖνος καὶ ἄλλοι πολλοὶ	τῶν	ποιητῶν Τάρταρον ~κεκλήκασιν. Εἰς γὰρ
[1]	ἐγὼ ἀκούσαιμι. Καὶ γὰρ οὔτε	(τῶν	πολιτῶν) Φλειασίων οὐδεὶς ~πάνυ τι
[61]	οὗ αἱ τῶν τετελευτηκότων ψυχαὶ	τῶν	πολλῶν ἀφικνοῦνται ~καί τινας εἱμαρμένους
[25]	ἔχειν, ὦ Σώκρατες. ~Τί δὲ	τῶν	πολλῶν καλῶν, οἷον ἀνθρώπων ἢ
[23]	ὃ νυνδὴ Κέβης ἔλεγε, τὸ	τῶν	~πολλῶν, ὅπως μὴ ἅμα ἀποθνῄσκοντος
[39]	καὶ ~κατανενοηκέναι μόνοι ὅτι οὔτε	τῶν	πραγμάτων οὐδενὸς οὐδὲν ὑγιὲς οὐδὲ
[42]	κακίας. ~Πῶς γὰρ ἔκ γε	τῶν	προειρημένων; ~Ἐκ τούτου ἄρα τοῦ
[55]	θάνατον μὲν γὰρ δὴ ἐκ	τῶν	προειρημένων οὐ δέξεται οὐδ᾽ ~ἔσται
[19]	δὲ αὐτοῦ φαυλότερα. ~Ἀνάγκη ἐκ	τῶν	προειρημένων, ὦ Σώκρατες. ~Οὐκοῦν γενόμενοι
[27]	δοκεῖ τῷ εἴδει καὶ ἐκ	τῶν	πρόσθεν καὶ ἐκ (τῶν νῦν
[54]	μή ποτε δέξηται, ὡς ἐκ	~τῶν	πρόσθεν ὡμολόγηται; ~Καὶ μάλα σφόδρα,
[65]	πρᾳότατον καὶ ἄριστον ἄνδρα ὄντα	τῶν	πώποτε δεῦρο ἀφικομένων, καὶ ~δὴ
[47]	~ἀνίεσθαι, περιαμπέχοντα τὰ ὀστᾶ μετὰ	τῶν	σαρκῶν καὶ δέρματος ὃ συνέχει
[6]	δ᾽ ὅς, καὶ σὺ ἂν	τῶν	σαυτοῦ κτημάτων εἴ τι αὐτὸ
[45]	καὶ ~πίνειν· (ἐπειδὰν γὰρ ἐκ	τῶν	σιτίων ταῖς μὲν σαρξὶ σάρκες
[39]	~Ὥσπερ, ἦ δ᾽ ὅς, περὶ	τῶν	σφόδρα σμικρῶν καὶ μεγάλων· οἴει
[62]	ἐκεῖ ~οἰκοῦσί τε καὶ καθαιρόμενοι	τῶν	τε ἀδικημάτων διδόντες δίκας ἀπολύονται,
[62]	ἀπολύονται, ~εἴ τίς τι ἠδίκηκεν,	τῶν	τε εὐεργεσιῶν (τιμὰς φέρονται κατὰ
[16]	εἴπερ ἔστι τὸ ἀναβιώσκεσθαι, ἐκ	τῶν	(τεθνεώτων ἂν ~εἴη γένεσις εἰς
[16]	ὁμολογεῖν ὅτι τὸ ζῶν. ~Ἐκ	τῶν	τεθνεώτων ἄρα, ὦ Κέβης, τὰ
[16]	καὶ ταύτῃ τοὺς ζῶντας ἐκ	τῶν	τεθνεώτων γεγονέναι ~οὐδὲν ἧττον ἢ
[15]	γίγνονται οἱ ζῶντες ἢ ἐκ	τῶν	τεθνεώτων· εἰ δὲ μὴ ἔστι
[15]	δεῦρο ~ἀφικνοῦνται καὶ γίγνονται ἐκ	τῶν	τεθνεώτων· καὶ εἰ τοῦθ᾽ οὕτως
[17]	καὶ τὸ ~ἀναβιώσκεσθαι καὶ ἐκ	τῶν	τεθνεώτων τοὺς ζῶντας γίγνεσθαι καὶ
[17]	τοὺς ζῶντας γίγνεσθαι καὶ τὰς	τῶν	~τεθνεώτων ψυχὰς (εἶναι (καὶ ταῖς
[16]	τεκμήριον εἶναι ὅτι ἀναγκαῖον τὰς	τῶν	τεθνεώτων ψυχὰς εἶναί που, ~ὅθεν
[61]	ἀφικνεῖται τὴν ~Ἀχερουσιάδα, οὗ αἱ	τῶν	τετελευτηκότων ψυχαὶ τῶν πολλῶν ἀφικνοῦνται
[24]	~(Πόθεν οὖν, ἔφη, ὦ Σώκρατες,	τῶν	τοιούτων ἀγαθὸν ἐπῳδὸν ληψόμεθα, ~ἐπειδὴ
[56]	ἢ τὸν ~νῦν παρόντα, περὶ	τῶν	τοιούτων βουλόμενος ἤ τι εἰπεῖν
[8]	ἴστε ὅτι εἴπερ τι ἄλλο	τῶν	~τοιούτων διισχυρισαίμην ἂν καὶ τοῦτο.
[18]	διαγράμματα ἄγῃ ἢ ἄλλο τι	τῶν	τοιούτων, ~ἐνταῦθα σαφέστατα κατηγορεῖ ὅτι
[31]	τὰ τῶν ὄνων γένη (καὶ	τῶν	τοιούτων θηρίων ~εἰκὸς ἐνδύεσθαι. ἢ
[35]	γὰρ δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, περὶ	τῶν	~τοιούτων ἴσως ὥσπερ καὶ σοὶ
[9]	πολλοῖς ἀνθρώποις ᾧ μηδὲν ἡδὺ	τῶν	~τοιούτων μηδὲ μετέχει αὐτῶν οὐκ
[19]	οὐδὲ λίθον λίθῳ οὐδ᾽ ἄλλο	τῶν	τοιούτων οὐδέν, ἀλλὰ παρὰ ~ταῦτα
[13]	τῷ ~ὄντι ᾖ (κάθαρσίς τις	τῶν	τοιούτων πάντων καὶ ἡ σωφροσύνη
[39]	Ἢ οὐχὶ ᾔσθησαι ὅτι πάντων	τῶν	τοιούτων τὰ μὲν ἄκρα τῶν
[49]	ἢ σχῆμα ἢ ἄλλο ὁτιοῦν	τῶν	τοιούτων, τὰ μὲν ἄλλα ~χαίρειν
[10]	οὔ; ~Ἤδη οὖν πώποτέ τι	τῶν	τοιούτων τοῖς ὀφθαλμοῖς εἶδες; ~Οὐδαμῶς,
[5]	σύ τε καὶ Σιμμίας περὶ	τῶν	τοιούτων ~Φιλολάῳ συγγεγονότες; ~Οὐδέν γε
[13]	~φόβων καὶ τῶν ἄλλων πάντων	τῶν	τοιούτων· χωριζόμενα δὲ φρονήσεως ~(καὶ)
[52]	ἦ δ᾽ ὅς, περὶ ἔνια	τῶν	τοιούτων, ὥστε μὴ μόνον αὐτὸ
[62]	οὗτοί εἰσιν οἱ τῶνδε μὲν	τῶν	τόπων τῶν ~ἐν τῇ γῇ
[67]	ἀνδρός, ὡς ~ἡμεῖς φαῖμεν ἄν,	τῶν	τότε ὧν ἐπειράθημεν ἀρίστου καὶ
[3]	~Καὶ ἐκείνην μὲν ἀπῆγόν τινες	τῶν	τοῦ Κρίτωνος βοῶσάν (τε καὶ
[43]	οὔσης καὶ ~οἵας ἄγεσθαι ὑπὸ	τῶν	τοῦ σώματος παθημάτων, ἀλλ᾽ οὐχ
[53]	δήπου ὅτι ἃ ἂν ἡ	τῶν	τριῶν ἰδέα ~κατάσχῃ, ἀνάγκη αὐτοῖς
[30]	ἀγαθῶν αὐτὰς εἶναι, ἀλλὰ τὰς	~τῶν	φαύλων, αἳ περὶ τὰ τοιαῦτα
[12]	τὸ μελέτημα αὐτὸ τοῦτό ἐστιν	τῶν	φιλοσόφων, ~λύσις καὶ χωρισμὸς ψυχῆς
[49]	~ἀρέσκειν· σὺ δ᾽ εἴπερ εἶ	τῶν	φιλοσόφων, (οἶμαι ἂν ὡς ἐγὼ
[60]	φύσιν τοιάνδε τινά. Ἕν τι	τῶν	χασμάτων τῆς ~γῆς ἄλλως τε
[36]	μὲν λύραν ἔτι εἶναι διερρωγυιῶν	τῶν	χορδῶν καὶ τὰς ~χορδὰς θνητοειδεῖς
[11]	τούτου ἐπιθυμίαι. Διὰ γὰρ ~τὴν	τῶν	χρημάτων κτῆσιν πάντες οἱ πόλεμοι
[37]	ἀλλὰ γὰρ ἂν φαίη ἑκάστην	τῶν	ψυχῶν ~πολλὰ σώματα κατατρίβειν, ἄλλως
[16]	μοι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ἐκ	τῶν	ὡμολογημένων ἀναγκαῖον οὕτως ἔχειν. ~Ἰδὲ
[33]	σκέψις, ~ἀπάτης δὲ ἡ διὰ	τῶν	ὤτων καὶ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/06/2005