Pages
[522]	εἰς δικαστήριον. ~οὔτε γὰρ ἡδονὰς	ἃς	ἐκπεπόρικα ἕξω αὐτοῖς λέγειν, ἃς
[499]	λέγεις, οἷον κατὰ τὸ σῶμα	ἃς	νυνδὴ ἐλέγομεν ἐν τῷ ἐσθίειν
[454]	ὅσον ἐστίν· καὶ ~τὰς ἄλλας	ἃς	νυνδὴ ἐλέγομεν τέχνας ἁπάσας ἕξομεν
[450]	τοιαύτας (μοι δοκεῖς ~λέγειν, περὶ	ἃς	οὐ φῂς τὴν ῥητορικὴν εἶναι·
[522]	ἃς ἐκπεπόρικα ἕξω αὐτοῖς λέγειν,	ἃς	οὗτοι εὐεργεσίας καὶ ~ὠφελίας νομίζουσιν,
[486]	εἴποις, καὶ εἰς τὸ δικαστήριον	ἀναβάς,	κατηγόρου τυχὼν ~πάνυ φαύλου καὶ
[484]	ἐπειδὰν αὖ εἰς τὰς ~ὑμετέρας	διατριβὰς	ἔλθωσιν καὶ τοὺς λόγους, καταγέλαστοί
[456]	οὐ τούτου ἕνεκα δεῖ τοὺς	~(παιδοτρίβας	καὶ τοὺς ἐν τοῖς ὅπλοις
[511]	τὴν τέχνην καὶ ταῦτα ~διαπραξάμενος	ἐκβὰς	παρὰ τὴν θάλατταν καὶ τὴν
[473]	~πολλὰς καὶ μεγάλας καὶ παντοδαπὰς	λώβας	αὐτός τε λωβηθεὶς καὶ τοὺς
[524]	καὶ ~ἐπειδὰν ἀποθάνῃ ὁ νεκρὸς	μέγας,	καὶ εἰ παχύς, παχὺς καὶ
[511]	~νυνδὴ ἔλεγον, καὶ αὐτὸν καὶ	παῖδας	καὶ χρήματα καὶ γυναῖκας, ἀποβιβάσασ'
[473]	λωβηθεὶς καὶ τοὺς αὑτοῦ ~ἐπιδὼν	παῖδάς	τε καὶ γυναῖκα τὸ ἔσχατον
[513]	τὰς τὴν σελήνην ~καθαιρούσας, τὰς	Θετταλίδας·	σὺν τοῖς φιλτάτοις ἡ αἵρεσις
[484]	ἡμέτερα γράμματα καὶ μαγγανεύματα καὶ	ἐπῳδὰς	~καὶ νόμους τοὺς παρὰ φύσιν
[472]	δ' ἄλλους πάντας τούτους χαίρειν	ἐᾷς.	ἔστιν μὲν οὖν ~οὗτός τις
[525]	μαρτυρεῖ δὲ τούτοις καὶ Ὅμηρος·	βασιλέας	γὰρ καὶ ~δυνάστας ἐκεῖνος πεποίηκεν
[491]	τοὺς θεούς, ἀτεχνῶς γε ἀεὶ	σκυτέας	τε καὶ κναφέας καὶ μαγείρους
[491]	γε ἀεὶ σκυτέας τε καὶ	κναφέας	καὶ μαγείρους λέγων καὶ ~ἰατροὺς
[481]	τὸν καλὸν τοῦτον τοιαῦτα ἕτερα	~πέπονθας.	τοῖς γὰρ τῶν παιδικῶν βουλεύμασίν
[483]	ἢ ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπὶ	~Σκύθας;	ἢ (ἄλλα μυρία ἄν τις
[518]	αὐτῶν, προσαπολοῦσιν αὐτῶν καὶ τὰς	ἀρχαίας	~σάρκας· οἱ (δ' αὖ δι'
[524]	κομήτης τούτου καὶ ὁ νεκρός.	μαστιγίας	~αὖ εἴ τις ἦν καὶ
[482]	ἐκ (ταύτης γὰρ αὖ τῆς	ὁμολογίας	~αὐτὸς ὑπὸ σοῦ συμποδισθεὶς ἐν
[461]	ἔπειτα ἐκ ταύτης ἴσως τῆς	ὁμολογίας	ἐναντίον τι ~συνέβη ἐν τοῖς
[449]	αὐτοῦ τούτου ποίησαι, τῆς ~βραχυλογίας,	μακρολογίας	δὲ εἰς αὖθις. ~(Γοργίας) ~ἀλλὰ
[449]	ἐπίδειξιν αὐτοῦ τούτου ποίησαι, τῆς	~βραχυλογίας,	μακρολογίας δὲ εἰς αὖθις. ~(Γοργίας)
[449]	ῥήτορα ἄρα χρή σε καλεῖν;	~(Γοργίας)	~ἀγαθόν γε, ὦ Σώκρατες, εἰ
[458]	οὐδὲν κωλύει, εἴπερ ἐθέλει (Γοργίας)	~(Γοργίας)	~αἰσχρὸν δὴ τὸ λοιπόν, ὦ
[482]	μαθεῖν, εἰ ~διδάξοι αὐτὸν ὁ	(Γοργίας)	αἰσχυνθῆναι αὐτὸν καὶ φάναι διδάξειν
[451]	τοῦ σκολιοῦ, τὸ ~πλουτεῖν ἀδόλως.	~(Γοργίας)	ἀκήκοα γάρ· ἀλλὰ πρὸς τί
[450]	μοι ~δοκεῖς λέγειν τὴν ῥητορικήν.	~(Γοργίας)	ἀληθῆ λέγεις. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' οὔτοι
[454]	αὖ ὅτι οὐ ταὐτόν ἐστιν.	~(Γοργίας)	ἀληθῆ λέγεις. ~(Σωκράτης) ~(ἀλλὰ μὴν
[454]	ῥητορικὴ μόνη πειθοῦς ἐστιν δημιουργός.	~(Γοργίας)	ἀληθῆ λέγεις. ~(Σωκράτης) ~ἐπειδὴ τοίνυν
[459]	εἰδόσι ~τοῦ ἰατροῦ πιθανώτερος ἔσται.	~(Γοργίας)	ἀληθῆ λέγεις. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν εἴπερ
[464]	τε καὶ τῶν γυμναστικῶν τις.	~(Γοργίας)	ἀληθῆ λέγεις. ~(Σωκράτης) ~τὸ τοιοῦτον
[448]	ὅτι ἄν τίς σε ἐρωτᾷ;	~(Γοργίας)	~ἀληθῆ, ὦ (Χαιρεφῶν) καὶ γὰρ
[460]	τίς ~ποθ' ἡ δύναμίς ἐστιν.	~(Γοργίας)	~ἀλλ' ἐγὼ μὲν οἶμαι, ὦ
[455]	ἔλεγεν; πειρῶ οὖν ~αὐτοῖς ἀποκρίνεσθαι.	~(Γοργίας)	~ἀλλ' ἐγώ σοι πειράσομαι, ὦ
[506]	ἐῶμεν ἤδη χαίρειν καὶ ~ἀπίωμεν.	~(Γοργίας)	~ἀλλ' ἐμοὶ μὲν οὐ δοκεῖ,
[449]	~βραχυλογίας, μακρολογίας δὲ εἰς αὖθις.	~(Γοργίας)	~ἀλλὰ ποιήσω, καὶ οὐδενὸς φήσεις
[448]	οὐ πάνυ μοι φαίνεται ἀποκρίνεσθαι.	~(Γοργίας)	ἀλλὰ σύ, εἰ βούλει, ἐροῦ
[497]	ὀλίγου ἄξια ἀνερωτᾷ καὶ ~ἐξελέγχει.	~(Γοργίας)	~ἀλλὰ τί σοὶ διαφέρει; πάντως
[463]	ὅδε νέος ἐστὶ καὶ ὀξύς.	~(Γοργίας)	~ἀλλὰ τοῦτον μὲν ἔα, ἐμοὶ
[458]	χαίρειν καὶ διαλύωμεν τὸν λόγον.	~(Γοργίας)	~ἀλλὰ φημὶ μὲν ἔγωγε, ὦ
[450]	δυνατοὺς εἶναι φρονεῖν καὶ λέγειν;	~(Γοργίας)	ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~καὶ ἡ ἰατρικὴ
[460]	βουλήσεται ὅ γε δίκαιος ἀδικεῖν.	~(Γοργίας)	ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~τὸν δὲ ῥητορικὸν
[462]	μοι ἀπόκριναι, ὦ Σώκρατες· ἐπειδὴ	(Γοργίας)	ἀπορεῖν σοι ~δοκεῖ περὶ τῆς
[458]	ἐμὸν οὐδὲν κωλύει, εἴπερ ἐθέλει	(Γοργίας)	~(Γοργίας) ~αἰσχρὸν δὴ τὸ λοιπόν,
[454]	ἢ ἐξ ἧς ~τὸ εἰδέναι;	~(Γοργίας)	δῆλον δήπου, ὦ Σώκρατες, ὅτι
[459]	ἀνεπιστήμων ὧν ὁ ἰατρὸς ἐπιστήμων.	~(Γοργίας)	δῆλον ὅτι. ~(Σωκράτης) ~ὁ οὐκ
[454]	καλῶ. ~(Σωκράτης) τί δέ; πεπιστευκέναι;	~(Γοργίας)	(ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~πότερον οὖν ταὐτὸν
[464]	οἴει τινὰ εἶναι ἑκατέρου εὐεξίαν;	~(Γοργίας)	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~τί δέ; δοκοῦσαν
[456]	καταφαίνεται τὸ μέγεθος οὕτω σκοποῦντι.	~(Γοργίας)	~εἰ πάντα γε εἰδείης, ὦ
[449]	κατὰ ~βραχὺ τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρίνεσθαι.	~(Γοργίας)	~εἰσὶ μέν, ὦ Σώκρατες, ἔνιαι
[462]	ἐρωτώμενος, ὥσπερ ἐγώ τε καὶ	(Γοργίας)	ἔλεγχέ τε καὶ ἐλέγχου. ~φῂς
[454]	δοκεῖ σοι ~(δίκαιον εἶναι ἐπανερέσθαι;	~(Γοργίας)	ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἀπόκριναι δή, ὦ
[461]	νῦν εἴ τι ἐγὼ καὶ	~(Γοργίας)	ἐν τοῖς λόγοις σφαλλόμεθα, σὺ
[449]	σε φῶμεν δυνατὸν εἶναι ποιεῖν;	~(Γοργίας)	~ἐπαγγέλλομαί γε δὴ ταῦτα οὐ
[448]	Πῶλε, ἐρομένου (Χαιρεφῶν) τος τίνος	(Γοργίας)	ἐπιστήμων τέχνης, ~ἐγκωμιάζεις μὲν αὐτοῦ
[448]	~(Χαιρεφῶν) ~ἐρωτῶ δή. εἰ ἐτύγχανε	(Γοργίας)	ἐπιστήμων ὢν τῆς τέχνης ἧσπερ
[463]	τοῦτό ἐστιν ἡ ῥητορικὴ ἣν	Γοργίας	(ἐπιτηδεύει, οὐκ οἶδα ~καὶ γὰρ
[460]	ῥητορικῇ; ἐρρήθη ταῦτα ἢ οὔ;	~(Γοργίας)	ἐρρήθη. ~(Σωκράτης) ~νῦν (δέ γε
[454]	πεπεισμένοι εἰσὶν καὶ οἱ πεπιστευκότες.	~(Γοργίας)	ἔστι ταῦτα. ~(Σωκράτης) ~βούλει οὖν
[451]	τε καὶ κυρουμένων· ἦ γάρ;	~(Γοργίας)	ἔστι ταῦτα. ~(Σωκράτης) ~λέγε δὴ
[464]	ψυχήν, (ἔχει δὲ οὐδὲν μᾶλλον.	~(Γοργίας)	ἔστι ταῦτα. ~(Σωκράτης) ~φέρε δή
[448]	ἀρίστων οἱ ἄριστοι· ὧν καὶ	(Γοργίας)	ἐστὶν ὅδε, καὶ μετέχει τῆς
[462]	δήπου καὶ σὺ ἐπίστασθαι ἅπερ	(Γοργίας)	ἢ οὔ; ~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)
[447]	ἑορτῆς· πολλὰ γὰρ καὶ καλὰ	(Γοργίας)	ἡμῖν ὀλίγον πρότερον ~ἐπεδείξατο. ~(Σωκράτης)
[461]	νῦν λέγεις; ἢ ~οἴει ὅτι	Γοργίας	ᾐσχύνθη σοι μὴ προσομολογῆσαι τὸν
[452]	ἐστιν (τοῦτο τὸ ἀγαθόν; ἀποκρινάσθω	~(Γοργίας)	ἴθι οὖν νομίσας, ὦ Γοργία,
[459]	ἰατροῦ πιθανώτερος ἔσται ὁ ~ῥήτωρ.	~(Γοργίας)	καὶ γὰρ ἔλεγον, ἔν γε
[454]	ὑπόθεσιν ~ὅπως ἂν βούλῃ περαίνῃς.	~(Γοργίας)	~καὶ ὀρθῶς γέ μοι δοκεῖς
[456]	περὶ τοῦ διὰ μέσου τείχους.	~(Γοργίας)	~καὶ ὅταν γέ τις αἵρεσις
[449]	με καλεῖν. ~(Σωκράτης) ἀλλὰ βούλομαι.	~(Γοργίας)	κάλει δή. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ
[447]		~Γοργίας.	~Καλλίκλης Σωκράτης Χαιρεφῶν Γοργίας Πῶλος.
[454]	τόδε ἐπισκεψώμεθα. καλεῖς τι μεμαθηκέναι;	~(Γοργίας)	καλῶ. ~(Σωκράτης) τί δέ; πεπιστευκέναι;
[447]	ἥκειν οἴκαδε· παρ' ἐμοὶ γὰρ	(Γοργίας)	καταλύει ~καὶ ἐπιδείξεται ὑμῖν. ~(Σωκράτης)
[463]	ἤδη ~εἰδότι ἃ ἐγὼ λέγω.	~(Γοργίας)	~μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες,
[450]	τούς γε περὶ τὰ νοσήματα;	~(Γοργίας)	μάλιστα. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ ἡ
[452]	καὶ αὐτὸς εἴ σοι ἔχοι	~(Γοργίας)	μεῖζον ἀγαθὸν ἐπιδεῖξαι τῆς αὑτοῦ
[448]	γε βούλῃ, ὦ (Χαιρεφῶν) ἐμοῦ.	(Γοργίας)	μὲν γὰρ καὶ ἀπειρηκέναι μοι
[497]	~(Καλλίκλης) οὐκ οἶδα ὅτι λέγεις.	~(Γοργίας)	~μηδαμῶς, ὦ Καλλίκλεις, ἀλλ' ἀποκρίνου
[460]	δικαίου καὶ ἀδίκου· ἦ γάρ;	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ τοίνυν σου
[453]	ζωγράφοι γράφοντες ἄλλα πολλὰ ζῷα;	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~εἰ δέ γε
[460]	καὶ ὁ τὰ μουσικὰ μουσικός;	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~καὶ ὁ τὰ
[449]	περὶ τὴν τῶν μελῶν ποίησιν;	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~νὴ τὴν Ἥραν,
[459]	ἰατρός γε ὤν· ἦ γάρ;	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~ὁ δὲ μὴ
[455]	τὸ δίκαιόν τε καὶ ἄδικον.	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐδ' ἄρα διδασκαλικὸς
[460]	ἐκ τοῦ λόγου δίκαιον εἶναι.	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐδέποτε ἄρα βουλήσεται
[454]	καὶ περὶ ὅτι· ἢ οὔ;	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα ῥητορικὴ
[460]	δὲ δίκαιος δίκαιά που πράττει.	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἀνάγκη τὸν
[449]	τῶν ἱματίων ἐργασίαν· ἦ γάρ;	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ ἡ
[460]	τεκτονικὰ μεμαθηκὼς τεκτονικός, ἢ οὔ;	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ ὁ
[458]	τις βούληται παρὰ σοῦ μανθάνειν;	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν περὶ πάντων
[449]	μὴν λέγειν γε ποιεῖ δυνατούς.	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν περὶ ὧνπερ
[450]	εἰσὶν ἡμῖν τέχναι. ἦ γάρ;	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~πασῶν δὴ οἶμαι
[453]	γε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ πείθει;	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~πειθοῦς ἄρα δημιουργός
[454]	φαίης ἄν, ὡς ἐγὼ οἶμαι.	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) ~τί δέ; ἐπιστήμη
[450]	ὡς ἔοικεν, περὶ λόγους ἐστίν.	~(Γοργίας)	ναί. ~(Σωκράτης) τούς γε περὶ
[452]	ἐρεῖ. καὶ μὴν ἀμφισβητεῖ γε	(Γοργίας)	ὅδε τὴν παρ' αὑτῷ ~τέχνην
[454]	~καὶ πίστις, ἢ ἄλλο τι;	~(Γοργίας)	οἴομαι μὲν ἔγωγε, ὦ Σώκρατες,
[452]	καὶ σὲ ~δημιουργὸν εἶναι αὐτοῦ.	~(Γοργίας)	~ὅπερ ἐστίν, ὦ Σώκρατες, τῇ
[451]	οὔτε τὴν ~γεωμετρίαν ῥητορικὴν λέγειν.	~(Γοργίας)	ὀρθῶς γὰρ οἴει, ὦ Σώκρατες,
[451]	πῶς πρὸς ἄλληλα τάχους ἔχει.	~(Γοργίας)	ὀρθῶς γε λέγων σύ, ὦ
[450]	ἣ ἂν ᾖ περὶ λόγους;	~(Γοργίας)	~ὅτι, ὦ Σώκρατες, τῶν μὲν
[452]	ὅτι ὦ Σώκρατες, ἐξαπατᾷ σε	Γοργίας·	οὐ γάρ ἐστιν ἡ τούτου
[449]	τοὺς λόγους ἡ ῥητορική ἐστιν.	~(Γοργίας)	οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν
[455]	χρόνῳ διδάξαι οὕτω μεγάλα πράγματα.	~(Γοργίας)	οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης) ~φέρε δή,
[453]	ὃ διδάσκει πείθει ἢ οὔ;	~(Γοργίας)	~οὐ δῆτα, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ
[460]	ἄρα βουλήσεται ὁ ῥητορικὸς ἀδικεῖν.	~(Γοργίας)	οὐ φαίνεταί γε. ~(Σωκράτης) ~μέμνησαι
[449]	κάμνοντας, ὡς ἂν διαιτώμενοι ~ὑγιαίνοιεν;	~(Γοργίας)	οὔ. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα περὶ
[454]	ἐπιστήμη ἐστὶν ψευδὴς καὶ ἀληθής;	~(Γοργίας)	οὐδαμῶς. ~(Σωκράτης) ~δῆλον ἄρ' αὖ
[453]	ἀκούουσιν ἐν τῇ ψυχῇ ~ποιεῖν;	~(Γοργίας)	~οὐδαμῶς, ὦ Σώκρατες, ἀλλά μοι
[527]	σύ τε καὶ πῶλος καὶ	(Γοργίας)	οὐκ ~ἔχετε ἀποδεῖξαι ὡς δεῖ
[459]	εἰδόσι μᾶλλον εἰδέναι τῶν εἰδότων.	~(Γοργίας)	~οὐκοῦν πολλὴ ῥᾳστώνη, ὦ Σώκρατες,
[460]	ὁ τὰ δίκαια μεμαθηκὼς δίκαιος;	~(Γοργίας)	πάντως δήπου. ~(Σωκράτης) ~ὁ δὲ
[449]	ὡς οἷόν τε διὰ ~βραχυτάτων.	~(Γοργίας)	~πάνυ γὰρ οἶμαι, ὦ Σώκρατες,
[453]	τῶν ζῴων γράφων καὶ ποῦ;	~(Γοργίας)	πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~ἆρα διὰ
[450]	τε τῶν σωμάτων ~καὶ καχεξίαν;	~(Γοργίας)	πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν
[459]	ἔσται, τοῦ εἰδότος πιθανώτερος γίγνεται;	~(Γοργίας)	πάνυ (γε. ~(Σωκράτης) οὐκ ἰατρός
[453]	ἀριθμοῦ, καὶ ὁ ἀριθμητικὸς ἄνθρωπος;	~(Γοργίας)	πάνυ γε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ
[460]	οἷον ἡ ἐπιστήμη ἕκαστον ἀπεργάζεται;	~(Γοργίας)	πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν κατὰ
[454]	τοῦ εἰδέναι, ~τὸ δ' ἐπιστήμην;	~(Γοργίας)	πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~ποτέραν οὖν
[460]	ἢ ὕστερον μαθόντα παρὰ σοῦ.	~(Γοργίας)	πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~τί οὖν;
[450]	τὴν ῥητορικὴν εἶναι· ἢ οὔ;	~(Γοργίας)	~πάνυ μὲν οὖν καλῶς ὑπολαμβάνεις,
[459]	εἶναι, οὐ διδάσκοντα ἀλλὰ ~(πείθοντα;	~(Γοργίας)	πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἔλεγές
[448]	ἄρα ῥᾳδίως ἀποκρινῇ, ὦ Γοργία.	~(Γοργίας)	πάρεστι τούτου πεῖραν, ὦ (Χαιρεφῶν)
[449]	τί τῶν ὄντων ~ἐστὶν ἐπιστήμη;	~(Γοργίας)	περὶ λόγους. ~(Σωκράτης) ~ποίους τούτους,
[447]	~Γοργίας. ~Καλλίκλης Σωκράτης Χαιρεφῶν	Γοργίας	Πῶλος. ~(Καλλίκλης) ~πολέμου καὶ μάχης
[449]	περὶ ὧνπερ λέγειν, καὶ φρονεῖν;	~(Γοργίας)	πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ἆρ'
[453]	ἔγραφε, καλῶς ἄν σοι ἀπεκέκριτο;	~(Γοργίας)	πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~ἴθι
[464]	που καλεῖς τι καὶ ψυχήν;	~(Γοργίας)	πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[451]	εἰσὶν οἷς ἡ ~ῥητορικὴ χρῆται;	~(Γοργίας)	τὰ μέγιστα τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων,
[454]	γε καὶ σοὶ δοκεῖ οὕτως.	~(Γοργίας)	~ταύτης τοίνυν τῆς πειθοῦς λέγω,
[487]	σύ· τὼ δὲ ~ξένω τώδε,	Γοργίας	τε καὶ Πῶλος, σοφὼ μὲν
[449]	~καλεῖν ὡς τίνος ἐπιστήμονα τέχνης.	~(Γοργίας)	τῆς ῥητορικῆς, ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης)
[448]	~ὑπέσχετο (Χαιρεφῶν) τι οὐ ποιεῖ.	~(Γοργίας)	τί μάλιστα, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης)
[453]	ἕνα· ἀξιῶ δὲ καὶ σέ.	~(Γοργίας)	τί οὖν δή, ὦ Σώκρατες;
[463]	ἐστι μόριον οὐδενὸς τῶν καλῶν.	~(Γοργίας)	~τίνος, ὦ Σώκρατες; εἰπέ· μηδὲν
[452]	τί οὖν δὴ τοῦτο λέγεις;	~(Γοργίας)	~τὸ πείθειν ἔγωγ' οἷόν τ'
[459]	τοῦτο συμβαίνει ἢ ἄλλο τι;	~(Γοργίας)	τοῦτο ἐνταῦθά γε συμβαίνει. ~(Σωκράτης)
[460]	δὲ δίκαιον βούλεσθαι δίκαια ~πράττειν;	~(Γοργίας)	φαίνεταί γε. ~(Σωκράτης) ~οὐδέποτε ἄρα
[460]	ἄν ποτε ἀδικήσας. ἢ οὔ;	~(Γοργίας)	φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~καὶ ἐν τοῖς
[453]	δημιουργός ἐστιν καὶ ἡ ἀριθμητική;	~(Γοργίας)	φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἐάν τις
[450]	οὗ ἑκάστη ἐστὶν ἡ τέχνη.	~(Γοργίας)	φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~τί οὖν δή
[447]	καὶ ἰάσομαι. φίλος γάρ μοι	(Γοργίας)	ὥστ' ~ἐπιδείξεται ἡμῖν, εἰ μὲν
[450]	τῶν μὲν ἄλλων τεχνῶν περὶ	χειρουργίας	τε καὶ τοιαύτας ~πράξεις ὡς
[502]	αὕτη καὶ θαυμαστή, ἡ τῆς	τραγῳδίας	ποίησις, ἐφ' ᾧ ἐσπούδακεν; ~πότερόν
[470]	γε ἐρῶ· οὐ γὰρ οἶδα	παιδείας	ὅπως ἔχει καὶ δικαιοσύνης. ~(Πῶλος)
[485]	ἀμφοτέρων μετασχεῖν. φιλοσοφίας μὲν ὅσον	~παιδείας	χάριν καλὸν μετέχειν, καὶ οὐκ
[496]	δὲ πίνειν πλήρωσίς τε τῆς	ἐνδείας	καὶ ἡδονή; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)
[526]	~εἰσιδὼν ὁσίως βεβιωκυῖαν καὶ μετ'	ἀληθείας,	ἀνδρὸς ἰδιώτου ἢ ἄλλου τινός,
[487]	ὁμολογία τέλος ἤδη ἕξει τῆς	ἀληθείας.	πάντων δὲ καλλίστη ἐστὶν ἡ
[525]	οὐδὲν εὐθὺ διὰ τὸ ἄνευ	ἀληθείας	τεθράφθαι· καὶ ~ὑπὸ ἐξουσίας καὶ
[522]	μήτε εἰργασμένος. αὕτη γὰρ τῆς	βοηθείας	ἑαυτῷ πολλάκις ~ἡμῖν ὡμολόγηται κρατίστη
[496]	ἀπαλλάττηται; ἆρα τότε καὶ τῆς	ὑγιείας	ἀπαλλάττεται ~τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τελευτῶν
[452]	δ' ἐστὶν μεῖζον ἀγαθὸν (ἀνθρώποις	ὑγιείας;	εἰ δ' αὖ μετὰ τοῦτον
[495]	περὶ αὐτῶν ἔχειν ὥσπερ ~περὶ	ὑγιείας	ἔχει καὶ νόσου; οὐ γὰρ
[495]	ὁ ἄνθρωπος, ~οὐδὲ ἅμα ἀπαλλάττεται	ὑγιείας	τε καὶ νόσου. ~(Καλλίκλης) πῶς
[466]	σοι εἶναι ἡ ῥητορική; ~(Σωκράτης)	~κολακείας	μὲν οὖν ἔγωγε εἶπον μόριον.
[463]	πέπυσται ὁποῖόν φημι ἐγὼ τῆς	κολακείας	μόριον ~εἶναι τὴν ῥητορικήν, ἀλλ'
[463]	πυθέσθαι, ἐρώτα ὁποῖον μόριον τῆς	~κολακείας	φημὶ εἶναι τὴν ῥητορικήν. ~(Πῶλος)
[519]	ἔλθῃ ἡ καταβολὴ αὕτη τῆς	ἀσθενείας,	τοὺς τότε παρόντας αἰτιάσονται ~συμβούλους,
[525]	πάντα σκολιὰ ὑπὸ ~ψεύδους καὶ	ἀλαζονείας	καὶ οὐδὲν εὐθὺ διὰ τὸ
[464]	δὲ οὔσης τῆς τοῦ σώματος	~θεραπείας	δύο μόρια λέγω, τὴν μὲν
[463]	οὔ, ψυχῆς δὲ ~στοχαστικῆς καὶ	ἀνδρείας	καὶ φύσει δεινῆς προσομιλεῖν τοῖς
[524]	ἡ ~κρίσις ᾖ περὶ τῆς	πορείας	τοῖς ἀνθρώποις. ~ταῦτ' ἔστιν, ὦ
[510]	καὶ τυραννεῖν, ἢ τῆς ὑπαρχούσης	πολιτείας	ἑταῖρον εἶναι. ~(Καλλίκλης) ~ὁρᾷς, ὦ
[447]	ὑστεροῦμεν; ~(Καλλίκλης) ~καὶ μάλα γε	ἀστείας	ἑορτῆς· πολλὰ γὰρ καὶ καλὰ
[465]	τὴν ῥητορικὴν εἶναι, ἀκήκοας· ~ἀντίστροφον	(ὀψοποιίας	ἐν ψυχῇ, ὡς ἐκεῖνο ἐν
[477]	κολάζεται; ~(Πῶλος) εἰκός γε. ~(Σωκράτης)	κακίας	ἄρα ψυχῆς ἀπαλλάττεται ὁ δίκην
[508]	σωφροσύνης κτήσει εὐδαίμονες οἱ εὐδαίμονες,	κακίας	δὲ ~οἱ ἄθλιοι, ἢ εἰ
[525]	οὐλῶν μεστὴν ὑπὸ (ἐπιορκιῶν καὶ	ἀδικίας,	ἃ ~ἑκάστη ἡ πρᾶξις αὐτοῦ
[525]	οὐ γὰρ οἷόν τε ἄλλως	ἀδικίας	ἀπαλλάττεσθαι. ~(οἳ δ' ἂν τὰ
[478]	~(Σωκράτης) ~τίς δὲ πονηρίας καὶ	ἀδικίας;	εἰ μὴ οὕτως εὐπορεῖς, ὧδε
[478]	νόσου, δίκη δὲ ~ἀκολασίας καὶ	ἀδικίας.	~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης) τί οὖν
[480]	ἄρα τὸ ἀπολογεῖσθαι ὑπὲρ τῆς	ἀδικίας	τῆς αὑτοῦ ἢ γονέων ἢ
[480]	μὴ ἐγχρονισθὲν τὸ νόσημα τῆς	ἀδικίας	ὕπουλον τὴν ψυχὴν ~ποιήσει καὶ
[480]	γιγνομένων ~ἀπαλλάττωνται τοῦ μεγίστου κακοῦ,	ἀδικίας.	φῶμεν οὕτως ἢ μὴ φῶμεν,
[484]	εὐφυὴς ᾖ καὶ πόρρω τῆς	ἡλικίας	φιλοσοφῇ, ἀνάγκη ~πάντων ἄπειρον γεγονέναι
[472]	μαρτυρήσουσί σοι, ~ἐὰν μὲν βούλῃ,	Νικίας	ὁ Νικηράτου καὶ οἱ ἀδελφοὶ
[522]	λέγειν, ἃς οὗτοι εὐεργεσίας καὶ	~ὠφελίας	νομίζουσιν, ἐγὼ δὲ οὔτε τοὺς
[509]	~βοηθήσειεν αὑτῷ, (ὥστε ἀμφοτέρας τὰς	ὠφελίας	ταύτας ἔχειν, τήν τε ἀπὸ
[464]	οὕτως ὀνομάσαι οὐκ ἔχω σοι,	μιᾶς	δὲ οὔσης τῆς τοῦ σώματος
[480]	δὲ δεσμοῦ, δεῖν, ἐὰν δὲ	ζημίας,	~ἀποτίνοντα, ἐὰν δὲ φυγῆς, φεύγοντα,
[496]	~(Σωκράτης) ~τί δὲ ὅταν τῆς	ὀφθαλμίας	ἀπαλλάττηται; ἆρα τότε καὶ τῆς
[520]	συμβουλὰς συμβουλεύειν λαμβάνοντα ~ἀργύριον, οἷον	οἰκοδομίας	πέρι ἢ τῶν ἄλλων τεχνῶν,
[451]	οἱ ~δὲ λόγοι οἱ τῆς	ἀστρονομίας,	εἰ φαίη, περὶ τί εἰσιν,
[494]	~(Καλλίκλης) ~λέγω, καὶ τὰς ἄλλας	ἐπιθυμίας	ἁπάσας ἔχοντα καὶ δυνάμενον πληροῦντα
[503]	ἔλεγες ἀρετήν, ἀληθής, τὸ τὰς	~ἐπιθυμίας	ἀποπιμπλάναι καὶ τὰς αὑτοῦ καὶ
[505]	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ τὰς	ἐπιθυμίας	ἀποπιμπλάναι, οἷον πεινῶντα φαγεῖν ὅσον
[507]	μέλλοντι ἔσεσθαι, οὕτω ~πράττειν, οὐκ	ἐπιθυμίας	ἐῶντα ἀκολάστους εἶναι καὶ ταύτας
[517]	ἐπεθύμει. ἀλλὰ γὰρ μεταβιβάζειν τὰς	ἐπιθυμίας	καὶ μὴ ἐπιτρέπειν, ~πείθοντες καὶ
[491]	τὸν ὀρθῶς βιωσόμενον τὰς μὲν	ἐπιθυμίας	τὰς ~ἑαυτοῦ ἐᾶν ὡς μεγίστας
[492]	καί ~μοι λέγε· τὰς μὲν	ἐπιθυμίας	φῂς οὐ κολαστέον, εἰ μέλλει
[498]	τὰς ἡδονάς, κακὰ δὲ τὰς	ἀνίας;	~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τοῖς
[478]	δή. ~(Σωκράτης) ~χρηματιστικὴ μὲν ἄρα	πενίας	ἀπαλλάττει, (ἰατρικὴ δὲ νόσου, δίκη
[477]	φαίνεται. ~(Σωκράτης) τίς οὖν τέχνη	πενίας	ἀπαλλάττει; οὐ χρηματιστική; ~(Πῶλος) ναί.
[470]	τοῦτον τὸν Περδίκκου ὁρᾷς ἄρχοντα	Μακεδονίας;	~(Σωκράτης) ~εἰ δὲ μή, ἀλλ'
[504]	τυχοῦσα οἰκία χρηστὴ ἂν εἴη,	ἀταξίας	δὲ μοχθηρά; ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης)
[504]	~(Σωκράτης) ~τί δ' ἡ ψυχή;	ἀταξίας	τυχοῦσα ἔσται χρηστή, ἢ τάξεώς
[514]	ἦν τῇ ~ἀληθείᾳ, εἰς τοσοῦτον	ἀνοίας	ἐλθεῖν ἀνθρώπους, ὥστε, πρὶν ἰδιωτεύοντας
[454]	τοῦτο ἐπανεροίμεθ' ἂν τὸν λέγοντα·	ποίας	δὴ ~πειθοῦς καὶ τῆς περὶ
[453]	~οὐκοῦν ἐάν τις ἐρωτᾷ ἡμᾶς	ποίας	πειθοῦς καὶ περὶ τί, ἀποκρινούμεθά
[470]	ἐάν με ἐλέγξῃς καὶ ~ἀπαλλάξῃς	φλυαρίας.	ἀλλὰ μὴ κάμῃς φίλον ἄνδρα
[490]	καὶ ποτὰ καὶ ἰατροὺς καὶ	φλυαρίας·	(ἐγὼ δὲ οὐ ταῦτα ~λέγω.
[486]	ληρήματα χρὴ φάναι εἶναι εἴτε	φλυαρίας,	ἐξ ὧν κενοῖσιν ~ἐγκατοικήσεις δόμοις·
[452]	ἀγαθὸν καὶ αἴτιον ἅμα μὲν	~ἐλευθερίας	αὐτοῖς τοῖς ἀνθρώποις, ἅμα δὲ
[505]	~οὐ γὰρ οἶμαι λυσιτελεῖ μετὰ	μοχθηρίας	σώματος ζῆν ἀνθρώπῳ· ἀνάγκη γὰρ
[478]	δικαιοτέρους ποιεῖ καὶ ἰατρικὴ γίγνεται	πονηρίας	ἡ δίκη. ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης)
[478]	~(Πῶλος) ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~τίς δὲ	πονηρίας	καὶ ἀδικίας; εἰ μὴ οὕτως
[477]	ψυχῆς, τριῶν ὄντων, τριττὰς εἴρηκας	~πονηρίας,	πενίαν, νόσον, ἀδικίαν; ~(Πῶλος) ναί.
[478]	διδόναι μεγίστου κακοῦ ἀπαλλαγὴ ἦν,	πονηρίας;	~(Πῶλος) ἦν γάρ. ~(Σωκράτης) ~σωφρονίζει
[525]	ὕβρεως καὶ ἀκρατίας τῶν πράξεων	ἀσυμμετρίας	τε ~καὶ αἰσχρότητος γέμουσαν τὴν
[508]	δὲ πλεονεξίαν οἴει δεῖν ἀσκεῖν·	~γεωμετρίας	γὰρ ἀμελεῖς. εἶεν· ἢ ἐξελεγκτέος
[472]	μὴ διδῷ δίκην μηδὲ τυγχάνῃ	τιμωρίας	ἀδικῶν, ἧττον δὲ ~ἄθλιος ἐὰν
[472]	ἂν τυγχάνῃ δίκης τε καὶ	τιμωρίας;	~(Πῶλος) ἥκιστά γε, ἐπεὶ οὕτω
[523]	ἐμαυτοῦ, ~δύο μὲν ἐκ τῆς	Ἀσίας,	Μίνω τε καὶ Ῥαδάμανθυν, ~(ἕνα
[524]	δικαστήν, οἱ μὲν ἐκ τῆς	Ἀσίας	(παρὰ τὸν Ῥαδάμανθυν, ~ὁ Ῥαδάμανθυς
[524]	καὶ τοὺς μὲν ~ἐκ τῆς	Ἀσίας	Ῥαδάμανθυς κρινεῖ, τοὺς δὲ ἐκ
[462]	~(Σωκράτης) χάριτός τινος καὶ ἡδονῆς	ἀπεργασίας.	~(Πῶλος) ~οὐκοῦν καλόν σοι δοκεῖ
[462]	~φημὶ δή, χάριτος καὶ ἡδονῆς	(ἀπεργασίας,	ὦ Πῶλε. ~(Πῶλος) ταὐτὸν ἄρ'
[478]	(ἰατρικὴ δὲ νόσου, δίκη δὲ	~ἀκολασίας	καὶ ἀδικίας. ~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης)
[522]	ἕξω αὐτοῖς λέγειν, ἃς οὗτοι	εὐεργεσίας	καὶ ~ὠφελίας νομίζουσιν, ἐγὼ δὲ
[511]	(ἐὰν πάμπολυ, ταύτης τῆς μεγάλης	εὐεργεσίας,	σώσασα ἃ ~νυνδὴ ἔλεγον, καὶ
[487]	(φίλω ἐστὸν ἐμώ, ~ἐνδεεστέρω δὲ	παρρησίας	καὶ αἰσχυντηροτέρω μᾶλλον τοῦ δέοντος·
[527]	(τῶν μεγίστων εἰς τοσοῦτον ἥκομεν	ἀπαιδευσίας	~ὥσπερ οὖν ἡγεμόνι τῷ λόγῳ
[472]	ἐπιχειρεῖς ἐκβάλλειν με ἐκ ~τῆς	οὐσίας	καὶ τοῦ ἀληθοῦς. ἐγὼ δὲ
[457]	διδάξαντες ἑαυτούς, (οὕτω ~διαλύεσθαι τὰς	συνουσίας,	ἀλλ' ἐὰν περί του ἀμφισβητήσωσιν
[461]	(κύνα, ὦ ~Γοργία, οὐκ ὀλίγης	συνουσίας	ἐστὶν ὥστε ἱκανῶς διασκέψασθαι. ~(Πῶλος)
[525]	ἄνευ ἀληθείας τεθράφθαι· καὶ ~ὑπὸ	ἐξουσίας	καὶ τρυφῆς καὶ ὕβρεως καὶ
[525]	καὶ τρυφῆς καὶ ὕβρεως καὶ	ἀκρατίας	τῶν πράξεων ἀσυμμετρίας τε ~καὶ
[525]	οἱ τούτους ὁρῶντες διὰ ~τὰς	ἁμαρτίας	τὰ μέγιστα καὶ ὀδυνηρότατα καὶ
[487]	ποτε αὐτὸ ~συνεχώρησας σὺ οὔτε	σοφίας	ἐνδείᾳ οὔτ' αἰσχύνης περιουσίᾳ, οὐδ'
[487]	Καλλίκλεις, τέτταρας ~ὄντας κοινωνοὺς γεγονότας	σοφίας,	σέ τε καὶ Τείσανδρον τὸν
[486]	τοὺς ~ἄλλους τοὺς πόρρω ἀεὶ	φιλοσοφίας	ἐλαύνοντας; νῦν γὰρ εἴ τις
[485]	τὸ ὀρθότατόν ἐστιν ἀμφοτέρων μετασχεῖν.	φιλοσοφίας	μὲν ὅσον ~παιδείας χάριν καλὸν
[481]	Ἀλκιβιάδου τε τοῦ Κλεινίου καὶ	φιλοσοφίας,	σὺ δὲ δυοῖν, τοῦ τε
[497]	ἀνιώμενον δέ γε χαίρειν δυνατὸν	ὡμολόγηκας.	~(Καλλίκλης) φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα
[521]	~(Σωκράτης) ~μὴ εἴπῃς ὃ πολλάκις	εἴρηκας,	ὅτι ἀποκτενεῖ με ὁ βουλόμενος,
[477]	καὶ ψυχῆς, τριῶν ὄντων, τριττὰς	εἴρηκας	~πονηρίας, πενίαν, νόσον, ἀδικίαν; ~(Πῶλος)
[493]	μᾶλλον μεταθήσῃ; ~(Καλλίκλης) τοῦτ' ἀληθέστερον	εἴρηκας,	ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~φέρε δή,
[511]	καὶ παῖδας καὶ χρήματα καὶ	γυναῖκας,	ἀποβιβάσασ' εἰς ~τὸν λιμένα δύο
[518]	ταύτας μὲν δουλοπρεπεῖς τε καὶ	διακονικὰς	καὶ ἀνελευθέρους ~εἶναι περὶ σώματος
[474]	οὐ (ταὐτὸν ἡγῇ σύ, ὡς	ἔοικας,	καλόν τε καὶ ἀγαθὸν καὶ
[450]	ποτε τὰς ἄλλας τέχνας οὐ	ῥητορικὰς	καλεῖς, οὔσας περὶ λόγους, εἴπερ
[471]	ὡς ἀποδώσων τὴν ἀρχὴν ἣν	Περδίκκας	~αὐτὸν ἀφείλετο, ξενίσας καὶ καταμεθύσας
[518]	προσαπολοῦσιν αὐτῶν καὶ τὰς ἀρχαίας	~σάρκας·	οἱ (δ' αὖ δι' ἀπειρίαν
[473]	ἐκκάηται, καὶ ἄλλας ~πολλὰς καὶ	μεγάλας	καὶ παντοδαπὰς λώβας αὐτός τε
[473]	~τυραννεύσας. τί τοῦτο, ὦ Πῶλε;	γελᾷς;	ἄλλο αὖ τοῦτο εἶδος ἐλέγχου
[459]	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ περὶ τὰς	ἄλλας	ἁπάσας τέχνας ὡσαύτως ἔχει ὁ
[454]	περιττὸν ὅσον ἐστίν· καὶ ~τὰς	ἄλλας	ἃς νυνδὴ ἐλέγομεν τέχνας ἁπάσας
[494]	πίνειν; ~(Καλλίκλης) ~λέγω, καὶ τὰς	ἄλλας	ἐπιθυμίας ἁπάσας ἔχοντα καὶ δυνάμενον
[518]	εἰς ἀρετὴν (σώματος, τὰς δ'	ἄλλας	πάσας ταύτας ~ἀγνοεῖν· διὸ δὴ
[473]	καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκκάηται, καὶ	ἄλλας	~πολλὰς καὶ μεγάλας καὶ παντοδαπὰς
[520]	ἄρα, ὡς ἔοικε, τὰς μὲν	ἄλλας	συμβουλὰς συμβουλεύειν λαμβάνοντα ~ἀργύριον, οἷον
[459]	Σώκρατες, γίγνεται, μὴ μαθόντα τὰς	ἄλλας	τέχνας ~ἀλλὰ μίαν ταύτην, μηδὲν
[450]	~τί οὖν δή ποτε τὰς	ἄλλας	τέχνας οὐ ῥητορικὰς καλεῖς, οὔσας
[518]	~εἶναι περὶ σώματος πραγματείαν, τὰς	ἄλλας	τέχνας, τὴν δὲ γυμναστικὴν καὶ
[473]	τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκκάηται, καὶ ἄλλας	~πολλὰς	καὶ μεγάλας καὶ παντοδαπὰς λώβας
[501]	τοῦτο, περὶ δὲ δύο καὶ	πολλὰς	οὐκ ἔστιν; ~(Καλλίκλης) οὔκ, ἀλλὰ
[501]	καὶ περὶ δύο καὶ περὶ	πολλάς.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ ἁθρόαις ἅμα
[512]	σῴζειν· πόλεις γὰρ ἔστιν ὅτε	ὅλας	~σῴζει. μή σοι δοκεῖ κατὰ
[524]	καὶ ἴχνη εἶχε τῶν πληγῶν	οὐλὰς	ἐν τῷ σώματι ἢ ὑπὸ
[520]	ὡς ἔοικε, τὰς μὲν ἄλλας	συμβουλὰς	συμβουλεύειν λαμβάνοντα ~ἀργύριον, οἷον οἰκοδομίας
[511]	μελετᾶν τὰς τέχνας ταύτας αἳ	ἡμᾶς	ἀεὶ ~ἐκ τῶν (κινδύνων σῴζουσιν,
[514]	πότερον ἔδει ἂν ἡμᾶς σκέψασθαι	ἡμᾶς	αὐτοὺς καὶ ~(ἐξετάσαι πρῶτον μὲν
[447]	(Χαιρεφῶν) ὅδε, ἐν ἀγορᾷ ἀναγκάσας	ἡμᾶς	~διατρῖψαι. ~(Χαιρεφῶν) ~οὐδὲν πρᾶγμα, ὦ
[449]	~καὶ τίνα Γοργίαν καλεῖν χρὴ	ἡμᾶς.	μᾶλλον δέ, ὦ Γοργία, αὐτὸς
[514]	καὶ εἰ μὴ ηὑρίσκομεν δι'	ἡμᾶς	~μηδένα (βελτίω γεγονότα τὸ σῶμα,
[453]	νυνδή· ἡ ἀριθμητικὴ οὐ διδάσκει	~ἡμᾶς	ὅσα ἐστὶν τὰ τοῦ ἀριθμοῦ,
[512]	σεμνύνεσθαι τὸν κυβερνήτην, καίπερ σῴζοντα	ἡμᾶς,	~οὐδέ γε, ὦ θαυμάσιε, τὸν
[453]	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἐάν τις ἐρωτᾷ	ἡμᾶς	ποίας πειθοῦς καὶ περὶ τί,
[514]	~μέγιστα οἰκοδομήματα, πότερον ἔδει ἂν	ἡμᾶς	σκέψασθαι ἡμᾶς αὐτοὺς καὶ ~(ἐξετάσαι
[505]	ποιήσομεν, οἶμαι ~ἔγωγε χρῆναι πάντας	ἡμᾶς	φιλονίκως ἔχειν πρὸς τὸ εἰδέναι
[526]	ψυχήν· χαίρειν οὖν ~ἐάσας τὰς	τιμὰς	τὰς τῶν πολλῶν ἀνθρώπων, τὴν
[462]	εἶναι; ~(Σωκράτης) ~βούλει οὖν, ἐπειδὴ	τιμᾷς	τὸ χαρίζεσθαι, σμικρόν τί μοι
[487]	χρῶμαι; ἐγώ σοι ἐρῶ. οἶδα	ὑμᾶς	ἐγώ, ὦ Καλλίκλεις, τέτταρας ~ὄντας
[458]	πάλαι γάρ τοι, πρὶν καὶ	ὑμᾶς	ἐλθεῖν, ~ἐγὼ τοῖς παροῦσι πολλὰ
[521]	λέγων ὅτι ὦ παῖδες, πολλὰ	ὑμᾶς	καὶ κακὰ ὅδε εἴργασται ἀνὴρ
[522]	καὶ ἡδέα καὶ παντοδαπὰ ηὐώχουν	~ὑμᾶς·	τί ἂν οἴει ἐν τούτῳ
[512]	σεμνύνων (τὸ πρᾶγμα, καταχώσειεν ἂν	ὑμᾶς	τοῖς ~λόγοις, λέγων καὶ παρακαλῶν
[511]	ἀποβιβάσασ' εἰς ~τὸν λιμένα δύο	δραχμὰς	ἐπράξατο, καὶ αὐτὸς ὁ ἔχων
[456]	συμβουλεύοντες καὶ οἱ νικῶντες τὰς	γνώμας	περὶ τούτων. ~(Σωκράτης) ~ταῦτα καὶ
[522]	ἀλλ' ἐπείπερ γε καὶ τἆλλα	ἐπέρανας,	καὶ τοῦτο πέρανον. ~(Σωκράτης) ~Ἄκουε
[526]	γέγονεν καὶ εἰς τοὺς ἄλλους	Ἕλληνας,	~Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου· οἱ δὲ
[518]	καὶ ~ἰατρικὴν κατὰ τὸ δίκαιον	δεσποίνας	εἶναι τούτων. ταὐτὰ οὖν ταῦτα
[458]	χρὴ καὶ τὸ τούτων, μή	τινας	αὐτῶν κατέχομεν ~βουλομένους τι καὶ
[489]	τοὺς φρονιμωτέρους λέγεις ἢ ἄλλους	τινάς;	~(Καλλίκλης) ἀλλὰ ναὶ μὰ Δία
[489]	πρός με· ~ἀλλ' ἴθι εἰπέ,	τίνας	λέγεις τοὺς βελτίους εἶναι; ~(Καλλίκλης)
[491]	~βελτίους. ἀλλ' ὠγαθέ, εἰπὼν ἀπαλλάγηθι	τίνας	ποτὲ λέγεις τοὺς βελτίους τε
[455]	σου βουλόμενος γενέσθαι, ὡς ἐγώ	τινας	σχεδὸν καὶ συχνοὺς ~αἰσθάνομαι, οἳ
[478]	σκόπει· ποῖ ἄγομεν καὶ ~παρὰ	τίνας	τοὺς κάμνοντας τὰ σώματα; ~(Πῶλος)
[511]	συμπλεόντων οὐκ ἐάσας καταποντωθῆναι καὶ	οὕστινας	ἔβλαψεν, ~εἰδὼς ὅτι οὐδὲν (αὐτοὺς
[511]	οἶμαι ἐπίσταται ὅτι ἄδηλόν ἐστιν	οὕστινάς	τε ὠφέληκεν ~τῶν συμπλεόντων οὐκ
[522]	εἰσελθὼν εἰς δικαστήριον. ~οὔτε γὰρ	ἡδονὰς	ἃς ἐκπεπόρικα ἕξω αὐτοῖς λέγειν,
[499]	ἐν τῷ ἐσθίειν ~καὶ πίνειν	ἡδονάς,	ἦ ἄρα τούτων αἱ μὲν
[499]	~οὐκοῦν τὰς μὲν χρηστὰς καὶ	ἡδονὰς	καὶ λύπας καὶ αἱρετέον ἐστὶν
[507]	καὶ πράγματα καὶ ἀνθρώπους καὶ	~ἡδονὰς	καὶ λύπας φεύγειν καὶ διώκειν,
[498]	τὰ δὲ ἀγαθὰ εἶναι τὰς	ἡδονάς,	κακὰ δὲ τὰς ἀνίας; ~(Καλλίκλης)
[499]	οὐχ ἡγεῖσθαι τὰς μὲν βελτίους	ἡδονάς,	τὰς ~δὲ χείρους. ~(Σωκράτης) ~ἰοῦ
[501]	ᾧ δὴ καὶ ~πορίζεται τὰς	ἡδονάς.	ταῦτ' οὖν πρῶτον σκόπει εἰ
[500]	ἐτίθην τῶν μὲν περὶ τὰς	ἡδονὰς	~τὴν μαγειρικὴν ἐμπειρίαν ἀλλὰ οὐ
[473]	~(Σωκράτης) ~ἴσως. σὺ δέ γε	εὐδαίμονας	αὖ τοὺς ἀδικοῦντας, ἐὰν μὴ
[494]	~ἄθλιος; ἢ τούτους τολμήσεις λέγειν	εὐδαίμονας	εἶναι, ἐὰν ἀφθόνως ἔχωσιν ὧν
[495]	τοὺς ~χαίροντας, ὅπως ἂν χαίρωσιν,	~(εὐδαίμονας	εἶναι, καὶ μὴ διορίζηται τῶν
[497]	~τί δέ; ἀγαθοὺς ἄνδρας καλεῖς	ἄφρονας	καὶ δειλούς; οὐ γὰρ ἄρτι
[498]	λυπεῖσθαι τοὺς φρονίμους καὶ τοὺς	~ἄφρονας	καὶ τοὺς δειλοὺς καὶ τοὺς
[491]	εἶ· τοὺς ἠλιθίους λέγεις τοὺς	σώφρονας.	~(Σωκράτης) ~πῶς γὰρ (οὔ) οὐδεὶς
[459]	γίγνεται, μὴ μαθόντα τὰς ἄλλας	τέχνας	~ἀλλὰ μίαν ταύτην, μηδὲν ἐλαττοῦσθαι
[454]	~τὰς ἄλλας ἃς νυνδὴ ἐλέγομεν	τέχνας	ἁπάσας ἕξομεν ἀποδεῖξαι πειθοῦς ~δημιουργοὺς
[450]	οὖν δή ποτε τὰς ἄλλας	τέχνας	οὐ ῥητορικὰς καλεῖς, οὔσας περὶ
[511]	χρόνον ζῆν, καὶ μελετᾶν τὰς	τέχνας	ταύτας αἳ ἡμᾶς ἀεὶ ~ἐκ
[518]	περὶ σώματος πραγματείαν, τὰς ἄλλας	τέχνας,	τὴν δὲ γυμναστικὴν καὶ ~ἰατρικὴν
[464]	ὄντοιν τοῖν ~πραγμάτοιν δύο λέγω	τέχνας·	τὴν μὲν ἐπὶ τῇ ψυχῇ
[459]	καὶ περὶ τὰς ἄλλας ἁπάσας	τέχνας	ὡσαύτως ἔχει ὁ ῥήτωρ καὶ
[474]	καὶ χρώματα καὶ σχήματα καὶ	φωνὰς	~καὶ ἐπιτηδεύματα, εἰς οὐδὲν ἀποβλέπων
[474]	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐ καὶ τὰς	φωνὰς	καὶ τὰ κατὰ τὴν μουσικὴν
[467]	ῥητορικὴν ~ἀλλὰ μὴ κολακείαν, ἐμὲ	ἐξελέγξας;	εἰ δέ με ἐάσεις ἀνέλεγκτον,
[484]	ἀνήρ, πάντα ταῦτα ἀποσεισάμενος καὶ	διαρρήξας	καὶ ~διαφυγών, καταπατήσας τὰ ἡμέτερα
[471]	ἀλλ' εἰς φρέαρ ἐμβαλὼν καὶ	ἀποπνίξας	~πρὸς τὴν μητέρα αὐτοῦ Κλεοπάτραν
[465]	ἐγώ φημι τὴν ῥητορικὴν εἶναι,	ἀκήκοας·	~ἀντίστροφον (ὀψοποιίας ἐν ψυχῇ, ὡς
[503]	νεωστὶ τετελευτηκότα, οὗ καὶ σὺ	ἀκήκοας;	~(Σωκράτης) ~εἰ ἔστιν γε, ὦ
[461]	τοῖς (λόγοις τοῦτο ὃ> δὴ	ἀγαπᾷς,	αὐτὸς ἀγαγὼν ἐπὶ τοιαῦτα ~ἐρωτήματα
[473]	ἄλλας ~πολλὰς καὶ μεγάλας καὶ	παντοδαπὰς	λώβας αὐτός τε λωβηθεὶς καὶ
[494]	αὐτά, ἢ τὰς ~ἐσχάτας λυποῖτο	λύπας·	ἆρα τοιούτου ἑκατέρου ὄντος τοῦ
[499]	μὲν χρηστὰς καὶ ἡδονὰς καὶ	λύπας	καὶ αἱρετέον ἐστὶν καὶ πρακτέον;
[507]	καὶ ἀνθρώπους καὶ ~ἡδονὰς καὶ	λύπας	φεύγειν καὶ διώκειν, καὶ ὑπομένοντα
[487]	οἶδα ὑμᾶς ἐγώ, ὦ Καλλίκλεις,	τέτταρας	~ὄντας κοινωνοὺς γεγονότας σοφίας, σέ
[485]	αἷς ἔφη ὁ ποιητὴς τοὺς	ἄνδρας	ἀριπρεπεῖς γίγνεσθαι, καταδεδυκότι δὲ ~τὸν
[526]	κωλύει καὶ ἐν τούτοις ἀγαθοὺς	ἄνδρας	ἐγγίγνεσθαι, καὶ σφόδρα γε ἄξιον
[497]	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~τί δέ; ἀγαθοὺς	ἄνδρας	καλεῖς ἄφρονας καὶ δειλούς; οὐ
[517]	ἔμπροσθεν, καὶ προείλου τούτους τοὺς	ἄνδρας·	οὗτοι δὲ ~ἀνεφάνησαν ἐξ ἴσου
[486]	~ἐγκατοικήσεις δόμοις· ζηλῶν οὐκ ἐλέγχοντας	ἄνδρας	τὰ μικρὰ (ταῦτα, ἀλλ' ~οἷς
[484]	τοῦτ' ἐπείγεται, ~νέμων τὸ πλεῖστον	ἡμέρας	τούτῳ μέρος, ~ἵν' αὐτὸς αὑτοῦ
[484]	πολιτικοί, ἐπειδὰν αὖ εἰς τὰς	~ὑμετέρας	διατριβὰς ἔλθωσιν καὶ τοὺς λόγους,
[509]	παρασκευασάμενος ἄνθρωπος ~βοηθήσειεν αὑτῷ, (ὥστε	ἀμφοτέρας	τὰς ὠφελίας ταύτας ἔχειν, τήν
[523]	οὖν, ἦ δ' ὅς, ψυχὰς	πονηρὰς	ἔχοντες ἠμφιεσμένοι εἰσὶ σώματά τε
[499]	πάνυ γε. ~(Σωκράτης) τὰς δὲ	πονηρὰς	οὔ; ~(Καλλίκλης) δῆλον δή. ~(Σωκράτης)
[488]	αἱ μεγάλαι πόλεις ἐπὶ τὰς	σμικρὰς	κατὰ τὸ φύσει δίκαιον ~ἔρχονται,
[489]	~(Καλλίκλης) τοὺς ἀμείνους ἔγωγε. ~(Σωκράτης)	~ὁρᾷς	ἄρα ὅτι σὺ αὐτὸς ὀνόματα
[470]	~Ἀρχέλαον δήπου τοῦτον τὸν Περδίκκου	ὁρᾷς	ἄρχοντα Μακεδονίας; ~(Σωκράτης) ~εἰ δὲ
[469]	τουτωνὶ τῶν ἀνθρώπων ὧν σὺ	ὁρᾷς	αὐτίκα μάλα δεῖν τεθνάναι, τεθνήξει
[500]	ἐμοῦ ~οὕτως ἀποδέχου ὡς παίζοντος·	ὁρᾷς	γὰρ ὅτι περὶ τούτου ἡμῖν
[461]	χαίρειν. ὕστερον δὲ ἡμῶν ἐπισκοπουμένων	ὁρᾷς	δὴ καὶ ~αὐτὸς ὅτι αὖ
[456]	νυνδὴ σὺ ἔλεγες, ὦ Σώκρατες,	ὁρᾷς	ὅτι οἱ ῥήτορές ~εἰσιν οἱ
[527]	καὶ ἀληθέστερα εὑρεῖν· νῦν δὲ	ὁρᾷς	ὅτι τρεῖς ὄντες ὑμεῖς, ~οἵπερ
[475]	τυγχάνει ὄν. ~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης)	~ὁρᾷς	οὖν, ὦ Πῶλε, ὁ ἔλεγχος
[491]	διὰ μαλακίαν τῆς ψυχῆς. ~(Σωκράτης)	~ὁρᾷς,	ὦ βέλτιστε Καλλίκλεις, ὡς οὐ
[510]	ὑπαρχούσης πολιτείας ἑταῖρον εἶναι. ~(Καλλίκλης)	~ὁρᾷς,	ὦ Σώκρατες, ὡς ἐγὼ ἕτοιμός
[485]	μέσα τῆς πόλεως καὶ τὰς	~ἀγοράς,	ἐν αἷς ἔφη ὁ ποιητὴς
[477]	~κατασκευῇ ἀνθρώπου κακίαν ἄλλην τινὰ	ἐνορᾷς	ἢ πενίαν; ~(Πῶλος) οὔκ, ἀλλὰ
[479]	καὶ τοὺς ἄλλους τυράννους καὶ	~ῥήτορας	καὶ δυνάστας; ~(Πῶλος) ἔοικε. ~(Σωκράτης)
[466]	ὦ Πῶλε, ἐγὼ καὶ τοὺς	ῥήτορας	καὶ τοὺς τυράννους ~δύνασθαι μὲν
[467]	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἀποδείξεις τοὺς	ῥήτορας	νοῦν ἔχοντας καὶ (τέχνην τὴν
[525]	ἀτίμως ταύτην ἀπέπεμψεν ~εὐθὺ τῆς	φρουρᾶς,	οἷ μέλλει ἐλθοῦσα ἀνατλῆναι τὰ
[472]	ξένοι, ~ἐὰν βούλῃ κατ' ἐμοῦ	μάρτυρας	παρασχέσθαι ὡς οὐκ ἀληθῆ λέγω·
[471]	τῶν λόγων ὧν ἂν λέγωσι	μάρτυρας	πολλοὺς παρέχωνται καὶ ~εὐδοκίμους, ὁ
[472]	γάρ με σὺ ἀναγκάζεις, ἀλλὰ	~ψευδομάρτυρας	πολλοὺς κατ' ἐμοῦ παρασχόμενος ἐπιχειρεῖς
[511]	παῖδας καὶ χρήματα καὶ γυναῖκας,	ἀποβιβάσασ'	εἰς ~τὸν λιμένα δύο δραχμὰς
[484]	ἂν ἐπὶ τὰ μείζω ἔλθῃς	ἐάσας	ἤδη ~φιλοσοφίαν. φιλοσοφία γάρ τοί
[511]	τε ὠφέληκεν ~τῶν συμπλεόντων οὐκ	ἐάσας	καταποντωθῆναι καὶ οὕστινας ἔβλαψεν, ~εἰδὼς
[526]	ὑγιεστάτην τὴν ψυχήν· χαίρειν οὖν	~ἐάσας	τὰς τιμὰς τὰς τῶν πολλῶν
[447]	αἴτιος (Χαιρεφῶν) ὅδε, ἐν ἀγορᾷ	ἀναγκάσας	ἡμᾶς ~διατρῖψαι. ~(Χαιρεφῶν) ~οὐδὲν πρᾶγμα,
[519]	ἑταῖρε; ὡς ἀληθῶς δημηγορεῖν με	~ἠνάγκασας,	ὦ Καλλίκλεις, οὐκ ἐθέλων ἀποκρίνεσθαι.
[493]	εἴη πίθος, ~διὰ τὴν ἀπληστίαν	ἀπεικάσας.	τοὐναντίον δὴ οὗτος σοί, ὦ
[461]	ῥητορικῇ κἂν ἀδίκως χρῷτο, οὕτω	~θαυμάσας	καὶ ἡγησάμενος οὐ συνᾴδειν τὰ
[518]	ἀρετὴν (σώματος, τὰς δ' ἄλλας	πάσας	ταύτας ~ἀγνοεῖν· διὸ δὴ καὶ
[454]	ἄλλας ἃς νυνδὴ ἐλέγομεν τέχνας	ἁπάσας	ἕξομεν ἀποδεῖξαι πειθοῦς ~δημιουργοὺς οὔσας
[494]	~λέγω, καὶ τὰς ἄλλας ἐπιθυμίας	ἁπάσας	ἔχοντα καὶ δυνάμενον πληροῦντα ~χαίροντα
[504]	ἂν λέγῃ, καὶ τὰς πράξεις	ἁπάσας,	καὶ δῶρον ~ἐάν τι διδῷ,
[456]	Σώκρατες, ὅτι ὡς ἔπος εἰπεῖν	ἁπάσας	τὰς δυνάμεις ~συλλαβοῦσα ὑφ' αὑτῇ
[459]	~οὐκοῦν καὶ περὶ τὰς ἄλλας	ἁπάσας	τέχνας ὡσαύτως ἔχει ὁ ῥήτωρ
[517]	ὅτι ~ἔστιν τις παρὰ ταύτας	ἁπάσας	τέχνη γυμναστική τε καὶ ἰατρική,
[503]	τί οὐχὶ καὶ ἐμοὶ αὐτὸν	~ἔφρασας	τίς ἐστιν; ~(Καλλίκλης) ~ἀλλὰ μὰ
[522]	ὦ Καλλίκλεις, ὃ σὺ πολλάκις	ὡμολόγησας·	εἰ ~βεβοηθηκὼς εἴη αὑτῷ, μήτε
[452]	ὧν ἐπῄνεσεν ὁ τὸ σκολιὸν	~ποιήσας,	ἰατρός τε καὶ παιδοτρίβης καὶ
[520]	τὸ σημεῖον εἶναι, εἰ εὖ	ποιήσας	~ταύτην τὴν εὐεργεσίαν ἀντ' εὖ
[471]	καὶ ἠφάνισεν ἀμφοτέρους. καὶ ταῦτα	ἀδικήσας	ἔλαθεν ~ἑαυτὸν ἀθλιώτατος γενόμενος καὶ
[460]	ὁ ῥητορικός, οὐκ ἄν ποτε	ἀδικήσας.	ἢ οὔ; ~(Γοργίας) φαίνεται. ~(Σωκράτης)
[487]	τούτων ὧν σὺ δή μοι	ἐπετίμησας,	~ποῖόν τινα χρὴ εἶναι τὸν
[481]	τὸ ἑαυτοῦ πάθημα. λέγω δ'	ἐννοήσας	ὅτι ἐγώ τε καὶ ~σὺ
[461]	ἢν καθέρξῃς, ᾗ τὸ πρῶτον	ἐπεχείρησας	χρῆσθαι. ~(Πῶλος) τί δέ; οὐκ
[487]	οὐ γὰρ ἄν ποτε αὐτὸ	~συνεχώρησας	σὺ οὔτε σοφίας ἐνδείᾳ οὔτ'
[484]	ἀποσεισάμενος καὶ διαρρήξας καὶ ~διαφυγών,	καταπατήσας	τὰ ἡμέτερα γράμματα καὶ μαγγανεύματα
[456]	Δία ἐάν τις εἰς παλαίστραν	~φοιτήσας	εὖ ἔχων τὸ σῶμα καὶ
[524]	τὸν Ῥαδάμανθυν, ~ὁ Ῥαδάμανθυς ἐκείνους	ἐπιστήσας	θεᾶται ἑκάστου τὴν ψυχήν, οὐκ
[527]	ἀφικόμενος εὐδαιμονήσεις καὶ ζῶν καὶ	τελευτήσας,	ὡς ~ὁ λόγος σημαίνει. καὶ
[452]	ἀγαθόν; ἀποκρινάσθω ~(Γοργίας) ἴθι οὖν	νομίσας,	ὦ Γοργία, ἐρωτᾶσθαι καὶ ὑπ'
[471]	ἀρχὴν ἣν Περδίκκας ~αὐτὸν ἀφείλετο,	ξενίσας	καὶ καταμεθύσας αὐτόν τε καὶ
[473]	ἀθλιώτερος μέντοι ὁ διαφεύγων καὶ	~τυραννεύσας.	τί τοῦτο, ὦ Πῶλε; γελᾷς;
[471]	Περδίκκας ~αὐτὸν ἀφείλετο, ξενίσας καὶ	καταμεθύσας	αὐτόν τε καὶ τὸν ὑὸν
[454]	ἁπάσας ἕξομεν ἀποδεῖξαι πειθοῦς ~δημιουργοὺς	οὔσας	καὶ ἧστινος καὶ περὶ ὅτι·
[450]	ἄλλας τέχνας οὐ ῥητορικὰς καλεῖς,	οὔσας	περὶ λόγους, εἴπερ ~ταύτην ῥητορικὴν
[513]	ὅπερ φασὶ τὰς τὴν σελήνην	~καθαιρούσας,	τὰς Θετταλίδας· σὺν τοῖς φιλτάτοις
[485]	τὰ μέσα τῆς πόλεως καὶ	τὰς	~ἀγοράς, ἐν αἷς ἔφη ὁ
[459]	συμβαίνει. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ περὶ	τὰς	ἄλλας ἁπάσας τέχνας ὡσαύτως ἔχει
[454]	τὸ περιττὸν ὅσον ἐστίν· καὶ	~τὰς	ἄλλας ἃς νυνδὴ ἐλέγομεν τέχνας
[494]	διψῶντα πίνειν; ~(Καλλίκλης) ~λέγω, καὶ	τὰς	ἄλλας ἐπιθυμίας ἁπάσας ἔχοντα καὶ
[459]	ὦ Σώκρατες, γίγνεται, μὴ μαθόντα	τὰς	ἄλλας τέχνας ~ἀλλὰ μίαν ταύτην,
[450]	~(Σωκράτης) ~τί οὖν δή ποτε	τὰς	ἄλλας τέχνας οὐ ῥητορικὰς καλεῖς,
[518]	ἀνελευθέρους ~εἶναι περὶ σώματος πραγματείαν,	τὰς	ἄλλας τέχνας, τὴν δὲ γυμναστικὴν
[525]	ὀνίνανται οἱ τούτους ὁρῶντες διὰ	~τὰς	ἁμαρτίας τὰ μέγιστα καὶ ὀδυνηρότατα
[498]	εἶναι τὰς ἡδονάς, κακὰ δὲ	τὰς	ἀνίας; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[449]	Ἥραν, ὦ Γοργία, ἄγαμαί γε	τὰς	ἀποκρίσεις, ὅτι ἀποκρίνῃ ὡς οἷόν
[518]	ὑπ' αὐτῶν, προσαπολοῦσιν αὐτῶν καὶ	τὰς	ἀρχαίας ~σάρκας· οἱ (δ' αὖ
[503]	τὸ τὰς ~ἐπιθυμίας ἀποπιμπλάναι καὶ	τὰς	αὑτοῦ καὶ τὰς τῶν ἄλλων·
[484]	οὔτε ~δόντος τοῦ Γηρυόνου ἠλάσατο	τὰς	βοῦς, (ὡς τούτου ὄντος τοῦ
[456]	οἱ συμβουλεύοντες καὶ οἱ νικῶντες	τὰς	γνώμας περὶ τούτων. ~(Σωκράτης) ~ταῦτα
[518]	ποτῶν ἐστιν εἰς ἀρετὴν (σώματος,	τὰς	δ' ἄλλας πάσας ταύτας ~ἀγνοεῖν·
[499]	πρακτέον; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	τὰς	δὲ πονηρὰς οὔ; ~(Καλλίκλης) δῆλον
[499]	ἡγεῖσθαι τὰς μὲν βελτίους ἡδονάς,	τὰς	~δὲ χείρους. ~(Σωκράτης) ~ἰοῦ ἰοῦ,
[456]	ὅτι ὡς ἔπος εἰπεῖν ἁπάσας	τὰς	δυνάμεις ~συλλαβοῦσα ὑφ' αὑτῇ ἔχει.
[491]	ὀρθῶς βιωσόμενον τὰς μὲν ἐπιθυμίας	τὰς	~ἑαυτοῦ ἐᾶν ὡς μεγίστας εἶναι
[503]	σὺ ἔλεγες ἀρετήν, ἀληθής, τὸ	τὰς	~ἐπιθυμίας ἀποπιμπλάναι καὶ τὰς αὑτοῦ
[505]	~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ	τὰς	ἐπιθυμίας ἀποπιμπλάναι, οἷον πεινῶντα φαγεῖν
[517]	ὧν ἐπεθύμει. ἀλλὰ γὰρ μεταβιβάζειν	τὰς	ἐπιθυμίας καὶ μὴ ἐπιτρέπειν, ~πείθοντες
[494]	καὶ (ἡμέραν πιμπλάναι αὐτά, ἢ	τὰς	~ἐσχάτας λυποῖτο λύπας· ἆρα τοιούτου
[498]	~κακῶν; τὰ δὲ ἀγαθὰ εἶναι	τὰς	ἡδονάς, κακὰ δὲ τὰς ἀνίας;
[501]	γίγνεσθαι, ᾧ δὴ καὶ ~πορίζεται	τὰς	ἡδονάς. ταῦτ' οὖν πρῶτον σκόπει
[500]	καὶ ἐτίθην τῶν μὲν περὶ	τὰς	ἡδονὰς ~τὴν μαγειρικὴν ἐμπειρίαν ἀλλὰ
[513]	φασὶ τὰς τὴν σελήνην ~καθαιρούσας,	τὰς	Θετταλίδας· σὺν τοῖς φιλτάτοις ἡ
[520]	~διὰ ταῦτ' ἄρα, ὡς ἔοικε,	τὰς	μὲν ἄλλας συμβουλὰς συμβουλεύειν λαμβάνοντα
[499]	ἄλλον ὁντινοῦν ἀνθρώπων οὐχ ἡγεῖσθαι	τὰς	μὲν βελτίους ἡδονάς, τὰς ~δὲ
[491]	ὅτι δεῖ τὸν ὀρθῶς βιωσόμενον	τὰς	μὲν ἐπιθυμίας τὰς ~ἑαυτοῦ ἐᾶν
[492]	πῶς βιωτέον. καί ~μοι λέγε·	τὰς	μὲν ἐπιθυμίας φῂς οὐ κολαστέον,
[499]	πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν	τὰς	μὲν χρηστὰς καὶ ἡδονὰς καὶ
[513]	οὖν ὅτι δύ' ἔφαμεν εἶναι	τὰς	παρασκευὰς ἐπὶ τὸ ἕκαστον ~θεραπεύειν,
[504]	ψυχαῖς οὓς ἂν λέγῃ, καὶ	τὰς	πράξεις ἁπάσας, καὶ δῶρον ~ἐάν
[488]	ὡς αἱ μεγάλαι πόλεις ἐπὶ	τὰς	σμικρὰς κατὰ τὸ φύσει δίκαιον
[457]	καὶ διδάξαντες ἑαυτούς, (οὕτω ~διαλύεσθαι	τὰς	συνουσίας, ἀλλ' ἐὰν περί του
[511]	πλεῖστον χρόνον ζῆν, καὶ μελετᾶν	τὰς	τέχνας ταύτας αἳ ἡμᾶς ἀεὶ
[513]	ὦ δαιμόνιε, πεισόμεθα ὅπερ φασὶ	τὰς	τὴν σελήνην ~καθαιρούσας, τὰς Θετταλίδας·
[526]	τὴν ψυχήν· χαίρειν οὖν ~ἐάσας	τὰς	τιμὰς τὰς τῶν πολλῶν ἀνθρώπων,
[499]	~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν	τὰς	τοιάσδε λέγεις, οἷον κατὰ τὸ
[450]	καὶ ἀνδριαντοποιία καὶ ἄλλαι πολλαί.	τὰς	τοιαύτας (μοι δοκεῖς ~λέγειν, περὶ
[503]	ἀποπιμπλάναι καὶ τὰς αὑτοῦ καὶ	τὰς	τῶν ἄλλων· εἰ δὲ μὴ
[526]	χαίρειν οὖν ~ἐάσας τὰς τιμὰς	τὰς	τῶν πολλῶν ἀνθρώπων, τὴν ἀλήθειαν
[484]	οἱ πολιτικοί, ἐπειδὰν αὖ εἰς	τὰς	~ὑμετέρας διατριβὰς ἔλθωσιν καὶ τοὺς
[474]	~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐ καὶ	τὰς	φωνὰς καὶ τὰ κατὰ τὴν
[512]	ἐνέβησαν, οὔτε τὰ σώματα ~οὔτε	τὰς	ψυχάς. λογίζεται οὖν ὅτι οὐκ,
[511]	τὴν κυβερνητικήν, ἣ οὐ μόνον	τὰς	ψυχὰς σῴζει ἀλλὰ ~καὶ τὰ
[509]	ἄνθρωπος ~βοηθήσειεν αὑτῷ, (ὥστε ἀμφοτέρας	τὰς	ὠφελίας ταύτας ἔχειν, τήν τε
[502]	ἥδιστον; ἠνία γὰρ ᾄδων τοὺς	θεατάς.	ἀλλὰ δὴ σκόπει· ~οὐχὶ ἥ
[484]	χειρί· τεκμαίρομαι ~ἔργοισιν Ἡρακλέος, ἐπεὶ	ἀπριάτας	~λέγει οὕτω πως τὸ γὰρ
[494]	(ἡμέραν πιμπλάναι αὐτά, ἢ τὰς	~ἐσχάτας	λυποῖτο λύπας· ἆρα τοιούτου