HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ὅτῳ 2
ὁτῳοῦν 2
Οὐ 29
οὐ 105
οὔ 37
οὒ 1
οὗ 22

Fréquences [« »]
100 εἰς
90 οὐκ
95 ταῦτα
105 οὐ
109 τοῦτο
115 περὶ
117 ἡ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedon

οὐ

Chapitre

[66]   δάκρυα, ὥστε ἐγκαλυψάμενος ἀπέκλαον ἐμαυτόν οὐ ~γὰρ δὴ ἐκεῖνόν γε, ἀλλὰ

[21]   αὐτὰς ἐν ποίῳ ἄλλῳ χρόνῳ; οὐ γὰρ δὴ ~ἔχοντές γε αὐτὰς

[49]   ὅπῃ δὴ καὶ ~ὅπως προσγενομένη· οὐ γὰρ ἔτι τοῦτο διισχυρίζομαι, ἀλλ᾽

[40]   παρόντι τοσοῦτον ~μόνον ἐκείνων διοίσειν· οὐ γὰρ ὅπως τοῖς παροῦσιν ἃ

[48]   ~εἰκάζω τρόπον (τινὰ οὐκ ἔοικεν· οὐ γὰρ πάνυ συγχωρῶ τὸν ἐν

[41]   κατὰ τὸ σῶμα ἐντεταμένων συγκεῖσθαι· οὐ γάρ που ~ἀποδέξῃ γε (σαυτοῦ

[7]   ἐπιστάται, θεοί, οὐκ ἔχει λόγον· οὐ γάρ ~που αὐτός γε αὑτοῦ

[57]   ~Οὐδὲ γὰρ ἂν ἡγεμόνων ἔδει· οὐ γάρ πού τις ἂν διαμάρτοι

[18]   τούτων αἱ ἀποδείξεις; ~Ὑπόμνησόν με· οὐ γὰρ σφόδρα ἐν τῷ παρόντι

[5]   Οὐ μέντοι ἴσως βιάσεται αὑτόν· οὐ γάρ φασι θεμιτὸν εἶναι. ~Καὶ

[53]   μηδέποτε δέξασθαι. πάλιν δὲ ~ἀναμιμνῄσκου· οὐ γὰρ χεῖρον πολλάκις ἀκούειν. Τὰ

[7]   καὶ οὐκ ἂν λογίζοιτο ὅτι οὐ δεῖ ἀπό γε τοῦ ἀγαθοῦ

[6]   φρουρᾷ ἐσμεν οἱ ἄνθρωποι καὶ οὐ δεῖ δὴ ἑαυτὸν ἐκ ταύτης

[32]   ὅπῃ ~ἔρχονται, αὐτοὶ δὲ ἡγούμενοι οὐ δεῖν ἐναντία τῇ φιλοσοφίᾳ πράττειν

[44]   ἔδοξεν εὐθὺς τὴν πρώτην ἔφοδον οὐ δέξασθαι τοῦ σοῦ ~λόγου. ταὐτὰ

[55]   γὰρ δὴ ἐκ τῶν προειρημένων οὐ δέξεται οὐδ᾽ ~ἔσται τεθνηκυῖα, ὥσπερ

[53]   ὅμως δὲ τὴν (τοῦ περιττοῦ οὐ δέξεται· οὐδὲ δὴ τὸ ~ἡμιόλιον

[53]   Τὰ πέντε τὴν τοῦ ἀρτίου οὐ ~δέξεται, οὐδὲ τὰ δέκα τὴν

[6]   δὲ καὶ ἄλλων τινῶν, ὡς οὐ δέοι τοῦτο ποιεῖν· σαφὲς ~δὲ

[53]   οὐκ ἐναντία τινὶ ὄντα ὅμως οὐ δέχεται ~αὐτό, τὸ ἐναντίον οἷον

[55]   καλοῦμεν; ~Ἀθάνατον, ἔφη. ~οὐκοῦν ψυχὴ οὐ δέχεται θάνατον; ~οὔ. ~ἀθάνατον ἄρα

[52]   ~μόνον ἐκεῖνα τὰ ἐναντία ἄλληλα οὐ δεχόμενα, ἀλλὰ καὶ ὅσα οὐκ

[6]   τοῖς θεοῖς ~εἶναι. Ἢ σοὶ οὐ δοκεῖ οὕτως; ~Ἔμοιγε, φησὶν ὁ

[37]   ἔτι ὄν; Τὸ δὲ πολυχρονιώτερον ~(οὐ δοκεῖ σοι ἀναγκαῖον εἶναι ἔτι

[11]   πάντας τοὺς ὀρθῶς φιλομαθεῖς. Ἢ οὐ ~δοκεῖ σοι οὕτως; ~Παντός γε

[28]   καὶ ~πότερον τῷ θνητῷ; Ἢ οὐ δοκεῖ σοι τὸ μὲν θεῖον

[52]   δὲ περὶ τῆς τριάδος. Ἆρα οὐ δοκεῖ σοι τῷ τε αὑτῆς

[10]   ~τούτων φαυλότεραί εἰσιν. Ἢ σοὶ οὐ δοκοῦσιν; ~Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη.

[45]   ἄνθρωπον μέγαν. Οὕτως ~τότε ᾤμην· οὐ δοκῶ σοι μετρίως; ~Ἔμοιγε, ἔφη

[19]   τῶν ὄντων, (ἐνδεῖ δὲ καὶ οὐ δύναται ~τοιοῦτον εἶναι (ἴσον) οἷον

[32]   φιλοσοφήσαντι καὶ παντελῶς (καθαρῷ ~ἀπιόντι οὐ θέμις ἀφικνεῖσθαι ἀλλ᾽ ἢ τῷ

[11]   καθαρῷ γὰρ καθαροῦ ~ἐφάπτεσθαι μὴ οὐ θεμιτὸν ᾖ” Τοιαῦτα οἶμαι, ὦ

[13]   ~Ἆρ᾽ οὖν, ἔφη, ὦ Σιμμία, οὐ καὶ ἡ ὀνομαζομένη ἀνδρεία τοῖς

[49]   τὰ καλὰ (γίγνεται) καλά· ἢ οὐ καὶ σοὶ δοκεῖ; ~Δοκεῖ. ~Καὶ

[19]   ~(Ἔστι μέντοι, ἔφη. ~Ἆρ᾽ οὖν οὐ κατὰ πάντα ταῦτα συμβαίνει τὴν

[32]   σώματι πλάττοντες ζῶσι, ~χαίρειν εἰπόντες, οὐ κατὰ ταὐτὰ πορεύονται αὐτοῖς ὡς

[65]   (παρ᾽ αὐτόν, Ὦ Σώκρατες, ἔφη, οὐ καταγνώσομαί ~γε σοῦ ὅπερ ἄλλων

[59]   οἱ λίθοι εἰσὶ καθαροὶ καὶ οὐ κατεδηδεσμένοι οὐδὲ ~διεφθαρμένοι ὥσπερ οἱ

[66]   κλάων καὶ ~ἀγανακτῶν οὐδένα ὅντινα οὐ κατέκλασε τῶν παρόντων πλήν γε

[9]   ~φιλοσοφοῦντες θανατῶσι, καὶ σφᾶς γε οὐ λελήθασιν ὅτι ἄξιοί εἰσιν τοῦτο

[19]   σκόπει δὲ καὶ τῇδε. Ἆρ᾽ οὐ ~λίθοι μὲν ἴσοι καὶ ξύλα

[33]   ἔσχατόν ἐστι, τοῦτο πάσχει καὶ οὐ ~λογίζεται αὐτό. ~Τί τοῦτο, ὦ

[35]   ~θάνατον ὑπὸ λύπης ἐξᾴδειν, καὶ οὐ λογίζονται ὅτι οὐδὲν ὄρνεον ᾄδει

[4]   ποιητὴς εἶναι, ποιεῖν μύθους ἀλλ᾽ οὐ λόγους, ~καὶ αὐτὸς οὐκ ἦ

[48]   λέγω· Οἶμαι γάρ σε νῦν οὐ ~μανθάνειν. ~Οὐ μὰ τὸν Δία,

[49]   πηχυαίου ἡμίσει μεῖζον εἶναι ἀλλ᾽ οὐ μεγέθει; Ὁ αὐτὸς ~γάρ που

[24]   μὴν ἡδομένῳ γε· πῶς γὰρ οὐ μέλλει; ~Καλῶς, ἔφη, λέγεις. ~Οὐκοῦν

[6]   Σωκράτης, οὕτω γ᾽ εἶναι ἄλογον· οὐ μέντοι ~ἀλλ᾽ ἴσως γ᾽ ἔχει

[6]   φαίνεται καὶ οὐ ῥᾴδιος διιδεῖν· οὐ ~μέντοι ἀλλὰ τόδε γέ μοι

[51]   καὶ ἀκούσας, (Ἀνδρικῶς, ~ἔφη, ἀπεμνημόνευκας, οὐ μέντοι ἐννοεῖς τὸ διαφέρον τοῦ

[52]   αὐτῷ ἢ ὑπεξιέναι ἢ ἀπολεῖσθαι, ~οὐ μέντοι ποτὲ τολμήσειν δεξάμενον τὴν

[58]   καὶ αὐτὸς πολλὰ δὴ ἀκήκοα, οὐ μέντοι ταῦτα ἃ σὲ πείθει·

[54]   ἐναντίον ᾧ αὐτὴ ἐπιφέρει ἀεὶ οὐ μή ποτε δέξηται, ὡς ἐκ

[11]   ~ἡ ψυχὴ μετὰ τοιούτου κακοῦ, οὐ μή ποτε κτησώμεθα ἱκανῶς οὗ

[50]   ὅπερ ἐμοί. Ἐμοὶ γὰρ φαίνεται ~οὐ μόνον αὐτὸ τὸ μέγεθος οὐδέποτ᾽

[64]   Κρίτων, τὸ μὴ καλῶς λέγειν οὐ μόνον εἰς αὐτὸ τοῦτο πλημμελές,

[52]   ἔστιν δὲ τόδε, ὅτι φαίνεται οὐ ~μόνον ἐκεῖνα τὰ ἐναντία ἄλληλα

[20]   πρὶν γενέσθαι καὶ εὐθὺς γενόμενοι οὐ μόνον τὸ ἴσον καὶ τὸ

[38]   ἀναταράξαι καὶ εἰς ἀπιστίαν καταβαλεῖν ~οὐ μόνον τοῖς προειρημένοις λόγοις, ἀλλὰ

[53]   τριῶν ἰδέα ~κατάσχῃ, ἀνάγκη αὐτοῖς οὐ μόνον τρισὶν εἶναι ἀλλὰ καὶ

[19]   φαμέν πού τι εἶναι ἴσον, οὐ ξύλον ~λέγω ξύλῳ οὐδὲ λίθον

[43]   γὰρ οὔ; ~Τί οὖν; Νῦν οὐ πᾶν τοὐναντίον ἡμῖν φαίνεται ἐργαζομένη,

[9]   τὸν Δία, ἔφη, ὦ Σώκρατες, (οὐ πάνυ γέ με ~νυνδὴ γελασείοντα

[7]   Κέβης λόγους τινὰς ~ἀνερευνᾷ, καὶ οὐ πάνυ εὐθέως ἐθέλει πείθεσθαι ὅτι

[35]   πρὸς τόνδε σκοπῶ τὰ εἰρημένα, οὐ ~πάνυ φαίνεται ἱκανῶς εἰρῆσθαι. ~(Καὶ

[32]   ἐπιθυμιῶν ἁπασῶν καὶ καρτεροῦσι καὶ οὐ παραδιδόασιν αὐταῖς ~ἑαυτούς, οὔ τι

[14]   κωμῳδοποιὸς εἴη, ὡς ἀδολεσχῶ καὶ οὐ περὶ προσηκόντων τοὺς ~λόγους ποιοῦμαι.

[9]   ἔφη, ἡ τοῦ τοιούτου πραγματεία οὐ περὶ τὸ σῶμα ~εἶναι, ἀλλὰ

[65]   ποιήσαντες καὶ ἔγωγε ταῦτα ~εἰκότως οὐ ποιήσω· οὐδὲν γὰρ (οἶμαι κερδανεῖν

[65]   Ἐλθὼν δ᾽ ἐκαθέζετο ~λελουμένος καὶ οὐ πολλὰ ἄττα μετὰ ταῦτα διελέχθη,

[51]   ἔχω· καίτοι οὔτι λέγω ὡς οὐ πολλά με ~ταράττει. ~Συνωμολογήκαμεν ἄρα,

[12]   γιγνομένου εἰ φοβοῖντο καὶ ~ἀγανακτοῖεν, οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία εἴη, εἰ

[12]   οὕτως ἔχει, ὅπερ ἄρτι ~ἔλεγον, οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία εἴη εἰ

[17]   καὶ μὴ πάλιν ~ἀναβιώσκοιτο, ἆρ᾽ οὐ πολλὴ ἀνάγκη τελευτῶντα πάντα (τεθνάναι

[37]   ταῦτα ἐκεῖνο μηκέτι συγχωροῖ, μὴ οὐ πονεῖν αὐτὴν ἐν ταῖς ~πολλαῖς

[63]   οὕτως ἔχειν ὡς ἐγὼ διελήλυθα, ~οὐ πρέπει νοῦν ἔχοντι ἀνδρί· ὅτι

[62]   τοὺς ποταμούς, ~καὶ ταῦτα πάσχοντες οὐ πρότερον παύονται πρὶν ἂν πείσωσιν

[3]   διατρίβοντες μετ᾽ ἀλλήλων, ἀνεῴγετο γὰρ οὐ πρῴ· ἐπειδὴ ~δὲ ἀνοιχθείη, εἰσῇμεν

[38]   ὦ Ἐχέκρατες, πολλάκις θαυμάσας Σωκράτη οὐ πώποτε μᾶλλον ~ἠγάσθην ἢ τότε

[4]   ἐποίησα ταῦτα ᾔδη γὰρ ὡς οὐ ~ῥᾴδιον εἴη ἀλλ᾽ ἐνυπνίων τινῶν

[6]   τέ τίς μοι φαίνεται καὶ οὐ ῥᾴδιος διιδεῖν· οὐ ~μέντοι ἀλλὰ

[51]   παρόντων ἀκούσας ὅστις δ᾽ ἦν, οὐ σαφῶς μέμνημαι ~Πρὸς θεῶν, οὐκ

[37]   ~ἰσχυρότερον καὶ πολυχρονιώτερον ψυχὴ σώματος, οὐ συγχωρῶ τῇ Σιμμίου ~ἀντιλήψει· δοκεῖ

[61]   ~παρ᾽ ἔσχατα τῆς Ἀχερουσιάδος λίμνης, οὐ συμμειγνύμενος τῷ ὕδατι· ~περιελιχθεὶς δὲ

[35]   τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους πείσαιμι (ὡς οὐ συμφορὰν ἡγοῦμαι ~τὴν παροῦσαν τύχην,

[38]   με πείσει ὡς τοῦ ~ἀποθανόντος οὐ συναποθνῄσκει ἡ ψυχή. Λέγε οὖν

[40]   ~ἡ δὲ ἄνοιά μοι αὕτη οὐ συνδιατελεῖ κακὸν γὰρ ἂν ἦν

[41]   Σιμμίας. ~Οὗτος τοίνυν, ἔφη, σοὶ οὐ συνῳδός· ἀλλ᾽ ὅρα πότερον αἱρῇ

[48]   τὸν Δία, ἔφη ὁ Κέβης, οὐ σφόδρα. ~(Ἀλλ᾽ ἦ δ᾽ ὅς,

[50]   αὐτὸς σμικρός εἰμι· ἐκεῖνο δὲ οὐ τετόλμηκεν μέγα ὂν σμικρὸν ~εἶναι·

[47]   καὶ ταῦτα νῷ πράττων, ~ἀλλ᾽ οὐ (τῇ τοῦ βελτίστου αἱρέσει, πολλὴ

[54]   τῷ σώματι ἐγγένηται θερμὸν ἔσται, οὐ τὴν (ἀσφαλῆ σοι ~ἐρῶ ἀπόκρισιν

[59]   τοιαῦτα· ~ἐκεῖ δὲ οὐδὲν ὅτι οὐ τοιοῦτον εἶναι καὶ ἔτι τούτων

[29]   ὄντι (τεθνάναι μελετῶσα ῥᾳδίως· ἢ ~οὐ τοῦτ᾽ ἂν εἴη μελέτη θανάτου;

[20]   ~ἔχειν καὶ μὴ ἀπολωλεκέναι· ἢ οὐ τοῦτο λήθην λέγομεν, ὦ Σιμμία,

[12]   Σιμμίας. ~Κάθαρσις δὲ εἶναι ἆρα οὐ τοῦτο συμβαίνει, ὅπερ πάλαι ἐν

[13]   ὀλιγώρως ἔχειν καὶ κοσμίως, ἆρ᾽ οὐ ~τούτοις μόνοις προσήκει, τοῖς μάλιστα

[13]   τὰς τελετὰς ἡμῖν οὗτοι καταστήσαντες οὐ φαῦλοί τινες ~εἶναι, ἀλλὰ τῷ

[37]   τί οὐκ ~ἀπεκρίνατο; Καὶ γὰρ οὐ φαύλως ἔοικεν ἁπτομένῳ τοῦ λόγου.

[52]   ἤτοι ~(ἀπολλύμενα ἢ ὑπεκχωροῦντα. Ἢ οὐ φήσομεν τὰ τρία καὶ ἀπολεῖσθαι

[5]   ~Τί δέ; ἦ δ᾽ ὅς, οὐ φιλόσοφος Εὔηνος; ~Ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη

[40]   τῷ παρόντι περὶ ~αὐτοῦ τούτου οὐ φιλοσόφως ἔχειν ἀλλ᾽ ὥσπερ οἱ

[40]   ~ὧν ἂν ὁ λόγος ᾖ οὐ φροντίζουσιν, ὅπως δὲ ἃ αὐτοὶ

[13]   ἀπολείπων καὶ τοὺς ἐνθάδε δεσπότας οὐ (χαλεπῶς φέρω οὐδ᾽ ~ἀγανακτῶ, ἡγούμενος

[35]   ἱερὸς τοῦ ~αὐτοῦ θεοῦ, καὶ οὐ χεῖρον ἐκείνων τὴν μαντικὴν ἔχειν

Chapitre
[66]	δάκρυα, ὥστε ἐγκαλυψάμενος ἀπέκλαον ἐμαυτόν	οὐ	~γὰρ δὴ ἐκεῖνόν γε, ἀλλὰ
[21]	αὐτὰς ἐν ποίῳ ἄλλῳ χρόνῳ;	οὐ	γὰρ δὴ ~ἔχοντές γε αὐτὰς
[49]	ὅπῃ δὴ καὶ ~ὅπως προσγενομένη·	οὐ	γὰρ ἔτι τοῦτο διισχυρίζομαι, ἀλλ᾽
[40]	παρόντι τοσοῦτον ~μόνον ἐκείνων διοίσειν·	οὐ	γὰρ ὅπως τοῖς παροῦσιν ἃ
[48]	~εἰκάζω τρόπον (τινὰ οὐκ ἔοικεν·	οὐ	γὰρ πάνυ συγχωρῶ τὸν ἐν
[41]	κατὰ τὸ σῶμα ἐντεταμένων συγκεῖσθαι·	οὐ	γάρ που ~ἀποδέξῃ γε (σαυτοῦ
[7]	ἐπιστάται, θεοί, οὐκ ἔχει λόγον·	οὐ	γάρ ~που αὐτός γε αὑτοῦ
[57]	~Οὐδὲ γὰρ ἂν ἡγεμόνων ἔδει·	οὐ	γάρ πού τις ἂν διαμάρτοι
[18]	τούτων αἱ ἀποδείξεις; ~Ὑπόμνησόν με·	οὐ	γὰρ σφόδρα ἐν τῷ παρόντι
[5]	Οὐ μέντοι ἴσως βιάσεται αὑτόν·	οὐ	γάρ φασι θεμιτὸν εἶναι. ~Καὶ
[53]	μηδέποτε δέξασθαι. πάλιν δὲ ~ἀναμιμνῄσκου·	οὐ	γὰρ χεῖρον πολλάκις ἀκούειν. Τὰ
[7]	καὶ οὐκ ἂν λογίζοιτο ὅτι	οὐ	δεῖ ἀπό γε τοῦ ἀγαθοῦ
[6]	φρουρᾷ ἐσμεν οἱ ἄνθρωποι καὶ	οὐ	δεῖ δὴ ἑαυτὸν ἐκ ταύτης
[32]	ὅπῃ ~ἔρχονται, αὐτοὶ δὲ ἡγούμενοι	οὐ	δεῖν ἐναντία τῇ φιλοσοφίᾳ πράττειν
[44]	ἔδοξεν εὐθὺς τὴν πρώτην ἔφοδον	οὐ	δέξασθαι τοῦ σοῦ ~λόγου. ταὐτὰ
[55]	γὰρ δὴ ἐκ τῶν προειρημένων	οὐ	δέξεται οὐδ᾽ ~ἔσται τεθνηκυῖα, ὥσπερ
[53]	ὅμως δὲ τὴν (τοῦ περιττοῦ	οὐ	δέξεται· οὐδὲ δὴ τὸ ~ἡμιόλιον
[53]	Τὰ πέντε τὴν τοῦ ἀρτίου	οὐ	~δέξεται, οὐδὲ τὰ δέκα τὴν
[6]	δὲ καὶ ἄλλων τινῶν, ὡς	οὐ	δέοι τοῦτο ποιεῖν· σαφὲς ~δὲ
[53]	οὐκ ἐναντία τινὶ ὄντα ὅμως	οὐ	δέχεται ~αὐτό, τὸ ἐναντίον οἷον
[55]	καλοῦμεν; ~Ἀθάνατον, ἔφη. ~οὐκοῦν ψυχὴ	οὐ	δέχεται θάνατον; ~οὔ. ~ἀθάνατον ἄρα
[52]	~μόνον ἐκεῖνα τὰ ἐναντία ἄλληλα	οὐ	δεχόμενα, ἀλλὰ καὶ ὅσα οὐκ
[6]	τοῖς θεοῖς ~εἶναι. Ἢ σοὶ	οὐ	δοκεῖ οὕτως; ~Ἔμοιγε, φησὶν ὁ
[37]	ἔτι ὄν; Τὸ δὲ πολυχρονιώτερον	~(οὐ	δοκεῖ σοι ἀναγκαῖον εἶναι ἔτι
[11]	πάντας τοὺς ὀρθῶς φιλομαθεῖς. Ἢ	οὐ	~δοκεῖ σοι οὕτως; ~Παντός γε
[28]	καὶ ~πότερον τῷ θνητῷ; Ἢ	οὐ	δοκεῖ σοι τὸ μὲν θεῖον
[52]	δὲ περὶ τῆς τριάδος. Ἆρα	οὐ	δοκεῖ σοι τῷ τε αὑτῆς
[10]	~τούτων φαυλότεραί εἰσιν. Ἢ σοὶ	οὐ	δοκοῦσιν; ~Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη.
[45]	ἄνθρωπον μέγαν. Οὕτως ~τότε ᾤμην·	οὐ	δοκῶ σοι μετρίως; ~Ἔμοιγε, ἔφη
[19]	τῶν ὄντων, (ἐνδεῖ δὲ καὶ	οὐ	δύναται ~τοιοῦτον εἶναι (ἴσον) οἷον
[32]	φιλοσοφήσαντι καὶ παντελῶς (καθαρῷ ~ἀπιόντι	οὐ	θέμις ἀφικνεῖσθαι ἀλλ᾽ ἢ τῷ
[11]	καθαρῷ γὰρ καθαροῦ ~ἐφάπτεσθαι μὴ	οὐ	θεμιτὸν ᾖ” Τοιαῦτα οἶμαι, ὦ
[13]	~Ἆρ᾽ οὖν, ἔφη, ὦ Σιμμία,	οὐ	καὶ ἡ ὀνομαζομένη ἀνδρεία τοῖς
[49]	τὰ καλὰ (γίγνεται) καλά· ἢ	οὐ	καὶ σοὶ δοκεῖ; ~Δοκεῖ. ~Καὶ
[19]	~(Ἔστι μέντοι, ἔφη. ~Ἆρ᾽ οὖν	οὐ	κατὰ πάντα ταῦτα συμβαίνει τὴν
[32]	σώματι πλάττοντες ζῶσι, ~χαίρειν εἰπόντες,	οὐ	κατὰ ταὐτὰ πορεύονται αὐτοῖς ὡς
[65]	(παρ᾽ αὐτόν, Ὦ Σώκρατες, ἔφη,	οὐ	καταγνώσομαί ~γε σοῦ ὅπερ ἄλλων
[59]	οἱ λίθοι εἰσὶ καθαροὶ καὶ	οὐ	κατεδηδεσμένοι οὐδὲ ~διεφθαρμένοι ὥσπερ οἱ
[66]	κλάων καὶ ~ἀγανακτῶν οὐδένα ὅντινα	οὐ	κατέκλασε τῶν παρόντων πλήν γε
[9]	~φιλοσοφοῦντες θανατῶσι, καὶ σφᾶς γε	οὐ	λελήθασιν ὅτι ἄξιοί εἰσιν τοῦτο
[19]	σκόπει δὲ καὶ τῇδε. Ἆρ᾽	οὐ	~λίθοι μὲν ἴσοι καὶ ξύλα
[33]	ἔσχατόν ἐστι, τοῦτο πάσχει καὶ	οὐ	~λογίζεται αὐτό. ~Τί τοῦτο, ὦ
[35]	~θάνατον ὑπὸ λύπης ἐξᾴδειν, καὶ	οὐ	λογίζονται ὅτι οὐδὲν ὄρνεον ᾄδει
[4]	ποιητὴς εἶναι, ποιεῖν μύθους ἀλλ᾽	οὐ	λόγους, ~καὶ αὐτὸς οὐκ ἦ
[48]	λέγω· Οἶμαι γάρ σε νῦν	οὐ	~μανθάνειν. ~Οὐ μὰ τὸν Δία,
[49]	πηχυαίου ἡμίσει μεῖζον εἶναι ἀλλ᾽	οὐ	μεγέθει; Ὁ αὐτὸς ~γάρ που
[24]	μὴν ἡδομένῳ γε· πῶς γὰρ	οὐ	μέλλει; ~Καλῶς, ἔφη, λέγεις. ~Οὐκοῦν
[6]	Σωκράτης, οὕτω γ᾽ εἶναι ἄλογον·	οὐ	μέντοι ~ἀλλ᾽ ἴσως γ᾽ ἔχει
[6]	φαίνεται καὶ οὐ ῥᾴδιος διιδεῖν·	οὐ	~μέντοι ἀλλὰ τόδε γέ μοι
[51]	καὶ ἀκούσας, (Ἀνδρικῶς, ~ἔφη, ἀπεμνημόνευκας,	οὐ	μέντοι ἐννοεῖς τὸ διαφέρον τοῦ
[52]	αὐτῷ ἢ ὑπεξιέναι ἢ ἀπολεῖσθαι,	~οὐ	μέντοι ποτὲ τολμήσειν δεξάμενον τὴν
[58]	καὶ αὐτὸς πολλὰ δὴ ἀκήκοα,	οὐ	μέντοι ταῦτα ἃ σὲ πείθει·
[54]	ἐναντίον ᾧ αὐτὴ ἐπιφέρει ἀεὶ	οὐ	μή ποτε δέξηται, ὡς ἐκ
[11]	~ἡ ψυχὴ μετὰ τοιούτου κακοῦ,	οὐ	μή ποτε κτησώμεθα ἱκανῶς οὗ
[50]	ὅπερ ἐμοί. Ἐμοὶ γὰρ φαίνεται	~οὐ	μόνον αὐτὸ τὸ μέγεθος οὐδέποτ᾽
[64]	Κρίτων, τὸ μὴ καλῶς λέγειν	οὐ	μόνον εἰς αὐτὸ τοῦτο πλημμελές,
[52]	ἔστιν δὲ τόδε, ὅτι φαίνεται	οὐ	~μόνον ἐκεῖνα τὰ ἐναντία ἄλληλα
[20]	πρὶν γενέσθαι καὶ εὐθὺς γενόμενοι	οὐ	μόνον τὸ ἴσον καὶ τὸ
[38]	ἀναταράξαι καὶ εἰς ἀπιστίαν καταβαλεῖν	~οὐ	μόνον τοῖς προειρημένοις λόγοις, ἀλλὰ
[53]	τριῶν ἰδέα ~κατάσχῃ, ἀνάγκη αὐτοῖς	οὐ	μόνον τρισὶν εἶναι ἀλλὰ καὶ
[19]	φαμέν πού τι εἶναι ἴσον,	οὐ	ξύλον ~λέγω ξύλῳ οὐδὲ λίθον
[43]	γὰρ οὔ; ~Τί οὖν; Νῦν	οὐ	πᾶν τοὐναντίον ἡμῖν φαίνεται ἐργαζομένη,
[9]	τὸν Δία, ἔφη, ὦ Σώκρατες,	(οὐ	πάνυ γέ με ~νυνδὴ γελασείοντα
[7]	Κέβης λόγους τινὰς ~ἀνερευνᾷ, καὶ	οὐ	πάνυ εὐθέως ἐθέλει πείθεσθαι ὅτι
[35]	πρὸς τόνδε σκοπῶ τὰ εἰρημένα,	οὐ	~πάνυ φαίνεται ἱκανῶς εἰρῆσθαι. ~(Καὶ
[32]	ἐπιθυμιῶν ἁπασῶν καὶ καρτεροῦσι καὶ	οὐ	παραδιδόασιν αὐταῖς ~ἑαυτούς, οὔ τι
[14]	κωμῳδοποιὸς εἴη, ὡς ἀδολεσχῶ καὶ	οὐ	περὶ προσηκόντων τοὺς ~λόγους ποιοῦμαι.
[9]	ἔφη, ἡ τοῦ τοιούτου πραγματεία	οὐ	περὶ τὸ σῶμα ~εἶναι, ἀλλὰ
[65]	ποιήσαντες καὶ ἔγωγε ταῦτα ~εἰκότως	οὐ	ποιήσω· οὐδὲν γὰρ (οἶμαι κερδανεῖν
[65]	Ἐλθὼν δ᾽ ἐκαθέζετο ~λελουμένος καὶ	οὐ	πολλὰ ἄττα μετὰ ταῦτα διελέχθη,
[51]	ἔχω· καίτοι οὔτι λέγω ὡς	οὐ	πολλά με ~ταράττει. ~Συνωμολογήκαμεν ἄρα,
[12]	γιγνομένου εἰ φοβοῖντο καὶ ~ἀγανακτοῖεν,	οὐ	πολλὴ ἂν ἀλογία εἴη, εἰ
[12]	οὕτως ἔχει, ὅπερ ἄρτι ~ἔλεγον,	οὐ	πολλὴ ἂν ἀλογία εἴη εἰ
[17]	καὶ μὴ πάλιν ~ἀναβιώσκοιτο, ἆρ᾽	οὐ	πολλὴ ἀνάγκη τελευτῶντα πάντα (τεθνάναι
[37]	ταῦτα ἐκεῖνο μηκέτι συγχωροῖ, μὴ	οὐ	πονεῖν αὐτὴν ἐν ταῖς ~πολλαῖς
[63]	οὕτως ἔχειν ὡς ἐγὼ διελήλυθα,	~οὐ	πρέπει νοῦν ἔχοντι ἀνδρί· ὅτι
[62]	τοὺς ποταμούς, ~καὶ ταῦτα πάσχοντες	οὐ	πρότερον παύονται πρὶν ἂν πείσωσιν
[3]	διατρίβοντες μετ᾽ ἀλλήλων, ἀνεῴγετο γὰρ	οὐ	πρῴ· ἐπειδὴ ~δὲ ἀνοιχθείη, εἰσῇμεν
[38]	ὦ Ἐχέκρατες, πολλάκις θαυμάσας Σωκράτη	οὐ	πώποτε μᾶλλον ~ἠγάσθην ἢ τότε
[4]	ἐποίησα ταῦτα ᾔδη γὰρ ὡς	οὐ	~ῥᾴδιον εἴη ἀλλ᾽ ἐνυπνίων τινῶν
[6]	τέ τίς μοι φαίνεται καὶ	οὐ	ῥᾴδιος διιδεῖν· οὐ ~μέντοι ἀλλὰ
[51]	παρόντων ἀκούσας ὅστις δ᾽ ἦν,	οὐ	σαφῶς μέμνημαι ~Πρὸς θεῶν, οὐκ
[37]	~ἰσχυρότερον καὶ πολυχρονιώτερον ψυχὴ σώματος,	οὐ	συγχωρῶ τῇ Σιμμίου ~ἀντιλήψει· δοκεῖ
[61]	~παρ᾽ ἔσχατα τῆς Ἀχερουσιάδος λίμνης,	οὐ	συμμειγνύμενος τῷ ὕδατι· ~περιελιχθεὶς δὲ
[35]	τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους πείσαιμι (ὡς	οὐ	συμφορὰν ἡγοῦμαι ~τὴν παροῦσαν τύχην,
[38]	με πείσει ὡς τοῦ ~ἀποθανόντος	οὐ	συναποθνῄσκει ἡ ψυχή. Λέγε οὖν
[40]	~ἡ δὲ ἄνοιά μοι αὕτη	οὐ	συνδιατελεῖ κακὸν γὰρ ἂν ἦν
[41]	Σιμμίας. ~Οὗτος τοίνυν, ἔφη, σοὶ	οὐ	συνῳδός· ἀλλ᾽ ὅρα πότερον αἱρῇ
[48]	τὸν Δία, ἔφη ὁ Κέβης,	οὐ	σφόδρα. ~(Ἀλλ᾽ ἦ δ᾽ ὅς,
[50]	αὐτὸς σμικρός εἰμι· ἐκεῖνο δὲ	οὐ	τετόλμηκεν μέγα ὂν σμικρὸν ~εἶναι·
[47]	καὶ ταῦτα νῷ πράττων, ~ἀλλ᾽	οὐ	(τῇ τοῦ βελτίστου αἱρέσει, πολλὴ
[54]	τῷ σώματι ἐγγένηται θερμὸν ἔσται,	οὐ	τὴν (ἀσφαλῆ σοι ~ἐρῶ ἀπόκρισιν
[59]	τοιαῦτα· ~ἐκεῖ δὲ οὐδὲν ὅτι	οὐ	τοιοῦτον εἶναι καὶ ἔτι τούτων
[29]	ὄντι (τεθνάναι μελετῶσα ῥᾳδίως· ἢ	~οὐ	τοῦτ᾽ ἂν εἴη μελέτη θανάτου;
[20]	~ἔχειν καὶ μὴ ἀπολωλεκέναι· ἢ	οὐ	τοῦτο λήθην λέγομεν, ὦ Σιμμία,
[12]	Σιμμίας. ~Κάθαρσις δὲ εἶναι ἆρα	οὐ	τοῦτο συμβαίνει, ὅπερ πάλαι ἐν
[13]	ὀλιγώρως ἔχειν καὶ κοσμίως, ἆρ᾽	οὐ	~τούτοις μόνοις προσήκει, τοῖς μάλιστα
[13]	τὰς τελετὰς ἡμῖν οὗτοι καταστήσαντες	οὐ	φαῦλοί τινες ~εἶναι, ἀλλὰ τῷ
[37]	τί οὐκ ~ἀπεκρίνατο; Καὶ γὰρ	οὐ	φαύλως ἔοικεν ἁπτομένῳ τοῦ λόγου.
[52]	ἤτοι ~(ἀπολλύμενα ἢ ὑπεκχωροῦντα. Ἢ	οὐ	φήσομεν τὰ τρία καὶ ἀπολεῖσθαι
[5]	~Τί δέ; ἦ δ᾽ ὅς,	οὐ	φιλόσοφος Εὔηνος; ~Ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη
[40]	τῷ παρόντι περὶ ~αὐτοῦ τούτου	οὐ	φιλοσόφως ἔχειν ἀλλ᾽ ὥσπερ οἱ
[40]	~ὧν ἂν ὁ λόγος ᾖ	οὐ	φροντίζουσιν, ὅπως δὲ ἃ αὐτοὶ
[13]	ἀπολείπων καὶ τοὺς ἐνθάδε δεσπότας	οὐ	(χαλεπῶς φέρω οὐδ᾽ ~ἀγανακτῶ, ἡγούμενος
[35]	ἱερὸς τοῦ ~αὐτοῦ θεοῦ, καὶ	οὐ	χεῖρον ἐκείνων τὴν μαντικὴν ἔχειν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 9/06/2005