Chapitre |
[4] |
προχείρους
εἶχον
μύθους
καὶ
~ἠπιστάμην
|
τοὺς |
Αἰσώπου,
τούτων
ἐποίησα
οἷς
πρώτοις |
[65] |
οὐκ
ἐμοὶ
χαλεπαίνεις,
γιγνώσκεις
γὰρ
|
τοὺς |
αἰτίους,
~ἀλλὰ
ἐκείνοις.
Νῦν
οὖν, |
[2] |
~Ἀλλὰ
μήν,
ὦ
Φαίδων,
καὶ
|
τοὺς |
ἀκουσομένους
γε
τοιούτους
ἑτέρους
ἔχεις· |
[35] |
Σιμμία·
ἦ
που
~χαλεπῶς
ἂν
|
τοὺς |
ἄλλους
ἀνθρώπους
πείσαιμι
(ὡς
οὐ |
[9] |
διαφερόντων
κτήσεις
καὶ
ὑποδημάτων
καὶ
|
τοὺς |
~ἄλλους
καλλωπισμοὺς
τοὺς
περὶ
τὸ |
[9] |
τυγχάνουσιν
ὀρθῶς
ἁπτόμενοι
φιλοσοφίας
~λεληθέναι
|
τοὺς |
ἄλλους
ὅτι
οὐδὲν
ἄλλο
αὐτοὶ |
[6] |
ἡμῶν
~τοὺς
ἐπιμελουμένους
καὶ
ἡμᾶς
|
τοὺς |
ἀνθρώπους
ἓν
τῶν
κτημάτων
τοῖς |
[39] |
καὶ
μάλιστα
δὴ
οἱ
(περὶ
|
τοὺς |
ἀντιλογικοὺς
λόγους
~διατρίψαντες
οἶσθ᾽
ὅτι |
[59] |
ὥσπερ
ἡμεῖς
περὶ
τὴν
θάλατταν,
|
τοὺς |
δ᾽
ἐν
νήσοις
ἃς
~περιρρεῖν |
[41] |
δ᾽
οὔ;
~Τοὺς
μέν,
ἐφάτην,
|
τοὺς |
δ᾽
οὔ.
~Τί
οὖν,
ἦ |
[41] |
οὐκ
ἀποδέχεσθε,
ἢ
τοὺς
~μέν,
|
τοὺς |
δ᾽
οὔ;
~Τοὺς
μέν,
ἐφάτην, |
[7] |
γὰρ
φρονίμους
~ἀγανακτεῖν
ἀποθνῄσκοντας
πρέπει,
|
τοὺς |
δὲ
ἄφρονας
χαίρειν.
~Ἀκούσας
οὖν |
[60] |
ἢ
ἐν
ᾧ
ἡμεῖς
οἰκοῦμεν,
|
τοὺς |
δὲ
~βαθυτέρους
ὄντας
τὸ
χάσμα |
[39] |
πονηροὺς
~σφόδρα
ὀλίγους
εἶναι
ἑκατέρους,
|
τοὺς |
δὲ
μεταξὺ
πλείστους.
~Πῶς
λέγεις; |
[62] |
μὲν
ἀνδροφόνους
κατὰ
τὸν
~Κωκυτόν,
|
τοὺς |
δὲ
πατραλοίας
καὶ
μητραλοίας
κατὰ |
[59] |
τοὺς
μὲν
ἐν
μεσογαίᾳ
οἰκοῦντας,
|
τοὺς |
~δὲ
περὶ
τὸν
ἀέρα
ὥσπερ |
[8] |
πρὸς
ὑμᾶς
ἀπολογήσασθαι
ἢ
~πρὸς
|
τοὺς |
δικαστάς.
Ἐγὼ
γάρ,
ἔφη,
ὦ |
[64] |
ἐγγύην
ἢ
ἣν
~οὗτος
πρὸς
|
τοὺς |
δικαστὰς
ἠγγυᾶτο.
Οὗτος
μὲν
γὰρ |
[1] |
ᾧ
Θησεύς
ποτε
εἰς
Κρήτην
|
τοὺς |
~δὶς
ἑπτὰ
ἐκείνους
ᾤχετο
(ἄγων |
[41] |
ἄμφω.
~Πότερον
οὖν,
ἔφη,
πάντας
|
τοὺς |
ἔμπροσθε
λόγους
οὐκ
ἀποδέχεσθε,
ἢ |
[13] |
εἰκότως
~ὑμᾶς
τε
ἀπολείπων
καὶ
|
τοὺς |
ἐνθάδε
δεσπότας
οὐ
(χαλεπῶς
φέρω |
[57] |
ἡγεμόνος
ἐκείνου
ᾧ
δὴ
προστέτακται
|
τοὺς |
ἐνθένδε
ἐκεῖσε
πορεῦσαι·
~τυχόντας
δὲ |
[6] |
λέγεσθαι,
τὸ
θεοὺς
εἶναι
ἡμῶν
|
~τοὺς |
ἐπιμελουμένους
καὶ
ἡμᾶς
τοὺς
ἀνθρώπους |
[15] |
πάλιν
~γίγνεσθαι
ἐκ
τῶν
ἀποθανόντων
|
τοὺς |
ζῶντας,
ἄλλο
τι
ἢ
εἶεν |
[16] |
(τεθνεώτων
ἂν
~εἴη
γένεσις
εἰς
|
τοὺς |
ζῶντας
αὕτη,
τὸ
ἀναβιώσκεσθαι;
~Πάνυ |
[17] |
~ἀναβιώσκεσθαι
καὶ
ἐκ
τῶν
τεθνεώτων
|
τοὺς |
ζῶντας
γίγνεσθαι
καὶ
τὰς
τῶν |
[16] |
~Ὁμολογεῖται
ἄρα
ἡμῖν
καὶ
ταύτῃ
|
τοὺς |
ζῶντας
ἐκ
τῶν
τεθνεώτων
γεγονέναι |
[38] |
αὐτὰ
ἄπιστα
ᾖ.
~(Ἐχεκράτης)
~Νὴ
|
τοὺς |
θεούς,
ὦ
Φαίδων,
συγγνώμην
γε |
[59] |
~δένδρα
τε
καὶ
ἄνθη
καὶ
|
τοὺς |
καρπούς·
καὶ
αὖ
τὰ
ὄρη |
[63] |
τὰς
~περὶ
τὸ
σῶμα
καὶ
|
τοὺς |
κόσμους
εἴασε
χαίρειν,
ὡς
ἀλλοτρίους |
[59] |
αὖ
τὰ
ὄρη
ὡσαύτως
καὶ
|
τοὺς |
~λίθους
ἔχειν
ἀνὰ
τὸν
αὐτὸν |
[39] |
διὰ
τὸ
ἀλγεῖν
ἅσμενος
ἐπὶ
|
τοὺς |
λόγους
ἀφ᾽
ἑαυτοῦ
τὴν
αἰτίαν |
[39] |
βίον
μισῶν
τε
καὶ
λοιδορῶν
|
τοὺς |
λόγους
~διατελοῖ,
τῶν
δὲ
ὄντων |
[48] |
Ἔδοξε
δή
μοι
χρῆναι
εἰς
|
τοὺς |
λόγους
~καταφυγόντα
ἐν
ἐκείνοις
σκοπεῖν |
[14] |
ἀδολεσχῶ
καὶ
οὐ
περὶ
προσηκόντων
|
τοὺς |
~λόγους
ποιοῦμαι.
Εἰ
οὖν
δοκεῖ, |
[39] |
ἀληθεῖ
εἶναι
ἄνευ
τῆς
περὶ
|
τοὺς |
λόγους
τέχνης,
κἄπειτα
ὀλίγον
~ὕστερον |
[62] |
~ἐκεῖ
γενομένους
ἐκβάλλει
τὸ
κῦμα,
|
τοὺς |
μὲν
ἀνδροφόνους
κατὰ
τὸν
~Κωκυτόν, |
[60] |
αὐτῆς
κύκλῳ
περὶ
ὅλην
πολλούς,
|
τοὺς |
μὲν
~βαθυτέρους
καὶ
ἀναπεπταμένους
μᾶλλον |
[7] |
εἰκὸς
ἢ
ὃ
νυνδὴ
ἐλέγετο·
|
τοὺς |
μὲν
γὰρ
φρονίμους
~ἀγανακτεῖν
ἀποθνῄσκοντας |
[31] |
ταῦτα
λέγεις,
ὦ
Σώκρατες;
~Οἷον
|
τοὺς |
μὲν
γαστριμαργίας
τε
καὶ
ὕβρεις |
[59] |
ἄλλα
τε
πολλὰ
καὶ
ἀνθρώπους,
|
τοὺς |
μὲν
ἐν
μεσογαίᾳ
οἰκοῦντας,
τοὺς |
[9] |
τοὺς
φιλοσοφοῦντας
καὶ
~συμφάναι
ἂν
|
τοὺς |
μὲν
παρ᾽
ἡμῖν
ἀνθρώπους
καὶ |
[41] |
ἔμπροσθε
λόγους
οὐκ
ἀποδέχεσθε,
ἢ
|
τοὺς |
~μέν,
τοὺς
δ᾽
οὔ;
~Τοὺς |
[39] |
~ὥσπερ
ἔχει
οὕτως
(ἂν
ἡγήσατο,
|
τοὺς |
μὲν
χρηστοὺς
καὶ
πονηροὺς
~σφόδρα |
[58] |
εἶναι
αὐτό,
καὶ
ἡμᾶς
οἰκεῖν
|
(τοὺς |
μέχρι
~Ἡρακλείων
στηλῶν
ἀπὸ
Φάσιδος |
[11] |
λέγειν
τε
καὶ
δοξάζειν
πάντας
|
τοὺς |
ὀρθῶς
φιλομαθεῖς.
Ἢ
οὐ
~δοκεῖ |
[66] |
Κρίτων
συνέλαβε
τὸ
στόμα
καὶ
|
τοὺς |
ὀφθαλμούς.
~Ἥἥδε
ἡ
τελευτή,
ὦ |
[9] |
ὑποδημάτων
καὶ
τοὺς
~ἄλλους
καλλωπισμοὺς
|
τοὺς |
περὶ
τὸ
σῶμα
πότερον
τιμᾶν |
[66] |
τὸ
~φάρμακον,
διαλιπὼν
χρόνον
ἐπεσκόπει
|
τοὺς |
πόδας
καὶ
τὰ
σκέλη,
κἄπειτα |
[9] |
ἐποίησας
γελάσαι.
Οἶμαι
γὰρ
ἂν
|
τοὺς |
πολλοὺς
αὐτὸ
~τοῦτο
ἀκούσαντας
δοκεῖν |
[58] |
ἄστρα,
ὃν
δὴ
~αἰθέρα
ὀνομάζειν
|
(τοὺς |
πολλοὺς
τῶν
περὶ
τὰ
τοιαῦτα |
[62] |
Τάρταρον
καὶ
ἐκεῖθεν
πάλιν
εἰς
|
τοὺς |
ποταμούς,
~καὶ
ταῦτα
πάσχοντες
οὐ |
[39] |
πάνυ
ἂν
ὀλίγους
καὶ
~ἐνταῦθα
|
τοὺς |
πρώτους
φανῆναι;
~Εἰκός
γε,
ἦν |
[57] |
δή
τινα
~τόπον,
οἷ
δεῖ
|
τοὺς |
συλλεγέντας
διαδικασαμένους
εἰς
Ἅιδου
(πορεύεσθαι |
[30] |
περὶ
τὰ
~(μνήματά
τε
καὶ
|
τοὺς |
τάφους
κυλινδουμένη,
περὶ
ἃ
δὴ |
[16] |
τεθνεώτων
γεγονέναι
~οὐδὲν
ἧττον
ἢ
|
τοὺς |
τεθνεῶτας
ἐκ
τῶν
ζώντων,
τούτου |
[58] |
γῆς
οἵαν
(πέπεισμαι
εἶναι,
καὶ
|
τοὺς |
~τόπους
αὐτῆς
οὐδέν
με
κωλύει |
[60] |
διὰ
τῆς
γῆς,
καὶ
εἰς
|
~τοὺς |
τόπους
ἕκαστα
ἀφικνούμενα,
εἰς
οὓς |
[60] |
ῥύαξ·
ὧν
δὴ
καὶ
ἑκάστους
|
τοὺς |
~τόπους
πληροῦσθαι,
ὡς
ἂν
ἑκάστοις |
[4] |
τῶν
(ποιημάτων
ὧν
πεποίηκας
ἐντείνας
|
~τοὺς |
τοῦ
Αἰσώπου
λόγους
καὶ
τὸ |
[9] |
δοκεῖν
εὖ
πάνυ
εἰρῆσθαι
εἰς
|
τοὺς |
φιλοσοφοῦντας
καὶ
~συμφάναι
ἂν
τοὺς |
[7] |
Ὃ
μέντοι
νυνδὴ
ἔλεγες,
τὸ
|
~τοὺς |
φιλοσόφους
ῥᾳδίως
ἂν
ἐθέλειν
(ἀποθνῄσκειν, |
[7] |
εἶναι.
Τὸ
γὰρ
μὴ
ἀγανακτεῖν
|
~τοὺς |
φρονιμωτάτους
ἐκ
ταύτης
τῆς
θεραπείας |