HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τοῦτ 2
Τοῦτο 10
τοῦτό 5
τοῦτο 109
τούτοις 9
τοῦτόν 2
τοῦτον 12

Fréquences [« »]
100 εἰς
105 οὐ
95 ταῦτα
109 τοῦτο
115 περὶ
117 ἡ
117 τὸν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedon

τοῦτο

Chapitre

[60]   ἔχει οὐδὲ βάσιν τὸ ὑγρὸν τοῦτο. Αἰωρεῖται δὴ ~καὶ κυμαίνει ἄνω

[9]   γὰρ ἂν τοὺς πολλοὺς αὐτὸ ~τοῦτο ἀκούσαντας δοκεῖν εὖ πάνυ εἰρῆσθαι

[9]   ~τε καὶ τεθνάναι. Εἰ οὖν τοῦτο ἀληθές, ἄτοπον δήπου ἂν εἴη

[15]   τεθνεώτων· εἰ δὲ μὴ ἔστι τοῦτο, ἄλλου ~ἄν του δέοι λόγου.

[13]   ~Οὐκοῦν ἱκανόν σοι τεκμήριον, ἔφη, τοῦτο ἀνδρός, ὃν ἂν ἴδῃς ~ἀγανακτοῦντα

[53]   ἐκείνῃ τῇ μορφῇ ἣ ἂν τοῦτο ~ἀπεργάζηται οὐδέποτ᾽ ἂν ἔλθοι. ~Οὐ

[25]   ποίῳ τινὶ οὔ> καὶ ~μετὰ τοῦτο αὖ ἐπισκέψασθαι πότερον (ἡ) ψυχή

[66]   δ᾽ οὐκ ἔφη. Καὶ ~μετὰ τοῦτο αὖθις τὰς κνήμας· καὶ ἐπανιὼν

[27]   ἔχει, ἅτε ~τοιούτων ἐφαπτομένη· καὶ τοῦτο αὐτῆς τὸ πάθημα φρόνησις κέκληται;

[56]   δυνατὸν μάλιστ᾽ ἀνθρώπῳ ἐπακολουθῆσαι· κἂν τοῦτο ~αὐτὸ σαφὲς γένηται, οὐδὲν ζητήσετε

[52]   γε. ~Ἆρα μόνον τῶν ὄντων τοῦτο γὰρ ἐρωτῶ ἢ καὶ ἄλλο

[27]   ἢ δι᾽ ἄλλης ~τινὸς αἰσθήσεως τοῦτο γάρ ἐστιν τὸ διὰ τοῦ

[42]   καὶ ἐπὶ πλέον, (εἴπερ ἐνδέχεται ~τοῦτο γίγνεσθαι, μᾶλλόν τε ἂν ἁρμονία

[39]   Ἢ οὐκ ᾔσθησαι σύ πω τοῦτο γιγνόμενον; ~Πάνυ γε, ἦν δ᾽

[1]   τὸ πλοῖον καὶ πάλιν δεῦρο· τοῦτο δ᾽ ἐνίοτε ἐν ~πολλῷ χρόνῳ

[42]   ἑτέραν ἑτέρας ~ψυχὴν ψυχῆς εἶναι· τοῦτο δ᾽ ἔστι τὸ ὁμολόγημα, μηδὲν

[11]   ἡμῶν (αὐτῶν πᾶν τὸ ~εἰλικρινές, τοῦτο δ᾽ ἐστὶν ἴσως τὸ ἀληθές·

[1]   στέψῃ τὴν ~πρύμναν τοῦ πλοίου· τοῦτο δ᾽ ἔτυχεν, ὥσπερ λέγω, τῇ

[49]   γὰρ ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι τοῦτο δὲ ἁπλῶς καὶ ~ἀτέχνως καὶ

[30]   νοητὸν δὲ καὶ φιλοσοφίᾳ αἱρετόν, τοῦτο δὲ εἰθισμένη ~μισεῖν τε καὶ

[18]   παιδὸς οὗ ἦν ἡ λύρα; τοῦτο δέ ἐστιν ~ἀνάμνησις· ὥσπερ γε

[46]   ~γίγνεται ἢ ἀπόλλυται ἢ ἔστι, τοῦτο δεῖν περὶ αὐτοῦ εὑρεῖν, ὅπῃ

[14]   ἐστιν ἃ σὺ λέγεις· ~ἀλλὰ τοῦτο δὴ ἴσως οὐκ ὀλίγης παραμυθίας

[49]   τὸν ~(μείζω μείζω εἶναι, καὶ τοῦτο δὴ τέρας εἶναι, τὸ σμικρῷ

[49]   ~ὅπως προσγενομένη· οὐ γὰρ ἔτι τοῦτο διισχυρίζομαι, ἀλλ᾽ ὅτι τῷ καλῷ

[18]   ἐπιστήμη ἀλλ᾽ ἄλλη, ἆρα οὐχὶ τοῦτο ~δικαίως λέγομεν ὅτι ἀνεμνήσθη, οὗ

[18]   ~παιδικὰ αὐτῶν εἴωθε χρῆσθαι, πάσχουσι τοῦτο· ἔγνωσάν τε τὴν λύραν καὶ

[15]   ἦ δ᾽ ὅς, σκόπει μόνον τοῦτο, εἰ βούλει ῥᾷον ~μαθεῖν, ἀλλὰ

[11]   ἱκανῶς οὗ ~ἐπιθυμοῦμεν· φαμὲν δὲ τοῦτο εἶναι τὸ ἀληθές. μυρίας μὲν

[42]   ἐπ᾽ ἔλαττον καὶ ἧττον αὐτὸ ~τοῦτο εἶναι, ψυχήν; ~Οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν, ἔφη.

[59]   ἐστι πρὸς τὴν ἡμετέραν χρείαν, τοῦτο ἐκεῖ (τὸν ἀέρα, ~ὃ δὲ

[49]   ἔλαττον ἢ σμικρότητι, καὶ διὰ τοῦτο ἔλαττον, διὰ τὴν ~σμικρότητα, φοβούμενος

[33]   ὃ ἂν μάλιστα τοῦτο πάσχῃ, τοῦτο ~ἐναργέστατόν τε εἶναι καὶ ἀληθέστατον,

[19]   ἔστιν φαυλότερον, ἀναγκαῖόν που τὸν ~τοῦτο ἐννοοῦντα τυχεῖν προειδότα ἐκεῖνο ᾧ

[36]   οἶμαι ἔγωγε καὶ αὐτόν σε τοῦτο ἐντεθυμῆσθαι, ὅτι τοιοῦτόν τι ~μάλιστα

[4]   οὕτω τὸ ἐνύπνιον ὅπερ ἔπραττον τοῦτο ~ἐπικελεύειν, μουσικὴν ποιεῖν, ὡς φιλοσοφίας

[20]   τούτου ἐννοῆσαι ὃ ~ἐπελέληστο, ᾧ τοῦτο ἐπλησίαζεν ἀνόμοιον ὂν ἢ ᾧ

[40]   δῆτα. ~Πρῶτον μὲν τοίνυν, ἔφη, τοῦτο εὐλαβηθῶμεν, καὶ μὴ (παρίωμεν εἰς

[18]   ὁ Σιμμίας, οὔ, αὐτὸ δὲ τοῦτο, ἔφη, δέομαι ~παθεῖν περὶ οὗ

[26]   ὁρατὸν μηδέποτε κατὰ ταὐτά; ~Καὶ τοῦτο, ἔφη, θῶμεν. ~(Φέρε δή, ἦ

[9]   θάνατος ἢ τοῦτο; ~Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο, ἔφη. ~Σκέψαι δή, ὠγαθέ, ἐὰν

[9]   τῷ βίῳ μηδὲν ἄλλο ἢ τοῦτο, ἥκοντος δὲ δὴ αὐτοῦ ἀγανακτεῖν

[41]   αὐτὴ ἀπολλύηται, καὶ ᾖ αὐτὸ τοῦτο θάνατος, ψυχῆς ~ὄλεθρος, ἐπεὶ σῶμά

[30]   τῷ σώματι ἀεὶ συνοῦσα καὶ τοῦτο θεραπεύουσα καὶ ~ἐρῶσα καὶ γοητευομένη

[15]   πάλιν ἐγίγνοντο μὴ οὖσαι, καὶ τοῦτο ἱκανὸν ~τεκμήριον τοῦ ταῦτ᾽ εἶναι,

[8]   δοκεῖ καὶ ~ἡμῖν εἶναι ἀγαθὸν τοῦτο, καὶ ἅμα σοι ἡ ἀπολογία

[58]   εἴη τοῦ ἑωρακότος. ταὐτὸν δὴ τοῦτο καὶ ἡμᾶς πεπονθέναι· ~οἰκοῦντας γὰρ

[63]   γε ἡ ψυχὴ φαίνεται οὖσα, ~τοῦτο καὶ πρέπειν μοι δοκεῖ καὶ

[52]   μετὰ τοῦ ἑαυτοῦ ὀνόματος καὶ τοῦτο ~καλεῖν ἀεὶ διὰ τὸ οὕτω

[19]   προσπάσχειν, ἐννοεῖν εἴτε τι ἐλλείπει τοῦτο κατὰ τὴν ὁμοιότητα εἴτε μὴ

[5]   οὖν αὐτὸν ὁ Κέβης· Πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες, τὸ μὴ

[37]   ὑπολάβοι ὅτι εὔηθες λέγει ὁ τοῦτο ~λέγων· ὁ γὰρ ὑφάντης οὗτος

[20]   καὶ μὴ ἀπολωλεκέναι· ἢ οὐ τοῦτο λήθην λέγομεν, ὦ Σιμμία, ἐπιστήμης

[49]   ἐστιν ἢ μεγέθει, καὶ διὰ τοῦτο μεῖζον, διὰ τὸ μέγεθος, τὸ

[55]   ἄρα ψυχή. ~ἀθάνατον. ~Εἶεν, ἔφη· τοῦτο μὲν δὴ ἀποδεδεῖχθαι φῶμεν; ἢ

[41]   οὖσα· Κέβης δέ μοι ἔδοξε τοῦτο μὲν ἐμοὶ συγχωρεῖν, ~πολυχρονιώτερόν γε

[8]   τε ἐλπίζω ~ἀφίξεσθαι ἀγαθούς καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἂν πάνυ διισχυρισαίμην

[51]   ἄρα, ἦ δ᾽ ὅς, ἁπλῶς τοῦτο, μηδέποτε ἐναντίον ἑαυτῷ τὸ ~ἐναντίον

[6]   μέντοι ~θαυμαστόν σοι φανεῖται εἰ τοῦτο μόνον τῶν ἄλλων ἁπάντων ἁπλοῦν

[3]   ὦ ἄνδρες, ~ἔοικέ τι εἶναι τοῦτο ὃ καλοῦσιν οἱ ἄνθρωποι ἡδύ·

[19]   ἰδὼν ἐννοήσῃ ὅτι βούλεται μὲν τοῦτο ὃ ~νῦν ἐγὼ ὁρῶ εἶναι

[30]   ~Ἐμβριθὲς δέ γε, ὦ φίλε, τοῦτο οἴεσθαι χρὴ εἶναι καὶ βαρὺ

[60]   τετρημένον δι᾽ ὅλης ~τῆς γῆς, τοῦτο ὅπερ Ὅμηρος εἶπε, λέγων αὐτό

[15]   οὔ; ~Ἱκανῶς οὖν, ἔφη, ἔχομεν τοῦτο, ὅτι πάντα οὕτω γίγνεται, ἐξ

[12]   ἱκανῶς, εἴπερ που ἄλλοθι, κτήσασθαι ~τοῦτο οὗ ἕνεκα ἡ πολλὴ πραγματεία

[51]   δέ μοι δοκεῖ λέγεσθαι ὅτι τοῦτο οὐκ ἄν ποτε γένοιτο. ~Καὶ

[9]   τι ᾖ ὁ θάνατος ἢ τοῦτο; ~Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο, ἔφη. ~Σκέψαι

[42]   ἁρμονία γὰρ δήπου παντελῶς αὐτὸ τοῦτο ~οὖσα, ἁρμονία, ἀναρμοστίας οὔποτ᾽ ἂν

[18]   τοιούτων, ~ἐνταῦθα σαφέστατα κατηγορεῖ ὅτι τοῦτο οὕτως ἔχει. ~Εἰ δὲ μὴ

[12]   ἀλλ᾽ ἢ ἐκεῖ. Εἰ δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, ὅπερ ἄρτι ~ἔλεγον,

[37]   ~ὁτῳοῦν αἰσθέσθαι ἡμῶν εἰ δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, οὐδενὶ προσήκει θάνατον

[54]   ἂν ψυχή, ἔφη. ~(Οὐκοῦν ἀεὶ τοῦτο οὕτως ἔχει; ~Πῶς γὰρ οὐχί;

[18]   ἐστι; Μάλιστα μέντοι ὅταν ~τις τοῦτο πάθῃ περὶ ἐκεῖνα ἃ ὑπὸ

[33]   τε κακῶν καὶ ἔσχατόν ἐστι, τοῦτο πάσχει καὶ οὐ ~λογίζεται αὐτό.

[25]   καὶ συνθέτῳ ὄντι φύσει προσήκει τοῦτο ~πάσχειν, διαιρεθῆναι ταύτῃ ᾗπερ συνετέθη·

[9]   οὐ λελήθασιν ὅτι ἄξιοί εἰσιν τοῦτο ~πάσχειν. ~Καὶ ἀληθῆ γ᾽ ἂν

[33]   ἡγεῖσθαι περὶ ὃ ἂν μάλιστα τοῦτο πάσχῃ, τοῦτο ~ἐναργέστατόν τε εἶναι

[22]   λόγοις. Ἀλλ᾽ οἶμαι οὐκ ἐνδεῶς τοῦτο πεπεῖσθαι ~αὐτόν, ὅτι πρὶν γενέσθαι

[58]   μὲν τοίνυν, ἦ δ᾽ ὅς, τοῦτο πέπεισμαι. ~Καὶ ὀρθῶς γε, ἔφη

[13]   οἱ κόσμιοι αὐτῶν; Οὐ ταὐτὸν τοῦτο πεπόνθασιν· ἀκολασίᾳ τινὶ ~σώφρονές εἰσιν;

[42]   ~Πάνυ γε. ~Ἦ οὖν ἔστι τοῦτο περὶ ψυχήν, ὥστε καὶ κατὰ

[64]   λέγειν οὐ μόνον εἰς αὐτὸ τοῦτο πλημμελές, ~ἀλλὰ καὶ κακόν τι

[24]   ῥᾳδίως εὕροιτε μᾶλλον ὑμῶν δυναμένους τοῦτο ~ποιεῖν. ~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν δή,

[6]   ἄλλων τινῶν, ὡς οὐ δέοι τοῦτο ποιεῖν· σαφὲς ~δὲ περὶ αὐτῶν

[18]   οὐκ ἂν οἷοί τ᾽ ἦσαν τοῦτο ποιῆσαι ~ἔπειτα (ἐάν τις ἐπὶ

[21]   ἀνθρώπων οὐδεὶς ἀξίως οἷός τε τοῦτο ποιῆσαι. ~(Οὐκ ἄρα δοκοῦσί σοι

[10]   οὖν. ~Ἆρ᾽ οὖν ἐκεῖνος ἂν τοῦτο ποιήσειεν καθαρώτατα ὅστις ὅτι μάλιστα

[39]   καὶ αὖθις ~ἕτερον· καὶ ὅταν τοῦτο πολλάκις πάθῃ τις καὶ ὑπὸ

[4]   οὔσης μεγίστης μουσικῆς, ~ἐμοῦ δὲ τοῦτο πράττοντος. Νῦν δ᾽ ἐπειδὴ ἥ

[40]   ἔθεντο ταῦτα δόξει τοῖς ~παροῦσιν, τοῦτο προθυμοῦνται. Καὶ ἐγώ μοι δοκῶ

[18]   τίς τι ~ἀναμνησθήσεται, δεῖν αὐτὸν τοῦτο πρότερόν ποτε ἐπίστασθαι. ~Πάνυ γ᾽

[12]   ~Κάθαρσις δὲ εἶναι ἆρα οὐ τοῦτο συμβαίνει, ὅπερ πάλαι ἐν τῷ

[23]   ~ψυχὴ καὶ αὐτῇ τοῦ εἶναι τοῦτο τέλος ᾖ. Τί γὰρ κωλύει

[29]   εἰς ἑαυτήν, ἅτε μελετῶσα ἀεὶ τοῦτο τὸ δὲ οὐδὲν ἄλλο ~ἐστὶν

[25]   ~τῷ ποίῳ τινὶ ἄρα προσήκει τοῦτο τὸ πάθος πάσχειν, τὸ διασκεδάννυσθαι,

[22]   οὕτω μοι ἐναργὲς ὂν ὡς τοῦτο, τὸ πάντα τὰ τοιαῦτ᾽ εἶναι

[9]   τοῦ σώματος ἀπαλλαγήν; Καὶ εἶναι ~τοῦτο τὸ τεθνάναι, χωρὶς μὲν ἀπὸ

[60]   ποιητῶν Τάρταρον ~κεκλήκασιν. Εἰς γὰρ τοῦτο τὸ χάσμα συρρέουσί τε πάντες

[37]   τούτῳ τῷ χρόνῳ; πρὸς δὴ ~τοῦτο τόδε ἐπίσκεψαι, εἴ τι λέγω·

[4]   τῷ πρόσθεν χρόνῳ ὅπερ ἔπραττον τοῦτο ~ὑπελάμβανον αὐτό μοι παρακελεύεσθαί τε

[42]   εἴπερ ὁμοίως ψυχαὶ πεφύκασιν αὐτὸ τοῦτο, ψυχαί, εἶναι. ~Ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη,

[42]   οὐδ᾽ ἧττον ἄλλη (ἄλλης αὐτὸ ~τοῦτο, ψυχή, ἐστίν, οὐδὲ δὴ μᾶλλον

[7]   ῥᾳδίως ἂν ἐθέλειν (ἀποθνῄσκειν, ἔοικεν τοῦτο, ὦ ~Σώκρατες, ἀτόπῳ, εἴπερ ὃ

[5]   ὁ Σιμμίας, Οἷον παρακελεύῃ, ἔφη, τοῦτο, ὦ Σώκρατες, Εὐήνῳ. ~Πολλὰ γὰρ

[33]   καὶ οὐ ~λογίζεται αὐτό. ~Τί τοῦτο, ὦ Σώκρατες; ἔφη ὁ Κέβης.

[1]   φαίνεται ἀποθανών. Τί οὖν ἦν τοῦτο, ὦ (Φαίδων) ~(Φαίδων) ~Τύχη τις

[55]   οὐκ ἀνώλεθρόν ἐστιν· ἐπεὶ εἰ τοῦτο ὡμολόγητο ~ἡμῖν, ῥᾳδίως ἂν διεμαχόμεθα

[38]   μάλιστα ἐθαύμασα αὐτοῦ πρῶτον μὲν τοῦτο, ὡς ~ἡδέως καὶ εὐμενῶς καὶ

[8]   τῶν ~τοιούτων διισχυρισαίμην ἂν καὶ τοῦτο. Ὥστε διὰ ταῦτα οὐχ ὁμοίως

Chapitre
[60]	ἔχει οὐδὲ βάσιν τὸ ὑγρὸν	τοῦτο.	Αἰωρεῖται δὴ ~καὶ κυμαίνει ἄνω
[9]	γὰρ ἂν τοὺς πολλοὺς αὐτὸ	~τοῦτο	ἀκούσαντας δοκεῖν εὖ πάνυ εἰρῆσθαι
[9]	~τε καὶ τεθνάναι. Εἰ οὖν	τοῦτο	ἀληθές, ἄτοπον δήπου ἂν εἴη
[15]	τεθνεώτων· εἰ δὲ μὴ ἔστι	τοῦτο,	ἄλλου ~ἄν του δέοι λόγου.
[13]	~Οὐκοῦν ἱκανόν σοι τεκμήριον, ἔφη,	τοῦτο	ἀνδρός, ὃν ἂν ἴδῃς ~ἀγανακτοῦντα
[53]	ἐκείνῃ τῇ μορφῇ ἣ ἂν	τοῦτο	~ἀπεργάζηται οὐδέποτ᾽ ἂν ἔλθοι. ~Οὐ
[25]	ποίῳ τινὶ οὔ> καὶ ~μετὰ	τοῦτο	αὖ ἐπισκέψασθαι πότερον (ἡ) ψυχή
[66]	δ᾽ οὐκ ἔφη. Καὶ ~μετὰ	τοῦτο	αὖθις τὰς κνήμας· καὶ ἐπανιὼν
[27]	ἔχει, ἅτε ~τοιούτων ἐφαπτομένη· καὶ	τοῦτο	αὐτῆς τὸ πάθημα φρόνησις κέκληται;
[56]	δυνατὸν μάλιστ᾽ ἀνθρώπῳ ἐπακολουθῆσαι· κἂν	τοῦτο	~αὐτὸ σαφὲς γένηται, οὐδὲν ζητήσετε
[52]	γε. ~Ἆρα μόνον τῶν ὄντων	τοῦτο	γὰρ ἐρωτῶ ἢ καὶ ἄλλο
[27]	ἢ δι᾽ ἄλλης ~τινὸς αἰσθήσεως	τοῦτο	γάρ ἐστιν τὸ διὰ τοῦ
[42]	καὶ ἐπὶ πλέον, (εἴπερ ἐνδέχεται	~τοῦτο	γίγνεσθαι, μᾶλλόν τε ἂν ἁρμονία
[39]	Ἢ οὐκ ᾔσθησαι σύ πω	τοῦτο	γιγνόμενον; ~Πάνυ γε, ἦν δ᾽
[1]	τὸ πλοῖον καὶ πάλιν δεῦρο·	τοῦτο	δ᾽ ἐνίοτε ἐν ~πολλῷ χρόνῳ
[42]	ἑτέραν ἑτέρας ~ψυχὴν ψυχῆς εἶναι·	τοῦτο	δ᾽ ἔστι τὸ ὁμολόγημα, μηδὲν
[11]	ἡμῶν (αὐτῶν πᾶν τὸ ~εἰλικρινές,	τοῦτο	δ᾽ ἐστὶν ἴσως τὸ ἀληθές·
[1]	στέψῃ τὴν ~πρύμναν τοῦ πλοίου·	τοῦτο	δ᾽ ἔτυχεν, ὥσπερ λέγω, τῇ
[49]	γὰρ ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι	τοῦτο	δὲ ἁπλῶς καὶ ~ἀτέχνως καὶ
[30]	νοητὸν δὲ καὶ φιλοσοφίᾳ αἱρετόν,	τοῦτο	δὲ εἰθισμένη ~μισεῖν τε καὶ
[18]	παιδὸς οὗ ἦν ἡ λύρα;	τοῦτο	δέ ἐστιν ~ἀνάμνησις· ὥσπερ γε
[46]	~γίγνεται ἢ ἀπόλλυται ἢ ἔστι,	τοῦτο	δεῖν περὶ αὐτοῦ εὑρεῖν, ὅπῃ
[14]	ἐστιν ἃ σὺ λέγεις· ~ἀλλὰ	τοῦτο	δὴ ἴσως οὐκ ὀλίγης παραμυθίας
[49]	τὸν ~(μείζω μείζω εἶναι, καὶ	τοῦτο	δὴ τέρας εἶναι, τὸ σμικρῷ
[49]	~ὅπως προσγενομένη· οὐ γὰρ ἔτι	τοῦτο	διισχυρίζομαι, ἀλλ᾽ ὅτι τῷ καλῷ
[18]	ἐπιστήμη ἀλλ᾽ ἄλλη, ἆρα οὐχὶ	τοῦτο	~δικαίως λέγομεν ὅτι ἀνεμνήσθη, οὗ
[18]	~παιδικὰ αὐτῶν εἴωθε χρῆσθαι, πάσχουσι	τοῦτο·	ἔγνωσάν τε τὴν λύραν καὶ
[15]	ἦ δ᾽ ὅς, σκόπει μόνον	τοῦτο,	εἰ βούλει ῥᾷον ~μαθεῖν, ἀλλὰ
[11]	ἱκανῶς οὗ ~ἐπιθυμοῦμεν· φαμὲν δὲ	τοῦτο	εἶναι τὸ ἀληθές. μυρίας μὲν
[42]	ἐπ᾽ ἔλαττον καὶ ἧττον αὐτὸ	~τοῦτο	εἶναι, ψυχήν; ~Οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν, ἔφη.
[59]	ἐστι πρὸς τὴν ἡμετέραν χρείαν,	τοῦτο	ἐκεῖ (τὸν ἀέρα, ~ὃ δὲ
[49]	ἔλαττον ἢ σμικρότητι, καὶ διὰ	τοῦτο	ἔλαττον, διὰ τὴν ~σμικρότητα, φοβούμενος
[33]	ὃ ἂν μάλιστα τοῦτο πάσχῃ,	τοῦτο	~ἐναργέστατόν τε εἶναι καὶ ἀληθέστατον,
[19]	ἔστιν φαυλότερον, ἀναγκαῖόν που τὸν	~τοῦτο	ἐννοοῦντα τυχεῖν προειδότα ἐκεῖνο ᾧ
[36]	οἶμαι ἔγωγε καὶ αὐτόν σε	τοῦτο	ἐντεθυμῆσθαι, ὅτι τοιοῦτόν τι ~μάλιστα
[4]	οὕτω τὸ ἐνύπνιον ὅπερ ἔπραττον	τοῦτο	~ἐπικελεύειν, μουσικὴν ποιεῖν, ὡς φιλοσοφίας
[20]	τούτου ἐννοῆσαι ὃ ~ἐπελέληστο, ᾧ	τοῦτο	ἐπλησίαζεν ἀνόμοιον ὂν ἢ ᾧ
[40]	δῆτα. ~Πρῶτον μὲν τοίνυν, ἔφη,	τοῦτο	εὐλαβηθῶμεν, καὶ μὴ (παρίωμεν εἰς
[18]	ὁ Σιμμίας, οὔ, αὐτὸ δὲ	τοῦτο,	ἔφη, δέομαι ~παθεῖν περὶ οὗ
[26]	ὁρατὸν μηδέποτε κατὰ ταὐτά; ~Καὶ	τοῦτο,	ἔφη, θῶμεν. ~(Φέρε δή, ἦ
[9]	θάνατος ἢ τοῦτο; ~Οὔκ, ἀλλὰ	τοῦτο,	ἔφη. ~Σκέψαι δή, ὠγαθέ, ἐὰν
[9]	τῷ βίῳ μηδὲν ἄλλο ἢ	τοῦτο,	ἥκοντος δὲ δὴ αὐτοῦ ἀγανακτεῖν
[41]	αὐτὴ ἀπολλύηται, καὶ ᾖ αὐτὸ	τοῦτο	θάνατος, ψυχῆς ~ὄλεθρος, ἐπεὶ σῶμά
[30]	τῷ σώματι ἀεὶ συνοῦσα καὶ	τοῦτο	θεραπεύουσα καὶ ~ἐρῶσα καὶ γοητευομένη
[15]	πάλιν ἐγίγνοντο μὴ οὖσαι, καὶ	τοῦτο	ἱκανὸν ~τεκμήριον τοῦ ταῦτ᾽ εἶναι,
[8]	δοκεῖ καὶ ~ἡμῖν εἶναι ἀγαθὸν	τοῦτο,	καὶ ἅμα σοι ἡ ἀπολογία
[58]	εἴη τοῦ ἑωρακότος. ταὐτὸν δὴ	τοῦτο	καὶ ἡμᾶς πεπονθέναι· ~οἰκοῦντας γὰρ
[63]	γε ἡ ψυχὴ φαίνεται οὖσα,	~τοῦτο	καὶ πρέπειν μοι δοκεῖ καὶ
[52]	μετὰ τοῦ ἑαυτοῦ ὀνόματος καὶ	τοῦτο	~καλεῖν ἀεὶ διὰ τὸ οὕτω
[19]	προσπάσχειν, ἐννοεῖν εἴτε τι ἐλλείπει	τοῦτο	κατὰ τὴν ὁμοιότητα εἴτε μὴ
[5]	οὖν αὐτὸν ὁ Κέβης· Πῶς	τοῦτο	λέγεις, ὦ Σώκρατες, τὸ μὴ
[37]	ὑπολάβοι ὅτι εὔηθες λέγει ὁ	τοῦτο	~λέγων· ὁ γὰρ ὑφάντης οὗτος
[20]	καὶ μὴ ἀπολωλεκέναι· ἢ οὐ	τοῦτο	λήθην λέγομεν, ὦ Σιμμία, ἐπιστήμης
[49]	ἐστιν ἢ μεγέθει, καὶ διὰ	τοῦτο	μεῖζον, διὰ τὸ μέγεθος, τὸ
[55]	ἄρα ψυχή. ~ἀθάνατον. ~Εἶεν, ἔφη·	τοῦτο	μὲν δὴ ἀποδεδεῖχθαι φῶμεν; ἢ
[41]	οὖσα· Κέβης δέ μοι ἔδοξε	τοῦτο	μὲν ἐμοὶ συγχωρεῖν, ~πολυχρονιώτερόν γε
[8]	τε ἐλπίζω ~ἀφίξεσθαι ἀγαθούς καὶ	τοῦτο	μὲν οὐκ ἂν πάνυ διισχυρισαίμην
[51]	ἄρα, ἦ δ᾽ ὅς, ἁπλῶς	τοῦτο,	μηδέποτε ἐναντίον ἑαυτῷ τὸ ~ἐναντίον
[6]	μέντοι ~θαυμαστόν σοι φανεῖται εἰ	τοῦτο	μόνον τῶν ἄλλων ἁπάντων ἁπλοῦν
[3]	ὦ ἄνδρες, ~ἔοικέ τι εἶναι	τοῦτο	ὃ καλοῦσιν οἱ ἄνθρωποι ἡδύ·
[19]	ἰδὼν ἐννοήσῃ ὅτι βούλεται μὲν	τοῦτο	ὃ ~νῦν ἐγὼ ὁρῶ εἶναι
[30]	~Ἐμβριθὲς δέ γε, ὦ φίλε,	τοῦτο	οἴεσθαι χρὴ εἶναι καὶ βαρὺ
[60]	τετρημένον δι᾽ ὅλης ~τῆς γῆς,	τοῦτο	ὅπερ Ὅμηρος εἶπε, λέγων αὐτό
[15]	οὔ; ~Ἱκανῶς οὖν, ἔφη, ἔχομεν	τοῦτο,	ὅτι πάντα οὕτω γίγνεται, ἐξ
[12]	ἱκανῶς, εἴπερ που ἄλλοθι, κτήσασθαι	~τοῦτο	οὗ ἕνεκα ἡ πολλὴ πραγματεία
[51]	δέ μοι δοκεῖ λέγεσθαι ὅτι	τοῦτο	οὐκ ἄν ποτε γένοιτο. ~Καὶ
[9]	τι ᾖ ὁ θάνατος ἢ	τοῦτο;	~Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο, ἔφη. ~Σκέψαι
[42]	ἁρμονία γὰρ δήπου παντελῶς αὐτὸ	τοῦτο	~οὖσα, ἁρμονία, ἀναρμοστίας οὔποτ᾽ ἂν
[18]	τοιούτων, ~ἐνταῦθα σαφέστατα κατηγορεῖ ὅτι	τοῦτο	οὕτως ἔχει. ~Εἰ δὲ μὴ
[12]	ἀλλ᾽ ἢ ἐκεῖ. Εἰ δὲ	τοῦτο	οὕτως ἔχει, ὅπερ ἄρτι ~ἔλεγον,
[37]	~ὁτῳοῦν αἰσθέσθαι ἡμῶν εἰ δὲ	τοῦτο	οὕτως ἔχει, οὐδενὶ προσήκει θάνατον
[54]	ἂν ψυχή, ἔφη. ~(Οὐκοῦν ἀεὶ	τοῦτο	οὕτως ἔχει; ~Πῶς γὰρ οὐχί;
[18]	ἐστι; Μάλιστα μέντοι ὅταν ~τις	τοῦτο	πάθῃ περὶ ἐκεῖνα ἃ ὑπὸ
[33]	τε κακῶν καὶ ἔσχατόν ἐστι,	τοῦτο	πάσχει καὶ οὐ ~λογίζεται αὐτό.
[25]	καὶ συνθέτῳ ὄντι φύσει προσήκει	τοῦτο	~πάσχειν, διαιρεθῆναι ταύτῃ ᾗπερ συνετέθη·
[9]	οὐ λελήθασιν ὅτι ἄξιοί εἰσιν	τοῦτο	~πάσχειν. ~Καὶ ἀληθῆ γ᾽ ἂν
[33]	ἡγεῖσθαι περὶ ὃ ἂν μάλιστα	τοῦτο	πάσχῃ, τοῦτο ~ἐναργέστατόν τε εἶναι
[22]	λόγοις. Ἀλλ᾽ οἶμαι οὐκ ἐνδεῶς	τοῦτο	πεπεῖσθαι ~αὐτόν, ὅτι πρὶν γενέσθαι
[58]	μὲν τοίνυν, ἦ δ᾽ ὅς,	τοῦτο	πέπεισμαι. ~Καὶ ὀρθῶς γε, ἔφη
[13]	οἱ κόσμιοι αὐτῶν; Οὐ ταὐτὸν	τοῦτο	πεπόνθασιν· ἀκολασίᾳ τινὶ ~σώφρονές εἰσιν;
[42]	~Πάνυ γε. ~Ἦ οὖν ἔστι	τοῦτο	περὶ ψυχήν, ὥστε καὶ κατὰ
[64]	λέγειν οὐ μόνον εἰς αὐτὸ	τοῦτο	πλημμελές, ~ἀλλὰ καὶ κακόν τι
[24]	ῥᾳδίως εὕροιτε μᾶλλον ὑμῶν δυναμένους	τοῦτο	~ποιεῖν. ~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν δή,
[6]	ἄλλων τινῶν, ὡς οὐ δέοι	τοῦτο	ποιεῖν· σαφὲς ~δὲ περὶ αὐτῶν
[18]	οὐκ ἂν οἷοί τ᾽ ἦσαν	τοῦτο	ποιῆσαι ~ἔπειτα (ἐάν τις ἐπὶ
[21]	ἀνθρώπων οὐδεὶς ἀξίως οἷός τε	τοῦτο	ποιῆσαι. ~(Οὐκ ἄρα δοκοῦσί σοι
[10]	οὖν. ~Ἆρ᾽ οὖν ἐκεῖνος ἂν	τοῦτο	ποιήσειεν καθαρώτατα ὅστις ὅτι μάλιστα
[39]	καὶ αὖθις ~ἕτερον· καὶ ὅταν	τοῦτο	πολλάκις πάθῃ τις καὶ ὑπὸ
[4]	οὔσης μεγίστης μουσικῆς, ~ἐμοῦ δὲ	τοῦτο	πράττοντος. Νῦν δ᾽ ἐπειδὴ ἥ
[40]	ἔθεντο ταῦτα δόξει τοῖς ~παροῦσιν,	τοῦτο	προθυμοῦνται. Καὶ ἐγώ μοι δοκῶ
[18]	τίς τι ~ἀναμνησθήσεται, δεῖν αὐτὸν	τοῦτο	πρότερόν ποτε ἐπίστασθαι. ~Πάνυ γ᾽
[12]	~Κάθαρσις δὲ εἶναι ἆρα οὐ	τοῦτο	συμβαίνει, ὅπερ πάλαι ἐν τῷ
[23]	~ψυχὴ καὶ αὐτῇ τοῦ εἶναι	τοῦτο	τέλος ᾖ. Τί γὰρ κωλύει
[29]	εἰς ἑαυτήν, ἅτε μελετῶσα ἀεὶ	τοῦτο	τὸ δὲ οὐδὲν ἄλλο ~ἐστὶν
[25]	~τῷ ποίῳ τινὶ ἄρα προσήκει	τοῦτο	τὸ πάθος πάσχειν, τὸ διασκεδάννυσθαι,
[22]	οὕτω μοι ἐναργὲς ὂν ὡς	τοῦτο,	τὸ πάντα τὰ τοιαῦτ᾽ εἶναι
[9]	τοῦ σώματος ἀπαλλαγήν; Καὶ εἶναι	~τοῦτο	τὸ τεθνάναι, χωρὶς μὲν ἀπὸ
[60]	ποιητῶν Τάρταρον ~κεκλήκασιν. Εἰς γὰρ	τοῦτο	τὸ χάσμα συρρέουσί τε πάντες
[37]	τούτῳ τῷ χρόνῳ; πρὸς δὴ	~τοῦτο	τόδε ἐπίσκεψαι, εἴ τι λέγω·
[4]	τῷ πρόσθεν χρόνῳ ὅπερ ἔπραττον	τοῦτο	~ὑπελάμβανον αὐτό μοι παρακελεύεσθαί τε
[42]	εἴπερ ὁμοίως ψυχαὶ πεφύκασιν αὐτὸ	τοῦτο,	ψυχαί, εἶναι. ~Ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη,
[42]	οὐδ᾽ ἧττον ἄλλη (ἄλλης αὐτὸ	~τοῦτο,	ψυχή, ἐστίν, οὐδὲ δὴ μᾶλλον
[7]	ῥᾳδίως ἂν ἐθέλειν (ἀποθνῄσκειν, ἔοικεν	τοῦτο,	ὦ ~Σώκρατες, ἀτόπῳ, εἴπερ ὃ
[5]	ὁ Σιμμίας, Οἷον παρακελεύῃ, ἔφη,	τοῦτο,	ὦ Σώκρατες, Εὐήνῳ. ~Πολλὰ γὰρ
[33]	καὶ οὐ ~λογίζεται αὐτό. ~Τί	τοῦτο,	ὦ Σώκρατες; ἔφη ὁ Κέβης.
[1]	φαίνεται ἀποθανών. Τί οὖν ἦν	τοῦτο,	ὦ (Φαίδων) ~(Φαίδων) ~Τύχη τις
[55]	οὐκ ἀνώλεθρόν ἐστιν· ἐπεὶ εἰ	τοῦτο	ὡμολόγητο ~ἡμῖν, ῥᾳδίως ἂν διεμαχόμεθα
[38]	μάλιστα ἐθαύμασα αὐτοῦ πρῶτον μὲν	τοῦτο,	ὡς ~ἡδέως καὶ εὐμενῶς καὶ
[8]	τῶν ~τοιούτων διισχυρισαίμην ἂν καὶ	τοῦτο.	Ὥστε διὰ ταῦτα οὐχ ὁμοίως

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 9/06/2005