Alphabétiquement     [«   »]
τῳ 2
τῷδε 1
τώδε 1
τῶν 256
ὕβρεως 1
ὑγιαίνει 2
ὑγιαίνειν 3
Fréquences     [«    »]
244 ἂν
241 γε
237 Καλλίκλης
256 τῶν
281
350
354 δὲ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

τῶν


Pages
[499]   δή. ~(Σωκράτης) ~ἕνεκα γάρ που  τῶν   ἀγαθῶν ἅπαντα ἡμῖν ἔδοξεν πρακτέον
[500]   ἐκ τρίτων; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)  ~τῶν   ἀγαθῶν ἄρα ἕνεκα δεῖ καὶ
[497]   ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν  τῶν   ἀγαθῶν γε καὶ κακῶν οὐχ
[492]   τοῖς ἀνθρώποις, οἷς ἐξὸν ἀπολαύειν  τῶν   ἀγαθῶν καὶ ~μηδενὸς ἐμποδὼν ὄντος,
[468]   οὖν τὰ μεταξὺ ταῦτα ἕνεκα  τῶν   ἀγαθῶν πράττουσιν ὅταν πράττωσιν,
[468]   μεταξύ; ~(Πῶλος) τὰ (μεταξὺ δήπου  τῶν   ἀγαθῶν. ~(Σωκράτης) ~τὸ ἀγαθὸν ἄρα
[480]   τῇ ῥητορικῇ, ὅπως ἂν καταδήλων  τῶν   ἀδικημάτων γιγνομένων ~ἀπαλλάττωνται τοῦ μεγίστου
[525]   ἐν τῷ ~δεσμωτηρίῳ, τοῖς ἀεὶ  τῶν   ἀδίκων ἀφικνουμένοις θεάματα καὶ νουθετήματα.
[493]   μετατίθεσθαι εὐδαιμονεστέρους εἶναι τοὺς κοσμίους  τῶν   ~ἀκολάστων, οὐδ' ἂν ἄλλα
[479]   τούτῳ προσήκειν ἀθλίῳ εἶναι διαφερόντως  τῶν   ἄλλων ἀνθρώπων, ~καὶ ἀεὶ τὸν
[459]   μὴ ἐλαττοῦται ῥήτωρ  τῶν   ἄλλων διὰ τὸ οὕτως ἔχειν,
[503]   καὶ τὰς αὑτοῦ καὶ τὰς  τῶν   ἄλλων· εἰ δὲ μὴ τοῦτο,
[527]   ~συμφέρων. ἀλλ' ἐν τοσούτοις λόγοις  τῶν   ἄλλων ἐλεγχομένων μόνος οὗτος ~ἠρεμεῖ
[497]   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ πεινῶν καὶ  τῶν   ἄλλων ἐπιθυμιῶν καὶ ἡδονῶν ἅμα
[483]   ἐστιν τὸ ἀδικεῖν, τὸ πλέον  τῶν   ἄλλων ~ζητεῖν ἔχειν· ἀγαπῶσι γὰρ
[456]   μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ καὶ μετὰ  τῶν   ἄλλων ἰατρῶν εἰσελθὼν παρά τινα
[473]   εὐδαιμονιζόμενος ὑπὸ τῶν ~(πολιτῶν καὶ  τῶν   ἄλλων ξένων; ταῦτα λέγεις ἀδύνατον
[480]   ὄντα κατήγορον καὶ αὑτοῦ καὶ  τῶν   ἄλλων οἰκείων καὶ ἐπὶ τοῦτο
[511]   καὶ Πώλου ἄρτι ~πολλάκις καὶ  τῶν   ἄλλων ὀλίγου πάντων τῶν ἐν
[480]   δὲ καὶ τῶν οἰκείων καὶ  τῶν   ἄλλων ὃς ἂν ἀεὶ τῶν
[455]   ῥήτωρ ἐστὶν δικαστηρίων τε καὶ  τῶν   ἄλλων ὄχλων ~δικαίων τε πέρι
[500]   τἆλλα πράττεσθαι (ἀλλ' οὐκ ~ἐκεῖνο  τῶν   ἄλλων; σύμψηφος ἡμῖν εἶ καὶ
[512]   καὶ μηχανοποιοῦ καὶ ἰατροῦ καὶ  τῶν   ἄλλων τεχνῶν ὅσαι τοῦ σῴζειν
[520]   ~ἀργύριον, οἷον οἰκοδομίας πέρι  τῶν   ἄλλων τεχνῶν, οὐδὲν αἰσχρόν. ~(Καλλίκλης)
[491]   τοῦτ' ~ἐστίν, πλέον ἔχειν τούτους  τῶν   ἄλλων, τοὺς ἄρχοντας τῶν ἀρχομένων.
[512]   λόγῳ τοῦ μηχανοποιοῦ καταφρονεῖς ~καὶ  (τῶν   ἄλλων ὧν νυνδὴ ἔλεγον; οἶδ'
[498]   φῄς, μᾶλλον δὲ οἱ δειλοὶ  τῶν   ~ἀνδρείων; ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ
[458]   καὶ Σώκρατες, αὐτοὶ ἀκούετε τούτων  τῶν   ἀνδρῶν ~βουλομένων ἀκούειν ἐάν τι
[515]   μοι ~ἀναμνησθεὶς εἰπὲ περὶ ἐκείνων  τῶν   ἀνδρῶν ὧν ὀλίγῳ πρότερον ἔλεγες,
[484]   τῶν ἡδονῶν τε καὶ ~ἐπιθυμιῶν  τῶν   ἀνθρωπείων, καὶ συλλήβδην τῶν ἠθῶν
[451]   ~ῥητορικὴ χρῆται; ~(Γοργίας) τὰ μέγιστα  τῶν   ἀνθρωπείων πραγμάτων, Σώκρατες, καὶ
[484]   περαιτέρω τοῦ δέοντος ἐνδιατρίψῃ, διαφθορὰ  τῶν   ~ἀνθρώπων. ἐὰν γὰρ καὶ πάνυ
[483]   ἐν ~τοῖς ἄλλοις ζῴοις καὶ  τῶν   ἀνθρώπων ἐν ὅλαις ταῖς πόλεσι
[518]   ἐμπλήσαντες καὶ παχύναντες τὰ σώματα  τῶν   ~ἀνθρώπων, ἐπαινούμενοι ὑπ' αὐτῶν, προσαπολοῦσιν
[483]   ~(ψόγους ψέγουσιν· ἐκφοβοῦντες τοὺς ἐρρωμενεστέρους  τῶν   ἀνθρώπων καὶ ~δυνατοὺς ὄντας πλέον
[481]   βίος ἀνατετραμμένος ἂν εἴη  τῶν   ἀνθρώπων καὶ ~πάντα τὰ ἐναντία
[482]   φάναι διδάξειν διὰ τὸ ἔθος  τῶν   ~ἀνθρώπων, ὅτι ἀγανακτοῖεν ἂν εἴ
[469]   ἔχειν περὶ ὧν ἐγὼ λέγω  τῶν   ἀνθρώπων; ~(Σωκράτης) πῶς γὰρ οὔ;
[523]   νῦν ~ἔτι ἔστιν ἐν θεοῖς,  τῶν   ἀνθρώπων τὸν μὲν δικαίως τὸν
[469]   ἄρα ἐμοὶ δόξῃ ~τινὰ τουτωνὶ  τῶν   ἀνθρώπων ὧν σὺ ὁρᾷς αὐτίκα
[458]   εἰ μὲν καὶ σὺ εἶ  τῶν   ἀνθρώπων ὧνπερ καὶ ἐγώ, ~ἡδέως
[493]   δὲ ψυχὴν κοσκίνῳ ἀπῄκασεν τὴν  τῶν   ἀνοήτων ὡς τετρημένην, ἅτε οὐ
[449]   ~εἰσὶ μέν, Σώκρατες, ἔνιαι  τῶν   ἀποκρίσεων ἀναγκαῖαι διὰ μακρῶν τοὺς
[518]   ~αἰτίους εἶναι καὶ τῆς ἀποβολῆς  τῶν   ἀρχαίων σαρκῶν, ἀλλ' οἳ ἂν
[491]   τούτους τῶν ἄλλων, τοὺς ἄρχοντας  τῶν   ἀρχομένων. ~(Σωκράτης) ~τί δέ; αὑτῶν,
[490]   καὶ πλέον ἔχειν τὸν ἄρχοντα  τῶν   ~ἀρχομένων· τοῦτο γάρ μοι δοκεῖς
[451]   εἴποιμ' ἂν ὅτι ~περὶ τὴν  τῶν   ἄστρων φορὰν καὶ ἡλίου καὶ
[514]   σῶμα, μήτε τῶν ξένων μήτε  τῶν   ἀστῶν, μήτε ~ἄνδρα μήτε γυναῖκα,
[491]   ὅτι ~οὐδέποτε ταὐτὰ λέγεις περὶ  τῶν   αὐτῶν, ἀλλὰ τοτὲ μὲν τοὺς
[517]   ἐπιθυμίαν· καὶ ἐξεπίτηδές σοι διὰ  τῶν   αὐτῶν εἰκόνων ~λέγω, ἵνα ῥᾷον
[527]   οἷς οὐδέποτε ταὐτὰ δοκεῖ περὶ  τῶν   ~αὐτῶν, καὶ ταῦτα περὶ (τῶν
[490]   Καλλίκλεις, ἀλλὰ καὶ περὶ  τῶν   αὐτῶν. ~(Καλλίκλης) ~νὴ τοὺς θεούς,
[482]   λόγων, δὲ φιλοσοφία ἀεὶ  (τῶν   αὐτῶν, λέγει δὲ σὺ
[453]   πείθει. ~(Σωκράτης) ~πάλιν δὴ ἐπὶ  τῶν   αὐτῶν τεχνῶν λέγωμεν ὧνπερ νυνδή·
[488]   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὰ  τῶν   βελτιόνων; οἱ γὰρ κρείττους βελτίους
[517]   εἶναι πόλεως, ἀλλά μοι ~δοκοῦσι  τῶν   γε νῦν διακονικώτεροι γεγονέναι καὶ
[517]   τῇ πόλει. σὺ δὲ ὡμολόγεις  τῶν   γε ~νῦν οὐδένα, τῶν μέντοι
[503]   οὐκ ἔχω ἔγωγέ σοι εἰπεῖν  τῶν   γε νῦν ῥητόρων οὐδένα. ~(Σωκράτης)
[526]   καὶ σφόδρα γε ἄξιον ~ἄγασθαι  τῶν   γιγνομένων· χαλεπὸν γάρ, Καλλίκλεις,
[464]   ἀλλ' ~ἰατρός τε καὶ  τῶν   γυμναστικῶν τις. ~(Γοργίας) ἀληθῆ λέγεις.
[493]   ~πίθον, τοὺς δὲ ἀνοήτους ἀμυήτους,  (τῶν   δ' ἀνοήτων τοῦτο τῆς ψυχῆς
[490]   ζημιοῦσθαι, ἀλλὰ τῶν μὲν ~πλέον,  τῶν   δ' ἔλαττον ἑκτέον· ἐὰν δὲ
[491]   οὐδὲν δεῖ, αὐτὸν ἑαυτοῦ ~ἄρχειν,  τῶν   δὲ ἄλλων; ~(Καλλίκλης) πῶς ἑαυτοῦ
[448]   τούτων μεταλαμβάνουσιν ἄλλοι ἄλλων ~ἄλλως,  τῶν   δὲ ἀρίστων οἱ ἄριστοι· ὧν
[490]   ~οἷον εἰκός, τῶν μὲν ἰσχυρότερος,  τῶν   δὲ ἀσθενέστερος, ἄλλο τι
[497]   ~τῶν μὲν γὰρ ἅμα παύεται,  τῶν   δὲ οὔ, ὡς ἑτέρων ὄντων·
[500]   μαγειρικὴν ἐμπειρίαν ἀλλὰ οὐ τέχνην,  τῶν   δὲ περὶ τὸ ἀγαθὸν τὴν
[464]   θεραπευουσῶν τῶν μὲν τὸ σῶμα,  τῶν   δὲ τὴν ψυχήν, κολακευτικὴ
[456]   ῥητορικὸς ἄλλος ὁστισοῦν  τῶν   ~δημιουργῶν ἐν πλήθει. μὲν
[459]   ~ἀλλὰ μίαν ταύτην, μηδὲν ἐλαττοῦσθαι  τῶν   δημιουργῶν; ~(Σωκράτης) ~εἰ μὲν ἐλαττοῦται
[455]   τῆς Περικλέους ἀλλ' οὐκ ἐκ  τῶν   ~δημιουργῶν. ~(Σωκράτης) ~λέγεται ταῦτα,
[451]   αὐτῷ, ~ὥσπερ σὺ ἄρτι, ὅτι  τῶν   διὰ λόγου τις τὸ κῦρος
[514]   δὲ καὶ ἴδια ἡμῶν ἐπειδὴ  τῶν   διδασκάλων ~ἀπηλλάγημεν, οὕτω μὲν διακειμένων,
[514]   πολλὰ μὲν καὶ καλὰ μετὰ  τῶν   ~διδασκάλων ᾠκοδομημένα ἡμῖν, πολλὰ δὲ
[502]   δοκεῖ σοι πᾶσα καὶ  τῶν   διθυράμβων ποίησις ἡδονῆς χάριν ~ηὑρῆσθαι;
[501]   τῶν χορῶν διδασκαλία καὶ  τῶν   διθυράμβων ποίησις; οὐ τοιαύτη τίς
[508]   ἄρα δεῖ εἶναι καὶ ἐπιστήμονα  ~τῶν   δικαίων, αὖ Γοργίαν ἔφη
[454]   καὶ τοῖς ἄλλοις ὄχλοις ~περὶ  τῶν   δικαίων τε καὶ ἀδίκων; ἐξ
[526]   ἀλλὰ γάρ, Καλλίκλεις, ~ἐκ  τῶν   (δυναμένων εἰσὶ καὶ οἱ σφόδρα
[526]   πολλοί, ἄριστε, κακοὶ γίγνονται  τῶν   δυναστῶν. ~ὅπερ οὖν ἔλεγον, ἐπειδὰν
[459]   τοῖς οὐκ εἰδόσι μᾶλλον εἰδέναι  τῶν   εἰδότων. ~(Γοργίας) ~οὐκοῦν πολλὴ ῥᾳστώνη,
[502]   ἐν ~ταῖς πόλεσιν δήμους τοὺς  τῶν   ἐλευθέρων ἀνδρῶν, τί ποτε ἡμῖν
[448]   τέχναι ἐν ἀνθρώποις εἰσὶν ἐκ  τῶν   ἐμπειριῶν ἐμπείρως ~ηὑρημέναι· ἐμπειρία μὲν
[493]   σοί, Καλλίκλεις, ~ἐνδείκνυται ὡς  τῶν   ἐν Ἅιδου τὸ ἀιδὲς δὴ
[491]   ~τῶν ἡδονῶν καὶ ἐπιθυμιῶν (ἄρχοντα  τῶν   ἐν ἑαυτῷ. ~(Καλλίκλης) ὡς ἡδὺς
[471]   τοιγάρτοι νῦν, ἅτε μέγιστα ἠδικηκὼς  τῶν   ἐν Μακεδονίᾳ, ἀθλιώτατός ~ἐστιν πάντων
[511]   καὶ τῶν ἄλλων ὀλίγου πάντων  τῶν   ἐν τῇ πόλει· ἀλλὰ καὶ
[466]   ~(Σωκράτης) ~ἐλάχιστον τοίνυν μοι δοκοῦσι  τῶν   ἐν τῇ πόλει δύνασθαι οἱ
[447]   νυνδὴ ἐρωτᾶν ὅτι τις βούλοιτο  τῶν   ἔνδον ὄντων, καὶ ~πρὸς ἅπαντα
[455]   ἴσως γὰρ καὶ τυγχάνει τις  τῶν   ἔνδον ὄντων ~μαθητής σου βουλόμενος
[526]   ~ὃν ἐγώ φημι ἀντὶ πάντων  τῶν   ἐνθάδε ἀγώνων εἶναι, καὶ ὀνειδίζω
[472]   ἄλλη συγγένεια ἥντινα ἂν βούλῃ  τῶν   ἐνθάδε ~ἐκλέξασθαι. ἀλλ' ἐγώ σοι
[505]   καὶ ἀνόσιος, εἴργειν αὐτὴν δεῖ  τῶν   ἐπιθυμιῶν καὶ ~μὴ ἐπιτρέπειν ἄλλ'
[503]   ἡμεῖς ὁμολογεῖν ὅτι αἳ μὲν  τῶν   ~ἐπιθυμιῶν πληρούμεναι βελτίω ποιοῦσι τὸν
[511]   σώματα καὶ τὰ χρήματα ἐκ  τῶν   ἐσχάτων κινδύνων, ὥσπερ ῥητορική.
[482]   ἐμοῦ ἀκούεις, καί μοί ἐστιν  τῶν   ~ἑτέρων παιδικῶν πολὺ ἧττον ἔμπληκτος·
[520]   αἴτιόν ἐστιν, ὅτι μόνη αὕτη  τῶν   εὐεργεσιῶν τὸν εὖ παθόντα ~ἐπιθυμεῖν
[486]   μήτε ἄλλον μηδένα, ὑπὸ δὲ  (τῶν   ἐχθρῶν ~περισυλᾶσθαι πᾶσαν τὴν οὐσίαν,
[516]   ἀρχὰς μὲν ~οὐκ ἐκπίπτουσιν ἐκ  τῶν   ζευγῶν, ἐπειδὰν δὲ θεραπεύσωσιν τοὺς
[453]   ~ἐτύγχανόν σε ἐρωτῶν τίς ἐστιν  τῶν   ζωγράφων Ζεῦξις, εἴ μοι εἶπες
[453]   σε ἠρόμην τὰ ποῖα  τῶν   ζῴων γράφων καὶ ποῦ; ~(Γοργίας)
[516]   πότερον καὶ ἄνθρωπος ἓν  τῶν   ~ζῴων ἐστὶν οὔ; ~(Καλλίκλης)
[500]   ἀνδρός ἐστιν ἐκλέξασθαι ποῖα ἀγαθὰ  τῶν   ἡδέων ἐστὶν καὶ ὁποῖα ~κακά,
[500]   ἡδέα πράττειν, ἀλλ' οὐ τἀγαθὰ  τῶν   ~ἡδέων. ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)
[495]   καὶ ἀγαθόν, εἶναί τι  τῶν   ἡδέων οὐκ ἔστιν ἀγαθόν;
[458]   ἄν. ~ἐγὼ δὲ τίνων εἰμί;  τῶν   ἡδέως μὲν ἂν ἐλεγχθέντων εἴ
[497]   οὐκοῦν καὶ τῶν λυπῶν (καὶ  τῶν   ἡδονῶν ἅμα παύεται; ~(Καλλίκλης) ναί.
[491]   ὄντα καὶ ἐγκρατῆ αὐτὸν ἑαυτοῦ,  ~τῶν   ἡδονῶν καὶ ἐπιθυμιῶν (ἄρχοντα τῶν
[495]   ~(εὐδαίμονας εἶναι, καὶ μὴ διορίζηται  τῶν   ἡδονῶν ~ὁποῖαι ἀγαθαὶ καὶ κακαί;
[501]   δὲ βελτίων χείρων  τῶν   ἡδονῶν, οὔτε σκοπούμεναι ~οὔτε μέλον
[484]   καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, καὶ  τῶν   ἡδονῶν τε καὶ ~ἐπιθυμιῶν τῶν
[484]   ~ἐπιθυμιῶν τῶν ἀνθρωπείων, καὶ συλλήβδην  τῶν   ἠθῶν παντάπασιν ἄπειροι ~γίγνονται. ἐπειδὰν
[488]   ἄγειν βίᾳ τὸν κρείττω τὰ  τῶν   ἡττόνων καὶ ἄρχειν τὸν βελτίω
[502]   ὅτι μέλλει (χαριεῖσθαι τῷ ὄχλῳ  τῶν   θεατῶν; ~(Καλλίκλης) δῆλον δὴ τοῦτό
[467]   οἱ τὰ φάρμακα ~πίνοντες παρὰ  τῶν   ἰατρῶν πότερόν σοι δοκοῦσιν τοῦτο
[449]   ὥσπερ ὑφαντικὴ ~περὶ τὴν  τῶν   ἱματίων ἐργασίαν· γάρ; ~(Γοργίας)
[519]   οἷς ~ἐκτήσαντο, οὐκ αἰτίων ὄντων  τῶν   κακῶν ἀλλ' ἴσως συναιτίων. καίτοι
[518]   δὲ ~προτέρους ἐκείνους καὶ αἰτίους  τῶν   κακῶν (ἐγκωμιάσουσιν. καὶ σὺ νῦν,
[509]   δὲ οὕτως ἔχει καὶ μέγιστον  τῶν   κακῶν ~ἐστιν ἀδικία τῷ
[476]   ἀδικοῦντα διδόναι δίκην ~ἆρα μέγιστον  τῶν   κακῶν ἐστιν, ὡς σὺ ᾤου,
[478]   ἐν ψυχῇ, ἐπειδὴ τοῦτο ~(μέγιστον  τῶν   κακῶν ἐφάνη. ~(Πῶλος) δῆλον δή.
[479]   ναί. ~(Σωκράτης) ~δεύτερον ἄρα ἐστὶν  τῶν   κακῶν μεγέθει τὸ ἀδικεῖν· τὸ
[519]   καὶ Περικλέα ἐγκωμιάσουσιν, τοὺς ~αἰτίους  τῶν   κακῶν· σοῦ δὲ ἴσως ἐπιλήψονται,
[469]   Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~οὕτως, ὡς μέγιστον  τῶν   κακῶν τυγχάνει ὂν τὸ ἀδικεῖν.
[463]   πράγματός τινός ἐστι μόριον οὐδενὸς  τῶν   καλῶν. ~(Γοργίας) ~τίνος, Σώκρατες;
[456]   ἄλλων ἰατρῶν εἰσελθὼν παρά τινα  τῶν   ~καμνόντων οὐχὶ ἐθέλοντα φάρμακον
[450]   νυνδὴ ἐλέγομεν, ἰατρικὴ περὶ  τῶν   καμνόντων ~ποιεῖ δυνατοὺς εἶναι φρονεῖν
[484]   γὰρ τῶν νόμων ἄπειροι ~γίγνονται  τῶν   κατὰ τὴν πόλιν, καὶ τῶν
[494]   τούτων ~τοιούτων ὄντων κεφάλαιον,  τῶν   κιναίδων βίος, οὗτος οὐ δεινὸς
[511]   ταύτας αἳ ἡμᾶς ἀεὶ ~ἐκ  τῶν   (κινδύνων σῴζουσιν, ὥσπερ καὶ ἣν
[488]   τῶν πολλῶν ἄρα νόμιμα τὰ  τῶν   κρειττόνων ἐστίν. ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.
[523]   τὰ αὑτῶν ἀμφιέσματα καὶ τὰ  τῶν   κρινομένων. ~πρῶτον μὲν οὖν, ἔφη,
[486]   με ἅσμενον ~εὑρεῖν τούτων τινὰ  τῶν   λίθων βασανίζουσιν τὸν χρυσόν,
[455]   τείχη τὰ Ἀθηναίων καὶ  τῶν   λιμένων κατασκευὴ ἐκ τῆς ~Θεμιστοκλέους
[451]   γὰρ δὴ ῥητορικὴ οὖσα  τῶν   λόγῳ τὰ πάντα ~διαπραττομένων τε
[451]   ἂν ὅτι καὶ αὕτη ἐστὶν  τῶν   λόγῳ τὸ πᾶν κυρουμένων· καὶ
[513]   τῷ αὑτῶν γὰρ (ἤθει λεγομένων  τῶν   λόγων ἕκαστοι χαίρουσι, τῷ ~δὲ
[519]   γε· νῦν γοῦν συχνοὺς τείνω  τῶν   λόγων, ἐπειδή μοι οὐκ ἐθέλεις
[484]   τῶν κατὰ τὴν πόλιν, καὶ  τῶν   λόγων οἷς δεῖ χρώμενον ὁμιλεῖν
[482]   παύσει τὰ (σὰ παιδικὰ τούτων  τῶν   λόγων, οὐδὲ σὺ παύσῃ ποτὲ
[526]   Καλλίκλεις, ὑπό τε τούτων  τῶν   λόγων πέπεισμαι, ~καὶ σκοπῶ ὅπως
[524]   (ἀληθῆ εἶναι· καὶ ἐκ ~τούτων  τῶν   λόγων τοιόνδε τι λογίζομαι συμβαίνειν.
[449]   δ' ἀποκρινόμενος, τὸ δὲ μῆκος  τῶν   λόγων τοῦτο, οἷον καὶ πῶλος
[471]   Ἀρχέλαος. ~(Σωκράτης) ~καὶ κατ' ἀρχὰς  τῶν   λόγων, Πῶλε, ἔγωγέ σε
[471]   τοὺς ἑτέρους δοκοῦσιν ἐλέγχειν, ~ἐπειδὰν  τῶν   λόγων ὧν ἂν λέγωσι μάρτυρας
[497]   ἔστι ταῦτα. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ  τῶν   λυπῶν (καὶ τῶν ἡδονῶν ἅμα
[475]   δοκεῖ. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ τὸ  τῶν   μαθημάτων κάλλος ὡσαύτως; ~(Πῶλος) ~πάνυ
[519]   ~ἀρετῆς διδάσκαλοι εἶναι πολλάκις κατηγοροῦσιν  τῶν   μαθητῶν ὡς ἀδικοῦσι σφᾶς ~(αὑτούς)
[527]   τῶν ~αὐτῶν, καὶ ταῦτα περὶ  (τῶν   μεγίστων εἰς τοσοῦτον ἥκομεν ἀπαιδευσίας
[508]   τῶν οἰκείων, οὐδ' ἐκσῶσαι ἐκ  τῶν   μεγίστων κινδύνων, εἰμὶ δὲ ~ἐπὶ
[486]   δυνάμενον βοηθεῖν μηδ' ἐκσῶσαι ἐκ  τῶν   ~μεγίστων κινδύνων μήτε ἑαυτὸν μήτε
[487]   πολλῶν ἀνθρώπων, καὶ ~ταῦτα περὶ  τῶν   μεγίστων. σὺ δὲ ταῦτα πάντα
[514]   καλὴ κἀγαθὴ διάνοια  τῶν   μελλόντων χρήματα πολλὰ ~λαμβάνειν
[449]   καὶ μουσικὴ περὶ τὴν  τῶν   μελῶν ποίησιν; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)
[450]   λόγους; ~(Γοργίας) ~ὅτι, Σώκρατες,  τῶν   μὲν ἄλλων τεχνῶν περὶ χειρουργίας
[497]   οὐδὲ τὰ κακὰ τοῖς ἀνιαροῖς.  ~τῶν   μὲν γὰρ ἅμα παύεται, τῶν
[450]   ~πασῶν δὴ οἶμαι τῶν τεχνῶν  τῶν   μὲν ἐργασία τὸ πολύ ἐστιν
[490]   ὤν, δέ, ~οἷον εἰκός,  τῶν   μὲν ἰσχυρότερος, τῶν δὲ ἀσθενέστερος,
[500]   καὶ ὅτι κακόν· καὶ ἐτίθην  τῶν   μὲν περὶ τὰς ἡδονὰς ~τὴν
[490]   εἰ μὴ μέλλει ζημιοῦσθαι, ἀλλὰ  τῶν   μὲν ~πλέον, τῶν δ' ἔλαττον
[464]   ἀεὶ πρὸς τὸ ~βέλτιστον θεραπευουσῶν  τῶν   μὲν τὸ σῶμα, τῶν δὲ
[517]   ὡμολόγεις τῶν γε ~νῦν οὐδένα,  τῶν   μέντοι ἔμπροσθεν, καὶ προείλου τούτους
[468]   πράττουσιν ὅταν πράττωσιν, ~τἀγαθὰ  τῶν   μεταξύ; ~(Πῶλος) τὰ (μεταξὺ δήπου
[464]   ἑαυτὴν διανείμασα, ~ὑποδῦσα ὑπὸ ἕκαστον  τῶν   μορίων, προσποιεῖται (εἶναι τοῦτο ὅπερ
[490]   ῥήματι θηρεύω εἰ ~εἷς  τῶν   μυρίων κρείττων. ~(Καλλίκλης) ~ἀλλὰ ταῦτ'
[510]   ἐννοήσειεν ἐν ταύτῃ τῇ πόλει  τῶν   νέων, τίνα ἂν τρόπον ἐγὼ
[484]   εὐδόκιμον ἔσεσθαι ἄνδρα. καὶ γὰρ  τῶν   νόμων ἄπειροι ~γίγνονται τῶν κατὰ
[518]   ἀπειρίαν οὐ τοὺς ἑστιῶντας αἰτιάσονται  τῶν   νόσων ~αἰτίους εἶναι καὶ τῆς
[521]   καὶ πράττειν τὰ πολιτικὰ μόνος  τῶν   νῦν· ἅτε οὖν οὐ πρὸς
[527]   ὄντες ὑμεῖς, ~οἵπερ σοφώτατοί ἐστε  τῶν   νῦν Ἑλλήνων, σύ τε καὶ
[517]   Σώκρατες, μή ποτέ τις  τῶν   νῦν ἔργα τοιαῦτα ~ἐργάσηται οἷα
[479]   ἀρετὴ σώματος. κινδυνεύουσι γὰρ ~ἐκ  τῶν   νῦν ἡμῖν ὡμολογημένων τοιοῦτόν τι
[480]   δεῖ ~μὲν γὰρ δὴ ἐκ  τῶν   νῦν ὡμολογημένων αὐτὸν ἑαυτὸν μάλιστα
[514]   (βελτίω γεγονότα τὸ σῶμα, μήτε  τῶν   ξένων μήτε τῶν ἀστῶν, μήτε
[507]   ~αὐτὸς ἄλλος τις  τῶν   οἰκείων, ἰδιώτης πόλις,
[456]   ~τὴν μητέρα ἄλλον τινὰ  τῶν   οἰκείων τῶν φίλων, οὐ
[480]   μὲν ἑαυτοῦ, ~ἔπειτα δὲ καὶ  τῶν   οἰκείων καὶ τῶν ἄλλων ὃς
[508]   οὔτε τῶν ~φίλων οὐδενὶ οὐδὲ  τῶν   οἰκείων, οὐδ' ἐκσῶσαι ἐκ τῶν
[506]   ἑκάστου οἰκεῖος ἀγαθὸν παρέχει ~ἕκαστον  τῶν   ὄντων; ~ἔμοιγε δοκεῖ. ~καὶ ψυχὴ
[449]   περὶ τῆς ῥητορικῆς, περὶ τί  τῶν   ὄντων ~ἐστὶν ἐπιστήμη; ~(Γοργίας) περὶ
[477]   ἄλλη ψυχῆς πονηρία μέγιστον  τῶν   ὄντων ~κακόν ἐστιν; ~(Πῶλος) φαίνεται.
[467]   ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν ἔστιν τι  τῶν   ὄντων οὐχὶ ἤτοι ἀγαθόν
[451]   περὶ τί; τί> ἐστι τοῦτο  τῶν   ὄντων, περὶ οὗ οὗτοι οἱ
[477]   ὑπερβάλλον μέγιστον ἂν κακὸν εἴη  τῶν   ~ὄντων. ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) ~ἡ
[449]   ῥήτορα· ῥητορικὴ περὶ τί  τῶν   ὄντων τυγχάνει οὖσα; ὥσπερ
[496]   τότε καὶ τῆς ὑγιείας ἀπαλλάττεται  ~τῶν   ὀφθαλμῶν καὶ τελευτῶν ἅμα ἀμφοτέρων
[481]   τοιαῦτα ἕτερα ~πέπονθας. τοῖς γὰρ  τῶν   παιδικῶν βουλεύμασίν τε καὶ λόγοις
[519]   νῦν ὁρῶ γιγνόμενον καὶ ἀκούω  τῶν   παλαιῶν ἀνδρῶν πέρι. ~αἰσθάνομαι γάρ,
[503]   ῥητόρων οὐδένα. ~(Σωκράτης) ~τί δέ;  τῶν   παλαιῶν ἔχεις τινὰ εἰπεῖν δι'
[525]   καὶ τοὺς πολλοὺς εἶναι τούτων  τῶν   ~παραδειγμάτων ἐκ τυράννων καὶ βασιλέων
[458]   ~μέντοι χρῆν ἐννοεῖν καὶ τὸ  τῶν   παρόντων. πάλαι γάρ τοι, πρὶν
[451]   ἐχουσῶν. καὶ εἴ με ἐπανέροιτο·  ~τῶν   περὶ τί; εἴποιμ' ἂν ὅτι
[451]   ἔστι ταῦτα. ~(Σωκράτης) ~λέγε δὴ  τῶν   περὶ τί; τί> ἐστι τοῦτο
[451]   περὶ τί; εἴποιμ' ἂν ὅτι  τῶν   περὶ τὸ ἄρτιόν τε καὶ
[479]   συνισχόμενος διαπράξαιτο μὴ διδόναι δίκην  τῶν   περὶ ~τὸ σῶμα ἁμαρτημάτων τοῖς
[524]   τις ἦν καὶ ἴχνη εἶχε  τῶν   πληγῶν οὐλὰς ἐν τῷ σώματι
[498]   οὔ; ~(Σωκράτης) ~τί οὖν; ἀπιόντων  τῶν   πολεμίων πότεροί σοι ἐδόκουν μᾶλλον
[491]   καὶ ~ἀνδρείους. τούτους γὰρ (προσήκει  τῶν   πόλεων ἄρχειν, καὶ τὸ δίκαιον
[460]   (παιδοτρίβαις ἐγκαλεῖν ~οὐδ' ἐκβάλλειν ἐκ  τῶν   πόλεων, ἐὰν πύκτης τῇ
[456]   μισεῖν τε καὶ ~ἐκβάλλειν ἐκ  τῶν   πόλεων. ἐκεῖνοι μὲν γὰρ παρέδοσαν
[457]   μισεῖν τε καὶ ~ἐκβάλλειν ἐκ  τῶν   πόλεων. ἐκεῖνος μὲν γὰρ ἐπὶ
[466]   ~ἀφαιροῦνται χρήματα καὶ ἐκβάλλουσιν ἐκ  τῶν   πόλεων ὃν ἂν δοκῇ αὐτοῖς;
[466]   χρήματα ἀφαιροῦνται καὶ ἐξελαύνουσιν ἐκ  ~τῶν   πόλεων ὃν ἂν δοκῇ αὐτοῖς;
[468]   σφάττειν βουλόμεθα οὐδ' ἐκβάλλειν ἐκ  τῶν   πόλεων οὐδὲ χρήματα ~ἀφαιρεῖσθαι ἁπλῶς
[525]   βασιλέων καὶ δυναστῶν καὶ τὰ  τῶν   πόλεων ~πραξάντων γεγονότας· οὗτοι γὰρ
[519]   γάρ, ὅταν πόλις τινὰ  τῶν   πολιτικῶν ἀνδρῶν μεταχειρίζηται ὡς ~ἀδικοῦντα,
[473]   ~(Σωκράτης) ~ὦ Πῶλε, οὐκ εἰμὶ  τῶν   πολιτικῶν, καὶ πέρυσι βουλεύειν λαχών,
[514]   ἀλλήλους, Καλλίκλεις, δημοσίᾳ πράξοντες  τῶν   ~πολιτικῶν πραγμάτων ἐπὶ τὰ οἰκοδομικά,
[503]   παρασκευάζειν ὅπως ὡς βέλτισται ~ἔσονται  τῶν   πολιτῶν αἱ ψυχαί, καὶ διαμάχεσθαι
[515]   Καλλικλῆς ἤδη τινὰ βελτίω πεποίηκεν  τῶν   ~πολιτῶν; ἔστιν ὅστις πρότερον πονηρὸς
[473]   ζηλωτὸς ὢν καὶ εὐδαιμονιζόμενος ὑπὸ  τῶν   ~(πολιτῶν καὶ τῶν ἄλλων ξένων;
[503]   εἰσὶ μὲν γὰρ οἳ κηδόμενοι  τῶν   πολιτῶν λέγουσιν ~λέγουσιν, εἰσὶν
[475]   ~ἄλλο τι οὖν ὑπὸ μὲν  τῶν   πολλῶν ἀνθρώπων καὶ ὑπὸ σοῦ
[492]   αὐτοὶ ἑαυτοῖς δεσπότην ἐπαγάγοιντο τὸν  τῶν   πολλῶν ~ἀνθρώπων νόμον τε καὶ
[526]   οὖν ~ἐάσας τὰς τιμὰς τὰς  τῶν   πολλῶν ἀνθρώπων, τὴν ἀλήθειαν ἀσκῶν
[488]   πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) τὰ  τῶν   πολλῶν ἄρα νόμιμα τὰ τῶν
[483]   λέγεται, τὸ πλέον ζητεῖν ἔχειν  τῶν   ~πολλῶν, καὶ ἀδικεῖν αὐτὸ καλοῦσιν·
[513]   Σώκρατες, πέπονθα δὲ τὸ  τῶν   ~πολλῶν πάθος· οὐ πάνυ σοι
[477]   ναί. ~(Σωκράτης) ~τίς οὖν τούτων  τῶν   πονηριῶν αἰσχίστη; οὐχ ἀδικία
[525]   τρυφῆς καὶ ὕβρεως καὶ ἀκρατίας  τῶν   πράξεων ἀσυμμετρίας τε ~καὶ αἰσχρότητος
[499]   συνδοκεῖ οὕτω, τέλος εἶναι ἁπασῶν  τῶν   πράξεων ~τὸ ἀγαθόν, ~καὶ ἐκείνου
[504]   κόσμου τινός; ~(Καλλίκλης) ἀνάγκη ἐκ  τῶν   πρόσθεν καὶ τοῦτο συνομολογεῖν. ~(Σωκράτης)
[503]   ~ῥητορικήν· εἴ τινα ἔχεις  τῶν   ῥητόρων τοιοῦτον εἰπεῖν, τί οὐχὶ
[518]   εἰδέναι ὅτι χρηστὸν καὶ πονηρὸν  τῶν   ~σιτίων ποτῶν ἐστιν εἰς
[490]   γε. ~(Σωκράτης) ~ἦ οὖν τούτων  τῶν   σιτίων πλέον ἡμῶν ἑκτέον αὐτῷ,
[493]   γάρ του ἔγωγε καὶ ~ἤκουσα  τῶν   σοφῶν ὡς νῦν ἡμεῖς τέθναμεν
[490]   τοῦτον δὴ ἴσως δεῖ πλεονεκτεῖν  τῶν   ~σπερμάτων καὶ ὡς πλείστῳ σπέρματι
[523]   ἐξαίφνης ἀποθανόντος ἑκάστου, ἔρημον πάντων  τῶν   συγγενῶν καὶ ~καταλιπόντα ἐπὶ τῆς
[511]   ἄδηλόν ἐστιν οὕστινάς τε ὠφέληκεν  ~τῶν   συμπλεόντων οὐκ ἐάσας καταποντωθῆναι καὶ
[450]   ἐστὶν τοὺς περὶ εὐεξίαν τε  τῶν   σωμάτων ~καὶ καχεξίαν; ~(Γοργίας) πάνυ
[515]   εἰς μισθοφορίαν πρῶτον καταστήσαντα. ~(Καλλίκλης)  ~τῶν   τὰ ὦτα κατεαγότων ἀκούεις ταῦτα,
[465]   ἐν τῷ αὐτῷ, ἀκρίτων ὄντων  τῶν   τε ἰατρικῶν καὶ ~ὑγιεινῶν καὶ
[450]   ~(Σωκράτης) ~ἕτεραι δέ γέ εἰσι  τῶν   τεχνῶν αἳ διὰ λόγου πᾶν
[517]   καὶ προσήκει τούτων ἄρχειν πασῶν  τῶν   τεχνῶν ~καὶ χρῆσθαι τοῖς τούτων
[448]   ὅδε, καὶ μετέχει τῆς ~καλλίστης  τῶν   τεχνῶν. ~(Σωκράτης) ~καλῶς γε,
[450]   ναί. ~(Σωκράτης) ~πασῶν δὴ οἶμαι  τῶν   τεχνῶν τῶν μὲν ἐργασία τὸ
[451]   τυγχάνει ~μὲν οὖσα τούτων τις  τῶν   τεχνῶν τῶν τὸ πολὺ λόγῳ
[451]   ὧν νυνδὴ ἔλεγον περὶ ἡστινοσοῦν  τῶν   ~τεχνῶν· Σώκρατες, τίς (ἐστιν
[451]   οὖσα τούτων τις τῶν τεχνῶν  τῶν   τὸ πολὺ λόγῳ χρωμένων, τυγχάνουσιν
[486]   σοῦ λαβόμενος ~ἄλλου ὁτουοῦν  τῶν   τοιούτων εἰς τὸ δεσμωτήριον ἀπάγοι,
[450]   (κῦρος αὐταῖς διὰ λόγων ἐστίν.  τῶν   τοιούτων τινά μοι ~δοκεῖς λέγειν
[502]   ποτέρως σοι δοκεῖ ~παρεσκευάσθαι  τῶν   τραγῳδιῶν ποίησις; ~(Καλλίκλης) ~δῆλον δὴ
[519]   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἀκούεις τοιαῦτα λεγόντων  τῶν   φασκόντων παιδεύειν ἀνθρώπους εἰς ~ἀρετήν;
[490]   καὶ ἄρχειν καὶ πλέον ἔχειν  τῶν   φαυλοτέρων. ~(Σωκράτης) ~ἔχε δὴ αὐτοῦ.
[456]   ἄλλον τινὰ τῶν οἰκείων  τῶν   φίλων, οὐ τούτου ἕνεκα δεῖ
[508]   εἰμὶ βοηθῆσαι οὔτε ἐμαυτῷ οὔτε  τῶν   ~φίλων οὐδενὶ οὐδὲ τῶν οἰκείων,
[514]   πώποτε οἰκοδόμημα ᾠκοδομήκαμεν ἰδίᾳ  τῶν   ~φίλων τινὶ ἡμέτερον αὐτῶν,
[480]   τῶν ἄλλων ὃς ἂν ἀεὶ  τῶν   φίλων τυγχάνῃ ἀδικῶν, ~καὶ μὴ
[488]   ἡττόνων καὶ ἄρχειν τὸν βελτίω  τῶν   ~χειρόνων καὶ πλέον ἔχειν τὸν
[484]   βελτίονός τε καὶ κρείττονος ~τὰ  τῶν   χειρόνων τε καὶ ἡττόνων. ~τὸ
[501]   ναί. ~(Σωκράτης) ~τί δὲ  τῶν   χορῶν διδασκαλία καὶ τῶν
[464]   παῖδες, πότερος ἐπαί̈ ει περὶ  τῶν   χρηστῶν σιτίων καὶ ~(πονηρῶν,
[461]   δ' εἶ ~καὶ ἐγὼ ἐθέλω  τῶν   ὡμολογημένων εἴ τί σοι δοκεῖ
[515]   βέλτιστε, ἀλλ' ἀνάγκη ἐκ  τῶν   ὡμολογημένων, εἴπερ ἀγαθός γ' ἦν
[477]   ἀμφότερα ~αἴσχιστόν ἐστιν ἐκ  τῶν   ὡμολογημένων ἐν τῷ ἔμπροσθεν. ~(Πῶλος)
[498]   ἐμοῦ τί ἡμῖν συμβαίνει ἐκ  τῶν   ὡμολογημένων· ~καὶ δὶς γάρ τοι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005