Pages |
[461] |
(λόγοις
τοῦτο
ὃ>
δὴ
ἀγαπᾷς,
|
αὐτὸς |
ἀγαγὼν
ἐπὶ
τοιαῦτα
~ἐρωτήματα
ἐπεὶ |
[480] |
εἴτε
~ὁντινοῦν,
ἐὰν
μόνον
μὴ
|
αὐτὸς |
ἀδικῆται
ὑπὸ
τοῦ
ἐχθροῦ
τοῦτο |
[506] |
δοκεῖν.
βούλομαι
γὰρ
ἔγωγε
καὶ
|
~αὐτὸς |
ἀκοῦσαί
σου
αὐτοῦ
διιόντος
τὰ |
[467] |
ὅτι
ψεύδομαι,
εἰ
δὲ
μή,
|
αὐτὸς |
ἀποκρίνου.
~(Πῶλος)
~ἀλλ'
ἐθέλω
ἀποκρίνεσθαι, |
[515] |
βέλτιστε
ἀνδρῶν,
ἐπειδὴ
σὺ
μὲν
|
αὐτὸς |
ἄρτι
ἄρχῃ
πράττειν
τὰ
τῆς |
[495] |
δέ
γε
οὐδὲ
Καλλικλῆς,
ὅταν
|
αὐτὸς |
αὑτὸν
θεάσηται
ὀρθῶς.
~εἰπὲ
γάρ |
[484] |
πλεῖστον
ἡμέρας
τούτῳ
μέρος,
~ἵν'
|
αὐτὸς |
αὑτοῦ
τυγχάνει
βέλτιστος
ὤν"
~αντιοπε |
[483] |
προπηλακιζόμενος
μὴ
οἷός
~τέ
ἐστιν
|
αὐτὸς |
αὑτῷ
βοηθεῖν
μηδὲ
ἄλλῳ
οὗ |
[487] |
τὸ
αἰσχύνεσθαι
τολμᾷ
~ἑκάτερος
αὐτῶν
|
αὐτὸς |
αὑτῷ
ἐναντία
λέγειν
ἐναντίον
πολλῶν |
[455] |
τὴν
τῆς
ῥητορικῆς
~δύναμιν
ἅπασαν·
|
αὐτὸς |
γὰρ
καλῶς
ὑφηγήσω.
οἶσθα
γὰρ |
[505] |
μεταξὺ
τὸν
λόγον
καταλύομεν;
~(Καλλίκλης)
|
αὐτὸς |
γνώσῃ.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
οὐδὲ
τοὺς |
[521] |
~λέγω
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ.
ὁ
|
αὐτὸς |
δέ
μοι
ἥκει
λόγος
ὅνπερ |
[514] |
σὺ
ἐμέ,
φέρε
πρὸς
θεῶν,
|
αὐτὸς |
δὲ
ὁ
(Σωκράτης)
πῶς
ἔχει |
[505] |
γε
τὸν
λόγον
καταλίπωμεν.
~(Καλλίκλης)
|
~αὐτὸς |
δὲ
οὐκ
ἂν
δύναιο
διελθεῖν |
[457] |
μὴ
χρώμενοι
οἶμαι
ὀρθῶς.
ὁ
|
αὐτὸς |
δὴ
λόγος
καὶ
περὶ
τῆς |
[461] |
ἔλθῃ
ταῦτα
εἰδὼς
~παρ'
αὐτόν,
|
αὐτὸς |
διδάξειν,
ἔπειτα
ἐκ
ταύτης
ἴσως |
[485] |
εὐνοίᾳ
τῇ
ἑαυτοῦ,
ἡγούμενος
οὕτως
|
αὐτὸς |
ἑαυτὸν
ἐπαινεῖν.
~ἀλλ'
οἶμαι
τὸ |
[452] |
θαυμάζοιμί
τἄν,
ὦ
Σώκρατες,
καὶ
|
αὐτὸς |
εἴ
σοι
ἔχοι
~(Γοργίας)
μεῖζον |
[491] |
οὔτε
ἐμοῦ
ὑποβάλλοντος
ἀνέξῃ
οὔτ'
|
αὐτὸς |
ἐρεῖς;
~(Καλλίκλης)
~ἀλλ'
ἔγωγε
καὶ |
[507] |
κολάζεσθαι,
ἐὰν
δὲ
δεηθῇ
ἢ
|
~αὐτὸς |
ἢ
ἄλλος
τις
τῶν
οἰκείων, |
[480] |
~ἐὰν
δέ
γε
ἀδικήσῃ
ἢ
|
αὐτὸς |
ἢ
ἄλλος
τις
ὧν
ἂν |
[506] |
μὲν
δή,
ὦ
Γοργία,
καὶ
|
αὐτὸς |
ἡδέως
μὲν
ἂν
Καλλικλεῖ
τούτῳ |
[455] |
περὶ
Θεμιστοκλέους·
Περικλέους
δὲ
καὶ
|
αὐτὸς |
ἤκουον
~ὅτε
συνεβούλευεν
ἡμῖν
περὶ |
[449] |
ἡμᾶς.
μᾶλλον
δέ,
ὦ
Γοργία,
|
αὐτὸς |
ἡμῖν
εἰπὲ
τίνα
σε
χρὴ |
[506] |
ἐμοὶ
~ἀναγεγράψῃ.
~(Καλλίκλης)
λέγε,
ὠγαθέ,
|
αὐτὸς |
καὶ
πέραινε.
~(Σωκράτης)
~ἄκουε
δὴ |
[512] |
δοῦναι
θυγατέρα
ἐθέλοις,
οὔτ'
ἂν
|
αὐτὸς |
λαβεῖν
τὴν
ἐκείνου.
~καίτοι
ἐξ |
[504] |
ὄνομα.
~(Καλλίκλης)
τί
δὲ
οὐκ
|
αὐτὸς |
λέγεις,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἀλλ' |
[482] |
νῦν
~θαυμάζεις,
παρῆσθα
δὲ
καὶ
|
αὐτὸς |
λεγομένοις.
ἢ
οὖν
ἐκείνην
ἐξέλεγξον, |
[453] |
ὑποπτεύων
σὲ
ἐρήσομαι,
ἀλλ'
οὐκ
|
αὐτὸς |
λέγω;
οὐ
σοῦ
~ἕνεκα
ἀλλὰ |
[509] |
καλῶς
λέγειν·
ἐπεὶ
ἔμοιγε
ὁ
|
αὐτὸς |
~λόγος
ἐστιν
ἀεί,
ὅτι
ἐγὼ |
[476] |
καὶ
εἰ
τέμνει
τι,
ὁ
|
αὐτὸς |
λόγος;
τέμνεται
γάρ
τι.
~(Πῶλος) |
[511] |
λιμένα
δύο
δραχμὰς
ἐπράξατο,
καὶ
|
αὐτὸς |
ὁ
ἔχων
τὴν
τέχνην
καὶ |
[500] |
πρὸς
Φιλίου,
ὦ
Καλλίκλεις,
μήτε
|
αὐτὸς |
οἴου
δεῖν
πρὸς
ἐμὲ
παίζειν |
[489] |
~(Σωκράτης)
~ὁρᾷς
ἄρα
ὅτι
σὺ
|
αὐτὸς |
ὀνόματα
λέγεις,
δηλοῖς
δὲ
οὐδέν; |
[488] |
εἶναι,
μοχθηρότερον
δέ·
ἢ
ὁ
|
αὐτὸς |
(ὅρος
ἐστὶν
τοῦ
βελτίονος
~καὶ |
[461] |
ἡμῶν
ἐπισκοπουμένων
ὁρᾷς
δὴ
καὶ
|
~αὐτὸς |
ὅτι
αὖ
ὁμολογεῖται
τὸν
ῥητορικὸν |
[460] |
~(Σωκράτης)
~νῦν
(δέ
γε
ὁ
|
αὐτὸς |
οὗτος
φαίνεται,
ὁ
ῥητορικός,
οὐκ |
[489] |
ἐγὼ
μέν,
ὦ
δαιμόνιε,
καὶ
|
αὐτὸς |
πάλαι
τοπάζω
τοιοῦτόν
τί
σε |
[458] |
(Χαιρεφῶν)
καὶ
μὲν
δὴ
καὶ
|
αὐτὸς |
πολλοῖς
ἤδη
λόγοις
~παραγενόμενος
οὐκ |
[463] |
ὦ
Σώκρατες,
ἀλλ'
ἐγὼ
οὐδὲ
|
αὐτὸς |
συνίημι
ὅτι
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~εἰκότως |
[465] |
οὐκ
ἐῶν
μακροὺς
λόγους
λέγειν
|
αὐτὸς |
συχνὸν
λόγον
~ἀποτέτακα.
ἄξιον
μὲν |
[466] |
ἐφ'
ἑκάστου
ὧν
λέγεις
πότερον
|
αὐτὸς |
~ταῦτα
λέγεις
καὶ
γνώμην
σαυτοῦ |
[482] |
ὀρθῶς,
τότε·
νῦν
δὲ
πάλιν
|
αὐτὸς |
ταὐτὸν
τοῦτο
~ἔπαθεν.
καὶ
ἔγωγε |
[458] |
μὲν
ἔγωγε,
ὦ
Σώκρατες,
καὶ
|
αὐτὸς |
τοιοῦτος
εἶναι
οἷον
σὺ
ὑφηγῇ· |
[505] |
ἀνὴρ
οὐχ
ὑπομένει
ὠφελούμενος
καὶ
|
αὐτὸς |
τοῦτο
πάσχων
περὶ
οὗ
ὁ |
[505] |
ψυχήν,
ὦ
ἄριστε,
οὐχ
ὁ
|
αὐτὸς |
τρόπος;
ἕως
μὲν
ἂν
πονηρὰ |
[482] |
(ταύτης
γὰρ
αὖ
τῆς
ὁμολογίας
|
~αὐτὸς |
ὑπὸ
σοῦ
συμποδισθεὶς
ἐν
τοῖς |
[453] |
αὐτὴν
~εἶναι.
τοῦ
ἕνεκα
δὴ
|
αὐτὸς |
ὑποπτεύων
σὲ
ἐρήσομαι,
ἀλλ'
οὐκ |
[487] |
γάρ
μοι
εἶ,
ὡς
καὶ
|
αὐτὸς |
φῄς.
τῷ
ὄντι
οὖν
ἡ |