Chapitre |
[57] |
~ἂν
δεινὸς
εἶναι,
εἴ
τις
|
αὐτῆς |
ἀμελήσει.
Εἰ
μὲν
γὰρ
ἦν |
[49] |
ἢ
διαφωνεῖ·
ἐπειδὴ
δὲ
~ἐκείνης
|
αὐτῆς |
δέοι
σε
διδόναι
λόγον,
ὡσαύτως |
[59] |
χρωμάτων
ποικιλίᾳ,
ὥστε
ἕν
τι
|
αὐτῆς |
εἶδος
συνεχὲς
ποικίλον
~φαντάζεσθαι.
Ἐν |
[41] |
πρὶν
εἰς
σῶμα
~ἀφικέσθαι,
ὥσπερ
|
αὐτῆς |
ἐστιν
ἡ
οὐσία
ἔχουσα
τὴν |
[52] |
οὔσῃ
ἐναντία
ᾖ,
ἀλλ᾽
ἐπιούσης
|
αὐτῆς |
ἤτοι
~(ἀπολλύμενα
ἢ
ὑπεκχωροῦντα.
Ἢ |
[63] |
ψυχὴν
οὐκ
ἀλλοτρίῳ
ἀλλὰ
τῷ
|
αὐτῆς |
~κόσμῳ,
σωφροσύνῃ
τε
καὶ
(δικαιοσύνῃ |
[60] |
αὐτῇ
εἶναι
κατὰ
τὰ
ἔγκοιλα
|
αὐτῆς |
κύκλῳ
περὶ
ὅλην
πολλούς,
τοὺς |
[58] |
~οὖν
οἰκοῦντας
ἐν
τοῖς
κοίλοις
|
αὐτῆς |
λεληθέναι
καὶ
οἴεσθαι
ἄνω
ἐπὶ |
[58] |
κοίλῳ
τῆς
γῆς
οἴεσθαι
ἐπάνω
|
αὐτῆς |
οἰκεῖν,
καὶ
τὸν
~ἀέρα
οὐρανὸν |
[58] |
(πέπεισμαι
εἶναι,
καὶ
τοὺς
~τόπους
|
αὐτῆς |
οὐδέν
με
κωλύει
λέγειν.
~Ἀλλ᾽ |
[43] |
ταῦτα
ποιῆσαι
διανοούμενον
ὡς
ἁρμονίας
|
αὐτῆς |
οὔσης
καὶ
~οἵας
ἄγεσθαι
ὑπὸ |
[1] |
ἐθαυμάζομέν
γε
ὅτι
πάλαι
γενομένης
|
~αὐτῆς |
πολλῷ
ὕστερον
φαίνεται
ἀποθανών.
Τί |
[43] |
~ταῦτα
καὶ
δεσπόζειν,
καὶ
οὔσης
|
αὐτῆς |
πολὺ
θειοτέρου
τινὸς
πράγματος
ἢ |
[58] |
ἑαυτῷ
πάντῃ
καὶ
τῆς
γῆς
|
αὐτῆς |
τὴν
~ἰσορροπίαν·
ἰσόρροπον
γὰρ
πρᾶγμα |
[49] |
ἀποκρίναιο
ἄν.
Εἰ
δέ
τις
|
αὐτῆς |
~τῆς
ὑποθέσεως
ἔχοιτο,
χαίρειν
ἐῴης |
[27] |
ἅτε
~τοιούτων
ἐφαπτομένη·
καὶ
τοῦτο
|
αὐτῆς |
τὸ
πάθημα
φρόνησις
κέκληται;
~Παντάπασιν, |
[59] |
γὰρ
αὐτὰ
ταῦτα
τὰ
κοῖλα
|
αὐτῆς, |
ὕδατός
τε
καὶ
ἀέρος
~ἔκπλεα |