Pages |
[469] |
ἄρτι,
ἐξεῖναι
ἐν
τῇ
πόλει,
|
ὃ |
ἂν
δοκῇ
αὐτῷ,
ποιεῖν
~τοῦτο, |
[474] |
χρείαν
λέγεις
καλὰ
εἶναι,
πρὸς
|
ὃ |
ἂν
ἕκαστον
~χρήσιμον
ᾖ,
πρὸς |
[465] |
ἐγὼ
δὲ
~τέχνην
οὐ
καλῶ
|
ὃ |
ἂν
ᾖ
ἄλογον
πρᾶγμα·
τούτων |
[467] |
δοκοῦσιν
οἱ
ἄνθρωποι
τοῦτο
βούλεσθαι
|
ὃ |
ἂν
πράττωσιν
~ἑκάστοτε,
ἢ
ἐκεῖνο |
[503] |
τάξιν
τινὰ
ἕκαστος
ἕκαστον
τίθησιν
|
ὃ |
~ἂν
τιθῇ,
καὶ
προσαναγκάζει
τὸ |
[476] |
~συλλήβδην
δὴ
ὅρα
εἰ
ὁμολογεῖς,
|
ὃ |
ἄρτι
ἔλεγον,
περὶ
πάντων,
οἷον |
[508] |
εἶναι
καὶ
ἐπιστήμονα
~τῶν
δικαίων,
|
ὃ |
αὖ
Γοργίαν
ἔφη
πῶλος
δι' |
[520] |
ἐγχωρεῖν
μέμφεσθαι
τούτῳ
τῷ
πράγματι
|
ὃ |
~αὐτοὶ
παιδεύουσιν,
ὡς
πονηρόν
ἐστιν |
[467] |
χρηματισμὸν
χρηματιζόμενοι
οὐ
τοῦτό
~ἐστιν
|
ὃ |
βούλονται,
ὃ
ποιοῦσιν
ἑκάστοτε
τίς |
[485] |
ὦ
~Σώκρατες,
οὗτος
ὁ
ἀνήρ.
|
ὃ |
γὰρ
νυνδὴ
ἔλεγον,
ὑπάρχει
τούτῳ |
[463] |
ἐγένετο
τί
ποτε
οὗτος
ἡγεῖται
|
~ὃ |
δ'
ἐγὼ
καλῶ
τὴν
ῥητορικήν, |
[461] |
~συνέβη
ἐν
τοῖς
(λόγοις
τοῦτο
|
ὃ> |
δὴ
ἀγαπᾷς,
αὐτὸς
ἀγαγὼν
ἐπὶ |
[483] |
ἅπερ
νοεῖ,
ἀναγκάζεται
ἐναντία
~λέγειν.
|
ὃ |
δὴ
καὶ
σὺ
τοῦτο
τὸ |
[523] |
τίσεώς
τε
καὶ
δίκης
~δεσμωτήριον,
|
ὃ |
δὴ
Τάρταρον
καλοῦσιν,
ἰέναι.
~Τούτων |
[453] |
ὅστις
διδάσκει
ὁτιοῦν
πρᾶγμα,
~πότερον
|
ὃ |
διδάσκει
πείθει
ἢ
οὔ;
~(Γοργίας) |
[454] |
ὕστερον
τοιοῦτόν
τί
σε
ἀνέρωμαι,
|
ὃ |
δοκεῖ
~μὲν
δῆλον
(εἶναι,
ἐγὼ |
[463] |
ἓν
δὲ
καὶ
ἡ
ὀψοποιική·
|
ὃ |
δοκεῖ
μὲν
εἶναι
τέχνη,
~ὡς |
[493] |
ὑπό
τι
~ἄτοπα,
δηλοῖ
μὴν
|
ὃ |
ἐγὼ
βούλομαί
σοι
ἐνδειξάμενος,
ἐάν |
[462] |
ποιῆσαι
τέχνην
ἐν
τῷ
συγγράμματι
|
(ὃ |
ἐγὼ
ἔναγχος
~ἀνέγνων.
~(Πῶλος)
τί |
[512] |
δὲ
βέλτιον
εἰ
μὴ
ἔστιν
|
ὃ |
ἐγὼ
λέγω,
ἀλλ'
αὐτὸ
τοῦτ' |
[491] |
κατὰ
φύσιν
καλὸν
καὶ
δίκαιον,
|
ὃ |
ἐγώ
σοι
~νῦν
παρρησιαζόμενος
λέγω, |
[447] |
τοῦ
ἀνδρός,
καὶ
τί
~ἐστιν
|
ὃ |
ἐπαγγέλλεταί
τε
καὶ
διδάσκει·
τὴν |
[488] |
μοι
ἔνδειξαι
τί
ἔστιν
τοῦτο
|
ὃ |
ἐπιτηδευτέον
~μοι,
καὶ
τίνα
τρόπον |
[503] |
εἶδός
τι
αὐτῷ
σχῇ
τοῦτο
|
ὃ |
ἐργάζεται.
οἷον
εἰ
βούλει
ἰδεῖν |
[513] |
σῶμα
τυγχάνει
ὂν
εἴτε
ψυχή,
|
ὃ |
~θεραπεύομεν;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης) |
[465] |
γὰρ
(ἂν
ἴσως
ἀκολουθήσαις
ὅτι
|
ὃ |
κομμωτικὴ
πρὸς
~γυμναστικήν,
τοῦτο
σοφιστικὴ |
[464] |
σοι,
ἐὰν
δύνωμαι,
σαφέστερον
ἐπιδείξω
|
ὃ |
λέγω.
δυοῖν
ὄντοιν
τοῖν
~πραγμάτοιν |
[465] |
ἰατρικῶν
καὶ
~ὑγιεινῶν
καὶ
ὀψοποιικῶν.
|
ὃ |
μὲν
οὖν
ἐγώ
φημι
τὴν |
[504] |
ἢ
ποτὰ
ἢ
ἄλλ'
ὁτιοῦν,
|
ὃ |
μὴ
ὀνήσει
αὐτὸ
ἔσθ'
ὅτι |
[499] |
ἔστιν
δὲ
δή,
ὡς
ἔοικεν,
|
ὃ |
νῦν
λέγεις,
~ὅτι
ἡδοναί
τινές |
[494] |
ἡδονὴ
~οὐδεμία,
ἀλλὰ
τοῦτ'
ἔστιν,
|
ὃ |
νυνδὴ
ἐγὼ
ἔλεγον,
τὸ
ὥσπερ |
[495] |
ἢ
εἶναί
τι
τῶν
ἡδέων
|
ὃ |
οὐκ
ἔστιν
ἀγαθόν;
~(Καλλίκλης)
~ἵνα |
[467] |
οὖν
ἔστιν
τι
τῶν
ὄντων
|
ὃ |
οὐχὶ
ἤτοι
ἀγαθόν
γ'
ἐστὶν |
[465] |
σοφιστικὴ
πρὸς
νομοθετικήν,
καὶ
ὅτι
|
ὃ |
ὀψοποιικὴ
πρὸς
~ἰατρικήν,
τοῦτο
ῥητορικὴ |
[464] |
σώματι
εἶναι
καὶ
ἐν
ψυχῇ,
|
ὃ |
ποιεῖ
μὲν
δοκεῖν
εὖ
ἔχειν |
[467] |
οὐ
τοῦτό
~ἐστιν
ὃ
βούλονται,
|
ὃ |
ποιοῦσιν
ἑκάστοτε
τίς
γὰρ
βούλεται |
[521] |
γε
ποιήσεις
~(Σωκράτης)
~μὴ
εἴπῃς
|
ὃ |
πολλάκις
εἴρηκας,
ὅτι
ἀποκτενεῖ
με |
[467] |
ἕνεκά
του,
οὐ
τοῦτο
~βούλεται
|
ὃ |
πράττει,
ἀλλ'
ἐκεῖνο
(οὗ
ἕνεκα |
[467] |
ἐκεῖνο
οὗ
ἕνεκα
πράττουσιν
τοῦθ'
|
ὃ |
πράττουσιν;
οἷον
οἱ
τὰ
φάρμακα |
[521] |
~δικαστήριον
περὶ
(τούτων
τινὸς
κινδυνεύων,
|
ὃ |
σὺ
λέγεις,
πονηρός
τίς
μ' |
[522] |
ἓν
αὐτῷ
ὑπάρχοι,
ὦ
Καλλίκλεις,
|
ὃ |
σὺ
πολλάκις
ὡμολόγησας·
εἰ
~βεβοηθηκὼς |
[476] |
δοκεῖ.
~(Σωκράτης)
~ἆρα
τοῦτο
πάσχον
|
ὃ |
τὸ
ποιοῦν
ποιεῖ,
καὶ
τοιοῦτον |
[448] |
παρεσκευάσθαι
εἰς
λόγους·
ἀλλὰ
γὰρ
|
ὃ |
~ὑπέσχετο
(Χαιρεφῶν)
τι
οὐ
ποιεῖ. |
[452] |
ἐμοῦ,
~ἀπόκριναι
τί
ἐστιν
τοῦτο
|
ὃ |
φῂς
σὺ
μέγιστον
ἀγαθὸν
εἶναι |
[462] |
ἡ
ῥητορικὴ
εἶναι;
~(Σωκράτης)
~πρᾶγμα
|
ὃ |
φῂς
σὺ
ποιῆσαι
τέχνην
ἐν |