Chapitre |
[1] |
~(ἐκεῖθεν
ὅστις
ἂν
ἡμῖν
σαφές
|
τι |
ἀγγεῖλαι
οἷός
τ᾽
ἦν
περὶ |
[56] |
τῆς
ζωῆς
εἶδος
καὶ
εἴ
|
~τι |
ἄλλο
ἀθάνατόν
ἐστιν,
παρὰ
πάντων |
[42] |
κινηθῆναι
ἂν
ἢ
φθέγξασθαι
ἤ
|
τι |
ἄλλο
~ἐναντιωθῆναι
τοῖς
αὑτῆς
μέρεσιν. |
[66] |
ὁ
Κρίτων·
ἀλλ᾽
ὅρα
εἴ
|
τι |
ἄλλο
λέγεις.
~Ταῦτα
ἐρομένου
αὐτοῦ |
[35] |
ἱκανῶς
διεξιέναι.
εἰ
μὲν
οὖν
|
τι |
ἄλλο
~σκοπεῖσθον,
οὐδὲν
λέγω·
εἰ |
[8] |
ἥξειν,
εὖ
ἴστε
ὅτι
εἴπερ
|
τι |
ἄλλο
τῶν
~τοιούτων
διισχυρισαίμην
ἂν |
[55] |
γε
ἕνεκα·
σχολῇ
γὰρ
ἄν
|
τι |
ἄλλο
φθορὰν
μὴ
~δέχοιτο,
εἰ |
[3] |
τὸ
ἕτερον
καὶ
λαμβάνῃ,
~σχεδόν
|
τι |
ἀναγκάζεσθαι
ἀεὶ
λαμβάνειν
καὶ
τὸ |
[33] |
οἰηθείη,
οἷον
ἢ
νοσήσας
ἤ
|
τι |
ἀναλώσας
διὰ
τὰς
ἐπιθυμίας,
~ἀλλ᾽ |
[18] |
Ὁμολογοῦμεν
γὰρ
δήπου,
εἴ
τίς
|
τι |
~ἀναμνησθήσεται,
δεῖν
αὐτὸν
τοῦτο
πρότερόν |
[20] |
τινα
ἄλλην
αἴσθησιν
λαβόντα
ἕτερόν
|
τι |
ἀπὸ
τούτου
ἐννοῆσαι
ὃ
~ἐπελέληστο, |
[19] |
ἀπὸ
τῶν
ὁμοίων
ἀναμιμνῄσκηταί
τίς
|
τι, |
ἆρ᾽
οὐκ
ἀναγκαῖον
~τόδε
προσπάσχειν, |
[59] |
~ἄλλων
χρωμάτων
ποικιλίᾳ,
ὥστε
ἕν
|
τι |
αὐτῆς
εἶδος
συνεχὲς
ποικίλον
~φαντάζεσθαι. |
[6] |
ἂν
τῶν
σαυτοῦ
κτημάτων
εἴ
|
τι |
αὐτὸ
ἑαυτὸ
~ἀποκτεινύοι,
μὴ
σημήναντός |
[19] |
ἀλλὰ
παρὰ
~ταῦτα
πάντα
ἕτερόν
|
τι, |
αὐτὸ
τὸ
ἴσον·
φῶμέν
τι |
[66] |
τότε
οἰχήσεται.
~Ἤδη
οὖν
σχεδόν
|
τι |
αὐτοῦ
ἦν
τὰ
περὶ
τὸ |
[44] |
τι
~διαφύγῃ
ἡμᾶς,
εἴ
τέ
|
τι |
βούλει,
προσθῇς
ἢ
ἀφέλῃς.
~Καὶ |
[15] |
αὐτῷ
ἐναντίου.
Οἷον
ὅταν
μεῖζόν
|
τι |
~γίγνηται,
ἀνάγκη
που
ἐξ
ἐλάττονος |
[44] |
ἐξεπίτηδες
πολλάκις
ἀναλαμβάνω,
ἵνα
μή
|
τι |
~διαφύγῃ
ἡμᾶς,
εἴ
τέ
τι |
[37] |
ἀκούσαντας
ἢ
συγχωρεῖν
αὐτοῖς
ἐάν
|
τι |
δοκῶσι
προσᾴδειν,
ἐὰν
δὲ
μή, |
[41] |
περί
γε
τούτου
ἄλλο
ποτέ
|
τι |
δόξειεν.
~Καὶ
ὁ
Σωκράτης,
Ἀλλὰ |
[38] |
(κἀκεῖνος,
ὥσπερ
ὑμᾶς
φῄς,
ἔνδηλός
|
τι |
~ἐγένετο
ἀχθόμενος
ἢ
οὔ,
ἀλλὰ |
[59] |
καὶ
ἀέρος
~ἔκπλεα
(ὄντα,
χρώματός
|
τι |
εἶδος
παρέχεσθαι
στίλβοντα
ἐν
τῇ |
[58] |
Σιμμίας.
~Ἔτι
τοίνυν,
ἔφη,
πάμμεγά
|
τι |
εἶναι
αὐτό,
καὶ
ἡμᾶς
οἰκεῖν |
[10] |
τὰ
τοιάδε,
ὦ
Σιμμία;
Φαμέν
|
τι |
εἶναι
δίκαιον
αὐτὸ
ἢ
οὐδέν; |
[19] |
τι,
αὐτὸ
τὸ
ἴσον·
φῶμέν
|
τι |
εἶναι
ἢ
μηδέν;
~(Φῶμεν
μέντοι |
[19] |
ταῦτα
οὕτως
ἔχει.
φαμέν
πού
|
τι |
εἶναι
ἴσον,
οὐ
ξύλον
~λέγω |
[3] |
ἄτοπον,
ἔφη,
ὦ
ἄνδρες,
~ἔοικέ
|
τι |
εἶναι
τοῦτο
ὃ
καλοῦσιν
οἱ |
[56] |
περὶ
τῶν
τοιούτων
βουλόμενος
ἤ
|
τι |
εἰπεῖν
ἢ
ἀκοῦσαι.
~Ἀλλὰ
μήν, |
[11] |
ὅτι,
εἰ
μέλλομέν
ποτε
~καθαρῶς
|
τι |
εἴσεσθαι,
(ἀπαλλακτέον
αὐτοῦ
καὶ
αὐτῇ |
[50] |
ταῦτα
συνεχωρήθη,
(καὶ
ὡμολογεῖτο
εἶναί
|
~τι |
ἕκαστον
τῶν
εἰδῶν
καὶ
τούτων |
[36] |
~καὶ
τὰς
χορδὰς
κατασαπήσεσθαι
πρίν
|
τι |
ἐκείνην
παθεῖν
καὶ
γὰρ
οὖν, |
[19] |
τὸ
ὃ
~ἔστιν,
ἢ
ἐνδεῖ
|
τι |
ἐκείνου
τῷ
τοιοῦτον
εἶναι
οἷον |
[19] |
ἀναγκαῖον
~τόδε
προσπάσχειν,
ἐννοεῖν
εἴτε
|
τι |
ἐλλείπει
τοῦτο
κατὰ
τὴν
ὁμοιότητα |
[64] |
τοῦτο
πλημμελές,
~ἀλλὰ
καὶ
κακόν
|
τι |
ἐμποιεῖ
ταῖς
ψυχαῖς.
Ἀλλὰ
θαρρεῖν |
[11] |
καὶ
~τραπώμεθα
πρὸς
τὸ
σκοπεῖν
|
τι, |
ἐν
ταῖς
ζητήσεσιν
αὖ
πανταχοῦ |
[53] |
καὶ
~ἐκεῖνο,
ὃ
ἂν
ἐπιφέρῃ
|
τι |
ἐναντίον
ἐκείνῳ,
ἐφ᾽
ὅτι
ἂν |
[15] |
σκεψώμεθα,
ἆρα
ἀναγκαῖον
ὅσοις
ἔστι
|
τι |
ἐναντίον,
μηδαμόθεν
~ἄλλοθεν
αὐτὸ
γίγνεσθαι |
[16] |
οὖν;
ἔφη,
τῷ
ζῆν
ἐστί
|
τι |
ἐναντίον,
ὥσπερ
τῷ
ἐγρηγορέναι
τὸ |
[44] |
~ὅτε
ἠπόρει,
πάνυ
ἐθαύμαζον
(εἴ
|
τι |
ἕξει
τις
χρήσασθαι
τῷ
λόγῳ |
[18] |
καὶ
ταύτῃ
ἀθάνατον
ἡ
ψυχή
|
τι |
ἔοικεν
εἶναι.
~Ἀλλά,
ὦ
Κέβης, |
[55] |
ὁπότε
ἐπὶ
τὸ
πῦρ
~ψυχρόν
|
τι |
ἐπῄει,
οὔποτ᾽
ἂν
ἀπεσβέννυτο
οὐδ᾽ |
[1] |
(τῶν
πολιτῶν)
Φλειασίων
οὐδεὶς
~πάνυ
|
τι |
ἐπιχωριάζει
τὰ
νῦν
Ἀθήναζε,
οὔτε |
[18] |
τίνα
τρόπον;
Τόνδε.
ἐάν
τίς
|
τι |
ἕτερον
ἢ
~ἰδὼν
ἢ
ἀκούσας |
[54] |
μέντοι,
ἔφη.
~Πότερον
δ᾽
ἔστι
|
τι |
ζωῇ
ἐναντίον
ἢ
οὐδέν;
~Ἔστιν, |
[18] |
ἡμῖν
ἡ
μάθησις
~οὐκ
ἄλλο
|
τι |
ἢ
ἀνάμνησις
τυγχάνει
οὖσα,
καὶ |
[27] |
σώματι
~προσχρῆται
εἰς
τὸ
σκοπεῖν
|
τι |
ἢ
διὰ
τοῦ
ὁρᾶν
ἢ |
[15] |
τῶν
ἀποθανόντων
τοὺς
ζῶντας,
ἄλλο
|
τι |
ἢ
εἶεν
(ἂν
αἱ
ψυχαὶ |
[20] |
δὴ
τοῦτό
γε
ἐφάνη,
αἰσθόμενόν
|
τι |
ἢ
ἰδόντα
ἢ
ἀκούσαντα
~ἤ |
[20] |
~νῦν
ὁ
λόγος
ἡμῖν
μᾶλλόν
|
τι |
ἢ
καὶ
περὶ
αὐτοῦ
τοῦ |
[9] |
ὁ
Σιμμίας.
~Ἆρα
μὴ
ἄλλο
|
τι |
ἢ
τὴν
τῆς
ψυχῆς
ἀπὸ |
[25] |
~Καλῶς,
ἔφη,
λέγεις.
~Οὐκοῦν
τοιόνδε
|
τι, |
ἦ
δ᾽
ὃς
ὁ
Σωκράτης, |
[9] |
αὑτὴν
εἶναι;
Ἆρα
μὴ
ἄλλο
|
τι |
ᾖ
ὁ
θάνατος
ἢ
τοῦτο; |
[8] |
καὶ
τρίς.
~Ἀλλὰ
σχεδὸν
μέν
|
τι |
ᾔδη,
ἔφη
ὁ
Κρίτων·
ἀλλά |
[62] |
διδόντες
δίκας
ἀπολύονται,
~εἴ
τίς
|
τι |
ἠδίκηκεν,
τῶν
τε
εὐεργεσιῶν
(τιμὰς |
[26] |
δή,
ἦ
δ᾽
ὅς,
ἄλλο
|
τι |
ἡμῶν
αὐτῶν
τὸ
μὲν
σῶμά |
[13] |
εἰ
δ᾽
ὀρθῶς
προυθυμήθην
καί
|
τι |
ἠνύσαμεν,
~ἐκεῖσε
ἐλθόντες
τὸ
σαφὲς |
[19] |
ἐνδεῖ.
~Οὐκοῦν
ὁμολογοῦμεν,
ὅταν
τίς
|
τι |
ἰδὼν
ἐννοήσῃ
ὅτι
βούλεται
μὲν |
[49] |
ἄνωθεν
βελτίστη
φαίνοιτο,
(ἕως
ἐπί
|
τι |
~ἱκανὸν
ἔλθοις,
ἅμα
δὲ
οὐκ |
[22] |
ἃ
θρυλοῦμεν
ἀεί,
~καλόν
τέ
|
τι |
καὶ
ἀγαθὸν
καὶ
πᾶσα
ἡ |
[10] |
Δία.
~Καὶ
αὖ
καλόν
γέ
|
τι |
καὶ
ἀγαθόν;
~Πῶς
δ᾽
οὔ; |
[7] |
Σώκρατες,
νῦν
γέ
μοι
δοκεῖ
|
τι |
καὶ
αὐτῷ
~λέγειν
Κέβης·
τί |
[48] |
σκοπῶνται
τὴν
εἰκόνα
αὐτοῦ.
~Τοιοῦτόν
|
τι |
καὶ
ἐγὼ
διενοήθην,
καὶ
ἔδεισα |
[36] |
ἀόρατον
καὶ
~ἀσώματον
καὶ
πάγκαλόν
|
τι |
καὶ
(θεῖόν
ἐστιν
ἐν
τῇ |
[15] |
γε.
~Τί
δ᾽
αὖ;
Ἔστι
|
τι |
καὶ
τοιόνδε
ἐν
αὐτοῖς,
οἷον |
[52] |
ἔφη,
εἰ
ἄρα
συνομολογήσεις.
θερμόν
|
τι |
~καλεῖς
καὶ
ψυχρόν;
~Ἔγωγε.
~Ἆρ᾽ |
[49] |
ἄρχομαι
ἀπ᾽
ἐκείνων,
ὑποθέμενος
~εἶναί
|
τι |
καλὸν
αὐτὸ
καθ᾽
αὑτὸ
καὶ |
[56] |
ἔφη,
ἔχω
παρὰ
ταῦτα
ἄλλο
|
τι |
λέγειν
οὐδέ
πῃ
~ἀπιστεῖν
τοῖς |
[38] |
με
νῦν
~ἀκούσαντά
σου
τοιοῦτόν
|
τι |
λέγειν
(πρὸς
ἐμαυτὸν
ἐπέρχεται·
Τίνι |
[44] |
ἐγγὺς
ἰόντες
πειρώμεθα
εἰ
ἄρα
|
τι |
λέγεις.
Ἔστι
δὲ
δὴ
τὸ |
[37] |
δὴ
~τοῦτο
τόδε
ἐπίσκεψαι,
εἴ
|
τι |
λέγω·
εἰκόνος
γάρ
τινος,
ὡς |
[36] |
σε
τοῦτο
ἐντεθυμῆσθαι,
ὅτι
τοιοῦτόν
|
τι |
~μάλιστα
ὑπολαμβάνομεν
τὴν
ψυχὴν
εἶναι, |
[53] |
ἀρτίῳ
οὐκ
οὖσα
ἐναντία
οὐδέν
|
τι |
~μᾶλλον
αὐτὸ
δέχεται,
τὸ
γὰρ |
[44] |
πολλὰ
ἄττα·
ἀλλὰ
γὰρ
~(οὐδέν
|
τι |
μᾶλλον
ἦν
ἀθάνατον,
ἀλλὰ
καὶ |
[35] |
αὖ
καὶ
ἐμὲ
συμπαραλαβεῖν,
εἴ
|
τι |
μᾶλλον
οἴεσθε
μετ᾽
ἐμοῦ
~εὐπορήσειν. |
[37] |
~τελευταίου
οἶμαι
πρότερος,
καὶ
οὐδέν
|
τι |
μᾶλλον
τούτου
ἕνεκα
ἄνθρωπός
~ἐστιν |
[32] |
ἅπασιν,
ὦ
Κέβης,
~ἐκεῖνοι
οἷς
|
τι |
μέλει
τῆς
ἑαυτῶν
ψυχῆς
ἀλλὰ |
[35] |
πείθειν,
ἀλλὰ
φοβεῖσθε
μὴ
~δυσκολώτερόν
|
τι |
νῦν
διάκειμαι
ἢ
ἐν
τῷ |
[52] |
ἀεὶ
χρόνον,
ἀλλὰ
καὶ
ἄλλο
|
τι |
ὃ
ἔστι
~μὲν
οὐκ
ἐκεῖνο, |
[52] |
γὰρ
ἐρωτῶ
ἢ
καὶ
ἄλλο
|
(τι |
ὃ
ἔστι
μὲν
~οὐχ
ὅπερ |
[32] |
οὐ
παραδιδόασιν
αὐταῖς
~ἑαυτούς,
οὔ
|
τι |
οἰκοφθορίαν
τε
καὶ
πενίαν
φοβούμενοι, |
[2] |
δέ
τις
παρῆν;
~(Φαίδων)
~Σχεδόν
|
τι |
οἶμαι
τούτους
παραγενέσθαι.
~(Ἐχεκράτης)
~Τί |
[15] |
ἐναντία,
ὅσοις
τυγχάνει
ὂν
τοιοῦτόν
|
τι, |
οἷον
τὸ
καλὸν
τῷ
~αἰσχρῷ |
[18] |
λύραν
ἢ
ἱμάτιον
ἢ
ἄλλο
|
τι |
οἷς
τὰ
~παιδικὰ
αὐτῶν
εἴωθε |
[13] |
δὲ
πολλοῖς
ἀπιστίαν
παρέχει)
εἴ
|
τι |
οὖν
ὑμῖν
~πιθανώτερός
εἰμι
ἐν |
[2] |
Καὶ
πάντες
οἱ
παρόντες
σχεδόν
|
τι |
οὕτω
διεκείμεθα,
τοτὲ
μὲν
~γελῶντες, |
[39] |
διοίσει,
ἔφη.
~Ἀλλὰ
πρῶτον
εὐλαβηθῶμέν
|
τι |
πάθος
μὴ
πάθωμεν.
~Τὸ
ποῖον; |
[28] |
ὁμοιότατον
αὖ
εἶναι
σῶμα.
ἔχομέν
|
τι |
παρὰ
ταῦτα
~ἄλλο
λέγειν,
ὦ |
[42] |
ποιεῖν
τι,
ὡς
ἐγᾦμαι,
οὐδέ
|
τι |
πάσχειν
ἄλλο
παρ᾽
ἃ
ἂν |
[57] |
ἄλλαι,
τὴν
μὲν
~ἀκάθαρτον
καί
|
τι |
πεποιηκυῖαν
τοιοῦτον,
ἢ
φόνων
ἀδίκων |
[35] |
~σκοπεῖσθον,
οὐδὲν
λέγω·
εἰ
δέ
|
τι |
περὶ
τούτων
ἀπορεῖτον,
μηδὲν
ἀποκνήσητε |
[42] |
δ᾽
αὖ
πεπονθυῖα
ἆρ᾽
ἄν
|
τι |
πλέον
κακίας
ἢ
ἀρετῆς
μετέχοι |
[49] |
παρ᾽
ἐμαυτῷ,
ὅτι
οὐκ
ἄλλο
|
τι |
ποιεῖ
αὐτὸ
~καλὸν
ἢ
ἡ |
[62] |
ἢ
μητέρα
~(ὑπ᾽
ὀργῆς
βίαιόν
|
τι |
πράξαντες,
καὶ
μεταμέλον
αὐτοῖς
τὸν |
[52] |
Δί᾽
οὐκ
ἔγωγε.
~Ἀλλ᾽
ἕτερόν
|
τι |
πυρὸς
τὸ
θερμὸν
καὶ
ἕτερόν |
[56] |
τοῖς
λόγοις.
Ἀλλ᾽
εἰ
δή
|
τι |
Σιμμίας
ὅδε
ἤ
τις
ἄλλος |
[45] |
χρόνον
ἐπισχὼν
καὶ
πρὸς
ἑαυτόν
|
τι |
~σκεψάμενος,
Οὐ
φαῦλον
πρᾶγμα,
ἔφη, |
[10] |
γὰρ
μετὰ
τοῦ
~σώματος
ἐπιχειρῇ
|
τι |
σκοπεῖν,
δῆλον
ὅτι
τότε
ἐξαπατᾶται |
[39] |
σφόδρα
σμικρῶν
καὶ
μεγάλων·
οἴει
|
τι |
~σπανιώτερον
εἶναι
ἢ
σφόδρα
μέγαν |
[55] |
ἀναγκαῖον
ἦν
(ἀνωλέθρῳ
εἶναι,
~ἄλλο
|
τι |
τὰ
τρία
ἢ
ἀνώλεθρα
ἂν |
[9] |
ἄξιον
εἶναι
ζῆν,
ἀλλ᾽
ἐγγύς
|
τι |
τείνειν
τοῦ
~τεθνάναι
ὁ
μηδὲν |
[35] |
ἢ
ἀδύνατον
~εἶναι
ἢ
παγχάλεπόν
|
τι, |
τὸ
μέντοι
αὖ
τὰ
λεγόμενα |
[19] |
ἦ
δ᾽
ὅς·
ἦ
πάσχομέν
|
τι |
τοιοῦτον
περὶ
τὰ
ἐν
τοῖς |
[8] |
δὶς
καὶ
τρὶς
~πίνειν
τούς
|
τι |
τοιοῦτον
ποιοῦντας.
~Καὶ
ὁ
Σωκράτης, |
[8] |
~ἀγανακτῶ,
ἀλλ᾽
εὔελπίς
εἰμι
εἶναί
|
τι |
τοῖς
τετελευτηκόσι
καί,
ὥσπερ
γε |
[9] |
~αὐτούς,
χαίρειν
εἰπόντες
ἐκείνοις·
ἡγούμεθά
|
τι |
τὸν
θάνατον
εἶναι;
~Πάνυ
γε, |
[27] |
σώματος,
τὸ
δι᾽
αἰσθήσεως
~σκοπεῖν
|
τι |
τότε
μὲν
ἕλκεται
ὑπὸ
τοῦ |
[29] |
παράπαν
ἀδιαλύτῳ
εἶναι
ἢ
ἐγγύς
|
τι |
τούτου;
~(Πῶς
γὰρ
οὔ;
~Ἐννοεῖς |
[35] |
γὰρ
περὶ
αὐτὰ
ἕν
γέ
|
τι |
τούτων
~διαπράξασθαι,
ἢ
μαθεῖν
ὅπῃ |
[51] |
ὦ
Κέβης,
~ἔφη,
καὶ
σέ
|
τι |
τούτων
ἐτάραξεν
ὧν
ὅδε
εἶπεν; |
[25] |
ταύτῃ
ᾗπερ
συνετέθη·
εἰ
δέ
|
τι |
τυγχάνει
ὂν
ἀσύνθετον,
~τούτῳ
μόνῳ |
[19] |
ἐγὼ
ὁρῶ
εἶναι
οἷον
ἄλλο
|
τι |
τῶν
ὄντων,
(ἐνδεῖ
δὲ
καὶ |
[49] |
ἐξ
ἐκείνης
ὡρμημένων,
εἴπερ
βούλοιό
|
τι |
τῶν
ὄντων
~εὑρεῖν;
Ἐκείνοις
μὲν |
[10] |
που
ἄλλοθι
κατάδηλον
αὐτῇ
γίγνεταί
|
τι |
~τῶν
ὄντων;
~Ναί.
~Λογίζεται
δέ |
[18] |
τὰ
διαγράμματα
ἄγῃ
ἢ
ἄλλο
|
τι |
τῶν
τοιούτων,
~ἐνταῦθα
σαφέστατα
κατηγορεῖ |
[10] |
δ᾽
οὔ;
~Ἤδη
οὖν
πώποτέ
|
τι |
τῶν
τοιούτων
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
εἶδες; |
[60] |
διὰ
φύσιν
τοιάνδε
τινά.
Ἕν
|
τι |
τῶν
χασμάτων
τῆς
~γῆς
ἄλλως |
[40] |
ἀληθείας
πολὺ
μᾶλλον,
ἐὰν
μέν
|
τι |
ὑμῖν
~δοκῶ
ἀληθὲς
λέγειν,
συνομολογήσατε, |
[15] |
~Πάνυ
γε.
~Τί
δέ;
Ἄν
|
τι |
χεῖρον
γίγνηται,
οὐκ
ἐξ
ἀμείνονος, |
[52] |
πυρὸς
τὸ
θερμὸν
καὶ
ἕτερόν
|
τι |
χιόνος
τὸ
ψυχρόν;
~Ναί.
~Ἀλλὰ |
[56] |
ἀθάνατον
καὶ
ἀδιάφθορόν
ἐστιν,
ἄλλο
|
τι |
ψυχὴ
ἤ,
εἰ
~ἀθάνατος
τυγχάνει |
[42] |
συγκέηται;
~Οὐδαμῶς.
~Οὐδὲ
μὴν
ποιεῖν
|
τι, |
ὡς
ἐγᾦμαι,
οὐδέ
τι
πάσχειν |
[65] |
ἐκεῖνος
μὲν
ἀνίστατο
εἰς
οἴκημά
|
τι |
ὡς
λουσόμενος,
καὶ
ὁ
~Κρίτων |