Pages
[493]	μὲν πορίζεσθαι, χαλεπὰ δέ, τὰ	δ'	ἀγγεῖα τετρημένα καὶ σαθρά, ~ἀναγκάζοιτο
[494]	ἀγγεῖα τετρημένα καὶ σαθρά, ~ἀναγκάζοιτο	δ'	ἀεὶ καὶ νύκτα καὶ (ἡμέραν
[518]	ἐστιν εἰς ἀρετὴν (σώματος, τὰς	δ'	ἄλλας πάσας ταύτας ~ἀγνοεῖν· διὸ
[526]	ἀφικόμενος (τὰ προσήκοντα πάσχει. ἐνίοτε	δ'	ἄλλην ~εἰσιδὼν ὁσίως βεβιωκυῖαν καὶ
[472]	~μαρτυρῶ εἷς ὢν μόνος, τοὺς	δ'	ἄλλους πάντας τούτους χαίρειν ἐᾷς.
[507]	καὶ κακῶς πράττοντα ἄθλιον· οὗτος	δ'	ἂν εἴη ὁ ἐναντίως ~ἔχων
[458]	τι μὴ ἀληθὲς λέγω, ἡδέως	δ'	ἂν ~ἐλεγξάντων εἴ τίς τι
[501]	δοκῇ τούτων εἶναι, φάθι, ἣ	δ'	ἂν μή, μὴ ~φάθι. (πρῶτον
[520]	πέρι οὐδενὸς ἀξίων; ~(Σωκράτης) ~τί	δ'	ἂν περὶ ἐκείνων λέγοις, οἳ
[525]	τε ἄλλως ἀδικίας ἀπαλλάττεσθαι. ~(οἳ	δ'	ἂν τὰ ἔσχατα ἀδικήσωσι καὶ
[485]	τυγχάνει βέλτιστος ὤν" ~αντιοπε (ὅπου	δ'	ἂν φαῦλος ᾖ, ἐντεῦθεν φεύγει
[469]	μὲν ἂν ἔγωγε οὐδέτερα· εἰ	δ'	ἀναγκαῖον εἴη ἀδικεῖν ἢ ἀδικεῖσθαι,
[493]	τοὺς δὲ ἀνοήτους ἀμυήτους, (τῶν	δ'	ἀνοήτων τοῦτο τῆς ψυχῆς οὗ
[449]	διατελέσαι τὸ μὲν ~ἐρωτῶν, τὸ	δ'	ἀποκρινόμενος, τὸ δὲ μῆκος τῶν
[490]	καὶ τοῦτον ἄρχειν δεῖ, τοὺς	δ'	ἄρχεσθαι, καὶ πλέον ἔχειν τὸν
[490]	παντοδαποί, οἱ μὲν ~ἰσχυροί, οἱ	δ'	ἀσθενεῖς, εἷς δὲ ἡμῶν ᾖ
[518]	καὶ τὰς ἀρχαίας ~σάρκας· οἱ	(δ'	αὖ δι' ἀπειρίαν οὐ τοὺς
[451]	ἂν ~ἑκάτερα τυγχάνῃ ὄντα. εἰ	δ'	αὖ ἔροιτο· τὴν δὲ λογιστικὴν
[491]	αὖθις δὲ τοὺς φρονιμωτέρους, νῦν	δ'	αὖ ~ἕτερόν τι ἥκεις ἔχων·
[452]	μεῖζον ἀγαθὸν (ἀνθρώποις ὑγιείας; εἰ	δ'	αὖ μετὰ τοῦτον ὁ ~παιδοτρίβης
[501]	δὲ τούτου μὲν ~ὀλιγωροῦσαι, ἐσκεμμέναι	δ'	αὖ, ὥσπερ ἐκεῖ, τὴν ἡδονὴν
[511]	δεῖ ταύτης τῆς ἐπιστήμης. εἰ	δ'	αὕτη σοι δοκεῖ σμικρὰ εἶναι,
[465]	διέστηκε μὲν ~οὕτω φύσει, ἅτε	δ'	ἐγγὺς ὄντων φύρονται ἐν τῷ
[463]	τί ποτε οὗτος ἡγεῖται ~ὃ	δ'	ἐγὼ καλῶ τὴν ῥητορικήν, πράγματός
[520]	δικαστικῆς καὶ γυμναστικὴ ἰατρικῆς· μόνοις	δ'	ἔγωγε καὶ ᾤμην τοῖς ~δημηγόροις
[507]	φάναι, ὦ φίλε ~Καλλίκλεις· σὺ	δ'	εἰ ἔχεις, δίδασκε. ~(Καλλίκλης) λέγ'
[461]	σφαλλόμεθα, σὺ παρὼν ἐπανόρθου δίκαιος	δ'	εἶ ~καὶ ἐγὼ ἐθέλω τῶν
[463]	~ἀλλὰ τοῦτον μὲν ἔα, ἐμοὶ	δ'	εἰπὲ πῶς λέγεις πολιτικῆς μορίου
[524]	μὲν εἰς μακάρων νήσους, ἡ	δ'	εἰς Τάρταρον. καὶ τοὺς μὲν
[455]	τῆς ~Θεμιστοκλέους συμβουλῆς γέγονεν, τὰ	δ'	ἐκ τῆς Περικλέους ἀλλ' οὐκ
[490]	ἀλλὰ τῶν μὲν ~πλέον, τῶν	δ'	ἔλαττον ἑκτέον· ἐὰν δὲ τύχῃ
[477]	οὔκ, ἀλλὰ πενίαν. ~(Σωκράτης) ~τί	δ'	ἐν σώματος κατασκευῇ; κακίαν ἂν
[459]	οὐ γὰρ σὸν ἔργον ποιήσεις	δ'	ἐν τοῖς πολλοῖς δοκεῖν εἰδέναι
[457]	ἐπὶ (δικαίου χρείᾳ παρέδωκεν, ὁ	~δ'	ἐναντίως χρῆται. τὸν οὖν οὐκ
[481]	ἑτέρῳ τὸ ἑαυτοῦ πάθημα. λέγω	δ'	ἐννοήσας ὅτι ἐγώ τε καὶ
[454]	δοκεῖ ~μὲν δῆλον (εἶναι, ἐγὼ	δ'	ἐπανερωτῶ ὅπερ γὰρ λέγω, τοῦ
[448]	δῆλον ὅτι ζωγράφον. ~(Χαιρεφῶν) ~νῦν	δ'	ἐπειδὴ τίνος τέχνης ἐπιστήμων ἐστίν,
[454]	παρεχόμενον ἄνευ τοῦ εἰδέναι, ~τὸ	δ'	ἐπιστήμην; ~(Γοργίας) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)
[452]	ἴσως, ὦ Σώκρατες, ὑγίεια; ~τί	δ'	ἐστὶν μεῖζον ἀγαθὸν (ἀνθρώποις ὑγιείας;
[504]	~νόμιμοι γίγνονται καὶ κόσμιοι· ταῦτα	δ'	ἔστιν δικαιοσύνη τε καὶ σωφροσύνη.
[501]	ἑκάστου δοῦναι, ἡ ~ἰατρική· ἡ	δ'	ἑτέρα τῆς ἡδονῆς, πρὸς ἣν
[485]	φεύγει καὶ λοιδορεῖ τοῦτο, ~τὸ	δ'	ἕτερον ἐπαινεῖ, εὐνοίᾳ τῇ ἑαυτοῦ,
[503]	εἴη ~καὶ αἰσχρὰ δημηγορία, τὸ	δ'	ἕτερον καλόν, τὸ παρασκευάζειν ὅπως
[493]	ἕνεκα τούτων ἡσυχίαν ἔχοι· τῷ	δ'	ἑτέρῳ τὰ μὲν νάματα, ὥσπερ
[507]	πράττειν ἃ ἂν πράττῃ, τὸν	δ'	εὖ πράττοντα μακάριόν τε καὶ
[486]	πείθου, παῦσαι δὲ ἐλέγχων, πραγμάτων	δ'	~εὐμουσίαν ἄσκει, καὶ ἄσκει ὁπόθεν
[504]	~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~τί	δ'	ἡ ψυχή; ἀταξίας τυχοῦσα ἔσται
[478]	ἀπαλλαττόμενος. ~(Πῶλος) ἔοικεν. ~(Σωκράτης) οὗτος	δ'	ἦν ὁ νουθετούμενός τε καὶ
[498]	μέν γε μᾶλλον μᾶλλον, οἳ	δ'	ἧττον ἧττον, οἳ δὲ παραπλησίως
[501]	τέχνη εἶναι ἀλλ' ~ἐμπειρία, ~(ἡ	δ'	ἰατρική, λέγων ὅτι ἡ μὲν
[507]	φιλία οὐκ ἂν εἴη. φασὶ	δ'	οἱ σοφοί, ὦ Καλλίκλεις, ~καὶ
[492]	ἐν τοῖσδε λέγει, λέγων ~τίς	δ'	οἶδεν, εἰ τὸ ζῆν μέν
[523]	γὰρ κρίνονται. ~Πολλοὶ οὖν, ἦ	δ'	ὅς, ψυχὰς πονηρὰς ἔχοντες ἠμφιεσμένοι
[484]	γὰρ ᾆσμα οὐκ ἐπίσταμαι λέγει	δ'	ὅτι οὔτε πριάμενος οὔτε ~δόντος
[498]	ἴσως οἱ δειλοί. ~(Σωκράτης) ἀπιόντων	δ'	οὐ μᾶλλον χαίρουσιν; ~(Καλλίκλης) ἴσως.
[464]	δέ; δοκοῦσαν μὲν εὐεξίαν, οὖσαν	δ'	οὔ; οἷον τοιόνδε λέγω· πολλοὶ
[501]	ἡδονὴν ἡμῶν μόνον διώκειν, ἄλλο	δ'	οὐδὲν φροντίζειν; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε δοκεῖ.
[519]	οὐκ ἐθέλων ἀποκρίνεσθαι. ~(Καλλίκλης) ~σὺ	δ'	οὐκ ἂν οἷός τ' εἴης
[497]	μεμύησαι πρὶν τὰ σμικρά· ἐγὼ	δ'	οὐκ ~ᾤμην θεμιτὸν εἶναι. ὅθεν
[458]	ἀκούειν ἐάν τι λέγητε· ἐμοὶ	δ'	οὖν καὶ αὐτῷ μὴ γένοιτο
[498]	γε. ~(Σωκράτης) οὐδὲν διαφέρει. χαίρουσιν	δ'	οὖν καὶ οἱ δειλοί; ~(Καλλίκλης)
[513]	(ταὐτὰ ταῦτα διασκοπώμεθα, πεισθήσῃ. ~ἀναμνήσθητι	δ'	οὖν ὅτι δύ' ἔφαμεν εἶναι
[527]	ἀτίμως καὶ πάντως προπηλακιεῖ. ~τάχα	δ'	οὖν ταῦτα μῦθός σοι δοκεῖ
[521]	μοι δοκεῖς, ὦ Σώκρατες, πιστεύειν	μηδ'	ἂν ἓν τούτων παθεῖν, ὡς
[479]	ποιοῦσιν ὥστε δίκην μὴ διδόναι	~μηδ'	ἀπαλλάττεσθαι τοῦ μεγίστου κακοῦ, καὶ
[486]	μήτε αὐτὸν αὑτῷ δυνάμενον βοηθεῖν	μηδ'	ἐκσῶσαι ἐκ τῶν ~μεγίστων κινδύνων
[494]	ἀπαισχυνῇ. δεῖ δέ, ὡς ~ἔοικε,	μηδ'	ἐμὲ ἀπαισχυνθῆναι. καὶ πρῶτον μὲν
[460]	χρῆται, ~μὴ τῷ διδάξαντι ἐγκαλεῖν	μηδ'	ἐξελαύνειν ἐκ τῆς πόλεως, ἀλλὰ
[500]	οἴου δεῖν πρὸς ἐμὲ παίζειν	~μηδ'	ὅτι ἂν τύχῃς παρὰ τὰ
[521]	Πονηρός γε ὢν ἀγαθὸν ὄντα·	μηδ'	ὅτι ἀφαιρήσεται ἐάν τι ἔχω,
[505]	σὺ νυνδὴ ᾤου. ~(Καλλίκλης) οὐκ	οἶδ'	ἅττα λέγεις, ὦ Σώκρατες, ἀλλ'
[497]	ἡδὺ τοῦ ἀγαθοῦ. ~(Καλλίκλης) οὐκ	οἶδ'	ἅττα σοφίζῃ, ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης)
[458]	πολλοῖς ἤδη λόγοις ~παραγενόμενος οὐκ	οἶδ'	εἰ πώποτε ἥσθην οὕτως ὥσπερ
[513]	~ταῦτα, ὦ Καλλίκλεις; ~(Καλλίκλης) ~οὐκ	οἶδ'	ὅντινά μοι τρόπον δοκεῖς εὖ
[511]	δεσπότου καὶ δύναμιν. ~(Καλλίκλης) ~οὐκ	οἶδ'	ὅπῃ στρέφεις ἑκάστοτε τοὺς λόγους
[486]	~(Καλλίκλης) τί δή; ~(Σωκράτης) ~εὖ	οἶδ'	ὅτι, ἅν μοι σὺ ὁμολογήσῃς
[521]	τοῦτο παθεῖν. τόδε μέντοι εὖ	οἶδ'	ὅτι, ἐάνπερ εἰσίω εἰς ~δικαστήριον
[498]	~(Καλλίκλης) ἀλλὰ μὰ Δί' οὐκ	οἶδ'	ὅτι λέγεις. ~(Σωκράτης) ~οὐκ οἶσθ'
[512]	(τῶν ἄλλων ὧν νυνδὴ ἔλεγον;	οἶδ'	ὅτι φαίης ἂν βελτίων εἶναι
[493]	τοὺς κοσμίους τῶν ~ἀκολάστων, ἢ	οὐδ'	ἂν ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα μυθολογῶ,
[512]	ταῖς γυναιξὶν ὅτι τὴν εἱμαρμένην	οὐδ'	ἂν ~εἷς ἐκφύγοι, τὸ ἐπὶ
[519]	ψεῦδός ἐστιν· προστάτης γὰρ πόλεως	(οὐδ'	ἂν εἷς ποτε ~ἀδίκως ἀπόλοιτο
[510]	εἴ τις πολὺ φαυλότερος εἴη,	οὐδ'	ἂν οὗτος· καταφρονοῖ γὰρ ἂν
[455]	καὶ ἄδικον. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐδ'	ἄρα διδασκαλικὸς ὁ ῥήτωρ ἐστὶν
[487]	σοφίας ἐνδείᾳ οὔτ' αἰσχύνης περιουσίᾳ,	οὐδ'	αὖ ἀπατῶν ~ἐμὲ συγχωρήσαις ἄν·
[455]	ἢ νεωρίων, ἀλλ' οἱ ἀρχιτέκτονες·	οὐδ'	αὖ ὅταν στρατηγῶν αἱρέσεως ~πέρι
[455]	(ῥητορικῆς· ἐγὼ μὲν γάρ τοι	~οὐδ'	αὐτός πω δύναμαι κατανοῆσαι ὅτι
[517]	(βούλει εἴργασται. ~(Σωκράτης) ~ὦ δαιμόνιε,	οὐδ'	ἐγὼ ψέγω τούτους ὥς γε
[460]	οὐ δεῖ τοῖς (παιδοτρίβαις ἐγκαλεῖν	~οὐδ'	ἐκβάλλειν ἐκ τῶν πόλεων, ἐὰν
[468]	~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα σφάττειν βουλόμεθα	οὐδ'	ἐκβάλλειν ἐκ τῶν πόλεων οὐδὲ
[508]	~φίλων οὐδενὶ οὐδὲ τῶν οἰκείων,	οὐδ'	ἐκσῶσαι ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων,
[496]	γε ἅμα τοὺς αὐτούς; ~(Καλλίκλης)	οὐδ'	ὁπωστιοῦν. ~(Σωκράτης) ~τί δὲ ὅταν
[455]	αἱρέσει τὸν ~τεχνικώτατον δεῖ αἱρεῖσθαι.	οὐδ'	ὅταν τειχῶν περὶ οἰκοδομήσεως ἢ
[492]	Σώκρατες, ἣν φῂς σὺ διώκειν,	ὧδ'	ἔχει· τρυφὴ καὶ ~ἀκολασία καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005