Alphabétiquement     [«   »]
ψυχήν 13
ψυχῆς 19
ψωρῶντα 1
ὦ 281
1
15
ὠγαθὲ 1
Fréquences     [«    »]
244 ἂν
241 γε
256 τῶν
281 ὦ
350
354 δὲ
368 τὸ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias


Pages
[522]   πράττω τὸ ὑμέτερον δὴ τοῦτο,     ~ἄνδρες δικασταί, οὔτε ἄλλο οὐδέν·
[452]   σὺ δὲ δὴ τίς εἶ,     ἄνθρωπε, καὶ τί τὸ σὸν
[526]   Λυσιμάχου· οἱ δὲ πολλοί,     ἄριστε, κακοὶ γίγνονται τῶν δυναστῶν.
[505]   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~περὶ δὲ ψυχήν,     ἄριστε, οὐχ αὐτὸς τρόπος;
[479]   ~(Σωκράτης) ~σχεδὸν γάρ που οὗτοι,     ἄριστε, τὸ αὐτὸ διαπεπραγμένοι εἰσὶν
[515]   ἴσως. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἴσως δή,     βέλτιστε, ἀλλ' ἀνάγκη ἐκ τῶν
[515]   ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~νῦν δέ,     βέλτιστε ἀνδρῶν, ἐπειδὴ σὺ μὲν
[494]   ~χαίροντα εὐδαιμόνως ζῆν. ~(Σωκράτης) ~εὖγε,     βέλτιστε· διατέλει γὰρ ὥσπερ ἤρξω,
[461]   βούλωμαι; ~(Σωκράτης) ~δεινὰ μεντἂν πάθοις,     βέλτιστε, εἰ Ἀθήναζε ἀφικόμενος, οὗ
[511]   σοι συμβουλεύων. ~(Σωκράτης) ~τί δέ,     βέλτιστε; καὶ τοῦ
[482]   τῷ βίῳ. ~καίτοι ἔγωγε οἶμαι,     βέλτιστε, καὶ τὴν λύραν μοι
[491]   μαλακίαν τῆς ψυχῆς. ~(Σωκράτης) ~ὁρᾷς,     βέλτιστε Καλλίκλεις, ὡς οὐ ταὐτὰ
[494]   ~ἦ γὰρ ἐγὼ ἄγω ἐνταῦθα,     γενναῖε, ἐκεῖνος ὃς ἂν
[473]   εἶναι ἐξελέγχειν; ~(Σωκράτης) ~μορμολύττῃ αὖ,     γενναῖε Πῶλε, καὶ οὐκ ἐλέγχεις·
[521]   διακονήσοντα. ~(Σωκράτης) ~κολακεύσοντα ἄρα με,     γενναιότατε, παρακαλεῖς. ~(Καλλίκλης) ~εἴ σοι
[458]   ὅτι βούλει. ~(Σωκράτης) ~ἄκουε δή,     Γοργία, θαυμάζω ἐν τοῖς
[449]   ναί. ~(Σωκράτης) ~νὴ τὴν Ἥραν,     Γοργία, ἄγαμαί γε τὰς ἀποκρίσεις,
[447]   ~μανθάνω καὶ ἐρήσομαι. εἰπέ μοι,     Γοργία, ἀληθῆ λέγει Καλλικλῆς ὅδε
[454]   τὴν πειθὼ καὶ περὶ τούτων,     Γοργία· ~ἀλλ' ἵνα μὴ θαυμάζῃς
[451]   Σώκρατες, καὶ ἄριστα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'     Γοργία, ἀμφισβητήσιμον καὶ τοῦτο λέγεις
[449]   περὶ λόγους. ~(Σωκράτης) ~ποίους τούτους,     Γοργία; ἆρα οἳ δηλοῦσι τοὺς
[449]   καλεῖν χρὴ ἡμᾶς. μᾶλλον δέ,     Γοργία, αὐτὸς ἡμῖν εἰπὲ τίνα
[448]   που ἄρα ῥᾳδίως ἀποκρινῇ,     Γοργία. ~(Γοργίας) πάρεστι τούτου πεῖραν,
[453]   ~(Σωκράτης) ~νῦν μοι δοκεῖς δηλῶσαι,     Γοργία, ἐγγύτατα τὴν (ῥητορικὴν ἥντινα
[453]   ~κεφάλαιον αὐτῆς. ~(Σωκράτης) ~ἄκουσον δή,     Γοργία. ἐγὼ γὰρ εὖ ἴσθ'
[463]   αἰσχυνθῇς. ~(Σωκράτης) ~δοκεῖ τοίνυν μοι,     Γοργία, εἶναί τι ἐπιτήδευμα τεχνικὸν
[454]   ~(Γοργίας) ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἀπόκριναι δή,     Γοργία, ἐπειδή γε καὶ σοὶ
[452]   ἀποκρινάσθω ~(Γοργίας) ἴθι οὖν νομίσας,     Γοργία, ἐρωτᾶσθαι καὶ ὑπ' ἐκείνων
[455]   ὑπ' ἐκείνων ἀνερωτᾶσθαι· τί ἡμῖν,     Γοργία, ἔσται, ~ἐάν σοι συνῶμεν;
[506]   ἐπίλοιπα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὲν δή,     Γοργία, καὶ αὐτὸς ἡδέως μὲν
[449]   εἰπεῖν. ~(Σωκράτης) ~τούτου μὴν δεῖ,     Γοργία· καί μοι ἐπίδειξιν αὐτοῦ
[459]   πῶς τὰ τοιαῦτα ἔχει,     Γοργία; ~(καὶ πρὸς Διός, ὥσπερ
[457]   οὐ τὸν διδάξαντα. ~(Σωκράτης) ~οἶμαι,     Γοργία, καὶ σὲ ἔμπειρον εἶναι
[450]   λόγοις, τὴν ἀριθμητικὴν ἄρα ~ῥητορικήν,     Γοργία, λέγεις; ἀλλ' οὐκ οἶμαί
[460]   ~καὶ ἐν τοῖς πρώτοις γε,     Γοργία, λόγοις ἐλέγετο ὅτι
[463]   ὅτι λέγεις. ~(Σωκράτης) ~εἰκότως γε,     Γοργία· οὐδὲν γάρ πω σαφὲς
[461]   ποτὲ ἔχει, μὰ τὸν (κύνα,     ~Γοργία, οὐκ ὀλίγης συνουσίας ἐστὶν
[450]   μὴν καὶ αἱ ἄλλαι τέχναι,     Γοργία, οὕτως (ἔχουσιν· ἑκάστη αὐτῶν
[456]   τούτων. ~(Σωκράτης) ~ταῦτα καὶ θαυμάζων,     Γοργία, πάλαι ἐρωτῶ τίς ποτε
[455]   τῶν ~δημιουργῶν. ~(Σωκράτης) ~λέγεται ταῦτα,     Γοργία, περὶ Θεμιστοκλέους· Περικλέους δὲ
[454]   σε ἔροιτο· ἆρ' ἔστιν τις,     Γοργία, ~πίστις ψευδὴς καὶ ἀληθής;
[497]   ~ἀλλ' ἀεὶ τοιοῦτός ἐστιν (Σωκράτης)     Γοργία· σμικρὰ καὶ ὀλίγου ἄξια
[455]   δὲ οὔ· πῶς λέγεις,     ~Γοργία, τὰ τοιαῦτα; ἐπειδὴ γὰρ
[458]   πράττειν. ~(Χαιρεφῶν) ~τοῦ μὲν θορύβου,     Γοργία τε καὶ Σώκρατες, αὐτοὶ
[451]   ~(Σωκράτης) ~ἴθι δὴ καὶ σύ,     Γοργία. τυγχάνει μὲν γὰρ δὴ
[448]   τῶν τεχνῶν. ~(Σωκράτης) ~καλῶς γε,     Γοργία, φαίνεται πῶλος παρεσκευάσθαι εἰς
[449]   ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν ἐθελήσαις ἄν,     Γοργία, ὥσπερ νῦν διαλεγόμεθα, διατελέσαι
[489]   οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' ἐγὼ μέν,     δαιμόνιε, καὶ αὐτὸς πάλαι τοπάζω
[517]   τούτων ὅστις (βούλει εἴργασται. ~(Σωκράτης)  ~ὦ   δαιμόνιε, οὐδ' ἐγὼ ψέγω τούτους
[513]   ~λυσιτελεῖ καὶ ἐμοί, ὅπως μή,     δαιμόνιε, πεισόμεθα ὅπερ φασὶ τὰς
[469]   εἶναι; ~(Σωκράτης) ~τὸν ἀδίκως γε,     ἑταῖρε, ἀποκτείναντα, καὶ ἐλεινόν γε
[508]   τοῦτο διὰ ~ταῦτα κόσμον καλοῦσιν,  ~ὦ   ἑταῖρε, οὐκ ἀκοσμίαν οὐδὲ ἀκολασίαν.
[473]   δέ γε καὶ σὲ ποιῆσαι,     ἑταῖρε, ταὐτὰ ἐμοὶ λέγειν· φίλον
[491]   ἀρχομένων. ~(Σωκράτης) ~τί δέ; αὑτῶν,     ἑταῖρε, τί; τι ἄρχοντας
[519]   δοκεῖ σοι τοῦτο ἄτοπον εἶναι,     ἑταῖρε; ὡς ἀληθῶς δημηγορεῖν με
[489]   ~ἐπειδὴ οὐ τοὺς ἰσχυροτέρους; καὶ     θαυμάσιε πρᾳότερόν με προδίδασκε, ἵνα
[470]   ~(Πῶλος) πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν,     θαυμάσιε, (τὸ μέγα δύνασθαι) πάλιν
[512]   καίπερ σῴζοντα ἡμᾶς, ~οὐδέ γε,     θαυμάσιε, τὸν μηχανοποιόν, ὃς οὔτε
[527]   παρακαλεῖς· ἔστι γὰρ οὐδενὸς ~ἄξιος     Καλλίκλεις.
[524]   πορείας τοῖς ἀνθρώποις. ~ταῦτ' ἔστιν,     Καλλίκλεις, ἐγὼ ἀκηκοὼς πιστεύω
[447]   πρότερον ~ἐπεδείξατο. ~(Σωκράτης) ~τούτων μέντοι,     Καλλίκλεις, αἴτιος (Χαιρεφῶν) ὅδε, ἐν
[497]   οἶδα ὅτι λέγεις. ~(Γοργίας) ~μηδαμῶς,     Καλλίκλεις, ἀλλ' ἀποκρίνου καὶ ἡμῶν
[447]   ἐπιδείξεται ὑμῖν. ~(Σωκράτης) ~εὖ λέγεις,     Καλλίκλεις. ἀλλ' ἆρα ἐθελήσειεν ἂν
[497]   οὐ σὴ αὕτη τιμή,     Καλλίκλεις· ἀλλ' ὑπόσχες ~Σωκράτει ἐξελέγξαι
[482]   θεόν, ~οὔ σοι ὁμολογήσει Καλλικλῆς,     Καλλίκλεις, ἀλλὰ διαφωνήσει ἐν ἅπαντι
[490]   Σώκρατες. ~(Σωκράτης) οὐ μόνον γε,     Καλλίκλεις, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν
[506]   παραγενομένης; ~ἔμοιγε δοκεῖ ἀναγκαῖον εἶναι,     Καλλίκλεις. ~ἀλλὰ μὲν δὴ
[512]   εἶναι; καίτοι εἰ βούλοιτο λέγειν,     ~Καλλίκλεις, ἅπερ ὑμεῖς, σεμνύνων (τὸ
[514]   ~(Σωκράτης) ~εἰ οὖν παρεκαλοῦμεν ἀλλήλους,     Καλλίκλεις, δημοσίᾳ πράξοντες τῶν ~πολιτικῶν
[521]   χάριν ὁμιλήσοντα; τἀληθῆ μοι εἰπέ,     Καλλίκλεις· ~δίκαιος γὰρ εἶ, ὥσπερ
[501]   εἴτε χεῖρον. ἐμοὶ ~μὲν γάρ,     Καλλίκλεις, δοκοῦσίν τε εἶναι, καὶ
[481]   ἔοικεν, δεῖ; ~(Σωκράτης)  ~ὦ   Καλλίκλεις, εἰ μή τι ἦν
[525]   οἷς ἐξῆν ἀλλὰ γάρ,     Καλλίκλεις, ~ἐκ τῶν (δυναμένων εἰσὶ
[493]   ἀπεικάσας. τοὐναντίον δὴ οὗτος σοί,     Καλλίκλεις, ~ἐνδείκνυται ὡς τῶν ἐν
[524]   καὶ περὶ τὴν ψυχὴν εἶναι,     Καλλίκλεις· ἔνδηλα πάντα ἐστὶν ἐν
[513]   ~(Σωκράτης) ~ὁ δήμου γὰρ ἔρως,     Καλλίκλεις, ἐνὼν ἐν τῇ ψυχῇ
[492]   ἄξια. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἀγεννῶς γε,     Καλλίκλεις, ἐπεξέρχῃ τῷ λόγῳ παρρησιαζόμενος·
[502]   θεαταῖς. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν τὸ τοιοῦτον,     Καλλίκλεις, ἔφαμεν νυνδὴ κολακείαν εἶναι;
[503]   ἀκήκοας; ~(Σωκράτης) ~εἰ ἔστιν γε,     Καλλίκλεις, ἣν πρότερον σὺ ἔλεγες
[507]   εἴη. φασὶ δ' οἱ σοφοί,     Καλλίκλεις, ~καὶ οὐρανὸν καὶ (γῆν
[526]   ~ἄγασθαι τῶν γιγνομένων· χαλεπὸν γάρ,     Καλλίκλεις, καὶ πολλοῦ ἐπαίνου ~ἄξιον
[497]   Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οἶσθα, ἀλλὰ ἀκκίζῃ,     Καλλίκλεις· καὶ πρόιθί γε ἔτι
[509]   ἆρα ἄλλως οὕτως ἔχει,     Καλλίκλεις; ~(Καλλίκλης) οὐκ ἄλλως. ~(Σωκράτης)
[513]   κεφαλή. λέγομέν τι πρὸς ~ταῦτα,     Καλλίκλεις; ~(Καλλίκλης) ~οὐκ οἶδ' ὅντινά
[499]   ἀγαθὰ εἶναι; οὐ ταῦτα ἀνάγκη,     Καλλίκλεις; ~(Καλλίκλης) ~πάλαι τοί σου
[500]   ἰατρικὴν ~τέχνην. καὶ πρὸς Φιλίου,     Καλλίκλεις, μήτε αὐτὸς οἴου δεῖν
[522]   ἐκεῖνό γε ἓν αὐτῷ ὑπάρχοι,     Καλλίκλεις, σὺ πολλάκις ὡμολόγησας·
[518]   κακῶν (ἐγκωμιάσουσιν. καὶ σὺ νῦν,     ~Καλλίκλεις, ὁμοιότατον τούτῳ ἐργάζῃ· ἐγκωμιάζεις
[497]   δοκεῖ οὕτως. ~(Σωκράτης) ~εὐδαίμων εἶ,     Καλλίκλεις, ὅτι τὰ μεγάλα μεμύησαι
[513]   ἐμοὶ δοκεῖ, οὐκ ~ὀρθῶς βουλεύῃ,     Καλλίκλεις· οὐ γὰρ μιμητὴν δεῖ
[514]   ~ἄνδρα μήτε γυναῖκα, πρὸς Διός,     Καλλίκλεις, οὐ καταγέλαστον ἂν ἦν
[486]   χρυσῆν ἔχων ἐτύγχανον τὴν ψυχήν,     Καλλίκλεις, οὐκ ἂν οἴει με
[506]   τοῦ Ζήθου· ἐπειδὴ δὲ σύ,     ~Καλλίκλεις, οὐκ ἐθέλεις συνδιαπερᾶναι τὸν
[519]   ὡς ἀληθῶς δημηγορεῖν με ~ἠνάγκασας,     Καλλίκλεις, οὐκ ἐθέλων ἀποκρίνεσθαι. ~(Καλλίκλης)
[490]   ὤν, πάντων ~ἐλάχιστον τῷ βελτίστῳ,     Καλλίκλεις; οὐχ οὕτως, ὠγαθέ; ~(Καλλίκλης)
[487]   δὲ καλλίστη ἐστὶν σκέψις,     ~Καλλίκλεις, περὶ τούτων ὧν σὺ
[509]   αὐτό γέ μοι τοῦτο ἀπεκρίνω,  ~ὦ   Καλλίκλεις, πότερόν σοι δοκοῦμεν ὀρθῶς
[494]   καὶ ἀτεχνῶς δημηγόρος. ~(Σωκράτης) ~τοιγάρτοι,     Καλλίκλεις, Πῶλον μὲν καὶ Γοργίαν
[508]   τὰ συμβαίνοντα. τὰ πρόσθεν ~ἐκεῖνα,     Καλλίκλεις, συμβαίνει πάντα, ἐφ' οἷς
[504]   συγχωρῶ. ~(Σωκράτης) ~τί γὰρ ὄφελος,     Καλλίκλεις, σώματί γε κάμνοντι καὶ
[495]   ~(Σωκράτης) σὺ δὲ τῷ ὄντι,     Καλλίκλεις, ταῦτα ἰσχυρίζῃ; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.
[487]   σοι ἐρῶ. οἶδα ὑμᾶς ἐγώ,     Καλλίκλεις, τέτταρας ~ὄντας κοινωνοὺς γεγονότας
[501]   δοκεῖ σοι τοιαύτη τις εἶναι,  ~ὦ   Καλλίκλεις, τὴν ἡδονὴν ἡμῶν μόνον
[494]   ἔτι τί σε ἐρωτῶ; ὅρα,     Καλλίκλεις, τί ~ἀποκρινῇ, ἐάν τίς
[515]   (ἐάν τίς σε ταῦτα ἐξετάζῃ,     Καλλίκλεις, τί ἐρεῖς; τίνα ~φήσεις
[458]   διαλέγεσθαι, χαριεῖσθε. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μήν,     Καλλίκλεις, τό γ' ἐμὸν οὐδὲν
[508]   καὶ ἔτι λέγεσθαι· οὔ φημι,     ~Καλλίκλεις, τὸ τύπτεσθαι ἐπὶ κόρρης
[507]   ὅπου δεῖ· ὥστε ~πολλὴ (ἀνάγκη,     Καλλίκλεις, τὸν σώφρονα, ὥσπερ διήλθομεν,
[495]   αὐτό φημι ~εἶναι. ~(Σωκράτης) ~διαφθείρεις,     Καλλίκλεις, τοὺς πρώτους λόγους, καὶ
[481]   παίζει; ~(Χαιρεφῶν) ~ἐμοὶ μὲν δοκεῖ,     Καλλίκλεις, ὑπερφυῶς σπουδάζειν· οὐδὲν μέντοι
[526]   θεμιστεύοντα νέκυσσιν. ~ἐγὼ μὲν οὖν,     Καλλίκλεις, ὑπό τε τούτων τῶν
[526]   τινός, ~μάλιστα μέν, ἔγωγέ φημι,     Καλλίκλεις, φιλοσόφου τὰ αὑτοῦ πράξαντος
[489]   Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~μὰ τὸν Ζῆθον,     Καλλίκλεις, σὺ χρώμενος πολλὰ
[521]   φαύλου. ~(Σωκράτης) ~ἀνόητος ἄρα εἰμί,     Καλλίκλεις, ὡς ἀληθῶς, εἰ μὴ
[499]   ~δὲ χείρους. ~(Σωκράτης) ~ἰοῦ ἰοῦ,     Καλλίκλεις, ὡς πανοῦργος εἶ καί
[461]   ἀγροικία ἐστὶν ~τοὺς λόγους. ~(Σωκράτης)  ~ὦ   κάλλιστε Πῶλε, ἀλλά τοι ἐξεπίτηδες
[467]   Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~μὴ κακηγόρει,     λῷστε Πῶλε, ἵνα προσείπω σε
[520]   τι διαφέρειν τούτους ἐκείνων; ταὐτόν,     μακάρι' ἐστὶν ~σοφιστὴς καὶ ῥήτωρ,
[495]   ποιῶ τοῦτο, οὔτε σύ. ἀλλ'     μακάριε, ἄθρει ~μὴ οὐ τοῦτο
[469]   κατὰ τὴν αὐτοῦ δόξαν. ~(Σωκράτης)  ~ὦ   μακάριε, ἐμοῦ δὴ λέγοντος τῷ
[512]   τοῦ σῴζειν ~ἕνεκα πεποίηνται. ἀλλ'     μακάριε, ὅρα μὴ ἄλλο τι
[471]   σοι ὡς ἐγὼ λέγω. ~(Σωκράτης)  ~ὦ   μακάριε, ῥητορικῶς γάρ με ἐπιχειρεῖς
[521]   αὐτοῦ ~κατηγοροῖ τις λέγων ὅτι     παῖδες, πολλὰ ὑμᾶς καὶ κακὰ
[522]   ὅτι ταῦτα πάντα ἐγὼ ἐποίουν,     παῖδες, ὑγιεινῶς, πόσον τι οἴει
[493]   ἐνδειξάμενος, ἐάν πως οἷός τε  ὦ,   πεῖσαι ~μεταθέσθαι, ἀντὶ τοῦ ἀπλήστως
[473]   Σώκρατες, ἐξελέγξαι. ~(Σωκράτης) ~οὐ δῆτα,     Πῶλε, ἀλλ' ἀδύνατον· τὸ γὰρ
[463]   ὅτι ἐστίν. οὐ ~γὰρ δίκαιον,     Πῶλε· ἀλλ' εἴπερ βούλει πυθέσθαι,
[479]   εἰ δὲ ἡμεῖς ἀληθῆ ~ὡμολογήκαμεν,     Πῶλε, ἆρ' αἰσθάνῃ τὰ συμβαίνοντα
[473]   διαφεύγων καὶ ~τυραννεύσας. τί τοῦτο,     Πῶλε; γελᾷς; ἄλλο αὖ τοῦτο
[466]   σοι πρὸς ~ἀμφότερα. φημὶ γάρ,     Πῶλε, ἐγὼ καὶ τοὺς ῥήτορας
[471]   ~καὶ κατ' ἀρχὰς τῶν λόγων,     Πῶλε, ἔγωγέ σε ἐπῄνεσα ὅτι
[480]   χρήσιμος οὐδὲν ῥητορικὴ ἡμῖν,     Πῶλε, εἰ μὴ ~εἴ τις
[470]   ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ μὲν τοίνυν φημί,     Πῶλε, εἴ σοι παρ' ἐμοῦ
[480]   καὶ ἀνίατον· πῶς λέγομεν,     Πῶλε, εἴπερ τὰ πρότερον μένει
[469]   ἐγχειρίδιον λέγοιμι πρὸς σὲ ὅτι     Πῶλε, ἐμοὶ ~δύναμίς τις καὶ
[448]   δή, Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ὅτι,     Πῶλε, ἐρομένου (Χαιρεφῶν) τος τίνος
[466]   ~νὴ τὸν κύνα, ἀμφιγνοῶ μέντοι,     Πῶλε, ἐφ' ἑκάστου ὧν λέγεις
[468]   γάρ; ἀληθῆ σοι δοκῶ ~λέγειν,     Πῶλε, οὔ; τί οὐκ
[481]   ἐπὶ τὰ ~τοιαῦτα ἔμοιγε δοκεῖ,     Πῶλε, ῥητορικὴ χρήσιμος εἶναι,
[462]   εἶναι ἀνθρώποις; ~(Σωκράτης) ~τί δέ,     Πῶλε; ἤδη πέπυσαι παρ' ἐμοῦ
[461]   τοῦτο λέγεις; ~(Σωκράτης) ~τὴν μακρολογίαν,     Πῶλε, ἢν καθέρξῃς, τὸ
[469]   ~(Σωκράτης) ~ἧττον ἀποκτεινύς,     Πῶλε, καὶ ἧττον
[474]   σε ἠρώτων· πότερον δοκεῖ σοι,     ~Πῶλε, κάκιον εἶναι, τὸ ἀδικεῖν
[472]   δέ γε τὴν ἐμὴν δόξαν,     Πῶλε, ἀδικῶν τε καὶ
[475]   ~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~ὁρᾷς οὖν,     Πῶλε, ἔλεγχος παρὰ τὸν
[448]   ἄρτι διελήλυθεν. ~(Χαιρεφῶν) τί δέ,     Πῶλε; οἴει σὺ κάλλιον ἂν
[470]   ἄθλιος; ~(Σωκράτης) ~οὐκ οἶδα,     Πῶλε· οὐ γάρ πω συγγέγονα
[475]   τοῦ ἧττον; μὴ ὄκνει ~ἀποκρίνασθαι,     Πῶλε· οὐδὲν γὰρ βλαβήσῃ· ἀλλὰ
[473]   ἐπεὶ ἐροῦ τινα τουτωνί. ~(Σωκράτης)  ~ὦ   Πῶλε, οὐκ εἰμὶ τῶν πολιτικῶν,
[473]   ~(Σωκράτης) ὡς σύ γε οἴει,     Πῶλε. ~(Πῶλος) ἀληθῆ γε οἰόμενος.
[462]   τίς τέχνη ὀψοποιία; ~(Σωκράτης) οὐδεμία,     Πῶλε. ~(Πῶλος) ἀλλὰ τί; φάθι.
[480]   φῶμεν οὕτως μὴ φῶμεν,     Πῶλε; ~(Πῶλος) ~ἄτοπα μέν,
[462]   δή, χάριτος καὶ ἡδονῆς (ἀπεργασίας,     Πῶλε. ~(Πῶλος) ταὐτὸν ἄρ' ἐστὶν
[469]   ἀμφοτέρως ζηλωτόν ἐστιν; ~(Σωκράτης) εὐφήμει,     Πῶλε. ~(Πῶλος) τί δή; ~(Σωκράτης)
[466]   ἀλλ' οὐ μνημονεύεις τηλικοῦτος ὤν,     ~Πῶλε; τί τάχα δράσεις; ~(Πῶλος)
[480]   εἰ οὖν δὴ ταῦτα ἀληθῆ,     Πῶλε, τίς μεγάλη χρεία
[479]   καὶ οἱ τὴν δίκην φεύγοντες,     ~Πῶλε, τὸ ἀλγεινὸν αὐτοῦ καθορᾶν,
[470]   ~(Σωκράτης) ~ὥς γε ἐγὼ λέγω,     Πῶλε· τὸν μὲν γὰρ καλὸν
[465]   αἰσχρόν φημι (εἶναι τὸ τοιοῦτον,     Πῶλε τοῦτο γὰρ ~πρὸς σὲ
[462]   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐδεμία ἔμοιγε δοκεῖ,     Πῶλε, ὥς γε πρὸς σὲ
[489]   ταῦτα εἶναι νόμιμα; ~(Σωκράτης) εἶεν,     σοφώτατε Καλλίκλεις· οὕτω λέγεις; ~(Καλλίκλης)
[495]   ἕτερον; ~(Καλλίκλης) ἕτερον δήπου,     σοφώτατε σύ. ~(Σωκράτης) καὶ
[505]   ~(Καλλίκλης) οὐκ οἶδ' ἅττα λέγεις,     Σώκρατες, ἀλλ' ἄλλον τινὰ ἐρώτα.
[463]   λέγω. ~(Γοργίας) ~μὰ τὸν Δία,     Σώκρατες, ἀλλ' ἐγὼ οὐδὲ αὐτὸς
[470]   ~(Πῶλος) ~χαλεπόν γέ σε ἐλέγξαι,     Σώκρατες· ἀλλ' οὐχὶ κἂν παῖς
[453]   τῇ ψυχῇ ~ποιεῖν; ~(Γοργίας) ~οὐδαμῶς,     Σώκρατες, ἀλλά μοι δοκεῖς ἱκανῶς
[453]   οὔ; ~(Γοργίας) ~οὐ δῆτα,     Σώκρατες, ἀλλὰ πάντων μάλιστα πείθει.
[454]   τι; ~(Γοργίας) οἴομαι μὲν ἔγωγε,     Σώκρατες, ἄλλο. ~(Σωκράτης) ~καλῶς γὰρ
[477]   ἀμαθῆ; ~(Πῶλος) οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ,     Σώκρατες, ἀπὸ τούτων γε. ~(Σωκράτης)
[470]   ὁρίζῃ. ~(Πῶλος) ~σὺ μὲν οὖν,     Σώκρατες, ἀπόκριναι (ταὐτὸ) τοῦτο. ~(Σωκράτης)
[458]   ~(Γοργίας) ~αἰσχρὸν δὴ τὸ λοιπόν,     Σώκρατες, γίγνεται ἐμέ γε μὴ
[459]   εἰδότων. ~(Γοργίας) ~οὐκοῦν πολλὴ ῥᾳστώνη,     Σώκρατες, γίγνεται, μὴ μαθόντα τὰς
[482]   ~εἶναι καὶ ἐναντία λέγειν. ~(Καλλίκλης)  ~ὦ   Σώκρατες, δοκεῖς νεανιεύεσθαι ἐν τοῖς
[505]   λάβῃ. ~(Καλλίκλης) ~ὡς βίαιος εἶ,     Σώκρατες. ἐὰν δὲ ἐμοὶ πείθῃ,
[452]   πάνυ καταφρονῶν ἁπάντων· (σκόπει δῆτα,     Σώκρατες, ἐάν ~σοι πλούτου φανῇ
[460]   ~(Γοργίας) ~ἀλλ' ἐγὼ μὲν οἶμαι,     Σώκρατες, ἐὰν τύχῃ μὴ εἰδώς,
[447]   ἡμᾶς ~διατρῖψαι. ~(Χαιρεφῶν) ~οὐδὲν πρᾶγμα,     Σώκρατες· ἐγὼ γὰρ καὶ ἰάσομαι.
[449]   σε καλεῖν; ~(Γοργίας) ~ἀγαθόν γε,     Σώκρατες, εἰ δὴ γε
[463]   οὐδενὸς τῶν καλῶν. ~(Γοργίας) ~τίνος,     Σώκρατες; εἰπέ· μηδὲν ἐμὲ αἰσχυνθῇς.
[451]   εἰ φαίη, περὶ τί εἰσιν,     Σώκρατες; εἴποιμ' ἂν ὅτι ~περὶ
[482]   ~εἰπεῖν. σὺ γὰρ τῷ ὄντι,     Σώκρατες, εἰς τοιαῦτα ἄγεις φορτικὰ
[480]   Πῶλε; ~(Πῶλος) ~ἄτοπα μέν,     Σώκρατες, ἔμοιγε δοκεῖ, τοῖς μέντοι
[449]   ἐρωτώμενον ἀποκρίνεσθαι. ~(Γοργίας) ~εἰσὶ μέν,     Σώκρατες, ἔνιαι τῶν ἀποκρίσεων ἀναγκαῖαι
[452]   πρῶτον μὲν ~ἰατρὸς ὅτι     Σώκρατες, ἐξαπατᾷ σε Γοργίας· οὐ
[473]   ἔτι τοῦτ' ἐκείνου χαλεπώτερόν ἐστιν,     Σώκρατες, ἐξελέγξαι. ~(Σωκράτης) ~οὐ δῆτα,
[491]   λέγω. ~(Καλλίκλης) ~πάνυ γε σφόδρα,     Σώκρατες. ἐπεὶ πῶς ἂν εὐδαίμων
[462]   ποιήσω ταῦτα. καί μοι ἀπόκριναι,     Σώκρατες· ἐπειδὴ (Γοργίας) ἀπορεῖν σοι
[449]   ~βραχυτάτων. ~(Γοργίας) ~πάνυ γὰρ οἶμαι,     Σώκρατες, ἐπιεικῶς τοῦτο ποιεῖν. ~(Σωκράτης)
[473]   καὶ ἀνθρώπων. ~(Πῶλος) ἄτοπά γε,     Σώκρατες, ἐπιχειρεῖς λέγειν. ~(Σωκράτης) ~πειράσομαι
[511]   τοὺς λόγους ἄνω καὶ κάτω,     Σώκρατες· οὐκ ~οἶσθα ὅτι
[478]   ἰατρικῆς, δίκης. ~(Πῶλος) πολὺ διαφέρει,     Σώκρατες, δίκη. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[475]   καὶ καλῶς γε νῦν ὁρίζῃ,     Σώκρατες, ἡδονῇ τε καὶ ἀγαθῷ
[492]   ἑαυτῶν ~πόλει; ἀλλὰ τῇ ἀληθείᾳ,     Σώκρατες, ἣν φῂς σὺ διώκειν,
[486]   ~καίτοι πῶς σοφὸν τοῦτό ἐστιν,     Σώκρατες, ἥτις εὐφυῆ λαβοῦσα τέχνη
[499]   ~(Καλλίκλης) ~πάλαι τοί σου ἀκροῶμαι,     Σώκρατες, καθομολογῶν, ἐνθυμούμενος ὅτι, κἂν
[451]   τὰ μέγιστα τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων,     Σώκρατες, καὶ ἄριστα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'
[494]   ζῆν. ~(Καλλίκλης) ὡς ἄτοπος εἶ,     Σώκρατες, καὶ ἀτεχνῶς δημηγόρος. ~(Σωκράτης)
[452]   ~παιδοτρίβης εἴποι ὅτι θαυμάζοιμί τἄν,     Σώκρατες, καὶ αὐτὸς εἴ σοι
[458]   ~(Γοργίας) ~ἀλλὰ φημὶ μὲν ἔγωγε,     Σώκρατες, καὶ αὐτὸς τοιοῦτος εἶναι
[447]   ~οὐδὲν οἷον τὸ αὐτὸν ἐρωτᾶν,     Σώκρατες. καὶ γὰρ αὐτῷ ἓν
[451]   λέγειν. ~(Γοργίας) ὀρθῶς γὰρ οἴει,     Σώκρατες, καὶ δικαίως ὑπολαμβάνεις. ~(Σωκράτης)
[522]   πείσομαι. ~(Καλλίκλης) ~δοκεῖ οὖν σοι,     Σώκρατες, καλῶς ἔχειν ἄνθρωπος ἐν
[502]   ~(Καλλίκλης) δῆλον δὴ τοῦτό γε,     Σώκρατες, Κινησίου γε πέρι. ~(Σωκράτης)
[477]   αἰσχίστη, καὶ κακίστη; ~(Πῶλος) πῶς,     Σώκρατες, λέγεις; ~(Σωκράτης) ~ὡδί· ἀεὶ
[517]   ~ἀλλὰ μέντοι πολλοῦ γε δεῖ,     Σώκρατες, μή ποτέ τις τῶν
[456]   ὧν νυνδὴ σὺ ἔλεγες,     Σώκρατες, ὁρᾷς ὅτι οἱ ῥήτορές
[473]   μή; ~(Πῶλος) ~οὐκ οἴει ἐξεληλέγχθαι,     Σώκρατες, ὅταν τοιαῦτα λέγῃς
[454]   ~τὸ εἰδέναι; ~(Γοργίας) δῆλον δήπου,     Σώκρατες, ὅτι ἐξ ἧς τὸ
[470]   οὐ δῆτα. ~(Πῶλος) ~δῆλον δή,     Σώκρατες, ὅτι οὐδὲ τὸν μέγαν
[502]   ~(Καλλίκλης) ~δῆλον δὴ τοῦτό γε,     Σώκρατες, ὅτι πρὸς τὴν (ἡδονὴν
[456]   ~(Γοργίας) ~εἰ πάντα γε εἰδείης,     Σώκρατες, ὅτι ὡς ἔπος εἰπεῖν
[470]   ἀλλ' ἔλεγχε. ~(Πῶλος) ~ἀλλὰ μήν,     Σώκρατες, οὐδέν γέ σε δεῖ
[489]   οὐ παύσεται φλυαρῶν. εἰπέ μοι,     Σώκρατες, οὐκ αἰσχύνῃ ~τηλικοῦτος ὢν
[468]   βούλεται. ~(Πῶλος) ~ὡς δὴ σύ,     Σώκρατες, οὐκ ἂν δέξαιο ἐξεῖναί
[485]   πληγῶν μοι δοκεῖ ἤδη δεῖσθαι,     ~Σώκρατες, οὗτος ἀνήρ.
[461]   ἱκανῶς διασκέψασθαι. ~(Πῶλος) ~τί δέ,     Σώκρατες; οὕτω καὶ σὺ περὶ
[469]   ἴσως ἂν εἴποις ἰδὼν ὅτι     Σώκρατες, οὕτω μὲν πάντες ἂν
[447]   ~πολέμου καὶ μάχης φασὶ χρῆναι,     Σώκρατες, οὕτω μεταλαγχάνειν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'
[510]   ἀδικεῖν; ~(Καλλίκλης) ~ἔστω σοι τοῦτο,     Σώκρατες, οὕτως, ἵνα διαπεράνῃς τὸν
[476]   ἐστιν ποιεῖν; ~(Πῶλος) ἀνάγκη,     Σώκρατες, πάσχειν. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν ὑπό
[513]   μοι τρόπον δοκεῖς εὖ λέγειν,     Σώκρατες, πέπονθα δὲ τὸ τῶν
[521]   κακῶς. ~(Καλλίκλης) ~ὥς μοι δοκεῖς,     Σώκρατες, πιστεύειν μηδ' ἂν ἓν
[481]   θεοὺς ἀλλ' ἐπιθυμῶ. εἰπέ μοι,     Σώκρατες, (πότερόν σε θῶμεν νυνὶ
[485]   ἱκανὸν μηδέποτε φθέγξασθαι. ἐγὼ δέ,     ~Σώκρατες, πρὸς σὲ ἐπιεικῶς ἔχω
[455]   ~(Γοργίας) ~ἀλλ' ἐγώ σοι πειράσομαι,     Σώκρατες, σαφῶς ἀποκαλύψαι τὴν τῆς
[504]   τί δὲ οὐκ αὐτὸς λέγεις,     Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' εἴ σοι
[515]   δημοσιεύειν ἐπιχειρεῖν; ~(Καλλίκλης) φιλόνικος εἶ,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' οὐ φιλονικίᾳ
[515]   τὰ ὦτα κατεαγότων ἀκούεις ταῦτα,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ τάδε οὐκέτι
[475]   ~(Πῶλος) ἀλλ' οὐκ ἂν δεξαίμην,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ἄλλος δέ τις
[453]   σέ. ~(Γοργίας) τί οὖν δή,     Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ ἐρῶ νῦν.
[486]   πρὸς τί δὴ τοῦτο ἐρωτᾷς,     Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ἐγώ σοι ἐρῶ·
[480]   ~(Πῶλος) τί γὰρ δὴ φῶμεν,     Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ἐπὶ μὲν ἄρα
[450]   ~πάνυ μὲν οὖν καλῶς ὑπολαμβάνεις,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἕτεραι δέ γέ
[451]   ~(Γοργίας) ὀρθῶς γε λέγων σύ,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἴθι δὴ καὶ
[454]   ὀρθῶς γέ μοι δοκεῖς ποιεῖν,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἴθι δὴ καὶ
[489]   ~ἀποφοιτήσω παρὰ σοῦ. ~(Καλλίκλης) εἰρωνεύῃ,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~μὰ τὸν Ζῆθον,
[467]   σχέτλιά γε λέγεις καὶ ὑπερφυῆ,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~μὴ κακηγόρει,
[497]   ~(Καλλίκλης) οὐκ οἶδ' ἅττα σοφίζῃ,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οἶσθα, ἀλλὰ ἀκκίζῃ,
[448]   διαλέγεσθαι. ~(Πῶλος) τί δή,     Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ὅτι, Πῶλε,
[490]   ~(Καλλίκλης) ὡς ἀεὶ ταὐτὰ λέγεις,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) οὐ μόνον γε,
[495]   ἐρεῖς. ~(Καλλίκλης) καὶ γὰρ σύ,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οὐ τοίνυν ὀρθῶς
[467]   οὔτε κακόν; ~(Πῶλος) πολλὴ ἀνάγκη,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν λέγεις εἶναι
[469]   δικαίως ἀποθνῄσκων. ~(Πῶλος) πῶς δῆτα,     Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~οὕτως, ὡς μέγιστον
[478]   σώματα; ~(Πῶλος) παρὰ τοὺς ἰατρούς,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ποῖ δὲ τοὺς
[449]   ἐπιστήμονα τέχνης. ~(Γοργίας) τῆς ῥητορικῆς,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ῥήτορα ἄρα χρή
[476]   εἰπέ. ~(Πῶλος) ἀλλά μοι δοκεῖ,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~σκόπει δὴ καὶ
[495]   ~(Καλλίκλης) ὡς σύ γε οἴει,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) σὺ δὲ τῷ
[448]   οὐ ποιεῖ. ~(Γοργίας) τί μάλιστα,     Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~τὸ ἐρωτώμενον οὐ
[493]   μεταθήσῃ; ~(Καλλίκλης) τοῦτ' ἀληθέστερον εἴρηκας,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~φέρε δή, ἄλλην
[452]   εἶναι αὐτοῦ. ~(Γοργίας) ~ὅπερ ἐστίν,     Σώκρατες, τῇ ἀληθείᾳ μέγιστον ἀγαθὸν
[456]   τοιαύτη τῆς τέχνης· ~δεῖ μέντοι,     Σώκρατες, τῇ ῥητορικῇ χρῆσθαι ὥσπερ
[454]   ~ταύτης τοίνυν τῆς πειθοῦς λέγω,     Σώκρατες, τῆς ἐν τοῖς δικαστηρίοις
[451]   ἔλεγον περὶ ἡστινοσοῦν τῶν ~τεχνῶν·     Σώκρατες, τίς (ἐστιν ἀριθμητικὴ
[485]   ὢν ἄνθρωπος ἔτι φιλοσοφῇ, καταγέλαστον,     ~Σώκρατες, τὸ χρῆμα γίγνεται, καὶ
[494]   οὐκ αἰσχύνῃ εἰς τοιαῦτα ἄγων,     Σώκρατες, τοὺς λόγους; ~(Σωκράτης) ~ἦ
[475]   οἱ ἀδικούμενοι; ~(Πῶλος) οὐδαμῶς,     Σώκρατες, τοῦτό γε. ~(Σωκράτης) οὐκ
[494]   οὐ πείθω; ~(Καλλίκλης) ~οὐ πείθεις,     Σώκρατες. τῷ μὲν γὰρ πληρωσαμένῳ
[450]   περὶ λόγους; ~(Γοργίας) ~ὅτι,     Σώκρατες, τῶν μὲν ἄλλων τεχνῶν
[452]   γὰρ οὔ, φαίη ἂν ἴσως,     Σώκρατες, ὑγίεια; ~τί δ' ἐστὶν
[484]   ~φιλοσοφίαν. φιλοσοφία γάρ τοί ἐστιν,     Σώκρατες, χαρίεν, ἄν τις αὐτοῦ
[506]   ~ἀλλ' ἐμοὶ μὲν οὐ δοκεῖ,     Σώκρατες, χρῆναί πω (ἀπιέναι, ἀλλὰ
[485]   πρὸς τὸν ἀδελφόν, ὅτι ἀμελεῖς,     ~Σώκρατες, ὧν δεῖ σε ἐπιμελεῖσθαι,
[510]   πολιτείας ἑταῖρον εἶναι. ~(Καλλίκλης) ~ὁρᾷς,     Σώκρατες, ὡς ἐγὼ ἕτοιμός εἰμι
[521]   σοι Μυσόν γε ἥδιον καλεῖν,     Σώκρατες· ὡς εἰ μὴ ταῦτά
[471]   σὸν λόγον; ~(Σωκράτης) εἴπερ γε,     φίλε, ἄδικος. ~(Πῶλος) ~ἀλλὰ μὲν
[466]   ἔγωγε σὲ ἐρωτῶ. ~(Σωκράτης) ~εἶεν,     φίλε· ἔπειτα δύο ἅμα με
[482]   παῦσον ~ταῦτα λέγουσαν. λέγει γάρ,     φίλε ἑταῖρε, νῦν ἐμοῦ
[479]   ~ἆρ' οὖν οὐ περὶ τούτου,     φίλε, ἠμφεσβητήσαμεν, σὺ μὲν τὸν
[507]   ἔχω παρὰ ταῦτα ἄλλα φάναι,     φίλε ~Καλλίκλεις· σὺ δ' εἰ
[465]   ~τοῦ Ἀναξαγόρου ἂν πολὺ ἦν,     φίλε Πῶλε σὺ γὰρ τούτων
[486]   ἄλλου νεανικὸν βούλευμα βουλεύσαιο. ~καίτοι,     φίλε Σώκρατες καί μοι μηδὲν
[497]   ~ὅτι οὐ τὰ αὐτὰ γίγνεται,     φίλε, τἀγαθὰ τοῖς ἡδέσιν οὐδὲ
[513]   μή τι σὺ ἄλλο λέγεις,     φίλη κεφαλή. λέγομέν τι πρὸς
[448]   Δία· ἂν δέ γε βούλῃ,     (Χαιρεφῶν) ἐμοῦ. (Γοργίας) μὲν γὰρ
[447]   εἰς αὖθις. ~(Καλλίκλης) ~τί δέ,     (Χαιρεφῶν) ἐπιθυμεῖ (Σωκράτης) ἀκοῦσαι Γοργίου;
[447]   ἀποκρινεῖσθαι. ~(Σωκράτης) ~ἦ καλῶς λέγεις.     (Χαιρεφῶν) ἐροῦ αὐτόν. ~(Χαιρεφῶν) τί
[448]   τίς σε ἐρωτᾷ; ~(Γοργίας) ~ἀληθῆ,     (Χαιρεφῶν) καὶ γὰρ νυνδὴ αὐτὰ
[458]   πράττειν. ~(Καλλίκλης) ~νὴ τοὺς θεούς,     (Χαιρεφῶν) καὶ μὲν δὴ καὶ
[448]   Γοργία. ~(Γοργίας) πάρεστι τούτου πεῖραν,     (Χαιρεφῶν) λαμβάνειν. ~(Πῶλος) ~νὴ Δία·
[448]   καλοῦντες αὐτὸν ὀρθῶς ~καλοῖμεν; ~(Πῶλος)  ~ὦ   (Χαιρεφῶν) πολλαὶ τέχναι ἐν ἀνθρώποις
[481]   ἐφάνη οὖσα. ~(Καλλίκλης) ~εἰπέ μοι,     (Χαιρεφῶν) σπουδάζει ταῦτα (Σωκράτης)




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005