Chapitre
[41]	~ἐστίν, ὦ Σιμμία τε καὶ	Κέβης,	ἃ δεῖ ἡμᾶς ἐπισκοπεῖσθαι; ~(Συνωμολογείτην
[44]	Τοιαῦτ᾽ ἄττα ἐστίν, ~οἶμαι, ὦ	Κέβης,	ἃ λέγεις· καὶ ἐξεπίτηδες πολλάκις
[44]	προσθῇς ἢ ἀφέλῃς. ~Καὶ ὁ	Κέβης,	ἀλλ᾽ οὐδὲν ἔγωγε ἐν τῷ
[14]	ἔφη, λέγεις, ὁ Σωκράτης, ὦ	Κέβης·	ἀλλὰ τί δὴ ποιῶμεν; Ἢ
[13]	ἔφη, ὦ Σιμμία τε καὶ	Κέβης,	ἀπολογοῦμαι, ὡς εἰκότως ~ὑμᾶς τε
[45]	χρήσῃ. ~Ἀλλὰ μήν, ἔφη ὁ	Κέβης,	βούλομαί γε. ~Ἄκουε τοίνυν ὡς
[49]	ἂν φοβοῖο ταῦτα; ~Καὶ ὁ	Κέβης	γελάσας, ἔγωγε, ἔφη. ~Οὐκοῦν, ἦ
[35]	~ἐφαίνετο, καὶ ἡμῶν οἱ πλεῖστοι·	Κέβης	δὲ καὶ Σιμμίας σμικρὸν πρὸς
[41]	προαπολλύηται ἐν ~ἁρμονίας εἴδει οὖσα·	Κέβης	δέ μοι ἔδοξε τοῦτο μὲν
[29]	~Οὕτω νὴ Δία, ἔφη ὁ	Κέβης.	~(Ἐὰν δέ γε οἶμαι μεμιασμένη
[8]	ἔχοι, ὦ ~Σιμμία τε καὶ	Κέβης,	ἐγὼ πειράσομαι φράσαι. ~Κινδυνεύουσι γὰρ
[28]	θνητῷ. ~Σκόπει δή, ἔφη, ὦ	Κέβης,	εἰ ἐκ πάντων τῶν εἰρημένων
[8]	ἔφη, ὦ Σιμμία τε καὶ	Κέβης,	εἰ μὲν μὴ ᾤμην ~ἥξειν
[55]	οὖν, ἦ δ᾽ ὅς, ὦ	Κέβης;	εἰ τῷ ἀναρτίῳ ἀναγκαῖον ἦν
[7]	ἀπαλλάττοιντο αὐτῶν; Καί μοι δοκεῖ	~Κέβης	εἰς σὲ τείνειν τὸν λόγον,
[31]	~τοιαύτας ἰέναι; ~Ἀμέλει, ἔφη ὁ	Κέβης,	εἰς τὰ τοιαῦτα. ~Οὐκοῦν, ἦ
[32]	Τοιγάρτοι τούτοις μὲν ἅπασιν, ὦ	Κέβης,	~ἐκεῖνοι οἷς τι μέλει τῆς
[23]	ἀλλ᾽ ἔτι ἐνέστηκεν ὃ νυνδὴ	Κέβης	ἔλεγε, τὸ τῶν ~πολλῶν, ὅπως
[37]	δή, ἦ δ᾽ ὃς ὁ	Κέβης.	Ἐμοὶ γὰρ φαίνεται ἔτι ἐν
[24]	μὲν ἡ Ἑλλάς, ἔφη, ὦ	Κέβης,	ἐν ᾗ ἔνεισί που ἀγαθοὶ
[44]	~Σύ μοι δοκεῖς, ἔφη ὁ	Κέβης,	ἐξευρήσειν· τουτονὶ γοῦν τὸν λόγον
[18]	καὶ σχεδόν γε ἐξ ὧν	Κέβης	~ἐπεχείρησε λέγειν ἤδη μέμνημαι καὶ
[24]	τινὶ πνεύματι ~ἀποθνῄσκων. ~Καὶ ὁ	Κέβης	ἐπιγελάσας, Ὡς δεδιότων, ἔφη, ὦ
[6]	τόδε γέ μοι δοκεῖ, ὦ	Κέβης,	εὖ λέγεσθαι, τὸ θεοὺς εἶναι
[4]	πρώτοις ἐνέτυχον. Ταῦτα οὖν, ~ὦ	Κέβης,	Εὐήνῳ φράζε, καὶ ἐρρῶσθαι καί,
[51]	εἶπεν, Ἆρα μή που, ὦ	Κέβης,	~ἔφη, καὶ σέ τι τούτων
[18]	τι ἔοικεν εἶναι. ~Ἀλλά, ὦ	Κέβης,	ἔφη ὁ Σιμμίας ὑπολαβών, ποῖαι
[14]	τοῦ Σωκράτους ταῦτα, ὑπολαβὼν ὁ	Κέβης	ἔφη· Ὦ ~Σώκρατες, τὰ μὲν
[49]	τε Σιμμίας ἅμα καὶ ὁ	Κέβης.	~(Ἐχεκράτης) ~Νὴ Δία, ὦ (Φαίδων)
[45]	Οὐ φαῦλον πρᾶγμα, ἔφη, ὦ	Κέβης,	ζητεῖς· ὅλως γὰρ δεῖ περὶ
[29]	θεῶν διάγουσα; Οὕτω φῶμεν, ὦ	Κέβης,	ἢ ~ἄλλως; ~Οὕτω νὴ Δία,
[28]	ταῦτα ~ἄλλο λέγειν, ὦ φίλε	Κέβης,	ᾗ οὐχ οὕτως ἔχει; ~Οὐκ
[14]	μή; ~Ἐγὼ γοῦν, ἔφη ὁ	Κέβης,	ἡδέως ἂν ἀκούσαιμι ἥντινα δόξαν
[6]	δεῖ περιμένειν εὐεργέτην. ~Καὶ ὁ	Κέβης	ἠρέμα ἐπιγελάσας, Ἴττω Ζεύς, ἔφη,
[17]	χρήματα Ὡσαύτως ~δέ, ὦ φίλε	Κέβης,	καὶ εἰ ἀποθνῄσκοι μὲν πάντα
[63]	ἔφη, ὦ Σιμμία τε καὶ	Κέβης	καὶ οἱ ἄλλοι, εἰς ~αὖθις
[30]	ὦ Σώκρατες. ~Εἰκὸς μέντοι, ὦ	Κέβης·	καὶ οὔ τί γε τὰς
[41]	ἐνδεθῆναι; ~Ἐγὼ μέν, ἔφη ὁ	Κέβης,	καὶ τότε θαυμαστῶς ὡς ἐπείσθην
[2]	τέ γε ὁ Θηβαῖος καὶ	Κέβης	καὶ Φαιδώνδης καὶ Μεγαρόθεν ~Εὐκλείδης
[18]	~Ἑνὶ μὲν λόγῳ, ἔφη ὁ	Κέβης,	καλλίστῳ, ὅτι ἐρωτώμενοι οἱ ἄνθρωποι,
[25]	ἐνδέχεται; ~Ὡσαύτως, ἔφη, ἀνάγκη, ὁ	Κέβης,	κατὰ ταὐτὰ ἔχειν, ὦ Σώκρατες.
[37]	ἄγε, ἦ δ᾽ ὅς, ὦ	Κέβης,	λέγε, τί ἦν τὸ σὲ
[7]	ἡμᾶς, ἀεί τοι, ἔφη, (ὁ)	Κέβης	λόγους τινὰς ~ἀνερευνᾷ, καὶ οὐ
[15]	~Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη ὁ	Κέβης.	~Μὴ τοίνυν κατ᾽ ἀνθρώπων, ἦ
[45]	ἐροῦντος. Ἐγὼ γάρ, ἔφη, ὦ	Κέβης,	νέος ὢν θαυμαστῶς ὡς ~ἐπεθύμησα
[23]	ἔφη, ὦ Σιμμία τε καὶ	Κέβης,	ὁ Σωκράτης, καὶ νῦν, εἰ
[24]	μὲν δή, ἔφη, ὑπάρξει, ὁ	Κέβης·	ὅθεν δὲ (ἀπελίπομεν ~ἐπανέλθωμεν, εἴ
[34]	Σώκρατες. ~Τούτων τοίνυν ἕνεκα, ὦ	Κέβης,	οἱ δικαίως φιλομαθεῖς κόσμιοί εἰσι
[32]	ὦ ~ἑταῖρε Σιμμία τε καὶ	Κέβης,	οἱ ὀρθῶς φιλόσοφοι ἀπέχονται τῶν
[34]	ἐπιτηδεύσασα, ὦ Σιμμία τε καὶ	Κέβης,	ὅπως μὴ διασπασθεῖσα ἐν ~τῇ
[17]	~Ἰδὲ τοίνυν οὕτως, ἔφη, ὦ	Κέβης,	ὅτι οὐδ᾽ ἀδίκως ὡμολογήκαμεν, ὡς
[33]	τοῦτο, ὦ Σώκρατες; ἔφη ὁ	Κέβης.	~Ὅτι ψυχὴ παντὸς ἀνθρώπου ἀναγκάζεται
[32]	πρέποι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὁ	Κέβης.	~(Οὐ μέντοι μὰ Δία, ἦ
[48]	μὰ τὸν Δία, ἔφη ὁ	Κέβης,	οὐ σφόδρα. ~(Ἀλλ᾽ ἦ δ᾽
[52]	~Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη ὁ	Κέβης.	~Οὐδὲ μήν, ἦ δ᾽ ὅς,
[5]	φιλόσοφον ἕπεσθαι; ~Τί δέ, ὦ	Κέβης;	οὐκ ἀκηκόατε σύ τε καὶ
[25]	μοι, ἔφη, οὕτως ἔχειν, ὁ	Κέβης.	~Οὐκοῦν ἅπερ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ
[6]	δοκεῖ οὕτως; ~Ἔμοιγε, φησὶν ὁ	Κέβης.	~(Οὐκοῦν, ἦ δ᾽ ὅς, καὶ
[50]	τῷ ~παθήματι. ~Παντάπασιν, ἔφη ὁ	Κέβης,	οὕτω φαίνεταί μοι. ~Καί τις
[51]	εἶπεν; ~Οὐδ᾽ αὖ, ἔφη ὁ	Κέβης,	οὕτως ἔχω· καίτοι οὔτι λέγω
[40]	ἔφη, ὦ Σιμμία τε καὶ	Κέβης,	οὑτωσὶ ~ἔρχομαι ἐπὶ τὸν λόγον·
[44]	δὴ τὰ Κάδμου, ἔφη, ὦ	Κέβης,	πῶς ~ἱλασόμεθα καὶ τίνι λόγῳ;
[5]	διελέγετο. ~Ἤρετο οὖν αὐτὸν ὁ	Κέβης·	Πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες,
[45]	σοι μετρίως; ~Ἔμοιγε, ἔφη ὁ	Κέβης.	~Σκέψαι δὴ καὶ τάδε ἔτι.
[16]	~Ἐκ τῶν τεθνεώτων ἄρα, ὦ	Κέβης,	τὰ ζῶντά τε καὶ οἱ
[53]	γε. ~(Ἆρ᾽ οὖν, ἔφη, ὦ	Κέβης,	τάδε εἴη ἄν, ἃ ὅτι
[4]	~Λέγε τοίνυν, ἔφη, αὐτῷ, ὦ	Κέβης,	τἀληθῆ, ὅτι οὐκ ἐκείνῳ βουλόμενος
[25]	ταὐτά; ~Οὕτως αὖ, ἔφη ὁ	Κέβης,	ταῦτα· οὐδέποτε ὡσαύτως ἔχει. ~(Οὐκοῦν
[29]	Πολλοῦ γε ~δεῖ, ὦ φίλε	Κέβης	τε καὶ Σιμμία, ἀλλὰ πολλῷ
[7]	δοκεῖ τι καὶ αὐτῷ ~λέγειν	Κέβης·	τί γὰρ ἂν βουλόμενοι ἄνδρες
[54]	~Καὶ μάλα σφόδρα, ἔφη ὁ	Κέβης.	~Τί οὖν; Τὸ μὴ δεχόμενον
[45]	~Νῦν δὲ δή, ἔφη ὁ	Κέβης,	τί σοι δοκεῖ περὶ αὐτῶν;
[7]	παροῦσαν. ~Ἀλλ᾽ εἰκός, ἔφη ὁ	Κέβης,	τοῦτό γε φαίνεται. Ὃ μέντοι
[47]	σοι, ἔφη, ἐπίδειξιν ποιήσωμαι, ὦ	~Κέβης;	~Ὑπερφυῶς μὲν οὖν, ἔφη, ὡς
[18]	κάκιον) ~Καὶ μήν, ἔφη ὁ	Κέβης	ὑπολαβών, καὶ κατ᾽ ἐκεῖνόν γε
[4]	ἐπακολουθοῦν τὸ ἡδύ. ~Ὁ οὖν	Κέβης	ὑπολαβών, νὴ τὸν Δία, ὦ
[23]	λέγεις, ἔφη, ὦ Σιμμία, ὁ	Κέβης.	Φαίνεται γὰρ ὥσπερ ἥμισυ ~ἀποδεδεῖχθαι
[56]	~Παντὸς μᾶλλον ἄρα, ἔφη, ὦ	Κέβης,	ψυχὴ ἀθάνατον καὶ (ἀνώλεθρον, ~καὶ
[17]	μία μοι δοκεῖ, ἔφη ὁ	Κέβης,	ὦ Σώκρατες, ἀλλά μοι δοκεῖς
[33]	συνουσίας. ~Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις, ὁ	Κέβης,	ὦ Σώκρατες. ~Τούτων τοίνυν ἕνεκα,
[49]	ψυχή. ~(Ἀλλὰ μήν, ἔφη ὁ	Κέβης,	ὡς διδόντος σοι οὐκ ἂν
[17]	λέγειν. ~Ἔστιν γάρ, ἔφη, ὦ	Κέβης,	ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, παντὸς μᾶλλον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/06/2005