Alphabétiquement     [«   »]
σώφρων 4
τ 11
τά 5
τὰ 181
τἀγαθὰ 4
τἀγαθά 1
τάδε 3
Fréquences     [«    »]
180 οὐ
178 τε
178 τοῦ
181 τὰ
183 ἐν
184 τὴν
189 ὡς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

τὰ


Pages
[461]   εἰδέναι καὶ τὰ καλὰ καὶ  τὰ   ἀγαθά, καὶ ἐὰν μὴ ἔλθῃ
[460]   αὐτὸν ~εἰδέναι τὰ δίκαια καὶ  τὰ   ἄδικα ἤτοι πρότερόν γε
[455]   νεώρια ~ταῦτα (καὶ τὰ τείχη  τὰ   Ἀθηναίων καὶ τῶν λιμένων
[459]   περὶ τὸ ὑγιεινὸν καὶ περὶ  τὰ   ἄλλα ~ὧν αἱ ἄλλαι τέχναι,
[497]   τὰ ~ἡδέα τοῖς ἀγαθοῖς  τὰ   ἀνιαρὰ τοῖς κακοῖς; ἐὰν δὲ
[519]   ἐμοῦ ~ἑταίρου Ἀλκιβιάδου, ὅταν καὶ  τὰ   ἀρχαῖα προσαπολλύωσι (πρὸς οἷς ~ἐκτήσαντο,
[497]   οὖν δή; ~(Σωκράτης) ~ὅτι οὐ  τὰ   αὐτὰ γίγνεται, φίλε, τἀγαθὰ
[449]   μηδένα ἂν ἐν βραχυτέροις ἐμοῦ  τὰ   αὐτὰ εἰπεῖν. ~(Σωκράτης) ~τούτου μὴν
[499]   (ὥσπερ παιδὶ χρῇ, τοτὲ μὲν  ~τὰ   αὐτὰ φάσκων οὕτως ἔχειν, τοτὲ
[526]   ἔγωγέ φημι, Καλλίκλεις, φιλοσόφου  τὰ   αὑτοῦ πράξαντος καὶ οὐ ~πολυπραγμονήσαντος
[507]   ~ζῆν, καὶ πάντα εἰς τοῦτο  τὰ   αὑτοῦ συντείνοντα καὶ τὰ τῆς
[523]   αὐτοῖς ~πάντα ἐπίπροσθεν γίγνεται, καὶ  τὰ   αὑτῶν ἀμφιέσματα καὶ τὰ τῶν
[503]   αἱ ψυχαί, καὶ διαμάχεσθαι λέγοντα  τὰ   βέλτιστα, εἴτε ἡδίω ~εἴτε ἀηδέστερα
[464]   ~ὀψοποιικὴ ὑποδέδυκεν, καὶ προσποιεῖται  τὰ   βέλτιστα σιτία τῷ σώματι εἰδέναι,
[468]   βλαβερὰ δὲ ὄντα οὐ βουλόμεθα.  τὰ   γὰρ ἀγαθὰ βουλόμεθα, ὡς φῂς
[470]   σε δεῖ παλαιοῖς (πράγμασιν ἐλέγχειν·  τὰ   ~γὰρ ἐχθὲς καὶ πρώην γεγονότα
[463]   αὐτὴν εἶναι; ~(Σωκράτης) ~αἰσχρὸν ἔγωγε  τὰ   γὰρ κακὰ αἰσχρὰ καλῶ ἐπειδὴ
[518]   πολιτικά, ὥσπερ ἂν εἰ περὶ  τὰ   ~γυμναστικὰ ἐμοῦ ἐρωτῶντος οἵτινες ἀγαθοὶ
[493]   δυνατὰ μὲν πορίζεσθαι, χαλεπὰ δέ,  τὰ   δ' ἀγγεῖα τετρημένα καὶ σαθρά,
[455]   ἐκ τῆς ~Θεμιστοκλέους συμβουλῆς γέγονεν,  τὰ   δ' ἐκ τῆς Περικλέους ἀλλ'
[498]   ἀγαθούς, καὶ κακοὺς δὲ ~κακῶν;  τὰ   δὲ ἀγαθὰ εἶναι τὰς ἡδονάς,
[492]   ἐστὶν ἀρετή τε καὶ ~εὐδαιμονία,  τὰ   δὲ ἄλλα ταῦτ' ἐστὶν τὰ
[476]   δίκαια πάσχει; ~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης)  τὰ   δὲ δίκαιά που καλὰ ὡμολόγηται;
[467]   τἀναντία τούτων; ~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)  ~τὰ   δὲ μήτε ἀγαθὰ μήτε κακὰ
[468]   ἀγαθὰ βουλόμεθα, ὡς φῂς σύ,  τὰ   ~δὲ μήτε ἀγαθὰ μήτε κακὰ
[514]   ἐχόντων ἦν ἂν ἰέναι ἐπὶ  τὰ   δημόσια ~ἔργα· εἰ δὲ μήτε
[469]   καὶ τὰ πλοῖα πάντα καὶ  τὰ   δημόσια καὶ τὰ ἴδια· ~ἀλλ'
[461]   ῥητορικὸν ἄνδρα μὴ οὐχὶ ~καὶ  τὰ   δίκαια εἰδέναι καὶ τὰ καλὰ
[461]   μὴ οὐχὶ καὶ αὐτὸν ἐπίστασθαι  τὰ   ~δίκαια καὶ ἄλλους διδάξειν; ἀλλ'
[507]   δὲ ~θεοὺς ὅσια· τὸν δὲ  τὰ   δίκαια καὶ ὅσια πράττοντα ἀνάγκη
[460]   τινα ποιήσῃς, ἀνάγκη αὐτὸν ~εἰδέναι  τὰ   δίκαια καὶ τὰ ἄδικα ἤτοι
[460]   τοῦτον τὸν λόγον καὶ  τὰ   δίκαια μεμαθηκὼς δίκαιος; ~(Γοργίας) πάντως
[482]   ἀφίκηται παρ' ~αὐτὸν μὴ ἐπιστάμενος  τὰ   δίκαια τὴν ῥητορικὴν (βουλόμενος
[471]   ἦν Ἀλκέτου, καὶ εἰ ἐβούλετο  τὰ   δίκαια ποιεῖν, ἐδούλευεν ἂν ~Ἀλκέτῃ
[500]   ~μηδ' ὅτι ἂν τύχῃς παρὰ  τὰ   δοκοῦντα ἀποκρίνου, μήτ' (αὖ τὰ
[495]   ~τὰ ὄντα ἐξετάζοις, εἴπερ παρὰ  τὰ   δοκοῦντα σαυτῷ ἐρεῖς. ~(Καλλίκλης) καὶ
[512]   ἀρετή, τὸ ~σῴζειν αὑτὸν καὶ  τὰ   ἑαυτοῦ ὄντα ὁποῖός τις ἔτυχεν,
[508]   τὸ τύπτειν καὶ ~ἐμὲ καὶ  τὰ   ἐμὰ ἀδίκως καὶ τέμνειν καὶ
[482]   ταῦτα λέγω, ἀλλὰ τὴν φιλοσοφίαν,  τὰ   ἐμὰ παιδικά, παῦσον ~ταῦτα λέγουσαν.
[508]   ὁτιοῦν ἀδικεῖν καὶ ἐμὲ καὶ  ~τὰ   ἐμὰ τῷ ἀδικοῦντι καὶ κάκιον
[448]   δέοι ~καλεῖν τὸν Γοργίαν· ὥσπερ  τὰ   ἔμπροσθέν σοι ὑπετείνατο Χαιρεφῶν ~καὶ
[496]   ὁμολογῶ. ~(Σωκράτης) ~ἴθι δὴ ἐπὶ  τὰ   ἔμπροσθεν ὡμολογημένα. τὸ πεινῆν ἔλεγες
[481]   εἴη τῶν ἀνθρώπων καὶ ~πάντα  τὰ   ἐναντία πράττομεν, ὡς ἔοικεν,
[506]   ~αὐτὸς ἀκοῦσαί σου αὐτοῦ διιόντος  τὰ   ἐπίλοιπα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὲν δή,
[474]   γε κατὰ τοὺς νόμους καὶ  τὰ   ἐπιτηδεύματα οὐ δήπου ἐκτὸς τούτων
[466]   σοι ὅτι δύο ταῦτ' ἐστιν  τὰ   ἐρωτήματα, καὶ ἀποκρινοῦμαί γέ σοι
[474]   τῷ μέρει διδόναι ἔλεγχον ἀποκρινόμενος  τὰ   ~ἐρωτώμενα. ἐγὼ γὰρ δὴ οἶμαι
[525]   ἀδικίας ἀπαλλάττεσθαι. ~(οἳ δ' ἂν  τὰ   ἔσχατα ἀδικήσωσι καὶ διὰ τὰ
[494]   τί ~ἀποκρινῇ, ἐάν τίς σε  τὰ   ἐχόμενα τούτοις ἐφεξῆς ἅπαντα ἐρωτᾷ.
[453]   εἴ μοι εἶπες ὅτι  τὰ   ζῷα ~γράφων, ἆρ' οὐκ ἂν
[500]   ἕνεκα δεῖ καὶ τἆλλα καὶ  τὰ   ἡδέα πράττειν, ἀλλ' οὐ τἀγαθὰ
[497]   πῶς οὖν ταὐτὰ ἂν εἴη  τὰ   ~ἡδέα τοῖς ἀγαθοῖς τὰ
[504]   διακειμένῳ ~σιτία πολλὰ διδόναι καὶ  τὰ   ἥδιστα ποτὰ ἄλλ'
[484]   καὶ διαρρήξας καὶ ~διαφυγών, καταπατήσας  τὰ   ἡμέτερα γράμματα καὶ μαγγανεύματα καὶ
[504]   μὴν καὶ τὰ σώματά φαμεν  τὰ   ἡμέτερα; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)
[524]   τὴν ~φύσιν τὴν αὑτοῦ καὶ  τὰ   θεραπεύματα καὶ τὰ παθήματα ἔνδηλα
[460]   ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~καὶ  τὰ   ἰατρικὰ ἰατρικός; καὶ τἆλλα οὕτω
[469]   πάντα καὶ τὰ δημόσια καὶ  τὰ   ἴδια· ~ἀλλ' οὐκ ἄρα τοῦτ'
[498]   δέ; τοῖς ἀνιωμένοις οὐ πάρεστιν  τὰ   κακά, αἱ λῦπαι; ~(Καλλίκλης) πάρεστιν.
[468]   μήτε κακὰ οὐ βουλόμεθα, οὐδὲ  τὰ   κακά. γάρ; ἀληθῆ σοι
[497]   φίλε, τἀγαθὰ τοῖς ἡδέσιν οὐδὲ  τὰ   κακὰ τοῖς ἀνιαροῖς. ~τῶν μὲν
[461]   ~καὶ τὰ δίκαια εἰδέναι καὶ  τὰ   καλὰ καὶ τὰ ἀγαθά, καὶ
[499]   καὶ τρίς φασιν καλὸν (εἶναι  τὰ   καλὰ λέγειν τε καὶ ~ἐπισκοπεῖσθαι.
[474]   καλά; οἷον πρῶτον τὰ ~σώματα  τὰ   καλὰ οὐχὶ ἤτοι κατὰ τὴν
[474]   δῆτα. ~(Σωκράτης) ~τί δὲ τόδε;  τὰ   καλὰ πάντα, οἷον καὶ σώματα
[474]   οὐ δήπου ἐκτὸς τούτων ~ἐστίν,  τὰ   καλά, τοῦ ὠφέλιμα εἶναι
[492]   τὰ δὲ ἄλλα ταῦτ' ἐστὶν  τὰ   καλλωπίσματα, τὰ παρὰ φύσιν ~συνθήματα
[474]   ~οὐ καὶ τὰς φωνὰς καὶ  τὰ   κατὰ τὴν μουσικὴν πάντα ὡσαύτως;
[486]   ἄσκει ὁπόθεν δόξεις φρονεῖν, ἄλλοις  τὰ   κομψὰ ταῦτα ~ἀφείς, εἴτε ληρήματα
[521]   ἐθέλων ποιεῖν σὺ παραινεῖς,  τὰ   κομψὰ ταῦτα, οὐχ ἕξω ὅτι
[454]   μὴ ἐθιζώμεθα ὑπονοοῦντες ~προαρπάζειν ἀλλήλων  τὰ   λεγόμενα, ἀλλὰ σὺ τὰ σαυτοῦ
[461]   ~θαυμάσας καὶ ἡγησάμενος οὐ συνᾴδειν  τὰ   λεγόμενα ἐκείνους εἶπον τοὺς ~λόγους,
[505]   κεφαλῆς περιίῃ. ἀπόκριναι οὖν καὶ  τὰ   λοιπά, ~ἵνα ἡμῖν λόγος
[497]   ~εὐδαίμων εἶ, Καλλίκλεις, ὅτι  τὰ   μεγάλα μεμύησαι πρὶν τὰ σμικρά·
[479]   μὲν τὸν Ἀρχέλαον ~εὐδαιμονίζων τὸν  τὰ   μέγιστα ἀδικοῦντα (δίκην οὐδεμίαν διδόντα,
[478]   οὗτος τυγχάνει ὢν ὃς ἂν  τὰ   μέγιστα ἀδικῶν καὶ χρώμενος μεγίστῃ
[471]   θαυμασίως ὡς ἄθλιος ~γέγονεν, ἐπεὶ  τὰ   μέγιστα ἠδίκηκεν· (ὅς γε πρῶτον
[525]   τούτους ὁρῶντες διὰ ~τὰς ἁμαρτίας  τὰ   μέγιστα καὶ ὀδυνηρότατα καὶ φοβερώτατα
[514]   νεωρίων ἱερῶν ἐπὶ  τὰ   ~μέγιστα οἰκοδομήματα, πότερον ἔδει ἂν
[451]   οἷς ~ῥητορικὴ χρῆται; ~(Γοργίας)  τὰ   μέγιστα τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων,
[484]   ἔχει, γνώσῃ δέ, ἂν ἐπὶ  τὰ   μείζω ἔλθῃς ἐάσας ἤδη ~φιλοσοφίαν.
[499]   ὁτιοῦν, τούτου ἅσμενος ἔχῃ ὥσπερ  τὰ   μειράκια. ὡς δὴ σὺ οἴει
[451]   ἐν τῷ δήμῳ (συγγραφόμενοι, ὅτι  τὰ   μὲν ἄλλα ~καθάπερ ἀριθμητικὴ
[493]   ἡσυχίαν ἔχοι· τῷ δ' ἑτέρῳ  τὰ   μὲν νάματα, ὥσπερ ~καὶ ἐκείνῳ,
[485]   εὐφυὴς ᾖ, ἀνάνδρῳ γενέσθαι φεύγοντι  τὰ   μέσα τῆς πόλεως καὶ τὰς
[468]   ~τἀγαθὰ τῶν μεταξύ; ~(Πῶλος)  τὰ   (μεταξὺ δήπου τῶν ἀγαθῶν. ~(Σωκράτης)
[468]   ἀλλὰ ταῦτα. ~(Σωκράτης) ~πότερον οὖν  τὰ   μεταξὺ ταῦτα ἕνεκα τῶν ἀγαθῶν
[507]   ~ἀνθρώπους· οὐ γὰρ ἂν σωφρονοῖ  τὰ   μὴ προσήκοντα πράττων; ~(ἀνάγκη ταῦτ'
[468]   ~λέγεις; ἄλλ' ἄττα καλεῖς  τὰ   μήτε ἀγαθὰ μήτε κακά; ~(Πῶλος)
[486]   δόμοις· ζηλῶν οὐκ ἐλέγχοντας ἄνδρας  τὰ   μικρὰ (ταῦτα, ἀλλ' ~οἷς ἔστιν
[460]   ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ  τὰ   μουσικὰ μουσικός; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)
[455]   ὑφηγήσω. οἶσθα γὰρ δήπου ὅτι  τὰ   νεώρια ~ταῦτα (καὶ τὰ τείχη
[450]   ναί. ~(Σωκράτης) τούς γε περὶ  τὰ   νοσήματα; ~(Γοργίας) μάλιστα. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[495]   πάντως χαίρειν· ταῦτά τε γὰρ  τὰ   νυνδὴ αἰνιχθέντα ~πολλὰ καὶ αἰσχρὰ
[514]   πράξοντες τῶν ~πολιτικῶν πραγμάτων ἐπὶ  τὰ   οἰκοδομικά, τειχῶν νεωρίων
[506]   ἐὰν δέ τῳ ὑμῶν μὴ  ~τὰ   ὄντα δοκῶ ὁμολογεῖν ἐμαυτῷ, χρὴ
[495]   ἂν ἔτι μετ' ἐμοῦ ἱκανῶς  ~τὰ   ὄντα ἐξετάζοις, εἴπερ παρὰ τὰ
[511]   ἀποκτενεῖ, ἐὰν ~βούληται, καὶ ἀφαιρήσεται  τὰ   ὄντα. ~(Σωκράτης) ~οἶδα, ὠγαθὲ Καλλίκλεις,
[524]   τά τε τῆς φύσεως καὶ  τὰ   παθήματα διὰ ~τὴν ἐπιτήδευσιν
[524]   αὑτοῦ καὶ τὰ θεραπεύματα καὶ  τὰ   παθήματα ἔνδηλα (πάντα. ~οἷον εἴ
[481]   δεινοῦ, ~ὅτι ἂν φῇ σου  τὰ   παιδικὰ καὶ ὅπως ἂν φῇ
[451]   ῥητορικὴ οὖσα τῶν λόγῳ  τὰ   πάντα ~διαπραττομένων τε καὶ κυρουμένων·
[451]   ὅτι καὶ αὕτη λόγῳ κυροῦται  τὰ   πάντα, οἱ ~δὲ λόγοι οἱ
[500]   τὰ δοκοῦντα ἀποκρίνου, μήτ' (αὖ  τὰ   παρ' ἐμοῦ ~οὕτως ἀποδέχου ὡς
[492]   ἄλλα ταῦτ' ἐστὶν τὰ καλλωπίσματα,  τὰ   παρὰ φύσιν ~συνθήματα ἀνθρώπων, φλυαρία
[525]   ἀδικήματα ἀνίατοι ~γένωνται, ἐκ τούτων  τὰ   παραδείγματα γίγνεται, καὶ οὗτοι αὐτοὶ
[452]   τῷ δυναμένῳ λέγειν καὶ ~πείθειν  τὰ   πλήθη. ~(Σωκράτης) ~νῦν μοι δοκεῖς
[469]   νεώρια καὶ αἱ τριήρεις καὶ  τὰ   πλοῖα πάντα καὶ τὰ δημόσια
[470]   ἀδικοῦντες ἄνθρωποι εὐδαίμονές εἰσιν. ~(Σωκράτης)  τὰ   ποῖα ταῦτα; ~(Πῶλος) ~Ἀρχέλαον δήπου
[453]   ἂν δικαίως σε ἠρόμην  τὰ   ποῖα τῶν ζῴων γράφων καὶ
[517]   ἡμεῖς ἴσμεν ~ἄνδρα ἀγαθὸν γεγονότα  τὰ   πολιτικὰ ἐν τῇδε τῇ πόλει.
[516]   (ἐκεῖνος ἐπεμελεῖτο αὐτῶν ἀγαθὸς ὢν  τὰ   ~πολιτικά; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)
[521]   ἀληθῶς ~πολιτικῇ τέχνῃ καὶ πράττειν  τὰ   πολιτικὰ μόνος τῶν νῦν· ἅτε
[516]   ἔστω. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρ' ἀγαθὸς  τὰ   πολιτικὰ Περικλῆς ἦν ἐκ τούτου
[518]   μοι ~ὁμοιοτάτους προτείνεσθαι ἀνθρώπους περὶ  τὰ   πολιτικά, ὥσπερ ἂν εἰ περὶ
[482]   ἔστιν καλά, νόμῳ δέ. ὡς  τὰ   ~πολλὰ δὲ ταῦτα ἐναντί' ἀλλήλοις
[524]   ~καὶ τελευτήσαντος πάντα  τὰ   πολλὰ ἐπί τινα χρόνον. ταὐτὸν
[505]   μὲν ἐῶσιν οἱ ἰατροὶ ὡς  τὰ   πολλά, κάμνοντα δὲ ὡς ἔπος
[459]   καὶ ῥητορική· ~αὐτὰ μὲν  τὰ   πράγματα οὐδὲν δεῖ αὐτὴν εἰδέναι
[525]   φρουρᾶς, οἷ μέλλει ἐλθοῦσα ἀνατλῆναι  τὰ   προσήκοντα πάθη. ~(προσήκει δὲ παντὶ
[526]   εἶναι· δὲ ἐκεῖσε ἀφικόμενος  (τὰ   προσήκοντα πάσχει. ἐνίοτε δ' ἄλλην
[507]   ~καὶ μὴν γε σώφρων  τὰ   προσήκοντα πράττοι ἂν καὶ περὶ
[507]   ~καὶ μὴν περὶ μὲν ἀνθρώπους  τὰ   προσήκοντα πράττων δίκαι' ἂν πράττοι,
[508]   ἐστιν, σκεπτέον τί τὰ συμβαίνοντα.  τὰ   πρόσθεν ~ἐκεῖνα, Καλλίκλεις, συμβαίνει
[499]   κακός; οὐ ταῦτα συμβαίνει καὶ  τὰ   πρότερα ἐκεῖνα, ἐάν τις ταὐτὰ
[480]   πῶς λέγομεν, Πῶλε, εἴπερ  τὰ   πρότερον μένει ἡμῖν ~ὁμολογήματα; οὐκ
[482]   ~ὅτι εἰ μή τις παύσει  τὰ   (σὰ παιδικὰ τούτων τῶν λόγων,
[512]   τὴν ἐκείνου. ~καίτοι ἐξ ὧν  τὰ   σαυτοῦ ἐπαινεῖς, τίνι δικαίῳ λόγῳ
[454]   ἀλλήλων τὰ λεγόμενα, ἀλλὰ σὺ  τὰ   σαυτοῦ κατὰ τὴν ὑπόθεσιν ~ὅπως
[497]   ὅτι τὰ μεγάλα μεμύησαι πρὶν  τὰ   σμικρά· ἐγὼ δ' οὐκ ~ᾤμην
[497]   βούληται. ~(Καλλίκλης) ~Ἐρώτα δὴ σὺ  τὰ   σμικρά τε καὶ στενὰ ταῦτα,
[479]   ~ὡμολογήκαμεν, Πῶλε, ἆρ' αἰσθάνῃ  τὰ   συμβαίνοντα ἐκ τοῦ λόγου;
[508]   οὗτος ἀληθής ἐστιν, σκεπτέον τί  τὰ   συμβαίνοντα. τὰ πρόσθεν ~ἐκεῖνα,
[517]   εἶναι ἐκπορίζειν, ἐὰν μὲν πεινῇ  τὰ   σώματα ~ἡμῶν, σιτία, ἐὰν δὲ
[511]   τὰς ψυχὰς σῴζει ἀλλὰ ~καὶ  τὰ   σώματα καὶ τὰ χρήματα ἐκ
[452]   καὶ ἰσχυροὺς ποιεῖν ~τοὺς ἀνθρώπους  τὰ   σώματα. μετὰ δὲ τὸν παιδοτρίβην
[464]   λέγω· πολλοὶ δοκοῦσιν εὖ ~ἔχειν  τὰ   σώματα, οὓς οὐκ ἂν ῥᾳδίως
[512]   ἐξεβίβασεν οἷοι ἐνέβησαν, οὔτε  τὰ   σώματα ~οὔτε τὰς ψυχάς. λογίζεται
[478]   καὶ ~παρὰ τίνας τοὺς κάμνοντας  τὰ   σώματα; ~(Πῶλος) παρὰ τοὺς ἰατρούς,
[474]   καλεῖς ἑκάστοτε καλά; οἷον πρῶτον  τὰ   ~σώματα τὰ καλὰ οὐχὶ ἤτοι
[518]   οὕτω τύχωσιν, ἐμπλήσαντες καὶ παχύναντες  τὰ   σώματα τῶν ~ἀνθρώπων, ἐπαινούμενοι ὑπ'
[504]   ναί. ~(Σωκράτης) καὶ μὴν καὶ  τὰ   σώματά φαμεν τὰ ἡμέτερα; ~(Καλλίκλης)
[455]   ὅτι τὰ νεώρια ~ταῦτα (καὶ  τὰ   τείχη τὰ Ἀθηναίων καὶ
[460]   γε. ~(Σωκράτης) ~τί οὖν;  τὰ   τεκτονικὰ μεμαθηκὼς τεκτονικός, οὔ;
[515]   ἦσαν οἱ Ἀθηναῖοι ὅτε  ~τὰ   τελευταῖα ἔλεγεν; ~(Καλλίκλης) ἴσως. ~(Σωκράτης)
[507]   τοῦτο τὰ αὑτοῦ συντείνοντα καὶ  τὰ   τῆς πόλεως, ὅπως ~δικαιοσύνη παρέσται
[515]   μὲν αὐτὸς ἄρτι ἄρχῃ πράττειν  τὰ   τῆς ~πόλεως πράγματα, ἐμὲ δὲ
[515]   ἄρα ἐπιμελήσῃ ἡμῖν ἐλθὼν ~ἐπὶ  τὰ   (τῆς πόλεως πράγματα ὅπως
[491]   γε ἔγωγε τοὺς φρονίμους εἰς  τὰ   τῆς πόλεως πράγματα καὶ ~ἀνδρείους.
[491]   μαγείρους, ἀλλ' (οἳ ἂν εἰς  τὰ   τῆς πόλεως πράγματα φρόνιμοι ~ὦσιν,
[455]   ἄλλους ποιεῖν ~ῥητορικούς, εὖ ἔχει  τὰ   τῆς σῆς τέχνης παρὰ σοῦ
[483]   κατὰ φύσιν ὑπερωτῶν, ἐὰν δὲ  τὰ   τῆς φύσεως, τὰ τοῦ νόμου.
[490]   μὴ τὰ τοιαῦτα λέγεις, ἴσως  τὰ   τοιάδε· οἷον γεωργικὸν ἄνδρα περὶ
[461]   καὶ ἄλλους διδάξειν; ἀλλ' εἰς  τὰ   τοιαῦτα ἄγειν πολλὴ ἀγροικία ἐστὶν
[525]   τὰ ἔσχατα ἀδικήσωσι καὶ διὰ  τὰ   τοιαῦτα ἀδικήματα ἀνίατοι ~γένωνται, ἐκ
[481]   χρόνον βιώσεται τοιοῦτος ὤν. ἐπὶ  τὰ   ~τοιαῦτα ἔμοιγε δοκεῖ, Πῶλε,
[455]   πῶς λέγεις, ~Γοργία,  τὰ   τοιαῦτα; ἐπειδὴ γὰρ αὐτός τε
[459]   τούτων τὴν ~ἀλήθειαν; πῶς  τὰ   τοιαῦτα ἔχει, Γοργία; ~(καὶ
[467]   ὑγίειαν καὶ πλοῦτον καὶ τἆλλα  τὰ   ~τοιαῦτα, κακὰ δὲ τἀναντία τούτων;
[490]   ἔχων. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' εἰ μὴ  τὰ   τοιαῦτα λέγεις, ἴσως τὰ τοιάδε·
[468]   λίθους καὶ ξύλα καὶ τἆλλα  τὰ   τοιαῦτα; οὐ ταῦτα ~λέγεις;
[459]   τοῖς πολλοῖς δοκεῖν εἰδέναι ~αὐτὸν  τὰ   τοιαῦτα οὐκ εἰδότα καὶ δοκεῖν
[477]   καὶ νόσον καὶ ~αἶσχος καὶ  τὰ   τοιαῦτα; ~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν
[477]   καὶ ἀμαθίαν καὶ δειλίαν καὶ  τὰ   τοιαῦτα; ~(Πῶλος) πάνυ μὲν οὖν.
[500]   ἐπὶ ὃν σὺ παρακαλεῖς ἐμέ,  τὰ   τοῦ ἀνδρὸς δὴ ταῦτα ~πράττοντα,
[453]   οὐ διδάσκει ~ἡμᾶς ὅσα ἐστὶν  τὰ   τοῦ ἀριθμοῦ, καὶ ἀριθμητικὸς
[483]   ἐὰν δὲ τὰ τῆς φύσεως,  τὰ   τοῦ νόμου. ~ὥσπερ αὐτίκα ἐν
[488]   λόγον. ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν  τὰ   τούτων νόμιμα κατὰ φύσιν καλά,
[494]   ἀπιὸν εἶναι, καὶ μεγάλ' ἄττα  τὰ   ~τρήματα εἶναι ταῖς ἐκροαῖς; ~(Καλλίκλης)
[488]   ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν  τὰ   τῶν βελτιόνων; οἱ γὰρ κρείττους
[488]   ~φύσιν; ἄγειν βίᾳ τὸν κρείττω  τὰ   τῶν ἡττόνων καὶ ἄρχειν τὸν
[488]   τὰ τῶν πολλῶν ἄρα νόμιμα  τὰ   τῶν κρειττόνων ἐστίν. ~(Καλλίκλης) πάνυ
[523]   καὶ τὰ αὑτῶν ἀμφιέσματα καὶ  τὰ   τῶν κρινομένων. ~πρῶτον μὲν οὖν,
[525]   καὶ βασιλέων καὶ δυναστῶν καὶ  τὰ   τῶν πόλεων ~πραξάντων γεγονότας· οὗτοι
[488]   ~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης)  τὰ   τῶν πολλῶν ἄρα νόμιμα τὰ
[484]   τοῦ βελτίονός τε καὶ κρείττονος  ~τὰ   τῶν χειρόνων τε καὶ ἡττόνων.
[479]   τοῦ διδόντος; οὐ ταῦτ' ἦν  τὰ   ὑπ' ἐμοῦ λεγόμενα; ~(Πῶλος) ναί.
[467]   τοῦθ' πράττουσιν; οἷον οἱ  τὰ   φάρμακα ~πίνοντες παρὰ τῶν ἰατρῶν
[511]   ἀλλὰ ~καὶ τὰ σώματα καὶ  τὰ   χρήματα ἐκ τῶν ἐσχάτων κινδύνων,
[485]   χρῆμα εἶναι ~καὶ ἀνιᾷ μου  τὰ   ὦτα καί μοι δοκεῖ δουλοπρεπές
[515]   μισθοφορίαν πρῶτον καταστήσαντα. ~(Καλλίκλης) ~τῶν  τὰ   ὦτα κατεαγότων ἀκούεις ταῦτα,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005