Chapitre |
[46] |
νοῦ
αὐτὰ
~κεκοσμῆσθαι,
ἄλλην
τινὰ
|
αὐτοῖς |
αἰτίαν
ἐπενεγκεῖν
ἢ
ὅτι
βέλτιστον |
[12] |
~μελετῶσι,
καὶ
τὸ
τεθνάναι
ἥκιστα
|
αὐτοῖς |
ἀνθρώπων
φοβερόν.
ἐκ
τῶνδε
δὲ |
[65] |
πάνυ
ὀψὲ
~πίνοντας,
ἐπειδὰν
παραγγελθῇ
|
αὐτοῖς, |
δειπνήσαντάς
τε
καὶ
πιόντας
εὖ |
[37] |
ἔπειτα
~(δὲ)
ἀκούσαντας
ἢ
συγχωρεῖν
|
αὐτοῖς |
ἐάν
τι
δοκῶσι
προσᾴδειν,
ἐὰν |
[45] |
ἐπλησίασαν
ἀλλήλοις,
αὕτη
~ἄρα
αἰτία
|
αὐτοῖς |
ἐγένετο
τοῦ
δύο
γενέσθαι,
ἡ |
[59] |
θεῶν
ἄλση
τε
καὶ
ἱερὰ
|
αὐτοῖς |
εἶναι,
ἐν
~οἷς
τῷ
ὄντι |
[1] |
ἄρξωνται
τῆς
θεωρίας,
νόμος
ἐστὶν
|
αὐτοῖς |
ἐν
τῷ
~χρόνῳ
τούτῳ
καθαρεύειν |
[64] |
καὶ
τοῖς
ἐμοῖς
καὶ
ὑμῖν
|
αὐτοῖς |
ἐν
χάριτι
~ποιήσετε
ἅττ᾽
ἂν |
[18] |
ἔχει
καίτοι
εἰ
μὴ
ἐτύγχανεν
|
αὐτοῖς |
~ἐπιστήμη
ἐνοῦσα
καὶ
ὀρθὸς
λόγος, |
[62] |
ἡ
δίκη
ὑπὸ
τῶν
δικαστῶν
|
αὐτοῖς |
ἐτάχθη.
Οἳ
δὲ
δὴ
ἂν |
[43] |
ποιητῇ
ὁμολογοῖμεν
οὔτε
~αὐτοὶ
ἡμῖν
|
αὐτοῖς. |
~Ἔχει
οὕτως,
ἔφη.
~Εἶεν
δή, |
[12] |
τε
~διεβέβληντο,
τούτου
ἀπηλλάχθαι
συνόντος
|
αὐτοῖς; |
Ἢ
ἀνθρωπίνων
μὲν
~παιδικῶν
καὶ |
[59] |
τὸν
αἰθέρα.
Τὰς
δὲ
ὥρας
|
αὐτοῖς |
κρᾶσιν
ἔχειν
~τοιαύτην
ὥστε
ἐκείνους |
[13] |
ἡδονῶν
ἄρχεσθαι,
ἀλλ᾽
ὅμως
συμβαίνει
|
αὐτοῖς |
~κρατουμένοις
ὑφ᾽
ἡδονῶν
κρατεῖν
ἄλλων |
[15] |
Ἔστι
τι
καὶ
τοιόνδε
ἐν
|
αὐτοῖς, |
οἷον
μεταξὺ
ἀμφοτέρων
πάντων
τῶν |
[53] |
τῶν
τριῶν
ἰδέα
~κατάσχῃ,
ἀνάγκη
|
αὐτοῖς |
οὐ
μόνον
τρισὶν
εἶναι
ἀλλὰ |
[52] |
ἰδέαν
ἣ
ἂν
τῇ
ἐν
|
αὐτοῖς |
οὔσῃ
ἐναντία
ᾖ,
ἀλλ᾽
ἐπιούσης |
[62] |
τὸν
Ἀχέροντα,
ἀναβάντες
ἃ
δὴ
|
~αὐτοῖς |
ὀχήματά
ἐστιν,
ἐπὶ
τούτων
ἀφικνοῦνται |
[65] |
μοι
χαλεπαίνουσι
καὶ
καταρῶνται
~ἐπειδὰν
|
αὐτοῖς |
παραγγείλω
πίνειν
τὸ
φάρμακον
ἀναγκαζόντων |
[59] |
θεῶν
καὶ
τοιαύτας
συνουσίας
(γίγνεσθαι
|
αὐτοῖς |
πρὸς
αὐτούς·
καὶ
~τόν
γε |
[45] |
~πλέονα
εἶναι
διὰ
τὸ
δύο
|
αὐτοῖς |
προσεῖναι,
καὶ
τὸ
δίπηχυ
τοῦ |
[13] |
γε
ἀδύνατον
εἶναι,
ἀλλ᾽
ὅμως
|
αὐτοῖς |
~συμβαίνει
τούτῳ
ὅμοιον
τὸ
πάθος |
[3] |
οὐκ
ἐδύνατο,
συνῆψεν
εἰς
ταὐτὸν
|
αὐτοῖς |
τὰς
κορυφάς,
~καὶ
διὰ
ταῦτα |
[62] |
βίαιόν
τι
πράξαντες,
καὶ
μεταμέλον
|
αὐτοῖς |
τὸν
ἄλλον
βίον
~βιῶσιν,
ἢ |
[39] |
~παραγίγνεσθαι
τοιούτοις
τισὶ
λόγοις,
τοῖς
|
αὐτοῖς |
τοτὲ
μὲν
δοκοῦσιν
~ἀληθέσιν
εἶναι, |
[33] |
ὁμοδοξεῖν
τῷ
σώματι
καὶ
τοῖς
|
~αὐτοῖς |
χαίρειν
ἀναγκάζεται
οἶμαι
ὁμότροπός
τε |
[33] |
μὲν
ἀναχωρεῖν,
ὅσον
μὴ
ἀνάγκη
|
αὐτοῖς |
χρῆσθαι,
αὐτὴν
δὲ
εἰς
αὑτὴν |
[32] |
εἰπόντες,
οὐ
κατὰ
ταὐτὰ
πορεύονται
|
αὐτοῖς |
ὡς
οὐκ
εἰδόσιν
ὅπῃ
~ἔρχονται, |