Pages |
[469] |
γε.
~(Πῶλος)
σὺ
ἄρα
βούλοιο
|
ἂν |
ἀδικεῖσθαι
μᾶλλον
ἢ
ἀδικεῖν;
~(Σωκράτης) |
[492] |
~καὶ
φρόνησιν,
καὶ
ἀποπιμπλάναι
ὧν
|
ἂν |
ἀεὶ
ἡ
ἐπιθυμία
γίγνηται.
~ἀλλὰ |
[480] |
οἰκείων
καὶ
τῶν
ἄλλων
ὃς
|
ἂν |
ἀεὶ
τῶν
φίλων
τυγχάνῃ
ἀδικῶν, |
[492] |
καὶ
ψόγον;
ἢ
πῶς
οὐκ
|
ἂν |
ἄθλιοι
γεγονότες
~(εἶεν
ὑπὸ
τοῦ |
[472] |
ἥκιστά
γε,
ἐπεὶ
οὕτω
γ'
|
ἂν |
ἀθλιώτατος
εἴη.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
ἐὰν |
[471] |
ἐβούλετο
τὰ
δίκαια
ποιεῖν,
ἐδούλευεν
|
ἂν |
~Ἀλκέτῃ
καὶ
ἦν
εὐδαίμων
κατὰ |
[493] |
κοσμίους
τῶν
~ἀκολάστων,
ἢ
οὐδ'
|
ἂν |
ἄλλα
πολλὰ
τοιαῦτα
μυθολογῶ,
οὐδέν |
[471] |
~Ἀθηναίων
ἀπὸ
σοῦ
(ἀρξάμενος
δέξαιτ'
|
ἂν |
ἄλλος
ὁστισοῦν
Μακεδόνων
~γενέσθαι
μᾶλλον |
[507] |
λῃστοῦ
βίον
ζῶντα.
οὔτε
γὰρ
|
ἂν |
ἄλλῳ
ἀνθρώπῳ
~προσφιλὴς
ἂν
εἴη |
[519] |
καὶ
τούτου
τοῦ
λόγου
τί
|
ἂν |
ἀλογώτερον
εἴη
~πρᾶγμα,
ἀνθρώπους
ἀγαθοὺς |
[522] |
παῖδες,
ὑγιεινῶς,
πόσον
τι
οἴει
|
~ἂν |
ἀναβοῆσαι
τοὺς
τοιούτους
δικαστάς;
οὐ |
[498] |
ἂν
χαίρωσι,
κακοὶ
δὲ
οἳ
|
ἂν |
ἀνιῶνται;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης) |
[464] |
ἰατρὸς
ἢ
ὁ
ὀψοποιός,
λιμῷ
|
ἂν |
ἀποθανεῖν
τὸν
ἰατρόν.
~κολακείαν
μὲν |
[521] |
κατηγοροῦντος
ὀψοποιοῦ.
~σκόπει
γάρ,
τί
|
ἂν |
ἀπολογοῖτο
ὁ
τοιοῦτος
ἄνθρωπος
ἐν |
[520] |
~ταχὺς
γενόμενος
διὰ
παιδοτρίβην,
ἴσως
|
ἂν |
ἀποστερήσειε
τὴν
χάριν,
εἰ
προοῖτο |
[461] |
τὸ
ἐρωτώμενον
~ἀποκρίνεσθαι,
οὐ
δεινὰ
|
ἂν |
αὖ
ἐγὼ
πάθοιμι,
~εἰ
μὴ |
[452] |
ἢ
ἐγὼ
τῆς
ἐμῆς·
εἴποιμ'
|
ἂν |
~αὖ
καὶ
πρὸς
τοῦτον·
σὺ |
[501] |
ἡδονὴν
μόνον
τῆς
ψυχῆς,
τίνα
|
ἂν |
~αὐτῇ
τρόπον
γίγνοιτο,
ἥτις
δὲ |
[488] |
~μοι,
καὶ
τίνα
τρόπον
κτησαίμην
|
ἂν |
αὐτό,
καὶ
ἐάν
με
λάβῃς |
[466] |
ἔπος
εἰπεῖν,
ποιεῖν
μέντοι
ὅτι
|
ἂν |
αὐτοῖς
δόξῃ
~βέλτιστον
εἶναι.
~(Πῶλος) |
[518] |
τῶν
ἀρχαίων
σαρκῶν,
ἀλλ'
οἳ
|
ἂν |
αὐτοῖς
τύχωσι
~τότε
παρόντες
καὶ |
[522] |
~οὐκοῦν
οἴει
ἐν
πάσῃ
ἀπορίᾳ
|
ἂν |
αὐτὸν
ἔχεσθαι
ὅτι
(χρὴ
εἰπεῖν; |
[510] |
πολὺ
βελτίων
εἴη,
φοβοῖτο
δήπου
|
ἂν |
αὐτὸν
ὁ
τύραννος
καὶ
τούτῳ |
[448] |
αὐτοῦ
ἔμπειρος
ἦν
~τέχνης,
τίνα
|
ἂν |
αὐτὸν
ὀρθῶς
ἐκαλοῦμεν;
~(Πῶλος)
δῆλον |
[448] |
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
~Ἡρόδικος,
τί
|
ἂν |
αὐτὸν
ὠνομάζομεν
δικαίως;
οὐχ
ὅπερ |
[456] |
γε
δημιουργὸν
ὁντιναοῦν
~ἀγωνίζοιτο,
πείσειεν
|
ἂν |
αὑτὸν
ἑλέσθαι
ὁ
ῥητορικὸς
μᾶλλον |
[512] |
ἂν
δοῦναι
θυγατέρα
ἐθέλοις,
οὔτ'
|
ἂν |
αὐτὸς
λαβεῖν
τὴν
ἐκείνου.
~καίτοι |
[510] |
οὐδ'
ἂν
οὗτος·
καταφρονοῖ
γὰρ
|
ἂν |
αὐτοῦ
ὁ
~τύραννος
καὶ
οὐκ |
[504] |
ἀεὶ
τὸν
νοῦν
~ἔχων,
ὅπως
|
ἂν |
αὐτοῦ
τοῖς
πολίταις
(δικαιοσύνη
μὲν |
[481] |
~ὡς
ἄτοπά
ἐστιν,
ἴσως
εἴποις
|
ἂν |
αὐτῷ,
εἰ
βούλοιο
τἀληθῆ
λέγειν, |
[451] |
(ἐστιν
ἡ
ἀριθμητικὴ
τέχνη;
εἴποιμ'
|
ἂν |
αὐτῷ,
~ὥσπερ
σὺ
ἄρτι,
ὅτι |
[512] |
νυνδὴ
ἔλεγον;
οἶδ'
ὅτι
φαίης
|
ἂν |
βελτίων
εἶναι
καὶ
ἐκ
~βελτιόνων. |
[494] |
τοίνυν
καὶ
τὸν
κνώμενον
ἡδέως
|
ἂν |
βιῶναι.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
εἴπερ
ἡδέως, |
[509] |
~ἀδικοῦντα
μὴ
διδόναι
δίκην,
τίνα
|
ἂν |
βοήθειαν
μὴ
δυνάμενος
ἄνθρωπος
βοηθεῖν |
[454] |
σαυτοῦ
κατὰ
τὴν
ὑπόθεσιν
~ὅπως
|
ἂν |
βούλῃ
περαίνῃς.
~(Γοργίας)
~καὶ
ὀρθῶς |
[472] |
οἰκία
ἢ
ἄλλη
συγγένεια
ἥντινα
|
ἂν |
βούλῃ
τῶν
ἐνθάδε
~ἐκλέξασθαι.
ἀλλ' |
[457] |
τοῖς
πλήθεσιν
(ἔμβραχυ
περὶ
ὅτου
|
ἂν |
βούληται·
ἀλλ'
~οὐδέν
τι
μᾶλλον |
[511] |
ἐμοῦ
~ἄκουε,
ὅτι
ἀποκτενεῖ
μέν,
|
ἂν |
βούληται,
ἀλλὰ
πονηρὸς
ὢν
καλὸν |
[473] |
τῇ
πόλει
~διαβιῷ
ποιῶν
ὅτι
|
ἂν |
βούληται,
ζηλωτὸς
ὢν
καὶ
εὐδαιμονιζόμενος |
[497] |
ἀλλ'
ὑπόσχες
~Σωκράτει
ἐξελέγξαι
ὅπως
|
ἂν |
βούληται.
~(Καλλίκλης)
~Ἐρώτα
δὴ
σὺ |
[461] |
οὐκ
ἐξέσται
μοι
λέγειν
ὁπόσα
|
ἂν |
βούλωμαι;
~(Σωκράτης)
~δεινὰ
μεντἂν
πάθοις, |
[466] |
οἱ
τύραννοι,
ἀποκτεινύασίν
τε
(ὃν
|
ἂν |
βούλωνται,
καὶ
~ἀφαιροῦνται
χρήματα
καὶ |
[466] |
οὐχὶ
ἀποκτεινύασιν
(οἱ
ῥήτορες
οὓς
|
ἂν |
~βούλωνται,
ὥσπερ
οἱ
τύραννοι,
καὶ |
[491] |
γὰρ
(οὔ)
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ
|
ἂν |
γνοίη
ὅτι
οὐ
τοῦτο
λέγω. |
[470] |
ἀνδρί.
~(Πῶλος)
~τί
δέ;
συγγενόμενος
|
ἂν |
γνοίης,
ἄλλως
δὲ
αὐτόθεν
οὐ |
[448] |
ὦ
Πῶλε;
οἴει
σὺ
κάλλιον
|
ἂν |
Γοργίου
ἀποκρίνασθαι;
~(Πῶλος)
τί
δὲ |
[448] |
(Χαιρεφῶν)
λαμβάνειν.
~(Πῶλος)
~νὴ
Δία·
|
ἂν |
δέ
γε
βούλῃ,
ὦ
(Χαιρεφῶν) |
[475] |
ἃ
ἐρωτῶ.
~(Πῶλος)
ἀλλ'
οὐκ
|
ἂν |
δεξαίμην,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
ἄλλος |
[468] |
δὴ
σύ,
ὦ
Σώκρατες,
οὐκ
|
ἂν |
δέξαιο
ἐξεῖναί
σοι
ποιεῖν
ὅτι |
[469] |
~(Πῶλος)
σὺ
ἄρα
τυραννεῖν
οὐκ
|
ἂν |
δέξαιο;
~(Σωκράτης)
~οὔκ,
εἰ
τὸ |
[447] |
ἐτύγχανεν
ὢν
ὑποδημάτων
δημιουργός,
ἀπεκρίνατο
|
ἂν |
δήπου
σοι
~ὅτι
σκυτοτόμος·
ἢ |
[449] |
οἳ
δηλοῦσι
τοὺς
κάμνοντας,
ὡς
|
ἂν |
διαιτώμενοι
~ὑγιαίνοιεν;
~(Γοργίας)
οὔ.
~(Σωκράτης) |
[481] |
~ἐὰν
δὲ
ἔλθῃ,
μηχανητέον
ὅπως
|
ἂν |
διαφύγῃ
καὶ
μὴ
δῷ
δίκην |
[453] |
τὰ
ζῷα
~γράφων,
ἆρ'
οὐκ
|
ἂν |
δικαίως
σε
ἠρόμην
ὁ
τὰ |
[486] |
(τινὶ
διατρέπεις
μορφώματι,
καὶ
~οὔτ'
|
ἂν |
δίκης
βουλαῖσι
προσθεῖ'
ἂν
ὀρθῶς |
[466] |
ἐξελαύνουσιν
ἐκ
~τῶν
πόλεων
ὃν
|
ἂν |
δοκῇ
αὐτοῖς;
~(Πῶλος)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης) |
[466] |
ἐκβάλλουσιν
ἐκ
τῶν
πόλεων
ὃν
|
ἂν |
δοκῇ
αὐτοῖς;
~(Σωκράτης)
~νὴ
τὸν |
[466] |
ἐάν
τις
ποιῇ
ταῦτα
ἃ
|
ἂν |
δοκῇ
αὐτῷ
βέλτιστα
εἶναι,
νοῦν |
[469] |
ἐξεῖναι
ἐν
τῇ
πόλει,
ὃ
|
ἂν |
δοκῇ
αὐτῷ,
ποιεῖν
~τοῦτο,
καὶ |
[509] |
καὶ
ἀδαμαντίνοις
~λόγοις,
ὡς
γοῦν
|
ἂν |
δόξειεν
οὑτωσί,
οὓς
σὺ
εἰ |
[469] |
~(Πῶλος)
~ὅστις
οὖν
ἀποκτείνυσιν
ὃν
|
ἂν |
δόξῃ
αὐτῷ,
δικαίως
ἀποκτεινύς,
ἄθλιος |
[469] |
δεῖν
τεθνάναι,
τεθνήξει
~οὗτος
ὃν
|
ἂν |
δόξῃ·
κἄν
τινα
δόξῃ
μοι |
[512] |
καὶ
~τῷ
ὑεῖ
αὐτοῦ
οὔτ'
|
ἂν |
δοῦναι
θυγατέρα
ἐθέλοις,
οὔτ'
ἂν |
[505] |
καταλίπωμεν.
~(Καλλίκλης)
~αὐτὸς
δὲ
οὐκ
|
ἂν |
δύναιο
διελθεῖν
τὸν
λόγον,
ἢ |
[455] |
οὐ
γὰρ
δήπου
ὄχλον
γ'
|
ἂν |
~δύναιτο
τοσοῦτον
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ |
[526] |
ἀσκῶν
πειράσομαι
~τῷ
ὄντι
ὡς
|
ἂν |
δύνωμαι
βέλτιστος
ὢν
καὶ
ζῆν |
[516] |
ταῦτ'
εἰς
~αὑτόν,
ὃν
ἥκιστ'
|
ἂν |
ἐβούλετο.
~(Καλλίκλης)
βούλει
σοι
ὁμολογήσω; |
[475] |
ἄρα
ἐγὼ
ἔλεγον,
ὅτι
οὔτ'
|
ἂν |
ἐγὼ
οὔτ'
ἂν
σὺ
οὔτ' |
[514] |
ἱκανοὶ
ἰατροὶ
ὄντες,
ἐπεσκεψάμεθα
δήπου
|
ἂν |
ἐγώ
τε
~σὲ
καὶ
σὺ |
[506] |
ἐστὶν
ἡ
ἀρετὴ
ἑκάστου;
~φαίην
|
ἂν |
ἔγωγε.
~κόσμος
τις
ἄρα
ἐγγενόμενος |
[469] |
ἢ
ἀδικεῖν;
~(Σωκράτης)
~βουλοίμην
μὲν
|
ἂν |
ἔγωγε
οὐδέτερα·
εἰ
δ'
ἀναγκαῖον |
[516] |
καὶ
βοῶν
τοιοῦτος
ὢν
κακὸς
|
ἂν |
ἐδόκει
εἶναι,
~εἰ
παραλαβὼν
μὴ |
[474] |
δή
μοι,
ἵν'
εἰδῇς,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
ἐξ
ἀρχῆς
σε
ἠρώτων· |
[447] |
~(Χαιρεφῶν)
πῶς
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
ἐτύγχανεν
ὢν
ὑποδημάτων
δημιουργός, |
[453] |
δοκῶ
δικαίως
ἀνερωτᾶν
σε·
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
~ἐτύγχανόν
σε
ἐρωτῶν
τίς |
[492] |
βίος.
οὐ
γάρ
τοι
θαυμάζοιμ'
|
ἂν |
εἰ
~Εὐριπίδης
ἀληθῆ
ἐν
τοῖσδε |
[518] |
ἀνθρώπους
περὶ
τὰ
πολιτικά,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
περὶ
τὰ
~γυμναστικὰ
ἐμοῦ |
[451] |
κῦρος
ἔχουσα
~ῥητορική
ἐστιν.
ὥσπερ
|
ἂν |
εἴ
τίς
με
ἔροιτο
ὧν |
[482] |
ἔθος
τῶν
~ἀνθρώπων,
ὅτι
ἀγανακτοῖεν
|
ἂν |
εἴ
τις
μὴ
φαίη
διὰ |
[479] |
τὸ
αὐτὸ
διαπεπραγμένοι
εἰσὶν
ὥσπερ
|
ἂν |
εἴ
τις
~τοῖς
μεγίστοις
νοσήμασιν |
[503] |
ἔργον
τὸ
~αὑτῶν,
ἀλλ'
ὅπως
|
ἂν |
εἶδός
τι
αὐτῷ
σχῇ
τοῦτο |
[493] |
ἀιδὲς
δὴ
λέγων
οὗτοι
ἀθλιώτατοι
|
ἂν |
εἶεν,
οἱ
~ἀμύητοι,
καὶ
φοροῖεν |
[473] |
γὰρ
ἀθλίοιν
~εὐδαιμονέστερος
μὲν
(οὐκ
|
ἂν |
εἴη
ἀθλιώτερος
μέντοι
ὁ
διαφεύγων |
[504] |
καὶ
κόσμου
τυχοῦσα
οἰκία
χρηστὴ
|
ἂν |
εἴη,
ἀταξίας
δὲ
μοχθηρά;
~(Καλλίκλης) |
[475] |
ἐστιν
καὶ
λύπῃ
~ὑπερβάλλον
αἴσχιον
|
ἂν |
εἴη
ἢ
κακῷ
ἢ
ἀμφοτέροις; |
[502] |
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ῥητορικὴ
δημηγορία
|
ἂν |
εἴη·
ἢ
οὐ
ῥητορεύειν
δοκοῦσί |
[460] |
ταῦτα
λέγοντος
ὑπέλαβον
ὡς
οὐδέποτ'
|
ἂν |
εἴη
ἡ
ῥητορικὴ
~ἄδικον
πρᾶγμα, |
[503] |
μὲν
ἕτερόν
που
τούτου
κολακεία
|
ἂν |
εἴη
~καὶ
αἰσχρὰ
δημηγορία,
τὸ |
[507] |
κακῶς
πράττοντα
ἄθλιον·
οὗτος
δ'
|
ἂν |
εἴη
ὁ
ἐναντίως
~ἔχων
τῷ |
[507] |
γὰρ
ἂν
ἄλλῳ
ἀνθρώπῳ
~προσφιλὴς
|
ἂν |
εἴη
ὁ
τοιοῦτος
οὔτε
θεῷ· |
[497] |
ἑτέρων
ὄντων·
πῶς
οὖν
ταὐτὰ
|
ἂν |
εἴη
τὰ
~ἡδέα
τοῖς
ἀγαθοῖς |
[496] |
δῆλον
~ὅτι
ταῦτά
γε
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
τό
τε
ἀγαθὸν
καὶ |
[475] |
κακῷ
ὑπερβάλλον
τὸ
ἀδικεῖν
κάκιον
|
ἂν |
εἴη
τοῦ
ἀδικεῖσθαι.
~(Πῶλος)
δῆλον |
[481] |
ἢ
ἡμῶν
ὁ
βίος
ἀνατετραμμένος
|
ἂν |
εἴη
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
~πάντα |
[507] |
μὴ
ἔνι
~κοινωνία,
φιλία
οὐκ
|
ἂν |
εἴη.
φασὶ
δ'
οἱ
σοφοί, |
[514] |
παρακαλεῖν;
οὐκ
~ἀνόητόν
σοι
δοκεῖ
|
ἂν |
εἶναι
οὕτω
πράττειν;
~(Καλλίκλης)
ἔμοιγε. |
[469] |
σοι
δείξαιμι
~τὸ
ἐγχειρίδιον,
ἴσως
|
ἂν |
εἴποις
ἰδὼν
ὅτι
ὦ
Σώκρατες, |
[491] |
~λέγω
οὐδὲ
μαγείρους,
ἀλλ'
(οἳ
|
ἂν |
εἰς
τὰ
τῆς
πόλεως
πράγματα |
[512] |
γυναιξὶν
ὅτι
τὴν
εἱμαρμένην
οὐδ'
|
ἂν |
~εἷς
ἐκφύγοι,
τὸ
ἐπὶ
τούτῳ |
[519] |
ἐστιν·
προστάτης
γὰρ
πόλεως
(οὐδ'
|
ἂν |
εἷς
ποτε
~ἀδίκως
ἀπόλοιτο
ὑπ' |
[521] |
ὡς
οἰκῶν
~ἐκποδὼν
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
εἰσαχθεὶς
εἰς
δικαστήριον
ὑπὸ
πάνυ |
[522] |
ἐγὼ
οἶδα
ὅτι
πάθος
πάθοιμι
|
ἂν |
εἰσελθὼν
εἰς
δικαστήριον.
~οὔτε
γὰρ |
[474] |
λέγεις
καλὰ
εἶναι,
πρὸς
ὃ
|
ἂν |
ἕκαστον
~χρήσιμον
ᾖ,
πρὸς
τοῦτο, |
[451] |
τε
καὶ
περιττὸν
(γνῶσις)
ὅσα
|
ἂν |
~ἑκάτερα
τυγχάνῃ
ὄντα.
εἰ
δ' |
[458] |
μὴ
ἀληθὲς
λέγω,
ἡδέως
δ'
|
ἂν |
~ἐλεγξάντων
εἴ
τίς
τι
μὴ |
[448] |
ἄρα
φάσκοντες
αὐτὸν
εἶναι
καλῶς
|
ἂν |
ἐλέγομεν.
~(Πῶλος)
ναί.
~(Χαιρεφῶν)
~εἰ |
[458] |
τίνων
εἰμί;
τῶν
ἡδέως
μὲν
|
ἂν |
ἐλεγχθέντων
εἴ
τι
μὴ
ἀληθὲς |
[449] |
ἕν
ἐστιν
ὧν
φημι,
μηδένα
|
ἂν |
ἐν
βραχυτέροις
ἐμοῦ
τὰ
αὐτὰ |
[521] |
δοκεῖς,
ὦ
Σώκρατες,
πιστεύειν
μηδ'
|
ἂν |
ἓν
τούτων
παθεῖν,
ὡς
οἰκῶν |
[517] |
ἀληθινῇ
~ῥητορικῇ
ἐχρῶντο
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ἐξέπεσον
οὔτε
τῇ
κολακικῇ.
~(Καλλίκλης) |
[484] |
ἀληθὲς
οὕτως
ἔχει,
γνώσῃ
δέ,
|
ἂν |
ἐπὶ
τὰ
μείζω
ἔλθῃς
ἐάσας |
[516] |
ἦν
Περικλῆς;
~(Σωκράτης)
~ὄνων
γοῦν
|
ἂν |
ἐπιμελητὴς
καὶ
ἵππων
καὶ
βοῶν |
[457] |
οὐ
ῥᾳδίως
δύνανται
περὶ
ὧν
|
ἂν |
ἐπιχειρήσωσιν
διαλέγεσθαι
~διορισάμενοι
πρὸς
ἀλλήλους |
[495] |
τοὺς
πρώτους
λόγους,
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
ἔτι
μετ'
ἐμοῦ
ἱκανῶς
~τὰ |
[475] |
μὴ
λύπῃ,
ἀμφοτέροις
μὲν
οὐκ
|
ἂν |
ἔτι
ὑπερβάλλοι.
~(Πῶλος)
οὐ
φαίνεται. |
[491] |
σφόδρα,
ὦ
Σώκρατες.
ἐπεὶ
πῶς
|
ἂν |
εὐδαίμων
γένοιτο
ἄνθρωπος
~δουλεύων
ὁτῳοῦν; |
[486] |
μηδὲν
~ἀδικοῦντα,
οἶσθ'
ὅτι
οὐκ
|
ἂν |
ἔχοις
ὅτι
(χρήσαιο
σαυτῷ,
ἀλλ' |
[514] |
καὶ
παρὰ
τοῦ
ἐμάθομεν;
ἔδει
|
ἂν |
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε. |
[465] |
δὲ
~τέχνην
οὐ
καλῶ
ὃ
|
ἂν |
ᾖ
ἄλογον
πρᾶγμα·
τούτων
δὲ |
[450] |
εἴπερ
~ταύτην
ῥητορικὴν
καλεῖς,
ἣ
|
ἂν |
ᾖ
περὶ
λόγους;
~(Γοργίας)
~ὅτι, |
[448] |
βουλομένῳ
ἐστὶν
ἀποκρίνεσθαι,
ἀλλὰ
πολὺ
|
ἂν |
ἥδιον
σέ.
~δῆλος
γάρ
μοι |
[514] |
τὰ
~μέγιστα
οἰκοδομήματα,
πότερον
ἔδει
|
ἂν |
ἡμᾶς
σκέψασθαι
ἡμᾶς
αὐτοὺς
καὶ |
[452] |
εἶναι
ἢ
τὴν
σήν,
φαῖμεν
|
ἂν |
ἡμεῖς.
δῆλον
οὖν
ὅτι
~τὸ |
[447] |
ὦ
Καλλίκλεις.
ἀλλ'
ἆρα
ἐθελήσειεν
|
ἂν |
(ἡμῖν
διαλεχθῆναι;
~βούλομαι
γὰρ
πυθέσθαι |
[453] |
οὕτω
προί̈
ῃ
ὡς
μάλιστ'
|
ἂν |
ἡμῖν
καταφανὲς
ποιοῖ
~περὶ
ὅτου |
[472] |
λόγου
μοι
~πεπεράνθαι
περὶ
ὧν
|
ἂν |
(ἡμῖν
ὁ
λόγος
ᾖ·
οἶμαι |
[527] |
καταφρονεῖς
~αὐτῶν,
καὶ
οὐδέν
γ'
|
ἂν |
ἦν
θαυμαστὸν
καταφρονεῖν
τούτων,
εἴ |
[481] |
πάθος
ἢ
οἱ
ἄλλοι,
οὐκ
|
ἂν |
ἦν
ῥᾴδιον
~(ἐνδείξασθαι
τῷ
ἑτέρῳ |
[514] |
Διός,
ὦ
Καλλίκλεις,
οὐ
καταγέλαστον
|
ἂν |
ἦν
τῇ
~ἀληθείᾳ,
εἰς
τοσοῦτον |
[525] |
τε
καὶ
ἀνθρώπων
οὗτοι
οἳ
|
ἂν |
ἰάσιμα
~ἁμαρτήματα
ἁμάρτωσιν·
ὅμως
δὲ |
[514] |
μὲν
διακειμένων,
νοῦν
ἐχόντων
ἦν
|
ἂν |
ἰέναι
ἐπὶ
τὰ
δημόσια
~ἔργα· |
[465] |
ὥσπερ
οἱ
~γεωμέτραι
ἤδη
γὰρ
|
(ἂν |
ἴσως
ἀκολουθήσαις
ὅτι
ὃ
κομμωτικὴ |
[452] |
τίς
ὢν
ταῦτα
λέγεις;
εἴποι
|
ἂν |
ἴσως
ὅτι
ἰατρός.
τί
οὖν |
[452] |
ἀγαθόν;
πῶς
γὰρ
οὔ,
φαίη
|
ἂν |
ἴσως,
ὦ
Σώκρατες,
ὑγίεια;
~τί |
[449] |
ἐπιστήμων
τέχνης
(εἶναι
καὶ
ποιῆσαι
|
ἂν |
καὶ
~ἄλλον
ῥήτορα·
ἡ
ῥητορικὴ |
[450] |
ἀλλὰ
τὸ
τῆς
τέχνης
περαίνοιτο
|
ἂν |
καὶ
διὰ
σιγῆς,
οἷον
~γραφικὴ |
[522] |
ἐμαυτῷ
καὶ
ἄλλῳ
βοηθεῖν,
αἰσχυνοίμην
|
ἂν |
καὶ
ἐν
~πολλοῖς
καὶ
ἐν |
[472] |
πρὸς
τὴν
(ἀλήθειαν·
~ἐνίοτε
γὰρ
|
ἂν |
καὶ
καταψευδομαρτυρηθείη
τις
ὑπὸ
πολλῶν |
[474] |
ἀδικεῖν;
~(Σωκράτης)
καὶ
σύ
γ'
|
ἂν |
καὶ
οἱ
ἄλλοι
πάντες.
~(Πῶλος) |
[507] |
γε
σώφρων
τὰ
προσήκοντα
πράττοι
|
ἂν |
καὶ
περὶ
θεοὺς
καὶ
περὶ |
[486] |
ἂν
ὀρθῶς
λόγον,
οὔτ'
εἰκὸς
|
ἂν |
καὶ
πιθανὸν
ἂν
λάβοις,
~οὔθ' |
[486] |
ὅτι
(χρήσαιο
σαυτῷ,
ἀλλ'
ἰλιγγιῴης
|
ἂν |
καὶ
~χασμῷο
οὐκ
ἔχων
ὅτι |
[477] |
γε
μεγίστῃ
βλάβῃ
ὑπερβάλλον
μέγιστον
|
ἂν |
κακὸν
εἴη
τῶν
~ὄντων.
~(Πῶλος) |
[506] |
Γοργία,
καὶ
αὐτὸς
ἡδέως
μὲν
|
ἂν |
Καλλικλεῖ
τούτῳ
ἔτι
διελεγόμην,
~ἕως |
[497] |
καλεῖς,
ὥσπερ
τοὺς
καλοὺς
οἷς
|
ἂν |
κάλλος
παρῇ;
~(Καλλίκλης)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης) |
[448] |
τίνος
τέχνης
ἐπιστήμων
ἐστίν,
τίνα
|
ἂν |
καλοῦντες
αὐτὸν
ὀρθῶς
~καλοῖμεν;
~(Πῶλος) |
[480] |
τοῦτο
~χρώμενον
τῇ
ῥητορικῇ,
ὅπως
|
ἂν |
καταδήλων
τῶν
ἀδικημάτων
γιγνομένων
~ἀπαλλάττωνται |
[483] |
αὑτῷ
βοηθεῖν
μηδὲ
ἄλλῳ
οὗ
|
ἂν |
κήδηται.
ἀλλ'
οἶμαι
οἱ
τιθέμενοι |
[480] |
αὐτὸς
ἢ
ἄλλος
τις
ὧν
|
ἂν |
κήδηται,
αὐτὸν
ἑκόντα
ἰέναι
ἐκεῖσε |
[521] |
γὰρ
ὡς
ἐν
παιδίοις
ἰατρὸς
|
ἂν |
κρίνοιτο
κατηγοροῦντος
ὀψοποιοῦ.
~σκόπει
γάρ, |
[486] |
οὔτ'
εἰκὸς
ἂν
καὶ
πιθανὸν
|
ἂν |
λάβοις,
~οὔθ'
ὑπὲρ
ἄλλου
νεανικὸν |
[503] |
ἐπὶ
τὸ
βέλτιστον
λέγων,
ἃ
|
ἂν |
λέγῃ
ἄλλο
τι
οὐκ
εἰκῇ |
[504] |
~λόγους
προσοίσει
ταῖς
ψυχαῖς
οὓς
|
ἂν |
λέγῃ,
καὶ
τὰς
πράξεις
ἁπάσας, |
[520] |
~ἀρετήν;
~(Καλλίκλης)
~ἔγωγε·
ἀλλὰ
τί
|
ἂν |
λέγοις
ἀνθρώπων
πέρι
οὐδενὸς
ἀξίων; |
[474] |
δεῖν
εἶναι.
ἐγὼ
γὰρ
ὧν
|
ἂν |
λέγω
ἕνα
μὲν
~παρασχέσθαι
μάρτυρα |
[471] |
ἐλέγχειν,
~ἐπειδὰν
τῶν
λόγων
ὧν
|
ἂν |
λέγωσι
μάρτυρας
πολλοὺς
παρέχωνται
καὶ |
[463] |
ὁποῖον
μόριον.
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
|
ἂν |
μάθοις
ἀποκριναμένου;
ἔστιν
γὰρ
ἡ |
[475] |
οὔτ'
ἄλλος
οὐδεὶς
ἀνθρώπων
~δέξαιτ'
|
ἂν |
μᾶλλον
ἀδικεῖν
ἢ
ἀδικεῖσθαι·
κάκιον |
[469] |
εἴη
ἀδικεῖν
ἢ
ἀδικεῖσθαι,
~ἑλοίμην
|
ἂν |
μᾶλλον
ἀδικεῖσθαι
ἢ
ἀδικεῖν.
~(Πῶλος) |
[474] |
ἀνθρώπων
οὐδένα.
ἐπεὶ
σὺ
δέξαι'
|
ἂν |
μᾶλλον
~ἀδικεῖσθαι
ἢ
ἀδικεῖν;
~(Σωκράτης) |
[500] |
εἰσιν
οἱ
λόγοι,
οὗ
τί
|
~ἂν |
μᾶλλον
σπουδάσειέ
τις
καὶ
σμικρὸν |
[469] |
ὦ
Σώκρατες,
οὕτω
μὲν
πάντες
|
ἂν |
μέγα
~δύναιντο,
ἐπεὶ
κἂν
ἐμπρησθείη |
[504] |
ἐστιν,
ἐγὼ
ἐρῶ·
σὺ
δέ,
|
ἂν |
μέν
σοι
δοκῶ
ἐγὼ
καλῶς |
[501] |
τούτων
εἶναι,
φάθι,
ἣ
δ'
|
ἂν |
μή,
μὴ
~φάθι.
(πρῶτον
δὲ |
[472] |
καὶ
τοῦ
ἀληθοῦς.
ἐγὼ
δὲ
|
ἂν |
μὴ
σὲ
αὐτὸν
ἕνα
ὄντα |
[512] |
καὶ
ὡς
ἐν
ὀνείδει
ἀποκαλέσαις
|
ἂν |
μηχανοποιόν,
καὶ
~τῷ
ὑεῖ
αὐτοῦ |
[491] |
καὶ
ἀνδρεῖοι,
~ἱκανοὶ
ὄντες
ἃ
|
ἂν |
νοήσωσιν
ἐπιτελεῖν,
καὶ
μὴ
ἀποκάμνωσι |
[452] |
μετὰ
δὲ
τὸν
παιδοτρίβην
εἴποι
|
ἂν |
ὁ
χρηματιστής,
~ὡς
ἐγᾦμαι
πάνυ |
[501] |
ὅπως
ἐρεῖ
τι
τοιοῦτον
~ὅθεν
|
ἂν |
οἱ
ἀκούοντες
βελτίους
γίγνοιντο,
~ἢ |
[522] |
καὶ
παντοδαπὰ
ηὐώχουν
~ὑμᾶς·
τί
|
ἂν |
οἴει
ἐν
τούτῳ
τῷ
κακῷ |
[486] |
τὴν
ψυχήν,
ὦ
Καλλίκλεις,
οὐκ
|
ἂν |
οἴει
με
ἅσμενον
~εὑρεῖν
τούτων |
[513] |
τῇ
πολιτείᾳ
ταύτῃ
ἐν
ᾗ
|
ἂν |
οἰκῇ,
~καὶ
νῦν
δὲ
ἄρα |
[518] |
ψέξουσιν
καὶ
κακόν
τι
ποιήσουσιν,
|
ἂν |
οἷοί
τ'
ὦσι,
τοὺς
δὲ |
[519] |
ἀποκρίνεσθαι.
~(Καλλίκλης)
~σὺ
δ'
οὐκ
|
ἂν |
οἷός
τ'
εἴης
λέγειν,
εἰ |
[510] |
λόγου
φίλος
τῷ
τοιούτῳ,
ὃς
|
ἂν |
ὁμοήθης
ὤν,
~ταὐτὰ
ψέγων
καὶ |
[486] |
~οὔτ'
ἂν
δίκης
βουλαῖσι
προσθεῖ'
|
ἂν |
ὀρθῶς
λόγον,
οὔτ'
εἰκὸς
ἂν |
[451] |
λογιστικὴν
τίνα
καλεῖς
τέχνην;
~εἴποιμ'
|
ἂν |
ὅτι
καὶ
αὕτη
ἐστὶν
τῶν |
[451] |
τί
εἰσιν,
ὦ
Σώκρατες;
εἴποιμ'
|
ἂν |
ὅτι
~περὶ
τὴν
τῶν
ἄστρων |
[521] |
ἐν
τῇδε
τῇ
πόλει
~ὁντινοῦν
|
ἂν |
ὅτι
τύχοι,
τοῦτο
παθεῖν.
τόδε |
[451] |
ἐπανέροιτο·
~τῶν
περὶ
τί;
εἴποιμ'
|
ἂν |
ὅτι
τῶν
περὶ
τὸ
ἄρτιόν |
[518] |
ὄψον,
ὁ
δὲ
οἶνον.
ἴσως
|
ἂν |
οὖν
ἠγανάκτεις,
εἴ
σοι
ἔλεγον |
[467] |
οὔ;
~(Πῶλος)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~πῶς
|
ἂν |
οὖν
οἱ
ῥήτορες
μέγα
δύναιντο |
[452] |
ἢ
παρ'
ἄλλῳ
ὁτῳοῦν.
~φαῖμεν
|
ἂν |
οὖν
πρὸς
αὐτόν·
τί
δὲ |
[475] |
ἐφάνη.
~(Πῶλος)
ἔοικε.
~(Σωκράτης)
~δέξαιο
|
ἂν |
οὖν
σὺ
μᾶλλον
τὸ
κάκιον |
[510] |
τις
πολὺ
φαυλότερος
εἴη,
οὐδ'
|
ἂν |
οὗτος·
καταφρονοῖ
γὰρ
ἂν
αὐτοῦ |
[492] |
εἶναι.
~(Καλλίκλης)
~οἱ
λίθοι
γὰρ
|
ἂν |
οὕτω
γε
καὶ
οἱ
νεκροὶ |
[518] |
κἀγαθὸν
οὐδὲν
~περὶ
αὐτῶν,
οἵ,
|
ἂν |
οὕτω
τύχωσιν,
ἐμπλήσαντες
καὶ
παχύναντες |
[471] |
ὁ
λόγος,
ᾧ
με
καὶ
|
ἂν |
παῖς
ἐξελέγξειε,
καὶ
ἐγὼ
ὑπὸ |
[465] |
σὺ
γὰρ
τούτων
ἔμπειρος
ὁμοῦ
|
ἂν |
~πάντα
χρήματα
ἐφύρετο
ἐν
τῷ |
[516] |
ἐπιμελητὴς
ὁστισοῦν
ὁτουοῦν
ζῴου,
ὃς
|
ἂν |
παραλαβὼν
ἡμερώτερα
~ἀποδείξῃ
ἀγριώτερα
ἢ |
[509] |
δὲ
τὸ
ἀδικεῖσθαι.
τί
οὖν
|
ἂν |
παρασκευασάμενος
ἄνθρωπος
~βοηθήσειεν
αὑτῷ,
(ὥστε |
[525] |
ἵνα
ἄλλοι
~ὁρῶντες
πάσχοντα
ἃ
|
ἂν |
πάσχῃ
φοβούμενοι
βελτίους
γίγνωνται.
εἰσὶν |
[523] |
δὴ
εἴρηται
τῷ
Προμηθεῖ
(ὅπως
|
ἂν |
παύσῃ
~αὐτῶν.
ἔπειτα
γυμνοὺς
κριτέον |
[520] |
οὐδενὸς
ἀξίων;
~(Σωκράτης)
~τί
δ'
|
ἂν |
περὶ
ἐκείνων
λέγοις,
οἳ
φάσκοντες |
[478] |
οὔ;
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
οὕτως
|
ἂν |
περὶ
σῶμα
εὐδαιμονέστατος
ἄνθρωπος
εἴη, |
[456] |
~γὰρ
ἔστιν
περὶ
ὅτου
οὐκ
|
ἂν |
πιθανώτερον
εἴποι
ὁ
ῥητορικὸς
ἢ |
[469] |
λέγεις
ἢ
ἀδίκως;
~(Πῶλος)
~ὁπότερ'
|
ἂν |
ποιῇ,
οὐκ
ἀμφοτέρως
ζηλωτόν
ἐστιν; |
[476] |
ἄρτι
ἔλεγον,
περὶ
πάντων,
οἷον
|
ἂν |
ποιῇ
τὸ
~ποιοῦν,
τοιοῦτον
τὸ |
[452] |
ἐν
ἄλλῳ
συλλόγῳ
~παντί,
ὅστις
|
ἂν |
πολιτικὸς
σύλλογος
γίγνηται.
καίτοι
ἐν |
[494] |
ἐπιρρεῖν.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἀνάγκη
γ'
|
ἂν |
πολὺ
ἐπιρρέῃ,
πολὺ
καὶ
τὸ |
[465] |
πρὸς
αὑτό,
τὸ
~τοῦ
Ἀναξαγόρου
|
ἂν |
πολὺ
ἦν,
ὦ
φίλε
Πῶλε |
[505] |
ὁ
αὐτὸς
τρόπος;
ἕως
μὲν
|
ἂν |
πονηρὰ
ᾖ,
ἀνόητός
τε
~οὖσα |
[507] |
τε
καὶ
~καλῶς
πράττειν
ἃ
|
ἂν |
πράττῃ,
τὸν
δ'
εὖ
πράττοντα |
[507] |
ἀνθρώπους
τὰ
προσήκοντα
πράττων
δίκαι'
|
ἂν |
πράττοι,
περὶ
δὲ
~θεοὺς
ὅσια· |
[467] |
οἱ
ἄνθρωποι
τοῦτο
βούλεσθαι
ὃ
|
ἂν |
πράττωσιν
~ἑκάστοτε,
ἢ
ἐκεῖνο
οὗ |
[463] |
ἡγοῦμαι
εἶναι
τὴν
ῥητορικὴν
πρὶν
|
ἂν |
πρῶτον
ἀποκρίνωμαι
ὅτι
ἐστίν.
οὐ |
[464] |
~ἔχειν
τὰ
σώματα,
οὓς
οὐκ
|
ἂν |
ῥᾳδίως
αἴσθοιτό
τις
ὅτι
οὐκ |
[461] |
μὴ
καλῶς
ὡμολογῆσθαι,
~ἀναθέσθαι
ὅτι
|
ἂν |
σὺ
βούλῃ,
ἐάν
μοι
ἓν |
[475] |
ὅτι
οὔτ'
ἂν
ἐγὼ
οὔτ'
|
ἂν |
σὺ
οὔτ'
ἄλλος
οὐδεὶς
ἀνθρώπων |
[507] |
καὶ
περὶ
~ἀνθρώπους·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
σωφρονοῖ
τὰ
μὴ
προσήκοντα
πράττων; |
[525] |
ἄλλως
ἀδικίας
ἀπαλλάττεσθαι.
~(οἳ
δ'
|
ἂν |
τὰ
ἔσχατα
ἀδικήσωσι
καὶ
διὰ |
[478] |
~οὐκοῦν
οὗτος
τυγχάνει
ὢν
ὃς
|
ἂν |
τὰ
μέγιστα
ἀδικῶν
καὶ
χρώμενος |
[492] |
ἢ
τυραννίδα
ἢ
~δυναστείαν,
τί
|
ἂν> |
τῇ
ἀληθείᾳ
αἴσχιον
καὶ
κάκιον |
[509] |
δυνάμενος
ἄνθρωπος
βοηθεῖν
~ἑαυτῷ
καταγέλαστος
|
ἂν |
τῇ
ἀληθείᾳ
εἴη;
ἆρα
οὐ |
[506] |
ζητῶ
κοινῇ
μεθ'
ὑμῶν,
ὥστε,
|
ἂν |
τὶ
φαίνηται
~λέγων
ὁ
ἀμφισβητῶν |
[503] |
τινὰ
ἕκαστος
ἕκαστον
τίθησιν
ὃ
|
~ἂν |
τιθῇ,
καὶ
προσαναγκάζει
τὸ
ἕτερον |
[504] |
τε
εἶναι
καὶ
ἁρμόττειν,
~ἕως
|
ἂν |
τὸ
(ἅπαν
συστήσηται
τεταγμένον
τε |
[483] |
ἔχειν·
ἀγαπῶσι
γὰρ
οἶμαι
αὐτοὶ
|
ἂν |
τὸ
ἴσον
ἔχωσιν
φαυλότεροι
ὄντες. |
[476] |
οὕτω
κάεσθαι
τὸ
καόμενον
ὡς
|
ἂν |
τὸ
κᾶον
κάῃ;
~(Πῶλος)
πάνυ |
[476] |
πάθος
τῷ
τυπτομένῳ
ἐστὶν
οἷον
|
ἂν |
τὸ
τύπτον
ποιῇ;
~(Πῶλος)
πάνυ |
[525] |
λέγει
πῶλος,
καὶ
ἄλλον
~ὅστις
|
ἂν |
τοιοῦτος
τύραννος
ᾖ·
οἶμαι
δὲ |
[456] |
φανῆναι
τὸν
ἰατρόν,
ἀλλ'
αἱρεθῆναι
|
ἂν |
τὸν
~εἰπεῖν
δυνατόν,
εἰ
βούλοιτο. |
[454] |
τοῦ
ζωγράφου
μετὰ
τοῦτο
ἐπανεροίμεθ'
|
ἂν |
τὸν
λέγοντα·
ποίας
δὴ
~πειθοῦς |
[457] |
τὴν
δόξαν
ἀφαιρεῖσθαι
ὅτι
~δύναιτο
|
ἂν |
τοῦτο
ποιῆσαι
οὔτε
τοὺς
ἄλλους |
[510] |
τῇ
πόλει
τῶν
νέων,
τίνα
|
ἂν |
τρόπον
ἐγὼ
μέγα
~δυναίμην
καὶ |
[491] |
πόλεως
πράγματα
φρόνιμοι
~ὦσιν,
ὅντινα
|
ἂν |
τρόπον
εὖ
οἰκοῖτο,
καὶ
μὴ |
[512] |
τὸ
ἐπὶ
τούτῳ
σκεπτέον
τίν'
|
ἂν |
τρόπον
τοῦτον
ὃν
μέλλοι
χρόνον |
[472] |
δὲ
δὴ
εὐδαίμων
~ἔσται
ἆρ'
|
ἂν |
τυγχάνῃ
δίκης
τε
καὶ
τιμωρίας; |
[500] |
πρὸς
ἐμὲ
παίζειν
~μηδ'
ὅτι
|
ἂν |
τύχῃς
παρὰ
τὰ
δοκοῦντα
ἀποκρίνου, |
[522] |
ἄλλο
οὐδέν·
ὥστε
ἴσως,
ὅτι
|
ἂν |
τύχω,
τοῦτο
πείσομαι.
~(Καλλίκλης)
~δοκεῖ |
[512] |
ὑμεῖς,
σεμνύνων
(τὸ
πρᾶγμα,
καταχώσειεν
|
ἂν |
ὑμᾶς
τοῖς
~λόγοις,
λέγων
καὶ |
[456] |
ὁπότερον
δεῖ
~αἱρεθῆναι
ἰατρόν,
οὐδαμοῦ
|
(ἂν |
φανῆναι
τὸν
ἰατρόν,
ἀλλ'
αἱρεθῆναι |
[485] |
βέλτιστος
ὤν"
~αντιοπε
(ὅπου
δ'
|
ἂν |
φαῦλος
ᾖ,
ἐντεῦθεν
φεύγει
καὶ |
[494] |
ὦ
γενναῖε,
ἢ
ἐκεῖνος
ὃς
|
ἂν |
φῇ
ἀνέδην
οὕτω
τοὺς
~χαίροντας, |
[481] |
σου
τὰ
παιδικὰ
καὶ
ὅπως
|
ἂν |
φῇ
ἔχειν,
οὐ
δυναμένου
ἀντιλέγειν, |
[481] |
ἑκάστοτε,
καίπερ
ὄντος
δεινοῦ,
~ὅτι
|
ἂν |
φῇ
σου
τὰ
παιδικὰ
καὶ |
[487] |
τε
γὰρ
ἱκανῶς,
ὡς
πολλοὶ
|
ἂν |
φήσαιεν
Ἀθηναίων,
καὶ
ἐμοὶ
εἶ |
[477] |
δ'
ἐν
σώματος
κατασκευῇ;
κακίαν
|
ἂν |
φήσαις
ἀσθένειαν
εἶναι
καὶ
νόσον |
[473] |
ὅταν
τοιαῦτα
λέγῃς
ἃ
οὐδεὶς
|
ἂν |
φήσειεν
~ἀνθρώπων;
ἐπεὶ
ἐροῦ
τινα |
[498] |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
ἀγαθοὶ
ἄρα
οἳ
|
ἂν |
χαίρωσι,
κακοὶ
δὲ
οἳ
ἂν |
[494] |
ἀνέδην
οὕτω
τοὺς
~χαίροντας,
ὅπως
|
ἂν |
χαίρωσιν,
~(εὐδαίμονας
εἶναι,
καὶ
μὴ |
[521] |
~ἔσται
ὁ
εἰσάγων
οὐδεὶς
γὰρ
|
ἂν |
χρηστὸς
μὴ
ἀδικοῦντ'
ἄνθρωπον
εἰσαγάγοι |
[479] |
παρασκευαζόμενοι
καὶ
~φίλους
καὶ
ὅπως
|
ἂν |
ὦσιν
ὡς
πιθανώτατοι
λέγειν·
εἰ |
[451] |
ἐπανέροιτο·
ἡ
~περὶ
τί;
εἴποιμ'
|
ἂν |
ὥσπερ
οἱ
ἐν
τῷ
δήμῳ |