Chapitre
[57]	λέγεις. ~(Ἀλλὰ τόδε γ᾽ ἔφη,	ὦ	ἄνδρες, δίκαιον διανοηθῆναι, ὅτι, εἴπερ
[3]	τρίβων ἅμα, Ὡς ἄτοπον, ἔφη,	ὦ	ἄνδρες, ~ἔοικέ τι εἶναι τοῦτο
[64]	ἡμᾶς ἀποβλέψας εἶπεν· Οὐ πείθω,	ὦ	~ἄνδρες, Κρίτωνα, ὡς ἐγώ εἰμι
[43]	Σώκρατες, ἔμοιγε δοκεῖ. ~Οὐκ ἄρα,	ὦ	ἄριστε, ἡμῖν οὐδαμῇ καλῶς ἔχει
[64]	γὰρ ἴσθι, ἦ δ᾽ ~ὅς,	ὦ	ἄριστε Κρίτων, τὸ μὴ καλῶς
[36]	ὁ Σωκράτης, ἴσως γάρ, ἔφη,	ὦ	ἑταῖρε, ἀληθῆ σοι φαίνεται· ~ἀλλὰ
[21]	λείπεται ἔτι ὁ χρόνος. ~(Εἶεν,	ὦ	ἑταῖρε· ἀπόλλυμεν δὲ αὐτὰς ἐν
[12]	ὁ Σωκράτης, εἰ ταῦτα ἀληθῆ,	ὦ	ἑταῖρε, πολλὴ ἐλπὶς ~ἀφικομένῳ οἷ
[59]	ἂν ~ἀκούσαιμεν. ~Λέγεται τοίνυν, ἔφη,	ὦ	ἑταῖρε, πρῶτον μὲν εἶναι τοιαύτη
[32]	τῷ φιλομαθεῖ. ἀλλὰ τούτων ἕνεκα,	ὦ	~ἑταῖρε Σιμμία τε καὶ Κέβης,
[12]	ἐὰν τῷ ὄντι γε ~ᾖ,	ὦ	ἑταῖρε, φιλόσοφος· σφόδρα γὰρ αὐτῷ
[47]	χεῖρον. ~Ἀπὸ δὴ θαυμαστῆς ἐλπίδος,	ὦ	ἑταῖρε, ᾠχόμην φερόμενος, ἐπειδὴ ~προϊὼν
[1]	ἄλλου του ἤκουσας; ~(Φαίδων) Αὐτός,	ὦ	Ἐχέκρατες. ~(Ἐχεκράτης) ~Τί οὖν δή
[49]	ταῦτα. ~(Φαίδων) ~Πάνυ μὲν οὖν,	ὦ	Ἐχέκρατες, καὶ πᾶσι τοῖς παροῦσιν
[2]	εὐδαίμων γάρ μοι ἁνὴρ ~ἐφαίνετο,	ὦ	Ἐχέκρατες, καὶ τοῦ τρόπου καὶ
[66]	ὃς λαβὼν καὶ μάλα ἵλεως,	ὦ	Ἐχέκρατες, οὐδὲν τρέσας οὐδὲ διαφθείρας
[38]	δύνασαι ἀκριβέστατα. ~(Φαίδων) ~Καὶ μήν,	ὦ	Ἐχέκρατες, πολλάκις θαυμάσας Σωκράτη οὐ
[1]	(Φαίδων) ~(Φαίδων) ~Τύχη τις αὐτῷ,	ὦ	Ἐχέκρατες, συνέβη· ἔτυχεν γὰρ τῇ
[67]	τοὺς ὀφθαλμούς. ~Ἥἥδε ἡ τελευτή,	ὦ	Ἐχέκρατες, τοῦ ἑταίρου ἡμῖν ἐγένετο,
[66]	~Ἐκεῖνος δέ, ~Οἷα, ἔφη, ποιεῖτε,	ὦ	θαυμάσιοι. Ἐγὼ μέντοι οὐχ ἥκιστα
[44]	ἐστι. Τοιαῦτ᾽ ἄττα ἐστίν, ~οἶμαι,	ὦ	Κέβης, ἃ λέγεις· καὶ ἐξεπίτηδες
[14]	~Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις, ὁ Σωκράτης,	ὦ	Κέβης· ἀλλὰ τί δὴ ποιῶμεν;
[28]	τῷ θνητῷ. ~Σκόπει δή, ἔφη,	ὦ	Κέβης, εἰ ἐκ πάντων τῶν
[55]	~Τί οὖν, ἦ δ᾽ ὅς,	ὦ	Κέβης; εἰ τῷ ἀναρτίῳ ἀναγκαῖον
[32]	ὅς. Τοιγάρτοι τούτοις μὲν ἅπασιν,	ὦ	Κέβης, ~ἐκεῖνοι οἷς τι μέλει
[24]	~Πολλὴ μὲν ἡ Ἑλλάς, ἔφη,	ὦ	Κέβης, ἐν ᾗ ἔνεισί που
[6]	ἀλλὰ τόδε γέ μοι δοκεῖ,	ὦ	Κέβης, εὖ λέγεσθαι, τὸ θεοὺς
[4]	οἷς πρώτοις ἐνέτυχον. Ταῦτα οὖν,	~ὦ	Κέβης, Εὐήνῳ φράζε, καὶ ἐρρῶσθαι
[51]	Κέβητα εἶπεν, Ἆρα μή που,	ὦ	Κέβης, ~ἔφη, καὶ σέ τι
[18]	ψυχή τι ἔοικεν εἶναι. ~Ἀλλά,	ὦ	Κέβης, ἔφη ὁ Σιμμίας ὑπολαβών,
[45]	~σκεψάμενος, Οὐ φαῦλον πρᾶγμα, ἔφη,	ὦ	Κέβης, ζητεῖς· ὅλως γὰρ δεῖ
[29]	μετὰ θεῶν διάγουσα; Οὕτω φῶμεν,	ὦ	Κέβης, ἢ ~ἄλλως; ~Οὕτω νὴ
[30]	γε, ὦ Σώκρατες. ~Εἰκὸς μέντοι,	ὦ	Κέβης· καὶ οὔ τί γε
[37]	~Ἀλλ᾽ ἄγε, ἦ δ᾽ ὅς,	ὦ	Κέβης, λέγε, τί ἦν τὸ
[45]	ὡς ἐροῦντος. Ἐγὼ γάρ, ἔφη,	ὦ	Κέβης, νέος ὢν θαυμαστῶς ὡς
[34]	ὦ Σώκρατες. ~Τούτων τοίνυν ἕνεκα,	ὦ	Κέβης, οἱ δικαίως φιλομαθεῖς κόσμιοί
[17]	ἔχειν. ~Ἰδὲ τοίνυν οὕτως, ἔφη,	ὦ	Κέβης, ὅτι οὐδ᾽ ἀδίκως ὡμολογήκαμεν,
[5]	τὸν φιλόσοφον ἕπεσθαι; ~Τί δέ,	ὦ	Κέβης; οὐκ ἀκηκόατε σύ τε
[44]	δὲ δὴ τὰ Κάδμου, ἔφη,	ὦ	Κέβης, πῶς ~ἱλασόμεθα καὶ τίνι
[16]	ζῶν. ~Ἐκ τῶν τεθνεώτων ἄρα,	ὦ	Κέβης, τὰ ζῶντά τε καὶ
[53]	~Πάνυ γε. ~(Ἆρ᾽ οὖν, ἔφη,	ὦ	Κέβης, τάδε εἴη ἄν, ἃ
[4]	λέγειν. ~Λέγε τοίνυν, ἔφη, αὐτῷ,	ὦ	Κέβης, τἀληθῆ, ὅτι οὐκ ἐκείνῳ
[47]	βούλει σοι, ἔφη, ἐπίδειξιν ποιήσωμαι,	ὦ	~Κέβης; ~Ὑπερφυῶς μὲν οὖν, ἔφη,
[56]	~Φαίνεται. ~Παντὸς μᾶλλον ἄρα, ἔφη,	ὦ	Κέβης, ψυχὴ ἀθάνατον καὶ (ἀνώλεθρον,
[17]	~ἀληθῆ λέγειν. ~Ἔστιν γάρ, ἔφη,	ὦ	Κέβης, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, παντὸς
[65]	ὁ Σωκράτης, εἰκότως γε, ἔφη,	ὦ	Κρίτων, ἐκεῖνοί τε ταῦτα ποιοῦσιν,
[64]	ποιοῖμεν; ~Ἅπερ ἀεὶ λέγω, ἔφη,	ὦ	Κρίτων, οὐδὲν καινότερον· ὅτι ὑμῶν
[65]	με ἀποδακρύει. Ἀλλ᾽ ἄγε δή,	ὦ	Κρίτων, ~πειθώμεθα αὐτῷ, καὶ ἐνεγκάτω
[41]	Σωκράτης, Ἀλλὰ ἀνάγκη σοι, ἔφη,	ὦ	ξένε Θηβαῖε, ἄλλα δόξαι, ~ἐάνπερ
[21]	~Πρότερον ἄρα. ~Ναί. ~Ἦσαν ἄρα,	ὦ	Σιμμία, αἱ ψυχαὶ καὶ πρότερον,
[11]	οὐ θεμιτὸν ᾖ” Τοιαῦτα οἶμαι,	ὦ	Σιμμία, ἀναγκαῖον εἶναι ~πρὸς ἀλλήλους
[22]	οὖν οὕτως ἔχει, ἔφη, ἡμῖν,	ὦ	Σιμμία; Εἰ μὲν ἔστιν ἃ
[10]	κοινωνῇ; ~Ἆρ᾽ οὐχ οὗτός ἐστιν,	ὦ	Σιμμία, εἴπερ τις (καὶ) ἄλλος
[21]	ὦ Σώκρατες. ~Πότερον οὖν αἱρῇ,	ὦ	Σιμμία; Ἐπισταμένους ἡμᾶς γεγονέναι, (ἢ
[20]	ἢ οὐ τοῦτο λήθην λέγομεν,	ὦ	Σιμμία, ἐπιστήμης ~ἀποβολήν; ~(Πάντως δήπου,
[35]	τε ἠρέμα καί φησιν· Βαβαί,	ὦ	Σιμμία· ἦ που ~χαλεπῶς ἂν
[42]	πλέον. ~(Μᾶλλον δέ γέ που,	ὦ	Σιμμία, κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον
[23]	καὶ διαφθείρεσθαι; ~(Εὖ λέγεις, ἔφη,	ὦ	Σιμμία, ὁ Κέβης. Φαίνεται γὰρ
[56]	εἰρημένων. ~Οὐ μόνον γ᾽ ἔφη,	ὦ	Σιμμία, ὁ Σωκράτης, ἀλλὰ ταῦτά
[18]	μὴ ταύτῃ γε, ἔφη, πείθῃ,	ὦ	Σιμμία, ὁ Σωκράτης, σκέψαι ἂν
[12]	οὔ; ~Τῷ ὄντι ἄρα, ἔφη,	ὦ	Σιμμία, οἱ ὀρθῶς φιλοσοφοῦντες ἀποθνῄσκειν
[58]	μῦθον λέγειν καλόν, ἄξιον ἀκοῦσαι,	ὦ	Σιμμία, ~οἷα τυγχάνει τὰ ἐπὶ
[13]	ὡς λέγεις. ~Ἆρ᾽ οὖν, ἔφη,	ὦ	Σιμμία, οὐ καὶ ἡ ὀνομαζομένη
[58]	οὖν ἂν ~ἀκούσαιμι. ~Ἀλλὰ μέντοι,	ὦ	Σιμμία, οὐχ ἡ Γλαύκου τέχνη
[37]	οὐκ ἀπόλωλεν. Τὸ δ᾽ οἶμαι,	ὦ	Σιμμία, οὐχ οὕτως ἔχει· ~σκόπει
[62]	δὴ ἕνεκα χρὴ ὧν διεληλύθαμεν,	ὦ	Σιμμία, πᾶν ποιεῖν ὥστε ~ἀρετῆς
[21]	δοκοῦσί σοι ἐπίστασθαί γε, ἔφη,	ὦ	Σιμμία, πάντες αὐτά; ~Οὐδαμῶς. ~Ἀναμιμνῄσκονται
[9]	~Καὶ ἀληθῆ γ᾽ ἂν λέγοιεν,	ὦ	Σιμμία, πλήν γε τοῦ σφᾶς
[41]	Ἆρα ἄλλ᾽ ἢ ταῦτ᾽ ~ἐστίν,	ὦ	Σιμμία τε καὶ Κέβης, ἃ
[13]	~δοκεῖ. Ταῦτ᾽ οὖν ἐγώ, ἔφη,	ὦ	Σιμμία τε καὶ Κέβης, ἀπολογοῦμαι,
[8]	οὖν δὴ τοῦθ᾽ οὕτως ἔχοι,	ὦ	~Σιμμία τε καὶ Κέβης, ἐγὼ
[8]	τοὺς δικαστάς. Ἐγὼ γάρ, ἔφη,	ὦ	Σιμμία τε καὶ Κέβης, εἰ
[63]	καλῇ) Ὑμεῖς μὲν οὖν, ἔφη,	ὦ	Σιμμία τε καὶ Κέβης καὶ
[23]	ἀπόδειξις ἕξειν. ~Ἀποδέδεικται μέν, ἔφη,	ὦ	Σιμμία τε καὶ Κέβης, ὁ
[34]	μὴ φοβηθῇ, ~(ταῦτα δ᾽ ἐπιτηδεύσασα,	ὦ	Σιμμία τε καὶ Κέβης, ὅπως
[40]	ὕστερον ~ἀπολεῖται. Παρεσκευασμένος δή, ἔφη,	ὦ	Σιμμία τε καὶ Κέβης, οὑτωσὶ
[42]	~Τί δέ, ἦ δ᾽ ὅς,	ὦ	Σιμμία, τῇδε; Δοκεῖ σοι ἁρμονίᾳ
[9]	~Φαίνεται. ~Καὶ δοκεῖ γέ που,	ὦ	Σιμμία, τοῖς πολλοῖς ἀνθρώποις ᾧ
[58]	βίος μοι δοκεῖ ὁ ἐμός,	ὦ	Σιμμία, τῷ μήκει τοῦ λόγου
[10]	~Τί δὲ δὴ τὰ τοιάδε,	ὦ	Σιμμία; Φαμέν τι εἶναι δίκαιον
[41]	συντεθῆναι. Ἢ ἀποδέξῃ; ~Οὐδαμῶς, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες. ~Αἰσθάνῃ οὖν, ἦ δ᾽
[21]	ἄλλον τινὰ εἰπεῖν χρόνον; ~Οὐδαμῶς,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλὰ ἔλαθον ἐμαυτὸν οὐδὲν
[19]	τὸ ἴσον. ~Οὐδαμῶς μοι φαίνεται,	ὦ	Σώκρατες. ~ἀλλὰ μὴν ἐκ τούτων
[5]	~Φιλολάῳ συγγεγονότες; ~Οὐδέν γε σαφές,	ὦ	Σώκρατες. ~Ἀλλὰ μὴν καὶ ἐγὼ
[17]	μοι δοκεῖ, ἔφη ὁ Κέβης,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλά μοι δοκεῖς παντάπασιν
[23]	οὐδὲ αὐτῷ μοι δοκεῖ, ἔφη,	~ὦ	Σώκρατες, ἀποδεδεῖχθαι, ἀλλ᾽ ἔτι ἐνέστηκεν
[7]	ἂν ἐθέλειν (ἀποθνῄσκειν, ἔοικεν τοῦτο,	ὦ	~Σώκρατες, ἀτόπῳ, εἴπερ ὃ νυνδὴ
[8]	~Τί οὖν, ἔφη ὁ Σιμμίας,	ὦ	Σώκρατες; αὐτὸς ἔχων τὴν διάνοιαν
[32]	ἑπόμενοι, ᾗ ἐκείνη ~ὑφηγεῖται. ~Πῶς,	ὦ	Σώκρατες; ~Ἐγὼ ἐρῶ, ἔφη. Γιγνώσκουσι
[18]	κατ᾽ ἐκεῖνόν γε τὸν λόγον,	ὦ	~Σώκρατες, εἰ ἀληθής ἐστιν, ὃν
[20]	ἐπιστήμης ~ἀποβολήν; ~(Πάντως δήπου, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες. ~Εἰ δέ γε οἶμαι
[30]	διὸ καὶ ὁρῶνται. ~Εἰκός γε,	ὦ	Σώκρατες. ~Εἰκὸς μέντοι, ὦ Κέβης·
[27]	δοκεῖ, ἦ δ᾽ ὅς, συγχωρῆσαι,	ὦ	Σώκρατες, ἐκ ταύτης τῆς μεθόδου,
[16]	πάλιν γίγνεσθαι. ~Δοκεῖ μοι, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες, ἐκ τῶν ὡμολογημένων ἀναγκαῖον
[43]	ἢ ~καθ᾽ ἁρμονίαν; ~Νὴ Δία,	ὦ	Σώκρατες, ἔμοιγε δοκεῖ. ~Οὐκ ἄρα,
[21]	ἐπιστήμην εἰληφότες ἦμεν; ~Οὐκ ἔχω,	ὦ	Σώκρατες, ἐν τῷ παρόντι ἑλέσθαι.
[35]	ἅ μοι δοκεῖ. Ἐμοὶ γάρ,	ὦ	~Σώκρατες, ἐπειδὴ καὶ πρὸς ἐμαυτὸν
[65]	Κρίτων, Ἀλλ᾽ οἶμαι, ἔφη, ἔγωγε,	ὦ	Σώκρατες, ἔτι ἥλιον εἶναι ἐπὶ
[5]	Σιμμίας, Οἷον παρακελεύῃ, ἔφη, τοῦτο,	ὦ	Σώκρατες, Εὐήνῳ. ~Πολλὰ γὰρ ἤδη
[26]	ἀιδές; ~Οὐχ ὑπ᾽ ἀνθρώπων γε,	ὦ	Σώκρατες, ἔφη. ~Ἀλλὰ μὴν ἡμεῖς
[4]	Κέβης ὑπολαβών, νὴ τὸν Δία,	ὦ	Σώκρατες, ἔφη, εὖ γ᾽ ἐποίησας
[56]	ψυχαὶ ἐν Ἅιδου. ~Οὔκουν ἔγωγε,	ὦ	Σώκρατες, ἔφη, ἔχω παρὰ ταῦτα
[33]	οὐ ~λογίζεται αὐτό. ~Τί τοῦτο,	ὦ	Σώκρατες; ἔφη ὁ Κέβης. ~Ὅτι
[8]	δοκεῖ πάλαι εἰπεῖν. ~Τί δέ,	ὦ	Σώκρατες, ἔφη ὁ Κρίτων, ἄλλο
[22]	μὴ ταῦτα, οὐδὲ τάδε; ~Ὑπερφυῶς,	ὦ	Σώκρατες, ἔφη ὁ Σιμμίας, δοκεῖ
[9]	~σιτίων (τe καὶ ποτῶν; ~Ἥκιστα,	ὦ	Σώκρατες, ἔφη ὁ Σιμμίας. ~Τί
[21]	ἢ οὔ; ~Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες. ~Ἦ καὶ δοκοῦσί σοι
[42]	ψυχαί, εἶναι. ~Ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες. ~Ἦ καὶ καλῶς δοκεῖ,
[6]	θεμιτὸν εἶναι αὐτὸν ἑαυτὸν ἀποκτεινύναι,	ὦ	~Σώκρατες; Ἤδη γὰρ ἔγωγε, ὅπερ
[58]	~Ἀλλὰ μήν, ἔφη ὁ Σιμμίας,	ὦ	Σώκρατες, ἡμεῖς γε τούτου τοῦ
[7]	ὁ Σιμμίας, ἀλλὰ μήν, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες, νῦν γέ μοι δοκεῖ
[32]	~Οὐ γὰρ ἂν πρέποι, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες, ὁ Κέβης. ~(Οὐ μέντοι
[41]	ἁρμονίαν; ~Πολὺ μᾶλλον, ἔφη, ἐκεῖνον,	ὦ	Σώκρατες. Ὅδε μὲν γάρ (μοι
[36]	ἐκείνην παθεῖν καὶ γὰρ οὖν,	ὦ	~Σώκρατες, οἶμαι ἔγωγε καὶ αὐτόν
[31]	~Τὰ ποῖα δὴ ταῦτα λέγεις,	ὦ	Σώκρατες; ~Οἷον τοὺς μὲν γαστριμαργίας
[13]	σοι εἶναι ἄτοπος. ~Πῶς δή,	ὦ	Σώκρατες; ~Οἶσθα, ἦ δ᾽ ὅς,
[28]	ἡ ψυχὴ ἔοικεν; ~Δῆλα δή,	ὦ	Σώκρατες, ὅτι ἡ μὲν ψυχὴ
[9]	γελάσας, Νὴ τὸν Δία, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες, (οὐ πάνυ γέ με
[19]	ἡ ἰσότης ἀνισότης; ~Οὐδεπώποτέ γε,	ὦ	Σώκρατες. ~Οὐ ταὐτὸν ἄρα ἐστίν,
[38]	ἀποκερῇ. ~Ἔοικεν, ἦν δ᾽ ἐγώ,	ὦ	Σώκρατες. ~Οὔκ, ἄν γε ἐμοὶ
[10]	ὁ Σιμμίας, ὡς ἀληθῆ λέγεις,	ὦ	Σώκρατες. ~(Οὐκοῦν ἀνάγκη, ἔφη, ἐκ
[19]	φαυλότερα. ~Ἀνάγκη ἐκ τῶν προειρημένων,	ὦ	Σώκρατες. ~Οὐκοῦν γενόμενοι εὐθὺς ἑωρῶμέν
[11]	σοι οὕτως; ~Παντός γε μᾶλλον,	ὦ	Σώκρατες. ~Οὐκοῦν, ἔφη ὁ Σωκράτης,
[26]	δὲ τῷ ὁρατῷ. ~(Πᾶσα ἀνάγκη,	ὦ	Σώκρατες. ~Οὐκοῦν καὶ τόδε πάλαι
[24]	Κέβης ἐπιγελάσας, Ὡς δεδιότων, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες, πειρῶ ἀναπείθειν· ~μᾶλλον δὲ
[58]	Σιμμίας, Πῶς ταῦτα, ἔφη, λέγεις,	ὦ	Σώκρατες; Περὶ γάρ τοι ~γῆς
[35]	τὰ εἰρημένα. Ἐμοὶ γὰρ δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες, περὶ τῶν ~τοιούτων ἴσως
[20]	~Καὶ μάλα δὴ οὕτως ἔχει,	ὦ	Σώκρατες. ~Πότερον οὖν αἱρῇ, ὦ
[27]	ἔφη, καλῶς καὶ ἀληθῆ λέγεις,	ὦ	Σώκρατες. ~Ποτέρῳ οὖν αὖ σοι
[19]	ταῦτα λέγω. ~Ταὐτὸν γὰρ ἔστιν,	ὦ	Σώκρατες, πρός γε ὃ βούλεται
[35]	ὁ Σιμμίας ἔφη· Καὶ μήν,	ὦ	Σώκρατες, τἀληθῆ σοι ἐρῶ. Πάλαι
[21]	μὴ ἄρα ἅμα γιγνόμενοι λαμβάνομεν,	ὦ	Σώκρατες, ταύτας τὰς ἐπιστήμας· ~οὗτος
[64]	αὐτοῦ ὁ Κρίτων, Εἶεν, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες· τί δὲ ~τούτοις ἢ
[25]	ὁ Κέβης, κατὰ ταὐτὰ ἔχειν,	ὦ	Σώκρατες. ~Τί δὲ τῶν πολλῶν
[55]	δοκεῖ; ~Καὶ μάλα γε ἱκανῶς,	ὦ	Σώκρατες. ~Τί οὖν, ἦ δ᾽
[5]	ὁ Κέβης· Πῶς τοῦτο λέγεις,	ὦ	Σώκρατες, τὸ μὴ θεμιτὸν ~εἶναι
[7]	τῷ αὑτοῦ βελτίονι. Καίτοι οὕτως,	ὦ	~Σώκρατες, τοὐναντίον εἶναι εἰκὸς ἢ
[33]	~Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις, ὁ Κέβης,	ὦ	Σώκρατες. ~Τούτων τοίνυν ἕνεκα, ὦ
[66]	ἔξεστιν ἢ οὔ; ~Τοσοῦτον, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες, τρίβομεν ὅσον οἰόμεθα μέτριον
[24]	ἂν ~ἐξεπᾴσητε. ~(Πόθεν οὖν, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες, τῶν τοιούτων ἀγαθὸν ἐπῳδὸν
[14]	ἂν εἴη ἐλπὶς καὶ καλή,	ὦ	(Σώκρατες, ὡς ἀληθῆ ἐστιν ἃ
[49]	ὁ Κέβης. ~(Ἐχεκράτης) ~Νὴ Δία,	ὦ	(Φαίδων) εἰκότως γε· θαυμαστῶς γάρ
[39]	ἔφην ἐγώ, ἀληθῆ λέγεις. ~Οὐκοῦν,	ὦ	(Φαίδων) ἔφη, οἰκτρὸν ἂν εἴη
[2]	πάντων ~ἥδιστον. ~(Ἐχεκράτης) ~Ἀλλὰ μήν,	ὦ	Φαίδων, καὶ τοὺς ἀκουσομένους γε
[1]	~(Ἐχεκράτης) ~(Αὐτός,	ὦ	Φαίδων, παρεγένου Σωκράτει ἐκείνῃ τῇ
[38]	ᾖ. ~(Ἐχεκράτης) ~Νὴ τοὺς θεούς,	ὦ	Φαίδων, συγγνώμην γε ἔχω ὑμῖν.
[38]	τρίχας Αὔριον δή, ἔφη, ἴσως,	ὦ	(Φαίδων) τὰς καλὰς ~ταύτας κόμας
[2]	τὰ περὶ αὐτὸν τὸν θάνατον,	ὦ	Φαίδων; Τί ἦν τὰ λεχθέντα
[2]	οἱ ἄλλοι. ~(Ἐχεκράτης) Ἔτυχον δέ,	ὦ	Φαίδων, τίνες παραγενόμενοι; ~(Φαίδων) ~Οὗτός
[1]	ἀποθανών. Τί οὖν ἦν τοῦτο,	ὦ	(Φαίδων) ~(Φαίδων) ~Τύχη τις αὐτῷ,
[40]	~δόξει οὕτως (ἔχειν. Λογίζομαι γάρ,	ὦ	φίλε ἑταῖρε θέασαι ὡς ~πλεονεκτικῶς
[28]	τι παρὰ ταῦτα ~ἄλλο λέγειν,	ὦ	φίλε Κέβης, ᾗ οὐχ οὕτως
[17]	ὁμοῦ πάντα χρήματα Ὡσαύτως ~δέ,	ὦ	φίλε Κέβης, καὶ εἰ ἀποθνῄσκοι
[29]	πολλοὶ (ἄνθρωποι; Πολλοῦ γε ~δεῖ,	ὦ	φίλε Κέβης τε καὶ Σιμμία,
[51]	τῇ φύσει. τότε μὲν γάρ,	ὦ	φίλε, περὶ τῶν ~ἐχόντων τὰ
[30]	~Πάνυ γε. ~Ἐμβριθὲς δέ γε,	ὦ	φίλε, τοῦτο οἴεσθαι χρὴ εἶναι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/06/2005