Chapitre |
[53] |
μὴ
δέχεσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
~ἐκεῖνο,
|
ὃ |
ἂν
ἐπιφέρῃ
τι
ἐναντίον
ἐκείνῳ, |
[54] |
ἀρχῆς
λέγε.
Καὶ
μή
μοι
|
ὃ |
ἂν
ἐρωτῶ
ἀποκρίνου,
~ἀλλὰ
μιμούμενος |
[33] |
ἐπί
τῳ
καὶ
ἡγεῖσθαι
περὶ
|
ὃ |
ἂν
μάλιστα
τοῦτο
πάσχῃ,
τοῦτο |
[49] |
μέλλοντα
δύο
ἔσεσθαι,
καὶ
μονάδος
|
ὃ |
ἂν
μέλλῃ
ἓν
ἔσεσθαι,
τὰς |
[55] |
δὲ
δίκαιον
μὴ
δεχόμενον
καὶ
|
ὃ |
ἂν
μουσικὸν
μὴ
δέχηται;
~(Ἄμουσον, |
[35] |
καὶ
ἐγώ
τέ
σοι
ἐρῶ
|
ὃ |
(ἀπορῶ,
καὶ
αὖ
ὅδε,
~ᾗ |
[30] |
γε
οἶμαι
ὑπὸ
τοῦ
σωματοειδοῦς,
|
ὃ |
αὐτῇ
ἡ
ὁμιλία
~τε
καὶ |
[8] |
Κρίτωνα
τόνδε
σκεψώμεθα
τί
ἐστιν
|
ὃ |
~βούλεσθαί
μοι
δοκεῖ
πάλαι
εἰπεῖν. |
[19] |
ἔστιν,
ὦ
Σώκρατες,
πρός
γε
|
ὃ |
βούλεται
δηλῶσαι
ὁ
λόγος.
~Ἀλλὰ |
[55] |
ἔφη,
τὸ
δὲ
ἄδικον.
~Εἶεν·
|
ὃ |
δ᾽
ἂν
θάνατον
μὴ
δέχηται |
[33] |
τοιοῦτον
αἰσθητόν
τε
καὶ
ὁρατόν,
|
ὃ |
δὲ
αὐτὴ
ὁρᾷ
νοητόν
τε |
[59] |
χρείαν,
τοῦτο
ἐκεῖ
(τὸν
ἀέρα,
|
~ὃ |
δὲ
ἡμῖν
ἀήρ,
ἐκείνοις
τὸν |
[30] |
βαρὺ
καὶ
γεῶδες
καὶ
~ὁρατόν·
|
ὃ |
δὴ
καὶ
ἔχουσα
ἡ
τοιαύτη |
[47] |
οὐκ
ἄν
ποτ᾽
εἴη
αἴτιον·
|
ὃ |
δή
μοι
~φαίνονται
ψηλαφῶντες
οἱ |
[29] |
~σῶμα,
καὶ
ἐν
ὁρατῷ
κείμενον,
|
ὃ |
δὴ
νεκρὸν
καλοῦμεν,
ᾧ
προσήκει |
[66] |
καὶ
~ἐκκαλυψάμενος
ἐνεκεκάλυπτο
γάρ
εἶπεν
|
ὃ |
δὴ
τελευταῖον
ἐφθέγξατο-
~Ὦ
Κρίτων, |
[1] |
ἡ
~πρύμνα
ἐστεμμένη
τοῦ
πλοίου
|
ὃ |
εἰς
Δῆλον
Ἀθηναῖοι
πέμπουσιν.
~(Ἐχεκράτης) |
[20] |
ἕτερόν
τι
ἀπὸ
τούτου
ἐννοῆσαι
|
ὃ |
~ἐπελέληστο,
ᾧ
τοῦτο
ἐπλησίαζεν
ἀνόμοιον |
[20] |
ἁπάντων
οἷς
~ἐπισφραγιζόμεθα
τὸ
αὐτὸ
|
ὃ |
ἔστι
καὶ
ἐν
ταῖς
ἐρωτήσεσιν |
[52] |
χρόνον,
ἀλλὰ
καὶ
ἄλλο
τι
|
ὃ |
ἔστι
~μὲν
οὐκ
ἐκεῖνο,
ἔχει |
[52] |
ἐρωτῶ
ἢ
καὶ
ἄλλο
(τι
|
ὃ |
ἔστι
μὲν
~οὐχ
ὅπερ
τὸ |
[25] |
ἐνδέχεται;
Ἢ
~ἀεὶ
αὐτῶν
ἕκαστον
|
ὃ |
ἔστι,
μονοειδὲς
ὂν
αὐτὸ
καθ᾽ |
[41] |
ἔχουσα
τὴν
ἐπωνυμίαν
τὴν
τοῦ
|
ὃ |
~ἔστιν
(ἐγὼ
δὲ
ταύτην,
ὡς |
[19] |
ἴσα
εἶναι
ὥσπερ
αὐτὸ
τὸ
|
ὃ |
~ἔστιν,
ἢ
ἐνδεῖ
τι
ἐκείνου |
[19] |
~αἰσθήσεσιν
ἐκείνου
τε
ὀρέγεται
τοῦ
|
ὃ |
ἔστιν
ἴσον,
καὶ
αὐτοῦ
ἐνδεέστερά |
[19] |
γε.
~Ἦ
καὶ
ἐπιστάμεθα
αὐτὸ
|
ὃ |
ἔστιν;
~Πάνυ
γε,
ἦ
δ᾽ |
[25] |
αὐτὸ
τὸ
καλόν,
~αὐτὸ
ἕκαστον
|
ὃ |
ἔστιν,
τὸ
ὄν,
μή
ποτε |
[37] |
σῶς,
τεκμήριον
δὲ
παρέχοιτο
~θοἰμάτιον
|
ὃ |
ἠμπείχετο
αὐτὸς
ὑφηνάμενος
ὅτι
ἐστὶ |
[20] |
καὶ
πρὶν
εἴχομεν,
ἆρ᾽
οὐχ
|
ὃ |
καλοῦμεν
μανθάνειν
οἰκείαν
ἂν
~ἐπιστήμην |
[3] |
ἄνδρες,
~ἔοικέ
τι
εἶναι
τοῦτο
|
ὃ |
καλοῦσιν
οἱ
ἄνθρωποι
ἡδύ·
ὡς |
[17] |
χαλεπόν,
ἦ
δ᾽
ὅς,
ἐννοῆσαι
|
ὃ |
λέγω·
ἀλλ᾽
οἷον
εἰ
τὸ |
[52] |
ἐν
τῷδε
~ἴσως
ἔσται
σαφέστερον
|
ὃ |
λέγω·
τὸ
γὰρ
περιττὸν
ἀεί |
[19] |
ἐννοήσῃ
ὅτι
βούλεται
μὲν
τοῦτο
|
ὃ |
~νῦν
ἐγὼ
ὁρῶ
εἶναι
οἷον |
[7] |
~Σώκρατες,
τοὐναντίον
εἶναι
εἰκὸς
ἢ
|
ὃ |
νυνδὴ
ἐλέγετο·
τοὺς
μὲν
γὰρ |
[7] |
τοῦτο,
ὦ
~Σώκρατες,
ἀτόπῳ,
εἴπερ
|
ὃ |
νυνδὴ
ἐλέγομεν
εὐλόγως
ἔχει,
τὸ |
[23] |
Σώκρατες,
ἀποδεδεῖχθαι,
ἀλλ᾽
ἔτι
ἐνέστηκεν
|
ὃ |
νυνδὴ
Κέβης
ἔλεγε,
τὸ
τῶν |
[9] |
ἥκοντος
δὲ
δὴ
αὐτοῦ
ἀγανακτεῖν
|
ὃ |
~πάλαι
προυθυμοῦντό
τε
καὶ
ἐπετήδευον. |
[33] |
ἀναλώσας
διὰ
τὰς
ἐπιθυμίας,
~ἀλλ᾽
|
ὃ |
πάντων
μέγιστόν
τε
κακῶν
καὶ |
[38] |
~ἔπειτα
ἡμῶν
ὡς
ὀξέως
ᾔσθετο
|
ὃ |
πεπόνθεμεν
ὑπὸ
τῶν
λόγων,
ἔπειτα |
[49] |
ἐπιδείξασθαι
τῆς
αἰτίας
τὸ
εἶδος
|
ὃ |
πεπραγμάτευμαι,
καὶ
εἶμι
~πάλιν
ἐπ᾽ |
[47] |
μετὰ
τῶν
σαρκῶν
καὶ
δέρματος
|
ὃ |
συνέχει
~αὐτά·
αἰωρουμένων
οὖν
τῶν |
[10] |
ἑνὶ
λόγῳ
~ἁπάντων
τῆς
οὐσίας
|
ὃ |
(τυγχάνει
ἕκαστον
ὄν·
ἆρα
διὰ |
[50] |
Σιμμίαν
εἶναι,
ἀλλὰ
τῷ
μεγέθει
|
ὃ |
τυγχάνει
~ἔχων·
οὐδ᾽
αὖ
Σωκράτους |