Chapitre
[41]	αἱ χορδαὶ καὶ ~(οἱ φθόγγοι	ἔτι	ἀνάρμοστοι ὄντες γίγνονται, τελευταῖον δὲ
[66]	λέγεις. ~Ταῦτα ἐρομένου αὐτοῦ οὐδὲν	ἔτι	ἀπεκρίνατο, ἀλλ᾽ ὀλίγον χρόνον διαλιπὼν
[37]	οὖν, ἂν φαίη ~ὁ λόγος,	ἔτι	ἀπιστεῖς, ἐπειδὴ ὁρᾷς ἀποθανόντος τοῦ
[65]	τύχωσιν ἐπιθυμοῦντες. Ἀλλὰ ~μηδὲν ἐπείγου·	ἔτι	γὰρ ἐγχωρεῖ. ~Καὶ ὁ Σωκράτης,
[45]	κεφαλῇ, καὶ ~ἵππος ἵππου· καὶ	ἔτι	γε τούτων ἐναργέστερα, τὰ δέκα
[11]	σῶμα διὰ τὴν ἀναγκαίαν (τροφήν·	ἔτι	δέ, ἄν τινες νόσοι ~προσπέσωσιν,
[36]	ἂν εἴη τὴν μὲν λύραν	ἔτι	εἶναι διερρωγυιῶν τῶν χορδῶν καὶ
[37]	κωλύειν καὶ ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν ἐνίων	~ἔτι	εἶναι καὶ ἔσεσθαι καὶ πολλάκις
[52]	ποτὲ τολμήσειν δεξάμενον τὴν ψυχρότητα	ἔτι	εἶναι ὅπερ ἦν, πῦρ ~καὶ
[36]	λόγῳ ὥσπερ ~σύ, ὡς ἀνάγκη	ἔτι	εἶναι τὴν ἁρμονίαν ἐκείνην καὶ
[59]	ἐκ τοιούτων ~εἶναι, καὶ πολὺ	ἔτι	ἐκ λαμπροτέρων καὶ καθαρωτέρων ἢ
[37]	ὁ Κέβης. Ἐμοὶ γὰρ φαίνεται	ἔτι	ἐν τῷ αὐτῷ ὁ λόγος
[23]	ἔφη, ~ὦ Σώκρατες, ἀποδεδεῖχθαι, ἀλλ᾽	ἔτι	ἐνέστηκεν ὃ νυνδὴ Κέβης ἔλεγε,
[65]	τοῦ ζῆν καὶ ~φειδόμενος οὐδενὸς	ἔτι	ἐνόντος. ἀλλ᾽ ἴθι, ἔφη, πείθου
[1]	ἣν δὴ ἀεὶ καὶ νῦν	ἔτι	ἐξ ἐκείνου κατ᾽ ἐνιαυτὸν τῷ
[2]	καὶ ὁ ~πατὴρ αὐτοῦ καὶ	ἔτι	Ἑρμογένης καὶ Ἐπιγένης καὶ Αἰσχίνης
[52]	ὥσπερ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐλέγομεν,	ἔτι	ἔσεσθαι ὅπερ ἦν, χιόνα καὶ
[23]	~εἰ μέντοι καὶ ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν	ἔτι	ἔσται, οὐδὲ αὐτῷ μοι δοκεῖ,
[35]	ἐνδεῶς λέγεσθαι; πολλὰς γὰρ δὴ	ἔτι	ἔχει ὑποψίας καὶ ~ἀντιλαβάς, εἴ
[56]	~ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν ἀτιμάζων, ἀναγκάζομαι ἀπιστίαν	ἔτι	ἔχειν παρ᾽ ~ἐμαυτῷ περὶ τῶν
[37]	ῥέοι τὸ ~σῶμα καὶ ἀπολλύοιτο	ἔτι	ζῶντος τοῦ ἀνθρώπου, (ἀλλ᾽ ἡ
[14]	ἐπειδὰν ἀπαλλαγῇ τοῦ ~σώματος, οὐδαμοῦ	ἔτι	ᾖ, ἀλλ᾽ ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ
[65]	οἶμαι, ἔφη, ἔγωγε, ὦ Σώκρατες,	ἔτι	ἥλιον εἶναι ἐπὶ ~τοῖς ὄρεσιν
[24]	καὶ τοῦτον διαπραγματεύσασθαι ~τὸν λόγον	ἔτι	μᾶλλον, καὶ δεδιέναι τὸ τῶν
[56]	ἔφη, ἀνθρώπων τέ γε καὶ	ἔτι	μᾶλλον, ὡς ~ἐγᾦμαι, παρὰ θεῶν.
[49]	~Οὐ τοίνυν, ἦ δ᾽ ὅς,	ἔτι	μανθάνω οὐδὲ δύναμαι τὰς ἄλλας
[45]	Κέβης. ~Σκέψαι δὴ καὶ τάδε	ἔτι.	μην γὰρ ἱκανῶς μοι δοκεῖν,
[21]	τὰς ἐπιστήμας· ~οὗτος γὰρ λείπεται	ἔτι	ὁ χρόνος. ~(Εἶεν, ὦ ἑταῖρε·
[37]	τοῦ ἀνθρώπου τό γε ~ἀσθενέστερον	ἔτι	ὄν; Τὸ δὲ πολυχρονιώτερον ~(οὐ
[50]	οὐδ᾽ ἄλλο οὐδὲν τῶν ἐναντίων,	ἔτι	ὂν ὅπερ ἦν, ἅμα τοὐναντίον
[56]	ὁ Σιμμίας, οὐδ᾽ αὐτὸς ἔχω	ἔτι	ὅπῃ ἀπιστῶ ἔκ γε τῶν
[14]	διασκεδασθεῖσα οἴχηται ~διαπτομένη καὶ οὐδὲν	ἔτι	οὐδαμοῦ ᾖ. Ἐπεί, εἴπερ εἴη
[34]	καὶ διαπτομένη ~οἴχηται καὶ οὐδὲν	ἔτι	οὐδαμοῦ ᾖ. ~(Σιγὴ οὖν ἐγένετο
[45]	ἐάν τις ἓν διασχίσῃ, δύναμαι	ἔτι	πείθεσθαι ὡς αὕτη αὖ ~αἰτία
[45]	ὅτι ἓν γίγνεται ὡς ἐπίσταμαι,	ἔτι	πείθω ἐμαυτόν, οὐδ᾽ ~ἄλλο οὐδὲν
[38]	(πρὸς ἐμαυτὸν ἐπέρχεται· Τίνι οὖν	~ἔτι	πιστεύσομεν λόγῳ; Ὡς γὰρ σφόδρα
[59]	ἄλλων χρωμάτων ~συγκειμένην ὡσαύτως, καὶ	ἔτι	πλειόνων καὶ καλλιόνων ἢ ὅσα
[58]	τῶν παρ᾽ ἡμῖν πολὺ ἂν	ἔτι	πλέον φανείη ~διαφέρειν· (εἰ γὰρ
[36]	θνητοῦ ἀπολομένην ~ἀλλὰ φαίη ἀνάγκη	ἔτι	που εἶναι αὐτὴν τὴν ἁρμονίαν,
[37]	~Ὡς δὲ καὶ ἀποθανόντων ἡμῶν	ἔτι	που ἔστιν, οὔ μοι δοκεῖ
[37]	πιστεύσαντα θαρρεῖν ὡς (ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν	ἔτι	που ~ἡμῶν ἡ ψυχὴ ἔστιν.
[37]	~μοι χρῆναι πρὸ τῆς ἀποκρίσεως	ἔτι	πρότερον κέβητος ἀκοῦσαι (τί αὖ
[44]	ψυχὴ καὶ θεοειδὲς καὶ ἦν	ἔτι	πρότερον, ~πρὶν ἡμᾶς ἀνθρώπους γενέσθαι,
[66]	~ἐστερημένος εἴην. Ὁ δὲ Κρίτων	ἔτι	πρότερος ἐμοῦ, ἐπειδὴ οὐχ οἷός
[37]	~(οὐ δοκεῖ σοι ἀναγκαῖον εἶναι	ἔτι	σῴζεσθαι ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ;
[49]	καὶ ~ὅπως προσγενομένη· οὐ γὰρ	ἔτι	τοῦτο διισχυρίζομαι, ἀλλ᾽ ὅτι τῷ
[62]	ἔπειτα χρόνον, καὶ εἰς οἰκήσεις	ἔτι	τούτων καλλίους ~ἀφικνοῦνται, ἃς οὔτε
[59]	ὅτι οὐ τοιοῦτον εἶναι καὶ	ἔτι	τούτων καλλίω. Τὸ δ᾽ αἴτιον
[52]	ἄλλο ὁτιοῦν πείσεσθαι, πρὶν ὑπομεῖναι	ἔτι	τρία ὄντα ἄρτια ~γενέσθαι; ~Πάνυ
[37]	Εἰ γάρ τις καὶ πλέον	ἔτι	τῷ λέγοντι ἢ ἃ σὺ
[38]	ἔφη, τὸν Ἰόλεων παρακάλει, ἕως	ἔτι	φῶς ἐστιν. ~Παρακαλῶ τοίνυν, ἔφην,
[59]	κεκοσμῆσθαι τούτοις τε ~ἅπασι καὶ	ἔτι	χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ καὶ
[50]	καὶ ὑπομείνας τὴν σμικρότητα, καὶ	ἔτι	ὢν ὅσπερ ~εἰμί, οὗτος ὁ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/06/2005