Pages |
[508] |
οὕτως
ἐχόντων
σκεψώμεθα
τί
ποτ'
|
ἐστὶν |
ἃ
σὺ
ἐμοὶ
ὀνειδίζεις,
ἆρα |
[517] |
διέφερον
ἐκεῖνοι·
ὅπερ
μόνον
ἔργον
|
ἐστὶν |
~ἀγαθοῦ
πολίτου.
ναῦς
δὲ
καὶ |
[489] |
~(Σωκράτης)
~οὐ
νόμῳ
ἄρα
μόνον
|
ἐστὶν |
αἴσχιον
τὸ
ἀδικεῖν
τοῦ
(ἀδικεῖσθαι, |
[509] |
~ὥσπερ
νῦν,
οὐδεὶς
οἷός
τ'
|
ἐστὶν |
ἄλλως
λέγων
μὴ
οὐ
καταγέλαστος |
[448] |
εἰ
αὐτῷ
γε
σοὶ
βουλομένῳ
|
ἐστὶν |
ἀποκρίνεσθαι,
ἀλλὰ
πολὺ
ἂν
ἥδιον |
[492] |
ἐλευθερία,
ἐὰν
ἐπικουρίαν
ἔχῃ,
τοῦτ'
|
ἐστὶν |
ἀρετή
τε
καὶ
~εὐδαιμονία,
τὰ |
[512] |
ἐγὼ
λέγω,
ἀλλ'
αὐτὸ
τοῦτ'
|
ἐστὶν |
ἀρετή,
τὸ
~σῴζειν
αὑτὸν
καὶ |
[486] |
ἐμὴ
ψυχὴ
δοξάζει,
ταῦτ'
ἤδη
|
ἐστὶν |
~αὐτὰ
τἀληθῆ.
~ἐννοῶ
γὰρ
(ὅτι |
[505] |
γε.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
τὸ
εἴργειν
|
ἐστὶν |
ἀφ'
ὧν
ἐπιθυμεῖ
κολάζειν;
~(Καλλίκλης) |
[455] |
~οὐδ'
ἄρα
διδασκαλικὸς
ὁ
ῥήτωρ
|
ἐστὶν |
δικαστηρίων
τε
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[524] |
εἶναι,
ὦ
Καλλίκλεις·
ἔνδηλα
πάντα
|
ἐστὶν |
ἐν
τῇ
~ψυχῇ,
ἐπειδὰν
γυμνωθῇ |
[461] |
ἀφικόμενος,
οὗ
τῆς
Ἑλλάδος
~πλείστη
|
ἐστὶν |
ἐξουσία
τοῦ
λέγειν,
ἔπειτα
σὺ |
[449] |
ῥητορικῆς,
περὶ
τί
τῶν
ὄντων
|
~ἐστὶν |
ἐπιστήμη;
~(Γοργίας)
περὶ
λόγους.
~(Σωκράτης) |
[497] |
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἄρα
τὸ
χαίρειν
|
ἐστὶν |
εὖ
πράττειν
οὐδὲ
τὸ
ἀνιᾶσθαι |
[512] |
μοχθηρῷ
~ἀνθρώπῳ·
κακῶς
γὰρ
ἀνάγκη
|
ἐστὶν |
ζῆν.
~διὰ
ταῦτα
οὐ
νόμος |
[477] |
καὶ
ἀνίᾳ
ὑπερβάλλον
αἴσχιστον
τούτων
|
ἐστὶν |
ἢ
~βλάβῃ
ἢ
ἀμφότερα;
~(Πῶλος) |
[467] |
ὃ
οὐχὶ
ἤτοι
ἀγαθόν
γ'
|
ἐστὶν |
ἢ
κακὸν
ἢ
μεταξὺ
τούτων, |
[516] |
ὁ
ἄνθρωπος
ἓν
τῶν
~ζῴων
|
ἐστὶν |
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
πῶς
γὰρ |
[506] |
~(τάξει
ἆρα
τεταγμένον
καὶ
κεκοσμημένον
|
ἐστὶν |
ἡ
ἀρετὴ
ἑκάστου;
~φαίην
ἂν |
[487] |
τῆς
ἀληθείας.
πάντων
δὲ
καλλίστη
|
ἐστὶν |
ἡ
σκέψις,
ὦ
~Καλλίκλεις,
περὶ |
[450] |
περὶ
τὸ
πρᾶγμα
οὗ
ἑκάστη
|
ἐστὶν |
ἡ
τέχνη.
~(Γοργίας)
φαίνεται.
~(Σωκράτης) |
[453] |
τῆς
ῥητορικῆς
πειθώ,
ἥτις
ποτ'
|
ἐστὶν |
ἣν
σὺ
λέγεις
καὶ
~περὶ |
[470] |
γεγονότα
ταῦτα
ἱκανά
σε
ἐξελέγξαι
|
ἐστὶν |
καὶ
ἀποδεῖξαι
ὡς
~πολλοὶ
ἀδικοῦντες |
[511] |
ῥητορική.
καὶ
~αὕτη
μὲν
προσεσταλμένη
|
ἐστὶν |
καὶ
κοσμία,
καὶ
οὐ
σεμνύνεται |
[500] |
ἐκλέξασθαι
ποῖα
ἀγαθὰ
τῶν
ἡδέων
|
ἐστὶν |
καὶ
ὁποῖα
~κακά,
ἢ
τεχνικοῦ |
[472] |
ἢ
ἀγνοεῖν
ὅστις
τε
εὐδαίμων
|
ἐστὶν |
καὶ
~(ὅστις
μή.
αὐτίκα
πρῶτον, |
[512] |
γε
ὡς
ἀληθῶς
ἄνδρα
ἐατέον
|
ἐστὶν |
καὶ
οὐ
φιλοψυχητέον,
ἀλλὰ
ἐπιτρέψαντα |
[499] |
ἡδονὰς
καὶ
λύπας
καὶ
αἱρετέον
|
ἐστὶν |
καὶ
πρακτέον;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε. |
[456] |
ἡ
μὲν
οὖν
δύναμις
τοσαύτη
|
ἐστὶν |
καὶ
τοιαύτη
τῆς
τέχνης·
~δεῖ |
[512] |
καὶ
ἀνίατα,
τούτῳ
δὲ
βιωτέον
|
ἐστὶν |
~καὶ
τοῦτον
ὀνήσει,
ἄντε
ἐκ |
[490] |
φρονῶν
μυρίων
μὴ
φρονούντων
κρείττων
|
ἐστὶν |
κατὰ
τὸν
σὸν
~λόγον,
καὶ |
[452] |
ὦ
Σώκρατες,
ὑγίεια;
~τί
δ'
|
ἐστὶν |
μεῖζον
ἀγαθὸν
(ἀνθρώποις
ὑγιείας;
εἰ |
[489] |
ἐμοῦ
κατηγορεῖν
λέγων
ὅτι
ἐναντίον
|
ἐστὶν |
ὁ
νόμος
καὶ
ἡ
~φύσις, |
[448] |
οἱ
ἄριστοι·
ὧν
καὶ
(Γοργίας)
|
ἐστὶν |
ὅδε,
καὶ
μετέχει
τῆς
~καλλίστης |
[476] |
~τοιοῦτον
ἄρα
πάθος
τῷ
τυπτομένῳ
|
ἐστὶν |
οἷον
ἂν
τὸ
τύπτον
ποιῇ; |
[500] |
ἐν
~φιλοσοφίᾳ,
καὶ
τί
ποτ'
|
ἐστὶν |
οὗτος
ἐκείνου
διαφέρων.
ἴσως
(οὖν |
[462] |
ὦ
Πῶλε.
~(Πῶλος)
ταὐτὸν
ἄρ'
|
ἐστὶν |
ὀψοποιία
καὶ
ῥητορική;
~(Σωκράτης)
~οὐδαμῶς |
[453] |
λέγεις
καὶ
~περὶ
ὧντινων
πραγμάτων
|
ἐστὶν |
πειθώ,
σαφῶς
μὲν
εὖ
ἴσθ' |
[523] |
~πρῶτον
μὲν
οὖν,
ἔφη,
παυστέον
|
ἐστὶν |
προειδότας
αὐτοὺς
τὸν
θάνατον·
νῦν |
[520] |
τούτους
ἐκείνων;
ταὐτόν,
ὦ
μακάρι'
|
ἐστὶν |
~σοφιστὴς
καὶ
ῥήτωρ,
ἢ
ἐγγύς |
[517] |
ἣ
δὴ
τῷ
ὄντι
γε
|
~ἐστὶν |
σώματος
θεραπεία,
ἥνπερ
καὶ
προσήκει |
[492] |
~εὐδαιμονία,
τὰ
δὲ
ἄλλα
ταῦτ'
|
ἐστὶν |
τὰ
καλλωπίσματα,
τὰ
παρὰ
φύσιν |
[453] |
ἀριθμητικὴ
οὐ
διδάσκει
~ἡμᾶς
ὅσα
|
ἐστὶν |
τὰ
τοῦ
ἀριθμοῦ,
καὶ
ὁ |
[495] |
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν,
εἴπερ
ἐναντία
|
ἐστὶν |
ταῦτα
ἀλλήλοις,
ἀνάγκη
περὶ
αὐτῶν |
[510] |
γε.
~(Σωκράτης)
~τίς
οὖν
ποτ'
|
ἐστὶν |
τέχνη
τῆς
παρασκευῆς
τοῦ
μηδὲν |
[480] |
Πῶλε,
τίς
ἡ
μεγάλη
χρεία
|
ἐστὶν |
τῆς
ῥητορικῆς;
δεῖ
~μὲν
γὰρ |
[527] |
~ἠρεμεῖ
ὁ
λόγος,
ὡς
εὐλαβητέον
|
ἐστὶν |
τὸ
ἀδικεῖν
μᾶλλον
ἢ
τὸ |
[494] |
μήτε
λυπούμενον.
ἀλλ'
ἐν
τούτῳ
|
ἐστὶν |
τὸ
~ἡδέως
ζῆν,
ἐν
τῷ |
[491] |
ἄνθρωπος
~δουλεύων
ὁτῳοῦν;
ἀλλὰ
τοῦτ'
|
ἐστὶν |
τὸ
κατὰ
φύσιν
καλὸν
καὶ |
[470] |
εἶναι,
καὶ
τοῦτο,
ὡς
~ἔοικεν,
|
ἐστὶν |
τὸ
μέγα
δύνασθαι·
εἰ
δὲ |
[483] |
οὐδὲ
(γὰρ
~ἀνδρὸς
τοῦτό
γ'
|
ἐστὶν |
τὸ
πάθημα,
τὸ
ἀδικεῖσθαι,
ἀλλ' |
[488] |
δέ·
ἢ
ὁ
αὐτὸς
(ὅρος
|
ἐστὶν |
τοῦ
βελτίονος
~καὶ
τοῦ
κρείττονος; |
[461] |
τὰ
τοιαῦτα
ἄγειν
πολλὴ
ἀγροικία
|
ἐστὶν |
~τοὺς
λόγους.
~(Σωκράτης)
~ὦ
κάλλιστε |
[450] |
καὶ
ἡ
γυμναστικὴ
περὶ
λόγους
|
ἐστὶν |
τοὺς
περὶ
εὐεξίαν
τε
τῶν |
[450] |
(ἔχουσιν·
ἑκάστη
αὐτῶν
περὶ
~λόγους
|
ἐστὶν |
τούτους,
οἳ
τυγχάνουσιν
ὄντες
περὶ |
[479] |
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
~δεύτερον
ἄρα
|
ἐστὶν |
τῶν
κακῶν
μεγέθει
τὸ
ἀδικεῖν· |
[451] |
~εἴποιμ'
ἂν
ὅτι
καὶ
αὕτη
|
ἐστὶν |
τῶν
λόγῳ
τὸ
πᾶν
κυρουμένων· |
[454] |
ναί.
~(Σωκράτης)
~τί
δέ;
ἐπιστήμη
|
ἐστὶν |
ψευδὴς
καὶ
ἀληθής;
~(Γοργίας)
οὐδαμῶς. |
[484] |
φιλοσοφῇ,
ἀνάγκη
~πάντων
ἄπειρον
γεγονέναι
|
(ἐστὶν |
ὧν
χρὴ
ἔμπειρον
εἶναι
τὸν |
[461] |
ὦ
~Γοργία,
οὐκ
ὀλίγης
συνουσίας
|
ἐστὶν |
ὥστε
ἱκανῶς
διασκέψασθαι.
~(Πῶλος)
~τί |