Pages |
[461] |
εἰδέναι
καὶ
τὰ
καλὰ
καὶ
|
τὰ |
ἀγαθά,
καὶ
ἐὰν
μὴ
ἔλθῃ |
[460] |
αὐτὸν
~εἰδέναι
τὰ
δίκαια
καὶ
|
τὰ |
ἄδικα
ἤτοι
πρότερόν
γε
ἢ |
[455] |
νεώρια
~ταῦτα
(καὶ
τὰ
τείχη
|
τὰ |
Ἀθηναίων
καὶ
ἡ
τῶν
λιμένων |
[459] |
περὶ
τὸ
ὑγιεινὸν
καὶ
περὶ
|
τὰ |
ἄλλα
~ὧν
αἱ
ἄλλαι
τέχναι, |
[497] |
τὰ
~ἡδέα
τοῖς
ἀγαθοῖς
ἢ
|
τὰ |
ἀνιαρὰ
τοῖς
κακοῖς;
ἐὰν
δὲ |
[519] |
ἐμοῦ
~ἑταίρου
Ἀλκιβιάδου,
ὅταν
καὶ
|
τὰ |
ἀρχαῖα
προσαπολλύωσι
(πρὸς
οἷς
~ἐκτήσαντο, |
[497] |
οὖν
δή;
~(Σωκράτης)
~ὅτι
οὐ
|
τὰ |
αὐτὰ
γίγνεται,
ὦ
φίλε,
τἀγαθὰ |
[449] |
μηδένα
ἂν
ἐν
βραχυτέροις
ἐμοῦ
|
τὰ |
αὐτὰ
εἰπεῖν.
~(Σωκράτης)
~τούτου
μὴν |
[499] |
(ὥσπερ
παιδὶ
χρῇ,
τοτὲ
μὲν
|
~τὰ |
αὐτὰ
φάσκων
οὕτως
ἔχειν,
τοτὲ |
[526] |
ἔγωγέ
φημι,
ὦ
Καλλίκλεις,
φιλοσόφου
|
τὰ |
αὑτοῦ
πράξαντος
καὶ
οὐ
~πολυπραγμονήσαντος |
[507] |
~ζῆν,
καὶ
πάντα
εἰς
τοῦτο
|
τὰ |
αὑτοῦ
συντείνοντα
καὶ
τὰ
τῆς |
[523] |
αὐτοῖς
~πάντα
ἐπίπροσθεν
γίγνεται,
καὶ
|
τὰ |
αὑτῶν
ἀμφιέσματα
καὶ
τὰ
τῶν |
[503] |
αἱ
ψυχαί,
καὶ
διαμάχεσθαι
λέγοντα
|
τὰ |
βέλτιστα,
εἴτε
ἡδίω
~εἴτε
ἀηδέστερα |
[464] |
ἡ
~ὀψοποιικὴ
ὑποδέδυκεν,
καὶ
προσποιεῖται
|
τὰ |
βέλτιστα
σιτία
τῷ
σώματι
εἰδέναι, |
[468] |
βλαβερὰ
δὲ
ὄντα
οὐ
βουλόμεθα.
|
τὰ |
γὰρ
ἀγαθὰ
βουλόμεθα,
ὡς
φῂς |
[470] |
σε
δεῖ
παλαιοῖς
(πράγμασιν
ἐλέγχειν·
|
τὰ |
~γὰρ
ἐχθὲς
καὶ
πρώην
γεγονότα |
[463] |
αὐτὴν
εἶναι;
~(Σωκράτης)
~αἰσχρὸν
ἔγωγε
|
τὰ |
γὰρ
κακὰ
αἰσχρὰ
καλῶ
ἐπειδὴ |
[518] |
πολιτικά,
ὥσπερ
ἂν
εἰ
περὶ
|
τὰ |
~γυμναστικὰ
ἐμοῦ
ἐρωτῶντος
οἵτινες
ἀγαθοὶ |
[493] |
δυνατὰ
μὲν
πορίζεσθαι,
χαλεπὰ
δέ,
|
τὰ |
δ'
ἀγγεῖα
τετρημένα
καὶ
σαθρά, |
[455] |
ἐκ
τῆς
~Θεμιστοκλέους
συμβουλῆς
γέγονεν,
|
τὰ |
δ'
ἐκ
τῆς
Περικλέους
ἀλλ' |
[498] |
ἀγαθούς,
καὶ
κακοὺς
δὲ
~κακῶν;
|
τὰ |
δὲ
ἀγαθὰ
εἶναι
τὰς
ἡδονάς, |
[492] |
ἐστὶν
ἀρετή
τε
καὶ
~εὐδαιμονία,
|
τὰ |
δὲ
ἄλλα
ταῦτ'
ἐστὶν
τὰ |
[476] |
δίκαια
πάσχει;
~(Πῶλος)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
|
τὰ |
δὲ
δίκαιά
που
καλὰ
ὡμολόγηται; |
[467] |
τἀναντία
τούτων;
~(Πῶλος)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
|
~τὰ |
δὲ
μήτε
ἀγαθὰ
μήτε
κακὰ |
[468] |
ἀγαθὰ
βουλόμεθα,
ὡς
φῂς
σύ,
|
τὰ |
~δὲ
μήτε
ἀγαθὰ
μήτε
κακὰ |
[514] |
ἐχόντων
ἦν
ἂν
ἰέναι
ἐπὶ
|
τὰ |
δημόσια
~ἔργα·
εἰ
δὲ
μήτε |
[469] |
καὶ
τὰ
πλοῖα
πάντα
καὶ
|
τὰ |
δημόσια
καὶ
τὰ
ἴδια·
~ἀλλ' |
[461] |
ῥητορικὸν
ἄνδρα
μὴ
οὐχὶ
~καὶ
|
τὰ |
δίκαια
εἰδέναι
καὶ
τὰ
καλὰ |
[461] |
μὴ
οὐχὶ
καὶ
αὐτὸν
ἐπίστασθαι
|
τὰ |
~δίκαια
καὶ
ἄλλους
διδάξειν;
ἀλλ' |
[507] |
δὲ
~θεοὺς
ὅσια·
τὸν
δὲ
|
τὰ |
δίκαια
καὶ
ὅσια
πράττοντα
ἀνάγκη |
[460] |
τινα
ποιήσῃς,
ἀνάγκη
αὐτὸν
~εἰδέναι
|
τὰ |
δίκαια
καὶ
τὰ
ἄδικα
ἤτοι |
[460] |
τοῦτον
τὸν
λόγον
καὶ
ὁ
|
τὰ |
δίκαια
μεμαθηκὼς
δίκαιος;
~(Γοργίας)
πάντως |
[482] |
ἀφίκηται
παρ'
~αὐτὸν
μὴ
ἐπιστάμενος
|
τὰ |
δίκαια
ὁ
τὴν
ῥητορικὴν
(βουλόμενος |
[471] |
ἦν
Ἀλκέτου,
καὶ
εἰ
ἐβούλετο
|
τὰ |
δίκαια
ποιεῖν,
ἐδούλευεν
ἂν
~Ἀλκέτῃ |
[500] |
~μηδ'
ὅτι
ἂν
τύχῃς
παρὰ
|
τὰ |
δοκοῦντα
ἀποκρίνου,
μήτ'
(αὖ
τὰ |
[495] |
~τὰ
ὄντα
ἐξετάζοις,
εἴπερ
παρὰ
|
τὰ |
δοκοῦντα
σαυτῷ
ἐρεῖς.
~(Καλλίκλης)
καὶ |
[512] |
ἀρετή,
τὸ
~σῴζειν
αὑτὸν
καὶ
|
τὰ |
ἑαυτοῦ
ὄντα
ὁποῖός
τις
ἔτυχεν, |
[508] |
τὸ
τύπτειν
καὶ
~ἐμὲ
καὶ
|
τὰ |
ἐμὰ
ἀδίκως
καὶ
τέμνειν
καὶ |
[482] |
ταῦτα
λέγω,
ἀλλὰ
τὴν
φιλοσοφίαν,
|
τὰ |
ἐμὰ
παιδικά,
παῦσον
~ταῦτα
λέγουσαν. |
[508] |
ὁτιοῦν
ἀδικεῖν
καὶ
ἐμὲ
καὶ
|
~τὰ |
ἐμὰ
τῷ
ἀδικοῦντι
καὶ
κάκιον |
[448] |
δέοι
~καλεῖν
τὸν
Γοργίαν·
ὥσπερ
|
τὰ |
ἔμπροσθέν
σοι
ὑπετείνατο
Χαιρεφῶν
~καὶ |
[496] |
ὁμολογῶ.
~(Σωκράτης)
~ἴθι
δὴ
ἐπὶ
|
τὰ |
ἔμπροσθεν
ὡμολογημένα.
τὸ
πεινῆν
ἔλεγες |
[481] |
εἴη
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
~πάντα
|
τὰ |
ἐναντία
πράττομεν,
ὡς
ἔοικεν,
ἢ |
[506] |
~αὐτὸς
ἀκοῦσαί
σου
αὐτοῦ
διιόντος
|
τὰ |
ἐπίλοιπα.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μὲν
δή, |
[474] |
γε
κατὰ
τοὺς
νόμους
καὶ
|
τὰ |
ἐπιτηδεύματα
οὐ
δήπου
ἐκτὸς
τούτων |
[466] |
σοι
ὅτι
δύο
ταῦτ'
ἐστιν
|
τὰ |
ἐρωτήματα,
καὶ
ἀποκρινοῦμαί
γέ
σοι |
[474] |
τῷ
μέρει
διδόναι
ἔλεγχον
ἀποκρινόμενος
|
τὰ |
~ἐρωτώμενα.
ἐγὼ
γὰρ
δὴ
οἶμαι |
[525] |
ἀδικίας
ἀπαλλάττεσθαι.
~(οἳ
δ'
ἂν
|
τὰ |
ἔσχατα
ἀδικήσωσι
καὶ
διὰ
τὰ |
[494] |
τί
~ἀποκρινῇ,
ἐάν
τίς
σε
|
τὰ |
ἐχόμενα
τούτοις
ἐφεξῆς
ἅπαντα
ἐρωτᾷ. |
[453] |
εἴ
μοι
εἶπες
ὅτι
ὁ
|
τὰ |
ζῷα
~γράφων,
ἆρ'
οὐκ
ἂν |
[500] |
ἕνεκα
δεῖ
καὶ
τἆλλα
καὶ
|
τὰ |
ἡδέα
πράττειν,
ἀλλ'
οὐ
τἀγαθὰ |
[497] |
πῶς
οὖν
ταὐτὰ
ἂν
εἴη
|
τὰ |
~ἡδέα
τοῖς
ἀγαθοῖς
ἢ
τὰ |
[504] |
διακειμένῳ
~σιτία
πολλὰ
διδόναι
καὶ
|
τὰ |
ἥδιστα
ἢ
ποτὰ
ἢ
ἄλλ' |
[484] |
καὶ
διαρρήξας
καὶ
~διαφυγών,
καταπατήσας
|
τὰ |
ἡμέτερα
γράμματα
καὶ
μαγγανεύματα
καὶ |
[504] |
μὴν
καὶ
τὰ
σώματά
φαμεν
|
τὰ |
ἡμέτερα;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης) |
[524] |
τὴν
~φύσιν
τὴν
αὑτοῦ
καὶ
|
τὰ |
θεραπεύματα
καὶ
τὰ
παθήματα
ἔνδηλα |
[460] |
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
~καὶ
ὁ
|
τὰ |
ἰατρικὰ
ἰατρικός;
καὶ
τἆλλα
οὕτω |
[469] |
πάντα
καὶ
τὰ
δημόσια
καὶ
|
τὰ |
ἴδια·
~ἀλλ'
οὐκ
ἄρα
τοῦτ' |
[498] |
δέ;
τοῖς
ἀνιωμένοις
οὐ
πάρεστιν
|
τὰ |
κακά,
αἱ
λῦπαι;
~(Καλλίκλης)
πάρεστιν. |
[468] |
μήτε
κακὰ
οὐ
βουλόμεθα,
οὐδὲ
|
τὰ |
κακά.
ἦ
γάρ;
ἀληθῆ
σοι |
[497] |
φίλε,
τἀγαθὰ
τοῖς
ἡδέσιν
οὐδὲ
|
τὰ |
κακὰ
τοῖς
ἀνιαροῖς.
~τῶν
μὲν |
[461] |
~καὶ
τὰ
δίκαια
εἰδέναι
καὶ
|
τὰ |
καλὰ
καὶ
τὰ
ἀγαθά,
καὶ |
[499] |
καὶ
τρίς
φασιν
καλὸν
(εἶναι
|
τὰ |
καλὰ
λέγειν
τε
καὶ
~ἐπισκοπεῖσθαι. |
[474] |
καλά;
οἷον
πρῶτον
τὰ
~σώματα
|
τὰ |
καλὰ
οὐχὶ
ἤτοι
κατὰ
τὴν |
[474] |
δῆτα.
~(Σωκράτης)
~τί
δὲ
τόδε;
|
τὰ |
καλὰ
πάντα,
οἷον
καὶ
σώματα |
[474] |
οὐ
δήπου
ἐκτὸς
τούτων
~ἐστίν,
|
τὰ |
καλά,
τοῦ
ἢ
ὠφέλιμα
εἶναι |
[492] |
τὰ
δὲ
ἄλλα
ταῦτ'
ἐστὶν
|
τὰ |
καλλωπίσματα,
τὰ
παρὰ
φύσιν
~συνθήματα |
[474] |
~οὐ
καὶ
τὰς
φωνὰς
καὶ
|
τὰ |
κατὰ
τὴν
μουσικὴν
πάντα
ὡσαύτως; |
[486] |
ἄσκει
ὁπόθεν
δόξεις
φρονεῖν,
ἄλλοις
|
τὰ |
κομψὰ
ταῦτα
~ἀφείς,
εἴτε
ληρήματα |
[521] |
ἐθέλων
ποιεῖν
ἃ
σὺ
παραινεῖς,
|
τὰ |
κομψὰ
ταῦτα,
οὐχ
ἕξω
ὅτι |
[454] |
μὴ
ἐθιζώμεθα
ὑπονοοῦντες
~προαρπάζειν
ἀλλήλων
|
τὰ |
λεγόμενα,
ἀλλὰ
σὺ
τὰ
σαυτοῦ |
[461] |
~θαυμάσας
καὶ
ἡγησάμενος
οὐ
συνᾴδειν
|
τὰ |
λεγόμενα
ἐκείνους
εἶπον
τοὺς
~λόγους, |
[505] |
κεφαλῆς
περιίῃ.
ἀπόκριναι
οὖν
καὶ
|
τὰ |
λοιπά,
~ἵνα
ἡμῖν
ὁ
λόγος |
[497] |
~εὐδαίμων
εἶ,
ὦ
Καλλίκλεις,
ὅτι
|
τὰ |
μεγάλα
μεμύησαι
πρὶν
τὰ
σμικρά· |
[479] |
μὲν
τὸν
Ἀρχέλαον
~εὐδαιμονίζων
τὸν
|
τὰ |
μέγιστα
ἀδικοῦντα
(δίκην
οὐδεμίαν
διδόντα, |
[478] |
οὗτος
τυγχάνει
ὢν
ὃς
ἂν
|
τὰ |
μέγιστα
ἀδικῶν
καὶ
χρώμενος
μεγίστῃ |
[471] |
θαυμασίως
ὡς
ἄθλιος
~γέγονεν,
ἐπεὶ
|
τὰ |
μέγιστα
ἠδίκηκεν·
(ὅς
γε
πρῶτον |
[525] |
τούτους
ὁρῶντες
διὰ
~τὰς
ἁμαρτίας
|
τὰ |
μέγιστα
καὶ
ὀδυνηρότατα
καὶ
φοβερώτατα |
[514] |
ἢ
νεωρίων
ἢ
ἱερῶν
ἐπὶ
|
τὰ |
~μέγιστα
οἰκοδομήματα,
πότερον
ἔδει
ἂν |
[451] |
οἷς
ἡ
~ῥητορικὴ
χρῆται;
~(Γοργίας)
|
τὰ |
μέγιστα
τῶν
ἀνθρωπείων
πραγμάτων,
ὦ |
[484] |
ἔχει,
γνώσῃ
δέ,
ἂν
ἐπὶ
|
τὰ |
μείζω
ἔλθῃς
ἐάσας
ἤδη
~φιλοσοφίαν. |
[499] |
ὁτιοῦν,
τούτου
ἅσμενος
ἔχῃ
ὥσπερ
|
τὰ |
μειράκια.
ὡς
δὴ
σὺ
οἴει |
[451] |
ἐν
τῷ
δήμῳ
(συγγραφόμενοι,
ὅτι
|
τὰ |
μὲν
ἄλλα
~καθάπερ
ἡ
ἀριθμητικὴ |
[493] |
ἡσυχίαν
ἔχοι·
τῷ
δ'
ἑτέρῳ
|
τὰ |
μὲν
νάματα,
ὥσπερ
~καὶ
ἐκείνῳ, |
[485] |
εὐφυὴς
ᾖ,
ἀνάνδρῳ
γενέσθαι
φεύγοντι
|
τὰ |
μέσα
τῆς
πόλεως
καὶ
τὰς |
[468] |
ἢ
~τἀγαθὰ
τῶν
μεταξύ;
~(Πῶλος)
|
τὰ |
(μεταξὺ
δήπου
τῶν
ἀγαθῶν.
~(Σωκράτης) |
[468] |
ἀλλὰ
ταῦτα.
~(Σωκράτης)
~πότερον
οὖν
|
τὰ |
μεταξὺ
ταῦτα
ἕνεκα
τῶν
ἀγαθῶν |
[507] |
~ἀνθρώπους·
οὐ
γὰρ
ἂν
σωφρονοῖ
|
τὰ |
μὴ
προσήκοντα
πράττων;
~(ἀνάγκη
ταῦτ' |
[468] |
~λέγεις;
ἢ
ἄλλ'
ἄττα
καλεῖς
|
τὰ |
μήτε
ἀγαθὰ
μήτε
κακά;
~(Πῶλος) |
[486] |
δόμοις·
ζηλῶν
οὐκ
ἐλέγχοντας
ἄνδρας
|
τὰ |
μικρὰ
(ταῦτα,
ἀλλ'
~οἷς
ἔστιν |
[460] |
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
ὁ
|
τὰ |
μουσικὰ
μουσικός;
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[455] |
ὑφηγήσω.
οἶσθα
γὰρ
δήπου
ὅτι
|
τὰ |
νεώρια
~ταῦτα
(καὶ
τὰ
τείχη |
[450] |
ναί.
~(Σωκράτης)
τούς
γε
περὶ
|
τὰ |
νοσήματα;
~(Γοργίας)
μάλιστα.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν |
[495] |
πάντως
χαίρειν·
ταῦτά
τε
γὰρ
|
τὰ |
νυνδὴ
αἰνιχθέντα
~πολλὰ
καὶ
αἰσχρὰ |
[514] |
πράξοντες
τῶν
~πολιτικῶν
πραγμάτων
ἐπὶ
|
τὰ |
οἰκοδομικά,
ἢ
τειχῶν
ἢ
νεωρίων |
[506] |
ἐὰν
δέ
τῳ
ὑμῶν
μὴ
|
~τὰ |
ὄντα
δοκῶ
ὁμολογεῖν
ἐμαυτῷ,
χρὴ |
[495] |
ἂν
ἔτι
μετ'
ἐμοῦ
ἱκανῶς
|
~τὰ |
ὄντα
ἐξετάζοις,
εἴπερ
παρὰ
τὰ |
[511] |
ἀποκτενεῖ,
ἐὰν
~βούληται,
καὶ
ἀφαιρήσεται
|
τὰ |
ὄντα.
~(Σωκράτης)
~οἶδα,
ὠγαθὲ
Καλλίκλεις, |
[524] |
τά
τε
τῆς
φύσεως
καὶ
|
τὰ |
παθήματα
ἃ
διὰ
~τὴν
ἐπιτήδευσιν |
[524] |
αὑτοῦ
καὶ
τὰ
θεραπεύματα
καὶ
|
τὰ |
παθήματα
ἔνδηλα
(πάντα.
~οἷον
εἴ |
[481] |
δεινοῦ,
~ὅτι
ἂν
φῇ
σου
|
τὰ |
παιδικὰ
καὶ
ὅπως
ἂν
φῇ |
[451] |
ἡ
ῥητορικὴ
οὖσα
τῶν
λόγῳ
|
τὰ |
πάντα
~διαπραττομένων
τε
καὶ
κυρουμένων· |
[451] |
ὅτι
καὶ
αὕτη
λόγῳ
κυροῦται
|
τὰ |
πάντα,
οἱ
~δὲ
λόγοι
οἱ |
[500] |
τὰ
δοκοῦντα
ἀποκρίνου,
μήτ'
(αὖ
|
τὰ |
παρ'
ἐμοῦ
~οὕτως
ἀποδέχου
ὡς |
[492] |
ἄλλα
ταῦτ'
ἐστὶν
τὰ
καλλωπίσματα,
|
τὰ |
παρὰ
φύσιν
~συνθήματα
ἀνθρώπων,
φλυαρία |
[525] |
ἀδικήματα
ἀνίατοι
~γένωνται,
ἐκ
τούτων
|
τὰ |
παραδείγματα
γίγνεται,
καὶ
οὗτοι
αὐτοὶ |
[452] |
τῷ
δυναμένῳ
λέγειν
καὶ
~πείθειν
|
τὰ |
πλήθη.
~(Σωκράτης)
~νῦν
μοι
δοκεῖς |
[469] |
νεώρια
καὶ
αἱ
τριήρεις
καὶ
|
τὰ |
πλοῖα
πάντα
καὶ
τὰ
δημόσια |
[470] |
ἀδικοῦντες
ἄνθρωποι
εὐδαίμονές
εἰσιν.
~(Σωκράτης)
|
τὰ |
ποῖα
ταῦτα;
~(Πῶλος)
~Ἀρχέλαον
δήπου |
[453] |
ἂν
δικαίως
σε
ἠρόμην
ὁ
|
τὰ |
ποῖα
τῶν
ζῴων
γράφων
καὶ |
[517] |
ἡμεῖς
ἴσμεν
~ἄνδρα
ἀγαθὸν
γεγονότα
|
τὰ |
πολιτικὰ
ἐν
τῇδε
τῇ
πόλει. |
[516] |
(ἐκεῖνος
ἐπεμελεῖτο
αὐτῶν
ἀγαθὸς
ὢν
|
τὰ |
~πολιτικά;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης) |
[521] |
ἀληθῶς
~πολιτικῇ
τέχνῃ
καὶ
πράττειν
|
τὰ |
πολιτικὰ
μόνος
τῶν
νῦν·
ἅτε |
[516] |
ἔστω.
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἄρ'
ἀγαθὸς
|
τὰ |
πολιτικὰ
Περικλῆς
ἦν
ἐκ
τούτου |
[518] |
μοι
~ὁμοιοτάτους
προτείνεσθαι
ἀνθρώπους
περὶ
|
τὰ |
πολιτικά,
ὥσπερ
ἂν
εἰ
περὶ |
[482] |
ἔστιν
καλά,
νόμῳ
δέ.
ὡς
|
τὰ |
~πολλὰ
δὲ
ταῦτα
ἐναντί'
ἀλλήλοις |
[524] |
~καὶ
τελευτήσαντος
ἢ
πάντα
ἢ
|
τὰ |
πολλὰ
ἐπί
τινα
χρόνον.
ταὐτὸν |
[505] |
μὲν
ἐῶσιν
οἱ
ἰατροὶ
ὡς
|
τὰ |
πολλά,
κάμνοντα
δὲ
ὡς
ἔπος |
[459] |
καὶ
ἡ
ῥητορική·
~αὐτὰ
μὲν
|
τὰ |
πράγματα
οὐδὲν
δεῖ
αὐτὴν
εἰδέναι |
[525] |
φρουρᾶς,
οἷ
μέλλει
ἐλθοῦσα
ἀνατλῆναι
|
τὰ |
προσήκοντα
πάθη.
~(προσήκει
δὲ
παντὶ |
[526] |
εἶναι·
ὁ
δὲ
ἐκεῖσε
ἀφικόμενος
|
(τὰ |
προσήκοντα
πάσχει.
ἐνίοτε
δ'
ἄλλην |
[507] |
~καὶ
μὴν
ὅ
γε
σώφρων
|
τὰ |
προσήκοντα
πράττοι
ἂν
καὶ
περὶ |
[507] |
~καὶ
μὴν
περὶ
μὲν
ἀνθρώπους
|
τὰ |
προσήκοντα
πράττων
δίκαι'
ἂν
πράττοι, |
[508] |
ἐστιν,
σκεπτέον
τί
τὰ
συμβαίνοντα.
|
τὰ |
πρόσθεν
~ἐκεῖνα,
ὦ
Καλλίκλεις,
συμβαίνει |
[499] |
κακός;
οὐ
ταῦτα
συμβαίνει
καὶ
|
τὰ |
πρότερα
ἐκεῖνα,
ἐάν
τις
ταὐτὰ |
[480] |
πῶς
λέγομεν,
ὦ
Πῶλε,
εἴπερ
|
τὰ |
πρότερον
μένει
ἡμῖν
~ὁμολογήματα;
οὐκ |
[482] |
~ὅτι
εἰ
μή
τις
παύσει
|
τὰ |
(σὰ
παιδικὰ
τούτων
τῶν
λόγων, |
[512] |
τὴν
ἐκείνου.
~καίτοι
ἐξ
ὧν
|
τὰ |
σαυτοῦ
ἐπαινεῖς,
τίνι
δικαίῳ
λόγῳ |
[454] |
ἀλλήλων
τὰ
λεγόμενα,
ἀλλὰ
σὺ
|
τὰ |
σαυτοῦ
κατὰ
τὴν
ὑπόθεσιν
~ὅπως |
[497] |
ὅτι
τὰ
μεγάλα
μεμύησαι
πρὶν
|
τὰ |
σμικρά·
ἐγὼ
δ'
οὐκ
~ᾤμην |
[497] |
βούληται.
~(Καλλίκλης)
~Ἐρώτα
δὴ
σὺ
|
τὰ |
σμικρά
τε
καὶ
στενὰ
ταῦτα, |
[479] |
~ὡμολογήκαμεν,
ὦ
Πῶλε,
ἆρ'
αἰσθάνῃ
|
τὰ |
συμβαίνοντα
ἐκ
τοῦ
λόγου;
ἢ |
[508] |
οὗτος
ἀληθής
ἐστιν,
σκεπτέον
τί
|
τὰ |
συμβαίνοντα.
τὰ
πρόσθεν
~ἐκεῖνα,
ὦ |
[517] |
εἶναι
ἐκπορίζειν,
ἐὰν
μὲν
πεινῇ
|
τὰ |
σώματα
~ἡμῶν,
σιτία,
ἐὰν
δὲ |
[511] |
τὰς
ψυχὰς
σῴζει
ἀλλὰ
~καὶ
|
τὰ |
σώματα
καὶ
τὰ
χρήματα
ἐκ |
[452] |
καὶ
ἰσχυροὺς
ποιεῖν
~τοὺς
ἀνθρώπους
|
τὰ |
σώματα.
μετὰ
δὲ
τὸν
παιδοτρίβην |
[464] |
λέγω·
πολλοὶ
δοκοῦσιν
εὖ
~ἔχειν
|
τὰ |
σώματα,
οὓς
οὐκ
ἂν
ῥᾳδίως |
[512] |
ἐξεβίβασεν
ἢ
οἷοι
ἐνέβησαν,
οὔτε
|
τὰ |
σώματα
~οὔτε
τὰς
ψυχάς.
λογίζεται |
[478] |
καὶ
~παρὰ
τίνας
τοὺς
κάμνοντας
|
τὰ |
σώματα;
~(Πῶλος)
παρὰ
τοὺς
ἰατρούς, |
[474] |
καλεῖς
ἑκάστοτε
καλά;
οἷον
πρῶτον
|
τὰ |
~σώματα
τὰ
καλὰ
οὐχὶ
ἤτοι |
[518] |
οὕτω
τύχωσιν,
ἐμπλήσαντες
καὶ
παχύναντες
|
τὰ |
σώματα
τῶν
~ἀνθρώπων,
ἐπαινούμενοι
ὑπ' |
[504] |
ναί.
~(Σωκράτης)
καὶ
μὴν
καὶ
|
τὰ |
σώματά
φαμεν
τὰ
ἡμέτερα;
~(Καλλίκλης) |
[455] |
ὅτι
τὰ
νεώρια
~ταῦτα
(καὶ
|
τὰ |
τείχη
τὰ
Ἀθηναίων
καὶ
ἡ |
[460] |
γε.
~(Σωκράτης)
~τί
οὖν;
ὁ
|
τὰ |
τεκτονικὰ
μεμαθηκὼς
τεκτονικός,
ἢ
οὔ; |
[515] |
ἦσαν
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἢ
ὅτε
|
~τὰ |
τελευταῖα
ἔλεγεν;
~(Καλλίκλης)
ἴσως.
~(Σωκράτης) |
[507] |
τοῦτο
τὰ
αὑτοῦ
συντείνοντα
καὶ
|
τὰ |
τῆς
πόλεως,
ὅπως
~δικαιοσύνη
παρέσται |
[515] |
μὲν
αὐτὸς
ἄρτι
ἄρχῃ
πράττειν
|
τὰ |
τῆς
~πόλεως
πράγματα,
ἐμὲ
δὲ |
[515] |
ἄρα
ἐπιμελήσῃ
ἡμῖν
ἐλθὼν
~ἐπὶ
|
τὰ |
(τῆς
πόλεως
πράγματα
ἢ
ὅπως |
[491] |
γε
ἔγωγε
τοὺς
φρονίμους
εἰς
|
τὰ |
τῆς
πόλεως
πράγματα
καὶ
~ἀνδρείους. |
[491] |
μαγείρους,
ἀλλ'
(οἳ
ἂν
εἰς
|
τὰ |
τῆς
πόλεως
πράγματα
φρόνιμοι
~ὦσιν, |
[455] |
ἄλλους
ποιεῖν
~ῥητορικούς,
εὖ
ἔχει
|
τὰ |
τῆς
σῆς
τέχνης
παρὰ
σοῦ |
[483] |
κατὰ
φύσιν
ὑπερωτῶν,
ἐὰν
δὲ
|
τὰ |
τῆς
φύσεως,
τὰ
τοῦ
νόμου. |
[490] |
μὴ
τὰ
τοιαῦτα
λέγεις,
ἴσως
|
τὰ |
τοιάδε·
οἷον
γεωργικὸν
ἄνδρα
περὶ |
[461] |
καὶ
ἄλλους
διδάξειν;
ἀλλ'
εἰς
|
τὰ |
τοιαῦτα
ἄγειν
πολλὴ
ἀγροικία
ἐστὶν |
[525] |
τὰ
ἔσχατα
ἀδικήσωσι
καὶ
διὰ
|
τὰ |
τοιαῦτα
ἀδικήματα
ἀνίατοι
~γένωνται,
ἐκ |
[481] |
χρόνον
βιώσεται
τοιοῦτος
ὤν.
ἐπὶ
|
τὰ |
~τοιαῦτα
ἔμοιγε
δοκεῖ,
ὦ
Πῶλε, |
[455] |
ἢ
πῶς
λέγεις,
ὦ
~Γοργία,
|
τὰ |
τοιαῦτα;
ἐπειδὴ
γὰρ
αὐτός
τε |
[459] |
τούτων
τὴν
~ἀλήθειαν;
ἢ
πῶς
|
τὰ |
τοιαῦτα
ἔχει,
ὦ
Γοργία;
~(καὶ |
[467] |
ὑγίειαν
καὶ
πλοῦτον
καὶ
τἆλλα
|
τὰ |
~τοιαῦτα,
κακὰ
δὲ
τἀναντία
τούτων; |
[490] |
ἔχων.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
εἰ
μὴ
|
τὰ |
τοιαῦτα
λέγεις,
ἴσως
τὰ
τοιάδε· |
[468] |
λίθους
καὶ
ξύλα
καὶ
τἆλλα
|
τὰ |
τοιαῦτα;
οὐ
ταῦτα
~λέγεις;
ἢ |
[459] |
τοῖς
πολλοῖς
δοκεῖν
εἰδέναι
~αὐτὸν
|
τὰ |
τοιαῦτα
οὐκ
εἰδότα
καὶ
δοκεῖν |
[477] |
καὶ
νόσον
καὶ
~αἶσχος
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα;
~(Πῶλος)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν |
[477] |
καὶ
ἀμαθίαν
καὶ
δειλίαν
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα;
~(Πῶλος)
πάνυ
μὲν
οὖν. |
[500] |
ἐπὶ
ὃν
σὺ
παρακαλεῖς
ἐμέ,
|
τὰ |
τοῦ
ἀνδρὸς
δὴ
ταῦτα
~πράττοντα, |
[453] |
οὐ
διδάσκει
~ἡμᾶς
ὅσα
ἐστὶν
|
τὰ |
τοῦ
ἀριθμοῦ,
καὶ
ὁ
ἀριθμητικὸς |
[483] |
ἐὰν
δὲ
τὰ
τῆς
φύσεως,
|
τὰ |
τοῦ
νόμου.
~ὥσπερ
αὐτίκα
ἐν |
[488] |
λόγον.
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
τὰ |
τούτων
νόμιμα
κατὰ
φύσιν
καλά, |
[494] |
ἀπιὸν
εἶναι,
καὶ
μεγάλ'
ἄττα
|
τὰ |
~τρήματα
εἶναι
ταῖς
ἐκροαῖς;
~(Καλλίκλης) |
[488] |
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
τὰ |
τῶν
βελτιόνων;
οἱ
γὰρ
κρείττους |
[488] |
~φύσιν;
ἄγειν
βίᾳ
τὸν
κρείττω
|
τὰ |
τῶν
ἡττόνων
καὶ
ἄρχειν
τὸν |
[488] |
τὰ
τῶν
πολλῶν
ἄρα
νόμιμα
|
τὰ |
τῶν
κρειττόνων
ἐστίν.
~(Καλλίκλης)
πάνυ |
[523] |
καὶ
τὰ
αὑτῶν
ἀμφιέσματα
καὶ
|
τὰ |
τῶν
κρινομένων.
~πρῶτον
μὲν
οὖν, |
[525] |
καὶ
βασιλέων
καὶ
δυναστῶν
καὶ
|
τὰ |
τῶν
πόλεων
~πραξάντων
γεγονότας·
οὗτοι |
[488] |
~(Καλλίκλης)
πῶς
γὰρ
οὔ;
~(Σωκράτης)
|
τὰ |
τῶν
πολλῶν
ἄρα
νόμιμα
τὰ |
[484] |
τοῦ
βελτίονός
τε
καὶ
κρείττονος
|
~τὰ |
τῶν
χειρόνων
τε
καὶ
ἡττόνων. |
[479] |
τοῦ
διδόντος;
οὐ
ταῦτ'
ἦν
|
τὰ |
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγόμενα;
~(Πῶλος)
ναί. |
[467] |
τοῦθ'
ὃ
πράττουσιν;
οἷον
οἱ
|
τὰ |
φάρμακα
~πίνοντες
παρὰ
τῶν
ἰατρῶν |
[511] |
ἀλλὰ
~καὶ
τὰ
σώματα
καὶ
|
τὰ |
χρήματα
ἐκ
τῶν
ἐσχάτων
κινδύνων, |
[485] |
χρῆμα
εἶναι
~καὶ
ἀνιᾷ
μου
|
τὰ |
ὦτα
καί
μοι
δοκεῖ
δουλοπρεπές |
[515] |
μισθοφορίαν
πρῶτον
καταστήσαντα.
~(Καλλίκλης)
~τῶν
|
τὰ |
ὦτα
κατεαγότων
ἀκούεις
ταῦτα,
ὦ |